ਕਿਵੇਂ ਆ ਮਿਤਰੋ
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਅਸਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਜੁਲਦੀ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਜੱਸਾ। ਮੇਰੀ ਭਾਭੀ ਸੋਨੂੰ। ਵੀਰ ਦਾ ਨਾਂ ਭੋਲਾ। ਭਾਭੀ ਦੀ ਇੱਕ ਭੈਣ ਵੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਨਾਂ ਪ੍ਰੀਤ। ਭਾਭੀ ਦੀ ਭੈਣ ਦੀ ਗੱਲ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰਾਂਗੇ। ਪਹਿਲਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਮੈਂ ਭਾਭੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ।
ਮੈਂ ਓੱਦੋਂ ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ ਤੇ ਹੋਸਟਲ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਘਰ ਮੇਰਾ ਮੋਗੇ ਹੈ ਤੇ ਪੜ੍ਹਦਾ ਮੈਂ ਜਲੰਧਰ ਸੀ। ਵੀਕਐਂਡ ਤੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਹੁੰਦਾ। ਵੀਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਤੈ ਹੋ ਗਿਆ ਪਟਿਆਲੇ। ਭਾਭੀ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਸੀ। ਗੋਰਾ ਰੰਗ, 34 ਮੂੰਮੇ, ਚਿੱਤੜ ਵੱਡੇ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਸੱਬ ਤੋਂ ਸੋਹਣੇ ਭਾਭੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਹੀ ਲਗਦੇ ਸੀ। ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਭਾਭੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰਦੀ। ਸਾਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਛਮ ਛਮ ਕਰਦੀ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਿੰਦੀ। ਮੇਰੇ ਹੋਸਟਲ ਤੋਂ ਘਰ ਦੇ ਗੇੜੇ ਵੀ ਵੱਧ ਗਏ। ਭਾਭੀ ਨਾਲ ਮਜਾਕ ਵੀ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ, ਪਰ ਕਦੇ ਹੱਦ ਨੀ ਪਾਰ ਕੀਤੀ ਮੈਂ । ਕੀਤੇ ਭਾਭੀ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰਜੇ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੀਰ ਤੇ ਭਾਭੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ। ਵੀਰ ਦੇ ਸਾਲੇ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਬਣਦੀ ਸੀ ਮੇਰੀ ਅੱਸੀਂ ਵਾਹਵਾ ਪੈਗ ਲਾਏ ਉਸ ਦਿਨ। ਘਰ ਆ ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਵੀਰ ਦੀ ਸੱਸ ਕਹਿੰਦੀ ਤੁਸੀਂ ਤਿੰਨੇ ਜਾਂਣੇ ਇੱਕੋ ਕਮਰੇ ਚ ਪੈ ਜਾਇਓ।
ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਬੈਡ ਦੀ ਕਿਨਾਰੇ ਪੈਣ ਦੀ ਆਦਤ ਸੀ। ਗੱਬੇ ਭਾਭੀ ਪੈ ਗਈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮੈਂ ਸੌਂ ਗਿਆ। ਪੈਗ ਲੱਗੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਜਲਦੀ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਨਸ਼ੇ ਤੇ ਨੀਂਦ ਚ ਮੈਥੋਂ ਭਾਭੀ ਦੇ ਮੂਮਿਆਂ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਹੋ ਗਿਆ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਅੱਸੀਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਗਏ। ਇੱਕ ਗੱਲ ਦੱਸਣੀ ਮੈਂ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਕਿ ਭਾਭੀ ਦਾ ਬ੍ਯੂਟੀ ਪਾਰਲਰ ਸੀ।
ਜੱਸੇ ਮੈਨੂੰ ਪਾਰਲਰ ਚ ਮਿਲ ਕੇ ਜਾਈਂ। ਭਾਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਡਰਨ ਲੱਗਿਆ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਪਾਰਲਰ ਪੌਂਚ ਗਿਆ। ਭਾਭੀ ਨੇ ਬਿਠਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ।
ਕੀ ਗੱਲ ਦਾਰੂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।
ਮੈਂ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲਯੀ।
ਨਹੀਂ ਭਾਭੀ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਕਿਥੇ ਹੱਥ ਲਾਇਆ।
ਮੈਨੂੰ ਪਸੀਨੇ ਆ ਗਏ।
ਕਹਿੰਦੀ ਜੇ ਤੇਰੇ ਵੀਰ ਨੂੰ ਦੱਸ ਦਾਵਾਂ ਤਾਂ ਅੱਜ ਹੀ ਲੜਾਈ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਪਰ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਂ।
ਮੈਂ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਅਣਜਾਣ ਬਣਿਆ।
ਨਹੀਂ ਭਾਬੀ। ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ
ਚੱਲ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਖਿਆਲ ਰੱਖੀਂ।
ਮੈਨੂੰ ਸਾਹ ਆਇਆ। ਪਰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਹੋਈ ਕਿ ਭਾਭੀ ਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੁੱਸਾ ਨੀ ਕੀਤਾ।
Contd....
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਅਸਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਜੁਲਦੀ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਜੱਸਾ। ਮੇਰੀ ਭਾਭੀ ਸੋਨੂੰ। ਵੀਰ ਦਾ ਨਾਂ ਭੋਲਾ। ਭਾਭੀ ਦੀ ਇੱਕ ਭੈਣ ਵੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਨਾਂ ਪ੍ਰੀਤ। ਭਾਭੀ ਦੀ ਭੈਣ ਦੀ ਗੱਲ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰਾਂਗੇ। ਪਹਿਲਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਮੈਂ ਭਾਭੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ।
ਮੈਂ ਓੱਦੋਂ ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ ਤੇ ਹੋਸਟਲ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਘਰ ਮੇਰਾ ਮੋਗੇ ਹੈ ਤੇ ਪੜ੍ਹਦਾ ਮੈਂ ਜਲੰਧਰ ਸੀ। ਵੀਕਐਂਡ ਤੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਹੁੰਦਾ। ਵੀਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਤੈ ਹੋ ਗਿਆ ਪਟਿਆਲੇ। ਭਾਭੀ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਸੀ। ਗੋਰਾ ਰੰਗ, 34 ਮੂੰਮੇ, ਚਿੱਤੜ ਵੱਡੇ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਸੱਬ ਤੋਂ ਸੋਹਣੇ ਭਾਭੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਹੀ ਲਗਦੇ ਸੀ। ਵਿਆਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਭਾਭੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰਦੀ। ਸਾਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਛਮ ਛਮ ਕਰਦੀ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਿੰਦੀ। ਮੇਰੇ ਹੋਸਟਲ ਤੋਂ ਘਰ ਦੇ ਗੇੜੇ ਵੀ ਵੱਧ ਗਏ। ਭਾਭੀ ਨਾਲ ਮਜਾਕ ਵੀ ਚੱਲ ਜਾਂਦਾ, ਪਰ ਕਦੇ ਹੱਦ ਨੀ ਪਾਰ ਕੀਤੀ ਮੈਂ । ਕੀਤੇ ਭਾਭੀ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰਜੇ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੀਰ ਤੇ ਭਾਭੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ। ਵੀਰ ਦੇ ਸਾਲੇ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਬਣਦੀ ਸੀ ਮੇਰੀ ਅੱਸੀਂ ਵਾਹਵਾ ਪੈਗ ਲਾਏ ਉਸ ਦਿਨ। ਘਰ ਆ ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਵੀਰ ਦੀ ਸੱਸ ਕਹਿੰਦੀ ਤੁਸੀਂ ਤਿੰਨੇ ਜਾਂਣੇ ਇੱਕੋ ਕਮਰੇ ਚ ਪੈ ਜਾਇਓ।
ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਬੈਡ ਦੀ ਕਿਨਾਰੇ ਪੈਣ ਦੀ ਆਦਤ ਸੀ। ਗੱਬੇ ਭਾਭੀ ਪੈ ਗਈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮੈਂ ਸੌਂ ਗਿਆ। ਪੈਗ ਲੱਗੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਜਲਦੀ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਨਸ਼ੇ ਤੇ ਨੀਂਦ ਚ ਮੈਥੋਂ ਭਾਭੀ ਦੇ ਮੂਮਿਆਂ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਹੋ ਗਿਆ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਅੱਸੀਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਗਏ। ਇੱਕ ਗੱਲ ਦੱਸਣੀ ਮੈਂ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਕਿ ਭਾਭੀ ਦਾ ਬ੍ਯੂਟੀ ਪਾਰਲਰ ਸੀ।
ਜੱਸੇ ਮੈਨੂੰ ਪਾਰਲਰ ਚ ਮਿਲ ਕੇ ਜਾਈਂ। ਭਾਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਡਰਨ ਲੱਗਿਆ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਪਾਰਲਰ ਪੌਂਚ ਗਿਆ। ਭਾਭੀ ਨੇ ਬਿਠਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ।
ਕੀ ਗੱਲ ਦਾਰੂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।
ਮੈਂ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲਯੀ।
ਨਹੀਂ ਭਾਭੀ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ
ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਕਿਥੇ ਹੱਥ ਲਾਇਆ।
ਮੈਨੂੰ ਪਸੀਨੇ ਆ ਗਏ।
ਕਹਿੰਦੀ ਜੇ ਤੇਰੇ ਵੀਰ ਨੂੰ ਦੱਸ ਦਾਵਾਂ ਤਾਂ ਅੱਜ ਹੀ ਲੜਾਈ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਪਰ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਂ।
ਮੈਂ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਅਣਜਾਣ ਬਣਿਆ।
ਨਹੀਂ ਭਾਬੀ। ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ
ਚੱਲ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਖਿਆਲ ਰੱਖੀਂ।
ਮੈਨੂੰ ਸਾਹ ਆਇਆ। ਪਰ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਹੋਈ ਕਿ ਭਾਭੀ ਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੁੱਸਾ ਨੀ ਕੀਤਾ।
Contd....
for new story..keep updating
