poem

ಕೆಲವರಿಗೆ ಕಪ್ಪು ಎಂದರೆ ಅಸಹ್ಯ, ಬಿಳುಪಿನ ಮೈ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಮಾರುಹೋಗದವರಿಲ್ಲ. ಬಿಳುಪಿದ್ದರೇ ಕಪ್ಪಿನ ಮಹತ್ವ ತಿಳಿವುದು ಅಲ್ಲವೇ. ನನ್ನವಳ ತುಲ್ಲೂ ಕಪ್ಪೇ ಆದರೂ ಅದರಿಂದ ಸಿಗುವ ಸುಖಃ ಕಪ್ಪಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮಿತ್ರನೊಬ್ಬ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತವಳ ತುಲ್ಲ ಬಣ್ಣ ಕಪ್ಪಾಗಿದ್ದು ತನಗೆ ಸಂತಸ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದು ಕೊರಗುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನಿಗಾಗಿಯೇ ಈ ಕವಿತೆ ರಚಿಸಿದೆ...

ತೊಡೆಯಡವಿಯಲಿ ಅರಳೊ ಕೆಂಗುಲಾಬಿಗೆ ಏಕೆ ತರಚು ಮುಳ್ಳುಗಳ ಕಾವಲು? ಮುತ್ತಿಡುತೆರೆ ಪಕಳೆಗೆ ಮುಳ್ಳು ಚುಚ್ಚಿವೆ ಮುಖಕೆ ಸಖನಿಗೆ ಬರಿ ಪರಿಪಾಟಲು!

ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ನಿನ್ನ ನೋಡಿದಾಗ ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳು ದುರ್ಬಲವಾದಂತೆ ಶಬ್ದಗಳಿಗಾಗಿ ಹುಡುಕುತ್ತ ಮಾತುಗಳೇ ಮರೆತು ಹೋದಂತೆಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ನಿನ್ನ ನೋಡಿದಾಗ ನನ್ನ ತೊಟ್ಟುಗಳು ನಿಮಿರಿ ನಿಂತಂತೆ ನಾ ಮಿಲನಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧಳೆನ್ನಲು ಸಾರಿ ಹೇಳುವ ಸಂಕೇತದಂತೆಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ನಿನ್ನ ನೋಡಿದಾಗ ನನ್ನ ಮುಖದಮೇಲೊಂದು ನಗೆ ಮೂಡಿದಂತೆ ನಾನು ಮೊದಲೋ ನೀನು ಮೊದಲೋ ಬಟ್ಟೆ ಕಳಚಿ ನಗ್ನರಾಗುವ...