- 131
- 197
- 43
ਪੰਮੀ ਨੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਸਾਮਣੇ ਖੜਾ ਦੇਖ ਥੋੜੀ ਗੱਬਰਾ ਗਈ ਸੀ..ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਬਾਪੂ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਕਮਰੇ ਚ ਆਕੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਦਾ ਹੈ..
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਇਹ ਸਬ ਕੀ ਚੱਲਦਾ ਸੀ...ਪੰਮੀ
ਪੰਮੀ: ਉਹ ਬਾਪੂ ਜੀ ਕੁਝ ਨਹੀ ਚੱਲਦਾ ਸੀ..ਅਸੀਂ ਤਾ ਸੁਣ ਚੱਲੀਆਂ ਸੀ..
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕਰ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਲੁਕੀ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ...
ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਵੱਲ ਇਸ਼ਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ...
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਇਸ ਤਰਾਂ ਸੁਣਾ ਸੀ...ਤੂੰ ਤੇ ਤੇਰੀ ਸੇਹਲੀ ਨੇ ਨੰਗੀਆਂ...ਬੋਲ ਹੁਣ ਬੋਲਦੀ ਨੀ..ਹੁਣ...ਪੰਮੀ
ਪੰਮੀ ਕੁੱਛ ਘਬਰਾਹਟ ਨਾਲ ਬੋਲਦੀ ਹੈ..ਤੇ ਬੈਡ ਨੰਗੀ ਬੈਠੀ ਸਿਮਰਨ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ...
ਪੰਮੀ :ਬਾਪੂ ਜੀ ਗ਼ਲਤੀ ਹੋ ਗਈ..ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਦੋ
ਫਿਰ ਕਮਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਬਾਪੂ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਪਜਮਾ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੁਲ ਕੇ ਪਜਮਾ ਲਾਹਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ...
ਇਹ ਸਬ ਦੇਖ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਉੱਠ ਕੇ ਪੰਮੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ...
ਪੰਮੀ : ਬਾਪੂ ਜੀ ਇਹ ਸਬ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋ...
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਕਦਮ ਪੰਮੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰਣ ਲੱਗ ਜਾਦਾ ਹੈ....ਤੇ ਫਿਰ ਬੋਲਦਾ ਹੈ...
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਪੰਮੀ ਪੁੱਤ..ਤੂੰ ਜੋ ਸਿਮਰਨ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਨਾ ਉਹ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਵੀਂ ਕਰਨ ਦੇ..ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਖੁਸ਼ ਕਰਦੋ
ਸਿਮਰਨ: ਪੰਮੀ ਯਾਰ..ਰੋਕ ਲਾ ਚਾਚੇ ਨੂੰ...ਮੈਂ ਨੀ ਕਰਨਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਬ ਕੁਝ...?
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਫਿਰ ਤੇਰੇ ਘਰ ਦੱਸਦਾ ਕੀ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਦੀ...ਮੇਰੀ ਧੀ ਪੰਮੀ ਨਾਲ...ਫਿਰ 2-3 ਦਿਨ ਚ ਹੀ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਕਿੱਸੇ ਨਸ਼ੇੜੀ ਨਾਲ ਕਰ ਦੇਣਾ ਹੈ...ਉਣਾ ਨੇ...?
ਪੰਮੀ: ਬਾਪੂ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ..ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਜਾਣੀ ਹੈ...
ਸਿਮਰਨ ਕੁਝ ਮਿੰਟ ਸੋਚਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਮਨ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਬੋਲਦੀ ਹੈ...
ਸਿਮਰਨ: ਠੀਕ ਆ..ਚਾਚਾ ਜੀ ਮੈਂ ਤਿਆਰ ਹਾਂ...ਪਰ ਸਿਰਫ ਇਕ ਵਾਰੀ ਹੀ ਕਰਨਾ ਮੈਂ...ਫਿਰ ਨਹੀਂ...?
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਠੀਕ ਆਂ..ਪੁੱਤ
ਸਿਮਰਨ ਜਲਦੀ ਹੀ ਪੰਮੀ ਕੋਲ਼ੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਡ ਚੜ ਲੱਗਦੀ ਹੈ...ਤਾ ਪੰਮੀ ਉਸਨੂੰ ਰੋਕ ਦੀ ਹੈ...ਪਰ ਉਹ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ...ਕੀ ਇਸ ਇਕ ਰਾਤ ਦਾ ਮੁੱਲ ਉਸ ਦੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋ ਵੱਧ ਨੀ ਹੈ...ਤੇ ਫਿਰ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਬੈਡ ਕੋਲ ਆਕੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਬੋਲਦਾ ਹੈ...
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਆਣ ਤੋ ਪਹਿਲਾ ਕਰਦੀਆਂ ਸੀ...ਹੁਣ ਮੇਰੀਆ ਅੱਖਾਂ ਸਾਮਣੇ ਕਰਨਾ ਹੈ...
ਪੰਮੀ: ਪਰ ਬਾਪੂ ਜੀ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸਿਮਰਨ ਤੋ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ..ਉਹ ਸਿਮਰਨ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਹੈ..ਫਿਰ ਇਹ ਸਬ ਕਿਊ ਦਸੋ..
ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਗਾਲ਼ਾਂ ਤੋ ਬਾਅਦ ਪੰਮੀ ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਮਨ ਗਈਆਂ ਸਨ..ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੁਲ ਕੇ ਲਾਹਾਂ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਸੁੱਟ ਦਿਤੀ ਸੀ...ਸੂਟ ਵੀਂ ਉਤਾਰ ਦਿਤਾ ਸੀ...ਫਿਰ ਬਰਾ ਪੈਂਟੀ...ਉਤਾਰ ਕੇ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਚੜ ਗਈ...ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਬੁਲਾ ਚ ਬੁਲ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਸਾਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਚੁੱਮਾ ਚਾਟੀ ਕਰਦੀ...ਪੰਮੀ ਨੇ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜਿਵ ਫ਼ਰਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਸੀ..ਕੋਲ ਖੜਾ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ..ਇਹ ਸਬ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ...ਤੇ ਪੂਰਾ ਮਜ਼ਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ..ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮਾਸਲ ਵੀਂ ਰਿਹਾ ਸੀ...ਤੇ ਫਿਰ ਇਕ ਦਮ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਅੱਪਾ ਖੋਓ ਲੈਂਦਾ ਹੈ..ਪੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਮੂੰਹ ਪਾ ਕੇ ਚੱਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ... ਤੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਝੱਟਕੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦਾ ਹੈ...ਤੇ ਇਹ ਸਬ ਦੇਖ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕੀ ਇਕ ਬਾਪ ਆਪਣੀ ਹੀ ਸਕੀ ਧੀ ਨਾਲ ਇਸ ਸਬ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ...ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਪਰ ਇਕ ਅਜੀਬ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟ ਆਈ..ਤੇ ਉਹ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਬੋਲਦੀ ਹੈ...
ਪੰਮੀ: ਮੈਂ ਇਹ ਸਬ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤਕ ਲੈਕੇ ਆਣ ਲਈ ਕੀਤਾ ਸੀ...ਪਰ ਅੱਜ ਤੋ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਤੋ ਤੂੰ ਬਚ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ...
ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਦਾ ਬਾਪੂ ਉੱਠ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ...ਉਸਨੂੰ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪੁਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ...ਪਰ ਸਿਮਰਨ ਉੱਠ ਕੇ ਜਾਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ..ਤੇ ਪੰਮੀ ਉਸਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫਿਰ ਤੋ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ... ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਆਕੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਧੱਕੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦਾ ਹੈ...ਸਿਮਰਨ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ..15 ਕੋ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਪੰਮੀ ਦਾ ਬਾਪੂ ਉਤਾਰ ਜਾਦਾ ਹੈ...ਫਿਰ ਪੰਮੀ..ਵੀ ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਚੜ ਜਾਦੀ ਹੈ..ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਰੱਖ ਕੇ ਰਾਗਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ...25 ਕੋ ਮਿੰਟਾ ਚ ਪੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਸ਼ਾਦ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਬਾਪੂ ਸਾਰਾ ਪਾਣੀ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ...ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਰੋਹ-ਰੋਹ ਕੇ ਬੋਰਾ ਹਾਲ ਸੀ...ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਜਿੰਦ ਕਰ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ ... ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਦਾ ਬਾਪੂ ਤਾ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚੱਲਾ ਗਿਆ ਸੀ...ਤੇ ਇਦਾਰ ਪੰਮੀ ਤਾ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ...
ਸਿਮਰਨ: ਤੂੰ ਕੁੱਤੀ ਨੇ ਕੀ ਕਰਤਾ..ਮੇਰੇ ਨਾਲ..?
ਪੰਮੀ: ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ...ਤੂੰ ਹੀ ਤਾ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ...ਨਾ ਕੀ ਸਾਰੇ ਰਾਤ ਖੁਸ਼ ਕਰੋਗੀ...ਤੈਨੂੰ ਹੁਣ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ...ਬੋਲ
ਸਿਮਰਨ:ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਸੀ...ਯਾਰ ਤੇਰੇ ਬਾਪੂ ਦੀ ਨਹੀਂ..?
ਪੰਮੀ: ਚੱਲ ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ...ਜੋ ਕਰਨਾ ਤੂੰ...?
ਸਿਮਰਨ: ਠੀਕ ਆ ਫਿਰ ਕੁੱਤੀਆਂ...ਭੈਣਚੋਦੀਆਂ
ਪੰਮੀ ਖੜੀ ਹੋ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਸੂਟ ਲਾਹਾਂ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੋ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਉਹ ਸਿਮਰਨ ਵੀਂ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹਾਂ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ..ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਇਕ ਵੱਡਾ ਮੇਕਅਪ ਬੁਰਸ਼ ਚੱਕ ਕੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ...ਪੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ.. ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ... ਸਾਰਾ ਬਿਸਤਰਾਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਲਿਬੜ ਗਏ ਸੀ..ਪਰ ਸਿਮਰਨ ਰੋਕਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ...ਆਪਣੀ ਰਫਤਾਰ ਹੋਰ ਵੀਂ ਤੇਜ਼ ਕਰਦੀ ਜਾਦੀ ਸੀ...2 ਵਾਰ ਪੰਮੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਕਢ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਹੱਥ ਬਹੁਤ ਥੱਕ ਗਈਆ ਸਨ...ਤੇ ਫਿਰ ਸਿਮਰਨ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਪੰਮੀ ਬੁਰਸ਼ ਚੱਕ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੀ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪਾਣੀ ਪੰਮੀ ਦੀ ਮੂੰਹ ਚ ਪੈ ਜਾਦਾ ਹੈ...ਤੇ ਫਿਰ ਦੋਨੋ ਸੇਹਲੀਆ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ...ਤੇ ਗਾਲ਼ਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ..
ਪੰਮੀ: ਮੇਰਾ ਬਾਪੂ ਤਾ ਮੇਰੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ...
ਸਿਮਰਨ: ਚਾਚਾ ਸਚੀ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਿਰਾ ਚੁਦਾਈ ਕਰਦਾ ਆ
ਪੰਮੀ: ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਆਈ..ਇਕ ਵਾਰ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਸਮੇਂ ਤਾ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਭੈਣ ਤੇ ਤੇਰੀ ਕਾਸ਼ੀ ਸੁੰਗੀ ਸੀ..ਤੇ ਉਣਾ ਨੂੰ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਕੇ ਸੁੰਗ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀਂ ਰਾਗੜੀ ਸੀ...
.
ਸਿਮਰਨ :ਸਚੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਵੀਂ ਇਕ ਗੱਲ ਦੱਸਦੀ ਹਾਂ...ਇਕ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਅਈ ਸੀ..ਤਾ ਦੁਪਹਰ ਨੂੰ ਤੂੰ ਜਦੋਂ ਸੋਣ ਚੱਲੀ ਸੀ..ਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਸੁੰਗੀ ਸੀ..ਤੇਰੀ ਕਾਸ਼ੀ ਵੀਂ..
ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਪੰਮੀ ਨੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਈਆਂ ਸਨ....ਇਕ ਵਾਰੀ ਹੋਰ ਪਾਣੀ ਕਢ ਦੋਨੋ ਸੁਣ ਚੱਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ.
ਹੁਣ ਬਾਕੀ ਕਹਾਣੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਚ...!
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਇਹ ਸਬ ਕੀ ਚੱਲਦਾ ਸੀ...ਪੰਮੀ
ਪੰਮੀ: ਉਹ ਬਾਪੂ ਜੀ ਕੁਝ ਨਹੀ ਚੱਲਦਾ ਸੀ..ਅਸੀਂ ਤਾ ਸੁਣ ਚੱਲੀਆਂ ਸੀ..
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕਰ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਲੁਕੀ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ...
ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਵੱਲ ਇਸ਼ਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ...
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਇਸ ਤਰਾਂ ਸੁਣਾ ਸੀ...ਤੂੰ ਤੇ ਤੇਰੀ ਸੇਹਲੀ ਨੇ ਨੰਗੀਆਂ...ਬੋਲ ਹੁਣ ਬੋਲਦੀ ਨੀ..ਹੁਣ...ਪੰਮੀ
ਪੰਮੀ ਕੁੱਛ ਘਬਰਾਹਟ ਨਾਲ ਬੋਲਦੀ ਹੈ..ਤੇ ਬੈਡ ਨੰਗੀ ਬੈਠੀ ਸਿਮਰਨ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ...
ਪੰਮੀ :ਬਾਪੂ ਜੀ ਗ਼ਲਤੀ ਹੋ ਗਈ..ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਦੋ
ਫਿਰ ਕਮਰੇ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਬਾਪੂ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਪਜਮਾ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੁਲ ਕੇ ਪਜਮਾ ਲਾਹਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ...
ਇਹ ਸਬ ਦੇਖ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਉੱਠ ਕੇ ਪੰਮੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ...
ਪੰਮੀ : ਬਾਪੂ ਜੀ ਇਹ ਸਬ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋ...
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਕਦਮ ਪੰਮੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰਣ ਲੱਗ ਜਾਦਾ ਹੈ....ਤੇ ਫਿਰ ਬੋਲਦਾ ਹੈ...
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਪੰਮੀ ਪੁੱਤ..ਤੂੰ ਜੋ ਸਿਮਰਨ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਨਾ ਉਹ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਵੀਂ ਕਰਨ ਦੇ..ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਖੁਸ਼ ਕਰਦੋ
ਸਿਮਰਨ: ਪੰਮੀ ਯਾਰ..ਰੋਕ ਲਾ ਚਾਚੇ ਨੂੰ...ਮੈਂ ਨੀ ਕਰਨਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਬ ਕੁਝ...?
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਫਿਰ ਤੇਰੇ ਘਰ ਦੱਸਦਾ ਕੀ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰਦੀ...ਮੇਰੀ ਧੀ ਪੰਮੀ ਨਾਲ...ਫਿਰ 2-3 ਦਿਨ ਚ ਹੀ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਕਿੱਸੇ ਨਸ਼ੇੜੀ ਨਾਲ ਕਰ ਦੇਣਾ ਹੈ...ਉਣਾ ਨੇ...?
ਪੰਮੀ: ਬਾਪੂ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ..ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਜਾਣੀ ਹੈ...
ਸਿਮਰਨ ਕੁਝ ਮਿੰਟ ਸੋਚਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਮਨ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਬੋਲਦੀ ਹੈ...
ਸਿਮਰਨ: ਠੀਕ ਆ..ਚਾਚਾ ਜੀ ਮੈਂ ਤਿਆਰ ਹਾਂ...ਪਰ ਸਿਰਫ ਇਕ ਵਾਰੀ ਹੀ ਕਰਨਾ ਮੈਂ...ਫਿਰ ਨਹੀਂ...?
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਠੀਕ ਆਂ..ਪੁੱਤ
ਸਿਮਰਨ ਜਲਦੀ ਹੀ ਪੰਮੀ ਕੋਲ਼ੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਡ ਚੜ ਲੱਗਦੀ ਹੈ...ਤਾ ਪੰਮੀ ਉਸਨੂੰ ਰੋਕ ਦੀ ਹੈ...ਪਰ ਉਹ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ...ਕੀ ਇਸ ਇਕ ਰਾਤ ਦਾ ਮੁੱਲ ਉਸ ਦੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋ ਵੱਧ ਨੀ ਹੈ...ਤੇ ਫਿਰ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਬੈਡ ਕੋਲ ਆਕੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਬੋਲਦਾ ਹੈ...
ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ: ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਆਣ ਤੋ ਪਹਿਲਾ ਕਰਦੀਆਂ ਸੀ...ਹੁਣ ਮੇਰੀਆ ਅੱਖਾਂ ਸਾਮਣੇ ਕਰਨਾ ਹੈ...
ਪੰਮੀ: ਪਰ ਬਾਪੂ ਜੀ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸਿਮਰਨ ਤੋ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ..ਉਹ ਸਿਮਰਨ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਹੈ..ਫਿਰ ਇਹ ਸਬ ਕਿਊ ਦਸੋ..
ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਗਾਲ਼ਾਂ ਤੋ ਬਾਅਦ ਪੰਮੀ ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਮਨ ਗਈਆਂ ਸਨ..ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੁਲ ਕੇ ਲਾਹਾਂ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਸੁੱਟ ਦਿਤੀ ਸੀ...ਸੂਟ ਵੀਂ ਉਤਾਰ ਦਿਤਾ ਸੀ...ਫਿਰ ਬਰਾ ਪੈਂਟੀ...ਉਤਾਰ ਕੇ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਚੜ ਗਈ...ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਬੁਲਾ ਚ ਬੁਲ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਸਾਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਚੁੱਮਾ ਚਾਟੀ ਕਰਦੀ...ਪੰਮੀ ਨੇ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜਿਵ ਫ਼ਰਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਸੀ..ਕੋਲ ਖੜਾ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ..ਇਹ ਸਬ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ...ਤੇ ਪੂਰਾ ਮਜ਼ਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ..ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮਾਸਲ ਵੀਂ ਰਿਹਾ ਸੀ...ਤੇ ਫਿਰ ਇਕ ਦਮ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਅੱਪਾ ਖੋਓ ਲੈਂਦਾ ਹੈ..ਪੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਮੂੰਹ ਪਾ ਕੇ ਚੱਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ... ਤੇ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਝੱਟਕੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦਾ ਹੈ...ਤੇ ਇਹ ਸਬ ਦੇਖ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕੀ ਇਕ ਬਾਪ ਆਪਣੀ ਹੀ ਸਕੀ ਧੀ ਨਾਲ ਇਸ ਸਬ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ...ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਪਰ ਇਕ ਅਜੀਬ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟ ਆਈ..ਤੇ ਉਹ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਬੋਲਦੀ ਹੈ...
ਪੰਮੀ: ਮੈਂ ਇਹ ਸਬ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਤਕ ਲੈਕੇ ਆਣ ਲਈ ਕੀਤਾ ਸੀ...ਪਰ ਅੱਜ ਤੋ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਤੋ ਤੂੰ ਬਚ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ...
ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਦਾ ਬਾਪੂ ਉੱਠ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ...ਉਸਨੂੰ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪੁਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ...ਪਰ ਸਿਮਰਨ ਉੱਠ ਕੇ ਜਾਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ..ਤੇ ਪੰਮੀ ਉਸਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫਿਰ ਤੋ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ... ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਆਕੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਧੱਕੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦਾ ਹੈ...ਸਿਮਰਨ ਰੋਣ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ..15 ਕੋ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਪੰਮੀ ਦਾ ਬਾਪੂ ਉਤਾਰ ਜਾਦਾ ਹੈ...ਫਿਰ ਪੰਮੀ..ਵੀ ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਚੜ ਜਾਦੀ ਹੈ..ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਰੱਖ ਕੇ ਰਾਗਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ...25 ਕੋ ਮਿੰਟਾ ਚ ਪੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਸ਼ਾਦ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਬਾਪੂ ਸਾਰਾ ਪਾਣੀ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ...ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਰੋਹ-ਰੋਹ ਕੇ ਬੋਰਾ ਹਾਲ ਸੀ...ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਜਿੰਦ ਕਰ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ ... ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਮੀ ਦਾ ਬਾਪੂ ਤਾ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚੱਲਾ ਗਿਆ ਸੀ...ਤੇ ਇਦਾਰ ਪੰਮੀ ਤਾ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ...
ਸਿਮਰਨ: ਤੂੰ ਕੁੱਤੀ ਨੇ ਕੀ ਕਰਤਾ..ਮੇਰੇ ਨਾਲ..?
ਪੰਮੀ: ਮੈਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ...ਤੂੰ ਹੀ ਤਾ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ...ਨਾ ਕੀ ਸਾਰੇ ਰਾਤ ਖੁਸ਼ ਕਰੋਗੀ...ਤੈਨੂੰ ਹੁਣ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ...ਬੋਲ
ਸਿਮਰਨ:ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਸੀ...ਯਾਰ ਤੇਰੇ ਬਾਪੂ ਦੀ ਨਹੀਂ..?
ਪੰਮੀ: ਚੱਲ ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ...ਜੋ ਕਰਨਾ ਤੂੰ...?
ਸਿਮਰਨ: ਠੀਕ ਆ ਫਿਰ ਕੁੱਤੀਆਂ...ਭੈਣਚੋਦੀਆਂ
ਪੰਮੀ ਖੜੀ ਹੋ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਸੂਟ ਲਾਹਾਂ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੋ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਉਹ ਸਿਮਰਨ ਵੀਂ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹਾਂ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ..ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਇਕ ਵੱਡਾ ਮੇਕਅਪ ਬੁਰਸ਼ ਚੱਕ ਕੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ...ਪੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ.. ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ... ਸਾਰਾ ਬਿਸਤਰਾਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਲਿਬੜ ਗਏ ਸੀ..ਪਰ ਸਿਮਰਨ ਰੋਕਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ...ਆਪਣੀ ਰਫਤਾਰ ਹੋਰ ਵੀਂ ਤੇਜ਼ ਕਰਦੀ ਜਾਦੀ ਸੀ...2 ਵਾਰ ਪੰਮੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਕਢ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਹੱਥ ਬਹੁਤ ਥੱਕ ਗਈਆ ਸਨ...ਤੇ ਫਿਰ ਸਿਮਰਨ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਪੰਮੀ ਬੁਰਸ਼ ਚੱਕ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਦੀ ਹੈ...ਤੇ ਤੇਜ਼ ਤੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੀ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪਾਣੀ ਪੰਮੀ ਦੀ ਮੂੰਹ ਚ ਪੈ ਜਾਦਾ ਹੈ...ਤੇ ਫਿਰ ਦੋਨੋ ਸੇਹਲੀਆ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ...ਤੇ ਗਾਲ਼ਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ..
ਪੰਮੀ: ਮੇਰਾ ਬਾਪੂ ਤਾ ਮੇਰੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ...
ਸਿਮਰਨ: ਚਾਚਾ ਸਚੀ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸਿਰਾ ਚੁਦਾਈ ਕਰਦਾ ਆ
ਪੰਮੀ: ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਆਈ..ਇਕ ਵਾਰ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਸਮੇਂ ਤਾ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਭੈਣ ਤੇ ਤੇਰੀ ਕਾਸ਼ੀ ਸੁੰਗੀ ਸੀ..ਤੇ ਉਣਾ ਨੂੰ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਕੇ ਸੁੰਗ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀਂ ਰਾਗੜੀ ਸੀ...
.
ਸਿਮਰਨ :ਸਚੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਵੀਂ ਇਕ ਗੱਲ ਦੱਸਦੀ ਹਾਂ...ਇਕ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਘਰ ਅਈ ਸੀ..ਤਾ ਦੁਪਹਰ ਨੂੰ ਤੂੰ ਜਦੋਂ ਸੋਣ ਚੱਲੀ ਸੀ..ਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਸੁੰਗੀ ਸੀ..ਤੇਰੀ ਕਾਸ਼ੀ ਵੀਂ..
ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਪੰਮੀ ਨੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉਂਗਲਾਂ ਪਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਈਆਂ ਸਨ....ਇਕ ਵਾਰੀ ਹੋਰ ਪਾਣੀ ਕਢ ਦੋਨੋ ਸੁਣ ਚੱਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ.
ਹੁਣ ਬਾਕੀ ਕਹਾਣੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਚ...!
Last edited by a moderator:
