ଭାଗ ୩
ଠିକ୍ ସେତିକି ବେଳେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ମହୋଦୟ ଆମ ଘରେ ପଦାର୍ପଣ କରିଥିଲେ ।
ମୋ ବଡ଼ ମା ସବୁ ପୂଜା ସାମଗ୍ରୀ ପୂଜା ସ୍ଥଳୀ ରେ ରଖିବାକୁ ଲାଗିଥିଲେ
ବଡ଼ ବାପା - ଆରେ କୃଷ୍ଣ ସେ ଶଙ୍ଖ ଟା ନେଇ ଆସିଲୁ।
ବାପା ଠାକୁର ଘରୁ ଶଙ୍ଖ ନେଇ ଆସିଲେ ।
ସୁରୁଖୁରରେ ପୂଜା ପାଠ ସରିଗଲା । ସେଦିନ ରାତିରେ ଗାଁ ର କୀର୍ତ୍ତନ ମଣ୍ଡଳୀ ଆମ ଘରେ ବହୁତ୍ ସମୟ କୀର୍ତ୍ତନ କରିଲେ ଆଉ କୀର୍ତ୍ତନ ସରିଲା ପରେ ଜାତି ନିମନ୍ତ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ।
ମତେ ଆମ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବ କେତେ କେତେ ଉପହାର ଦେଲେ ସେଇଟା ଟା ମତେ ଜଣା ନଥିଲା କାହିଁକି ନା ମୁ ସେତେବେଳକୁ ସ୍ବପ୍ନ ରାଜ୍ୟରେ ବୁଲୁ ଥିଲି ।
ଧିରେ ଧିରେ ସମୟ ଗଢିବାରେ ଲାଗିଥିଲା ।
ମୁଁ ବହୁତ୍ jaldi ଚାଲିବା ଶିଖିଗଲି।
ମୁଁ ଯେତେ ବେଳେ ୮ମାସର ଥିଲି ସେତେବେଳକୁ କଥା କହିବା ଶିଖିଗଲି ।
ସମସ୍ତେ ଏହା ଦେଖିବଚମ୍ବିତ ଥିଲେ କି ୮ ମାସର ଛୁଆ ଏତେ ଭଲ ଭାବେ କଥା କେମିତି ସିଖିପରେ ।
ଛାଡ଼ ସେ ସବୁ ମୋ ବିଷୟରେ ପୁରା ଗଳ୍ପ ହି ପଢ଼ିବା ।
ହେଲେ କିଛି ଟା ରୋମାଞ୍ଚକର କଥା ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ ନହେଲେ ଆପଣ ମାନେ ହତଶିଆ ପରି ହେବେ ।
ତେଣୁ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କ ମୁହଁରୁ ବି ଗଳ୍ପ ବି ଲେଖିବା ନା ।
ନା କଣ କହୁଛନ୍ତି ବନ୍ଧୁ ଗଣ ।
ଯେତେ ବେଳେ ମତେ ୭ ବର୍ଷ ହେଇଥିଲା ସେତେବେଳର କାହାଣୀ ନେଇ ଆରମ୍ଭ କରିବା ।
ସେଦିନ ମୁ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ୨ୟ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ନାମ ଲେଖେଇଲି କାରଣ ପୂର୍ବରୁ ମୁ ଚାଟଶାଳୀ ରେ ୧ମ ଶ୍ରେଣୀର ପାଠ ସମାପ୍ତ କରିଥିଲି।
ପ୍ରଥମ ଦିନ ର ଘଟଣା
ମୁଁ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶ୍ରେଣୀ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲି
ଆଉ ପ୍ରଥମ ବିଷୟ ଥିଲା ସାହିତ୍ୟ। ଆଉ ଆମ ଶ୍ରେଣୀ ଶିକ୍ଷୟତ୍ରୀ ଥିଲେ ପାର୍ବତୀ ଦିଦି।
ଭାଇମାନେ ତାଙ୍କ ରୂପ ଯେମିତି ଗୁଣରେ ବି ସେମିତି।
ହେଲେ ସେ ସବୁବେଳେ ଦୁଃଖରେ ରହୁଥିଲେ।
ପାର୍ବତୀ ଦିଦିଙ୍କ ମୁଖରୁ ଗଳ୍ପ
ମୁଁ ସେତେବେଳେ ୧୯ ବର୍ଷର ଥିଲି ଆଉ ମୁଁ ସେତେବେଳେ CT ସମାପ୍ତ କରି ନୂଆ ନୂଆ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶିକ୍ଷୟତ୍ରୀ ଭାବେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲି ।
ଆଉ ମୁଁ CT ସମୟରେ ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଗିହଣା ବିଷୟରେ ବହୁତ୍ ମଶଗୁଲ ହୋଇଯାଇଥିବାରୁ ସବୁ ଦିନ ରାତିରେ ମୋ ବିଆ ରେ କିଛି ନା କିଛି ପୁରେଇ ମୋର ପାଣି ବାହାର୍ କରିଦିଏ ।
ଦେଖ ମୋ ବିଆ କେମିତି ଦେଖ ଯାଉଛି । ବହୁତ୍ ରସଭରା ନା ।
ହଁ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଯୋଗ ଦେଲା ପରେ ମୁଁ ବିଦ୍ୟାଳୟ ପାଖରେ ଏକ ଘର ଭଡ଼ା ନେଇ ରହିବାକୁ ଲାଗିଲି।
ରାତିରେ ମୋ ବିଅରେ ବହୁତ୍ କୁଣ୍ଡେଇ ହଉଥିଲା ତ ମୁ ଏକ ବାଇଗଣ ଆଣି ମୋ ବିଆ ରେ ପୁରେଇ ଗିହଣା ଖାଇବାରେ ଲାଗିଲି।
ଠିକ୍ ଏତିକି ବେଳେ ମୋ କବାଟରେ କେହି ଜଣେ ଠକ ଠକ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା।
ମୁଁ ଡରି ଗଲି । ଆଉ ଜଲ୍ଦୀ ଜଲ୍ଦୀ ମୋ ଡ୍ରେସ୍ ପିନ୍ଧିବାରେ ଲାଗିଲି।ଆଉ ତା ପରେ କବାଟ ଖୋଲି ଦେଖେ ତ ଦୁଆରେ ଛବି ଦିଦି ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ। ସେ ବି ସେହି ସମୟରେ ନୂଆ ନୂଆ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ।
ପାର୍ବତୀ ଦିଦି - ଆରେ ଛବି ଦିଦି ତମେ ଏତେ ରାତିରେ।
ଛବି ଦିଦି - ଆରେ ଦିଦି କୁହନି ଆମେ ଏକା ସଙ୍ଗେ ପଢ଼ିଲେ ଆଉ ଏକା ସଙ୍ଗେ ଗୋଟେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ ଯୋଗ ଦେଲେ।
ପାର୍ବତୀ ଦିଦି - ହ ଛବି ।
ଛବି ଦିଦି - ଆରେ ହଷ୍ଟେଲ ଦିନ କଥା ମନେ ପଡୁଛି ।
ସେ ଦିନ କାମ ଭୁଲି ହେବନି ।
ପାର୍ବତୀ ଦିଦି - ହ ସେ ଦିନ ରାତିରେ ଯୋଉ ଗାର୍ଡେନ ପାର୍ଟି ଟା ଜମା ଭୁଲିହେବନି।
ଛବି ଦିଦି ଏମିତି କଥା ହଉ ହଉ ଖଟ ଉପରେ ବସିପଡିଲେ।
ଠିକ୍ ସେ ବାଇଗଣ ଉପରେ।
ଆଉ ସେ ବାଇଗଣ କୁ ଉଠେଇ ଦେଖିଲି ସେଥିରେ ଚିପ୍ ଚିପା ତରଳ ପଦାର୍ଥ ଲାଗିଥିଲା।
ଆଉ ସେ ତାକୁ ଶୁଙ୍ଘିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
ଛବି ଦିଦି - ଆରେ ବାଃ। ତତେ ମାନିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।
ମୁଁ ଛବି ଦିଦି ହାତରେ ବାଇଗଣ ଦେଖି ହଠାତ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲି ଆଉ ଖଟ ପାଖକୁ ଦଉଡ଼ି ଆସିଲି।
ପାର୍ବତୀ - ନେଇ ସେମିତି କିଛି ନାହି ।
ଛବି - ହଁ ଜଣା ପଡ଼ୁଛି। ତୋ ଅବସ୍ଥା ଯାହା ମୋର ବି ସେମିତି।
ପାର୍ବତୀ - ସତରେ
ଛବି - ଆରେ ମୋ ବିଆ ବି ଗୋଟେ ତାଗଡ଼ା ବାଣ୍ଡଟେ ଖୋଜୁଛି ।
ଶାଳୀ ବିଆ ସବୁବେଳେ ରସ ଚାଡ଼ୁଛି।
ପାର୍ବତୀ - ଟା ଆଉ ଡେରି କରିବାଟା ଠିକ୍ ନୁହେଁ ।
ଆଉ ମୁଁ ଛବି ର ଓଠ କୁ ହାଲ୍କା ଚୁମ୍ବନଟେ ଦେଇଦେଲି ଆଉ ଛବି ବି ସେମିତି କରିବାକୁ ଲାଗିଲା
ଆଉ ଧିରେ ଧିରେ ଆମ ଦୁହିଁଙ୍କ ଚୁମ୍ବନ ବହୁତ୍ ନିବିଡ଼ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା।
ମୁଁ ମୋ ଜିଭକୁ ବାହାର କରିଥିଲି ଆଉ ଠିକ୍ ସେତିକି ବେଳେ ଭିତରକୁ ସେ ତାକୁ ଚୁମିବାକୁ ଲାଗିଲା
ଆଉ ପୁଣି ମୁ ଆଉ ଛବି ଦୁଇଜଣ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ଜିଭ ଲଢେଇ କରିବାରେ ଲାଗିଲୁ
ପୁଣି ଛବି ଚୁମା ଚୁମି ବନ୍ଦ କରିଦେଲା ଆଉ ମୋତେ ଦେଖିବାକୁ ଲାଗିଲା
ପାର୍ବତୀ - କଣ ହେଲା ଛବି
ଛବି କିଛି ନ କହି ମୋ ଉପର କପଡା କରିବାରେ ଲାଗିଲା
ଛବି - ଆରେ ପାର ତୋ ଦୁଧ ଗୁଡ଼ା ଏଯାଏ ଆହୁରି ଛୋଟ ଅଛି କଣ ଜମା କେହିନ୍ତି ଦୁଧ କୁ ଚିପକି ବଡ଼ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିନାହାନ୍ତି ।
ପାର୍ବତୀ - ନାହିଁ ଲୋ ଛବି ସେ ଦୁଧ କୁ ଚିପିଲି ବେଳେ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ହୁଏ ତ ମୁଁ ଚାହେନି କି ମୋ ଦୁଧ କେହି ଚିପୁ ବୋଲି ।
ଛବି ସେତିକି ବେଳେ ମୋ ଦୁଧ ଚିପିବା ପାଇଁ ଆଗକୁ ବଢିଲା ହେଲେ ମୁ ଟା ପଛ କୁ ଯାଇ ତା ବେକକୁ ଚୁମିବକୁ ଲାଗିଲି ଆଉ ତା ଉପର ଡ୍ରେସ୍ କୁ ଖୋଲିଦେଲି
ଆଉ ଛବି ଆଗକୁ ଆସି ତା ଦୁଧ କୁ ମୋ ମୁହଁରେ ପୁରେଇଲି
ଛବି - ଆଃ ପାର ସତରେ ତୋ ମୁଁହରେ କି ଯାଦୁ ଅଛି ମୋ ଭୁଣ୍ଡି କୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇଲା ମାତ୍ରେ ମୋ ବିଆ ରୁ ରସ ବୋହିଲଲାଣି।
ପୁଣି ଦୁହେଁ ଦୁଇଙ୍କର ଦୁଧ କୁ ପଟି ପୁରେଇ ହାମୁଚ ହମୁଚ କରି ଚୁଷିବାରେ ଲାଗିଲୁ
ପାର୍ବତୀ - ଆଃ ଛବି ଆହୁରି ଜୋରରେ ଚୁସ ବହୁତ୍ ମଜା ଲାଗୁଛି ।
ପୁଣି ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ଗୋଟେ ଭଲ ବିଚାର ଆସିଲା ଆଉ ମୁଁ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଦଉଡ଼ି ଗଲି ଆଉ ଯୋଉ ଦ୍ରବ୍ୟ ଆଣିଲି ତାହା ଛବି ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇ ରହି ଗଲା ।
।
।
।
।
।
।
ପାର୍ବତୀ ଦିଦି ଏମିତି କଣ ଆଣିଲେ ଯେ ଛବି ଦିଦି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇଗଲେ ।
ଜାଣିବା ଆଗାମୀ ଭାଗରେ ।
ଧନ୍ୟବାଦ୍
ରାମ୍ବୋ _୦୦୪
