Incest ਬਾਪੂ ਤੇ ਜੱਸੀ

[Kumraboy]

Update kar do

 

[Amli singh]

ਅਪਡੇਟ 24
ਹਾਂਜੀ ਕਿਦਾ ਸਾਰੇ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੋ

ਜੱਸੀ 2 ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਉੱਠ ਜਾਂਦੀ ਆਪਨੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭ ਕੇ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਛਡ ਕੇ ਘਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ਸੁੱਖਾ ਤੇ ਦੀਪ ਪੂਰੀ ਰਾਤ ਜੱਸੀ ਦੀ ਰੱਜ ਕੇ ਫੁਦੀ ਵਜਾਈ ਜੱਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉਪਰ ਰਜਾਈ ਹਾਲ ਨਾਲ ਦੇਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ

ਘਰ ਆ ਕੇ ਓਹ ਕਾਂਤਾ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿ ਦਿੰਦੀ ਆ ਕਾਂਤਾ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਚਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਕੋਲ ਜਾਕੇ
ਜੱਸੀ - ਕਿਦਾ ਮਾਂ ਠੀਕ ਆ
ਮਾਂ - ਅਗੀ
ਜੱਸੀ - ਹੱਮੰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਚਾਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਮਾਂ - ਅੱਛਾ ਸਕੂਲ ਨਹੀ ਜਾਣਾ ਤੂੰ
ਜੱਸੀ - ਲੱਗੀ ਹੋਣ ਤਿਆਰ ( ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ)
ਜੱਸੀ ਨੇ ਅੱਜ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਕਰਟ ਪਾਉਣੀ ਸੀ ਤੇ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਟਾਈ ਲਗੋਨੀ ਸੀ ਜੱਸੀ ਚਿੱਟੀ ਰੰਗ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪਾਕੇ ਤੇ ਚਿੱਟੀ ਪਜਾਮੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਉੱਪਰ ਚਿੱਟੀ ਰੰਗ ਦੀ ਬਰਾ ਪਾਕੇ ਚਿੱਟਾ ਕਮੀਜ਼ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਉੱਪਰ ਟਾਈ ਲਗਾ ਕੇ ਜੱਸੀ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਮੂਹਰੇ ਖੜ ਕੇ ਵਾਲਾ ਨੂੰ ਸਵਾਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਉਸ ਦਾ ਬਾਪੂ ਆ ਜਾਂਦਾ ਖੇਤ ਤੋਂ
ਬਾਪੂ - ਜੱਸੀ ਇਹ ਜੱਸੀ ਪੁੱਤ ਕਿਧਰ ਆ
ਜੱਸੀ - ਬਾਪੂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੁਲੋਂਦੀ ਆ) ਆਜੋ ਬਾਪੂ ਇਧਰ ਆ ਤੇਰਾ ਖਸਮ ਆ ਗਿਆ ਮਾਂ
ਮਾਂ - ਹਰਮਦੀਏ ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਆ
ਜੱਸੀ - ਆਹੋ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਆ
ਬਾਪੂ - ਕੀ ਕਰਦੀ ਆ ਕਾਂਤਾ ਚਲ ਗਈ
ਜੱਸੀ - ਬੱਸ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਾਂਤਾ ਚਲ ਗਈ ਕੰਮ ਕਰਗੀ ਤੁਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਓ
ਬਾਪੂ - ਅੱਛਾ ਕਾਂਤਾ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਘਰ ਕੰਮ ਕਰ ਜਇਆ ਕਰੂਗੀ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਮਗਰ ਅਕੇ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ) ਕਿੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਲਗਦੀ ਵਰਦੀ ਵਿੱਚ ਤੂੰ
ਜੱਸੀ - ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਪਰਨਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬੰਨ੍ਹਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਪਰਨੇ ਦਾ ਰੰਗ ਵੀ ਹਰਾ ਸੀ ਪਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਫਿੱਕਾ ਸੀ ) ਅੱਛਾ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆਉਂਦਾ ਅੱਜ ਆਪਣੀ ਧੀ ਤੇ
ਬਾਪੂ - ਸੱਚ ਤੇਰਾ ਮਾਮਾ ਆਉਣਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਲੈਣ ਕਹਿੰਦੇ ਦਿੱਲੀ ਕੋਈ ਡਾਕਟਰ ਆ ਉਥੋਂ ਇਲਾਜ ਕਰੋਨਾ ਇਹਦਾ
ਜੱਸੀ - ਅੱਛਾ ਕਦੋਂ ਆਉਣਾ ( ਆਪਣੇ ਸ਼ਰਟ ਦੇ ਬਟਨ ਖੁਲਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ) ਬਾਪੂ ਸਕੂਲ ਲਈ ਦੇਰ ਹੁੰਦੀ ਆ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਕਰ੍ਲੀ
ਬਾਪੂ - ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ ਮੈਂ ਵੀ ਸੌਣ ਲੱਗਾ ਤੂੰ ਇਹਦੇ ਕੱਪੜੇ ਕਡ ਕੇ ਰੱਖ ਦੇ ਇਹ ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਉਥੇ ਰਹੂਗੀ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਮੇਰੇ ਪੇਪਰ ਆ ਫੀਸ ਦੇਣੀ ਸਕੂਲ 1500
ਬਾਪੂ - ਤੇਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਆਪੇ ਲੇਜਆ ਕਰ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਮੈ ਸੂਟ ਲੈਣੇ ਆ ਘਰ ਪੌਣ ਲਈ ਠੰਡ ਅਗੀ ਮੋਟੇ ਸੂਟ ਲਿਆ ਦੇ
ਬਾਪੂ - ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ 5000 ਕਡ ਕੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਰਾ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਜੌ ਲੈਣਾ ਲੈਲਾ ਜੈ ਹੋਰ ਲੋੜ ਹੋਈ ਤਾਂ ਦੱਸਦੀ
ਜੱਸੀ - ਪੈਸਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਕਡ ਕੇ ਗਿਨਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ) ਬਾਪੂ ਬਹੁਤ ਆ ਹੋਰ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਖਾਸ ( ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਦੇ ਗਲ ਵਿੱਚ ਬਾਹਾਂ ਪਾਕੇ) ਹੁਣ ਇਹ ਦੱਸੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਸੀ
ਬਾਪੂ - ਕੀ ਕਿਹਾ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਭੁੱਲ ਗਏ ( ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਦੇ ਹੱਥ ਫੜ ਬੁੰਡ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ) ਏਹਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਕਦੋਂ ਕਰਨਾ ਖਾਜ ਹੁੰਦੀ ਇਹਦੇ ਚ
ਬਾਪੂ - ਹੁਣੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾਂ ਚਲ ਪਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੋਟਰ ਤੇ ਸਹੀ ਰਹਿਣਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਚੀਕਾ ਮਾਰ ਮਾਰ ਕੇ ਪੂਰਾ ਪਿੰਡ ਸਿਰ ਤੇ ਚੁੱਕ ਲੈਣਾ ਤੇ ਸਬ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਣਾ ਮੇਰੀ ਧੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆ ( ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਕੇ ਲਕੀਰ ਵਿਚ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ) ਜਾ ਹੁਣ ਫੇਰ ਤੂੰ ਕਹਿਣਾ ਮੈ ਲੇਟ ਹੋ ਗਈ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਚਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਦੀਪ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਹੁਣਾ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਜਗੋਣਾ ਜਾਕੇ
ਬਾਪੂ - ਹੱਸ ਕੇ ਬਹੁਤ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋਈ ਜਾਂਦੀ ਤੂੰ
ਜੱਸੀ - ਏਦਾ ਹੀ ਆ ਮਜੇ ਲੈਣੇ ਅਪਾ ਪਿਉ ਧੀ ਨੇ ਜਿਥੇ ਦਿਲ ਕੀਤਾ ( ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਕੇ ਲਨ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਸਕੂਲ ਬੈਗ ਚੁੱਕ ਲੇਂਦੀ ਅ)

ਜਦੋ ਜੱਸੀ ਦੀਪ ਘਰ ਔਂਦੀ ਤਾਂ ਸੁੱਖਾ ਜਾਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਦੀਪ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਸੀ ਸੁੱਖਾ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸ ਪੈਂਦਾ ਤੇ ਤਿਆਰੀ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਗਰਮ ਰੰਨ ਬਣੀ ਸੀ ਜੱਸੀ
ਸੁੱਖਾ - ਉਹ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਕੈਮ ਜੱਸੀ ਤੂੰ ਲਗਦੀ
ਜੱਸੀ - ਹੋਗੇ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਸ਼ੂਰੂ ਚਲੋ ਚਾਹ ਪੀਲੋ ਮੈ ਲੈਕੇ ਆਈ ਆ
ਸੁੱਖਾ - ਸੱਚੀ ਬਹੁਤ ਫੁਦੀ ਮਾਰੀ ਤੇਰੇ ਵਾਲੀ ਦਾ ਸਵਾਦ ਹੀ ਵੱਖਰਾ
ਜੱਸੀ - ਏਦਾ ਹੀ ਆ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜੋਂ ਦੇਖ ਲੈਂਦਾ ਆਸ਼ਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਮੇਰਾ ਇਹਨੂੰ ਜਗਾ ਪਾਜੀ
ਸੁੱਖਾ - ਦੀਪ ਨੂੰ ਜਗਾ ਕੇ ਬੋਲਦਾ) ਉੱਠ ਉਹ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਚਾਹ ਲੈਕੇ ਆਈ ਆ
ਦੀਪ - ਉੱਠ ਗਿਆ ਪਾਜੀ ਅਗੀ ਤੂੰ
ਜੱਸੀ - ਹੱਮ ਰਾਤ ਹਾਲ ਮੇਰਾ ਬੁਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਹੁਣ ਕਿਦਾ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਪਏ ਆ
ਦੀਪ - ਰਾਤ ਨਾ ਯਾਦ ਕਰਾਂ ਫੇਰ ਕਹੂਗੀ ਛੁੱਟੀ ਹੋਗੀ ( ਬੈਡ ਤੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ) ਚਲ ਗੱਡੀ ਕੱਢਣ ਲਗਾ ਆਜਾ

ਦੀਪ ਗੱਡੀ ਕੱਢਣ ਲਈ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਸੁੱਖੇ ਨੇ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਨੰਗਾ ਲਨ ਫੜਾ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਜੱਸੀ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਦੀ ਫੇਰ ਸੁੱਖੇ ਨੂੰ ਬੋਲਦੀ
ਜੱਸੀ - ਉੱਧਰ ਨੂੰ ਹੋ ਪਾਜੀ ਥਲੇ ਵਰਦੀ ਗੰਦੀ ਹੋ ਜਾਣੀ ( ਸੁੱਖੇ ਦੇ ਸਾਈਡ ਹੋਣ ਤੇ ਉਸਦਾ ਲਨ ਫੜ ਕੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ) ਸਰੱਰਪ ਸ੍ਰਰਪਪ ਕਦੇ ਜੀਭ ਘੁੰਮੋਂਦੀ ਲਨ ਤੇ ਕਦੇ ਟਟੇ ਚੁੰਘਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਗਲੇ ਤਕ ਲੰਗਾ ਕੇ ਚੂਪ ਦੀ ਜੱਸੀ ਸੁੱਖੇ ਦੇ ਲਨ ਤੇ ਫਿਦਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਮੋਟਾ ਵੀ ਤੇ ਵੱਡਾ ਵੀ ਸੀ ਏਸੇ ਲਈ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਨਖਰਾ ਕੀਤੇ ਜੱਸੀ ਲਨ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਲਗ ਗਈ
ਦੀਪ - ਇੱਕਲੇ ਇੱਕਲੇ ਲਗੇ ਆ ਪਾਜੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਥਪੜ ਮਾਰਕੇ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਆਇਆ
ਜੱਸੀ - ਇਕ ਹੱਥ ਦੀਪ ਦੇ ਲਨ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਸੁੱਖੇ ਦਾ ਲਨ ਮੂੰਹ ਚੋ ਬਿਨਾ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਲਮੇ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਦੀਪ ਦੇ ਲਨ ਦੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਕੇ ਕਦੇ ਦੀਪ ਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਸੁੱਖੇ ਦਾ ਲਨ ਚੂਪਦੀ
ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਅਦ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਨਾਲ ਛਡ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਜੱਸੀ ਨੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਲਮੇ ਪਿਆ ਨੂੰ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਮਾਂ ਹੈਨੀ ਦੀਪ ਸਕੂਲ ਛਡ ਆ ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਾਣਾ ਨਹੀਂ ( ਜੱਸੀ ਦਾ ਹੱਥ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਖੇ ਦੇ ਲਨ ਤੇ ਸੀ)
ਦੀਪ ਉੱਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਆ ਸੁੱਖਾ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਰੋਕ ਲੈਂਦਾ
ਸੁੱਖਾ - ਤੂੰ ਵੀ ਆਜੀ ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਤੇ
ਜੱਸੀ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕਲੀ ਨੂੰ ਸੱਦਣਾ ਘਰੇ ਕਹੀਂ ਫੇਰ ਅਉਂਗੀ
ਸੁੱਖਾ - ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਲੇਜਣਾ ਤੇਨੂੰ ਤੇਰੇ ਘਰਦੇ ਭਾਵੇਂ ਵਾਦ ਚ ਆ ਜਾਣ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਕੀ ਕਰੋਨਾ ਤੁਸੀ ਪਾਜੀ ਪਹਿਲਾ
ਸੁੱਖਾ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦਬ ਕੇ) ਜੋ ਕੱਲ ਰਾਤ ਕੀਤਾ ਤੇ ਹੁਣ ਸਵੇਰੇ
ਜੱਸੀ - ਪਾਜੀ ਤੁਹਡਾ ਵਿਆਹ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਮੇਰੇ ਚ ਕੀ ਏਦਾ ਦਾ ਉਹਨਾ ਕਰ ਲਿਉ ਉਹਦੇ ਲਈ ਬਚਾ ਕੇ ਰੱਖੋ ਕੁੱਝ
ਸੁੱਖਾ - ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਓਹ ਨਹੀਂ ਔਂਦੀ ਓਨੇ ਦਿਨ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਆ ਤੇਨੂੰ ਮੈ ਅਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਰਖੂ
ਜੱਸੀ - ਘਰੇ ਕੀ ਕਹੁਗੇ ਹਮ
ਸੁੱਖਾ - ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦਾ ਮੈ ਹੈਗਾ ਤੂੰ ਤਗੜੀ ਰਿਹ
ਜੱਸੀ - ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ ਦੇਖਦੇ ਆ ਹੁਣ ਮੈ ਜਾਂਦੀ ਆ ਆਕੇ ਮਿਲਦੀ ਆ ( ਜੱਸੀ ਸੁੱਖੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰ ਕੇ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਆ )

ਦੀਪ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਛੱਡਣ ਲਈ ਚਲ ਜੰਦਾ ਤੇ ਰਸਤੇ ਚ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਕੀ ਅਸੀਂ ਪਾਜੀ ਘਰੇ ਚਲੇ ਅੱਜ ਤੇ ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਅਵਾਗੇ ਤੇ ਤੂੰ ਘਰੇ ਪੁੱਛ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋਕੇ ਰਾਹੀਂ ਫੇਰ ਅਪਾ ਪਾਜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਤੇ ਨਜਾਰੇ ਲੈਨੇ। ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦੀ ਗਲ ਵੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦਸ ਦਿੱਤੀ ਸੁੱਖਾ ਦੀਪ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਲੈਕੇ ਚੱਲਾ ਆ ਏਸ ਲਈ ਸਕੂਲ ਛਡ ਦੇਣਾ ਉਹਨੇ

ਜੱਸੀ ਠੀਕ ਆ ਕਹ ਕੇ ਗੱਡੀ ਚ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਸਕੂਲ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਕੰਬਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੇ ਅੱਜ ਫੇਰ ਉਹਨਾਂ ਮੁੰਡਿਆ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਦੀਪ ਸਕੂਲ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਫੇਰ ਫ਼ਿਕਰ ਪੇ ਗਿਆ

 

[Kool420]

Nice update waiting for next update

 

[Deepgill1313]

ਅਪਡੇਟ 24
ਹਾਂਜੀ ਕਿਦਾ ਸਾਰੇ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੋ

ਜੱਸੀ 2 ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਉੱਠ ਜਾਂਦੀ ਆਪਨੇ ਕੱਪੜੇ ਲੱਭ ਕੇ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਛਡ ਕੇ ਘਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ਸੁੱਖਾ ਤੇ ਦੀਪ ਪੂਰੀ ਰਾਤ ਜੱਸੀ ਦੀ ਰੱਜ ਕੇ ਫੁਦੀ ਵਜਾਈ ਜੱਸੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉਪਰ ਰਜਾਈ ਹਾਲ ਨਾਲ ਦੇਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ

ਘਰ ਆ ਕੇ ਓਹ ਕਾਂਤਾ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿ ਦਿੰਦੀ ਆ ਕਾਂਤਾ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਚਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਕੋਲ ਜਾਕੇ
ਜੱਸੀ - ਕਿਦਾ ਮਾਂ ਠੀਕ ਆ
ਮਾਂ - ਅਗੀ
ਜੱਸੀ - ਹੱਮੰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਚਾਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਮਾਂ - ਅੱਛਾ ਸਕੂਲ ਨਹੀ ਜਾਣਾ ਤੂੰ
ਜੱਸੀ - ਲੱਗੀ ਹੋਣ ਤਿਆਰ ( ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਆ)
ਜੱਸੀ ਨੇ ਅੱਜ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਸਕਰਟ ਪਾਉਣੀ ਸੀ ਤੇ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਟਾਈ ਲਗੋਨੀ ਸੀ ਜੱਸੀ ਚਿੱਟੀ ਰੰਗ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪਾਕੇ ਤੇ ਚਿੱਟੀ ਪਜਾਮੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਉੱਪਰ ਚਿੱਟੀ ਰੰਗ ਦੀ ਬਰਾ ਪਾਕੇ ਚਿੱਟਾ ਕਮੀਜ਼ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਉੱਪਰ ਟਾਈ ਲਗਾ ਕੇ ਜੱਸੀ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਮੂਹਰੇ ਖੜ ਕੇ ਵਾਲਾ ਨੂੰ ਸਵਾਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਉਸ ਦਾ ਬਾਪੂ ਆ ਜਾਂਦਾ ਖੇਤ ਤੋਂ
ਬਾਪੂ - ਜੱਸੀ ਇਹ ਜੱਸੀ ਪੁੱਤ ਕਿਧਰ ਆ
ਜੱਸੀ - ਬਾਪੂ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੁਲੋਂਦੀ ਆ) ਆਜੋ ਬਾਪੂ ਇਧਰ ਆ ਤੇਰਾ ਖਸਮ ਆ ਗਿਆ ਮਾਂ
ਮਾਂ - ਹਰਮਦੀਏ ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਆ
ਜੱਸੀ - ਆਹੋ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਆ
ਬਾਪੂ - ਕੀ ਕਰਦੀ ਆ ਕਾਂਤਾ ਚਲ ਗਈ
ਜੱਸੀ - ਬੱਸ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਾਂਤਾ ਚਲ ਗਈ ਕੰਮ ਕਰਗੀ ਤੁਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਓ
ਬਾਪੂ - ਅੱਛਾ ਕਾਂਤਾ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਘਰ ਕੰਮ ਕਰ ਜਇਆ ਕਰੂਗੀ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਮਗਰ ਅਕੇ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ) ਕਿੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਲਗਦੀ ਵਰਦੀ ਵਿੱਚ ਤੂੰ
ਜੱਸੀ - ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਪਰਨਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਬੰਨ੍ਹਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਪਰਨੇ ਦਾ ਰੰਗ ਵੀ ਹਰਾ ਸੀ ਪਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਫਿੱਕਾ ਸੀ ) ਅੱਛਾ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆਉਂਦਾ ਅੱਜ ਆਪਣੀ ਧੀ ਤੇ
ਬਾਪੂ - ਸੱਚ ਤੇਰਾ ਮਾਮਾ ਆਉਣਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਲੈਣ ਕਹਿੰਦੇ ਦਿੱਲੀ ਕੋਈ ਡਾਕਟਰ ਆ ਉਥੋਂ ਇਲਾਜ ਕਰੋਨਾ ਇਹਦਾ
ਜੱਸੀ - ਅੱਛਾ ਕਦੋਂ ਆਉਣਾ ( ਆਪਣੇ ਸ਼ਰਟ ਦੇ ਬਟਨ ਖੁਲਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ) ਬਾਪੂ ਸਕੂਲ ਲਈ ਦੇਰ ਹੁੰਦੀ ਆ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਕਰ੍ਲੀ
ਬਾਪੂ - ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ ਮੈਂ ਵੀ ਸੌਣ ਲੱਗਾ ਤੂੰ ਇਹਦੇ ਕੱਪੜੇ ਕਡ ਕੇ ਰੱਖ ਦੇ ਇਹ ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਉਥੇ ਰਹੂਗੀ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਮੇਰੇ ਪੇਪਰ ਆ ਫੀਸ ਦੇਣੀ ਸਕੂਲ 1500
ਬਾਪੂ - ਤੇਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਆਪੇ ਲੇਜਆ ਕਰ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਮੈ ਸੂਟ ਲੈਣੇ ਆ ਘਰ ਪੌਣ ਲਈ ਠੰਡ ਅਗੀ ਮੋਟੇ ਸੂਟ ਲਿਆ ਦੇ
ਬਾਪੂ - ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚੋਂ 5000 ਕਡ ਕੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਰਾ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਜੌ ਲੈਣਾ ਲੈਲਾ ਜੈ ਹੋਰ ਲੋੜ ਹੋਈ ਤਾਂ ਦੱਸਦੀ
ਜੱਸੀ - ਪੈਸਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਕਡ ਕੇ ਗਿਨਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ) ਬਾਪੂ ਬਹੁਤ ਆ ਹੋਰ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਖਾਸ ( ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਦੇ ਗਲ ਵਿੱਚ ਬਾਹਾਂ ਪਾਕੇ) ਹੁਣ ਇਹ ਦੱਸੋ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਸੀ
ਬਾਪੂ - ਕੀ ਕਿਹਾ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਭੁੱਲ ਗਏ ( ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਦੇ ਹੱਥ ਫੜ ਬੁੰਡ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ) ਏਹਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਕਦੋਂ ਕਰਨਾ ਖਾਜ ਹੁੰਦੀ ਇਹਦੇ ਚ
ਬਾਪੂ - ਹੁਣੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾਂ ਚਲ ਪਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੋਟਰ ਤੇ ਸਹੀ ਰਹਿਣਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਚੀਕਾ ਮਾਰ ਮਾਰ ਕੇ ਪੂਰਾ ਪਿੰਡ ਸਿਰ ਤੇ ਚੁੱਕ ਲੈਣਾ ਤੇ ਸਬ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਣਾ ਮੇਰੀ ਧੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆ ( ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਕੇ ਲਕੀਰ ਵਿਚ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ) ਜਾ ਹੁਣ ਫੇਰ ਤੂੰ ਕਹਿਣਾ ਮੈ ਲੇਟ ਹੋ ਗਈ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਚਲ ਜਾਂਦੀ ਆ ਦੀਪ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਹੁਣਾ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਜਗੋਣਾ ਜਾਕੇ
ਬਾਪੂ - ਹੱਸ ਕੇ ਬਹੁਤ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋਈ ਜਾਂਦੀ ਤੂੰ
ਜੱਸੀ - ਏਦਾ ਹੀ ਆ ਮਜੇ ਲੈਣੇ ਅਪਾ ਪਿਉ ਧੀ ਨੇ ਜਿਥੇ ਦਿਲ ਕੀਤਾ ( ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਕੇ ਲਨ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਸਕੂਲ ਬੈਗ ਚੁੱਕ ਲੇਂਦੀ ਅ)

ਜਦੋ ਜੱਸੀ ਦੀਪ ਘਰ ਔਂਦੀ ਤਾਂ ਸੁੱਖਾ ਜਾਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਦੀਪ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਤਾ ਪਿਆ ਸੀ ਸੁੱਖਾ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸ ਪੈਂਦਾ ਤੇ ਤਿਆਰੀ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਗਰਮ ਰੰਨ ਬਣੀ ਸੀ ਜੱਸੀ
ਸੁੱਖਾ - ਉਹ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਕੈਮ ਜੱਸੀ ਤੂੰ ਲਗਦੀ
ਜੱਸੀ - ਹੋਗੇ ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਸ਼ੂਰੂ ਚਲੋ ਚਾਹ ਪੀਲੋ ਮੈ ਲੈਕੇ ਆਈ ਆ
ਸੁੱਖਾ - ਸੱਚੀ ਬਹੁਤ ਫੁਦੀ ਮਾਰੀ ਤੇਰੇ ਵਾਲੀ ਦਾ ਸਵਾਦ ਹੀ ਵੱਖਰਾ
ਜੱਸੀ - ਏਦਾ ਹੀ ਆ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜੋਂ ਦੇਖ ਲੈਂਦਾ ਆਸ਼ਕ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਮੇਰਾ ਇਹਨੂੰ ਜਗਾ ਪਾਜੀ
ਸੁੱਖਾ - ਦੀਪ ਨੂੰ ਜਗਾ ਕੇ ਬੋਲਦਾ) ਉੱਠ ਉਹ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਚਾਹ ਲੈਕੇ ਆਈ ਆ
ਦੀਪ - ਉੱਠ ਗਿਆ ਪਾਜੀ ਅਗੀ ਤੂੰ
ਜੱਸੀ - ਹੱਮ ਰਾਤ ਹਾਲ ਮੇਰਾ ਬੁਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਹੁਣ ਕਿਦਾ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਪਏ ਆ
ਦੀਪ - ਰਾਤ ਨਾ ਯਾਦ ਕਰਾਂ ਫੇਰ ਕਹੂਗੀ ਛੁੱਟੀ ਹੋਗੀ ( ਬੈਡ ਤੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ) ਚਲ ਗੱਡੀ ਕੱਢਣ ਲਗਾ ਆਜਾ

ਦੀਪ ਗੱਡੀ ਕੱਢਣ ਲਈ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਸੁੱਖੇ ਨੇ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਨੰਗਾ ਲਨ ਫੜਾ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਜੱਸੀ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਦੀ ਫੇਰ ਸੁੱਖੇ ਨੂੰ ਬੋਲਦੀ
ਜੱਸੀ - ਉੱਧਰ ਨੂੰ ਹੋ ਪਾਜੀ ਥਲੇ ਵਰਦੀ ਗੰਦੀ ਹੋ ਜਾਣੀ ( ਸੁੱਖੇ ਦੇ ਸਾਈਡ ਹੋਣ ਤੇ ਉਸਦਾ ਲਨ ਫੜ ਕੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ) ਸਰੱਰਪ ਸ੍ਰਰਪਪ ਕਦੇ ਜੀਭ ਘੁੰਮੋਂਦੀ ਲਨ ਤੇ ਕਦੇ ਟਟੇ ਚੁੰਘਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਗਲੇ ਤਕ ਲੰਗਾ ਕੇ ਚੂਪ ਦੀ ਜੱਸੀ ਸੁੱਖੇ ਦੇ ਲਨ ਤੇ ਫਿਦਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਮੋਟਾ ਵੀ ਤੇ ਵੱਡਾ ਵੀ ਸੀ ਏਸੇ ਲਈ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਨਖਰਾ ਕੀਤੇ ਜੱਸੀ ਲਨ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਲਗ ਗਈ
ਦੀਪ - ਇੱਕਲੇ ਇੱਕਲੇ ਲਗੇ ਆ ਪਾਜੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਥਪੜ ਮਾਰਕੇ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਆਇਆ
ਜੱਸੀ - ਇਕ ਹੱਥ ਦੀਪ ਦੇ ਲਨ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਸੁੱਖੇ ਦਾ ਲਨ ਮੂੰਹ ਚੋ ਬਿਨਾ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਲਮੇ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਦੀਪ ਦੇ ਲਨ ਦੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਕੇ ਕਦੇ ਦੀਪ ਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਸੁੱਖੇ ਦਾ ਲਨ ਚੂਪਦੀ
ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਅਦ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਨਾਲ ਛਡ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਜੱਸੀ ਨੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਲਮੇ ਪਿਆ ਨੂੰ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਮਾਂ ਹੈਨੀ ਦੀਪ ਸਕੂਲ ਛਡ ਆ ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਾਣਾ ਨਹੀਂ ( ਜੱਸੀ ਦਾ ਹੱਥ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਖੇ ਦੇ ਲਨ ਤੇ ਸੀ)
ਦੀਪ ਉੱਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਆ ਸੁੱਖਾ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਰੋਕ ਲੈਂਦਾ
ਸੁੱਖਾ - ਤੂੰ ਵੀ ਆਜੀ ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਤੇ
ਜੱਸੀ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕਲੀ ਨੂੰ ਸੱਦਣਾ ਘਰੇ ਕਹੀਂ ਫੇਰ ਅਉਂਗੀ
ਸੁੱਖਾ - ਠੀਕ ਆ ਪਰ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਲੇਜਣਾ ਤੇਨੂੰ ਤੇਰੇ ਘਰਦੇ ਭਾਵੇਂ ਵਾਦ ਚ ਆ ਜਾਣ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਕੀ ਕਰੋਨਾ ਤੁਸੀ ਪਾਜੀ ਪਹਿਲਾ
ਸੁੱਖਾ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦਬ ਕੇ) ਜੋ ਕੱਲ ਰਾਤ ਕੀਤਾ ਤੇ ਹੁਣ ਸਵੇਰੇ
ਜੱਸੀ - ਪਾਜੀ ਤੁਹਡਾ ਵਿਆਹ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਮੇਰੇ ਚ ਕੀ ਏਦਾ ਦਾ ਉਹਨਾ ਕਰ ਲਿਉ ਉਹਦੇ ਲਈ ਬਚਾ ਕੇ ਰੱਖੋ ਕੁੱਝ
ਸੁੱਖਾ - ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਓਹ ਨਹੀਂ ਔਂਦੀ ਓਨੇ ਦਿਨ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਆ ਤੇਨੂੰ ਮੈ ਅਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਰਖੂ
ਜੱਸੀ - ਘਰੇ ਕੀ ਕਹੁਗੇ ਹਮ
ਸੁੱਖਾ - ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦਾ ਮੈ ਹੈਗਾ ਤੂੰ ਤਗੜੀ ਰਿਹ
ਜੱਸੀ - ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਪਾਜੀ ਦੇਖਦੇ ਆ ਹੁਣ ਮੈ ਜਾਂਦੀ ਆ ਆਕੇ ਮਿਲਦੀ ਆ ( ਜੱਸੀ ਸੁੱਖੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰ ਕੇ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਆ )

ਦੀਪ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਛੱਡਣ ਲਈ ਚਲ ਜੰਦਾ ਤੇ ਰਸਤੇ ਚ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਕੀ ਅਸੀਂ ਪਾਜੀ ਘਰੇ ਚਲੇ ਅੱਜ ਤੇ ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਅਵਾਗੇ ਤੇ ਤੂੰ ਘਰੇ ਪੁੱਛ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋਕੇ ਰਾਹੀਂ ਫੇਰ ਅਪਾ ਪਾਜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਤੇ ਨਜਾਰੇ ਲੈਨੇ। ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦੀ ਗਲ ਵੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦਸ ਦਿੱਤੀ ਸੁੱਖਾ ਦੀਪ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਲੈਕੇ ਚੱਲਾ ਆ ਏਸ ਲਈ ਸਕੂਲ ਛਡ ਦੇਣਾ ਉਹਨੇ

ਜੱਸੀ ਠੀਕ ਆ ਕਹ ਕੇ ਗੱਡੀ ਚ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਸਕੂਲ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਕੰਬਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੇ ਅੱਜ ਫੇਰ ਉਹਨਾਂ ਮੁੰਡਿਆ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਦੀਪ ਸਕੂਲ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਫੇਰ ਫ਼ਿਕਰ ਪੇ ਗਿਆ

ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਪਡੇਟ

 

[Captian]

Very hot story

 

[gaddarbnda]

bhut garm update

 

[Amli singh]

ਅਪਡੇਟ 25
ਹਾਂਜੀ ਕਿਦਾ ਸਾਰੇ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੋ
ਜੱਸੀ ਠੀਕ ਆ ਕਹ ਕੇ ਗੱਡੀ ਚ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਸਕੂਲ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਕੰਬਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੇ ਅੱਜ ਫੇਰ ਉਹਨਾਂ ਮੁੰਡਿਆ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਦੀਪ ਸਕੂਲ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਫੇਰ ਫ਼ਿਕਰ ਪੇ ਗਿਆ
ਜਿਦਾ ਹੀ ਜੱਸੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਆ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਰੋਜ ਦੀ ਤਰਾਂ ਮੁੰਡਿਆ ਦੀਆ ਢਣੀਆ ਦੇਖ ਦੇਖ ਕੇ ਸਵਾਦ ਲੇ ਰਹੀਆਂ ਸੀ । ਸਾਰਿਆ ਕੋਲੋ ਲੰਘ ਕੇ ਜੱਸੀ ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਕਲਾਸਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ
3 ਪਰੀਐਡ ਫੇਰ ਕੰਪਿਊਟਰ ਦਾ ਸੀ ਸਾਰੀ ਕਲਾਸ ਚਲ ਗਈ ਜੱਸੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਪਰ ਜਾਊਂਗੀ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਗਲ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਬੱਸ ਕੱਛੀ ਲੈਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆਜੁ ਗਈ
ਜੱਸੀ ਨੇ ਅਲਾ ਦੁਆਲਾ ਦੇਖ ਕੇ ਕਲਾਸ ਤੋ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਹੁਣਾ ਦੀ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਚਲ ਗਈ ਉਹ ਕਲਾਸ ਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਾਂ ਜੱਸੀ ਸਮਜ ਗਈ ਉਹ ਉਪਰ ਚਲ ਗਏ ਆ । ਜੱਸੀ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੇਖ ਕੇ ਉਪਰ ਨੂੰ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਨ ਲਗੀ ਪੌੜੀਆ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਬੈਠੇ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਅਖਾ ਗੁਮਾ ਕੇ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਜਾਣ ਦਾ ਕੇਹਂਦਾ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਹਥ ਕਰਕੇ ) ਅੰਦਰ ਚਲ ਆਉਂਦੇ ਅਸੀਂ
ਜੱਸੀ - ਤੁਸੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਆਉਣ ਨੂੰ ਮੈ ਅਗੀ ਹੁਣ ਮੌੜ ਦੋ ਮੈ ਇਥੋਂ ਚਲ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਾਹ ਤੋ ਫੜ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਲੇਹ ਜਾਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਜੱਸੀ ਵੀ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਤੇ ਮਗਰ ਦੇਖਦੀ ਉਹ ਸਾਰੇ ਖੜੇ ਹੋ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਜਿਦਾ ਹੀ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਲਈ ਕੇਹਂਦਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਚਲ ਜੰਦੇ ਆ
ਰਵੀ - ਹੋਰ ਕਿਦਾ ਜੱਸੀ ਠੀਕ ਆ
ਜੱਸੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਰਵੀ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਖੜੀ ਸੀ
ਰਵੀ - ਕੋਲ ਪਾਈ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ) ਡਰਦੀ ਕਿਉ ਆ ਹੁਣ ਤੋਂ ਅਪਾ ਦੋਸਤ ਆ ਸਾਰੇ ਠੀਕ ਆ
ਜੱਸੀ - ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਕੋਈ ਏਦਾ ਤੰਗ ਕਰਦਾ ਤੁਸੀ ਮੇਰੀ ਮਜਬੂਰੀ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾ ਰਹੇ ਸੀ ਕਲ ਤੇ ਹੁਣ ਵੀ
ਰਵੀ - ਨਹੀਂ ਤੁ ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਆਈ ਆ ਅਸੀਂ ਕੇਹੜਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲਿਆਂਦਾ ਤੇਨੂੰ
ਜੱਸੀ - ਜੌ ਕਲ ਧਮਕਾਇਆ ਸੀ ਓਹ ਸਬ ਕੀ ਸੀ ਦੋਸਤੀ ਕਿੰਨਾ ਕੁੱਝ ਕੀਤਾ ਤੁਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਰਵੀ - ਚਲ ਸੋਰੀ ਮਾਫ ਕਰਦੇ ਉਰੇ ਆ ਕੋਲ ਮੇਰੇ
ਜੱਸੀ - ਕਿਉ ਏਥੇ ਹੀ ਠੀਕ ਆ
ਰਵੀ - ਕੱਛੀ ਲੈਣੀ ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੋਲ ਆ ਨਹੀ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਜੱਸੀ - ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਦੋਸਤ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਰਵੀ - ਜੌ ਮਰਜੀ ਸਮਜ ਲਾ ਇਧਰ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬੁਲਾ ਲਿਆ
ਜੱਸੀ - ਇਕ ਹੋਰ ਧਮਕੀ ! ਤੁਸੀ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਸਮਜਦੇ (ਮਗਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਰਵੀ ਦੇ ਕੋਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਫੇਰ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਦੇਖਦੀ ਸਾਰੇ ਉਥੇ ਹੀ ਖੜੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਫੇਰ ਅੰਦਰ ਚਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਰਵੀ ਕੋਲ ਖੜ ਜਾਂਦੀ )
ਰਵੀ - ਬੁਲਾਇਆ ਨਹੀਂ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕੀ ਗਲ
ਜੱਸੀ - ਤੁ ਸਧ ਲਾ
ਰਵੀ - ਉੱਠ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਵਾਪਿਸ ਅਕੇ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਜੱਸੀ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਖੜੀ ਸੀ ਰਵੀ ਨੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਾਹ ਫੜ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਧਕੇ ਨਾਲ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਛਡ ਦੇ ਬਾਕੀ ਔਂਦੇ ਆ
ਰਵੀ - ਕੋਈ ਨੀਂ ਕੋਈ ਕੁਝ ਨੀ ਕੇਹਂਦਾ

ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਵੀ ਕਲਾਸ ਰੂਮ ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਕਿਦਾ ਫੇਰ ਜੱਸੀ ਠੀਕ ਆ
ਗੋਪੀ - ਰਵੀ ਨੇ ਤਾਂ ਮਜੇ ਲੈਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਦੋਸਤੀ ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੋਗੀ
ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਕਲਾਸ ਦੇ ਬੈਂਚ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਮਨਜੂਰ ਮੈਨੂ ਮੇਰਾ ਸਮਾਨ ਦੇਇਓ ਤੇ ਮੈ ਜਾਵਾ
ਸ਼ਮੀ - ਕਿਹੜਾ ਸਮਾਨ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨੀ ਬੱਸ ਤੇਰੀ ਕੱਛੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਹਮ ਦਿਓ ਵਾਪਿਸ ( ਜੱਸੀ ਰਵੀ ਦੇ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਫੀਲ ਕਰਦੀ ਪਰ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੀ ਨਹੀਂ )
ਸੰਦੀਪ - ਚਲ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਆ ਪਹਿਲਾ ਬੋਲ ਕੇ ਦੱਸ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਤੋ ਇਹ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਸੀ ਹੈਰਾਨ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਮੁਹ ਫੇਰ ਲੈਂਦੀ ਆ
ਗੋਪੀ - ਚਲ ਆਹੀ ਦੱਸ ਦੇ ਅੱਜ ਕਿਹੜੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪਾਈ ਆ ਅੱਜ
ਜੱਸੀ - ਤੇਨੂੰ ਕਿਉ ਦੱਸਾ
ਸ਼ਮੀ - ਕੋਈ ਨਾ ਦਸੁ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪ ਵੀ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਆ ( ਰਵੀ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੁੱਲੋਂਦਾ)
ਜੱਸੀ - ਕਲ ਜੋਂ ਤੁਸੀ ਕਿਹਾ ਮੈ ਕੀਤਾ ਪਲੀਜ਼ ਅੱਜ ਜਾਨ ਦਿਓ ਮੈਨੂੰ
ਸੰਦੀਪ - ਜਿਦਾ ਅੱਜ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਓਦਾ ਕਰੂਗੀ ਤਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਜਾਨ ਦਿਆਗੇ (ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ ਸ਼ਮੀ ਕੋਲ ਜਾਣ ਨੂੰ ਕੇਹਂਦਾ )
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦੀ ਗਲ ਸੁਣ ਕੇ ਚੁੱਪ ਕਰਗੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹ ਕਲ ਵਾਂਗ ਕੁਝ ਕਰਨਗੇ ਫੇਰ ਤੋ । ਜੱਸੀ ਰਵੀ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚੋ ਉੱਠ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾਕੇ ਬਾਹਰ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਅੰਦਰ ਅਕੇ ਤੇ ਸ਼ਮੀ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਹਸ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ) ਬੈਠੋ ਜੀ
ਗੋਪੀ - ਜੱਸੀ ਤੇਨੂੰ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਇਕ ਦੋਸਤੀ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਸਿਰਫ ਦੋਸਤੀ
ਜੱਸੀ - ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਕੇ ਸ਼ਮੀ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਉਸ ਨੂੰ ਬੈਠਣ ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼ਮੀ ਦਾ ਸਖਤ ਲਨ ਨੋਟਿਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ) ਆਹ ਆ ਤੁਹਡੀ ਦੋਸਤੀ ਦੇਖ ਹੀ ਰਹੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਦੇਖ ਤੇਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੰਗ ਨਹੀਂ ਕਰੂਗਾ ਬੱਸ ਏਦਾ ਹੀ ਮਾੜਾ ਮੋਟਾ ਅਪਾ ਮਜਾ ਕਰਿਆ ਕਰਨਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਓਹ ਵੀ ਜੈ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਐ ਤਾਂ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰੀ ਮਰਜੀ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਹੈਗੀ ਪਰ ਆ ਜ਼ੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਰੋਜ ਰੋਜ ਕਲਾਸ ਬੰਕ਼ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮੈ ਫੇਲ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੇ ਬਦਨਾਮ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਮਜੇ ਮਿਲ ਜਾਣੇ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਬਦਨਾਮੀ ਮਿਲ ਜਾਣੀ ਰੋਜ ਰੋਜ ਏਦਾ ਕਰਨ ਨਾਲ
ਗੋਪੀ - ਤੇਨੂੰ ਫੇਲ ਹੋਣ ਦਾ ਡਰ ਆ ਅਸੀਂ ਬੈਠੇ ਆ ਓਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਸਰ ਤੇਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੇਹਂਦਾ ਸਭ ਦੇ ਰਾਜ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਚਾਚੇ ਦਾ ਖਾਸ ਆ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਦਾ ਪ੍ਰਿਸੀਪਲ ਹੋਰ ਦਸ
ਸੰਦੀਪ - ਪੇਪਰ ਤੇਨੂੰ ਰਵੀ ਤੇ ਗੋਪੀ ਕਰਾ ਦੇਣਗੇ
ਜੱਸੀ - ਸੋਚਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਓਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹਨਾ ਨਹੀਂ ਚੋਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਡਰ ਸੀ ਕੋਈ ਦੇਖ ਨਾ ਲਵੇ ਤੇ ਰੌਲਾ ਨਾ ਪ ਦੇਵੇ ) ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰੌਲਾ ਪਾਂ ਦਿੱਤਾ
ਰਵੀ - ਸਾਡਾ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਆ ਕੇ ਅਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਦੋਸਤੀ ਮਨਜੂਰ ਆ ਪਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਲ ਵਾਂਗੂ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਤੁਸੀ ਜਦ ਤਕ ਮੇਰੀ ਮਰਜੀ ਨਹੀਂ
ਸੰਦੀਪ - ਮਰਜੀ ਸਬ ਦੀ ਹੋਊਗੀ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ
ਸ਼ਮੀ - ਜੈ ਦੋਸਤੀ ਮਨਜੂਰ ਆ ਤਾਂ ਦਸ ਤੇਰੀ ਕੱਛੀ ਦਾ ਰੰਗ ਕੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਸਾਰਿਆ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ) ਕਿਦਾ ਤਰਸੇ ਪਏ ਆ ਸੁਣਨ ਲਈ
ਸ਼ਮੀ ਦੇ ਹੱਥ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਕੋਲ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁਹੋ ਸੁਣਦਾ ਤਾਂ ਸਿਦਾ ਹੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਦਿੰਦਾ ਜੱਸੀ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਿਸਕ ਕੇ ਸ਼ਮੀ ਦੇ ਹੱਥ ਚੁੱਕ ਦਿੰਦੀ ਆ
ਰਵੀ - ਹੁਣ ਦੋਸਤੀ ਹੋਗੀ ਤੇ ਸਬ ਫ਼ਿਕਰ ਸਾਡੀ ਆ ਤੂੰ ਰੋਜ ਆਉਣਾ ਇਥੇ ਅਪਾ ਮਿਲ ਕੇ ਗੱਲਾ ਬਾਤਾ ਕਰਿਆ ਕਰਨੀਆਂ
ਗੋਪੀ - ਅੱਛਾ ਤੁ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕਰਦਾ ਗੱਲਾ ਜੱਸੀ ਨਾਲ
ਸੰਦੀਪ - ਕੋਈ ਨਾ ਜੱਸੀ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਦੋਸਤ ਆ ਅਪਾ ਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣ ਦੇਣਾ ਇਹ ਸਬ ਕੁਝ ਇਹਦੀ ਇਜਤ ਆਪਣੀ ਆ ਹੁਣ
ਸ਼ਮੀ - ਆਹੋ ਆਹੋ ਬਈ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜੱਸੀ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਆਪਣੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਮਤਲਬ ਕੀ ਤੇਰਾ ਹਮ ( ਇਕਦਮ ਉਸਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚੋ ਉੱਠ ਖੜ ਦੀ ਆ )
ਗੋਪੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੱਸ ਤੁ ਹੁਣ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤ ਆ ਤਾਂ ਆਪਾ ਨੇ ਤੇਰਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣਾ
ਰਵੀ - ਕੰਮ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਦਸ ਦੀ ਸੰਘੀ ਨਾ ਜੈ ਕੋਈ ਲੋੜ ਹੋਈ ਤਾਂ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਖੜੀ ਹੋਕੇ ਸੰਦੀਪ ਵੱਲ ਨੂੰ ਪਿੱਠ ਸੀ ਤਾਂ ਸੰਦੀਪ ਵੀ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਮਗਰੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ) ਕੋਈ ਨਾ ਲੋੜ ਤਾਂ ਪੇ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਰਵੀ - ਚਲੋ ਹੁਣ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਵਾਪਿਸ ਕਰਦੋ
ਸੰਦੀਪ - ਕੋਈ ਨੀ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਆ ( ਮਗਰੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਕੇ ਇਕ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੇ ਨਾਲ ਮੰਮੈ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ) ਜੱਸੀ ਨੇ ਕਿਹੜਾ ਜਾਣਾ ਕੀਤੇ
ਜੱਸੀ - ਦੋਸਤੀ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਕਿਤੇ ਤੁਸੀ ਮੇਰਾ ਫਾਇਦਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕ ਰਹੇ
ਸ਼ਮੀ - ਨਾ ਨਾ ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਖਾਸ ਦੋਸਤ ਆ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਤੇਨੂੰ
ਗੋਪੀ - ਆਹੋ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਕੇ ਤਾਂ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਦੇ ਆ
ਰਵੀ - ਪੁੱਛ ਲਾ ਕੀ ਪੁੱਛਣਾ
ਸ਼ਮੀ - ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਜੱਸੀ ਵਿਚ ਹਲੇ ਵੀ ਡਰ ਲਗਦਾ ਉਹਨੇ ਸਾਨੂੰ ਉਤਲੇ ਮਨੋ ਦੋਸਤ ਕੇਹਾ ਦਿਲ ਤੋ ਨਹੀਂ ਏਸ ਲਈ ਇਸ ਨੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਲਗਦਾ
ਸੰਦੀਪ - ਅੱਛਾ ! ਜੱਸੀ ਸੱਚ ਆ ਇਹ ਗੱਲ ( ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ )
ਜੱਸੀ - ਜਿਦਾ ਹੀ ਸੰਦੀਪ ਵੱਖ ਹੁੰਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਲਗਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਜੱਸੀ ਕੋਲੋ ਜੱਸੀ ਇਕਦਮ ਜਬਾਵ ਦਿੰਦੀ ਹੋਈ ) ਨਹੀਂ ਆਪਾ ਦੋਸਤ ਆ ਹੁਣ ਤੋਂ ਸੱਚੀ
ਸੰਦੀਪ - ਸਾਨੂੰ ਕਿਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਤੂੰ ਦਿਲੋ ਕਹਿੰਦੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਤੁਸੀ ਦੱਸੋ ਕਿੱਦਾ ਯਕੀਨ ਕਰੂਗੇ
ਸੰਦੀਪ - ਬਿਨਾਂ ਝਿਜਕੇ) ਆਪਣੀ ਬਰਾ ਉਤਾਰ ਹੁਣੇ
ਜੱਸੀ - ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਹੋਰ ਵੱਡੀਆਂ ਹੋਗੀਆਂ ਹੈਰਾਨੀ ਵਿੱਚ ਪਰ ਓਹ ਵੀ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਮਜੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਜੱਸੀ ਨੇ ਟਾਈ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਕਮੀਜ ਦੇ ਬਟਨ ਖੋਲ ਕੇ ਤੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਆਪਣੀ ਚਿੱਟੀ ਬਰਾ ਖੋਲ ਕੇ ਨੰਗੇ ਮੱਮੈ ਲੈਕੇ ਓਹਨਾ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ ਗਈ ) ਹੁਣ ਯਕੀਨ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਕੋਲ ਆਕੇ ਜੱਸੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚੁੰਮ ਕੇ) ਠੀਕ ਆ ਸ਼ਰਟ ਬੰਦ ਕਰਲੈ ਤੇ ਬਰਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਲਾਸਾਂ ਲਗਾ ਅਗਲੀਆ
ਜੱਸੀ - ਤੇ ਹੁਣ ਇਸਦਾ ਕੀ ਕਰਾਂ ( ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜੀ ਬਰਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ
ਰਵੀ - ਇਹ ਲੈਜਾ ਤੇ ਆ ਲ੍ਹੇ ਤੇਰੀ ਕੱਛੀ ਯਕੀਨ ਹੋਗਿਆ ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਤੋਂ ਅਪਾ ਦੋਸਤ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਯਾਰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤਾਂ ਮੰਮੇਂ ਚੁੰਘਣ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਗ ਗਿਆ
ਰਵੀ - ਦਿਲ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕਰਦਾ ਸਾਲ਼ੇ ਸੋਹਣੇ ਕਿੰਨੇ ਆ ਗੋਲ ਗੋਲ
ਗੋਪੀ - ਤੇ ਮੋਟੇ ਵੀ
ਸੰਦੀਪ - ਚੁੰਗਾ ਦੇ ਜੱਸੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਆਪਣੇ
ਜੱਸੀ - ਆਪਣੀ ਮੋਮਿਆ ਦੀ ਤਰੀਫ ਸੁਣ ਕੇ ਹਲਕਾ ਜੇਹਾ ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਰਟ ਦੇ ਬਟਨ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ) ਕਲ ਨੂੰ ਉਹ ਵੀ ਇਕ ਦਿਨ ਸਿਰਫ ਇਕ ਜਾਣਾ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁਣ ਰੋਜ ਆਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ
ਰਵੀ - ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ ਤੂੰ ਸੋਹਣੀ ਇੰਨੀ ਆ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਗੋਪੀ - ਠੀਕ ਆ ਕੋਈ ਗਲ ਨੀ ਜਿਦਾ ਤੇਨੂੰ ਠੀਕ ਲੱਗੇ
ਸ਼ਮੀ - ਚਲ ਠੀਕ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਠੀਕ ਆ ਸਾਰਿਆ ਨੂੰ ਮਨਜੂਰ ਆ ਅਜੋ ਗਲੇ ਮਿਲ ਕੇ ਦੋਸਤੀ ਪੱਕੀ ਕਰੋ
ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਇਕਠੇ ਹੋ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪੌਦੇ ਕੋਈ ਮਗਰੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪੌਂਦਾ ਤੇ ਕੋਈ ਅਗੋ ਰਵੀ ਨੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਮਗਰੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਮੁੰਮੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਗੋਪੀ ਨੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਇਕ ਸਾਈਡ ਤੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਈ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ਮੀ ਨੇ ਇਕ ਸਾਈਡ ਤੋਂ ਸੰਦੀਪ ਅੱਗੋ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਕੇ ਬੁੰਡ ਮਸਲ ਦਿੰਦਾ ਜੱਸੀ ਦਾ ਵੀ ਛੁਡੌਣ ਦਾ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਬਾਕੀ ਕਲ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰਹੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਤੇ ਅਪਾ ਦੋਸਤ ਵਾਂਗ ਰਹਿਣਾ

ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਹਾਂ ਬੋਲ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਕਲਾਸ ਚ ਬਾਹਰ ਖੜਨ ਨੂੰ ਕਹਿ ਕੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਸਲਾਹ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਉਥੇ ਖੜਨ ਦਾ ਬੋਲ ਕੇ ਸੰਦੀਪ ਬੁੰਡ ਪਲੋਸ ਦਿੰਦਾ ਏ ਤੇ ਸਾਰੇ ਬਾਰੋ ਬਾਰੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਥੱਲੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਆ ਤੇ ਅਖੀਰ ਜੱਸੀ ਵੀ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਬਰਾ ਦੇ ਮੌਮੇ ਇਧਰ ਉਧਰ ਹਿਲਦੇ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਭਾਰੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਲਮਕ ਵੀ ਰਹੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਕਲਾਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਤੁਰਦੀ ਦੇ ਹਿਲਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਸਬ ਨੂੰ ਅਣਦੇਖਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਲਾਸ੍ਟ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬਾਕੀ ਕਲਾਸਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਛੁੱਟੀ ਹੋਗੀ ਦੀਪ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਲੈਣ ਨੂੰ

ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਚ

 

[kalasingh]

ghaint

 

[Deepgill1313]

ਅਪਡੇਟ 25
ਹਾਂਜੀ ਕਿਦਾ ਸਾਰੇ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੋ
ਜੱਸੀ ਠੀਕ ਆ ਕਹ ਕੇ ਗੱਡੀ ਚ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਸਕੂਲ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਪੈਰ ਕੰਬਣ ਲੱਗੇ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੇ ਅੱਜ ਫੇਰ ਉਹਨਾਂ ਮੁੰਡਿਆ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਦੀਪ ਸਕੂਲ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਫੇਰ ਫ਼ਿਕਰ ਪੇ ਗਿਆ
ਜਿਦਾ ਹੀ ਜੱਸੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਆ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਰੋਜ ਦੀ ਤਰਾਂ ਮੁੰਡਿਆ ਦੀਆ ਢਣੀਆ ਦੇਖ ਦੇਖ ਕੇ ਸਵਾਦ ਲੇ ਰਹੀਆਂ ਸੀ । ਸਾਰਿਆ ਕੋਲੋ ਲੰਘ ਕੇ ਜੱਸੀ ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਕਲਾਸਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ
3 ਪਰੀਐਡ ਫੇਰ ਕੰਪਿਊਟਰ ਦਾ ਸੀ ਸਾਰੀ ਕਲਾਸ ਚਲ ਗਈ ਜੱਸੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਉਪਰ ਜਾਊਂਗੀ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਗਲ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਬੱਸ ਕੱਛੀ ਲੈਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆਜੁ ਗਈ
ਜੱਸੀ ਨੇ ਅਲਾ ਦੁਆਲਾ ਦੇਖ ਕੇ ਕਲਾਸ ਤੋ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਹੁਣਾ ਦੀ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਚਲ ਗਈ ਉਹ ਕਲਾਸ ਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਾਂ ਜੱਸੀ ਸਮਜ ਗਈ ਉਹ ਉਪਰ ਚਲ ਗਏ ਆ । ਜੱਸੀ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੇਖ ਕੇ ਉਪਰ ਨੂੰ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਨ ਲਗੀ ਪੌੜੀਆ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਬੈਠੇ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਅਖਾ ਗੁਮਾ ਕੇ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਜਾਣ ਦਾ ਕੇਹਂਦਾ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਹਥ ਕਰਕੇ ) ਅੰਦਰ ਚਲ ਆਉਂਦੇ ਅਸੀਂ
ਜੱਸੀ - ਤੁਸੀ ਕਿਹਾ ਸੀ ਆਉਣ ਨੂੰ ਮੈ ਅਗੀ ਹੁਣ ਮੌੜ ਦੋ ਮੈ ਇਥੋਂ ਚਲ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਾਹ ਤੋ ਫੜ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਲੇਹ ਜਾਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਜੱਸੀ ਵੀ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਤੇ ਮਗਰ ਦੇਖਦੀ ਉਹ ਸਾਰੇ ਖੜੇ ਹੋ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਜਿਦਾ ਹੀ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਲਈ ਕੇਹਂਦਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਚਲ ਜੰਦੇ ਆ
ਰਵੀ - ਹੋਰ ਕਿਦਾ ਜੱਸੀ ਠੀਕ ਆ
ਜੱਸੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੀ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਰਵੀ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਖੜੀ ਸੀ
ਰਵੀ - ਕੋਲ ਪਾਈ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ) ਡਰਦੀ ਕਿਉ ਆ ਹੁਣ ਤੋਂ ਅਪਾ ਦੋਸਤ ਆ ਸਾਰੇ ਠੀਕ ਆ
ਜੱਸੀ - ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਕੋਈ ਏਦਾ ਤੰਗ ਕਰਦਾ ਤੁਸੀ ਮੇਰੀ ਮਜਬੂਰੀ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾ ਰਹੇ ਸੀ ਕਲ ਤੇ ਹੁਣ ਵੀ
ਰਵੀ - ਨਹੀਂ ਤੁ ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਆਈ ਆ ਅਸੀਂ ਕੇਹੜਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲਿਆਂਦਾ ਤੇਨੂੰ
ਜੱਸੀ - ਜੌ ਕਲ ਧਮਕਾਇਆ ਸੀ ਓਹ ਸਬ ਕੀ ਸੀ ਦੋਸਤੀ ਕਿੰਨਾ ਕੁੱਝ ਕੀਤਾ ਤੁਸੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਰਵੀ - ਚਲ ਸੋਰੀ ਮਾਫ ਕਰਦੇ ਉਰੇ ਆ ਕੋਲ ਮੇਰੇ
ਜੱਸੀ - ਕਿਉ ਏਥੇ ਹੀ ਠੀਕ ਆ
ਰਵੀ - ਕੱਛੀ ਲੈਣੀ ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੋਲ ਆ ਨਹੀ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਜੱਸੀ - ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਦੋਸਤ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਰਵੀ - ਜੌ ਮਰਜੀ ਸਮਜ ਲਾ ਇਧਰ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬੁਲਾ ਲਿਆ
ਜੱਸੀ - ਇਕ ਹੋਰ ਧਮਕੀ ! ਤੁਸੀ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਸਮਜਦੇ (ਮਗਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਰਵੀ ਦੇ ਕੋਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਫੇਰ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਦੇਖਦੀ ਸਾਰੇ ਉਥੇ ਹੀ ਖੜੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਫੇਰ ਅੰਦਰ ਚਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਰਵੀ ਕੋਲ ਖੜ ਜਾਂਦੀ )
ਰਵੀ - ਬੁਲਾਇਆ ਨਹੀਂ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕੀ ਗਲ
ਜੱਸੀ - ਤੁ ਸਧ ਲਾ
ਰਵੀ - ਉੱਠ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਵਾਪਿਸ ਅਕੇ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਜੱਸੀ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਖੜੀ ਸੀ ਰਵੀ ਨੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬਾਹ ਫੜ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਧਕੇ ਨਾਲ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਛਡ ਦੇ ਬਾਕੀ ਔਂਦੇ ਆ
ਰਵੀ - ਕੋਈ ਨੀਂ ਕੋਈ ਕੁਝ ਨੀ ਕੇਹਂਦਾ

ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਵੀ ਕਲਾਸ ਰੂਮ ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਕਿਦਾ ਫੇਰ ਜੱਸੀ ਠੀਕ ਆ
ਗੋਪੀ - ਰਵੀ ਨੇ ਤਾਂ ਮਜੇ ਲੈਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਦੋਸਤੀ ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੋਗੀ
ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਕਲਾਸ ਦੇ ਬੈਂਚ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਮਨਜੂਰ ਮੈਨੂ ਮੇਰਾ ਸਮਾਨ ਦੇਇਓ ਤੇ ਮੈ ਜਾਵਾ
ਸ਼ਮੀ - ਕਿਹੜਾ ਸਮਾਨ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨੀ ਬੱਸ ਤੇਰੀ ਕੱਛੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਹਮ ਦਿਓ ਵਾਪਿਸ ( ਜੱਸੀ ਰਵੀ ਦੇ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਫੀਲ ਕਰਦੀ ਪਰ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੀ ਨਹੀਂ )
ਸੰਦੀਪ - ਚਲ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਆ ਪਹਿਲਾ ਬੋਲ ਕੇ ਦੱਸ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਤੋ ਇਹ ਉਮੀਦ ਨਹੀ ਸੀ ਹੈਰਾਨ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਮੁਹ ਫੇਰ ਲੈਂਦੀ ਆ
ਗੋਪੀ - ਚਲ ਆਹੀ ਦੱਸ ਦੇ ਅੱਜ ਕਿਹੜੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕੱਛੀ ਪਾਈ ਆ ਅੱਜ
ਜੱਸੀ - ਤੇਨੂੰ ਕਿਉ ਦੱਸਾ
ਸ਼ਮੀ - ਕੋਈ ਨਾ ਦਸੁ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪ ਵੀ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਆ ( ਰਵੀ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੁੱਲੋਂਦਾ)
ਜੱਸੀ - ਕਲ ਜੋਂ ਤੁਸੀ ਕਿਹਾ ਮੈ ਕੀਤਾ ਪਲੀਜ਼ ਅੱਜ ਜਾਨ ਦਿਓ ਮੈਨੂੰ
ਸੰਦੀਪ - ਜਿਦਾ ਅੱਜ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਓਦਾ ਕਰੂਗੀ ਤਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਜਾਨ ਦਿਆਗੇ (ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ ਸ਼ਮੀ ਕੋਲ ਜਾਣ ਨੂੰ ਕੇਹਂਦਾ )
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦੀ ਗਲ ਸੁਣ ਕੇ ਚੁੱਪ ਕਰਗੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹ ਕਲ ਵਾਂਗ ਕੁਝ ਕਰਨਗੇ ਫੇਰ ਤੋ । ਜੱਸੀ ਰਵੀ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚੋ ਉੱਠ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾਕੇ ਬਾਹਰ ਦੇਖਦੀ ਤੇ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਅੰਦਰ ਅਕੇ ਤੇ ਸ਼ਮੀ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਹਸ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ) ਬੈਠੋ ਜੀ
ਗੋਪੀ - ਜੱਸੀ ਤੇਨੂੰ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਇਕ ਦੋਸਤੀ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਸਿਰਫ ਦੋਸਤੀ
ਜੱਸੀ - ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਕੇ ਸ਼ਮੀ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਉਸ ਨੂੰ ਬੈਠਣ ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼ਮੀ ਦਾ ਸਖਤ ਲਨ ਨੋਟਿਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ) ਆਹ ਆ ਤੁਹਡੀ ਦੋਸਤੀ ਦੇਖ ਹੀ ਰਹੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਦੇਖ ਤੇਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੰਗ ਨਹੀਂ ਕਰੂਗਾ ਬੱਸ ਏਦਾ ਹੀ ਮਾੜਾ ਮੋਟਾ ਅਪਾ ਮਜਾ ਕਰਿਆ ਕਰਨਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਓਹ ਵੀ ਜੈ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਐ ਤਾਂ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰੀ ਮਰਜੀ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਹੈਗੀ ਪਰ ਆ ਜ਼ੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਰੋਜ ਰੋਜ ਕਲਾਸ ਬੰਕ਼ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮੈ ਫੇਲ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੇ ਬਦਨਾਮ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਮਜੇ ਮਿਲ ਜਾਣੇ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਬਦਨਾਮੀ ਮਿਲ ਜਾਣੀ ਰੋਜ ਰੋਜ ਏਦਾ ਕਰਨ ਨਾਲ
ਗੋਪੀ - ਤੇਨੂੰ ਫੇਲ ਹੋਣ ਦਾ ਡਰ ਆ ਅਸੀਂ ਬੈਠੇ ਆ ਓਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਸਰ ਤੇਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੇਹਂਦਾ ਸਭ ਦੇ ਰਾਜ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਚਾਚੇ ਦਾ ਖਾਸ ਆ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਦਾ ਪ੍ਰਿਸੀਪਲ ਹੋਰ ਦਸ
ਸੰਦੀਪ - ਪੇਪਰ ਤੇਨੂੰ ਰਵੀ ਤੇ ਗੋਪੀ ਕਰਾ ਦੇਣਗੇ
ਜੱਸੀ - ਸੋਚਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਓਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹਨਾ ਨਹੀਂ ਚੋਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਡਰ ਸੀ ਕੋਈ ਦੇਖ ਨਾ ਲਵੇ ਤੇ ਰੌਲਾ ਨਾ ਪ ਦੇਵੇ ) ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰੌਲਾ ਪਾਂ ਦਿੱਤਾ
ਰਵੀ - ਸਾਡਾ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਆ ਕੇ ਅਸੀਂ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਦੋਸਤੀ ਮਨਜੂਰ ਆ ਪਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਲ ਵਾਂਗੂ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਤੁਸੀ ਜਦ ਤਕ ਮੇਰੀ ਮਰਜੀ ਨਹੀਂ
ਸੰਦੀਪ - ਮਰਜੀ ਸਬ ਦੀ ਹੋਊਗੀ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ
ਸ਼ਮੀ - ਜੈ ਦੋਸਤੀ ਮਨਜੂਰ ਆ ਤਾਂ ਦਸ ਤੇਰੀ ਕੱਛੀ ਦਾ ਰੰਗ ਕੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਸਾਰਿਆ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ) ਕਿਦਾ ਤਰਸੇ ਪਏ ਆ ਸੁਣਨ ਲਈ
ਸ਼ਮੀ ਦੇ ਹੱਥ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਕੋਲ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁਹੋ ਸੁਣਦਾ ਤਾਂ ਸਿਦਾ ਹੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਦਿੰਦਾ ਜੱਸੀ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਿਸਕ ਕੇ ਸ਼ਮੀ ਦੇ ਹੱਥ ਚੁੱਕ ਦਿੰਦੀ ਆ
ਰਵੀ - ਹੁਣ ਦੋਸਤੀ ਹੋਗੀ ਤੇ ਸਬ ਫ਼ਿਕਰ ਸਾਡੀ ਆ ਤੂੰ ਰੋਜ ਆਉਣਾ ਇਥੇ ਅਪਾ ਮਿਲ ਕੇ ਗੱਲਾ ਬਾਤਾ ਕਰਿਆ ਕਰਨੀਆਂ
ਗੋਪੀ - ਅੱਛਾ ਤੁ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕਰਦਾ ਗੱਲਾ ਜੱਸੀ ਨਾਲ
ਸੰਦੀਪ - ਕੋਈ ਨਾ ਜੱਸੀ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਦੋਸਤ ਆ ਅਪਾ ਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣ ਦੇਣਾ ਇਹ ਸਬ ਕੁਝ ਇਹਦੀ ਇਜਤ ਆਪਣੀ ਆ ਹੁਣ
ਸ਼ਮੀ - ਆਹੋ ਆਹੋ ਬਈ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜੱਸੀ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਆਪਣੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਮਤਲਬ ਕੀ ਤੇਰਾ ਹਮ ( ਇਕਦਮ ਉਸਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚੋ ਉੱਠ ਖੜ ਦੀ ਆ )
ਗੋਪੀ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੱਸ ਤੁ ਹੁਣ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤ ਆ ਤਾਂ ਆਪਾ ਨੇ ਤੇਰਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣਾ
ਰਵੀ - ਕੰਮ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਦਸ ਦੀ ਸੰਘੀ ਨਾ ਜੈ ਕੋਈ ਲੋੜ ਹੋਈ ਤਾਂ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਖੜੀ ਹੋਕੇ ਸੰਦੀਪ ਵੱਲ ਨੂੰ ਪਿੱਠ ਸੀ ਤਾਂ ਸੰਦੀਪ ਵੀ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਮਗਰੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ) ਕੋਈ ਨਾ ਲੋੜ ਤਾਂ ਪੇ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਰਵੀ - ਚਲੋ ਹੁਣ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਵਾਪਿਸ ਕਰਦੋ
ਸੰਦੀਪ - ਕੋਈ ਨੀ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਆ ( ਮਗਰੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਕੇ ਇਕ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੇ ਨਾਲ ਮੰਮੈ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ) ਜੱਸੀ ਨੇ ਕਿਹੜਾ ਜਾਣਾ ਕੀਤੇ
ਜੱਸੀ - ਦੋਸਤੀ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਕਿਤੇ ਤੁਸੀ ਮੇਰਾ ਫਾਇਦਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕ ਰਹੇ
ਸ਼ਮੀ - ਨਾ ਨਾ ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਖਾਸ ਦੋਸਤ ਆ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਤੇਨੂੰ
ਗੋਪੀ - ਆਹੋ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਕੇ ਤਾਂ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਦੇ ਆ
ਰਵੀ - ਪੁੱਛ ਲਾ ਕੀ ਪੁੱਛਣਾ
ਸ਼ਮੀ - ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਜੱਸੀ ਵਿਚ ਹਲੇ ਵੀ ਡਰ ਲਗਦਾ ਉਹਨੇ ਸਾਨੂੰ ਉਤਲੇ ਮਨੋ ਦੋਸਤ ਕੇਹਾ ਦਿਲ ਤੋ ਨਹੀਂ ਏਸ ਲਈ ਇਸ ਨੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਲਗਦਾ
ਸੰਦੀਪ - ਅੱਛਾ ! ਜੱਸੀ ਸੱਚ ਆ ਇਹ ਗੱਲ ( ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ )
ਜੱਸੀ - ਜਿਦਾ ਹੀ ਸੰਦੀਪ ਵੱਖ ਹੁੰਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਲਗਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਜੱਸੀ ਕੋਲੋ ਜੱਸੀ ਇਕਦਮ ਜਬਾਵ ਦਿੰਦੀ ਹੋਈ ) ਨਹੀਂ ਆਪਾ ਦੋਸਤ ਆ ਹੁਣ ਤੋਂ ਸੱਚੀ
ਸੰਦੀਪ - ਸਾਨੂੰ ਕਿਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਤੂੰ ਦਿਲੋ ਕਹਿੰਦੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਤੁਸੀ ਦੱਸੋ ਕਿੱਦਾ ਯਕੀਨ ਕਰੂਗੇ
ਸੰਦੀਪ - ਬਿਨਾਂ ਝਿਜਕੇ) ਆਪਣੀ ਬਰਾ ਉਤਾਰ ਹੁਣੇ
ਜੱਸੀ - ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਹੋਰ ਵੱਡੀਆਂ ਹੋਗੀਆਂ ਹੈਰਾਨੀ ਵਿੱਚ ਪਰ ਓਹ ਵੀ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਮਜੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਜੱਸੀ ਨੇ ਟਾਈ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਕਮੀਜ ਦੇ ਬਟਨ ਖੋਲ ਕੇ ਤੇ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਆਪਣੀ ਚਿੱਟੀ ਬਰਾ ਖੋਲ ਕੇ ਨੰਗੇ ਮੱਮੈ ਲੈਕੇ ਓਹਨਾ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ ਗਈ ) ਹੁਣ ਯਕੀਨ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਕੋਲ ਆਕੇ ਜੱਸੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚੁੰਮ ਕੇ) ਠੀਕ ਆ ਸ਼ਰਟ ਬੰਦ ਕਰਲੈ ਤੇ ਬਰਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕਲਾਸਾਂ ਲਗਾ ਅਗਲੀਆ
ਜੱਸੀ - ਤੇ ਹੁਣ ਇਸਦਾ ਕੀ ਕਰਾਂ ( ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜੀ ਬਰਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ
ਰਵੀ - ਇਹ ਲੈਜਾ ਤੇ ਆ ਲ੍ਹੇ ਤੇਰੀ ਕੱਛੀ ਯਕੀਨ ਹੋਗਿਆ ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਤੋਂ ਅਪਾ ਦੋਸਤ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਯਾਰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤਾਂ ਮੰਮੇਂ ਚੁੰਘਣ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਗ ਗਿਆ
ਰਵੀ - ਦਿਲ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕਰਦਾ ਸਾਲ਼ੇ ਸੋਹਣੇ ਕਿੰਨੇ ਆ ਗੋਲ ਗੋਲ
ਗੋਪੀ - ਤੇ ਮੋਟੇ ਵੀ
ਸੰਦੀਪ - ਚੁੰਗਾ ਦੇ ਜੱਸੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਆਪਣੇ
ਜੱਸੀ - ਆਪਣੀ ਮੋਮਿਆ ਦੀ ਤਰੀਫ ਸੁਣ ਕੇ ਹਲਕਾ ਜੇਹਾ ਮੁਸਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਰਟ ਦੇ ਬਟਨ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ) ਕਲ ਨੂੰ ਉਹ ਵੀ ਇਕ ਦਿਨ ਸਿਰਫ ਇਕ ਜਾਣਾ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੁਣ ਰੋਜ ਆਹੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ
ਰਵੀ - ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ ਤੂੰ ਸੋਹਣੀ ਇੰਨੀ ਆ ਕੀ ਕਰੀਏ
ਗੋਪੀ - ਠੀਕ ਆ ਕੋਈ ਗਲ ਨੀ ਜਿਦਾ ਤੇਨੂੰ ਠੀਕ ਲੱਗੇ
ਸ਼ਮੀ - ਚਲ ਠੀਕ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਠੀਕ ਆ ਸਾਰਿਆ ਨੂੰ ਮਨਜੂਰ ਆ ਅਜੋ ਗਲੇ ਮਿਲ ਕੇ ਦੋਸਤੀ ਪੱਕੀ ਕਰੋ
ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਇਕਠੇ ਹੋ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪੌਦੇ ਕੋਈ ਮਗਰੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪੌਂਦਾ ਤੇ ਕੋਈ ਅਗੋ ਰਵੀ ਨੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਮਗਰੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਮੁੰਮੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਗੋਪੀ ਨੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਇਕ ਸਾਈਡ ਤੋ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਈ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ਮੀ ਨੇ ਇਕ ਸਾਈਡ ਤੋਂ ਸੰਦੀਪ ਅੱਗੋ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਕੇ ਬੁੰਡ ਮਸਲ ਦਿੰਦਾ ਜੱਸੀ ਦਾ ਵੀ ਛੁਡੌਣ ਦਾ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਬਾਕੀ ਕਲ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰਹੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਤੇ ਅਪਾ ਦੋਸਤ ਵਾਂਗ ਰਹਿਣਾ

ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਹਾਂ ਬੋਲ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਕਲਾਸ ਚ ਬਾਹਰ ਖੜਨ ਨੂੰ ਕਹਿ ਕੇ ਅੰਦਰ ਕੋਈ ਸਲਾਹ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਉਥੇ ਖੜਨ ਦਾ ਬੋਲ ਕੇ ਸੰਦੀਪ ਬੁੰਡ ਪਲੋਸ ਦਿੰਦਾ ਏ ਤੇ ਸਾਰੇ ਬਾਰੋ ਬਾਰੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਥੱਲੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਆ ਤੇ ਅਖੀਰ ਜੱਸੀ ਵੀ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਕਲਾਸ ਵੱਲ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਬਰਾ ਦੇ ਮੌਮੇ ਇਧਰ ਉਧਰ ਹਿਲਦੇ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਭਾਰੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਲਮਕ ਵੀ ਰਹੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਕਲਾਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਤੁਰਦੀ ਦੇ ਹਿਲਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਸਬ ਨੂੰ ਅਣਦੇਖਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਲਾਸ੍ਟ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬਾਕੀ ਕਲਾਸਾਂ ਲਗਾ ਕੇ ਛੁੱਟੀ ਹੋਗੀ ਦੀਪ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਲੈਣ ਨੂੰ

ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਚ

ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਅਪਡੇਟ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਦੀ ਉਡੀਕ

 

[R!€k]