ਰਾਤ ਨੂੰ ਦੀਦੀ ਦੀ ਦੋ ਵਾਰ ਲਈ
ਤੇ ਸੋ ਗਏ
ਸਵੇਰੇ ਦੀਦੀ ਮੈਨੂੰ ਜਗਾ ਜੇ ਆਪ ਥਲੇ ਚਲੇ ਗਈ
ਜਦੋ ਮੈ ਥਲੇ ਆਇਆ ਨਹਾ ਕੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਬੈਠੇ ਸੀ
ਡੈਡੀ ਵੀ
ਰੂਪੀ ਵੀ
ਕੋਮਲ ਦੀਦੀ ਨਾਹਉਣ ਗਈ ਸੀ ਮੈਂ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਓਹ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਮੂੰਹ ਘੁੰਮਾ ਲੈਦੀ ਆ
ਮੰਮੀ- ਜੀਤ ਚਾਹ ਪੀਣੀ
ਮੇ- ਹਾਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਦਾਓ
ਮੰਮੀ ਪਾ ਕੇ ਲੇਂ ਆਈ ਬਾਹਰ
ਮੰਮੀ ਨਹਾ ਕੇ ਹਟੀ ਸੀ ਵਾਲ ਮੋਢੇ ਆ ਤੇ ਤੋਲਿਆ ਰੱਖ ਗਿਲੇ ਸੁਕਣੇ ਲਈ
ਮੰਮੀ- ਇਹ ਦੀ ਸੁਣੀ ਤੇ
ਰੂਪੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਰਾ ਕਰਦੀ ਬੋਲ਼ੀ
ਮੇ- ਕੀ
ਮੰਮੀ- ਕਹਿ ਦੀ ਤੇਰੇ ਕਲਾਜ ਲੱਗਣਾ
ਡੈਡੀ-ਉਹ ਕੁਲਜੀਤ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਗੁੱਸਾ ਕਰੀਆ ਕੋਈ ਨਾ ਜਵਾਕ ਨੇ
ਡੈਡੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਮੰਮੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਗਈ
ਰੂਪੀ- plz ਡੈਡੀ ਮਨ ਜਾਓ
ਡੈਡੀ - ਰੂਪੀ ਪੁੱਤ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਕੀ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਆ ਇਥੇ ਤੇ ਓਥੇ ਕੀ ਆ
ਮੰਮੀ- ਦਿਮਾਗ ਖਰਾਬ ਆ ਬਸ ਹੋਰ ਕੀ
ਮੰਮੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚੋਂ ਬੋਲ਼ੀ
ਰੂਪੀ- ਮੇ ਨੀ ਜਾ ਕੋਈ ਪਿਆਰ ਨੀ ਕਰਦਾ ਮੈਨੂੰ
ਮੰਮੀ- ਕਰਦੇ ਆ ਤਾਹੀ ਜੋ ਬੋਲਦੀ ਏ ਮਿਲਦਾ
ਮੰਮੀ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਬੋਲ਼ੀ
ਮੇ- ਮੰਮੀ ਜੇ ਕਹਿ ਦੀ ਤਾਂ ਲੱਗ ਜਾਣ ਦਾਓ ਕੀ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਨਾਲੇ ਬਸ ਵੀ ਸਿਧੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਹੀ ਲੱਗਣਾ ਜਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵੀ ਆ
ਰੂਪੀ ਖੁਸ ਹੋ ਗਈ ਸੁਣ ਮੇਰੇ ਮੂਹੋ ਤੇ ਮੇ ਵੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਨੇ ਰੂਪੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋ ਕਿਹਾ
ਰੂਪੀ-ਸੁਖ ਵੀ ਆ ਇਕ ਹੋਰ ਆ ਕੁੜੀ
ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ ਆ
ਮੰਮੀ- ਜੀਤ ਰਹਿਣ ਦੇ ਇਹ ਵਿਗੜ ਦੀ ਜਾਂਦੀ ਰੋਜ ਡਿਮਾਂਡ ਵੱਧ ਦੀ ਜਾਂਦੀ ਇਸ ਦੀ
ਡੈਡੀ- ਕੁਲਜੀਤ ਤੂੰ ਗਰਮ ਨਾ ਹੋ ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ ਹੀ ਓਥੇ ਪੜ੍ਹ ਦਾ ਇਹ ਵੀ ਲੱਗ ਜਾਓ ਕੋਈ ਨਾ ਭੈਣ ਭਾਈ ਇਕਠੇਹੋ ਜਾਣ ਗਏ
ਮੇ- hmm
ਕੀ ਗੱਲ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਦੀਦੀ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਤੋਲੀਏ ਨਾਲ ਸਾਫ਼ ਕਰਦੀ ਆਈ
ਮੰਮੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਵਾਲ ਗਿਲੇ ਲੇਂ ਘੁੱਮ ਰਹੀ ਸੀ ਦੇਖ ਇਕ ਦੂਜੀ ਨੂੰ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦਿਆਂ ਇਕ ਤਿੱਖੀ ਜਹੀ
ਮੰਮੀ- ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੀ ਜੀਤ ਦੇ
ਦੀਦੀ ਨਾਲ ਰਾਤ ਮੇ ਗੱਲ ਕਰੀ ਹੀ ਸੀ ਸਾਰੀ ਮਹਿਕ ਦੀ ਜਦੋ ਦੀਦੀ ਨੇ ਦਸੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ
ਦੀਦੀ- ਹਾ ਠੀਕ ਆ ਜਾਣ ਦੋ ਨਾਲੇ ਆ ਬਾਂਦਰ ਤੇ ਵੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਰਹੋ
ਡੈਡੀ- ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਹੀ ਗੇੜੇ ਨਿਕਲਦੇ ਇਹ ਤੇ ਹੈਪੀ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਕਈ ਨੇ ਦਸੀਆਂ
ਡੈਡੀ ਇਕ ਦਮ ਬੋਲੇ
ਮੇ- ਨਹੀਂ ਡੈਡੀ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਕਿਸ ਦੀ ਸੁਣ ਲਈ
ਡੈਡੀ- ਬਸ ਬਸ ਅਸੀਂ ਕਹਿ ਦੇ ਨੀ ਕੁਝ ਵਿਗੜ ਤੂੰ ਵੀ ਰਿਹਾ ਕੋਈ ਨਾ ਰੂਪੀ ਪੁੱਤ ਲੱਗ ਜਾ ਇਸ ਦੇ
ਮੇ-ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਮਨ ਗਏ ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਅੱਖ ਰੱਖਣ ਲਈ ਇਸ ਦੀ
ਮੰਮੀ- ਨਾਹ ਸੀ ਤੂੰ ਹੀ ਬੋਲਿਆ ਵਿਚ ਆ ਭੇਜ ਦਾਓ ਨਹੀ ਨਾ ਮੈਂ ਰਾਜੀ ਨਾ ਇਹ ਹੁੰਦੇ ਭੁਗਤ ਹੁਣ
ਰੂਪੀ ਖੁਸ ਸੀ ਮੰਮੀ ਦੀਦੀ ਦੋਹੈ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਗਈਆਂ ਡੈਡੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਗਏ ਕਹਿ ਕੀ ਮਸ਼ੀਨ ਲਾਉਣੀ ਅੱਜ ਗੱਲ ਹੋ ਗਈ ਆ ਜਾਈਂ ਤੂ
ਮੇ ਵੀ ਹਾਂ ਕਿਹਾ
ਰੂਪੀ ਵੀ ਟੱਪ ਦੀ ਕਮਰੇ ਗਈ
ਮੇ ਓਤੇ ਆ ਗਈਆਂ ਚਾਹ ਪੀ ਫੋਨ ਲੈਣ ਕਮਰੇ ਆਇਆ ਹੀ ਸੀ ਰੂਪੀ ਵੀ ਆ ਗਈ
ਮੇ- ਤੂੰ ਓਤੇ ਕੀ ਗੱਲ ਨਾਲੇ ਖੁਸ ਹੁਣ
ਰੂਪੀ- ਹਮਮ thanks ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਹੀ ਹਾਮੀ ਭਰੀ ਤਾਂ ਹੀ
ਮੇ- hmm ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਸੀ ਬੁਲਾਂ ਨਾਲ ਬੋਲ ਕੇ ਨੀ ਬੁਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁਲ ਪਾ ਕਰੇ ਗਈ thanks
ਰੂਪੀ-ਜੀਤ ਕਿਉਂ ਨੀ ਸਮਝ ਦਾ ਇਹ ਗ਼ਲਤ ਆ ਕੀ ਹੋਇਆ ਤੈਨੂੰ
ਮੇ- ਰਹਿਣ ਦੇ ਨਾਂ ਕਰ ਮੇ ਧਕਾਂ ਵੀ ਨੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹ ਰਿਹਾ
ਮੇ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ ਬਾਹਰ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਮੇਰਾ
ਰੂਪੀ-ਕੀ ਗੱਲ ਗੁੱਸਾ ਕਰ ਗਿਆ
ਮੇ-ਨਹੀਂ ਗੁੱਸਾ ਤਾਂ ਕੀ
ਰੂਪੀ- ਕਿਉਂ ਫੇਰ ਮੂੰਹ ਜਾ ਵਟ ਕਿਉਂ ਚਲਿਆ
ਬੋਲਣ ਵਿਚ ਨਸ਼ਾ ਸੀ ਅਲਗ ਅਦਾ ਸੀ ਅੱਜ
ਮੇ- ਨਾ ਨਾ ਮੋਟਰ ਤੇ ਜਾਣਾ ਤਾਂ ਕਾਹਲੀ ਆ
ਰੂਪੀ- ਕੋਈ ਨਾ ਚਲੀ ਜਾਂਈ ਮੇ ਨਾ ਰਾਤ ਸੁਤੀ ਨੀ
ਮੇ- ਕਿਉਂ
ਰੂਪੀ- ਜੋ ਤੂ ਕਰੀਆ ਸਭ ਸੋਚ ਕੇ ਜਦੋਂ ਜਦੋ
ਮੇ- ਕੀ ਜਦੋ
ਰੂਪੀ- ਸੋਚਿਆ ਕੀ kiss ਹੀ ਆ ਕਰ ਲੈਣ ਦਿੰਦੀ ਫੇਰ ਕਿ ਸੀ ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਈ ਆ ਤੂੰ ਕੁਝ ਕਰ ਨੀ ਰਿਹਾ
Mmhmhhmhhh
ਇਕ ਦਮ ਕੋਲ ਆ ਚਿਪਕ ਬੁਲਾਂ ਤੇ ਬੁਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਸਲਾ ਕਰੰਟ ਲਾਗਇਆ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਟਾਈਮ ਲੱਗਿਆ ਸਮਝਣ ਨੂੰ ਫੇਰ ਮੈਂ ਵੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗਿਆ ਬੁਲ ਉਸਦੇ
ਹੁਣ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਥੁੱਕ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੰਮੇ ਮੇਰੀ ਹਿੱਕ ਵਿਚ ਧਸੇ ਹੋਏ ਸੀ
ਰੂਪੀ ਆਪ ਮੇਰੀ ਜੀਭ ਨਾਲ ਖੇਡ ਦੀ ਆ
ਫੋਨ ਵੱਜ ਦਾ ਅਸੀਂ ਨਾਹ ਚਾ ਕੇ ਵੀ kiss ਤੋੜੀ
ਦੇਖਿਆ ਡੈਡੀ ਦਾ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਮੋਟਰ ਤੇ ਚਾਹ ਲੇਂ ਕੇ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ
ਫੋਨ ਕਟ
ਮੇ- ਡੈਡੀ ਵੀ ਨਾ
ਰੂਪੀ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਦੀ ਪਰੇ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਆ ਮੂੰਹ ਸਮਾਇਲ ਕਰ
ਮੇ ਕੋਲ ਗਿਆ
ਰੂਪੀ- ਜਾ ਹੁਣ
ਹੱਸਦੀ ਬੋਲ਼ੀ
ਮੇ- ਕਿਉਂ ਹੁਣ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਆਇਆ
ਮੇ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫੜ ਦੇ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਰੂਪੀ- ਹਟ ਪਿੱਛੇ ਕੁਤਾ ਮੇ ਬਸ thanks ਕਰਨਾ ਚੰਗਾ ਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ
ਕਹਿ ਭੱਜ ਗਈ
ਸਲਾ ਇਹ ਕੀ ਸੀ ਮੈਂ ਇਹ ਹੀ ਸੋਚ ਦਾ ਖੜਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਸਵਾਦ ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਆਇਆ ਸੀ ਬੁਲ ਚੂਸਣ ਦਾ
ਮੇ ਥਲੇ ਆਇਆ ਰੂਪੀ ਮੰਮੀ ਹੋਣਾ ਕੋਲ ਸੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਮੈਂ ਚਾਹ ਫੜ ਰੂਪੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਦਾ ਰਸੋਈ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ ਫੇਰ ਘਰੋਂ
ਮੋਟਰ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ
ਇਕ ਸਦਮੇ ਵਾਂਗ ਸੀ ਇਹ ਰੂਪੀ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਕਿਵੇ ਗੱਲ ਵੀ ਨੀ ਕਰੀ ਉਸ ਨੇ ਕੋਈ
ਇਕ ਦਮ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ ਮੈਨੂੰ
ਮੇ ਮੋਟਰ ਤੇ ਆ ਗਿਆ ਚਾਹ ਦਿਤੀ ਸਭ ਨੂੰ ਮਸ਼ੀਨ ਵਾਲ਼ੇ ਸੀ
ਓਥੇ ਹੀ ਦੁਪਹਿਰ ਹੋ ਗਈ
ਜੀਤ ਦੇ ਘਰ
ਰੂਪੀ ਜੀਤ ਦੇ ਜਾਣ ਬਾਅਦ ਕਮਰੇ ਗਈ ਆਪਣੇ
ਆ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਦੀ ਆ
ਰੂਪੀ- (ਨੀ ਕੀ ਕਰੀਆ ਤੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕਰਨ ਗਈ ਸੀ sshh ਪਾਗਲ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਬੋਲ ਕੇ ਕਰਨਾ ਸੀ ਕਿਥੇ ਭਾਈ ਦੇ ਹੀ ਚੂਸ ਆਈ iiii ਕੋਈ ਨਾ ਹੈ ਮੁੰਡਾ ਹੀ ਸੋਹਣਾ ਵੀ ਆ ਸੁਖ ਕੁਤੀ ਜਦੋ ਗੱਲ ਕਰੋ ਤੇਰਾ ਭਾਈ ਸੋਹਣਾ ਗੱਲ ਕਰਾ ਦੇ ਆਹ ਉਹ ਮੇ ਵੈਸੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚੀਆਂ ਸੀ ਇਦਾ ਕਰੋ ਚਲ ਕੋਈ ਨਾ ਪਰ ਡਿਮਾਂਡ ਨਾ ਵੱਧ ਜੇ ਹੁਣ ਉਸ ਦੀ ਹਏਏ iiiii ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਹਾਓ ਜੂਠੀ ਤਾਂ ਹੋ ਹੀ ਗਈ ਸੀ ਕਲ ਅੱਜ ਕੀ ਹਰਜ਼ ਵੈਸੇ ਕਲ ਦਾ ਦਿਮਾਗ ਜਾਂਦਾ ਹੀ ਘੁੰਮਿਆ ਕੋਈ ਨਾ ਦੇਖੀ ਜਾਓ sshh ਫੇਰ ਗਿਲੀ ਹੋ ਗਈ hihihi ਕਿੰਨਾ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਿਆ ਸੀ ਨੀ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲੱਗ ਜੀਤ ਦੀ ਦੋਹੇ ਕਬੂਤਰ ਦੱਬੇ ਗਏ ਸੀ ahhh ਹਏਏ ਸਖਤ ਪਈ ਸੀ ਹਿੱਕ ਨੀ ਜਾ ਇਹ ਸਭ ਨਾ ਸੋਚ kiss ਹੀ ਬਹੁਤ ਆ
ਹੋਰ ਕਰਨੀ
ਨਾ ਰਹਿਣ ਦੇ ਨੀ ਸਵਾਦ ਆ ਚੂਸ ਤਾਂ ਜੀਭ ਦੇ ਉਸਦੇ ਬੁਲਾਂ ਵਿਚ
ਨੀ ਗਰਮ ਹੋ ਰਹੀ ਆ ਤੂੰ ਰੂਪੀ ਬਸ ਕਰ
ਰਾਤ ਨੀ ਕਰੀ ਉੰਗਲੀ ਜੀਤ ਦੇ ਨੀ ਲਨ ਵਾਰੇ ਸੋਚ ਹਏਏ ਮੇ ਕੀਨੀ ਗੰਦੀ ਹੋ ਗਈ ਆ ਹੁਣ ਕੀ ਕਰ ਆ ਭਾਈ ਆ ਮੇਰਾ ਉਹ ਚਲ ਕੋਈ ਨਾ ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਠੰਡੀ ਕਰਨੀ ਹੀ ਆ ਹੁਣ ਫੇਰ ਮੈਂ ਜੇ ਕਰੀ ਜੀਤ ਥਲੇ ਪਾਈ ਆ ਜਿਵੇ ਇਦਾ ਹੀ ਸੋਚ ਉਂਗਲੀ ਕਰਨੀ ਰਾਤ ਵਾਂਗ ਹਏਏ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ )
ਇਹ ਸਭ ਸੋਚ ਦੀ ਮੇ ਕਮਲੀ ਵਾਂਗ ਪਜਮੇ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾ ਉੰਗਲੀ ਲੇਂ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਉੰਗਲੀ ਤੋਂ ਦੂਣਾ ਤਿਨਾ ਵੱਡਾ ਜੀਤ ਦਾ
ਰਸੋਈ ਵਿਚ
ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸ ਦੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰੂਪੀ ਦੇ ਜਾਣ ਬਾਅਦ ਜੀਤ ਨੇ ਜੋ ਦਸੀ ਸੀ ਰਾਤ
ਕੁਲਜੀਤ- ਅੱਛਾ ਨੀ ਮੇ ਮਰਜਾ ਨੀ ਇਹ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਕੀ ਕਰਾਂ ਕੋਮਲ ਫੁਦੀਆਂ ਪਿੱਛੇ ਪੇ ਗਿਆ
ਕੋਮਲ- ਮੰਮੀ ਕੀ ਕਰਨਾ ਤੁਸੀਂ ਆਪ ਆ ਵੱਜਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨੇ ਫੁਦੀਆਂ ਉਹ ਦਾ ਕੀ ਦੋਸ
ਕੁਲਜੀਤ- ਨੀ ਪਰ ਰੂਪੀ ਨੇ ਕਦੇ ਨੀ ਦਿਤੀ
ਕੋਮਲ- ਕਿਉਂ ਥੋਨੂੰ ਦੱਸ ਦੀ ਆ ਉਹ
ਕੁਲਜੀਤ- ਨੀ ਗੱਲ ਕਰ ਹੀ ਲੈਦੀ ਆ ਮੇ ਘੁੰਮਾ ਕੇ ਜਿਵੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸੀ
ਦੋਹੇ ਕੰਮ ਲੱਗਿਆ ਨਾਲੇ
ਕੋਮਲ- ਅੱਛਾ ਕੋਈ ਨਾ ਜੀਤ ਨੂੰ ਕੋਈ ਤਾ ਮਿਲੇ ਬੰਦ ਹੁਣ ਤੱਕ ਖੁਲੀਆ ਦਾ ਹੀ ਸਵਾਦ ਲਿਆ
ਕੁਲਜੀਤ- ਨੀ ਵਾਹਲੀ ਫਿਕਰ ਆ ਤੈਨੂੰ ਹੈ ਰੂਪੀ ਦੀ ਨੀ ਜੀਤ ਦਾ ਲਾਓ ਕਿਵੇ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਪੈਣੀ ਜੀਤ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਕੀਤੇ ਐਵੀ ਨਾ ਚੀਕਾਂ ਕੱਢਾ ਦੇ ਕੁੜੀ ਦੀਆ
ਕੌਮਲ- ਨੀ ਪਾਗਲ ਨੀ ਆ ਮੰਮੀ ਉਹ ਨਾਲੇ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਜਦੋ ਜਾਂਦਾ ਕੋਈ ਹੋਇਆ ਇਕ ਵਾਰ ਦੀ ਤੰਗੀ ਨਾਲ ਜਾਂਦਾ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਸਵਾਦ ਹੀ ਆਉਂਦਾ
ਕੁਲਜੀਤ- ਅਹੋ ਹੁਣ ਇਹ ਤੂੰ ਦਸੇ ਗਈ ਮੈਨੂੰ ਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ
ਕੋਮਲ- ਹੋਰ ਕੀ ਡਰੀ ਜਾਂਦੀ ਨਾਲੇ ਪਤਾ ਨੀ ਹੋਣਾ ਕੀ ਆ ਦੋਹਾ ਵਿਚ ਹਲੇ ਚਲ ਵਾਲ ਸੁਕਵਾ ਹੁਣ
ਕੁਲਜੀਤ- ਨੀ ਤੂੰ ਵੀ ਨਾਹ ਲਈ ਸਿਰ ਹੀ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਕਿਉਂ
ਕੋਮਲ- ਕੀ ਕਰਦੀ ਦੂਜੀ ਵਾਰੀ ਕਹਿ ਦਾ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕੱਢਣਾ ਦੀਦੀ ਮੇ ਕਦਾ ਕੱਢਿਆ ਸਾਰਾ ਸਿਰ ਭਰ ਦਿੱਤਾ ਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ
ਕੁਲਜੀਤ- ਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ ਨੀ ਰਾਤ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨੀ ਵੀ ਇਦਾ ਹੀ ਕੀਤਾ ਇਕ ਵਾਰ ਤਾ ਅੰਦਰ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ
ਵਿਚ ਹੀ ਬੋਲ਼ੀ ਕੌਮਲ
ਕੋਮਲ- ਨੀ ਹਏਏ ਹਏਏ ਨੀ ਮੰਮੀ ਐਵੀ ਨਾ ਕੋਈ ਭਾਈ ਭੈਣ ਜੰਮ ਦੀ
ਕੁਲਜੀਤ- ਨੀ ਜਾ ਪਰੇ
ਮੋਢੇ ਹੱਥ ਮਾਰਦੀ ਬੋਲ਼ੀ
ਕੁਲਜੀਤ- ਨਰੋਧ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੀ ਨੀ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਸੀ
ਕੌਮਲ-ਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ ਨੀ ਮੰਮੀ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਉਂ ਜਦੋ ਦੀ ਆਈ ਆ ਫੁਦੀ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਰਹਿ ਰਹੀ ਜੀਤ ਦਾ ਲੇਂ ਵੀ ਠੰਡਾ ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੋਰ ਭਾਲ ਦੀ ਵੀ ਚੋਦੀ ਜਾਵੇ
ਕੁਲਜੀਤ- ਨੀ ਹੌਲੀ ਬੋਲ਼ੀ ਸੁਣ ਲੇਂ ਰੂਪੀ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਨੇ ਕੰਨ ਓਹਦੇ ਅੱਛਾ ਇਹ ਦੱਸ ਗੱਲ ਹੋ ਗਈ ਸੋਹਰੇ
ਕੌਮਲ- ਹਾਂ ਹੋ ਗਈ ਤੇਰੇ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਚਾ ਨੀ ਚੱਕਿਆ ਗਿਆ ਉਸ ਦਾ ਤਾਂ ਕੀ ਸੱਸ ਦੀ ਫੁਦੀ ਮਿਲ ਜਾਓ ਸੁਣ
ਕੁਲਜੀਤ- ਨੀ ਜਾਂ ਪਰੇ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸਭ ਇਹ ਨਾ ਨੀ ਨਾਲ਼ੇ ਤੇਰੀ ਜੇਠਣੀ ਦੀ ਨੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਆਪਣੇ ਟੱਬਰ ਨਾਲ
ਕੌਮਲ- ਨਾ love marriage ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੇ ਪੇਕੇ ਨੀ ਆਉਂਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਮਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਉਸ ਦੀ ਉਹ ਵੀ ਚੋਰੀ ਬਕੀ ਆ ਤੋਂ ਹਲੇ ਜਵਾਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆ ਸੱਸ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਕੀ ਕਰ ਲਓ ਖਬਰਾਂ ਆਉਣ ਜਾਣ ਲੱਗ ਹੀ ਜਾਣ
ਕੁਲਜੀਤ- ਨੀ ਲੋਕ ਵੀ ਨਾ ਇਹ ਨਹੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਕੜਾ ਘਰ ਆ ਫੇਰ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਕੌਮਲ- ਉਹ ਵੀ ਤਕੜੇ ਹੀ ਨੇ ਜ਼ਮੀਨ ਚੰਗੀ ਆ ਦੱਸ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਦੀਦੀ ਬਸ ਬਾਪ ਹੀ ਪੁੱਠੇ ਦਿਮਾਗ ਦਾ
ਕੁਲਜੀਤ- ਅੱਛਾ
ਇਹ ਗੱਲ ਚਲਦੀ ਹੀ ਆ ਕੀ ਗੇਟ ਤੇ ਅਵਾਜ ਹੋਈ
ਕੁਲਜੀਤ ਖੋਲ ਦੀ ਆ ਦੀਪੇ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਤੇ ਮਾਂ ਸੀ ਦੋਹੇ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੀਆਂ
ਹੱਥ ਡੱਬਾ ਸੀ
ਗੱਲ ਇਹ ਹੀ ਕੀ ਕਾਰਡ ਸੀ ਵਿਆਹ ਦਾ ਜੋ ਕੁਲਜੀਤ ਦੀ ਭੈਣ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਤੇ ਦੀਪੇ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਦੀ ਭੈਣ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ
ਦੀਪੇ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨੂੰ ਕੌਮਲ ਵੀ ਮਿਲੀ
ਰੂਪੀ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਸੀ
ਕੁਲਜੀਤ ਦੀ ਭੈਣ ਨੇ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ ਸਭ ਬੁਲਾਇਆ ਤਾਂ ਕੁਲਜੀਤ ਨੂੰ ਸੀ ਸਭ ਨਾਲ ਪਰ ਕੁਲਜੀਤ ਗਈ ਨੀ ਗੱਲ ਮੇਨ ਇਹ ਹੀ ਸੀ ਕੀ ਉਹ ਦਿਨ ਉਹ ਅਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਲੋੜੇ ਤੇ ਚੜੀ ਹੋਈ ਸੀ ਹੁਣ ਪਰ ਸ਼ੌਪਿੰਗ ਕਰਨੀ ਸੀ ਜਿਸ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਕਹਿ ਦਿਤਾ ਸੀ ਜੇ ਨਾ ਆਈਂ ਦੇਖੀ ਫੇਰ
ਮੋਟਰ ਤੇ ਜੀਤ
ਸਲਾ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚੋਂ ਖਿਆਲ ਜਾਂਦਾ ਹੀ ਨੀ ਰੂਪੀ ਦਾ ਕੀ ਕਰਾਂ
ਉਹ ਜੀਤ ਜੀਤ
ਅਵਾਜ ਡੈਡੀ ਦੀ ਸੀ
ਡੈਡੀ ਨੇ ਕੋਲ ਆ ਕਿਹਾ ਕੀ ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲੇਂ ਕੇ ਅਉਣੇ ਆ ਤੇ
ਜਿਸ ਪਿੰਡ ਜਾਣਾ ਸੀ ਉਹ ਜੱਸੀ ਦਾ ਸੀ
ਮੇ ਅਗੇ ਵੀ ਓਸ ਬੰਦੇ ਘਰ ਗਿਆ ਸੀ ਮੈਂ ਮੋਟਰ ਸਾਇਕਲ ਚੁੱਕ ਨਿਕਲਿਆ
ਉਸ ਬੰਦੇ ਘਰ ਗਿਆ ਪੈਸੇ ਫੜੇ
ਵਾਪਸ ਅਉਣ ਵੀ ਜੱਸੀ ਘਰ ਵੱਲ ਦੀ ਸੀ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ ਤਾਂ ਨੀ ਦਿਸੀ
ਜਦੋ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ ਮੇ ਸੋਚੀਆਂ ਫੋਨ ਹੀ ਕਰਾ ਜੋ ਪਿੱਛਲਾ ਗੇਟ ਸੀ ਉਥੇ ਖੜ ਫੋਨ ਕਰੀਆ
ਜੱਸੀ ਚੁੱਕ ਦੀ ਨੀ ਮੇ ਫੇਰ ਕਿੱਕ ਮਾਰੀ ਉਸ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ
ਮੇ- ਕੀ ਗੱਲ ਫੋਨ ਚੁੱਕਣੋਂ ਹਟ ਗਈ
ਜੱਸੀ- ਨਾ ਵੇ ਬਸ ਕੰਮ ਜਾ ਕਰਦੀ ਸੀ ਬੋਲ ਕੀ ਕਰਦਾ
ਮੇ- ਲਨ ਖੜਾ ਤੇ ਮੈਂ ਬੈਠਾ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਤੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਪਿੱਛਲੇ ਗੇਟ ਕੋਲ ਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ
ਜੱਸੀ- kiiii ਸੱਚੀ ਝੂਠ ਤਾਂ ਨੀ ਬੋਲਦਾ
ਮੇ- ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਲੇਂ
ਜੱਸੀ- ਦੇਖਣਾ ਕਿ ਆ ਜਾ ਅੰਦਰ ਮੰਮੀ ਖੋਲੀ ਕੁੰਡਾ ਪਿੱਛੇ ਵਾਲਾ
ਫੋਨ ਕਟ ਦਿੰਦੀ ਆ
ਪਰ ਸਲਾ ਤੂ ਪੰਗਾ ਹੀ ਲਿਆ ਮੰਮੀ ਆਓ ਹੁਣ ਉਸ ਦੀ ਲੇਂ ਯਾਰ ਸਲਾ ਔਖਾ ਪਰ ਕਹਿ ਦੀ ਸੀ ਖ਼ੁਲਾ ਹੁਣ ਕੰਮ ਤਾਂ ਦੋਹਾ ਵਿਚ
ਇਹ ਸਭ ਸੋਚ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁਲੀਆ
ਜਦੋ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੋਚੀਆਂ ਇਹ ਮੰਮੀ ਹੋਣੀ ਪਰ ਮੈਂ ਦੇਖੀ ਆ ਇਹ ਕੀਤੇ
ਮੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੋਂ ਉਤਰਨ ਲਾਗਇਆ
ਅੰਦਰ ਹੀ ਲੇਂ ਆ ਪੁੱਤ
ਉਹ ਬੋਲ਼ੀ ਮੇ ਅੰਦਰ ਕਰੀਆ ਉਤਰ ਪੈਰੀਂ ਹੱਥ ਲਾਏ
ਉਹ ਦਰਵਾਜਾ ਲਉਂਦੀ ਆ
ਜੱਸੀ- ਹਏਏ ਮੇਰੀ ਜਾਨ
ਬਿਨਾ ਸਲਵਾਰ ਤੋਂ ਸੀ
ਆਉਂਦੀ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਦੀ ਆ
ਸਲਾ ਸਮਝ ਨਾ ਆਵੇ ਕੁਝ ਇਹ ਸੀਨ ਕੀ ਆ
ਮੇ-ਜੱਸੀ ਆਂਟੀ
ਹੌਲੀ ਜੇ ਬੋਲਿਆ
ਜੱਸੀ- ਲੇਂ ਡਰੀ ਕਿਉਂ ਜਾਂਦਾ ਮੰਮੀ ਤੋਂ ਸਭ ਪਤਾ ਆ ਟਾਈਮ ਤੇ ਆਇਆ ਮੰਮੀ ਮੇ ਦੋਹੇ ਗਰਮ ਆ
ਲੇਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਆ ਗਈ
ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਉਸ ਦੀ ਮੰਮੀ ਬੋਲ਼ੀ
ਇਹ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਨਾ ਭੋਰਾ ਸ਼ਰਮ ਨੀ
ਨਾਲੇ ਹੱਸੀ
ਅੰਦਰ ਆ ਬੈਠ ਦੀ ਆ ਬੈਡ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਬੈਠੀਆਂ ਜਦੋ ਮੈ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖ ਦਾ ਕਮਰੇ ਨੂੰ
Led ਤੇ ਪੋਰਨ ਚਲ ਰਹੀ ਆ ਬੈਡ ਤੇ ਇਕ ਡੱਬੀ ਨਰੋਧ ਦੀ ਦੋ ਨਕਲੀ ਲੋੜੇ ਇਕ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਪਲਗ ਜਾ ਸਲਾ ਹਿਲ ਗਿਆ ਦਿਮਾਗ
ਜੱਸੀ- ਕੀ ਦੇਖੀ ਜਾਂਦਾ ਮੰਮੀ ਫੁਦੀ ਚਟ ਰਹੇ ਸੀ ਮੇਰੀ ਘਰ ਕੋਈ ਨੀ ਭਾਈ ਨਾਨਕੇ ਗਿਆ
ਦੋਹੇ ਆ ਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ ਤੂੰ ਆ ਗਿਆ ਕਿਸਮਤ ਖ਼ੁਲ ਗਈ ਸਾਡੀ ਤਾਂ
ਮੇ- ਨਹੀਂ ਮੇ ਕੰਮ ਆਇਆ ਸੀ ਵੈਸੇ ਫੋਨ ਕਰ ਲਿਆ
ਆਂਟੀ ਪਾਣੀ ਲੇਂ ਕੇ ਆਈ ਮੈਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਆ
ਹੁਣ ਮੈਂ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਚੀਜ ਸੀ ਯਾਰ ਹਲਕਾ ਪੇਟ ਨਿਕਲਿਆ ਉਹ ਵੀ ਇੰਝ ਦੇਖ ਦੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਮਾਇਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਫੇਰ ਇਕ ਦਮ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿਥੇ ਦੇਖਿਆ ਮੇ
ਮੇ- ਆਂਟੀ ਤੁਸੀਂ ਓਹੀ ਨੀ ਜੋ ਮੌਲ ਦੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿਚ ਇਕ ਜੋੜੇ ਨਾਲ
ਆਂਟੀ- haaa ਮੇ ਵੀ ਸੋਚ ਦੀ ਜਦੋ ਦਾ ਤੂੰ ਆਇਆ ਵੀ ਕਿਥੇ ਦੇਖਿਆ ਹਾਂ ਉਹ ਹੀ ਆ ਭਾਈ
ਜੱਸੀ- ਕੀ ਕਿਥੇ
ਆਂਟੀ- ਇਹ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਵੀਰੇ ਭਾਬੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦਸੀ ਸੀ ਨਾ
ਕਹਿ ਦੀ ਰੂਕੀ
ਜੱਸੀ- ਅੱਛਾ ਇਹ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਲੇਂ ਅੱਜ ਤੈਨੂੰ ਮੰਮੀ ਮੇ ਦੇਖੋਂ ਦੀ ਆ ਇਸ ਦਾ
ਜੱਸੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਲਨ ਨੂੰ ਫੜ ਦੀ ਆ
ਮੇ ਰੋਕਿਆ
ਮੇ- ਜੱਸੀ ਮੇ ਤਾਂ ਵੈਸੇ ਆ ਗਿਆ ਨਹੀਂ ਇਹ ਕਰਨ ਤਾਂ ਨੀ
ਜੱਸੀ- ਅੱਛਾ ਚਲ ਕੋਈ ਨਾ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦਿਖਾਏ ਗਾ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਆਂਟੀ- ਨੀ ਕੁੜੀ ਤੂੰ ਬਸ ਕਰ
ਜੱਸੀ- ਲੇਂ ਮੰਮੀ ਕੀ ਤੂੰ ਵੀ ਸੰਘੀ ਜਾਂਦੀ
ਆਂਟੀ- ਮਾਰ ਨਾ ਇਕ ਬੈਠ ਟਿਕ ਕੇ ਨਾਲੇ ਬੈਠਣ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਚਾਹ ਲੇਂ ਕੇ ਆਈ
ਉਹ ਬਾਹਰ ਗਈ
ਮੇ- ਜੱਸੀ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰੀਂ ਯਾਰ ਪਰ ਸਲਾ ਡਰ ਜਾ ਵੀ ਲਗ ਰਿਹਾ ਨਾਲੇ ਮੇ ਤਾਂ ਪੈਸੇ ਲੈਣ ਆਇਆ ਸੀ ਪਤਾ ਨੀ ਕਦੋ ਫੋਨ ਆ ਜੇ
ਜੱਸੀ- ਉਹ ਕੋਈ ਨਾ ਜੀਤ ਡਰੀ ਕਿਉਂ ਜਾਂਦਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁੱਸਾ ਨੀ
ਮੇ ਵੀ ਸੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੋਲ ਕਰੀਆ
ਮੇ- ਕੋਈ ਨਾ ਅੱਜ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋ ਗਈ ਆ ਫੇਰ ਕਦੇ ਰੱਖਦੇ ਟਾਈਮ ਦੋਹੈ ਰਗੜ ਕੇ ਜਾਓ ਮਾ ਧੀ ਨੂੰਹਿੱਕ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੇ ਦੱਬ ਗਏ
ਨੰਗੀ ਦੀ ਲੱਤ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ
ਆਂਟੀ ਆ ਗਈ ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਨਾ ਛੱਡੀ ਜੱਸੀ
ਉਹ ਇਕ ਵਾਰ ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ ਜੇ ਕੋਲ ਆ ਨਾਲ ਪਏ ਮੇਜ ਤੇ ਰੱਖ ਦੀ ਟਰੇ ਬੋਲ਼ੀ
ਆਂਟੀ- ਚਾਹ ਲੇਂ ਪੁੱਤ
ਮੇ ਵੀ ਜੱਸੀ ਛੱਡ ਚੁਕੀ
ਮੇ-ਕਮਰਾ ਗਰਮ ਹੀ ਬਹੁਤ ਕਰੀਆ
ਜੱਸੀ- ਬਸ ਯਾਰ ਮੂਡ ਬਣ ਗਈਆਂ ਸੀ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਹੀ ਲੱਗ ਗਿਆ ਆਪਸ ਵਿਚ
ਮੇ ਸਿਧਾ ਹੁੰਦੇ ਕਿਹਾ
ਮੇ- ਆਂਟੀ ਲਗਦਾ ਨਹੀਂ ਬਹੁਤ ਬਦਲ ਗਿਆ ਮਾਹੌਲ ਇਹ ਕੰਮ ਵਿਚ ਖ਼ੁਲਾ ਨੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ ਲੋਕ ਜਾਂਦਾ
ਆਂਟੀ ਸਮਾਇਲ ਕਰਦੀ ਬੋਲ਼ੀ
ਆਂਟੀ- hmm ਲਗਦਾ ਹੀ ਕੀ ਹੈ ਵੀ ਆ ਅੱਜਕਲ ਦੇ ਤਾਂ ਹੈ ਹੀ ਤੇਜ ਪਹਿਲਾ ਦੇ ਵੀ ਨੀ ਘਟ ਹੁਣ ਤਾਂ
ਮੇ- ਸਹੀ ਕਿਹਾ ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਦੇ ਤਾਏ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਤੋਂ ਇਹ ਦੀ ਮਰਵਾਈ
ਆਂਟੀ-" ਕਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਪਿਆ ਮਗਰ ਪਰ ਇਹ ਨੀ ਮਨਦੀ ਕਹਿ ਦੀ
ਕਹਿ ਦੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਈ ਆਂਟੀ
ਜੱਸੀ- ਛੋਟਾ ਉਸ ਦਾ ਯਾਰ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਲੈਣ ਦੀ ਅਦਾਤ ਆ ਸਾਵਦ ਨੀ ਅਉਣਾ
ਮੇ- ਹਾਹਾਹਾਹਾਹਾ ਆਂਟੀ ਦੇਖ ਲਓ ਕੁੜੀ ਥੋਡੀ ਘੋਡ਼ੇ ਦਾ ਹੀ ਭਾਲੋ ਅਗੇ ਨੂੰ
ਆਂਟੀ- ਇਹ ਤਾਂ ਪਾਗਲ ਆ ਪਰ ਸਵਾਦ ਵੀ ਉਸਦਾ ਪੁੱਤ ਤੇਰੇ ਦੀ ਬਹੁਤ ਤਾਰੀਫ ਕਰਦੀ ਆ ਇਹ
ਜੱਸੀ- ਨਹੀਂ ਲੈਣੀ ਵੇ ਨਾ ਲੇਂ ਮਾਂ ਧੀ ਪਰ ਮੇਰੀ ਮਾ ਨੂੰ ਦੇਖਾਂ ਤਾਂ ਦੇ ਵੇ
ਪੱਟ ਤੇ ਹੱਥ ਮਾਰਦੀ ਬੋਲ਼ੀ
ਮੇ- ਦੇਖ ਤਾਂ ਲੈਣ ਪਰ ਫੇਰ ਉਹ ਸਵਾਦ ਨੀ ਅਉਣਾ ਜਦੋ ਦਿਤੀ ਇਹ ਨਾ ਨੇ
ਆਂਟੀ- oh hoo ਵਾਲਹੇ ਬੇਸ਼ਰਮ ਓ ਦੋਹੇ
ਮੇਰਾ ਖੜਾ ਸੀ ਦੇਖਾ ਵੀ ਦਿੰਦਾ ਪਰ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ ਦੇਖਿਆ ਡੈਡੀ ਦਾ ਸੀ
ਪੁੱਛ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿਥੇ ਆ
ਮੇ ਵੀ ਜਦੇ ਨਿਕਲਿਆ ਓਥੋਂ
ਫੁਦੀ ਮਾਰਨ ਨਾਲੋਂ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਠਰਕ ਭੋਰਨ ਨੂੰ ਖ਼ੁਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਆਉਂਦੇ ਟਾਈਮ ਮੇ ਆਂਟੀ ਦੈ ਪੈਰੀਂ ਨੀ ਹੱਥ ਲਾਏ ਸਗੋਂ ਜ਼ਫੀ ਪਾ ਕੇ ਚਿਤੜਾ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ
ਮੰਮਾ ਘੁਟ ਦੇ ਨੇ kiss ਕਰੀ ਗੱਲ ਤੇ ਆ ਗਿਆ
ਚੀਜ ਤਾਂ ਘੈਂਟ ਸੀ ਜੱਸੀ ਆਖਰ ਉਸ ਦੀ ਹੀ ਧੀ ਸੀ
ਹੁਣ ਇਕ ਪਿੰਡ ਸੀ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਉਸ ਪਿੰਡ ਦਾ ਸਕੂਲ ਸੀ ਛੋਟਾ ਜਾ ਇਕ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਜੋ ਬਾਹਰ ਸੀ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਓਥੇ ਹੀ ਹੈਪੀ ਦੀ ਭੈਣ ਪੜ੍ਹੋ ਦੀ ਸੀ ਸੀਰਤ
ਮੇ ਓਥੋਂ ਨਿਕਲ ਆਇਆ
ਇਕ ਰੋਡ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਥੋੜਾ ਘੁੰਮ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਸ਼ੋਰਟ ਕਟ ਸੀ ਕੱਚੀ ਪਾਹੀ ਉਸ ਤੇ ਕਈ ਮੋਟਰਾ ਸੀ ਮੈਂ ਓਧਰ ਨੂੰ ਪਾ ਲਿਆ
ਵਾਰ ਵਾਰ ਮੇਰਾ ਲਨ ਇਹ ਹੀ ਸੋਚ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਕੀ ਸਲਾ ਅਉਣੇ ਵਾਲ਼ੇ ਟਾਈਮ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਘਰ ਜਾਓ ਇਹ ਹੀ ਸਭ ਨਾ ਮਿਲਣ ਲੱਗ ਜੇ ਸਲਾ ਕਿਵੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਚਲਾਕ ਹੋਈ ਆ ਓਦਾਂ ਹੀ ਸਾਓ ਜੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮਿਲੀ ਸੀ ਹੈਪੀ ਨੂੰ ਇਹ ਦੇਖ ਲੇਂ ਕੀ ਸਾਲ ਵਿਚ ਲੁੱਚੀ ਹੋਈ ਆ ਅਸਰ ਤਾਂ ਜਾਂਦਾ ਸੁਭਾਹ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕਰਕੇ ਹੀ ਆ ਤੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਵੀ
ਇਹ ਸਭ ਸੋਚ ਦੇ ਨੂੰ
ਗੱਡੀ ਦਿਸੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਖੜੀ
ਸਲਾ ਇਹ ਤਾਂ ਹੁਣ ਨੋਰਮਲ ਸੋਚਣੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਕੀ ਸਲਾ ਕੋਈ ਕਾਂਢ ਨਾ ਹੋਵੇ ਸ਼ੱਕੀ ਜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਸਲਾ ਜਦੋ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤਾ ਗੱਡੀ ਦੇਖੀ ਲੱਗੀ ਇਕ ਦਮ ਯਾਦ ਆਇਆ ਇਹ ਤਾਂ ਸਕੂਲ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਦੀ ਆ ਜਿਥੇ ਹੈਪੀ ਦੀ ਭੈਣ ਜਾਂਦੀ ਪੜ੍ਹਾਉਣ