ਮੁੱਖ ਕਿਰਦਾਰ
ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ - ਫ਼ੌਜੀ, ਲੇਹ ਲੱਦਾਖ ਵਿਚ ਡਿਊਟੀ ,ਉਮਰ 38 ਸਾਲ
ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ - ਬਲਵੰਤ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ , ਆਪਣੇ ਸੌਹਰੇ ਬਠਿੰਡੇ, ਉਮਰ 32 ਸਾਲ ।
ਹਰਮਨ- ਮੈਂ
ਬਾਕੀ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ।
- ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇਕ ਆਮ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਹੈ । ਗੱਲ 2 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਹੈ।
ਬਲਵੰਤ ਬਹੁਤ ਖੜ ਦਿਮਾਗ ਬੰਦਾ ਸੀ ਉਹਦੀ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਨਾ ਬਣਦੀ । ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਚਾਰ ਪੈਸੇ ਵੀ ਸਨ ਉੱਤੋ ਰੰਨ ਬੜੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਵਿਆਹ ਲਿਆਇਆ ਸੀ । ਕੁਲਜੀਤ ਨੂੰ ਵਿਆਹੀ ਆਈ ਭਾਵੇ 15 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਪਿੰਡ ਦੀ ਸਿਰ ਕੱਢ ਰੰਨ ਸੀ ਉਸਦਾ ਹੁਸਨ ਦੇਖ ਕੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬੁੱਢਿਆ ਦੇ ਵੀ ਲੰਨ ਖੜੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ। ਕੁਲਜੀਤ ਜਦੋ ਤੁਰਦੀ ਤਾ ਹਰ ਕੋਈ ਉਸਨੂੰ ਚੋਦਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ । ਉਸਦਾ ਭਾਰੀ ਪਿੱਛਾ ਫਸਵੇ ਸੂਟ ਤੇ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਰੰਗ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਅੱਗ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਪਿੰਡ ਚੋ ਕਈਆਂ ਦੀ ਅੱਖ ਉਸਤੇ ਸੀ । ਪਰ ਕੁਲਜੀਤ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਈ ।
ਮੈਂ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦਿਨਾ ਵਿਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਗਲੀ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਗੇੜੀ ਰੱਖਦਾ ਸੀ । ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਹੋਰਾ ਦੀ ਓਹਨਾ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਸਾਂਝ ਵੀ ਸੀ । ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਉਧਰ ਜਾਨਾ ਹੋ ਹੀ ਜਾਂਦਾ। ਬਲਵੰਤ ਤਾਂ 3 ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਮੁੜ ਦਾ ਸੀ ।ਫ਼ੌਜੀ ਮਤ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਏਨਾ ਧਿਆਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਂਦਾ ਕੁਲਜੀਤ ਦੇ ਹੁਸਨ ਉੱਤੇ । ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕੁਲਜੀਤ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਅੱਗ ਸੀ ਤੇ ਅੱਧਾ ਪਿੰਡ ਉਹਦੀ ਅੱਗ ਬੁਜਾਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ।ਮੇਰੀ ਉਮਰ ਓਦੋ 22 ਕੋ ਸਾਲ ਸੀ ਜਿਮ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਸਿਹਤ ਵਧੀਆ ਨਿਖਰੀ ਸੀ । ਮੈਂ ਵੀ ਕੁਲਜੀਤ ਨੂੰ ਇਕ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਥੱਲੇ ਪਾਉਣਾ ਚਾਉਂਦਾ ਸੀ । ਓਹਨੀ ਦਿਨੀ ਮੈਂ ਉਸਤੇ ਟ੍ਰਾਈ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮਾਰੀ ਪਰ ਗੱਲ ਨਾ ਬਣੀ ਮੈਂ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਕੇ ਘਿਓ ਸਿੱਧੀ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਣਾ ।
ਚੜਦੇ ਸਿਆਲ ਦੇ ਦਿਨਾ ਵਿੱਚ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇਕ ਵਿਆਹ ਆਇਆ । ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਕੁਲਜੀਤ ਹੋਰਾ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਤੇ ਸਾਡੇ ਟੱਬਰ ਵਿੱਚੋ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਜਾਣਾ ਹੀ ਸੀ ।ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਹੋਰਾ ਕਿਤੇ ਜਾਣਾ ਸੀ ਬਾਹਰ ਤਾ ਓਹਨਾ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ । ਕੁਲਜੀਤ ਦਾ ਹੁਸਨ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ ।ਉਹ ਕਾਲਾ ਸੂਟ ਪਾਕੇ ਅੱਗ ਲਾਂਦੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ ।ਓਸਦੇ ਭਾਰੀ ਪੱਟ ਸਲਵਾਰ ਵਿੱਚ ਫੱਸੇ ਪਾਏ ਸੀ । ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਤਾਂ ਪੁੱਛੋ ਹੀ ਨਾ … ਜਿਸਦੇ ਵੀ ਕੋਲ ਦੀ ਲੰਘ ਜਾਂਦੀ ਓਹਦਾ ਹੱਥ ਲੰਨ ਤੇ ਜਰੂਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਅੰਦਰੋ ਕੁਲਜੀਤ ਵੀ ਇਹ ਸਬ ਜਾਨਦੀ ਸੀ । ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਅੱਜ ਪੂਰੇ ਸਰੂਰ ਵਿੱਚ ਸੀ । ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਟਾਈਮ ਸੀ । ਡੀਜੇ ਦਾ ਫੁੱਲ ਰੌਲਾ ਸੀ । ਕੁਲਜੀਤ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਲੰਘੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਾ ਗਿਆ ਮੇਰੇ ਮੂਹੋ ਨਿਕਲ ਗਿਆ “ਭਾਬੀ ਬੜੀ ਨਿੱਖਰੀ ਫਿਰਦੀ ਏ ਮਾਰੇਂਗੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅੱਜ”••• ਤੇ ਇਹ ਬੋਲਦੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਵੀ ਲੰਨ ਤੇ ਸੀ । ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਜਿਵੇ ਹੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਮੇਰੀ ਧੜਕਣ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਪੈਂਦੇ ਹੀ ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਮੂੰਹ ਘੁੰਮਾ ਲਿਆ ਤੇ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਮੁਸਕਾਨ ਦੇਂਦੀ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਗਈ । ਮੈਂ ਹਿਸਾਬ ਲਾਯਾ ਕਿ ਅੱਜ ਹੀ ਮੋਕਾ ਆ ਇਹ ਰੰਨ ਕਾਬੂ ਆ ਸਕਦੀ ਏ । ਫਿਰ ਮੈਂ ਕੁਲਜੀਤ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਫਿਰਨ ਲੱਗਾ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਮੈਂ ਓਥੇ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸਮਾਇਲਾ ਪਾਸ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ । ਤੇ ਅੱਤ ਸਿੱਰਾ ਕੋਕਾ ਇਸ਼ਾਰੇ ਮਾਰਨ ਲਗਿਆ । ਰੰਨ ਜਿੰਨੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅੜ੍ਹਬ ਹੋਵੇ ਆਪਣੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਪੋਲੀ ਪੈ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਏ ।ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਪਹਿਲਾ ਤਾ ਇਗਨੋਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮਿੱਠਾ ਮਿੱਠਾ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ । ਜਿਵੇ ਜਿਵੇ ਰਾਤ ਹੁੰਦੀ ਗਈ ਮੇਰੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਹੋਰ ਗੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ । ਹੁਣ ਮੈਂ ਲੋਅਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਦੀ ਹੀ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਦਾ ਸਾਈਜ਼ ਦਿਖਾਉਣ ਲਗਿਆ ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ । ਹੁਣ ਮੈਂ ਨੋਟਿਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਟੇਡੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਲੋਅਰ ਵੱਲ ਹੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ।ਅੱਗ ਤਾਂ ਉਹਦੇ ਅੰਦਰ ਵੀ ਧੁੱਖ ਰਹੀ ਸੀ ।ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਇੱਕ ਵੱਜ ਗਿਆ ਡੀਜੇ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਬਿਸਤਰੇ ਲੱਭਣ ਲੱਗੇ । ਤੇ ਕੁਲਜੀਤ ਵੀ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ ।ਪਰ ਮੈਂ ਅੱਜ ਓਸਨੂੰ ਸੁੱਕੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਣ ਦੇਣ ਚੌਂਹਦਾ ।ਓਹਨਾ ਦੀ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਇੱਕ ਤੂੜੀ ਵਾਲਾ ਕਮਰਾ ਸੀ ਉਥੇ ਇੱਕ ਟੁੱਟਾ ਜਿਹਾ ਮੰਜਾ ਵੀ ਪਿਆ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ।ਮੈਂ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਉਪਰੋ ਦੀ ਜਾਕੇ ਤੂੜੀ ਆਲੇ ਕਮਰੇ ਕੋਲ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹੋਕੇ ਖੜ ਗਿਆ ।ਜਿਵੇ ਹੀ ਕੁਲਜੀਤ ਉਥੇ ਆਈ ਮੈਂ ਬਾਹੋ ਫੜ੍ਹ ਕਿ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚ ਲਈ ਤੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਮੂੰਹ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ । ਉਹ ਇਕਦਮ ਹੋਏ ਇਸ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਡਰ ਗਈ ਸੀ । ਮੈਂ ਬੋਲਿਆ ਭਾਬੀ ਮੈਂ ਆ ਹਰਮਨ । ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਖਿੱਚ ਕਿ ਓਸਨੂੰ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ।ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਕਿ ਕਰਦਾ ਕੋਈ ਆਜੂ•••
ਪਰ ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਨਖ਼ਰਾ ਸੀ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਸ ਵੇਲੇ ਇਥੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ । ਮੈਂ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦਾ ਰੱਗ ਭਰ ਲਿਆ ਹਾਏ ਓਏ ਰੱਬਾ ਏਨਾ ਪੋਲਾ ਮਾਸ ਮੈਂ ਤਾ ਜਿਵੇ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਸੀ ।ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕੁਲਜੀਤ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਖੜੇ ਲੰਨ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ।ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਲਗਭਗ 8inch ਦਾ ਸੀ । ਫ਼ੌਜੀ ਨਾਲੋ ਡੇਢ ਗੁਣਾ ।ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਵੀ ਇਹ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਾ ਲਿਆ । ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਅਸੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ । ਚਾਰੋ ਪਾਸੇ ਹਨੇਰਾ ਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਲੋਅਰ ਥੱਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ।
ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਕੁਲਜੀਤ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਡੋਡੇ ਤੋਂ ਮਾਸ ਅੱਗੇ ਪਿਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ । ਜਿਵੇ ਇਕ ਰੰਨ ਲੰਨ ਨਾਲ ਖੇਡ ਦੀ ਆ •••ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਫਟਣ ਤੇ ਆ ਗਿਆ ਸੀ । ਮੈਂ ਦੋਵੇ ਹੱਥ ਕੁਲਜੀਤ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖੇ ਤੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ ਕੁਲਜੀਤ ਸਮਜ ਤਾ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਖੜੀ ਰਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਉਹ ਜਿਆਦਾ ਦੇਰ ਨਾ ਟਿਕ ਸਕੀ ਮੈਂ ਜੋਰ ਨਾਲ ਨੱਪ ਕਿ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਗੋਡਿਆਂ ਤੇ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਵਾਧੂ ਟਾਈਮ ਨਾ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰਕੇ ਸਿੱਧਾ ਕੁਲਜੀਤ ਦਾ ਸਿਰ ਫੜਿਆ ਤੇ ਲੌੜਾ ਸੰਘ ਤੱਕ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ।ਓਸਨੂੰ ਜਿਵੇ ਸਾਹ ਔਖਾ ਆ ਰਿਆ ਹੋਵੇ ਏਵੇ ਤੜਫਣ ਲੱਗੀ ਸਾਰੀ ਲਿਪਸਟਿਕ ਲੰਨ ਤੇ ਲੱਗ ਗਈ ਮੈਂ ਇਹ ਸੀਨ ਦੇਖਣ ਲਈ ਜਿਵੇ ਤਰਸਿਆ ਪਿਆ ਸੀ । ਮੇਰੀਆ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸਨ । ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਵੀ ਹੋਲੀ ਹੌਲੀ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਰਾਤ ਦਾ ਇਕ ਵੱਜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸਿਆਲ ਦੇ ਦਿਨ ਤੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪਿੰਡ ਦੀ ਟੌਪ ਦੀ ਰੰਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ । ਇਹ ਕਿਸੇ ਸੁਪਨੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ।ਮੈਂ ਵੀ ਸਿਰ ਤੇ ਪਕੜ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤੀ ਤੇ ਲੰਨ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ । ਕੁਲਜੀਤ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਆ ਗਿਆ ਸੀ । ਹੁਣ ਓਸਨੂੰ 15 ਮਿੰਟ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਛੁੱਟਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢਾ ਤਾ ਹੀ ਉਹ ਕੁਜ ਬੋਲੇ ਮੈਂ ਵੀ ਅੱਜ ਓਸਦੀ ਮੜਕ ਹੀ ਭੰਨ ਨੀ ਸੀ । ਮੇਰਾ ਹੁਣ ਛੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੀ ਸੀ ਮੈਂ ਇੱਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਓਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢ ਲਿਆ ।ਭਾਬੀ ਦੀ ਜਿਵੇ ਜਾਣ ਛੁਟ ਗਈ ਹੋਵੇ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਸੀ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਥੱਪੜ ਵੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ । ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕਮੀਨੀ ਸਮਾਈਲ ਸੀ ।ਕੁਲਜੀਤ ਸ਼ਰਮਿੰਦੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਕਾਣੀ ਵੀ ।
baki next part vich..
delete duplicates