ਭਾਗ-8
ਦੀਪ (ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਰਪੰਚ ਦਾ ਮੁੰਡਾ)
ਸ਼ੁਭਮ (ਦੀਪ ਦਾ ਦੋਸਤ)
ਸਾਬੀ (ਦੀਪ ਦਾ ਦੋਸਤ)
ਸਰਪੰਚੀ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸੀ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਕੰਮ ਦੇ ਦਿਤਾ ਕਿ ਵੋਟਰ ਸੂਚੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਧਾਈ ਕਰਨੀ ਏ। ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜੋ ਡਾਟਾ ਪਿਆ ਸੀ ਉਹ ਲੈਣ ਲਈ ਮੌਜੂਦਾ ਸਰਪੰਚ ਦੇ ਘਰ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ, ਉਹਨਾਂ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਭੇਜ ਦਿਤਾ ਕਿ ਮਾਸਟਰਨੀ ਨੂੰ ਬੋਲੋ ਆਪ ਆ ਕੇ ਲੈ ਜਾਵੇ। ਮੈਂ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਵੇਲੇ ਸਰਪੰਚਾਂ ਦੇ ਘਰ ਗਈ। ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਾਇਆ ਤਾਂ ਇਕ ਸੋਹਣਾ ਜਿਹਾ ਮੁੰਡਾ ਜਿਸਨੇ ਕੱਛੇ ਬਨਿਆਣ ਪਾਇਆ ਸੀ ਗੇਟ ਖੋਲਿਆ।
ਮੈਂ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ ਜੀ, ਸਰਪੰਚ ਸਾਹਿਬ ਘਰ ਨੇ?
ਦੀਪ:- ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ ਮੈਡਮ, ਆਉ ਜੀ , ਜੀ ਆਇਆਂ ਨੂੰ, ਅੰਦਰ ਤੇ ਆ ਜਾਉ।
ਇੰਨਾਂ ਬੋਲਕੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਜੂਸ ਲੈ ਆਇਆ। ਮੈਂ ਮਨਾਂ ਕਰਦੀ ਕਰਦੀ ਨੇ ਵੀ ਪੀ ਲਿਆ।
ਦੀਪ:- ਹੁਣ ਦੱਸੋ ਮੈਡਮ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀਏ ਹੋਰ ਤੁਹਾਡੀ?
ਮੈਂ:- ਸਰਪੰਚ ਸਾਹਿਬ ਹੋਣਾ ਕੋਲ ਪਿਛਲੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਸਮੇ ਦਾ ਡਾਟਾ ਪਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ, ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਥੋੜਾ ਸੌਖਾ ਹੋ ਜਾਣਾ ਸੀ!
ਦੀਪ:- ਮੈਡਮ , ਮੈਂ ਪਾਪਾ ਕੋਲ ਪੁਛ ਕੇ ਹੁਣੇ ਹੀ ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਜੀ।
ਇੰਨੇਂ ਨੂੰ ਦੀਪ ਦੇ 2 ਹੋਰ ਸੋਹਣੇ ਜਿਹੇ ਦੋਸਤ ਉਪਰੋਂ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਉਤਰੇ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਬੜਾ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਤੇ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੇ ਸਿਰ ਮਾਰ ਕੇ ਸਤਿ ਸਰੀ ਅਕਾਲ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਸਮਾਇਲ ਦੇ ਕੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੇ ਸਿਰ ਮਾਰ ਦਿਤਾ।
ਦੀਪ:- ਮੈਡਮ, ਮੇਰੀ ਪਾਪਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਹੋ ਗਈ ਏ, ਮੈਂ ਹੁਣੇ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਫਾਇਲ।
ਮੈ:- ਹਾਂ ਜੀ, ਥੋੜਾ ਜਲਦੀ ਕਰ ਦਿਉ, ਮੈਂ ਜਾ ਕੇ ਬਚਿਆਂ ਦੀ ਕਲਾਸ ਵੀ ਲਗਾਉਣੀ ਆ।
ਦੀਪ:- ਲੋ, ਮੈਡਮ , ਤੁਹਾਡੀ ਫਾਇਲ।
ਮੈਂ ਤੁਰਨ ਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ।
ਦੀਪ:- ਮੈਡਮ, ਕੁਝ ਪੁੱਛ ਸਕਦਾ ਜੀ ਜੇ ਇਜਾਜਤ ਹੋਵੇ?
ਮੈਂ:- ਹਾਂ ਜੀ, ਪੁੱਛੋ?
ਦੀਪ:- ਮੈਡਮ ਜੀ, ਹੀਰੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਸੱਚ ਆ ਜਾਂ ਉਹ ਉਦਾਂ ਹੀ ਬਕਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸੀ?
ਮੈ:- ਕੀ ਮਤਲਬ, ਤੁਹਾਡਾ?
ਦੀਪ:- ਮਤਲਬ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਰਾ ਪਤਾ ਬਸ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੀ ਸ਼ਰੀਫ ਬਣ ਰਹੇ ਹੋ।
ਮੈ:- ਕੌਣ ਹੀਰਾ ਤੇ ਕਾਲਾ?
ਦੀਪ:- ਮੈਡਮ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੇ ਪਟੌਲਿਆਂ ਦੀ ਖਬਰ ਪੂਰੀ ਰੱਖਦੇ ਆਂ ਅਸੀਂ ਵੀ। ਅਨਜਾਣ ਨਾ ਬਣੋ ਤੇ ਨਾ ਝੂਠ ਬੋਲਣਾ। ਸੱਚ ਦੱਸਦੋ?
ਮੈਂ:- ਪਲੀਜ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸਿਉ ਨਾ ਅੱਗੇ ਇਸ ਵਾਰੇ ਤੇ ਉਸ ਹੀਰੇ ਬੇਵਕੂਫ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝਾਇਉ।
ਦੀਪ:- ਮੈਡਮ, ਇਸ ਦੀ ਤੇ ਫੀਸ ਲੱਗੇਗੀ ਫਿਰ।
ਮੈ:- ਫੀਸ ਮਤਲਬ?
ਦੀਪ:- ਅਸੀਂ ਤਿੰਨ ਜਣੇ ਆ, ਘਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਏ, ਜੇ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਰਸ ਪਿਆ ਦਿਉ ਤੇ?
ਮੈਂ:- ਪਰ, ਮੈਂ ਇਹ ਸਭ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਨਾ ਏ, ਸਮਾਂ ਥੋੜਾ ਏ।
ਦੀਪ:- ਮੈਡਮ, ਤੁਸੀਂ ਸਾਡਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਦਿਉ ਤੇ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰ ਦਿਆਂਗੇ।
ਮੈ:- ਠੀਕ ਏ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਇਸ ਵਾਰੇ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ।
ਦੀਪ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੁਕਿਆ ਤੇ ਗੈਸਟ ਰੂਮ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਵੀ ਪਿੱਛੇ ਆ ਗਏ।
ਮੈਂ:- ਮੈਂ ਨਹਾ ਲਵਾਂ ਤੇ ਕੋਈ ਡਰੈਸ ਦੇ ਦਿਉ ਮੈਂ ਪਾ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆਂ।
ਦੀਪ:- ਡਰੈਸ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਮੈਡਮ, ਕਰਨਾ ਤੇ ਅਸੀਂ ਨੰਗੀ ਹੀ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ।
ਸਾਰੇ ਹੱਸਣ ਲਗ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਵਾਸ਼ਰੂਮ ਚਲੀ ਗਈ , ਮੈਂ ਨਹਾਇਆ ਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸਰੀਰ ਤੇ ਤੌਲੀਆ ਲਵੇਟ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਰੇ ਨੰਗੇ ਬੈਠੇ ਮੇਰਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ, ਮੈਂ ਸੰਗ ਗਈ।
ਸ਼ੁਭਮ:- ਆਉ ਜੀ ਸੋਹਣਿਉ।
ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਮੇਰਆ ਤੌਲਿਆ ਲਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਪਾੜ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੇ। ਇਕਦਮ ਦੀਪ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਇਆ।
ਦੀਪ:- ਮੈਡਮ, ਇਕ ਸਾਥ ਕਰ ਲਵੋਗੇ ਜਾਂ ਕੱਲੇ ਕੱਲੇ ਨੂੰ ਮੌਕਾ ਦਿਓਗੇ?
ਮੈ:- ਇਕ ਸਾਥ।
ਦੀਪ ਕੰਡੋਮ ਲੈ ਆਇਆ ਤੇ ਬਾਕੀ ਦੋਨੋਂ ਮੇਰੇ ਬੁਲ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਚੂਸਣ ਲਗ ਪਏ। ਮੈਂ ਖੜੀ-ਖੜੀ ਪਾਗਲ ਹੋਣ ਲੱਗੀ।
ਸਾਬੀ:- ਮੈਡਮ, ਤੁਸੀਂ ਤੇ ਜਵਾਂ ਨਰੋਏ ਪਏ ਹੋ, ਗਠੀਲਾ ਜਿਹਾ ਸਰੀਰ ਆ, ਨੁੱਕਰੀ ਘੋੜੀ ਵਰਗਾ।
ਮੈ:- ਆਹਹਹਹ ਹਮਮਮਮ ਆਹਹਹਹਹ।
ਦੀਪ:- ਸਾਲਿਉ, ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੈ ਆਉ।
ਦੀਪ ਥੱਲੇ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉਪਰ ਉਲਟਾ ਲਿਟਾ ਦਿਤਾ ਤੇ ਸ਼ੁਭਮ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਿਆ ਮੇਰੀ ਲੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਤੇ ਸਾਬੀ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਖੜ ਗਿਆ। ਸ਼ੁਭਮ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪਿਛੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਤੇ ਤੇਲ ਲਗਾਇਆ ਤੇ ਦੀਪ ਦਾ ਕੇਲਾ ਫੜ ਕੇ ਅੰਦਰ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹਿਆ ਪਰ ਉਹ ਤਿਲਕ ਗਿਆ, ਫਿਰ ਉਹਨੇ ਆਪਣੀਆਂ 2 ਉਂਗਲਾਂ ਤੇਲ ਵਿਚ ਲਬੇੜ ਕੇ ਪਾਈਆਂ ਤੇ ਘੁੰਮਾਉਣ ਲੱਗਾ , ਮੇਰੇ ਦਰਦ ਬਹੁਤ ਹੋਈ ਪਰ ਮੈਂ ਚੁਪ ਰਹੀ , ਫਿਰ ਤੋਂ ਉਹਨੇ ਦੀਪ ਦਾ ਕੇਲਾ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਤੇ ਉਹ ਅੱਧਾ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਸ਼ੁਭਮ ਨਛ ਆਪਣਾ ਕੰਡੋਮ ਚੜਾਇਆ ਕੇਲਾ ਮੇਰੇ ਅੱਗੇ ਵਾਲੇ ਛੇਦ ਵਿਚ ਧਕਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਦਰਦ ਨਾਲ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ:- ਹਾਏ , ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ, ਮੇਰਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਆ , ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ। ਪਲੀਜ। ਆਹਹਹਹਹ।
ਇੰਨੇਂ ਨੂੰ ਸਾਬੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੇਲਾ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਦਿਤਾ ਤੇ ਤਿੰਨੋਂ ਇਕ ਸਮੇਂ ਧੱਕੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹੰਝੂ ਵਗਣ ਲੱਗੇ। ਮੈਂ ਬਸ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮਜੇ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਬਦਲ ਬਦਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕੇਲੇ ਮੇਰੇ ਤਿੰਨਾਂ ਛੇਦਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ ਰਹੇ ਸੀ।
ਲਗਭਗ 25 30 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਬੈਡ ਤੇ ਪਈ ਰਹੀ।
ਉਹ ਉਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਵਾਸ਼ਰੂਮ ਜਾ ਕੇ ਨਹਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ।
ਉਹ ਹਜੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੱਛਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠਏ ਸੀ ਤੇ ਦੀਪ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜੂਸ ਪਿਆਇਆ।
ਮੈ:- ਦੀਪ, ਪਲੀਜ ਇਸ ਸਭ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ।
ਦੀਪ:- ਮੈਡਮ, ਘਬਰਾਉ ਨਾ , ਕੱਲ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਸਕੂਲ ਆ ਜਾਵਾਂਗੇ ਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰਾਂਗੇ।
ਮੈਂ ਫਾਇਲ ਚੱਕੀ ਤੇ ਸਕੂਲ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਈ।