- 831
- 2,290
- 124
স্ত্ৰিপাৰ জনে মাৰ শকত বাহুত কঠোৰ আঙুলিৰে নৰম কে চুই হাতৰ তললৈ নমাই নিলে আৰু আৰু দুহাতেৰে মাৰ দুবাহত খামচ মাৰি মোহাৰি দিলে । মাৰ মুখত এটি হাঁহি আছিল নাজনো তাই উপভোগ কৰিছিল নে ৰং চাইছিল কিমান পাৰ্গত স্ত্ৰিপাৰ জন ।
স্ত্ৰিপাৰ জনে মাৰ নগ্নতা কান্ধত চুমা বুলাবলৈ ধৰিলে আৰু দু হাতেৰে মাৰ পেটত খামুচি ধৰি হাত বুলাবো ধৰিলে । ইতিমধ্যে মায়ে দুচুকু মুদি দিছে ।
স্ত্ৰিপাৰ জনে কামুক সুৰেৰে কলে " দেহাটো ইমান গৰম আপোনাৰ তাতেই গম পোৱা যায় আপুনি কিমান দেস্পেৰেত হৈ আছে ।"
" দেখা যাব এতিয়া অলপ পিছত "
স্ত্ৰিপাৰ জনে জিভা উলিয়াই মাৰ গাল খন চেলেকিব ধৰিলে তাতে মায়ে চকু খুলি কলে " থুক নলগাবা আকৌ মোৰ মেকাপ বেয়া হৈ যাব "
স্ত্ৰিপাৰ জনে উত্তেজিত হৈ কলে " এইটো কেৱল আৰম্ভনি আজি আপোনাক হেষ্টো নেষ্টো কৰিম মই । আপোনাৰ নিচিনা মাল মই কটো দেখা নাই আজি লৈ " আৰু মাৰ স্তন দুটা জৰ কে টিপি দিলে
মায়ে গেৰুৱা উঠাই উচাপ খাই উঠি দিলে আৰু মুখেৰে ইচঁচঁচ কৰি শব্দ কৰিলে । স্ত্ৰিপাৰ জনে এটি বিজয়ী হাঁহি দিলে আৰু ওঁঠ কামুৰি মাৰ স্তন দুটা টিপিব ধৰিলে দূহাতত লৈ । আৰু মাৰ ডিঙিত কান্ধত চুমা খাব ধৰিলে ।
মায়ে ইপিনে চিপিনে মূৰ লৰাই হাত এখন উঠাই স্ত্ৰিপাৰ জনৰ গৰ্ডনত ধৰিলে । মাৰ চকু উলটি গৈছিল আৰু মুখেৰে শব্দ কৰিছিল উফ্ফ আহহ । যেন মা গৰমত উছপিচাই গৈছিল ।
আৰু স্ত্ৰিপাৰ জনে মাৰ স্তন দুটা গবামাৰি টিপি আছিল আৰু বাৰ বাৰ মাক জৰ কে দুবাহুত হেচি চেপি ধৰা নিচিনা কে সাবিতিছিল । মায়ে আৰু মুখেৰে আঁহহঃ কৰিছিল আৰু দীঘল দীঘল উশাহ নিশাহ লৈছিল ।
মায়ে গৰম হৈছে এইটো মই লক্ষ্য কৰিব পাৰিছিলো আৰু মই থিৰাং কৰিছিলো যে মা চেলেঞ্জত হাৰিব ।
অলপ পিছতে মায়ে স্ত্ৰিপাৰ জনৰ হাত দুখন গাৰ পৰা আঁতৰাই দুখোজ কাঢ়ি স্ত্ৰিপাৰ জনৰ পিনে ঘূৰি কলে " 5 মিনটৰ বেছি হল । বলা তোমাৰ কাম এতিয়াও শেষ হোৱা নাই বাকী বোৰকো ইঞ্জয় কৰাব লাগিব নহয় "
স্ত্ৰিপাৰ জন অবাক হল আৰু হাঁহি হাঁহি কলে ।" মই গোটেই ৰাতিৰ কাৰণে আছোঁ । আধা ঘণ্টা আমি দুজনে ইঞ্জয় কৰিলে নো কি ক্ষতি আছে । আপোনাকো ভাল লাগিছে মই জানো । মই আপোনাক নিৰাশ নকৰো এইটো মোৰ গেৰেন্তি আছে "
ময়ে কামুক অংগীৰে তাৰ কাষত থিয় হৈ তাৰ বুকুৰ মাজৰ পৰা আঙুলিৰে চুই পেটৰ মাজলৈ লৈ গৈ তাৰ জাঙীয়া খনৰ স্ত্ৰিপত আঙুলিৰে টানি এৰি দি কলে " মই জানো তুমি মোক নিৰাশ নকৰা কিন্তু মই এতিয়া তোমাৰ লগত চেক্স কৰিব নোৱাৰো "
" কিও ?"
" সেইটো মই তোমাক কব নোৱাৰোঁ "
" পেৰিয়ড চিলিছে নেকি ?"
" নাই নহয় । আছে কিবা কাৰণ তোমাক কব নোৱাৰোঁ । বলা সিহঁত কেইটা ৰখি আছে চাগে "
" ঠিক আছে আপোনাৰ যদি মন নাই কিবা কাৰণ আছে তেনেহলে মই জৰ কৰিব নোৱাৰো "
স্ত্ৰিপাৰ জনো কামত প্ৰফেচনিয়েল আছিল খুব মাৰ কথাত জব্দ নকৰি মাৰ লগত ৰুমৰ পৰা ওলাই গল । যেতিয়া দুও তাই ওলাই গল মই ও বাহিৰত ওলাই গলো ।
স্ত্ৰিপাৰ জনে মাৰ নগ্নতা কান্ধত চুমা বুলাবলৈ ধৰিলে আৰু দু হাতেৰে মাৰ পেটত খামুচি ধৰি হাত বুলাবো ধৰিলে । ইতিমধ্যে মায়ে দুচুকু মুদি দিছে ।
স্ত্ৰিপাৰ জনে কামুক সুৰেৰে কলে " দেহাটো ইমান গৰম আপোনাৰ তাতেই গম পোৱা যায় আপুনি কিমান দেস্পেৰেত হৈ আছে ।"
" দেখা যাব এতিয়া অলপ পিছত "
স্ত্ৰিপাৰ জনে জিভা উলিয়াই মাৰ গাল খন চেলেকিব ধৰিলে তাতে মায়ে চকু খুলি কলে " থুক নলগাবা আকৌ মোৰ মেকাপ বেয়া হৈ যাব "
স্ত্ৰিপাৰ জনে উত্তেজিত হৈ কলে " এইটো কেৱল আৰম্ভনি আজি আপোনাক হেষ্টো নেষ্টো কৰিম মই । আপোনাৰ নিচিনা মাল মই কটো দেখা নাই আজি লৈ " আৰু মাৰ স্তন দুটা জৰ কে টিপি দিলে
মায়ে গেৰুৱা উঠাই উচাপ খাই উঠি দিলে আৰু মুখেৰে ইচঁচঁচ কৰি শব্দ কৰিলে । স্ত্ৰিপাৰ জনে এটি বিজয়ী হাঁহি দিলে আৰু ওঁঠ কামুৰি মাৰ স্তন দুটা টিপিব ধৰিলে দূহাতত লৈ । আৰু মাৰ ডিঙিত কান্ধত চুমা খাব ধৰিলে ।
মায়ে ইপিনে চিপিনে মূৰ লৰাই হাত এখন উঠাই স্ত্ৰিপাৰ জনৰ গৰ্ডনত ধৰিলে । মাৰ চকু উলটি গৈছিল আৰু মুখেৰে শব্দ কৰিছিল উফ্ফ আহহ । যেন মা গৰমত উছপিচাই গৈছিল ।
আৰু স্ত্ৰিপাৰ জনে মাৰ স্তন দুটা গবামাৰি টিপি আছিল আৰু বাৰ বাৰ মাক জৰ কে দুবাহুত হেচি চেপি ধৰা নিচিনা কে সাবিতিছিল । মায়ে আৰু মুখেৰে আঁহহঃ কৰিছিল আৰু দীঘল দীঘল উশাহ নিশাহ লৈছিল ।
মায়ে গৰম হৈছে এইটো মই লক্ষ্য কৰিব পাৰিছিলো আৰু মই থিৰাং কৰিছিলো যে মা চেলেঞ্জত হাৰিব ।
অলপ পিছতে মায়ে স্ত্ৰিপাৰ জনৰ হাত দুখন গাৰ পৰা আঁতৰাই দুখোজ কাঢ়ি স্ত্ৰিপাৰ জনৰ পিনে ঘূৰি কলে " 5 মিনটৰ বেছি হল । বলা তোমাৰ কাম এতিয়াও শেষ হোৱা নাই বাকী বোৰকো ইঞ্জয় কৰাব লাগিব নহয় "
স্ত্ৰিপাৰ জন অবাক হল আৰু হাঁহি হাঁহি কলে ।" মই গোটেই ৰাতিৰ কাৰণে আছোঁ । আধা ঘণ্টা আমি দুজনে ইঞ্জয় কৰিলে নো কি ক্ষতি আছে । আপোনাকো ভাল লাগিছে মই জানো । মই আপোনাক নিৰাশ নকৰো এইটো মোৰ গেৰেন্তি আছে "
ময়ে কামুক অংগীৰে তাৰ কাষত থিয় হৈ তাৰ বুকুৰ মাজৰ পৰা আঙুলিৰে চুই পেটৰ মাজলৈ লৈ গৈ তাৰ জাঙীয়া খনৰ স্ত্ৰিপত আঙুলিৰে টানি এৰি দি কলে " মই জানো তুমি মোক নিৰাশ নকৰা কিন্তু মই এতিয়া তোমাৰ লগত চেক্স কৰিব নোৱাৰো "
" কিও ?"
" সেইটো মই তোমাক কব নোৱাৰোঁ "
" পেৰিয়ড চিলিছে নেকি ?"
" নাই নহয় । আছে কিবা কাৰণ তোমাক কব নোৱাৰোঁ । বলা সিহঁত কেইটা ৰখি আছে চাগে "
" ঠিক আছে আপোনাৰ যদি মন নাই কিবা কাৰণ আছে তেনেহলে মই জৰ কৰিব নোৱাৰো "
স্ত্ৰিপাৰ জনো কামত প্ৰফেচনিয়েল আছিল খুব মাৰ কথাত জব্দ নকৰি মাৰ লগত ৰুমৰ পৰা ওলাই গল । যেতিয়া দুও তাই ওলাই গল মই ও বাহিৰত ওলাই গলো ।