Adultery ਹਵਸ
- Thread starterSam100
- Start date
- 558,482
- 271
- 340
- 79
ਹਰਮਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਕਦੇ ਰੂਪ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਅਮਨ ਹਰਮਨ ਵੀ ਪੂਰੇ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹਰਮਨ ਵੀ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਉੱਤਰ ਗਈ ਫਿਰ ਅਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਨ ਦੇ ਬਟਨ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫ਼ੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਤੇ ਫਿਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ
ਅਮਨ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਹਰਮਨ ਕਾਲੀ ਦੇ ਟੱਟਿਆਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਲੈ ਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ ਸਿਨੇਮੇ ਵਿੱਚ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਅਲੱਗ ਹੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਖਿਲੱਰ ਰਹੀ ਸੀ ਹਰਮਨ ਨੇ ਕਾਲੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਟੁੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਕਮੀਨੇ ਦੀ ਆ ਰਹੀ ਬਦਬੂ ਉਸ ਨੂੰ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਵਰਗੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਜੀਭ ਘੁਮਾਂ ਰਹੀ ਸੀ ਕਾਲੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ
ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਲਮਕਣ ਲੱਗਾ ਹਰਮਨ ਨੇ ਫਟਾਫਟ ਅਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਦੇ ਰਹੇ ਵੀਰਜ਼ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵਗ ਰਹੇ ਵੀਰਜ਼ ਨੂੰ ਚੱਟ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਲੱਗੀ ਰਹੀ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਦੀ ਆਖਰੀ ਬੂੰਦ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਡਿੱਗ ਪਈ ਇੰਨੇਂ ਚਿਰ ਨੂੰ ਰੂਪ ਨੇ ਵੀ ਕਾਲੀ ਦੇ ਸੁੰਗੜੇ ਹੋਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਵੀਰਜ਼ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਅੱਜ ਬੜੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਵੀਰਜ਼ ਦੇ ਸਵਾਦ ਨੂੰ ਚਖਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੱਟ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਫਿਰ ਸਭ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਪਰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪਾਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਕਮੀਜ਼ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਦੂਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੇਰੀ ਕਮੀਜ਼ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੱਥੇ ਗਈ
ਅਮਨ-- ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਇੰਜ ਦੂਰ ਸੁੱਟਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਦੋਬਾਰਾ ਪਾਉਂਣਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਹੁਣ ਇੰਜ ਹੀ ਬੈਠੀ ਰਹਿ
ਹਰਮਨ-- please ਯਾਰ ਲੱਭ ਕੇ ਲਿਆ ਦੇ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ ਪੂਰੀ ਪਾਗ਼ਲ ਏ ਰੁਕ ਮੈਂ ਲੱਭਦੀ ਆ
ਫਿਰ ਅਮਨ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਖ਼ਾਲੀ ਕੁਰਸੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪਈ ਸੀ ਅਮਨ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਲਿਆ ਕੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਫ਼ੜਾ ਦਿੱਤੀ ਜਿੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾਈ intervel ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਰੀਆਂ ਲਾਈਟਾਂ ਜਗ ਪਈਆਂ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹੀ ਫਿਲਮ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਉਹ ਵੀ ਤਕਰੀਬਨ ਪ੍ਰੇਮੀ ਜੋੜੇ ਹੀ ਸਨ ਫਿਲਮ ਕੁਝ ਖ਼ਾਸ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਕਾਲੀ ਹੁਣੀਂ ਵੀ ਉੱਠੇ ਤੇ ਸਿਨੇਮੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਏ ਉਹ ਤਾਂ ਵੇਸੇ ਵੀ ਫਿਲਮ ਕਿੱਥੇ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਅਮਨ ਦੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਅਮਨ ਨੇ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣੀ top ਤੇ ਜੀਨ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸੂਟ ਪਾ ਲਿਆ ਜੋ ਉਹ ਹਰਮਨ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਨਾਲ ਹੀ ਲੈ ਆਈ ਸੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬ੍ਰਰਾ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ ਫਿਰ ਅਮਨ ਦਾ ਪਿੰਡ ਆ ਗਿਆ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਲਾਹ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਅਮਨ ਘਰ ਪੁੱਜੀ ਤਾਂ ਘਰ ਦਾ ਗੇਟ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ ਅਮਨ ਨੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਮਨ ਥੱਕੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਈ
ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਮੌਸਮ ਬਦਲਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਨਰਮੇ ਦੀ ਚੁਗਾਈ ਦੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹਰਲੀਨ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਚੋਣੀਆ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਨਰਮਾ ਚੁਗਣ ਵਾਸਤੇ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜ਼ਮੀਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ ਪਰ ਹਰਲੀਨ ਨਰਮਾ ਚੋਣੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪ ਹੀ ਚੁਗਣ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਮ ਕ੍ਰੀੜਾ ਕੀਤੇ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਨਾ ਤਾਂ ਉਹ ਭਿਖਾਰੀ ਦੋਬਾਰਾ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਸਹੁਰੇ ਨੇ ਉਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਵਾਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਉਸ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਤੇਜਿਤ ਕੀਤੀ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਉਸ ਦਾ ਜੀ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਾ ਲੰਨ ਫ਼ੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਲਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਕਿੱਕਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਮ ਭੜਕਾਊ ਗੋਲੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ ਉਸ ਦੀ ਕਾਮ ਦੀ ਅੱਗ ਸ਼ਾਂਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਰਮਾ ਚੁਗ ਰਹੇ ਇੱਕ ਬੁੱਢੇ ਨਾਲ ਟਕਰਾਈ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਨਛੱਤਰ ਸੀ ਉਹ ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਜਿਹਾ 50 ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਬੀ ਸੀ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾ ਪਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਅੱਖ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸਹਿਮਤੀ ਜਤਾਈ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਨੈਣ ਮਟੱਕਾ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਹਰਲੀਨ ਕਦੇ ਝੁਕ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਝਲਕ ਵਿਖਾਉਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਪਸੀਨਾ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣਾ ਢਿੱਡ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਲਮਕਦਾ ਹੋਇਆ ਨਾਲਾ ਵਿਖਾ ਦਿੰਦੀ ਨਛੱਤਰ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ੈਤਾਨੀਆਂ ਵੇਖ ਖੜਾ ਰਹਿੰਦਾ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਹਰਲੀਨ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪ ਸਿਰਦਰਦ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਚਲੀ ਜਿੱਥੇ ਨਰਮਾ ਚੁਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉੱਥੇ ਟਾਹਲੀ ਦੀ ਛਾਵੇਂ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਲੈਟਰੀਨ ਕਰਨ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਕੇ ਓਧਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਜਦੋਂ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਤੁਰੇ ਆਉਂਦੇ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰ ਲਿਆ
ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਟੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਨ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਨਛੱਤਰ-- ਲੱਗਦਾ ਸਰਦਾਰਨੀਏ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਅੱਗ ਗੱਲੀਂ ਪਈ ਆ
ਹਰਲੀਨ-- ਜੇ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਦੀ ਅੱਗ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਦਵੇ ਤਾਂ ਮੰਨਾ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ
ਨਛੱਤਰ-- ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਕਾ ਦਿੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ
ਹਰਲੀਨ-- ਚੱਲ ਹੁਣ ਬਹੁਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਕਰ ਕੁਝ ਕਰ ਵੀ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਪਰ ਹੁਣ ਘੱਟ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਸੁਣ ਨਾ ਲਵੇ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਲਾਹ ਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਕੱਛੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਰੰਗ ਵਰਗਾ ਹੀ ਕਾਲਾ ਸ਼ਾਹ ਸੀ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੰਮਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਮੋਟਾ ਜ਼ਰੂਰ ਸੀ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਥਿਰਕ ਰਹੇ ਸਨ
ਹਰਲੀਨ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਕਾਮ ਰਸ ਰਿਸਣ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ-- ਹਾਏ ਵੇ ਤੂੰ ਤਾਂ ਮਜ਼ਾ ਹੀ ਬੜਾ ਦਿੰਦਾ ਆ ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਦੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾ ਲੈਂਦੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਵੇਖ ਲਾ ਸਰਦਾਰਨੀਏ ਕਿਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾ ਕੇ ਦਗ਼ਾ ਨਾ ਕਰ ਜਾਵੀਂ
ਹਰਲੀਨ-- ਜਿੱਥੇ ਮਰਜ਼ੀ ਜੱਟੀ ਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾ ਕੇ ਵੇਖ ਲਈ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਜੋ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਨਾ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ-- ਕਿਉਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਲੰਨ ਕਿਉਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ
ਨਛੱਤਰ-- ਕੋਈ ਇਸ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਆ ਤੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਸਹੀ ਕਰ ਲਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਆ
ਹਰਲੀਨ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਅਧੂਰਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਬੰਨਿਆਂ ਤੇ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦਾ ਨਾਟਕ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਉਸ ਸ਼ਖਸ ਨੂੰ ਗਾਲ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਉੱਥੋਂ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਖਿਸਕ ਗਿਆ ਉਹ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਚੋਣੀ ਸੀ ਜੋ ਦੱਸਣ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਚਾਹ ਆ ਗਈ ਆ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਦੂਰ ਤੋਂ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਂਡ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਜਿਸਮ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸਤਾਉਣ ਲੱਗੀ ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਨਛੱਤਰ ਨਾਲ ਨੈਣ ਮਟੱਕਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਾਮ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਟਰੈਕਟਰ ਤੇ ਨਰਮੇ ਦੀਆਂ ਪੰਡਾਂ ਲੱਦ ਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਹਰਲੀਨ ਟਰੈਕਟਰ ਦੀ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆ ਕੇ ਨਛੱਤਰ ਬੈਠ ਗਿਆ ਉਹ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਫਿਰ ਘਰ ਆ ਗਿਆ ਚੋਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈਆਂ ਫਿਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਵੀ ਹਰਲੀਨ ਦਾ ਧਿਆਨ ਵਾਰ ਜਿਸਮ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਵੱਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਉੱਪਰੋਂ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਸਭ ਨੇ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਤਾਂ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਸੌਂ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵਾਰੀ ਲਾਈ ਰੱਖੀਂ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕਾਫ਼ੀ ਥੱਕ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹੀ ਹਾਲ ਉਸ ਦੇ ਸਹੁਰੇ ਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਣੀ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹੁਣ ਹਰਲੀਨ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਦੀ ਅੱਗ ਕਿਸ ਤੋਂ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾਇਆ ਤੇ ਮਿਲਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜੋ ਹੁਣ ਖੰਡਰ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਸਕੂਲ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦੂਰੀ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਜਗ੍ਹਾ ਵੀ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਪਿੰਡ ਦੀ ਪੰਚਾਇਤ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਸਕੂਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਕੂਲ ਦੀਆਂ ਇਮਾਰਤ ਵੱਲ ਕਿਸੇ ਧਿਆਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਹਾਲਤ ਖ਼ਸਤਾ ਹੋ ਗਈ ਹਰਲੀਨ 11 ਵਜੇ ਘਰ ਤੋਂ ਤੁਰ ਪਈ ਤੁਰੀਂ ਜਾਂਦੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਖ਼ਿਆਲ ਆ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਹਵਸ ਸਭ ਖਿਆਲਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸਕੂਲ ਦਾ ਰਸਤਾ ਪਿੰਡ ਦੀ ਫਿਰਨੀ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਉਹ ਸਕੂਲ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਨਛੱਤਰ ਉਸ ਦਾ ਬਾਹਰ ਹੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਆ ਗਈ ਸਰਦਾਰਨੀਏ
ਹਰਲੀਨ-- ਆਉਣਾ ਹੀ ਸੀ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਜਿਹੜੀ ਤੂੰ ਅੱਗ ਲਾਈ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕੌਣ ਕਰਦਾ
ਨਛੱਤਰ-- ਕਿਉਂ ਤੇਰਾ ਖ਼ਸਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕੁਝ
ਹਰਲੀਨ-- ਉਹ ਜੱਟੀ ਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਜੋਗਾ ਕਿੱਥੇ ਆ ਚੱਲ ਹੁਣ ਛੇਤੀ ਕਰ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ
ਨਛੱਤਰ-- ਮੇਰੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਡਰਦੀ ਕਿਉਂ ਆ ਸਰਦਾਰਨੀਏ
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਸਕੂਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਿਆਂ ਸਾਰ ਹੀ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਇੱਕ ਕਾਲੇ ਜਿਹੇ ਮਜ਼ਬੀ ਨਾਲ ਗੋਰੀ ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਜੱਟੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਚੰਦਨ ਦੇ ਰੁੱਖ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਾਗ ਗੁੱਛੀ ਪਾਈ ਬੈਠਾ ਹੋਵੇ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਕਦੇ ਗੱਲਾਂ ਚੁੰਮਦੀ ਕਦੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਨਛੱਤਰ ਦੇ ਕਾਲੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਚੁੰਮਣ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਕੇ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਨੇਫੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਫਿਰ ਸਲਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਵਾੜ ਕੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਪਾਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਹੋਰ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਸਲਵਾਰ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੱਟਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਡਿੱਗੀ ਪਰ ਹਰਲੀਨ ਤਾਂ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਚੂਰ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਖੜੇ ਹੋਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਫਸਾਇਆ ਤੇ ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਈ ਤੇ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਿਆ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਸਿਸਕੀ ਨਿਕਲ ਗਈ ਉਹ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਵਾਰ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਦਿੱਕਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਢਿੱਡ ਤੇ ਕਰਕੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬੰਨ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਇੱਕ ਹੱਥ ਸਹਾਰੇ ਲਈ ਨਛੱਤਰ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਬਾਰੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਲਿਆ ਸਲਵਾਰ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਉਸ ਨੇ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ਹੀ ਨੱਪਣ ਲੱਗਾ ਬ੍ਰਰਾ ਨਾ ਪਾਈ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਹਰਲੀਨ-- ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਤੇਰੇ ਲੰਨ ਦਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਦੀ ਲੱਗੀ ਜੱਟੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਪਰੀਆਂ ਵਰਗੀ ਜੱਟੀ ਦੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਿਰਫ਼ ਸੁਪਨੇ ਹੀ ਵੇਖਦਾ ਸੀ ਲੱਗਦਾ ਆ ਕਿ ਹੁਣ ਵੀ ਸੁਪਨਾ ਹੀ ਆ
ਹਰਲੀਨ-- ਅੱਜ ਦੂਜੀ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਫਸਾਇਆ ਆ ਤੈਨੂੰ ਅਜੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੈਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਇੱਕ ਲੱਤ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਵੇਸੇ ਵੀ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੌਣ ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਸੀ
ਹਰਲੀਨ-- ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਮਜ਼ਾ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜੱਟੀ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮੁਰੀਦ ਹੋ ਗਈ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਜਦੋਂ ਵੀ ਯਾਦ ਕਰੇਗਾ ਮੈਂ ਆ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਪੂਰਾ ਹਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਕਰ ਕੇ ਆਇਆ ਕਰੀਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਵਾਲਾ ਸਾਫਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਅਮ੍ਰਿਤ ਛਕਿਆ ਆ
ਹਰਲੀਨ-- ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ ਆ ਕਈ ਵਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਆ
ਨਛੱਤਰ-- ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਹੀ ਕਟਾ ਲਾ ਬਿਲਕੁਲ ਛੋਟੇ ਫਿਰ ਤੇਰੀ ਆਦਤ ਵੀ ਛੁੱਟ ਜਾਵੇਗੀ
ਹਰਲੀਨ-- idea ਤਾਂ ਵਧੀਆ ਆ ਮੈਂ ਸੋਚਦੀ ਆ ਇਸ ਬਾਰੇ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਲੱਤ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ ਡੋਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਆ ਰਹੀ ਮਹਿਕ ਉਸ ਨੂੰ ਬੜੀ ਚੰਗੀ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੂਪਣ ਬਾਅਦ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਸਾਰੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਲਿਆ ਤੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਲੀਨ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੂਪ ਰਹੀ ਸੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸਿਸਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਨੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਸੀ ਉਸ ਲਈ ਤਾਂ ਸਵਰਗਾਂ ਦੇ ਝੂਟੇ ਵਰਗਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਕਿਸੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਆ
ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਕੱਢ ਕੇ ਬੋਲ ਪਈ
ਹਰਲੀਨ-- ਹੁਣ ਜੱਟੀ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਤਰਸੇਵਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੰਦੀ ਮੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਨੂੰ ਚੱਲ ਹੁਣ ਵਾੜ ਦੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਕਦੋਂ ਦੀ ਖ਼ਾਲੀ ਪਈ ਆ
ਫਿਰ ਹਰਲੀਨ ਬਾਰੀ ਨਾਲ ਲੱਗ ਕੇ ਝੁਕ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਿਆ ਨਛੱਤਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਕੇ ਨਛੱਤਰ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਦੇ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਕਾਫ਼ੀ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਗਈ ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਨੂੰ ਜੋਸ਼ ਦਿਵਾਉਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਲੀਨ-- ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਪਾੜ ਦੇ ਅੱਜ ਜੱਟੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇਰੇ ਲੰਨ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਅੱਜ ਤਾਂ
ਨਛੱਤਰ-- ਮੇਰਾ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਆ ਕਿੱਥੇ ਕੱਢਾਂ
ਹਰਲੀਨ-- ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਛੱਡ ਦੇ ਕੀ ਪਤਾ ਤੇਰਾ ਬੀਜ਼ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣ ਨਾਲ ਮੈਂ ਮਾਂ ਹੀ ਬਣ ਜਾਣਾ ਕਦੋਂ ਦੀ ਤਰਸਦੀ ਪਈ ਆ
ਨਛੱਤਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਲੰਮੇ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਕੁੱਝ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵੀ ਸੁੰਗੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗੀਆਂ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਬੰਨ ਲਈ ਤੇ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਲੱਤ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਬੰਨਿਆਂ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੀ ਗਈ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਝਾੜਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਹੇਠਾਂ ਕਰਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ ਰਾਤ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਸੌਂ ਗਈ
ਅਮਨ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਹਰਮਨ ਕਾਲੀ ਦੇ ਟੱਟਿਆਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਲੈ ਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ ਸਿਨੇਮੇ ਵਿੱਚ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਅਲੱਗ ਹੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਖਿਲੱਰ ਰਹੀ ਸੀ ਹਰਮਨ ਨੇ ਕਾਲੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਟੁੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਕਮੀਨੇ ਦੀ ਆ ਰਹੀ ਬਦਬੂ ਉਸ ਨੂੰ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਵਰਗੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਜੀਭ ਘੁਮਾਂ ਰਹੀ ਸੀ ਕਾਲੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ
ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਲਮਕਣ ਲੱਗਾ ਹਰਮਨ ਨੇ ਫਟਾਫਟ ਅਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਦੇ ਰਹੇ ਵੀਰਜ਼ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵਗ ਰਹੇ ਵੀਰਜ਼ ਨੂੰ ਚੱਟ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਲੱਗੀ ਰਹੀ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਦੀ ਆਖਰੀ ਬੂੰਦ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਡਿੱਗ ਪਈ ਇੰਨੇਂ ਚਿਰ ਨੂੰ ਰੂਪ ਨੇ ਵੀ ਕਾਲੀ ਦੇ ਸੁੰਗੜੇ ਹੋਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਵੀਰਜ਼ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਅੱਜ ਬੜੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਵੀਰਜ਼ ਦੇ ਸਵਾਦ ਨੂੰ ਚਖਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੱਟ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਫਿਰ ਸਭ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਪਰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪਾਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਕਮੀਜ਼ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਦੂਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੇਰੀ ਕਮੀਜ਼ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੱਥੇ ਗਈ
ਅਮਨ-- ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਇੰਜ ਦੂਰ ਸੁੱਟਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਦੋਬਾਰਾ ਪਾਉਂਣਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਹੁਣ ਇੰਜ ਹੀ ਬੈਠੀ ਰਹਿ
ਹਰਮਨ-- please ਯਾਰ ਲੱਭ ਕੇ ਲਿਆ ਦੇ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ ਪੂਰੀ ਪਾਗ਼ਲ ਏ ਰੁਕ ਮੈਂ ਲੱਭਦੀ ਆ
ਫਿਰ ਅਮਨ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਖ਼ਾਲੀ ਕੁਰਸੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪਈ ਸੀ ਅਮਨ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਲਿਆ ਕੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਫ਼ੜਾ ਦਿੱਤੀ ਜਿੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾਈ intervel ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਰੀਆਂ ਲਾਈਟਾਂ ਜਗ ਪਈਆਂ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹੀ ਫਿਲਮ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਉਹ ਵੀ ਤਕਰੀਬਨ ਪ੍ਰੇਮੀ ਜੋੜੇ ਹੀ ਸਨ ਫਿਲਮ ਕੁਝ ਖ਼ਾਸ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਕਾਲੀ ਹੁਣੀਂ ਵੀ ਉੱਠੇ ਤੇ ਸਿਨੇਮੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਏ ਉਹ ਤਾਂ ਵੇਸੇ ਵੀ ਫਿਲਮ ਕਿੱਥੇ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਅਮਨ ਦੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਅਮਨ ਨੇ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣੀ top ਤੇ ਜੀਨ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸੂਟ ਪਾ ਲਿਆ ਜੋ ਉਹ ਹਰਮਨ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਨਾਲ ਹੀ ਲੈ ਆਈ ਸੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬ੍ਰਰਾ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ ਫਿਰ ਅਮਨ ਦਾ ਪਿੰਡ ਆ ਗਿਆ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਲਾਹ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਅਮਨ ਘਰ ਪੁੱਜੀ ਤਾਂ ਘਰ ਦਾ ਗੇਟ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ ਅਮਨ ਨੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਮਨ ਥੱਕੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਈ
ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਮੌਸਮ ਬਦਲਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਨਰਮੇ ਦੀ ਚੁਗਾਈ ਦੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹਰਲੀਨ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਚੋਣੀਆ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਨਰਮਾ ਚੁਗਣ ਵਾਸਤੇ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜ਼ਮੀਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ ਪਰ ਹਰਲੀਨ ਨਰਮਾ ਚੋਣੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪ ਹੀ ਚੁਗਣ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਮ ਕ੍ਰੀੜਾ ਕੀਤੇ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਨਾ ਤਾਂ ਉਹ ਭਿਖਾਰੀ ਦੋਬਾਰਾ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਸਹੁਰੇ ਨੇ ਉਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਵਾਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਉਸ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਤੇਜਿਤ ਕੀਤੀ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਉਸ ਦਾ ਜੀ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਾ ਲੰਨ ਫ਼ੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਲਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਕਿੱਕਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਮ ਭੜਕਾਊ ਗੋਲੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ ਉਸ ਦੀ ਕਾਮ ਦੀ ਅੱਗ ਸ਼ਾਂਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਰਮਾ ਚੁਗ ਰਹੇ ਇੱਕ ਬੁੱਢੇ ਨਾਲ ਟਕਰਾਈ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਨਛੱਤਰ ਸੀ ਉਹ ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਜਿਹਾ 50 ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਬੀ ਸੀ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾ ਪਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਅੱਖ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸਹਿਮਤੀ ਜਤਾਈ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਨੈਣ ਮਟੱਕਾ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਹਰਲੀਨ ਕਦੇ ਝੁਕ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਝਲਕ ਵਿਖਾਉਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਪਸੀਨਾ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣਾ ਢਿੱਡ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਲਮਕਦਾ ਹੋਇਆ ਨਾਲਾ ਵਿਖਾ ਦਿੰਦੀ ਨਛੱਤਰ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ੈਤਾਨੀਆਂ ਵੇਖ ਖੜਾ ਰਹਿੰਦਾ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਹਰਲੀਨ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪ ਸਿਰਦਰਦ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਚਲੀ ਜਿੱਥੇ ਨਰਮਾ ਚੁਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉੱਥੇ ਟਾਹਲੀ ਦੀ ਛਾਵੇਂ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਲੈਟਰੀਨ ਕਰਨ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਕੇ ਓਧਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਜਦੋਂ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਤੁਰੇ ਆਉਂਦੇ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰ ਲਿਆ
ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਟੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਨ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਨਛੱਤਰ-- ਲੱਗਦਾ ਸਰਦਾਰਨੀਏ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਅੱਗ ਗੱਲੀਂ ਪਈ ਆ
ਹਰਲੀਨ-- ਜੇ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਦੀ ਅੱਗ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਦਵੇ ਤਾਂ ਮੰਨਾ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ
ਨਛੱਤਰ-- ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਕਾ ਦਿੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ
ਹਰਲੀਨ-- ਚੱਲ ਹੁਣ ਬਹੁਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਕਰ ਕੁਝ ਕਰ ਵੀ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਪਰ ਹੁਣ ਘੱਟ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਸੁਣ ਨਾ ਲਵੇ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਲਾਹ ਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਕੱਛੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਰੰਗ ਵਰਗਾ ਹੀ ਕਾਲਾ ਸ਼ਾਹ ਸੀ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੰਮਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਮੋਟਾ ਜ਼ਰੂਰ ਸੀ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਥਿਰਕ ਰਹੇ ਸਨ
ਹਰਲੀਨ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਕਾਮ ਰਸ ਰਿਸਣ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ-- ਹਾਏ ਵੇ ਤੂੰ ਤਾਂ ਮਜ਼ਾ ਹੀ ਬੜਾ ਦਿੰਦਾ ਆ ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਦੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾ ਲੈਂਦੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਵੇਖ ਲਾ ਸਰਦਾਰਨੀਏ ਕਿਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾ ਕੇ ਦਗ਼ਾ ਨਾ ਕਰ ਜਾਵੀਂ
ਹਰਲੀਨ-- ਜਿੱਥੇ ਮਰਜ਼ੀ ਜੱਟੀ ਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾ ਕੇ ਵੇਖ ਲਈ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਜੋ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਨਾ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ-- ਕਿਉਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਲੰਨ ਕਿਉਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ
ਨਛੱਤਰ-- ਕੋਈ ਇਸ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਆ ਤੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਸਹੀ ਕਰ ਲਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਆ
ਹਰਲੀਨ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਅਧੂਰਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਬੰਨਿਆਂ ਤੇ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦਾ ਨਾਟਕ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਉਸ ਸ਼ਖਸ ਨੂੰ ਗਾਲ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਉੱਥੋਂ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਖਿਸਕ ਗਿਆ ਉਹ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਚੋਣੀ ਸੀ ਜੋ ਦੱਸਣ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਚਾਹ ਆ ਗਈ ਆ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਦੂਰ ਤੋਂ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਂਡ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਜਿਸਮ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸਤਾਉਣ ਲੱਗੀ ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਨਛੱਤਰ ਨਾਲ ਨੈਣ ਮਟੱਕਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਾਮ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਟਰੈਕਟਰ ਤੇ ਨਰਮੇ ਦੀਆਂ ਪੰਡਾਂ ਲੱਦ ਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਹਰਲੀਨ ਟਰੈਕਟਰ ਦੀ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆ ਕੇ ਨਛੱਤਰ ਬੈਠ ਗਿਆ ਉਹ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਫਿਰ ਘਰ ਆ ਗਿਆ ਚੋਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈਆਂ ਫਿਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਵੀ ਹਰਲੀਨ ਦਾ ਧਿਆਨ ਵਾਰ ਜਿਸਮ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਵੱਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਉੱਪਰੋਂ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਸਭ ਨੇ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਤਾਂ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਸੌਂ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵਾਰੀ ਲਾਈ ਰੱਖੀਂ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕਾਫ਼ੀ ਥੱਕ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹੀ ਹਾਲ ਉਸ ਦੇ ਸਹੁਰੇ ਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਣੀ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹੁਣ ਹਰਲੀਨ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਦੀ ਅੱਗ ਕਿਸ ਤੋਂ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾਇਆ ਤੇ ਮਿਲਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜੋ ਹੁਣ ਖੰਡਰ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਸਕੂਲ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦੂਰੀ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਜਗ੍ਹਾ ਵੀ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਪਿੰਡ ਦੀ ਪੰਚਾਇਤ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਸਕੂਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਕੂਲ ਦੀਆਂ ਇਮਾਰਤ ਵੱਲ ਕਿਸੇ ਧਿਆਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਹਾਲਤ ਖ਼ਸਤਾ ਹੋ ਗਈ ਹਰਲੀਨ 11 ਵਜੇ ਘਰ ਤੋਂ ਤੁਰ ਪਈ ਤੁਰੀਂ ਜਾਂਦੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਖ਼ਿਆਲ ਆ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਹਵਸ ਸਭ ਖਿਆਲਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸਕੂਲ ਦਾ ਰਸਤਾ ਪਿੰਡ ਦੀ ਫਿਰਨੀ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਉਹ ਸਕੂਲ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਨਛੱਤਰ ਉਸ ਦਾ ਬਾਹਰ ਹੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਆ ਗਈ ਸਰਦਾਰਨੀਏ
ਹਰਲੀਨ-- ਆਉਣਾ ਹੀ ਸੀ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਜਿਹੜੀ ਤੂੰ ਅੱਗ ਲਾਈ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕੌਣ ਕਰਦਾ
ਨਛੱਤਰ-- ਕਿਉਂ ਤੇਰਾ ਖ਼ਸਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕੁਝ
ਹਰਲੀਨ-- ਉਹ ਜੱਟੀ ਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਜੋਗਾ ਕਿੱਥੇ ਆ ਚੱਲ ਹੁਣ ਛੇਤੀ ਕਰ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ
ਨਛੱਤਰ-- ਮੇਰੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਡਰਦੀ ਕਿਉਂ ਆ ਸਰਦਾਰਨੀਏ
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਸਕੂਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਿਆਂ ਸਾਰ ਹੀ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਇੱਕ ਕਾਲੇ ਜਿਹੇ ਮਜ਼ਬੀ ਨਾਲ ਗੋਰੀ ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਜੱਟੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਚੰਦਨ ਦੇ ਰੁੱਖ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਾਗ ਗੁੱਛੀ ਪਾਈ ਬੈਠਾ ਹੋਵੇ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਕਦੇ ਗੱਲਾਂ ਚੁੰਮਦੀ ਕਦੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਨਛੱਤਰ ਦੇ ਕਾਲੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਚੁੰਮਣ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਕੇ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਨੇਫੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਫਿਰ ਸਲਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਵਾੜ ਕੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਪਾਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਹੋਰ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਸਲਵਾਰ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੱਟਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਡਿੱਗੀ ਪਰ ਹਰਲੀਨ ਤਾਂ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਚੂਰ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਖੜੇ ਹੋਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਫਸਾਇਆ ਤੇ ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਈ ਤੇ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਿਆ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਸਿਸਕੀ ਨਿਕਲ ਗਈ ਉਹ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਵਾਰ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਦਿੱਕਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਢਿੱਡ ਤੇ ਕਰਕੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬੰਨ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਇੱਕ ਹੱਥ ਸਹਾਰੇ ਲਈ ਨਛੱਤਰ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਬਾਰੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਲਿਆ ਸਲਵਾਰ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਉਸ ਨੇ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ਹੀ ਨੱਪਣ ਲੱਗਾ ਬ੍ਰਰਾ ਨਾ ਪਾਈ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਹਰਲੀਨ-- ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਤੇਰੇ ਲੰਨ ਦਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਦੀ ਲੱਗੀ ਜੱਟੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਪਰੀਆਂ ਵਰਗੀ ਜੱਟੀ ਦੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਿਰਫ਼ ਸੁਪਨੇ ਹੀ ਵੇਖਦਾ ਸੀ ਲੱਗਦਾ ਆ ਕਿ ਹੁਣ ਵੀ ਸੁਪਨਾ ਹੀ ਆ
ਹਰਲੀਨ-- ਅੱਜ ਦੂਜੀ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਫਸਾਇਆ ਆ ਤੈਨੂੰ ਅਜੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੈਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਇੱਕ ਲੱਤ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਵੇਸੇ ਵੀ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੌਣ ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਸੀ
ਹਰਲੀਨ-- ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਮਜ਼ਾ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜੱਟੀ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮੁਰੀਦ ਹੋ ਗਈ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਜਦੋਂ ਵੀ ਯਾਦ ਕਰੇਗਾ ਮੈਂ ਆ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਪੂਰਾ ਹਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਕਰ ਕੇ ਆਇਆ ਕਰੀਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਵਾਲਾ ਸਾਫਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਅਮ੍ਰਿਤ ਛਕਿਆ ਆ
ਹਰਲੀਨ-- ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ ਆ ਕਈ ਵਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਆ
ਨਛੱਤਰ-- ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਹੀ ਕਟਾ ਲਾ ਬਿਲਕੁਲ ਛੋਟੇ ਫਿਰ ਤੇਰੀ ਆਦਤ ਵੀ ਛੁੱਟ ਜਾਵੇਗੀ
ਹਰਲੀਨ-- idea ਤਾਂ ਵਧੀਆ ਆ ਮੈਂ ਸੋਚਦੀ ਆ ਇਸ ਬਾਰੇ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਲੱਤ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ ਡੋਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਆ ਰਹੀ ਮਹਿਕ ਉਸ ਨੂੰ ਬੜੀ ਚੰਗੀ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੂਪਣ ਬਾਅਦ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਸਾਰੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਲਿਆ ਤੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਲੀਨ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੂਪ ਰਹੀ ਸੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸਿਸਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਨੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਸੀ ਉਸ ਲਈ ਤਾਂ ਸਵਰਗਾਂ ਦੇ ਝੂਟੇ ਵਰਗਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਕਿਸੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਆ
ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਕੱਢ ਕੇ ਬੋਲ ਪਈ
ਹਰਲੀਨ-- ਹੁਣ ਜੱਟੀ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਤਰਸੇਵਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੰਦੀ ਮੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਨੂੰ ਚੱਲ ਹੁਣ ਵਾੜ ਦੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਕਦੋਂ ਦੀ ਖ਼ਾਲੀ ਪਈ ਆ
ਫਿਰ ਹਰਲੀਨ ਬਾਰੀ ਨਾਲ ਲੱਗ ਕੇ ਝੁਕ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਿਆ ਨਛੱਤਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਕੇ ਨਛੱਤਰ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਦੇ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਕਾਫ਼ੀ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਗਈ ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਨੂੰ ਜੋਸ਼ ਦਿਵਾਉਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਲੀਨ-- ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਪਾੜ ਦੇ ਅੱਜ ਜੱਟੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇਰੇ ਲੰਨ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਅੱਜ ਤਾਂ
ਨਛੱਤਰ-- ਮੇਰਾ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਆ ਕਿੱਥੇ ਕੱਢਾਂ
ਹਰਲੀਨ-- ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਛੱਡ ਦੇ ਕੀ ਪਤਾ ਤੇਰਾ ਬੀਜ਼ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣ ਨਾਲ ਮੈਂ ਮਾਂ ਹੀ ਬਣ ਜਾਣਾ ਕਦੋਂ ਦੀ ਤਰਸਦੀ ਪਈ ਆ
ਨਛੱਤਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਲੰਮੇ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਕੁੱਝ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵੀ ਸੁੰਗੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗੀਆਂ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਬੰਨ ਲਈ ਤੇ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਲੱਤ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਬੰਨਿਆਂ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੀ ਗਈ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਝਾੜਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਹੇਠਾਂ ਕਰਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ ਰਾਤ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਸੌਂ ਗਈ
Deepgill1313
😘😘
- 2,293
- 1,095
- 143
ਹਰਮਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਕਦੇ ਰੂਪ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਅਮਨ ਹਰਮਨ ਵੀ ਪੂਰੇ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹਰਮਨ ਵੀ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਉੱਤਰ ਗਈ ਫਿਰ ਅਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਨ ਦੇ ਬਟਨ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫ਼ੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਤੇ ਫਿਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ
ਅਮਨ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਹਰਮਨ ਕਾਲੀ ਦੇ ਟੱਟਿਆਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਲੈ ਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ ਸਿਨੇਮੇ ਵਿੱਚ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਅਲੱਗ ਹੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਖਿਲੱਰ ਰਹੀ ਸੀ ਹਰਮਨ ਨੇ ਕਾਲੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਟੁੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਕਮੀਨੇ ਦੀ ਆ ਰਹੀ ਬਦਬੂ ਉਸ ਨੂੰ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਵਰਗੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਜੀਭ ਘੁਮਾਂ ਰਹੀ ਸੀ ਕਾਲੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ
ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਲਮਕਣ ਲੱਗਾ ਹਰਮਨ ਨੇ ਫਟਾਫਟ ਅਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਦੇ ਰਹੇ ਵੀਰਜ਼ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵਗ ਰਹੇ ਵੀਰਜ਼ ਨੂੰ ਚੱਟ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਲੱਗੀ ਰਹੀ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਦੀ ਆਖਰੀ ਬੂੰਦ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਡਿੱਗ ਪਈ ਇੰਨੇਂ ਚਿਰ ਨੂੰ ਰੂਪ ਨੇ ਵੀ ਕਾਲੀ ਦੇ ਸੁੰਗੜੇ ਹੋਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਵੀਰਜ਼ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਅੱਜ ਬੜੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਵੀਰਜ਼ ਦੇ ਸਵਾਦ ਨੂੰ ਚਖਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੱਟ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਫਿਰ ਸਭ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਪਰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪਾਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਕਮੀਜ਼ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਦੂਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੇਰੀ ਕਮੀਜ਼ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੱਥੇ ਗਈ
ਅਮਨ-- ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਇੰਜ ਦੂਰ ਸੁੱਟਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਦੋਬਾਰਾ ਪਾਉਂਣਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਹੁਣ ਇੰਜ ਹੀ ਬੈਠੀ ਰਹਿ
ਹਰਮਨ-- please ਯਾਰ ਲੱਭ ਕੇ ਲਿਆ ਦੇ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ ਪੂਰੀ ਪਾਗ਼ਲ ਏ ਰੁਕ ਮੈਂ ਲੱਭਦੀ ਆ
ਫਿਰ ਅਮਨ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਖ਼ਾਲੀ ਕੁਰਸੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪਈ ਸੀ ਅਮਨ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਲਿਆ ਕੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਫ਼ੜਾ ਦਿੱਤੀ ਜਿੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾਈ intervel ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਰੀਆਂ ਲਾਈਟਾਂ ਜਗ ਪਈਆਂ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹੀ ਫਿਲਮ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਉਹ ਵੀ ਤਕਰੀਬਨ ਪ੍ਰੇਮੀ ਜੋੜੇ ਹੀ ਸਨ ਫਿਲਮ ਕੁਝ ਖ਼ਾਸ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਕਾਲੀ ਹੁਣੀਂ ਵੀ ਉੱਠੇ ਤੇ ਸਿਨੇਮੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਏ ਉਹ ਤਾਂ ਵੇਸੇ ਵੀ ਫਿਲਮ ਕਿੱਥੇ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਅਮਨ ਦੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਅਮਨ ਨੇ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣੀ top ਤੇ ਜੀਨ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਸੂਟ ਪਾ ਲਿਆ ਜੋ ਉਹ ਹਰਮਨ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਨਾਲ ਹੀ ਲੈ ਆਈ ਸੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬ੍ਰਰਾ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਿਆ ਫਿਰ ਅਮਨ ਦਾ ਪਿੰਡ ਆ ਗਿਆ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਲਾਹ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਅਮਨ ਘਰ ਪੁੱਜੀ ਤਾਂ ਘਰ ਦਾ ਗੇਟ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ ਅਮਨ ਨੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਮਨ ਥੱਕੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਈ
ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਮੌਸਮ ਬਦਲਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਨਰਮੇ ਦੀ ਚੁਗਾਈ ਦੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹਰਲੀਨ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਚੋਣੀਆ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਨਰਮਾ ਚੁਗਣ ਵਾਸਤੇ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜ਼ਮੀਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ ਪਰ ਹਰਲੀਨ ਨਰਮਾ ਚੋਣੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪ ਹੀ ਚੁਗਣ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਮ ਕ੍ਰੀੜਾ ਕੀਤੇ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਨਾ ਤਾਂ ਉਹ ਭਿਖਾਰੀ ਦੋਬਾਰਾ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਸਹੁਰੇ ਨੇ ਉਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਵਾਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਉਸ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਤੇਜਿਤ ਕੀਤੀ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਉਸ ਦਾ ਜੀ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਾ ਲੰਨ ਫ਼ੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਲਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਕਿੱਕਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਮ ਭੜਕਾਊ ਗੋਲੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ ਉਸ ਦੀ ਕਾਮ ਦੀ ਅੱਗ ਸ਼ਾਂਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਰਮਾ ਚੁਗ ਰਹੇ ਇੱਕ ਬੁੱਢੇ ਨਾਲ ਟਕਰਾਈ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਨਛੱਤਰ ਸੀ ਉਹ ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਜਿਹਾ 50 ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਮਜ਼ਬੀ ਸੀ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾ ਪਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਅੱਖ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸਹਿਮਤੀ ਜਤਾਈ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦੋ ਦਿਨ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਨੈਣ ਮਟੱਕਾ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਹਰਲੀਨ ਕਦੇ ਝੁਕ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀ ਝਲਕ ਵਿਖਾਉਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਪਸੀਨਾ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣਾ ਢਿੱਡ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਲਮਕਦਾ ਹੋਇਆ ਨਾਲਾ ਵਿਖਾ ਦਿੰਦੀ ਨਛੱਤਰ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ੈਤਾਨੀਆਂ ਵੇਖ ਖੜਾ ਰਹਿੰਦਾ ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਹਰਲੀਨ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪ ਸਿਰਦਰਦ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਚਲੀ ਜਿੱਥੇ ਨਰਮਾ ਚੁਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉੱਥੇ ਟਾਹਲੀ ਦੀ ਛਾਵੇਂ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਲੈਟਰੀਨ ਕਰਨ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਕੇ ਓਧਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਜਦੋਂ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਤੁਰੇ ਆਉਂਦੇ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰ ਲਿਆ
ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਟੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਨ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਨਛੱਤਰ-- ਲੱਗਦਾ ਸਰਦਾਰਨੀਏ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਅੱਗ ਗੱਲੀਂ ਪਈ ਆ
ਹਰਲੀਨ-- ਜੇ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਦੀ ਅੱਗ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਦਵੇ ਤਾਂ ਮੰਨਾ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ
ਨਛੱਤਰ-- ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਕਾ ਦਿੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ
ਹਰਲੀਨ-- ਚੱਲ ਹੁਣ ਬਹੁਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਕਰ ਕੁਝ ਕਰ ਵੀ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਹੋਇਆ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਪਰ ਹੁਣ ਘੱਟ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਸੁਣ ਨਾ ਲਵੇ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਲਾਹ ਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਕੱਛੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਰੰਗ ਵਰਗਾ ਹੀ ਕਾਲਾ ਸ਼ਾਹ ਸੀ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੰਮਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਮੋਟਾ ਜ਼ਰੂਰ ਸੀ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਥਿਰਕ ਰਹੇ ਸਨ
ਹਰਲੀਨ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਕਾਮ ਰਸ ਰਿਸਣ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ-- ਹਾਏ ਵੇ ਤੂੰ ਤਾਂ ਮਜ਼ਾ ਹੀ ਬੜਾ ਦਿੰਦਾ ਆ ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਦੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾ ਲੈਂਦੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਵੇਖ ਲਾ ਸਰਦਾਰਨੀਏ ਕਿਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾ ਕੇ ਦਗ਼ਾ ਨਾ ਕਰ ਜਾਵੀਂ
ਹਰਲੀਨ-- ਜਿੱਥੇ ਮਰਜ਼ੀ ਜੱਟੀ ਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾ ਕੇ ਵੇਖ ਲਈ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਜੋ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਨਾ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ-- ਕਿਉਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਲੰਨ ਕਿਉਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ
ਨਛੱਤਰ-- ਕੋਈ ਇਸ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਆ ਤੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਸਹੀ ਕਰ ਲਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਆ
ਹਰਲੀਨ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਅਧੂਰਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਬੰਨਿਆਂ ਤੇ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦਾ ਨਾਟਕ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਉਸ ਸ਼ਖਸ ਨੂੰ ਗਾਲ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਉੱਥੋਂ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਖਿਸਕ ਗਿਆ ਉਹ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਚੋਣੀ ਸੀ ਜੋ ਦੱਸਣ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਚਾਹ ਆ ਗਈ ਆ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਦੂਰ ਤੋਂ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਂਡ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਜਿਸਮ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸਤਾਉਣ ਲੱਗੀ ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਨਛੱਤਰ ਨਾਲ ਨੈਣ ਮਟੱਕਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਾਮ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਟਰੈਕਟਰ ਤੇ ਨਰਮੇ ਦੀਆਂ ਪੰਡਾਂ ਲੱਦ ਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਏ ਹਰਲੀਨ ਟਰੈਕਟਰ ਦੀ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆ ਕੇ ਨਛੱਤਰ ਬੈਠ ਗਿਆ ਉਹ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਫਿਰ ਘਰ ਆ ਗਿਆ ਚੋਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈਆਂ ਫਿਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਵੀ ਹਰਲੀਨ ਦਾ ਧਿਆਨ ਵਾਰ ਜਿਸਮ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਵੱਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਉੱਪਰੋਂ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਸਭ ਨੇ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਤਾਂ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਸੌਂ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵਾਰੀ ਲਾਈ ਰੱਖੀਂ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕਾਫ਼ੀ ਥੱਕ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹੀ ਹਾਲ ਉਸ ਦੇ ਸਹੁਰੇ ਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਣੀ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹੁਣ ਹਰਲੀਨ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਦੀ ਅੱਗ ਕਿਸ ਤੋਂ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾਇਆ ਤੇ ਮਿਲਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜੋ ਹੁਣ ਖੰਡਰ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਸਕੂਲ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦੂਰੀ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਜਗ੍ਹਾ ਵੀ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਪਿੰਡ ਦੀ ਪੰਚਾਇਤ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਸਕੂਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸਕੂਲ ਦੀਆਂ ਇਮਾਰਤ ਵੱਲ ਕਿਸੇ ਧਿਆਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਹਾਲਤ ਖ਼ਸਤਾ ਹੋ ਗਈ ਹਰਲੀਨ 11 ਵਜੇ ਘਰ ਤੋਂ ਤੁਰ ਪਈ ਤੁਰੀਂ ਜਾਂਦੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਖ਼ਿਆਲ ਆ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਹਵਸ ਸਭ ਖਿਆਲਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸਕੂਲ ਦਾ ਰਸਤਾ ਪਿੰਡ ਦੀ ਫਿਰਨੀ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਉਹ ਸਕੂਲ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਨਛੱਤਰ ਉਸ ਦਾ ਬਾਹਰ ਹੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਆ ਗਈ ਸਰਦਾਰਨੀਏ
ਹਰਲੀਨ-- ਆਉਣਾ ਹੀ ਸੀ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਜਿਹੜੀ ਤੂੰ ਅੱਗ ਲਾਈ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕੌਣ ਕਰਦਾ
ਨਛੱਤਰ-- ਕਿਉਂ ਤੇਰਾ ਖ਼ਸਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕੁਝ
ਹਰਲੀਨ-- ਉਹ ਜੱਟੀ ਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਜੋਗਾ ਕਿੱਥੇ ਆ ਚੱਲ ਹੁਣ ਛੇਤੀ ਕਰ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ
ਨਛੱਤਰ-- ਮੇਰੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਡਰਦੀ ਕਿਉਂ ਆ ਸਰਦਾਰਨੀਏ
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਸਕੂਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਿਆਂ ਸਾਰ ਹੀ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਨਛੱਤਰ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਇੱਕ ਕਾਲੇ ਜਿਹੇ ਮਜ਼ਬੀ ਨਾਲ ਗੋਰੀ ਦੁੱਧ ਵਰਗੀ ਜੱਟੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਚੰਦਨ ਦੇ ਰੁੱਖ ਨਾਲ ਕੋਈ ਨਾਗ ਗੁੱਛੀ ਪਾਈ ਬੈਠਾ ਹੋਵੇ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਨੂੰ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਕਦੇ ਗੱਲਾਂ ਚੁੰਮਦੀ ਕਦੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਨਛੱਤਰ ਦੇ ਕਾਲੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਚੁੰਮਣ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਕੇ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਨੇਫੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਫਿਰ ਸਲਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਵਾੜ ਕੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਪਾਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਹੋਰ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਸਲਵਾਰ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੱਟਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਡਿੱਗੀ ਪਰ ਹਰਲੀਨ ਤਾਂ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਚੂਰ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਖੜੇ ਹੋਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਫਸਾਇਆ ਤੇ ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਈ ਤੇ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਗਿਆ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਸਿਸਕੀ ਨਿਕਲ ਗਈ ਉਹ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਵਾਰ ਵਾਰ ਵਿੱਚ ਦਿੱਕਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਢਿੱਡ ਤੇ ਕਰਕੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬੰਨ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਇੱਕ ਹੱਥ ਸਹਾਰੇ ਲਈ ਨਛੱਤਰ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਬਾਰੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਲਿਆ ਸਲਵਾਰ ਅਜੇ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਉਸ ਨੇ ਹਰਲੀਨ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਉੱਤੋਂ ਹੀ ਨੱਪਣ ਲੱਗਾ ਬ੍ਰਰਾ ਨਾ ਪਾਈ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹਰਲੀਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਹਰਲੀਨ-- ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਤੇਰੇ ਲੰਨ ਦਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਦੀ ਲੱਗੀ ਜੱਟੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਪਰੀਆਂ ਵਰਗੀ ਜੱਟੀ ਦੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਿਰਫ਼ ਸੁਪਨੇ ਹੀ ਵੇਖਦਾ ਸੀ ਲੱਗਦਾ ਆ ਕਿ ਹੁਣ ਵੀ ਸੁਪਨਾ ਹੀ ਆ
ਹਰਲੀਨ-- ਅੱਜ ਦੂਜੀ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਫਸਾਇਆ ਆ ਤੈਨੂੰ ਅਜੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੈਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਇੱਕ ਲੱਤ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਵੇਸੇ ਵੀ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੌਣ ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਸੀ
ਹਰਲੀਨ-- ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਮਜ਼ਾ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜੱਟੀ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮੁਰੀਦ ਹੋ ਗਈ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਜਦੋਂ ਵੀ ਯਾਦ ਕਰੇਗਾ ਮੈਂ ਆ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਪੂਰਾ ਹਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਕਰ ਕੇ ਆਇਆ ਕਰੀਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਵਾਲਾ ਸਾਫਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਅਮ੍ਰਿਤ ਛਕਿਆ ਆ
ਹਰਲੀਨ-- ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ ਆ ਕਈ ਵਾਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਆ
ਨਛੱਤਰ-- ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਹੀ ਕਟਾ ਲਾ ਬਿਲਕੁਲ ਛੋਟੇ ਫਿਰ ਤੇਰੀ ਆਦਤ ਵੀ ਛੁੱਟ ਜਾਵੇਗੀ
ਹਰਲੀਨ-- idea ਤਾਂ ਵਧੀਆ ਆ ਮੈਂ ਸੋਚਦੀ ਆ ਇਸ ਬਾਰੇ
ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਲੱਤ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਹਰਲੀਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ ਡੋਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਆ ਰਹੀ ਮਹਿਕ ਉਸ ਨੂੰ ਬੜੀ ਚੰਗੀ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੂਪਣ ਬਾਅਦ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਸਾਰੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਲਿਆ ਤੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਲੀਨ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੂਪ ਰਹੀ ਸੀ ਨਛੱਤਰ ਵੀ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸਿਸਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਨੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਸੀ ਉਸ ਲਈ ਤਾਂ ਸਵਰਗਾਂ ਦੇ ਝੂਟੇ ਵਰਗਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ
ਨਛੱਤਰ-- ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਕਿਸੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਆ
ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਕੱਢ ਕੇ ਬੋਲ ਪਈ
ਹਰਲੀਨ-- ਹੁਣ ਜੱਟੀ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਤਰਸੇਵਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੰਦੀ ਮੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਨੂੰ ਚੱਲ ਹੁਣ ਵਾੜ ਦੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਕਦੋਂ ਦੀ ਖ਼ਾਲੀ ਪਈ ਆ
ਫਿਰ ਹਰਲੀਨ ਬਾਰੀ ਨਾਲ ਲੱਗ ਕੇ ਝੁਕ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਿਆ ਨਛੱਤਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਕੇ ਨਛੱਤਰ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਦੇ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਕਾਫ਼ੀ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਗਈ ਹਰਲੀਨ ਵੀ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗੀ ਹਰਲੀਨ ਉਸ ਨੂੰ ਜੋਸ਼ ਦਿਵਾਉਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਲੀਨ-- ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਪਾੜ ਦੇ ਅੱਜ ਜੱਟੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇਰੇ ਲੰਨ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਅੱਜ ਤਾਂ
ਨਛੱਤਰ-- ਮੇਰਾ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਆ ਕਿੱਥੇ ਕੱਢਾਂ
ਹਰਲੀਨ-- ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਛੱਡ ਦੇ ਕੀ ਪਤਾ ਤੇਰਾ ਬੀਜ਼ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣ ਨਾਲ ਮੈਂ ਮਾਂ ਹੀ ਬਣ ਜਾਣਾ ਕਦੋਂ ਦੀ ਤਰਸਦੀ ਪਈ ਆ
ਨਛੱਤਰ ਤੋਂ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ
ਹਰਲੀਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਲੰਮੇ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਕੁੱਝ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵੀ ਸੁੰਗੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗੀਆਂ ਫਿਰ ਨਛੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਬੰਨ ਲਈ ਤੇ ਹਰਲੀਨ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਲੱਤ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਬੰਨਿਆਂ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੀ ਗਈ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਝਾੜਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਹੇਠਾਂ ਕਰਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ ਰਾਤ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਸੌਂ ਗਈ
