Incest ਬਾਪੂ ਤੇ ਜੱਸੀ
- Thread starterAmli singh
- Start date
- 359,420
Aman_k_s
Member
- 220
- 339
- 64
ਅਪਡੇਟ 31
ਹਾਂਜੀ ਕਿਦਾ ਸਾਰੇ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੋ
ਜੱਸੀ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ ਉੱਠ ਕੇ ਨਹਾ ਧੋ ਕੇ ਪਾਠ ਕਰਨ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਦਿਨਾ ਬਾਅਦ ਜੱਸੀ ਨੇ ਪਾਠ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਕਾਂਤਾ ਕਿਰਪਾਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਮੂਹ ਹੱਥ ਧੋ ਕੇ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਪਾਠ ਕਰਕੇ ਕਾਂਤਾ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਉੱਠ ਗਈ
ਕਾਂਤਾ - ਹਾਂ ਚਾਹ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਲੈਲਾ ਪੁੱਤ
ਜੱਸੀ - ਇਹ ਸਬ ਜੌ ਕੁੱਝ ਵੀ ਕੱਲ ਹੋਇਆ ਦੱਸੀ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ
ਕਾਂਤਾ - ਨਹੀਂ ਨਹੀ ਮੈ ਕਿਉ ਦੱਸਣਾ ਮੇਰਾ ਰਾਜ ਵੀ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਹੀ ਗਿਆ ਤੇ ਉਦਾ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਮਜ਼ੇ ਲੈਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਅੱਛਾ ਤੇ ਤੂੰ ਆਪਣੀਆ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜਾ ਦਵਾ ਤਾਂ ਹਮ
ਕਾਂਤਾ - ਮੈ ਬਹੁਤ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਵੱਖਰਾ ਵੱਖਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈਕੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਪਰ ਜੌ ਮਜਾ ਤੇਰੇ ਪਿਉ ਨਾਲ ਆਇਆ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਇਸੇ ਦੀ ਖੁਸੀ ਲਈ ਕਰਨਾ ਪਿਆ
ਜੱਸੀ - ਇਕ ਦਾ ਤ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਤੇਰੀ ਕੁੜੀ ਦਾ
ਕਾਂਤਾ - ਆਹੋ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਨੇ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ ਤੂੰ ਉਹ ਹੁਣ ਵੀ ਕਰਦੀ ਆ
ਕਾਂਤਾ - ਉਹਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਬਾਹਰ ਆ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਤੇਰੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ( ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਕਰਦੀ ) ਤੂੰ ਕਿੱਦਾ ਇਹਦੇ ਹੱਥ ਅਗੀ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰੀ ਛਡ ਚਾਹ ਦੇ ਤੇ ਰੋਟੀ ਪਕਾ ਦੇ ਮੈ ਜਲਦੀ ਜਾਣਾ ਸਕੂਲ਼
ਜੱਸੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਵਰਦੀ ਪੌਂਦੀ ਆ ਚਿੱਟੀ ਕੱਛੀ ਤੇ ਬਰਾ ਪਾਕੇ ਨੀਲੀ ਸਕਰਟ ਤੇ ਚਿੱਟੀ ਕਮੀਜ ਸਿਰ ਤੇ ਚਿੱਟਾ ਦੁਮਾਲਾ ਬੰਨ ਲੈਂਦੀ ਜੱਸੀ ਦਾ ਬਾਪੂ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੇ ਕਾਂਤਾ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਕਹਿਕੇ ਸਕੂਲ ਲਈ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਆ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਮੀ ਤੇ ਗੋਪੀ ਖੜੇ ਮਿਲਦੇ ਓਹਨਾ ਨੂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਲੈਕੇ ਜਾਂ ਨੂੰ ਜੱਸੀ ਆਪਣਾ ਬੈਗ ਸ਼ਮੀ ਨੂੰ ਫੜਾ ਕੇ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਦੇਖ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਬਾਈਕ ਤੇ
ਗੋਪੀ - ਚਲੀਏ
ਜੱਸੀ - ਹਾਂ ਹਾਂ ਚੱਲ ( ਜੱਸੀ ਇਕ ਪਾਸੇ ਲੱਤਾ ਕਰਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ)
ਸ਼ਮੀ - ਕਿੱਦਾ ਠੀਕ ਆ ਜੱਸੀ
ਜੱਸੀ - ਹਾਏ ਠੰਡ ਕਿੰਨੀ ਲੱਗਦੀ ਬਾਈਕ ਤੇ ਕਾਰ ਹੈਨੀ ਸੀ
ਗੋਪੀ - ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਬਾਈਕ ਤੇ ਔਂਦੇ ਆ ਕੋਈ ਨੀ ਜੈ ਤੂੰ ਰੋਜ ਆਉਣਾ ਤਾਂ ਕਾਰ ਲੈਕੇ ਆਜਾ ਗੇ
ਜੱਸੀ - ਨਾ ਰਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ( ਸ਼ਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ ) ਠੰਡ ਬਹੁਤ ਆ ਤੇ ਕੀ ਪਲੈਨ ਕੀਤਾ
ਸ਼ਮੀ - ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂੰਮੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ) ਜੌ ਤੂੰ ਕਹੇਂ ਓਦਾ ਹੋਜੂ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਬਹੁਤ ਆ ਓਹਦੇ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਭੌਂਕੀ ਕਲ ਮੈਨੂੰ
ਗੋਪੀ - ਨਾ ਕਰ ਗੁੱਸਾ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਤੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਹੋਰ ਸੋਹਣੀ ਲਗਦੀ ਤੇ ਫ਼ਿਰ ਤੇਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ
ਜੱਸੀ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਮਸਕੇ ਲਗੋਂਦੇ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਸਹੀ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਗੋਪੀ ( ਜੱਸੀ ਦਾ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਪਟ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦਾ)
ਜੱਸੀ - ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋਜਾ ਤੂੰ ( ਸ਼ਮੀ ਦੇ ਕੰਨ ਕੋਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ)
ਸ਼ਮੀ - ਅੱਜ ਤਾਂ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋਣਾ ਪੈਣਾ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤ ਦੀ ਬੇਸਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਬਦਲਾ ਲੈਣਾ ਆਪਾ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ( ਸਹੀ ਹੌਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ) ਸਕੂਲ ਆ ਗਿਆ ਗੋਪੀ ਮੈਨੂੰ ਬਾਹਰ ਉਤਾਰ ਦੇਈ
ਗੋਪੀ - ਕੋਈ ਨੀ ਚਲ ਤੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਅਜੇ
ਜੱਸੀ - ਪਰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਜੈ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਮੈਡਮ ਅਗੀ
ਤਿੰਨੇ ਜਾਣੇ ਬਾਈਕ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਕਲਾਸਾਂ ਵੱਲ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ ਸ਼ਮੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਬੇਗ ਰੱਖਣ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਗੋਪੀ ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਬੁਲੋਂਣ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ
ਸ਼ਮੀ - ਜੱਸੀ ਬੇਗ ਰੱਖ ਕੇ ਮੁੜਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਕਹਿੰਦਾ) ਠੰਡ ਕਿੰਨੀ ਆ ਅੱਜ ਗਰਮ ਹੋਜੀਏ
ਜੱਸੀ - ਆਪਣੇ ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖ ਤੂੰ ਜੋਂ ਕਰਨਾ ਸੀ ਕਲ ਕਰ ਲਿਆ
ਸ਼ਮੀ - ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਮਗਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਦੋਨੀ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਸਕੂਲ ਅਜੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ ) ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਵਿਚ ਪੌਣ ਦਿੱਤਾ
ਜੱਸੀ - ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲਦੇ ਕਿ ਮੈਡਮ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹੁਣ ਦੇਖ ਲੋ ਉਹਦੇ ਲੱਛਣ ( ਪੌੜੀਆਂ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਜੱਸੀ ਖੁਦ ਅੱਗੇ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਸਮੀ ਮਗਰ ਮਗਰ ਆ ਰਿਹਾਂ ਸੀ ਦੋਨੀ ਜਾਨੇ ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਚਲ ਜਾਂਦੇ ਆ ਜਿੱਥੇ ਰਵੀ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਬੈਠੇ ਸੀ )
ਜੱਸੀ - ਗੋਪੀ ਕਿੱਥੇ ਆ ਆਇਆ ਨੀ ਤੇ ਮੈਡਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਈ
ਸੰਦੀਪ - ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੂੰ ਅਗੀ ਓਹ ਵੀ ਆਜੂ
ਰਵੀ - ਆਜਾ ਬੈਠ ਇਧਰ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਲਗਦਾ ਕੀਤੇ ਉਹ ਜੈਦਾ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਨਾ ਕਰੇ
ਮੈਡਮ ਰਵੀ ਤੇ ਸਰ ਤਿੰਨੇ ਜਣੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ ਸੰਦੀਪ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਕੋਲ ਖੜੀ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਸਾਰੇ ਬੈਠ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆ ਗੱਲਾ ਸੁਣ ਰਹੇ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਸਰ ਜੀ ਆਪਾ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਗਲ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦਿੰਦੇ ਤੇ ਤੁਸੀ ਸਾਨੂੰ
ਸਰ - ਹਾਂ ਪਰ ਬਚਿਆ ਮੂਹਰੇ ਕਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਆ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਕਹਿਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਹੁੰਦਾ
ਰਵੀ - ਆਹੋ ਜੈ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਮੈਡਮ ਨਾਲ ਧਕਾ ਕਰਦੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਬੁਰਾ ਲਗਣਾ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤ ਕੋਲੋ ਮਾਫੀ ਮੰਗੇ ਮੈਡਮ
ਮੈਡਮ - ਇਹ ਕੀ ਗਲ ਹੋਈ ਜੌ ਮੈ ਕਰਦੀ ਉਹਦਾ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਆ ਜੋਂ ਤੁਸੀ ਕਰਦੇ ਉਸਦਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਜੈ ਮੇਰਾ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਤਾਂ ਤੁਹਡਾ ਵੀ ਲਗਜੁ ਫੇਰ ਹਿਸਾਬ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਜਾਣਾ
ਗੋਪੀ - ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਬਾਹ ਤੋ ਫੜ ਕੇ) ਤੇਰਾ ਹਿਸਾਬ ਇੱਥੇ ਹੀ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਮੈ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੱਸ ਇਸਨੇ ਮੇਰੀ ਬੇਅਸਤੀ ਕੀਤੀ ਮਾਫੀ ਮੰਗੇ ਤੇ ਜਾਵੇ
ਮੈਡਮ - ਤੁ ਕੋਈ ਮਹਾਰਾਣੀ ਨਹੀਂ ਜੌ ਤੂੰ ਕਹੇਂ ਓਦਾ ਹੋਜੂ ਮੈ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦੀ ਮਾਫੀ
ਸ਼ਮੀ - ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਮੈਡਮ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪੋਂਦਾ) ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਮੰਗਾ ਲੈਂਦੇ ਆ ਸਰ ਜੀ ਤੁਸੀ ਜਾਓ
ਸਰ - ਨਹੀਂ ਸ਼ਮੀ ਏਦਾ ਦਾ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰਿਓ ( ਸਰ ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਸਮਜੋਂਦਾ ਤੇ ਮਾਫੀ ਮੰਗਣ ਲਈ ਕਹਿ ਦਿੰਦਾ )
ਮੈਡਮ - ਸਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ) ਸੋਰੀ ਜੱਸੀ ਅੱਗੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਤੈਨੂੰ ਕੁੱਝ ਕਹਿੰਦੀ
ਸੰਦੀਪ - ਠੀਕ ਆ ਜੱਸੀ
ਜੱਸੀ - ਹਾ ਵਿਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦੀ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੋਢੇ ਉਪਰ ਦੀ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਕੇ) ਜਾਓ ਮੈਡਮ ਹੁਣ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਨਾ ਕਰਿਓ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸ਼ਮੀ ਤੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਦਾ ਪਤਾ ਆ
ਮੈਡਮ ਤੇ ਸਰ ਚਲ ਜਾਂਦੇ ਆ ਹੁਣ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਜੱਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਏ ਜੱਸੀ ਅਜੇ ਵੀ ਸੰਦੀਪ ਦੀ ਜੱਫੀ ਵਿਚ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਸੱਜੇ ਮੂੰਮੇ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ
ਸੰਦੀਪ - ਠੀਕ ਆ ਤੂੰ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਨੰਗੀ ਕਰਨੀ ਆ ਕੀਤੀ ਨਹੀਂ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਲਗਦਾ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਧੜਕਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਜਦੋ ਗਲ ਕੀਤੀ ਮੈ
ਸੰਦੀਪ - ਅੱਛਾ ਦਿਖਾ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਖੱਬੇ ਮੂੰਮੇ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਦਬ ਦਿੰਦਾ ) ਆਹੋ ਯਾਰ ਚਲ ਨਾ ਡਰ ਹੁਣ ਅਸੀ ਹੈਗੇ ਆ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਕਿਸੇ ਗਲ ਦੀ
ਗੋਪੀ - ਮੈ ਵੀ ਦੇਖਣਾ ਜੱਸੀ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਨੂੰ
ਰਵੀ - ਮੇਰੇ ਲਨ ਦੀ ਦੇਖਲਾ ਉਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜੋਰ ਨਾਲ ਧੜਕ ਦਾ ਆ ( ਸਾਰੇ ਹੱਸ ਪੈਂਦੇ)
ਜੱਸੀ - ਤੁਸੀ ਕਿਉ ਇਕਦੂਜੇ ਨੂੰ ਗਾਲਾ ਕਡ ਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਚਲੋ ਹੁਣ ਕਲਾਸ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਆ ਚਲੀਏ ਬਾਅਦ ਚ ਔਂਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਹਮ ਚਲੋ ਚਲੋ ਪਹਿਲਾਂ ਗੋਪੀ ਦੇਖ ਕੇ ਆ ਕੋਈ ਹੈਗਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪੌੜੀਆ ਕੋਲ
ਸੰਦੀਪ - ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮੇਜ ਤੇ ਬੈਠਣ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ) ਬੈਠ ਜਾ ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਪੇਪਰ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋ ਜਾਨੇ ਤੇਨੂੰ ਨਕਲ ਮਰਾ ਦੇਣੀ ਕੀ ਕਰਨਾ ਕਲਾਸ ਲਗਾ ਕੇ
ਜੱਸੀ - ਗੋਪੀ ਥੱਲੇ ਚਲ ਜਾਂਦਾ) ਦਿਲ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਲਾਸ ਲਗਾਉਣ ਨੂੰ
ਸ਼ਮੀ - ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਐ ਬਈ ਮੈ ਚਲਦਾ ਤੁਸੀ ਬੈਠੋ ਗੋਪੀ ਗਿਆ ਫੇਰ ਮੈ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਆਜੂ
ਸੰਦੀਪ - ਚਲ ਠੀਕ ਆ ਨਾਲੇ ਕੁਝ ਖਾਣ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਆਈ ( ਰਵੀ ਨੂੰ ) ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ
ਰਵੀ - ਮੇ ਚੱਲਾ ਬਾਥਰੂਮ ਹੋਕੇ ਔਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਚੱਲੇ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਜਾਣ ਦੇ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਅਪਾ ਬੈਠ ਦੇ ਆ ਅਜਣਗੇ ਬਾਅਦ ਚ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ( ਜਦੋ ਸਾਰੇ ਚਲ ਗਏ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੇ ਬਾਹਰ ਅਕੇ ਇਕ ਵਾਰ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ )
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਤੂੰ ਡਰੀ ਕਿਉ ਲਗਦੀ ਆ ਬੈਠ ਜਾ ਕੋਈ ਗਲਬਾਤ ਸੁਣਾ
ਜੱਸੀ - ਨਹੀ ਬੱਸ ਉਦਾ ਹੀ ਡਰੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਮੈਡਮ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸ ਨਾ ਦੇਵੇ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫੜ ਮੇਜ਼ ਤੇ ਬਿਠਾ ਦਿੰਦਾ) ਨਹੀਂ ਦੱਸਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ( ਆਪ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਕਰ ਦਿੰਦਾਂ)
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਹੀ) ਠੀਕ ਆ ਨਹੀ ਡਰਦੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਡਰ ਲਗਦਾ ਹੁਣ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਕੰਦ ਨਾਲ ਲਗਾ ਲੈਂਦਾ) ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਕਿਉਂ ਲੱਗਦਾ ਡਰ
ਜੱਸੀ - ਕੰਦ ਨਾਲ ਪਿੱਠ ਲੱਗਦੀ ਤੇ) ਕਿਤੇ ਤੁਸੀ ਅੱਗੇ ਨਾ ਵੱਧ ਜਾਓ
( ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਲਗਾ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ)
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੁੱਕਲ ਵਿਚ ਲੇਂਦਾ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਚੂਸਣ ਲਗਾ ਰਿਹਾ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਤੇ ਉਹ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਗਲ ਵਿੱਚ ਬਾਹਾਂ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਹੁਣ ਦੋਨੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜੱਸੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੌਕੇ) ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਖੜਾ ਕਰ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦਰਵਾਜੇ ਨਾਲ ਲਗਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਖਿਆਲ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਸੀ ਸੰਦੀਪ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇਣ ਦਾ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਸਾਰਿਆ ਚੋ ਸੰਦੀਪ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਸੰਦੀਪ ਨੇ ਮੂਹੋ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਜੱਸੀ ਚੁੱਪ ਸੀ ਜੱਸੀ ਆਪਣੀ ਕੋਟੀ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨੂੰ ਖ਼ੁਦ ਮੁੰਮੇ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਫ਼ਿਰ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂੰਮੇ ਨੂੰ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ) ਜੱਸੀ ਤੇਰੇ ਦੁੱਧ ਚੁੰਗਣੇ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ
ਜੱਸੀ - ਆਹ ਮਗਰ ਚਲਦੇ ਆ ਅਜੋ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਬੈਂਚ ਤੇ ਲਮੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਖੋਲ ਕੇ ਬਰਾ ਦੀਆਂ ਤਣੀਆਂ ਬਾਹਾ ਵਿੱਚ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਮੁੰਮੇ ਨੰਗੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ) ਤੇਰੇ ਮੱਮੇਂ ਸੱਚੀ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਆ ( ਜੱਸੀ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਝੁਕ ਕੇ ਇਕ ਮੁੰਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪੌਂਦਾ ਤੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਮਸਲਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਕਦੇ ਉਹ ਦੱਬ ਕੇ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਨਿੱਪਲ ਨੂੰ ਫੜ ਉਂਗਲੀ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਨਾਲ ਮਸਲ ਤੇ ਖਿੱਚ ਦਿੰਦਾ
ਜੱਸੀ - ਆਪਣਾ ਇਕ ਹੱਥ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਸਿਰ ਵਿਚ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ) ਅਹਆਆ ਅਹਾਆ ਹਾਏ ਹਾਏ
ਸੰਦੀਪ - ਬਹੁਤ ਸੁਆਦ ਲਗਦਾ ਤੇਰੈ ਦੁੱਧ ਜੱਸੀਏ ( ਓਹ ਦੋਨੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਮਗਨ ਹੋਏ ਸੀ ਤੇ ਰਵੀ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਆਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦਾ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਦੇਖਦਾ ਤਾਂ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਬੱਸ ਉਦਾ ਹੀ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕੁੰਡੀ ਨਹੀਂ ਲਗਾਈ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਹਾਏ ਹਾਏ ਰੂਕਿਓ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਮੈ ਏਦਾ ਹੀ ਛੁੱਟ ਜਾਣਾ ( ਜੱਸੀ ਇੱਕ ਹੱਥ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ )
ਰਵੀ - ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ) ਸੰਦੀਪ ਪਾਜੀ ਮੈ ਵੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਜੱਸੀ ਇਕਦਮ ਤਬਕ ਜਾਂਦੇ) ਸਾਲਾ ਡਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸਾਰਾ ਮਜ਼ੇ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਲਨ ਦੇਤਾ
ਜੱਸੀ - ਇਹਨੂੰ ਅਕਲ ਨਹੀਂ ਆਉਣੀ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਤਾਂ ਮੁੜ ਜਾਂਦਾ
ਰਵੀ - ਅੱਛਾ ਤੇਰਾ ਵੀ ਹੁਣ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਚਲ ਤੇਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਮਜ਼ਾ ਦਿੰਦੈ ਆ ( ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਬਾਹ ਤੋ ਫੜ ਬੈਂਚ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜੱਸੀ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬੈਠੀ ਸੀ ਨੰਗੇ ਮੁੰਮੇ ਲੈਕੇ)
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ) ਹੁਣ
ਸੰਦੀਪ - ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਹੋਗੇ ਉਹਨੇ ਤੇਨੂੰ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਲਾਇਆ ਕਰ ਲੈਣ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਤੇ ਰਵੀ ਦੂਜੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਲੈਂਦਾ)
ਜੱਸੀ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਹੋਰ ਕਾਮੁਕ ਫੀਲ ਹੁੰਦਾ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਦੋ ਮੁੰਡੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ ਸੀ) ਹੋਲੀ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਾ ਪ ਦਿਓ ਕੋਈ
ਰਵੀ - ਤੇਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਬਰ ਕਿੱਥੇ ਹੁੰਦਾ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ)
ਸੰਦੀਪ - ਸਹੀ ਗਲ ਆ ਸਾਲੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਾਮੁਕ ਆ ਬੰਦਾ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਮੁੰਮਾ ਫੜ ਦਬਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ aa )
ਜੱਸੀ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਦੋਹਰੀ ਮਾਰ ਝਲਣੀ ਔਖੀ ਸੀ ਉਸਦਾ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਲਗਾਤਾਰ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਾਈ ਸੀ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਜੱਸੀ ਦੀ ਸਕਰਟ ਉਪਰ ਨੂੰ ਕਰਕੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਆ
ਜੱਸੀ - ਆਹ ( ਸੰਦੀਪ ਕੋਲੋ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਛੁਡਾ ਕੇ) ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਉਹ ਹਾਏ ਰਵੀ ( ਰਵੀ ਦੇ ਹੱਥ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਸਾਈਡ ਕਰਦੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ ਆ ਇਕ ਲਤ ਸੰਦੀਪ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਤੇ ਇਕ ਰਵੀ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਸਾਈਡ ਤੋਂ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਹਟਾ ਦਿੰਦੀ) ਰਵੀ ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਹੁਣ ਫੇਰ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਇੱਕ ਰਵੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜਕੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ) ਹਾਏ ਮਸਲ ਦੇਉ ਇਹਨੂੰ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦਾ ਮੁੰਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਕੇ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਮਸਲਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਮਸਲਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਉਸਦੇ ਮੂੰਮੇ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਇਕ ਇਕ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੇ ਆਪਣੀਆ ਲੱਤਾ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾ ਦੀਆਂ ਗੋਦੀਆਂ ਵਿਚ ਕੀਤੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਆਪਣਾ ਲਨ ਪੈਂਟ ਵਿਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਰਵੀ ਵੀ ਏਦਾ ਹੀ ਕਰਦਾ ਜੱਸੀ ਓਹਨਾ ਕੋਲੋ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਸਰੀਰ ਚੂਸਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਲਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੀ ਪਈ ਸੀ
ਰਵੀ - ਫੁੱਦੀ ਮਸਲ ਦਾ ਇਕ ਉੰਗਲ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਸੀਆਈਆਈਆਈਆਈ ਅਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹਹਹ ( ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਨਿਸ਼ਲੀ ਜਹੀ ਤੱਕਣੀ ਨਾਲ ਰਵੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਮਨੋ ਕੇਹ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਲਨ ਵਾੜ ਦੇ
ਸੰਦੀਪ - ਸੰਦੀਪ ਵੀ ਇਕ ਉਂਗਲ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਬੋਲਦੀ ) ਜੋਰ ਨਾਲ
ਬੱਸ ਇੰਨਾ ਸੁਣਨ ਦੀ ਦਰ ਸੀ ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾ ਪਾਕੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਣ ਲਗ ਜਾਂਦੇ
ਜੱਸੀ - ਆਹ ਸ਼੍ਹਸ਼ਹਸ਼ ਆਹ ਆਹ ਉੱਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ ਸਹੀ ਕਰਦੇ ਆ
ਰਵੀ - ਦੋ ਉਂਗਲਾ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਵੀ ਦੋ ਉਂਗਲਾ ਵਾੜ ਕੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਚਾਰ ਉਂਗਲਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਇਕ ਇਕ ਮੱਮਾ ਦੋਨਾ ਦੇ ਲਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਜੱਸੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਝੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਜੋਰ ਹੋਰ ਨਾਲ ਲਨ ਘੁੱਟ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੀ ਰਹੀ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾ ਤੇਜ ਤੇਜ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਕ ਮੱਮਾਂ ਛਡ ਕੇ) ਜੱਸੀ ਚੂਪੇ ਲਾ ਦੇ ਅੱਜ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਲਨ ਨੂ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜੀ ਹੋਈ) ਨਹੀਂ ਮੈ ਅਹਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹਹ ਅਹ੍ਹ੍ਹਹਹ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਏਆਆਆ ਲੈਣਾ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦਾ ਮੁਮਾ ਛਡ ਕੇ) ਕੀ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਨਾਮ ਬੋਲ
ਜੱਸੀ - ਹਾਏ ਸ਼ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ ਆਆਆਆਆਆ ਨਹੀਂ ਹਾਏ
ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਦਾ ਤੇ ਗੋਪੀ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਥੋੜੀ ਹੀ ਦੇਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵੀ ਹਲਾਤ ਨਾਲ ਮਿਲ ਗਿਆ ਉਸਦਾ ਲਨ ਵੀ ਸਲਾਮੀ ਦੇਣ ਲਗ ਗਿਆ ਪੈਂਟ ਵਿਚ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਕਿੱਥੇ ਲੈਣਾ
ਰਵੀ - ਹਾਅੱਆ ਮੇਰਾ ਵੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ
ਜੱਸੀ - ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ) ਮੈਨੂੰ ਗੰਦੀ ਨਾ ਕਰ ਦਿਓ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਉੱਪਰ ਥਲੇ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ) ਰੁਕ ਨਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਲੱਗੀ ਰਹਿ ਜਿੱਥੇ ਪੈਂਦਾ ਪੈ ਲੈਣ ਦੇ
ਰਵੀ - ਸਹੀ ਆ ਹੋ ਲੈਣ ਦੇ ਜੌ ਹੁੰਦਾ ਜੱਸੀ
ਜੱਸੀ - ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਜੌ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦਾ ਸੀ ਜੱਸੀ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ) ਹਾਏ ਸੀਆਈਆਈਆਈ ਹੋਲੀ ਮਾਰੋ ਉਂਗਲ ਦਰਦ ਹੁੰਦੀ
ਰਵੀ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਫਿਰ ਤੋ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਚੁੰਘਣ ਲਗ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾ ਵਾੜ ਰਹੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛਡ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਰਵੀ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਲਨ ਦਾ ਮਾਲ ਛੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਉਪਰ ਨੂੰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਧਾਰ ਪੈਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਮਾਲ ਗਿਰ ਜਾਂਦਾ ਕੁਝ ਥੱਲੇ ਗਿਰ ਜੰਦਾ ਉਹ ਦੋਨੀ ਉਸੇ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਉਸੇ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਬੈਠੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੁਣ ਤਿੰਨੇ ਜਣੇ ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ
ਰਵੀ - ਆਹ ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ
ਸੰਦੀਪ - ਹਾਂ ਯਾਰ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਜੱਸੀ ਤੇਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਇਆ
ਜੱਸੀ - ਹੋਸ਼ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ) ਬਹੁਤ ਮਜਾ ਆਇਆ ਯਾਰ
ਰਵੀ - ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਰਵੀ ਦੀਆ ਉਂਗਲਾ ਅਜੇ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਸੀ ਰਵੀ ਅਪਣੀਆ ਉਂਗਲਾ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਬਾਹਰ ਕਰਕੇ ਫੇਰ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ)
ਸਾਡੇ ਲਨ ਨੂੰ ਕਦੋਂ ਲੈਣਾ ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ
ਜੱਸੀ - ਰਵੀ ਵੱਲ ਗੁਸੇ ਨਾਲ਼ ਦੇਖ ਕੇ ) ਹੁਣ ਰਹਿ ਕੀ ਗਿਆ ਸਬ ਨੂੰ ਖੁਸੀ ਮਿਲਦੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਤੇਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ਖੁਸੀ
ਜੱਸੀ - ਮਿਲਦੀ ਆ ਮੇ ਕਦੋ ਕਿਹਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ( ਉਹਨਾ ਦੇ ਲਨ ਵੀ ਜੱਸੀ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ)
ਗੋਪੀ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮਗਰ ਆਕੇ ਪਿੱਛਲੇ ਬੈਂਚ ਤੋਂ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਫੜ ਕੇ ) ਸਾਨੂੰ ਖੁਸੀ ਉਸ ਦਿਨ ਮਿਲੂ ਜਦੋ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲਨ ਪਾਂ ਦਿੰਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਜੱਸੀ ਰਵੀ ਦੇ ਲਨ ਨੂ ਛਡ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਰਵੀ ਨੂੰ) ਕੋਈ ਕਪੜਾ ਹੈਗਾ ਏ ਸਬ ਸਾਫ਼ ਕਰਨਾ
ਸੰਦੀਪ - ਗੋਪੀ ਨੇ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਜਬਾਵ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰਾ ਅਜੇ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਪਰ ਇੱਕ ਜਾਣੇ ਨੂੰ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਜਉਗਾ ਉਹ ਵੀ ਜੈ ਪੇਪਰ ਚੰਗੇ ਹੋਏ ਤਾਂ
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ ਉਨੇ ਦਿਨ ਮੂਹ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਦੇ
ਜੱਸੀ - ਓ ਪਲੀਜ਼ ਦੋਸਤ ਆ ਕੇ ਰਖੈਲ ਜੌ ਕਾਹੁਗੇ ਹੋਜੂ ਹੰਮ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਇਕ ਕਪੜਾ ਦੇਕੇ) ਕਰਲੈ ਸਾਫ ਮੈ ਤਾਂ ਉਦਾ ਕੇਹਂਦਾ ਸੀ ਕਦੇ ਕਦੇ
ਗੋਪੀ - ਕਦੇ ਕਦੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਮਾੜਾ ਨਹੀਂ
ਸੰਦੀਪ - ਆਹੋ ਆਹੋ ਬਈ ਕਦੇ ਕਦੇ ਤਾਂ ਸਹੀ ਆ ਰੋਜ ਨਾਲੋ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਦੇਖਦੇ ਆ ਤੁਸੀ ਕਿਹੜਾ ਹਟਣਾ ਲੱਗਦਾ ਹੁਣੇ ਪਾਂ ਦੇਣਾ ( ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਬਰਾ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਕਮੀਜ ਸਹੀ ਕਰਦੀ)
ਸੰਦੀਪ - ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ) ਚਲ ਦੇਖਲਾ ਜਦੋ ਤੇਨੂੰ ਠੀਕ ਲੱਗੇ
ਜੱਸੀ - ਹੁਣ ਕੁਝ ਦਿਨ ਮੈ ਛੁੱਟੀ ਤੇ ਆ ਵਿਆਹ ਆ ਸਾਡੇ ਉਥੇ ਜਾਣਾ ਫੇਰ ਅਕੇ ਮਿਲੂ 10 ਦਿਨ ਬਾਅਦ
ਗੋਪੀ - ਇਹਦਾ ਮਤਲਬ ਤੁ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਓਨਾ ਆ ਇਨੇ ਦਿਨ ਕਿਉ
ਜੱਸੀ - ਜਰੂਰੀ ਆ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਕੋਈ ਨੀ ਆ ਹੀ ਜਾਣਾ 10 ਦਿਨ ਦੀ ਗੱਲ ਆ
ਜੱਸੀ ਓਹਨਾ ਨੂ ਵਿਆਹ ਦਾ ਦੱਸ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮਜਬੂਰੀ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾਣ ਨੂੰ ਕੇਹਂਦੀ ਪਰ ਸੰਦੀਪ ਕੇਹਂਦਾ ਨਹੀਂ ਤੁ ਕਿਹੜਾ ਹੁਣ ਜਲਦੀ ਮੁੜਨਾ ਆ ਰੁੱਕ ਜਾ ਛੁੱਟੀ ਟਾਈਮ ਚਲ ਜਾਈ ਤੇ ਉਹ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਚੁੰਮਦੇ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾ ਵਾੜ ਵਾੜ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਝਾੜ ਦਿੰਦੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਸਵਾਦ ਦੀ ਭੁੱਖੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਸਬ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਜੋਂ ਰਖੈਲ ਕਰਦੀ ਆ ਬੱਸ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲਨ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਚੂਪੇ ਮਾਰੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਤੇ ਬਰਾ ਰੱਖ ਲਈ ਸੀ 10 ਦਿਨ ਲਈ ਜੱਸੀ ਵੀਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਉਹਨਾ ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਰਹੀ ਸੀ ਹੁਣ ਉਹ ਵੀ ਉਹਨਾ ਦੇ ਪੁੱਠੇ ਰਾਹ ਪੈ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਪੂਰੀ ਖੁਲ ਕੇ ਗੱਲਾ ਕਰਦੀ ਸੀ
ਫਿਰ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਟਾਈਮ ਵੀ ਜੱਸੀ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਬਾਹਰ ਆਈ ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉਹਨਾ ਚਾਰਾ ਦੇ ਲਨ ਦੀ ਇਕ ਇਕ ਚੁੰਮੀ ਲੈਕੇ ਆਈ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਓਹਨਾ ਨੇ ਘਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਬਦਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਸਹਿਰ ਚਲੀ ਗਈ ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ
ਹਾਂਜੀ ਕਿਦਾ ਸਾਰੇ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੋ
ਜੱਸੀ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ ਉੱਠ ਕੇ ਨਹਾ ਧੋ ਕੇ ਪਾਠ ਕਰਨ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਦਿਨਾ ਬਾਅਦ ਜੱਸੀ ਨੇ ਪਾਠ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਕਾਂਤਾ ਕਿਰਪਾਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਮੂਹ ਹੱਥ ਧੋ ਕੇ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਪਾਠ ਕਰਕੇ ਕਾਂਤਾ ਕੋਲ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਜੱਸੀ - ਉੱਠ ਗਈ
ਕਾਂਤਾ - ਹਾਂ ਚਾਹ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਲੈਲਾ ਪੁੱਤ
ਜੱਸੀ - ਇਹ ਸਬ ਜੌ ਕੁੱਝ ਵੀ ਕੱਲ ਹੋਇਆ ਦੱਸੀ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ
ਕਾਂਤਾ - ਨਹੀਂ ਨਹੀ ਮੈ ਕਿਉ ਦੱਸਣਾ ਮੇਰਾ ਰਾਜ ਵੀ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਹੀ ਗਿਆ ਤੇ ਉਦਾ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਮਜ਼ੇ ਲੈਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਅੱਛਾ ਤੇ ਤੂੰ ਆਪਣੀਆ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜਾ ਦਵਾ ਤਾਂ ਹਮ
ਕਾਂਤਾ - ਮੈ ਬਹੁਤ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਵੱਖਰਾ ਵੱਖਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈਕੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਪਰ ਜੌ ਮਜਾ ਤੇਰੇ ਪਿਉ ਨਾਲ ਆਇਆ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਇਸੇ ਦੀ ਖੁਸੀ ਲਈ ਕਰਨਾ ਪਿਆ
ਜੱਸੀ - ਇਕ ਦਾ ਤ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਤੇਰੀ ਕੁੜੀ ਦਾ
ਕਾਂਤਾ - ਆਹੋ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਨੇ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ ਤੂੰ ਉਹ ਹੁਣ ਵੀ ਕਰਦੀ ਆ
ਕਾਂਤਾ - ਉਹਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਬਾਹਰ ਆ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਤੇਰੇ ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ( ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਕਰਦੀ ) ਤੂੰ ਕਿੱਦਾ ਇਹਦੇ ਹੱਥ ਅਗੀ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰੀ ਛਡ ਚਾਹ ਦੇ ਤੇ ਰੋਟੀ ਪਕਾ ਦੇ ਮੈ ਜਲਦੀ ਜਾਣਾ ਸਕੂਲ਼
ਜੱਸੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਵਰਦੀ ਪੌਂਦੀ ਆ ਚਿੱਟੀ ਕੱਛੀ ਤੇ ਬਰਾ ਪਾਕੇ ਨੀਲੀ ਸਕਰਟ ਤੇ ਚਿੱਟੀ ਕਮੀਜ ਸਿਰ ਤੇ ਚਿੱਟਾ ਦੁਮਾਲਾ ਬੰਨ ਲੈਂਦੀ ਜੱਸੀ ਦਾ ਬਾਪੂ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁੱਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੇ ਕਾਂਤਾ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਕਹਿਕੇ ਸਕੂਲ ਲਈ ਤੁਰ ਪੈਂਦੀ ਆ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਮੀ ਤੇ ਗੋਪੀ ਖੜੇ ਮਿਲਦੇ ਓਹਨਾ ਨੂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਲੈਕੇ ਜਾਂ ਨੂੰ ਜੱਸੀ ਆਪਣਾ ਬੈਗ ਸ਼ਮੀ ਨੂੰ ਫੜਾ ਕੇ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਦੇਖ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਬਾਈਕ ਤੇ
ਗੋਪੀ - ਚਲੀਏ
ਜੱਸੀ - ਹਾਂ ਹਾਂ ਚੱਲ ( ਜੱਸੀ ਇਕ ਪਾਸੇ ਲੱਤਾ ਕਰਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ)
ਸ਼ਮੀ - ਕਿੱਦਾ ਠੀਕ ਆ ਜੱਸੀ
ਜੱਸੀ - ਹਾਏ ਠੰਡ ਕਿੰਨੀ ਲੱਗਦੀ ਬਾਈਕ ਤੇ ਕਾਰ ਹੈਨੀ ਸੀ
ਗੋਪੀ - ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਬਾਈਕ ਤੇ ਔਂਦੇ ਆ ਕੋਈ ਨੀ ਜੈ ਤੂੰ ਰੋਜ ਆਉਣਾ ਤਾਂ ਕਾਰ ਲੈਕੇ ਆਜਾ ਗੇ
ਜੱਸੀ - ਨਾ ਰਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ( ਸ਼ਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ ) ਠੰਡ ਬਹੁਤ ਆ ਤੇ ਕੀ ਪਲੈਨ ਕੀਤਾ
ਸ਼ਮੀ - ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂੰਮੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ) ਜੌ ਤੂੰ ਕਹੇਂ ਓਦਾ ਹੋਜੂ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਬਹੁਤ ਆ ਓਹਦੇ ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਭੌਂਕੀ ਕਲ ਮੈਨੂੰ
ਗੋਪੀ - ਨਾ ਕਰ ਗੁੱਸਾ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਤੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਹੋਰ ਸੋਹਣੀ ਲਗਦੀ ਤੇ ਫ਼ਿਰ ਤੇਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ
ਜੱਸੀ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਮਸਕੇ ਲਗੋਂਦੇ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਸਹੀ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਗੋਪੀ ( ਜੱਸੀ ਦਾ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਪਟ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦਾ)
ਜੱਸੀ - ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋਜਾ ਤੂੰ ( ਸ਼ਮੀ ਦੇ ਕੰਨ ਕੋਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ)
ਸ਼ਮੀ - ਅੱਜ ਤਾਂ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋਣਾ ਪੈਣਾ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤ ਦੀ ਬੇਸਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਬਦਲਾ ਲੈਣਾ ਆਪਾ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ( ਸਹੀ ਹੌਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ) ਸਕੂਲ ਆ ਗਿਆ ਗੋਪੀ ਮੈਨੂੰ ਬਾਹਰ ਉਤਾਰ ਦੇਈ
ਗੋਪੀ - ਕੋਈ ਨੀ ਚਲ ਤੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਅਜੇ
ਜੱਸੀ - ਪਰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਜੈ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਮੈਡਮ ਅਗੀ
ਤਿੰਨੇ ਜਾਣੇ ਬਾਈਕ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਕਲਾਸਾਂ ਵੱਲ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ ਸ਼ਮੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਬੇਗ ਰੱਖਣ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਗੋਪੀ ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਬੁਲੋਂਣ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ
ਸ਼ਮੀ - ਜੱਸੀ ਬੇਗ ਰੱਖ ਕੇ ਮੁੜਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਹ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਕਹਿੰਦਾ) ਠੰਡ ਕਿੰਨੀ ਆ ਅੱਜ ਗਰਮ ਹੋਜੀਏ
ਜੱਸੀ - ਆਪਣੇ ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖ ਤੂੰ ਜੋਂ ਕਰਨਾ ਸੀ ਕਲ ਕਰ ਲਿਆ
ਸ਼ਮੀ - ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਮਗਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਦੋਨੀ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿਉਕਿ ਸਕੂਲ ਅਜੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ ) ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਵਿਚ ਪੌਣ ਦਿੱਤਾ
ਜੱਸੀ - ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲਦੇ ਕਿ ਮੈਡਮ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹੁਣ ਦੇਖ ਲੋ ਉਹਦੇ ਲੱਛਣ ( ਪੌੜੀਆਂ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਜੱਸੀ ਖੁਦ ਅੱਗੇ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਸਮੀ ਮਗਰ ਮਗਰ ਆ ਰਿਹਾਂ ਸੀ ਦੋਨੀ ਜਾਨੇ ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਚਲ ਜਾਂਦੇ ਆ ਜਿੱਥੇ ਰਵੀ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਬੈਠੇ ਸੀ )
ਜੱਸੀ - ਗੋਪੀ ਕਿੱਥੇ ਆ ਆਇਆ ਨੀ ਤੇ ਮੈਡਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਈ
ਸੰਦੀਪ - ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੂੰ ਅਗੀ ਓਹ ਵੀ ਆਜੂ
ਰਵੀ - ਆਜਾ ਬੈਠ ਇਧਰ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਲਗਦਾ ਕੀਤੇ ਉਹ ਜੈਦਾ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਨਾ ਕਰੇ
ਮੈਡਮ ਰਵੀ ਤੇ ਸਰ ਤਿੰਨੇ ਜਣੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਆ ਸੰਦੀਪ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਕੋਲ ਖੜੀ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਸਾਰੇ ਬੈਠ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆ ਗੱਲਾ ਸੁਣ ਰਹੇ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਸਰ ਜੀ ਆਪਾ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਗਲ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦਿੰਦੇ ਤੇ ਤੁਸੀ ਸਾਨੂੰ
ਸਰ - ਹਾਂ ਪਰ ਬਚਿਆ ਮੂਹਰੇ ਕਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਆ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਕਹਿਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਹੁੰਦਾ
ਰਵੀ - ਆਹੋ ਜੈ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਮੈਡਮ ਨਾਲ ਧਕਾ ਕਰਦੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਬੁਰਾ ਲਗਣਾ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤ ਕੋਲੋ ਮਾਫੀ ਮੰਗੇ ਮੈਡਮ
ਮੈਡਮ - ਇਹ ਕੀ ਗਲ ਹੋਈ ਜੌ ਮੈ ਕਰਦੀ ਉਹਦਾ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਆ ਜੋਂ ਤੁਸੀ ਕਰਦੇ ਉਸਦਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਜੈ ਮੇਰਾ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਤਾਂ ਤੁਹਡਾ ਵੀ ਲਗਜੁ ਫੇਰ ਹਿਸਾਬ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਜਾਣਾ
ਗੋਪੀ - ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਬਾਹ ਤੋ ਫੜ ਕੇ) ਤੇਰਾ ਹਿਸਾਬ ਇੱਥੇ ਹੀ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਮੈ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੱਸ ਇਸਨੇ ਮੇਰੀ ਬੇਅਸਤੀ ਕੀਤੀ ਮਾਫੀ ਮੰਗੇ ਤੇ ਜਾਵੇ
ਮੈਡਮ - ਤੁ ਕੋਈ ਮਹਾਰਾਣੀ ਨਹੀਂ ਜੌ ਤੂੰ ਕਹੇਂ ਓਦਾ ਹੋਜੂ ਮੈ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦੀ ਮਾਫੀ
ਸ਼ਮੀ - ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਮੈਡਮ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪੋਂਦਾ) ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਮੰਗਾ ਲੈਂਦੇ ਆ ਸਰ ਜੀ ਤੁਸੀ ਜਾਓ
ਸਰ - ਨਹੀਂ ਸ਼ਮੀ ਏਦਾ ਦਾ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰਿਓ ( ਸਰ ਮੈਡਮ ਨੂੰ ਸਮਜੋਂਦਾ ਤੇ ਮਾਫੀ ਮੰਗਣ ਲਈ ਕਹਿ ਦਿੰਦਾ )
ਮੈਡਮ - ਸਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ) ਸੋਰੀ ਜੱਸੀ ਅੱਗੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਤੈਨੂੰ ਕੁੱਝ ਕਹਿੰਦੀ
ਸੰਦੀਪ - ਠੀਕ ਆ ਜੱਸੀ
ਜੱਸੀ - ਹਾ ਵਿਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੰਦੀ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੋਢੇ ਉਪਰ ਦੀ ਜੱਫ਼ੀ ਪਾਂ ਕੇ) ਜਾਓ ਮੈਡਮ ਹੁਣ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਨਾ ਕਰਿਓ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸ਼ਮੀ ਤੇ ਰਵੀ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਦਾ ਪਤਾ ਆ
ਮੈਡਮ ਤੇ ਸਰ ਚਲ ਜਾਂਦੇ ਆ ਹੁਣ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਜੱਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਏ ਜੱਸੀ ਅਜੇ ਵੀ ਸੰਦੀਪ ਦੀ ਜੱਫੀ ਵਿਚ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਸੱਜੇ ਮੂੰਮੇ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ
ਸੰਦੀਪ - ਠੀਕ ਆ ਤੂੰ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਨੰਗੀ ਕਰਨੀ ਆ ਕੀਤੀ ਨਹੀਂ
ਜੱਸੀ - ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਲਗਦਾ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਧੜਕਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਜਦੋ ਗਲ ਕੀਤੀ ਮੈ
ਸੰਦੀਪ - ਅੱਛਾ ਦਿਖਾ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਖੱਬੇ ਮੂੰਮੇ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਦਬ ਦਿੰਦਾ ) ਆਹੋ ਯਾਰ ਚਲ ਨਾ ਡਰ ਹੁਣ ਅਸੀ ਹੈਗੇ ਆ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਕਿਸੇ ਗਲ ਦੀ
ਗੋਪੀ - ਮੈ ਵੀ ਦੇਖਣਾ ਜੱਸੀ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਨੂੰ
ਰਵੀ - ਮੇਰੇ ਲਨ ਦੀ ਦੇਖਲਾ ਉਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜੋਰ ਨਾਲ ਧੜਕ ਦਾ ਆ ( ਸਾਰੇ ਹੱਸ ਪੈਂਦੇ)
ਜੱਸੀ - ਤੁਸੀ ਕਿਉ ਇਕਦੂਜੇ ਨੂੰ ਗਾਲਾ ਕਡ ਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਆ
ਸ਼ਮੀ - ਚਲੋ ਹੁਣ ਕਲਾਸ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਆ ਚਲੀਏ ਬਾਅਦ ਚ ਔਂਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਹਮ ਚਲੋ ਚਲੋ ਪਹਿਲਾਂ ਗੋਪੀ ਦੇਖ ਕੇ ਆ ਕੋਈ ਹੈਗਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪੌੜੀਆ ਕੋਲ
ਸੰਦੀਪ - ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮੇਜ ਤੇ ਬੈਠਣ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ) ਬੈਠ ਜਾ ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਪੇਪਰ ਸ਼ੂਰੂ ਹੋ ਜਾਨੇ ਤੇਨੂੰ ਨਕਲ ਮਰਾ ਦੇਣੀ ਕੀ ਕਰਨਾ ਕਲਾਸ ਲਗਾ ਕੇ
ਜੱਸੀ - ਗੋਪੀ ਥੱਲੇ ਚਲ ਜਾਂਦਾ) ਦਿਲ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਲਾਸ ਲਗਾਉਣ ਨੂੰ
ਸ਼ਮੀ - ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਐ ਬਈ ਮੈ ਚਲਦਾ ਤੁਸੀ ਬੈਠੋ ਗੋਪੀ ਗਿਆ ਫੇਰ ਮੈ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਆਜੂ
ਸੰਦੀਪ - ਚਲ ਠੀਕ ਆ ਨਾਲੇ ਕੁਝ ਖਾਣ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਆਈ ( ਰਵੀ ਨੂੰ ) ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ
ਰਵੀ - ਮੇ ਚੱਲਾ ਬਾਥਰੂਮ ਹੋਕੇ ਔਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਚੱਲੇ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਜਾਣ ਦੇ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਅਪਾ ਬੈਠ ਦੇ ਆ ਅਜਣਗੇ ਬਾਅਦ ਚ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ( ਜਦੋ ਸਾਰੇ ਚਲ ਗਏ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨੇ ਬਾਹਰ ਅਕੇ ਇਕ ਵਾਰ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ )
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਤੂੰ ਡਰੀ ਕਿਉ ਲਗਦੀ ਆ ਬੈਠ ਜਾ ਕੋਈ ਗਲਬਾਤ ਸੁਣਾ
ਜੱਸੀ - ਨਹੀ ਬੱਸ ਉਦਾ ਹੀ ਡਰੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਮੈਡਮ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸ ਨਾ ਦੇਵੇ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫੜ ਮੇਜ਼ ਤੇ ਬਿਠਾ ਦਿੰਦਾ) ਨਹੀਂ ਦੱਸਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ( ਆਪ ਖੜਾ ਹੋ ਕੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਕਰ ਦਿੰਦਾਂ)
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਹੀ) ਠੀਕ ਆ ਨਹੀ ਡਰਦੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਡਰ ਲਗਦਾ ਹੁਣ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਕੰਦ ਨਾਲ ਲਗਾ ਲੈਂਦਾ) ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਕਿਉਂ ਲੱਗਦਾ ਡਰ
ਜੱਸੀ - ਕੰਦ ਨਾਲ ਪਿੱਠ ਲੱਗਦੀ ਤੇ) ਕਿਤੇ ਤੁਸੀ ਅੱਗੇ ਨਾ ਵੱਧ ਜਾਓ
( ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਲਗਾ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ)
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੁੱਕਲ ਵਿਚ ਲੇਂਦਾ ਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਚੂਸਣ ਲਗਾ ਰਿਹਾ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਤੇ ਉਹ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਗਲ ਵਿੱਚ ਬਾਹਾਂ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਹੁਣ ਦੋਨੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜੱਸੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੌਕੇ) ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਖੜਾ ਕਰ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਦਰਵਾਜੇ ਨਾਲ ਲਗਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੇਰਦਾ ਹੋਇਆ ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਖਿਆਲ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਸੀ ਸੰਦੀਪ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇਣ ਦਾ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਸਾਰਿਆ ਚੋ ਸੰਦੀਪ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਸੰਦੀਪ ਨੇ ਮੂਹੋ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਜੱਸੀ ਚੁੱਪ ਸੀ ਜੱਸੀ ਆਪਣੀ ਕੋਟੀ ਉਤਾਰ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨੂੰ ਖ਼ੁਦ ਮੁੰਮੇ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਫ਼ਿਰ ਕਿਸ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂੰਮੇ ਨੂੰ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ) ਜੱਸੀ ਤੇਰੇ ਦੁੱਧ ਚੁੰਗਣੇ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ
ਜੱਸੀ - ਆਹ ਮਗਰ ਚਲਦੇ ਆ ਅਜੋ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਬੈਂਚ ਤੇ ਲਮੀ ਪਾਂ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਖੋਲ ਕੇ ਬਰਾ ਦੀਆਂ ਤਣੀਆਂ ਬਾਹਾ ਵਿੱਚ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਮੁੰਮੇ ਨੰਗੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ) ਤੇਰੇ ਮੱਮੇਂ ਸੱਚੀ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੇ ਆ ( ਜੱਸੀ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਝੁਕ ਕੇ ਇਕ ਮੁੰਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪੌਂਦਾ ਤੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਮਸਲਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਕਦੇ ਉਹ ਦੱਬ ਕੇ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਨਿੱਪਲ ਨੂੰ ਫੜ ਉਂਗਲੀ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਨਾਲ ਮਸਲ ਤੇ ਖਿੱਚ ਦਿੰਦਾ
ਜੱਸੀ - ਆਪਣਾ ਇਕ ਹੱਥ ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਸਿਰ ਵਿਚ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ) ਅਹਆਆ ਅਹਾਆ ਹਾਏ ਹਾਏ
ਸੰਦੀਪ - ਬਹੁਤ ਸੁਆਦ ਲਗਦਾ ਤੇਰੈ ਦੁੱਧ ਜੱਸੀਏ ( ਓਹ ਦੋਨੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਮਗਨ ਹੋਏ ਸੀ ਤੇ ਰਵੀ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਆਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦਾ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲ ਕੇ ਦੇਖਦਾ ਤਾਂ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਬੱਸ ਉਦਾ ਹੀ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕੁੰਡੀ ਨਹੀਂ ਲਗਾਈ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਹਾਏ ਹਾਏ ਰੂਕਿਓ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਮੈ ਏਦਾ ਹੀ ਛੁੱਟ ਜਾਣਾ ( ਜੱਸੀ ਇੱਕ ਹੱਥ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ )
ਰਵੀ - ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ) ਸੰਦੀਪ ਪਾਜੀ ਮੈ ਵੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਜੱਸੀ ਇਕਦਮ ਤਬਕ ਜਾਂਦੇ) ਸਾਲਾ ਡਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸਾਰਾ ਮਜ਼ੇ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਲਨ ਦੇਤਾ
ਜੱਸੀ - ਇਹਨੂੰ ਅਕਲ ਨਹੀਂ ਆਉਣੀ ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਤਾਂ ਮੁੜ ਜਾਂਦਾ
ਰਵੀ - ਅੱਛਾ ਤੇਰਾ ਵੀ ਹੁਣ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਚਲ ਤੇਨੂੰ ਦੁੱਗਣਾ ਮਜ਼ਾ ਦਿੰਦੈ ਆ ( ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਬਾਹ ਤੋ ਫੜ ਬੈਂਚ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜੱਸੀ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬੈਠੀ ਸੀ ਨੰਗੇ ਮੁੰਮੇ ਲੈਕੇ)
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ) ਹੁਣ
ਸੰਦੀਪ - ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਹੋਗੇ ਉਹਨੇ ਤੇਨੂੰ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਲਾਇਆ ਕਰ ਲੈਣ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਤੇ ਰਵੀ ਦੂਜੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਲੈਂਦਾ)
ਜੱਸੀ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਹੋਰ ਕਾਮੁਕ ਫੀਲ ਹੁੰਦਾ ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਦੋ ਮੁੰਡੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ ਸੀ) ਹੋਲੀ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਾ ਪ ਦਿਓ ਕੋਈ
ਰਵੀ - ਤੇਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸਬਰ ਕਿੱਥੇ ਹੁੰਦਾ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ)
ਸੰਦੀਪ - ਸਹੀ ਗਲ ਆ ਸਾਲੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਾਮੁਕ ਆ ਬੰਦਾ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ( ਜੱਸੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਮੁੰਮਾ ਫੜ ਦਬਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ aa )
ਜੱਸੀ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਦੋਹਰੀ ਮਾਰ ਝਲਣੀ ਔਖੀ ਸੀ ਉਸਦਾ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਲਗਾਤਾਰ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਾਈ ਸੀ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਜੱਸੀ ਦੀ ਸਕਰਟ ਉਪਰ ਨੂੰ ਕਰਕੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਆ
ਜੱਸੀ - ਆਹ ( ਸੰਦੀਪ ਕੋਲੋ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਛੁਡਾ ਕੇ) ਹਾਏ ਰੱਬਾ ਉਹ ਹਾਏ ਰਵੀ ( ਰਵੀ ਦੇ ਹੱਥ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਸਾਈਡ ਕਰਦੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਲੱਤਾ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ ਆ ਇਕ ਲਤ ਸੰਦੀਪ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਤੇ ਇਕ ਰਵੀ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਸਾਈਡ ਤੋਂ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਹਟਾ ਦਿੰਦੀ) ਰਵੀ ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਹੁਣ ਫੇਰ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਇੱਕ ਰਵੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜਕੇ ਰੱਖ ਲੈਂਦੀ) ਹਾਏ ਮਸਲ ਦੇਉ ਇਹਨੂੰ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦਾ ਮੁੰਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਕੇ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਮਸਲਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਮਸਲਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੂਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਜੱਸੀ - ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਉਸਦੇ ਮੂੰਮੇ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਇਕ ਇਕ ਹੱਥ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੇ ਆਪਣੀਆ ਲੱਤਾ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾ ਦੀਆਂ ਗੋਦੀਆਂ ਵਿਚ ਕੀਤੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ
ਸੰਦੀਪ - ਆਪਣਾ ਲਨ ਪੈਂਟ ਵਿਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਰਵੀ ਵੀ ਏਦਾ ਹੀ ਕਰਦਾ ਜੱਸੀ ਓਹਨਾ ਕੋਲੋ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਸਰੀਰ ਚੂਸਵਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਲਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੀ ਪਈ ਸੀ
ਰਵੀ - ਫੁੱਦੀ ਮਸਲ ਦਾ ਇਕ ਉੰਗਲ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਸੀਆਈਆਈਆਈਆਈ ਅਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹਹਹ ( ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਨਿਸ਼ਲੀ ਜਹੀ ਤੱਕਣੀ ਨਾਲ ਰਵੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਮਨੋ ਕੇਹ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਲਨ ਵਾੜ ਦੇ
ਸੰਦੀਪ - ਸੰਦੀਪ ਵੀ ਇਕ ਉਂਗਲ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਬੋਲਦੀ ) ਜੋਰ ਨਾਲ
ਬੱਸ ਇੰਨਾ ਸੁਣਨ ਦੀ ਦਰ ਸੀ ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਰਵੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾ ਪਾਕੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਣ ਲਗ ਜਾਂਦੇ
ਜੱਸੀ - ਆਹ ਸ਼੍ਹਸ਼ਹਸ਼ ਆਹ ਆਹ ਉੱਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ ਸਹੀ ਕਰਦੇ ਆ
ਰਵੀ - ਦੋ ਉਂਗਲਾ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਵੀ ਦੋ ਉਂਗਲਾ ਵਾੜ ਕੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ
ਜੱਸੀ - ਚਾਰ ਉਂਗਲਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਇਕ ਇਕ ਮੱਮਾ ਦੋਨਾ ਦੇ ਲਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਜੱਸੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਝੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਜੋਰ ਹੋਰ ਨਾਲ ਲਨ ਘੁੱਟ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦੀ ਰਹੀ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾ ਤੇਜ ਤੇਜ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦਾ ਤੇ ਇਕ ਮੱਮਾਂ ਛਡ ਕੇ) ਜੱਸੀ ਚੂਪੇ ਲਾ ਦੇ ਅੱਜ
ਜੱਸੀ - ਸੰਦੀਪ ਦੇ ਲਨ ਨੂ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜੀ ਹੋਈ) ਨਹੀਂ ਮੈ ਅਹਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹਹ ਅਹ੍ਹ੍ਹਹਹ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਏਆਆਆ ਲੈਣਾ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਦਾ ਮੁਮਾ ਛਡ ਕੇ) ਕੀ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਨਾਮ ਬੋਲ
ਜੱਸੀ - ਹਾਏ ਸ਼ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ ਆਆਆਆਆਆ ਨਹੀਂ ਹਾਏ
ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਦਾ ਤੇ ਗੋਪੀ ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਥੋੜੀ ਹੀ ਦੇਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵੀ ਹਲਾਤ ਨਾਲ ਮਿਲ ਗਿਆ ਉਸਦਾ ਲਨ ਵੀ ਸਲਾਮੀ ਦੇਣ ਲਗ ਗਿਆ ਪੈਂਟ ਵਿਚ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਕਿੱਥੇ ਲੈਣਾ
ਰਵੀ - ਹਾਅੱਆ ਮੇਰਾ ਵੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ
ਜੱਸੀ - ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ) ਮੈਨੂੰ ਗੰਦੀ ਨਾ ਕਰ ਦਿਓ
ਸੰਦੀਪ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਹੱਥ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਉੱਪਰ ਥਲੇ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ) ਰੁਕ ਨਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਲੱਗੀ ਰਹਿ ਜਿੱਥੇ ਪੈਂਦਾ ਪੈ ਲੈਣ ਦੇ
ਰਵੀ - ਸਹੀ ਆ ਹੋ ਲੈਣ ਦੇ ਜੌ ਹੁੰਦਾ ਜੱਸੀ
ਜੱਸੀ - ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਜੌ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦਾ ਸੀ ਜੱਸੀ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ) ਹਾਏ ਸੀਆਈਆਈਆਈ ਹੋਲੀ ਮਾਰੋ ਉਂਗਲ ਦਰਦ ਹੁੰਦੀ
ਰਵੀ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਫਿਰ ਤੋ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਚੁੰਘਣ ਲਗ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾ ਵਾੜ ਰਹੇ ਸੀ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛਡ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਰਵੀ ਤੇ ਸੰਦੀਪ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਲਨ ਦਾ ਮਾਲ ਛੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਉਪਰ ਨੂੰ ਜੋਰ ਨਾਲ ਧਾਰ ਪੈਂਦੀ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੇ ਪੱਟਾ ਤੇ ਮਾਲ ਗਿਰ ਜਾਂਦਾ ਕੁਝ ਥੱਲੇ ਗਿਰ ਜੰਦਾ ਉਹ ਦੋਨੀ ਉਸੇ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਜਾਂਦੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਉਸੇ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਬੈਠੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੁਣ ਤਿੰਨੇ ਜਣੇ ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ
ਰਵੀ - ਆਹ ਮਜਾ ਆ ਗਿਆ
ਸੰਦੀਪ - ਹਾਂ ਯਾਰ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਜੱਸੀ ਤੇਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆਇਆ
ਜੱਸੀ - ਹੋਸ਼ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ) ਬਹੁਤ ਮਜਾ ਆਇਆ ਯਾਰ
ਰਵੀ - ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਰਵੀ ਦੀਆ ਉਂਗਲਾ ਅਜੇ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਸੀ ਰਵੀ ਅਪਣੀਆ ਉਂਗਲਾ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਬਾਹਰ ਕਰਕੇ ਫੇਰ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ)
ਸਾਡੇ ਲਨ ਨੂੰ ਕਦੋਂ ਲੈਣਾ ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ
ਜੱਸੀ - ਰਵੀ ਵੱਲ ਗੁਸੇ ਨਾਲ਼ ਦੇਖ ਕੇ ) ਹੁਣ ਰਹਿ ਕੀ ਗਿਆ ਸਬ ਨੂੰ ਖੁਸੀ ਮਿਲਦੀ ਆ
ਸੰਦੀਪ - ਤੇਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ਖੁਸੀ
ਜੱਸੀ - ਮਿਲਦੀ ਆ ਮੇ ਕਦੋ ਕਿਹਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ ( ਉਹਨਾ ਦੇ ਲਨ ਵੀ ਜੱਸੀ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ)
ਗੋਪੀ - ਜੱਸੀ ਦੇ ਮਗਰ ਆਕੇ ਪਿੱਛਲੇ ਬੈਂਚ ਤੋਂ ਜੱਸੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਫੜ ਕੇ ) ਸਾਨੂੰ ਖੁਸੀ ਉਸ ਦਿਨ ਮਿਲੂ ਜਦੋ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲਨ ਪਾਂ ਦਿੰਦੇ ਆ
ਜੱਸੀ - ਜੱਸੀ ਰਵੀ ਦੇ ਲਨ ਨੂ ਛਡ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਰਵੀ ਨੂੰ) ਕੋਈ ਕਪੜਾ ਹੈਗਾ ਏ ਸਬ ਸਾਫ਼ ਕਰਨਾ
ਸੰਦੀਪ - ਗੋਪੀ ਨੇ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਜਬਾਵ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ
ਜੱਸੀ - ਮੇਰਾ ਅਜੇ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਪਰ ਇੱਕ ਜਾਣੇ ਨੂੰ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਜਉਗਾ ਉਹ ਵੀ ਜੈ ਪੇਪਰ ਚੰਗੇ ਹੋਏ ਤਾਂ
ਰਵੀ - ਠੀਕ ਆ ਉਨੇ ਦਿਨ ਮੂਹ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਦੇ
ਜੱਸੀ - ਓ ਪਲੀਜ਼ ਦੋਸਤ ਆ ਕੇ ਰਖੈਲ ਜੌ ਕਾਹੁਗੇ ਹੋਜੂ ਹੰਮ
ਰਵੀ - ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਇਕ ਕਪੜਾ ਦੇਕੇ) ਕਰਲੈ ਸਾਫ ਮੈ ਤਾਂ ਉਦਾ ਕੇਹਂਦਾ ਸੀ ਕਦੇ ਕਦੇ
ਗੋਪੀ - ਕਦੇ ਕਦੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਮਾੜਾ ਨਹੀਂ
ਸੰਦੀਪ - ਆਹੋ ਆਹੋ ਬਈ ਕਦੇ ਕਦੇ ਤਾਂ ਸਹੀ ਆ ਰੋਜ ਨਾਲੋ
ਜੱਸੀ - ਠੀਕ ਆ ਦੇਖਦੇ ਆ ਤੁਸੀ ਕਿਹੜਾ ਹਟਣਾ ਲੱਗਦਾ ਹੁਣੇ ਪਾਂ ਦੇਣਾ ( ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਬਰਾ ਪਾਂ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਕਮੀਜ ਸਹੀ ਕਰਦੀ)
ਸੰਦੀਪ - ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ) ਚਲ ਦੇਖਲਾ ਜਦੋ ਤੇਨੂੰ ਠੀਕ ਲੱਗੇ
ਜੱਸੀ - ਹੁਣ ਕੁਝ ਦਿਨ ਮੈ ਛੁੱਟੀ ਤੇ ਆ ਵਿਆਹ ਆ ਸਾਡੇ ਉਥੇ ਜਾਣਾ ਫੇਰ ਅਕੇ ਮਿਲੂ 10 ਦਿਨ ਬਾਅਦ
ਗੋਪੀ - ਇਹਦਾ ਮਤਲਬ ਤੁ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਓਨਾ ਆ ਇਨੇ ਦਿਨ ਕਿਉ
ਜੱਸੀ - ਜਰੂਰੀ ਆ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਕੋਈ ਨੀ ਆ ਹੀ ਜਾਣਾ 10 ਦਿਨ ਦੀ ਗੱਲ ਆ
ਜੱਸੀ ਓਹਨਾ ਨੂ ਵਿਆਹ ਦਾ ਦੱਸ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮਜਬੂਰੀ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾਣ ਨੂੰ ਕੇਹਂਦੀ ਪਰ ਸੰਦੀਪ ਕੇਹਂਦਾ ਨਹੀਂ ਤੁ ਕਿਹੜਾ ਹੁਣ ਜਲਦੀ ਮੁੜਨਾ ਆ ਰੁੱਕ ਜਾ ਛੁੱਟੀ ਟਾਈਮ ਚਲ ਜਾਈ ਤੇ ਉਹ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਚੁੰਮਦੇ ਤੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾ ਵਾੜ ਵਾੜ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਝਾੜ ਦਿੰਦੇ ਜੱਸੀ ਵੀ ਸਵਾਦ ਦੀ ਭੁੱਖੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਸਬ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਜੋਂ ਰਖੈਲ ਕਰਦੀ ਆ ਬੱਸ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲਨ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਚੂਪੇ ਮਾਰੇ ਜੱਸੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਤੇ ਬਰਾ ਰੱਖ ਲਈ ਸੀ 10 ਦਿਨ ਲਈ ਜੱਸੀ ਵੀਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਉਹਨਾ ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਰਹੀ ਸੀ ਹੁਣ ਉਹ ਵੀ ਉਹਨਾ ਦੇ ਪੁੱਠੇ ਰਾਹ ਪੈ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਪੂਰੀ ਖੁਲ ਕੇ ਗੱਲਾ ਕਰਦੀ ਸੀ
ਫਿਰ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਟਾਈਮ ਵੀ ਜੱਸੀ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਬਾਹਰ ਆਈ ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉਹਨਾ ਚਾਰਾ ਦੇ ਲਨ ਦੀ ਇਕ ਇਕ ਚੁੰਮੀ ਲੈਕੇ ਆਈ ਸੀ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਓਹਨਾ ਨੇ ਘਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਜੱਸੀ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਬਦਲ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਸਹਿਰ ਚਲੀ ਗਈ ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿਚ