Incest ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਝਰੋਖੇ ਚੋਂ !!!!
- Thread starterlovely moments
- Start date
- 474,973
Part 31
ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਰੀ ਜਾਂਦੇ ਸੀ।
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਨੋਟਸ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆਈ ਮੇਰੇ ਸਟਡੀ ਟੇਬਲ ਲਾਗੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਖਲੋ ਗਈ।
ਰਮਨ - ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਮਿਸਟਰ।
ਜੱਸ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਨੋਟਸ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਿਹਾ
ਰਮਨ - ਬਹੁਤ ਪੜਾਈ ਹੋ ਰਹੀ ਅੱਜ ਕੱਲ
ਜੱਸ - ਬਸ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ,ਅਸੀਂ ਕਿਹੜਾ ਬਾਹਰ ਜਾਣਾ,ਨਿੱਕੀ ਮੋਟੀ ਨੌਕਰੀ ਮਿਲਜੂ ।
ਲੋਕ ਤਾਂ ਆਈਲਟਸ ਕਰਦੇ ਪਏ ਆ ਜੀ ,ਉਡ ਜਾਣਾ ਬਾਹਰ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਕਰ ਲਓ ,ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਕੋਈ ਰੋਕਦਾ ਜਸ - ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਇਥੇ ਰਹਿਣਾ। ਅਸੀਂ ਇਥੇ ਮੌਜਾਂ ਲੈਣੀਆਂ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਓ ਕਰੋ ਦਿਹਾੜੀਆਂ।
ਰਮਨ - ਦੇਖੋ ਦਿਹਾੜੀਆਂ ਕਰਦੇ ਆ ਜਾਂ ਮੌਜਾਂ ਲੁੱਟਦੇ ,ਇਹ ਤਾਂ ਹੁਣ ਜਾ ਕੇ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗੂ।
ਰਮਨ - ਭਾਬੀ ਸਾਡੀ ਦਾ ਕੀ ਹਾਲ, ਰਮਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੇੜਦੀ ਹੋਈ ਕਿਹਾ ।
ਜਸ - ਠੀਕ ਹੋਣੀ ਐ,ਆਪ ਹੀ ਪੁਛਲਾ ਭਾਬੀ ਨੂੰ।
ਰਮਨ - ਕੀ ਕਰਦੀ ਹੈ ਭਾਬੀ ਮੇਰੀ।
ਜੱਸ - ਥੱਲੇ ਹੋਣੀ ਆ ,ਰਸੋਈ ਚ ਕਰਦੀ ਹੋਣੀ ਕੰਮ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਟਾਇਮ
ਜੱਸ - ਤੈਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਰਾਹ ਆ ਗਿਆ ਉਪਰ ਦਾ, ਅੱਜ ਕਿੱਧਰ ਸਿਧਾ ਅਟੈਕ ਕਰਤਾ।
ਰਮਨ - ਅਟੈਕ ਕਾਹਦਾ , ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ
ਜੱਸ - ਜੇ ਬੰਦਾ ਕੋਈ ਉਦਾਂ ਦੀ ਕੰਡੀਸ਼ਨ ਚ ਹੋਵੇ ਫੇਰ।
ਰਮਨ - ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਿਹੜੀਆਂ ਕੰਡੀਸ਼ਨਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ, ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਦੇਖਣਾ।
ਜੱਸ - ਕੀ ਪਤਾ ਥੋੜੀ ਜਿਆਦਾ ਖ਼ਤਰਨਾਕ condition ਚ ਹੋਏ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਦਿਖਾਓ ,ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ ਕੁਛ ਵੀ ।
ਜੱਸ - ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਭਾਬੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੀ ਆ ।
ਰਮਨ - ਮੈਂ ਕਾਹਤੋਂ ਰਖਣਾਂ ਧਿਆਨ।
ਜੱਸ - ਸਾਡੀ ਸੁਹਾਗ ਰਾਤ ਤੇ ਮੰਨਵਾਈ ਨਹੀਂ ਗਈ ਤੈਥੋ।
ਰਮਨ- ਆਪਾਂ ਕਿਉਂ ਰੱਖੀਏ ਗੰਦੇ ਕੰਮਾਂ ਚ ਤੁਹਾਡਾ ਧਿਆਨ ,ਆਪੇ ਹੀ ਕਰੋ ਤੁਸੀਂ।
ਜੱਸ - ਲੈ ਦਸ ਇੰਨੀ ਵੀ ਹੈਲਪ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਕਰ ਸਕੀ, ਦੋਸਤ ਬਣੀ ਫਿਰਦੀ ਓਦਾਂ ਮੇਰੀ।
ਰਮਨ - ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਪਾਪ ਕਰਾਂ ,ਆਪੇ ਕਰੋ, ਪਾਪੀ ਬੰਦੇ ਤੁਸੀਂ ਜੱਸ - ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਹੜਾ ਪਾਪ ਆ, ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਪਾਪ ਦੱਸਦੇ ਆ ਤੁਹੀ
ਰਮਨ - ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪਾਪ ਦੱਸਦੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਤਰਸ ਆਉਂਦਾ ਮਾਸੂਮ ਜਹੀ ਭਾਬੀ ਤੇ ਕਿ ਭਾਬੀ ਦਾ ਕੀ ਬਣੂ ।
ਜੱਸ - ਏਨਾ ਤਰਸ ਕਾਹਤੋਂ ਆਈ ਜਾਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਕਿਹਦੀ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਡਰ ਆਉਂਦਾ।
ਨਾਲੇ ਮੈਥੋਂ ਨਹੀਂ ਚੀਕਾਂ ਸੁਣੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ ਵਿਚਾਰੀ ਦੀਆਂ। ਜੱਸ - ਇਕੋ ਵਾਰੀ ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਟੀਕੇ ਕੋ ਜਿੰਨੀ ਫੇਰ ਤੇ ਮਜੇ ਹੀ ਨੇ।
ਰਮਨ- ਆਹੋ ਜਿੰਨੇ ਪਿੱਛੇ ਪਵਾ ਲਿਆ ਏਡਾ ਉਹਨੇ ਚੀਕਾਂ ਕਿਥੋਂ ਮਾਰਨੀਆ,ਰਮਨ ਨੇ jealousy ਜਹੀ ਫੀਲ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕੇਹਾ।
ਨਾਲ ਹੀ ਰਮਨ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਗਏ ਕਿ ਅਚਾਨਕ ਉਹਦੇ ਮੂੰਹ ਕੀ ਨਿਕਲ ਗਿਆ।
ਜੱਸ - ਤੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ,ਵੱਡਾ ਕਿੰਨਾ ਕੋ ਐ ,ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਐਡੇ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਆ।
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਜੱਸ ਤੁਹਾਡਾ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਵੱਡਾ।ਰਮਨ ਨੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਕੇਹਾ
ਜਸ - ਤੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਪਤਾ ।ਵੱਡਾ ਵੱਡਾ ਲਾਈ ਐ,ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਵੇਖੇ ਆ ।
ਰਮਨ ਮੇਰੇ ਮੁੱਕੀ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ, ਕੁੱਟ ਨਾ ਖਾ ਲਵੀਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ,ਜਿਆਦਾ ਬੋਲਦਾ ਐ ।
ਜਸ - ਲੈ ਯਾਰ ,ਦੱਸ ਕੁੱਟਣਾ ਕਾਹਤੋਂ,ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦੇ।
ਰਮਨ - ਆਪਾਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਕੋਈ ਪਰ ਅੰਦਾਜਾ ਜੇਹਾ ਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ।
ਜਸ - ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਲੱਗਦਾ ਪੁਆਇਆ ਬੁੰਡ ਚ ਜਿਹੜਾ ਕਹਿੰਦੀ ਪੀੜ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ।
ਰਮਨ - ਆਪਾਂ ਨਹੀਂ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ।
ਜੱਸ - ਤੁਸੀਂ ਫੇਰ ਫੁਦੀ ਚ ਪਵਾਉਣ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹੋਣੇ
ਰਮਨ - ਸ਼ਰਮ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਏਨੇ ਗੰਦੇ Word use ਕਰਦੇ ਨੂੰ
ਜੱਸ - ਹੁਣ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਫੁਦੀ ਹੀ ਕਹਾਂਗੇ ਤੇ ਤੇ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਬੁੰਡ ਕਵਾਂਗੇ ,ਹੋਰ ਕੀ ਕਹਿ ਸਕਦੇ, ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਢੀਠ ਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ।
ਜੱਸ - ਦਸੋ ਫਿਰ ਕਿੱਦਾਂ ਪਤਾ ਕਿ ਪੀੜ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਪਵਾਉਣ ਨਾਲ ?
ਰਮਨ - ਤੇ ਯਾਰ ਇਨਾ ਵੱਡਾ ਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਹੈਗਾ ਵਾ ਤੇ ਪੀੜ ਤੇ ਹੋਣੀ ਆ।
ਜਸ - ਕੀ ਇਹਨਾਂ ਵੱਡਾ ਮੇਰਾ ?
ਰਮਨ - ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ,ਸਵਾਦ ਨਾ ਲਵੋ ਬਹੁਤੇ।
ਜੱਸ - ਆਪੇ ਤਾਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਤੁਹਾਡਾ ।ਕਾਹਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ,ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ।
ਰਮਨ - ਪੀਨਸ ਤੁਹਾਡਾ ।
ਜੱਸ - ਨਹੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਦੱਸ ਰੰਮੁ , ਮੈਂ ਲਨ ਤੇ ਹਥ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਰਮਨ - ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਸਾਨੂੰ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਹੀ ਆਉਂਦੀ ਆ।
ਜੱਸ - ਪੀੜ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਹੁੰਦੀ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਤੇ ਫਿਰ ਮਜਾ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਵੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਬੁੰਡ ਮਰਵਾ ਰਹੇ ਆ ।
ਮਜਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਹੀ ਮਰਾਉਂਦੇ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੀ ਵੀ ਮਾਰਦੇ ਹੋਣੇ
ਜੱਸ - ਕੀਂ ਮਾਰਦਾ ?
ਰਮਨ - ਬੁੰਡ ਹੀ ਮਾਰਨੀ ਹੋਰ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨਾ ਕੋਲ,
ਰਮਨ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਬੁੰਡ ਸੁਣ ਕੇ ਸਵਾਦ ਜੇਹਾ ਆ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠਾ ਟੇਬਲ ਤੇ ਕਾਗਜ਼ ਪੱਤਰ ਇੱਧਰ ਉੱਧਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹੋ ਕੇ ਖਲੋਤੀ ਮੇਰੀ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਵਰਕੇ ਫੋਰ ਰਹੀ ਸੀ ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵੱਲ ਗਿਆ।ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਕਾਫੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਲਜਾ ਕੇ ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਰਮਨ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਾਈਡ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ।
ਜੱਸ - ਇਹ ਬੜੀ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਕੱਢੀ ਆ, ਕੀ ਚੱਕਰ ਆ
ਰਮਨ - ਫੇਰ ਸਿਹਤਮੰਦ ਬੰਦੇ ਆ ਅਸੀਂ । ਚੱਕਰ ਕੀ ਹੋਣਾ
ਜਸ - ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਦਾ ਕੋਈ ਚੰਗੀ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦਾ ਇਸ ਤੇ ।ਇਹਨਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਰਮਨ ਮੇਰੇ ਮੁੱਕੀਆਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਂ ਮੁੱਕੀਆਂ ਖਾਂਦਾ ਖਾਂਦਾ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਛੇੜਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਫੇਰ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹਥ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ। ਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਆਇਆ ਕਿ ਉਹਨੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਹਥ ਵਿਚ ਨੱਪਣ ਲੱਗੀ। ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਟੱਟੇ ਸ਼ਾਂਟ ਹੋ ਗਏ ।ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਦੱਸ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਮਿਹਨਤ ।
ਜੱਸ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ।
ਰਮਨ - ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਕਹੋਗੇ।
ਜੱਸ - ਕਰਾਂਗਾ
ਰਮਨ ਨੇ ਦੂਜੇ ਹਥ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਟੱਟੇ ਫੜ੍ਹ ਲਏ
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ ਹੁਣ ਦਸ , ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਮੇਹਨਤ
ਜੱਸ - ਨਹੀਂ ਪੁੱਛਦਾ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਮੇਹਨਤ।
ਜਿੱਦਣ ਕੀਤੀ ਮੈਂ ਹੀ ਕਰਾਂਗਾ।
ਰਮਨ - ਕੀਂ ਕੇਹਾ ?
ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹਥ ਨੂੰ ਹੋਰ ਘੁਟ ਲਿਆ।
ਜਸ - ਛੱਡ ਯਾਰ ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਆ। ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ।
ਰਮਨ -
ਰਮਨ - sorry ਮੰਗ?
ਜੱਸ - ਸੋਰੀ ਸੋਰੀ ਛੱਡ ਦਿਓ ਬਾਬਾ।
ਯਾਰ ਬੰਦਾ ਮਰ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਏਦਾਂ।
ਰਮਨ ਨੇ ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਇਕ ਦੋ ਵਾਰੀ ਮਾਫੀ ਮੰਗਾਈ ਤੇ ਛੱਡ ਕੇ ਪਰੇ ਹੋ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਗਈ ।ਮੈਂ ਲੰਨ ਤੇ ਟਟਿਆਂ ਨੂੰ ਮਲਦਾ ਹੋਇਆ ਫਿਰ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਰਮਨ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕੰਧ ਤੇ ਲੱਗੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮੈਂ ਇੱਕਦਮ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਜਾ ਕੇ ਉਹਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਤੇ ਥੱਲੇ ਉਹਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਉੱਪਰੋਂ ਹੀ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿੱਚ ਚੱਪਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।ਚਿੱਤੜਾਂ ਚ ਹਥ ਵੜਦਿਆ ਹੀ ਰਮਨ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਕਰ ਜਸ ਨਾ ਕਰ ਜੱਸ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ ਹੱਥ ਤੇ ਹੋਰ ਦਬਾਅ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਧੱਕਿਆ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਾਲੀ ਵਾਲੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਜਾ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਦੋ ਉਗਲਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਰਮਨ ਨੇ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਸੀ ਤੇ ਪਤਲੀ ਸਲਵਾਰ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਸਲਵਾਰ ਸਮੇਤ ਹੀ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋ ਉਗਲਾਂ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਅੱਧੀਆਂ ਅੱਧੀਆਂ ਕੋ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਉਥੇ ਹੀ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਰਮਨ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ ।
ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉੱਪਰ ਉੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਪਰ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਉਹਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਭਾਰ ਪਾ ਕੇ ਉਹਨੂੰ ਉੱਥੇ ਹੀ ਦੱਬ ਲਿਆ ਤੇ ਪੂਰੀ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਹਦੀ ਉਹਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿੱਚ ਉਗਲਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ।
ਕੁਝ ਹੀ ਸਕਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮੇਰੀਆਂ ਉਗਲਾਂ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀਆਂ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆਂ।
ਨਾ ਕਰ ਜਸ ਛੱਡ ਦੇ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਉੱਠ ਉੱਠ
ਜਸ -ਫਿਰ ਦੱਸ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਕਰੇਗੀ ਅਟੈਕ? ਫੜੇਗੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਏਨਾ ਘੁਟ ਕੇ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ?
ਰਮਨ -ਨਹੀਂ ਫੜਦੀ
ਜੱਸ - ਕੀ ਨਹੀਂ ਫੜ੍ਹਦੀ ?
ਰਮਨ - ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਫੜ੍ਹਦੀ,ਰਮਨ ਸਾਹੋ ਸਾਹੀ ਹੁੰਦੀ ਬੋਲੀ।
ਜੱਸ - ਦੱਸ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਂ ਫੜਿਆ ਸੀ ਏਨਾ ਘੁਟ ਕੇ ?
ਰਮਨ - ਲੰਨ ।ਉੱਠ ਜੱਸ ਹੁਣ,ਹਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰ।ਮੇਰੇ pain ਹੁੰਦੀ।
ਜਸ - ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਗਾ ਕਿੰਨੇ ਲਿਆ ?
ਰਮਨ - ਉੱਠ ਜਾ ਜੱਸ ਕੋਈ ਆ ਜਾਊਗਾ ਥੱਲੇ ਤੋਂ।
ਬੇਜਤੀ ਬਹੁਤ ਹੋਣੀ ਆ।ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਹਥ।
ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਨਾਲ ਕਸ ਕੇ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਹੀ ਥੱਲੇ ਹੋਈ।
ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਲਕੀਰ ਹੀ ਦਿਸੀ।
ਜੱਸ - ਬੜੀ ਗੋਰੀ ਬੁੰਡ ਐ ਰੰਮੀ ਤੇਰੀ
ਰਮਨ - ਯਾਰ ਰਿਤੂ ਨਾ ਆਜੇ,ਛਡ ਮੈਂਨੂੰ,ਉੱਠ।
ਤਾਂ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹੋਰ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਉਹਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਹਲਾ ਹਲਾ ਕੇ ਉਪਰ ਉੱਠ ਗਿਆ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਰਮਨ ਨੂੰ ਛੱਡਿਆ ਤਾਂ ਉੱਠ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਵਧੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ।
ਜਸ - ਬਹੁਤ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਆ ਤੇਰੀ ਤਾਂ ,ਦੇਖ ਮੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਉਗਲਾਂ ਵੀ ਗਿੱਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ।
ਰਮਨ - ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਕਰਕੇ ਆਈ ਆਂ ।
ਜਸ - ਬਾਥਰੂਮ ਕਰਕੇ ਆਈ ?।
ਲੱਗਦਾ ਵਿੱਚੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ।
ਰਮਨ - ਯਾਰ ਧੋਣੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਬਾਥਰੂਮ ਕਰਕੇ।
ਜੱਸ - ਕੀਂ ਧੋਣੀ ਹੁੰਦੀ।
ਰਮਨ - ਬਾਥਰੂਮ ਵਾਲੀ ਜਗਾ।
ਮੈਂ ਉਗਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁੰਘਦੇ ਹੋਏ ਸੁੰਘ ਕੇ ਰਮਨ ਦੀਆਂ ਨਾਸਾਂ ਅੱਗੇ ਦੋਵੇਂ ਉਗਲਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਰਮਨ ਛੀ ਛੀ ਕਰਦੀ ਪਿਛਾਂ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ ।ਮੇਰੀ ਉਗਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਤੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੇ ਰਲੀ ਮਿਲੀ ਵਾਸ਼ਨਾ ਆ ਰਹੀ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਜਾ ਹਥ ਧੋ ਕੇ ਆ ਜੱਸ।
ਰਮਨ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਥੋੜਾ ਪੀੜ ਵਾਲਾ ਮੂੰਹ ਬਣਾ ਕੇ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਮਲਣ ਜੇਹਾ ਲੱਗੀ।
ਤਾਂ ਮੈਂ ਫਿਰ ਮਜਾਕ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕੀ ਗੱਲ ਦਿਲ ਕਰ ਆਇਆ ਲਿਆਓ ਮੈਂ ਕਰ ਦੇਵਾਂ ਠੰਡੀ ਇਹਨੂੰ।
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਯਾਰ ਨੌ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਮੇਰੇ। ਪਤਾ ਕਿੰਨੀ ਪੇਨ ਹੋ ਰਹੀ ਆ ।
ਜਸ - ਨੋਂਹ ਵੱਜ ਗਿਆ, ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਨੋਂਹ
ਮੈਂ ਰਮਨ ਨੂੰ ਹਥ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਰਮਨ - ਪਰੇ ਹੋ ਜਾ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕੁਝ।
ਪਤਾ ਕਿੰਨੀ ਪੇਨ ਹੋ ਰਹੀ ਆ ।
ਕਿੰਨੀ ਜ਼ੋਰ ਚ ਮਾਰਿਆ ਵਾ । ਪਤਾ ਕਿੰਨੀ soft ਚੀਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਆ ।
ਜਸ - ਜਿਆਦਾ ਵੱਜ ਗਿਆ।
ਲਿਆ ਮੈਂ ਦੇਖ ਕੇ ਚੈੱਕ ਕਰਾਂ ।
ਏਨਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਮੈਂ ਰਮਨ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕਣ ਲੱਗਾ।
ਰਮਨ ਨੇ ਝਟਕੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਾਸੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਰਮਨ ਉੱਠ ਕੇ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੂ ਫੜ ਕੇ ਰੋਕ ਲਿਆ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਗੁੱਸਾ ਕਰ ਲਿਆ ।
ਰਮਨ - ਹਾਂ ਕਰ ਲਿਆ ।
ਜਸ - ਕਰੋ ਫਿਰ ਇੰਜੋਏ ਆਪਣੇ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ।
ਰਮਨ - ਤੁਹਾਡਾ ਹੀ ਨੁਕਸਾਨ ਆ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਹੈਲਪ ਹੀ ਕਰਨ ਆਈ ਸੀ।
ਜਸ - ਕਰੋ ਫਿਰ ਹੈਲਪ ਆ ਜਾਓ ,ਆ ਜਾਓ, ਬੈਠੋ ਪਲੀਜ਼। ਕੀ ਹੈਲਪ ਕਰਨ ਦੀ ਮੇਰੀ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਨੇ ।
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਨੀ ਸੀ।
ਜਸ - ਚਲੋ ਨਾ ਕਰਿਓ ਪਰ ਦਸ ਤਾ ਦਿਓ ਕੀ ਹੈਲਪ ਕਰਨੀ ਸੀ ।
ਰਮਨ - ਨਾਨੀ ਹੋਣੀ ਆਏ ਆ ।
ਜਸ - ਅੱਛਾ ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈਲਪ।
ਰਮਨ - ਕੱਲ ਨੂੰ ਮਮੀ ਹੋਣੀ ਜਾ ਰਹੇ ਵਿਆਹ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ।
ਜਸ - ਅੱਛਾ ਤੇ ਨਾਨੀ ਘਰ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਰਹਿਣ ਆਏ ਆ।
ਰਮਨ - ਇਕੱਲੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਘਰ ।ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਨਾਲ ਜਾ ਰਹੀ ਆ ।ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਵੀ ਅਸੀਂ ਨਾਲ ਹੀ ਲੈ ਜਾਣਾ ਵਿਆਹ ।
ਜਸ - ਅੱਛਾ ਤੇ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਮੇਰਾ ਇਨਾ ਸੋਚਦਾ।
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਇਦਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੁਣ।
ਜੱਸ - ਤੇ ਫਿਰ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ।
ਤੂੰ ਰਿਤੂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਸੁਲਾ ਲਵੀਂ।ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੈ ਆਜੂ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ।
ਰਮਨ - ਨਾਨੀ ਦਾ ਪਤਾ ਵਾਂ ਨਾ ।
ਨਾਨੀ ਨੇ ਘਰੇ ਹੋਣਾ ।
ਜਸ - ਕੋਈ ਨੀ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਲਵਾਂਗੇ ।
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਬਾਬਾ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ।
ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ।ਪਤਾ ਮੇਰੀ ਕਿੰਨੀ ਪੇਨ ਕੀਤੀ ਆ।ਰਮਨ ਫਿਰ ਫੁਦੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦੀ ਹੋਈ ਕੋਡੀ ਜਹੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ
ਜਸ - ਓ ਹੋ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੈਂ ਰਮਨ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਫੜ ਕੇ ਉਹਦਾ ਸਿਹਰਾ ਆਪਣੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ।
ਜਸ - ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਬੈਸਟ ਫਰੈਂਡ ਆ।
ਤੂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਚਦੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਰਮਨ ਦੇ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਓਪਰੀ ਜਹੀ ਕਿਸ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਰਮਨ ਨੇ ਕੋਈ ਖਾਸ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਜਸ- ਕੱਲ ਜਾ ਰਹੇ ?
ਫਿਰ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਵਜੇ ?
ਰਮਨ - ਦੇਖੋ 10- 11 ਵਜੇ ਜਾਣਗੇ .
ਜਸ - ਤੂੰ ਫਿਰ ਅੱਜ ਹੀ ਮਮੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਕਿ ਕੱਲ ਨੂੰ ਰਿਤੂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਸੁਲਾ ਦਿਓ ।
ਰਮਨ - ਹਾਂ ਮਮੀ ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਇਹੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਕਿ ਰਿਤੂ ਨੂੰ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਸੁਲਾ ਲਵੀ ।
ਮੈਂ ਮੇਰਾ ਨਾਲ ਹੀ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਫਿਰ ਰਮਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ।ਰਮਨ ਨੇ ਅੱਗਿਓਂ ਜਫੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਛੱਡ ਜੱਸ ਓਹਨਾ ਕਹਿਣਾ ਏਨਾ ਚਿਰ ਕੀਂ ਕਰਦੀ ਉਪਰ।
ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਹੱਥ ਤੇ ਧੋਲਾ ਭਰਾਵਾ।
ਜਸ - ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਧੋਣੇ।
ਰਮਨ - ਜਸ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨੂੰ ਸੁੰਘਦੇ ਹੋਏ ਮੈਂ ਜਿੰਨੇ ਦੇਰ ਤੱਕ ਇਹ ਚੋਂ ਖੁਸ਼ਬੂ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ ਉਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਇਹਨੂੰ ਇਦਾਂ ਹੀ ਸੁੰਘਦੇ ਰਹਿਣਾ
ਰਮਨ -ਇਹ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ਬੂ ਵਾਲੀ ਇਨੀ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਤੇ ਸਾਡੀ ਭਾਬੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸੁੰਘ ਸੁੰਘਿਆ ਕਰੋ ।
ਜਸ -ਹੋ ਤੇ ਫਿਰ ਸੁੰਘੀ ਦੀ ਆ।
ਰਮਨ ਛੇ ਛੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਗੰਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸੁੰਘਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ।
ਜਸ -ਆਪਾਂ ਤੇ ਫਿਰ ਪੂਰੀ ਚੱਟੀ ਦੀ
ਰਮਨ- ਉਹ ਮਾਈ ਗਾਡ ਮੈਂ ਕੀ ਸੁਣ ਰਹੀ ਆ
ਜਸ -ਨਹੀਂ ਯਕੀਨ
ਰਮਨ -ਨਹੀਂ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਇਦਾਂ ਵੀ ਕੋਈ ਕਰਦਾ
ਜਸ- ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਲਿਆ ਆਜਾ ਤੇਰੀ ਚੱਟ ਕੇ ਦਿਖਾਵਾ
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਬਾਬਾ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਾਉਂਦੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਹੇਲੀ ਦੀ ਹੀ ਚੱਟੋ।
ਜਸ -ਚੱਟੂਗਾ ਕੱਲ ਫਿਰ ਚੱਟ ਕੇ ਲੈਣੀ
ਰਮਨ- ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਚੱਟੋ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਲੱਗੇ
ਜਸ- ਕਲ ਫਿਰ ਚੱਟ ਕੇ ਝੱਟ ਚੱਟ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸਵਾਦ ਦੇਣਾ ਤੇ ਫਿਰ ਸੀਲ ਤੋੜਨੀ ਕੱਲ ਤੇਰੇ ਘਰ ਸੁਹਾਗ ਰਾਤ ਹੈ ਸਾਡੀ।
ਰਮਨ- ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤੋੜੀ ਹੋਵੇ ਐਵੇਂ ਝੂਠ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੇ ਹੋ
ਜੱਸ - ਤੈਨੂੰ ਚੈੱਕ ਕਰਾ ਦਵਾਂਗੇ ਉਗੱਲ ਪਾ ਕੇ ਦੇਖ ਲਵੀ ਰਮਨ -ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਚੈੱਕ ਕਰਦੇ ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋਗੇ ਕਿ ਹੁਣ ਲੱਤਾਂ ਫੜ ਕੇ ਰੱਖੀ।
ਜਸ - ਬਹੁਤ ਗੱਲਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ
ਰਮਨ -ਚਲ ਠੀਕ ਆ ਚੱਲੀ ਆ ਮੈਂ
ਜਸ -ਚੱਲ ਠੀਕ ਹੈ ਤੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਪਲਾਨ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਕਰ ਦਓ ਕਿਹੜੇ ਕਮਰੇ ਚ ਫਿਰ ਬੈਡ ਲਾਉਣਾ ਫੁੱਲ ਵਿਛਾ ਕੇ।
ਰਮਨ - ਦੇਖਾਂਗੇ,ਸ਼ਾਯਦ ਸਵੇਰ ਤਕ ਮੇਰਾ ਮੰਨ ਬਦਲ ਜਾਵੇ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਵਿਆਹ ਚ
ਲੀ ਜਾਵਾਂ।
ਮੈਂ ਰਮਨ ਨੂ ਮਾਰਨ ਵਾਸਤੇ ਉਹਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੌੜਿਆ ਤੇ ਉਹ ਭੱਜਦੇ ਭੱਜਦੇ ਹੋਈ ਪੌੜੀਆਂ ਉਤਰ ਗਈ।
ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਰੀ ਜਾਂਦੇ ਸੀ।
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਨੋਟਸ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆਈ ਮੇਰੇ ਸਟਡੀ ਟੇਬਲ ਲਾਗੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਖਲੋ ਗਈ।
ਰਮਨ - ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਮਿਸਟਰ।
ਜੱਸ - ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਨੋਟਸ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਿਹਾ
ਰਮਨ - ਬਹੁਤ ਪੜਾਈ ਹੋ ਰਹੀ ਅੱਜ ਕੱਲ
ਜੱਸ - ਬਸ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ,ਅਸੀਂ ਕਿਹੜਾ ਬਾਹਰ ਜਾਣਾ,ਨਿੱਕੀ ਮੋਟੀ ਨੌਕਰੀ ਮਿਲਜੂ ।
ਲੋਕ ਤਾਂ ਆਈਲਟਸ ਕਰਦੇ ਪਏ ਆ ਜੀ ,ਉਡ ਜਾਣਾ ਬਾਹਰ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਕਰ ਲਓ ,ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਕੋਈ ਰੋਕਦਾ ਜਸ - ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਇਥੇ ਰਹਿਣਾ। ਅਸੀਂ ਇਥੇ ਮੌਜਾਂ ਲੈਣੀਆਂ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਓ ਕਰੋ ਦਿਹਾੜੀਆਂ।
ਰਮਨ - ਦੇਖੋ ਦਿਹਾੜੀਆਂ ਕਰਦੇ ਆ ਜਾਂ ਮੌਜਾਂ ਲੁੱਟਦੇ ,ਇਹ ਤਾਂ ਹੁਣ ਜਾ ਕੇ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗੂ।
ਰਮਨ - ਭਾਬੀ ਸਾਡੀ ਦਾ ਕੀ ਹਾਲ, ਰਮਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੇੜਦੀ ਹੋਈ ਕਿਹਾ ।
ਜਸ - ਠੀਕ ਹੋਣੀ ਐ,ਆਪ ਹੀ ਪੁਛਲਾ ਭਾਬੀ ਨੂੰ।
ਰਮਨ - ਕੀ ਕਰਦੀ ਹੈ ਭਾਬੀ ਮੇਰੀ।
ਜੱਸ - ਥੱਲੇ ਹੋਣੀ ਆ ,ਰਸੋਈ ਚ ਕਰਦੀ ਹੋਣੀ ਕੰਮ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਟਾਇਮ
ਜੱਸ - ਤੈਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਰਾਹ ਆ ਗਿਆ ਉਪਰ ਦਾ, ਅੱਜ ਕਿੱਧਰ ਸਿਧਾ ਅਟੈਕ ਕਰਤਾ।
ਰਮਨ - ਅਟੈਕ ਕਾਹਦਾ , ਕੀ ਗੱਲ ਆ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ
ਜੱਸ - ਜੇ ਬੰਦਾ ਕੋਈ ਉਦਾਂ ਦੀ ਕੰਡੀਸ਼ਨ ਚ ਹੋਵੇ ਫੇਰ।
ਰਮਨ - ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਿਹੜੀਆਂ ਕੰਡੀਸ਼ਨਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ, ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਦੇਖਣਾ।
ਜੱਸ - ਕੀ ਪਤਾ ਥੋੜੀ ਜਿਆਦਾ ਖ਼ਤਰਨਾਕ condition ਚ ਹੋਏ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਦਿਖਾਓ ,ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ ਕੁਛ ਵੀ ।
ਜੱਸ - ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਭਾਬੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੀ ਆ ।
ਰਮਨ - ਮੈਂ ਕਾਹਤੋਂ ਰਖਣਾਂ ਧਿਆਨ।
ਜੱਸ - ਸਾਡੀ ਸੁਹਾਗ ਰਾਤ ਤੇ ਮੰਨਵਾਈ ਨਹੀਂ ਗਈ ਤੈਥੋ।
ਰਮਨ- ਆਪਾਂ ਕਿਉਂ ਰੱਖੀਏ ਗੰਦੇ ਕੰਮਾਂ ਚ ਤੁਹਾਡਾ ਧਿਆਨ ,ਆਪੇ ਹੀ ਕਰੋ ਤੁਸੀਂ।
ਜੱਸ - ਲੈ ਦਸ ਇੰਨੀ ਵੀ ਹੈਲਪ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਕਰ ਸਕੀ, ਦੋਸਤ ਬਣੀ ਫਿਰਦੀ ਓਦਾਂ ਮੇਰੀ।
ਰਮਨ - ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਪਾਪ ਕਰਾਂ ,ਆਪੇ ਕਰੋ, ਪਾਪੀ ਬੰਦੇ ਤੁਸੀਂ ਜੱਸ - ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਹੜਾ ਪਾਪ ਆ, ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਪਾਪ ਦੱਸਦੇ ਆ ਤੁਹੀ
ਰਮਨ - ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪਾਪ ਦੱਸਦੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਤਰਸ ਆਉਂਦਾ ਮਾਸੂਮ ਜਹੀ ਭਾਬੀ ਤੇ ਕਿ ਭਾਬੀ ਦਾ ਕੀ ਬਣੂ ।
ਜੱਸ - ਏਨਾ ਤਰਸ ਕਾਹਤੋਂ ਆਈ ਜਾਂਦਾ।
ਰਮਨ - ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਕਿਹਦੀ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਡਰ ਆਉਂਦਾ।
ਨਾਲੇ ਮੈਥੋਂ ਨਹੀਂ ਚੀਕਾਂ ਸੁਣੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ ਵਿਚਾਰੀ ਦੀਆਂ। ਜੱਸ - ਇਕੋ ਵਾਰੀ ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਟੀਕੇ ਕੋ ਜਿੰਨੀ ਫੇਰ ਤੇ ਮਜੇ ਹੀ ਨੇ।
ਰਮਨ- ਆਹੋ ਜਿੰਨੇ ਪਿੱਛੇ ਪਵਾ ਲਿਆ ਏਡਾ ਉਹਨੇ ਚੀਕਾਂ ਕਿਥੋਂ ਮਾਰਨੀਆ,ਰਮਨ ਨੇ jealousy ਜਹੀ ਫੀਲ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕੇਹਾ।
ਨਾਲ ਹੀ ਰਮਨ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਗਏ ਕਿ ਅਚਾਨਕ ਉਹਦੇ ਮੂੰਹ ਕੀ ਨਿਕਲ ਗਿਆ।
ਜੱਸ - ਤੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਲੱਗਦਾ,ਵੱਡਾ ਕਿੰਨਾ ਕੋ ਐ ,ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਐਡੇ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਆ।
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਜੱਸ ਤੁਹਾਡਾ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਵੱਡਾ।ਰਮਨ ਨੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਕੇਹਾ
ਜਸ - ਤੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਪਤਾ ।ਵੱਡਾ ਵੱਡਾ ਲਾਈ ਐ,ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਵੇਖੇ ਆ ।
ਰਮਨ ਮੇਰੇ ਮੁੱਕੀ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ, ਕੁੱਟ ਨਾ ਖਾ ਲਵੀਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ,ਜਿਆਦਾ ਬੋਲਦਾ ਐ ।
ਜਸ - ਲੈ ਯਾਰ ,ਦੱਸ ਕੁੱਟਣਾ ਕਾਹਤੋਂ,ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦੇ।
ਰਮਨ - ਆਪਾਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਕੋਈ ਪਰ ਅੰਦਾਜਾ ਜੇਹਾ ਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ।
ਜਸ - ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਲੱਗਦਾ ਪੁਆਇਆ ਬੁੰਡ ਚ ਜਿਹੜਾ ਕਹਿੰਦੀ ਪੀੜ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ।
ਰਮਨ - ਆਪਾਂ ਨਹੀਂ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ।
ਜੱਸ - ਤੁਸੀਂ ਫੇਰ ਫੁਦੀ ਚ ਪਵਾਉਣ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹੋਣੇ
ਰਮਨ - ਸ਼ਰਮ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਏਨੇ ਗੰਦੇ Word use ਕਰਦੇ ਨੂੰ
ਜੱਸ - ਹੁਣ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਫੁਦੀ ਹੀ ਕਹਾਂਗੇ ਤੇ ਤੇ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਬੁੰਡ ਕਵਾਂਗੇ ,ਹੋਰ ਕੀ ਕਹਿ ਸਕਦੇ, ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਢੀਠ ਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ।
ਜੱਸ - ਦਸੋ ਫਿਰ ਕਿੱਦਾਂ ਪਤਾ ਕਿ ਪੀੜ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਪਵਾਉਣ ਨਾਲ ?
ਰਮਨ - ਤੇ ਯਾਰ ਇਨਾ ਵੱਡਾ ਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਹੈਗਾ ਵਾ ਤੇ ਪੀੜ ਤੇ ਹੋਣੀ ਆ।
ਜਸ - ਕੀ ਇਹਨਾਂ ਵੱਡਾ ਮੇਰਾ ?
ਰਮਨ - ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ,ਸਵਾਦ ਨਾ ਲਵੋ ਬਹੁਤੇ।
ਜੱਸ - ਆਪੇ ਤਾਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਤੁਹਾਡਾ ।ਕਾਹਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ,ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ।
ਰਮਨ - ਪੀਨਸ ਤੁਹਾਡਾ ।
ਜੱਸ - ਨਹੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਦੱਸ ਰੰਮੁ , ਮੈਂ ਲਨ ਤੇ ਹਥ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਰਮਨ - ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਸਾਨੂੰ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਹੀ ਆਉਂਦੀ ਆ।
ਜੱਸ - ਪੀੜ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਹੁੰਦੀ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਤੇ ਫਿਰ ਮਜਾ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਵੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਬੁੰਡ ਮਰਵਾ ਰਹੇ ਆ ।
ਮਜਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਹੀ ਮਰਾਉਂਦੇ ਆ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੀ ਵੀ ਮਾਰਦੇ ਹੋਣੇ
ਜੱਸ - ਕੀਂ ਮਾਰਦਾ ?
ਰਮਨ - ਬੁੰਡ ਹੀ ਮਾਰਨੀ ਹੋਰ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨਾ ਕੋਲ,
ਰਮਨ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਬੁੰਡ ਸੁਣ ਕੇ ਸਵਾਦ ਜੇਹਾ ਆ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠਾ ਟੇਬਲ ਤੇ ਕਾਗਜ਼ ਪੱਤਰ ਇੱਧਰ ਉੱਧਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਰਮਨ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹੋ ਕੇ ਖਲੋਤੀ ਮੇਰੀ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਵਰਕੇ ਫੋਰ ਰਹੀ ਸੀ ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵੱਲ ਗਿਆ।ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਕਾਫੀ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਲਜਾ ਕੇ ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਰਮਨ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਾਈਡ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ।
ਜੱਸ - ਇਹ ਬੜੀ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਕੱਢੀ ਆ, ਕੀ ਚੱਕਰ ਆ
ਰਮਨ - ਫੇਰ ਸਿਹਤਮੰਦ ਬੰਦੇ ਆ ਅਸੀਂ । ਚੱਕਰ ਕੀ ਹੋਣਾ
ਜਸ - ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਦਾ ਕੋਈ ਚੰਗੀ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦਾ ਇਸ ਤੇ ।ਇਹਨਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਰਮਨ ਮੇਰੇ ਮੁੱਕੀਆਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਮੈਂ ਮੁੱਕੀਆਂ ਖਾਂਦਾ ਖਾਂਦਾ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਰਮਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਛੇੜਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਫੇਰ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹਥ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ। ਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਆਇਆ ਕਿ ਉਹਨੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਹਥ ਵਿਚ ਨੱਪਣ ਲੱਗੀ। ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਟੱਟੇ ਸ਼ਾਂਟ ਹੋ ਗਏ ।ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਦੱਸ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਮਿਹਨਤ ।
ਜੱਸ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ।
ਰਮਨ - ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਕਹੋਗੇ।
ਜੱਸ - ਕਰਾਂਗਾ
ਰਮਨ ਨੇ ਦੂਜੇ ਹਥ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਟੱਟੇ ਫੜ੍ਹ ਲਏ
ਰਮਨ - ਅੱਛਾ ਹੁਣ ਦਸ , ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਮੇਹਨਤ
ਜੱਸ - ਨਹੀਂ ਪੁੱਛਦਾ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਮੇਹਨਤ।
ਜਿੱਦਣ ਕੀਤੀ ਮੈਂ ਹੀ ਕਰਾਂਗਾ।
ਰਮਨ - ਕੀਂ ਕੇਹਾ ?
ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹਥ ਨੂੰ ਹੋਰ ਘੁਟ ਲਿਆ।
ਜਸ - ਛੱਡ ਯਾਰ ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਆ। ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ।
ਰਮਨ -
ਰਮਨ - sorry ਮੰਗ?
ਜੱਸ - ਸੋਰੀ ਸੋਰੀ ਛੱਡ ਦਿਓ ਬਾਬਾ।
ਯਾਰ ਬੰਦਾ ਮਰ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਏਦਾਂ।
ਰਮਨ ਨੇ ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਇਕ ਦੋ ਵਾਰੀ ਮਾਫੀ ਮੰਗਾਈ ਤੇ ਛੱਡ ਕੇ ਪਰੇ ਹੋ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਗਈ ।ਮੈਂ ਲੰਨ ਤੇ ਟਟਿਆਂ ਨੂੰ ਮਲਦਾ ਹੋਇਆ ਫਿਰ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਰਮਨ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕੰਧ ਤੇ ਲੱਗੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮੈਂ ਇੱਕਦਮ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਜਾ ਕੇ ਉਹਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਤੇ ਥੱਲੇ ਉਹਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਉੱਪਰੋਂ ਹੀ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਵਿੱਚ ਚੱਪਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।ਚਿੱਤੜਾਂ ਚ ਹਥ ਵੜਦਿਆ ਹੀ ਰਮਨ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਕਰ ਜਸ ਨਾ ਕਰ ਜੱਸ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ ਹੱਥ ਤੇ ਹੋਰ ਦਬਾਅ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਧੱਕਿਆ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਾਲੀ ਵਾਲੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਜਾ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਦੋ ਉਗਲਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਧੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਰਮਨ ਨੇ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਸੀ ਤੇ ਪਤਲੀ ਸਲਵਾਰ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਸਲਵਾਰ ਸਮੇਤ ਹੀ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋ ਉਗਲਾਂ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਅੱਧੀਆਂ ਅੱਧੀਆਂ ਕੋ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਉਥੇ ਹੀ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਰਮਨ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ ।
ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉੱਪਰ ਉੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਪਰ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਉਹਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਭਾਰ ਪਾ ਕੇ ਉਹਨੂੰ ਉੱਥੇ ਹੀ ਦੱਬ ਲਿਆ ਤੇ ਪੂਰੀ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਹਦੀ ਉਹਦੀ ਫੁਦੀ ਵਿੱਚ ਉਗਲਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ।
ਕੁਝ ਹੀ ਸਕਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮੇਰੀਆਂ ਉਗਲਾਂ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀਆਂ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆਂ।
ਨਾ ਕਰ ਜਸ ਛੱਡ ਦੇ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਉੱਠ ਉੱਠ
ਜਸ -ਫਿਰ ਦੱਸ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਕਰੇਗੀ ਅਟੈਕ? ਫੜੇਗੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਏਨਾ ਘੁਟ ਕੇ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ?
ਰਮਨ -ਨਹੀਂ ਫੜਦੀ
ਜੱਸ - ਕੀ ਨਹੀਂ ਫੜ੍ਹਦੀ ?
ਰਮਨ - ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਫੜ੍ਹਦੀ,ਰਮਨ ਸਾਹੋ ਸਾਹੀ ਹੁੰਦੀ ਬੋਲੀ।
ਜੱਸ - ਦੱਸ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਂ ਫੜਿਆ ਸੀ ਏਨਾ ਘੁਟ ਕੇ ?
ਰਮਨ - ਲੰਨ ।ਉੱਠ ਜੱਸ ਹੁਣ,ਹਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰ।ਮੇਰੇ pain ਹੁੰਦੀ।
ਜਸ - ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਗਾ ਕਿੰਨੇ ਲਿਆ ?
ਰਮਨ - ਉੱਠ ਜਾ ਜੱਸ ਕੋਈ ਆ ਜਾਊਗਾ ਥੱਲੇ ਤੋਂ।
ਬੇਜਤੀ ਬਹੁਤ ਹੋਣੀ ਆ।ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਹਥ।
ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਨਾਲ ਕਸ ਕੇ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਹੀ ਥੱਲੇ ਹੋਈ।
ਰਮਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਲਕੀਰ ਹੀ ਦਿਸੀ।
ਜੱਸ - ਬੜੀ ਗੋਰੀ ਬੁੰਡ ਐ ਰੰਮੀ ਤੇਰੀ
ਰਮਨ - ਯਾਰ ਰਿਤੂ ਨਾ ਆਜੇ,ਛਡ ਮੈਂਨੂੰ,ਉੱਠ।
ਤਾਂ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹੋਰ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਉਹਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਹਲਾ ਹਲਾ ਕੇ ਉਪਰ ਉੱਠ ਗਿਆ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਰਮਨ ਨੂੰ ਛੱਡਿਆ ਤਾਂ ਉੱਠ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ।
ਰਮਨ - ਤੁਸੀਂ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਵਧੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ।
ਜਸ - ਬਹੁਤ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਆ ਤੇਰੀ ਤਾਂ ,ਦੇਖ ਮੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਉਗਲਾਂ ਵੀ ਗਿੱਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ।
ਰਮਨ - ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਕਰਕੇ ਆਈ ਆਂ ।
ਜਸ - ਬਾਥਰੂਮ ਕਰਕੇ ਆਈ ?।
ਲੱਗਦਾ ਵਿੱਚੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ।
ਰਮਨ - ਯਾਰ ਧੋਣੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਬਾਥਰੂਮ ਕਰਕੇ।
ਜੱਸ - ਕੀਂ ਧੋਣੀ ਹੁੰਦੀ।
ਰਮਨ - ਬਾਥਰੂਮ ਵਾਲੀ ਜਗਾ।
ਮੈਂ ਉਗਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁੰਘਦੇ ਹੋਏ ਸੁੰਘ ਕੇ ਰਮਨ ਦੀਆਂ ਨਾਸਾਂ ਅੱਗੇ ਦੋਵੇਂ ਉਗਲਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਰਮਨ ਛੀ ਛੀ ਕਰਦੀ ਪਿਛਾਂ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ ।ਮੇਰੀ ਉਗਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਰਮਨ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਤੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੇ ਰਲੀ ਮਿਲੀ ਵਾਸ਼ਨਾ ਆ ਰਹੀ ਸੀ।
ਰਮਨ - ਜਾ ਹਥ ਧੋ ਕੇ ਆ ਜੱਸ।
ਰਮਨ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁਦੀ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਥੋੜਾ ਪੀੜ ਵਾਲਾ ਮੂੰਹ ਬਣਾ ਕੇ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਮਲਣ ਜੇਹਾ ਲੱਗੀ।
ਤਾਂ ਮੈਂ ਫਿਰ ਮਜਾਕ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕੀ ਗੱਲ ਦਿਲ ਕਰ ਆਇਆ ਲਿਆਓ ਮੈਂ ਕਰ ਦੇਵਾਂ ਠੰਡੀ ਇਹਨੂੰ।
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਯਾਰ ਨੌ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਮੇਰੇ। ਪਤਾ ਕਿੰਨੀ ਪੇਨ ਹੋ ਰਹੀ ਆ ।
ਜਸ - ਨੋਂਹ ਵੱਜ ਗਿਆ, ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਨੋਂਹ
ਮੈਂ ਰਮਨ ਨੂੰ ਹਥ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਰਮਨ - ਪਰੇ ਹੋ ਜਾ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕੁਝ।
ਪਤਾ ਕਿੰਨੀ ਪੇਨ ਹੋ ਰਹੀ ਆ ।
ਕਿੰਨੀ ਜ਼ੋਰ ਚ ਮਾਰਿਆ ਵਾ । ਪਤਾ ਕਿੰਨੀ soft ਚੀਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਆ ।
ਜਸ - ਜਿਆਦਾ ਵੱਜ ਗਿਆ।
ਲਿਆ ਮੈਂ ਦੇਖ ਕੇ ਚੈੱਕ ਕਰਾਂ ।
ਏਨਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਮੈਂ ਰਮਨ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕਣ ਲੱਗਾ।
ਰਮਨ ਨੇ ਝਟਕੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਾਸੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਰਮਨ ਉੱਠ ਕੇ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੂ ਫੜ ਕੇ ਰੋਕ ਲਿਆ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਗੁੱਸਾ ਕਰ ਲਿਆ ।
ਰਮਨ - ਹਾਂ ਕਰ ਲਿਆ ।
ਜਸ - ਕਰੋ ਫਿਰ ਇੰਜੋਏ ਆਪਣੇ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ।
ਰਮਨ - ਤੁਹਾਡਾ ਹੀ ਨੁਕਸਾਨ ਆ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਹੈਲਪ ਹੀ ਕਰਨ ਆਈ ਸੀ।
ਜਸ - ਕਰੋ ਫਿਰ ਹੈਲਪ ਆ ਜਾਓ ,ਆ ਜਾਓ, ਬੈਠੋ ਪਲੀਜ਼। ਕੀ ਹੈਲਪ ਕਰਨ ਦੀ ਮੇਰੀ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਨੇ ।
ਰਮਨ - ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਨੀ ਸੀ।
ਜਸ - ਚਲੋ ਨਾ ਕਰਿਓ ਪਰ ਦਸ ਤਾ ਦਿਓ ਕੀ ਹੈਲਪ ਕਰਨੀ ਸੀ ।
ਰਮਨ - ਨਾਨੀ ਹੋਣੀ ਆਏ ਆ ।
ਜਸ - ਅੱਛਾ ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈਲਪ।
ਰਮਨ - ਕੱਲ ਨੂੰ ਮਮੀ ਹੋਣੀ ਜਾ ਰਹੇ ਵਿਆਹ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ।
ਜਸ - ਅੱਛਾ ਤੇ ਨਾਨੀ ਘਰ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਰਹਿਣ ਆਏ ਆ।
ਰਮਨ - ਇਕੱਲੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਘਰ ।ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਨਾਲ ਜਾ ਰਹੀ ਆ ।ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਵੀ ਅਸੀਂ ਨਾਲ ਹੀ ਲੈ ਜਾਣਾ ਵਿਆਹ ।
ਜਸ - ਅੱਛਾ ਤੇ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਮੇਰਾ ਇਨਾ ਸੋਚਦਾ।
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਇਦਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੁਣ।
ਜੱਸ - ਤੇ ਫਿਰ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ।
ਤੂੰ ਰਿਤੂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਸੁਲਾ ਲਵੀਂ।ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੈ ਆਜੂ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ।
ਰਮਨ - ਨਾਨੀ ਦਾ ਪਤਾ ਵਾਂ ਨਾ ।
ਨਾਨੀ ਨੇ ਘਰੇ ਹੋਣਾ ।
ਜਸ - ਕੋਈ ਨੀ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਲਵਾਂਗੇ ।
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਬਾਬਾ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ।
ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ।ਪਤਾ ਮੇਰੀ ਕਿੰਨੀ ਪੇਨ ਕੀਤੀ ਆ।ਰਮਨ ਫਿਰ ਫੁਦੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦੀ ਹੋਈ ਕੋਡੀ ਜਹੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ
ਜਸ - ਓ ਹੋ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੈਂ ਰਮਨ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਫੜ ਕੇ ਉਹਦਾ ਸਿਹਰਾ ਆਪਣੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹਦੇ ਲੱਕ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ।
ਜਸ - ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਬੈਸਟ ਫਰੈਂਡ ਆ।
ਤੂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਚਦੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਰਮਨ ਦੇ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਓਪਰੀ ਜਹੀ ਕਿਸ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਰਮਨ ਨੇ ਕੋਈ ਖਾਸ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਜਸ- ਕੱਲ ਜਾ ਰਹੇ ?
ਫਿਰ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਵਜੇ ?
ਰਮਨ - ਦੇਖੋ 10- 11 ਵਜੇ ਜਾਣਗੇ .
ਜਸ - ਤੂੰ ਫਿਰ ਅੱਜ ਹੀ ਮਮੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦੇ ਕਿ ਕੱਲ ਨੂੰ ਰਿਤੂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਸੁਲਾ ਦਿਓ ।
ਰਮਨ - ਹਾਂ ਮਮੀ ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਇਹੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਕਿ ਰਿਤੂ ਨੂੰ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਸੁਲਾ ਲਵੀ ।
ਮੈਂ ਮੇਰਾ ਨਾਲ ਹੀ ਮਨ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਫਿਰ ਰਮਨ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ।ਰਮਨ ਨੇ ਅੱਗਿਓਂ ਜਫੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਛੱਡ ਜੱਸ ਓਹਨਾ ਕਹਿਣਾ ਏਨਾ ਚਿਰ ਕੀਂ ਕਰਦੀ ਉਪਰ।
ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਹੱਥ ਤੇ ਧੋਲਾ ਭਰਾਵਾ।
ਜਸ - ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਧੋਣੇ।
ਰਮਨ - ਜਸ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨੂੰ ਸੁੰਘਦੇ ਹੋਏ ਮੈਂ ਜਿੰਨੇ ਦੇਰ ਤੱਕ ਇਹ ਚੋਂ ਖੁਸ਼ਬੂ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ ਉਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਇਹਨੂੰ ਇਦਾਂ ਹੀ ਸੁੰਘਦੇ ਰਹਿਣਾ
ਰਮਨ -ਇਹ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ਬੂ ਵਾਲੀ ਇਨੀ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਤੇ ਸਾਡੀ ਭਾਬੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸੁੰਘ ਸੁੰਘਿਆ ਕਰੋ ।
ਜਸ -ਹੋ ਤੇ ਫਿਰ ਸੁੰਘੀ ਦੀ ਆ।
ਰਮਨ ਛੇ ਛੀ ਕਿੰਨੀਆਂ ਗੰਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸੁੰਘਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ।
ਜਸ -ਆਪਾਂ ਤੇ ਫਿਰ ਪੂਰੀ ਚੱਟੀ ਦੀ
ਰਮਨ- ਉਹ ਮਾਈ ਗਾਡ ਮੈਂ ਕੀ ਸੁਣ ਰਹੀ ਆ
ਜਸ -ਨਹੀਂ ਯਕੀਨ
ਰਮਨ -ਨਹੀਂ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਇਦਾਂ ਵੀ ਕੋਈ ਕਰਦਾ
ਜਸ- ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਲਿਆ ਆਜਾ ਤੇਰੀ ਚੱਟ ਕੇ ਦਿਖਾਵਾ
ਰਮਨ - ਨਹੀਂ ਬਾਬਾ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਾਉਂਦੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਹੇਲੀ ਦੀ ਹੀ ਚੱਟੋ।
ਜਸ -ਚੱਟੂਗਾ ਕੱਲ ਫਿਰ ਚੱਟ ਕੇ ਲੈਣੀ
ਰਮਨ- ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਚੱਟੋ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਲੱਗੇ
ਜਸ- ਕਲ ਫਿਰ ਚੱਟ ਕੇ ਝੱਟ ਚੱਟ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸਵਾਦ ਦੇਣਾ ਤੇ ਫਿਰ ਸੀਲ ਤੋੜਨੀ ਕੱਲ ਤੇਰੇ ਘਰ ਸੁਹਾਗ ਰਾਤ ਹੈ ਸਾਡੀ।
ਰਮਨ- ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤੋੜੀ ਹੋਵੇ ਐਵੇਂ ਝੂਠ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੇ ਹੋ
ਜੱਸ - ਤੈਨੂੰ ਚੈੱਕ ਕਰਾ ਦਵਾਂਗੇ ਉਗੱਲ ਪਾ ਕੇ ਦੇਖ ਲਵੀ ਰਮਨ -ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਚੈੱਕ ਕਰਦੇ ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋਗੇ ਕਿ ਹੁਣ ਲੱਤਾਂ ਫੜ ਕੇ ਰੱਖੀ।
ਜਸ - ਬਹੁਤ ਗੱਲਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ
ਰਮਨ -ਚਲ ਠੀਕ ਆ ਚੱਲੀ ਆ ਮੈਂ
ਜਸ -ਚੱਲ ਠੀਕ ਹੈ ਤੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਪਲਾਨ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਕਰ ਦਓ ਕਿਹੜੇ ਕਮਰੇ ਚ ਫਿਰ ਬੈਡ ਲਾਉਣਾ ਫੁੱਲ ਵਿਛਾ ਕੇ।
ਰਮਨ - ਦੇਖਾਂਗੇ,ਸ਼ਾਯਦ ਸਵੇਰ ਤਕ ਮੇਰਾ ਮੰਨ ਬਦਲ ਜਾਵੇ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਵਿਆਹ ਚ
ਲੀ ਜਾਵਾਂ।
ਮੈਂ ਰਮਨ ਨੂ ਮਾਰਨ ਵਾਸਤੇ ਉਹਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੌੜਿਆ ਤੇ ਉਹ ਭੱਜਦੇ ਭੱਜਦੇ ਹੋਈ ਪੌੜੀਆਂ ਉਤਰ ਗਈ।
Shounkijatt12
ਪੈਸਾ ਨਸ਼ਾ ਪਿਆਰ
- 780
- 456
- 64
manikmittalme07
Prime
- 7,046
- 15,785
- 189
great yaar....you are wonderful...conversation ch hi khada karta poora.