Hnji ਦੋਸਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਜੀ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤੋਂ ਮੈਂ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਦਸਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲ਼ ਰਿਹਾ ਪਰ ਅੱਜ ਇਸ ਅਸਲ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਸਬ ਦਸਣਾ ਚਾਹੂੰਗਾ , ਤਾਂ ਦੋਸਤੋਂ ਹੁਣ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਖ਼ਰਾਬ ਨਾਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਆ।।
ਮੈਂ ਮੁੱਕਲ (੨੦ ਸਾਲ) ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਸੀ , ਪਰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਕੇ ਮੈਂਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਆਉਣਾ ਪਿਆ ਆਪਣੇ ਮਾਮਾ ਜੀ ਕੋਲ਼ ਤੇ ਆਪਣੇ ਅੱਗੇ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਮੈਂ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਲਗਿਆਂ।।
ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਮਾਂ ਤੇ ਬਾਪੂ ਅਪਾ ਤਿੰਨ ਹੀ ਲੋਗ ਸੀ , ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਸੀ ਜੌ ਬੜੇ ਹੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਜਿਸਮ ਦੀ ਮਾਲਕਿਨ ਸੀ ਬੁੰਡ ਤਾਂ ਜਮਾਂ ਕੈਮ ਸੀ , ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਮਾਂ ਬਾਜ਼ਾਰ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਬੱਸ ਮਾਂ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮਾਂ ਫ਼ੇਰ ਹੋਰ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਕੱਢ ਕੇ ਤੁਰਦੀ ਸੀ ।।
ਬਾਪੂ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਬੱਸ ਖੇਤਾਂ ' ਚ ਹੀ ਲੱਗੇ ਰਹਿਣਾ ਸਵੇਰੇ ਜਾਣਾ ਤੇ ਦੇਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਮਾਂ ਨਾਲ਼ ਲੜਨਾ ਬੱਸ ਇਹੋ ਸੀ ਘਰਦੇ ਹਾਲਾਤ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸਦੀ ਆਦਤ ਹੋਗੀ ਸੀ ।।
ਮੈਂਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਆਏ ਨੂੰ ਛੇ ਕੂ ਮਹੀਨੇ ਹੋਗੇ ਸੀ , ਘਰ ਜਾਣ ਨੂੰ ਭੋਤ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ਨਾਲੇ ਦੀਵਾਲੀ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਇਸ ਵਾਰ ਦੀਵਾਲੀ ਤੇ ਘਰ ਜਾਕੇ ਸਬ ਨੂੰ ਸਰਪ੍ਰਾਈਜ਼ ਦਊਗਾ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸੋਚਦੇ ਹੋਏ ਮੈਂ ਸੋਗੇਆਂ , ਸਵੇਰੇ ਉਠਿਆ ਤਾਂ ਕਾਲਜ ਗਿਆ ।।
ਕਾਲਜ ਦੀ ਜਿਦੰਗੀ ਬਹੁਤ ਵਦਿਆ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਮੇਰੀ ,
ਮੇਰੀ ਇਕ ਸਹੇਲੀ ਰੀਆਂ ਜੌ ਕੀ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੀ ਸੀ , ਬਹੁਤ ਠੋਕਿਆਂ ਸੀ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਆਉਣ ਤੇ ਰਿਆਂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਪੇਹਲੀ ਦੋਸਤ ਬਣੀ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਮੇਰੀ ਗਸਤੀ ਬਣ ਗਈ ਸੀ , ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਦੇ ਮੇਰਾ ਦਿੱਲ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਮੈ ਉਸਨੂੰ ਠੋਕ ਦਿੰਦਾ ਓਹ ਵੀ ਬੜੀ ਖੁੱਲ ਕੇ ਮਰਵਾਉਂਦੀ ਸੀ ।।
ਬੱਸ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਫ਼ੇਰ ਦੀਵਾਲੀ ਦੇ ਦਿਨ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਏ ਮੈਂ ਕੁੱਝ ਸ਼ੌਪਿੰਗ ਕਰਣੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੀਆ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ਼ ਲੈ ਗੇਆਂ , ਫ਼ੇਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸ਼ੌਪਿੰਗ ਕਰਕੇ ਨੀਚੇ ਪਾਰਕਿੰਗ ਚ ਆ ਕੇ ਕਾਰ ਚ ਬੈਠੇ ਤਾਂ ਰਿਆ ਨੇ ਮੈਂਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਲੀ ।।
ਰਿਆ : ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਰਹੂਗੀ ਤੇਰੈ ਬਿਨ ਮੁੱਕਲ ।
ਮੈਂ : ਹਾਲ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੁੱਝ ਇਦਾਂ ਹੀ ਆ ਮੈਂਨੂੰ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਨੀਂਦ ਨੀ ਆਓਂਦੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੇਰੀ ਮੈਂ ਫ਼ੂਦੀ ਨਾਂ ਪਾੜਾ ।।
ਰਿਆ : ਮੇਰਾ ਵੀ ਹਾਲ ਕੁੱਝ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਆ ਮੈਂਨੂੰ ਵੀ ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਚੈਨ ਨੀ ਆਉਂਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਲਣ ਦੇ ਚੂਪੇ ਨਾ ਲਾ ਲਵਾਂ ।।
ਮੈਂ : ਬੱਸ ਜਾਣ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਗੱਲ਼ ਹੈ , ਫ਼ੇਰ ਦੇਖੀ ਵਾਪਿਸ ਆ ਕੇ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਤੇਰੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਫਾੜ ਦਾ ।।
ਰਿਆ : ਮੈਂ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਤਿਆਰ ਹਾਂ ਆਪਣੀ ਫੜਵਾਉਣ ਲਈ।
ਦੋਵੇਂ ਗੱਲ਼ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਰਿਆ ਦੇ ਘਰ ਤੱਕ ਆ ਜਾਂਦੇ ਫ਼ੇਰ ਰਿਆ ਮੇਰਾ ਪੰਝ ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਮੈਂਨੂੰ ਕਿਸ ਕਰਦੀ ਰਹਿ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਮਮੇਆ ਨੂੰ ਦਬਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ਼ ਫ਼ੇਰ ਕੁੱਝ ਸਬਾਅਦ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਅਪਣੇ ਘਰ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਿਆ ।।
ਦਸੋ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਫ਼ੇਰ ਹੀ ਅੱਗਲੇ part ਨੂੰ ਜਲਦ ਲੀਆਉਂਗਾ , ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਮੇਰੇ ਵੀਰ ਮੁੱਠਾ ਵਾਲ਼ੇ ਮੁੱਠਾ ਮਾਰਦੇ ਰਹਿਣ , ਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਫੁਦੀ ਚ ਉਂਗਲਾਂ ਰੱਖੀ ਰੱਖਣ ਜਲਦ ਮਿਲ਼ਦੇ ਆ
ਮੈਂ ਮੁੱਕਲ (੨੦ ਸਾਲ) ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਸੀ , ਪਰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਕੇ ਮੈਂਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਆਉਣਾ ਪਿਆ ਆਪਣੇ ਮਾਮਾ ਜੀ ਕੋਲ਼ ਤੇ ਆਪਣੇ ਅੱਗੇ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਮੈਂ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਲਗਿਆਂ।।
ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਮਾਂ ਤੇ ਬਾਪੂ ਅਪਾ ਤਿੰਨ ਹੀ ਲੋਗ ਸੀ , ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਸੀ ਜੌ ਬੜੇ ਹੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਜਿਸਮ ਦੀ ਮਾਲਕਿਨ ਸੀ ਬੁੰਡ ਤਾਂ ਜਮਾਂ ਕੈਮ ਸੀ , ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਮਾਂ ਬਾਜ਼ਾਰ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਬੱਸ ਮਾਂ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮਾਂ ਫ਼ੇਰ ਹੋਰ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਕੱਢ ਕੇ ਤੁਰਦੀ ਸੀ ।।
ਬਾਪੂ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਬੱਸ ਖੇਤਾਂ ' ਚ ਹੀ ਲੱਗੇ ਰਹਿਣਾ ਸਵੇਰੇ ਜਾਣਾ ਤੇ ਦੇਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਮਾਂ ਨਾਲ਼ ਲੜਨਾ ਬੱਸ ਇਹੋ ਸੀ ਘਰਦੇ ਹਾਲਾਤ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸਦੀ ਆਦਤ ਹੋਗੀ ਸੀ ।।
ਮੈਂਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਆਏ ਨੂੰ ਛੇ ਕੂ ਮਹੀਨੇ ਹੋਗੇ ਸੀ , ਘਰ ਜਾਣ ਨੂੰ ਭੋਤ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ਨਾਲੇ ਦੀਵਾਲੀ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਇਸ ਵਾਰ ਦੀਵਾਲੀ ਤੇ ਘਰ ਜਾਕੇ ਸਬ ਨੂੰ ਸਰਪ੍ਰਾਈਜ਼ ਦਊਗਾ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸੋਚਦੇ ਹੋਏ ਮੈਂ ਸੋਗੇਆਂ , ਸਵੇਰੇ ਉਠਿਆ ਤਾਂ ਕਾਲਜ ਗਿਆ ।।
ਕਾਲਜ ਦੀ ਜਿਦੰਗੀ ਬਹੁਤ ਵਦਿਆ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ ਮੇਰੀ ,
ਮੇਰੀ ਇਕ ਸਹੇਲੀ ਰੀਆਂ ਜੌ ਕੀ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੀ ਸੀ , ਬਹੁਤ ਠੋਕਿਆਂ ਸੀ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਆਉਣ ਤੇ ਰਿਆਂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਪੇਹਲੀ ਦੋਸਤ ਬਣੀ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਮੇਰੀ ਗਸਤੀ ਬਣ ਗਈ ਸੀ , ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਦੇ ਮੇਰਾ ਦਿੱਲ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਮੈ ਉਸਨੂੰ ਠੋਕ ਦਿੰਦਾ ਓਹ ਵੀ ਬੜੀ ਖੁੱਲ ਕੇ ਮਰਵਾਉਂਦੀ ਸੀ ।।
ਬੱਸ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਫ਼ੇਰ ਦੀਵਾਲੀ ਦੇ ਦਿਨ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਏ ਮੈਂ ਕੁੱਝ ਸ਼ੌਪਿੰਗ ਕਰਣੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੀਆ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ਼ ਲੈ ਗੇਆਂ , ਫ਼ੇਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸ਼ੌਪਿੰਗ ਕਰਕੇ ਨੀਚੇ ਪਾਰਕਿੰਗ ਚ ਆ ਕੇ ਕਾਰ ਚ ਬੈਠੇ ਤਾਂ ਰਿਆ ਨੇ ਮੈਂਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਲੀ ।।
ਰਿਆ : ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਰਹੂਗੀ ਤੇਰੈ ਬਿਨ ਮੁੱਕਲ ।
ਮੈਂ : ਹਾਲ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੁੱਝ ਇਦਾਂ ਹੀ ਆ ਮੈਂਨੂੰ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਨੀਂਦ ਨੀ ਆਓਂਦੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੇਰੀ ਮੈਂ ਫ਼ੂਦੀ ਨਾਂ ਪਾੜਾ ।।
ਰਿਆ : ਮੇਰਾ ਵੀ ਹਾਲ ਕੁੱਝ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਆ ਮੈਂਨੂੰ ਵੀ ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਚੈਨ ਨੀ ਆਉਂਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਲਣ ਦੇ ਚੂਪੇ ਨਾ ਲਾ ਲਵਾਂ ।।
ਮੈਂ : ਬੱਸ ਜਾਣ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਗੱਲ਼ ਹੈ , ਫ਼ੇਰ ਦੇਖੀ ਵਾਪਿਸ ਆ ਕੇ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਤੇਰੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਫਾੜ ਦਾ ।।
ਰਿਆ : ਮੈਂ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਤਿਆਰ ਹਾਂ ਆਪਣੀ ਫੜਵਾਉਣ ਲਈ।
ਦੋਵੇਂ ਗੱਲ਼ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਰਿਆ ਦੇ ਘਰ ਤੱਕ ਆ ਜਾਂਦੇ ਫ਼ੇਰ ਰਿਆ ਮੇਰਾ ਪੰਝ ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਮੈਂਨੂੰ ਕਿਸ ਕਰਦੀ ਰਹਿ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਮਮੇਆ ਨੂੰ ਦਬਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ਼ ਫ਼ੇਰ ਕੁੱਝ ਸਬਾਅਦ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਅਪਣੇ ਘਰ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਿਆ ।।
ਦਸੋ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਫ਼ੇਰ ਹੀ ਅੱਗਲੇ part ਨੂੰ ਜਲਦ ਲੀਆਉਂਗਾ , ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਮੇਰੇ ਵੀਰ ਮੁੱਠਾ ਵਾਲ਼ੇ ਮੁੱਠਾ ਮਾਰਦੇ ਰਹਿਣ , ਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਫੁਦੀ ਚ ਉਂਗਲਾਂ ਰੱਖੀ ਰੱਖਣ ਜਲਦ ਮਿਲ਼ਦੇ ਆ