- 160
- 171
- 44
ਲਓ ਜੀ ਪੇਸ਼ ਹੈ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਗਰਮ ਗਰਮ ਮਿੱਠੀ ਜਿਹੀ ਕਹਾਣੀ:
ਰਮਨੀਕ ਉਮਰ 21 ਸਾਲ ਸੀਲ ਪੈਕ ਫੂਦੀ ਦੀ ਮਾਲਕਨ ਸੀ ਤੇ ਸਿਰੇ ਦੀ ਘੁਮੰਡੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਸਿੱਧੇ ਮੂੰਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦੀ ਕਾਲਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰ ਕਰ ਹਾਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ, ਪਰ ਓਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਈ, ਮੁੰਡੇ ਓਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਵੇਖ ਕੇ ਹੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਸਨ।
ਇਕ ਦਿਨ ਕਾਲਜ ਜਾਂਦਿਆ ਕਾਰ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ ਕੇ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਗੋਡੇ ਤੇ ਸੱਟ ਲੱਗ ਗਈ, ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇਹ ਬੜੀ ਲੜਾਕੀ ਕੁੜੀ ਹੈ। ਇੰਨੀ ਦੇਰ ਨੂੰ ਇਕ ਹੱਥ ਰਮਣੀਕ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇਕੇ ਉਠਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਬਿਠਾ ਲਿਆ, ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਇਵੇ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸੁਪਨਾ ਹੋਵੇ, ਰਮਣੀਕ ਉਸ ਆਦਮੀ ਵੱਲ ਹੀ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ ਕੋਈ 28 ਸਾਲ ਦੇ ਕਰੀਬ ਸੀ, ਕਰੀਬ 6 ਫੁੱਟ ਲੰਬਾ, ਚੌੜੀ ਛਾਤੀ, ਸੈਕਸੀ ਅੱਖਾਂ, ਰਮਣੀਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਵਲ ਇੰਨੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਕੀ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ, ਉਹ ਤੇ ਬੱਸ ਗਵਾਚੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਉਸ ਆਦਮੀ ਦੇ ਪਰਫਿਊਮ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੋ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਕਮਲਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਆਦਮੀ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਲਮ ਪੱਟੀ ਕਰਵਾ ਕੇ ਉਸੇ ਘਰ ਦਾ ਪਤਾ ਪੁੱਛ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਉਸ ਨੂੰ ਡ੍ਰੌਪ ਕਰਨ ਗਿਆ।
ਇੰਨੀ ਦੇਰ ਤਕ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ-ਦੂਜੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇੰਟਰੋਡਕਸ਼ਨ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ,
ਰਮਣੀਕ ਪੀਜੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰੂਮ ਵਿਚ,ਓਹ ਆਦਮੀ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਕੇ ਅੰਦਰ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ, ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬਿਠਾ ਦਿੱਤਾ, ਰਮਣੀਕ ਨੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ,"ਸਰ ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਕੀ ਹੈ? ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹੋ?"
ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ,"ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਤੇਜਦੀਪ ਹੈ।ਮੇਰਾ ਐਕਸਪੋਰਟ ਦਾ ਬਿਜ਼ਨਸ ਹੈ।"
ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਉਸ ਆਦਮੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹਟ ਰਹੀ। ਉਸ ਦਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀ ਜਾਵੇ, ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਮੰਤਵ ਨਾਲ ਰਮਣੀਕ ਨੇ ਓਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ," ਮੈਂ ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਅੱਜ ਜਦ ਮੈਂ ਡਿੱਗੀ ਪਈ ਸੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ, ਸਿਰਫ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਧਾਇਆ, ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਹੋ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਾਂ?"
ਤਾਂ ਤੇਜਦੀਪ ਬੋਲਿਆ,"ਲੈ ਇਹ ਕਿਹੜੀ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੋ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਅਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਕੋਫੀ ਬਣਾ ਕੇ ਪਿਲਾ ਦਿਓ। ਏਨਾ ਕਾਫੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਲਈ।" ਰਮਨੀਕ ਬੋਲੀ,"ਤੇਜ ਤੁਹਾਡਾ ਸੁਭਾਅ ਬਹੁਤ ਕੇਅਰਿੰਗ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਜਾਦੂ ਹੈ।"
ਤੇਜਦੀਪ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ," ਨਹੀਂ ਰਮਨੀਕ ਇਹ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਵਡੱਪਨ ਹੈ।
ਚਲੋ ਹੁਣ ਮੈਂ ਚਲਦਾ ਹਾਂ, ਫਿਰ ਮਿਲਾਂਗੇ।"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਰਮਣੀਕ ਪੁੱਛਿਆ,"ਕਦੋਂ ਮਿਲੋਗੇ?" ਤੇਜ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਰਮਨੀਕ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਕਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ, ਤੇ ਬੋਲਿਆ,"ਬਹੁਤ ਜਲਦ, ਜਿਸ ਦਿਨ ਠੀਕ ਹੋਏ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਲਇਓ, ਚਲੋ ਬਾਏ ਮੈਂ ਵੀ ਆਫਿਸ ਜਾਣਾ ਹੈ।"
ਤੇਜਦੀਪ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ । ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਤੇਜ਼ ਦੀਪ ਦਾ ਮਹਿਕ ਦਾ ਜਿਸਮ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਹੈ, ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਮਰ ਅਤੇ ਹੱਥਾਂ ਤਮਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਤੇਜਦੀਪ ਕੋਲੋਂ ਉਸ ਦਾ ਮੁਬਾਇਲ ਨੰਬਰ ਤਾਂ ਲਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਸ ਰਹੀ । ਤੇਜ ਦੇ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਵਿਚ ਗੁਆਚੀ ਹੋਈ ਦੀ ਲੱਗ ਗਈ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਲੱਗਾ।
ਰਮਨੀਕ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਲਗਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਰਮਣੀਕ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਮਹਿਲ ਵਿਚ ਜੇਵਰਾਂ ਨਾਲ ਲੱਦੀ ਹੋਈ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਿਥੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਖੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਫੁੱਲ ਖਿਲੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਰਾਜਾ ਉਸਦੇ ਵੱਲ ਤੁਰਿਆ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਰਮਨੀਕ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਗਈ ਰਾਜਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਤੇਜਦੀਪ ਸੀ, ਤੇਜ਼ ਨੇ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ,"ਰਮਣੀਕ ਇੱਥੇ ਆ ਕੇ ਕਿਵੇਂ ਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।" ਉਸ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਸਿਰ ਰੱਖ ਦੀ ਹੋਈ ਰਮਨੀਕ ਬੋਲੀ,"ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਆ ਗਈ ਹਾਂ।" ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਠੋਡੀ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਕੇ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਕਿਹਾ,"ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸਵਰਗ ਦੀ ਅਪਸਰਾ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖਾਂਗਾ।"
ਦੋਨਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਰਮਨੀਕ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਫੜ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਨਹੀਂ ਉਸ ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮ ਲਿਆ। ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪੱਨ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਇਆ। ਤੇਜਦੀਪ ਰਮਨੀਕ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਬੈਠਾ ਕੇ, ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਆ ਰਹੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਇਕ ਗਲ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਲਿਆ, ਰਮਨੀਕ ਨੂੰ ਤੇਜ ਦੇ ਜਿਸਮ ਚੋ ਇਹੀ ਖੁਸ਼ਬੋ ਖਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਤੇਜ ਵੀ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਬੈਡ ਤੇ ਢੋ ਲਗਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ, ਤੇ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਆਪਣੇ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈ ਲਿਆ, ਤੇਜ ਦੇ ਦੋਨੋ ਹੱਥ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਪੇਟ ਤੇ ਸਨ, ਤੇ ਜਿੱਥੇ-ਜਿੱਥੇ ਤੇਜ ਦੇ ਹੱਥ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸਨ ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਬੌਡੀ ਸ਼ੀਵਰਿੰਗ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਰਮਨੀਕ ਅਸੀਮ ਅਨੰਦ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਉਹ ਮਾਹੀ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਰਾਤ ਆਪਣੀ ਤੇਜ਼ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਗਲੇ ਵਿਚ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਗਹਿਣੇ ਉਤਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਤੇਜ ਦੇ ਬੁੱਲ ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਲਗਦੇ ਰਮਨੀਕ ਕੰਬ ਜਾਂਦੀ, ਤੇ ਸਿਸਕ ਜਾਂਦੀ। ਇਕ ਇਕ ਕਰ ਕੇ ਸਾਰੇ ਗਹਿਣੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਕਦੀ ਗਰਦਨ ਕਦੀ ਕੱਨ ਕਦੇ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਹੋਇਆ ਤੇਜ਼ ਉਸ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੀ ਕਮਰ ਤੇ ਵੀ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਡੋਡਿਆਂ ਵਾਲੇ ਬਲਾਉਜ ਦੀ ਇਕ ਡੋਰੀ ਖਿੱਚ ਕੇ ਸਾਰੀ ਕਮਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਉਸਦਾ ਬਲਾਊਜ਼ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਰਮਨੀਕ ਇਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਸਮਾ ਗਈ।
ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਪਤਲੀ ਜਿਹੀ ਚੁੰਨੀ ਸੀ ਤੇ ਕਮਰ ਤੋ ਥੱਲੇ ਲਹਿੰਗਾ, ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਕਮਰ ਅਤੇ ਪੇਟ ਤੇ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਦੋਨੋ ਉਭਾਰਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਲੈ ਲਿਆ, ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਸਲਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚੈਰੀ ਵਰਗੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਫੜ ਕੇ ਮਸਲਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਰਮਨੀਕ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਗੋਤੇ ਲਗਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਰਮਨੀਕ ਆਪਣੇ ਦੋਨੋ ਪੈਰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਰਗੜ ਰਹੀ ਸੀ,
ਤੇ ਬੱਸ ਆਹ, ਹਾਏ, ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ ਉਫ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਇੱਕ ਗੁਲਾਬ ਦਾ ਫੁੱਲ ਫੜ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੋ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਹੇਠਾਂ ਆਉਣ ਲੱਗਾ, ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਫੇਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਧੋਣ ਤੋ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਦੋਨਾਂ ਉਭਾਰਾਂ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ, ਰਮਨੀਕ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ,
ਉਹ ਪਲਟ ਕੇ ਤੇਜ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਗਈ, ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪਈ, ਉਹ ਓਸ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਵਿੱਚ ਬੁੱਲ ਪਾਉਣੀ ਲੱਗੀ ਸੀ ਕਿ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਕ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਦਿੱਤਾ,
ਤੇ ਕਿਹਾ,"ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਓ"। ਜਿਉਂ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਨਰਮ ਕਲਾਈਆਂ ਫੜਕੇ ਬੈਡ ਦੀ ਢੋਹ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰੱਸੀ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਨਾਲ ਬੰਨ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹੁਣ ਰਮਨੀਕ ਦੋਨੋਂ ਬਾਹਾਂ ਉਪਰ ਬੈਡ ਵਲ ਕਰਕੇ ਲੇਟੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਇੱਕ ਕਾਲੀ ਪੱਟੀ ਰਮਨੀਕ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤੀ, ਤੇ ਲਹਿੰਗੇ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਇੱਕ ਸਾਈਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ, ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਕੱਪੜਾ ਹੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਜੱਨਤ ਦਾ ਦਵਾਰ ਢਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਆ ਰਹੇ ਅਨੰਦ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੱਪੜਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਮਾਦਕ ਮਹਿਕ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਜੋ ਤੇਜਦੀਪ ਦੇ ਨੱਕ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ।
ਬੈਡ ਤੋਂ ਉੱਤਰ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਉਸਦਾ ਆਖਰੀ ਕੱਪੜਾ ਵੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁੰਘਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਸਾਈਟ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ, ਬੈਡ ਤੋਂ ਉੱਤਰ ਕੇ ਕੁਝ ਫਲ ਅੰਗੂਰ, ਚਏਅਰੀ, ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ ਲੈ ਕੇ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਇਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਜਿਸਮ ਤੋ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਚੁੱਕ ਕੇ ਖਾਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਕਦੀ ਕਦੀ ਫਲ ਦਾ ਰਸ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਵੀ ਲਗਾ ਦਿੰਦਾ, ਰਮਨੀਕ ਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਤਨਦੇਹੀ ਨਾਲ ਜੂਝਦਾ ਹੋਇਆ ਤੇਜ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਇਕ ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ ਰੱਖ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਚੂਸਣ ਨੂੰ ਲਈ ਕਹਿਣਾ ਲੱਗਾ, ਉਸਦੀਆਂ ਦੋਨੋਂ ਟਾਇਟ ਹੋਈਆ ਡੋਡੀਆਂ ਤੋ ਬਾਦ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸੁਫ਼ਨਾ -2
ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਮਸਲਦੇ ਹੋਏ ਤੇਜਦੀਪ ਥੱਲੇ ਆ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਫੁਦੀ ਦੇ ਬੁਲਾਂ ਤੇ ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ ਨੂੰ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਰਮਣੀਕ ਬਿਨਾ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਮਛਲੀ ਵਾਂਗ ਤੜਫ਼ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦੱਬ ਰਹੀ ਸੀ। ਬੇਕਾਬੂ ਹੋ ਕੇ ਰਮਨੀਕ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਬੋਲਣ ਲੱਗ ਪਈ, "ਤੇਜ ਪਲੀਜ ਹੁਣ ਪਾਂ ਦੋ ਅੰਦਰ, ਆਹ ਆਹ ਉਫ ਹਾਏ ਹੌਲੀ ਚੂਸ, ਓ ਓ ਆਹ, "
ਪਰ ਤੇਜਦੀਪ ਇਕ ਅੰਗੂਰ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਨਿਚੋੜ ਕੇ ਉਸਦਾ ਅਰਕ ਚੱਟ ਦਾ ਹੋਇਆ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤਕ ਜੀਭ ਫੇਰ ਜਾਂਦਾ, ਇਹ ਅਨੰਦ ਰਮਨੀਕ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਹੱਥ ਅਜੇ ਵੀ ਬੰਨੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਕੁੱਝ ਹੀ ਸਮੇਂ ਚ ਰਮਨੀਕ ਝੜ ਗਈ ਪਰ ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਜਿਸਮ ਦਾ ਕਾਇਲ ਹੋਇਆ ਤੇਜ ਰੁਕਿਆ ਨਾ,
ਉਸਦੇ ਮਹਿਕਦੇ ਜਿਸਮ ਦਾ ਇਕ ਇੱਕ ਅੰਗ ਤੇ ਹਿੱਸਾ ਓਹ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ,
ਰਮਨੀਕ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਹ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਚ ਸੀ, ਕਿ ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਦ ਲਗਾ ਕੇ , ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂੰ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਰਮਨੀਕ ਨੇ ਹੌਲੀ ਜਹੀ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹ ਲਿਆ, ਤੇਜ ਨੇ ਪੂਰਾ ਲੱਨ ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ, ਰਮਨੀ ਵੀ ਮਸਤ ਹੋ ਕੇ ਤੇਜ ਦਾ ਲੱਨ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ।
ਤੇਜ ਦਾ ਪਿਆਰ ਹੁਣ ਥੋੜਾ ਰਫ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਰਮਨੀਕ ਵੀ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ, ਲਗਾਤਾਰ 15 ਮਿੰਟ ਚੂਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੇਜਦੀਪ ਦਾ ਲੱਨ ਪਚਕਾਰੀ ਮਾਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ ਰਮਨੀਕ ਲੱਨ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ ,
" ਜਾਨ ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਚੂਸ, ਆਹ, ਪੂਰਾ ਚੂਸ, ਆਹ"
ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਤੇਜਦੀਪ ਰਮਣੀਕ ਦਾ ਸਿਰ ਫੜ ਕੇ ਪੂਰਾ ਲੱਨ ਉਸ ਦੇ ਸੰਘ ਵਿਚ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਝੜਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਰਮਣੀਕ ਉਸ ਦੇ ਥੱਲੇ ਦੱਬੀ ਹੋਈ ਹਿੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਾ ਰਹੀ, ਉਸ ਨੇ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦੀ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਤੇਜਦੀਪ ਦੀ ਮਜਬੂਤ ਪਕੜ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰਨ ਲੱਨ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀਣਾ ਪਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਇਆ ਤੇ ਓਹ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਮੂੰਹ ਚ ਪਏ ਲੱਨ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ, ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਮਨੀਕ ਉਸਨੂੰ ਧੱਕਾ , ਮਾਰਿਆ, ਕਿ ਅਚਾਨਕ ਖਟਕਦੀ ਆਵਾਜ ਆਈ, ਰਮਨੀਕ ਤ੍ਰਭਕ ਕੇ ਉਠੀ, ਸੁਪਨਾ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਰਮਣੀਕ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ, ਤੇ ਸਰਾਣੇ ਪਿਆ ਗਲਾਸ ਰਮਨੀਤ ਦਾ ਹੱਥ ਵੱਜ ਕੇ ਥੱਲੇ ਡਿੱਗ ਕੇ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਉਹ ਉਠ ਕੇ ਬੈਠੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੋਈ ਤੇਜ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ।
ਉਸ ਦਿਨ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਨਹਾਉਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਫੂਦੀ ਨੂ ਰਗੜ ਰਗੜ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਤੇਜਦੀਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ, ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਦੇਖੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੀ ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਉਂਗਲ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ , ਉਹ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ, ਤੇ ਕੁਝ ਹੀ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਝੜ੍ਹ ਗਈ।
ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਕਾਮ ਚੜ੍ਹ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਹ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਤੇਜਦੀਪ ਦੇ ਥੱਲੇ ਪੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ,
।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਖਲੋ ਕੇ ਉਹ ਤੇਜਦੀਪ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ, ਕਰੀਬ 10 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਤੇਜਦੀਪ ਦੀ ਗੱਡੀ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਗਈ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੇਜਦੀਪ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਰਮਣੀਕ ਖਿੜਕੀ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਈ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਨੇ, ਕੀ ਅਸੀਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਕਿਤੇ ਬੈਠ ਸਕਦੇ ਹਾਂ", ਰਮਨੀਕ ਬੋਲੀ।
"ਹਾਂਜੀ ਹਾਂਜੀ ਬਿਲਕੁਲ, ਦੱਸੋ ਕਿੱਥੇ ਚਲੀਏ"
ਰਮਨੀਕ ਸੰਗਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ "ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੋ ਬੱਸ ਲੈ ਚੱਲੋ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਤੀਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਤੇ ਕੋਈ ਜਾਦੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਏ"
ਤੇਜਦੀਪ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕੇ ਰਮਨੀਕ ਕੁਝ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਸੋ ਉਸ ਨੇ ਗੱਡੀ ਵਾਪਿਸ ਆਪਣੇ ਫਲੈਟ ਵੱਲ ਨੂੰ ਮੋੜ ਲਈ ਤੇ ਬੋਲਿਆ,"ਚਲੋ ਮੇਰੇ ਫਲੈਟ ਤੇ ਚਲਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਕਾਫੀ ਪੀਂਦੇ ਹਾਂ"
10 ਮਿੰਟ ਵਿਚ ਹੀ ਉਹ ਦੋਨੋਂ ਤੇਜਦੀਪ ਦੇ ਫਲੈਟ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਠਾ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਉਸ ਲਈ ਕੋਲਡ ਡਰਿੰਕ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ, ਰਮਣੀਕ ਉਸ ਦਾ ਫਲੈਟ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਦੀਵਾਰਾਂ ਤੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਪੋਰਟ੍ਰੇਟ ਬੜੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕ ਮਰਦ ਇਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਅਲਿੰਗਣ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਤਸਵੀਰ ਉਹ ਤੇ ਤੇਜਦੀਪ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ," ਲਗਦਾ ਹੈ ਤਸਵੀਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਈ ਹੈ,"
ਰਮਣੀਕ ਤ੍ਰਭਕ ਕੇ ਬੋਲੀ,, "ਹਾਂ ਹਾਂ ਜੀ,
ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੀ ਤਸਵੀਰ ਹੈ"।
ਰਮਨੀਕ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਈ ਲਗਾਤਾਰ ਉਹ ਤਸਵੀਰ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਜਾ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ ਤਾਂ ਰਮਨੀਕ ਇਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ, ਤੇਜਦੀਪ ਉਸਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਜ਼ਦੀਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਕਿ ਓਹਨਾ ਦੇ ਸਾਹ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਾਹਾਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਦੋਨਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ," ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰੋਗੇ?," ਰਮਨੀਕ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ ਤੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲਈ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਠੋਡੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਉਪਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲਿਜਾਣ ਲੱਗਾ, ਰਮਣੀਕ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਿਲਣ ਦਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਉਸ ਦਾ ਰਾਤ ਵਾਲਾ ਸੁਪਨਾ ਯਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸ਼ਰਬਤੀ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰੱਸ ਉਹ ਪੀਂਦੇ ਰਹੇ,
ਇਕ ਅੱਲੜ ਮੁਟਿਆਰ ਅੱਜ ਤੇਜਦੀਪ ਦੀਆ ਬਾਹਾ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਤੇ ਰਮਣੀਕ ਦੀ ਵੀ ਹਸਰਤ ਪੂਰੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਅੱਜ ਤੇਜਦੀਪ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਉਸੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਰਾਤ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਕੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇਜਦੀਪ ਨੂੰ ਦੱਸੀ। ਤੇ ਤੇਜਦੀਪ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਰਾਣੀਆਂ ਵਾਂਗ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਬੇਡਰੂਮ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਜਾਣੇ ਅਸੀਮ ਅਨੰਦ ਵਿਚ ਭਿੱਜ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁਲਝੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਰਮਣੀਕ ਦਾ ਕੁਆਰਾਪਣ ਭੰਗ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ ਭੋਗਿਆ, ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਦੋਨੋ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਤੇ ਚੱਟ ਦੇ ਰਹੇ, ਰਮਨੀਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਫੁਦੀ ਦੇ ਕੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਪੈ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ, ਨੂੰ ਫਿਰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਵਾਦਾ ਕਰ ਕੇ ਰਮਨੀਕ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਤੇ ਤੇਜਦੀਪ ਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਸੁਪਨੇ ਲੈਣ ਲੱਗ ਪਈ..
ਰਮਨੀਕ ਉਮਰ 21 ਸਾਲ ਸੀਲ ਪੈਕ ਫੂਦੀ ਦੀ ਮਾਲਕਨ ਸੀ ਤੇ ਸਿਰੇ ਦੀ ਘੁਮੰਡੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਸਿੱਧੇ ਮੂੰਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦੀ ਕਾਲਜ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰ ਕਰ ਹਾਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ, ਪਰ ਓਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਈ, ਮੁੰਡੇ ਓਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਵੇਖ ਕੇ ਹੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਸਨ।
ਇਕ ਦਿਨ ਕਾਲਜ ਜਾਂਦਿਆ ਕਾਰ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ ਕੇ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਗੋਡੇ ਤੇ ਸੱਟ ਲੱਗ ਗਈ, ਕੋਈ ਵੀ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇਹ ਬੜੀ ਲੜਾਕੀ ਕੁੜੀ ਹੈ। ਇੰਨੀ ਦੇਰ ਨੂੰ ਇਕ ਹੱਥ ਰਮਣੀਕ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇਕੇ ਉਠਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਬਿਠਾ ਲਿਆ, ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਇਵੇ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਸੁਪਨਾ ਹੋਵੇ, ਰਮਣੀਕ ਉਸ ਆਦਮੀ ਵੱਲ ਹੀ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ ਕੋਈ 28 ਸਾਲ ਦੇ ਕਰੀਬ ਸੀ, ਕਰੀਬ 6 ਫੁੱਟ ਲੰਬਾ, ਚੌੜੀ ਛਾਤੀ, ਸੈਕਸੀ ਅੱਖਾਂ, ਰਮਣੀਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਵਲ ਇੰਨੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਕੀ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ, ਉਹ ਤੇ ਬੱਸ ਗਵਾਚੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਉਸ ਆਦਮੀ ਦੇ ਪਰਫਿਊਮ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੋ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਕਮਲਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਆਦਮੀ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਲਮ ਪੱਟੀ ਕਰਵਾ ਕੇ ਉਸੇ ਘਰ ਦਾ ਪਤਾ ਪੁੱਛ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਉਸ ਨੂੰ ਡ੍ਰੌਪ ਕਰਨ ਗਿਆ।
ਇੰਨੀ ਦੇਰ ਤਕ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ-ਦੂਜੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇੰਟਰੋਡਕਸ਼ਨ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ,
ਰਮਣੀਕ ਪੀਜੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰੂਮ ਵਿਚ,ਓਹ ਆਦਮੀ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਕੇ ਅੰਦਰ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ, ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬਿਠਾ ਦਿੱਤਾ, ਰਮਣੀਕ ਨੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ,"ਸਰ ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਕੀ ਹੈ? ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹੋ?"
ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ,"ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਤੇਜਦੀਪ ਹੈ।ਮੇਰਾ ਐਕਸਪੋਰਟ ਦਾ ਬਿਜ਼ਨਸ ਹੈ।"
ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਉਸ ਆਦਮੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹਟ ਰਹੀ। ਉਸ ਦਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀ ਜਾਵੇ, ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਮੰਤਵ ਨਾਲ ਰਮਣੀਕ ਨੇ ਓਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ," ਮੈਂ ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ, ਅੱਜ ਜਦ ਮੈਂ ਡਿੱਗੀ ਪਈ ਸੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ, ਸਿਰਫ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਧਾਇਆ, ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਹੋ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਾਂ?"
ਤਾਂ ਤੇਜਦੀਪ ਬੋਲਿਆ,"ਲੈ ਇਹ ਕਿਹੜੀ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੋ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਅਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਕੋਫੀ ਬਣਾ ਕੇ ਪਿਲਾ ਦਿਓ। ਏਨਾ ਕਾਫੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਲਈ।" ਰਮਨੀਕ ਬੋਲੀ,"ਤੇਜ ਤੁਹਾਡਾ ਸੁਭਾਅ ਬਹੁਤ ਕੇਅਰਿੰਗ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਜਾਦੂ ਹੈ।"
ਤੇਜਦੀਪ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ," ਨਹੀਂ ਰਮਨੀਕ ਇਹ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਵਡੱਪਨ ਹੈ।
ਚਲੋ ਹੁਣ ਮੈਂ ਚਲਦਾ ਹਾਂ, ਫਿਰ ਮਿਲਾਂਗੇ।"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਰਮਣੀਕ ਪੁੱਛਿਆ,"ਕਦੋਂ ਮਿਲੋਗੇ?" ਤੇਜ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਰਮਨੀਕ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਕਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ, ਤੇ ਬੋਲਿਆ,"ਬਹੁਤ ਜਲਦ, ਜਿਸ ਦਿਨ ਠੀਕ ਹੋਏ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਲਇਓ, ਚਲੋ ਬਾਏ ਮੈਂ ਵੀ ਆਫਿਸ ਜਾਣਾ ਹੈ।"
ਤੇਜਦੀਪ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ । ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਤੇਜ਼ ਦੀਪ ਦਾ ਮਹਿਕ ਦਾ ਜਿਸਮ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਕੋਲ ਹੈ, ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸਦੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਮਰ ਅਤੇ ਹੱਥਾਂ ਤਮਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਤੇਜਦੀਪ ਕੋਲੋਂ ਉਸ ਦਾ ਮੁਬਾਇਲ ਨੰਬਰ ਤਾਂ ਲਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਸ ਰਹੀ । ਤੇਜ ਦੇ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਵਿਚ ਗੁਆਚੀ ਹੋਈ ਦੀ ਲੱਗ ਗਈ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਲੱਗਾ।
ਰਮਨੀਕ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਲਗਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਰਮਣੀਕ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਮਹਿਲ ਵਿਚ ਜੇਵਰਾਂ ਨਾਲ ਲੱਦੀ ਹੋਈ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਿਥੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਖੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਫੁੱਲ ਖਿਲੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਰਾਜਾ ਉਸਦੇ ਵੱਲ ਤੁਰਿਆ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਰਮਨੀਕ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਗਈ ਰਾਜਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਤੇਜਦੀਪ ਸੀ, ਤੇਜ਼ ਨੇ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ,"ਰਮਣੀਕ ਇੱਥੇ ਆ ਕੇ ਕਿਵੇਂ ਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।" ਉਸ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਸਿਰ ਰੱਖ ਦੀ ਹੋਈ ਰਮਨੀਕ ਬੋਲੀ,"ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਆ ਗਈ ਹਾਂ।" ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਠੋਡੀ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਕੇ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਕਿਹਾ,"ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸਵਰਗ ਦੀ ਅਪਸਰਾ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖਾਂਗਾ।"
ਦੋਨਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਰਮਨੀਕ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਫੜ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਨਹੀਂ ਉਸ ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮ ਲਿਆ। ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪੱਨ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਇਆ। ਤੇਜਦੀਪ ਰਮਨੀਕ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਬੈਠਾ ਕੇ, ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਆ ਰਹੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਇਕ ਗਲ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਲਿਆ, ਰਮਨੀਕ ਨੂੰ ਤੇਜ ਦੇ ਜਿਸਮ ਚੋ ਇਹੀ ਖੁਸ਼ਬੋ ਖਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਤੇਜ ਵੀ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਬੈਡ ਤੇ ਢੋ ਲਗਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ, ਤੇ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਆਪਣੇ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈ ਲਿਆ, ਤੇਜ ਦੇ ਦੋਨੋ ਹੱਥ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਪੇਟ ਤੇ ਸਨ, ਤੇ ਜਿੱਥੇ-ਜਿੱਥੇ ਤੇਜ ਦੇ ਹੱਥ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸਨ ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਬੌਡੀ ਸ਼ੀਵਰਿੰਗ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਰਮਨੀਕ ਅਸੀਮ ਅਨੰਦ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਉਹ ਮਾਹੀ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਰਾਤ ਆਪਣੀ ਤੇਜ਼ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਗਲੇ ਵਿਚ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਗਹਿਣੇ ਉਤਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਤੇਜ ਦੇ ਬੁੱਲ ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਲਗਦੇ ਰਮਨੀਕ ਕੰਬ ਜਾਂਦੀ, ਤੇ ਸਿਸਕ ਜਾਂਦੀ। ਇਕ ਇਕ ਕਰ ਕੇ ਸਾਰੇ ਗਹਿਣੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਕਦੀ ਗਰਦਨ ਕਦੀ ਕੱਨ ਕਦੇ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ ਹੋਇਆ ਤੇਜ਼ ਉਸ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੀ ਕਮਰ ਤੇ ਵੀ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਡੋਡਿਆਂ ਵਾਲੇ ਬਲਾਉਜ ਦੀ ਇਕ ਡੋਰੀ ਖਿੱਚ ਕੇ ਸਾਰੀ ਕਮਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਉਸਦਾ ਬਲਾਊਜ਼ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਰਮਨੀਕ ਇਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਸਮਾ ਗਈ।
ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਪਤਲੀ ਜਿਹੀ ਚੁੰਨੀ ਸੀ ਤੇ ਕਮਰ ਤੋ ਥੱਲੇ ਲਹਿੰਗਾ, ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਕਮਰ ਅਤੇ ਪੇਟ ਤੇ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਦੋਨੋ ਉਭਾਰਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਲੈ ਲਿਆ, ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਸਲਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚੈਰੀ ਵਰਗੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਫੜ ਕੇ ਮਸਲਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਰਮਨੀਕ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਗੋਤੇ ਲਗਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਰਮਨੀਕ ਆਪਣੇ ਦੋਨੋ ਪੈਰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਰਗੜ ਰਹੀ ਸੀ,
ਤੇ ਬੱਸ ਆਹ, ਹਾਏ, ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ਸ਼ ਉਫ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਇੱਕ ਗੁਲਾਬ ਦਾ ਫੁੱਲ ਫੜ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੋ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਹੇਠਾਂ ਆਉਣ ਲੱਗਾ, ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਫੇਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਧੋਣ ਤੋ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਦੋਨਾਂ ਉਭਾਰਾਂ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ, ਰਮਨੀਕ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ,
ਉਹ ਪਲਟ ਕੇ ਤੇਜ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਗਈ, ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪਈ, ਉਹ ਓਸ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਵਿੱਚ ਬੁੱਲ ਪਾਉਣੀ ਲੱਗੀ ਸੀ ਕਿ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਕ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲਿਟਾ ਦਿੱਤਾ,
ਤੇ ਕਿਹਾ,"ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਓ"। ਜਿਉਂ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਨਰਮ ਕਲਾਈਆਂ ਫੜਕੇ ਬੈਡ ਦੀ ਢੋਹ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰੱਸੀ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਨਾਲ ਬੰਨ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹੁਣ ਰਮਨੀਕ ਦੋਨੋਂ ਬਾਹਾਂ ਉਪਰ ਬੈਡ ਵਲ ਕਰਕੇ ਲੇਟੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਇੱਕ ਕਾਲੀ ਪੱਟੀ ਰਮਨੀਕ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤੀ, ਤੇ ਲਹਿੰਗੇ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਇੱਕ ਸਾਈਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ, ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਕੱਪੜਾ ਹੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦਾ ਜੱਨਤ ਦਾ ਦਵਾਰ ਢਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਆ ਰਹੇ ਅਨੰਦ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੱਪੜਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਮਾਦਕ ਮਹਿਕ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਜੋ ਤੇਜਦੀਪ ਦੇ ਨੱਕ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ।
ਬੈਡ ਤੋਂ ਉੱਤਰ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਉਸਦਾ ਆਖਰੀ ਕੱਪੜਾ ਵੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁੰਘਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਸਾਈਟ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ, ਬੈਡ ਤੋਂ ਉੱਤਰ ਕੇ ਕੁਝ ਫਲ ਅੰਗੂਰ, ਚਏਅਰੀ, ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ ਲੈ ਕੇ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਇਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਜਿਸਮ ਤੋ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਚੁੱਕ ਕੇ ਖਾਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਕਦੀ ਕਦੀ ਫਲ ਦਾ ਰਸ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਵੀ ਲਗਾ ਦਿੰਦਾ, ਰਮਨੀਕ ਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਤਨਦੇਹੀ ਨਾਲ ਜੂਝਦਾ ਹੋਇਆ ਤੇਜ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਇਕ ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ ਰੱਖ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਚੂਸਣ ਨੂੰ ਲਈ ਕਹਿਣਾ ਲੱਗਾ, ਉਸਦੀਆਂ ਦੋਨੋਂ ਟਾਇਟ ਹੋਈਆ ਡੋਡੀਆਂ ਤੋ ਬਾਦ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸੁਫ਼ਨਾ -2
ਰਮਨੀਕ ਦੀ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਮਸਲਦੇ ਹੋਏ ਤੇਜਦੀਪ ਥੱਲੇ ਆ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਫੁਦੀ ਦੇ ਬੁਲਾਂ ਤੇ ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ ਨੂੰ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਰਮਣੀਕ ਬਿਨਾ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਮਛਲੀ ਵਾਂਗ ਤੜਫ਼ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦੱਬ ਰਹੀ ਸੀ। ਬੇਕਾਬੂ ਹੋ ਕੇ ਰਮਨੀਕ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਬੋਲਣ ਲੱਗ ਪਈ, "ਤੇਜ ਪਲੀਜ ਹੁਣ ਪਾਂ ਦੋ ਅੰਦਰ, ਆਹ ਆਹ ਉਫ ਹਾਏ ਹੌਲੀ ਚੂਸ, ਓ ਓ ਆਹ, "
ਪਰ ਤੇਜਦੀਪ ਇਕ ਅੰਗੂਰ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਨਿਚੋੜ ਕੇ ਉਸਦਾ ਅਰਕ ਚੱਟ ਦਾ ਹੋਇਆ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤਕ ਜੀਭ ਫੇਰ ਜਾਂਦਾ, ਇਹ ਅਨੰਦ ਰਮਨੀਕ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਹੱਥ ਅਜੇ ਵੀ ਬੰਨੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਕੁੱਝ ਹੀ ਸਮੇਂ ਚ ਰਮਨੀਕ ਝੜ ਗਈ ਪਰ ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਜਿਸਮ ਦਾ ਕਾਇਲ ਹੋਇਆ ਤੇਜ ਰੁਕਿਆ ਨਾ,
ਉਸਦੇ ਮਹਿਕਦੇ ਜਿਸਮ ਦਾ ਇਕ ਇੱਕ ਅੰਗ ਤੇ ਹਿੱਸਾ ਓਹ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ,
ਰਮਨੀਕ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਹ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਚ ਸੀ, ਕਿ ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਦ ਲਗਾ ਕੇ , ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂੰ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਰਮਨੀਕ ਨੇ ਹੌਲੀ ਜਹੀ ਮੂੰਹ ਖੋਲ੍ਹ ਲਿਆ, ਤੇਜ ਨੇ ਪੂਰਾ ਲੱਨ ਰਮਨੀਕ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ, ਰਮਨੀ ਵੀ ਮਸਤ ਹੋ ਕੇ ਤੇਜ ਦਾ ਲੱਨ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ।
ਤੇਜ ਦਾ ਪਿਆਰ ਹੁਣ ਥੋੜਾ ਰਫ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਰਮਨੀਕ ਵੀ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ, ਲਗਾਤਾਰ 15 ਮਿੰਟ ਚੂਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੇਜਦੀਪ ਦਾ ਲੱਨ ਪਚਕਾਰੀ ਮਾਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ ਰਮਨੀਕ ਲੱਨ ਟੋਪੇ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ ,
" ਜਾਨ ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਚੂਸ, ਆਹ, ਪੂਰਾ ਚੂਸ, ਆਹ"
ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਤੇਜਦੀਪ ਰਮਣੀਕ ਦਾ ਸਿਰ ਫੜ ਕੇ ਪੂਰਾ ਲੱਨ ਉਸ ਦੇ ਸੰਘ ਵਿਚ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਝੜਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਰਮਣੀਕ ਉਸ ਦੇ ਥੱਲੇ ਦੱਬੀ ਹੋਈ ਹਿੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਾ ਰਹੀ, ਉਸ ਨੇ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦੀ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਤੇਜਦੀਪ ਦੀ ਮਜਬੂਤ ਪਕੜ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰਨ ਲੱਨ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀਣਾ ਪਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਇਆ ਤੇ ਓਹ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਮੂੰਹ ਚ ਪਏ ਲੱਨ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ, ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਮਨੀਕ ਉਸਨੂੰ ਧੱਕਾ , ਮਾਰਿਆ, ਕਿ ਅਚਾਨਕ ਖਟਕਦੀ ਆਵਾਜ ਆਈ, ਰਮਨੀਕ ਤ੍ਰਭਕ ਕੇ ਉਠੀ, ਸੁਪਨਾ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਰਮਣੀਕ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ, ਤੇ ਸਰਾਣੇ ਪਿਆ ਗਲਾਸ ਰਮਨੀਤ ਦਾ ਹੱਥ ਵੱਜ ਕੇ ਥੱਲੇ ਡਿੱਗ ਕੇ ਟੁੱਟ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਉਹ ਉਠ ਕੇ ਬੈਠੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੋਈ ਤੇਜ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ।
ਉਸ ਦਿਨ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਨਹਾਉਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਫੂਦੀ ਨੂ ਰਗੜ ਰਗੜ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਤੇਜਦੀਪ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ, ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਦੇਖੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੀ ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਉਂਗਲ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਹੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ , ਉਹ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ, ਤੇ ਕੁਝ ਹੀ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਝੜ੍ਹ ਗਈ।
ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਕਾਮ ਚੜ੍ਹ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਹ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਤੇਜਦੀਪ ਦੇ ਥੱਲੇ ਪੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ,
।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਖਲੋ ਕੇ ਉਹ ਤੇਜਦੀਪ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ, ਕਰੀਬ 10 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਤੇਜਦੀਪ ਦੀ ਗੱਡੀ ਰਮਣੀਕ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋ ਗਈ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੇਜਦੀਪ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਰਮਣੀਕ ਖਿੜਕੀ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਈ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਨੇ, ਕੀ ਅਸੀਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਕਿਤੇ ਬੈਠ ਸਕਦੇ ਹਾਂ", ਰਮਨੀਕ ਬੋਲੀ।
"ਹਾਂਜੀ ਹਾਂਜੀ ਬਿਲਕੁਲ, ਦੱਸੋ ਕਿੱਥੇ ਚਲੀਏ"
ਰਮਨੀਕ ਸੰਗਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ "ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੋ ਬੱਸ ਲੈ ਚੱਲੋ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਤੀਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਤੇ ਕੋਈ ਜਾਦੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਏ"
ਤੇਜਦੀਪ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕੇ ਰਮਨੀਕ ਕੁਝ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਸੋ ਉਸ ਨੇ ਗੱਡੀ ਵਾਪਿਸ ਆਪਣੇ ਫਲੈਟ ਵੱਲ ਨੂੰ ਮੋੜ ਲਈ ਤੇ ਬੋਲਿਆ,"ਚਲੋ ਮੇਰੇ ਫਲੈਟ ਤੇ ਚਲਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਕਾਫੀ ਪੀਂਦੇ ਹਾਂ"
10 ਮਿੰਟ ਵਿਚ ਹੀ ਉਹ ਦੋਨੋਂ ਤੇਜਦੀਪ ਦੇ ਫਲੈਟ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਠਾ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਉਸ ਲਈ ਕੋਲਡ ਡਰਿੰਕ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ, ਰਮਣੀਕ ਉਸ ਦਾ ਫਲੈਟ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਦੀਵਾਰਾਂ ਤੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਪੋਰਟ੍ਰੇਟ ਬੜੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕ ਮਰਦ ਇਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਅਲਿੰਗਣ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਤਸਵੀਰ ਉਹ ਤੇ ਤੇਜਦੀਪ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ," ਲਗਦਾ ਹੈ ਤਸਵੀਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਈ ਹੈ,"
ਰਮਣੀਕ ਤ੍ਰਭਕ ਕੇ ਬੋਲੀ,, "ਹਾਂ ਹਾਂ ਜੀ,
ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੀ ਤਸਵੀਰ ਹੈ"।
ਰਮਨੀਕ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਈ ਲਗਾਤਾਰ ਉਹ ਤਸਵੀਰ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਜਾ ਕੇ ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ ਤਾਂ ਰਮਨੀਕ ਇਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ, ਤੇਜਦੀਪ ਉਸਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਜ਼ਦੀਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਕਿ ਓਹਨਾ ਦੇ ਸਾਹ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਾਹਾਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਦੋਨਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ," ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕਰੋਗੇ?," ਰਮਨੀਕ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ ਤੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾ ਲਈ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਠੋਡੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਉਪਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲਿਜਾਣ ਲੱਗਾ, ਰਮਣੀਕ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਿਲਣ ਦਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਰਮਣੀਕ ਨੂੰ ਉਸ ਦਾ ਰਾਤ ਵਾਲਾ ਸੁਪਨਾ ਯਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸ਼ਰਬਤੀ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰੱਸ ਉਹ ਪੀਂਦੇ ਰਹੇ,
ਇਕ ਅੱਲੜ ਮੁਟਿਆਰ ਅੱਜ ਤੇਜਦੀਪ ਦੀਆ ਬਾਹਾ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਤੇ ਰਮਣੀਕ ਦੀ ਵੀ ਹਸਰਤ ਪੂਰੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਅੱਜ ਤੇਜਦੀਪ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਉਸੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਰਾਤ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਕੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇਜਦੀਪ ਨੂੰ ਦੱਸੀ। ਤੇ ਤੇਜਦੀਪ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਰਾਣੀਆਂ ਵਾਂਗ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਬੇਡਰੂਮ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਜਾਣੇ ਅਸੀਮ ਅਨੰਦ ਵਿਚ ਭਿੱਜ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ, ਤੇਜਦੀਪ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁਲਝੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਰਮਣੀਕ ਦਾ ਕੁਆਰਾਪਣ ਭੰਗ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਜਵਾਨੀ ਨੂੰ ਭੋਗਿਆ, ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਦੋਨੋ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਤੇ ਚੱਟ ਦੇ ਰਹੇ, ਰਮਨੀਕ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਫੁਦੀ ਦੇ ਕੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਪੈ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ, ਨੂੰ ਫਿਰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਵਾਦਾ ਕਰ ਕੇ ਰਮਨੀਕ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਤੇ ਤੇਜਦੀਪ ਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਹੋਈ ਸੁਪਨੇ ਲੈਣ ਲੱਗ ਪਈ..
