Part 37
ਅੱਜ ਰਮਨ ਦਾ ਅਖੀਰਲਾ ਦਿਨ ਸੀ ਪੰਜਾਬ,ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਓਹਦੀ ਫਲਾਈਟ ਸੀ।ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਰਮਨ ਤਿਆਰੀ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਸ਼ਾਮੀ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਈ।ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਸਿੱਧਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਈ।
ਮੈ ਲੰਮੇ ਪਿਆ ਸੀ।ਆਉਂਦੀ ਹੀ ਬੈਡ ਤੇ ਛਾਲ ਮਾਰ ਚੜ੍ਹ ਆਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਮੈਂਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਂ ਲਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਕੇਹਂਦੀ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਜਾਣ ਨੂੰ।
ਮੈਂ ਵਾਪਿਸ ਆ ਜਾਣਾ ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੋਂ। ਕਹਿ ਦੇਣਾ ਕਿ ਚੜ੍ਹਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ।
ਜਸ - ਨਾ ਪੁੱਤ ਏਦਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸੋਚਣਾ।ਏਨੇ ਪੈਸੇ ਲੱਗੇ ਨੇ,ਮਿੱਟੀ ਹੋ ਜਾਣੇ ਸਾਰੇ।
ਰਮਨ - ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਹੌਲ ਜਹੇ ਪੈਂਦੇ,ਘਰਦਿਆਂ ਨਾਲੋ ਜਿਆਦਾ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਦੁੱਖ ਰਿਹਾ ਮੈਂਨੂੰ।
ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਹੋਈ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈ ਆਈਲੈਟਸ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਨੀ।
ਜਸ - ਚਲ ਹੁਣ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।ਟਿਕਟ ਹੋਈ ਹੈ ਇਕ ਵਾਰੀ ਜਾ ਤੇ ਨਹੀਂ,ਵਿਦੇਸ਼ ਦੇਖ ,ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂਨੁੰਦੇਖ।
ਘੁੰਮ ਫਿਰ ਜਾ ਕੇ।
ਜੇਕਰ ਨਾ ਹੀ ਦਿਲ ਲੱਗਾ ਤੇ ਆ ਜਾਵੀਂ।
ਇਕ ਵਾਰੀ ਵੱਡਾ ਦਿਲ ਕਰਕੇ ਘਰ ਛੱਡਣਾ ਪੈਦਾ।
ਦਿਲ ਨੂੰ ਕੈੜਾ ਕਰ।
ਰਮਨ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਜੂ ਸੀ।
ਮੈ ਹੰਜੂ ਸਾਫ ਕੀਤੇ ਤੇ ਨਾਲੇ ਕੇਹਾ ਚਲ ਉੱਠ ਉਪਰੋਂ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਥੱਲਿਓਂ।
ਰਮਨ - ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਆ ਜਾਵੇ,ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਰਵਾਹ।
ਮੈ ਰਮਨ ਨੂੰ ਉਠਾਲਿਆ ਤੇ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਹੁਣ ਏਦਾਂ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੋਚਣਾ ਤੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਰਖ।
ਰਮਨ - ਮੈ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਉਣਾ ਫੇਰ।
ਜਸ - ਦੇਖ ਲਾ ਰਮਨ ,ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ ਉੱਠਣਾ ਤੂੰ ,ਹੁਣ ਬਾਹਰੋਂ ਆਵੇਂਗੀ ਓਦੋਂ ਕਰਾਂਗੇ।
ਰਮਨ - ਬਸ ਅੱਕ ਗੇਆ ਏਨੀ ਜਲਦੀ।ਜਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਅੱਜ।
ਜਸ - ਯਾਰ ਏਦਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ।
ਆ ਜਾਵੀਂ ਤੂੰ।ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਰਹੇਗਾ
ਮੈ ਰਮਨ ਨੂੰ ਨਾਰਮਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਥੱਲੇ ਭੇਜਿਆ।
ਰਾਤ 11 ਕੋ ਵਜੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗੇਆ ਕੋਈ।ਜੱਫੀ ਪੈ ਗਈ, ਮੈਂ ਵੀ ਜੱਫੀ ਪਾਂ ਲਈ।ਰਮਨ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਥੱਲੇ ਬਾਂਹ ਦੇ ਕੇ ਮੈਂਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਬਾਹਾਂ ਚ ਘੁਟ ਲਿਆ ਤੇ ਮੇਰੀ ਗਰਦਨ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੀ ਰਹੀ।
ਜਸ - ਹੋ ਗਈ ਤਿਆਰੀ ਸਾਰੀ।
ਰਮਨ - hmmm
ਸੌ ਗਏ ਸੀ ਸਾਰੇ।
ਰਮਨ - hmmmm
ਜਸ - ਕੀਂ ਗੱਲ ,ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦੇਂਦੀ ਚਜ ਨਾਲ।
ਕੀ ਹੋਇਆ
ਰਮਨ - ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ,ਤੈਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਣ ਨੂੰ।
ਜਸ - ਮਹੀਨਾ ਕੋ ਘੁੰਮ ਫਿਰ ਕੇ ਆ ਜਾਵੀਂ।
ਸਿਹਤ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਕੇ
ਰਮਨ - ਤੈਨੂੰ ਕੀ।
ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਤੇ ਹੈਗੀ ਛਮਕ ਜਹੀ।
ਕੱਲ ਤੋਂ ਤੂੰ ਓਹਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲਿਆ ਕਰਨਾ।
ਮੈਂ ਇਕੱਲੀ ਹੋ ਜਾਣਾ।
ਰਮਨ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਜਲਨ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਮੈ ਰਮਨ ਦਾ ਮਨ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਲਾਉਣ ਲਈ,ਓਹਦੇ ਲੋਰ ਚ ਹਥ ਪਾਂ ਕੇ ਬੁੰਡ ਚ ਫੇਰਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।
ਰਮਨ ਨੇ ਮੇਰਾ ਹਥ ਕਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕੇਹਂਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ।
ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਰਮਨ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਰਹੇ ਤੇ ਮੈ ਓਹਦੇ ਮਨ ਦਾ ਬੋਜ ਹੌਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ।
ਅਜੇ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਚਲ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ਕੇ ਸਦਾ ਦਰਵਾਜਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਖੜਕਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸਾਡੇ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਾਂਟ ਹੋ ਗਏ।
ਅਸੀਂ ਘੁਸਰ ਮੁਸਰ ਕਰਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ, ਕਿ ਕੌਣ ਹੋ ਸਕਦਾ।
ਫੇਰ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਾਇਆ ਤੇ ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕੌਣ ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਅਮਨ ਸੀ।ਕੇਹਂਦੀ ਰਮਨ ਅੰਦਰ ਹੈ ?
ਹੁਣ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੋਲਿਆ ਜਾਣਾ,ਨਹੀਂ ਤੇ ਇਹਨਾ ਰਮਨ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਤੁਰ ਪੈਣਾ ਸੀ।
ਰਮਨ ਉਠੀ ਤੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਿਆ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਹਾਂ ਦਸ ਕਿਧਰ ਆਈ।
ਅਮਨ - ਤੂੰ ਦਸ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰ ਰਹੀ ਏਥੇ,
ਰਮਨ - ਮੈਂ ਭਾਜੀ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਆਈ।
ਅਮਨ - ਲਾਈਟ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਕਿਹੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਜਾ ,ਮੈਂ ਆ ਜਾਂਦੀ।
ਉਠਿਆ ਕੋਈ ਹੋਰ ?
ਅਮਨ - ਉੱਠਣਾ ਕਿੰਨੇ,ਤੂੰ ਚੋਰਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਕੰਧਾਂ ਟੱਪਦੀ ਫਿਰਦੀ।
ਚਲ ਚੱਲੀਏ
ਰਮਨ - ਆਉਂਦੀ ਬਾਊ ਮੈਂ,ਤੂੰ ਜਾ,
ਮੈ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਭਾਜੀ ਨਾਲ।
ਜਾ ਮੇਰੀ ਭੈਣ, ਇਥੋਂ ਕੰਧ ਉੱਤੋਂ ਦੀ ਚੱਲਜਾ
ਅਮਨ - ਮੇਰਾ ਦਿਮਾਗ ਨਹੀਂ ਖਰਾਬ ।
ਦਸ ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਆਵੇਗੀ।
ਰਮਨ - ਅੰਮੂ ਮੇਰੀ ਗਲ ਸੁਣ,ਭਾਜੀ ਦੀ ਕੋਈ problem ਹੈ,ਓਹਦੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨੀ।ਥੋੜਾ ਟਾਇਮ ਲੱਗ ਜਾਣਾ।
ਅਮਨ ਰਮਨ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਪੌੜੀਆਂ ਉਤਰ ਗਈ।
ਰਮਨ ਅੰਦਰ ਆਈ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਚਲੀ ਜਾਣਾ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਮੈਂਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਕ ਸੀ ਇਹ ਜਾਗਦੀ ਅਜੇ।ਹਿਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਜਸ - ਰੁੱਕ ਕੇ ਆ ਜਾਣਾ ਸੀ।
ਹੁਣ ਚਲੀ ਗਈ ਹੈ ?।
ਰਮਨ - ਜਾਓ ਤੁਸੀਂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਦੇਖ ਆਓ ਥੱਲੇ।
ਮੈ ਥੱਲੇ ਜਾ ਕੇ ਸਾਰਾ ਮੁਆਇਨਾ ਕੀਤਾ।ਚਾਚੇ ਘਰ ਵਾਲਾ
ਵਿਚਲਾ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਸੀ ਪਰ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸੀ।
ਸਾਰੇ ਸੁੱਤੇ ਸੀ।
ਮੈਂ ਉਪਰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਰਮਨ ਕੇਹਂਦੀ ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਕਰਲੀਏ ਫੇਰ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ ।
ਰਮਨ ਨੇ ਕਪੜੇ ਲਾਹ ਦਿੱਤੇ।
ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਪੁੱਠੀ ਲੰਮੀ ਪੈ ਗਈ
ਰਮਨ - ਮੈਂਨੂੰ ਪਿੱਠ ਤੇ ਪਿਆਰ ਕਰੋ
ਮੈਂ ਰਮਨ ਦੀ ਗਰਦਨ ਤੋਂ ਚੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਰਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਜੀਬ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ।ਰਮਨ ਦੀ ਚੌੜੀ ਬੁੰਡ ਦੇਖ ਮੈਂਨੂੰ ਅਮਨ ਵਾਲਾ ਕਾਂਡ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈ ਜੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਚ ਅਪਨਾ ਮੂੰਹ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ਮੇਰਾ ਨਕ ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਾਲੀ ਮੋਰੀ ਨੂੰ ਜਾ ਲੱਗਾ।
ਅਵੱਲੀ ਜਹੀ smell ਆਈ।
ਮੈ ਉਪਰ ਹੋ ਰਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚਪੇੜ ਮਾਰ ਮਾਰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ।
ਮਾਸ ਨਾਲ ਲੱਦੀ ਹੋਈ ਬੁੰਡ ਹਿਲਦੀ ਤੇ ਮੈਂਨੂੰ ਸਵਾਦ ਦੇ ਝੂਟੇ ਆਉਂਦੇ।
ਰਮਨ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਲੱਤਾਂ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰਕੇ ਲੰਮੇ ਪੇ ਗਈ।
ਰਮਨ - ਚੱਟੋ ਪਹਿਲਾਂ,ਫੇਰ ਮੈ ਤੁਹਾਡਾ ਕਰਵਾਂਗੀ।
ਮੈਂ ਨੰਗਾ ਹੋ ਰਮਨ ਦੇ ਆਰਡਰ ਮੰਨ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਤੇ ਜੁਬਾਨ ਰਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ।
ਮੈਂ ਦਾਣੇ ਤੇ ਜੁਬਾਨ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਉਂਗਲ ਪਾਂਓ ਵਿੱਚ।
ਮੈ ਉਂਗਲ ਪਾਂ ਕੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਦੋਹਰਾ ਸਵਾਦ ਦੇਣ ਲੱਗਾ।
ਰਮਨ siiiiiiiii siiiiiiiii ahhhh ahhhh ਕਰਨ ਲੱਗੀ।
ਰਮਨ - ਦੋ ਉਂਗਲਾਂ ਪਾਓ
ਰਮਨ ਪੂਰੀ ਹੀਟ ਵਿੱਚ ਸੀ।ਕੁਝ ਹੀ ਸਕਿੰਤਾਂ ਚ ਰਮਨ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਖਿੱਚਣ ਲੱਗੀ।
ਹਾਏ ਜੱਸ ਕੀਂ ਕਰ ਛੱਡਿਆ।
ਹਾਏ ਜੱਸ ਮੈਂ ਚਲੀ ਜੱਸ ਮੈ ਚਲੀ
ਆਹ ਆਹ ਓਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ੍ਹ ohhhhhh ਭਾਜੀ
ਰਮਨ ਨੇ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਫੁਦੀ ਤੇ ਘੁਟ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਉਂਗਲ ਚੱਲਣੀ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ।
ਰਮਨ ਨੇ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਛੱਡੀ ਤੇ ਮੈ ਉਪਰ ਮੂੰਹ ਕਰ ਰਮਨ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗਾ
ਰਮਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉਪਰ ਕਰ ਲੰਨ ਵਿੱਚ ਪਾਂ ਲਿਆ।
ਤੇ ਥੱਲਿਓਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਸਿਸਕੀਆਂ ਭਰਨ ਲੱਗੀ ।
ਰਮਨ ਅੱਜ ਸਿਰਫ ਆਪਣਾ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ।
ਆਖਰੀ ਦਿਨ ਨੂੰ ਪੂਰਾ enjoy ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ।
ਅੱਜ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਵੀ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਕਢ ਰਹੀ ਸੀ।
ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਚ ਰਮਨ ਨੇ ਫੇਰ ਬੈਡ ਤੇ ਭੜਥੂ ਜੇਹਾ ਪਾਂ ਦਿੱਤਾ।
ਆਹ ਆਹ ਭਾਜੀ i love you ਯਾਰ
ਨਹੀਂ ਰੀਸ ਤੇਰੀ ਭਾਜੀ
ਏਦਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਫੇਰ ਤੋਂ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ।
ਜਸ - ਫੇਰ ਹੋ ਗੇਆ
ਰਮਨ ਨੇ ਸਮਾਇੱਲ ਦੇਂਦੀ ਨੇ ਹਾ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਮਾਰਿਆ।
ਜਸ - ਏਨੀ ਜਲਦੀ
ਰਮਨ - ਪਹਿਲਾਂ ਮੇਰਾ ਅੱਧਾ ਕੋ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਵਿੱਚੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ।ਤੁਸੀ ਉਂਗਲ ਚਲਾਉਣੀ ਬੰਦ ਕਰਤੀ ਸੀ।
ਹੁਣ ਹੋਇਆ,ਸਿਰ relax ਹੋਗਿਆ ਮੇਰਾ।
ਲਿਆਓ ਭਾਜੀ ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਦਵਾਂ।
ਅੱਜ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ।
ਜੱਸ - ਧੋ ਕੇ ਲਿਆਵਾਂ
ਰਮਨ - ਏਦਾਂ ਸਾਫ ਕਰ ਲੈਂਦੇ। ਆਪਨਾ ਹੀ ਲੱਗਾ ਏਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ।ਕਪੜੇ ਨਾਲ ਸਾਫ ਕਰ ਲਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੀ ਮਾਲ ਤੇ ਸ਼ਾਯਦ ਮੂਤ ਦੀ ਸਮੈਲ ਆਈ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੀ ਭਾਜੀ ਧੋ ਹੀ ਲਿਆਓ।
ਸਮੈਲ ਜੀ ਆਉਂਦੀ ਮਜਾ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ।
ਮੈਂ ਨੰਗਾ ਹੀ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲਨ ਧੋਣ ਲਈ ਗਿਆ। ਵਾਪਸ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਵੜਨ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਪਿਆ ਕਿ ਪੌੜੀਆਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਮੰਜਾ ਖੜਾ ਸੀ, ਮੰਜੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੋਈ ਹੈ।
ਪਹਿਲਾਂ ਤੇ ਮੈ ਖਲੋ ਗਿਆ ,ਪਰ ਨੰਗਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਗੇਆ।
ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਆਈਆਂ । ਕਿਤੇ ਅਮਨ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ,ਸਾਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਆਈ ਹੋਵੇ।
ਜਾ ਫੇਰ ਕੀਤੇ ਰਿੱਤੂ ਨਾ ਹੋਵੇ।
ਹੋਰ ਹੋ ਵੀ ਕੌਣ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਰਮਨ ਨੂੰ ਨਾ ਦਸਿਆ ਪਰ ਮੇਰੇ ਮਨ ਤੇ ਬੋਝ ਜੇਹਾ ਪੈ ਗਿਆ।
ਕੁੰਡੀ ਮਾਰ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਗਿਆ ।ਰਮਨ ਨੇ ਲੰਨ ਚੂਸਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।
ਕਾਫ਼ੀ ਸਮਾਂ ਲੰਨ ਚੂਸਦੀ ਰਹੀ,ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਹੁਣ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲਣਾ ਦੁਬਾਰਾ ਇਹ ਲੰਨ।
ਤੇ ਫਿਰ ਆਪ ਹੀ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਰਮਨ ਘੋੜੀ ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ।
ਧਿਆਂਨ ਸੈਕਸ ਤੇ ਘਟ ਤੇ ਬਾਹਰ ਵਾਲੇ ਕਾਂਡ ਤੇ ਜਿਆਦਾ ਸੀ।ਸ਼ਾਯਦ ਮੇਰਾ ਵਹਿਮ ਹੀ ਹੋਵੇ।ਏਨਾ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਫੀਲਿੰਗ ਨਾਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਗਵਾਚਾ ਘੱਸੇ ਮਾਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਕੀ ਗੱਲ ਭਾਜੀ ,ਮਜਾ ਨੀ ਆ ਰਿਹਾ
ਜਸ - ਆ ਰਿਹਾ ਬਹੁਤ।
ਰਮਨ - ਹਥ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਨਾ ਕਰ ਰਹੇ ਤੁਹਾਡੇ।
ਕਿਉਂਕਿ ਓਦਾਂ ਮੈ ਰਮਨ ਤੇ ਹਥ ਫੇਰਦਾ,ਬੁੰਡ ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਜਸ - ਵੈਸੇ ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਅੱਜ ਮੂਡ ਆਫ
ਰਮਨ - ਕੋਈ ਨਾ ਸਵਾਦ ਲਵੋ।ਬੁੰਡ ਚ ਉਂਗਲ ਪਾਓ ਮੇਰੇ
ਮੈਂ ਉਂਗਲ ਥੁੱਕ ਨਾ ਲਬੇੜ ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।ਰਮਨ ਆਪਣੇ ਹਥ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਦਾਣੇ ਨੂੰ ਰਗੜਨ ਲੱਗੀ।ਤਿੰਨ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਰਮਨ ਮਜਾ ਲੈਅ ਰਹੀ ਸੀ।ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਫੇਰ ਪਾਣੀ ਛਡ ਗਈ।
ਮੇਰਾ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਿਹਾ। ਧਿਆਨ ਸੈਕਸ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਜਲਦੀ ਕਰਵਾਲੋ ਮੈ ਜਾਣਾ।
ਜਸ - ਯਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਲੰਨ ਕਢ ਲਿਆ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਕੇਹਾ ਰਹਿਣ ਦੇਂਦੇ।
ਅੜ ਗੇਆ ਹੈ,ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਜਲਦੀ।
ਮੈਂ ਰਮਨ ਨੂੰ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਓਦਾਂ ਹੀ ਲੋਰ ਪਾਂ ਲਿਆ
ਰਮਨ ਬਾਹਰ ਫੁਦੀ ਧੋਣ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ , ਪਰ ਮੈ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ।
ਰਮਨ ਨੇ ਕਪੜੇ ਪਾਂ ਮੈਂਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਜੱਫੀ ਪਾਈ।ਅਸੀਂ ਇਕ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚੀ ਯਾਦਗਰ ਲਈ ਤੇ ਮੈਂ ਡਰਦੇ ਡਰਦੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਿਆ।
ਰਮਨ ਕੰਧ ਵੱਲ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਪੌੜੀਆਂ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਅਮਨ ਬੋਲੀ,ਕਰ ਲੀਆਂ ਗੱਲਾਂ।
ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ ਤੇ ਡਰ ਵੀ ਗਏ।
ਮੇਰੇ ਟੱਟੇ ਸੰਗ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ।ਇਹਨੇ ਸਿਆਪਾ ਪਾਉਣਾ ਹੁਣ ਕੋਈ।
ਰਮਨ - ਆਹੋ ਕਰਲੀਆਂ।
ਅਮਨ - ਕਿਹੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਲੀੜੇ ਲਾਹ ਕੇ ਹੁੰਦੀਆਂ।
ਰਮਨ - ਤੂੰ ਖੇਹ ਖਾਂਦੀ ਏਥੇ ਕੰਜਰੀਏ
ਅਮਨ - ਖੇਹ ਤੇ ਤੂੰ ਖਾ ਕੇ ਹਟੀ।ਭਰਾ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਤੈਨੂੰ ਗੂੰਹ ਖਾਣ ਨੂੰ
ਰਮਨ - ਖਾਣ ਨੂੰ ਤੇ ਤੇਰਾ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰਦਾ,ਬਸ ਤੇਰਾ ਦਾਅ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ।
ਅਮਨ - ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਨਹੀਂ ਮੈਂ
ਰਮਨ - ਤੇਰੇ ਕੋਠੇ ਖੜੀ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਜਿੱਥੇ ਚਲਦੇ ਪਤਾ ਮੈਂਨੂੰ ਸਭ।
ਅਮਨ - ਤੇਰੇ ਵਾਂਗੂ ਭਰਾ ਨਾਲ ਤੇ ਨਹੀਂ ਨਾ ਲੱਗੀ।
ਰਮਨ - ਘਟ ਤੇ ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ ਕਰੇ,ਤੈਨੂੰ ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦਾ ਕੋਈ।
ਅਮਨ - ਤੇਰੇ ਵਾਂਗੂ ਛੱਟਣ ਨਹੀਂ ਮੈ।
ਰਮਨ - ਜੀ ਕਰਦਾ ਤੇਰਾ ਵੀ ,ਜਿਹੜਾ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਖਲੋਤੀ
ਅੰਦਰ ਆ ਜਾਂਦੀ।
ਅਮਨ - ਬਕਵਾਸ ਨਾ ਕਰ
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਆਜਾ,ਮਰਵਾਲਾ ਤੂੰ ਵੀ।ਅਜੇ ਨਿਕਲਿਆ ਨਹੀਂ, ਲੰਨ ਖੜਾ ਅਜੇ ਇਹਦਾ।
ਰਮਨ ਅਮਨ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਧਕਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ।
ਆ ਜੱਸ ਪਾ ਏਹਦੇ ਘੂਸੇ ਚ ਲੰਨ।
ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਏਹਨੂੰ।
ਮੈ ਰਮਨ ਕੋਲੋ ਅਮਨ ਨੂੰ ਛੁਡਾਇਆ ਤੇ ਕੇਹਾ ਬਸ ਕਰੋ ਯਾਰ ਉੱਠ ਪੈਣਾ ਘਰਦਿਆਂ।
ਅਮਨ ਮੈ ਤੈਨੂੰ ਕੱਲ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਸਾਰੀ ਗੱਲ।
ਅਮਨ - ਇਹ ਤੇ ਏਦਾਂ ਦੀ,ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ
ਅਮਨ ਮੈਂਨੂੰ ਕਿਹਾ।
ਜਸ - ਜਾ ਹੁਣ ਅਮਨ।ਰਮਨ ਚਲੋ ਘਰ,ਉੱਠ ਨਾ ਗੇਆ ਹੋਵੇ ਕੋਈ।ਸਵੇਰੇ ਕਰਦੇ ਗੱਲ
ਅਮਨ ਪੌੜੀਆਂ ਉਤਰਦੀ ਹੋਈ ਕੇਹਂਦੀ ਆਜਾ ਕੁੱਤੀਏ,ਦਸਦੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਾ ਕੇ।
ਮੇਰਾ ਰੰਗ ਉੱਡ ਗਿਆ।
ਰਮਨ - ਦਸ ਦੇ ਕੁੱਤੀਏ।
ਤੇਰੀਆਂ ਕਰਤੂਤਾਂ ਵੀ ਨਾਲ ਹੀ ਤਾਰੂ।
ਅਮਨ ਚਲੀ ਗਈ।
ਜਸ - ਜੇ ਦਸ ਦਿੱਤਾ ਫੇਰ।
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਦਸਦੀ।
ਜਸ - ਯਾਰ ਤੁਹਾਡੀ ਏਨੀ ਲੱਗਦੀ ਆਪਸ ਚ।
ਰਮਨ - ਮੇਰੇ ਬਾਹਰ ਜਾਂ ਕਰਕੇ ਸੜੀ ਪਈ ਐ।
ਕੰਮ ਜੂ ਕਰਨੇ ਪੈਣੇ ਸਾਰੇ ਏਹਨੂੰ।
ਆਪ ਤੇ ਏਹਨੂੰ 6ਵੀ ਚ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ।
ਏਹਦੇ ਪਰਦੇ ਰੱਖਦੀ ਰਹੀ ਮੈਂ।
ਆਪ ਕਿਵੇਂ Controller ਬਣੀ ਫਿਰਦੀ।
ਇਹਨੇ ਜੱਸ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਇਕ ਦਿਨ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ,
ਜਦੋਂ ਵਾਪਿਸ ਗਈ ਸੀ।
ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਇਹਦਾ ਵੀ ਮਰਾਉਣ ਨੂੰ।
ਜਸ - ਜੋਂ ਵੀ ਹੋਇਆ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।
ਪੰਗਾ ਪੈ ਜਾਣਾ
ਰਮਨ - ਤੇਰੇ ਤੇ ਨਹੀਂ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਭਾਜੀ।
ਰਮਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਸਵੇਰੇ ਤੋਰਨ ਲਈ ਆ ਜਾਇਓ।
ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰਿਓ। ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਆਵਾਂਗੀ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਣ।
ਲਵ ਯੂ ਜਸ।
ਚੁੰਮੀਆਂ ਦਾ ਆਦਾਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਹੋਇਆ ਤੇ ਰਮਨ ਪੌੜੀਆਂ ਤੋਂ ਜਾਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕੰਧ ਟੱਪ ਗਈ।
ਬੈਡ ਤੇ ਪਿਆ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਤੱਕ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ,ਅਮਨ ਨੇ ਸਾਡੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ,ਰਮਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ,ਬੈਡ ਹਿਲਦਾ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁਣ ਲਿਆ ।
ਏਥੋਂ ਤੱਕ ਮੇਰਾ ਆਕੜਿਆ ਲੰਨ ਵੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਭਾਵੇਂ ਮੱਠਾ ਮੱਠਾ ਚਾਨਣ ਸੀ।
ਬਾਹਰ ਸਾਨੂੰ ਗਾਲ਼ਾਂ ਕੱਢਦੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜਾ ਫੇਰ ਫੁਦੀ ਤੇ ਉਂਗਲ ਲਾ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਹੋਵੇਗੀ।
ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਭੇਣਾ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਲਾਗਤਬਾ
ਜ਼ੀ ਹੈ ਆਪਸ ਚ।ਰਿੱਤੂ ਤੇ ਨੀਤੂ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਵਿਰੁੱਧ।
ਅਮਨ ਸੁਬਾਹ ਦੀ ਬਹੁਤ ਕੱਭੀ ਸੀ।
ਅਮਨ ਕਿੰਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰੇ ਮਾਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਅਮਨ ਦੀ ਕੀਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਹੋਵੇਗੀ।
ਸੋਚਦੇ ਸੋਚਦੇ ਮੈਂਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ ।
