- 352
- 828
- 109
आज स्लोब्रिनियाचा राजा एडवर्डचा 80 वा वाढदिवस होता. त्याला कोणीच वारस नव्हते . तरीही प्रजा त्याचा वाढदिवस मोठ्या गजबजाटात साजरा करत होती. तशे एडवर्डचे आदेशच होते. त्यामुळे कुणाला वाटत नसलं तरीही त्यांना तो दिवस साजरा करावाच लागत होता. नाहीतर पुढील आयुष्य कोठडीत खितपत पडावं लागलं असतं. त्याचे मंत्रीही एक नंबरचे कामचुकार आणि उपभोगी होते. आज तर त्यांना ओर्जी करायची सुटच मिळाली होती. त्यामुळे ते दरबारात खूप आरडाओरडा करत होते.
एडवर्डच्या मागे पडद्याआड बसलेल्या त्याच्या तीन दास्या हे बघून चिडल्या होत्या पण त्यांनी आपल्या चेहऱ्यावर ते भाव दाखवले नाही. खरंतर त्या आज खुशीत होत्या! आज त्यांचं स्वप्न पूर्ण होणार होत आणि त्या तिघी या गुलामगिरीतून कायमच्या बाहेर पडणार होत्या.
त्या तिघी दुसऱ्या तिसऱ्या कुणी नसून महाभयंकर अशा काळ्या जादूच्या उपासक होत्या. त्यांनी लहानपणापासूनच आपल्या आंट मार्गारेटकडून चेटूकविद्येचे सगळे ज्ञान घेतले होते आणि तिची गरज संपल्यावर त्यांनी कपट करून तिलाच एका बाटलीत कैद करून ठेवले होते. कारण तीन चेटकीणींपुढे एकटीचा निभाव लागणे कठीणच होते. आजच अमावस्येच्या रात्रीचा बेत ठरला होता. आजच्या रात्रीनंतर त्या तिघी राजा एडवर्डच्या नावाने ह्या अखंड स्लोब्रिनियावर राज्य करणार होत्या. त्यासाठी त्यांनी त्याला वश करण्याच ठरवलं होतं. फक्त त्यांना रात्र होईपर्यंत राजा एडवर्ड आणि त्याच्या लंपट मंत्र्यांच्या टवाळखोरीचा त्रास सहन करावा लागणार होता.
अखेर ती वेळ आलीच. मध्यरात्री सगळे मंत्री आपापल्या महालांत निघून गेले. त्यांनतर आपल्या मादक अशा दास्यांबरोबर एकांतात मेजवानी झोडल्यावर त्याच्या डोळ्यांवर अंधारी येऊ लागली . तो उठायचा प्रयत्न करू लागला तसा त्याचा तोल गेला आणि परत आसनावर बसण्याच्या नादात त्याचा पार्श्वभाग चांगलाच आपटला. त्याच्या तोंडून वेदनेची किंकाळी फुटली. समोरच बसलेली अँबर हे पाहून आनंदाने हसली! राजा एडवर्डच लक्ष तिच्या चेहऱ्याकडे गेलं आणि त्याला कळेनासं झालं की त्याची गोड दासी असं कुत्सितपणे का हसत होती? त्याने त्या तिघींकडे मदतीची विनवणी केली पण त्या तिघी जागच्या हलल्या नाही. ब्रूकच्या चेहऱ्यावर कसलेच भाव नव्हते. पण केट राजाकडे चिंतेने बघत होती. ह्या क्षणाचा थोडावेळ आनंद घेतल्यावर अँबर उठून उभी राहिली . जेवणात मिळवलेल्या सौम्य विषाचा आता राजा एडवर्डवर परिणाम होत होता. तिने खुणेनेच ब्रूक आणि केटला पुढची तयारी करायला सांगितली. त्या दोघीही बाकड्यावरुन उठून बाजूलाच असलेल्या त्यांच्या खोलीतून मंत्र तंत्रासाठी लागणार सामान राजाच्या कक्षात आणू लागल्या. त्या आणत असलेलं एक एक सामान बघून राजाचं डोकच भिरभरल. ह्या नक्की आहेत तरी कोण? तो काहीच करू शकत नव्हता कारण विषामुळे त्याच शरीर बधिर झालं होतं. त्याने तिघींच निरीक्षण करायला सुरुवात केली. त्या तिघी दिसायला खूपच सुंदर होत्या. काळ्या ड्रेसमध्ये तर त्या अजूनच मादक वाटत होत्या. खर तर त्या राजा एडवर्डला गरजेपेक्षा खूपच जास्त आणि अवास्तव आकर्षक वाटत होत्या. जणू काही त्यांच्यावर कुणीतरी जादूच केली असावी. तेवढ्यात त्या दोघी ओढत आणत असलेल्या भांड्यावर त्याची नजर गेली आणि तो भीतीने थरकापू लागला. त्याच्या डोक्यात लक्ख प्रकाश पडला. ह्या तिघींवर कुणी जादू करायची गरजच नव्हती. कारण ती त्यांनी स्वतःच स्वतःवर केली होती! काळी जादू ! एडवर्डची बोबडीच वळाली. केट आणि ब्रूकने ते भांड कोपऱ्यात असलेल्या शेकोटीवर नेऊन ठेवलं. आणि त्यात मग त्या पाणी आणि मघाशी आणलेल्या पुड्यांमधून विविध सामग्री टाकून ढवळू लागल्या. पाणी जस तापू लागलं तसं हवेत एकप्रकारचा दर्प पसरू लागला. त्या वासामुळे भीतीने राजा एडवर्डच्या अंगावरचे बारीक केस उभे राहू लागले. ब्रूक आणि केटने आता राजाच्या कक्षाच्या मधोमध एक वर्तुळ आखलं आणि त्या वर्तुळाभोवती समान अंतरावर सहा कँडल ठेवल्या. अँबरने चुलीजवळ जाऊन त्या भांड्यातलं कढलेलं द्रव्य एका पेल्यात घेतलं आणि ते एका दमात पिऊन टाकलं. एखादी अदृश्य शक्ती अंगात संचारल्यासारखं वाटून तिच्या शरीरावर शहारे उठले. ती आता कँडल ओलांडून त्या वर्तुळाच्या आत जाऊन बसली. ब्रूक आणि केटने आसनावर भीतीने कापरत असलेल्या राजा एडवर्डला खांद्याने उचलून अँबरजवळ आणले आणि तिच्याजवळ दिले . तो काहीच करू शकला नाही कारण त्याला त्याचे हातपाय जाणवतच नव्हते. ब्रूक आणि केट मागे हटल्या आणि वर्तुळाबाहेर जाऊन त्याही तिच्याकडे तोंड करून जमिनीवर बसल्या. अँबरने जबरदस्तीने राजा एडवर्डला तिच्या मांडीवर झोपवले. दोघींना उद्देशून ती म्हणाली ,
"आता सतत मंत्र म्हणत रहा नाहीतर हा म्हातारा आपल्याला वश होणार नाही."
स्वतःच्या ड्रेसकडे बघत तिने अंदाज बांधला ,
"मला बरोबर 13 मिनिट लागतील . तोपर्यंत मंत्रविधी मोडू नका. नाहीतर गाठ माझ्याशी राहील. "
अँबरने म्हाताऱ्या राजाला तिच्या मांडीवर बळजबरीने झोपवलं होतं. तो विषामुळे लुळा पडल्याने शरीराची काहीच हालचाल करू शकत नव्हता. बोलुही शकत नव्हता. फक्त श्वास तेवढा घेत होता. आता वशीकरण मंत्राचा पुढचा टप्पा आला होता. पण हे तिला काहीच नव्हतं . तिने याआधी कित्येकदा क्रूरतेच्या पार तळाला उतरून स्वतःला सिद्ध करून दाखवलं होत.
ब्रूक आणि केटने मंत्रोच्चार करायला सुरुवात करताच अँबरने तिच्या ड्रेसवरील छातीची बटणं उघडली ती त्या म्हाताऱ्या राजाला जबरीने स्वतःच दूध पाजायचा प्रयत्न करू लागली. आता राजा एडवर्ड खूप प्रतिकार करू लागला तसं अँबरने कुत्सितपणे हसून तिचा स्तन पिळून एक दोन थेंब त्याच्या ओठांवर गळू दिले. ते त्याच्या ओठाला स्पर्श करताच त्याच्या शरीरभर एक शिरशिरी आली आणि त्याचा सगळा प्रतिकार अक्षरशः गळून गेला. अँबर त्याला दरपोक्तीच्या भाषेत म्हणाली,
"एवढं कोणी कधी देईल का तुला ? गुमान जे देतेय ते घे आणि आमचा गुलाम हो."
अस म्हणत तिने तिचा भरलेला स्तन त्याच्या तोंडात कोंबला. या वेळेस राजा एडवर्डने बिलकुल प्रतिकार केला नाही आणि तो एखाद्या लहान बाळासारखं पिऊ लागला. प्रत्येक घोटागणिक त्याच्या डोक्यातल्या विचारांचा ऱ्हास होऊ लागला आणि तो अधिकाधिक त्यांचा गुलाम बनू लागला. अँबरच्या समोरच बसलेल्या ब्रूक आणि केटने मंत्रोच्चार सुरुच ठेवला होता. अँबरच्या चेहऱ्यावर आता एक क्रूर हास्य झळकत होत. थोड्याच वेळात बरोबर मध्यरात्रीच्या ठोक्याला 13 मिनिट पूर्ण झाल्यावर तो म्हातारा त्यांना वश होणार होता. मघाचपासून क्रूरतेने हसणारी अँबर गंभीर झाली आणि राजाला जबरीने दूध पाजण्यासोबत आता ती पण ब्रूक आणि केटच्या सुरात सूर मिसळून मंत्रोच्चार करू लागली. राजा आता पार वेडा झाला होता. अँबर तर मंत्रोच्चार करताना मधूनच एखादी मादक किंकाळी देत होती. अस करता करता ती परमोच्च पातळीवर कधी पोहोचली ते तिलाच समजलं नाही. पण योगायोगाने बरोबर मध्यरात्रीच्या ठोक्यालाच तीच दूध संपलं होत. आता कक्षामध्ये भीषण शांतता पसरली. अँबरने खाली राजाकडे बघितले . राजा एडवर्ड तिच्याकडे भावहीन नजरेनं बघत होता.
अँबरने त्याच्या केसातून हात फिरवत त्याला प्रश्न केला,
"तू कोण आहेस?"
राजाने एखाद्या कटपुतळीसारखं उत्तर दिलं,
"मी राजा एडवर्ड ."
अँबरने अजून विचारलं ,
"आम्ही तिघी तुझ्या कोण आहोत?"
"तुम्ही तिघी माझ्या मालकीण आहात. तुम्ही म्हणाल ते मी करतो."
अँबर, ब्रूक आणि केटने सुटकेचा निश्वास टाकला.
Award + 5000 Likes + 30 days sticky Thread (Stories)
Award + 3000 Likes + 15 day Sticky thread (Stories)
Award + 1000 Likes
200 Likes for each report