• If you are trying to reset your account password then don't forget to check spam folder in your mailbox. Also Mark it as "not spam" or you won't be able to click on the link.

Erotica संध्याची करामती फॅमिली

33
99
19
Chapter 3

सकाळी नाष्टा केल्यावर माझे पती आणि सासरेबुवा शेतावर गेले. मी आज गुलाबी साडी आणि पांढरा ब्लाउज घातला होता. मी, जाउबाई आणि समीर भाऊजी हॉलमध्ये टीव्ही बघत होतो. थोड्यावेळाने जाउबाईंनी मला विचारलं,
"काय गं संध्या. काल रात्री तुला ह्यांनी जास्त त्रास नाही दिला ना?"
मी बोलले ,"आता माझं दूध पितात म्हणजे त्रास होणारच ना जाउबाई."
त्या हसून बोलल्या,
"त्यांचं जास्त मनावर घेऊ नकोस. त्यांनी तुला जेव्हा पहिल्यांदा पाहिलं ना तेव्हापासूनच त्यांची ती इच्छा झाली होती."
मी काही बोलले नाही.
रात्री मी साडी बदलून मॅक्सी घातली नाही. सगळे झोपल्यावर समीर भाऊजींनी मला त्यांच्याकडे वळवलं. मी पण माझे पती घोरत आहेत हे बघून लगेच त्यांच्याकडे वळले. समीर भाऊजींनी लगेच माझा पदर थोडा हटवला आणि ते माझे उभार आळीपाळीने ब्लाउजवरूनच तोंडात घेऊन चुपू लागले. थोड्यावेळाने मग ते माझ्या ब्लाउजची बटणं उघडायचा प्रयत्न करू लागले. पण त्यांना काही करून बटणं उघडायला जमल नाही. ते उतावीळ होऊन बोलले,
"बटणं उघड ना संध्या. मला दुदू प्यायचंय."
मी म्हणाले ,
"कस होणार तुमचं भाऊजी? ब्लाउजची बटणं नाही उघडता येत तुम्हाला? आणि चालले दुदू प्यायला!"
"दे ना... का तडफवते आहेस मला."
मी मग नाईलाजाने माझ्या ब्लाउजची काही बटणं उघडली आणि मग तो एका बाजूने वर करून समीर भाऊजींनी अंगावर पाजू लागले. ते लगेच लहान मुलासारखे दूध पिऊ लागले. मी माझा उभार दोन बोटांनी त्यांच्या तोंडात धरून ठेवला होता. मला आता समजलं होत की समीर भाऊजींना हवं ते दिलं तर त्याचा जास्त त्रास होणार नाही. 20 मिनिटांनी एका स्तनातलं दूध संपल्यावर मी त्यांना दुसऱ्या स्तनावर पाजू लागले. त्यांना पाजताना मला पण बरं वाटत होतं. मला तेव्हा वाटलं की मी असचं माझ्या सासऱ्यांना पण माझं दूध पाजावं. बिचारे किती अशक्त असतात. त्यांचं वय पण झालं होतं आता.

सकाळी माझे पती आणि सासरेबुवा शेतावर गेल्यावर समीर भाऊजींनी मला विचारलं,
"मला आत्ता पाज ना संध्या."
आम्ही तिघे स्वयंपाकघरात होतो. मी हो म्हटल्यावर जाउबाई हसून बोलल्या,
"मी हॉलमघ्ये जाते टीव्ही बघायला."
आम्ही जमिनीवर बसलो होतो. मी भाऊजींनी माझ्या मांडीवर झोपायला सांगितलं. ते लगेच माझ्या मांडीवर डोकं ठेऊन झोपले. आज मी लाल साडी आणि पिवळा ब्लाउज घातला होता.
"दे ना लवकर..."
"हो हो भाऊजी. किती घाई आहे तुम्हाला. "
मी पदराखाली हात टाकून माझ्या ब्लाउजची काही बटणं उघडली . मग मी समीर भाऊजीचं डोकं पदराने झाकून त्यांना लहान मुलासारखं अंगावर पाजू लागले. किती मस्त वाटत होतं मला. अशीच मला सासरेबुवांना पण पाजायची इच्छा झाली होती. जवळ जवळ अर्धा तास मी समीर भाऊजींना पाजत होते.

काही दिवसांनी माझ्या सासरेबुवांची तब्येत बिघडली. त्यांचं खाणं खूप कमी झालं होतं. डॉक्टर ने सांगितलं की त्यांना पचेल अस खायला द्या. त्यामुळे मी त्यांना पेज आणि मऊभात करून देऊ लागले. त्यामुळे त्यांची तब्येत थोडी सुधारली पण घरातल्या सगळ्यांना त्यांच्या तब्येतीची काळजी लागून राहिली होती. दुसऱ्या दिवशी आम्ही रात्रीच जेवण झाल्यावर हॉलमध्ये अंथरुण करत होतो तेव्हा मी पतीला म्हणाले,
"मी सासरेबुवांच्या बाजूला झोपते. ते खूप चळवळ करत असतात. आणि त्यांना नीट झोप येत नाही. मी त्यांना झोपवायचा प्रयत्न करते."
माझे पती हो बोलले . मी सासरेबुवांना खाली झोपायला सांगितलं आणि माझे पती कॉटवर झोपले. मी लाईट घालवली आणि सासरेबुवांच्या बाजूला झोपले. माझ्या दुसऱ्या बाजूला समीर भाऊजी होतेच. आज पहिल्याच दिवशी सासरेबुवांना अंगावर पाजण मला शक्य नव्हतं. म्हणून मी त्यांना कुशीत घेतलं आणि लहान मुलासारखं त्यांच्या पाठीवरून हात फिरवून त्यांना झोपवू लागले. थोड्या वेळाने ते झोपी गेले तशी मी समीर भाऊजींकडे वळले. मग थोड्या वेळाने नेहमीसारखं त्यांना दूध पाजू लागले.

सकाळी माझे पती समीर भाऊजींना घेऊन शेतावर गेले. सासरेबुवांची तब्येत अजून सुधारली नव्हती. जेव्हा आम्ही हॉलमध्ये टीव्ही बघायला गेलो तेव्हा मी जमिनीवर बसले आणि सासरेबुवांना बोलले,
"या सासरेबुवा. तुम्हाला झोपावते मांडीवर."
सासरेबुवा लाजत होते म्हणून जाउबाई म्हणाल्या,
"आता ती एवढं म्हणतेय तर झोपा ना सासरेबुवा. लाजताय कशाला एवढे?"
सासरेबुवा लाजत लाजत माझ्या मांडीवर डोकं ठेवून झोपले. मी मुद्दामहून माझा पदर थोडा सरकवला होता. त्यामुळे माझा एक उभार त्यांना दिसत होता. त्यांचं डोकं त्याच्यापासून जवळ असल्यामुळे त्यांचं सारखं माझ्या उभाराकडे लक्ष जात होतं. मी काहीच नाही घडत आहे असं भासवलं आणि टीव्ही बघू लागले. थोडयावेळाने सासरेबुवा झोपी गेले.
 

Vivekdaware

Madhuri Aunty
156
55
28
Chapter 3

सकाळी नाष्टा केल्यावर माझे पती आणि सासरेबुवा शेतावर गेले. मी आज गुलाबी साडी आणि पांढरा ब्लाउज घातला होता. मी, जाउबाई आणि समीर भाऊजी हॉलमध्ये टीव्ही बघत होतो. थोड्यावेळाने जाउबाईंनी मला विचारलं,
"काय गं संध्या. काल रात्री तुला ह्यांनी जास्त त्रास नाही दिला ना?"
मी बोलले ,"आता माझं दूध पितात म्हणजे त्रास होणारच ना जाउबाई."
त्या हसून बोलल्या,
"त्यांचं जास्त मनावर घेऊ नकोस. त्यांनी तुला जेव्हा पहिल्यांदा पाहिलं ना तेव्हापासूनच त्यांची ती इच्छा झाली होती."
मी काही बोलले नाही.
रात्री मी साडी बदलून मॅक्सी घातली नाही. सगळे झोपल्यावर समीर भाऊजींनी मला त्यांच्याकडे वळवलं. मी पण माझे पती घोरत आहेत हे बघून लगेच त्यांच्याकडे वळले. समीर भाऊजींनी लगेच माझा पदर थोडा हटवला आणि ते माझे उभार आळीपाळीने ब्लाउजवरूनच तोंडात घेऊन चुपू लागले. थोड्यावेळाने मग ते माझ्या ब्लाउजची बटणं उघडायचा प्रयत्न करू लागले. पण त्यांना काही करून बटणं उघडायला जमल नाही. ते उतावीळ होऊन बोलले,
"बटणं उघड ना संध्या. मला दुदू प्यायचंय."
मी म्हणाले ,
"कस होणार तुमचं भाऊजी? ब्लाउजची बटणं नाही उघडता येत तुम्हाला? आणि चालले दुदू प्यायला!"
"दे ना... का तडफवते आहेस मला."
मी मग नाईलाजाने माझ्या ब्लाउजची काही बटणं उघडली आणि मग तो एका बाजूने वर करून समीर भाऊजींनी अंगावर पाजू लागले. ते लगेच लहान मुलासारखे दूध पिऊ लागले. मी माझा उभार दोन बोटांनी त्यांच्या तोंडात धरून ठेवला होता. मला आता समजलं होत की समीर भाऊजींना हवं ते दिलं तर त्याचा जास्त त्रास होणार नाही. 20 मिनिटांनी एका स्तनातलं दूध संपल्यावर मी त्यांना दुसऱ्या स्तनावर पाजू लागले. त्यांना पाजताना मला पण बरं वाटत होतं. मला तेव्हा वाटलं की मी असचं माझ्या सासऱ्यांना पण माझं दूध पाजावं. बिचारे किती अशक्त असतात. त्यांचं वय पण झालं होतं आता.

सकाळी माझे पती आणि सासरेबुवा शेतावर गेल्यावर समीर भाऊजींनी मला विचारलं,
"मला आत्ता पाज ना संध्या."
आम्ही तिघे स्वयंपाकघरात होतो. मी हो म्हटल्यावर जाउबाई हसून बोलल्या,
"मी हॉलमघ्ये जाते टीव्ही बघायला."
आम्ही जमिनीवर बसलो होतो. मी भाऊजींनी माझ्या मांडीवर झोपायला सांगितलं. ते लगेच माझ्या मांडीवर डोकं ठेऊन झोपले. आज मी लाल साडी आणि पिवळा ब्लाउज घातला होता.
"दे ना लवकर..."
"हो हो भाऊजी. किती घाई आहे तुम्हाला. "
मी पदराखाली हात टाकून माझ्या ब्लाउजची काही बटणं उघडली . मग मी समीर भाऊजीचं डोकं पदराने झाकून त्यांना लहान मुलासारखं अंगावर पाजू लागले. किती मस्त वाटत होतं मला. अशीच मला सासरेबुवांना पण पाजायची इच्छा झाली होती. जवळ जवळ अर्धा तास मी समीर भाऊजींना पाजत होते.

काही दिवसांनी माझ्या सासरेबुवांची तब्येत बिघडली. त्यांचं खाणं खूप कमी झालं होतं. डॉक्टर ने सांगितलं की त्यांना पचेल अस खायला द्या. त्यामुळे मी त्यांना पेज आणि मऊभात करून देऊ लागले. त्यामुळे त्यांची तब्येत थोडी सुधारली पण घरातल्या सगळ्यांना त्यांच्या तब्येतीची काळजी लागून राहिली होती. दुसऱ्या दिवशी आम्ही रात्रीच जेवण झाल्यावर हॉलमध्ये अंथरुण करत होतो तेव्हा मी पतीला म्हणाले,
"मी सासरेबुवांच्या बाजूला झोपते. ते खूप चळवळ करत असतात. आणि त्यांना नीट झोप येत नाही. मी त्यांना झोपवायचा प्रयत्न करते."
माझे पती हो बोलले . मी सासरेबुवांना खाली झोपायला सांगितलं आणि माझे पती कॉटवर झोपले. मी लाईट घालवली आणि सासरेबुवांच्या बाजूला झोपले. माझ्या दुसऱ्या बाजूला समीर भाऊजी होतेच. आज पहिल्याच दिवशी सासरेबुवांना अंगावर पाजण मला शक्य नव्हतं. म्हणून मी त्यांना कुशीत घेतलं आणि लहान मुलासारखं त्यांच्या पाठीवरून हात फिरवून त्यांना झोपवू लागले. थोड्या वेळाने ते झोपी गेले तशी मी समीर भाऊजींकडे वळले. मग थोड्या वेळाने नेहमीसारखं त्यांना दूध पाजू लागले.

सकाळी माझे पती समीर भाऊजींना घेऊन शेतावर गेले. सासरेबुवांची तब्येत अजून सुधारली नव्हती. जेव्हा आम्ही हॉलमध्ये टीव्ही बघायला गेलो तेव्हा मी जमिनीवर बसले आणि सासरेबुवांना बोलले,
"या सासरेबुवा. तुम्हाला झोपावते मांडीवर."
सासरेबुवा लाजत होते म्हणून जाउबाई म्हणाल्या,
"आता ती एवढं म्हणतेय तर झोपा ना सासरेबुवा. लाजताय कशाला एवढे?"
सासरेबुवा लाजत लाजत माझ्या मांडीवर डोकं ठेवून झोपले. मी मुद्दामहून माझा पदर थोडा सरकवला होता. त्यामुळे माझा एक उभार त्यांना दिसत होता. त्यांचं डोकं त्याच्यापासून जवळ असल्यामुळे त्यांचं सारखं माझ्या उभाराकडे लक्ष जात होतं. मी काहीच नाही घडत आहे असं भासवलं आणि टीव्ही बघू लागले. थोडयावेळाने सासरेबुवा झोपी गेले.
खूप छान..
मस्त लिहिली आहे स्टोरी.
आता संध्या सासरेबुवांना पाजणार म्हंटल्यावर chapter 4 ची उस्तुकाता वाढत चालली आहे.
 

Vivekdaware

Madhuri Aunty
156
55
28
Chapter 3

सकाळी नाष्टा केल्यावर माझे पती आणि सासरेबुवा शेतावर गेले. मी आज गुलाबी साडी आणि पांढरा ब्लाउज घातला होता. मी, जाउबाई आणि समीर भाऊजी हॉलमध्ये टीव्ही बघत होतो. थोड्यावेळाने जाउबाईंनी मला विचारलं,
"काय गं संध्या. काल रात्री तुला ह्यांनी जास्त त्रास नाही दिला ना?"
मी बोलले ,"आता माझं दूध पितात म्हणजे त्रास होणारच ना जाउबाई."
त्या हसून बोलल्या,
"त्यांचं जास्त मनावर घेऊ नकोस. त्यांनी तुला जेव्हा पहिल्यांदा पाहिलं ना तेव्हापासूनच त्यांची ती इच्छा झाली होती."
मी काही बोलले नाही.
रात्री मी साडी बदलून मॅक्सी घातली नाही. सगळे झोपल्यावर समीर भाऊजींनी मला त्यांच्याकडे वळवलं. मी पण माझे पती घोरत आहेत हे बघून लगेच त्यांच्याकडे वळले. समीर भाऊजींनी लगेच माझा पदर थोडा हटवला आणि ते माझे उभार आळीपाळीने ब्लाउजवरूनच तोंडात घेऊन चुपू लागले. थोड्यावेळाने मग ते माझ्या ब्लाउजची बटणं उघडायचा प्रयत्न करू लागले. पण त्यांना काही करून बटणं उघडायला जमल नाही. ते उतावीळ होऊन बोलले,
"बटणं उघड ना संध्या. मला दुदू प्यायचंय."
मी म्हणाले ,
"कस होणार तुमचं भाऊजी? ब्लाउजची बटणं नाही उघडता येत तुम्हाला? आणि चालले दुदू प्यायला!"
"दे ना... का तडफवते आहेस मला."
मी मग नाईलाजाने माझ्या ब्लाउजची काही बटणं उघडली आणि मग तो एका बाजूने वर करून समीर भाऊजींनी अंगावर पाजू लागले. ते लगेच लहान मुलासारखे दूध पिऊ लागले. मी माझा उभार दोन बोटांनी त्यांच्या तोंडात धरून ठेवला होता. मला आता समजलं होत की समीर भाऊजींना हवं ते दिलं तर त्याचा जास्त त्रास होणार नाही. 20 मिनिटांनी एका स्तनातलं दूध संपल्यावर मी त्यांना दुसऱ्या स्तनावर पाजू लागले. त्यांना पाजताना मला पण बरं वाटत होतं. मला तेव्हा वाटलं की मी असचं माझ्या सासऱ्यांना पण माझं दूध पाजावं. बिचारे किती अशक्त असतात. त्यांचं वय पण झालं होतं आता.

सकाळी माझे पती आणि सासरेबुवा शेतावर गेल्यावर समीर भाऊजींनी मला विचारलं,
"मला आत्ता पाज ना संध्या."
आम्ही तिघे स्वयंपाकघरात होतो. मी हो म्हटल्यावर जाउबाई हसून बोलल्या,
"मी हॉलमघ्ये जाते टीव्ही बघायला."
आम्ही जमिनीवर बसलो होतो. मी भाऊजींनी माझ्या मांडीवर झोपायला सांगितलं. ते लगेच माझ्या मांडीवर डोकं ठेऊन झोपले. आज मी लाल साडी आणि पिवळा ब्लाउज घातला होता.
"दे ना लवकर..."
"हो हो भाऊजी. किती घाई आहे तुम्हाला. "
मी पदराखाली हात टाकून माझ्या ब्लाउजची काही बटणं उघडली . मग मी समीर भाऊजीचं डोकं पदराने झाकून त्यांना लहान मुलासारखं अंगावर पाजू लागले. किती मस्त वाटत होतं मला. अशीच मला सासरेबुवांना पण पाजायची इच्छा झाली होती. जवळ जवळ अर्धा तास मी समीर भाऊजींना पाजत होते.

काही दिवसांनी माझ्या सासरेबुवांची तब्येत बिघडली. त्यांचं खाणं खूप कमी झालं होतं. डॉक्टर ने सांगितलं की त्यांना पचेल अस खायला द्या. त्यामुळे मी त्यांना पेज आणि मऊभात करून देऊ लागले. त्यामुळे त्यांची तब्येत थोडी सुधारली पण घरातल्या सगळ्यांना त्यांच्या तब्येतीची काळजी लागून राहिली होती. दुसऱ्या दिवशी आम्ही रात्रीच जेवण झाल्यावर हॉलमध्ये अंथरुण करत होतो तेव्हा मी पतीला म्हणाले,
"मी सासरेबुवांच्या बाजूला झोपते. ते खूप चळवळ करत असतात. आणि त्यांना नीट झोप येत नाही. मी त्यांना झोपवायचा प्रयत्न करते."
माझे पती हो बोलले . मी सासरेबुवांना खाली झोपायला सांगितलं आणि माझे पती कॉटवर झोपले. मी लाईट घालवली आणि सासरेबुवांच्या बाजूला झोपले. माझ्या दुसऱ्या बाजूला समीर भाऊजी होतेच. आज पहिल्याच दिवशी सासरेबुवांना अंगावर पाजण मला शक्य नव्हतं. म्हणून मी त्यांना कुशीत घेतलं आणि लहान मुलासारखं त्यांच्या पाठीवरून हात फिरवून त्यांना झोपवू लागले. थोड्या वेळाने ते झोपी गेले तशी मी समीर भाऊजींकडे वळले. मग थोड्या वेळाने नेहमीसारखं त्यांना दूध पाजू लागले.

सकाळी माझे पती समीर भाऊजींना घेऊन शेतावर गेले. सासरेबुवांची तब्येत अजून सुधारली नव्हती. जेव्हा आम्ही हॉलमध्ये टीव्ही बघायला गेलो तेव्हा मी जमिनीवर बसले आणि सासरेबुवांना बोलले,
"या सासरेबुवा. तुम्हाला झोपावते मांडीवर."
सासरेबुवा लाजत होते म्हणून जाउबाई म्हणाल्या,
"आता ती एवढं म्हणतेय तर झोपा ना सासरेबुवा. लाजताय कशाला एवढे?"
सासरेबुवा लाजत लाजत माझ्या मांडीवर डोकं ठेवून झोपले. मी मुद्दामहून माझा पदर थोडा सरकवला होता. त्यामुळे माझा एक उभार त्यांना दिसत होता. त्यांचं डोकं त्याच्यापासून जवळ असल्यामुळे त्यांचं सारखं माझ्या उभाराकडे लक्ष जात होतं. मी काहीच नाही घडत आहे असं भासवलं आणि टीव्ही बघू लागले. थोडयावेळाने सासरेबुवा झोपी गेले.
खूप intresting story आहे.
Chapter 4 कधी येईल
 

Vivekdaware

Madhuri Aunty
156
55
28

Vivekdaware

Madhuri Aunty
156
55
28
बरेच दिवस झाले नवीन chapter आले नाही. केव्हा येईल.
 
Top