भाग ७
सोनाली : कस असत ना काका, वर वर तुम्हाला पाहून कोणीही म्हणणार नाही कि तुम्ही किती मोठ दुखः सोसत आहात तेही रोजच्या रोजच..... रोजच्या आयुष्यात तुम्ही कित्ती हसमुख राहता किती सर्वांची मदत करता... स्वतःच दुखः मात्र स्वतःलाच सहन कराव लागत हाच जगाचा नियम आहे.
भिडे : खर बोलतेस तू सोनाली.... आपल दुखः हे आपणच नुस्त सहन करायचं नसत तर त्यासोबत लढून पुन्हा हसतमुख तयार राहायचं असत.... तू पण तर तेच करत असतेस.... अस लहान बाळासोबत एकट राहाण हे काही सोप्प काम नाहीये.
सोनालीच्या डोळ्यात टचकन पाणी आल जणू काही भिडेनी तिच्या जखमेवरची खपली काढली होती.
सोनाली : हुउम्म्म.... अवघड तर आहेच पण कराव लागेल मला दुसरा पर्याय नाहीये काका..... माझ्या बाबांनी माझ लग्न राजेश सोबत लावून दिल होत तेव्हा अस वाटल नव्हत.... पण काय करणार म्हणतात ना आलिया भोगासी असावे सादर.....
भिडे : म्हणजे नेमक काय झालय हे मला अजून देखील कळत नाहीये..... जोशी पण मला निट सांगत नाही आणि तू पण....
सोनाली : आज सांगते काका तुम्हाला, आमच एका छोट्या गावात घर होत तिथेच मी लहानची मोठी झाले, माझे बाबा एका बँकेत नोकरी करायचे कारकून म्हणून, कस बस आमच घर चालत होत. खाऊन पिऊन सुखी होतो आम्ही. अडचण सुरु झाली जस जस मी वयात यायला लागले तशी..... माझ रंग रूप सौंदर्य माझ्या घरच्या मिळकतीच्या आणि परिस्थितीच्या अगदी विपरीत होते. शिवाय गावही खूप मोठे नव्हते. आई आणि बाबांना माझी खूप चिंता व्हायची गावातील श्रीमंत जमीनदार सावकार आणि राजकारणी मंडळी बायकांवर वाईट नजर ठेऊन असायची त्यांची मुले देखील त्याच वळणाची..... काही माझ्या सोबतच होती शिकायला, सारखे मुलींची छेड काढ त्यांना त्रास दे अस करत असायची. मी तर लहान होते पण बाबा सांगतात त्या लोकांनी काही बायकांचे रेप देखील केले होते पण पैश्याच्या जोरावर सगळी प्रकरणे दाबण्यात आली.... आमच्या गावात एक मांत्रिक बाबा देखील होता तो गावात चालणाऱ्या सगळ्या काळ्या धंद्यांचा बॉस होता. सोबत तंत्र मंत्र आणि इतर काळा जादू वगैरे पण करायचा असे मी बरेच लोकांकडून ऐकले होते. माझ्या बाबांना या सगळ्या लोकांसोबत उठावे बसावे लागत होते नाईलाजाने, त्यामुळे त्यांना सगळ्यांची नियत कशी आहे याचा अंदाज आला होता. इकडे मी देखील हळू हळू जवान होत होते आणि माझ रूप अजूनच खुलून निघत होत. गावातल्या सगळ्या बायका मुलींच्या घोळक्यात मी लगेच उठून दिसत होते आणि त्यामुळे साहजिकच सगळ्यांच्या नजरा माझ्यावरच असायच्या. माझ्या बाबांना काळजी लागून राहायची जे दुसऱ्यांच्या बायका मुलींबद्दल घडलेले ऐकले आहे ते आपल्या मुलीबद्दल नको घडायला. त्यामुळे बाबांनी गाव सोडण्याचा निर्णय केला पण त्या आधीच त्यांना माझ लग्न करून टाकायचं होत म्हणून त्यांनी माझ्यासाठी मुलगा बघायला देखील सुरुवात केली. बघता बघता त्यांना कोणी तरी राजेशच नाव सुचवलं, राजेश काही वर्ष माझ्या बाबांच्या बँकेतच नोकरी करायचा पण दुसऱ्या गावातल्या ब्रांच मध्ये आणि मग नंतर त्याने तो जॉब सोडून एका मोठ्या कंपनी मध्ये नोकरी धरली होती. विशेष म्हणजे तो एक अनाथ मुलगा आहे त्यला कोणीही नातेवाईक नाहीत. एका अनाथ आश्रमात तो लहानच मोठा झाला आहे. परत पूर्णपणे निर्व्यसनी आहे कोणताही वाईट व्यसन नाही त्याला फक्त आयुष्यात खूप मोठा माणुस होण्याची इच्छा होती. माझ्या बाबांना वाटल माझ्यासाठी हे स्थळ अतिशय योग्य होते त्यामुळे त्यांनी जास्त वेळ न घालवता सगळ्या गोष्टी फिक्स केल्या. राजेशला मी पसंत न पडण्याच काहीच कारण नव्हत आणि मला देखील गावातील टवाळ पोरांपेक्षा राजेश चांगलाच वाटला. आणि तो आहे चांगलाच.
थोडावेळासाठी सोनाली थांबली तेव्हा तिच्या लक्षात आल भिडेचा एक हाथ अजूनही तिच्या पाठीवरच होता आणि दुसऱ्या हातानी तीचा एक हाथ पकडलेला होता. दोघेही सोफ्यावर एकमेकांच्या अगदी जवळ बसलेले होते. सोनालीने एक नजर बिट्टूवर देखील फिरवली. तो अगदी बिनघोर होऊन झोपलेला होता.
सोनाली : घाई घाईने बाबांनी सगळ ठरवून माझ लग्न उरकून घेतलं आणि मला राजेशच्या घरी पाठवून दिल. तो मोठ्या शहरात राहायच्या त्याच्या कामाच्या ठिकाणी. इकडे आई बाबांनी देखील आईच्या तब्येतीचा बहाणा करून गाव सोडले. गावातील आमच घर विकून त्यांनी इथे या सोसायटी मध्ये घर घेतलं आणि इथे राहू लागले. तुमची आणि बाबांची ओळख इथूनच झाली. राजेशच घर तस चांगल होत पण मला ते छोट वाटायचं शहरातले घर लहानच असतात म्हणा.... आणि तिथल वातावरण पन मला जास्त आवडले नव्हते पण मला वाटले होईल हळू हळू सवय. लग्नाचे नवीन दिवस संपेपर्यंत राजेशनी माझी चांगली काळजी घेतली मग नंतर तो देखील त्याच्या कामांमध्ये व्यस्थ झाला. हळू हळू मला कळले कि त्याची मोठा माणूस होण्याची नुसती इच्छा नव्हती तर ती त्याची हाव होती. अर्थातच तो त्यासाठी काही वाईट काम करत नव्हता तर जास्त मेहनत घेत होता. हळू हळू तो दिवस रात्र फक्त आणि फक्त काम काम करू लागला, मी काही बोलले तर म्हणायचा मला खूप पैसे कमवायचे आहेत खूप मोठा माणूस बनायचा आहे..... मी समजू शकत होते कारण तो अनाथ आश्रमातून आलेला होता त्यामुळे त्याला पूर्ण जगासमोर स्वताला सिद्ध करायचे होते... पण त्या साठी तो मला विसरत होता. त्याच्या हे लक्षात राहत नव्हते कि या प्रवासात मी देखील त्याच्या सोबत आहे. तो दिवस रात्र कामात व्यस्थ असायचा आणि मी एकटी बसलेली असायची घरात अनोळखी शहरात, काय करणार उगीचच कुठेही भटकणे मला अजिबात आवडत नाही त्यामुळे ते देखील मी करत नव्हते. जसे तसे दिवस निघून गेले. बिट्टूचा जन्म झाला. मला वाटले आता तरी राजेश माझ्याकडे आणि बिट्टू कडे जास्त लक्ष देईल पण उलटच झाले. आता मी माझ्या बाळाला काहीही कमी पडू देणार नाही जगातलं सगळ सुख त्याच्या पुढे आणून टाकेल या साठी राजेश अजूनच जास्त काम करू लागला..... त्याच्या या काम करण्याच्या पद्धतीमुळे ऑफिस मध्ये त्याची खूप प्रगती होत होती. माझ्या घरात पैश्याला काहीही कमी नव्हती आणि कोणती गोष्ट घेण्यासाठी राजेश कधीही मला नाही बोलला नाही. त्याच्या कडे माझ्यासाठी वेळ मात्र नव्हता. परदेशात जायचा चान्स मिळाला तेव्हा देखील मी त्याच्या सोबत खूप भांडले त्याला या सगळ्या गोष्टी समजून सांगितल्या पण तो समजण्याच्या पलीकडे गेला होता. त्यामुळे जेव्हा त्याने सांगितले कि तो आता मला भेटायला वर्षातून एक किंवा दोन वेळेसच येऊ शकतो तेव्हा मी देखील त्याला सांगितले कि लहानग्या बाळाला घेऊन मी एकटी राहू शकत नाही. गावात वाईट लोकांच्या नजरेपासून मला वाचवण्यासाठी माझ्या बाबांनी माझ लग्न राजेश सोबत लाऊन दिल होत आणि आता तो जाऊन बसला परदेशात. तुम्ही सांगा काका शहरात काय कमी वाईट लोक असतात का? नवरा परदेशात आहे कळल्यावर लगेच लोकांच्या माझ्याकडे बघण्याच्या नजरा बदलल्या. त्यात माझे आई बाबा माझ्यापासून इतके दूर म्हणून मी राजेशला स्पष्ट सांगितले मला माझ्या आई बाबांच्या घरा जवळ घर घेऊन दे मी तिकडे जाऊन राहील. म्हणजे मला त्यांच्यावर ओझ बनून पण राहायचं नव्हत पण मला आणि माझ्या लेकराला सहारा तरी भेटणार होता.
बोलून बोलून सोनालीचे ओठ सुकले होते आणि तिच्या डोळ्यातून देखील पाण्याच्या धारा वाहत होत्या. हळूच उठून भिडेनी पाणी आणून सोनालीला आपल्याच हातानी पाजले. पाणी पिल्यावर सोनालीला बराच धीर आला. कसेतरी आपल्या ओठांवर हसू आणत ती बोलली....
सोनाली : तर मग अश्या प्रकारे जेव्हा मी माझा निर्णय राजेशला सांगितला त्याने आधी आढेवेढे घेतले पण मी माझ्या निर्णयावर ठाम राहिले आणि बाबांनी देखील मला सपोर्ट केला आणि मग बाबांनी तुम्हाला सांगून बंगला विकत घेतला आणि मी इथे राहायला आले. खर सांगू काका..... इथे राहायला आल्यापासून मला अगदी माझ्या गावातच राहायला आल्यासारखे वाटते. मला असे वाटते तुम्ही आणि माझी खूप वर्षे आधीचीच ओळख आहे.
इतके बोलून सोनाली थांबली आणि खाली डोक खाली करून बसली. भिडेनि हळूच तिच्या हनुवटीवर बोट ठेऊन तिचा चेहरा वर उचलला आणि आपल्या रुमालानी तिचे डोळे आणि अश्रूंनी ओले झालेले गोरे गुलाबी गाल पुसले. हे करत असताना परत एकदा दोघांचे डोळे एकमेकांत गुंतून गेले होते. दोघांनाही आपापल्या दुखाच्या ओझ्यातून हलके झाल्यासारखे वाटू लागले होते. खूप दिवस कोणाला तरी सांगायची अशी गोष्ट जेव्हा सांगून होते त्या नंतर मनाला मिळणारे समाधान खूप अनोखे असते. एकमेकांच्या डोळ्यात डोळे घालून बसलेले असताना कधी दोघांचे चेहरे जवळ आले आणि कधी त्याचे ओठ जुळून गेले हे दोघांनाही समजले नाही. अगदी हळुवार प्रेमळ भावनेनी ओतप्रोत भरलेले असे हे चुंबन होते यात उत्कट भावना आणि हवस खूप कमी होती. सकाळच्या रम्य वातावरणात थंड हवेची एखादीच झुळूक अंगावरून सरसरून जाते तसे हे चुंबन होते. अनुभवी भिडे देखील या नवख्या अनुभूतीमुळे हरखून गेला होता सोनालीच्या ओठांचा स्पर्श आपल्या ओठांना होत आहे या विचारानेच त्याचे डोळे घट्ट बंद झाले होते. दोघांनाही वाटत होते कि हे चुंबन असेच आल्हाददायक पद्धतीने चालतच राहावे.
हातातल्या ४-५ पिशव्या हॉल मधल्या टेबल वर ठेऊन रामचंद्र सोफ्यावर बसला. त्याने खिशातून रुमाल काढून आपल्या कपाळावरचा आणि मानेवरचा घाम पुसला. त्याला आश्चर्य वाटत होते गहर उघडे ठेऊन सोनाली कुठे गेली होती कोण जाने, तरी त्याने बाजारातूनच तिला फोन करून सांगितले होते कि भाजी पाला घेऊन तो येणार आहे. थोडावेळ बसून आराम केल्यावर रामचंद्र उठला त्याने एक दोन वेळेस सोनालीला आवाज देऊनही पहिला होता पण काहीच प्रतिसाद नव्हता मिळाला. त्याने उठून किचन मध्ये बघितले तर सोनाली तिथे नव्हती बिट्टू देखील नव्हता अर्थातच दोघे जिथे कुठे असतील सोबतच असणार होते. रामचंद्र चालत सोनालीच्या बेडरूम कडे गेला हळूच दार उघडून त्याने आत प्रवेश केला. बेडरूमच्या जोडून असलेल्या बाथरूम मधून पाण्याचा आणि सोनालीच्या बोलण्याचा आवाज येत होता. ती बाळाला आंघोळ घालत होती.
बाबा : अच्छा.... इथे लपून बसले आहात तर माय लेक.... आणि मी शोधतोय पूर्ण घरात..... एक तर घर इतक मोठ.....
सोनाली बिट्टूला एका बाथटब मध्ये बसवून आंघोळ घालत होती. बाबांना बघताच बिट्टू आणि सोनाली दोघांच्या चेहऱ्यावर हास्य पसरले.
सोनाली : आम्हाला आंघोळ करायची होती ना मग आज..... आणि तुम्ही फक्त मी येतोय भाजी घेऊन इतके बोलून फोन ठेऊन दिलात माझ बोलन ऐकलच नाहीत..... हेच सांगणार होते कि बिट्टूला अंघोळ घालत आहे बसा हॉलमध्ये थोडा वेळ.....
बाबा : अग बाजारात कित्ती गोंधळ असतो तुला माहिती आहेना..... लगेच ठेवला फोन खिशात आणि लागलो भाजी घ्यायला..... जाऊ दे झाली का मग बाळाची आंघोळ.... काय बिट्टू महाराज मज्जा आहे बाबा तुमची तर..... आई आंघोळ घालून देते तुम्हाला.....
सोनाली : हो मग आईच घालून देणार ना.... तो तर लहान आहे.....
बाबा : हो.... पण मोठ्यांना देखील घालता येते अंघोळ..... घालून देण्याची इच्छा हवी फक्त.
मिश्कील हसत बाबा बोलले. बाथरूम मध्ये सोनालीच अवतार बघण्यासारखा झाला होता अर्ध्याहून अधिक साडी ओली झालेली होती. पदर खोसलेला असल्यामुळे बघण्यासाठी खूप काही होत बाबांसाठी. शिवाय खालून साडी मांड्यांपर्यंत वर देखील झालेली होती. सोनालीच्या गोऱ्या भरीव मांड्या पाणी पडल्यामुळे चिकण्या दिसत होत्या.
सोनाली : म्हणजे नेमक काय म्हणायच काय आहे तुम्हाला.....
आपले टप्पोरे डोळे मोठे करत सोनाली बोलली.
बाबा : म्हणायचं हेच आहे कि कधी आमच्या नशिबी पण येऊ द्या.... लेकीच्या हातून आंघोळ करून घ्यायचा योग....
ऐकून सोनालीचा चेहरा लालेलाल झाला ती तोंड खाली घालून बिट्टूच्या अंगावर भडाभडा पाणी ओतू लागली.
सोनाली : झाली माझ्या बाळाची अंघोळ.....
म्हणत सोनाली उठली तिने एका टावेलामध्ये बिट्टूला गुंडाळून घेतले आणि बेडरूम मध्ये आली.
सोनाली : बाबा तेव्हडा पंखा चालू करा ना.......
बिट्टूला पलंगावर टाकता टाकता सोनालीने बाबांना सांगितले बाबांनी पंखा चालू केला आणि ओणव्या उभ्या असलेल्या सोनालीच्या मागे जाऊन उभे राहिले. समोर सोनाली बाळाच अंग पुसत होती आणि मागून बाबा तीच ओलेत अंग न्याहाळत उभे होते तिच्या नितंबाच्या अगदी जवळ. सोनालीने डोळे तिरके करून बघितले आणि तिच्या अंगावर शहाराच आला, पण आतून तिला बरे सुद्धा वाटत होते खूप दिवसांनी तिचे बाबा तिला असे बारकाईने निरखून बघत होते.
सोनाली : इश्य काय बघताय अस बाबा.... मला लाज वाटते ना बाई.....
लाजत आपला चेहरा लपवत सोनाली बोलली तिचे हाथ बिट्टूचे अंग पुसण्यात व्यस्त होते.
बाबा : माझी लाडक्या लेकीची जवानी बघतोय मी...... आह्ह्ह सोनाली खूप मस्त अंग भरलंय ग तुझ......
बाबांनी आपला एक हाथ हळूच सोनालीच्या उघड्या पाठीवर ठेवला पाण्याचे काही थेंब तिथे पण पडलेले होते. बाबांच्या बोटांनी ते थेंब सोनालीच्या स्कीन वर अजून पसरविले. बिट्टूच्या अंगावर पावडर टाकता टाकता सोनाली लाजत गालातल्या गालात हसत बाबांच्या हातच स्पर्श अनुभवत होती.
बाबा : सोना बेटा... लहानपणी होतीस त्यापेक्षा जास्त गोरी गुलाबी दिसत आहेस ग तू आत्ता....
बाबांच्या बोटांनी ब्लाउज चे बांधलेले बंद सोडून टाकले. सोनालीचा श्वास जड होऊ लागला होता तिच्या नाकातून गरम वाफा निघू लागल्या. तरी ती बाळाच काम करणे बंद नव्हती करत.
सोनाली : आह्हुम्म्म चावटपणा नका ना करू बाबा....
बाजूलाच ठेवलेला बिट्टूचा ड्रेस घेत सोनाली बोली खरी पण तिच्या बोलण्याचा अर्थ अजून चावटपणा करा असा वाटत होता. बाबांनी देखील तेच केले. वाकून काम करत असल्यामुळे सोनालीचा पदर थोडासा लटकला होता बाबांनी अगदी त्याच जागेतून आपला हाथ घालून सोनालीच्या गुदाज मुलायम पोटाला चोळू लागले. असे करताना त्यांच्या कंबरे खालचा भाग सोनालीच्या नितंबाना घासल्या जात होता. सोनालीच्या अंगात जणू अंगार फुलू लागला होता तिचे हाथ आता पटपट काम उरकू लागले होते जणू काही हे काम करून तिला काहीतरी महत्त्वाचे काम करायचे होते. बाबांच्या बोटांच्या हालचालींमुळे निर्माण होत असलेले सुस्कारे कसे बसे तिने तोंडात आवरून ठेवले होते.
बाबा : कित्ती मुलायम नरम आहेस ग तू राणी.... स्स्सह्ह्ह... मी तुझ्या बेंबीत बोट घातलेलं आवडत न सोना तुला... तूच सांगितलं होत मला......
अस म्हणत बाबांनी आपल एक बोट सोनालीच्या बेंबी भोवती फिरवायला सुरुवात केली. एव्हाना बिट्टूला ड्रेस घालून देखील झाला होता सोनाली आपले दोन्ही हाथ त्याच्या बाजूला टेकवून आपली ओणवी पोझिशन कायम ठेवण्याचा प्रयत्न करत होती. ती तशी असल्यामुळे तीच मंगळसूत्र लटकून बिट्टूच्या तोंडासमोर येत होत. आंघोळी आधी पोटभर दुध पिल्यामुळे आणि आता अंघोळ झाल्यानंतर उबदार वाटत असल्यामुळे बिट्टू पटकन झोपेच्या आधीन जात होता.
इकडे बाबांचं जे बोट बेंबी भोवती नुसते फिरत होते ते आता हळूच बेंबीच्या भोकात जाऊ लागले होते.
बाबा : स्स्सह्ह्ह... गरम आहेस ग तू खूप सोना......
बाबांचं बोट बेम्बीमध्ये घुसले आणि सोनालीने दाबून ठेवलेल्या सुस्कार्यांचा बांध फुटला. तरी तिने आपला ओठ दाताखाली पकडून आवाज कमी करण्याचा प्रयत्न केला कारण तीच तोंड बिट्टूच्या तोंडावरच होत. आता आणखी वेळ असेच राहणे तिला काही जमणार नव्हते. तिने हळूच आपली कंबर मागे करून बाबांना हलका धक्का दिला त्यामुळे बाबा थोडेसे मागे सरकले सोनाली लगेच सरळ होऊन उभी राहिली आणि बाबांना जराशीही उसंत न देता तिने गिरकी मारून आपले तोंड बाबांच्या दिशेला केले. सोनीच्या चेहऱ्यावर वासनेची लालिमा पसरली होती. तिचा श्वास वेगात सुरु होता आणि त्यामुळे तिचे पुष्ठ उरोज वर खाली होत होते. शरीराच्या वाढलेल्या तापमानामुळे नाकानी घेतलेला श्वास पुरेसा पडत नव्हता म्हणून तिचे ओठ विलग होऊन किंचित थरथरत होते. बाबा आणि सोनालीचे डोळे आपसात मिसळून गेले होते. विजेच्या वेगानी सोनाली समोर सरकली तिने आपले हाथ बाबांच्या गळ्याभोवती लपेटले आणि त्यांच्या ओठांवर ओठ ठेऊन ती आवेशात किस करून लागली. तिच्या आवेशामुळे बाबा देखील थोडेसे गांगरले आणि एक दोन पाउल मागे सरकले कारण सोनालीची छाती त्यांच्या छातीवर पूर्णपने दाबली गेली होती. सोनालीने मोठा आ करून तोंड उघडले आणि बाबांचे दोन्ही ओठ आपल्या तोंडात घेतले. बाबांसाठी सोनालीचा हा आवेश नवीन होता कारण नेहमी तेच पुढाकार घेत असत पण आज सोनालीचा मूड काही वेगळाच होता. कदाचित खूप दिवस त्यांच्यात जवळीक झाली नव्हती म्हणून असेल असे बाबांना वाटले. सोनालीच्या प्रथम हल्ल्यांनी गांगरलेल्या बाबांनी स्वतःला सावरले आणि आपले हाथ सोनालीच्या भोवती लपेटून तिला अजून आपल्या अंगावर दाबून घेतले. बाबांच्या वाढलेल्या पोटामुळे सोनालीचे पूर्ण अंग त्यांच्या अंगाला चीपकले नव्हते. २-३ मिनिटांनतर सोनालीचा आवेश जरासा ओसरला. इतका वेळ बाबांच्या ओठांनी कमीतकमी हालचाल केली होती जी काही हालचाल झाली होती ती सोनालीच्या ओठांनी केली होती. सोनालीचे ओठ बाबांच्या ओठांवर आवळून त्यांना चोखण्याच काम करत होते. जसे बाबांना जाणवले कि तिचे ओठ जरासे सैल झाले आहेत तसे त्यांनी आपले ओठ उघडले आणि सोनालीचा एक ओठ आपल्या ओठामधे घेऊन चोखू लागले. सोनाली देखील बाबांच्या एका ओठासोबत तेच करत होती. आधी समोरच्याचा एकच ओठ चोखणारे दोघे आता आलटून पालटून कधी वरचा तर कधी खालचा ओठ चोखत होते. या प्रक्रियेमुळे रूम मध्ये त्यांच्या चुंबनाचा आवाज येऊ लागला होता. बराच वेळ हि चुम्बाचुम्बी करून झाल्यावर बाबांनी हळूच सोनालीला बाजूला केले. दोघांचेहि ओठ आणि आजूबाजूची जागा लाळेनी ओली झाली होती. बाबांनी सोनालीचे खांदे पकडून तिच्या डोळ्यात डोळे घालून विचारले
बाबा : सोना, बिट्टू उठणार नाही ना आता....
सोनालीने नकारार्थी डोके हलवले.
बाबा : मग एक काम कर त्याला पाळण्यात झोपवं आणि हॉल मध्ये ये........ उगीच आपल्या आवाजाने त्याची झोपमोड होईल.
एव्हडे बोलून बाबा हॉल कडे निघून गेले. सोनालीने पटकन बिट्टूला त्याच्या पाळण्यात झोपवले आणि एकदा आरश्यात स्वतः कडे नजर टाकून बघितले. जणू काही ती स्वताच सौंदर्य निरखून बघत होती.
सोनाली हॉल मध्ये आली तेव्हा तिने बघितलं बाबा सोफ्यावर बसलेले होते त्यांनी शर्ट काढून बाजूला ठेवला होता अंगात बिना बाह्यांची बनियन होती. काहीही न बोलता सोनाली चालत बाबांच्या जवळ गेली. बाबांनी तिच्या कमरेत हाथ घालून तिला आपल्या मांडीवर ओढून घेतले आणि जो चुंबनाचा क्रम मघाशी थांबला होता तो पुन्हा एकदा सुरु झाला यावेळी आणखीनच जोशात.
बाबा : अआम्म्म्ममूम्म्मुउकच्च्च्चच..... आह्ह्ह सोनाली कित्ती सेक्सी आहेस ग तू पोरी .... प्प्प्पपूच्च्च्चक्क्क..... अस वाटत तुझ्या तोंडाला तोंड लाऊनच बसून रहाव. तुझ्या तोंडातली गोड गोड लाळ पीत राहावी....
सोनाली : म्म्म्मम्म्मह्ह्हह्ह्हह्ह्हस्स्स..... म्म्म्चक्क्कप्पप्पुऊच्च्च.... प्या ना मग बाबा.... तुम्हाला कोणी रोखल आहे का.....
बाबा : नाही ग सोना.... दे बर तुझी जीभ माझ्या तोंडात मला चोखू दे..... आआ
सोनालीचे गाल चोळत बाबांनी तोंड उघडले, सोनालीने लगेच आपली जीभ त्यांच्या तोंडात सरकवली. लुशलुशीत जीभ तोंडात आल्या आल्या बाबांचे ओठ तिच्यावर आवळले गेले आणि तिला आजून आत ओढू लागले. जिभेला लागून बरीच लाळ बाबांच्या तोंडात गेली होती बाबा सगळी लाळ पिऊन घेत होते.
गाल चोळत चोळत हाथ आता खाली सरकले होते. जिभेल आपल्या ओठांमध्ये आवळून घेत असतानाच बाबांनी सोनालीचा पदर हातात धरून बाजूला केला. घट्ट आणि खोल गळ्याच्या ब्लाउज मधले स्तन उजागर झाले. बाबांच्या छातीवर दाबल्यामुळे ते आधीच अर्ध्याहून अधिक बाहेर आलेले होते. पदर बाजुला करून झाल्यावर बाबांचा हाथ सरसरत सोनालीच्या पाठीवर गेला. या ब्लाउजला फक्त दोन तीन हुक होते तेही मागच्या बाजूला.बाबांच्या अनुभवी बोटांनी ते हुक अगदी सहज खोलले आणि सोनालीच्या खांद्यावरून ब्लाउजची पातळ पट्टी खाली करून तो खांदा उघडा केला. बाबांचा खरमरीत हाथ आपल्या मुलायम खांद्यावर अनुभवताच सोनालीने आपली जीभ बाबांच्या ओठांमधून अक्षरशः ओढून बाहेर काढली आणि तोंड वर करून एक मोठा उसासा बाहेर टाकला. जो पूर्ण घरात फिरला.
सोनाली : आआआआह्ह्हह्ह्हह्ह्ह बाबा......
जीभ आपल्या तावडीतून निसटल्यामुळे बाबांचे ओठ पिसाळले. सरसरत ते तिच्या गालावर आले आणि गालावरून स्वतःला घासत मानेवर सरकले. तिथे काही सेकंद रेंगाळल्यावर लगेचच ते सरकून उघड्या खांद्यावर गेले आणि तिथे फक्त ओठांनीच नाही तर बाबांच्या जीभेनी देखील हल्ला चढवला.
लपलप करीत बाबांची जीभ सोनालीचा खांदा भिजवत होती. मधेच जीभ बगलेच्या चिरेवर देखील फिरत होती. ब्लाउजची पट्टी जी बाबांनी खाली केली होती ती एव्हाना सरकून अजूनच खाली गेली होती. ब्लाउजचे हुक तर त्यांनी आधीच उघडले होते त्यामुळे ब्लाउज एका बाजूच्या स्तनावरून खाली अगदी पडायलाच आले होते. फक्त उत्तेजनेमुळे ताठ होऊन उभे राहिलेल्या सोनालीच्या निप्पलवर ते अडकलेले होते. बाबांची जीभ छातीच्या उघड्या भागावर फिरू लागल्यामुळे सोनालीच अंग थरथरत होत आणि ती बाबांच्या मिठीत तडफडत होती. तिच्या अंगाच्या हालचाली मुळे ब्लाउज अजूनच खाली सरकत होते. सोनालीला याची परवा आहे असे वाटत नव्हते कारण तिचे हाथ ब्लाउज सांभाळण्या एवजी बाबांच्या पाठीवर तर कधी त्यांच्या टकलावर फिरत होते. बाबांची जीभ स्तनाची सुरुवात होते त्याजागेवर येऊन फिरताच सोनालीच्या तोंडून परत एकदा मोठा सुस्कारा सुटला. तिने बाबाच्या डोक्यावर मागच्या बाजूला असलेले थोडेस केस मुठीत पकडून त्याचं डोक वर ओढले. थोडीशी लाळ त्या जागेवर सोडून बाबांचा चेहरा वर आला, सोनालीचे डोळे बाबांच्या डोळ्यात बघत होते तिच्या तोंडातून गरम वाफा निघत होत्या. पुन्हा सोनालीने आपले ओठ बाबांच्या तोंडात सरावले आणि कीस करू लागली.
बाबा : आम्म्मूच्च्च म्म्म्ममुमुमुमुच्च्च्क आह्ह्ह राणी मला तुझ दुध प्यायचं आहे ग....... पिऊ का......
सोनाली : ईश्य्य्यय्य्य..... स्स्स्सस्स्स्सह्ह्ह बाबा..... त्या साठी आधी माझ ब्लाउज काढव लागेल ना......
बाबा : काढला तर आहे ना बेटा...... अर्ध्याहून अधिक तर तुझा एक बॉल दिसतोच आहे बघ...
सोनालीने हळूच नजर झुकवून खाली बघितले आणि आपल्या ब्लाउजची अवस्था बघून तिला अजूनच लाज आली. तिचा उर अजूनच धापापू लागला.
सोनाली : मग आता पूर्णच काढून टाका ना..... त्या दिवशी व्हिडीओ कॉल मध्ये जसे पूर्ण बघितले आज प्रत्यक्षात बघा ना....
बाबांच्या ओठांना आपले ओठ हलकेच घासत सोनाली बोलली. तिचा हा नवा अंदाज बाबांना चांगलाच आवडलेला दिसत होता. सोनाली एकाच वेळी लाजत देखील होती आणि बाबांना आपल्या जवानीचा उपभोग घेण्यासाठी स्वतःहून आमंत्रण देखील देत होती.
बाबांनी हलकेच सोनालीचा खालचा ओठ आपल्या ओठांत पकडून खेचला आणि सोडून दिला. तिने दिलेल्या आमंत्रणाचा त्यांनी डोळ्यांनीच स्वीकार केला आणि हळूच एक हाथ समोर आणून ब्लाउजला एक हलकाच झटका दिला. निप्पलच्या छोटुश्या आधारावर तग धरून बसलेले ब्लाउज हार मानून खाली ढासळले खरे पण एकाच बाजूने कारण दुसऱ्या बाजूची पट्टी अजूनही तिच्या खांद्यावरच होती. थोड्यावेळआधी बाबांच्या जीभेनी स्तन सुरु होतो त्या जागी लाळ सोडली होती ती लाळ चिकण्या स्कीन वर ओघळून खाली सरकत होती आणि त्यामुळे सोनालीच्या स्तनावर उभारलेले काटे स्पष्ट दिसत होते. बाबांनी नजर तिरकी करून उघड्या स्तनाचा नजारा बघून घेतला. गच्च भरलेला गोरा गोरा मुलायम स्तन, रुपयाच्या आकाराचा गडद गुलाबी रंगाचा गोल अगदी मध्यभागी आणि त्याच्या मध्यभागी ताठ मानेनी उभ्या शिपायासारखा अजून गडद रंगाचा निप्पल. स्तनाच्या कानाकोपर्यातून वाहत निप्पल कडे येणाऱ्या काही बारीक तर काही जाड फिक्कट हिरव्या रंगाच्या नसा. हळूच बाबांचा हाथ त्या उघड्या स्तनावर आला. बाबांच्या हाताच्या पंजात अर्धा स्तन बसत होता. बाबांच्या हातानी काही क्षण आपला हाथ तसाच स्तनावर ठेवला आणि त्या जागेच्या मुलायमपणाचा गरमपणाचा अनुभव घेत राहिला. पण जास्त वेळ हाताला तसेच ठेवणे अवघड होते. हळूच हाताचा दाब स्तनावर वाढू लागला, आणि त्यासोबतच वरती सोनालीचा सवाष देखील वाढू लागला होता. व्हिडीओवर स्तन फक्त दाखवणे वेगळे असते आणि असे समोर बाबांच्या हाताला आपल्या स्तनावर अनुभवणे खूपच वेगळे होते. एक तर खूप वर्षांनंतर सोनाली हे सगळ अनुभवत होती. ती तोंड वर करून डोळे बंद करून आपल्या तोंडातून नुसत्या गरम वाफा आणि सुस्कारे सोडत होती. हळू हळू बाबांनी आपल्या हातांचा दाब वाढवण्यास सुरुवात केली. सोनालीने बाबांच्या चेहऱ्यावरून आपला हाथ सैरावैरा फिरवायला सुरुवात केली. तीच वर झालेलं तोंड पुन्हा खाली झाल आणि पुन्हा बाबांच्या ओठांना तिचे ओठ घासू लागले.
सोनाली : आआआह्ह्ह बाबाआआआ....... आधी सारखे जोरात नका दाबू बाई...... स्स्सम्म्म्ममह्ह्ह... आता तुमच्या लेकीच्या बॉल मध्ये दुध आलय.
बाबा : अस्स होय..... तेच दुध मला प्यायचं आहे सोनाली.......
हळूच बॉलवर आपल्या हाताचा दाब वाढवत बाबा बोलले. दोघांचाही स्वर जड झालेला होता त्यांच्या आवाजात मद चढला होता.
सोनाली : म्म्म्ममऊऊउक्च्च्चच..... मग प्याना बाबा..... कित्ती दिवसांपासून वाट बघत आहे तुमची लेक तुम्हाला दुध पाजण्यासाठी......
अस बोलत सोनाली आपल्या हातानी बाबांचं डोक खाली दाबू लागली. बाबांनी तिचा हा इशारा समजून घेतला आणि हळूच तिच्या कंबरेला पकडून तिला वर सरकण्याचा इशारा केला. सोनाली बाबांच्या मांडीवर बसलेली होती आणि थोडीशी झुकून त्यांच्या तोंडात तोंड घालून किस करत होती. आता ती सरळ होऊन ताठ बसली त्यामुळे तिचे स्तन बाबांच्या अगदी तोंडासमोरच आले. बाबांना अजून उत्तेजित करण्यासाठी सोनालीने आपली नेहमीची मदमस्त अदा दाखवली. तिने आपले दोन्ही हाथ वर करून आपले केस बांधले त्यामुळे तिचा उघडा स्तन असा पाणी भरलेल्या फुग्यासारखा थरथरला कि बाबांच काळीज उडून त्यांच्या घश्यात येत कि काय असे त्यांना वाटायला लागल. आता जास्त वेळ घालवण दोघांनाही कठीण झाल होत सोनालीने आपले केस बांधून झाल्यावर हळूच एक हाथ बाबांच्या डोक्यामागे नेऊन हळूच त्याचं डोक आपल्या उघड्या स्तनाकडे लोटले. बाबांनी एकदा आपली नजर सोनालीच्या छातीवर फिरवली. एक उघडा थरथर करत असलेला निप्पल ताठ असलेला बॉल तर दुसरा अजूनही ब्लाउजच्या मागे लपलेला पण ब्लाउज ढिले झाल्यामुळे लपल्या पेक्षा जास्त उजागर असा बॉल. ऊउफ़्फ़्फ़्फ़ कोणाच्या हि काळजात उत्तेजनेची लाट पसरवेल असा नजरा बघून बाबांचं तोंड आपोआप सोनालीच्या निप्पल कडे झुकू लागल.
बाबांचे जाड ओठ हळूच निप्पल ला लागताच सोनालीचे डोळे पुन्हा बंद झाले तिच्या अंगात तरंग उमटले. बाबांनी तिला जास्त वेळ न देता आपले ओठ उघडून हलकेच निप्पल तोंडात घेतला पण चोखला नाही. ओठांची गर्मी आधीच तापून गरम झालेल्या निप्पलला अजूनच जास्त वाटत होती. सोनालीच्या अंगात देखील उत्तेजनेची लाट इतकी उसळली होती कि तिला बाबांकडून वेगळ्याच कृतीची अपेक्षा होती पण बाबा नुसतेच निप्पल ओठात घेऊन बसले होते. तिने बाबांच्या डोक्याला आपल्या छातीकडे दाबून बघितले पण बाबा काहीच करत नव्हते शेवटी न राहवून तिने हळूच बाबांना आपल्या पासून दूर लोटले. बाबांच्या ओठांतून निप्पल सुटून बाहेर निघाले.
सोनाली : आआआह्ह.... काय हे बाबा अस थोडीच दुध पितात...... चोखाव लागत ना.....
बाबा : काय चोखाव लागत सोना..... सांग ना.....
सोनाली : इश्य... तुम्हाला जस काही माहीतच नाही....
बाबा : माहिती तर आहेच माझी राणी.... पण तुझी तोंडून ऐकायचं आहे मला..... बोल ना....
सोनाली : आआआस्स्स्ससह्ह्ह.... कित्ती चावटपणा वाढला आहे तुमचा बाबा..... ऊउम्म्म बाबा.... निप्पल चोखाव लागत... स्स्सस्स्सह्ह्ह... निप्पल चोखून माझ दुध प्या ना बाबा........ चोखा माझ निप्पल बाबा या ना....
सोनालीच्या या मादक आर्जावामुळे बाबांना राहवले गेले नाही आणि त्यांनी या वेळेस मोठ्ठ तोंड उघडून सोनालीचा बॉल निप्पल सकट आपल्या तोंडात भरून घेतला आणि या वेळेस गाल आत ओढून चोखला देखील. तुंबलेला नळ सोडल्यावर ज्या वेगात पाणी बाहेर येत त्याच वेगात सोनालीच्या निप्पल मधून दुधाच्या धारा बाबांच्या तोंडात पडू लागल्या. आता डोळे बंद करून गरम जवान दुधाचा आस्वाद घेण्याची बारी बाबांची होती. जिभेवर पडणाऱ्या दुधाच्या धारांचा स्वाद कसा आहे हा विचार करण्यापेक्षा आपल्या जवान मादक सख्ख्या लेकीच्या स्तनातल दुध आपल्या तोंडात पडत आहे हा मादक आणि उत्तेजक विचार बाबांच्या डोक्यात फिरत होता. सोनालीची हालत काही वेगळी नव्हती आपल्या बॉल वर बाबांच्या तोंडाचा दबाव जाणवल्यावर तिचे डोळे देखील बंद झाले होते आणि त्या नंतर निप्पलवर कधी बाबांचे ओठ तर कधी जीभ यांचा स्पर्श अनुभवत तीच अंग हेलकावे खात होत. आतापर्यंत बिट्टूच्या कोमल आणि मुलायम ओठांचा आणि जिभेचा स्पर्श तिच्या निप्पलवर रोज होत होता पण आज तिच्या बाबांच्या जीभ आणि ओठांचा स्पर्श अनुभवून तिच्या अंगात विजा चमकू लागल्या होत्या. ओठांचा दबाव आणि जिभेचे फटकारे हळू हळू वाढू लागले तसे सोनालीच्या वासनेच्या मस्ती मध्ये वाढ होऊ लागली. उत्तेजनेमुळे सोनालीचे डोके भिरभिरू लागले होते. तोंडातून मादक सुस्कारे सोडत पुन्हा एकदा सोनालीचे हाथ वर झाले आणि ती स्वताच्या केसांतून आपली बोटे फिरवू लागली. तिच्या अश्या करण्यामुळे तिची पुष्ट छाती पुढे झाली आणि तिचा स्तन बाबांच्या तोंडात अजून आत ढकलल्या गेला. बाबांनी हळूच आपला एक हाथ त्याच बॉलवर ठेऊन दाबायला सुरुवात केली दुधाच्या असंख्य चिळकांड्या बाबांच्या तोंडात उडत होत्या आणि बाबा घट घट करत ते दुध पिऊन घेत होते.
सोनालीला आपल्या मांडीवर बसवून घेतल्यापासूनच बाबांचा बुल्ला ताठ होऊन उभा राहिला होता. आपल्या स्तनावर बाबांच तोंड असल्यामुळे सोनालीला खालून आपल्या ढुंगणाच्या आसपास गरम कडक काहीतरी टोचत असल्याच सारख वाटत होत पण तिने त्याकडे दुर्लक्ष केल होत. बाबा मत्र अगदी किंचित आपली कंबर मागे पुढे करत बुल्ला सोनालीच्या ढुंगणावर घासत होते. किंबहुना आपोआपच त्यांच्या कडून हि क्रिया घडून येत होती उत्तेजनेमुळे. सोनालीच्या गरम जवान शरीराला खूप दिवसानंतर स्पर्श करत असल्यामुळे आणि त्यात तिच्या बॉल मधून निघणाऱ्या दुधामुळे बाबांच्या उत्तेजनेची चरमसीमा लवकर आली. आपल्या पँटमध्ये ताठलेला बुल्ला सोनालीच्या ढुंगणावर घासत असतानाच बाबांच पाणी सुटल. बाबांनी सोनालीला घट्ट मिठी मारत आपल तोंड तिच्या बॉल वर दाबून धरलं. सोनालीला थोडा वेळ काय झाले हे कळलेच नाही. बाबांच्या पँटमध्ये बुल्ल्याच पाणी निघून पसरू लागल होत. पँटमध्ये चड्डी असल्यामुळे तो ओलावा सोनालीला कळला नाही. बाबांच्या बुल्ल्यातून पाणी निघाल्यामुळे त्यांची सोनालीवरची पकड थोडीशी ढिली झाली. उत्तेजनेच्या लाटेवर उंच उंच स्वार झालेल्या सोनालीला बाबांचा कडेलोट झालेला आधी कळलेच नाही. तिला तर बाबांनी तिला अजून जोरात मिठी मारावी तीच मदमस्त अंग चोळून काढव आणि तिचे दोन्ही स्तन दाबून दाबून त्यांच्यातल दुध प्यावं अस वाटत होत. पण बाबांचा श्वास वाढून त्याचं तोंड आपोआप तिच्या बॉलवरून बाजूला झाल तेव्हा तिच्या लक्षात आल. स्वतःशीच हसत तिने हळूच बाबांच्या टकलावर प्रेमानी चुंबन केल आणि त्याचं डोक आपल्या छातीवर दाबून प्रेमानी त्याच्यावरून बोटे फिरवू लागली.
. पुढच्या भागाची वाट पाहतोय, लवकर अपडेट टाक
