ਜਦੋ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਤੱਕਿਆ ਇਕ ਵਾਰ ਸਾਵਦ ਆ ਗਿਆ
ਇਕ ਫਰੋਕ ਜਹੀ ਪਾਈ ਸੀ ਹਿੱਕ ਦਾ ਉਭਾਰ ਬਹਾਰ ਆਉਂਦਾ ਲੱਤਾ ਭੈਣ ਚੋ ਪੂਰੀ ਸਾਫ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਆ ਵੀ ਜਾ ਹੁਣ ਕੀ ਦੇਖੀ ਜਾਂਦਾ
ਮੈਂ- ਸਲਾ ਕੇਹਰ ਹੀ ਕਰੀਆ ਭਾਬੀ ਤੇ ਤਾਂ ਕਿਉਂ ਨਾ ਪਹਿਲਾ ਤੇਰੇ ਤੇ ਰੀਜ ਲਾ ਦਾ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਹਾਹਾਹਾਹਾ ਰਹਿਣ ਦੇ ਓਹ ਉਡੀਕ ਰਹੀ ਆ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਫਾਰਮ ਹਾਉਸ ਜਾਨ ਲੱਗੀ ਆ
ਮੈਂ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਬੈਠਿਆਂ ਤੇ ਭਾਬੀ ਨੇ ਗੱਡੀ ਤੋਰੀ
ਮੇ ਤਾਂ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ
ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਭਾਬੀ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਨਿੱਕੇ ਕੀ ਕਰਦਾ ਮੇ ਬਹੁਤ ਔਖੀ ਸੋਚ ਸੋਚ ਪਾਈ ਆ ਡ੍ਰੈੱਸ ਪਿੰਡੋ ਨਿਕਲ ਜਾਈਏ ਫੇਰ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ ਇਸ ਨੂੰ
ਮੇ- ਕੋਈ ਨਾ ਡਰ ਨਾ ਭਾਬੀ ਇਹ ਸਲਾ ਦਰਦ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਖੜਾ ਹੀ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਹੁੰਦਾ ਇਕ ਤਾਂ ਤੇਰਾ
ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ
ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਲੱਗਾ ਸਾਨੂੰ ਜਾਣ ਨੂੰ ਗੇਟ ਤੇ ਆਏ ਮੇ ਭਾਬੀ ਦੇ ਪਰਸ ਨਾਲ ਹੀ ਲਨ ਢੱਕ ਲਿਆ
ਗੇਟ ਮੇਨ ਸੀ ਇਕ ਉਹ ਛੋਟੇ ਦਰਵਾਜੇ ਵਿਚ ਦੀ ਕੋਲ ਆਇਆ
ਪਿੱਛੇ ਹੀ ਇਕ ਗੱਡੀ ਹੋਰ ਆ ਗਈ
ਉਸ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਤੀਵੀਂ ਨਿਕਲ ਦੀ ਆ 32 ਕੋ ਸਾਲ ਦੀ ਹੋਣੀ ਆ ਆਉਂਦੀ ਐ
ਸਲਾ ਹੁਸਨ ਸੀ ਯਾਰ ਉਹ ਵੀ ਇਕ one ਪੀਸ ਵਿਚ ਸੀ
ਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਸਲਾ ਪਹਿਲਾ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੀ ਸੀ ਕੀ ਸਲਾ ਇਸ ਦੀ ਚਿੱਟੀ ਹਾਓ ਲਾਲ ਜਾ ਗੁਲਾਬੀ ਜਾ ਕਾਲੀ ਜਾ ਭੂਰੀ ohhh
ਭਾਬੀ ਵੀ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਤੇ ਦੋਹੈ ਇਕ ਦੂਜੀ ਨੂੰ ਹਏਏ ਕਹਿ ਬਾਹਾ ਵਿਚ ਲੈਦਿਆਂ ਸਲਾ ਮੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦੋਹਾ ਵਿਚ ਕੇਹਰ ਭਾਬੀ ਵੀ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ
ਦੋਹਾ ਵਿਚ ਗੱਲ ਹੋਈ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਦੀ ਆ ਨਾਲੇ ਹਏਏ ਕਹਿ ਦੀ ਆ
ਤੇ ਫੇਰ ਗੇਟ ਮੇਨ ਨੂੰ ਬੋਲੀ ਕੀ ਦੋਹੇ ਗੱਡੀਆਂ ਅੰਦਰ ਕਰੋ
ਮੇ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕੀ ਇਹ ਹੀ ਆ ਸਾਲੀ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਲਨ ਬਾਹਰ ਸੀ ਮੈਂ ਟਾਕੀ ਖੋਲੀ ਘੁੰਮਿਆ ਪੈਰ ਬਾਹਰ ਰੱਖ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਲਨ ਅੰਦਰ ਕੀਤਾ
ਫੇਰ ਵੀ ਸਾਫ ਪਤਾ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਖੜੇ ਦਾ
ਉਹ ਦੋਹੈ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀਆਂ ਮੈਨੂੰ ਭਾਬੀ ਨਾਲ ਆਉਣ ਨੂੰ ਬੋਲਦੀ ਆ
ਅੰਦਰ ਆ ਦੇਖਿਆ ਸਲਾ ਵਿਲਹਾ ਸੀ ਪੂਰਾ ਯਾਰ
ਗੇਟ ਤੇ ਇਕ ਕਮਰਾ ਸੀ ਸੀਸੇ ਵਾਲਾ ਗੇਟ ਵਾਲੇ ਲਈ
ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਗੱਡੀਆਂ ਖੜੀਆ ਸੀ
ਫੇਰ ਇਕ ਰਸਤਾ ਲੰਬਾ ਥੋਡਾ ਇਕ ਕੋਠੀ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ
ਉਸ ਰਾਹ ਦੇ ਦੋਹੇ ਪਾਸੇ ਪਾਰਕ ਗੌਲ ਕੁਰਸੀਆਂ ਲਾਗਇਆ ਸੀ ਦੋ ਥਾਂ
ਅਸੀਂ ਅੰਦਰ ਆ ਗਏ ਸਲਾ ਸੋਹਣਾ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸੀ
ਉਹ ਤੀਵੀਂ ਬੋਲੀ ਆ ਕੀ ਨਾਮ ਦਸੀਆਂ ਸੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਹ ਨਾ ਦਾ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਦੀਦੀ ਨਾਮ ਛੱਡੋ ਨਿੱਕਾ ਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਾਰੇ ਇਸ ਨੂੰ
ਉਹ ਬੋਲੀ ਆਓ ਬੈਠੋ
ਸੋਫਾ ਸਲਾ ਚਾਹੇ ਪਿੰਡ ਬਿਠਾ ਲਾਓ ਸਾਰੇ ਤੇ
ਇਕ ਨੋਕਰਣੀਆਉਂਦੀ ਐ ਕੋਈ 25 ਤੋਂ 30 ਵਿਚ ਦੀ ਹੋਣੀ ਜੂਸ ਲੇਂ ਕੇ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਮੁਸਕਾਨ ਦੀਦੀ sir ਕਿਥੇ
ਉਹ ਤਾਂ ਨਾਮ ਮੁਸਕਾਨ ਆ
ਮੁਸਕਾਨ- ਉਹ ਗਏ ਨੇ ਕੰਮ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿਚ ਕੱਲ ਆ ਜਾਣ ਗਏ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਇਹ ਸਟਾਫ ਇਥੇ ਹੀ ਰਹੋ
ਮੁਸਕਾਨ- ਉਹ ਇਹ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ ਇਹ ਸਭ ਜਾਣਦੇ ਨੇ ਇਥੇ ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਐਵੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਗੇਟ ਵਾਲਾ ਵੀ
ਮੁਸਕਾਨ- ਹਾਂ ਇਕ ਹੋਰ ਹੋਣੀ ਆ
ਰਾਣੀ ਉਹ ਰਾਣੀ
ਰਾਜੋ ਕਿਥੇ ਆ
ਰਾਣੀ ਨੋਕਰਣੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੀ ਆ
ਉਹ ਆਉਂਦੀ ਬੋਲੀ
ਰਾਣੀ- ਉਹ ਮੈਡਮ ਉਪਰ ਗਈ ਸੀ ਸਾਫ ਸਫਾਈ ਲਈ
ਮੁਸਕਾਨ- ok ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਇਥੇ ਹੀ ਆ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪੁਲ ਸਾਫ ਆ
ਰਾਣੀ- ਹਾਂਜੀ
ਮੁਸਕਾਨ- ਨਾਲੇ ਇਹ ਖਾਸ ਨੇ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣਾ ਠੀਕ ਆ
ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਇਸ਼ਰਾ ਕਰ ਬੋਲੀ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਮੈਡਮ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣਾ ਪੂਲ ਪਿੱਛੇ ਆ
ਮੁਸਕਾਨ- ਹਾਂ ਅਜੋ ਦੇਖੋਂ ਦੀ ਪਸੰਦ ਆਓ ਥੋਨੂੰ
ਅਸੀਂ ਨਾਲ ਗਏ ਸਲਾ ਸੀਨ ਹੀ ਬਹੁਤ ਘੈਂਟ ਸੀ ਯਾਰ ਪੂਲ ਸੀ ਉਪਰ ਤੋਂ ਕਵਰ ਸੀ ਕੁਝ ਬੂਟੇ ਸੀ ਸਾਇਡ ਤੇ ਪਰਕ ਸੀ
ਪੂਲ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਲੰਬੇ ਪੈਣ ਵਾਲੇ ਮੇਜ ਚਾਰ ਸੀ ਸੋਫਾ ਸੀ ਇਕ
ਇਕ ਸਾਇਡ ਸੀਸੇ ਵਿਚ ਬਾਥਰੂਮ ਵੀ ਸੀ
ਪ੍ਰੀਤੀ- ਵਾਓ ਦੀਦੀ ਬਹੁਤ ਮਸਤ ਆ ਇਹ ਤਾਂ
ਮੁਸਕਾਨ- ਵਧਿਆ ਲੱਗਿਆ
ਪ੍ਰੀਤੀ- hn
ਮੁਸਕਾਨ- ਥੋਨੂੰ ਜਨਾਬ ਤੁਸੀਂ ਬੋਲਦੇ ਨਹੀਂ
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਸੋਹਣਾ
ਦੋਹੈ ਹੱਸ ਪਈਆਂ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਈ
ਮੁਸਕਾਨ- ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ ਨਾ ਡਰੋਂ ਸਭ ਜਾਣਦੀ ਆ ਮੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਸਭ ਦਸੀਆਂ ਹੋਇਆ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ ਅਸੀਂ ਥੋਡੇ ਵਰਗੇ ਹੀ ਆ ਕੁਝ ਦਿਨ ਰੁਕ ਜਾਓ ਲੱਗ ਜਾਉ ਪਤਾ ਵੈਸੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਹਵਾ ਲਗਵਉਣੀ ਲਗਵਾ ਸਕਦੇ ਓ
ਮੈਂ-aa ਲਗ ਰਹੀ ਹਵਾ
ਮੁਸਕਾਨ ਕੋਲ ਆਈ ਲਨ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ aaaaahhh
ਮੁਸਕਾਨ- ਇਸ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆ hihi
ਮੈਂ- ਉਹ ਇਹ ਇਹ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾਹਉਣ ਲਈ ਕਾਹਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਜੇ ਹਵਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ
ਮੁਸਕਾਨ- ਤਾਂ ਪੂਲ ਹੈ ਨਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਬਾਥਰੂਮ ਵੀ ਹੈ
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਜੀ ਨਹੀਂ ਫੁਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ
ਜਦੋ ਪਤਾ ਹੋਵੇ ਸਲਾ ਫੇਰ ਕੀ ਡਰਨ ਦੀ ਲੋੜ
ਮੁਸਕਾਨ- ohh ਸੱਚੀ ਜਾਨ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰੌਬਲਮ ਨਹੀਂ
ਮੈਡਮ ਜੀ ਆ ਗਈ ਤੁਸੀਂ
ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਲੱਗ ਹੁੰਦੀ ਆ
ਦੇਖ ਦੀ ਆ
ਮੁਸਕਾਨ- ਰਾਜੋ ਹਾਂ ਕਿਥੇ ਸੀ ਤੂੰ
ਰਾਜੋ- ਉਪਰ ਸੀ
ਮੁਸਕਾਨ- ਦੇਖ ਜੇ ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਕਮੀ ਆਈ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਸਾਹਬ ਨੂੰ ਦਸ ਦੇਣਾ ਮੇ ਸਮਝੀ
ਨਾਲੇ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ ਆ
ਰਾਜੋ- ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਮੈਡਮ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਸਾਹਬ ਨੂੰ ਦੱਸਿਓ
ਮੁਸਕਾਨ ਹੱਸ ਪਈ
ਮੁਸਕਾਨ- ਚੱਲ ਰਾਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਲਾ ਅਸੀਂ ਆਏ
