ਫੋਜਣ ਚੜੀ ਗਵਾਂਡੀ ਦੇ ਧੱਕੇ (ਭਾਗ -3)
ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾ ਹਰਮਨ ਤੋਂ ਚੁਦ ਗਈ ਸੀ । ਓਸਦੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੁਜ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਉਸਦੀ ਨਿਗਾ ਇਕਦਮ ਜਿਵੇ ਹਰਮਨ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਰੁਕ ਗਈ ਜੋ ਅਜੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਸੀ । ਹਰਮਨ ਬੇਫ਼ਿਕਰ ਖੜਾ ਉਹਦੇ ਮੂਹ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ।ਭੀੜੇ ਫਸਵੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਸਿਮਰਨ ਵੀ ਪੂਰੀ ਅੱਗ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਫ਼ੌਜਣ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਸੂਟ ਸਲਵਾਰ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਹਰਮਨ ਨੇ ਪਹਿਲਾ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾਈ ਉਹ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਉਹਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ।ਜੋ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸਿਰੀ ਚੁੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਫ਼ੌਜਣ ਨੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਬਾਹੋ ਫੜ ਘਰ ਨੂੰ ਲੈ ਤੁਰੀ ਹਰਮਨ ਹਲੇ ਵੀ ਨੰਗਾ ਖੜਾ ਸੀ ਤੇ ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵੱਲ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਧੋਣ ਘੁਮਾਈ ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਹਰਮਨ ਓਵੇ ਹੀ ਖੜਾ ਲੰਨ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਓਹਨਾ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਲੋਅਰ ਪਾਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ।
ਘਰ ਜਾਕੇ ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਸਿਮਰਨ ਨੀ ਅਲਗ ਬਿਠਾਇਆ ਤੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਕਿ ਪੁੱਤ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਏਵੇ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹਰਮਨ ਨੇ ਮੇਰੀ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਲੈ ਲਈ ।ਸਿਮਰਨ ਵੀ ਹੁਣ ਅੱਗੋ ਖੁੱਲ ਕਿ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮੰਮੀ ਤੂੰ ਰੌਲਾ ਕਿਊ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ । ਹੁਣ ਇਹ ਉਹ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਜਾ ਸਕਦੀ ਸੀ ਕਿ ਓਸਨੇ ਰੌਲਾ ਕਿਊ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ । ਕੁਲਜੀਤ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਪੁੱਤ ਗੱਲ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹੇ ਤਾ ਠੀਕ ਏ ਨਹੀਂ ਤਾ ਘਰ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।ਸਿਮਰਨ ਇਹ ਸਬ ਸਮਜਦੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਅੱਗੇ ਦੱਸਣ ਵਾਲੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਪਰ ਉਹ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮੰਮੀ ਇਹ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੀ ਕਿਊ ।ਅਖੀਰ ਕੁਲਜੀਤ ਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਪਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਬਹਿਕ ਗਈ ਸੀ ਤੇਰਾ ਡੈਡੀ ਵੀ ਘਰੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਹੋਗੇ ਤੇ ਦੂਸਰਾ ਹਰਮਨ ਨੇ ਵੀ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਜਦੋ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਖੁੱਲ ਗਈ ਫਿਰ ਅੱਗੇ ਕਿ ਸੋਚਣਾ । ਚੜ ਗਈ ਅਗਲੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਉਹਨੇ ਵਜਾ ਦਿੱਤੀ ।ਹੁਣ ਸਿਮਰਨ ਮੰਮੀ ਦੀ ਭੇਤੀ ਬਣ ਗਈ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਵਾਦ ਲਈ ਰਹੀ ਸੀ । ਓਸਨੇ ਮਸਕਰੀ ਨਾਲ ਕਿਆ ਮੰਮੀ ਵੀਰੇ ਦਾ ਵੱਡਾ ਕਿੰਨਾ ..
ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਮੂਹ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਉਹ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਹਾਏ ਨੀ ਤੇਨੂ ਕਿੱਥੋ ਪਤਾ ਕਿੱਡਾ ਹੁੰਦਾ । ਕਿਤੇ…
ਸਿਮਰਨ-ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਮੰਮੀ ਉਹ ਤੇ ਪੌਰਨ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਸ਼ਰਮਾ ਕਿ ਜੇ ਬੋਲਿਆ ।
ਮੰਮੀ-ਦੇਖਦੀ ਏ ਤੂੰ
ਸਿਮਰਨ- ਉਹ ਬੱਸ ਮੰਮੀ ਕਦੇ ਕਦੇ
ਮੰਮੀ-ਆਹ ਫੋਨਾ ਦੇ ਕਾਰੇ ਸਬ ..
ਸਿਮਰਨ- ਮੰਮੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਟੋਕਦੀ ਹੋਈ ਮੰਮੀ ਗੱਲ ਨਾ ਟਾਲ ਜੋ ਪੁੱਛਿਆ ਉਹ ਦੱਸ (ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ )
ਮੰਮੀ-ਕੀ ਦੱਸਾ ਹੁਣ ਤੇਨੂ ਮੇਰਾ ਤੇ ਅੰਗ ਅੰਗ ਹਿਲਾ ਕੇ ਰੱਖਤਾ ਮਰਨੇ ਨੇ
ਸਿਮਰਨ-ਚੰਗੀ ਰਗੜੀ ਫਿਰ ਅੱਜ ਦਿਓਰ ਨੇ ਭਾਬੀ..
ਮੰਮੀ- ਨੀ ਸ਼ਰਮ ਕਰਲਾ ਕੁਜ ਮਾਂ ਹਾਂ ਤੇਰੀ ।
ਸਿਮਰਨ- ਮੂਹ ਜਿਆ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਉੱਠੀ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲਣ ਲੱਗੀ ।
ਰਾਤ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਦੋਵੇ ਥੱਕੀਆਂ ਵੀ ਹੋਈਆ ਸੀ ਤਾ ਸੌ ਗਈਆ ।
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਹਰਮਨ ਦੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਸਿਮਰਨ ਹੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਸੀ ।
ਓਸਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਚੇਤੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜ ਓਸਨੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਸਿਰ ਕੱਢ ਰਕਾਨ ਚੋਦ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਜੋ ਕੰਮ ਪਿੱਛਲੇ 10 ਸਾਲਾ ਵਿੱਚ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕਈ ਖੁੰਡਾ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਉਹ ਮੋਰਚਾ ਓਸਨੇ ਮਾਰ ਲਿਆ ਸੀ । ਪਰ ਹੁਣ ਓਸਦੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਸੀਲ ਬੰਦ ਫੁੱਦੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਸੀ ।ਓਸਨੇ ਸਿਮਰਨ ਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹਵਸ ਦੇਖ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਓਸਦੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਰਗੇ ਚਿੱਤੜ ਵੀ । ਉਹਨੇ ਰਾਤ ਇਕ ਵਾਰ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਤੇ ਸੌ ਗਿਆ ।
ਸੁਬਾ ਸੁਬਾ ਹੀ ਫੋਜਣ ਨੂੰ ਹਰਮਨ ਦਾ ਫ਼ੋਨ ਆਇਆ । ਸਿਮਰਨ ਅਜੇ ਸੌ ਰਹੀ ਸੀ । ਕੁਲਜੀਤ ਨੇ ਫ਼ੋਨ ਚੁਕਿਆ ਤੇ ਹੋਲੀ ਜੇਈ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੇਲੋ ਕਿਹਾ ।
ਹਰਮਨ -ਕਿ ਹਾਲ ਆ ਭਾਬੀ ਕਿਵੇ ਆਈ ਫਿਰ ਨੀਂਦ ਰਾਤੀ
ਫੋਜਣ - ਵਧੀਆ ਜੀ ਨੀਂਦ ਤਾ ਬਹੁਤ ਆਈ ਪਰ ਹੁਣ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਦੁਖਦਾ ਪਿਆ ।ਪੱਟਾ ਤੋਂ ਤੁਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ..
ਹਰਮਨ- ਤੇ ਕੁੜੀ ਦਾ ਕਿ ਬਨਿਆ
ਫੋਜਣ- ਸਮਜਾ ਲਿਆ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦੀ ਡੈਡੀ ਆਪਣੇ ਨੂੰ
ਹਰਮਨ- ਫਿਰ ਤੇ ਆਪਣੀ ਦੀਵਾਲੀ ਆ ਭਾਬੀ ਲਾਲਾ ਪੱਟਾ ਨੂੰ ਤੇਲ ਅੱਜ ਫਿਰ ਵਜਾਉਣਾ ਤੇਨੂ ।
ਫੋਜਣ- ਉਹ ਤਾ ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਰਾਤ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਧੱਕਾ ਕੀਤਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਹਰਮਨ - ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ - ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਘੋੜੀ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਹੱਥ ਆਉਣੀ ਸੀ ਕਿਸੇ ਦੇ
ਕੁਲਜੀਤ-ਆਉਣੀ ਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਜੇ ਤੇਰੇ ਥੱਲੇ ਆ ਹੀ ਗਈ ਫਿਰ ਮਾਰਨੀ ਤਾ ਨੀ ।
ਹਰਮਨ- ਨਹੀਂ ਮਰਦੀ ਭਾਬੀ ਤੇਨੂ ਮਜਾ ਆਇਆ ਕਿ ਨਹੀਂ ਦੱਸ
ਫੋਜਣ- ਹਾਂਜੀ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ ਹੋਈ
ਹਰਮਨ- ਬੱਸ ਫਿਰ ਤੂੰ ਧੱਕਾ ਹੀ ਭਾਲਦੀ ਸੀ ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਸਿਮਰਨ ਉੱਠ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਫੋਜਣ ਫ਼ੋਨ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਆ। ਹਰਮਨ ਕਹਿੰਦਾ ਚਲ ਚੰਗਾ ਭਾਬੀ ਆਉਣਾ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਘਰੇ ਅੱਜ ।ਕੁਲਜੀਤ ਹਾਂਜੀ ਕਹਿ ਕੇ ਫ਼ੋਨ ਕੱਟ ਦਿੰਦੀ ਆ ।
ਸਿਮਰਨ- ਕਿਸਦਾ ਫ਼ੋਨ ਸੀ ਮੰਮੀ
ਕੁਲਜੀਤ- ਤੇਰੇ ਡੈਡੀ ਦਾ ਪੁੱਤ
ਸਿਮਰਨ- ਆਹੋ ਮੈਂ ਸੁਣਦੀ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਰਾਤ ਦੀ ਠੁਕਾਈ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕਰਦੇ ਸੀ ।
ਕੁਲਜੀਤ- ਚਲ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ ।
ਉੱਠ ਕਿ ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਕਰਕੇ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਦੋਵੇ ।
ਦਿਨ ਚੜ੍ਹੇ ਹਰਮਨ ਕਹੀ ਲੈਣ ਬਹਾਨੇ ਘਰੇ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਕੁਲਜੀਤ ਚਾਹ ਦਾ ਕਹਿਕੇ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦੀ ਆ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਅੱਗੇ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੀ ਸੀ ।
ਫੋਜਣ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਆ । ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਹਰਮਨ ਇਕ ਪਲ ਲਈ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਆ ਤੇ ਫਿਰ ਸਿਮਰਨ ਹਲਕਾ ਜਿਆ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ । ਉਹਨੇ ਪਤਲੀ ਜੇਈ ਲੋਅਰ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਜੋ ਓਸਦੇ ਪੱਟਾ ਤੋਂ ਫੱਸੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਵੀ ਲੰਡੀ ਜੇਈ ਪਾਈ ਸੀ ਹਲਕਾ ਜਿਆ ਢਿੱਡ ਨੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ।ਹਰਮਨ ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਆ ਸੀ । ਫੋਜਣ ਨੇ ਟੋਕਦਿਆ ਹੋਈਆ ਕਿ ਦੇਖਦਾ ਹਰਮਨ ਰਾਤ ਰੱਜਿਆ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ।
ਹਰਮਨ- ਤੇਰੀ ਤਾ ਗੱਲ ਹੀ ਹੋਰ ਆ ਭਾਬੀ ਪਰ ਤੇਰੀ ਕੁੜੀ ਵੀ ਘੱਟ ਨੀ (ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ)
ਸਿਮਰਨ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਗੱਲ਼ਾ ਸੁਣਦੀ ਸੀ ਤੇ ਹਰਮਨ ਦੇ ਮੂਹੋ ਆਪਣੀ ਤਰੀਫ਼ ਸੁਣਕੇ ਓਸਨੂ ਅਜੀਬ ਜੇਈ ਲੋਰ ਚੜ੍ਹੀ ।
ਫੋਜਣ- ਦੇਖ ਹਰਮਨ ਪਲੀਜ਼ ਮੇਰੇ ਤੱਕ ਹੀ ਰਹੀ ਕੁੜੀ ਆਪਾ ਕੱਲ੍ਹ ਵਿਆਹ ਕਿ ਤੋਰਨੀ ਆ ਕਿਤੇ ਉਹਦੇ ਖਿਲਾਰੇ ਨਾ ਪਾ ਦੇਈ ।
ਹਰਮਨ- ਭਾਬੀ ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਆ ਮੈਂ ਤੇ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਦਾ ਤੂੰ ਦੱਸ ਹੁਣ ਅੱਗੇ ਕੀ ਸਲਾਹ
ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਦੱਸਦੀ ਆ ਉਹ ਵੀ ਰਾਤੀ ਮੈਂ ਫ਼ੌਜੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਓਦੋ ਬਾਅਦ ਆਜੀ ਇਸੇ ਕਮਰੇ ਚ ਓਦੋ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਸੌ ਜਾਂਦੀ ਆ 10 ਵਜਦੇ ਨੂੰ ।
ਸਿਮਰਨ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜ ਫਿਰ ਮੰਮੀ ਚੁਦੂ ਵੀਰੇ ਤੋਂ । ਉਹ ਵੀ ਸੋਚ ਸੋਚ ਗਰਮ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਆ ਗਿਆ ਉਹਨੇ ਅਚਾਨਕ ਖੇਤ ਜਾਣਾ ਸੀ ।
ਫੋਜਣ- ਚਾਹ ਤੇ ਪੀਂਦਾ ਜਾ
ਹਰਮਨ - ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਭਾਬੀ ਰਾਤ ਦੁੱਧ ਪਿਆ ਦੇਵੀ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਹੁਣ ਮੈਂ ਜਾਣਾ ।
ਹਰਮਨ ਉਠਿਆ ਤੇ ਤੁਰ ਪਿਆ ਸਿਮਰਨ ਬਾਹਰ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ । ਹਰਮਨ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਭਾਬੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਰਹੀ ਉਹ ਸਿਮਰਨ ਕੋਲੇ ਗਿਆ ਭੌਰਾ ਕੋ ਖੰਡ ਦਾ ਫੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਚਿਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਕੇ ਉਂਗਲ ਚੜਾ ਗਿਆ ।ਸਿਮਰਨ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਬੋਲੀ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਹਰਮਨ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ।
ਹਰਮਨ ਦੀਆ ਗੱਲਾ ਨੇ ਤੇ ਕੁਜ ਇਸ ਹਰਕਤ ਨੇ ਓਹਨੂ ਪੂਰਾ ਗਰਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ।ਹਰਮਨ ਸਮਜ ਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਕੁੜੀ ਤਾ ਮਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਤਿਆਰ ਖੜੀ ਆ ਮਰਵਾਉਣ ਲਈ ਬੱਸ ਮੌਕੇ ਦੀ ਲੋੜ ਏ ਇਹਨੂੰ ਤਾ ।
ਸਾਰੇ ਰਾਤ ਹੋਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਸਿਮਰਨ ਅੱਜ ਆਪ ਅਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਹਰਮਨ ਤੋਂ ਚੁਦ ਦੇ ਦੇਖਣਾ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ । ਤੇ ਹਰਮਨ ਅੱਜ ਫੌਜਣ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਕਰਕੇ ਵਜਾਉਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹਦੀ ਅੱਖ ਫ਼ੌਜੀ ਦੀ ਕੁੜੀ ਤੇ ਵੀ ਸੀ । ਤੇ ਕੁਲਜੀਤ ਅੱਜ ਬੇਫ਼ਿਕਰ ਹੋਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆਪਣੀਆ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨਾ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ ।
ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ । ਦੱਸ ਵੱਜਣ ਵਾਲੇ ਸੀ । ਸਿਮਰਨ ਸੌਣ ਦਾ ਨਾਟਕ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਓਸਨੇ ਓਹਨੀ ਪਤਲੀ ਲੋਅਰ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਪੁੱਠੀ ਹੋਕੇ ਪਈ ਸੀ । ਫੋਜਣ ਨੇ ਵੀ ਅੱਜ ਪਤਲੀ ਜੇਈ ਪਜਾਮੀ ਹੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ । ਓਸਦੀ ਭਾਰੀ ਬੁੰਡ ਉਹਦੇ ਵਿੱਚ ਅਲਗ ਹੀ ਹਿਲਦੀ ਦਿਖਦੀ ਸੀ । ਸਿਮਰਨ ਇਹ ਸਬ ਨੋਟ ਕਰ ਹਟੀ ਸੀ ।ਉਹ ਓਸ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਪਈ ਤੇ ਫ਼ੌਜੀ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਲਾ ਲਿਆ । ਫੋਜਣ ਅੱਜ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਥੋੜੀਆ ਗਰਮ ਗੱਲਾ ਕਰਨ ਲੱਗੀ । ਫ਼ੌਜੀ ਨੇ ਹਿਸਾਬ ਤਾ ਲਾ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਅੱਜ ਲੰਨ ਮੰਗਦੀ ਆ ਪਰ ਡਿਊਟੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਜਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਨੀ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਓਸਨੇ ਫਾਰਮਿਲਟੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛ ਕੇ ਫ਼ੋਨ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ । ਫੌਜਣ ਗਰਮ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ । ਉੱਤੋ ਹਰਮਨ ਦਾ ਫ਼ੋਨ ਆਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਆਉਣ ਲਗਿਆ ਕੁਲਜੀਤ ਜਿਵੇ ਖਿੜ ਗਈ । ਪਰ ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਵੀ ਦੁਬਾਰਾ ਫ਼ੋਨ ਦੀ ਬਿੱਲ ਸੁਣ ਲਈ ਸੀ ।ਉਹ ਸਬ ਸਮਜ ਗਈ ਕਿ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸੂਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ।
ਫੌਜਣ ਓਸ ਰਾਤ 10 ਵਜੇ