ਦੋਸਤੋ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ । ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ ਪਰ ਕੁਝ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਰੁਕ ਗਏ ਸੀ ।
ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਪਿੰਡ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਇਕ 21 ਸਾਲ ਦਾ ਵੇਹਲੜ ਮੁੰਡਾ ਹੈ । ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਹਰਮਨ ਹੈ । ਹਰਮਨ ਬਾਰਾਂ ਕਰਕੇ ਵੇਹਲਾ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਉਹਦਾ ਬਾਪੂ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਕਿਸਾਨ ਹੈ ਘਰ ਦਾ ਖ਼ਰਚਾ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੀ ਚਲਦਾ । ਹਰਮਨ ਦਾ ਬਾਪੂ ਰੋਜ਼ ਓਹਨੂੰ ਤਾਹਨੇ ਮੇਹਣੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸਲਿਆ ਕੰਮ ਕਰ ਲਾ ਰੋਜ਼ ਵੇਹਲਾ ਫਿਰਦਾ ਰਹਿਣਾ । ਅੱਜ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਉਠਦੇ ਸਾਰ ਓਹਦੇ ਬੁੜੇ ਨੇ ਓਹਦੀ ਕਲਾਸ ਫਿਰ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਕੰਮ ਕਰ ਨਹੀਂ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾ ਹਰਮਨ ਗੁੱਸੇ ਚ ਅਪਣੇ ਕਪੜੇ ਝੋਲੇ ਚ ਪਾਉਂਦਾ ਤੇ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ । ਓਹਦੀ ਬੇਬੇ ਓਹਨੂੰ ਰੋਕਦੀ ਆਹ ਪਰ ਓਹ ਨਹੀਂ ਰੁਕਦਾ । ਸ਼ਹਿਰ ਪਿੰਡ ਤੋਂ 20 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਸੀ , ਹਰਮਨ ਦਾ ਇਕ ਆੜੀ ਸ਼ਹਿਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਕਿਸੇ ਲਾਲੇ ਕੋਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ । ਹਰਮਨ ਜਾਕੇ ਓਹਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਤੇ ਦੱਸਦਾ ਕਿ ਯਾਰ ਮੈਂ ਐਵੇਂ ਘਰੋਂ ਆ ਗਿਆ ਹਾਂ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੰਮ ਚਾਈਦਾ ਉਹਦਾ ਲਾਲਾ ਓਹਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਦਾ ਤੇ ਪੁੱਛਦਾ
ਲਾਲਾ : ਕਿੰਨਾ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਬਾਈ ਤੂੰ
ਹਰਮਨ : ਕਹਿੰਦਾ ਜੱਟਾਂ ਦਾ
ਲਾਲਾ : ਕਿੰਨੀ ਤਨਖਾਹ ਮੰਗਦਾ ਦੱਸ ਕੰਮ ਮੈਂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਤੇਨੂੰ
ਹਰਮਨ : ਮਨ ਚ ਸੋਚਦਾ ਵੀ ਕਿੰਨੇ ਕਹਾ ਤੇ ਸੋਚ ਕਹਿੰਦਾ ਕੀ ਬੱਸ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਤੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਜੁਗਾੜ ਹੋਜੇ ਇਹਨੇ ਕੇ ਦੇ ਦੋ ।
ਲਾਲਾ ਸੋਚਦਾ ਵੀ ਸੌਦਾ ਫਾਇਦੇ ਦਾ ਰੱਖ ਲੈਣੇ ਆਹ
ਲਾਲਾ : ਚਲ ਠੀਕ ਹੈ ਮੁੰਡਿਆ ਰੋਟੀ ਤੇਰੀ ਘਰੋਂ ਆ ਜਾਇਆ ਕਰੂ ਸੋ ਤੂੰ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਜਾਇਆ ਕਰੀ ਨਾਲੇ 6000 ਦੇ ਦਿਆ ਕਰੂ ।
ਹਰਮਨ : ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ ਕਹਿ ਕੰਮ ਤੇ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ।
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਲਾਲਾ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੇ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਘਰ ਲਾਲਾ ਦੇ ਇੱਕ ਘਰਵਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਆਹ ਮਤਲਬ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਹੀਰੋਇਨ ਪੰਜ ਫੁੱਟ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੱਦ , ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੁੰਮੇ ਹਲਕਾ ਜਾ ਪੇਟ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਗੁੰਦਵੇਂ ਪੱਟ ਨਿੱਕਲੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰਮਨ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ । ਓਹਨੇ ਇਹਨੀ ਗੋਰੀ ਜਨਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖੀ । ਲਾਲੇ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਦਾ ਨਾ ਨੀਲੂ ਸੀ ।
ਲਾਲਾ : ਨੀਲੂ ਆਹ ਮੁੰਡਾ ਆਪਾਂ ਨਵਾਂ ਰਖਿਆ ਇਹਦੀ ਤਿੰਨ ਟਾਈਮ ਦੀ ਰੋਟੀ ਬਣਾ ਦਿਆ ਕਰੀ ।
ਨੀਲੂ : ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ
ਲਾਲਾ : ਹਰਮਨ ਤੂੰ ਇੱਥੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਜਾਇਆ ਕਰੀ ਤੇ ਸੰਗੀ ਨਾ ,
ਹਰਮਨ ਬੇਸੁਰਤ ਖੜਾ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਕਿੱਥੇ ਆਹ ਸਾਲਾ ਮੋਟਾ ਜਾ ਲਾਲਾ ਕਿੱਥੇ ਆਹ ਰੰਨ
ਲਾਲਾ ਉੱਚੀ ਬੋਲਦਾ ਹਰਮਨ ਕਿੱਧਰ ਖੋ ਗਿਆ ਜਵਾਨਾ
ਹਰਮਨ ਦੀ ਸੋਚਾਂ ਦੀ ਲੜ੍ਹੀ ਟੁੱਟਦੀ ਹੈ ਤੇ ਓਹ ਕਹਿੰਦਾ ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ
ਨੀਲੂ ਹਰਮਨ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਸੋਈ ਚ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਓਹਦੇ ਹਿਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਸੋਚਦਾ ਕਿ ਕਾਸ਼ ਇਹ ਚੋਦਨ ਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇ। ਹੁਣ ਹਰਮਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਇਹੀ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਓਹ 3 ਟਾਈਮ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਆਂਦਾ ਜਾ ਫਿਰ ਉਹਦਾ ਲਾਲਾਂ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਕੰਮ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੰਦਾ । ਓਹ ਕੁੱਝ ਵੀ ਕਰਨ ਆਂਦਾ ਤਾਂ ਨੀਲੂ ਨੂੰ ਹਵਸ ਨਾਲ ਦੇਖ ਦਾ ਤੇ ਨੀਲੂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਸੀ । ਓਹ ਕੁੱਝ ਵੀ ਰੀਐਕਟ ਨਾ ਕਰਦੀ । ਨੀਲੂ ਨੂੰ ਹਰਮਨ ਦੇ ਆਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹ ਸਭ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਤਿਆਰ ਕਰ ਕੇ ਰੱਖਦੀ । ਪਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਹਰਮਨ ਟਾਈਮ ਤੋਂ ਲੇਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਨੀਲੂ ਉਡੀਕ ਕਰਦੀ ਅਪਣੇ ਰੂਮ ਚ ਜਾਕੇ ਲੇਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮੇਨ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਨਾ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਹਰਮਨ ਆਂਦਾ ਹੈ ਗੇਟ ਖੁੱਲਾ ਦੇਖ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਆਵਾਜ਼ ਲਗਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਆਂਦਾ ਓਹ ਅੰਦਰ ਆਂਦਾ ਹੈ ਦੇਖ ਦਾ ਹੈ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਓਹ ਲਾਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਕਨੀ ਜਾਂਦਾ ਗੇਟ ਥੋੜਾ ਖੁੱਲਾ ਹੁੰਦਾ ਓਹ ਅੰਦਰ ਦੇਖ ਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਦੇਖ ਦਾ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਨੀਲੂ ਨੇ ਹੈੱਡ ਫੋਨ ਲਾ ਰੱਖੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਫੋਨ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੁੰਦਾ t shirt ਉਪਰ ਹੁੰਦੀ ਆਹ ਮੁੰਮੇ ਲਾਲ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੱਥ ਲੋਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ । ਹਰਮਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸੁੰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਜਲਦੀ ਫੋਨ ਕੱਢ ਕੇ ਫੋਟੋ ਕਲਿੱਕ ਕਰਦਾ ਤੇ ਫੋਨ ਜੇਬ ਚ ਪਾਕੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਕੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ । ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੇ ਖੜਕੇ ਨਾਲ ਨੀਲੂ ਇੱਕ ਦਮ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਦੀ ਆਹ ਹੱਥ ਬਾਹਰ ਕਢ ਕੇ ਸਰਟ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੈ । ਫੋਨ ਦੀ ਸਕਰੀਨ ਤੇ ਘਪਾ ਘਪ ਚਲ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਚੀਕ ਦੀ ਆਹ ਹਰਮਨ ਬਾਹਰ ਜਾ
ਹਰਮਨ : ਬਾਹਰ ਨੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਜਾਓ
ਨੀਲੂ : ਵੱਟ ਯੂ ਮੀਨ , ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ
ਹਰਮਨ ਓਹਦੇ ਨੇੜੇ ਹੁੰਦਾ ਓਹ ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ ਆਹ ਤੇ ਬੈਡ ਨਾਲ ਲੱਗ ਕੇ ਗਿਰਨ ਲਗਦੀ ਆਹ ਤੇ ਹਰਮਨ ਫੜ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਅਪਣੇ ਵਲ ਖਿੱਚ ਦਾ ਤੇ ਓਹ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਚਿਪਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਹਰਮਨ ਨਾਲ ਸਟ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹਰਮਨ ਦਾ 7 ਇੰਚ ਦਾ ਲੋੜਾ ਫਟਣ ਨੂੰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਨੀਲੂ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਹਰਮਨ ਓਹਨੂੰ ਬਾਹਾਂ ਚ ਜਕੜ ਲੈਂਦਾ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਨੀਲੂ ਦੀ ਚਿੱਟੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਹੁੰਦੀ ਆਹ ਨੀਲੂ ਧੱਕਾ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦੀ ਆਹ ਓਹ ਓਹੀ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ । ਨੀਲੂ ਬੇਬੱਸ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਆਹ ਹੱਥ ਜੋੜ ਦੀ ਆਹ ਪੀਲਜ਼ ਛੱਡ ਦੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਇੱਡੀ ਗੋਰੀ ਚਿੱਟੀ ਰੰਨ ਮਿਲੀ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਹੋਰ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਦਿੱਖ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਓਹਨੇ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਫੜੇ ਤੇ ਪਟਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਓਹਨੂੰ ਕੰਧ ਲੈਕੇ ਓਹਦੀ ਲੋਰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ । ਨੀਲੂ ਵੀ ਗਰਮ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪੈਂਦੇ ਸਟੇ ਓਹਦੀ ਚ ਚੂਤ ਤੇ ਹਰਮਨ ਦੇ ਬੁੱਲ ਸੀ ਲੋਗੜ ਵਰਗੀ ਲਾਲੀ ਨੇ ਜਿਹੜਾ ਕੁਝ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਚ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਓਹ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਦੇਖ ਨਰਮ ਹੋ ਗਈ ਨੀਲੂ ਦੇ ਹੱਥ ਹਰਮਨ ਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਓਹਦੀ ਚੁਤ ਅੰਦਰ ਦੱਬ ਰਹੇ ਸੀ । ਹਰਮਨ ਨੇ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕ ਦੋ ਵਾਰ ਫੁਦੀ ਮਾਰੀ ਸੀ ਪਰ ਇਹਨੀ ਗਰਮ ਫੁਦੀ ਨੀ ਦੇਖੀ ਸੀ ।
ਲਓ ਵੀ ਮਿੱਤਰੋ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦੀ ਹੀ ਦੇਵੇਂਗਾ ਬੱਸ ਤੁਸੀਂ ਕਮੈਂਟਸ ਚ ਦਸੋ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗੀ ਕਹਾਣੀ
ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਪਿੰਡ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਇਕ 21 ਸਾਲ ਦਾ ਵੇਹਲੜ ਮੁੰਡਾ ਹੈ । ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਹਰਮਨ ਹੈ । ਹਰਮਨ ਬਾਰਾਂ ਕਰਕੇ ਵੇਹਲਾ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਉਹਦਾ ਬਾਪੂ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਕਿਸਾਨ ਹੈ ਘਰ ਦਾ ਖ਼ਰਚਾ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੀ ਚਲਦਾ । ਹਰਮਨ ਦਾ ਬਾਪੂ ਰੋਜ਼ ਓਹਨੂੰ ਤਾਹਨੇ ਮੇਹਣੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸਲਿਆ ਕੰਮ ਕਰ ਲਾ ਰੋਜ਼ ਵੇਹਲਾ ਫਿਰਦਾ ਰਹਿਣਾ । ਅੱਜ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਉਠਦੇ ਸਾਰ ਓਹਦੇ ਬੁੜੇ ਨੇ ਓਹਦੀ ਕਲਾਸ ਫਿਰ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਕੰਮ ਕਰ ਨਹੀਂ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾ ਹਰਮਨ ਗੁੱਸੇ ਚ ਅਪਣੇ ਕਪੜੇ ਝੋਲੇ ਚ ਪਾਉਂਦਾ ਤੇ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ । ਓਹਦੀ ਬੇਬੇ ਓਹਨੂੰ ਰੋਕਦੀ ਆਹ ਪਰ ਓਹ ਨਹੀਂ ਰੁਕਦਾ । ਸ਼ਹਿਰ ਪਿੰਡ ਤੋਂ 20 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਸੀ , ਹਰਮਨ ਦਾ ਇਕ ਆੜੀ ਸ਼ਹਿਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਕਿਸੇ ਲਾਲੇ ਕੋਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ । ਹਰਮਨ ਜਾਕੇ ਓਹਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਤੇ ਦੱਸਦਾ ਕਿ ਯਾਰ ਮੈਂ ਐਵੇਂ ਘਰੋਂ ਆ ਗਿਆ ਹਾਂ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੰਮ ਚਾਈਦਾ ਉਹਦਾ ਲਾਲਾ ਓਹਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਦਾ ਤੇ ਪੁੱਛਦਾ
ਲਾਲਾ : ਕਿੰਨਾ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਬਾਈ ਤੂੰ
ਹਰਮਨ : ਕਹਿੰਦਾ ਜੱਟਾਂ ਦਾ
ਲਾਲਾ : ਕਿੰਨੀ ਤਨਖਾਹ ਮੰਗਦਾ ਦੱਸ ਕੰਮ ਮੈਂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਤੇਨੂੰ
ਹਰਮਨ : ਮਨ ਚ ਸੋਚਦਾ ਵੀ ਕਿੰਨੇ ਕਹਾ ਤੇ ਸੋਚ ਕਹਿੰਦਾ ਕੀ ਬੱਸ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਤੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਜੁਗਾੜ ਹੋਜੇ ਇਹਨੇ ਕੇ ਦੇ ਦੋ ।
ਲਾਲਾ ਸੋਚਦਾ ਵੀ ਸੌਦਾ ਫਾਇਦੇ ਦਾ ਰੱਖ ਲੈਣੇ ਆਹ
ਲਾਲਾ : ਚਲ ਠੀਕ ਹੈ ਮੁੰਡਿਆ ਰੋਟੀ ਤੇਰੀ ਘਰੋਂ ਆ ਜਾਇਆ ਕਰੂ ਸੋ ਤੂੰ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਜਾਇਆ ਕਰੀ ਨਾਲੇ 6000 ਦੇ ਦਿਆ ਕਰੂ ।
ਹਰਮਨ : ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ ਕਹਿ ਕੰਮ ਤੇ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ।
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਲਾਲਾ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੇ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਘਰ ਲਾਲਾ ਦੇ ਇੱਕ ਘਰਵਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਆਹ ਮਤਲਬ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਹੀਰੋਇਨ ਪੰਜ ਫੁੱਟ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੱਦ , ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੁੰਮੇ ਹਲਕਾ ਜਾ ਪੇਟ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਗੁੰਦਵੇਂ ਪੱਟ ਨਿੱਕਲੀ ਹੋਈ ਗਾਂਡ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰਮਨ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ । ਓਹਨੇ ਇਹਨੀ ਗੋਰੀ ਜਨਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖੀ । ਲਾਲੇ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਦਾ ਨਾ ਨੀਲੂ ਸੀ ।
ਲਾਲਾ : ਨੀਲੂ ਆਹ ਮੁੰਡਾ ਆਪਾਂ ਨਵਾਂ ਰਖਿਆ ਇਹਦੀ ਤਿੰਨ ਟਾਈਮ ਦੀ ਰੋਟੀ ਬਣਾ ਦਿਆ ਕਰੀ ।
ਨੀਲੂ : ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ
ਲਾਲਾ : ਹਰਮਨ ਤੂੰ ਇੱਥੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਜਾਇਆ ਕਰੀ ਤੇ ਸੰਗੀ ਨਾ ,
ਹਰਮਨ ਬੇਸੁਰਤ ਖੜਾ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਕਿੱਥੇ ਆਹ ਸਾਲਾ ਮੋਟਾ ਜਾ ਲਾਲਾ ਕਿੱਥੇ ਆਹ ਰੰਨ
ਲਾਲਾ ਉੱਚੀ ਬੋਲਦਾ ਹਰਮਨ ਕਿੱਧਰ ਖੋ ਗਿਆ ਜਵਾਨਾ
ਹਰਮਨ ਦੀ ਸੋਚਾਂ ਦੀ ਲੜ੍ਹੀ ਟੁੱਟਦੀ ਹੈ ਤੇ ਓਹ ਕਹਿੰਦਾ ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ
ਨੀਲੂ ਹਰਮਨ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਸੋਈ ਚ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਓਹਦੇ ਹਿਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਸੋਚਦਾ ਕਿ ਕਾਸ਼ ਇਹ ਚੋਦਨ ਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇ। ਹੁਣ ਹਰਮਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਇਹੀ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਓਹ 3 ਟਾਈਮ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਆਂਦਾ ਜਾ ਫਿਰ ਉਹਦਾ ਲਾਲਾਂ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਕੰਮ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੰਦਾ । ਓਹ ਕੁੱਝ ਵੀ ਕਰਨ ਆਂਦਾ ਤਾਂ ਨੀਲੂ ਨੂੰ ਹਵਸ ਨਾਲ ਦੇਖ ਦਾ ਤੇ ਨੀਲੂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਸੀ । ਓਹ ਕੁੱਝ ਵੀ ਰੀਐਕਟ ਨਾ ਕਰਦੀ । ਨੀਲੂ ਨੂੰ ਹਰਮਨ ਦੇ ਆਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਹ ਸਭ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਤਿਆਰ ਕਰ ਕੇ ਰੱਖਦੀ । ਪਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਹਰਮਨ ਟਾਈਮ ਤੋਂ ਲੇਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਨੀਲੂ ਉਡੀਕ ਕਰਦੀ ਅਪਣੇ ਰੂਮ ਚ ਜਾਕੇ ਲੇਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮੇਨ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਨਾ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਹਰਮਨ ਆਂਦਾ ਹੈ ਗੇਟ ਖੁੱਲਾ ਦੇਖ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਆਵਾਜ਼ ਲਗਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਆਂਦਾ ਓਹ ਅੰਦਰ ਆਂਦਾ ਹੈ ਦੇਖ ਦਾ ਹੈ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਓਹ ਲਾਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਕਨੀ ਜਾਂਦਾ ਗੇਟ ਥੋੜਾ ਖੁੱਲਾ ਹੁੰਦਾ ਓਹ ਅੰਦਰ ਦੇਖ ਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਦੇਖ ਦਾ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਨੀਲੂ ਨੇ ਹੈੱਡ ਫੋਨ ਲਾ ਰੱਖੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਫੋਨ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੁੰਦਾ t shirt ਉਪਰ ਹੁੰਦੀ ਆਹ ਮੁੰਮੇ ਲਾਲ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੱਥ ਲੋਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ । ਹਰਮਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸੁੰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਜਲਦੀ ਫੋਨ ਕੱਢ ਕੇ ਫੋਟੋ ਕਲਿੱਕ ਕਰਦਾ ਤੇ ਫੋਨ ਜੇਬ ਚ ਪਾਕੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਕੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ । ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੇ ਖੜਕੇ ਨਾਲ ਨੀਲੂ ਇੱਕ ਦਮ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਦੀ ਆਹ ਹੱਥ ਬਾਹਰ ਕਢ ਕੇ ਸਰਟ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੈ । ਫੋਨ ਦੀ ਸਕਰੀਨ ਤੇ ਘਪਾ ਘਪ ਚਲ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਚੀਕ ਦੀ ਆਹ ਹਰਮਨ ਬਾਹਰ ਜਾ
ਹਰਮਨ : ਬਾਹਰ ਨੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਜਾਓ
ਨੀਲੂ : ਵੱਟ ਯੂ ਮੀਨ , ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ
ਹਰਮਨ ਓਹਦੇ ਨੇੜੇ ਹੁੰਦਾ ਓਹ ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ ਆਹ ਤੇ ਬੈਡ ਨਾਲ ਲੱਗ ਕੇ ਗਿਰਨ ਲਗਦੀ ਆਹ ਤੇ ਹਰਮਨ ਫੜ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਅਪਣੇ ਵਲ ਖਿੱਚ ਦਾ ਤੇ ਓਹ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਚਿਪਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਹਰਮਨ ਨਾਲ ਸਟ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹਰਮਨ ਦਾ 7 ਇੰਚ ਦਾ ਲੋੜਾ ਫਟਣ ਨੂੰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਨੀਲੂ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਹਰਮਨ ਓਹਨੂੰ ਬਾਹਾਂ ਚ ਜਕੜ ਲੈਂਦਾ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਨੀਲੂ ਦੀ ਚਿੱਟੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਹੁੰਦੀ ਆਹ ਨੀਲੂ ਧੱਕਾ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦੀ ਆਹ ਓਹ ਓਹੀ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ । ਨੀਲੂ ਬੇਬੱਸ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਆਹ ਹੱਥ ਜੋੜ ਦੀ ਆਹ ਪੀਲਜ਼ ਛੱਡ ਦੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਇੱਡੀ ਗੋਰੀ ਚਿੱਟੀ ਰੰਨ ਮਿਲੀ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਹੋਰ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਦਿੱਖ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਓਹਨੇ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਫੜੇ ਤੇ ਪਟਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਓਹਨੂੰ ਕੰਧ ਲੈਕੇ ਓਹਦੀ ਲੋਰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ । ਨੀਲੂ ਵੀ ਗਰਮ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪੈਂਦੇ ਸਟੇ ਓਹਦੀ ਚ ਚੂਤ ਤੇ ਹਰਮਨ ਦੇ ਬੁੱਲ ਸੀ ਲੋਗੜ ਵਰਗੀ ਲਾਲੀ ਨੇ ਜਿਹੜਾ ਕੁਝ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਚ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਓਹ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਦੇਖ ਨਰਮ ਹੋ ਗਈ ਨੀਲੂ ਦੇ ਹੱਥ ਹਰਮਨ ਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਓਹਦੀ ਚੁਤ ਅੰਦਰ ਦੱਬ ਰਹੇ ਸੀ । ਹਰਮਨ ਨੇ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਇਕ ਦੋ ਵਾਰ ਫੁਦੀ ਮਾਰੀ ਸੀ ਪਰ ਇਹਨੀ ਗਰਮ ਫੁਦੀ ਨੀ ਦੇਖੀ ਸੀ ।
ਲਓ ਵੀ ਮਿੱਤਰੋ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦੀ ਹੀ ਦੇਵੇਂਗਾ ਬੱਸ ਤੁਸੀਂ ਕਮੈਂਟਸ ਚ ਦਸੋ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗੀ ਕਹਾਣੀ
