" ਵਹੁੱਟੀ ਦਾ ਹੜਦੁੱਲ "
( ਸੰਖਿਅਾ 7)
ਤੁਸੀਂ ਪੜੁ ਚੁੱਕੇ ਹੋ :-
"ਚੁੱਪ ਸਾਲੀ ਰੰਡੀ ਮੇਰਾ ਹਾਲੇ ਕੰਮ ਨੀ ਹੋੲਿਅਾ ਤੈਨੂੰ ਜਾਨ ਦੀ ਪੲੀ ਅਾ . ਚੱਲ ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ ਤੇਰੀ ਮਗਰੋਂ ਸਵਾਰੀ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਅਾਹ ਫੜ ਕਪੜਾ ਤੇ ਸਾਫ ਫੁੱਦੀ ਨਾਂਲੇ ਲੰਨ ਮੇਰਾ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕੱਪੜਾ ਫੜਾ ਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਬੋਲਿਅਾ .
ਮਿੰਦੋ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਅਾਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਲੰਨ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲੲੀ ੳੁੱਠੀ ਤਾਂ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗੲੀ ਅੈਡਾ ਲੰਨ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਓਹਨੇਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵੇਖਿਅਾ . ਮਿੰਦੋ ਹੈਰਾਨ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਮਨ ਚ ਖੁਸ਼ ਵੀ ਸੀ ਕਿੳੁਂਕੀ ਓਹ ਦਾ ਸੁਪਨਾਂ ਸੀ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਦਾ . ਪਰ ਅੱਜ ੲੇਸੇ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਨੇ ੳੁਸ ਦੀ ਲੱਸੀ ਕੱਢਣੀ ਸੀ .
ਹੁਣ ਅੱਗੇ :-
ਮਿੰਦੋ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਚੁਦਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਪਰ ੳੁਸ ਨੇ ਕਦੇ ਸੋਚਿਅਾ ਵੀ ਨੲੀਂ ਸੀ ਵੀ ਕਿਸੇ ਪੰਜਾਬੀ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਅੈਡਾ ਵੱਡਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ੳੁਸ ਨੇ ਤਾਂ ਅੱਜ ਤੱਕ ਬੱਸ ਕਾਲੇ ਹਬਸ਼ੀਅਾਂ ਦਾ ਹੀ ਵੇਖਿਅਾ ਸੀ ਓਹ ਵੀ ਪੌਰਨ ਫਿਲਮਾਂ ਚ .
ਅੈਨਾਂ ਵੱਡਾ ਤੇ ਮੋਟਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਅਾਪਣੇ ਅਾਪ ਨੂੰ ਰੋਕ ਨੲੀਂ ਸਕੀ ਤੇ . ਕੱਪੜੇ ਨਾਂਲ ਸਾਫ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾੲੇ ਜੀਭ ਮਾਰ ਕੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਅਾਪਣੀ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰਸ ਚੱਟ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਤੇ ਫਿਰ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂਹ ਚ ਪਾ ਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪੲੀ ਲੰਨ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਵੀ ਪੂਰਾ ਨੲੀਂ ਅਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮਿੰਦੋ ਅਾਪਣਾ ਤਰਬਾ ਦਿਖਾੳੁਂਦੀ ਹੋੲੀ ਲੰਨ ਤੇ ਵਧੀਅਾ ਢੰਗ ਨਾਂਲ ਚੂਪੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਅਾਹ ਸਾਲੀ ਗਸਤੀੲੇ ਕਿੰਨਾਂ ਸੋਹਣਾ ਲੰਨ ਚੁੰਘਦੀ ਅਾਂ ਤੂੰ ਬੜਾ ਮਜਾ ਅਾ ਰਿਅਾ ..ਅਾਹਹਹ..ਓਹਹਹਹ...ਓਹਹਹ " ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਨਾਂਲ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਬੜਾ ਅਨੰਦ ਅਾ ਰਿਅਾ ਸੀ.
ਮਿੰਦੋ ਕਿਸੇ ਗਸਤੀ ਵਾਂਗੂ ਅਾਪਣਾਂ ਹੁਨਰ ਦਿਖਾ ਰਹੀ ਸੀ . ੳੁਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਕਦੀ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾੳੁਂਦੀ , ਕਦੇ ਪੂਰੇ ਲੰਨ ਕਦੇ ਟੱਟਿਅਾਂ ਦੇ ਜੀਭ ਮਾਰ ਮਾਰ ਕੇ ਅਾੲਿਸ ਕਰੀਮ ਵਾਂਗੂ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਅਨੰਦ ਦੇ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਵੀ ੲੇਹਨਾਂ ਅੱਠਾਂ ਸਾਲਾਂ ਚ ਬਥੇਰੀਅਾਂ ਜਨਾਨੀਅਾਂ ਠੋਕੀਅਾਂ ( ੲਿਸ ਦੇ ਬਾਰੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਪਤਾ ਲੱਗੇਗਾ) ਪਰ ਮਿੰਦੋ ਵਾਂਗੂ ਲੰਨ ਚੁੰਘਣ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਨੲੀ ਸੀ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਲੰਨ ਚੁੰਘਾੳੁਣ ਵਿੱਚ ਬੜਾ ਮਜਾ ਅਾ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਖਿਚੀ ਤੋ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ੳਸਦੇ ਮੁੰਹ ਚ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ . ਜਿਵੇਂ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਮੁੰਹ ਨੲੀ ਬਲਕਿ ਫੁੱਦੀ ਹੋਵੇ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ੲੇਦਾ ਲੱਗਿਅਾ ਜਿਵੇਂ ੳੁਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਖੂਨ ੳੁਸ ਦੇ ਲੰਨ ਚ ਅਾਗਿਅਾ ਹੋਵੇ ੳੁਸ ਦਾ ਲੰਨ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਅਾਕੜ ਗਿਅਾ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਸਾਰਾ ਮੁੰਹ ਅਾਪਣੀ ਦਹੀਂ ਨਾਂਲ ਭਰ ਦਿੱਤਾ . ਜਿਹੜਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੋ ਦੋ ਜਨਾਨੀਅਾਂ ਕੱਠੀਅਾਂ ਚੋਦ ਕੇ ਵੀ ਜਲਦੀ ਨੲੀਂ ਸ਼ੁੱਟਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਓਹ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਲੰਨ ਚੁੰਘਣ ਤੇ ਫਾਰਗ ਹੋ ਗਿਅਾ ਸੀ.
"ਅਾਹਹਹਹਹ….ਅਾਹਹਹਹ...ਓਹਹਹਹ….ਮੇਰੀ ਮਿੰਦੋ ਰੰਡੀੲੇ ਵਾਕੇ ਕੋੲੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਤਾਂ ਹੈ ਤੇਰੇ ਚ ….ਓਹਹਹਹ.." ਅੈਨਾਂ ਕਹਿੰਦਾ ਹੋੲੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਅਾਪਣਾ ਲੰਨ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਖਾਲੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.
ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ੲਿਹ ਸੀ ਕਿ ਮਿੰਦੋ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰ ਮਾਲ ਨਿਗਲ ਗੲੀ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਚੱਟ ਕੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਮਿੰਦੋ ੲਿੱਕ ੲਿੱਕ ਬੁੰਦ ਤੱਕ ਵੀਰਜ ਚੱਟ ਗੲੀ ਸੀ.
"ਹਾੲੇ ਵੇ ਤੂੰ ਬੰਦਾ ੲੇਂ ਕਿ ਕੀ ਅਾਂ.. ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੇ ਲੰਨ ਰਾੜ ਵਾਂਗੂ ਖੜਾ . ਵੇ ਪੱਕਾ ਤੂੰ ਕੋੲੀ ਨਸ਼ਾ ਪੱਤਾ ਕਰਦਾ ਹੋਣਾਂ" ਮਿੰਦੋ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਖੜਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੋੲੀ ਬੋਲੀ.
"ਹਾਲੇ ਨੀ ੲਿਹ ਬੈਂਦਾ ਮਿੰਦੋ ਰਾਣੀੲੇ . ੲਿਹ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੋਂ ਪਿਸ਼ੋਂ ਦੋਨੋਂ ਸ਼ੇਦ ਪਾੜ ਕੇ ਬੈਠੂ , ਤੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣ ਕੇਰਾਂ ਕਰੀੲੇ ਤੇਰੀ ਸਵਾਰੀ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣਾਂ ਘੜਾ ਲੰਨ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਕੇ ਹਿਲਾੳੁਂਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ.
"ਨੲੀਂ ਪੁੱਤ ਬੱਸ ਹੁਣ ਫੇਰ ਕਰ ਲੲੀ ਕੱਲ ਨੂੰ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇ . ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਵਾ ਤਾ ਪੁੱਤ ਵੇ"
ਮਿੰਦੋ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਲੈਣਾਂ ਤਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਡਰਦੀ ਸੀ. ਕਿੳੁਕੀ ਓਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਧੱਕਾ ਦੇਖ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.
"ਤੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣਜਾ . ਭੁੱਲ ਨਾਂ ਤੂੰ ਅੱਜ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਪਰਸਨਲ ਗਸਤੀ ਅਾਂ ਮੈਂ ਜੋ ਕਹੂੰ ਤੈਨੂੰ ਕਰਨਾਂ ਹੀ ਪੈਣਾਂ"
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਅਾਪਣਾ ਵਾਅਦਾ ਯਾਦ ਦਵਾੳਦੇਂ ਹੋੲੇ ਅਪਣਾਂ ਹੁਕਮ ਸੁਣਾੲਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਚੁੱਪ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗੲੀ ਗੲੀ . ਕਿੳੁਂਕੀ ੳੁਸ ਕੋਲ ਹੁਣ ਕੋੲੀ ਚਾਰਾ ਨੲੀਂ ਸੀ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਮੋਟੀ ਗੋਰੀ ਗੋਲ ਗੋਲ ਬੁੰਡ ਦੇਖ ਕੇ ਨਿਹਾਲ ਹੋ ਗਿਅਾ . " ਬੁੰਡ ਚੌੜੀ ਕਰ ਕੇ ਮੋਰੀ ਦਿਖਾਂ ਖਾਂ ਜਰਾਂ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਮੋਟੀ ਬੁੰਡ ਵੇਖ ਕੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਪਿੱਸ਼ੇ ਹੱਥ ਲਿਜਾ ਕੇ ਅਾਪਣੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਦੋਨੋਂ ਪਹਾੜ ਫੜ ਕੇ ਚੌੜੇ ਕਰ ਲੲੇ . ਮਿੰਦੋ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਹਰ ਗੱਲ ਮੰਨ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿੳੁਂਕੀ ਕਿ ੳੁਸ ਨੇ ਵਾਅਦਾ ਜੋ ਕੀਤਾ ਸੇ ਕੀ ੳੁਹ ੳੁਸਦੀ ਗਸਤੀ ਹੈ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜਦੋਂ ਜੋ ਵੀ ਚਾਹਵੇ ੳੁਸ ਨਾਂਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਮਿੰਦੋ ਅਾਪ ਵੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ . ੳੁਹ ੲਿਹੋ ਜਿਹਾ ਲੰਨ ਹੱਥੋਂ ਨੀ ਜਾਣ ਦੇਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ.
ਬੁੰਡ ਚੌੜੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਭੂਰਾ ਸ਼ੇਦ ਸਾਫ ਨਜਰ ਅਾ ਰਿਅਾ ਸੀ . ਜੋ ਕਦੀ ਖੁੱਲ ਕਦੇ ਬੰਦ ਹੋ ਰਿਅਾ ਸੀ ਸ਼ਾੲਿਦ ੲੇਸ ਡਰ ਤੋਂ ਕਿ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਕਿਤੇ ਬੁੰਡ ਚ ਹੀ ਨਾਂ ਅਾਪਣਾਂ ਗਧੇ ਜਿਡਾ ਲੰਨ ਫਸਾ ਦੇਵੇ. " ਵਾਹ ਮੇਰੀ ਮਿੰਦੋ ਰਾਣੀੲੇ ਕਿਅਾ ਬੁੰਡ ਅਾ ਤੇਰੀ .
ਤੇ ਤੇਰੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਭੂਰਾ ਸ਼ੇਦ ਜੀ ਕਰਦਾ ਤੇਰੀ ਬੁੰਡ ਚ ਅੜਾ ਦਾ ਲੰਨ , ਪਰ ਪਿਹਾਲਾਂ ਤੇਰੀ ਟਕਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦਾ ੲਿਰਾਦਾ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਲੰਨ ਨੂੰ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਨੇੜੇ ਅਾੳੁਂਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦੇ ਸਾਹ ਲਿਅਾ ਘਟੋ ਘੱਟ ੳੁਸ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤਾਂ ਬਚ ਗੀ. ਮਿੰਦੋ ਹਾਲੇ ਅਾਹੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ੳੁਸ ਦਾ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਫਿਰ ਗਲੇ ਚ ਹੀ ਅਟਕ ਗਿਅਾ. "ਅਾਹਹਹ..ਹਾੲੲੲੲੇ...ਵਵਵਵੇ...ਦੱਸ ਕੇ ਤਾਂ ਪਾ ਦਿਅਾ ਕਰ ਕੰਜਰਾ ਸਿੱਧਾ ੲੀ ਧੱਕ ਦਿਨਾਂ... ਹਾੲੲੲੲੇ...ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਸਮਝ ਕੇ. " ਅਚਾਨਣ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵੜਣ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗੲੀ ਤੇ ਮੂਹ ਚੋਂ ਗਾਲ ਵੀ.
ਪਰ ੲਿਹ ਗਾਲ ਕਢਣੀ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਮਹਿੰਗੀ ਪੈ ਗੲੀ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਥੋੜਾ ਜਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ੲਿੱਕ ਜੋਰ ਦੀ ਘੱਸਾ ਮਰਿਅਾ ਲੰਨ ਫਿਰ ਤੋਂ ਜੜ ਤੱਕ ਫੁੱਦੀ ਚ ਸਮਾਂ ਗਿਅਾ. ੲੇਸ ਵਾਰ ਮਿੰਦੋ ਬੇਹੋਸ਼ ਤਾਂ ਹੋੲੀ ਪਰ ਅੱਖਾਂ ਚੋ ਦਰਦ ਨਾਂਲ ਪਾਣੀ ਜਰੂਰ ਨਿਕਲ ਗਿਅਾ . ੲੇਸ ਵਾਰ ੳੁਸ ਨੇ ਜਿਅਾਦਾ ਚੀਕਾਂ ਵੀ ਨੀ ਮਾਰੀਅਾਂ . ਕਿੳੁਂਕੀ ੳੁਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ੲਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵੜ ਗਿਅਾ ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੇ ਬਿੰਨਾਂ ਤਾਂ ਨਿਕਲਣਾਂ ਨੀ ਅੈਵੇਂ ਰੌਲਾ ਪਾੳੁਣ ਦਾ ਵੀ ਕੀ ਫਾੲਿਦਾ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਗੱਡੀ ਸਟਾਰਟ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਕੁੱਝ ਟਾੲਿਮ ਦੀ ਤਕਲੀਫ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੁਣ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਫੇਰ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਂਲੋ ਦੁਗਣਾਂ ਮਜਾ ਅਾ ਰਿਅਾ ਸੀ . ਤੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰਿਅਾਂ ਨਾਂਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਚੁਦਾੲੀ ਦੀਅਾਂ ਕਾਮੁਕ ਅਵਾਜਾਂ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਕਮਰ ਗੁੰਜ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਘੱਸੇ ਦੀ.. ਥੱਪਕ....ਥੱਪਕ..ਜਿਵੇਂ ਕੋੲੀ ਤਬਲਾ ਵੱਜ ਰਿਅਾ ਹੋਵੇ . ਤੇ ਬੈਡ ਦੇ ਪਾਵਿਅਾਂ ਦੀ.. ਕੀਚੂੰ..ਕੀਚੂੰ...ਕੀਚੂੰ...ਦੀ ਅਵਜ ਮਿੳੂਜਕ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਵਿੱਚ.
ਅਾਹਹਹਹ...ਅਾਹਹਹਹ...ਓਹਹਹਹਹ...ਓਹਹਹਹ..ੳੁਫਫਫਫ..ਹਾੲੲੲੲੲੀ...ਦੇ ਮਿੰਦੋ ਵੀ ਚੰਗੇ ਰਾਗ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ.
ਕੁਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਕਮਰੇ ਚ ਬਲਕਾਰ ਅਣਖੀਲਾ , ਤੇ ਮਨਜਿੰਦ ਗੁਲਸ਼ਨ ਦਾ ਅਖਾੜਾ ਲੱਗਿਅਾ ਪਿਅਾ ਸੀ.
"ਅਾਹਹਹਹ...ਅਾਹਹਹਹ...ੳੁਫਫਫਫ..ਹਾੲੲੲੇ..ਵੇ ਹੋਰ..ਜੋਰ ਦੀ ਮਾਰ ਘੱਸੇ ਪਾੜ ਦੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਬਣਾਂ ਲਾ ਮੈਨੂੰ ਅਾਪਣੀ ਗਸਤੀ ..ਅਾਹਹਹਹ..ਅਾਹਹਹਹ..ਹਾੲੲੲੲੇ..ਵੇ ਤੇਰਾ ਲੰਨ...ਅਾਹਹਹਹਹ...ਤੂੰ..ਪਹਿਲਾਂ
..ਕਿੳਂਂ ਨੀਂ ਮਿਲਿਅਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਰੋਜ ਫੁੱਦੀ ਮਰਾੲਿਅਾ ਕਰੂੰ ਗੀ .ਅਾਹਹਹਹ...ਅਾਹਹਹਹ..
ੳੁਫਫਫਫ...ਹਾੲੲੲੀ..ਮਾਂ " ਮਿੰਦੋ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾੳੁਂਦੀ ਹੋੲੀ ਪੂਰੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਰੲੀ ਸੀ ਤੇ ਸਵਾਦ ਚ ਸਿਸਕੀਅਾਂ ਲੈਦੀਂ ਅਨਾਬ ਸ਼ਨਾਬ ਬਕ ਰਹੀ ਸੀ.
" ਹਾਂ ਮੇਰੀ ਮਿੰਦੋ ਗਸਤੀੲੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਨਿੱਤ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਿਅਾ ਕਰੂੰ ਤੈਨੂੰ ਜਦੋਂ ਚਾਹਵਾਂ ਨੰਗੀ ਕਰਕੇ ਠੋਕਿਅਾ ਕਰੂੰ . ਨਾਂਲੇ ਤੇਰੀ ਕੁੜੀਅਾਂ ਵੀ ਚੋਦਣੀਅਾਂ ਮੈਂ , ਬੋਲ ਦਵਾੲੇਂ ਗੀ ਨਾਂ ਅਾਵਦੀਅਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮੈਨੂੰ." ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਪੂਰੇ ਸਵਾਦ ਨਾਂਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
" ਹਾਂ ਮੇਰੇ ਖਸਮਾਂ...ਅਾਹਹਹਹ...ਅਾਹਹਹਹ.. ਮਾਰ ਲੲੀਂ ਮੇਰੀ ਕੁੜੀਅਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ..ਹਾੲੲੲੲੇ...ਹਾੲੲੲੲੇ ੳੁੲੲੲੀ...ਮਮਮਾ. ਤੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਵੀ ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਲੰਨ ਲੈ ਕੇ ਤਾਂ ਓਹ ਨਿਹਾਲ ਹੋ ਜਾਣਗੀਅਾਂ . ਨਾਂਲੇ ਸੀਰੇ ਦੀ ਭੂਅਾ..ਅਾਹਹਹਹ.ਜਾਣੀ ਕੇ ਮੇਰੀ ਨਣਾਣ ਓਹ ਵੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਅਾਂ...ਓਹਦੀ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਲੲੀਂ ਟਕਾ ਕੇ...ਅਾਹਹਹ...ਅਾਹਹਹਹ...
ਹਾੲੲੲੇ..ਵਵਵਵਵੇੇ...ਅਾਹਹਹਹ..ਮੇਰਾ...ਫੇਰਰਰਰ...ਕੰਮਮਮਮ...ਹਾੲੲੲੲੇੇ...ਮੈਂ ਗੲੀਂ.. " ਮਿੰਦੋ ੲਿੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਝੜ ਗੲੀ.
……………………………………………………………………………………………………
ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਰਹੀ ਚੁਦਾੲੀ ਨੂੰ ਲੱਗਭਗ ੲਿੱਕ ਘੰਟਾ ਹੋ ਗਿਅਾ ਸੀ..ੲੇਸ ੲਿੱਕ ਘੰਟੇ ਚ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਮਿੰਦੋ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਰਗੜਿਅਾ . ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਪੁਜੀਸ਼ਨਾਂ ਤੇ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਤਰੀਕਿਅਾਂ ਨਾਂਲ..
"ਅਾਹਹਹਹ...ਅਾਹਹਹਹ...ਹਾੲੲੲੲੇ..ਹਾੲੲੲੲੇ..ਵੇ ਬੱਸਸਸਸ.....ਕਰਰਰਰਰ...
ਅਾਹਹਹਹਹ..ਮੈਂ..ਗੲੲੲੀ..ਫਿਰਰਰਰਰ….ਹਾੲੲੲੲੇ..ਮਮਮਮਮਾਂ…" ੲੇਨਾਂ ਅਾਖ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਪੰਜਵੀਂ ਵਾਰ ਵੀ ਝੜ ਗੲੀ.
"ਅਾਹਹਹਹ….ਓਹਹਹਹ..ਓਹਹਹਹ..ਸ਼ੀਅਅਅਅ..ਮਿੰਦਦਦਦਦੋ….ਹਾਅਅਅਅ.." ਅੈਨਾਂ ਕਹਿਦਾਂ ਹੋੲਿਅਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਬਾਅਦ ਝੜ ਗਿਅਾ. ਤੇ ਅਾਪਣਾਂ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ੳੁਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਢੇਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.
" ਬਸ ਕਰ ਹੁਣ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਪੁੱਤ ਮੇਰੇ ਚ ਹੁਣ ਹਿੰਮਤ ਨੲੀਂ ਰਹੀਂ . ਹੋਰ ਸੈਕਸ ਕਰਨ ਦੀ ਅੱਜ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰਾ ਪੰਜ ਵਾਰੀ ਕੰਮ ਹੋੲਿਅਾ. ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਥੱਕ ਗੲੀ ਅਾਂ " ਮਿੰਦੋ ਨੇਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮਿੰਨਤ ਕੀਤੀ.
" ਠੀਕ ਅਾ ਮਿੰਦੋ ਰਾਣੀੲੇ ਬਹੁਤ ਹੋ ਗਿਅਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂਲ ੳੁਮੀਂਦ ਅਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਅਕਲ ਅਾ ਗੲੀ ਹੋਣੀ ਅਾਂ. ਚੱਲ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰਦੇ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਅਾ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਢੂਅੀ ਪਰਨੇ ਪੈ ਗਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਓਵੇਂ ਨੰਗੀ ਕੋਡੀ ਹੋ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਲੰਨ ਚੱਟਣ ਲੱਗ ਪੲੀ . ਪਰ ਅਚਾਣਕ ੳੁਸ ਨੂੰ ੲਿੱਕ ਹੋਰ ਚੱਟਕਾ ਲੱਗਿਅਾ ਜਦੋਂ ਪਿਸ਼ੋਂ ਦੀ ਅਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ੳੁਸ ਦੀ ਗਿੱਲੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਅਾਪਣਾ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ …"ਅਾਹਹਹ..ੳੁਫਫਫਫ..ਕੌਣਣਣਣ " ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਅਚਾਣਕ ਪਿੱਸ਼ੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖਿਅਾ ਤਾਂ ੲਿੱਕ ਦਮ ਸੁੰਨ ਜੲੀ ਹੋ ਗੲੀ.
ਕਿੳੁਕੀਂ ੳੁਸ ਦਾ ਸਕਾ ਪੁੱਤ ਪਿੱਸ਼ੋਂ ਦੀ ੳੁਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾੲੀ ਖੜਾ ਸੀ . "ਹਾੲੇ ਵੇ ਸੀਰੇ ਤੂੰ...ਅਾਹਹਹ..ੳੁਗੂੰ….ੳੁਂਗਗਗਗਗੂੰ…" ਮਿੰਦੋ ਹਾਲੇ ੲਿੰਨਾਂ ਹੀ ਬੋਲੀ ਸੀ ਕਿ ਸੀਰੇ ਨੇ ਲੰਨ ਥੋੜਾ ਜਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ . ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਅਾ. ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਮੂੰਹ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਖੁੱਲਿਅਾ ਖਿੱਚੀ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ੳੁਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਲੰਨ ਫਸ ਦਿੱਤਾ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਗਿੱਚੀ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਮਿੰਦੋ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਕੇ ਅਾਪ ਲੱਕ ਚੱਕ ਚੱਕ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਿਅਾ . ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮਿੰਦੋ ਹਿੱਲ ਡੁੱਲ ਨੲੀ ਸਕਦੀ ਸੀ.
ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਪਿੱਸ਼ੋੋ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਗਿਅਾ . ਅੱਜ ੳੁਸ ਦਾ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾਂ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਅਾ ਸੀ .
ਸੀਰਾ ਬਾਹਰੋਂ ਠੱਕ ਕੇ ਅਾੲਿਅਾ ਸੀ ਓਹ ਵੀ ਹੁਣ ਟਕਾ ਕੇ ਅਾਪਣੀ ਸਕੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਖੋਚਰੇ ਕੱਢਣ ਲੱਗਾ………..
ੳੁਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੀਰੇ ਨੇ ਵੀ ਮਿੰਦੋ ਦੀ ਦੋ ਵਾਰ ਫੁੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਤੇ ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਕੋੲੀ ੲਿਤਰਾਜ ਕੀਤੇ ਅਾਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ . ਵੈਸੇ ਵੀ ਓਹ ਜਸਦੀਪ ਤੋ ਜਿਅਾਦਾ ਅਾਪਣੇ ਪੁੱਤ ਸੀਰੇ ਦਾ ਹੀ ਕਰਦੀ ਸੀ .
ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਕੇ Xforum ਤੋ ਪੜੀਅਾਂ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਦੀਅਾਂ ਸਟੋਰੀਅਾਂ ਯਾਦ ਅਾ ਰਹੀਅਾਂ ਸੀ...ਜਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪੜ ਕੇ ਓਹ ਰੋਜ ਮੁੱਠ ਮਾਰਦਾ ਸੀ . ਤੇ ਅਜ ਪੈ੍ਕਟੀਕਲ ਵੀ ਕਰ ਲਿਅਾ . ਓਹ ਮਨ ਹੀ ਮਨ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ..
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਮਿੰਦੋ ਤੋਂ ਜਸਦੀਪ ਨਾਂਲ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਦਾ ਕਾਰਨ ਪੁਸ਼ਿਅਾ ਤਾਂ ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੇ ਹੋੲੇ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ .
ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਅਾਪਾਂ ਅਗਲੇ ਅਪਡੇਟ ਚ ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਗੇਂ..
ਅਗਲੀ ਵਾਰੀ ਅਾ ਹੁਣ ਮਿੰਦੋ ਦੀਅਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਨੂੰ ਠੋਕਣ ਦੀ….ਦੱਸੋ ਫਿਰ ਕਮੈਂਟ ਚ ਅਗਲਾ ਨੰਬਰ ਦੋਹਾਂ ਚੋਂ ਕੀਦਾ ਲਾੲੀੲੇ
ਜੋਤੀ ਜਾਂ ਸੰਦੀਪ
ਧੰਨਵਾਦ