ਉਹ ਸਾਰੇ ਚਲ ਜਾਂਦੇ ਆ ਨਾਲ ਦੀ ਕਲਾਸ ਕੋਲੋ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹ ਉਪਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਜੱਸੀ ਇੱਕਲੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਬੈਠੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸੋਚ ਵਿਚ ਖੁੱਭ ਜਾਂਦੀ ਆ ਹੁਣ ਉਸ ਕੋਲ ਦੋ ਹੀ ਤਰੀਕੇ ਸੀ ਇਕ ਦੀਪ ਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਵੇ ਦੂਜਾ ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਜਾਵੇ ਤੇ ਨਾ ਕਰਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆ ਜਾਵੇ ਪਰ ਦੀਪ ਤਾਂ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਹੈਨੀ ਸੀ ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਖਤਰਾ ਸੀ ਪਰ ਲੈਣਾ ਪੀਆ ਕਿਉਕਿ ਜੈ ਜਦੋ ਸਕੂਲ ਸਟਾਫ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਫਸਣਾ ਸੀ ਕਿਉੰਕਿ ਉਸ ਕੰਪਿਊਟਰ ਕਲਾਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਗਈ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਗਏ ਸੀ ਤਾਂ ਜੱਸੀ ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਜਾਨ ਦਾ ਫੈਂਸਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਉਪਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਆ ।
ਜੱਸੀ ਹਾਲੇ ਉੱਪਰ ਪਹੁੰਚੀ ਸੀ ਸੰਦੀਪ ਪੌੜੀਆਂ ਵਿਚ ਖੜਾ ਸੀ ਉਹ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਜੱਸੀ ਉਸ ਕੋਲ ਖੜ ਜਾਂਦੀ ਆ । ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਰਵੀ ਔਂਦਾ ਠੀਕ ਆ ਸਬ ਅਜੋ ਓਹ ਲਾਸ੍ਟ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਚਲੋ
ਜੱਸੀ ਕੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਬਿਲਡਿੰਗ ਦੋ ਮੰਜ਼ਿਲਾ ਸੀ ਇਕ ਗਾਰੋਂਡ ਫਲੋਰ ਤੇ ਦੂਜਾ ਜਿੱਥੇ ਜੱਸੀ ਹੁਣੇ ਸੀ ਉਥੇ ਕੋਈ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਓਨਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਉਪਰ ਇੱਕ ਤੋ ਛੇ ਕਲਾਸਾਂ ਸੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਹੋਗੀ ਸੀ ਸਾਰੇ ਟੀਚਰ ਠੰਡ ਕਰਕੇ ਥਲੇ ਚਲ ਗਏ ਸੀ ਹੁਣ ਉਪਰ ਕਲ ਸਵੇਰ ਤਕ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਓਨਾ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ ਚਲ ਜਾ ਪਿਹਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਔਂਦੇ ਆ ਜੱਸੀ ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਬੋਲੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਆ ਮਗਰ ਮਗਰ ਰਵੀ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ ਜੱਸੀ ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਇੰਟਰ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਉਸ ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਛੋਟੇ ਟੇਬਲ ਸੀ ਇਕ ਵੱਡੀ ਮੇਜ ਤੇ ਕੁਰਸੀ ਸੀ ਕਿਉੰਕਿ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਕਲਾਸ ਦਾ ਰੂਮ ਸੀ ।
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਨੂੰ) ਬੋਲੋ ਹੁਣ ਕੀ ਕਹਿਣਾ
ਸੰਦੀਪ - ਬੈਠ ਜਾ ਦਸਦੇ ਕੀ
ਜੱਸੀ - ਜਲਦੀ ਕਰੋ ਕੋਈ ਅੱਜੂਗਾ
ਸ਼ਮੀ - ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਆ ਇਹਨੂੰ ਮੈ ਕਹਿੰਦਾ ਇਦਾ ਹੀ ਨੰਗੀ ਕਰਲੋ
ਸੰਦੀਪ - ਰੁਕ ਬੈਠ ਜਾ ਪਹਿਲਾ ਸ਼ਰਤਾਂ ਸੁਣ ਤੇ ਇਹਨਾ ਅਨੁਸਾਰ ਫੈਂਸਲਾ ਕਰਨਾ ਠੀਕ ਆ
ਜੱਸੀ - ਪਹਿਲੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ ) ਬੋਲੋ ਕੀ ਸ਼ਰਤਾਂ
ਸੰਦੀਪ - ਸ਼ਰਤ 1 - ਤੇਨੂੰ ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪ੍ਰਪੋਜ਼ ਕਰਾ ਗੇ
2- ਤੁ ਕਿਸੇ ਇਕ ਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਆ ਜਾ ਸਾਰੀਆ ਨੂੰ
ਜੱਸੀ - ਸਾਰਿਆ ਨੂੰ ਮਤਲਬ ਮੈ ਨਹੀ ਕਰਨੀ ਹਾ
ਸੰਦੀਪ - ਜੈ ਤੁ ਹੁਣ ਵਿਚ ਬੋਲੀ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਕਮੀਜ਼ ਤੇ ਸਕਰਟ ਉਤਾਰ ਦੇਣੀ ਮੈ ਇਹ ਸਜਾ ਆ ਤੇਰੀ
3 - ਜੈ ਤੁ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾ ਕਰੂਗੀ ਤਾਂ ਫਿਰ ਤੇਨੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਅੱਜ ਦੇ ਲਈ ਇਕ ਕਿਸ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ 5ਮਿੰਟ ਤੇ ਉਹ ਤੇਰੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਸ਼ੂਹ ਸਕਦਾ 5ਮਿੰਟ ਲਈ ਕੁੱਲ 10 ਮਿੰਟ ਲਈ
4 ਜੈ ਤੁ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਤੇਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਗਾ ਹਮੇਸ਼ਾ
5 ਤੂੰ ਜਾ ਸਕਦੀ ਆ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਸਰਤ ਮੰਨੇ ਫਿਰ ਅਸੀ ਤੇਰੇ ਕਲਾਸ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਆਵਾ ਗੇ ਬਾਕੀ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਕੀ ਹੋਣਾ
ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਤੇ ਤੁ ਕਿ ਕਰਨਾ ਆ
ਜੱਸੀ - ਹੈਰਾਨ ਹੋਕੇ ਸੋਚਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ) ਇਹ ਤਾਂ ਧਕਾ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਹੈ ਜਿੱਦਾ ਤੇਨੂੰ ਠੀਕ ਲੱਗੇ ਇਨਾ ਸੋਖਾ ਤਾਂ ਤੇਨੂੰ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ ਕੁਝ ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਵੀ ਭਲਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਜਾਇਦਾ ਤੇਰਾ ਆ
ਜੱਸੀ - ਜੈ ਗਈ ਤਾਂ ਇਹਨਾ ਮੈਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰਦੇਨਾ ਇਹਦੇ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਗਲ ਮਨ ਜਾਂਦੀ ਆ ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਹੀ ਆ ਵਾਦ ਚ ਕਦੇ ਤੰਗ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ) ਸੋਚਣ ਤੋ ਬਾਅਦ) ਮਨਜੂਰ ਆ ਪਰ ਸਿਰਫ ਅੱਜ ਲਈ ਤੁਸੀ ਵੀ ਕਸਮ ਖਾਓ ਕੀ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰੁਗੇ
ਸੰਦੀਪ - ਮਨਜੂਰ ਆ
ਜੱਸੀ - ਬਾਕੀ ਵੀ
ਸਾਰੇ - ਮਨਜੂਰ ਆ
ਜੱਸੀ - ਜੈ ਕੋਈ ਆ ਗਿਆ ਫੇਰ ਉਹ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰੋ ਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਵਿਚ ਇਕ ਜਾਣਾ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਟਚ ਕਰੂਗਾ
ਗੋਪੀ - ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਔਂਦਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਇਥੇ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਤੁ ਪਹਿਲੀ ਨਹੀਂ ਆਈ ਇਥੇ 6/7 ਜਸੀਆਂ ਪਹਿਲਾ ਵੀ ਆਈਆ ਇੱਥੇ ਪਰ ਤੁ ਸਬ ਨਾਲੋ ਕੈਮ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਚਲੋ ਪਹਿਲਾ ਕੌਣ ਜਾਉਗਾ ਰਵੀ ਮੈ
ਜੱਸੀ - ਜੱਸੀ ਦੀਆ ਧੜਕਣਾ ਤੇਜ ਹੋ ਗਈਆਂ) ਉਹ ਬੱਸ ਸੰਦੀਪ ਨੂ ਦੇਖੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਔਂਦਾ ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ) ਪਹਿਲਾ ਮੈ। ਜੱਸੀ ਮੈ ਤੇਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ i love you
ਜੱਸੀ - ਨੋ ਮੈ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਤੇਨੂੰ ਪਿਆਰ
ਸੰਦੀਪ - ਇਹ ਕੀ ਗਲ ਹੋਈ ਜਰਾ ਪੁੱਛ ਤਾਂ ਸਹੀ ਕਿ ਤੇਨੂੰ ਕੀ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਏਦਾ ਮਜਾ ਨਹੀਂ ਓਨਾ
ਜੱਸੀ - ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਨਾ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ) ਤੇਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਕੀ ਪਸੰਦ ਆ
ਰਵੀ - ਜੈ ਸੱਚ ਪੁੱਛੇ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਇਹ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆ
ਜੱਸੀ - ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਲਾਲ ਹੋਗੀ ਜਦੋ ਉਸ ਨੇ ਗਲ ਸੁਣੀ) ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੈ ਨਾਲ ਕੋਈ ਪਿਆਰ ਨਹੀ ਮੇਰੇ ਵਲੋ ਨਾ ਆ
ਰਵੀ - ਚਲ ਮੇਰੀ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰਦੇ
ਜੱਸੀ - ਕੀ ਹੈ ਤੇਰੀ ਇੱਛਾ
ਰਵੀ - ਮੈ ਤੇਨੂੰ ਕਿਸ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਤੇ ਤੇਰੇ ਮੋਮੇ ਚੁੰਗਨੇ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਜੱਸੀ - ਆਹ ਕੀ ਚੁੰਘਣ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਹੋਈ ਨਹੀਂ ਟੱਚ ਕਰਨ ਦੀ ਗਲ ਕੀਤੀ ਸੀ ਤੁਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਰੋਜ ਕਰਨਾ ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਹੀ ਆ ਕਰਦੇ ਕੋਈ ਨੀ
ਜੱਸੀ - ਪਰ ਨਹੀਂ ਏਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਤੁਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਪੋਜ਼ ਕਰਨ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰਨ ਦੀ ਗਲ ਕਹੀ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਜੌ ਰਵੀ ਕਹਿੰਦਾ ਕਰਦੇ ਅੱਜ ਅੱਜ ਦੀ ਗੱਲ ਆ
ਜੱਸੀ - ਥੋੜ੍ਹੀ ਨਾ ਨੁਕਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਨ ਜਾਂਦੀ ਏ) ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚਕ ਨੀ ਵਡਣਾ ਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਚੁਸਣੇ
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ ( ਬੋਲ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਖਿੱਚ ਕੇ ਇਕ ਹੱਥ ਲਕ ਨੂੰ ਪਆ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਦੂਜਾ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ) ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਉਸਦੇ ਮਸੀ ਹੱਥ ਅਏ ਸੀ ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁਲ ਲਨ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਸੀ ਸਾਰਿਆ ਦੇ ਦਾ ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁਲਾ ਦਾ ਰਸ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਦੇ ਉਪਰਲਾ ਬੁਲ ਚੂਸਦਾ ਕਦੇ ਥੱਲੇ ਵਾਲ਼ਾ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੀ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਸੇਹਲਾ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਕਦੇ ਓ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਪੁੱਟ ਦਾ ਉਹ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂਹ ਵਿਚ ਜੀਭ ਪਾਕੇ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਜੀਭ ਬਾਹਰ ਕਡਵਾ ਕੇ ਚੂਸਦਾ ਇਦਾ ਹੀ ਕਦੋਂ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਹੋਗੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਜੱਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਗਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਬੋਲਦੀ
ਜੱਸੀ - ਬੱਸ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ( ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਸਾਫ਼ ਕਰਕੇ ਬੋਲਦੀ ਆ )
ਰਵੀ - ਪਰ ?
ਸੰਦੀਪ - ਠੀਕ ਆ ਓ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਹੈਨੀ ਬਾਕੀ ਵੀ ਆ ਅੱਗੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਹੁਣ ਜੋਂ ਕਰਨਾ
ਰਵੀ - ਕਮੀਜ਼ ਉਤਾਰ ਜੱਸੀ
ਜੱਸੀ - ਪਰ ਮੈ ਬਟਨ ਖੋਲ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੁ ਏਦਾ ਹੀ ਚੁੰਗ ਲਈ
ਰਵੀ - ਕੋਈ ਨੀ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਨਹੀਂ ਆ ਓਹਨਾ ਵਾਰ ਵੀ ਖੋਲੂ ਗਈ ਮੈ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਤੂੰ ਦੇਖਲਾ ਕਿਦਾ ਕਰਨੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਨਖਰੇ ਬਹੁਤ ਕਰਦੀ ਆ ਜਾਓ ਤੁਸੀ ਮਦਦ ਕਰੋ ਇਸਦੀ
ਗੋਪੀ ਤੇ ਸ਼ਮੀ ਦੋਨੋਂ ਜਾਨੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਘੁੰਮੋਂਦੇ ਆ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਫ਼ੜ ਕੇ ਸਕਰਟ ਵਿਚ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲੈਂਦੇ ਆ ਤੇ ਦੋਨੀ ਜਾਨੇ ਇਕ ਇਕ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਬਟਨ ਖੋਲ ਦਿੰਦੇ ਆ ਰਵੀ ਮਗਰੋਂ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਕੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕਮੀਜ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦਾ ਦੋਨੀ ਜਾਣੇ ਪਾਸੇ ਹੌਕੇ ਫ਼ਿਰ ਦੇਖਣ ਲਗ ਜਾਂਦੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਸਾਮਣੇ ਜੱਸੀ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ਬਰਾ ਵਿਚ ਕੈਦ ਕਰ ਖੜੀ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਰਮ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉੰਕਿ ਬਾਪੂ ਤੇ ਦੀਪ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਿਸਮ ਦਿਖਾ ਰਹੀ ਸੀ ਓਹ ਵੀ ਚਾਰ ਚਾਰ ਇਕਠੇ ਹੱਥ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਡਰ ਲਗਦਾ ਕਿ ਇਹ ਕੀ ਕਰਨ ਗਏ ਜੱਸੀ ਫਸ ਗਈ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜਾਲ ਵਿਚ ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬ੍ਹਰਾ ਦੀ ਹੁਕ ਖੋਲ ਦਿੰਦਾ ਆ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁਮੈ ਜੋਂ ਬਰਾ ਵਿਚ ਕਸ ਹੋਏ ਸੀ ਓਹ ਖੁੱਲ ਕੇ ਹੋਰ ਫੁੱਲ ਗਏ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲ਼ ਜਾਂਦੀ ਆ ਜੱਸੀ ਦੀ ਛਾਤੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਰਿਆ ਦੇ ਮੁਹ ਵਿਚ ਪਾਣੀ ਆ ਗਿਆ ਜੱਸੀ ਦਾ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਸਰੀਰ ਸਾਰਾ ਲਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਘੁਮਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮੋਮਆ ਤੇ ਟੁੱਟ ਪੈਂਦਾ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਰਾ ਉਤਾਰ ਕੇ ਪਰੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਬੱਚਿਆ ਵਾਲ਼ੇ ਛੋਟੇ ਬੈਂਚ ਤੇ ਲਮੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ ਜੱਸੀ ਟੇਬਲ ਤੇ ਸਹੀ ਨਹੀ ਸੀ ਆ ਰਹੀ ਟੇਬਲ ਛੋਟਾ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਪਰ ਰਵੀ ਨੂੰ ਇਸ ਗਲ ਦੀ ਫ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਸਬ ਜੱਸੀ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੇ ਪਏ ਸੀ
ਉਹ ਕਦੇ ਇਕ ਮੁੰਮਾ ਫੜ ਕੇ ਪੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਬਾਰ ਬਾਰ ਓਹ ਦੋਵੇਂ ਮੌਮਆ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੱਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਸਕਰੀ ਲੈਣ ਤੋ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉੰਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਜੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਕਿ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜਾ ਅ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਇਹ ਹੋਰ ਤੰਗ ਕਰਨਗੇ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਚੁੱਪ ਸੀ ਪਰ ਫੁਦੀ ਪੂਰੀ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋਈ ਪਾਈ ਸੀ।
ਸੰਦੀਪ - ਬੱਸ ਸਮਾਂ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਰਵੀ - ਕੀ ਯਾਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਮਾਂ ਰਹਿ ਲੈਣ ਦਿੰਦਾ ਹੋਰ
ਸ਼ਮੀ - ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਿਦਾ ਲਾਲ ਹੋਗੀ ਗਾਸ਼ਤੀ। ਸਾਲੀ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਹੈਗਾ ਪਰ ਬੋਲਦੀ ਨਹੀਂ
ਗੋਪੀ - ਮੈਂ ਤੇ ਸ਼ਮੀ ਇਕਠੇ ਕਰਾ ਗੇ ਪ੍ਰਪੋਜ਼ ਤੇਨੂੰ ਮਨਜੂਰ ਆ
ਜੱਸੀ - ਪਰ ਇਕ ਇਕ ਦੀ ਗਲ ਹੋਈ ਦੀ
ਗੋਪੀ - ਦੇਖ ਲਾ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਧਕਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ
ਜੱਸੀ - ਪਰ ਜੈ ਇਕਠੇ ਆਏ ਤਾਂ ਸਮਾਂ 10ਮਿੰਟ ਮਿਲੇਗਾ
ਸ਼ਮੀ - ਨਹੀਂ ਪੂਰੇ 20ਮਿੰਟ ਤੇ ਤੇਨੂੰ ਵੱਧ ਮਜਾ ਆਊਗਾ
ਸੰਦੀਪ - ਮਨਜੂਰ ਤੈਨੂੰ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਮਨਜੂਰ ਆ ( ਜੱਸੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਮੂਡ ਵਿਚ ਸੀ ਹੁਣ ਉਹ ਤਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਸਾਰੇ ਇੱਕਠੇ ਚੂਸਣ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਲਗੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਬੁਝਾ ਦੇਣ ਹੁਣ )
ਰਵੀ - ਕੋਲ ਪਈ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਰਾ ਤੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਰਾ ਤੇ ਛੁੱਟਾ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਲਨ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਨਾਲ ਪੂੰਝ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੰਦਾ । ਉਸਦਾ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਸੀ ਹੁਣ ਸਾਹ ਆਇਆ ਰਵੀ ਨੂੰ )
ਜੱਸੀ - ਆ ਕੀ ਕੀਤਾ ਮੇਰੇ ਕੱਪੜੇ ਕਿਉ ਗੰਦੇ ਕਰਦੇ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਸ਼ੁਕਰ ਕਰ ਉਸਨੇ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਨੀ ਛੁੱਟਾ ਦਿੱਤਾ। ਸਾਲੀਏ ਜਿੱਦਾ ਦੀ ਤੂੰ ਕੈਮ ਰੰਨ ਆ ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਬੰਦ ਫੁਦੀ ਮਾਰਦਾ ਨਹੀਂ ਥਕੁਗਾ ਉਹ ਤਾਂ ਫੇਰ v ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਕੇ ਹੱਟ ਗਿਆ
ਗੋਪੀ - ਚਲ ਹੁਣ ਸਾਡੀ ਵਾਰੀ ਅਸੀਂ ਤੇਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਆ ਜੱਸੀ ਕੀ ਤੇਨੂੰ ਅਸੀਂ ਪਸੰਦ ਆ
ਜੱਸੀ - ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਕੀ ਪਸੰਦ ਆ
ਗੋਪੀ - ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਇਹ ਮੋਟੀ ਬੁੰਡ ਬੁਹਤ ਪਸੰਦ ਆ ਜਦੋ ਤੁਰਦੀ ਦੇ ਹਿਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖਦਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਤੇਰੀ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਲਨ ਪਾਕੇ ਤੇਰੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰੀ ਜਾਵਾ
ਸ਼ਮੀ - ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਪੱਟ ਦੇਖ ਕੇ ਕਾਮ ਚੜ ਜਾਂਦਾ ਜੀ ਕਰਦਾ ਸੜਕ ਤੇ ਨੰਗੀ ਕਰਕੇ ਫੁਦੀ ਮਾਰਾ ਤੇਰੀ ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਫੁਦੀ ਹੋਣੀ ਵੀ ਮਿੱਠੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਤੇਰੀ ਇਹ ਇੱਛਾ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਨਹੀਂ ਪੂਰੀ ਹੋਣੀ
ਸ਼ਮੀ - ਇਥੇ ਤਕ ਆ ਗਈ ਅੱਗੇ ਵੀ ਅਜੁਗੀ
ਜੱਸੀ - ਸਮਾਂ ਦੱਸੂ। ਮੈਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਹੋ
ਗੋਪੀ - ਸਾਡੀ ਇਕ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰਦੇ
ਜੱਸੀ - ਬੋਲੋ ਕੀ ਇੱਛਾ ਤੁਹਾਡੀ
ਗੋਪੀ - ਮੈ ਤੇਰੀ ਬੁੰਡ ਚਟਨੀ
ਸ਼ਮੀ - ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਫੁਦੀ ਚਟਣੀ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਕਰਲੋ ਜੋਂ ਤੁਸੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਮੈ 20ਮਿੰਟ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ( ਜੱਸੀ ਦੀ ਇਸ ਗਲ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਹਾਂ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਚੋਦਨ ਦੀ ਪਰ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਗਲ ਸਮਜ ਨਹੀਂ ਆਈ )
ਗੋਪੀ - ਅੱਗੇ ਹੋਕੇ ਜੱਸੀ ਦਾ ਮੁੱਮਾ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੂਹ ਵਿਚ ਦਬਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਕਿਸ ਕਰਕੇ ) ਸ਼ਮੀ ਨੂੰ - ਤੇਰੇ ਪਸੰਦ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਖਾਲੀ ਆ ਤੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਸਕਦਾ ( ਇਸ ਵਾਰ ਉਹ ਆਪ ਗੋਪੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾ ਵਿੱਚ ਲੈਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਦੋਨੀ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਦਬਨ ਲਗੀ )
ਸ਼ਮੀ - ਜਿਦਾ ਹੀ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂਹੋ ਸੁਣਦਾ ਉਹ ਜੱਸੀ ਦੀ ਸਕਰਟ ਖੋਲ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੇ ਥਲੇ ਗੂੜ੍ਹੇ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪਾਈ ਸੀ ਜੌ ਗਿੱਲੀ ਹੋਗੀ ਸੀ ਤੇ ਫੁਦੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋਈ ਸੀ ਸ਼ਮੀ ਕੱਛੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਰਵੀ ਕੋਲ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਆਪ ਜੱਸੀ ਦੀਆ ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਰੱਖ ਕੇ ਫੇਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਆ ) ਹਾਏ ਜੱਸੀ ਤੇਰੇ ਫੁਦੀ ਸਾਲੀਏ ਕਿੰਨੀ ਮਿੱਠੀ ਤੇ ਪੋਲੀ ਜਿਹੀ ਆ
ਗੋਪੀ - ਹੁਣ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੇ ਇਕ ਲੱਤ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸ਼ਮੀ ਨੂੰ ਅਸਾਨੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਗੋਪੀ ਵੀ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮਗਰ ਅਕੇ ਬੁੰਡ ਕੋਲ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਚੱਟਣ ਲਗਾ) ਜੱਸੀ ਤੇਰੀ ਬੁੰਡ ਤਾਂ ਲਾਲ ਆ ਸਾਲੀ ਰੂੰ ਹੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਚਟੋ ਜੋਰ ਨਾਲ ਪਲੀਜ਼ ਸ਼ਮੀ ਰੁਕੀ ਨਾ ਪਲੀਜ਼ ( ਜੱਸੀ ਪੂਰੇ ਸਰੂਰ ਵਿਚ ਸੀ ਦੋਨਾਂ ਪਾਸੋ ਹੋਏ ਜੀਬਾ ਦੇ ਹਮਲੇ ਨੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣ ਲਾਤੀ) ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਨੇ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਸ਼ਮੀ ਮੁਹ ਵਿਚ ਭਰਕੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਭਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੋਮੈ ਚੁੰਘਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਟਾਈਮ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਤਿੰਨੇ ਜਾਣੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਥੇ ਗੁਆਚੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਲਨ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਭਰ ਇਹਨਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਿਰਫ ਇਨਾ ਕੋਲੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚਟਵਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਟਾਈਮ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਸ਼ਮੀ ਤੇ ਗੋਪੀ ਲਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦਿਖਾ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੇ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ) ਹਾਂਜੀ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਰਹਿ ਗਏ ਦਸੋ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਕੋਲ ਅਕੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਕੇਹਂਦਾ ਇਹਦਾ ਮੂੰਹ ਧੋ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਧੋ ਦਿੰਦਾ ਜੌ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਲੈਕੇ ਆਏ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਉਪਰੋਂ ਲੈਕੇ ਥਲੇ ਤਕ ਦੇਖਦਾ
ਜੱਸੀ - ਕੀ ਗਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀਂ ਚੋਦਾਣ ਲਈ ਬਣੀ ਆ ਤੇਰੀ ਆਹ ਖੁੱਲੀ ਹੋਈ ਫੁਦੀ ਦਸਦੀ ਆ ਤੁ ਰੋਜ ਇਸ ਵਿਚ ਲਨ ਲੈਂਦੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਥੋੜ੍ਹੀ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ) ਮਤਲਬ ?
ਸੰਦੀਪ - ਮਤਲਬ ਤੇਰੇ ਤੇ ਕੋਈ ਰੋਜ ਚੜਦਾ ਆ ਜੀ ਕਈ ਕਈ ਘੰਟੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦਾ ਤੇਰਾ
ਜੱਸੀ - ਤੁਸੀ ਗਿਆਨੀ ਨਾ ਬਣੋ ਜੌ ਕਰਨ ਆਏ ਕਰੋ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹੜਾ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਅਏ ਆ ਆਪਣੀ ਹਵਸ ਲੋਹਣੀ ਸੀ ਉਤਾਰ ਲਓ ਨੰਗੀ ਖੜੀ ਆ ਤੁਹਡੇ ਸਹਮਣੇ
ਸੰਦੀਪ - ਜਿਨੀ ਮਾਸੂਮ ਸਮਝਾਇਆ ਉਦੂ ਕਈ ਗੁਣਾ ਕੁਤੀ ਆ ਤੁ
ਜੱਸੀ - ਗੱਲਾ ਕਿਉ ਕਰਦੇ ਆ ਟਾਈਮ ਖਰਾਬ ਕਰਦੇ ਆਪਣਾ v ਮੇਰਾ ਵੀ ਚੱਟੋ ਤੇ ਜਾਓ
ਸੰਦੀਪ - ਬਿਨਾ ਕੁਝ ਬੋਲੇ ਸਿਦਾ ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁਲ ਆਪਣੇ ਬੁਲਾ ਨਾਲ ਜੌੜ ਕੇ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਆ ਤੇ ਉਹ ਰੱਜ ਕੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਦਾ ਰਸ ਪੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਕ ਉਹ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪੌਂਦਾ ਤੇ ਪਿੱਠ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਆ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਪੁੱਟ ਕੇ ਉਸ ਤੇ ਥੱਪੜ ਮਾਰਦਾ
ਜੱਸੀ - ਬੁੰਡ ਤੇ ਪੈਂਦੇ ਥੱਪੜ ਦੀ ਪੀੜ ਸਹਿੰਦੀ ਦੀ ਚੀਸ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਮੁਹ ਵਿਚ ਦੱਬ ਜਾਂਦੀ ਜੱਸੀ ਨਾਲੋ ਸੰਦੀਪ ਉੱਚਾ ਸੀ ਉਹ ਫੇਰ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਗਲ ਵਿਚ ਬਾਹਾ ਪਾਕੇ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਸ ਕਰਦੀ ਪਾਈ ਸੀ ਉਹ ਸੰਦੀਪ ਨੂ ਖੁਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਜੱਸੀ ਕੋਲ ਵੀ ਜਬਾਵ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੀ ਪਿੱਠ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਮੋਢਿਆ ਉਪਰੋਂ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਜੋੜ ਕੇ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲਗਾ ਤੇ ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕਮਜੋਰੀ ਉਸਦੇ ਮੋਮੇ ਤੇ ਸੀ ਜਿਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਦੀਪ ਬਹੁਤ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਮਸਲ ਨੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਜੱਸੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਛਡ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਜੱਸੀ ਦੀਆ ਚੀਕਾ ਸੁਣੀਆ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਬੁਲ ਛਡਣ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੇ ਕੋਸਿਸ ਕੀਤੀ ਦੁਬਾਰਾ ਬੁਲ ਚ ਬੁਲ ਪੋਣ ਦੀ ਪਰ ਸੰਦੀਪ ਨੇ ਮੁਹ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਹੁਣ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਦੇ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਲੰਨਾ ਤੇ ਸੀ ਜੌ ਓਹਨਾ ਦੀਆ ਰੰਗ ਰਲੀਆਂ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ ) ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਖਿੱਚ ਪੁੱਟ ਜੋਰ ਨਾਲ ਸੰਦੀਪ ਹਾਏ ਹਾਏ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਨਿਕਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਨ ਲਗ ਗਿਆ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਟੇਬਲ ਤੇ ਲਮੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ ਜੱਸੀ ਦੀਆ ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਕੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਤੇ 3/4 ਥੱਪੜ ਜੜ ਦਿੰਦਾ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਲਾਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁਦੀ ਚਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੱਸੀ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਦਬਾ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲੋਂਦੇ ਹੀ ਜੱਸੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਨਿਕਲ਼ ਗਿਆ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਨੇ ਮਜਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਤੇਰਾ ਫੜਾ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ( ਜੱਸੀ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਕਾਬੂ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਸੰਦੀਪ ਤੋ ਲਨ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ )
ਸੰਦੀਪ - ਕੀ ਫੜਨਾ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਗਾਸ਼ਤੀਏ
ਜੱਸੀ - ਤੇਰਾ ਹਏ ਮੈ ਤੇਰਾ ਲਨ ਫੜਨਾ ਸੰਦੀਪ (ਉਸਦਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ) ਅਹ੍ਹ੍ਹਝ ਸੰਦੀਪ ਉਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ ਦੇਖ ਤੇਰੀ ਜੀਭ ਦਾ ਕਮਾਲ ਮੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਬਹੁਤ ਮਜਾ ਆਇਆ
ਸੰਦੀਪ - ਹਟ ਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਟਾਈਮ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਤੂੰ ਹਟ ਕਿਉ ਗਿਆ
ਸੰਦੀਪ - ਟਾਈਮ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਜਾ ਹੁਣ ਕਲ ਨੂੰ ਅਜੀ ਲਨ ਵੀ ਮਿਲ ਜਾਉਗਾ
ਜੱਸੀ - ਤੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਲਈ ਤੇ ਕਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਨੇ । ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਰੋਜ ਰੋਜ ਅੱਜ ਦਾ ਦਿਨ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਕਰ ਲਾ
ਸਦੀਪ - ਤੂੰ ਆਊਗੀ ਪਕਾ ਆਊਗੀ ( ਹਸ ਕੇ ) ਥਲੇ ਗੋਡੇ ਲੈਕੇ ਬੈਠ ਅਸੀਂ ਮਾਲ ਤੇਰੇ ਉਪਰ ਸ਼ੁਟੋਣਾ ਲਨਾ ਦਾ ਗਸ਼ਤੀਏ
ਜੱਸੀ - ਨਹੀਂ ਏਦਾ ਦੀ ਕੋਈ ਗਲ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਮੈ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਆ ਇਥੇ ਲਿੱਬੜ ਗਈ ਤਾਂ ਕੱਪੜੇ ਕਿੱਥੋਂ ਪੌਣੇ ਹੋਰ
ਸੰਦੀਪ - ਚਲ ਠੀਕ ਆ ਫੇਰ ਏਦਾ ਕਰਦੇ ਆ ਬਰਾ ਪਾਲਾ
ਜੱਸੀ - ਇੱਕਲੀ ਬਰਾ ?? ਪਲੀਜ਼ ਜੌ ਤੁਸੀ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਕੀਤਾ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇਉ
ਸੰਦੀਪ - ਇਸਦੀ ਬਰਾ ਫੜਾ ਇਹਨੂੰ ਰਵੀ
ਰਵੀ - ਮੈ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ( ਰਵੀ ਬਰਾ ਲੈਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਖੜਾ ਕਰਕੇ ਮਗਰੋਂ ਉਸ ਦੇ ਮੌਮਆ ਨਾਲ ਲਾਕੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਲਕੀਰ ਵਿਚ ਫਸਾ ਦਿੰਦਾ ਉਹ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਰਾ ਦੀ ਹੁਕ ਲਗਾ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਜਿਦਾ ਹੀ ਜੱਸੀ ਬਾਹਾ ਪੌਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਸੰਦੀਪ ਰੋਕ ਦਿੰਦਾ)
ਸੰਦੀਪ - ਥਲੇ ਬੈਠ ਜਾ ਹੁਣ ਸਾਰੇ ਤੇਰੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਬਰਾ ਵਿਚ ਛੁਟੋਨ ਗੇ
ਜੱਸੀ - ਨੋ ਏਹ ਗਲ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ ( ਉਸ ਨੂੰ ਬਰਾ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਗਿੱਲੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਰਵੀ ਦੇ ਮਾਲ ਨਾਲ )
ਸੰਦੀਪ - ਫੇਰ ਜਿੱਥੇ ਸਾਡਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਅਸੀਂ ਉਥੇ ਛਡਾ ਦੇਣਾ ਮਾਲ
ਜੱਸੀ - ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ !! ਤੁਸੀ ਇੱਥੇ ਹੀ ਸੁੱਟ ਦੇਵੋ
ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਕੋਲ ਅਕੇ ਉੱਸ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਬਾਰੋ ਬਾਰੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਕੇ ਮਾਲ ਛੁੱਟਾ ਦਿੰਦੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਬਰਾ ਮਾਲ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਂਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ ਦੇ ਬਰਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਟੈਟ ਸੀ ਜਦੋ ਜੱਸੀ ਬਰਾ ਦੀਆ ਤਨੀਆ ਉੱਪਰ ਕਰਕੇ ਪੌਣ ਲਗੀ ਤਾਂ ਮਾਲ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਜੱਸੀ ਆਪਣੀ ਸਕਰਟ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ ਰੁਮਾਲ ਕਡ ਕੇ ਬਾਕੀ ਮਾਲ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇ ਰੁਮਾਲ ਵਾਪਿਸ ਜੇਬ ਵਿਚ ਪ ਦਿੰਦੀ ਆ ਬਾਕੀ ਕਪੜੇ ਪੌਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਆ ਜਿੱਦਾਂ ਹੀ ਜੱਸੀ ਆਪਣੀ ਕੱਛੀ ਚੁੱਕਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਸੰਦੀਪ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਰੁਕ
ਸੰਦੀਪ - ਤੁ ਸਾਰੇ ਕਪੜੇ ਪਾਂ ਲਏ ਇਹ ਇਥੇ ਛੱਡ ਦੇ ਕਲ ਨੂੰ ਆਕੇ ਲੇਜੀ
ਜੱਸੀ - ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ) ਰੱਖ ਲਓ ਤੁਸੀ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਕਲ ਨੂੰ
ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਏਦਾ ਫਿਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਦਾ ਉਸਦੇ ਮੁੰਮੇ ਕਿਸੇ ਤੇਲ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਵਿਚ ਹੋਣ ਮਾਲ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੀਲ਼ ਹੋਰ ਰਿਹਾ ਦੀ ਜੱਸੀ ਆਪਣੇ ਬਾਕੀ ਕਪੜੇ ਪਾਂ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਹੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਕਰਦੀ ਆ ਤੇ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਕੇਹਂਦੀ ਥਲੇ ਦੇਖ ਕੇ ਆ ਕੋਈ ਹੈਗਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਗੋਪੀ ਵੀ ਚਲ ਜੰਦਾ ਤੇ ਅਕੇ ਦਸਦਾ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆ ਤੁ ਜਾ ਸਕਦੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਕਲ ਨੂੰ ਕੱਛੀ ਲੈਜੀ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਵਟਰਕੂਲਰ ਤੇ ਟੰਗ ਦੇਣੀ ਜੱਸੀ 11b ਦੀ ਲਿਖ ਕੇ ਫੇਰ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਆ ।
ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਥਲੇ ਚਲ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਹੁਣ ਅਲਾ ਦੁਆਲਾ ਦੇਖ ਥਲੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਬਿਨਾ ਕੱਛੀ ਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜੀਬ ਲਗਦਾ ਪਰ ਉਹ ਹੁਣ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ ਉਹ ਬਿਨਾ ਕੱਛੀ ਹੀ ਥਲੇ ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ ।
ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਇਕ ਹੋਰ ਧਮਕੀ ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ ਜੌ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਪੈਣੀ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਮੁੰਡੇ ਏਦਾ ਦੀ ਹਰਕਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸੀ ।ਪਰ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਲ ਦੀਪ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸਕੂਲ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਹੁਣ ਜੱਸੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਲ ਨੂੰ ਕੀ ਹੋਊਗਾ
ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ