- 4,921
- 3,471
- 144
सर्व मित्र-मैत्रीनींना नमस्कार!! कसे आहात सगळे? मजेत ना? असायलाच पाहीजे. असेच झवाझवीच्या कहाण्या वाचत रहा. मजेत रहा. अन असेच झवत रहा व झवुन घेत रहा. आनंदी रहा.
मित्रांनो आज एक वेगळीच कहाणी आपल्यासमोर सादर करणार आहे. ती आपल्याला नक्कीच आवडेल. ही कहाणी आहे सुलभाकाकु आणी माझ्यात झालेल्याफोन चॕटीग विषयीची. कारण सुलभाकाकु १५ दिवसां साठी त्यांच्या गावी गेलेल्या होत्या. त्या जाताना मी त्यांसर्वांना सोडायला स्टँडवर गेलो होतो.
माझे व सुलभाकाकुंचे खुपच जवळचे संबध तयार झाले होते. त्यामुळे मी आता त्यांच्या घरातलाच एक मेम्बर असल्यासारख वाटत होत. आंम्ही दोघ एकटे घरात असताना मी काकु न म्हणता सुलभा म्हणुनच हाक मारत असे. तिनेच मला तस सांगीतल होत. आणीतिलाही खुप आवडायचं ते.
सुलभाकाकु गावाला गेलेले दोन दिवस झाले होते पणमला तिची सारखी आठवण येत होती. मी विचार करत होतोकी तिला पण माझी आठवण येत असेल का? का मी एकटाच तिच्यात असा गुंतत चाललोय. तिलाहीअसच वाटत असेल का? एकदा मनात आलं की फोनकरूया तिला. पण म्हटल नको ती एकटी नसेल किंवा कामात असेल कुठल्यातरी. वेळ मिळाल्यावर करेल ती
अन त्यादिवशी रात्री मी जेवण करून वरती माझ्या बेडरूममध्ये झोपायला आलो होतो. मी थोडावेळ स्टडीकरत बसलो होतो. रात्रीचे ११ वाजले होते. अनमी सर्वआवरून झोपायच्या तयारीत होतो. इतक्यात माझ्या मोबाईल वाजला, पाहीलं तर सुलभाकाकुचाच! होता.
मी – हॕलो सुलभा, कशी आहेस? अन इतक्या रात्री फोनकेलायस? झोप येत नाही का? की आठवण येतेय माझी?
सुलभा – अरे हो हो सौमित्र, किती प्रश्न विचारतोयस. अरे मी ठीक आहे रे, पण तुझी खुप आठवण येतेय रे, आजचा तिसराच दिवस आहे पण अस वाटतय कीतीस दिवस झालेत. पण काय करणार.
मी – हो गं सुलभा माझीपण तीच अवस्था आहे. पण तुझ्या सोबत काका तरी आहेत मजा करायला. अजुन पर्यंत तुमचा कार्यक्रम झालाच असेल ना ग?
सुलभा – हो रे, तुझे काका तर आहेत माझ्याबरोबर पणफक्त नावालाच आहेत. काही मजा येत नाहीरे सौमित्र.
मी – अस का म्हणतेस सुलभा. अजुन काही केल! नाहीका त्यांनी तुझ्यासोबत?
सुलभा – हो रे आताच थोड्या वेळापुर्वी झाल आमच. आणी ते झोपी गेले लगेच. म्हणून मी गच्चीवर येउन तुला फोन केलाय. तुझी खुपच आठवण येतेय रे या क्षणी.
मी – हो का इतक्या लवकर झालं सुध्दा. बाप रे!!
सुलभा – हो रे, इकडे गावाकडे सगळे लवकरच जेवणकरून ९ वाजताच झोपतात. मग सगळे झोपल्यावर त्यांनी माझी साडी वर केली अन आत घातल अन ७-८ मिनीटातच त्यांच गळाल. अन मी नुकतीच पेटले होते रेमी अशीच तळमळत शेजारी पडुन होते. अन मग तुझी आठवण आल्यावर मी वर येउन तुला फोन केला.
मी – हो का सुलभा, अग मला तर वाटल अजुन तुमचीआवरा आवर चालु असेल. आणी तसही गावाकडे लवरच सामसुम होते. अन काकांनी तर खुप दिवसांनीतुझा उपभोग घेतलाय तुझा. पण ते तुला खुश न करतात्यांनी पाणी सोडलं. आणी तशीच उपाशी राहीलीस. मला खुपच वाईट वाटतय गं सुलभा.
सुलभा – हो रे सौमित्र पण काय करणार? आता १५ दिवस तरी मला उपाशीच रहाव लागणार आहे. अंगाचीनुसती लाही लाही होतेय रे!! पण एक सांगु सौमित्र तुझी जरी आठवण आली अन ते क्षण आठवले तरीमाझी पुच्ची एकसारखी ओली होते रे.
मी – हो गं सुलभा, मला कळतेय तुझ्या मनाची घालमेलपण मी तरी काय करणार अशा परिस्थितीत?
सुलभा – तुझ बरोबर आहे रे सौमित्र, पण तु आता फोनबोलतोय तरी मला खुप छान वाटतय रे. तुझ्या नुसत्या बोलण्याने सुध्दा माझी पुच्ची पाझरायला लागलीय रे. असच तुझ्याशी बोलत रहाव अन पुच्चीच सगळं पाणीकाढुन तिला शांत करावं.
मी – हो गं सुलभा, मला खुप छान वाटतयं ग. तुझ्याशी बोलतानाच माझा बुल्ला ताठ झालाय अस वाटत होतकी अंंडरपँट फाडुन बाहेर येतोय की काय? म्हणून मीअंंडरपँट काढुन त्याला कुरवाळतच तुझ्याशी बोलतय.
सुलभा – काय सांगतोय सौमित्र!! बाईगगग तुझ्या त्यालांबलचक, जाडजुड, बुल्ल्याच नाव काढताच माझी पुच्चीतर खुपच गरम झालीय. मी तर माझ मधल बोट घालुन आतबाहेर करतेय. की जणु काही तुझा बुल्लाच आतबाहेर करतोय सौमित्र.
मी – हो का सुलभा, खुपच चावट आहेस तु. इकडे माझाबुल्ला तुझ्या गुलाबी, रसाळ पुच्चीच नाव घेताच टणा टण उड्या मारायला लागलाय. अस वाटतय की तुच तुझ्या नाजुक हातांनी माझा बुल्ला गदागदा हलवतेय.
सुलभा – आता तु चावटपणा करतोयस सौमित्र, आणी तुच मला चावट बनवलयस. आधी मी नव्हते रे अशी. जेंव्हा आपण पहील्यांदा भेटलो होतो, तेंव्हापासुन मी अशी चावटपणा करायला लागलेय.
मी – हो का सुलभा, बर बाई मीच तुला चावटपणा कसा करायचा, चावट कस बोलायच हे शिकवलं. पण मला सांग त्यात पण किती मजा येते? हो की नाही?
सुलभा – हो रे सौमित्र, हे मात्र अगदी खर आहे ते. जेंव्हा मी तुझ्याकडुन पहील्यांदाच झवुन घेतल होत. तेंव्हा तु किती हलकटपणे काहीपण बोलत होतास. व मलाही ते खुप अवडत होतं. अन मग मी ही तुला तसच बोलुन तुला प्रतिसाद देत होते. आयुष्यात पहील्यांदाच अस मला कुणीतरी जवान मर्द कचाकचा झवत होता.
मी – हो ना सुलभा, तुलाही खुप मजा आली होती ना. झवताना अस हालकट, चावट बोलण्याने आपल्या कामभावना अधीकच उत्तेजीत होउन खुप मजा येते.
सुलभा – हो ना रे सौमित्र, आता तर मला अस वाटतय की माझी पुच्ची पाणी सोडते की काय? फक्त तुझ्याशीबोलुन सुध्दा तु माझ पाणी काढु शकतोस.
मी – हो का सुलभा तु गळणार आहेस का? थांब ना, मला तुझा चिकट, स्वादीष्ट कामरस प्यायचाय मला. थांब तुझ्या पुच्चीत तोंड घालुन जीभेने चोखुन घेतो.
सुलभा – हो का सौमित्र मग घे घाल तोंड गळायला लागलय माझं आह् आह् स्स्स् स्स्ससस आईगग स्स्सघाल जीभ अजुन आतमध्ये आह आ आ आह् स्स्स्ससहुँ हुँ हुँ आईगगग किती भारी वाटतय सौमित्र. तु आजदोन दिवसाच पाणी एकदाच काढुन पिउन टाकलस.
मी – अशी कशी ग तु सुलभा, दोन दिवस का थांबलीसआठवण आली की फोन करायचा ना. अशी उपासमारनको ना करून घेउस. इकडे मलापण किती त्रास होतोय माहीत आहे का तुला. माझा बुल्ला ताठुन फुटा यची वेळ आलीय.
सुलभा – हो रे माझ्या सोन्या, कळतय मला, थांब मी आताच त्याला तोंडात घेउन लाॕलीपाॕप सारख चोखुनकाढते, अन त्याची सर्व चलदार, पांढरी शुभ्र मलई पिउन शांत करते त्याला. खुप चवताळला असेल तो.
मी – हो ग सुलभा, घे त्याला एकदाचा, आआआ तुझ्या तोंडाचा स्पर्श झालातरी किती फडफड करतोय बघ. अस वाटतय की त्याला पुर्ण गिळुन टाकावस तु.
सुलभा – हो रे सोन्या माझीपण खुप ईच्छा आहे की त्याला पुर्ण घेउन चांगला चोखुन मलई प्यावी. पण तो इतका जाडजुड आहेकी कसातरी आर्धाच बसतोय माझ्या तोंडात. तरीही श्वास कोंडतो रे माझा.
मी – बर माझी राणी तुला झेपेल तेव्हढाच घे. हा हा आआआहाहाहा असाच चोख, खूप भारी चोखतेस तुआहाहा किती मजा वाटतेय म्हणून सांगु सुलभा.
सुलभा – येतेय ना मजा सौमित्र. पहील्यांदा तुझा बुल्लापाहील्यापासुन नेहमीच त्याला चोखायची ईच्छा होतअसते माझी. खुप भारी वाटत मला. आणी त्याची मलई पिउन तर मला एकदम तरतरी येते रे.
मी – हो ना सुलभा मग चोख जोरजोराने आता तो गळणार आहे. आआहाहाहा ओ ओह ओह चोख चोख अजुन जोरात ओह आह आह आआआहाहाहा आह पिउन टाक सगळी मलई आता मनसोक्त पणे. आहाहावाह सुलभा कसल भारी चोखलास तु माझा बुल्ला.
सुलभा – हो ना, मलाही खुप भारी वाटतय तुझा बुल्लाचोखुन अन मलई पिउन. अस वाटतय की असाच चोखत रहाव त्याला. अन किती मलई निघतेय बापरेमाझतर पोटच भरल बाई.
मी – आता झाल ना समाधान सुलभा? की अजुन पुच्चीत बुल्ला घालुन घ्यायचाय का? की थांबुया?
सुलभा – नको रे बाबा आता, खुप रात्र झालीय. नंतर निवांत असाच वेळ मिळालाकी मग पुच्चीत घेईन. आता बस करूया. मीपण झोपते, तु पण शांतपणे झोपगुडनाईट सौमित्र.
मी – गुडनाईट सुलभा. बाय. असे म्हणत मी फोन बंद केला. अन झोपलो.
तर मित्रांनो कहाणी आवडल्यास जरूर कळवा. धन्यवाद. परत भेटुच.
मित्रांनो आज एक वेगळीच कहाणी आपल्यासमोर सादर करणार आहे. ती आपल्याला नक्कीच आवडेल. ही कहाणी आहे सुलभाकाकु आणी माझ्यात झालेल्याफोन चॕटीग विषयीची. कारण सुलभाकाकु १५ दिवसां साठी त्यांच्या गावी गेलेल्या होत्या. त्या जाताना मी त्यांसर्वांना सोडायला स्टँडवर गेलो होतो.
माझे व सुलभाकाकुंचे खुपच जवळचे संबध तयार झाले होते. त्यामुळे मी आता त्यांच्या घरातलाच एक मेम्बर असल्यासारख वाटत होत. आंम्ही दोघ एकटे घरात असताना मी काकु न म्हणता सुलभा म्हणुनच हाक मारत असे. तिनेच मला तस सांगीतल होत. आणीतिलाही खुप आवडायचं ते.
सुलभाकाकु गावाला गेलेले दोन दिवस झाले होते पणमला तिची सारखी आठवण येत होती. मी विचार करत होतोकी तिला पण माझी आठवण येत असेल का? का मी एकटाच तिच्यात असा गुंतत चाललोय. तिलाहीअसच वाटत असेल का? एकदा मनात आलं की फोनकरूया तिला. पण म्हटल नको ती एकटी नसेल किंवा कामात असेल कुठल्यातरी. वेळ मिळाल्यावर करेल ती
अन त्यादिवशी रात्री मी जेवण करून वरती माझ्या बेडरूममध्ये झोपायला आलो होतो. मी थोडावेळ स्टडीकरत बसलो होतो. रात्रीचे ११ वाजले होते. अनमी सर्वआवरून झोपायच्या तयारीत होतो. इतक्यात माझ्या मोबाईल वाजला, पाहीलं तर सुलभाकाकुचाच! होता.
मी – हॕलो सुलभा, कशी आहेस? अन इतक्या रात्री फोनकेलायस? झोप येत नाही का? की आठवण येतेय माझी?
सुलभा – अरे हो हो सौमित्र, किती प्रश्न विचारतोयस. अरे मी ठीक आहे रे, पण तुझी खुप आठवण येतेय रे, आजचा तिसराच दिवस आहे पण अस वाटतय कीतीस दिवस झालेत. पण काय करणार.
मी – हो गं सुलभा माझीपण तीच अवस्था आहे. पण तुझ्या सोबत काका तरी आहेत मजा करायला. अजुन पर्यंत तुमचा कार्यक्रम झालाच असेल ना ग?
सुलभा – हो रे, तुझे काका तर आहेत माझ्याबरोबर पणफक्त नावालाच आहेत. काही मजा येत नाहीरे सौमित्र.
मी – अस का म्हणतेस सुलभा. अजुन काही केल! नाहीका त्यांनी तुझ्यासोबत?
सुलभा – हो रे आताच थोड्या वेळापुर्वी झाल आमच. आणी ते झोपी गेले लगेच. म्हणून मी गच्चीवर येउन तुला फोन केलाय. तुझी खुपच आठवण येतेय रे या क्षणी.
मी – हो का इतक्या लवकर झालं सुध्दा. बाप रे!!
सुलभा – हो रे, इकडे गावाकडे सगळे लवकरच जेवणकरून ९ वाजताच झोपतात. मग सगळे झोपल्यावर त्यांनी माझी साडी वर केली अन आत घातल अन ७-८ मिनीटातच त्यांच गळाल. अन मी नुकतीच पेटले होते रेमी अशीच तळमळत शेजारी पडुन होते. अन मग तुझी आठवण आल्यावर मी वर येउन तुला फोन केला.
मी – हो का सुलभा, अग मला तर वाटल अजुन तुमचीआवरा आवर चालु असेल. आणी तसही गावाकडे लवरच सामसुम होते. अन काकांनी तर खुप दिवसांनीतुझा उपभोग घेतलाय तुझा. पण ते तुला खुश न करतात्यांनी पाणी सोडलं. आणी तशीच उपाशी राहीलीस. मला खुपच वाईट वाटतय गं सुलभा.
सुलभा – हो रे सौमित्र पण काय करणार? आता १५ दिवस तरी मला उपाशीच रहाव लागणार आहे. अंगाचीनुसती लाही लाही होतेय रे!! पण एक सांगु सौमित्र तुझी जरी आठवण आली अन ते क्षण आठवले तरीमाझी पुच्ची एकसारखी ओली होते रे.
मी – हो गं सुलभा, मला कळतेय तुझ्या मनाची घालमेलपण मी तरी काय करणार अशा परिस्थितीत?
सुलभा – तुझ बरोबर आहे रे सौमित्र, पण तु आता फोनबोलतोय तरी मला खुप छान वाटतय रे. तुझ्या नुसत्या बोलण्याने सुध्दा माझी पुच्ची पाझरायला लागलीय रे. असच तुझ्याशी बोलत रहाव अन पुच्चीच सगळं पाणीकाढुन तिला शांत करावं.
मी – हो गं सुलभा, मला खुप छान वाटतयं ग. तुझ्याशी बोलतानाच माझा बुल्ला ताठ झालाय अस वाटत होतकी अंंडरपँट फाडुन बाहेर येतोय की काय? म्हणून मीअंंडरपँट काढुन त्याला कुरवाळतच तुझ्याशी बोलतय.
सुलभा – काय सांगतोय सौमित्र!! बाईगगग तुझ्या त्यालांबलचक, जाडजुड, बुल्ल्याच नाव काढताच माझी पुच्चीतर खुपच गरम झालीय. मी तर माझ मधल बोट घालुन आतबाहेर करतेय. की जणु काही तुझा बुल्लाच आतबाहेर करतोय सौमित्र.
मी – हो का सुलभा, खुपच चावट आहेस तु. इकडे माझाबुल्ला तुझ्या गुलाबी, रसाळ पुच्चीच नाव घेताच टणा टण उड्या मारायला लागलाय. अस वाटतय की तुच तुझ्या नाजुक हातांनी माझा बुल्ला गदागदा हलवतेय.
सुलभा – आता तु चावटपणा करतोयस सौमित्र, आणी तुच मला चावट बनवलयस. आधी मी नव्हते रे अशी. जेंव्हा आपण पहील्यांदा भेटलो होतो, तेंव्हापासुन मी अशी चावटपणा करायला लागलेय.
मी – हो का सुलभा, बर बाई मीच तुला चावटपणा कसा करायचा, चावट कस बोलायच हे शिकवलं. पण मला सांग त्यात पण किती मजा येते? हो की नाही?
सुलभा – हो रे सौमित्र, हे मात्र अगदी खर आहे ते. जेंव्हा मी तुझ्याकडुन पहील्यांदाच झवुन घेतल होत. तेंव्हा तु किती हलकटपणे काहीपण बोलत होतास. व मलाही ते खुप अवडत होतं. अन मग मी ही तुला तसच बोलुन तुला प्रतिसाद देत होते. आयुष्यात पहील्यांदाच अस मला कुणीतरी जवान मर्द कचाकचा झवत होता.
मी – हो ना सुलभा, तुलाही खुप मजा आली होती ना. झवताना अस हालकट, चावट बोलण्याने आपल्या कामभावना अधीकच उत्तेजीत होउन खुप मजा येते.
सुलभा – हो ना रे सौमित्र, आता तर मला अस वाटतय की माझी पुच्ची पाणी सोडते की काय? फक्त तुझ्याशीबोलुन सुध्दा तु माझ पाणी काढु शकतोस.
मी – हो का सुलभा तु गळणार आहेस का? थांब ना, मला तुझा चिकट, स्वादीष्ट कामरस प्यायचाय मला. थांब तुझ्या पुच्चीत तोंड घालुन जीभेने चोखुन घेतो.
सुलभा – हो का सौमित्र मग घे घाल तोंड गळायला लागलय माझं आह् आह् स्स्स् स्स्ससस आईगग स्स्सघाल जीभ अजुन आतमध्ये आह आ आ आह् स्स्स्ससहुँ हुँ हुँ आईगगग किती भारी वाटतय सौमित्र. तु आजदोन दिवसाच पाणी एकदाच काढुन पिउन टाकलस.
मी – अशी कशी ग तु सुलभा, दोन दिवस का थांबलीसआठवण आली की फोन करायचा ना. अशी उपासमारनको ना करून घेउस. इकडे मलापण किती त्रास होतोय माहीत आहे का तुला. माझा बुल्ला ताठुन फुटा यची वेळ आलीय.
सुलभा – हो रे माझ्या सोन्या, कळतय मला, थांब मी आताच त्याला तोंडात घेउन लाॕलीपाॕप सारख चोखुनकाढते, अन त्याची सर्व चलदार, पांढरी शुभ्र मलई पिउन शांत करते त्याला. खुप चवताळला असेल तो.
मी – हो ग सुलभा, घे त्याला एकदाचा, आआआ तुझ्या तोंडाचा स्पर्श झालातरी किती फडफड करतोय बघ. अस वाटतय की त्याला पुर्ण गिळुन टाकावस तु.
सुलभा – हो रे सोन्या माझीपण खुप ईच्छा आहे की त्याला पुर्ण घेउन चांगला चोखुन मलई प्यावी. पण तो इतका जाडजुड आहेकी कसातरी आर्धाच बसतोय माझ्या तोंडात. तरीही श्वास कोंडतो रे माझा.
मी – बर माझी राणी तुला झेपेल तेव्हढाच घे. हा हा आआआहाहाहा असाच चोख, खूप भारी चोखतेस तुआहाहा किती मजा वाटतेय म्हणून सांगु सुलभा.
सुलभा – येतेय ना मजा सौमित्र. पहील्यांदा तुझा बुल्लापाहील्यापासुन नेहमीच त्याला चोखायची ईच्छा होतअसते माझी. खुप भारी वाटत मला. आणी त्याची मलई पिउन तर मला एकदम तरतरी येते रे.
मी – हो ना सुलभा मग चोख जोरजोराने आता तो गळणार आहे. आआहाहाहा ओ ओह ओह चोख चोख अजुन जोरात ओह आह आह आआआहाहाहा आह पिउन टाक सगळी मलई आता मनसोक्त पणे. आहाहावाह सुलभा कसल भारी चोखलास तु माझा बुल्ला.
सुलभा – हो ना, मलाही खुप भारी वाटतय तुझा बुल्लाचोखुन अन मलई पिउन. अस वाटतय की असाच चोखत रहाव त्याला. अन किती मलई निघतेय बापरेमाझतर पोटच भरल बाई.
मी – आता झाल ना समाधान सुलभा? की अजुन पुच्चीत बुल्ला घालुन घ्यायचाय का? की थांबुया?
सुलभा – नको रे बाबा आता, खुप रात्र झालीय. नंतर निवांत असाच वेळ मिळालाकी मग पुच्चीत घेईन. आता बस करूया. मीपण झोपते, तु पण शांतपणे झोपगुडनाईट सौमित्र.
मी – गुडनाईट सुलभा. बाय. असे म्हणत मी फोन बंद केला. अन झोपलो.
तर मित्रांनो कहाणी आवडल्यास जरूर कळवा. धन्यवाद. परत भेटुच.
Award + 5000 Likes + 30 days sticky Thread (Stories)
Award + 3000 Likes + 15 day Sticky thread (Stories)
Award + 1000 Likes
200 Likes for each report