Horror द क्रिटिकल केस

[Mr. Magnificent]

“ही घ्या चावी, आणि उद्या सकाळी बरोबर ७ वाजता मी येईन, जर कोणती एकदमच सिरीयस केस असली तर लगेच मला फोन करा, चला येतो”

वॉचमन काकांकडे गेटची चावी देत प्रकाश घरी जायला निघाला.

आज जरा उशीरच झालेला, रात्रीचे १ वाजून गेलेले, पण गाडी असल्यामुळे कोणतीही काळजी करण्यासारखी गोष्ट नव्हती.

डॉ. प्रकाश आपटे. एक नामवंत डॉक्टर.

आपटेनच नाव माहीत नसलेले शहरामध्ये खूप कमीच जण असतील, कदाचित नसतीलही.

आजचे शेवटचे ऑपरेशन खूप दिवसांनी प्रकाश एवढ्या उशिरापर्यंत थांबलेला, नाहीतर रोज जास्तीत जास्त १० पर्यंतच.

बाकीच्या ज्या छोट्या मोठ्या केसेस असायच्या ते सगळं त्याचे असिस्टंट डॉक्टरच पाहत होते.

घरापासून दवाखाना बराच लांब होता. आजच्या सक्सेसफुल ऑपरेशन मुळे प्रकाश प्रसन्न मनाने गाडी चालवत होता.

रस्ता तसा कच्चा होता, एक दोन वाहने सोडली, तर पूर्ण रस्ता काळोखाच्या छत्रछायेत बुडून गेलेला.

 

[Mr. Magnificent]

आता गाडी कच्चा रस्ता सोडून मुख्य रस्त्याला लागली, इकडे वाहनांची थोडीफार वर्दळ होती, पण जरा कमीच आणि रस्त्याच्या दोन्ही बाजूला कर्दनकाळ पिशाच्चा सारखी वाटणारी झाडे.

प्रकाश थोडं पूढे जाताच रस्त्याच्या कडेला थोड्या अंतरावर गाडीच्या हेडलाईट मध्ये काहीतरी हलताना दिसले.

जशी गाडी त्याच्या आणखी जवळ गेली, तसं त्याला समजलं की कोणीतरी व्यक्ती गाडी कडे बघून लिफ्ट मागत उभी आहे.

प्रकाशने एकदा घड्याळाकडे बघितले, रात्रीचे दिड वाजलेले, इतक्या रात्री हा माणूस इकडे काय करतोय?

कदाचित कोणी मजुर असेल, पण आजू बाजूला कसले बांधकाम किंवा अन्य गोष्टच नाही.

प्रकाशने जास्त डोक्यावर ताण न देता गाडी त्याच्या बाजूला नेऊन थांबवली आणि गाडीची काच खाली केली.

समोर एक पन्नाशीतले गृहस्थ उभे होते, उंचीने मध्यम, केस पूर्णपणे विरळ झालेली आणि डोळ्यांना भिंगाचा मोठा चष्मा.

“क्या भय्या किधर जाना है” प्रकाश त्याला विचारता झाला.

पण समोरून काहीच उत्तर नाही, तो एकटक प्रकाशच्या चेहऱ्याकडे बघत बसला.

प्रकाशने पुन्हा एकदा थोड्या मोठ्या आवाजात विचारले.

“अरे भय्या सुनाई देता है? मैने पूछा किधर जाना हैं?”

‘आगे चौराहे पर छोड दो, मै वहासे चला जाउंगा’

प्रकाश ने त्याला गाडी मध्ये घेतलं, पण तो पुढे, प्रकाशच्या बाजूच्या सीट वर न बसता बॅकसीट वर बसला.

अंधाराला चिरत गाडी पूढे निघाली.

गाडीमधल्या प्रकाशाला भंग करत प्रकाश बोलता झाला.

“वैसे आप इतने रात गए, यहां क्या कर रहे थे?”

‘गाँव से आया था, एक टेम्पोवाले ने यहाँ पर ही उतार दिया, और फिर किसी गाड़ी का इंतजार करते गए फिर आप आ गए, आपका शुक्रिया अदा करना तो भूल ही गया’

“अरे कोई बात नही, आपका स्टॉप आये तो बता देना”

गाडी जशी पुढे जात होती, तशी रस्त्यावरची वर्दळ सुद्धा कमी होत होती. क्वचितच एक गाडी मोठ्याने हॉर्न वाजवत ओव्हरटेक करून निघून जाई.

रात्र आणखीच गडद होत जात होती.

खूप वेळ झाला, बॅकसीट वरून काहीच हालचाल किंवा आवाज नव्हता आला, प्रकाशने सहजच गाडीच्या आराश्यामधून मागे पाहिले, आणि विजेचा करंट बसल्यासारखा तो स्तब्ध झाला, कारण मागे ती व्यक्ती नव्हती, पूर्ण बॅकसिट रिकामी होती.

प्रकाशने ताबडतोब गाडी बाजूला थांबवली व मागे वळून पाहू लागला.

हा अचानक कुठे गायब झाला, जमिनीने गिळलं, की आकाशाने खाऊन टाकलं?

तसं प्रकाशचं संपूर्ण शिक्षण विज्ञान क्षेत्रात झालेले, आणि आजच्या आधुनिक विज्ञानाच्या जगामध्ये हे असलं काही त्याचं मन मान्य करायला तयार नव्हता.

 

[Mr. Magnificent]

तो लागलीच गाडीतून खाली उतरला आणि आसपास पाहू लागला, बाहेरचं वातावरण बर्फासारखं गोठवून टाकणारं होतं.

आजूबाजूला मिट्ट काळोख, प्रकाशने गाडी बंद नव्हती केली, त्यामुळे त्याच्या हेडलाईट तेवढा प्रकाश होता.

रातकिड्यांची किर्रर्र त्या स्मशान शांततेत भंग आणत होती

प्रकाशने गाडीच्या चहूबाजूला जाणीवपूर्वक पाहिले, पण कोणीच सापडले नाही.

शेवटी कंटाळून तो परत गाडीमध्ये बसायला वळला.

पण जसं त्याने गाडीचा दरवाजा उघडला, तसा त्याला एक जोराचा हादरा बसला.

गाडीच्या ड्राइविंग सीट वर तोच मगासचाच माणूस बसला होता, आता तो माणूस इतका भयंकर दिसत होता, की कोणी कमजोर हृदयाच्या माणसाला हा झटकाच सहन नसता झाला.

त्याच्या डोक्यावर जबर जखम होती, डोकं अर्ध्या बाजूने फूटलेलं त्यातून रक्ताचे पाट वाहत त्याच्या पूर्ण तोंडावर जमा होत होते.

एका छद्मी हास्याने तो प्रकाश कडे पाहत होता.

प्रकाशची किंचाळी तोंडातच दबली गेली, त्याने क्षणाचाही विलंब न करता तिकडून गाडीच्या मागच्या बाजूला धाव घेतली.

इतका भयंकर दृश्य प्रकाशने यापूर्वी कधीच पाहिले नव्हते, त्याने आजवर अनेक मोठमोठे ऑपरेशन केले, पण आज जे बघितलं, ते मानवी बुद्धीच्या आकलनाच्या पलीकडे होतं.

आता तो धावत धावत गाडीपासून खूप दूर आला होता.

लांबूनच त्याला एक ट्रक येताना दिसला.

ह्याची मदत घेऊन गाडीपर्यंत जाऊ आणि ह्याच्या सोबतच इकडून बाहेर पडू. असं मनाशी ठरवून प्रकाशने लिफ्ट साठी हात केला आणि ट्रक थांबला सुद्धा.

आतमध्ये एक वयस्क गृहस्थ होते, आणि त्याच्या बाजूला कोणीतरी अंगावर घेऊन झोपलेलं कदाचित किनर असेल.

“काका, मला पुढपर्यंत सोडता का जरा”

त्या ट्रक वाल्याने मानेनेच बसायची खून केली.

‘काय साहेब, कपड्यांवरून तर तुम्ही चांगल्या घरचे दिसता, आणि इतक्या रात्री अश्या आड मार्गावर?’

“नाही काका, मी घरीच जात होतो, पण रस्त्यातच माझ्या सोबत दुर्घटना घडली म्हणून मी घाबरत पळत मागे आलो”

‘तुझ्या बाबतची ती दुर्घटना, आणि दुसऱ्यांच्या बाबतची ती दुर्घटना नाही का?’

काकांचा आवाज पुरता बदललेला, त्या आवाजामध्ये आता भलताच राग होता.

प्रकाशने घाबरत घाबरत काकांकडे पाहिले.

पण ते काका नव्हतेच.

तोच मगासचाच माणूस त्या काकांच्या शरीरातुन जन्म घेत होता.
तो लागलीच गाडीतून खाली उतरला आणि आसपास पाहू लागला, बाहेरचं वातावरण बर्फासारखं गोठवून टाकणारं होतं.

आजूबाजूला मिट्ट काळोख, प्रकाशने गाडी बंद नव्हती केली, त्यामुळे त्याच्या हेडलाईट तेवढा प्रकाश होता.

रातकिड्यांची किर्रर्र त्या स्मशान शांततेत भंग आणत होती

प्रकाशने गाडीच्या चहूबाजूला जाणीवपूर्वक पाहिले, पण कोणीच सापडले नाही.

शेवटी कंटाळून तो परत गाडीमध्ये बसायला वळला.

पण जसं त्याने गाडीचा दरवाजा उघडला, तसा त्याला एक जोराचा हादरा बसला.

गाडीच्या ड्राइविंग सीट वर तोच मगासचाच माणूस बसला होता, आता तो माणूस इतका भयंकर दिसत होता, की कोणी कमजोर हृदयाच्या माणसाला हा झटकाच सहन नसता झाला.

त्याच्या डोक्यावर जबर जखम होती, डोकं अर्ध्या बाजूने फूटलेलं त्यातून रक्ताचे पाट वाहत त्याच्या पूर्ण तोंडावर जमा होत होते.

एका छद्मी हास्याने तो प्रकाश कडे पाहत होता.

प्रकाशची किंचाळी तोंडातच दबली गेली, त्याने क्षणाचाही विलंब न करता तिकडून गाडीच्या मागच्या बाजूला धाव घेतली.

इतका भयंकर दृश्य प्रकाशने यापूर्वी कधीच पाहिले नव्हते, त्याने आजवर अनेक मोठमोठे ऑपरेशन केले, पण आज जे बघितलं, ते मानवी बुद्धीच्या आकलनाच्या पलीकडे होतं.

आता तो धावत धावत गाडीपासून खूप दूर आला होता.

लांबूनच त्याला एक ट्रक येताना दिसला.

ह्याची मदत घेऊन गाडीपर्यंत जाऊ आणि ह्याच्या सोबतच इकडून बाहेर पडू. असं मनाशी ठरवून प्रकाशने लिफ्ट साठी हात केला आणि ट्रक थांबला सुद्धा.

आतमध्ये एक वयस्क गृहस्थ होते, आणि त्याच्या बाजूला कोणीतरी अंगावर घेऊन झोपलेलं कदाचित किनर असेल.

“काका, मला पुढपर्यंत सोडता का जरा”

त्या ट्रक वाल्याने मानेनेच बसायची खून केली.

‘काय साहेब, कपड्यांवरून तर तुम्ही चांगल्या घरचे दिसता, आणि इतक्या रात्री अश्या आड मार्गावर?’

“नाही काका, मी घरीच जात होतो, पण रस्त्यातच माझ्या सोबत दुर्घटना घडली म्हणून मी घाबरत पळत मागे आलो”

‘तुझ्या बाबतची ती दुर्घटना, आणि दुसऱ्यांच्या बाबतची ती दुर्घटना नाही का?’

काकांचा आवाज पुरता बदललेला, त्या आवाजामध्ये आता भलताच राग होता.

प्रकाशने घाबरत घाबरत काकांकडे पाहिले.

पण ते काका नव्हतेच.

तोच मगासचाच माणूस त्या काकांच्या शरीरातुन जन्म घेत होता.

 

[Mr. Magnificent]

आता तो माणूस नजरेतूनच आग ओकत होता, प्रकाशची तर बोबडीच वळली, त्याने ना आव बघितला ना ताव, तशीच ट्रक मधून लगेच बाहेर उडी मारली.

भरधाव वेगाने धावणाऱ्या ट्रकमधून उडी मारल्यामुळे प्रकाशला खूप ठिकाणी खरचटलं, रक्त आले, पण आता त्याला काहीही करून इकडून घरी जायचे होते.

स्वतःला किती लागलंय, किती खरचटलंय हे बघत बसण्यापेक्षा तो धावत राहिला, तसाच.

पण ह्यापेक्ष्या जीव वाचला हेच त्याला पुरेसं होतं.

धावत धावत प्रकाश गाडीपर्यंत आला.

गाडीची पार्किंग लाईट चालू होती, गाडीमध्ये बसून गाडी तातडीने सुरू केली, तेव्हा कुठे जाऊन त्याच्या जीवात जीव आला.

थोडं पुढे जातो न जातो तेच गाडीमधल्या आरश्यामधून त्याला परत बॅकसीट वर हालचाल जाणवली.

त्याने मिरर मधून मागे बघितले, तोच माणूस मागे बसून प्रकाशकडे बघून हसत होता.

डोळे खोबणीत गेलेले डोक्यावर पुन्हा तीच जखम त्यातून ओघळणारे रक्ताचे पाट.

प्रकाश कडे बघून हसताना ते रक्त त्याच्या ओठातून दातावर येत होते.

डोक्यावर सडत असलेल्या जखमेचा दुर्गंध पूर्ण गाडी भर पसरलेला.

प्रकाश आधीच्याच प्रसंगातून सावरला नव्हता तेच ते भयानक दृश्य,

किंबहुना त्याहून भयानक न राहवून प्रकाश ची जोरात किंचाळी आली. त्याने लागलीच ब्रेक मारला पण ब्रेक ने गाडी थांबण्या ऐवजी गाडीने अजूनच वेग धरला. गाडी चा ब्रेक फेल होता

प्रकाश चे सर्व प्रयत्न अपयशी झाले, रडलेल्या आवाजात त्याने त्या माणसाला विनवणी केली.

जाऊ दे मला मी काय बिघडवल आहे तुझं.

अत्यंत क्रूर आवाजात तो माणूस बोलायला लागला,

“काय बिघडवलय? मागच्या आठवड्यात याच रस्त्यावरून जाताना माझा अपघात झालेला तू बघितलास आणि माझ्या जवळ सुद्धा आलेलास जरी तिकडून मला दवाखान्यात नेल असतस तरी मी वाचलो असतो रे घरी पोर बाळ अजूनही या आशेवर अजूनही असतील कि त्यांचे बाबा आज ना उद्या येतील.

तू स्वतः डॉक्टर आहेस तुझ्याकडे फर्स्ट एड (first aid) किट तर असेलच,तुला जरा सुद्धा दया आली नाही माझी.

मला बघून तसाच सोडून निघून गेलास मग आता भोग तुझ्या कर्माची फळ.”

अरे पण ह्यात माझी काय चूक मी सुद्धा घाबरलेलो तेंव्हा प्रकाश विनवणीच्या रुपात म्हणाला.

तुझी एवढीच चूक होती की ज्या गाडीमधून माझा अपघात झाला त्या गाडीचा ड्रायव्हर तू स्वतःच होतास.

प्रकाशच्या डोळ्यासमोरून एक फ्लॅशबॅक गेलं त्या रात्रीचं.

पोलिसांच्या भीतीनेच त्याने त्या माणसाला तसंच मरून दिलं आणि इतक्या रात्री एवढ्या सामसूम रस्त्यावर कोणाला काय समजतय.

प्रकाश मागच्या आठवणीतून बाहेर पडतो तो न पडतो तोच त्याच्या समोर एक मोठा झाड आला आणि कर्णकर्कश आवाजात त्याच्या गाडीचा भयानक अपघात झाला.

पोलिसांनी दुसऱ्या दिवशी त्याची मृत बॉडी काढली गाडीमधून तेव्हा त्याच्या डोक्यावर जखम होती डोकं अर्ध फुटून त्याच्या डोक्यातून रक्ताचे पाट वाहत होते.

पोस्टमोर्टम मधेही काही सापडले नाही.

अजूनही त्या रस्त्यावर रात्री कोणतीतरी व्यक्ती लिफ्ट मागताना दिसते आणि जो कोणी त्याला लिफ्ट देतो त्याचा अपघात झाल्यावाचून राहत नाही.

 

[Adirshi]

Hello everyone.

We are Happy to present to you The annual story contest of XForum

"The Ultimate Story Contest" (USC).

---

"Chance to win cash prize up to Rs 8000"
Jaisa ki aap sabko maloom hai abhi pichhle hafte hi humne USC ki announcement ki hai or abhi kuch time pehle Rules and Queries thread bhi open kiya hai or Chit Chat thread toh pehle se hi Hindi section mein khula hai.

Well iske baare mein thoda aapko bata dun ye ek short story contest hai jisme aap kisi bhi prefix ki short story post kar sakte ho, jo minimum 700 words and maximum 7000 words ke bich honi chahiye (Story ke words count karne ke liye is tool ka use kare — Characters Tool) . Isliye main aapko invitation deta hun ki aap is contest mein apne khayaalon ko shabdon kaa roop dekar isme apni stories daalein jisko poora XForum dekhega, Ye ek bahot accha kadam hoga aapke or aapki stories ke liye kyunki USC ki stories ko poore XForum ke readers read karte hain.. Aap XForum ke sarvashreshth lekhakon mein se ek hain. aur aapki kahani bhi bahut acchi chal rahi hai. Isliye hum aapse USC ke liye ek chhoti kahani likhne ka anurodh karte hain. hum jaante hain ki aapke paas samay ki kami hai lekin iske bawajood hum ye bhi jaante hain ki aapke liye kuch bhi asambhav nahi hai.

Aur jo readers likhna nahi chahte woh bhi is contest mein participate kar sakte hain "Best Readers Award" ke liye. Aapko bas karna ye hoga ki contest mein posted stories ko read karke unke upar apne views dene honge.

Winning Writer's ko well deserved Cash Awards milenge, uske alawa aapko apna thread apne section mein sticky karne ka mouka bhi milega taaki aapka thread top par rahe uss dauraan. Isliye aapsab ke liye ye ek behtareen mouka hai XForum ke sabhi readers ke upar apni chhaap chhodne ka or apni reach badhaane kaa.. Ye aap sabhi ke liye ek bahut hi sunehra avsar hai apni kalpanao ko shabdon ka raasta dikha ke yahan pesh karne ka. Isliye aage badhe aur apni kalpanao ko shabdon mein likhkar duniya ko dikha de.

Entry thread 15th February ko open ho chuka matlab aap apni story daalna shuru kar sakte hain or woh thread 5th March 2024 tak open rahega is dauraan aap apni story post kar sakte hain. Isliye aap abhi se apni Kahaani likhna shuru kardein toh aapke liye better rahega.

Aur haan! Kahani ko sirf ek hi post mein post kiya jaana chahiye. Kyunki ye ek short story contest hai jiska matlab hai ki hum kewal chhoti kahaniyon ki ummeed kar rahe hain. Isliye apni kahani ko kayi post / bhaagon mein post karne ki anumati nahi hai. Agar koi bhi issue ho toh aap kisi bhi staff member ko Message kar sakte hain.


Story se related koi doubt hai to iske liye is thread ka use kare — Chit Chat Thread

Kisi bhi story par apna review post karne ke liye is thread ka use kare — Review Thread

Rules check karne ke liye is thread ko dekho — Rules & Queries Thread

Apni story post karne ke liye is thread ka use kare — Entry Thread

Prizes

Position	Benifits
Winner	4000 Rupees + Award + 5000 Likes + 30 days sticky Thread (Stories)
1st Runner-Up	1500 Rupees + Award + 3500 Likes + 15 day Sticky thread (Stories)
2nd Runner-UP	1000 Rupees + 2000 Likes + 7 Days Sticky Thread (Stories)
3rd Runner-UP	750 Rupees + 1000 Likes
Best Supporting Reader	750 Rupees + Award + 1000 Likes
Members reporting CnP Stories with Valid Proof	200 Likes for each report

Regards :- XForum Staff