ਕਾਂਡ 8
ਅੱਜ ਸੰਜੀਵ ਗੰਗਾ ਨਹਾ ਆਇਆ ਸੀ, ਕਮਲਜੀਤ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਤਰਾਂ ਦੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਹੀ ਮਨਾ ਲਈ ਸੀ ਬੱਸ ਇਕੱਲਾ ਕਮਲਜੀਤ ਦੇ ਲਾਲ ਸ਼ਗਨਾ ਵਾਲਾ ਜੋੜਾ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਸੀ ,
ਕਮਲਜੀਤ ਦਾ ਚਾਰ ਵਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਸਾਰੀ ਗਰਮੀ ਨਿਕੱਲ ਗਈ ਸੀ ਉਹ ਬੜਾ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਬ੍ਰਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ਚੱਕ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁੱਟ ਤੋਂ ਫੜ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤਾਂ ਪਜਾਹ ਸਕਿੰਟ ਚੂਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਬੁੱਲ ਤੋੜ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਚੱਲ ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਘਰੇ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਨਾ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਉਹ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ, ਸੰਜੀਵ ਵੀ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਘਰ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਿਆ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਨਾ ਜਿੱਦ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਧੋਤੀ ਲੱਕ ਤੇ ਲਪੇਟਣ ਲੱਗਿਆ
ਕਮਲ ਨੇ ਸਿੱਲੇ ਜਿਹੇ ਕੱਪੜੇ ਓਵੇ ਪਾ ਲਏ , ਤੇ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਦੇਖ ਖੇਤਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਗਈ , ਸੰਜੀਵ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਹੀ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਜਿੰਦਾ ਮਾਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਬਾਹਰ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਧੁੱਪ ਖਿੜੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਅੱਧੇ ਕਿੱਲੇ ਦੇ ਸੰਘਣੇ ਜੰਗਲ ਚ ਦਰਖਤਾਂ ਤੇ ਬੈਠੇ ਪਰਿੰਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਗੂੰਜ ਰਹੀਆਂ ਸਨ , ਕਮਲ ਉਸ ਜੰਗਲ ਨੁਮਾ ਝਿੜੀ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਇੱਕ ਦਰਖਤ ਓਹਲੇ ਹੋ ਕੇ ਦੂਰ ਤੱਕ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਿਰਫ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਚ ਫਸਲਾਂ ਲਹਿਰਾਅ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਕਮਲ ਨੂੰ ਇਝ ਖੜੀ ਦੇਖ ਸੰਜੀਵ ਨੇ ਮਗਰੋਂ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰ ਕਿਹਾ
“ ਯਹਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਬੀਬੀ ਜੀ ਯਹਾਂ ਅਪਨਾ ਰਾਜ ਹੈ “
ਤਾਂ ਚਿੱਤੜ ਮਲਦੀ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਪਰ ਤੂੰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਦੱਸ ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਵੀਡਿਓ ਬਣਾਈ ਕਿਵੇਂ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਕਮਲ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲੱਗਾ
“ ਮੁਝੇ ਕਾਫੀ ਦਿਨੋ ਸੇ ਸ਼ੱਕ ਥਾ ਕੀ ਕੋਈ ਤੋ ਬਾਤ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਮੁਝੇ ਬਤਾਇਆ ਥਾ ਕਿ ਉਸਕਾ ਖੜਾ ਹੀ ਰਹਿਤਾ ਹੈ ਔਰ ਮੈਨੇ ਉਨਕੋ ਬੋਲਾ ਵੀ ਥਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਗਸ਼ਤੀ ਕੇ ਸਾਥ ਕਰਲੋ ਤੋ ਵੋ ਮਾਨੇ ਨਹੀਂ ਕਿ ਅਗਰ ਕਿਸੀ ਕੋ ਪਤਾ ਚਲਾ ਤੋ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ਤੋ ਫਿਰ ਜਬ ਸਰਦਾਰ ਬਿਲਕੁੱਲ ਬਿਮਾਰ ਪੜ ਗਯਾ ਤੋਂ ਮੈੰ ਸੋਚਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਅਬ ਆਪ ਲੋਗ ਕਿਆ ਕਰੋਗੇ ਔਰ ਜਬ ਉਸ ਰਾਤ ਬੜੀ ਬੀਬੀ ਕਰਮਜੀਤ ਆਈ ਤੋਂ ਮੁਝੇ ਸੱਕ ਹੁਆ ਕਿ ਆਜ ਕੁਛ ਹੋਨੇ ਵਾਲਾ ਹੈ ਤੋਂ ਮੈਂ ਆਪ ਲੋਗੋਂ ਸੇ ਪਹਿਲੇ ਊਪਰ ਸਰਦਾਰ ਕੇ ਕਮਰੇ ਮੇਂ ਮੈਂ ਅਪਨਾ ਫੂਨ ਰਿਕਾਡਿੰਗ ਪਰ ਲਗਾਕਰ ਛੋੜ ਆਇਆ ਥਾਂ ਔਰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਠਾ ਲਾਇਆ ਤੋਂ ਜਬ ਮੈਨੇ ਵੀਡਿਓ ਦੇਖੀ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਤੋਂ ਗਾਂਡ ਫਟ ਗਈ ਕਿ ਜੇ ਕੈਸੇ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਤੇਰੀ ਕਿਉੰ ਗਾਂਡ ਫਟ ਗੀ ਸੀ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਕਿਉਕਿ ਮੈੰ ਤੋਂ ਆਪ ਕੋ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰੀਫ ਸਮਝਤਾ ਥਾਂ ਪਰ ਆਪ ਤੋ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਕੁਨੱਖਾ ਜਿਹਾ ਝਾਕ ਕੇ ਸੰਜੀਵ ਵੱਲ ਬੋਲੀ
“ ਨਾ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕੀ ਲਗਦੀ ਆਂ ਤੈਨੂੰ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਅਰੇ ਆਪ ਤੋਂ ਤਬ ਬੀ ਮੇਰੀ ਬੀਬੀ ਥੀ ਔਰ ਅਬ ਵੀ ਮੇਰੀ ਬੀਬੀ ਜੀ ਹੀ ਹੋਅ “
ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਕਮਲ ਨੇ ਹਾਸੇ ਮਜਾਕ ‘ਚ ਓਹਨੂੰ ਇੱਕ ਦੋ ਗਾਲਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤਾਂ ਸਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੀਬੀ ਜੀ ਬੜੀ ਬੀਬੀ(ਕਰਮਜੀਤ) ਅਬ ਕਬ ਆਏਂਗੀ ਮਿਲਨੇ ਕੋ ਬੜਾ ਮਨ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ “
ਇਹ ਕਹਿ ਉਸਨੇ ਲਨ ਮਸਲਿਆ ਤਾਂ ਕਮਲ ਹੱਸਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਮਿਲਨਾ ਓਹਨੂੰ , ਆ ਜਾਵੇਗੀ ਓਹ ਵੀ ਕਦੇ , ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ
ਏਨੇ ਚਿਰ ਤੱਕ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਓਹ ਪੱਠਿਆਂ ਦੀ ਗੱਠੜੀ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਨੇ ਕੱਲੇ ਨੇ ਹੀ ਗੱਠੜੀ ਚੱਕ ਕੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਧਰ ਲਈ ਤੇ ਕਮਲ ਦੇਖ ਦੀ ਰਹਿ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਕੰਜਰਾ ਤੇਰੀ ਸਭ ਸਕੀਮ ਸੀ “
ਸੰਜੀਵ ਹੱਸਦਾ ਪੱਠੇ ਲੈ ਘਰ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਕਮਲ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਸਬਜੀ ਵਾਲੀ ਟੋਕਰੀ ਲੈ ਘਰ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ
( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )
ਕਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਦੋ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਘਰ ਆਈ ਨੂੰ , ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲੇ ਨਾਲ ਬਲਵਿੰਦਰ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਤਾਂ ਓਹ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿਉਕਿ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਪਿਉ ਮੋਦਨ ਨੇ ਕਾਲੇ ਤੇ ਜਿੰਮੇਬਾਰੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਕਿ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਓਹ ਆਪ ਦੇਖਕੇ ਚੰਗੀ ਥਾਂ ਕਰੇ ਤੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਓਹ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਤੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਆਪਣੇ ਜੀਜੇ ਕਾਲੇ ਦੇ ਕਹਿਣੇ ਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸੀ
ਰਾਤ ਦੇ ਅੱਠ ਕ ਵੱਜੇ ਸਨ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਰਮਜੀਤ , ਜੱਸਾ (ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਮੁੰਡਾ) ਪ੍ਰੀਤ (ਕਰਮਜੀਤ ਦੀ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ) ਬੰਸੋ (ਕਰਮਜੀਤ ਦੀ ਸੱਸ ) ਕੈਲਾ ( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਸਹੁਰਾ ) ਕਾਲਾ (ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ) ਤੇ ਬੀਰਾ (ਕਰਮਜੀਤ ਕਾ ਸੀਰੀ ) ਸਨ।
ਰੋਟੀ ਪੱਕ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਬੈਠੇ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਕਰਮ ਰੋਟੀ ਪਕਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਸਭ ਨੂੰ ਪਾ ਪਾ ਫੜਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਹੁਣ ਦਿਨ ਠੰਡ ਘਟ ਗਈ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੈਠੇ ਸਨ ਇਕੱਲਾ ਬੀਰਾ ਹੀ ਥੋੜਾ ਸਾਇਡ ਤੇ ਆਪਣੇ ਭਾਂਡੇ ਲਈ ਬੈਠਾ ਸੀ ਬਾਕੀ ਜਾਣੇ ਕਾਲਾ ਤੇ ਕੈਲਾ ਇੱਕ ਮੰਜੇ ਤੇ ਅਤੇ ਜੱਸਾ ਤੇ ਬੰਸੋ ਇੱਕ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠੇ ਸਨ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਸਭ ਨੂੰ ਬਾਰੀ ਸਿਰ ਰੋਟੀ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲੇ ਹੋਰ ਅਚਾਰ ਵਗੈਰਾ ਦਾ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਸੀ , ਕੁਝ ਘੰਟੇ ਭਰ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਸਭ ਰੋਟੀ ਖਾ ਹਟੇ ਤਾਂ ਬੀਰਾ ਆਪਣੇ ਭਾਂਡੇ ਲੈ ਖੇਤ ਵੱਲ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਕਿਉਕਿ ਅੱਜ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਾਰੀ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਰਾਤ ਭਰ ਪਾਣੀ ਲਾਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ
ਕੈਲਾ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਡੰਗਰਾ ਵਾਲੇ ਘਰ ਚ ਬਣੀ ਬੈਠਕ ਚ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਤੇ ਜੱਸਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਆਪਣੇ ਰੂਮਾਂ ਚ ਚਲੇ ਗਏ ਹੁਣ ਵਿਹੜੇ ਚ ਸਿਰਫ ਕਾਲਾ ਤੇ ਬੰਸੋ ਬੈਠੇ ਸਨ ਤੇ ਕਰਮ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ
ਕਾਲਾ ਬੈਠਾ ਬੈਠਾ ਬੰਸੋ ਨਾਲ ਮੋਹਨੀ ਤੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ
“ ਚਲੋ ਇਹ ਵੀ ਚੰਗਾ ਹੋਇਆ ਬੀਬੀ ਜਿਹੜਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ “
ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਇੱਕ ਦਮ ਕਾਲੇ ਵੱਲ ਝਾਕੀ
“ ਵੇ ਕਾਲੇ ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਹੀ ਭੁੱਲ ਗਈ “
ਰਸੋਈ ‘ਚ ਖੜੀ ਕਰਮਜੀਤ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁਣੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਭੁੱਲ ਗਏ ਬੀਜੀ ਤੁਸੀਂ “
ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਬੋਲੀ ਤੇ ਕਾਲਾ, ਕਰਮਜੀਤ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣਨ ਲੱਗੇ
“ ਭਾਈ ਮੈਂ ਕਰਮਜੀਤ ਤੇਰੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਰਾਣੀ(ਬੰਸੋ ਦੀ ਕੁੜੀ)ਨਾਲ ਗੱਲ ਤੋਰੀ ਸੀ ਬਲਵਿੰਦਰ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਾਰੇ, ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਭਾਈ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੀਂ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਕੱਲ ਫੂਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਮੈਂਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਤੋਂ ਪੁੱਛ ਕੇ “
ਕਰਮਜੀਤ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਤਿਉੜੀਆਂ ਪੈ ਗਈਆਂ ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲੀ
“ ਫੇਰ ਕੀ ਕਿਹਾ ਰਾਣੀ ਨੇ “
ਕਾਲਾ ਬੱਸ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਸੁਣੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਬੋਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਬੰਸੋ ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਰੁਖ ਦੇਖ ਸਹਿਮ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਭਾਈ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਵੀ ਮੁੰਡਾ ਉਮਰ ‘ਚ ਵੱਡਾ ਤੇ ਨਾਲੇ ਓਹਨੂੰ ਮਾੜੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਨੇ , ਅਸੀਂ ਕੁੜੀ ਓਥੇ ਨੀ ਤੋਰਨੀ “
ਬੰਸੋ ਦਾ ਇਹ ਜਵਾਬ ਸੁਣ ਕਰਮਜੀਤ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਥੱਲੋ ਜ਼ਮੀਨ ਨਿੱਕਲ ਗਈ
ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲੀ
“ ਮੈਂ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵਾਂਗੀ ਬੀਜੀ , ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕਰ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਡੋਲਾ ਤੇਰੇ ਘਰ ਹੀ ਆਵੇਗਾ “
ਕਰਮਜੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕਾਲਾ ਵੀ ਬੋਲ ਪਿਆ
“ ਇਹ ਗੱਲ ਗਲਤ ਆ ਬੀਬੀ , ਅਸੀਂ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਾਂਗ ਓਹਨੇ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਰੇ ਫਿਰੇ ਮੋਹਨੀ ਖਾਤਰ, ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਆ ਮੁੱਲ ਪਾਇਆ ? “
ਬੰਸੋ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਬੱਸ ਬੈਠੀ ਸੋਚਦੀ ਰਹੀ , ਕਰਮ ਡੂਗੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਚ ਗੁੰਮ ਸੀ ਤੇ ਕਾਲਾ ਨੂੰ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਹਰਖ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ।
ਕਰਮਜੀਤ ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਗੇਮ ਬੰਸੋਂ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਨਿੱਕਲ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਤੇ ਕਾਲਾ ਕੁਝ ਗੁੱਸੇ ਚ ਤੇ ਕੁਝ ਸੰਸੇ ਚ ਬੈਠਾ ਸੋਚੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਰਮ ਦੀ ਬੇਇੱਜਤੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਅੱਗੇ ਜੇ ਓਹ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਾ ਕਰਵਾਅ ਸਕੀ ।
ਰਾਤ ਦਾ ਟਾਇਮ ਦਸ ਤੋਂ ਉੱਤੇ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ‘ਚ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਸਨ, ਕਾਲੇ ਤੇ ਕਰਮਜੀਤ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸਨ ਤੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਸਨ ਤੇ ਛੋਟਾ ਡਿਮ ਬੱਲਬ ਜਗ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਾਲੇ ਨੇ ਅਲਮਾਰੀ ਖੋਲੀ ਤੇ ਬੋਤਲ਼ ਕੱਢਕੇ ਇੱਕ ਮੋਟਾ ਜਿਹਾ ਪੈਗ ਲਾਇਆ
ਤੇ ਕਰਮ ਕੋਲ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਜੋ ਕਿ ਬੈੱਡ ਤੇ ਕਿਨਾਰੇ ਬੈਠੀ ਸੋਚੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਕਾਲੇ ਨੇ ਬੈੱਡ ਕੋਲ ਹੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਇਕੱਲੇ ਕੱਛੇ ਚ ਕਰਮ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਾਲੇ ਦੇ ਕੱਛੇ ‘ਚ ਤਣਾਅ ਸਾਫ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ
ਕਰਮ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਨੇਫੇ ਤੋਂ ਕਾਲੇ ਦਾ ਕੱਛਾ ਫੜ ਥੱਲੇ ਕਰ ਉਸਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਕਾਲੇ ਦੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਸੰਦ ਚੇਤੇ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਦੋ ਦਿਨ ਜਿਹੜੇ ਉਸਨੇ ਪਿੰਦੇ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ‘ਚ ਗੁਜਾਰੇ ਸਨ ਓਹ ਗਰਮ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਈ
ਕੁਝ ਚਿਰ ਚੂਸਣ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਲਿੰਗ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਖੜੀ ਹੋ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਪਰੇ ਸੁੱਟ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਕੇ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਲੰਮੀ ਪੈ ਗੀ ਤਾਂ ਕਾਲਾ ਨਸ਼ੇ ਚ ਬੋਲਿਆ
“ ਆ ਆ ਆ ਕਮੀਜ ਵੀ ਲਾਹ ਦੇ ਸੋਹਣੀਏ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੇ ਝੱਟ ਕਮੀਜ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਾਲਾ ਕੁਝ ਚਿਰ ਉਸ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪੈ ਕੇ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਘਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਫਿਰ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਅੱਜ ਕਰਮ ਨੂੰ ਕਾਲੇ ਦੇ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕੁਝ ਖਾਸ ਸਵਾਦ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਅੱਗੇ ਕਾਲੇ ਨਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਤੜਫ ਤੜਫ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਕਰਮ ਚੁੱਪ ਥੱਲੇ ਪਈ ਰਹੀ ਤੇ ਕਾਲਾ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰੀ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰੀਬ ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਪਰ ਕਰਮ ਬਗੈਰ ਫਾਰਗ ਹੋਏ ਹੀ ਰਹਿ ਗਈ ਤੇ ਕਾਲਾ ਫਾਰਗ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨੰਗਾ ਹੀ ਕਰਮ ਦੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਪੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਘਰਾੜੇ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ
ਕਰਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਟਿਸੂ ਪੇਪਰ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰ ਬਗੈਰ ਕੱਛੀ ਤੋਂ ਸਲਵਾਰ ਬੰਨ ਤੇ ਬ੍ਰਾ ਉੱਪਰ ਦੀ ਕਮੀਜ ਪਾ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇ ਓਹ
ਓਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਸ ਨੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਕਿਤੇ ਉਹ ਫਿਰ ਦੁਬਾਰਾ ਓਸੇ ਰਸਤੇ ਨਾ ਤੁਰ ਪਵੇ ਜਿੱਥੋਂ ਓਹ ਵਾਪਸ ਮੋੜਿਆ ਸੀ
ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਸੋਚਦੀ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦੇ ਪੌਣੇ ਬਾਰਾਂ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਅਲਾਰਮ ਬੋਲ ਪਿਆ ਉਸ ਨੇ ਅਲਾਰਮ ਇਸ ਕਰਕੇ ਲਾਇਆ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਅੱਜ ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਸੀਰੀ ਬੀਰਾ ਖੇਤ ਪਾਣੀ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਚਾਹ ਕਰਨੀ ਸੀ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੂੰ ਫੜਾਅ ਕੇ ਆਉਣੀ ਸੀ
ਕਰਮਜੀਤ ਉੱਠੀ ਤੇ ਨਾਲ ਪਏ ਕਾਲੇ ਨੂੰ ਹਲੂਣ ਕੇ ਬੋਲੀ
“ ਜੀ ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟਾਂ ਤੱਕ ਉੱਠ ਖੜਿਆ ਮੈਂ ਚਾਹ ਬਣਾ ਦਿੰਨੀ ਆਂ ਤੁਸੀ ਫੜਾ ਆਇਓ “
ਪਰ ਕਰਮ ਦੇ ਹਲੂਨਣ ਤੇ ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੇਸੁੱਧ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਰਿਹਾ
ਤਾਂ ਕਰਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਾਲੇ ਨੇ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਉੱਠਣਾ ਕਿਉਕਿ ਜਿਸ ਦਿਨ ਓਹ ਪੈੱਗ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਉਸ ਰਾਤ ਓਹ ਸਵੇਰ ਦੇ ਨੌ ਵਜੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ ਉੱਠਦਾ ਸੀ
ਕਰਮ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਚਾਹ ਧਰ ਦਿੱਤੀ ਚਾਹ ਧਰ ਓਹ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਰੂਮ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ ਓਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉ ਨਾ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਭੇਜ ਦੇਵੇ ਚਾਹ ਦੇ ਕੇ ਪਰ ਉਸਦੇ ਕਮਰੇ ਦੀਆਂ ਲਾਇਟਾਂ ਬੁਝੀਆਂ ਦੇਖ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਕਿ ਕਿੱਥੇ ਜਵਾਕ ਨੂੰ ਖੱਜਲ ਕਰੇਗੀ
ਕਰਮ ਰਸੋਈ ‘ਚ ਆ ਗਈ ਉੱਬਲ ਰਹੀ ਚਾਹ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਗੈਸ ਤੋਂ ਲਾਹਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁਣ ਕੇ ਇੱਕ ਬੋਤਲ ਵਿੱਚ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਬੋਤਲ ਚੱਕ, ਬਾਹਰਲੇ ਘਰੇ ਜਾਣ ਲੱਗੀ
(ਰਹੈਸ਼ ਵਾਲੇ ਘਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬਾਹਰਲਾ ਘਰ ਸੀ ਤੇ ਰਹੈਸ਼ ਵਾਲੇ ਘਰ ਚੋਂ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਦਰਵਾਜਾ ਬਾਹਰਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਖੁੱਲਦਾ ਸੀ ਤੇ ਬਾਹਰਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੜਨ ਸਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਬਰਾਂਡਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੈਲੇ (ਕਰਮਜੀਤ ਦੇ ਸੌਹਰੇ ਦਾ ਕਮਰਾ ਸੀ ) ਜਿਸ ਦਾ ਇੱਕ ਬਾਰ ਤੇ ਬਾਰੀ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਚ ਖੁੱਲਦੀ ਸੀ ਤੇ ਦੂਜਾ ਗੇਟ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਖੁੱਲਦਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਵਿੱਥ ਤੇ ਬਾਹਰਲੀ ਕੰਧ ਅਤੇ ਕੰਧ ਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਗੇਟ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਖੇਤਾਂ ਚ ਨੂੰ ਖੁੱਲਦਾ ਸੀ )
ਕਰਮਜੀਤ ਬਾਹਰਲੇ ਘਰੇ ਆਈ ਤੇ ਡੰਗਰਾਂ ਵਾਲੇ ਬਰਾਂਡੇ ਤੇ ਕੈਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਕੋਲ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਮਗਰਲਾ ਗੇਟ ਖੋਲ ਬੀਰੇ ਨੂੰ ਚਾਹ ਦੇਣ ਲੰਘ ਗਈ
ਗੇਟ ਨਿੱਕਲਣ ਸਾਰ ਹੀ ਖੇਲ ਤੇ ਮੋਟਰ ਸੀ ਓਹ ਖੇਲ ਕੋਲ ਰੁਕੀ ਤੇ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰਕੇ ਬੀਰੇ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀ ਬੀਰਾ ਜੋ ਕਿ ਚਾਰ ਕਿੱਲਿਆਂ ਦੀ ਵਿੱਥ ਤੇ ਨੱਕਾ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਬੱਲਬ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਚ ਕਰਮਜੀਤ ਦਿਸਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਅਵਾਜ ਮਾਰਕੇ ਕਿਹਾ
“ ਭਾਈ ਕਰਮਜੀਤ ਖੇਲ ਤੇ ਰੱਖ ਜਾ ਬੋਲਤ ਮੈਂ ਪੀ ਲਵਾਂਗਾ ਆਪੇ ਤੂੰ ਜਾ “
ਤਾਂ ਜਵਾਬ ਚ ਕਰਮਜੀਤ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਖੇਲ ਤੇ ਬੋਤਲ ਰੱਖ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਗਈ
ਕੈਲੇ(ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ) ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਲਾਇਟ ਹਲੇ ਤੱਕ ਜਗੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਸਰਸਰੀ ਜਿਹਾ ਵੇਖਕੇ ਕਰਮ ਸਿੱਧਾ ਲੰਘ ਗਈ ਪਰ ਜਦੋਂ ਓਹ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਬਰਾਂਡੇ ਕੋਲ ਦੀ ਲੰਘੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇਝ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਡੰਗਰ ਖੁੱਲਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਓਹ ਬਰਾਂਡੇ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਪੱਲਾ ਚੱਕ ਅੰਦਰ ਬੜ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਉੱਪਰ ਪੀਲਾ ਚਾਨਣ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਕਰਨੈਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਓਹ ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ ਪਸ਼ੂ ਦੇਖਦੀ ਅੱਗੇ ਕੈਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਗਈ , ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਥਾਂ ਸਿਰ ਸੀ ਪਸ਼ੂ ਜਗਾਲੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ
ਕਰਮ ਦੀ ਤਸੱਲੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਹ ਬਰਾਂਡੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੈਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਘੁਸਰ ਮੁਸਰ ਸੁਣਾਈ ਦਿੱਤੀ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਓਹ ਇਗਨੋਰ ਕਰ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਫਿਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਚ ਅੱਧ ਖੁੱਲੀ ਬਾਰੀ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਅੰਦਰ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ
ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਅੰਦਰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ
ਅੰਦਰ ਉਸ ਦੀ ਸੱਸ ਬੰਸੋ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਲੱਤਾ ਚੱਕ ਲੰਮੀ ਪਈ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖੀਂ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਗਲਾ ਖੁਸ਼ਕ ਹੋਣ ਲੱਗਿਆ ਉਹ ਬਾਰੀ ਚ ਖੜੀ ਸਭ ਕੁਝ ਵੇਖ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ , ਕੈਲੇ ਦੇ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਮਾਰ ਝੱਲ ਰਹੀ ਬੰਸੋ ਥੱਲੇ ਪਈ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ
“ ਰਾਣੀ ਦੇ ਬਾਪੂ ਦੋ ਘੰਟੇ ਹੋਗੇ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਖਾਨਾ ਤੇਰਾ ਹੁੰਦਾ ਈ ਨੀ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੱਸ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਪਈ ਰਹਿ ਕੰਮ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਈ ਆ ਮੇਰਾ “
ਬੰਸੋ ਨੇ ਚਾਦਰ ਹੱਥਾਂ ਚ ਘੁੱਟ ਲਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣੋ ਹਟਗੀ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਮੱਚੀ ਜਾਂਦਾ ਹਾਏ ਹਟਜਾ ਹੁਣ “
ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੈਲੇ ਨੇ ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਹੋਰ ਥੱਲੇ ਨੱਪ ਲਿਆ ਤੇ ਦਵਾ ਦਵ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ
ਬੰਸੋ ਵਾਸਤੇ ਝੱਲੇ ਘੱਸੇ ਔਖੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ ਉਸ ਦੀ ਢੂਹੀ ਬਹੁਤ ਦੁਖਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਬੋਲੀ
“ ਰਾਣੀ ਦੇ ਬਾਪੂ ਮੈਨੂੰ ਪਸ਼ਾਬ ਤਾਂ ਕਰ ਆਉਣ ਦੇ “
ਬੰਸੋ ਮਿੰਨਤ ਤਰਲਿਆ ਤੇ ਉੱਤਰ ਆਈ ਸੀ ਬਾਹਰ ਖੜੀ ਕਰਮ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਸੌਹਰਾ ਏਸ ਉਮਰ ਚ ਵੀ ਸੈਕਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸੰਦ ਕਿਸੇ ਘੋੜੇ ਦੇ ਸੰਦ ਵਰਗਾ ਸੀ ਕਾਲੇ ਦੀ ਅਧੂਰੀ ਛੱਡੀ ਕਰਮ ਸਲਵਾਰ ਉੱਤੋਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲੱਥ ਪੱਥ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ
ਥੱਲੇ ਪਈ ਬੰਸੋ ਫੇਰ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਜਾ ਕਰ ਆਉਣ ਦੇ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਭੱਜੀ ਜਾਨੀਂ ਆਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਈ ਏਥੇ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਇੱਕ ਦਮ ਉੱਠ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਉਸਦਾ ਸੰਦ ਬੰਸੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਦਾ ਲੱਨ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 9” ਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮੋਟਾ 4” ਦਾ ਸੀ ਸੰਦ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਚਾਰ ਐਂਚੀ ਪਾਇਪ ਵਰਗਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਸੀ ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕਰਮ ਦਾ ਹੌਂਕਾ ਨਿੱਕਲ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਮਦਹੋਸ਼ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ
ਜਦੋਂ ਕੈਲਾ ਪਿੱਛੇ ਹਟਿਆ ਤਾਂ ਬੰਸੋਂ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ ਠੀਕ ਕਰ ਥੱਲੇ ਪਈ ਸਲਵਾਰ ਚੱਕ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਸਲਵਾਰ ਕੀ ਪਾਉਣੀ ਆ ਏਦਾਂਈ ਜਾਇਆ ਮੈਥੋਂ ਸਬਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ “
ਤਾਂ ਨਾਲਾ ਬੰਨਦੀ ਬੰਸੋ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਬੀਰਾ ਪਾਣੀ ਲਾਉਂਦਾ ਫਿਰਦਾ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਿਆ ਤੇ ਬੈੱਡ ਕੋਲ ਖੜ ਲੱਨ ਮਸਲਣ ਲੱਗਿਆ
ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਮੌਕਾ ਥਿਆ ਗਿਆ ਓਹ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਕੇ ਗੇਟ ਖੋਲ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਬਰਾਂਡੇ ਚੋਂ ਹੁੰਦੀ ਬਾਹਰ ਭੱਜ ਗਈ
ਬਾਰੀ ਕੋਲ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰਮ ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਨਾ ਦਿਸੀ ਕਿਉਕਿ ਓਹ ਕਾਹਲ ਚ ਸੀ ਪਰ ਬਾਰੀ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਬਾਰ ਖੋਲ ਕੋਲ ਦੀ ਲੰਘ ਰਹੀ ਬੰਸੀ ਜਰੂਰ ਦਿਸ ਗਈ
ਜਦੋਂ ਬੰਸੋ ਭੱਜ ਗਈ ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਸੁਰਤ ਆਈ ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਦੱਬੇ ਪੈਰਾ ਨਾਲ ਬਰਾਂਡੇ ਚੋਂ ਨਿੱਕਣ ਲੱਗੀ
ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਗੇਟ ਵੱਲ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਦੱਬੇ ਪੈਰਾ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਪਰ ਅੰਦਰ ਬੈਠੇ ਕੈਲੇ ਤੋਂ ਹੋਰ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਓਹ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਓਵੇਂ ਨੰਗ ਧੜੰਗ ਗੇਟ ਚ ਆ ਗਿਆ ਤਾ ਇੱਕ ਦਮ ਲਾਇਟ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਬਰਾਂਡੇ ਅਤੇ ਕਮਰੇ ਚ ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਬਾਰ ਚ ਖੜੇ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਥੋੜੇ ਵਿੱਥ ਤੇ ਬੰਸੋ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪਿਆ
ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਝ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਬੰਸੋ ਭੱਜ ਰਹੀ ਹੋਵੇ
ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ ਤੇ ਦੱਬੇ ਪੈਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਮਗਰੋਂ ਜੱਫਾ ਭਰ ਲਿਆ
ਇਸ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਕਰਮ ਸੰਭਲ ਨਾ ਸਕੀ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਘਬਰਾਹਟ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਚੀਕ ਵੀ ਗਲੇ ਚ ਫਸੀ ਰਹਿ ਗਏ ਤੇ ਕੈਲਾ ਉਸ ਨੂੰ ਜੱਫੇ ਚ ਚੱਕ ਅੰਦਰ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਲਿਜਾਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਲਈ
ਹਨੇਰਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਬੰਸੋ ਦੇ ਭੁਲੇਖੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਹੀ ਨੂੰਹ ਜੱਫਾ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ
ਉਸ ਨੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਬਾਹਾਂ ‘ਚ ਚੱਕ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਆ ਸੁੱਟਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਨਾਲੇ ਤੋਂ ਢਿੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਚ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਲੱਤਾ ਰੱਖ ਅੰਗੂਠੇ ਦੀ ਦਾਬ ਨਾਲ ਡੋਡਾ ਫੁੱਦੀ ਚ ਧੱਕਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿੱਕਲ ਗਈ ਕਿਉਕਿ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਲਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਕਰਮ ਦੀ ਚੀਕ ਸੁਣ ਕੈਲੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਕੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਕਰਮ ਨੂੰ ਇਝ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਲੋਹੇ ਦੀ ਗਰਮ ਰਾੜ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਹੀ ਹੋਵੇ
ਕੈਲੇ ਕਾਮ ਚ ਅੰਨਾ ਹੋਇਆ ਘੱਸੇ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਕਰਮ ਨੇ ਵੀ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਕਾਲੇ ਦੀ ਅਧੂਰੀ ਛੱਡੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਹੁਣ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ
ਕੈਲੇ ਨੇ ਹਜੇ ਦਸ ਬਾਰਾਂ ਘੱਸੇ ਹੀ ਮਾਰੇ ਸਨ ਕੀ ਲਾਇਟ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਲੱਤਾ ਰੱਖ ਫੁੱਦੂ ਮਾਰਦੇ ਕੈਲੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਸਾਹਮਣੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਓਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਿਆ ਕਿਉਕਿ ਥੱਲੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਉਸ ਦੀ ਨੂੰ ਕਰਮ ਪਈ ਸੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਦੇਖ ਉਸ ਦੀ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ ਤਾਂ ਕਰਮ ਛੇਤੀ ਦੇਣੇ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਪਾਸੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ
ਕੈਲਾ ਹੱਕਾ ਬੱਕਾ ਇਹੀ ਸੋਚੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਬੰਸੋ ਦੀ ਥਾਂ ਕਰਮ ਕਿਵੇ। ਅੜਿੱਕੇ ਆ ਗਈ ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲਿਆ
“ ਕਰਮ ਤੂੰ ਏਥੇ ਕੀ ਕਰਦੀ ਏ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਝੂਠਾ ਮੂਠਾ ਰੋਣ ਦਾ ਨਾਟਕ ਕਰ ਬੋਲੀ
“ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਏਦਾਂ ਕਿਉ ਕੀਤਾ ਬਾਪੂ ਜੀ “
ਤਾਂ ਕੈਲੇ ਦਾ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਸਿਰ ਝੁਕ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲਿਆ
“ ਮੈਥੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗਈ , ਮੈਥੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗਈ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਇੱਜਤ ਮਿੱਟੀ ਚ ਮਿਲ ਗਈ ਮੈਂ ਕੀ ਮੂੰਹ ਦਿਖਾਵਾਂਗੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ “
ਤਾਂ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਉਸ ਨੇ ਛੇਤੀ ਦੇਣੇ ਗੇਟ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਰਮ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਬੋਲਿਆ
“ ਕਰਮ ਰੌਲਾ ਨਾ ਪਾ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਏਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਕੈਲੇ ਨੇ ਗੌਰ ਨਾਲ ਕਰਮ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਚੜ ਗਈ ਏਡੀ ਗਾਡਰ ਰੰਨ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਚ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਬਾਹਰ ਮੂੰਹ ਮਾਰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਰਿਹਾ , ਕਰਮ ਦੇ ਮੋਟੇ ਨੰਗੇ ਪੱਟੇ ਤੇ ਮਤੀਰਿਆਂ ਜਿੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਤੇ ਗੋਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲੀ ਹਿੱਕ
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕਰਮ , ਮੇਰੇ ਖਾਤੇ ‘ਚ ਵੀਹ ਲੱਖ ਰੁਪਈਆਂ ਪਿਆ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਰਾਣੀ ( ਕੈਲੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ) ਦੇ ਨਾਂ ਕਰਵਾਉਣਾ ਸੀ ਉਹ ਸਾਰਾ ਤੇਰਾ ਬੱਸ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਹੋ ਜਾ “
ਇਹ ਗੱਲ ਕਹਿ ਕੈਲਾ ਕਰਮ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਏਨੀ ਸਸਤੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਮੈਂ “
ਤੇ ਨੱਕ ਝੜਾਅ ਕੇ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰ ਲਿਆ ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਪੇਟੀ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਜਿਹੜੀ ਬੈੱਡ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਖੋਲ ਥੱਲੋ ਜਿਹੋ ਇੱਕ ਗਹਿਣਿਆ ਦੀ ਪੋਟਲੀ ਕੱਢੀ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਆ ਵੀ ਤੇਰੇ “
ਕਰਮ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚਮਕ ਗਈਆਂ ਏਨੇ ਗਹਿਣਿਆ ਨੂੰ ਦੇਖ
ਕਰਮ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਹਾਵ ਭਾਵ ਦੇਖ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਤੇ ਕਰਮ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੇ ਸੰਦ ਨੂੰ ਓਹ ਫੇਰ ਮਸਲਣ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸ਼ਰਤ ਹੈ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਹੁਕਮ ਕਰੋ ਸਰਕਾਰ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ ਲਾਉਦੀਂ ਬੋਲੀ
“ ਮੋਹਨੀ (ਕੈਲੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਨਣਦ ) ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਕਵਾਅ “
ਪਰਬਤਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਦੇਖ ਕੈਲਾ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਮੇਰੀ ਜੁਬਾਨ ਰਹੀ , ਮੋਹਨੀ ਬਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਘਰੇ ਹੀ ਜਾਉ “
ਬੱਸ ਏਨਾ ਸੁਣਨ ਦੀ ਦੇਰ ਸੀ ਕਰਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬ੍ਰਾ ਲਾਹ ਕੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਕੈਲੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪੈ ਗਈ ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਘਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਤਣਾਅ ਆਏ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਜਦੋਂ ਕੈਲਾ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਤਾਂ ਕਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਛਿੜ ਜਾਂਦੀ
ਕੈਲੇ ਦਾ ਕੰਮ ਪੱਬਾ ਤੇ ਸੀ ਓਹਨੇ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰਖਾ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਕਰਮ ਹੋਰ ਮੰਜੇ ਚ ਧਸ ਜਾਂਦੀ ਸੀ
ਘੱਸੇ ਖਾਂਦੀ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਅੱਜ ਫੁੱਦੂ ਖੁੱਲੀ ਕਰ ਦੇਣੀ ਆਂ ਮੇਰੀ ਕਾਲੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕੀ ਜਵਾਨ ਦਵਾਂਗੀ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਤੂੰ ਅੱਜ ਤੋਂ ਕਾਲੇ ਦੀ ਨਹੀਂ ਕੈਲੇ ਦੀ ਤੀਵੀਂ ਆਂ “
ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕਰਮ ਨੇ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਲੱਤਾ ਦੀ ਕਲੰਘੜੀ ਮਾਰ ਲਈ ਤੇ ਕੈਲਾ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ
ਦੋਹੇਂ ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਏ ਸਨ
ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਬਾਅਦ ਕੈਲੇ ਨੇ ਕਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਅੱਲੜ ਘੋੜੀ ਵਾਂਗ ਛਾਲ ਮਾਰਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਉਤਾਂਹ ਨੂੰ ਚੱਕ ਦਿੱਤੇ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜਾ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੜੀਆਂ ਤੀਵੀਂਆਂ ਚੋਦੀਆਂ ਕਰਮ ਪਰ ਤੇਰੇ ਅਰਗੀ ਗਾਡਰ ਰੱਨ ਨੀ ਮਿਲੀ ਕਦੇ “
ਤਾਂ ਹੱਸਦੀ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਕਿੰਨੀਆਂ ਕ ਚੋਦੀਆਂ ਸੌਹਰਾ ਸਾਬ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੜੀਆਂ ਚੋਦੀਆਂ ਵੇਲਾ ਆਉਣ ਤੇ ਦੱਸਾਂਗੇ “
ਤਾਂ ਮੂਹਰੋ ਮਗਰ ਨੂੰ ਚਿੱਤੜ ਮਾਰ ਕੈਲੇ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੀ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਕੋਈ ਤਾਂ ਦੱਸੋ “
ਤਾਂ ਤਾੜ ਤਾੜ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਸਬਰ ਕਰ ਸਬਰ ਕਰ “
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਰਮ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ
ਦੋ ਢਾਈ ਵਜੇ ਤੱਕ ਕੈਲੇ ਨੇ ਰੂਹ ਨਾਲ ਕਰਮ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਤੇ ਕਰਮ ਦੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਸੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ
ਕਰਮ ਨੇ ਇੱਕ ਤੀਰ ਨਾਲ ਅੱਜ ਤਿੰਨ ਸ਼ਿਕਾਰ ਫੁੰਡੇ ਸਨ ਉਹ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਓਹ ਫਾਰਗ ਹੋ ਬਾਅਦ ਦਸ ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟ ਪਰੇ ਰਹੇ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਰਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਵਾਅਦਾ ਯਾਦ ਕਰਵਾਅ ਤੇ ਗਹਿਣਿਆ ਵਾਲੀ ਪੋਟਲੀ ਚੱਕ ਰਹੈਸ਼ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਕਰਮ ਦੇ ਜਾਣ ਬਾਅਦ ਨਵਾਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੱਥ ਚ ਆਉਣ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਕੈਲਾ ਦੋ ਪੈਗ ਲਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ
ਪਰ ਕੈਲਾ ਤੇ ਕਰਮ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਸਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਹ ਨੰਗਾ ਖੇਡ ਖੇਡ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਕੋਈ ਖੇਤਾਂ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਆਲੀ ਬਾਰੀ ਚ ਖੜਾ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਕਰਮ ਅੰਦਰਲੇ ਘਰੇ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਕੈਲਾ ਸੌਂ ਗਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਸਖਸ਼ ਵੀ ਬਾਰੀ ਚੋਂ ਪਾਸੇ ਹੋ ਆਪਣੇ ਟਿਕਾਣੇ ਤੇ ਚਲਿਆ ਗਿਆ
ਅੱਜ ਸੰਜੀਵ ਗੰਗਾ ਨਹਾ ਆਇਆ ਸੀ, ਕਮਲਜੀਤ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਤਰਾਂ ਦੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਹੀ ਮਨਾ ਲਈ ਸੀ ਬੱਸ ਇਕੱਲਾ ਕਮਲਜੀਤ ਦੇ ਲਾਲ ਸ਼ਗਨਾ ਵਾਲਾ ਜੋੜਾ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਸੀ ,
ਕਮਲਜੀਤ ਦਾ ਚਾਰ ਵਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਸਾਰੀ ਗਰਮੀ ਨਿਕੱਲ ਗਈ ਸੀ ਉਹ ਬੜਾ ਹਲਕਾ ਹਲਕਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਬ੍ਰਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ਚੱਕ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁੱਟ ਤੋਂ ਫੜ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤਾਂ ਪਜਾਹ ਸਕਿੰਟ ਚੂਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਬੁੱਲ ਤੋੜ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਚੱਲ ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਘਰੇ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਨਾ “
ਇਹਨਾਂ ਕਹਿ ਉਹ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ, ਸੰਜੀਵ ਵੀ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਘਰ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਿਆ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਨਾ ਜਿੱਦ ਕੀਤੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਧੋਤੀ ਲੱਕ ਤੇ ਲਪੇਟਣ ਲੱਗਿਆ
ਕਮਲ ਨੇ ਸਿੱਲੇ ਜਿਹੇ ਕੱਪੜੇ ਓਵੇ ਪਾ ਲਏ , ਤੇ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਦੇਖ ਖੇਤਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਗਈ , ਸੰਜੀਵ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਹੀ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਜਿੰਦਾ ਮਾਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਬਾਹਰ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਧੁੱਪ ਖਿੜੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਅੱਧੇ ਕਿੱਲੇ ਦੇ ਸੰਘਣੇ ਜੰਗਲ ਚ ਦਰਖਤਾਂ ਤੇ ਬੈਠੇ ਪਰਿੰਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਗੂੰਜ ਰਹੀਆਂ ਸਨ , ਕਮਲ ਉਸ ਜੰਗਲ ਨੁਮਾ ਝਿੜੀ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਇੱਕ ਦਰਖਤ ਓਹਲੇ ਹੋ ਕੇ ਦੂਰ ਤੱਕ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਿਰਫ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਚ ਫਸਲਾਂ ਲਹਿਰਾਅ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਕਮਲ ਨੂੰ ਇਝ ਖੜੀ ਦੇਖ ਸੰਜੀਵ ਨੇ ਮਗਰੋਂ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰ ਕਿਹਾ
“ ਯਹਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਤਾ ਬੀਬੀ ਜੀ ਯਹਾਂ ਅਪਨਾ ਰਾਜ ਹੈ “
ਤਾਂ ਚਿੱਤੜ ਮਲਦੀ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਪਰ ਤੂੰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਦੱਸ ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਵੀਡਿਓ ਬਣਾਈ ਕਿਵੇਂ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਕਮਲ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲੱਗਾ
“ ਮੁਝੇ ਕਾਫੀ ਦਿਨੋ ਸੇ ਸ਼ੱਕ ਥਾ ਕੀ ਕੋਈ ਤੋ ਬਾਤ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਮੁਝੇ ਬਤਾਇਆ ਥਾ ਕਿ ਉਸਕਾ ਖੜਾ ਹੀ ਰਹਿਤਾ ਹੈ ਔਰ ਮੈਨੇ ਉਨਕੋ ਬੋਲਾ ਵੀ ਥਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਗਸ਼ਤੀ ਕੇ ਸਾਥ ਕਰਲੋ ਤੋ ਵੋ ਮਾਨੇ ਨਹੀਂ ਕਿ ਅਗਰ ਕਿਸੀ ਕੋ ਪਤਾ ਚਲਾ ਤੋ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ਤੋ ਫਿਰ ਜਬ ਸਰਦਾਰ ਬਿਲਕੁੱਲ ਬਿਮਾਰ ਪੜ ਗਯਾ ਤੋਂ ਮੈੰ ਸੋਚਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਅਬ ਆਪ ਲੋਗ ਕਿਆ ਕਰੋਗੇ ਔਰ ਜਬ ਉਸ ਰਾਤ ਬੜੀ ਬੀਬੀ ਕਰਮਜੀਤ ਆਈ ਤੋਂ ਮੁਝੇ ਸੱਕ ਹੁਆ ਕਿ ਆਜ ਕੁਛ ਹੋਨੇ ਵਾਲਾ ਹੈ ਤੋਂ ਮੈਂ ਆਪ ਲੋਗੋਂ ਸੇ ਪਹਿਲੇ ਊਪਰ ਸਰਦਾਰ ਕੇ ਕਮਰੇ ਮੇਂ ਮੈਂ ਅਪਨਾ ਫੂਨ ਰਿਕਾਡਿੰਗ ਪਰ ਲਗਾਕਰ ਛੋੜ ਆਇਆ ਥਾਂ ਔਰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਠਾ ਲਾਇਆ ਤੋਂ ਜਬ ਮੈਨੇ ਵੀਡਿਓ ਦੇਖੀ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਤੋਂ ਗਾਂਡ ਫਟ ਗਈ ਕਿ ਜੇ ਕੈਸੇ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਤੇਰੀ ਕਿਉੰ ਗਾਂਡ ਫਟ ਗੀ ਸੀ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਕਿਉਕਿ ਮੈੰ ਤੋਂ ਆਪ ਕੋ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰੀਫ ਸਮਝਤਾ ਥਾਂ ਪਰ ਆਪ ਤੋ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਕੁਨੱਖਾ ਜਿਹਾ ਝਾਕ ਕੇ ਸੰਜੀਵ ਵੱਲ ਬੋਲੀ
“ ਨਾ ਹੁਣ ਮੈਂ ਕੀ ਲਗਦੀ ਆਂ ਤੈਨੂੰ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਅਰੇ ਆਪ ਤੋਂ ਤਬ ਬੀ ਮੇਰੀ ਬੀਬੀ ਥੀ ਔਰ ਅਬ ਵੀ ਮੇਰੀ ਬੀਬੀ ਜੀ ਹੀ ਹੋਅ “
ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਕਮਲ ਨੇ ਹਾਸੇ ਮਜਾਕ ‘ਚ ਓਹਨੂੰ ਇੱਕ ਦੋ ਗਾਲਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤਾਂ ਸਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੀਬੀ ਜੀ ਬੜੀ ਬੀਬੀ(ਕਰਮਜੀਤ) ਅਬ ਕਬ ਆਏਂਗੀ ਮਿਲਨੇ ਕੋ ਬੜਾ ਮਨ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ “
ਇਹ ਕਹਿ ਉਸਨੇ ਲਨ ਮਸਲਿਆ ਤਾਂ ਕਮਲ ਹੱਸਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਮਿਲਨਾ ਓਹਨੂੰ , ਆ ਜਾਵੇਗੀ ਓਹ ਵੀ ਕਦੇ , ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ
ਏਨੇ ਚਿਰ ਤੱਕ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਓਹ ਪੱਠਿਆਂ ਦੀ ਗੱਠੜੀ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਨੇ ਕੱਲੇ ਨੇ ਹੀ ਗੱਠੜੀ ਚੱਕ ਕੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਧਰ ਲਈ ਤੇ ਕਮਲ ਦੇਖ ਦੀ ਰਹਿ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਕੰਜਰਾ ਤੇਰੀ ਸਭ ਸਕੀਮ ਸੀ “
ਸੰਜੀਵ ਹੱਸਦਾ ਪੱਠੇ ਲੈ ਘਰ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਕਮਲ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਸਬਜੀ ਵਾਲੀ ਟੋਕਰੀ ਲੈ ਘਰ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ
( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )
ਕਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਦੋ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਘਰ ਆਈ ਨੂੰ , ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲੇ ਨਾਲ ਬਲਵਿੰਦਰ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਤਾਂ ਓਹ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿਉਕਿ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਪਿਉ ਮੋਦਨ ਨੇ ਕਾਲੇ ਤੇ ਜਿੰਮੇਬਾਰੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਕਿ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਓਹ ਆਪ ਦੇਖਕੇ ਚੰਗੀ ਥਾਂ ਕਰੇ ਤੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਓਹ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਤੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਆਪਣੇ ਜੀਜੇ ਕਾਲੇ ਦੇ ਕਹਿਣੇ ਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸੀ
ਰਾਤ ਦੇ ਅੱਠ ਕ ਵੱਜੇ ਸਨ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਰਮਜੀਤ , ਜੱਸਾ (ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਮੁੰਡਾ) ਪ੍ਰੀਤ (ਕਰਮਜੀਤ ਦੀ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ) ਬੰਸੋ (ਕਰਮਜੀਤ ਦੀ ਸੱਸ ) ਕੈਲਾ ( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਸਹੁਰਾ ) ਕਾਲਾ (ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ) ਤੇ ਬੀਰਾ (ਕਰਮਜੀਤ ਕਾ ਸੀਰੀ ) ਸਨ।
ਰੋਟੀ ਪੱਕ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਬੈਠੇ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਕਰਮ ਰੋਟੀ ਪਕਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਸਭ ਨੂੰ ਪਾ ਪਾ ਫੜਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਹੁਣ ਦਿਨ ਠੰਡ ਘਟ ਗਈ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੈਠੇ ਸਨ ਇਕੱਲਾ ਬੀਰਾ ਹੀ ਥੋੜਾ ਸਾਇਡ ਤੇ ਆਪਣੇ ਭਾਂਡੇ ਲਈ ਬੈਠਾ ਸੀ ਬਾਕੀ ਜਾਣੇ ਕਾਲਾ ਤੇ ਕੈਲਾ ਇੱਕ ਮੰਜੇ ਤੇ ਅਤੇ ਜੱਸਾ ਤੇ ਬੰਸੋ ਇੱਕ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠੇ ਸਨ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਸਭ ਨੂੰ ਬਾਰੀ ਸਿਰ ਰੋਟੀ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲੇ ਹੋਰ ਅਚਾਰ ਵਗੈਰਾ ਦਾ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਸੀ , ਕੁਝ ਘੰਟੇ ਭਰ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਸਭ ਰੋਟੀ ਖਾ ਹਟੇ ਤਾਂ ਬੀਰਾ ਆਪਣੇ ਭਾਂਡੇ ਲੈ ਖੇਤ ਵੱਲ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਕਿਉਕਿ ਅੱਜ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਾਰੀ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਰਾਤ ਭਰ ਪਾਣੀ ਲਾਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ
ਕੈਲਾ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਡੰਗਰਾ ਵਾਲੇ ਘਰ ਚ ਬਣੀ ਬੈਠਕ ਚ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਤੇ ਜੱਸਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਆਪਣੇ ਰੂਮਾਂ ਚ ਚਲੇ ਗਏ ਹੁਣ ਵਿਹੜੇ ਚ ਸਿਰਫ ਕਾਲਾ ਤੇ ਬੰਸੋ ਬੈਠੇ ਸਨ ਤੇ ਕਰਮ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ
ਕਾਲਾ ਬੈਠਾ ਬੈਠਾ ਬੰਸੋ ਨਾਲ ਮੋਹਨੀ ਤੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ
“ ਚਲੋ ਇਹ ਵੀ ਚੰਗਾ ਹੋਇਆ ਬੀਬੀ ਜਿਹੜਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ “
ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਇੱਕ ਦਮ ਕਾਲੇ ਵੱਲ ਝਾਕੀ
“ ਵੇ ਕਾਲੇ ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਹੀ ਭੁੱਲ ਗਈ “
ਰਸੋਈ ‘ਚ ਖੜੀ ਕਰਮਜੀਤ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁਣੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਭੁੱਲ ਗਏ ਬੀਜੀ ਤੁਸੀਂ “
ਤਾਂ ਬੰਸੋ ਬੋਲੀ ਤੇ ਕਾਲਾ, ਕਰਮਜੀਤ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣਨ ਲੱਗੇ
“ ਭਾਈ ਮੈਂ ਕਰਮਜੀਤ ਤੇਰੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਰਾਣੀ(ਬੰਸੋ ਦੀ ਕੁੜੀ)ਨਾਲ ਗੱਲ ਤੋਰੀ ਸੀ ਬਲਵਿੰਦਰ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਾਰੇ, ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਭਾਈ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੀਂ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਕੱਲ ਫੂਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਮੈਂਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਤੋਂ ਪੁੱਛ ਕੇ “
ਕਰਮਜੀਤ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਤਿਉੜੀਆਂ ਪੈ ਗਈਆਂ ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲੀ
“ ਫੇਰ ਕੀ ਕਿਹਾ ਰਾਣੀ ਨੇ “
ਕਾਲਾ ਬੱਸ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਸੁਣੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਬੋਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਬੰਸੋ ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਰੁਖ ਦੇਖ ਸਹਿਮ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਭਾਈ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਵੀ ਮੁੰਡਾ ਉਮਰ ‘ਚ ਵੱਡਾ ਤੇ ਨਾਲੇ ਓਹਨੂੰ ਮਾੜੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਨੇ , ਅਸੀਂ ਕੁੜੀ ਓਥੇ ਨੀ ਤੋਰਨੀ “
ਬੰਸੋ ਦਾ ਇਹ ਜਵਾਬ ਸੁਣ ਕਰਮਜੀਤ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਥੱਲੋ ਜ਼ਮੀਨ ਨਿੱਕਲ ਗਈ
ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲੀ
“ ਮੈਂ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵਾਂਗੀ ਬੀਜੀ , ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕਰ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਡੋਲਾ ਤੇਰੇ ਘਰ ਹੀ ਆਵੇਗਾ “
ਕਰਮਜੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕਾਲਾ ਵੀ ਬੋਲ ਪਿਆ
“ ਇਹ ਗੱਲ ਗਲਤ ਆ ਬੀਬੀ , ਅਸੀਂ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਾਂਗ ਓਹਨੇ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਰੇ ਫਿਰੇ ਮੋਹਨੀ ਖਾਤਰ, ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਆ ਮੁੱਲ ਪਾਇਆ ? “
ਬੰਸੋ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਬੱਸ ਬੈਠੀ ਸੋਚਦੀ ਰਹੀ , ਕਰਮ ਡੂਗੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਚ ਗੁੰਮ ਸੀ ਤੇ ਕਾਲਾ ਨੂੰ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਹਰਖ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ।
ਕਰਮਜੀਤ ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਗੇਮ ਬੰਸੋਂ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਨਿੱਕਲ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਤੇ ਕਾਲਾ ਕੁਝ ਗੁੱਸੇ ਚ ਤੇ ਕੁਝ ਸੰਸੇ ਚ ਬੈਠਾ ਸੋਚੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਰਮ ਦੀ ਬੇਇੱਜਤੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਅੱਗੇ ਜੇ ਓਹ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਾ ਕਰਵਾਅ ਸਕੀ ।
ਰਾਤ ਦਾ ਟਾਇਮ ਦਸ ਤੋਂ ਉੱਤੇ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ‘ਚ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਸਨ, ਕਾਲੇ ਤੇ ਕਰਮਜੀਤ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸਨ ਤੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਸਨ ਤੇ ਛੋਟਾ ਡਿਮ ਬੱਲਬ ਜਗ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਾਲੇ ਨੇ ਅਲਮਾਰੀ ਖੋਲੀ ਤੇ ਬੋਤਲ਼ ਕੱਢਕੇ ਇੱਕ ਮੋਟਾ ਜਿਹਾ ਪੈਗ ਲਾਇਆ
ਤੇ ਕਰਮ ਕੋਲ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਜੋ ਕਿ ਬੈੱਡ ਤੇ ਕਿਨਾਰੇ ਬੈਠੀ ਸੋਚੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਕਾਲੇ ਨੇ ਬੈੱਡ ਕੋਲ ਹੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਇਕੱਲੇ ਕੱਛੇ ਚ ਕਰਮ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਾਲੇ ਦੇ ਕੱਛੇ ‘ਚ ਤਣਾਅ ਸਾਫ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ
ਕਰਮ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਨੇਫੇ ਤੋਂ ਕਾਲੇ ਦਾ ਕੱਛਾ ਫੜ ਥੱਲੇ ਕਰ ਉਸਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਕਾਲੇ ਦੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਦੇਖ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਸੰਦ ਚੇਤੇ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਦੋ ਦਿਨ ਜਿਹੜੇ ਉਸਨੇ ਪਿੰਦੇ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ‘ਚ ਗੁਜਾਰੇ ਸਨ ਓਹ ਗਰਮ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਈ
ਕੁਝ ਚਿਰ ਚੂਸਣ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਲਿੰਗ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਖੜੀ ਹੋ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਪਰੇ ਸੁੱਟ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਕੇ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਲੰਮੀ ਪੈ ਗੀ ਤਾਂ ਕਾਲਾ ਨਸ਼ੇ ਚ ਬੋਲਿਆ
“ ਆ ਆ ਆ ਕਮੀਜ ਵੀ ਲਾਹ ਦੇ ਸੋਹਣੀਏ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੇ ਝੱਟ ਕਮੀਜ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਾਲਾ ਕੁਝ ਚਿਰ ਉਸ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪੈ ਕੇ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਘਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਫਿਰ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਅੱਜ ਕਰਮ ਨੂੰ ਕਾਲੇ ਦੇ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕੁਝ ਖਾਸ ਸਵਾਦ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਅੱਗੇ ਕਾਲੇ ਨਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਤੜਫ ਤੜਫ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਕਰਮ ਚੁੱਪ ਥੱਲੇ ਪਈ ਰਹੀ ਤੇ ਕਾਲਾ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰੀ ਗਿਆ ਤੇ ਕਰੀਬ ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਪਰ ਕਰਮ ਬਗੈਰ ਫਾਰਗ ਹੋਏ ਹੀ ਰਹਿ ਗਈ ਤੇ ਕਾਲਾ ਫਾਰਗ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨੰਗਾ ਹੀ ਕਰਮ ਦੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਪੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਘਰਾੜੇ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ
ਕਰਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਟਿਸੂ ਪੇਪਰ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰ ਬਗੈਰ ਕੱਛੀ ਤੋਂ ਸਲਵਾਰ ਬੰਨ ਤੇ ਬ੍ਰਾ ਉੱਪਰ ਦੀ ਕਮੀਜ ਪਾ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇ ਓਹ
ਓਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਸ ਨੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਕਿਤੇ ਉਹ ਫਿਰ ਦੁਬਾਰਾ ਓਸੇ ਰਸਤੇ ਨਾ ਤੁਰ ਪਵੇ ਜਿੱਥੋਂ ਓਹ ਵਾਪਸ ਮੋੜਿਆ ਸੀ
ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਸੋਚਦੀ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦੇ ਪੌਣੇ ਬਾਰਾਂ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਅਲਾਰਮ ਬੋਲ ਪਿਆ ਉਸ ਨੇ ਅਲਾਰਮ ਇਸ ਕਰਕੇ ਲਾਇਆ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਅੱਜ ਓਹਨਾਂ ਦਾ ਸੀਰੀ ਬੀਰਾ ਖੇਤ ਪਾਣੀ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਚਾਹ ਕਰਨੀ ਸੀ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੂੰ ਫੜਾਅ ਕੇ ਆਉਣੀ ਸੀ
ਕਰਮਜੀਤ ਉੱਠੀ ਤੇ ਨਾਲ ਪਏ ਕਾਲੇ ਨੂੰ ਹਲੂਣ ਕੇ ਬੋਲੀ
“ ਜੀ ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟਾਂ ਤੱਕ ਉੱਠ ਖੜਿਆ ਮੈਂ ਚਾਹ ਬਣਾ ਦਿੰਨੀ ਆਂ ਤੁਸੀ ਫੜਾ ਆਇਓ “
ਪਰ ਕਰਮ ਦੇ ਹਲੂਨਣ ਤੇ ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੇਸੁੱਧ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਰਿਹਾ
ਤਾਂ ਕਰਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਾਲੇ ਨੇ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਉੱਠਣਾ ਕਿਉਕਿ ਜਿਸ ਦਿਨ ਓਹ ਪੈੱਗ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਉਸ ਰਾਤ ਓਹ ਸਵੇਰ ਦੇ ਨੌ ਵਜੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ ਉੱਠਦਾ ਸੀ
ਕਰਮ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਚਾਹ ਧਰ ਦਿੱਤੀ ਚਾਹ ਧਰ ਓਹ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਜੱਸੇ ਦੇ ਰੂਮ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ ਓਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉ ਨਾ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਭੇਜ ਦੇਵੇ ਚਾਹ ਦੇ ਕੇ ਪਰ ਉਸਦੇ ਕਮਰੇ ਦੀਆਂ ਲਾਇਟਾਂ ਬੁਝੀਆਂ ਦੇਖ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ ਕਿ ਕਿੱਥੇ ਜਵਾਕ ਨੂੰ ਖੱਜਲ ਕਰੇਗੀ
ਕਰਮ ਰਸੋਈ ‘ਚ ਆ ਗਈ ਉੱਬਲ ਰਹੀ ਚਾਹ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਗੈਸ ਤੋਂ ਲਾਹਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁਣ ਕੇ ਇੱਕ ਬੋਤਲ ਵਿੱਚ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਬੋਤਲ ਚੱਕ, ਬਾਹਰਲੇ ਘਰੇ ਜਾਣ ਲੱਗੀ
(ਰਹੈਸ਼ ਵਾਲੇ ਘਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬਾਹਰਲਾ ਘਰ ਸੀ ਤੇ ਰਹੈਸ਼ ਵਾਲੇ ਘਰ ਚੋਂ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਦਰਵਾਜਾ ਬਾਹਰਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਖੁੱਲਦਾ ਸੀ ਤੇ ਬਾਹਰਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੜਨ ਸਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਬਰਾਂਡਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੈਲੇ (ਕਰਮਜੀਤ ਦੇ ਸੌਹਰੇ ਦਾ ਕਮਰਾ ਸੀ ) ਜਿਸ ਦਾ ਇੱਕ ਬਾਰ ਤੇ ਬਾਰੀ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਚ ਖੁੱਲਦੀ ਸੀ ਤੇ ਦੂਜਾ ਗੇਟ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਖੁੱਲਦਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਵਿੱਥ ਤੇ ਬਾਹਰਲੀ ਕੰਧ ਅਤੇ ਕੰਧ ਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਗੇਟ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਖੇਤਾਂ ਚ ਨੂੰ ਖੁੱਲਦਾ ਸੀ )
ਕਰਮਜੀਤ ਬਾਹਰਲੇ ਘਰੇ ਆਈ ਤੇ ਡੰਗਰਾਂ ਵਾਲੇ ਬਰਾਂਡੇ ਤੇ ਕੈਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਕੋਲ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਮਗਰਲਾ ਗੇਟ ਖੋਲ ਬੀਰੇ ਨੂੰ ਚਾਹ ਦੇਣ ਲੰਘ ਗਈ
ਗੇਟ ਨਿੱਕਲਣ ਸਾਰ ਹੀ ਖੇਲ ਤੇ ਮੋਟਰ ਸੀ ਓਹ ਖੇਲ ਕੋਲ ਰੁਕੀ ਤੇ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰਕੇ ਬੀਰੇ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀ ਬੀਰਾ ਜੋ ਕਿ ਚਾਰ ਕਿੱਲਿਆਂ ਦੀ ਵਿੱਥ ਤੇ ਨੱਕਾ ਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਬੱਲਬ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਚ ਕਰਮਜੀਤ ਦਿਸਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਅਵਾਜ ਮਾਰਕੇ ਕਿਹਾ
“ ਭਾਈ ਕਰਮਜੀਤ ਖੇਲ ਤੇ ਰੱਖ ਜਾ ਬੋਲਤ ਮੈਂ ਪੀ ਲਵਾਂਗਾ ਆਪੇ ਤੂੰ ਜਾ “
ਤਾਂ ਜਵਾਬ ਚ ਕਰਮਜੀਤ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਖੇਲ ਤੇ ਬੋਤਲ ਰੱਖ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਗਈ
ਕੈਲੇ(ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ) ਦੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਲਾਇਟ ਹਲੇ ਤੱਕ ਜਗੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਸਰਸਰੀ ਜਿਹਾ ਵੇਖਕੇ ਕਰਮ ਸਿੱਧਾ ਲੰਘ ਗਈ ਪਰ ਜਦੋਂ ਓਹ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਬਰਾਂਡੇ ਕੋਲ ਦੀ ਲੰਘੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇਝ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਡੰਗਰ ਖੁੱਲਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਓਹ ਬਰਾਂਡੇ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਪੱਲਾ ਚੱਕ ਅੰਦਰ ਬੜ ਗਈ ਜਿੱਥੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਉੱਪਰ ਪੀਲਾ ਚਾਨਣ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਕਰਨੈਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਓਹ ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ ਪਸ਼ੂ ਦੇਖਦੀ ਅੱਗੇ ਕੈਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਗਈ , ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਥਾਂ ਸਿਰ ਸੀ ਪਸ਼ੂ ਜਗਾਲੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ
ਕਰਮ ਦੀ ਤਸੱਲੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਹ ਬਰਾਂਡੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੈਲੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਘੁਸਰ ਮੁਸਰ ਸੁਣਾਈ ਦਿੱਤੀ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਓਹ ਇਗਨੋਰ ਕਰ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਫਿਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਚ ਅੱਧ ਖੁੱਲੀ ਬਾਰੀ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਅੰਦਰ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ
ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਅੰਦਰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ
ਅੰਦਰ ਉਸ ਦੀ ਸੱਸ ਬੰਸੋ ਬੈੱਡ ਉੱਪਰ ਲੱਤਾ ਚੱਕ ਲੰਮੀ ਪਈ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖੀਂ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਗਲਾ ਖੁਸ਼ਕ ਹੋਣ ਲੱਗਿਆ ਉਹ ਬਾਰੀ ਚ ਖੜੀ ਸਭ ਕੁਝ ਵੇਖ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ , ਕੈਲੇ ਦੇ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਮਾਰ ਝੱਲ ਰਹੀ ਬੰਸੋ ਥੱਲੇ ਪਈ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ
“ ਰਾਣੀ ਦੇ ਬਾਪੂ ਦੋ ਘੰਟੇ ਹੋਗੇ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਖਾਨਾ ਤੇਰਾ ਹੁੰਦਾ ਈ ਨੀ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੱਸ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਪਈ ਰਹਿ ਕੰਮ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਈ ਆ ਮੇਰਾ “
ਬੰਸੋ ਨੇ ਚਾਦਰ ਹੱਥਾਂ ਚ ਘੁੱਟ ਲਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣੋ ਹਟਗੀ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਮੱਚੀ ਜਾਂਦਾ ਹਾਏ ਹਟਜਾ ਹੁਣ “
ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੈਲੇ ਨੇ ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਹੋਰ ਥੱਲੇ ਨੱਪ ਲਿਆ ਤੇ ਦਵਾ ਦਵ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ
ਬੰਸੋ ਵਾਸਤੇ ਝੱਲੇ ਘੱਸੇ ਔਖੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ ਉਸ ਦੀ ਢੂਹੀ ਬਹੁਤ ਦੁਖਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਬੋਲੀ
“ ਰਾਣੀ ਦੇ ਬਾਪੂ ਮੈਨੂੰ ਪਸ਼ਾਬ ਤਾਂ ਕਰ ਆਉਣ ਦੇ “
ਬੰਸੋ ਮਿੰਨਤ ਤਰਲਿਆ ਤੇ ਉੱਤਰ ਆਈ ਸੀ ਬਾਹਰ ਖੜੀ ਕਰਮ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁਣ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਸੌਹਰਾ ਏਸ ਉਮਰ ਚ ਵੀ ਸੈਕਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਸੰਦ ਕਿਸੇ ਘੋੜੇ ਦੇ ਸੰਦ ਵਰਗਾ ਸੀ ਕਾਲੇ ਦੀ ਅਧੂਰੀ ਛੱਡੀ ਕਰਮ ਸਲਵਾਰ ਉੱਤੋਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲੱਥ ਪੱਥ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ
ਥੱਲੇ ਪਈ ਬੰਸੋ ਫੇਰ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਜਾ ਕਰ ਆਉਣ ਦੇ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਭੱਜੀ ਜਾਨੀਂ ਆਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਈ ਏਥੇ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਇੱਕ ਦਮ ਉੱਠ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਉਸਦਾ ਸੰਦ ਬੰਸੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਦਾ ਲੱਨ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 9” ਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮੋਟਾ 4” ਦਾ ਸੀ ਸੰਦ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਚਾਰ ਐਂਚੀ ਪਾਇਪ ਵਰਗਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਸੀ ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕਰਮ ਦਾ ਹੌਂਕਾ ਨਿੱਕਲ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਮਦਹੋਸ਼ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ
ਜਦੋਂ ਕੈਲਾ ਪਿੱਛੇ ਹਟਿਆ ਤਾਂ ਬੰਸੋਂ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ ਠੀਕ ਕਰ ਥੱਲੇ ਪਈ ਸਲਵਾਰ ਚੱਕ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਸਲਵਾਰ ਕੀ ਪਾਉਣੀ ਆ ਏਦਾਂਈ ਜਾਇਆ ਮੈਥੋਂ ਸਬਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ “
ਤਾਂ ਨਾਲਾ ਬੰਨਦੀ ਬੰਸੋ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਬੀਰਾ ਪਾਣੀ ਲਾਉਂਦਾ ਫਿਰਦਾ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਿਆ ਤੇ ਬੈੱਡ ਕੋਲ ਖੜ ਲੱਨ ਮਸਲਣ ਲੱਗਿਆ
ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਮੌਕਾ ਥਿਆ ਗਿਆ ਓਹ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਕੇ ਗੇਟ ਖੋਲ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੇ ਬਰਾਂਡੇ ਚੋਂ ਹੁੰਦੀ ਬਾਹਰ ਭੱਜ ਗਈ
ਬਾਰੀ ਕੋਲ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰਮ ਬੰਸੋ ਨੂੰ ਨਾ ਦਿਸੀ ਕਿਉਕਿ ਓਹ ਕਾਹਲ ਚ ਸੀ ਪਰ ਬਾਰੀ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਬਾਰ ਖੋਲ ਕੋਲ ਦੀ ਲੰਘ ਰਹੀ ਬੰਸੀ ਜਰੂਰ ਦਿਸ ਗਈ
ਜਦੋਂ ਬੰਸੋ ਭੱਜ ਗਈ ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੂੰ ਥੋੜੀ ਸੁਰਤ ਆਈ ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਦੱਬੇ ਪੈਰਾ ਨਾਲ ਬਰਾਂਡੇ ਚੋਂ ਨਿੱਕਣ ਲੱਗੀ
ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ ਗੇਟ ਵੱਲ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਦੱਬੇ ਪੈਰਾ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਪਰ ਅੰਦਰ ਬੈਠੇ ਕੈਲੇ ਤੋਂ ਹੋਰ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਓਹ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਓਵੇਂ ਨੰਗ ਧੜੰਗ ਗੇਟ ਚ ਆ ਗਿਆ ਤਾ ਇੱਕ ਦਮ ਲਾਇਟ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਬਰਾਂਡੇ ਅਤੇ ਕਮਰੇ ਚ ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਬਾਰ ਚ ਖੜੇ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਥੋੜੇ ਵਿੱਥ ਤੇ ਬੰਸੋ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪਿਆ
ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਝ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਬੰਸੋ ਭੱਜ ਰਹੀ ਹੋਵੇ
ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ ਤੇ ਦੱਬੇ ਪੈਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਮਗਰੋਂ ਜੱਫਾ ਭਰ ਲਿਆ
ਇਸ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਕਰਮ ਸੰਭਲ ਨਾ ਸਕੀ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਘਬਰਾਹਟ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਚੀਕ ਵੀ ਗਲੇ ਚ ਫਸੀ ਰਹਿ ਗਏ ਤੇ ਕੈਲਾ ਉਸ ਨੂੰ ਜੱਫੇ ਚ ਚੱਕ ਅੰਦਰ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਲਿਜਾਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਲਈ
ਹਨੇਰਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਬੰਸੋ ਦੇ ਭੁਲੇਖੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਹੀ ਨੂੰਹ ਜੱਫਾ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ
ਉਸ ਨੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਬਾਹਾਂ ‘ਚ ਚੱਕ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਆ ਸੁੱਟਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਨਾਲੇ ਤੋਂ ਢਿੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਚ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਲੱਤਾ ਰੱਖ ਅੰਗੂਠੇ ਦੀ ਦਾਬ ਨਾਲ ਡੋਡਾ ਫੁੱਦੀ ਚ ਧੱਕਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿੱਕਲ ਗਈ ਕਿਉਕਿ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਲਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਕਰਮ ਦੀ ਚੀਕ ਸੁਣ ਕੈਲੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਕੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਕਰਮ ਨੂੰ ਇਝ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਲੋਹੇ ਦੀ ਗਰਮ ਰਾੜ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਹੀ ਹੋਵੇ
ਕੈਲੇ ਕਾਮ ਚ ਅੰਨਾ ਹੋਇਆ ਘੱਸੇ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਕਰਮ ਨੇ ਵੀ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਕਾਲੇ ਦੀ ਅਧੂਰੀ ਛੱਡੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਹੁਣ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ
ਕੈਲੇ ਨੇ ਹਜੇ ਦਸ ਬਾਰਾਂ ਘੱਸੇ ਹੀ ਮਾਰੇ ਸਨ ਕੀ ਲਾਇਟ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਲੱਤਾ ਰੱਖ ਫੁੱਦੂ ਮਾਰਦੇ ਕੈਲੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਸਾਹਮਣੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਓਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਿਆ ਕਿਉਕਿ ਥੱਲੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਉਸ ਦੀ ਨੂੰ ਕਰਮ ਪਈ ਸੀ ਕਰਮ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਦੇਖ ਉਸ ਦੀ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ ਤਾਂ ਕਰਮ ਛੇਤੀ ਦੇਣੇ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਪਾਸੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ
ਕੈਲਾ ਹੱਕਾ ਬੱਕਾ ਇਹੀ ਸੋਚੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਬੰਸੋ ਦੀ ਥਾਂ ਕਰਮ ਕਿਵੇ। ਅੜਿੱਕੇ ਆ ਗਈ ਤਾਂ ਓਹ ਬੋਲਿਆ
“ ਕਰਮ ਤੂੰ ਏਥੇ ਕੀ ਕਰਦੀ ਏ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਝੂਠਾ ਮੂਠਾ ਰੋਣ ਦਾ ਨਾਟਕ ਕਰ ਬੋਲੀ
“ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਏਦਾਂ ਕਿਉ ਕੀਤਾ ਬਾਪੂ ਜੀ “
ਤਾਂ ਕੈਲੇ ਦਾ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਸਿਰ ਝੁਕ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲਿਆ
“ ਮੈਥੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗਈ , ਮੈਥੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗਈ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਇੱਜਤ ਮਿੱਟੀ ਚ ਮਿਲ ਗਈ ਮੈਂ ਕੀ ਮੂੰਹ ਦਿਖਾਵਾਂਗੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ “
ਤਾਂ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਉਸ ਨੇ ਛੇਤੀ ਦੇਣੇ ਗੇਟ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਰਮ ਦੇ ਕੋਲ ਆ ਬੋਲਿਆ
“ ਕਰਮ ਰੌਲਾ ਨਾ ਪਾ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਏਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਕੈਲੇ ਨੇ ਗੌਰ ਨਾਲ ਕਰਮ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਚੜ ਗਈ ਏਡੀ ਗਾਡਰ ਰੰਨ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਚ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਬਾਹਰ ਮੂੰਹ ਮਾਰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਰਿਹਾ , ਕਰਮ ਦੇ ਮੋਟੇ ਨੰਗੇ ਪੱਟੇ ਤੇ ਮਤੀਰਿਆਂ ਜਿੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਤੇ ਗੋਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲੀ ਹਿੱਕ
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕਰਮ , ਮੇਰੇ ਖਾਤੇ ‘ਚ ਵੀਹ ਲੱਖ ਰੁਪਈਆਂ ਪਿਆ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਰਾਣੀ ( ਕੈਲੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ) ਦੇ ਨਾਂ ਕਰਵਾਉਣਾ ਸੀ ਉਹ ਸਾਰਾ ਤੇਰਾ ਬੱਸ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਹੋ ਜਾ “
ਇਹ ਗੱਲ ਕਹਿ ਕੈਲਾ ਕਰਮ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਏਨੀ ਸਸਤੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਮੈਂ “
ਤੇ ਨੱਕ ਝੜਾਅ ਕੇ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕਰ ਲਿਆ ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਪੇਟੀ ਵੱਲ ਵਧਿਆ ਜਿਹੜੀ ਬੈੱਡ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਖੋਲ ਥੱਲੋ ਜਿਹੋ ਇੱਕ ਗਹਿਣਿਆ ਦੀ ਪੋਟਲੀ ਕੱਢੀ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਆ ਵੀ ਤੇਰੇ “
ਕਰਮ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚਮਕ ਗਈਆਂ ਏਨੇ ਗਹਿਣਿਆ ਨੂੰ ਦੇਖ
ਕਰਮ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਹਾਵ ਭਾਵ ਦੇਖ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ ਤੇ ਕਰਮ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੇ ਸੰਦ ਨੂੰ ਓਹ ਫੇਰ ਮਸਲਣ ਲੱਗਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸ਼ਰਤ ਹੈ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਹੁਕਮ ਕਰੋ ਸਰਕਾਰ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ ਲਾਉਦੀਂ ਬੋਲੀ
“ ਮੋਹਨੀ (ਕੈਲੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਨਣਦ ) ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਕਵਾਅ “
ਪਰਬਤਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਦੇਖ ਕੈਲਾ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਮੇਰੀ ਜੁਬਾਨ ਰਹੀ , ਮੋਹਨੀ ਬਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਘਰੇ ਹੀ ਜਾਉ “
ਬੱਸ ਏਨਾ ਸੁਣਨ ਦੀ ਦੇਰ ਸੀ ਕਰਮ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬ੍ਰਾ ਲਾਹ ਕੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਕੈਲੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪੈ ਗਈ ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਘਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਤਣਾਅ ਆਏ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਜਦੋਂ ਕੈਲਾ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਤਾਂ ਕਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਛਿੜ ਜਾਂਦੀ
ਕੈਲੇ ਦਾ ਕੰਮ ਪੱਬਾ ਤੇ ਸੀ ਓਹਨੇ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰਖਾ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਕਰਮ ਹੋਰ ਮੰਜੇ ਚ ਧਸ ਜਾਂਦੀ ਸੀ
ਘੱਸੇ ਖਾਂਦੀ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਅੱਜ ਫੁੱਦੂ ਖੁੱਲੀ ਕਰ ਦੇਣੀ ਆਂ ਮੇਰੀ ਕਾਲੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕੀ ਜਵਾਨ ਦਵਾਂਗੀ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਤੂੰ ਅੱਜ ਤੋਂ ਕਾਲੇ ਦੀ ਨਹੀਂ ਕੈਲੇ ਦੀ ਤੀਵੀਂ ਆਂ “
ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕਰਮ ਨੇ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਲੱਤਾ ਦੀ ਕਲੰਘੜੀ ਮਾਰ ਲਈ ਤੇ ਕੈਲਾ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ
ਦੋਹੇਂ ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਏ ਸਨ
ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਬਾਅਦ ਕੈਲੇ ਨੇ ਕਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਅੱਲੜ ਘੋੜੀ ਵਾਂਗ ਛਾਲ ਮਾਰਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਉਤਾਂਹ ਨੂੰ ਚੱਕ ਦਿੱਤੇ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜਾ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੜੀਆਂ ਤੀਵੀਂਆਂ ਚੋਦੀਆਂ ਕਰਮ ਪਰ ਤੇਰੇ ਅਰਗੀ ਗਾਡਰ ਰੱਨ ਨੀ ਮਿਲੀ ਕਦੇ “
ਤਾਂ ਹੱਸਦੀ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਕਿੰਨੀਆਂ ਕ ਚੋਦੀਆਂ ਸੌਹਰਾ ਸਾਬ “
ਤਾਂ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੜੀਆਂ ਚੋਦੀਆਂ ਵੇਲਾ ਆਉਣ ਤੇ ਦੱਸਾਂਗੇ “
ਤਾਂ ਮੂਹਰੋ ਮਗਰ ਨੂੰ ਚਿੱਤੜ ਮਾਰ ਕੈਲੇ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੀ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਕੋਈ ਤਾਂ ਦੱਸੋ “
ਤਾਂ ਤਾੜ ਤਾੜ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਕੈਲਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਸਬਰ ਕਰ ਸਬਰ ਕਰ “
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਰਮ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ
ਦੋ ਢਾਈ ਵਜੇ ਤੱਕ ਕੈਲੇ ਨੇ ਰੂਹ ਨਾਲ ਕਰਮ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਤੇ ਕਰਮ ਦੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਸੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ
ਕਰਮ ਨੇ ਇੱਕ ਤੀਰ ਨਾਲ ਅੱਜ ਤਿੰਨ ਸ਼ਿਕਾਰ ਫੁੰਡੇ ਸਨ ਉਹ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਓਹ ਫਾਰਗ ਹੋ ਬਾਅਦ ਦਸ ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟ ਪਰੇ ਰਹੇ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਰਮ ਉੱਠੀ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੈਲੇ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਵਾਅਦਾ ਯਾਦ ਕਰਵਾਅ ਤੇ ਗਹਿਣਿਆ ਵਾਲੀ ਪੋਟਲੀ ਚੱਕ ਰਹੈਸ਼ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਕਰਮ ਦੇ ਜਾਣ ਬਾਅਦ ਨਵਾਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੱਥ ਚ ਆਉਣ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਕੈਲਾ ਦੋ ਪੈਗ ਲਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ
ਪਰ ਕੈਲਾ ਤੇ ਕਰਮ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਸਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਹ ਨੰਗਾ ਖੇਡ ਖੇਡ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਕੋਈ ਖੇਤਾਂ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਆਲੀ ਬਾਰੀ ਚ ਖੜਾ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਕਰਮ ਅੰਦਰਲੇ ਘਰੇ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਕੈਲਾ ਸੌਂ ਗਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਸਖਸ਼ ਵੀ ਬਾਰੀ ਚੋਂ ਪਾਸੇ ਹੋ ਆਪਣੇ ਟਿਕਾਣੇ ਤੇ ਚਲਿਆ ਗਿਆ
