ਲਓ ਜੀ ਸਾਰੇ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ,ਵੀਰਾਂ ਤੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਬਣ ਕੇ ਸਾਡਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰ ਰਹੇ ਫਰਾਡੀਆਂ ਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ।
ਮੈਂ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਕੁਝ ਲੋਕ, ਕੁਝ ਵੀਰ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣਾ ਲਿਖਦੇ ਨੇ ਤੇ ਇਦਾਂ ਮਾਲੂਮ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਅਸਲੀਅਤ ਹੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਧਾਗੇ ਚ ਪ੍ਰੋ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇ ਤੇ ਪੜ ਕੇ ਨਜ਼ਾਰਾ ਆ ਜਾਂਦਾ। ਤੇ ਕੁਝ ਵੀਰ ਜਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਦਾ ਪੂਰਾ ਵਲ ਵੀ ਨਹੀਂ,ਉਹ ਵੀ ਚੰਗੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਨੇ ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਬੀਤੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਤੀ ਰੂਪ ਦੇ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਜਾ ਮਾਨਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ,ਉਹਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜੀਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ,ਓਹਨਾ ਪਲਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜੀਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਹਰ ਇਕ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਵੱਖਰਾ ਤੇ ਕਹਾਣੀ ਦਾ plot ਵੱਖੋ ਵੱਖਰਾ , ਕੋਈ ਘਰ ਬਾਰੇ ਲਿਖ ਰਿਹਾ, ਕੋਈ ਮਾਸੀ ਬਾਰੇ ,ਕੋਈ ਮਾਮੀ ਬਾਰੇ,ਕੋਈ ਚਾਚੀ ਬਾਰੇ,ਕੋਈ ਗੁਆਂਢਣ ਬਾਰੇ, ਕੋਈ ਸਕੂਲ ਬਾਰੇ ।ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਹਾਦਸਾ ਵਾਪਰਿਆ ਹੁੰਦਾ ਐ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਹੋਰ ਮਸਾਲਾ ਲਾ ਕੇ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਪੜਨ ਯੋਗ ਬਣਾ ਦੇਂਦੇ ਨੇ, ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਲਈ ਉਹਦੇ ਵਿੱਚ ਥੋੜਾ ਸੈਕਸ ਦਾ ਤੜਕਾ ਲਗਾ ਕੇ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਜੋਗਾ ਕਰ ਦੇਂਦੇ ਨੇ।ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਹੜਾ ਇੱਕ ਲਿਖਾਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਨਾ ਜੀ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ,ਆਪਣੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾਟਕਾਂ ਆਪਣੇ ਨਾਵਲਾਂ ਦੇ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਖੁਦ ਵੀ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ, ਖੁਦ ਵੀ ਸਵਾਦ ਮਾਣਦਾ ਹੈ।
ਕੁਝ ਉਹ ਗੱਲਾਂ,ਕੁਝ ਉਹ ਕੰਮ ਜੋ ਅਸੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ ਪਰ ਕਰ ਨਹੀਂ ਪਾਏ,ਜਿਸ ਔਰਤ,ਕੁੜੀ,ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਬੰਦਾ ਠੋਕਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਗੱਲ ਨਾ ਬਣ ਪਾਈ ਹੋਵੇ ਫੇਰ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖੋ ਤੇ ਮਨਚਾਹੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਪ ਸਵਾਦ ਲਵੋ ਨਾਲੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਵੋ।
ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕੁਛ ਹਿੱਸੇਦਾਰੀ ਪਾਈ ਜਾਵੇ, ਇੱਕ ਨਿਮਾਣੀ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਹੈ ਵੀਰੋ, ਆਪਾਂ ਉਮਰ ਦੇ ਸਾਢੇ ਕੋ ਤਿੰਨ ਦਹਾਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਮਾਣ ਲਈ ਹੈ।
ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸੀ ਪਰ ਕਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ,ਡਰਦੇ ਰਹੇ, ਝਕਦੇ ਰਹੇ,
ਬਸ ਓਹਨਾਂ ਅਧੂਰੇ ਰਹਿ ਗਏ ਕਾਂਡਾਂ ਨੂੰ ਕਲਮਬੰਦ ਕਰਕੇ ਤੇ sexism ਦਾ ਤੜਕਾ ਲਗਾ ਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਅੱਗੇ ਪਰੋਸ ਦੇਣਾ ਹੈ ਵੀਰੋ।
ਕੁਝ ਹੋਈਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ,ਕੁਝ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਕਾਂਡ,ਜੀਮੇਲ ਦੇ ਡਰਾਫਟਾਂ ਚ ਪਈਆਂ ਕੁਝ ਯਾਦਾਂ,ਕੁਝ ਅਧ ਅਧੂਰੇ ਰਹਿ ਗਏ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਨੀ ਹੈ ਜੀ।
ਲਿਖਣ ਦਾ ਕੋਈ ਤਜ਼ੁਰਬਾ ਨਹੀਂ,ਪਲੇਠੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼,ਪਲੇਠੀ ਕਹਾਣੀ
"ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਝਰੋਖੇ ਚੋਂ"
ਅਗਲੇ 2-4 ਦਿਨਾਂ ਚ ਤੁਹਾਡੇ ਰੂਹਬਰੂਹ ਸਾਥੀਓ।
