ਮੀਤ ਦਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਫਸਕੇ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਤੇ ਮੀਤ ਨੇ ਫਿਰ ਦੋਹੇਂ ਹੱਥਾਂ ਚ ਸਵਾਰ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਬੰਡ ਫੜ੍ਹੀ ਤੇ ਘਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ।
ਕਿੰਨੀ ਹੀ ਦੇਰ ਉਹ ਅਮਨ ਨੂੰ ਧੱਕਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਪੂਰੇ ਜਚਾ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਤੀਹ ਪੈਂਤੀ ਮਿੰਟ ਘਸੇ ਮਾਰੇ ਤੇ
ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਫੇਰ ਅਮਨ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਵਾਰ ਝੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ
ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਤਸੱਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ
ਉਸ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇੰਨਾ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਦਰਦ ਕਦੋਂ ਦਾ ਉੱਡ ਪੁੱਡ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ
ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਖੁਮਾਰੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਬਦਨ ਲਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ
ਤੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਮੀਤ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਨ
ਉਹ ਅੱਗ ਦੀ ਲਾਟ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਅੱਗ ਦੀ ਲਾਟ
ਮੀਤ ਦੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਭਰ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਮੀਤ ਨੇ ਅਪਣਾ ਲੰਨ ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਧੱਕ ਕੇ
ਅਪਣਾ ਮਾਲ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਛੁੱਟਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ
ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਖਵਾ ਦਿੱਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਬੱਚਾ ਨਾ ਠਹਿਰ ਜਾਵੇਂ। ਅਮਨ ਤੇ ਮੀਤ ਨਿਹਾਲ ਹੋਕੇ ਬਿਸਤਰ ਤੇ ਪਏ ਸਨ
ਤੇ ਅਮਨ ਉਸ ਨੂੰ ਬੋਲੀ:
ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆਇਆ ਹੁਣ ਜਦੋ ਮਰਜ਼ੀ ਬੁਲਾ ਲਿਆ ਕਰੀਂ।
ਮੀਤ ਬੋਲਿਆ ਅਮਨ ਤੂੰ ਜਿੰਨੀ ਨਰਮ ਲਗਦੀ ਸੀ
ਉਸ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਾਡਰ ਤੇ ਗੁੰਦਵੀ ਰੰਨ ਆ। ਪੂਰੀ ਸਿਰਾ ਰੰਨ ਬਣੇਗੀ। ਮੀਤ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ
ਅਮਨ ਦੀ ਆਹ ਨਿਕਲ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਦੂਜੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲੀ ਗਈ।
ਉਸ ਤੋਂ ਤੁਰਿਆ ਨਹੀ ਸੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਹਿੰਮਤ ਕੀਤੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕਮਰੇ ਤੱਕ ਗਈ ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ
ਕਿਉਂਕਿ ਮੀਤ ਦੇ ਲੰਨ ਨੇ ਉਹਦੇ ਪੂਰੀ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਸੱਟ ਮਾਰੀ ਸੀ
ਲੇਕਿਨ ਹੁਣ ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਦੀ ਨੀਂਦ ਨਿੱਤ ਉੱਡਣੀ ਸੀ,
ਅਜੇ ਤਾਂ ਮੀਤ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਉਸ ਦੀ ਮਾਰੀ ਸੀ
ਅਜੇ ਹੋਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਰੜਕਾ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨਿਆਂ ਨੇ ਕੱਢਣੀਆਂ ਸਨ।
ਜਿਵੇੰ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਖੂਨ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਉਵੇਂ ਕੱਚੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਦਾ ਚਸਕਾ ਪੈ ਜਾਵੇ। ਫੇਰ ਸ਼ੇਰ ਨਿੱਤ ਨਵਾਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨਿੱਤ ਨਵਾਂ ਲੰਨ ਭਾਲਦੀ ਆ।
link