- 4,667
- 3,308
- 144
संध्याकाकूसोबत संभोग करुन मी पुरता वेडावलो होतो. घरी येवुन मी कुणाशीही न बोलता जेवुन अंथरुणात गेलो. ऊशीच्या खोळीत लपवून ठेवलेली संध्याकाकुची चड्डी नाकाला लावुन मी काहीवेळ पडून होतो. पण निक्करच्या वासाला संध्याकाकुंच्या चुतीच्या वासाची सर येत नव्हती. शेवटी संध्याकाकुची चड्डी मी पुन्हा ऊशीच्या खोळीत लपवुन मी झोपी गेलो.
"आज संध्याकाकुंना कसं चोदायचं?" हा विचार करतंच मी सकाळी उठलो. मात्र लगेचच मला कळालं की कुणाच्या तरी तेरवीसाठी मला बाहेरगावी जावं लागणार. मी मनात चरफडलो. ११ वाजता नाईलाजाने मी बग भरली व अनिच्छेने एस.टी. स्टडकडे निघालो. त्यानंतर मी वापस आलो तर कळले की काही दिवसांसाठी संध्याकाकु आणि त्यांचे कुटुंब ऊन्हाळ्याच्या सुट्ट्यांमध्ये गावी गेले होते.
संध्याकाकुंचा तो मादक आवाज, त्या मादक अदा, तो लटका राग हे सर्व आठवून मी दिवस-रात्र अगणित मुठ्या मारु लागलो. मात्र त्यादिवसा नंतर आम्हाला झवाझवी करायला संधी न मिळाल्याने मी काहीसा चिडचिडा झालो होतो. काहीकेल्या संध्याकाकुसोबतचा तो पहिला संभोग मी विसरू शकत नव्हतो.
काही दिवसांनी संध्याकाकु गावाहुन वापस आल्याचे मला कळले. मी त्यांना भेटण्याची संधी शोधु लागलो. तसा मी कधीही त्यांच्याकडे जावु शकत होतो पण उगाचच कुणाला शंका आली तर आलेली संधी दवडली जायची मला भिती होती.
तरीही न रहावून मी एक दिवस भरदुपारी संध्याकाकुंकडे पोहचलो. काकु कपडे धुवत होत्या. कल्पकने दार उघडले. "अरे कल्पक, कसा आहेस?" । "ठीक़.." असं म्हणत तो टि.व्ही. बघत बसला.
मी नेहमीप्रमाणे आत गेलो. बेडरूममध्ये डोकावलो तर बेडवर बॉग उघडी पडली होती. संध्याकाकुंचे काही ब्लाऊज व साड्या विखरलेल्या होत्या. एखादी वापरलेली निक्कर दिसते काय ते मी पहात होतो. इतक्यात संध्याकाकुंनी मला मागुन आवाज दिला. मी मागे वळून पाहताच मला अपेक्षित धक्का बसला. संध्याकाकु माझ्यामागे उभ्या होत्या. साडीचा काठ वर कंबरेत खोला होता. त्यामुळे त्यांची गोरी-गुबगुबित डावी मांडी उघडी पडली होती. पाण्याने भिजल्याने चमकत होती. साडी अगदी वरपर्यंत खोचली असली तरी संध्याकाकुंची चड्डीमात्र दिसत नव्हती. मी क्षणभरात पुरता गरम झालो. संध्याकाकुंच्या डोळ्यात एक विचित्र आव्हान होते. मी पुढे सरसावुन माझा एक हात संध्याकाकुंच्या घट्ट जुयात घातला व दुसरा हात उघड्या मांडीवर घासूलागलो. माझा हात संध्याकाकुंच्या मांड्यांवर सरकवत निक्करपर्यंत आला. निक्करच्या मऊमऊ कापडावरुन मी एक बोट त्याच्या दाट झाटांच्या केसांत फिरवत फोदीच्या तोंडावर आणले.
इकडे ओठांवर ओठ ठेवणार इतक्यात संध्याकाकुंनी माझा हात झटकला व मागे सरकल्या.
"नको, इथे नको, कल्पक आहे घरात..." "तो टि.व्ही. बघतोयना हालमध्ये, या ना काकू आपण पटकन आटोपुन घेवु" मी संध्याकाकुच्या फोदीला लावलेलं बोटं नाकाजवळ नेत बोललो.
"नको नको, मला आईची जबाबदारी महत्वाची आहे ह्यापेक्षा. मला स्पर्श करु नकोस". त्यादिवशी माझा लवडा ओढुन फोदीत घुसवुन घेणारी संध्याकाकु आज सती-सावित्रीचे ढोंग आणत होती. माझा रसभंग झाला. टणाटण फुगलेला लवडा हाताने नीट करत मी हिरमुसला होवुन हालमध्ये आलो. काहीवेळ टि.व्ही. बघुन मी संध्याकाकुंचा निरोप घ्यायला आत गेलो. संध्याकाकु अजुनही कपडे धुवत होत्या.
बाथरुममध्ये डोकावत मी सुर काढला, "येतो काकु मी" "निघालास काय?" संध्याकाकु माझ्याकडे न बघताच बोलल्या. "हो, तुम्ही नको म्हणताय तर थांबुन काय फायदा?"
संध्याकाकु उभ्या झाल्या. त्यांनी दोन्ही हात साडीच्या आत घालुन साडीवर उचलली, इतक्या दिवसांनंतर त्यांच्या दोन्ही गोच्या नरम मांड्याचे मला दर्शन झाले. संध्याकाकुंनी लगबगीने निक्करचे इलास्टिक कमरेतून सरकवले. त्यांची निक्कर गुढग्यापर्यंत येताच त्यांनी पहिले डावा व नंतर उजवा पाय उचलत तिला अंगावेगळे केले.
"आजच्या चुकीचे हे प्रायश्चित " असं म्हणत संध्याकाकुंनी आकाशी-निळ्या रंगाची निक्कर माझ्या समोर धरली. मी ती निक्कर खिशात कोंबत त्यांच्या घराबाहेर पडलो. संध्याकाकुंनी माझा विक पाईंट बरोबर ओळखाला होता.
ऊन्हाळ्याच्या सुट्ट्या संपायच्या आधी आमच्या ओळखीतल्या ७-८ कुटुंबांना बिट्ट्या-पार्टीला बोलावण्याचे ठरवले गेले. मी मोठ्या उत्साहाने त्याला दुजोरा दिला. कारण सहाजिक होते. ७-८ कुटुंबांत सदोतेंचे कुटुंब हमखास असणार होते.
तो दिवस उगवला ... मी सकाळी उठताच संध्याकाकुची आकाशी निळ्या रंगाची चड्डी संडासात नेवुन चिकाने चिंब भिजवली. आज मी संध्याकाकुंना तब्बल २ महिन्यांनी भेटणार होतो. दुपारपासुन संध्याकाळच्या कार्यक्रमाची तयारी सुरु झाली. "आजची संध्याकाळ खरंच माझ्यासाठी 'संध्याकाळ ठरायला हवा' हा निरधार मी मनोमन करुन टाकला. दिवसभर संडासात जावुन-जावुन मी लवड्याला तिळाचे तेलाने मालिश करुन त्याला 'संध्याकाळच्या कार्यक्रमासाठी तयार करत होतो. प्रत्येक वेळी चिक बाहेर पडणार नाही ह्याची काळजी मी घेत होतो. संध्याकाकुंच्या काळ्या-कुरळ्या झाडांतुन व गुबगुबीत गो-या मांड्यांवरुन ओघळणारा माझा चिक मला आज पुन्हा बघायचा होता.
"आज संध्याकाकुंना कसं चोदायचं?" हा विचार करतंच मी सकाळी उठलो. मात्र लगेचच मला कळालं की कुणाच्या तरी तेरवीसाठी मला बाहेरगावी जावं लागणार. मी मनात चरफडलो. ११ वाजता नाईलाजाने मी बग भरली व अनिच्छेने एस.टी. स्टडकडे निघालो. त्यानंतर मी वापस आलो तर कळले की काही दिवसांसाठी संध्याकाकु आणि त्यांचे कुटुंब ऊन्हाळ्याच्या सुट्ट्यांमध्ये गावी गेले होते.
संध्याकाकुंचा तो मादक आवाज, त्या मादक अदा, तो लटका राग हे सर्व आठवून मी दिवस-रात्र अगणित मुठ्या मारु लागलो. मात्र त्यादिवसा नंतर आम्हाला झवाझवी करायला संधी न मिळाल्याने मी काहीसा चिडचिडा झालो होतो. काहीकेल्या संध्याकाकुसोबतचा तो पहिला संभोग मी विसरू शकत नव्हतो.
काही दिवसांनी संध्याकाकु गावाहुन वापस आल्याचे मला कळले. मी त्यांना भेटण्याची संधी शोधु लागलो. तसा मी कधीही त्यांच्याकडे जावु शकत होतो पण उगाचच कुणाला शंका आली तर आलेली संधी दवडली जायची मला भिती होती.
तरीही न रहावून मी एक दिवस भरदुपारी संध्याकाकुंकडे पोहचलो. काकु कपडे धुवत होत्या. कल्पकने दार उघडले. "अरे कल्पक, कसा आहेस?" । "ठीक़.." असं म्हणत तो टि.व्ही. बघत बसला.
मी नेहमीप्रमाणे आत गेलो. बेडरूममध्ये डोकावलो तर बेडवर बॉग उघडी पडली होती. संध्याकाकुंचे काही ब्लाऊज व साड्या विखरलेल्या होत्या. एखादी वापरलेली निक्कर दिसते काय ते मी पहात होतो. इतक्यात संध्याकाकुंनी मला मागुन आवाज दिला. मी मागे वळून पाहताच मला अपेक्षित धक्का बसला. संध्याकाकु माझ्यामागे उभ्या होत्या. साडीचा काठ वर कंबरेत खोला होता. त्यामुळे त्यांची गोरी-गुबगुबित डावी मांडी उघडी पडली होती. पाण्याने भिजल्याने चमकत होती. साडी अगदी वरपर्यंत खोचली असली तरी संध्याकाकुंची चड्डीमात्र दिसत नव्हती. मी क्षणभरात पुरता गरम झालो. संध्याकाकुंच्या डोळ्यात एक विचित्र आव्हान होते. मी पुढे सरसावुन माझा एक हात संध्याकाकुंच्या घट्ट जुयात घातला व दुसरा हात उघड्या मांडीवर घासूलागलो. माझा हात संध्याकाकुंच्या मांड्यांवर सरकवत निक्करपर्यंत आला. निक्करच्या मऊमऊ कापडावरुन मी एक बोट त्याच्या दाट झाटांच्या केसांत फिरवत फोदीच्या तोंडावर आणले.
इकडे ओठांवर ओठ ठेवणार इतक्यात संध्याकाकुंनी माझा हात झटकला व मागे सरकल्या.
"नको, इथे नको, कल्पक आहे घरात..." "तो टि.व्ही. बघतोयना हालमध्ये, या ना काकू आपण पटकन आटोपुन घेवु" मी संध्याकाकुच्या फोदीला लावलेलं बोटं नाकाजवळ नेत बोललो.
"नको नको, मला आईची जबाबदारी महत्वाची आहे ह्यापेक्षा. मला स्पर्श करु नकोस". त्यादिवशी माझा लवडा ओढुन फोदीत घुसवुन घेणारी संध्याकाकु आज सती-सावित्रीचे ढोंग आणत होती. माझा रसभंग झाला. टणाटण फुगलेला लवडा हाताने नीट करत मी हिरमुसला होवुन हालमध्ये आलो. काहीवेळ टि.व्ही. बघुन मी संध्याकाकुंचा निरोप घ्यायला आत गेलो. संध्याकाकु अजुनही कपडे धुवत होत्या.
बाथरुममध्ये डोकावत मी सुर काढला, "येतो काकु मी" "निघालास काय?" संध्याकाकु माझ्याकडे न बघताच बोलल्या. "हो, तुम्ही नको म्हणताय तर थांबुन काय फायदा?"
संध्याकाकु उभ्या झाल्या. त्यांनी दोन्ही हात साडीच्या आत घालुन साडीवर उचलली, इतक्या दिवसांनंतर त्यांच्या दोन्ही गोच्या नरम मांड्याचे मला दर्शन झाले. संध्याकाकुंनी लगबगीने निक्करचे इलास्टिक कमरेतून सरकवले. त्यांची निक्कर गुढग्यापर्यंत येताच त्यांनी पहिले डावा व नंतर उजवा पाय उचलत तिला अंगावेगळे केले.
"आजच्या चुकीचे हे प्रायश्चित " असं म्हणत संध्याकाकुंनी आकाशी-निळ्या रंगाची निक्कर माझ्या समोर धरली. मी ती निक्कर खिशात कोंबत त्यांच्या घराबाहेर पडलो. संध्याकाकुंनी माझा विक पाईंट बरोबर ओळखाला होता.
ऊन्हाळ्याच्या सुट्ट्या संपायच्या आधी आमच्या ओळखीतल्या ७-८ कुटुंबांना बिट्ट्या-पार्टीला बोलावण्याचे ठरवले गेले. मी मोठ्या उत्साहाने त्याला दुजोरा दिला. कारण सहाजिक होते. ७-८ कुटुंबांत सदोतेंचे कुटुंब हमखास असणार होते.
तो दिवस उगवला ... मी सकाळी उठताच संध्याकाकुची आकाशी निळ्या रंगाची चड्डी संडासात नेवुन चिकाने चिंब भिजवली. आज मी संध्याकाकुंना तब्बल २ महिन्यांनी भेटणार होतो. दुपारपासुन संध्याकाळच्या कार्यक्रमाची तयारी सुरु झाली. "आजची संध्याकाळ खरंच माझ्यासाठी 'संध्याकाळ ठरायला हवा' हा निरधार मी मनोमन करुन टाकला. दिवसभर संडासात जावुन-जावुन मी लवड्याला तिळाचे तेलाने मालिश करुन त्याला 'संध्याकाळच्या कार्यक्रमासाठी तयार करत होतो. प्रत्येक वेळी चिक बाहेर पडणार नाही ह्याची काळजी मी घेत होतो. संध्याकाकुंच्या काळ्या-कुरळ्या झाडांतुन व गुबगुबीत गो-या मांड्यांवरुन ओघळणारा माझा चिक मला आज पुन्हा बघायचा होता.
