- 1,077
- 1,826
- 144
ਮੈਂ ਜਾ ਭੂਆ ਕੋਲ ਬੈਠ ਗਿਆ ਸੋਫ਼ੇ ਤੇ ਮੰਮੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਗਈ
ਦੋਹਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਸਮਾਇਲ ਸੀ
ਅਚਾਨਕ ਭੂਆ ਉਠ ਮੰਮੀ ਕੋਲ ਗਈ
ਦੋਹਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਹੋਈ
ਸੀਰਤ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਆ
ਸੀਰਤ- ਓਏ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਆਏ ਆ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਬੈਠ ਜਾ
ਮੇ- ਹੁਣ ਬੈਠਾ ਤਾਂ ਹਾਂ ਬੋਲ ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ
ਸੀਰਤ- ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਨੇ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਨੀਂਦ ਆ ਰਹੀ ਮੇ ਚਲੀ
ਤੇਰੇ ਕਮਰੇ ਸੋਣ
ਮੇ- ਸੁਸਤੀ
ਸੀਰਤ- ਓਏ ਸੁਸਤੀ ਮੇ ਨੀ ਤੂੰ ਆ ਨਾਲੇ ਦੁਪਹਿਰ ਹੋ ਗਈ ਆ ਕੀ ਕਰਨਾ
ਮੇ- ਫੇਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਸੋ ਜਾ
ਮੰਮੀ- ਕੋਈ ਨਾ ਸੋ ਲੈਣ ਦੇ ਜਾ ਸੀਰਤ ਉਪਰ ਜਾ ਸੋ ਜਾ ਨਹੀਂ ਥਲੇ ਆਵਜਾ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਰਹਿਣੀਆ
ਮੰਮੀ ਹਾਲ ਵਿਚ ਆ ਬੋਲੀ
ਮੇ- ਕਿੰਨੀ ਸਾਓ ਸੀ ਇਹ ਮੰਮੀ ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਲਾੜਾਕੀ ਹੋ ਗਈ
ਸੀਰਤ ਨਕ਼ ਜਾ ਚੜ੍ਹ ਉਪਰ ਚਲੇ ਗਈ
ਮੰਮੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚ
ਮੇ ਸੀਰਤ ਦੇ ਉਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਮੰਮੀ ਹੋਣਾ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ ਭੂਆ ਖੜੀ ਰੋਟੀ ਸੇਕ ਰਹੀ ਸੀ ਮੰਮੀ ਬੇਲ ਰਹੀ ਸੀ
ਮਾਹੌਲ ਸੀ
ਦੋਹਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਸਮਾਇਲ ਸੀ
ਮੰਮੀ- ਲਾਓ ਜੀ ਆ ਗਏ ਇਲਤਾ ਕਰਨ
ਮੇ- ਮੇ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੁਝ
ਮੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਫੜ ਲਿਆ
ਲਨ ਦੀ ਰਗੜ।ਮੰਮੀ ਦੇ ਚਿਤੜਾ ਤੇ ਲਗਦੇ ਹੀ ਮੰਮੀ ਕੰਬ ਗਈ
ਭੂਆ- ਲੱਗਦਾ ਉਪਰ ਗਈ ਦੱਸ ਆਈ ਸਭ ਕੁਝ
ਮੰਮੀ- ਹਾਂ ਭੈਣ ਜੀ ashh ਜੀਤ ਪੁੱਤ ਥੋਡੀ ਸ਼ਰਮ ਕਰ
ਮੇ- ਲੇਂ ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਾ ਕਰੇ ਦਸੋ ਭੂਆ ਜੀ ਗ਼ਲਤ ਆ ਕੁਝ
ਭੂਆ ਨਾ ਵਿਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਬੋਲੀ
ਭੂਆ- ਨਾ ਨੀ ਕਿਉਂ ਸੰਗੀ ਜਾਂਦੀ ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਸਭ ਰਾਜ ਖੋਲੇ ਹੋਏ ਨੇ
ਮੇ- ਹੋਰ ਭੂਆ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਦਸੋ ਸਨੀ ਫੇਰ ਥੋਨੂੰ ਕਿਸ ਟਾਈਮ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ
ਭੂਆ- ਕੋਈ ਟਾਈਮ ਨੀ ਓਹਦਾ ਵੀ ਪੁੱਤ ਆਹ ਲੱਛਣ ਨੇ ਤੇਰੇ ਵਾਲੇ ਦਰਦੀ ਰਹਿ ਦੀ ਮੇ ਕੀਤੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਦੇਖ ਨਾ ਲੇਂ
ਮੰਮੀ- sshh ਮੇ ਵੀ ਤਾਹੀ ਕਹਿ ਦੀ ਆ ਸੀਰਤ ਵੀ ਆ ਇਥੇ ਕਿਉਂ ਪੰਗਾ ਲੈਂਦਾ
ਮੇ- ਭੂਆ ਜੀ ਅਸੀਂ ਨਾ ਕਲ ਦੇ ਦੁਖੀ ਆ
ਮੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਗਨੋਰ ਕਰ ਕਿਹਾ
ਭੂਆ- ਕਿਉਂ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਭੂਆ ਦੇ ਸੁਟ ਹਲਕੇ ਵਿਚ ਦੀ ਸਭ ਦਿਸ ਦਾ ਸੀ
ਮੇ-ਮੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਲੈਣੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆ ਗਏ
ਭੂਆ- ਨੀ ਸੱਚੀ ਪੰਮੀ ਤੇ ਦਸੀਆਂ ਨਹੀਂ
ਮੰਮੀ- ਹਾਂ ਭੈਣ ਜੀ ਬਸ ਦੱਸਣ ਦਾ ਟਾਈਮ ਹੀ ਨੀ ਲੱਗਿਆ ਨਾਲੇ ਗੱਲ ਹੀ ਕਿੰਨੀ ਹੋਈ ਆ ਹਲੇ ਆਪਣੀ
ਭੂਆ- ਨੀ ਫੇਰ ਕਿਊ ਤੜਫੀ ਜਾਂਦੀ ਨਾਲੇ ਇਹ ਨੂੰ ਤਰਸਾਈ ਜਾਂਦੀ ਮੇ ਲਾਹ ਲੈਦੀ ਰੋਟੀ ਜਾਓ ਅੰਦਰ ਦੋਹੇ ਨਬੇੜ ਲਾਓ ਕੰਮ
ਮੇ- ਨਾ ਭੂਆ ਜੀ ਕੋਈ ਜਲਦੀ ਨੀ
ਮੰਮੀ- ਭੈਣ ਠਰਕੀ ਆ ਸਿਰੇ ਦਾ ਇਹ ਹਟ
ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਿਤੜਾ ਨਾਲ ਹੀ ਮੰਮੀ ਧੱਕਾ ਮਰਦੀ ਆ
ਤਿੰਨੇ ਹੱਸ ਪਏ ਅਸੀਂ
।
ਦੋਹਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਸਮਾਇਲ ਸੀ
ਅਚਾਨਕ ਭੂਆ ਉਠ ਮੰਮੀ ਕੋਲ ਗਈ
ਦੋਹਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਹੋਈ
ਸੀਰਤ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਆ
ਸੀਰਤ- ਓਏ ਤੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਆਏ ਆ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਬੈਠ ਜਾ
ਮੇ- ਹੁਣ ਬੈਠਾ ਤਾਂ ਹਾਂ ਬੋਲ ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ
ਸੀਰਤ- ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਨੇ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਨੀਂਦ ਆ ਰਹੀ ਮੇ ਚਲੀ
ਤੇਰੇ ਕਮਰੇ ਸੋਣ
ਮੇ- ਸੁਸਤੀ
ਸੀਰਤ- ਓਏ ਸੁਸਤੀ ਮੇ ਨੀ ਤੂੰ ਆ ਨਾਲੇ ਦੁਪਹਿਰ ਹੋ ਗਈ ਆ ਕੀ ਕਰਨਾ
ਮੇ- ਫੇਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਸੋ ਜਾ
ਮੰਮੀ- ਕੋਈ ਨਾ ਸੋ ਲੈਣ ਦੇ ਜਾ ਸੀਰਤ ਉਪਰ ਜਾ ਸੋ ਜਾ ਨਹੀਂ ਥਲੇ ਆਵਜਾ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਰਹਿਣੀਆ
ਮੰਮੀ ਹਾਲ ਵਿਚ ਆ ਬੋਲੀ
ਮੇ- ਕਿੰਨੀ ਸਾਓ ਸੀ ਇਹ ਮੰਮੀ ਇਹ ਕਿੰਨੀ ਲਾੜਾਕੀ ਹੋ ਗਈ
ਸੀਰਤ ਨਕ਼ ਜਾ ਚੜ੍ਹ ਉਪਰ ਚਲੇ ਗਈ
ਮੰਮੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚ
ਮੇ ਸੀਰਤ ਦੇ ਉਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਮੰਮੀ ਹੋਣਾ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ ਭੂਆ ਖੜੀ ਰੋਟੀ ਸੇਕ ਰਹੀ ਸੀ ਮੰਮੀ ਬੇਲ ਰਹੀ ਸੀ
ਮਾਹੌਲ ਸੀ
ਦੋਹਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਸਮਾਇਲ ਸੀ
ਮੰਮੀ- ਲਾਓ ਜੀ ਆ ਗਏ ਇਲਤਾ ਕਰਨ
ਮੇ- ਮੇ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੁਝ
ਮੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਫੜ ਲਿਆ
ਲਨ ਦੀ ਰਗੜ।ਮੰਮੀ ਦੇ ਚਿਤੜਾ ਤੇ ਲਗਦੇ ਹੀ ਮੰਮੀ ਕੰਬ ਗਈ
ਭੂਆ- ਲੱਗਦਾ ਉਪਰ ਗਈ ਦੱਸ ਆਈ ਸਭ ਕੁਝ
ਮੰਮੀ- ਹਾਂ ਭੈਣ ਜੀ ashh ਜੀਤ ਪੁੱਤ ਥੋਡੀ ਸ਼ਰਮ ਕਰ
ਮੇ- ਲੇਂ ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਾ ਕਰੇ ਦਸੋ ਭੂਆ ਜੀ ਗ਼ਲਤ ਆ ਕੁਝ
ਭੂਆ ਨਾ ਵਿਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਬੋਲੀ
ਭੂਆ- ਨਾ ਨੀ ਕਿਉਂ ਸੰਗੀ ਜਾਂਦੀ ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਸਭ ਰਾਜ ਖੋਲੇ ਹੋਏ ਨੇ
ਮੇ- ਹੋਰ ਭੂਆ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਦਸੋ ਸਨੀ ਫੇਰ ਥੋਨੂੰ ਕਿਸ ਟਾਈਮ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ
ਭੂਆ- ਕੋਈ ਟਾਈਮ ਨੀ ਓਹਦਾ ਵੀ ਪੁੱਤ ਆਹ ਲੱਛਣ ਨੇ ਤੇਰੇ ਵਾਲੇ ਦਰਦੀ ਰਹਿ ਦੀ ਮੇ ਕੀਤੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਦੇਖ ਨਾ ਲੇਂ
ਮੰਮੀ- sshh ਮੇ ਵੀ ਤਾਹੀ ਕਹਿ ਦੀ ਆ ਸੀਰਤ ਵੀ ਆ ਇਥੇ ਕਿਉਂ ਪੰਗਾ ਲੈਂਦਾ
ਮੇ- ਭੂਆ ਜੀ ਅਸੀਂ ਨਾ ਕਲ ਦੇ ਦੁਖੀ ਆ
ਮੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਗਨੋਰ ਕਰ ਕਿਹਾ
ਭੂਆ- ਕਿਉਂ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਭੂਆ ਦੇ ਸੁਟ ਹਲਕੇ ਵਿਚ ਦੀ ਸਭ ਦਿਸ ਦਾ ਸੀ
ਮੇ-ਮੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਲੈਣੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆ ਗਏ
ਭੂਆ- ਨੀ ਸੱਚੀ ਪੰਮੀ ਤੇ ਦਸੀਆਂ ਨਹੀਂ
ਮੰਮੀ- ਹਾਂ ਭੈਣ ਜੀ ਬਸ ਦੱਸਣ ਦਾ ਟਾਈਮ ਹੀ ਨੀ ਲੱਗਿਆ ਨਾਲੇ ਗੱਲ ਹੀ ਕਿੰਨੀ ਹੋਈ ਆ ਹਲੇ ਆਪਣੀ
ਭੂਆ- ਨੀ ਫੇਰ ਕਿਊ ਤੜਫੀ ਜਾਂਦੀ ਨਾਲੇ ਇਹ ਨੂੰ ਤਰਸਾਈ ਜਾਂਦੀ ਮੇ ਲਾਹ ਲੈਦੀ ਰੋਟੀ ਜਾਓ ਅੰਦਰ ਦੋਹੇ ਨਬੇੜ ਲਾਓ ਕੰਮ
ਮੇ- ਨਾ ਭੂਆ ਜੀ ਕੋਈ ਜਲਦੀ ਨੀ
ਮੰਮੀ- ਭੈਣ ਠਰਕੀ ਆ ਸਿਰੇ ਦਾ ਇਹ ਹਟ
ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਿਤੜਾ ਨਾਲ ਹੀ ਮੰਮੀ ਧੱਕਾ ਮਰਦੀ ਆ
ਤਿੰਨੇ ਹੱਸ ਪਏ ਅਸੀਂ
।
