- 23
- 13
- 19
ਰੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਧੰਨਾ
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਮੇਰੀ ਮੈਡਮ ਦੀ ਹੈ ਓਦੋੰ ਮੈੰ ਸਟੂਡੈੰਟ ਸੀ। ਰਮਨ ਮੈਡਮ ਦਾ
ਮੈਡਮ ਭਰ ਜੁਆਨ ਸੀ। ਸਜੀ ਸਜਾਈ ਰਹਿੰਦੀ। ਓਹਦੇ ਚਾਅ ਅਜੇ ਪੂਰੇ ਹੋਏ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਉਮਰ 29 ਸਾਲ ਸੀ ਵਿਆਹੀ ਸੀ ਤੇ ਘਰ ਵਾਲਾ ਬਾਹਰ ਸੀ
ਕਹਿਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਪੂਰਾ ਪੱਕਿਆ ਬੇਰ ਸੀ। ਰੰਨ ਰਸਗੁੱਲੇ ਵਰਗੀ ਪਈ ਸੀ। ਮੂੰਮੇ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਵੀ ਨਹੀ ਲੁਕਦੇ ਸੀ। ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਕੀਤੇ ਸਰਮਾੰਉੰਦੀ ਜਿਹੀ ਰਹਿੰਦੀ । ਓਹਦੇ ਗੁਲਗਲੇ ਜਿਹੇ ਪੈਰ ਦੇਖ ਕੇ ਈ ਓਹਦੀਆੰ ਲੱਤਾੰ ਤੇ ਭੋਸੜੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾੰਦਾ।
ਮੈ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਕਿ ਯਾਰ ਇਹਦੀ ਵੀ ਕੋਈ ਰਾਤ ਨੂੰ ਲੈਂਦਾ ਹਉ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈ ਜਿੰਮ ਮਾਰ ਕੇ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈ ਵੀ ਥੱਕ ਬਹੁਤ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਤੁਰਿਆ ਨਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਮੈਂਨੂੰ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਮੈਡਮ ਟੱਕਰ ਗਈ
,’ ਬੜਾ ਥੱਕਿਆ ਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਏ “
” ਹਾ ਜੀ ਜਿੰਮ ਚੋ ਆਇਆ ਆ “
” actually ਮੈਂ ਵੀ ਜਿਮ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ " ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿਉ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਓਹ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜ ਉਹ ਜਿਵੇਂ ਕਲਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਮੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਘਰ ਚਾਹ ਲਈ invite ਕੀਤਾ ਪਰ ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈ ਫਿਰ ਕਦੇ ਆਉਗੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਪਾਉਣ ਤੇ ਉਹ ਮਨ ਗਈ ਮੈ ਰਾਹ ਵਿਚ ਪੁੱਛਿਆ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨੇ ਫਿੱਟ ਹੋ ਫਿਰ ਜਿਮ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਉਹ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ ਕਿਉ ਮਜ਼ਾਕ ਕਰਦਾ ਤੂੰ ਇਨੇ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਤੁਸੀਂ ਏਥੇ ਬੈਠੋ ਮੈ ਆਉਂਦਾ ਮੈ ਅਪਣੇ ਰੂਮ ਵਲ ਵਧਿਆ
ਮੈ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ ਓਹ ਦਰਾੰ ਚ ਖੜ ਗਈ।
“ ਤੁਸੀ ਕੱਲੇ ਓਦਾਸ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾੰਦੇ ” ਮੈ ਪੁੱਛ ਲਿਆ
“ ਹੋਰ ਕੀ ਕੱਲੀ ਦਾ ਦਿਨ ਨਹੀ ਨਿਕਲਦਾ ”
ਬਹਾਨੇ ਜਿਹੇ ਨਾਲ ਝੁਕ ਕੇ ਆਪਣੀ ਝਾੰਜਰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ। ਮੈ ਬਿਲਕੁੱਲ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮਿਆੰ ਤੇ ਮਲਾਈਆੰ ਆਈਆੰ ਪਈਆੰ ਸਨ। ਓਹ ਵੀ ਤਾੜ ਗਈ ਮੇਰੀ ਨਿਗਾ ਕਿੱਥੇ ਸੀ।
“ ਕੋਈ ਨਾ ਜੇ ਨਾ ਦਿਲ ਲੱਗੇ ਐਥੇ ਆ ਜਾਇਆ ਕਰੋ ”
ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਦੇ ਕੀ ਕਹਿਣਗੇ ਕੋਈ ਨਾ ਮੈ ਕਹਿ ਦੂ ਤੁਸੀਂ tution ਪੜਾਉਣ ਆਉਂਦੇ ਹੋ ਅੱਛਾ ਏਹ ਗੱਲ ਹੈ ਚਲ ਕੋਈ ਨਾ ਜੇ ਮੇਰਾ ਟਾਈਮ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਆਉਗੀ ਟਿਊਸ਼ਨ ਲਈ
ਮੈ ਹਾਂ ਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਤੇ ਮੈਡਮ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਚਲੀ ਗਈ ਮੇਰਾ ਜੀ ਕਰਨ ਲਗਾ ਓਸ ਦੀ ਲੈਣ ਦਾ ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ
ਇੱਕ ਹਫਤੇ ਬਾਅਦ ਮੈ ਅਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਦੀ ਲੈਣ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮੈ ਅਫੀਮ ਜਿਆਦਾ ਖਾ ਗਿਆ। ਪੂਨਮ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਚੂੰਘ ਚੂੰਘ ਕਮਲੀ ਹੋ ਗਈ ਪਰ ਛੁਟਿਆ ਨੀ। ਅਖੀਰ ਸਾਲੀ ਨੇ ਵਿੱਚੇ ਛੱਡ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲਏ।
ਮੈ ਵੀ ਘਰ ਨੂੰ ਆ ਗਿਆ ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਮੈ ਬਾਹਰ ਬੈਠ ਕੇ ਯਾਰ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਗੱਪ ਮਾਰਨ ਲਗਾ ਪਰ ਫਿਰ ਲੰਨ ਖੜੇ ਦਾ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ ਮੈ ਸਰਟ ਲਾਹ ਕੇ ਮਾਰੀ ਤੇ ਪੰਜਾਮੇ ਚ ਹੀ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਿਆ
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਰਮਨ ਮੈਡਮ ਟਿਊਸ਼ਨ ਪੜਾਉਣ ਲਈ ਆ ਗਈ ਮੇਰੇ ਘਰ ਚ ਮੈ ਤੇ ਬਾਪੂ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਤੇ ਅੱਜ ਉਹ ਵੀ ਘਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਅੰਦਰ ਮੇਰੇ ਰੂਮ ਚ ਵੱਜੀ।
ਮੈਨੂੰ ਪਰਫਿਊਮ ਦੀ ਮਹਿਕ ਜਿਹੀ ਆਈ ਮੈ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਮੈਡਮ ਮੇਰੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਖੜੀ ਸੀ
ਓਹ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਡੌਲੇ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ।
ਅੱਜ ਉਹ ਸਾੜੀ ਚ ਸੀ ਬਲਾਊਜ ਬੜਾ ਕਸਿਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਲਗਦਾ ਸੀ ਮੂੰਮੇ ਪਾੜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਣਗੇ।
ਲੱਕ ਪਤਲਾ ਪਤਲਾ ਢਿੱਡ ਨੰਗਾ ਤੇ ਮਾੜੇ ਮਾੜੇ ਵਾਲ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਫਿਰ ਆਕੜ ਗਿਆ।
ਮੈ ਗੱਦੀ ਬੁੱਕਲ ਚ ਰੱਖ ਲਈ। ਸਮਝ ਓਹ ਵੀ ਗਈ।
“ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਲਗ ਰਹੇ ਓ ”
ਉਹ ਸਰਮਾਈ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਅੱਛਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਨੀ ਤੈਂਨੂੰ ਪਤਾ ਨ੍ਹੀ ਕਿ ਨਜ਼ਰ ਆਇਆ ਉਹ ਹੋਰ ਤਾਰੀਫ ਸੁਣ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਆ ਜਿਹੜਾ ਤੁਸੀਂ ਰੰਗ ਪਾਇਆ ਉਹ ਵੀ ਮੇਰਾ favourite ਆ ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਅੰਦਰ ਦਾ ਜਾ ਬਾਹਰ ਦਾ
ਓਹ ਸਿੱਧਾ ਸਿੱਧਾ ਸੱਦਾ ਦੇ ਰਹੀ si
ਮੈ ਉੱਠ ਕੇ ਬਾੰਹ ਫੜ ਲਈ। ਝਟਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਓਹ ਬੈੱਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਤਾੰ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ।
ਦੀਪ ਛੱਡ ਦੇ ਕਿ ਕਰ ਰਿਹਾ ਕੋਈ ਆਜੂ ਗਾ
ਮੈ ਓਹਦੇ ਉਪਰ ਪੈ ਕੇ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਮਿੱਠੀਆੰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਰਮਨ ਪੂਰੀ fom ਚ ਆ ਗਈ
ਵਿਆਹੀ ਰੰਨ ਦਾ ਆਹੀ ਸੁਆਦ ਹੁੰਦਾ ਟਾਈਮ ਖਰਾਬ ਨੀ ਕਰਾਉੰਦੀ।
ਮੇਰੇ ਪੰਜਾਮੇ ਉੱਤੋ ਦੀ ਈ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਟੋਹ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ
“ ਆਹ ਕਿਵੇ ਦਿਨੇ ਈ ਆਕੜਿਆ ਫਿਰਦਾ”
ਮੇਰਾ ਸਬਰ ਮੁੱਕ ਗਿਆ ਮੈੈ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਪੰਜਾਮਾ ਵੀ ਲਾਹ ਮਾਰਿਆ ਪੂਰਾ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਚੜ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਲੰਨ ਬੈਟਰੀ ਵਾਗੂੰ ਆਕੜਿਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਪੂਨਮ ਨੇ ਬਹੁਤ ਚੁੰਘਿਆ ਪਰ ਛੁੱਟਿਆ ਈ ਨੀ।
“ ਹਾਏ ਤੇਰਾ ਕਿੱਡਾ ਆ ” ਰਮਨ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ।
“ ਦੇਖਦੀ ਕੀ ਆ ਮਾਰ ਲਾ ਸਵਾਦ ”
ਓਹਨੇ ਨਾਲ ਈ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲਿਆ।
ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਈ। ਹੁਣ ਕਿਹੜੀ ਸ਼ਰਮ। ਓਹ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਚੂੰਘਣ ਲੱਗ ਪਈ
ਮੈ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਪਲੋਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।
ਓਹ ਵੀ ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ ਕਰਕੇ ਸਭ ਕੁਝ ਲਾਹ ਗਈ। ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਮੇਰੀ ਬੁੱਕਲ ਚ ਬੈਠ ਗਈ।
ਓਹ ਮੇਰੇ ਤੋ ਉਮਰ ਚ ਪੰਜ ਕੁ ਸਾਲ ਵੱਡੀ ਸੀ ਪਰ ਸਰੀਰ ਪੱਖੋੰ ਰੰਨ ਗਦਰ ਸੀ।
ਕੁਆਰੀ ਹੁੰਦੀ ਦੇ ਸਾਈਕਲ ਚਲਾ ਚਲਾ ਕੇ ਪੱਟ ਬਣੇ ਹੋਏ ਸੀ। ਗਾੰਡ ਪੂਰੀ ਗੁੰਦਵੀੰ ਸੀ।
ਮੈੰ ਓਹਦਾ ਦਾਣਾ ਮਸਲ ਦਿੱਤਾ ਓਹ ਤੜਫ ਉੱਠੀ “ ਹਾਏ ਵੇ ਕੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ”
ਮੈ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ। ਓਹ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪਲੋਸਣ ਲੱਗ ਪਈ।
“ ਤੇਰਾ ਤਾ ਮੋਟਾ ਵੀ ਬਾਹਲਾ ਮੈ ਤਾੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਐਡਾ ਦੇਖਿਆ ਆ। ”
“ ਬਾਈ ਦਾ ਵੀ ਹੋਊ ਐਨਾ ਕੁ ਤਾੰ ”
ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਮੈ ਆਪ ਮਿਣਿਆ ਸੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਾਢੇ ਨੌ ਇੰਚ ਲੰਬਾ ਤੇ ਢਾਈ ਇੰਚ ਮੋਟਾਈ ਸੀ।
ਰਮਨ ਮੇਰੇ ਸੰਦ ਦੇ ਛੇ ਕੁ ਇੰਚ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਦਾ ਨਹੁੰ ਰੱਖ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ “ ਐਡਾ ਆ ਮੇਰੇ hubby ਦਾ ”
“ ਆਹ ਤਾੰ ਧੱਕਾ ਆ ਤੁਹਾਡੇ ਜਿੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਸੁਨੱਖੀ ਮੁਟਿਆਰ ਨੂੰ ਜੇ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਹਾਣ ਨਾ ਮਿਲੇ”
ਓਹ ਮੇਰੇ ਡੋਡੇ ਤੇ ਜੀਭ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ
“ ਅੱਜ ਤੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾ ਦੇਣੀ ਆ। ਦੇਖੀ ਜੱਟ ਦੇ ਲੰਨ ਦਾ ਕਮਾਲ”
ਓਹ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਈ ਪੈ ਗਈ। ਮਤਲਬ ਓਹ ਤਿਆਰ ਸੀ।
ਮੈ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲਈ। ਓਹ ਤਾੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਈ ਗੋਡੇ ਜੋੜ ਕੇ ਧੌਣ ਟੇਡੀ ਧਰ ਕੇ ਚਿੱਤੜ ਉੱਚੇ ਚੱਕ ਕੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ।
ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਤੁਣਕੇ ਮਾਰੀ ਜਾਵੇ।
ਮੈੰ ਪਹਿਲਾੰ ਪੱਟਾਂ ਦੇ ਸੰਨ ਜਿਹੇ ਚ ਦੋ ਕੁ ਵਾਰੀ ਮਾਰਿਆ ਓਹਨੇ ਆਪ ਮੇਰਾ ਫੜ ਕੇ ਮੋਰੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ।
ਮੈ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ “ ਹਾਈਈਈ ਮਾਰਤੀ ਵੇ ”
ਓਹਨੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਸੁਆਦ ਜਿਹੇ ਮਾਲ ਰੌਲਾ ਪਾਇਆ। ਲੰਨ ਮੋਟਾ ਸੀ ਵੜੇ ਤੋ ਪੀੜ ਤਾੰ ਹੋਣੀ ਈ ਸੀ ਪਰ ਓਹ ਤਰਸੀ ਪਈ ਸੀ।
ਅੱਧਾ ਵੜ ਗਿਆ ਸੀ ਓਹ ਆਪ ਈ ਹਿੱਲਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਧਰਮ ਨਾਲ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ।
ਮੈ ਓਹਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋੰ ਫੜ ਕੇ ਦੂਜੇ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਧੁਰ ਲਾ ਦਿੱਤਾ
“ ਮਾਰਤੀ ਵੇਅਅਅਅਅਅ” ਓਹ ਕੂਕ ਮਾਰ ਕੇ ਮੂਧੀ ਡਿੱਗ ਪਈ
ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਿਆ “ ਸੁਆਦ ਖਰਾਬ ਕਿਉ ਕਰਦੀ ਏ ”
“ ਹਾਏ ਤੂੰ ਹੌਲੀ ਵਾੜ ਲਾ ”
ਮੈ ਲੱਤਾੰ ਚੱਕ ਕੇ ਗੋਡੇ ਮੋੜ ਕੇ ਹਿੱਕ ਤੇ ਰੱਖ ਲਏ।
ਓਹ ਫਿਰ ਪਾਸੇ ਦੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ ਤੇ ਭੋਸੜੀ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ “ ਦੇਖੀ ਧੱਕਾ ਨਾ ਕਰਿਉ ਮੇਰੀਆੰ ਚੀਕਾੰ ਬਾਹਰ ਸੁਣਨ ਗੀਆੰ ਫੇਰ”
ਮੈ ਘੱਸਾ ਫਿਰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਮਾਰਿਆ “ਹਾਏਏਏਏੇਏਏਏਏਏਏਏੇੇ”
ਲੰਨ ਪੌਣਾ ਵੜ ਗਿਆ।
ਮੈ ਹਲਾਇਆ ਤਾੰ ਓਹ ਚਾਦਰ ਦੇ ਰੁੱਗ ਭਰਨ ਲੱਗੀ। ਸੁਆਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਵੀ।
ਓਹਨੇ ਆਪ ਈ ਲੱਤਾੰ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆੰ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀਆੰ।
ਮੈ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਪੱਟ ਘੁੱਟ ਕੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲਏ ਤੇ ਘੱਸਿਆ ਦੀ ਰੇਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ
“ ਹਾਏਏਏਏੇ ਹੌਲੀ ਹਾਏਏੇੇੇੇਏਏਏ ਮੇਰੇ ਪੀੜ ਹਾਏੇੇੇ”
ਬੈੱਡ ਚੀਕਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।
ਮੈਨੂੰ ਭੁਲੇਖਾ ਜਿਹਾ ਪਿਆ ਕਿ ਕੋਈ ਆਇਆ ਆ ਮੈ ਚੋਰ ਅੱਖ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਨਾਲ ਦੀ ਗੁਆਂਢਣ ਦੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਬਾਰੀ ਦੀ ਵਿਰਲ ਚ ਮੂੰਹ ਲਾਈ ਖੜੀ ਸੀ।
ਮੈ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ ਰਮਨ ਲੰਨ ਦੇ ਸੁਆਦ ਚ ਮਸਤ ਹੋਈ ਚਿੱਤੜ ਚੱਕ ਚੱਕ ਘੱਸਿਆੰ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ ਦੇਖੀ ਜਾੰਦੀ ਆ।
ਰਮਨ ਇਕ ਵਾਰ ਝੜ ਗਈ ਤੇ ਕੁਮਲਾ ਜਿਹੀ ਗਈ।
ਮੈ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾੰ ਥੱਲੇ ਸਿਰਹਾਣਾ ਰੱਖ ਲਿਆ
ਦੁਬਾਰਾ ਅੜਾਇਆ ਤਾੰ ਓਹ ਵਿਚਾਲੇ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ
“ ਹਾਏ ਹੌਲੀ ਕਰ ਲਉ ਪਲੀਜ ”
ਮੈੰ ਓਹਦੇ ਗੁੱਟ ਫੜ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ
“ ਮਾੰਅਅਅਅਅਅਅ” ਓਹਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ ਤੇ ਵੰਗਾੰ ਟੁੱਟ ਗਈਆੰ ਹੁਣ ਲੰਨ ਸਾਰਾ ਵੜਿਆ ਸੀ।
ਓਹ ਰੌਲਾ ਚੱਕਣ ਲੱਗ ਪਈ।
ਮੈ ਮਾਰ ਮਾਰ ਘੱਸੇ ਖੂੰਜੇ ਚ ਲਾ ਲਈ।
ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਛੁੱਟੇ ਨਾ ਤੇ ਰੰਨ ਦੇ ਮੂੰਮਿਆੰ ਤੇ ਮੁੜਕਾ ਆ ਗਿਆ।
“ ਹਾਏ ਮੈ ਮਰਜੂੰਗੀ ਹਾਏ ਕੱਢ ਲਉ”
ਮੈ ਦੋ ਕੁ ਘੱਸੇ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਮਾਰੇ
“ ਹਾਏ ਵੇ ਡੈਡੀ ਮਾਰਤੀ ਵੇਅਅਅਅਅ”
ਓਹਦੇ ਵੱਸੋ ਬਾਹਰ ਸੀ ਪੀੜ ਸਹਿਣੀ
ਓਦੋੰ ਈ ਮੇਰਾ ਛੁੱਟ ਗਿਆ ਮੈੰ ਉਪਰ ਈ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਲੰਨ ਧਾਰਾੰ ਵਿੱਚੇ ਈ ਮਾਰੀ ਗਿਆ
ਫੇਰ ਜਦ ਮੈਂ ਬਾਰੀ ਚ ਦੇਖਿਆ ਗੁਆਂਢਣ ਦੀ ਕੁੜੀ ਅਜੇ ਵੀ ਖੜੀ ਸੀ ਮੈਂ ਅਪਣੀ ਨਿੱਕਰ ਪਾ ਲਈ ਰਮਨ ਨੇ ਵੀ kapde ਪਹਿਨ ਲਏ ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਚੋ ਹੋਕੇ ਆਇਆ ਰਮਨ ਨੇ ਹਾਂ ਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਮੈ ਬਾਹਰ ਗਿਆ ਤੂੰ ਏਥੇ ਕੀ ਕਰਦੀ ਬਬੀਤਾ ਉਹ ਬਸ ਸੰਘੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਸੀ ਜੋ ਇਕ ਵਾਰ ਲੈਣ. ਤੋ ਬਾਅਦ ਵੀ ਆਕੜਿਆ ਪਿਆ ਸੀ
ਮੈ ਅੰਦਰ ਲਿਜਾ ਕੇ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾ ਲਈ।
ਗੱਲਾ ਤੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ
ਓਹ ਅੱਖਾੰ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਖੜ ਗਈ ਮੈ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ।
ਸਰੀਰ ਟੋਹਣ ਦਾ ਸੁਆਦ ਕੁਆਰੀ ਤੇ ਈ ਆਉੰਦਾ ਆ।
ਮੂੰਮੇ ਖੜਵੇੰ ਹੋਣ ਡੋਡੀਆੰ ਨਿੱਕੀਆੰ ਹੋਣ ਮਸਲੀ ਜਾਓ ਬੱਸ। ਰਮਨ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ
ਉਹ ਖੜੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਓਹ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਨਿਆਣੀ ਤਾੰ ਆਪ ਨਿਸਰੀ ਫਿਰਦੀ ਆ।
ਓਹ ਵੀ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ ਵਧੀਆ ਆ ਕਾਣੀ ਹੋ ਜਾਊ।
ਮੈ ਬਬੀਤਾ ਦੀ ਕਮੀਜ ਉਪਰ ਚੱਕ ਲਈ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲਏ।
ਬਬੀਤਾ ਸਿਸਕਣ ਲੱਗੀ।
ਮੈ ਓਹਦਾ ਨਾਲਾ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤਾ।
ਬਬੀਤਾ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਮੈ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਮਾਰਿਆ ਤਾੰ ਓਹਦੀ ਭੋਸੜੀ ਤੇ ਸੰਘਣੇ ਵਾਲ ਸਨ। ਮੈ ਊੰਗਲ ਪਾਈ ਓਹ ਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ।
ਮੈ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਨੰਗੀ ਕਰ ਲਈ ਰਮਨ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਖੜ ਗਈ।
ਮੈ ਬਬੀਤਾ ਦੇ ਮੂੰਮੇ ਫਿਰ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।
ਰਮਨ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਕਿ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਵੇ।
ਮੇਰਾ ਫਿਰ ਹਿੜ ਗਿਆ ਰਮਨ ਮੈਡਮ ਨੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲਿਆ
ਮੈ ਬਬੀਤਾ ਦੀਆੰ ਡੋਡੀਆੰ ਖਾ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਮੇਰਾ ਡੋਡਾ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ।
ਰਮਨ ਨੇ ਬਬੀਤਾ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਚ ਲੈਣ ਲਈ ਜਿਵੇ ਕੱਟੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਥਣ ਪਾਈਦਾ ਆ।
ਬਬੀਤਾ ਨੇ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਪਹਿਲਾ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਇਆ ਸੀ। ਓਹ ਕੰਬਦੇ ਬੁੱਲਾੰ ਨਾਲ ਚੂੰਘਣ ਲੱਗੀ।
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈ
ਮੈ ਬਬੀਤਾ ਦੀਆੰ ਲੱਤਾੰ ਚੱਕ ਲਈਆੰ
“ ਵੇ ਥੋੜਾ ਪਾਈ ਨਿਆਣੀ ਦੇ ਵੇਖੀ ਕਿਤੇ ਧੱਕਾ ਨਾ ਕਰੀ ”
ਰਮਨ ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਮੇਰੀ ਸੱਟ ਦਾ ਡਰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਜੁਆਕੜੀ ਆ ।
ਮੈ ਬਬੀਤਾ ਦੇ ਵਾਲਾ ਚ ਮੋਰੀ ਦਾ ਅੰਦਾਜਾ ਜਿਹਾ ਲਾ ਕੇ ਜੋਰ ਮਾਰਿਆ
,“ ਹਾਏਏਅਅਅਏਏਏੇ ਮਾਰਤੀ ”
ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਸਹੀ ਲੱਗਿਆ ਸੀ। ਰਮਨ ਨੇ ਮੋਢਿਆੰ ਤੋ ਨੱਪ ਲਈ
“ ਬੱਸ ਬੱਸ ਮਾੜੀ ਜਿਹੀ ਹੀ ਪੀੜ ਹੋਣੀ ਆ ”
“ ਹਾਏਏਏੇ ਮੇਰੀ ਦੁੱਖਦੀ ਆ ”
ਮੈ ਦੂਜੇ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਗੱਡ ਦਿੱਤਾ।
ਜੁਆਕੜੀ ਦੀ ਪਾਟ ਗਈ ਮੇਰੇ ਟੱਟੇ ਖੂਨ ਨਾਲ ਲਿਬੜ ਗਏ।
ਓਹ ਰੋ ਰੋ ਕੇ ਮਿੰਨਤਾੰ ਕਰੇ ਪਰ ਮੈ ਦੂਹਰੀ ਕਰ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰੀ ਹੀ ਗਿਆ।
ਬਬੀਤਾ ਕਦੇ ਕੋਡੀ ਕਦੇ ਗੋਡਿਆ ਤੇ ਕਦੇ ਗਾੰਡ ਉੱਚੀ ਕਦੇ ਲੱਤ ਚੱਕ ਲਈਆੰ। ਬਬੀਤਾ ਬੌਦਲ ਗਈ। ਮਾਰ ਮਾਰ ਚਪੇੜਾਂ ਚਿਤੜ ਲਾਲ ਕਰਤੇ ਤੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਛੁੱਟ ਗਿਆ
