ਮੈਂ ਚੋਰਾ ਵਾਂਗ ਦੱਬੇ ਪੈਰ ਥਲੇ ਉਤਰਿਆ ਤੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਕੋਲ ਗੱਦਾ ਲਾ ਕੇ ਪੈ ਗਿਆ।।
ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਚੋਦਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪਛਤਾਵਾ ਨਈ ਸੀ।।
ਰਾਤ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਨੇ ਮਜਾ ਬੜਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।।
ਰੂਬੀ ਦੇ ਮੁਲਾਇਮ ਜਿਸਮ ਨਾਲ ਜੱਫੀ ਪਾਉਣੀ।।ਓਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ਓਦੀ ਨਰਮ ਜਹੀ ਫੁੱਦੀ।।
ਲੱਕ ਚਕ ਕੇ ਓਦਾ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਚੱ ਲੈਣਾ।
ਮੈਂ ਫੇਰ ਨਜਾਰੇ ਜਹੇ ਚੱ ਆਉਣ ਲਗਾ।।
ਪਰ ਮਨ ਚੱ ਵਿਚਾਰ ਬਹੁਤ ਸੀ।।ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਮੁੰਡੇ ਜੱਗੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ।। ਜੱਗਾ ਰਾਤੀ ਹੈਗਾ ਕਿੱਥੇ ਸੀ।।ਆਵਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਕੇ ਕੋਠੀ ਚੱ ਗਿਆ ਕਾਤੋ ਨੀ।।
ਮੈਨੂੰ ਏਨਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਵੀ ਜੱਗਾ ਕੋਠੀ ਚੱ ਗਿਆ ਈ ਨੀ ਸੀ ।
ਜੈ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ ਉਥੇ ਸਮਾਨ ਸਾਰਾ ਖਿਲਰਿਆ ਨੀ ਸੀ ਹੋਣਾ ।।ਸਮਾਨ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਸਹੀ ਕਰਕੇ ਥਾ ਬਣਾਇਆ ।।।
ਫੇਰ ਜੱਗਾ ਹੈਗਾ ਕਿੱਥੇ ਸੀ।।।
ਦੂਜੀ ਟੇਂਸ਼ਨ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਚੱ ਇਹ ਸੀ ਵੀ ਜੇ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਸੱਚੀ ਨੀ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਵੀ ਓਹ ਕਿਹਦੇ ਕੋਲੋ ਠੁਕ ਗਈ।। ਜੇ ਓਹਨੂੰ ਰਾਤ ਆਲੀ ਗੱਲ ਜੱਗੇ ਕੋਲ ਸ਼ੇੜ ਲੀ ਫੇ।
ਜੱਗਾ ਆਪ ਈ ਜ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਵੇ ਵੀ ਓਹ ਰਾਤ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਆ ਨੀ ਸਕਿਆ
ਤਾਂ ਫੇਰ ਰੂਬੀ ਕੁਛ ਨੀ ਦੱਸੂ ਜੱਗੇ ਨੂੰ।।
ਪਰ ਫੇਰ ਰੂਬੀ ਇਹ ਸੋਚੋ ਵੀ ਓਦੀ ਫੇਰ ਰਾਤ ਫੁੱਦੀ ਕੌਣ ਮਾਰ ਗਿਆ।।ਹੁਣ ਤੱਕ ਏਨੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਚੱ ਓਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕੌਣ ਮਾਰ ਗਿਆ ਫੇਰ ਰੂਬੀ ਇਹ ਟੈਂਸ਼ਨ ਲਓ।।
ਇਹ ਹੀ ਸੋਚਾ ਦੇ ਵਿਚ ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਉੱਠ ਗਿਆ ।।
ਤੇ ਮੋਰਨਿੰਗ ਵਾਕ ਤੇ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ।।
ਮੈਨੂੰ ਆਉਂਦਿਆ ਨੂੰ 7 ਵੱਜ ਗਏ ਸੀ।।
ਫੇਰ ਮੈਂ ਜੱਗੇ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ।।।
ਓਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਘਰਵਾਲੀ ਰਾਣੋ ਆਉਂਦੀ ਦਿਸੀ।।।
ਮੈਂ - ਰਾਣੀ ਸਾਹਿਬਾ ਚਾਹ ਈ ਪਿਆ ਦੀ ਕਦੋ ਦਾ ਬੈਠਾ।।
ਰਾਣੋ - ਚਾਹ ਰੂਬੀ ਬਣੋਂਦੀ ਆ ਲਿਓਂਦੀ ਈ ਹੋਣੀ ਆ।।
ਮੈਂ - ਸੱਚ ਆਪਣਾ ਜੱਗਾ ਕਿੱਥੇ ਆ।
ਰਾਣੋ - ਓਹ ਤਾਂ ਰਾਤ ਆਵਦੇ ਯਾਰਾ ਨਾਲ ਪੈੱਗ ਲਾਉਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਰਾਤ ਗੁਵਾਂਢੀ ਆ ਦੇ ਪੈ ਗਿਆ।।
ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗਾ ਸਾਰਾ ਵੀ ਕਿ ਚੱਕਰ ਬਾਣਯਾ।। ਵੀ ਜੱਗਾ ਰਾਤ ਆਵਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪ ਪੈੱਗ ਲਾਉਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।।
ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਵੀ ਜੇ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਵੀ ਰਾਤ ਜੱਗਾ ਘਰੇ ਨੀ ਸੀ ਫੇਰ ਜਰੂਰ ਟੈਨਸ਼ਨ ਚੱ ਹੋਣੀ ਆ ਓਦੀ ਸਕਲ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਣਾ ਸਾਰਾ।।
ਫੇਰ ਰੂਬੀ ਮੈਨੂੰ ਚਾਹ ਲਿਆਉਂਦੀ ਦਿਸੀ।।
ਓਦੇ ਅਲ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰਾ ਲਨ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।।
ਰੂਬੀ - ਸਤ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਪਾਪਾ ਜੀ ਆਹ ਲਓ ਚਾਹ
ਮੈਂ - ਸਦਾ ਖੁਸ਼ ਰਹਿ ਪੁੱਤ ।।ਪੁੱਤ ਜੱਗੇ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰ ਓਹ ਰਾਤ ਦਾ ਪੈੱਗ ਲਾ ਕੇ ਗੁਵਾਂਢੀ ਆ ਦੇ ਪਿਆ ਵਾ।
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣਦੇ ਹੇ ਰੂਬੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਦਾ ਰੰਗ ਉੱਡ ਗਿਆ
ਰੂਬੀ - ਠੀਕਾ ਪਾਪਾ ਜੀ।।
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲੀ ਗਈ।।
ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਫੇਰ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਣਾ ਈ ਸੀ ਵੀ ਓਹਨੂੰ ਠੋਕਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਈ ਆ।।
ਮੈਂ ਓਦੇ ਤੇ ਦੁਪਹਿਰ ਤੱਕ ਨਿਗਾ ਰੱਖੀ ।।ਵਿਚਾਰੀ ਬਾਹਲੀ ਦੁਖੀ ਜਹੀ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ।।ਓਹ ਵਿਚਾਰੀ ਇਹ ਹੀ ਸੋਚਦੀ ਸੀ ਵੀ ਕੌਣ ਰਾਤ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਗਿਆ ।ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਓਦੀ ਚਿੰਤਾ ਦੇਖੀ ਨਈ ਗਈ।।
ਮੈਂ ਰੂਬੀ ਨੂੰ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ ।।
ਮੈਂ - ਪੁੱਤ ਕਿ ਗੱਲ ਆ ਤੂੰ ਸਵੇਰ ਦੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਦਿਸਦੀ ਆ ।।ਕਿ ਗੱਲ ਸਿਹਤ ਤਾਂ ਠੀਕ ਆ।।
ਰੂਬੀ - ਕੁਛ ਨੀ ਪਾਪਾ ਜੀ ਸਿਹਤ ਨੀ ਠੀਕ ਓਦਾ ਥੱਕੀ ਹੋਈ ਆ।।
ਮੈਂ - ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਟੇਂਸਨ ਨਾ ਲੈ ਤੇਰੀ ਟੈਂਸਨ ਤਾਂ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਆ।।
ਰੂਬੀ - ਕਿਹੜੀ ਟੇਂਸਨ ਪਾਪਾ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਆ।।
ਮੈਂ - ਦੇਖ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਵਾਂ ਤੂੰ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਆ ।ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿਦਾ ਕਾਹਵਾ।।ਗਲਤੀ ਪੁੱਤ ਨਾ ਤੇਰੀ ਸੀ ਨਾ ਮੇਰੀ ਸੀ ਜੋ ਵੀ ਹੋਇਆ ਓਹ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ।।ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸੌਣ ਲਈ ਜਗਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਨੰਗਾ ਹੋ ਕੇ ਪੇ ਗਿਆ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਅਜੋ ਗਾ।।ਫੇ ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲਿਪਟੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਜੋਰ ਲਾਇਆ ਵੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਏਦਾ ਪਰ ਤੂੰ ਲਨ ਜਦੋਂ ਮੂੰਹ ਚੱ ਪਾਇਆ ।ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਿਆ ਜਾਨ ਕ।।
ਰੂਬੀ - ਪਾਪ ਜੀ ਸਾਰੀ ਗਲਤੀ ਮੇਰੀ ਸੀ ।।ਮੇਰਾ ਈ ਦਿਮਾਗ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।ਮੈਨੂੰ ਜੱਗੇ ਨੇ ਉੱਤੇ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ ਅਪ ਆਪ ਓਹ ਯਾਰਾ ਨਾਲ ਪੈੱਗ ਲੋਂਦਾ ਰਿਹਾ ।
ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਜੱਗਾ ਵਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਕੋਈ ਨੀ ਸੁਣੀ ।ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਦੋ ਪਾਪਾ ਜੀ।।
ਮੈਂ - ਪੁੱਤ ਤੈਨੂੰ ਜੱਗੇ ਤੇ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਚੱ ਫਰਕ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ।।
ਰੂਬੀ - ਸ਼ੁਰੂ ਚੱ ਤਾਂ ਨੀ ਪਤਾ ਲਗਾ ਪਾਪਾ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਓਹਨੂੰ ਫੜਿਆ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਵੀ ਇਹ ਕੋਈ ਹੋਰ ਆ ਫੇਰ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਵ ਆਪਣਾ ਵਹਿਮ ਸਮਜਯਾ ।ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਓਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਪੱਕਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਓਦੋਂ ਹੋ ਵ ਕੀ ਸਕਦਾ ਸੀ ਮੈਂ ਫੇਰ ਜੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ।।।
ਚੰਗਾ ਕਿੱਤਾ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਦਸਤਾ ਮੈਂ ਪਤਾ ਨੀ ਆਵਦੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿ ਕਰ ਲੈਨਾ ਕ ।
ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਦੋ ਪਾਪਾ ਮੈਂ ਸੋਹ ਖਾਂਦੀ ਆ ਮੈਂ ਜੱਗੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਕਦੇ ਨੀ ਕਿੱਤਾ ਮੈਨੂੰ ਕਿਤੇ ਗਲਤ ਨਾ ਸਮਜ ਲਿਓ ।ਤੇ ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਚੱ ਬਹਿ ਕੇ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ
ਮੈਂ - ਚਲ ਪੁੱਤ ਚੁੱਪ ਕਰਜਾ ਹੁਣ ਏਵੇਂ ਕੋਈ ਆਜੋ ਗਾ
ਪਰ ਰੂਬੀ ਫਿਰ ਵੀ ਚੁੱਪ ਨੀ ਹੋਈ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਵਦੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਤੇ ਓਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਕੇ ਚੁੱਪ ਕਰਨ ਲਗਾ।।
ਦੇਖ ਪੁੱਤ ਚੁੱਪ ਹੋ ਜਾ ਸਾਰਾ ਘਰ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਵਾਂ ਏਵੇਂ ਕੋਈ ਅਜੋ ਗਾ
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਰੂਬੀ ਨੇ ਆਵਦੇ ਆਪ ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਕਿੱਤਾ ।।ਮੈਂ ਓਦੇ ਹੰਜੂ ਰੁਮਾਲ ਨਾਲ ਪੂੰਝ ਤੇ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਓਹ ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ਲਗੀ ਰਹੀ ।।।
ਮੈਂ - ਰੂਬੀ ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਆ ।।
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਓਦੀ ਗਲ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਲਿਆ।।
ਰੂਬੀ - ਪਾਪਾ ਓਹ ਕਿਦਾ ।।
ਤੇ ਜੱਫੀ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਘੁੱਟ ਕ ਪਾਂ ਲਈ ।।
ਮੈਂ - ਦਸਦਾ ਵਾਂ ਪਰ ਇਹ ਦਸ ਜਿਹੜਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਲ ਆਪਣੇ ਚੱ ਬਣਯਾ ।।ਮਜਾ ਆਇਆ ਸੀ ਕੇ ਨਈ।।
ਰੂਬੀ - ਕਿਦਾ ਦਸਾ ਪਾਪਾ ਇਹਨਾ ਮਜਾ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨੀ ਆਇਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨੀਂ ਸੀ ਕੇ ਏਨਾ ਮਜਾ ਸੀ ਕਦੇ ਆ ਸਕਦਾ।।।
ਮੈਂ - ਤਾਂ ਫਿਰ ਜੋਂ ਵੀ ਕਲ ਆਪਣੇ ਚੱ ਹੋਇਆ ਓਹ ਦੁਵਾਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ।।
ਰੂਬੀ - ਕਲ ਜੋਂ ਹੋਇਆ ਓਹ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੁਣ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ ਜਾਓ।।
ਮੈਂ - ਪੁੱਤ ਸਿਰਫ ਇਕ ਵਾਰ ।ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਜੱਗੇ ਦਿਆ ਛੁੱਟੀਆਂ ਮੁੱਕ ਜਾਣਿਆ ਤੁਸੀ ਇੱਥੋਂ ਚਲ ਜਾਨਾ ।
ਰੂਬੀ - ਪਾਪਾ ਜੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਦਾ ਮਨਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਐ ਤੁਸੀ ਜਿੱਦਾ ਕਹੋ ਥੀਕਾ ਆ।।
ਮੈਂ - ਧੰਨਵਾਦ ਪੁੱਤ ।
ਰੂਬੀ - ਇਹ ਦੱਸੋ ਵ ਮੈਂ ਕਿਦਾ ਚੰਗੀ ਲੱਗੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ।।
ਮੈਂ - ਪਹਿਲਾ ਤਾਂ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਭੋਲੀ ਲਗਦੀ ਸੀ ।ਪਰ ਕਲ ਜਿਹੜਾ ਤੇਰਾ ਰੂਪ ਦੇਖਿਆ ਓਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲੱਗਾ।।
ਰੂਬੀ - ਅੱਛਾ ਮੇਰੇ ਚੱ ਕਿ ਆ ਜਿਹੜਾ ਮੰਮੀ ਜੀ ਚੱ ਹੈਨੀ ।।
ਮੈਂ - ਤੇਰਾ ਇਹ ਜਵਾਨ ਜਿਸਮ ਤੇ ਤੇਰੇ ਇਹ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ।
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਸੂਟ ਵਿਚ ਦੀ ਮੁੰਮਆ ਨੂੰ ਘਟਣ ਲਗਾ।
ਰੂਬੀ - ਤੇ ਹੋਰ ਕੀ ਵਦੀਆ ਲਗਾ।
ਮੈਂ - ਆਪਣਾ ਹਥ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਿਜਾ ਕੇ ਕਿਹਾ
ਆਹ ਤੇਰੀ ਤੰਗ ਫੁੱਦੀ ।।
ਰੂਬੀ - ਹਟ ਗੰਦੇ ਚਲੋ ਛੱਡੋ ਮੈਨੂੰ ਜਾਨ ਦੋ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਛੁੱਟਣ ਬੜੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਨ ਲਗੀ।।
ਪਰ ਮੈਂ ਜਾਨ ਨੀ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਆਵਦੇ ਬੁੱਲ ਓਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਤੇ ਰੱਖ ਤੇ ਕੁਛ ਚਿਰ ਬੁੱਲ ਚੋਸਣ ਤੋਂ ਬਾਦ
ਰੂਬੀ - ਛੱਡੋ ਮੈਨੂੰ ਏਦਾ ਕਰਿਓ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸ ਕੋਠੀ ਚੱ ਆ ਜੀਉ ਤੇ ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਪੱਜ ਗਈ
