Proud Punjabi
Supreme
- 1,611
- 3,957
- 159
Ruby teria apnia 3 stories ne othe chat kar le ja k. Teri apni story de 150 page ch sirf chat hi aa updates ta labde nahi.Edi bund ch pado g
Ruby teria apnia 3 stories ne othe chat kar le ja k. Teri apni story de 150 page ch sirf chat hi aa updates ta labde nahi.Edi bund ch pado g
fake id aa baiRuby teria apnia 3 stories ne othe chat kar le ja k. Teri apni story de 150 page ch sirf chat hi aa updates ta labde nahi.
Jassi tenu ta mai pyar kardi aa dilon tenu mai kuj ni bol sakdiRuby teria apnia 3 stories ne othe chat kar le ja k. Teri apni story de 150 page ch sirf chat hi aa updates ta labde nahi.
Sahi keha tusi jgga g story likho bohot sohni story likh rhe oo tusi gਦੋਸਤੋ ਫਾਲਤੂ ਕਮੈਂਟ ਕਰ ਕਰ ਪੇਜ ਨਾ ਵਧਾਓ , ਇਹਨਾਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਏਥੇ ਸਟੋਰੀ ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਨੀ ਕਰਦਾ
Niceਫਲੈਸ਼ ਬੈਕ
(ਕਮਲਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )
ਇਹ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਦੀ ਸਵੇਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਜਿਸ ਦਿਨ ਸਾਰੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨੇ ਨਾਨਕੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਸੀ ਤੇ ਕਮਲ ਨੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਫੂਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਅੱਜ ਦੁਪਹਿਰੇ
ਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਜੱਸੇ ਨਾਲ ਘਰ ਆ ਜਾਵੇ , ਕਮਲ ਜਦੋਂ ਕਰਮ ਨੂੰ ਫੂਨ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਓਹ ਉੱਪਰ ਬਚਿੱਤਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਸੀ , ਬਚਿੱਤਰ ਸਾਹਮਣੇ ਬੇਸੁਰਤ ਪਿਆ ਸੀ ।
ਕਮਲ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਆਈ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੰਨੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਏ ਬੁੜੇ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਜੋ ਕਿ ਬੇਸੁਰਤ ਪਿਆ ਸੀ , ਤੇ ਫਿਰ ਫੂਨ ਚੱਕ ਕੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਲਾ ਲਿਆ
“ ਹੇਲੋ ਕਮਲ ਭੈਣ ਕੀ ਹਾਲ ਨੇ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਹਾਲ ਠੀਕ ਨੇ ਭੈਣੇ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋਂ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਹਾਲ ਤਾਂ ਠੀਕ ਨੇ ਭੈਣੇ ਹੋਰ ਦੱਸ ਕਿੱਦਾਂ ਫੂਨ ਕੀਤਾ ? “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਭੈਣ ਬਾਪੂ ਫੇਰ ਡਾਉਨ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ ਤੇ ਡਾਕਟਰ ਕਹਿੰਦੀ ਇਹਦਾ ਫੇਰ ਓਵੇਂ ਹੀ ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਕਮਲ ਨੂੰ ਬੋਲੀ
“ ਫੇਰ ਇਹਦੇ ਚ ਪੁੱਛ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਕਿਹੜੀ ਆ ਤੂੰ ਕਰਦੇ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਨਹੀਂ ਭੈਣ ਤੁਸੀਂ ਆਜੋ, ਮੈਂਥੋਂ ਇਕੱਲੀ ਤੋਂ ਨੀ ਹੋਣਾ “
ਕਮਲ ਆਪਣੀ ਸਕੀਮ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਹੋਣਾ ਕਿਵੇਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਕਰ ਜੇ ਨਾ ਹੋਇਆ ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਜਾਂਗੀ “
ਪਰ ਕਮਲ ਕਰਮ ਦੇ ਖਹਿੜੇ ਹੀ ਪੈ ਗਈ ਸੀ ਤਾਂ ਅੱਕ ਕੇ ਕਰਮ ਨੇ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ
ਕਰਮ ਦੀ ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਮਲ ਕੁਝ ਦੇਰ ਓਥੇ ਹੀ ਬੈਠੀ ਬੁੜੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ , ਬਚਿੱਤਰ ਚਾਹੇ ਉਝ ਗੁੰਮ ਸੁੰਮ ਪਿਆ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਸੁਰਤ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸਮਝ ਵੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਗੱਲ ਕਹਾਣੀ ਆ ਂ
ਤਾਂ ਕਮਲ ਕੁਝ ਦੇ ਓਥੇ ਹੀ ਖੜੀ ਰਹੀ , ਪਰ ਫੇਰ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਹੋਇਆ ਉਸ ਨੇ ਕਮਰੇ ਦਾ ਗੇਟ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਬਾਰੀਆਂ ਤੇ ਪਰਦੇ ਕਰਕੇ
ਬਚਿੱਤਰ ਦੇ ਬੈਡ ਕੋਲ ਆ ਗਈ ਤੇ ਬਚਿੱਤਰ ਦਾ ਪਜਾਮਾ ਥੱਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਪਜਾਮਾ ਥੱਲੇ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਬਚਿੱਤਰ ਦਾ ਲੱਨ ਸਪਰਿੰਗ ਵਾਂਗ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਮਲ ਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਓਹ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ੍ਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਉਸ ਦੇ ਲੱਨ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਉੱਪਰ ਟੱਪਣ ਲੱਗੀ , ਕਰੀਬ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਹੀ ਹੋਏ ਸਨ ਤਦ ਹੀ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਹੱਸ ਪਿਆ ਤੇ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਮਲ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ ਬਚਿੱਤਰ ਬੱਸ ਏਨਾ ਹੀ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੱਸ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਬਾਰੀ “
ਤੇ ਕਮਲ ਨੂੰ ਉੱਪਰੋਂ ਉਤਾਰ ਕੇ ਥੱਲੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਉਸਨੂੰ ਚੰਗਾ ਮਸਲਿਆ
ਬਚਿੱਤਰ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ ਤਾ ਲੱਨ ਜੜੀਂ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ , ਚਾਹੇ ਕਮਲ ਨੂੰ ਸੰਜੀਵ ਨੇ ਚੰਗਾ ਰਗੜਿਆ ਸੀ ਪਰ ਜੋ ਤੱਸਲੀ ਬਚਿੱਤਰ ਕਰਵਾਅ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹ ਨੀ ਹੋਈ ਸੀ ਓਹਦੇ ਤੋਂ
ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਕਰੀਬ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਮੋਢੇ ਤੇ ਲੱਤਾ ਰੱਖ ਭੋਸੜੀ ਮਾਰੀ ਪਰ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਨਾ ਤਾਂ ਥੱਲੇ ਪਈ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਹਾਏ ਮੇਰਾ ਗਲਾ ਸੁੱਕ ਗਿਆ ਮੈਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪੀ ਲੈਣ ਦੇ “
ਤਾਂ ਬਚਿੱਤਰ ਮੋਢੇ ਨੇ ਕੋਲ ਪਿਆ ਗਿਲਾਸ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਧਾਰ ਬੰਨ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਪਾਣੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੁਝ ਉਸਦੀ ਕਮੀਜ ਤੇ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਕੁਝ ਉਸ ਪੀ ਲਿਆ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫੇਰ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਮਸ਼ੀਨ ਤੇ ਪਟਾ ਚਾੜ ਲਿਆ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਕਰੀਬ ਪੰਤਾਲੀ ਮਿੰਟਾ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਬਚਿੱਤਰ ਦਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਕਮਲ ਦਾ ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਮਸਾਂ ਉਸ ਦੇ ਥੱਲੋਂ ਨਿਕੱਲੀ ਤੇ ਸਿੱਧੀ ਖੜ ਸਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰਨ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚੋਂ ਵਾਪਸ ਆ ਉਹ ਜਦ ਸਲਵਾਰ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਬਚਿੱਤਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਦੁਪਹਿਰ ਤੱਕ ਜਵਾਕਾਂ ਨੇ ਚਲੇ ਜਾਣਾ , ਫਿਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਭੇਜ ਦਵੀਂ , ਲਾਲ ਕੱਪੜਿਆਂ ‘ਚ , ਓਹਦੇ ‘ਚ ਵੀ ਦੇਖਾਂ ਕਿੰਨਾ ਦਮ ਆ , ਸਲਾਹਾਂ ਬੜੀਆਂ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਤੈਨੂੰ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੱਸ ਏਨਾ ਬੋਲੀ
“ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ ਬਾਪੂ ਜੀ “
ਤੇ ਨਾਲਾ ਬੰਨਦੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ , ਬਾਹਰ ਆਕੇ ਓਹ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਸੰਜੀਵ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲਾਰਾ ਲਾਵੇਗੀ ਕਿਉਕਿ ਏਥੇ ਆਈ ਕਰਮਜੀਤ ਵੇਖਕੇ ਤਾਂ ਓਹਵੀ ਲਾਲਾ ਸਿੱਟੇਗਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਓਹਦੀ ਵੀ ਸਕੀਮ ਸੋਚ ਲਈ ਸੀ
ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਦੀ ਰਾਤ
(ਕਮਲਜੀਤ ਦੇ ਘਰ )
ਓਧਰ ਜਦੋਂ ਕਮਲਜੀਤ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਕਰਮਜੀਤ ਨੂੰ ਸੌਹਰੇ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਕੇ ਆਈ ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਥੱਲੇ ਰਸੋਈ ਕੋਲ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ , ਤਾਂ ਕਮਲ ਨੂੰ ਆਉਦੀਂ ਵੇਖ ਸੰਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਅਬ ਰੁਕ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ ਬੀਬੀ ਜੀ ਬੜੀ ਬੀਬੀ ਕਹਾਂ ਹੈਂ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਆ ਗਿਆ ਓਹ ਓਹਦੇ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਆ , ਅੱਜ ਏਥੇ ਨੀ ਬਣਨਾ ਕੰਮ ਤੇਰਾ , ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਣਾ “
ਤਾਂ ਗੁੱਸੇ ਹੁੰਦਾ ਸੰਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਜੇ ਕਿਆ ਬਾਤ ਹੂਈ , ਮੈ ਤੋਂ ਵੈਗਰਾ ਖਾਈ ਫਿਰਤਾ ਹੁੰ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਵੇ ਹੁੰਦਾ ਤੇਰਾ ਬਿਨਾਂ ਵੈਗਰਾ ਤੋਂ ਨੀ ਤੂੰ ਵੈਗਰਾ ਕਿਉ ਖਾ ਲਈ”
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਵੋ ਮੁਝੇ ਰਾਤ ਭਰ ਚੋਦਨਾ ਥਾ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਦਾ ਮੂੰਹ ਟੱਡਿਆ ਰਹਿ ਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਸਾਲਾ ਰਾਤ ਭਰ ਦਾ ਅਸੀਂ ਦੇਣ ਨੂੰ ਵਿਹਲੀਆਂ ਜਾ ਚੱਲਿਆ ਜਾ ਆਵਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਅਸੀਂ ਆਉਣੀਆਂ ਦੋ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਆਪਣੇ ਮੋਟਰ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ।
ਓਧਰ ਜਦੋਂ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਬੜਦੀ ਕਰਮ ਨੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ਬਚਿੱਤਰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ
ਕਰਮ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬਚਿੱਤਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਤੂੰ ਬੜੀਆਂ ਸਲਾਹਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ , ਅੱਜ ਦੇਖਣਾ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਕਿੰਨੀ ਕ ਸੱਟ ਝੱਲਦੀ ਆ “
ਬਚਿੱਤਰ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਸਿੱਧੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕਰਮ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ ਤੇ ਬਚਿੱਤਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਚੱਲ ਆਜਾ ਹੁਣ , ਹੁਣ ਸੰਗ ਕਾਹਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਪੜਦੇ ਚੱਕੇ ਗਏ “
ਕਰਮ ਦੇ ਕਦਮ ਆਪਣੇ ਆਪ ਅੱਗੇ ਵਧ ਗਏ , ਸਾਹਮਣੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ੇਰਵਾਨੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਓਹ ਇੱਕ ਕੱਛੇ ‘ਚ ਸੀ
ਕਰਮ ਬਿਲਕੁੱਲ ਬਚਿੱਤਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਪਹੰਚ ਚੁੱਕੀ ਸੀ , ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜ ਮਸਲਣ ਲੱਗਿਆ , ਕਰਮ ਬੜਾ ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਕਰਮ ਦਾ ਅੰਗ ਅੰਗ ਮਸਲਦੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰੁੱਗ ਭਰ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੜੀ ਅੱਗ ਆ ਤੇਰੇ ‘ਚ “
ਤਾਂ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋਈ ਕਰਮ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਬੱਸ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਰਹੀ
ਸਲਵਾਰ ਉੱਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਦੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਕਰਮ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤਾ , ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਪੈਰਾਂ ਚ ਡਿੱਗ ਪਈ , ਨੰਗੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਫੇਰ ਬਚਿੱਤਰ ਰੁੱਗ ਭਰਨ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਕਮੀਜ ਨੂੰ ਕੰਨੀਆਂ ਤੋਂ ਫੜ ਉਸ ਨੂੰ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਰਮ ਨੇ ਉਸਦਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦਿਆਂ ਕਮੀਜ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹੁਣ ਕਰਮ ਸਿਰਫ ਲਾਲ ਬਰਾ ਤੇ ਕੱਛੀ ‘ਚ ਖੜੀ ਸੀ
ਬਚਿੱਤਰ ਉਸਦਾ ਇਹ ਰੂਪ ਦੇਖਕੇ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਿਆ , ਉਸ ਨੇ ਕਰਮ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗ ਪਿਆ , ਕੁਝ ਦੇਰ ਮੁੰਮੇ ਚੁੰਘਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੱਛਾ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਰਮ ਦਾ ਸਿਰ ਫੜ ਕੇ ਲੱਨ ਤੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ , ਕਰਮ ਉਸ ਦਾ ਲੱਨ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ , ਲੱਨ ਲਬਾਈ ਚ ਚਾਹੇ ਆਮ ਜਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਮੋਟਾ ਬਹੁਤ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪੂਰਾ ਪੂਰਾ ਹੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਰਮ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਈ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਮਾਰਦੀ ਰਹੀ ਬਚਿੱਤਰ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਤੇ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀਆਂ ਗੂ ਗੂ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ
ਕਰਮ ਦੇ ਵਾਲ ਖਿੱਲਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਚੂਪੇ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇੱਕ ਦੋ ਬਾਰ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਹੱਥੂ ਵੀ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਸਵਾਦ ਸਵਾਦ ਚ ਉਹ ਲੱਗੀ ਰਹੀ
ਫਿਰ ਬਚਿੱਤਰ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਕਰਮ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਲੱਨ ਕੱਢ ਲਿਆ , ਜਦੋਂ ਕਰਮ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਲੱਨ ਕੱਢਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੇ ਘੁੱਟ ਪਾਣੀ ਪੀਤਾ ਤੇ ਬਚਿੱੳਰ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਬਚਿੱਤਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਦੋ ਥੱਪੜ ਮਾਰ ਉਸਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਕੱਛੀ ਉੱਪਰੋਂ ਹੀ ਨੱਕ ਲਾ ਫੁੱਦੀ ਸੁੰਘ ਲੱਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਤੂੰ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਚੋ ਗਈ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਪਾਗਲ ਤਾਂ ਕਰਤਾ ਮੈਨੂੰ ਤੁੰ ਤਾਂ ਤੀਮੀਂ ਨੂੰ ਮਧੋਲ ਮਧੋਲ ਮਾਰ ਦਵੇਂ “
ਤਾਂ ਬਚਿੱਤਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਚੱਲ ਬਹੁਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਮਾਰ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਓਹਨੇ ਕਰਮ ਦੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਖਿੱਚ ਕੇ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਥੋੜਾ ਰਸ ਚੱਟ ਉਸ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਲਿਆ
ਕਰਮ ਲੱਤਾਂ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰ ਪਈ ਸੀ ਤਾਂ ਬਚਿੱਤਰ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚ ਆਇਆ ਤੇ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ
ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਅੰਗੂਠੇ ਦੀ ਦਾਬ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਅੰਦਰ ਪਾਇਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਚੌੜੇ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਤੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਬਗੈਰ ਕਾਸੇ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨ ਲੱਗਿਆ
ਪਟੱਕ ਪਟੱਕ ਦੀ ਅਵਾਜ ਗੂੰਜਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਕਰਮ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਸਿਸਕਾਰੀਆਂ ਨਿੱਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ , ਕਰਮ ਪੂਰੇ ਸਵਾਦ ਵਿੱਚ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਚ ਭਰ ਲਿਆ , ਕਰਮ ਦੀ ਪਾਈ ਜੱਫੀ ਨਾਲ ਬਚਿੱਤਰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਤਾੜ ਤਾੜ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਰਮ ਨੂੰ ਹੋਰ ਲੋਰ ਚੜ ਗਈ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਚੋਦਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲਿਆ ਤੇ ਪਟਾਕੇ ਪੌਣ ਲੱਗਾ
ਕਰਮ ਸਵਾਦ ਸਵਾਦ ਚ ਪੂਰੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ੳਸਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਸੁਣ ਬਚਿੱਤਰ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਖਿੱਚ ਖਿੱਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਚਟਾਕ ਚਟਾਕ ਥੱਪੜ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਮਾਰਦਾ
ਓਧਰ ਰਸ਼ੋਈ ਚ ਦੁੱਧ ਤੱਤਾ ਕਰ ਰਹੀ ਕਮਲ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਓਹ ਆਪਣੇ ਸੌਹਰੇ ਦੇ ਜੋਸ਼ ਤੇ ਹੈਰਾਨ ਹੀ ਹੋਈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਕਮਲ ਨੇ ਦੁੱਧ ਤੱਤਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਨੀਂਦ ਆਲੀ ਇੱਕ ਗੋਲੀ ਬੁੜੇ ਦੇ ਗਿਲਾਸ ਚ ਪਾ ਕੇ ਦੁੱਧ ਉਤਾਂਹ ਲੈ ਗਈ ਜਦੋਂ ਕਮਲ ਨੇ ਗੇਟ ਖੋਲਿਆ ਤੇ ਅੰਦਰ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕਰਮ ਘੋੜੀ ਬਣਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਬਚਿੱਤਰ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਮਲ ਨੂੰ ਗੇਟ ਲਾਉਦੀਂ ਦੇਖ ਬਚਿੱਤਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਆ ਗੀ “
ਤਾਂ ਕੁੰਡਾ ਲਗਾਉਂਦੀ ਕਮਲ ਬੋਲੀ ਹਾਂਜੀ
ਤਾਂ ਬਚਿੱਤਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਚੱਲ ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਆ ਤਾਂ ਹੰਭਗੀ “
ਤਾ ਕਮਲ ਨੇ ਦੁੱਧ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖ ਛੇਤੀ ਦੇਣੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲ ਖਿੱਣ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਮੀਜ ਲਾਹ ਕੇ ਬਿੱਲਕੁਲ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ
ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਮਗ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕਰਮ ਸਾਹੋ ਸਾਹ ਹੋ ਬੈੱਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ ਸੀ ਪਰ ਬਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਲੰਮੀ ਪਈ ਦੇ ਹੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਕਰਮ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚ ਅਕੜਾਅ ਜਿਹਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਓਹ ਨਿਡਾਲ ਹੋ ਕੇ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਗਾਡ ਹੋਈ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬਚਿੱਤਰ ਉਸਦੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਖੜਿਆ ਤੇ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਜਦੋਂ ਕਰਮ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਤਾ ਉਹ ਰਸ ਨਾਲ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਨਿੱਕਲ ਚਾਦਰ ਤੇ ਫੈਲ ਗਿਆ ਸੀ
ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਛੇੜਿਆ ਨਾ ਤੇ ਕਮਲ ਨੂੰ ਬੋਲਿਆ
“ ਏਥੇ ਬੈੱਡ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾ “
ਤੇ ਕਮਲ ਨੇ ਓਦਾਂ ਹੀ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਕੂਲਾ ਹੋਇਆ ਲੱਨ ਕਮਲ ਦੇ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਕਮਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹੁਣ ਬਚਿੱਤਰ ਦੇ ਸਾਇਜ ਅਨੁਸਾਰ ਸੈੱਟ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਫਰਕ ਨਾ ਪਿਆ ਤੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਘੱਸਿਆ ਵਾਲੀ ਰੇਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ
ਕਰਮ ਕੁਮਾਲ ਜਿਹੀ ਗਈ ਸੀ ਅਹਿਜੀ ਚੁਦਾਈ ਉਸਦੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜੋ ਤਸੱਲੀ ਅੱਜ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਕਰਵਾਈ ਸੀ
ਜਦੋਂ ਕਰਮ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸੁਰਤ ਆਈ ਤਾ ਉਸ ਨੇ ਪਾਸਾ ਲੈ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕਮਲ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਖਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਬਚਿੱਤਰ ਉਸਦੇ ਥੱਲੋਂ ਦੀ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਮਲ ਦਾ ਮੂੰਹ ਲਾਲ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਲਗਾਤਾਰ
“ ਆਹਹਹਹਹ ਸੀਸਸਸਸਸੀ ਆਹਹਹਹਹ “
ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸਨ
ਕਰਮ ਬੈੱਡ ਤੋਂ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਚਲੀ ਗਈ
ਬੈੱਡ ਤੇ ਖਾਲੀ ਥਾਂ ਦੇਖ ਬਚਿੱਤਰ ਕਮਲ ਨੂੰ ਛੱਡ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਹੁਣ ਤੂੰ ਟੱਪ ਰਕਾਨੇ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਉਸ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆਈ ਤੇ ਟੱਪਣ ਲੱਗੀ
ਓਧਰ ਜਦੋ ਕਰਮ ਬਾਥਰੂਮ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤਾਂ ਕਰਮ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲੱਨ ਤੇ ਛਾਲਾ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਬਚਿੱਤਰ ਕਰਮ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ
“ ਦੇਖਿਆ ਤੇਰੀ ਭੈਣਦੇ ਪੱਟਾਂ ਚ ਕਿੰਨੀ ਜਾਨ ਆਂ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਬਸ ਹੱਸੀ ਗਈ
ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਡੇਡ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਬਚਿੱਤਰ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋਇਆ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਮਲ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕਮਲ ਛੁੱਟਣ ਬਾਅਦ ਬਚਿੱਤਰ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਪਈ ਤੇ ਬਚਿੱਤਰ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਪਲੋਸਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਅੱਖਾ ਮੀਚ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਪਿਆ ਰਿਹਾ
ਕਰਮ ਨੇ ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕੁਝ ਚਿਰ ਹੱਸੀ ਤੇ ਫਿਰ ਜੱਗ ਚੋਂ ਦੁੱਧ ਪਾ ਪੀਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਓਧਰ ਕਮਲ ਨੂੰ ਸੰਜੀਵ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਯਾਦ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਚਲੋ ਦੁੱਧ ਪੀ ਲਵੋ ਹੁਣ “
ਤਾਂ ਬਚਿੱਤਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆ ਦੇ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਨੇ ਨੀਂਦ ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਵਾਲਾ ਦੁੱਧ ਬਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਪਿਆ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਸੌਂ ਦਿਓ ਬਾਕੀ ਸਵੇਰੇ ਸਹੀ “
ਤਾਂ ਬਚਿੱਤਰ ਬੋਲਿਆ
“ ਆਹੋ ਬਥੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਹੋਗੀ ਹੁਣ ਸੌਵੋਂ ਜਾਕੇ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਨੇ ਬਗੈਰ ਬ੍ਰਾ ਪੇਂਟੀ ਤੋਂ ਹੀ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਚਾੜ ਲਿਆ ਤੇ ਏਦਾਂ ਹੀ ਕਮਲ ਨੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਬਾਰ ਲਾ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਉਤਰਨ ਲੱਗੀਆਂ
ਥੱਲੇ ਉੱਤਰਨ ਵੇਲੇ ਕਰਮ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਕੰਬ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਓਹੀ ਹਾਲ ਕਮਲ ਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਨੀ ਥੋਡਾ ਬੁੜਾ ਕ ਢੱਠਾ , ਕੰਜਰ ਨੇ ਖੱਲੀਆਂ ਪਾ ਤੀਆਂ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਪੁੱਛ ਨਾ ਭੈਣੇ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਅ ਦਿੰਦਾ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਚੱਲ ਤੇਰਾ ਘਰੇ ਸਰ ਗਿਆ ਲੈ ਨਜਾਰੇ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਨੀ ਪੁੱਛ ਨਾ , ਇੱਕ ਤੋਂ ਉੱਤਰਦੀਆਂ ਦੋਜਾ ਚਾੜ ਲੈਂਦਾ , ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਗਰਮੀ ਨਿੱਕਲਗੀ ਆ ਦੋ ਹਫਤਿਆਂ ‘ਚ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਨੀ ਹੁਣ ਦੂਜਾ ਕਿਹਾ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸੰਜੀਵ ਵਾਲੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੀ ਤਾਂ ਕਰਮ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ
“ ਨੀ ਪਿੰਦੇ ਨੂੰ ਦੇਣ ਵੇਲੇ ਬੜੀ ਟੱਪਦੀ ਸੀ ਤੇ ਭੱਈਏ ਥੱਲੇ ਮਿੰਟ ਮਾਰਿਆ ਪੈਣ ਨੂੰ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਕੀ ਕਰਾਂ ਮਜਬੂਰੀ ਬਣਗੀ ਸੀ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਚੱਲ ਕੋਈ ਨਾ ਦੋ ਦੋ ਲੱਨ ਹੋਗੇ ਹੁਣ ਤਾਂ “
ਜਦੋਂ ਓਹ ਥੱਲੇ ਆਈਆਂ ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਵਿਹੜੇ ਚ ਖੜਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਚੱਲ ਤੇਰੀ ਕੋਠੀ ਚ ਚੱਲੀਏ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਓਧਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਨੀ ਕਿੱਥੇ ਮੱਛਰ ਚ ਟੱਕਰਾਂ ਮਾਰਾਂਗੀਆਂ , ਆ ਜਾ ਮੇਰੇ ਬੈੱਡ ਰੂਮ ਈ ਚਲਦੇ ਆਂ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਨੀ ਬੁੜੇ ਨੂੰ ਨਾ ਪਤਾ ਲੱਗੂ “
ਤਾਂ ਕਮਲ ਬੋਲੀ
“ ਨੀ ਓਹਦੇ ਦੁੱਧ ‘ਚ ਨੀਂਦ ਆਲੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਨੇ ਓਹ ਨੀ ਉੱਠਦਾ ਹੁਣ “
ਤਾਂ ਤਿੰਨੇ ਹੱਸ ਪਏ ਤੇ ਸੰਜੀਵ ਬੋਲਿਆ
“ ਬੀਬੀ ਜੀ ਆਪ ਤੋ ਬੜੀ ਤੇਜ ਨਿਕਲੀ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਆਜਾ ਆਜਾ ਕੰਜਰਾ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਹੋਗੀ , ਸਵੇਰੇ ਵੀ ਉੱਠਣਾ ਫੇਰ “
ਤਾਂ ਸੰਜੀਵ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਤੁਰ ਪਿਆ