ਕਾਂਡ 13
( ਕਤਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ )
ਕਤਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹੀਨਾ ਬੀਤ ਗਿਆ ਸੀ , ਸਾਰੇ ਦੁਬਾਰਾ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਸ ਸਾਰੀ ਘਟਨਾ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਰਹੇ ਸਨ । ਸੰਜੀਵ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰਕੇ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਓਦੋਂ ਹੀ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਨਰਮਾਈ ਵਰਤੀ ਜਾਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸੀ ਬਾਕੀ ਉਸ ਦੇ ਵਕੀਲ ਨੇ ਵੀ ਕੇਸ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਿਖਾਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਚ ਕਿ ਜੱਜ ਨੂੰ ਲੱਗੇ ਕਿ ਬਚਿੱਤਰ ਨੇ ਕਤਲ ਇੱਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਸੈਲਫ ਡਿਵੈਸ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਸੀ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਕਰਮ ਅਤੇ ਕਮਲ ਦੇ ਬਿਆਨ ਲਏ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਜਿਨਾਂ ਨਾਲ ਬਚਿੱਤਰ ਦਾ ਪੱਖ ਹੋਰ ਮਜਬੂਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਬਚਿੱਤਰ ਦੇ ਕੇਸ ਦੀ ਆਖਰੀ ਸੁਣਵਾਈ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਚ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਸੀ , ਵਕੀਲ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਬਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਪੰਜ ਤੋਂ ਛੇ ਸਾਲ ਦੀ ਸਜਾ ਹੋਵੇਗੀ , ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਸਾਰੇ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਸਨ ।
ਜਿਸ ਦਿਨ ਕਤਲ ਹੋਇਆ ਸੀ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਉਸੇ ਦਿਨ ਹੀ ਬਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਜੇਲ ਵਿੱਚ ਡੱਕ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾਨਕੇ ਗਏ ਹੋਏ , ਕਮਲ ਤੇ ਕਰਮ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜਿਆਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹੀ ਆਪਣੇ ਘਰੋਂ ਘਰੀ ਆ ਗਏ ਸਨ ਬੱਸ ਜੱਸਾ ਹੀ ਪਾਰਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉ ਕਿ ਪਾਰਸ ਤੇ ਪਾਰਸ ਦੇ ਮਾਮੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਬਚਿੱਤਰ ਦੇ ਕੇਸ ਦੀ ਪੈਰਵਾਈ ਤੇ ਜਾਣਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮਗਰ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਦੇਖਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਜੱਸਾ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਤੋਂ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਸੀ ਤੇ ਬਲਵਿੰਦਰ ਬੱਸ ਕਚਹਿਰੀ ਜਾਂ ਠਾਣੇ ਜਾਣ ਲਈ ਹੀ ਆਉਦਾ ਸੀ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਹੀ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਜਾਂਦਾ ਸੀ
ਓਧਰ ਕਰਮਜੀਤ ਵੀ ਇਸ ਕਾਂਡ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਥੋੜੀ ਸੰਭਲ ਗਈ ਸੀ , ਉਹ ਇੱਕ ਗੱਲੋਂ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਭਈਆ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਕਿਉਕਿ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਣਾ ਸੀ ਹੁਣ ਓਹ ਜਿਆਦਾਤਰ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਾਂ ਕਦੇ ਪੰਜਾਂ ਸੱਤਾਂ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਕੋਲ ਗੇੜਾ ਮਾਰ ਆਉਦੀਂ ਸੀ, ਕਰਮਜੀਤ ਆਪਣੇ ਸੌਹਰੇ ਕੈਲੇ ਨਾਲ ਖੁੱਲੀ ਖੇਡ ਖੇਡ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਬਚ ਬਚ ਕੇ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਦੀ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਕਿਂ ਉਸ ਨੇ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕਰਦਿਆਂ ਵੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਓਹ ਕਰਮਜੀਤ ਤੋਂ ਪੈਸਿਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਵੀ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਆ ਕਤਲ ਹੋਣ ਬਾਅਦ ਓਹ ਵੀ ਕੁਝ ਚੁੱਪ ਸੀ
ਓਧਰ ਕਰਮ ਦੀ ਨਨਾਣ ਰਾਣੀ ( ਜਿਸ ਦੇ ਕੀ ਬੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ) ਅਤੇ ਉਹ ਕਰਮ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਸਿਆਣੇ ਕੋਲ ਗਈ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਸੱਸ ਬਹੁਤ ਤੰਗ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ ਬੱਚੇ ਵਾਸਤੇ ਤੇ ਓਹ ਵੀ ਛੇਤੀ ਤੋਂ ਛੇਤੀ ਬਾਬੇ ਦਾ ਦੱਸਿਆ ਉਪਾਅ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਰਾਣੀ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ਜਿਸ ਨੇ ਕਿ ਕੈਲੇ ਦੀ ਗੱਲ ਮੋੜੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਓਹ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਮੋਹਨੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਰਮਜੀਤ ਦੇ ਭਰਾ ਬਲਵਿੰਦਰ ਨਾਲ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦਾ ਘਰ ਬਸਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਕਰਮ ਨੂੰ ਇਹ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਕੁੜੀ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸਹੁਰੇ ਨਾਲ ਕਰਦਿਆਂ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਹਜੇ ਤੱਕ ਇਹ ਨੀ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਉਸ ਸਲਵਾਰ ਕਿਸ ਨੇ ਚੱਕੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਡਰ ਬਹੁਤ ਸੀ ਕਿਤੇ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਜੱਸੇ ਨੇ ਨਾ ਚੱਕ ਲਈ ਹੋਵੇ
ਹੁਣ ਅੱਗੇ……………..
( ਰਾਣੀ ਦੇ ਘਰ)
ਬਾਬੇ ਕੋਲ ਜਾਣ ਬਾਅਦ ਰਾਣੀ ਤੇ ਕਰਮ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਹੋਈ , ਪਰ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਭ ਚੱਲੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਬਾਬੇ ਨੇ ਚਿੱਠੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖ ਭੇਜਿਆ ਸੀ , ਪਰ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਰੁਕਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਬਾਬੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਓਹਨਾਂ ਕੋਲ ਤੀਜੀ ਚਿੱਠੀ ਪਹੁੰਚੇਗੀ( ਪਹਿਲੀਆਂ ਦੋ ਕਰਮ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਬਾਬੇ ਨੇ ਓਦੋਂ ਹੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਨ) ਜਿਸ ‘ਚ ਕੀ ਅਗਲਾ ਬਿਉਰਾ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਇਹ ਉਪਾਅ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਇਹ ਚਿੱਠੀ ਉਡੀਕ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਪਰ ਆਉਣੀ ਕਿਵੇਂ ਹੈ ਤੇ ਕਿਸਦੇ ਕੋਲ ਆਉਣੀ ਹੈ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ………………..
ਰਾਤ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ , ਪ੍ਰੇਮ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਸ਼ਹਿਰ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਰਾਣੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲੀ ਸੌਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਬਿੱਲਕੁਲ ਨਾਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸਦੇ ਸੱਸ ਸੌਹਰੇ ਦੀਆਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸਾਫ ਸਾਫ ਸੁਣ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਓਹਦੀ ਅੱਖ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਧਿਆਨ ਬਾਰ ਬਾਰ ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ‘ਚ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਨਾਲ ਲਗਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਡਿੱਮ ਬੱਲਬ ਜਗਾਅ ਕੇ ਮੋਦਨ ਤੇ ਮੋਦਨ ਦੀ ਘਰ ਵਾਲੀ ਮਿੰਦਰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪਏ ਸਨ
ਮਿੰਦਰ ਨੇ ਹਲਕਾ ਬਦਾਮੀਂ ਰੰਗ ਦਾ ਸਲਵਾਰ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਸੀ ਤੇ ਮੋਦਨ ਦੇ ਤੇੜ ਸਿਰਫ ਕੱਛਾ ਹੀ ਸੀ
ਮਿੰਦਰ ਥੋੜਾ ਫਿਕਰ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੀ ਹੈ
“ ਪਤਾ ਨੀ ਰਾਣੀ ਦੇ ਜਵਾਕ ਕਦੋਂ ਠਹਿਰੂ , ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਫਿਕਰ ਈ ਬਹੁਤ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ “
ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਬੋਲਿਆ
“ ਪਤਾ ਨੀ ਸਾਲਾ ਆਪਣੀ ਔਲਾਦ ‘ਚ ਨੁਕਸ ਆ ਕੋਈ “
ਮੋਦਨ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਪ੍ਰੇਮ ਬਾਰੇ ਬੋਲਿਆ ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ
“ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ‘ਚ ਹੀ ਨੁਕਸ ਕੱਢੀ ਜਾਨੇ ਓ , ਚੰਗਾ ਭਲਾ ਤਾਂ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਰਾਣੀ ‘ਚ ਈ ਕੋਈ ਨੁਕਸ ਲਗਦਾ ਜਿੱਦਣ ਦੀ ਘਰ ‘ਚ ਆਈ ਆ ਭਾਂਡੇ ਈ ਮੂਧੇ ਵੱਜਗੇ “
ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਥੋੜਾ ਗੁੱਸੇ ‘ਚ ਬੋਲਿਆ
“ ਭਾਂਡੇ ਕੀ ਮੂਧੇ ਮਾਰਤੇ ਓਹਨੇ , ਚੰਗਾ ਭਲਾ ਤਾਂ ਹੈ ਸਭ ਕੁਝ ਜਦ ਰੱਬ ਨੇ ਚਾਹਿਆ ਤਾਂ ਨਿਆਣੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਵੀ ਵੇਖ ਲਵਾਂਗੇ ਤੇ ਨਾਲੇ ਨੁਕਸ ਕੱਲਾ ਤੀਵੀਂ ‘ਚ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਮੁੰਡੇ ਵੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਸਿਹਤ ਦਾ ਖਿਆਲ ਨੀ ਰੱਖ ਦੇ ਪਤਾ ਬੀ ਸੌਹਰੇ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਈ ਰੌਂਦ ਚਲਾ ਲਏ “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਕੁਝ ਸੋਚਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਭਾਂਡੇ ਕਿਉਂ ਨੀ ਮੂਧੇ ਵੱਜੇ , ਮੇਰੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਛੱਡ ਛਡੱਈਆ ਹੋ ਗਿਆ , ਕੋਈ ਜਵਾਕ ਨੀ ਹੋਇਆ ਇਹਦੇ ਕਲਹਿਣੀ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨਾ ਕੋਈ ਘਰ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਹੋਈਆ “
ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਕੁਝ ਗੁੱਸੇ ‘ਚ ਬੋਲਿਆ
“ ਐਂਵੇ ਨਾ ਭੌਕੀਂ ਜਾ ਕੁੱਤੇ ਵਾਂਗ , ਤਰੱਕੀ ਨੂੰ ਦੱਸ ਕੀ ਮਹਿਲ ਪਾਉਂਣੇ ਆਂ ਤੂੰ , ਨਾਲੇ ਜੇ ਕੁੜੀ(ਮੋਹਨੀ) ਦਾ ਛੱਡ ਛਡੱਈਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਵੀ ਇਹਦੇ ਪੇਕਿਆਂ ਕਰਕੇ ਈ ਹੋਣਾ ਅਗਾਂਹ (ਬਲਵਿੰਦਰ ਨਾਲ(ਪਿੰਦੇ ਦਾ ਡੈਡੀ)) “
ਤਾਂ ਮਿੰਦਰ ਬੋਲੀ
“ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਨੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਓਸ ਅੱਧਖੜ ਨਾਲ ਕੁੜੀ ਤੋਰਨੀ ਤੂੰ ਹੀ ਨੀ ਮੰਨਿਆ ‘ਕ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜਬਾਨ ਹੋ ਗਈ ਰਾਣੀ ਦੇ ਪਿਉ ਨਾਲ, ਥੋਡੀਆਂ ਜਬਾਨਾਂ ਦੇ ਈ ਪੱਟੇ ਆਂ “
ਤਾਂ ਮੋਦਨ ਬੋਲਿਆ
“ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਵੀ ਕਰਜਾ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸੋਚਣਾਂ ਪੈਂਦਾ …. ਬਹੁਤ ਕੁਝ “
ਫੇਰ ਦੋਵੇ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਏ
ਤੇ ਪਿਆ ਪਿਆ ਮੋਦਨ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਮੂੰਮੇ ਪਲੋਸਣ ਲੱਗਾ ਗਿਆ
ਮਿੰਦਰ ਨੇ ਹੱਥ ਪਾਸੇ ਕਰਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ
“ ਰਹਿਣ ਦੇ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਬਾਪੂ ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਮੂੜ ਨੀ ਠੀਕ “
ਤਾਂ ਇੱਕ ਦਮ ਮੋਦਨ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆਉਂਦਾ ਬੋਲਿਆ
“ ਮੂੜ ਤਾਂ ਹੁਣ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਹ ਉੱਪਰ ਪਿਆ ਮਿੰਦਰ ਦੇ ਗੱਲ ਅਤੇ ਧੌਣ ਤੇ ਪੱਪੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਏਨੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮਿੰਦਰ ਵੀ ਗਰਮ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈ
ਤੇ ਮੋਦਨ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖਿੱਚ ਕੇ ਇੱਕ ਪੈਰ ਨਾਲ ਸਲਵਾਰ ਪਾਸੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮਿੰਦਰ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ ਤੇ ਪਹਿਲੇ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਰਾ ਸੰਦ ਅੰਦਰ ਬਾੜ ਘੱਸੇ ਤੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਮਿੰਦਰ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਬੱਸ ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਕਰ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਲੱਗੀ
ਟਿਕੀ ਰਾਤ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਸਾਰੇ ਘਰ ‘ਚ ਗੂੰਜ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਖੱਬੇ ਸੱਜੇ ਨਾਲ ਲਗਦੇ ਰਾਣੀ ਤੇ ਮੋਹਨੀ ਦੇ ਕਮਰਿਆਂ ‘ਚ ਓਹ ਅਵਾਂਜਾ ਸਾਫ ਸਾਫ ਸੁਣਾਈ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਸਨ
ਨਾਲ ਦੇ ਕਰਮੇ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਧੀ ਮੋਹਨੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਗੋਡਿਆ ਤੱਕ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਮਸਲੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਇਹੀ ਹਾਲ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਲਗਦੇ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਪਈ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ ਦਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਓਦਾਂ ਵੀ ਪ੍ਰੇਮ ਤੋਂ ਅੱਕੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਉਂਗਲਾਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ
ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਮੋਦਨ ਮਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਲਗਦੇ ਦੋਵੇ ਕਮਰਿਆਂ ‘ਚ ਦੋ ਤੀਵੀਂਆਂ ਤੜਫਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ
( ਕਰਮਜੀਤ ਦਾ ਘਰ )
ਓਸੇ ਰਾਤ ਜਦੋਂ ਰਾਣੀ ਆਪਣੇ ਸੱਸ ਸੌਹਰੇ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਤੰਗ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਮ ਵੀ ਨਵੀਂ ਸਮੱਸਿਆ ‘ਚ ਘਿਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਜਿਸ ਦਿਨ ਦਾ ਕਰਮ ਦੀ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੌਹਰੇ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਉਹ ਉਸ ਨਾਲ ਸਿੱਧੇ ਮੂੰਹ ਗੱਲ ਨਈਂ ਕਰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜਦ ਓਹ ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਲੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ ਤਾਂ ਪੁੱਠੇ ਪੰਗੇ ਵੀ ਲੈਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਉਸਤੋਂ ਪੈਸੇ ਮੰਗ ਰਹੀ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਹਲੇ ਤੱਕ ਦਿੱਤੇ ਨਹੀਂ ਸਨ
ਇਕੱਲੀ ਇਹੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅੱਜ ਆਥਣ ਵੇਲੇ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਜੋਗੀ ਦੇ ਭੇਸ ‘ਚ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਕਰਮ ਨੂੰ ਬਾਬੇ ਦੀ ਤੀਜੀਂ ਚਿੱਠੀ ਵੀ ਦੇ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਜਿਸ ਉਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕੀ ਉਪਾਅ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਣ ਤੇ ਉਪਾਅ ਅੱਜ ਤੋਂ ਪੂਰੇ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਤੇ ਪੂਰੇ ਡੇਡ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇ ਇਸ ‘ਚ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਖਬਰ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਬਾਬੇ ਨੇ ਇਸ ਚਿੱਠੀ ‘ਚ ਮਹਾਂ ਸੰਭੋਗ ਵਾਲੀ ਸ਼ਰਤ ਕੱਟ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਰਤ ਰੱਖੀ ਹੈ ਕਿ
੧) ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਜੋ ਔਰਤ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇ ਤੇ ਦੋ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਜੋ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹੋਣ ਪਰ ਵਿਆਹੀਆਂ ਨਾ ਹੋਣ ਪਰ ਜਿਨਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਨਾ ਕਦੇ ਸੰਭੋਗ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ ਓਹ ਤੇ ਨੇੜਲੇ ਘਰ ਦੇ ਜਾਂ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਚੋਂ ਕੋਈ ਇੱਕ ਮਰਦ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾ ਦੀ ਪਰਚੀ ਨਿੱਕਲੇ ਉਸ ਨਾਲ ਇਹਨਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਨੇ ਬਾਰੀ ਬਾਰੀ ਸੰਭੋਗ ਕਰਨਾ ਹੈ ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਮਾਵਸ ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਰਾਣੀ ਇਸ ਨਾਲ ਸੰਭੋਗ ਕਰੇਗੀ ਮੇਰੀ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕੀਤੀ ਥਾਂ ਤੇ !!!!!! ਜੋ ਮੈਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੱਸਾਂਗਾ
ਇਹ ਸ਼ਰਤ ਪੜ ਕੇ ਕਰਮ ਥੋੜੀ ਚਿੰਤਤ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇਂ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇਗਾ
ਅੱਜ ਕਰਮ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਜੱਸਾ ਤੇ ਘਰ ਵਾਲਾ ਕਾਲਾ ਉਸ ਦੇ ਭੈਣ ਦੇ ਪਿੰਡ ਗਏ ਹੋਏ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਬਚਿੱਤਰ ਦੇ ਕੇਸ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਹੋਣਾ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਨੇ ਰਾਤ ਵੀ ਓਥੇ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਸੀ ……
ਕਰਮ ਇਕੱਲੀ ਕਰਮੇ ‘ਚ ਪਈ ਸੀ ਤਾਂ ਦਰਵਾਜਾਂ ਖੋਲ ਪ੍ਰੀਤ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ
ਪ੍ਰੀਤ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਆਉਂਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਮੰਮੀ ਠੀਕ ਓ ਤੁਸੀਂ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਹਾਂ ਠੀਕ ਆਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਹੋਇਆ “
ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤ ਬੋਲੀ
“ ਕੁਝ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਥੱਕੇ ਥੱਕੇ ਲਗਦੇ ਓ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਨਈਂ ਅਹਿਜੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਈਂ “
ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤ ਮਸਖਰੀ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਦਾਦਾ ਜੀ ਕੋਲ ਜਾ ਆਏ”
ਤਾਂ ਕਰਮ ਕੁਝ ਗੁੱਸੇ ‘ਚ ਪ੍ਰੀਤ ਵੱਲ ਝਾਕਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਬਕਵਾਸ ਨਾ ਕਰਿਆ ਕਰ ਬਹੁਤੀ “
ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤ ਹੱਸਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਮੈਂ ਤਾਂ ਗਲਤ ਕੁਝ ਬੋਲੀ ਨੀ , ਮੈਂ ਤਾਂ ਨੌਰਮਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਆ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁੱਟ ਤੋਂ ਫੜ ਕੋਲ ਬਿਠਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਬਹੁਤ ਹਰਾਮਣ ਹੁੰਦੀ ਜਾਨੀਂ ਆਂ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਤੂੰ , ਕੁੱਤੇ ਆਲੇ ਜੁਬਾਨ ਲੱਗ ਗਈ ਆ ਤੇਰੇ “
ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤ ਮਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਦੀ ਬੋਲੀ
“ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਨਾ ਇਹ ਗੱਲ ਕਹੋ ਮਾਤਾ ਜੀ , ਜਦੋਂ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸ਼ਰੇਅਮ …… “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਪ੍ਰੀਤ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਕਰਮ ਵੀ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ
ਕੁਝ ਦੇਰ ਦੀ ਚੁੱਪ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤ ਬੋਲੀ
“ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਪੈਸੇ ਤਾਂ ਦੇ ਦਿਓ , ਏਨੇ ਪੈਸੇ ਤੇ ਸੋਨਾ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰਨਾ “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਬੋਲੀ
“ ਤੂੰ ਪੈਸੇ ਕੀ ਕਰਨੇ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਤਾਂ ਘਰੋਂ ਮਿਲਦਾ ਤੈਨੂੰ “
ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤ ਬੋਲੀ
“ ਮੇਰੇ ਤੇ ਵੀ ਜਵਾਨੀ ਆ ਮੈਂ ਵੀ ਫੈਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਫੇਰ ਮੈਂ ਘਰ ਰੌਲਾ ਪਾ ਦਵਾਂ ਵੀ ਕੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ…. “
ਤਾਂ ਕਰਮ ਇੱਕ ਦਮ ਬੋਲੀ
“ ਚੁੱਪ ਕਰ ਕੁੱਤੀਏ “
ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਅਲਮਾਰੀ ਵੱਲ ਗਈ ਤੇ ਓਹਦੇ ਚੋਂ ਵੀਹ ਹਜ਼ਾਰ ਕੱਢ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਫੜਾਉਦੀਂ ਬੋਲੀ
“ ਆ ਲੈ ਵੀਹ ਹਜ਼ਾਰ ਤੇ ਤੇਰੀ ਲੋੜ ਪੈਣੀ ਆਂ ਮੈਨੂੰ “
ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਵੀਹ ਹਜ਼ਾਰ ਫੜਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ ਥੈਂਕਯੂ ਮੰਮੀ , ਜਦੋਂ ਲੋੜ ਪਈ ਓਦੋਂ ਦੇਖਾਂਗੇ ਹੁਣ ਗੁੱਡ ਨਾਇਟ “
ਏਨਾ ਕਹਿ ਪ੍ਰੀਤ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਕਰਮ ਫੇਰ ਸੌਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
( ਕਮਲਜੀਤ ਦੇ ਘਰ )
ਪਾਰਸ , ਕਾਲਾ (ਕਰਮ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ) ਤੇ ਜੱਸਾ ( ਕਰਮ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ) ਅੱਜ ਦੀ ਆਖਰੀ ਤਰੀਕ ਤੋਂ ਘਰ ਮੁੜ ਆਏ ਸਨ ਤੇ ਓਹਨਾਂ ਨੇ ਆਕੇ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਬਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਕੈਦ ਹੋ ਗਈ ਹੈ
ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਕਮਲ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਦੇ ਸੌਹਰੇ ਨੂੰ ਕੈਦ ਹੋਣ ਬਾਅਦ ਸਿਰਫ ਘਰ ‘ਚ ਇਕੱਲਾ ਪਾਰਸ ਬਚਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਤੇ ਸਾਰੇ ਜਿੰਮੇਬਾਰੀ ਆ ਪਈ ਸੀ
ਸਾਰਿਆ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦੁੱਧ ਦੇਣ ਬਾਅਦ ਕਮਲ ਰਸੋਈ ‘ਚ ਭਾਂਡੇ ਸਾਂਭਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਆਪਣੋ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ‘ਚ ਜਾ ਸੌਂ ਗਏ
ਕਮਲ ਭਾਂਡੇ ਧੋ ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ‘ਚ ਨਿੱਕਲੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਲੱਭ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਪਰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੱਭ ਰਹੀ ਸੀ ਓਹ ਦੇ ਕਤਲ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਸੌਹਰਾ ਕੈਦ ਕੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ
