Adultery क्षणार्ध

[The_Punisher]

मोबाईलचा अलार्म वाजताच तो धडपडत उठला. डोळे चोळत बाथरूम मध्ये शिरला आणि चेहऱ्यावर पाण्याचे सपकारे मारून थोडा फ्रेश झाला. धावतच बाहेर येत त्याने आपल्या टेबलावरची सगळी वह्या पुस्तकं भरभर उचलून बेडवर भिरकावली. टेबल रिकामा करून फतकल मांडून टेबलवर बसला आणि खिडकी उघडली आणि मोबाईलचा कॅमेरा चालू कडून रस्त्याकडे लावून वाट पाहू लागला. दोन तीन मिनिटांनी काही फोटो काढून तो पुन्हा खाली उतरला. हसत ते फोटो पाहत तो मोबाईलच्या स्क्रीनवरून हळुवारपणे आपली बोटं फिरवत होता.
दोन महिन्याभरांपूर्वीच समोरच्या नव्या बिल्डिंगमध्ये डॉ गिरीश कामात यांचं क्लिनिक सुरु झालं होतं. ते शहरातले प्रसिद्ध सर्जन होते. बिल्डिंगमध्येच फर्स्ट फ्लोरलाच अगदी त्याच्या क्लिनिकच्या वरच त्यांनी राहण्यासाठी फ्लॅटही घेतला होता. त्यांच्या पत्नी डॉ शर्वणी कामत यांचीही दातांची प्रॅक्टिस त्यांच्या क्लिनिकमध्ये चालू झाली होती. काही दिवसांपूर्वी सकाळी सकाळी क्रिकेट खेळून कट्ट्यावर मित्रांसोबत गप्पा मारत बसलेला असताना त्याला डॉक्टरीनबाई मॉर्निंगवॉक वरून परतत असताना दिसल्या. मित्रांकडून त्याने त्यांच्याबद्दलची बरीच माहिती मिळवली. त्या दिवशीपासून त्याचं क्रिकेट बंद झालं. सकाळी नेमकं मॅडम मॉर्निंगवॉकवरून परतण्याच्या वेळी तो आपल्या खोलीच्या खिडकीत बसून त्यांचे फोटो काढु लागला. मनातल्या मनात कितीतरीवेळा त्याने त्यांना मिठीत घेऊन त्यांच्या आखीव टपोऱ्या ओठांची असंख्य चुंबनं घेतली होती. तो एकटा एकटा राहू लागला. सारखा मोबाईलमध्ये काहीतरी चाळे करत बसू लागला. रात्रंदिवस फक्त शर्वणी शर्वणी आणि शर्वणीच त्याच्या डोक्यात घुमू लागलं होतं.
डॉक्टरीणबाई दिसायला खरंच लाखांत एक होत्या . देवाने त्यांच्यावर सौंदर्याची अक्षरशः उधळण केली होती आणि आपले सौंदर्य अजून कसं खुलवायचं हे त्यांना चांगलं ठाऊक होतं. त्यांची त्वचा कमालीची गोरी होती. आपल्या केसांना त्यांनी हलका भुरकट रंग दिला होता त्यामुळे त्या अगदी परदेशातल्याच असल्यासारख्या वाटत. किंचित उभट चेहरा आणि मोठाले काळे डोळे! त्यांच्या गोऱ्यापान चेहऱ्यावर त्यांचे टपोरे लालभडक ओठ एकदम उठून दिसत असत. मध्यम अंगकाठी, रुंद खांदा, भरलेले दंड, पाहताक्षणी डोळ्यात भरतील एवढे भव्य उरोज, त्याखाली अगदी सपाट पोट, दोन हातांमध्ये बऱ्यापैकी मावेल एवढी बारीक कंबर आणि कमरेखाली चालताना डुलणारे गरगरीत नितंब! एरवी दिवसभर त्या जास्तीत जास्त साडीवरच असत. मध्येच एखाद्या दिवशी अगदी घट्ट सलवार कमीज किंवा मग स्लीव्हलेस कुर्ती आणि जीन्सची थ्री फोर्थ घालत असत. त्यांच्या सोसायटीतील इतर तरुणींना आजकाल कोणताही मुलगा भाव देईनासा झाला होता. रोज सकाळी जॉगिंगला जाताना मात्र त्या घट्ट पांढरा टीशर्ट आणि ट्रॅकपॅन्ट घालत असत. त्या पेहरावात त्यांच्या शरीराचा एक ना एक अवयव अगदी स्पष्ट अधोरेखित होत असे. भराभर चालत असल्याने त्यांचे उरोज जोरजोरात वर खाली होत असत. टीशर्ट घट्ट बिलगल्याने त्यांच्या स्लिपचा व ब्राचा आकार त्यावर उठावदार होत असे पावलांच्या तालावर नितंब दोलायमान होत असत. खांद्यांच्या जरासं खालपर्यंत पोचणाऱ्या केसांची डोक्यावर उंच बांधलेली पोनी आणि त्याखाली गोरीपान मान! सकाळी व्यायामाला येणारे तरुणच काय पण त्यांचे वडीलही त्यांच्याकडे पुन्हा पुन्हा वळून पाहायचे. एखादी अभिनेत्रीदेखील त्यांच्या समोर फिकी पडावी असंच त्यांचं रूप होतं. त्यांच्याकडे पाहून कुणालाही असं वाटलं नसतं कि त्यांना पाच वर्षांची मुलगी असेल! त्यांनी अगदी नुकत्याच कॉलेजात जाऊ लागल्या मुलीसारखं स्वतःला मेंटेन केलं होतं.
त्याला वेड लागणं अगदी स्वाभिविक होतं. रात्रंदिवस त्यांचा विचार करणं, त्यांचे फोटो पाहणं आणि त्यांचा पाठलाग करणं (किंवा निरीक्षण करणं) एवढंच तो करत असे.त्याच्या कॉलेजातल्या दांड्या आता जरा जास्तच वाढल्या होत्या. कॉलेजच्या वेळेत मॉल, बाजार, मिटिंग्स, कॉन्फरन्स जिकडे मॅडम तिकडे हा मागे मागे पोचलाच म्हणून समजा. त्यांचा अख्खा दिनक्रम त्याला माहित झाला होता. डॉक्टरसाहेब बरेच प्रसिद्ध असल्यामुळे त्यांना खूप कमी वेळ मिळायचा. आठवड्यातून एखाद्या दिवशी ते मॅडमबरोबर मॉर्निंगवॉकला दिसायचे तेवढंच! त्याची अस्वस्थता वरचेवर वाढू लागली होती. अभ्यासातील लक्ष तर उडलंच होतं; आता घरातही तो चिडचिड करू लागला होता. दिवस दिवस आपल्या खोलीचं दार बंद करून तो आतमध्ये बसून राही. मॅडमना आठवून तासंतास आपल्या लिंगाशी खेळत बसे. आईबाबा दोघेही नोकरीसाठी सकाळी लवकर बाहेर पडत त्यामुळे त्याला घरी कुणी विचारणारे नव्हते. दिवसांमागून दिवस जात होते.
“बाबा! मला जिम जॉईन करायची आहे!” एकेदिवशी नाश्ता करता करता तो वडिलांना म्हणाला.
“क्काssss य? शुद्धीवर आहेस ना? सुधा! त्याला तापबीप आला आहे का बघ जरा!” त्यांचा आपल्या कानावर विश्वासच बसेना.
“बाबा! खरंच!” तो प्लेटमधल्या पोह्यांमध्ये चमचा फिरवत बोलत होता.
“ठीक आहे तो पुनीत आहे ना आमच्या ऑफिसातल्या शर्मांचा मुलगा, त्याने जिम टाकली आहे . मी सांगतो त्यांना. तू जा उद्यापासून!” बाबा
“नको तिकडे! इकडे मागे जिम नाही का ती? फिटवेल? तिकडे जायचंय मला!” तो
“का? तिथे काय सोन्याची उपकरणं आहेत का?” बाबा हसत म्हणाले.
“बाबा थट्टा बास ना! प्लिज माझे मित्र तिथेच जाणार आहेत सगळे!” तो
“अच्छा! म्हणजे सामूहिक निर्णय आहे तर! म्हणजे समूहानेच बुडीत ही निघेल लवकरच!” बाबांनी आपले हात पुसले आणि चहा घेऊ लागले.
“नाही! नक्की!” तो
“माहिनाभराचे पैसे भरू! जर केलीस व्यवस्थित तर मेम्बरशीप घेऊन देईन नंतर!” बाबा
“चालेल! एक हजार रुपये द्या ना” तो.
“हं” बाबांनी हजाराची न काढून त्याला दिली.

दुसऱ्या दिवशीच संध्याकाळी बरोब्बर चार वाजता स्वारी जिममध्ये जाऊन, पैसे भरून वॉर्म अप करू लागली. सव्वाचार वाजता शर्वणीमॅडम जिममध्ये आल्या. त्या तिथेही जात तिथली सगळ्या लोकांचं लक्ष आपोआप त्यांच्याकडे वेधलं जाई. जिममधील सगळी मुलं भान हरपल्यासारखं त्यांच्याकडे पाहू लागली. पांढरा कुर्ता आणि स्किनफिट पांढरी लेगिंग मॅडमच्या सौंदर्याला मादक बनवत होती. मॅडम तडक आत चेंजिंग रूम मध्ये गेल्या. त्याने वॉर्मअप सम्पवून ट्रेनरने सांगितलेला व्यायाम करण्यास सुरुवात केली. काही मिनिटांतच मॅडम चेंज करून बाहेर आल्या. गुलाबी रंगाचा टँकटॉप आणि काळी योगापॅन्ट घालून मॅडम त्याच्या अगदी समोरच्या ट्रेडमिलवर येऊन उभ्या राहिल्या. त्याचा व्यायाम विसरून तो नेहमीप्रमाणे एकटक मॅडमकडे पाहू लागला. कानात हेडफोन अडकवत मॅडमने ट्रेडमिलवर धावण्यास सुरवात केली. त्याचा श्वासोच्छवास जणू जागच्या जागीच थांबला. धावताना उसळ्या मारणाऱ्या मॅडमच्या उरोजांवर त्याची नजर खिळली होती. मॅडमचं धावणं संपेपर्यंत त्याने ते मशीन बिलकुल सोडलं नाही. पूर्णवेळ तो मॅडम जिथे व्यायाम करतील त्याच्या आसपास घुटमळत राहिला. कधी वाकल्यावर दिसणारी स्तनरेषा तर कधी उसळणारे उरोज तर कधी टरारून फुललेले नितंब! जेवढं शक्य होईल तेवढं तो त्यांना आपल्या नजरेत साठवत होता. आता काहीही झालं तरी तो जिम चुकविणार नव्हता.

मॅडममुले तो नियमित जिमला जात होता. त्यामुळे बाबांनी त्याला आणखी सहा महिन्यांची मेंबरशीपही घेऊन दिली. त्याची शरीरयष्टी तर सुधारातच होती त्याबरोबर हळूहळू मॅडमचा व त्याचा परिचय वाढला. स्मिहास्यपासून ते विकेंड बॅडमिंटन सेशन्सपर्यंत मजल त्याने मारली. बॅडमिंटन खेळताना तर त्याची चांगलीच पंचाईत होत असे. एखादं दुसरी मॅचही जिंकणं त्याच्यासाठी अवघड होतं. कारण त्याचं लक्ष शटलकॉक पेक्षा बॉल्सवरच जास्त असायचं.
आता मॅडम त्याला चांगल्या ओळखू लागल्या होत्या. रोज ते एकत्रच गप्पा मारत जिमला येत व परत जातानाही एकत्रच जात. कधी बाहेरही भेट झाली तर मॅडम निदान स्मितहास्य करून तरी जाऊ लागल्या. आता त्याचा धीर हळूहळू वाढू लागला होता आणि अपेक्षाही!
इतके दिवस बाथरूमध्ये केलेला कल्पनाविलास सत्यात उतरविण्याची घाई त्याला होऊ लागली होती. अर्थातच मॅडमच्या मनात तसं काहीही नव्हतं. त्याची अस्वस्थता मात्र वरचे वर वाढत चालली होती.

एके दिवशी बॅडमिंटन खेळताना त्याला शर्वणी मॅडम कडून कळालं की दुसऱ्या दिवशी डॉ. कामत कॉन्फरन्ससाठी आठ दिवसांसाठी यूएसला जाणार आहेत. त्या रात्री त्याला झोप लागली नाही. काहीही झालं तरी ही संधी सोडायची नाही हे त्यानं पक्कं ठरवलं. आख्खी रात्र त्याने प्लॅनिंग करण्यात घालविली. दुसऱ्या दिवशी दुपारी मॅडमना मॉलमध्ये गाठलं. कधी नव्हे ते आईशी भांडून तो महिन्याचं किराणा सामान आणायच्या निमित्ताने तिथे टपकला.
“हाय!” तो मॅडमच्या शेजारी जाऊन उगाच रॅकवरील बाटल्या चापपू लागला.
“अरे आशु तू?” मॅडमने स्मितहास्य करत प्रतिसाद दिला.
“शर्वणीमॅडम एक काम होतं तुमच्याकडे!” तो
“बोल ना!” मॅडम
“माझ्या दाढा किडल्या आहेत” तो.
“काढून टाकता येतात.” मॅडम सामान घेत पुढे सरकत होत्या आणि त्यांच्या पाठोपाठ तोही!
“किती खर्च येतो!” त्याने पुढचा प्रश्न विचारला.
“तू माझी फीज बुडवण्याच्या विचारात आहेस तर!” मॅडम.
“तसं नाही मॅडम! ठीक आहे मग क्लिनिकला कधी येऊ” तो
“मस्करी केली रे! पण मी बाहेर ट्रीटमेंट करत नाही. तू उद्या क्लिनिकला ये सकाळी पाहू आपण!” मॅडम
“उद्या सोमवार आहे! तुमचं क्लिनिक बंद असतं ना!” तो
“अरे हो! ठीक आहे पण! असंही काही काम नाहीये. ये तू उद्या!”
तो जाम खुश झाला. भराभर सामान घेऊन घरी गेला आणि उद्याच्या दिवसाची आतुरतेने वाट पाहू लागला. दुसऱ्या मॅडमने सांगितल्याप्रमाणे तो क्लिनिकला पोचला. त्याला तिथे कुणीही दिसेना. रिसेप्शनच्या समोर पेशन्ट्स साठी वेटिंग एरिया होता आणि मुख्य दरवाजाच्या अगदी समोर एक गोलाकार जिना वरच्या मजल्यावर गेला होता. जिन्याच्या दोन्ही बाजूंना दोघांच्या केबिन्स होत्या. डॉक्टरांच्या रूमला जोडून पलीकडे एका खोलीत बरीच मोठमोठाली उपकरणं ठेवलेली दिसत होती. तो कचरत कचरत आत गेला. रिसेप्शन जवळ जाऊन तो तिथे कुणी आहे का हे पाहू लागला. पण तिथे कुणीच नव्हते. शेवटी तो वेटिंग एरियामधल्या एका खुर्चीत जाऊन बसला. काही वेळाने दरवाजाचा आवाज झाला तो आवाजाच्या दिशेने पाहत होता. मॅडम वरून जिना उतरत खाली येत होत्या.
त्यांनी आपले भुरे केस रिकामे सोडले होते. कमनीय कमरेच्या खाली नेसलेली राखाडी रंगाची सुती साडी आणि मनगटापर्यंत ट्रान्सपरंट बाह्या असणारा काळा ब्लाउज त्यांचा बांधा अधोरेखित करत होते. पदराआडून त्यांचं गोरंपान पोट डोकावत होतं. पायऱ्या उतरत असताना आपल्या नाजूक बोटांनी त्यांनी साडीच्या निऱ्या धरून ठेवल्या होत्या. टपोरे ओठ फिकट गुलाबी रंगाच्या लिपस्टिकने आखून घेतले होते. डोळ्यांत काजळ घातल्याने ते आणखीच उठावदार झाले होते. त्यांनी आपल्या केबिनमध्ये जाता जाता त्याला आत येण्याची खूण केली. तो मॅडमच्या मागोमाग आतमध्ये गेला. मॅडम आपल्या खुर्चीत जाऊन बसल्या. तो माडांसमोर येऊन बसला.
“हं बोल आता!” मॅडम ड्रॉवरमध्ये काहीतरी शोधत बोलल्या.
“डाव्या बाजूच्या दाढा खूप किडल्या आहेत. सगळं अडकतं खाताना त्यात!” त्याचं सगळं लक्ष मॅडमच्या छातीकडे होतं.
“काही त्रास होतो का तुला त्याचा?” मॅडम
“दुखत नाहीत तशा पण जेवण झालं की खूप अस्वस्थ व्हायला होतं. ते अडकलेलं निघतही नाही लवकर!” तो
“टोकदार वस्तू घालत नाहीस ना त्यात?” मॅडम एका रजिस्टरमध्ये काहीतरी खरडत होत्या.
“नाही! ब्रश करतो. पण बाहेर असल्यावर काही करता येत नाही ना!” तो
“हं! जाऊन त्या समोरच्या खुर्चीवर बस!” मॅडम
तो उठून समोरच्या डेंटिस्टच्या खुर्चीवर जाऊन पडला. मॅडम हातात चमच्यासारखं काहीतरी आणि एक टॉर्च घेऊन तिथे आल्या.
“आ कर मोठा!” मॅडमने संगतल्याप्रमाणे त्याने मोठा आ केला. मॅडम वाकून त्याच्या तोंडात टॉर्चचा उजेड टाकत पाहू लागल्या. वाकलामुळे त्यांच्या साडीचा पदर छातीवरून थोडा खाली सरकला. त्यांच्या डाव्या स्तनाची दंडाकडील गोलाकार कड थोडीशी उघडी पडली आणि दोन्ही स्तनांच्या मधील फट वरून दिसू लागली. त्याच्या लिंगात रक्तप्रवाह वाढू लागल्याचं त्याला जाणवू लागलं.
“बऱ्याच किडल्या आहेत रे! घाण काढून छिद्र बंद करून टाकुयात आपण!” मॅडम टॉर्च बंद करत बोलल्या.

 

[The_Punisher]

“मला भीती वाटते खूप!” तो सरळ उठून बसत बोलला. हातानं त्याने आपलं लिंग आपल्या हाताने एकदा खाली दाबलं!
“काही नाही होणार. आणि आता ट्रीट नाही केलंस तर कीड मुळापर्यंत पोचेल मग काढून टाकाव्या लागतील दाढा!” मॅडम आपल्या खुर्चीकडे जात बोलल्या. त्यांच्या उघड्या रुंद गोऱ्यापान पाठीच्या मध्यावर ब्लाउज आणि ब्रा च्या दाबाने अधिरेखित झालेल्या घळईवर त्याची नजर गाडली गेली होती. अचानक भानावर येत तो बोलला, “कधी करायचं?”
“आत्ता एक करूयात तीन चार दिवसांच्या फरकाने उरलेल्या करूयात!” मॅडम
“आत्ता?” हा खरंच घाबरला
“मग कधी?” मॅडम पुन्हा बाजूच्या कपाटात काहीतरी शोधू लागल्या. तो धीर एकवटून पुन्हा खुर्चीवर पडला. मॅडमने जवळ येत त्याला आ करायला सांगून त्याच्या तोंडाला कसलीशी क्लिप अडकवली. त्याने आपल्या मुठी घट्ट आवळून धरल्या. मॅडमने वरची लाईट चालू केली आणि त्याच्या नकळत त्याच्या हिरड्यांमध्ये कसलंसं इंजेक्शन दिलं. नंतर त्यांनी एक पेनसारखं छोटंसं मशीन सुरु केलं. त्याने हाताने खुर्चीची कड घट्ट आवळून धरली होती. डोळे गच्चं मिटून घेतले होते. नकळत मॅडमच्या साडीच्या निऱ्याही त्याच्या हातात आल्या होत्या. काहीतरी टेबलावर विसरल्यामुळे त्या मशीन ठेऊन टेबलकडे जाऊ लागल्या. त्याच्या हातात आलेल्या असल्याने त्यांच्या साडीच्या निऱ्या झटक्यात ओढल्या जाऊन त्यांची साडी निसटली. पोटाखाली खोचलेल्या सगळ्या निऱ्या सुटून आल्या.
“अरे देवाsss!” म्हणत मॅडमने झटकन साडी धरून ओढली. साडी ओढली गेल्यावर त्याला जाणवलं आणि त्याने डोळे उघडले. मॅडमने साडी गोळा करून तोंड फिरवलं होतं. तो उठून बसला आणि आपल्या तोंडातली क्लिप काढून ठेवली. ब्लाउज आणि कमरेला गुंडाळलेल्या साडीच्या मधला पाठीचा बाक त्याला खुणावत होता. इतके दिवस या क्षणाचीच तो वाट पाहत होता पण आता तो इतका घाबरला होता की थरथर कापू लागला होता. मॅडमनाही काय करावं ते सुचत नव्हतं. त्या गडबडीत कशाबशा निऱ्या बांधण्याचा प्रयत्न करत होत्या. तो तिथून उठला आणि बाहेर जाऊन विचार करू लागला. ते दृश्य त्याच्या डोळ्यांसमोरून हलत नव्हतं. निघून जावं की इथेच थांबावं हे त्याला कळेना. तेवढ्यात मॅडमने दरवाजा उघडला. मॅडमनाही लाजल्यासारखं झालं होतं. तरीही धीर एकवटत त्या बोलल्या, “किती घाबरतोस तू? चल बस!”
“नको मॅडम मला खूप भीती वाटते!” तो
“नंतर त्रास होईल खूप!” मॅडम
“होऊ द्या!” त्याची नजर जमिनीत गाडली गेली होती.
“घाबरू नकोस! तुला कळणारही नाही!चल” मॅडम दरवाजा उघडून आत जाऊ लागल्या.
“नको! मी जातो!” असं म्हणून तो पळतच तेथून निघून गेला. तिथून निघालो तो थेट घरी बाथरूममध्येच शिरला. हलका होऊन बेडवर पडला. मॅडमची ती पाठमोरी आकृती काही केल्या त्याच्या डोळ्यांसमोरून हलेना. आपला मोबाईल उचलून त्याने मॅडमना व्हाट्सअपवर मेसेज पाठवला, “आय एम सॉरी!” आणि मोबाईल बंद करून झोपला. दोन दिवस तो घराबाहेर पडला नाही. मोबाईलही बंद करून ठेवला.एवढंच काय तो जिमलाही गेला नाही.

इकडे मॅडमही अस्वस्थ झाल्या. त्याचा स्वभाव मॅडमना खूप आवडू लागला होता. तशा अर्थाने नव्हे. त्या त्याला एका चांगल्या मित्रासारखं मानू लागल्या होत्या. मॅडमने त्याला खूप कॉल केले, मेसेजही केले पण त्याचा फोन बंद होता. जिममध्येही दोन दिवस त्या त्याला शोधत होत्या. त्यांना चुकल्या चुकल्यासारखं वाटत होतं. एके दिवशी मॅडमच्या क्लिनिकमधील रिसेप्शनिस्ट त्याच्या घरी आली. मॅडमनी त्याला लगेच बोलावलं आहे असा निरोप त्याला द्यायला! तो पुन्हा घाबरला. आपला टी शर्ट अडकवून तो निघाला.
“आईssss! कामत मॅडमचा निरोप आला होता मला बोलावलं आहे. मी जाऊन येतो तासाभरात!” तो
“लवकर ये जेवायला!” आईने आतून आवाज दिला.
आपला फोन स्विच ऑन करत तो चालत क्लिनिकच्या दिशेने जाऊ लागला. धडधड मेसेजेस येऊ लागले. वाचता वाचता तो क्लिनिकमध्ये शिरला. क्लिनिक रिकामंच होतं. त्याने खुर्चीत बसत मॅडमना फोन लावला.
“आशु बोलतोय! मी आलोय क्लिनिकमध्ये!” तो
“अरे कुठे गायब झाला होतास? बरं! वर ये मला थोडं काम आहे इथे!” मॅडम
“वर??? कशाला???” तो आणखीच घाबरला
“म्हणजे तू फक्त पेशन्ट आहेस का माझा? मला वाटलं मित्र पण आहेस!” मॅडम
“तसं नाही ! ठीक आहे येतो!” मॅडमच्या वाक्याने त्याला फार फार बरं वाटलं. मॅडम आपल्याला मित्र मानतात याचा मनोमन त्याला फार आनंद झाला.
“येताना क्लिनिकच दार बंद करून ये. रजनी ही गेलीय आता!” मॅडम. क्लिनिकचं दार बंद करून तो वर गेला. त्याचं घर फारच आलिशान होतं. अगदी सिनेमातल्या सारखं. हॉलमधूनच त्यांचं किचन दिसत होतं. मॅडम किचन ओट्याजवळ काहीतरी करत होत्या. तो येऊन सोफ्यावर बसला. “मॅडम! मी आलोय!” तो घराचं निरीक्षण करत बसला होता. मॅडम हातात ट्रे घेऊन आल्या. त्याच्या समोर बसत त्यांनी ट्रे समोरच्या टेबलावर ठेवला.
“घे कॉफी घे!” मॅडम
त्यांनी खोल रुंद गळ्याचा निळ्या-गुलाबी रंगाचा स्लीव्हलेस कुर्ता आणि काळ्या रंगाची लेगिंग घातली होती. डाव्या खांद्यावरून तशाच रंगाचा दुपट्टा घेतला होता. स्तनांच्या वरची छाती लाईटच्या उजेडात उजळून निघाली होती.
“काय झालं तुला अचानक? कुठे गेलेलास? जिमलाही येत नाहीस?” मॅडमने त्याची तंद्री तोडली.
“घरीच होतो! त्यादिवशी…” त्याला वाक्य पूर्ण करता आलं नाही. त्याने मान खाली घातली होती.
“अरे तू काय जाणून बुजून केलंस का?” मॅडमचा आवाज किती मंजुळ आहे यावर त्याने कधी लक्षच दिलं नव्हतं.
“तरीही मला खूप ऑकवर्ड वाटतंय!” तो मान वर करायला तयारच नव्हता.
“आणि त्यासाठी तू घरात कोंडून घेतलंयस होय?” मॅडम हसत म्हणाल्या.
“खरं तर हो!” तो. त्याला अजूनच अपराधी वाटू लागलं. मॅडम किती चांगल्या आहेत आणि आपण किती नालायकपणा करत होतो याची जाणीव होऊन त्याला स्वतःची शरम वाटू लागली.
“मला माफ करा मॅडम. खरंच मला माफ करा!” तो अगदी रडकुंडीला आला होता.
“अरे वेड्या तू मुद्दाम नाहीस केलेलं ते एवढा का मनाला लाउन घेतोस तू?” मॅडम त्याला समजावत होत्या.
“हो! ते मी मुद्दाम केलं नसलं तरी मी तुमच्याकडे अतिशय किळसवाण्या नजरेनं पाहत होतो. मी तुमचा नेहमी पाठलाग करत होतो. मी जिमही तुमच्याशी जवळीक वाढविण्यासाठीच लावली होती. माझं चुकलं! तुम्ही किती चांगल्या आहात आणि मी किती नालायक! मला खूप आवडायचा तुम्ही…” त्याने भडाभडा सगळं ओकून टाकलं. त्याच्या उत्तराने मॅडमना क्षणभर धक्का बसला. पण स्वतःला सावरत त्या बोलल्या, “आवडायचा म्हणजे?? आता नाही आवडत का?”
“तसं नाही! वेगळ्या अर्थाने आवडायचा!” त्याच ते वाक्य ऐकताच मॅडमच्या अंगावर काटाच आला. एवढ्या सौंदर्याच्या वरदानानंतरही आजपर्यंत आयुष्यात त्यांना असं काही कुणी बोललं नव्हतं. अगदी त्यांच्या कॉलेजातील मुलंही त्यांना असं बोलू शकली नव्हती आणि लग्नानंतर तर डॉक्टर कामतांममुळे त्यांच्याभोवती आदराचं एक वलयच तयार झालं होतं. सर्वात महत्त्वाचं म्हणजे त्यांचा स्वभाव इतका मनमिळावू होता की त्यांच्या संपर्कात येणारी व्यक्ती त्याच्या नकळत मॅडमचा आदर करू लागे. आणि आशुचंही अगदी तसंच झालं होतं. त्यामुळे हे असं वाक्य मॅडमनी कधीच ऐकलं नव्हतं. डॉ कामतही प्रचंड बिझी असल्यानं त्यांचं वैवाहिक जीवन बऱ्यापैकी विस्कळीतच झालं होतं. एक डॉक्टर असल्याने मॅडमनी ते सांभाळून घेतलं, समजून घेतलं होतं. तशा प्रकारच्या आयुष्याची त्यांनी स्वतःला सवय लावून घेतली होती. पण आशूच्या वाक्याने त्यांच्यातल्या स्त्रीला खडबडून जागं केलं होतं.

 

[The_Punisher]

“कुठल्या अर्थाने?” विचारात गर्क असतानाच मॅडमच्या तोंडून नकळत वाक्य बाहेर पडलं.
“मॅडम मला माफ करा! मला अजून लाजवू नका! खरंच मनापासून बोलतोय मी हे. मला खरंच स्वतःची लाज वाटतेय!” तो. मॅडम उठून त्याच्या शेजारी जाऊन बसल्या. त्याचा हात आपल्या दोन्ही नाजूक हातात घेतला.
“एवढं वाईट वाटून नको घेऊस! या वयात अशा गोष्टी होतातच!” खरं तर मॅडमना त्याच्या खरेपणा सांगण्याच्या धाडसाचं कौतुकही वाटत होतं आणि त्याच्या मनातल्या भावना कळल्याने त्याचायकडे त्या आकर्षितही होऊ लागल्या होत्या.
“तू धाडस करून सगळं काही खरं खरं मला सांगितलंस! माझी मित्राची निवड चुकली नाही! मला अजिबात राग नाही आला तुझा. उलट कौतुकच वाटलं. तू चूक सुधारण्याची तयारी दाखवलीस. गुड!” मॅडमने आपला हात त्याच्या पाठीवर टाकला.
“खरंच मॅडम? थॅंक यू!” त्याने बऱ्याच वेळाने मॅडमकडे पाहिलं.
“पण हो! सगळ्या स्त्रिया माझ्यासारखा विचार करणार नाहीत तेव्हा मला प्रॉमिस कर कि तू आता परत असं करणार नाहीस!” मॅडम
“प्रॉमिस मॅडम! मला आता कळलं आहे.” तो. मॅडमच्या हृदयाची धडधड वाढू लागली होती. त्याला मिठीत गच्च आवळून धारावस वाटत होतं. पण तो आता काय प्रतिसाद देईल याचा अंदाज मॅडमना येत नव्हता. त्यांचं मन त्यांच्या तावडीतून निसटू लागलं होतं.
“आशु! आता मला सांग कुठल्या अर्थाने आवडायचे मी तुला?” मॅडमने आपला दुपट्टा खांद्यावरून काढून सोफ्यावर ठेवला. त्यांच्या सगळ्या अंगावर काटा फुटला होता.
“मॅडम प्लीज!” तो अंग चोरू लागला.
“सांगशील का?” मॅडम
“कसं सांगू? नको! नाही सांगू शकत!” तो
“ठीक आहे नको सांगूस!” असं म्हणत मॅडमने आपला उजवा हात त्याच्या मानेला घातला आणि त्याचा चेहरा जवळ ओढत आपले टपोरे ओठ त्याचा ओठांवर टेकवले. तो बेभान झाला. त्याचे शरीर थरथरू लागले. मॅडम हळुवारपणे आपल्या नाजूक ओठांनी त्याच्या ओठांचा आलटून पालटून आस्वाद घेत होत्या. तो मात्र विस्फारलेल्या डोळ्यांनी फक्त पाहत होता. त्याचं शरीर सुन्न झालं होतं. मॅडम काही त्याचे ओठ सोडायला तयार नव्हत्या. मॅडमची जीभ त्याच्या ओठांच्या मधून वाट काढत त्याच्या तोंडात शिरून त्याच्या जीभेशी खेळू लागली होती. त्याचे लिंग ताठ होऊन त्याच्या पॅन्टवर उंचवटा तयार झाला होता. किस करता करताच मॅडम त्याच्या मानेवर छातीवर हात फिरवत फिरवत त्याचा हात शोधू लागल्या. डोळे मिटून अगदी संथपणे त्या किस करत होत्या. त्यांना किती आनंद मिळत हितं हे त्यांच्या चेहऱ्यावरील हावभावांवरून कळत होते. चाचपून चाचपून त्याचा हात हातात आल्यावर तो उचलून त्यांनी त्यांच्या लुसलुशीत स्तनांवर नेऊन ठेवला. त्याच्या तळव्याचा त्याच्या स्तनांना स्पर्श होताच त्याच्या तोंडातून सुस्कारा बाहेर पडला. त्याच्या त्या हातावर आपल्या हात ठेवत त्यांनी हलेकच दाबला. त्याच्या गुबगुबीत स्तनाचं मांस मुठीत येताच तोही शहारला आणि त्याने गप्पकन मॅडमचे ओठ आपल्या ओठांत पकडून त्यांच्यापेक्षा दुप्पट आवेगात किस करू लागला. मॅडम आपला हात त्याच्या हातावर ठेऊन आपले स्तन जोरजोरात पिळू लागल्या. सुरवातीला तो कचरत होता पण त्याचाही बांध सुटला. दोन्ही हातांनी मॅडमची मान घट्ट आवळत त्याने त्यांच्यावर चढून त्यांच्या ओठांवर एकच हल्ला चढवला. माना वाकड्या करून करून ते एकमेकांच्या ओठांचे रसपान करू लागले. त्याची बोटं मॅडमच्या मानेच्या जरासं वर केसांमध्ये फिरत होती. अंगठ्यांनी गळ्याची पकड घेत तो मॅडमचा चेहरा त्याला हव्या तशा पोजिशनमध्ये ठेवत होता. मॅडमही कण्हत कुंथत त्याच्यावर तुटून पडण्याचा प्रयत्न करत होत्या. पुन्हा पुन्हा त्याचा हात घेऊन आपल्या गोल गरगरीत उरोजांवर दाबत होत्या. त्याला मात्र त्यांच्या ओठांची कैद सोडवत नव्हती. तो उसळून उसळून त्यांच्या ओठांचा ताबा घेत होता. केसांत हात फिरवत फिरवता त्याने मॅडमच्या खांद्यावरून गेलेला स्लीवलेस कुर्त्याचा भाग ओढून जरासा बाजूला केला. गोऱ्यापान खांद्यावर आणि स्तनांच्या वरच्या छातीच्या मुलायम त्वचेवर त्याची बोटं अलगदपणे सरसर फिरू लागली. मॅडमच्या अंगाअंगात आग पेटली होती आणि तो त्यात भरभरून तेल ओतत होता. मॅडमच्या दोन्ही काखांमधून आपले हात त्यांच्या पाठीवर नेत त्याने मॅडमना जवळ ओढलं. त्यांनी आपलं शरीर झोकून देत त्याला पूर्ण ताबा दिला. त्याचे भारदस्त गच्चं उरोज त्याच्या छातीवर दाबले गेले. त्या स्पर्शाने जणू त्याला झपाटून टाकलं आणि तो वेद झाल्यासारखा मॅडमचं भारदस्त गुबगुबीत शरीर आपल्या मिठीमध्ये अवळू लागला. मॅडमच्या अंगाचा मांसल स्पर्श त्याला आणखी बेभान करत होता.
“काढू का?” पाठीवर हात फिरवता फिरवता तो मॅडमच्या कानात कुजबुजला.
“हं!” मॅडमही त्याला आपल्या मिठीत आवळत हुंकारल्या.
त्याने पाठीवरची मॅडमच्या कुर्तीची चेन अगदी शेवटापर्यंत खाली उतरवली. मॅडमच्या पाठीला आकर्षक बाक पडला होता. व्यायामामुळे त्यांचा प्रत्येक अवयव अतिशय प्रमाणबद्ध होता. त्यांच्या पाठीच्या मांसात रुतलेली ब्रा त्यांच्या आकर्षकतेत आणखी भर घालत होती. मॅडमने स्वतःच आपली कुर्ती उतरवत पोटापर्यंत घेतली आणि त्याचे केस गच्चं धरून त्यांच्या गोऱ्यापान मानेवर सुरु असलेला त्याचा हल्ला थांबवला. त्याला आपल्यापासून थोडं दूर करून त्यांनी एकदा त्याच्या डोळ्यात पहिले. त्याच्या समोर मॅडमची छाती उघडी होती. ब्राच्या कप्स ने निपलपर्यंतचे स्तन झाकून ठेवले होते. स्तनांचा त्याच्या वरचा भाग उघडाच होता. गोरीपान त्वचा झळाळून निघाली होती. उजेडामुळे त्या टंच गोलाकार गोळ्यांचा आकार डोळ्यांत भरत होता. दोन्ही स्तनांच्या मधील फट कातिल दिसत होती. सपाट पोटाचे तर वर्णनही अशक्य आहे. त्याने अलगद आपले तळवे मॅडमच्या उरोजांखाली धरत ते खालून हलकेच उचलले. मॅडमच्या स्तनांचं मांस थरथरलं. दोन्ही हातांनी मॅडमच्या दोन्ही स्तनांवर पकड घेत त्याने पुन्हा आपला चेहरा मॅडमच्या चेहऱ्याजवळ नेला. पुन्हा त्यांचे ओठ एकमेकांना भिडले. पण आता त्याच्या हातात मॅडमचे गुबगुबीत मुलायम स्तन होते त्यामुळे तो आणखीच उत्तेजित झाला होता. दोघेही प्राणपणाने एकमेकांचे ओठ चावत होते. तो जीव खाऊन स्तन पिरगळत होता. त्या वेदनेतही मॅडमना एक वेगळंच सुख अनुभवायला मिळते होतं. काही वेळाने तो उठून उभा राहिला आणि मॅडमनाही उभं केलं. कमरेत अडकलेली त्यांची कुर्ती तो खाली ओढण्याचा प्रयत्न करत होता. त्याच प्रयत्नात मॅडमची लेगिंगही गुडघ्यांपर्यंत उतरवली गेली. मॅडमच्या भारदस्त फुगलेल्या पण तेवढ्याच घट्ट मांड्या त्याला दिसल्या. त्यांच्या दोन्ही मांड्यांचं मांस त्याने कुरवाळून पाहिलं. मॅडमने आपले पाय खोडत कुर्ती व लेगिंग दोन्हीही उतरून टाकलं. मॅडमच्या अंगावर आता फक्त त्यांची लालभडक रंगाची डिझायनर ब्रा आणि पँटी होती. तो जरासा मागे सरकला आणि मॅडमचं एकेक अंग अगदी निरखून पाहू लागला. मॅडम लाजल्याच!
“असं काय पाहतोयस?” त्यांची नजर अचानक झुकली
“पाहू द्या ना मॅडम! देव अशी शरीरं नेहमी बनवत नाही!” त्याची नजर जरा जास्तच भेदक होत होती.

मॅडमचं शरीर कपडे घातल्यावर दिसतं त्यापेक्षा कैक पटींनी मादक होतं. त्यांची मान लांबसडक होती. खांदे रुंद होते. दंड भरलेले आणि प्रमाणबद्ध होते. मानेजवळची हाडे उठावदार होती. त्यावर ब्राचे नाजूक लालभडक स्ट्रॅप्स अगदी मादक दिसत होते. ती ब्राही जरा वेगळीच होती. इतर ब्रांसारखे तिचे स्ट्रॅप्स समोरच्याबाजूने नव्हे तर स्तनाच्या दंडाकडील बाजूने कप्सना जोडलेले होते. अगदी काखेजवळ! आणि त्यामुळे त्या स्ट्रॅप्सच्या दाबाने ते सुंदर उरोज आतल्या बाजूला दाबले जाऊन त्यांच्यामधली फट आणखी दाट दिसत होती. ब्राचे कप्स ही त्रिकोणी नव्हते. जणू स्तनांवर एक कापडाचा आयताकृती तुकडा आडवा बांधावा असे ते दिसत होते. ब्राच्या किनारीवर जाळीदार लेस लावलेली होती. कप्सच्या खालच्या इलेस्टिकवरही तशीच लेस होती. ते इलेस्टिक मात्र त्यांच्या पोटाच्या वरच्या भागात चांगलंच रोवलं होतं. ब्राच्या खाली त्यांची एकेक बरगडी जणू कोरून काढल्यासारखी दिसत होती. त्याखाली खपाटीला गेलेल्या मुलायम गोऱ्यापान पोटावर बेंबीचा खळगा खूपच आकर्षक होता. काखेजवळून सुरु झालेलं वळण रुंदावत कमरेपर्यंत आलं होतं. त्या वळणाच्या उंचवट्यावर त्यांची पँटी लपेटली होती. बेंबीखाली पँटीच्या किनारीवर त्यांच्या गुप्तांगाच्या त्रिकोणाची झलक दिसत होती. खाली कमनीय मांड्या! भारदस्त असल्या तरी एकदम अकारबद्ध! दोन्ही मांड्यांच्या मध्ये अगदी दोन बोटांएवढं अंतर लांबूनही स्पष्ट दिसत होतं. बाहेरील बाजूने फुगीर असलेल्या मांड्याना आतूनही वक्राकार फुगवटा आला होता पण त्या एकमेकींना जराशाही चिकटल्या नव्हत्या. टच्चून भरलेल्या मांसामुळे मांड्यांच्या त्वचेवर एक प्रकारचा सुंदर ताण पडलेला दिसत होता. गुडघ्यांजवल बारीक झालेले पाय नडग्यांजवळ पुन्हा एक मांसल वळण घेत घोट्यांजवळ जाऊन संपले होते. एखाद्या नामवंत मूर्तिकारच्या आयुष्यातली सर्वात सुंदर निर्मितीच जणू!

“बस्स ना आता!” मॅडमच्या मंजुळ लाडिक आवाजाने त्याची तंद्री भंग पावली. त्याने झटकन आपला टीशर्ट उतरून फेकला. पुढे होत मॅडमची मांसल वळणदार कंबर आपल्या हातांनी गच्च धरत त्याने मॅडमना आपल्या जवळ ओढले. त्यांच्या त्वचेचा सुखद स्पर्श त्याला चेतवत होता. त्याच्या लिंगाचा तंबू मॅडमच्या गुप्तांगाला गुदगुल्या करू लागला होता. मॅडमचे हात जिममुळे त्याच्या नुकत्याच आकार घेऊ लागलेल्या छातीवर खांद्यांवर दंडावर अलगद फिरत होते. त्याच्या अंगावर सरसरून काटा उभा राहिला होता. तो मॅडमच्या खांद्याना, मानेला चाटत होता. मॅडमचा एक हात तिच्या छातीवरून पोटावरुन घसरत त्याच्या ट्रॅकपॅन्टच्या आत घुसला. त्यांच्या नाजूक कोमल हाताचा स्पर्श त्याच्या लिंगाला होताच त्याच्या तोंडातून सुस्कारा बाहेर पडला, “हूsssssह्ह!”. त्याचे डोळे आपोआप मिटले गेले. त्याची मॅडमच्या कमनीय कमरेवरची पकडही सुटली.
ती संधी साधत मॅडम झटकन गुडघ्यांवर खाली बसल्या आणि त्याची पॅन्ट खाली ओढत त्याचे हत्यार मोकळे केले. त्याचे बाळसे धरू लागलेले कोवळे लिंग मॅडमच्या चेहऱ्यासोर होते. त्याने आपल्या गुप्तांगावरचे केस व्यवस्थित काढलेले होते. त्याच्या छोट्याश्या पण जाडजूड गुलाबी लिंगावर आपल्या एका हाताने पकड घेत मॅडमने खेळायला सुरवात केली. तो वरून फक्त पाहत होता. आपले हात त्याने आपल्या कमरेवर ठेवले होते. वरून मॅडमचे लोण्याचे गोळे अप्रतिम दिसत होते. त्या जराशा वाकलेल्या असल्याने ते आणखीच गुबगुबीत दिसत होते. त्यांच्या गोऱ्यापान पाठीवर ब्रा आणि तिचे बारीक नाडीसारखे बंद खूपच आकर्षक वाटत होते. मॅडमच्या टाचा त्यांच्या आधीच भरलेल्या नितंबावर दाब टाकत त्याच्या अकर्षकतेत भर घालत होत्या. दुसऱ्या हाताने मॅडमने त्याच्या लिंगाच्या टोकावरची पातळ नाजूक त्वचा मागे ओढत लिंगाचे टोक उघडे केले. गडद गुलाबी रंगाच्या त्या टोकावर आपल्या जीभेचा शेंडा टेकवत त्यांनी त्याच्या शरीरात जणू सळसळत्या विजेचा प्रवाहच सोडून दिला.
“आई गंsss” तो विव्हळला. मॅडम आपल्या कोमल बोटांनी त्याच्या लिंगाची त्वचा नाजूकपणे मागे ओढत होत्या. मॅडमने त्याचे लिंग आपल्या तोंडात घेतले. लिंगाच्या त्वचेवर होणारा मॅडमच्या टपोऱ्या ओठांचा आणि गरम जीभेचा स्पर्श त्याला बेजार करू लागला. मॅडमने तोंडातल्या तोंडात त्याच्या लिंगाभोवती आपली जीभ लपेटत आपली मान पुढे मागे करण्यास सुरुवात केली न केली तोच मॅडमच्या तोंडात त्याच्या गरम वीर्याचे दोन फवारे उडाले. मॅडमना किळस वाटली खरी पण अवेगाच्या भरात त्याचा कामरस त्यांनी गिळून टाकला आणि आपली हालचाल चालू ठेवली. तो कण्हून विव्हळून अक्षरशः बेजार झाला होता. मॅडमच्या केस आपल्या मुठींमध्ये गच्च आवळून धरत तो आणखी जोर लावत होता. त्याचे लिंग मॅडमच्या लाळेने बरबटून गेले होते. मॅडमच्याही हनुवटीवरून लाळ ठिबकून त्यांच्या उरोजांवर सगळीकडे लाळेचे थेंब उडाले होते.

 

[The_Punisher]

मॅडमच्या दोन्ही खांद्यांना धरून त्याने त्यांना उभं केलं. त्याच्या कमरेभोवती आपला उजवा हात गुंफत त्याने मॅडमना पुन्हा आपल्या कवेत ओढलं. त्यांच्या ओठांवर हल्ला चढवत त्याने दुसऱ्या हाताने त्यांचा डावा स्तन चुरगळण्यास सुरवात केली. मॅडमचं रसरसलेलं शरीर तर या सुखासाठी हापापलेलंच होतं. त्याही तेवढ्याच उत्कटपणे त्याला प्रतिसाद देत होत्या. स्तन पिळता पिळता त्याने मॅडमच्या नकळत त्यांच्या पँटीच्या आत आपला हात घातला. मॅडमच्या अंगात जणू उत्तेजनेचा स्फोटच झाला. त्यांनी आपल्या पाठीला बाक देत आपली मान मागे सोडली. त्याचे बोट त्यांच्या नाजूक योनिपटलांना विलग करत त्यांच्या तापलेल्या योनीत शिरले.
“आsssss ह!” मॅडम दात खात आपला आवाज दाबत उद्गारल्या.
तो मॅडमचा खांदा आणि स्तनाच्या वरची छाती चोखून चोखून लाल करत होता. एका हाताने त्यांची नाजूक योनी घुसळत होता तर दुसऱ्या हाताने त्यांच्या पार्श्वभागावरचा मांसाच्या गुबगुबीत गोळ्याचा अगदी चोळामोळा करत होता.
अचानक भानावर येत मॅडमने त्याला आपल्यापासून दूर लोटले. तो गडबडून गेला. पण आता त्याला आपल्यातल्या तहानलेल्या जनावराला काबूत ठेवणं बिलकुल अशक्य होतं. आपण आत्ता काय केलं याचा विचार करून मॅडमना शिसारी आली. आपल्या शरीरसुखासाठी आपण एका तरुणाला ही कसली चटक लावत होतो? मॅडमने चटकन आपले कपडे उचलले. त्या तिथून जाऊ लागल्या इतक्यात त्याने मॅडमचं मनगट हातांत धरलं आणि त्यांना जोरात आपल्या जवळ ओढलं. इतक्या वेळ रेशमी वाटणारा स्पर्श आता त्यांना काटेरी वाटू लागला होता. आपण कोणत्या थराला गेलो याचा त्यांना मनापासून पश्चाताप होऊ लागला होता. आपण कोण आहोत? आपलं समाजात काय स्थान आहे? एवढंच नाही तर ऐन तारुण्यातही कधी अशी आगळीक आपल्याकडून झाली नाही आणि आज हे असं शेण आपण खाल्लंच कसं याचं त्यांना आश्चर्य वाटत होतं. धडपडत त्यांनी स्वतःला त्याच्या मिठीतुन सोडवलं.
“आय एम सॉरी आशु! तू जा इथून!” त्या रडवेल्या स्वरात बोलल्या.
“पण का?” तो
“काही नाही. तू जा!” मॅडमने आपले कपडे आपल्या छातीशी धरले होते.
“नाही जाणार मी!” असं म्हणत त्याने त्यांच्या हातातून ते कपडे हिसकावून घेतले व दूर फेकले. मॅडमसाठी हे अनपेक्षित होतं. त्याने पुन्हा त्यांची दोन्ही मनगटं पकडली आणि त्याना जवळ ओढलं. त्या शक्य तितका आपला चेहरा त्याच्या चेहऱ्यापासून दार ठेवण्याचा प्रयत्न करत होत्या. तो मात्र जिद्द सोडत नव्हता. आता ओरडताही येत नव्हतं कारण त्यांनी स्वतःच त्याला या अवस्थेत नेलं होतं. तो तर बिचारा साफ मनाने माफी मागत होता आणि तसंही तो मॅडमना काही वेडंवाकडं बोलला नव्हता की कधी त्यांच्याशी लगट करण्याचा प्रयत्नही त्याने केला नव्हता. पण आता त्याच्यातला राक्षस जागा झाला होता. खरं तर मॅडमनेच त्याला जागं केलं होतं आणि त्याची किंमत त्यांना चुकवावी लागणार होती. एका क्षणार्धासाठी मॅडमचा तोल ढळला आणि आख्खं आयुष्य सांभाळून ठेवलेलं त्यांचं सौंदर्य वासनेच्या तावडीत गेलं होतं.

तो आता थांबणार नव्हता आणि कितीही वाटलं तरी मॅडमनाही आता टोकाचा विरोध करता येणार नव्हता. फक्त इतका वेळ त्या आनंद लुटत होत्या आता त्यांना सहन करावं लागणार होतं. मॅडमना जमिनीवर झोपवत त्याने त्यांची पँटी उतरवली. मॅडमची रसरसलेली योनी त्याच्या समोर होती. त्याने पुन्हा आपलं बोट त्यांच्या योनीत सरकवलं.
“आशुssss!” मॅडमने डोळे गच्च मिटून घेतले होते. आपल्या मुठींमध्ये आपले केस घट्ट धरून ठेवले होते.
मॅडमचे पाय त्यांच्या घोट्यांना धरून पूर्णपणे फाकवत त्याने आपलं तापलेलं लिंग मॅडमच्या पाझरणाऱ्या योनीच्या द्वारावर ठेवलं. मॅडमने आपले ओठ आपल्या दातांखाली दाबून धरले. बोटांनी धरून तो आपले लिंग त्या फटीत घासु लागला. मॅडमना काय होतंय आणि काय करावं हे दोन्हीही कळेनासं झालं होतं. अचानक त्याने आपला रास्ता शोधत आपला जाडजूड भाला मॅडमच्या अरुंद योनीमार्गातून आत सरकवला.
“आयाईssss हम्मsssss!” मॅडम चित्कारल्या. त्याच्या चेहऱ्यावर हसू फुललं.
“आशsssss! स्स्सsssssss!” मॅडम जोरजोराने आपले केस ओढत होत्या. तो आता हळूहळू आपले लिंग आतबाहेर करत होता. त्याच्या कोवळ्या त्वचेचे त्यांच्या योनीमार्गाशी होणारे घर्षण दोघांच्याही अंगात अंगार फुलवीत होतं. अचानक त्याने आपलं लिंग बाहेर ओढलं आणि मॅडमना पालथं पाडत तो वर चढला. त्यांच्या समोरच्या भिंतीवर छतापासून फरशीपर्यंत आरसा लावलेला होता. दोघेही त्या आरश्यातल्या त्या प्रतिबिंबाकडे पाहत होते. पुन्हा मॅडमच्या मांड्यांच्या मध्ये एके हात घालत त्याने त्यांचे पाय शक्य होतील तेवढे फाकवले. त्यांच्या गुदद्वारावर आपल्या लिंगाचं टोक त्याने टेकवलं. हा अनुभव मॅडमनी कधीच घेतलेला नव्हता. त्याने जोर लावला पण ते आत शिरेना. मॅडम हताशपणे स्वतःला आरशात पाहत होत्या. त्यांच्या गुबगुबीत उरोजांवर त्यांचं शरीर तोललं गेलं होतं. जमिनीच्या दाबाने ते आणखीच तट्ट झाले होते. त्याची झटापट चालूच होती. त्यांचे भारदस्त नितंब फाकवून फाकवून तो लिंग आत घालण्याचा प्रयत्न केत होता पण ते जरासेही आत शिरत नव्हते. त्याने इकडेतिकडे पहिले. समोर पडलेली कोल्ड क्रीमची अख्खीच्या अख्खी ट्यूब त्याने हातावर पिळली. आपले ताठ लिंग क्रीमने चोपडून काढत त्याने एका बोटावर क्रीम घेत ते बोट मॅडमच्या गुदद्वारात घुसवलं. बोट गोल फिरवत त्याने ते क्रीम सगळ्या बाजूंना फासलं. चिकट झालेले हात बाजूला पडलेल्या मॅडमच्या लेगिंगला पुसले. मॅडमच्या कमरेला खालून हात घालत त्याने मॅडमचा पार्श्वभाग जमिनीपासून हलकेच उचलला. क्रीमने बरबटलेलं आपल्या लिंगाचं टोक पुन्हा तेथे टेकवत त्याने आपली कंबर पुढे ढकलली.
“आssssssss हं! उंहू..उंहू.. उंहूssss!” मॅडम आपल्या मुठी जोरजोराने जमिनीवर आपटत चित्कारल्या! मॅडमना ती वेदना सहन झाली नाही. क्रीममुळे त्याचे लिंग सहजासहजी आत गेले असले तरी त्याच्या जाडीमुळे मॅडमचे गुदद्वार चांगलेच फाकले गेले. त्यांचे दोन्ही नितंब गच्च धरत त्याने दणके देण्यास सुरुवात केली. मॅडम फक्त आणि फक्त वेदना अनुभवत होत्या. त्याच्या लिंगावर प्रचंड दाब पडला होता. त्याचं जाडजूड लिंग अक्षरशः चेमटून गेलं होतं आणि त्यामुळे घर्षण वाढून त्याला जास्तच मजा येत होती. त्याच्या प्रत्येक ठोक्यागणिक वेदनेची लहर शिरशिरत मॅडमच्या सर्वांगातून जात होती.
“आssss! आsssss!आssss!!” त्या वेदनेने विव्हळत होत्या. तो मात्र बेभान झाला होता मोठमोठे श्वास घेत तो दम वाढवत होता. मॅडमचं सगळं शरीर त्याच्या कमरेच्या हालचालींच्या तालावर पुढे मागे होत होतं. डोळे गच्च मिटून त्या हातांच्या मुठी दणादण जमिनीवर आपटत होत्या. डोळ्यांच्या कडांतून अखंड पाणी वाहत होतं.
“आशुsssss बास ना रेssss! आई ग्गssss! प्लीssssज आशु!” त्या चित्कारत होत्या. त्याला आणखीच मजा वाटत होती. काही वेळाने थकून तो जमिनीवर कोसळला. मॅडमनी उठून हुंदके देत देत आपले सगळे कपडे गोळा केले आणि त्या लंगडत लंगडत आतल्या खोलीत निघून गेल्या. एक दोन दीर्घ श्वास घेतल्यावर त्याची धुंदीही उतरली आणि बाजूला पडलेल्या दुपट्ट्याने स्वतःला स्वच्छ करून त्याने आपले कपडे चढवले. त्याचं स्वप्न पूर्ण होईल असं त्याला स्वप्नातही वाटलं नव्हतं. पण त्याने प्रामाणिकपणे आपली चूक कबूल केली आणि त्याला जणू त्याच्या प्रमाणिकपणाचं बक्षीसच मिळालं होतं. रोज उठून निरीक्षण करत असलेल्या शरीराला अनावृत्त करून मनसोक्त आस्वाद त्याने घेतला होता. काही वेळ त्याने मॅडमची वाट पाहिली आणि निघून गेला.
इकडे आतल्या खोलीत मॅडम हमसून हमसून रडत होत्या. त्यांच्यातल्या वासनेने त्यांच्या स्वाभिमानाच्या आज चिंधड्या करून टाकल्या होत्या. एका विशीतल्या तरुणाने एखाद्या वैश्येचा उपभोग घ्यावा तसा त्यांच्या शरीराचा उपभोग घेतला होता. त्यांची ताठ मान आता आयुष्यभरासाठी खाली गेली होती आणि या सगळ्याला त्या स्वतःही कुठे ना कुठे जबाबदार होत्या. हे कुणाला कळण्याची तशी शक्यता नव्हती पण इतरांपेक्षा जेव्हा माणूस स्वतःच्या नजरेत खाली जातो तेव्हा ते अधिक त्रासदायक असतं. पण हेच वास्तव होतं आणि त्यांच्यासोबतच आता त्यांना पुढचं आयुष्य काढायचं होतं.

 

[u.sir.name]

कथेसाठी अभिनंदन

 

[u.sir.name]

कथेची उत्कृष्ट आणि जबरदस्त सुरुवात

 

[Bhavana694]

Seduction part thoda or badana tha I mean it looks just too easy to get a girl that too a married girl. But overall story badiya thi isko or expand kiya ja sakta hai.

 

[The_Punisher]

Seduction part thoda or badana tha I mean it looks just too easy to get a girl that too a married girl. But overall story badiya thi isko or expand kiya ja sakta hai.

Short Story hai to jyada khichna achha nahi lagta aur story ka main purpose ye tha ki kaise hum ek moment ke liye bhatak jate hai aur uski wajah se puri jindagi bhar pachtana padhta hai
thank you for reading my story aur rebo ke liye bhi

 

[DARK WOLFKING]

मोबाईलचा अलार्म वाजताच तो धडपडत उठला. डोळे चोळत बाथरूम मध्ये शिरला आणि चेहऱ्यावर पाण्याचे सपकारे मारून थोडा फ्रेश झाला. धावतच बाहेर येत त्याने आपल्या टेबलावरची सगळी वह्या पुस्तकं भरभर उचलून बेडवर भिरकावली. टेबल रिकामा करून फतकल मांडून टेबलवर बसला आणि खिडकी उघडली आणि मोबाईलचा कॅमेरा चालू कडून रस्त्याकडे लावून वाट पाहू लागला. दोन तीन मिनिटांनी काही फोटो काढून तो पुन्हा खाली उतरला. हसत ते फोटो पाहत तो मोबाईलच्या स्क्रीनवरून हळुवारपणे आपली बोटं फिरवत होता.
दोन महिन्याभरांपूर्वीच समोरच्या नव्या बिल्डिंगमध्ये डॉ गिरीश कामात यांचं क्लिनिक सुरु झालं होतं. ते शहरातले प्रसिद्ध सर्जन होते. बिल्डिंगमध्येच फर्स्ट फ्लोरलाच अगदी त्याच्या क्लिनिकच्या वरच त्यांनी राहण्यासाठी फ्लॅटही घेतला होता. त्यांच्या पत्नी डॉ शर्वणी कामत यांचीही दातांची प्रॅक्टिस त्यांच्या क्लिनिकमध्ये चालू झाली होती. काही दिवसांपूर्वी सकाळी सकाळी क्रिकेट खेळून कट्ट्यावर मित्रांसोबत गप्पा मारत बसलेला असताना त्याला डॉक्टरीनबाई मॉर्निंगवॉक वरून परतत असताना दिसल्या. मित्रांकडून त्याने त्यांच्याबद्दलची बरीच माहिती मिळवली. त्या दिवशीपासून त्याचं क्रिकेट बंद झालं. सकाळी नेमकं मॅडम मॉर्निंगवॉकवरून परतण्याच्या वेळी तो आपल्या खोलीच्या खिडकीत बसून त्यांचे फोटो काढु लागला. मनातल्या मनात कितीतरीवेळा त्याने त्यांना मिठीत घेऊन त्यांच्या आखीव टपोऱ्या ओठांची असंख्य चुंबनं घेतली होती. तो एकटा एकटा राहू लागला. सारखा मोबाईलमध्ये काहीतरी चाळे करत बसू लागला. रात्रंदिवस फक्त शर्वणी शर्वणी आणि शर्वणीच त्याच्या डोक्यात घुमू लागलं होतं.
डॉक्टरीणबाई दिसायला खरंच लाखांत एक होत्या . देवाने त्यांच्यावर सौंदर्याची अक्षरशः उधळण केली होती आणि आपले सौंदर्य अजून कसं खुलवायचं हे त्यांना चांगलं ठाऊक होतं. त्यांची त्वचा कमालीची गोरी होती. आपल्या केसांना त्यांनी हलका भुरकट रंग दिला होता त्यामुळे त्या अगदी परदेशातल्याच असल्यासारख्या वाटत. किंचित उभट चेहरा आणि मोठाले काळे डोळे! त्यांच्या गोऱ्यापान चेहऱ्यावर त्यांचे टपोरे लालभडक ओठ एकदम उठून दिसत असत. मध्यम अंगकाठी, रुंद खांदा, भरलेले दंड, पाहताक्षणी डोळ्यात भरतील एवढे भव्य उरोज, त्याखाली अगदी सपाट पोट, दोन हातांमध्ये बऱ्यापैकी मावेल एवढी बारीक कंबर आणि कमरेखाली चालताना डुलणारे गरगरीत नितंब! एरवी दिवसभर त्या जास्तीत जास्त साडीवरच असत. मध्येच एखाद्या दिवशी अगदी घट्ट सलवार कमीज किंवा मग स्लीव्हलेस कुर्ती आणि जीन्सची थ्री फोर्थ घालत असत. त्यांच्या सोसायटीतील इतर तरुणींना आजकाल कोणताही मुलगा भाव देईनासा झाला होता. रोज सकाळी जॉगिंगला जाताना मात्र त्या घट्ट पांढरा टीशर्ट आणि ट्रॅकपॅन्ट घालत असत. त्या पेहरावात त्यांच्या शरीराचा एक ना एक अवयव अगदी स्पष्ट अधोरेखित होत असे. भराभर चालत असल्याने त्यांचे उरोज जोरजोरात वर खाली होत असत. टीशर्ट घट्ट बिलगल्याने त्यांच्या स्लिपचा व ब्राचा आकार त्यावर उठावदार होत असे पावलांच्या तालावर नितंब दोलायमान होत असत. खांद्यांच्या जरासं खालपर्यंत पोचणाऱ्या केसांची डोक्यावर उंच बांधलेली पोनी आणि त्याखाली गोरीपान मान! सकाळी व्यायामाला येणारे तरुणच काय पण त्यांचे वडीलही त्यांच्याकडे पुन्हा पुन्हा वळून पाहायचे. एखादी अभिनेत्रीदेखील त्यांच्या समोर फिकी पडावी असंच त्यांचं रूप होतं. त्यांच्याकडे पाहून कुणालाही असं वाटलं नसतं कि त्यांना पाच वर्षांची मुलगी असेल! त्यांनी अगदी नुकत्याच कॉलेजात जाऊ लागल्या मुलीसारखं स्वतःला मेंटेन केलं होतं.
त्याला वेड लागणं अगदी स्वाभिविक होतं. रात्रंदिवस त्यांचा विचार करणं, त्यांचे फोटो पाहणं आणि त्यांचा पाठलाग करणं (किंवा निरीक्षण करणं) एवढंच तो करत असे.त्याच्या कॉलेजातल्या दांड्या आता जरा जास्तच वाढल्या होत्या. कॉलेजच्या वेळेत मॉल, बाजार, मिटिंग्स, कॉन्फरन्स जिकडे मॅडम तिकडे हा मागे मागे पोचलाच म्हणून समजा. त्यांचा अख्खा दिनक्रम त्याला माहित झाला होता. डॉक्टरसाहेब बरेच प्रसिद्ध असल्यामुळे त्यांना खूप कमी वेळ मिळायचा. आठवड्यातून एखाद्या दिवशी ते मॅडमबरोबर मॉर्निंगवॉकला दिसायचे तेवढंच! त्याची अस्वस्थता वरचेवर वाढू लागली होती. अभ्यासातील लक्ष तर उडलंच होतं; आता घरातही तो चिडचिड करू लागला होता. दिवस दिवस आपल्या खोलीचं दार बंद करून तो आतमध्ये बसून राही. मॅडमना आठवून तासंतास आपल्या लिंगाशी खेळत बसे. आईबाबा दोघेही नोकरीसाठी सकाळी लवकर बाहेर पडत त्यामुळे त्याला घरी कुणी विचारणारे नव्हते. दिवसांमागून दिवस जात होते.
“बाबा! मला जिम जॉईन करायची आहे!” एकेदिवशी नाश्ता करता करता तो वडिलांना म्हणाला.
“क्काssss य? शुद्धीवर आहेस ना? सुधा! त्याला तापबीप आला आहे का बघ जरा!” त्यांचा आपल्या कानावर विश्वासच बसेना.
“बाबा! खरंच!” तो प्लेटमधल्या पोह्यांमध्ये चमचा फिरवत बोलत होता.
“ठीक आहे तो पुनीत आहे ना आमच्या ऑफिसातल्या शर्मांचा मुलगा, त्याने जिम टाकली आहे . मी सांगतो त्यांना. तू जा उद्यापासून!” बाबा
“नको तिकडे! इकडे मागे जिम नाही का ती? फिटवेल? तिकडे जायचंय मला!” तो
“का? तिथे काय सोन्याची उपकरणं आहेत का?” बाबा हसत म्हणाले.
“बाबा थट्टा बास ना! प्लिज माझे मित्र तिथेच जाणार आहेत सगळे!” तो
“अच्छा! म्हणजे सामूहिक निर्णय आहे तर! म्हणजे समूहानेच बुडीत ही निघेल लवकरच!” बाबांनी आपले हात पुसले आणि चहा घेऊ लागले.
“नाही! नक्की!” तो
“माहिनाभराचे पैसे भरू! जर केलीस व्यवस्थित तर मेम्बरशीप घेऊन देईन नंतर!” बाबा
“चालेल! एक हजार रुपये द्या ना” तो.
“हं” बाबांनी हजाराची न काढून त्याला दिली.

दुसऱ्या दिवशीच संध्याकाळी बरोब्बर चार वाजता स्वारी जिममध्ये जाऊन, पैसे भरून वॉर्म अप करू लागली. सव्वाचार वाजता शर्वणीमॅडम जिममध्ये आल्या. त्या तिथेही जात तिथली सगळ्या लोकांचं लक्ष आपोआप त्यांच्याकडे वेधलं जाई. जिममधील सगळी मुलं भान हरपल्यासारखं त्यांच्याकडे पाहू लागली. पांढरा कुर्ता आणि स्किनफिट पांढरी लेगिंग मॅडमच्या सौंदर्याला मादक बनवत होती. मॅडम तडक आत चेंजिंग रूम मध्ये गेल्या. त्याने वॉर्मअप सम्पवून ट्रेनरने सांगितलेला व्यायाम करण्यास सुरुवात केली. काही मिनिटांतच मॅडम चेंज करून बाहेर आल्या. गुलाबी रंगाचा टँकटॉप आणि काळी योगापॅन्ट घालून मॅडम त्याच्या अगदी समोरच्या ट्रेडमिलवर येऊन उभ्या राहिल्या. त्याचा व्यायाम विसरून तो नेहमीप्रमाणे एकटक मॅडमकडे पाहू लागला. कानात हेडफोन अडकवत मॅडमने ट्रेडमिलवर धावण्यास सुरवात केली. त्याचा श्वासोच्छवास जणू जागच्या जागीच थांबला. धावताना उसळ्या मारणाऱ्या मॅडमच्या उरोजांवर त्याची नजर खिळली होती. मॅडमचं धावणं संपेपर्यंत त्याने ते मशीन बिलकुल सोडलं नाही. पूर्णवेळ तो मॅडम जिथे व्यायाम करतील त्याच्या आसपास घुटमळत राहिला. कधी वाकल्यावर दिसणारी स्तनरेषा तर कधी उसळणारे उरोज तर कधी टरारून फुललेले नितंब! जेवढं शक्य होईल तेवढं तो त्यांना आपल्या नजरेत साठवत होता. आता काहीही झालं तरी तो जिम चुकविणार नव्हता.

मॅडममुले तो नियमित जिमला जात होता. त्यामुळे बाबांनी त्याला आणखी सहा महिन्यांची मेंबरशीपही घेऊन दिली. त्याची शरीरयष्टी तर सुधारातच होती त्याबरोबर हळूहळू मॅडमचा व त्याचा परिचय वाढला. स्मिहास्यपासून ते विकेंड बॅडमिंटन सेशन्सपर्यंत मजल त्याने मारली. बॅडमिंटन खेळताना तर त्याची चांगलीच पंचाईत होत असे. एखादं दुसरी मॅचही जिंकणं त्याच्यासाठी अवघड होतं. कारण त्याचं लक्ष शटलकॉक पेक्षा बॉल्सवरच जास्त असायचं.
आता मॅडम त्याला चांगल्या ओळखू लागल्या होत्या. रोज ते एकत्रच गप्पा मारत जिमला येत व परत जातानाही एकत्रच जात. कधी बाहेरही भेट झाली तर मॅडम निदान स्मितहास्य करून तरी जाऊ लागल्या. आता त्याचा धीर हळूहळू वाढू लागला होता आणि अपेक्षाही!
इतके दिवस बाथरूमध्ये केलेला कल्पनाविलास सत्यात उतरविण्याची घाई त्याला होऊ लागली होती. अर्थातच मॅडमच्या मनात तसं काहीही नव्हतं. त्याची अस्वस्थता मात्र वरचे वर वाढत चालली होती.

एके दिवशी बॅडमिंटन खेळताना त्याला शर्वणी मॅडम कडून कळालं की दुसऱ्या दिवशी डॉ. कामत कॉन्फरन्ससाठी आठ दिवसांसाठी यूएसला जाणार आहेत. त्या रात्री त्याला झोप लागली नाही. काहीही झालं तरी ही संधी सोडायची नाही हे त्यानं पक्कं ठरवलं. आख्खी रात्र त्याने प्लॅनिंग करण्यात घालविली. दुसऱ्या दिवशी दुपारी मॅडमना मॉलमध्ये गाठलं. कधी नव्हे ते आईशी भांडून तो महिन्याचं किराणा सामान आणायच्या निमित्ताने तिथे टपकला.
“हाय!” तो मॅडमच्या शेजारी जाऊन उगाच रॅकवरील बाटल्या चापपू लागला.
“अरे आशु तू?” मॅडमने स्मितहास्य करत प्रतिसाद दिला.
“शर्वणीमॅडम एक काम होतं तुमच्याकडे!” तो
“बोल ना!” मॅडम
“माझ्या दाढा किडल्या आहेत” तो.
“काढून टाकता येतात.” मॅडम सामान घेत पुढे सरकत होत्या आणि त्यांच्या पाठोपाठ तोही!
“किती खर्च येतो!” त्याने पुढचा प्रश्न विचारला.
“तू माझी फीज बुडवण्याच्या विचारात आहेस तर!” मॅडम.
“तसं नाही मॅडम! ठीक आहे मग क्लिनिकला कधी येऊ” तो
“मस्करी केली रे! पण मी बाहेर ट्रीटमेंट करत नाही. तू उद्या क्लिनिकला ये सकाळी पाहू आपण!” मॅडम
“उद्या सोमवार आहे! तुमचं क्लिनिक बंद असतं ना!” तो
“अरे हो! ठीक आहे पण! असंही काही काम नाहीये. ये तू उद्या!”
तो जाम खुश झाला. भराभर सामान घेऊन घरी गेला आणि उद्याच्या दिवसाची आतुरतेने वाट पाहू लागला. दुसऱ्या मॅडमने सांगितल्याप्रमाणे तो क्लिनिकला पोचला. त्याला तिथे कुणीही दिसेना. रिसेप्शनच्या समोर पेशन्ट्स साठी वेटिंग एरिया होता आणि मुख्य दरवाजाच्या अगदी समोर एक गोलाकार जिना वरच्या मजल्यावर गेला होता. जिन्याच्या दोन्ही बाजूंना दोघांच्या केबिन्स होत्या. डॉक्टरांच्या रूमला जोडून पलीकडे एका खोलीत बरीच मोठमोठाली उपकरणं ठेवलेली दिसत होती. तो कचरत कचरत आत गेला. रिसेप्शन जवळ जाऊन तो तिथे कुणी आहे का हे पाहू लागला. पण तिथे कुणीच नव्हते. शेवटी तो वेटिंग एरियामधल्या एका खुर्चीत जाऊन बसला. काही वेळाने दरवाजाचा आवाज झाला तो आवाजाच्या दिशेने पाहत होता. मॅडम वरून जिना उतरत खाली येत होत्या.
त्यांनी आपले भुरे केस रिकामे सोडले होते. कमनीय कमरेच्या खाली नेसलेली राखाडी रंगाची सुती साडी आणि मनगटापर्यंत ट्रान्सपरंट बाह्या असणारा काळा ब्लाउज त्यांचा बांधा अधोरेखित करत होते. पदराआडून त्यांचं गोरंपान पोट डोकावत होतं. पायऱ्या उतरत असताना आपल्या नाजूक बोटांनी त्यांनी साडीच्या निऱ्या धरून ठेवल्या होत्या. टपोरे ओठ फिकट गुलाबी रंगाच्या लिपस्टिकने आखून घेतले होते. डोळ्यांत काजळ घातल्याने ते आणखीच उठावदार झाले होते. त्यांनी आपल्या केबिनमध्ये जाता जाता त्याला आत येण्याची खूण केली. तो मॅडमच्या मागोमाग आतमध्ये गेला. मॅडम आपल्या खुर्चीत जाऊन बसल्या. तो माडांसमोर येऊन बसला.
“हं बोल आता!” मॅडम ड्रॉवरमध्ये काहीतरी शोधत बोलल्या.
“डाव्या बाजूच्या दाढा खूप किडल्या आहेत. सगळं अडकतं खाताना त्यात!” त्याचं सगळं लक्ष मॅडमच्या छातीकडे होतं.
“काही त्रास होतो का तुला त्याचा?” मॅडम
“दुखत नाहीत तशा पण जेवण झालं की खूप अस्वस्थ व्हायला होतं. ते अडकलेलं निघतही नाही लवकर!” तो
“टोकदार वस्तू घालत नाहीस ना त्यात?” मॅडम एका रजिस्टरमध्ये काहीतरी खरडत होत्या.
“नाही! ब्रश करतो. पण बाहेर असल्यावर काही करता येत नाही ना!” तो
“हं! जाऊन त्या समोरच्या खुर्चीवर बस!” मॅडम
तो उठून समोरच्या डेंटिस्टच्या खुर्चीवर जाऊन पडला. मॅडम हातात चमच्यासारखं काहीतरी आणि एक टॉर्च घेऊन तिथे आल्या.
“आ कर मोठा!” मॅडमने संगतल्याप्रमाणे त्याने मोठा आ केला. मॅडम वाकून त्याच्या तोंडात टॉर्चचा उजेड टाकत पाहू लागल्या. वाकलामुळे त्यांच्या साडीचा पदर छातीवरून थोडा खाली सरकला. त्यांच्या डाव्या स्तनाची दंडाकडील गोलाकार कड थोडीशी उघडी पडली आणि दोन्ही स्तनांच्या मधील फट वरून दिसू लागली. त्याच्या लिंगात रक्तप्रवाह वाढू लागल्याचं त्याला जाणवू लागलं.
“बऱ्याच किडल्या आहेत रे! घाण काढून छिद्र बंद करून टाकुयात आपण!” मॅडम टॉर्च बंद करत बोलल्या.

zabardast shuruwat keli aahe ..jya vayat ashu aahe te vayach ase aste ki striyankade aakarshit hone swabhavik aahe ..shravni madam itkya sunder aahet ki mhatare pan tichyakade pahanyapasun swatala thambavu shakat nahi ..

ashu ne college madhye jaane hi kami kele aani shravni cha photo pahun aaplya lingashi khelat basto ..

ashu jyastach attract zala aahe shravni chya sunder te var ..

pan hi fakt tya vayatali vaasna aahe ..prem tar nahich ..

shravni jithe gym la jaate tithe ashu ne hi join keli aani halu halu doghanchi olakh hi zali ..
aata ashu la mahit padle ki dr. kamat USA la janar aahet 8 divasansathi ,,,mhanun to madam sobat vel ghalavanya sathi daant kidle aahet ase sangun tichya clinic madhi gela ..

 

[DARK WOLFKING]

“मला भीती वाटते खूप!” तो सरळ उठून बसत बोलला. हातानं त्याने आपलं लिंग आपल्या हाताने एकदा खाली दाबलं!
“काही नाही होणार. आणि आता ट्रीट नाही केलंस तर कीड मुळापर्यंत पोचेल मग काढून टाकाव्या लागतील दाढा!” मॅडम आपल्या खुर्चीकडे जात बोलल्या. त्यांच्या उघड्या रुंद गोऱ्यापान पाठीच्या मध्यावर ब्लाउज आणि ब्रा च्या दाबाने अधिरेखित झालेल्या घळईवर त्याची नजर गाडली गेली होती. अचानक भानावर येत तो बोलला, “कधी करायचं?”
“आत्ता एक करूयात तीन चार दिवसांच्या फरकाने उरलेल्या करूयात!” मॅडम
“आत्ता?” हा खरंच घाबरला
“मग कधी?” मॅडम पुन्हा बाजूच्या कपाटात काहीतरी शोधू लागल्या. तो धीर एकवटून पुन्हा खुर्चीवर पडला. मॅडमने जवळ येत त्याला आ करायला सांगून त्याच्या तोंडाला कसलीशी क्लिप अडकवली. त्याने आपल्या मुठी घट्ट आवळून धरल्या. मॅडमने वरची लाईट चालू केली आणि त्याच्या नकळत त्याच्या हिरड्यांमध्ये कसलंसं इंजेक्शन दिलं. नंतर त्यांनी एक पेनसारखं छोटंसं मशीन सुरु केलं. त्याने हाताने खुर्चीची कड घट्ट आवळून धरली होती. डोळे गच्चं मिटून घेतले होते. नकळत मॅडमच्या साडीच्या निऱ्याही त्याच्या हातात आल्या होत्या. काहीतरी टेबलावर विसरल्यामुळे त्या मशीन ठेऊन टेबलकडे जाऊ लागल्या. त्याच्या हातात आलेल्या असल्याने त्यांच्या साडीच्या निऱ्या झटक्यात ओढल्या जाऊन त्यांची साडी निसटली. पोटाखाली खोचलेल्या सगळ्या निऱ्या सुटून आल्या.
“अरे देवाsss!” म्हणत मॅडमने झटकन साडी धरून ओढली. साडी ओढली गेल्यावर त्याला जाणवलं आणि त्याने डोळे उघडले. मॅडमने साडी गोळा करून तोंड फिरवलं होतं. तो उठून बसला आणि आपल्या तोंडातली क्लिप काढून ठेवली. ब्लाउज आणि कमरेला गुंडाळलेल्या साडीच्या मधला पाठीचा बाक त्याला खुणावत होता. इतके दिवस या क्षणाचीच तो वाट पाहत होता पण आता तो इतका घाबरला होता की थरथर कापू लागला होता. मॅडमनाही काय करावं ते सुचत नव्हतं. त्या गडबडीत कशाबशा निऱ्या बांधण्याचा प्रयत्न करत होत्या. तो तिथून उठला आणि बाहेर जाऊन विचार करू लागला. ते दृश्य त्याच्या डोळ्यांसमोरून हलत नव्हतं. निघून जावं की इथेच थांबावं हे त्याला कळेना. तेवढ्यात मॅडमने दरवाजा उघडला. मॅडमनाही लाजल्यासारखं झालं होतं. तरीही धीर एकवटत त्या बोलल्या, “किती घाबरतोस तू? चल बस!”
“नको मॅडम मला खूप भीती वाटते!” तो
“नंतर त्रास होईल खूप!” मॅडम
“होऊ द्या!” त्याची नजर जमिनीत गाडली गेली होती.
“घाबरू नकोस! तुला कळणारही नाही!चल” मॅडम दरवाजा उघडून आत जाऊ लागल्या.
“नको! मी जातो!” असं म्हणून तो पळतच तेथून निघून गेला. तिथून निघालो तो थेट घरी बाथरूममध्येच शिरला. हलका होऊन बेडवर पडला. मॅडमची ती पाठमोरी आकृती काही केल्या त्याच्या डोळ्यांसमोरून हलेना. आपला मोबाईल उचलून त्याने मॅडमना व्हाट्सअपवर मेसेज पाठवला, “आय एम सॉरी!” आणि मोबाईल बंद करून झोपला. दोन दिवस तो घराबाहेर पडला नाही. मोबाईलही बंद करून ठेवला.एवढंच काय तो जिमलाही गेला नाही.

इकडे मॅडमही अस्वस्थ झाल्या. त्याचा स्वभाव मॅडमना खूप आवडू लागला होता. तशा अर्थाने नव्हे. त्या त्याला एका चांगल्या मित्रासारखं मानू लागल्या होत्या. मॅडमने त्याला खूप कॉल केले, मेसेजही केले पण त्याचा फोन बंद होता. जिममध्येही दोन दिवस त्या त्याला शोधत होत्या. त्यांना चुकल्या चुकल्यासारखं वाटत होतं. एके दिवशी मॅडमच्या क्लिनिकमधील रिसेप्शनिस्ट त्याच्या घरी आली. मॅडमनी त्याला लगेच बोलावलं आहे असा निरोप त्याला द्यायला! तो पुन्हा घाबरला. आपला टी शर्ट अडकवून तो निघाला.
“आईssss! कामत मॅडमचा निरोप आला होता मला बोलावलं आहे. मी जाऊन येतो तासाभरात!” तो
“लवकर ये जेवायला!” आईने आतून आवाज दिला.
आपला फोन स्विच ऑन करत तो चालत क्लिनिकच्या दिशेने जाऊ लागला. धडधड मेसेजेस येऊ लागले. वाचता वाचता तो क्लिनिकमध्ये शिरला. क्लिनिक रिकामंच होतं. त्याने खुर्चीत बसत मॅडमना फोन लावला.
“आशु बोलतोय! मी आलोय क्लिनिकमध्ये!” तो
“अरे कुठे गायब झाला होतास? बरं! वर ये मला थोडं काम आहे इथे!” मॅडम
“वर??? कशाला???” तो आणखीच घाबरला
“म्हणजे तू फक्त पेशन्ट आहेस का माझा? मला वाटलं मित्र पण आहेस!” मॅडम
“तसं नाही ! ठीक आहे येतो!” मॅडमच्या वाक्याने त्याला फार फार बरं वाटलं. मॅडम आपल्याला मित्र मानतात याचा मनोमन त्याला फार आनंद झाला.
“येताना क्लिनिकच दार बंद करून ये. रजनी ही गेलीय आता!” मॅडम. क्लिनिकचं दार बंद करून तो वर गेला. त्याचं घर फारच आलिशान होतं. अगदी सिनेमातल्या सारखं. हॉलमधूनच त्यांचं किचन दिसत होतं. मॅडम किचन ओट्याजवळ काहीतरी करत होत्या. तो येऊन सोफ्यावर बसला. “मॅडम! मी आलोय!” तो घराचं निरीक्षण करत बसला होता. मॅडम हातात ट्रे घेऊन आल्या. त्याच्या समोर बसत त्यांनी ट्रे समोरच्या टेबलावर ठेवला.
“घे कॉफी घे!” मॅडम
त्यांनी खोल रुंद गळ्याचा निळ्या-गुलाबी रंगाचा स्लीव्हलेस कुर्ता आणि काळ्या रंगाची लेगिंग घातली होती. डाव्या खांद्यावरून तशाच रंगाचा दुपट्टा घेतला होता. स्तनांच्या वरची छाती लाईटच्या उजेडात उजळून निघाली होती.
“काय झालं तुला अचानक? कुठे गेलेलास? जिमलाही येत नाहीस?” मॅडमने त्याची तंद्री तोडली.
“घरीच होतो! त्यादिवशी…” त्याला वाक्य पूर्ण करता आलं नाही. त्याने मान खाली घातली होती.
“अरे तू काय जाणून बुजून केलंस का?” मॅडमचा आवाज किती मंजुळ आहे यावर त्याने कधी लक्षच दिलं नव्हतं.
“तरीही मला खूप ऑकवर्ड वाटतंय!” तो मान वर करायला तयारच नव्हता.
“आणि त्यासाठी तू घरात कोंडून घेतलंयस होय?” मॅडम हसत म्हणाल्या.
“खरं तर हो!” तो. त्याला अजूनच अपराधी वाटू लागलं. मॅडम किती चांगल्या आहेत आणि आपण किती नालायकपणा करत होतो याची जाणीव होऊन त्याला स्वतःची शरम वाटू लागली.
“मला माफ करा मॅडम. खरंच मला माफ करा!” तो अगदी रडकुंडीला आला होता.
“अरे वेड्या तू मुद्दाम नाहीस केलेलं ते एवढा का मनाला लाउन घेतोस तू?” मॅडम त्याला समजावत होत्या.
“हो! ते मी मुद्दाम केलं नसलं तरी मी तुमच्याकडे अतिशय किळसवाण्या नजरेनं पाहत होतो. मी तुमचा नेहमी पाठलाग करत होतो. मी जिमही तुमच्याशी जवळीक वाढविण्यासाठीच लावली होती. माझं चुकलं! तुम्ही किती चांगल्या आहात आणि मी किती नालायक! मला खूप आवडायचा तुम्ही…” त्याने भडाभडा सगळं ओकून टाकलं. त्याच्या उत्तराने मॅडमना क्षणभर धक्का बसला. पण स्वतःला सावरत त्या बोलल्या, “आवडायचा म्हणजे?? आता नाही आवडत का?”
“तसं नाही! वेगळ्या अर्थाने आवडायचा!” त्याच ते वाक्य ऐकताच मॅडमच्या अंगावर काटाच आला. एवढ्या सौंदर्याच्या वरदानानंतरही आजपर्यंत आयुष्यात त्यांना असं काही कुणी बोललं नव्हतं. अगदी त्यांच्या कॉलेजातील मुलंही त्यांना असं बोलू शकली नव्हती आणि लग्नानंतर तर डॉक्टर कामतांममुळे त्यांच्याभोवती आदराचं एक वलयच तयार झालं होतं. सर्वात महत्त्वाचं म्हणजे त्यांचा स्वभाव इतका मनमिळावू होता की त्यांच्या संपर्कात येणारी व्यक्ती त्याच्या नकळत मॅडमचा आदर करू लागे. आणि आशुचंही अगदी तसंच झालं होतं. त्यामुळे हे असं वाक्य मॅडमनी कधीच ऐकलं नव्हतं. डॉ कामतही प्रचंड बिझी असल्यानं त्यांचं वैवाहिक जीवन बऱ्यापैकी विस्कळीतच झालं होतं. एक डॉक्टर असल्याने मॅडमनी ते सांभाळून घेतलं, समजून घेतलं होतं. तशा प्रकारच्या आयुष्याची त्यांनी स्वतःला सवय लावून घेतली होती. पण आशूच्या वाक्याने त्यांच्यातल्या स्त्रीला खडबडून जागं केलं होतं.

daant saaf kartana ashu itka ghabrla ki tyane kadhi shravni chi saree pakadli doghana samajle hi nahi ..
madam chi saree sutlyane ashu itka ghabarla ki tithun saral palat ghari gela aani tyanantar 2 diwas phone band thevun swatala kondun ghetle ..

madam ne bolavalya nantar tichya ghari gela aani sarv kabul kele ki kase to ticha pathlag karat hota aani kontya najrene tichykade paahto ..