" ਵਹੁਟੀ ਦਾ ਹੜਦੁੱਲ"
(ਸੰਖਿਅਾ 5)
ਤੁਸੀਂ ਪੜ ਚੁੱਕੇ ਹੋ :-
ਵਿਅਾਹ ਦਾ ਕਾਰਜ ਪੂਰਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਸਾਰੇ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਅਾਪਣੇਂ ਘਰੇ ਵਾਪਸ ਅਾ ਗਿਅਾ ਸੀ.
ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਚਾਅ ਚੜਿਅਾ ਪਿਅਾ ਸੀ ਅਾਪਣੇਂ ਵਿਅਾਹ ਦਾ . ੳੁਹ ਅਾਪਣੀ ਅਾੳੁਣ ਵਾਲੀ ਸੁਵਾਗਰਾਤ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਫੁੱਲਿਅਾ ਨੲੀਂ ਸਮਾ ਰਿਅਾ ਸੀ .
ਵਿਅਾਹ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਤ ਨੂੰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ , ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਤਰਸੇਮ ਅੱਡ ਕਮਰੇ ਚ ਸੀ. ਕਿੳੁਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ੲੀ ਅਾ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀਅਾਂ ਚ ਸਵਾਗਰਾਤ ਅਗਲੇ ਦਿੰਨ ਹੁੰਦੀ ਅਾ .
"ਅੋ ਹੋ..ਸ਼ੁਕਰ ਰੱਬਾ ਅਾਹ ਵਿਅਾਹ ਦਾ ਕੰਮ ਜਾ ਨਿਬੜਿਅਾ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਨਕਲੀ ਵਾਲ ਲਹੁੰਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਤੇ ੳੁਸ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇਖ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪੲੀ.
"ਤੂੰ ਕੀ ਹਸਦੀ ਅਾਂ" ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਹਸਦੀ ਦੇਖ ਕੇ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਖਿਝ ਕੇ ਬੋਲਿਅਾ . ਵੀਰੇ ਹੱਸਾਂ ਨਾਂ ਤਾਂ
ਕੀ ਕਰਾਂ ਕੀ ਬਣੇ ਫਿਰਦੇਂ ਅਾਂ ਤੁਸੀਂ ਜਮਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਵਰਗੇ ਲੱਗਦੇ ਸੀ ਅੱਜ ਤਾਂ . ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਦਾ ਵਿਅਾਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਅਾ . ਸਿਮਰਨ ਹੱਸਦੀ ਹੱਸਦੀ "ਵਧਾੲੀਅਾਂ ਬਾਪੂ ਜੀ ਥੋਡੀ ਕੁੜੀ ਦੂਜੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਅਾਹ ਹੋ ਗਿਅਾ" ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਤਰਸੇਮ ਵੀ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ. ਫਿਰ ਤਿਨੋਂ ਅਾਪਸ ਵਿੱਚ ਨੋਕ ਝੋਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪੲੇ.
"ਓਹ ਤਾਂ ਠੀਕ ਅਾ ਪੁੱਤ ਕੱਲ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰੇਂਗਾ ਤੂੰ"
"ਕੁਝ ਨੀਂ ਹੁੰਦਾ ਬਾਪੂ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੀ ਜਾੲਿਓ ੲੇਹਨਾਂ ਦਾ ਵਹੁਟੀ ਅਾਲਾ ਭੂਤ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ੳੁਤਾਰਦਾਂ . ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ੲੇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਧੇ ਮੱਥੇ ਵੀ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਪਰ ਮੈਂ ੲਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ੲੇਹਨਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਵਬ ਦੇਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ੲਿਹ ਰਾਸਤਾ ਚੁਣਿਅਾਂ . ਵੈਸੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਜਵਾਬ ਨੀਂ ਤੁਹਾਡਾ ਵੀ , ਕਿਅਾ ਸਿਰਾ ਅੈਕਟਿੰਗ ਕੀਤੀ ਅਾ" . "ਹਾਂ ਬਾਪੂ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ੲੀ ਨੀ ਸੀ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਚ ਅਾਹ ਖੂਬੀ ਵੀ ਹੈਗੀ ਅਾ"
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਚ ਸਿਮਰਨ ਵੀ ਅਾਪਣੇਂ ਪਿਓ
ਦੀ ਤਰੀਫ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ.
ਹੁਣ ਅੱੱਗੇ :-
"ਲੈ ਤੁਸੀਂ ਅਾਪਣੇ ਪਿਓ ਨੂੰ ਅੈਵੇਂ ੲੀ ਸਮਝਦੇ ਅਾਂ .ਅਸੀਂ ਵੀ ਵੜੀਅਾਂ ਫਿਲਮਾਂ ਵੇਖੀਅਾਂ ਗੁੱਗੂ ਗਿੱਲ ਦੀਅਾਂ ਜਵਾਨੀ ਵੇਲੇ" ਤਰਸੇਮ ਦੇ ੲਿਹ ਕਹਿਣ ਤੇ ਤਿੰਨੋਂ ਫਿਰ ਖਿੜ ਖਿੜ ਕਰਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪੲੇ.
ਕਾਫੀ ਸਮਾਂ ਤਿੰਨੋਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਮਾਰਦੇ ਹਾਸੇ ਠੱਠੇ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਫਿਰ . ਦੇਰ ਰਾਤ ਤਿੰਨੋਂ ਸੌ ਗੲੇ.
ੲਿਹ ਤਾਂ ਸੌਂ ਗੲੇ ਪਰ ਸੀਰੇ ਲੲੀ ਤਾਂ ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਕੱਢਣੀ ਅੌਖੀ ਹੋੲੀ ਪੲੀ ਸੀ . "ਹਾੲੇ ਓੲੇ ਕਦੋਂ ਅਾਹ ਸਾਲੀ ਰਾਤ ਮੁੱਕੂ ਗੀ . ਪਰ ਸਾਲਾ ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਕੱਲ ਦਾ ਦਿਨ ਵੀ ਪਿਅਾ ਪੂਰਾ, ਪਤਾ ਨੀ ਅਾਹ ਕੇਹੜੇ ਮਾਂ ਦੇ ਯਾਰ ਨੇ ਅਾਹ ਰਿਵਾਜ ਬਣਾੲਿਅਾ ਕੇ ਸਵਾਗਰਾਤ ਵਿਅਾਹ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ ਅਾ. ਮੇਰਾ ਸਾਲਾ ਲੰਨ ਪਾਟਣ ਤੇ ਅਾੲਿਅਾ ਪਿਅਾ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੁੱਠ ਹੀ ਮਾਰਨੀ ਪੈਣੀ ਅਾਂ " ਸੀਰਾ ਬੇਸਬਰੀ ਚ ਬੁੜਬਾੳੁਂਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਕੇ ਸੌ ਗਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਵੀ ਮੱਘਰ ਨੂੰ ਅੱਜ ਵੈਗਰਾ ਖਵਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਅਾਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰਵਾੲੀ.
ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਜੋਤੀ ਵੀ ਅੱਜ ਗੱਲਾਂ ਫੌਨ ਤੇ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਟਾੲਿਮ ਨਾਂਲ ਹੀ ਸੌ ਗੲੀਅਾਂ ਸੀ.
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ 7 ਵਜੇ
ਠੱਕ ....ਠੱਕ...ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਿਅਾ ਜਿਸ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਤਰਸੇਮ , ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਣ ਤੇ ਤਿੰਨੋ ਬੁੜਕ ਕੇ ੳੁੱਠੇ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਪੈ ਗੲੀ ਕਿੳੁਕੀ ਰਾਤ ਓਹ ਕੁੜੀਅਾਂ ਵਾਲਾ ਗੈਟਪ ੳੁਤਾਰ ਕੇ ਅਾਪਣੇ ਅਸਲੀ ਰੂਪ ਚ ਸੁੱਤਾ ਸੀ . " ਵੀਰੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਅਾਪਣਾ ਹੁਲੀਅਾ ਸੈੱਟ ਕਰੋ ਬਾਹਰ ਕੋੲੀ ਹੈ ਅਾਪਾਂ ਫਸ ਜਾਂਵਾ ਗੇ " ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਘਬਰਾੳੁਂਦੀ ਨੇਂ ਕਿਹਾ.
"ਓਹ ਕੁੱਝ ਨੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੂੰ ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾਂ ਲੈ . ਬਸ ਦੋ ਮਿੰਟ ਦਰਵਜਾ ਨਾਂ ਖੋਲੀਂ ਮੈ ਹੁਣਾ ਤਿਅਾਰ , ਮੇਰੇ ਨਕਲੀ ਵਾਲ ਕਿੱਥੇ ਅਾ . ਮੈਂ ਰਾਤੀ ਪਤਾਂ ਨੀ ਕਿੱਥੇ ਸੁੱਟ ਤੇ ਹਾਂ ਮਿਲ ਗੇ . ਓਕੇ ਰੈਡੀ ਓਪਨ ਦ ਡੋਰ. " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਅਾਪਣੀ ਹਾਲਤ ਸੈੱਟ ਕੀਤੀ.
ਸਿਮਰਨ ਨੇਂ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਿਅਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਤਰਸੇਮ ਪੲੇ ਨੀਂਦ ਚ ਹੋਣ ਦੀ ਅੈਕਟਿੰਗ ਕਰਨ ਲੱਗੇ . " ਸਿਮਰਨ ਅੈਨੀ ਦੇਰ ਲਾਤੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਚ ਸੁੱਤੀ ਪੲੀ ਸੀ ਮੇਰੀ ਧੀ ਹਾਂ " ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਮਿੱਠੇ ਪੋਚੇ ਮਾਰਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ." ਹਾਂਜੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਓਹ ਰਾਤੀਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਦੇ....ਕੋੲੀ ਨਾਂ ਪੁੱਤ ਸ਼ੱਡ ਪਰਾਂ ਮੇਰੀਂ ਨਵੀਂ ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ ਕਿੱਥੇ ਜਰਾ ਦੇਖ ਤਾਂ ਲਵਾਂ . ਹਾਜੀਂ ਮੰਮੀ ਜੀ ਅਾਜੋ ਅੰਦਰ ੲੀ ਅਾ " ਮਿੰਦੋ ਚਾਹ ਦੀ ਟਰੇਅ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਫੜਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗੲੀ.
"ਹਾੲੇ ਨੀ ਮੇਰੀ ਚੰਨ ਵਰਗੀ ਨੂੰਹ ...ਕੋੲੀ ਤਕਲੀਫ ਤਾਂ ਨੀ ਹੋੲੀ ਮੇਰੀ ਧੀ ਨੂੰ ਰਾਤੀ " ਮਿੰਦੋ ਲਵੀ ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਦੀ ਬੋਲੀ.
"ਨੲੀਂ ਮੰਮੀ ਜੀ ਕੋੲੀ ਤਕਲੀਫ ਨੀਂ ਹੋੲੀ ਨਾਂਲੇ ਥੋਡੇ ਹੁੰਦਿਅਾਂ ਕੋੲੀ ਤਕਲੀਫ ਹੋ ਸਕਦੀ ਭਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋੲੀ" ਲਵੀ ਨੇਂ ਵੀ ਮੱਖਣ ਲਾਂੳੁਦੇ ਕਿਹਾ.
"ਹਾੲੇ ਨੀ ਕਿੰਨੀਅਾਂ ਸੋਹਣੀਅਾਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਮੇਰੀ ਧੀ" ਮਿੰਦੋ ਨੇਂ ੲਿੱਕ ਫਿਰ ਲਵੀ ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਿਅਾਂ.
ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਬੜੀ ਖਿਝ ਚੜ ਰਹੀ ਸੀ ਮਿੰਦੋ ਤੇ ਕਿੳੁਕੀ ਮਿੰਦੋ ਓਸ ਨਾਂਲ ਕਿੰਨੀ ਬਦਸਲੂਕੀ ਨਾਂਲ ਪੇਸ਼ ਅਾਂੳੁਦੀ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਕਿੰਨੀ ਮਿੱਠੀ ਮੇਮਣੀ ਬਣੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ੳੁਸ ਤੋਂ ਸ਼ਰੀਫ ਹੋਰ ਕੋੲੀ ਹੈ ੲੀ ਨੀ.
"ਲੈ ਮੇਰੀ ਧੀ ਚਾਹ ਪੀ ਲਾ ਹੈਂ . ਭਾਜੀ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਵੀ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਬਾਹਰ ਅਾ ਜੋ ਅਾਪਾਂ ਹੋਰ ਰਸਮਾਂ ਕਰਨੀਅਾਂ ਸੀਰੇ ਦੇ ਵਿਅਾਹ ਦੀਅਾਂ" ੲਿਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੋੲੀ ਮਿੰਦੋ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗੲੀ.
"ਦੇਖਿਅਾ ਵੀਰੇ ਕਿੰਨੀ ਗੰਦੀ ਬੁੜੀ ਅਾ , ਹੁਣ ਕਿੰਨੀ ਮਿੱਠੀ ਬਣਦੀ ਅਾ ਪਰ ਜਿਦਣ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ੳੁਠਾੳੁਣ ਅਾੲੀ ਸੀ . ਪਤਾ ਕਿੰਨਾਂ ਰੁੱਖਾ ਬੋਲਦੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ . ਵੀ ਭਲਾਂ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ੲਿਹਦੀ ਨੂੰਹ ਨੀ ਸੀ , ਕੋੲੀਨਾਂ ਬੁੜੀੲੇ ਕਰ ਲਾ ਲਾਡ ਵਾਡੀਅਾਂ ਪਤਾ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਬਾਅਦ ਚ ੲੀ ਲਗੂ.ਵੀਰੇ ੲੇਹਨੂੰ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸਬਕ ਸਿਖਾੲਿਓ " ਸਿਮਰਨ ਚਾਹ ਪੀਂਦੀ ਬੋਲੀ.
"ਤੂੰ ਫਿਕਰ ਨਾਂ ਕਰ ਸਿੰਮੂ ੲੇਨਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੈਸਾ ਸਬਕ ਸਿਖਾੳੁਂ ਕਿ . ੲਿਹ ਤਾਂ ਵਹੁਟੀ ਦਾ ਨਾਂਮ ਲੈਂਦੇ ਵੀ ਡਰਿਅਾ ਕਰਨ ਗੇ...ਪਰ ਮੈਨੂੰ ੲਿੱਕ ਗੱਲ ਦੀ ਸਮਝ ਨੲੀਂ ਅਾੲੀ ਸਿੰਮੂ ਮੈਂ ਕੱਲ ਦਾ ਨੋਟ ਕਰ ਰਿਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜਸਦੀਪ ਕਿਤੇ ਨੀਂ ਦਿਖਿਅਾ . "ਹਾਂ ਪੁੱਤ ਮੈਂ ਵੀ ਅਾਹ ਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ." ਤਰਸੇਮ ਵੀ ਗੱਲ ਚ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ .
"ਪਤਾ ਨੀ ਵੀਰੇ ਮੈਂ ਤਾਂ ਅਾਪ ਜਦੋਂ ਦੀ ਵਿਅਾਹੀ ਅਾੲੀ ਅਾਂ ਓਹਨੂੰ ੲਿੱਕ ਦੋ ਵਾਰ ਹੀ ਦੇਖਿਅਾ ਹੋਣਾ . ਨਾਂਲੇ ਤੁਸੀਂ ਓਸ ਦਾ ਨਾਂਮ ਨਾਂ ਲਓ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਓਹ ਵੀ ੲੇਹਨਾਂ ਵਰਗਾ ੲੀ ਅਾ" ਸਿੰਮੂ ਨੇਂ ਚਾਹ ਖਤਮ ਕਰਦੀ ਨੇਂ ਕਿਹਾ.
"ਨੲੀਂ ਸਿੰਮੂ ਕੁਝ ਤਾਂ ਗੜਬੜ ਅਾ ਪਤਾ ਨੀਂ ਮੇਰਾ ਦਿੱਲ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਜਸਦੀਪ ਮੁੰਡਾ ਮਾੜਾ ੳੁਸ ਨਾਂ ਜਰੂਰ ਕੁਝ ਬੁਰਾ ਹੋ ਰਿਅਾ ੲਿਸ ਘਰ ਚ . ਕੋੲੀ ਗੱਲ ਨੀਂ ਮੈਂ ਕਰਦਾਂ ਪੜਤਾਲ ੲਿਸ ਗੱਲ ਦੀ"
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਵੀ ਚਾਹ ਖਤਮ ਕਰਦੇ ਕਿਹਾ.
"ਚੰਗਾ ਪੁੱਤ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਚਲਦਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਕੱਲੀ ਅਾ ਪੁੱਤ ਰਾਤ ਦੀ ਪਸ਼ੂ ਡੰਗਰ ਸਾਭਣੇਂ ਅੌਖੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋਣਗੇ . ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਬਚਪਣ ਤੋਂ ਹੀ ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਅਾਰ ਕਰਦਾਂ ਤੂੰ ੲੇਹਦੇ ਲੲੀ ਜੋ ਵੀ ਕਰੇਂ ਗਾ ਚੰਗਾ ਹੀ ਕਰੇਂਗਾ . ਪਰ ਪੁੱਤ ਮੈਨੁੰ ੲਿਹ ਦੱਸ ਕਿ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ੲੇਥੇ ਸ਼ੱਡਣਾ ਕੇ ਨਾਂਲ ਹੀ ਲੈ ਜਾਵਾਂ" ਤਰਸੇਮ ਨੇਂ ਗੰਭੀਰਤਾ ਭਰੇ ਸਬਦਾਂ ਚ ਕਿਹਾ.
ਨੲੀਂ ਬਾਪੂ ਜੀ ੲੇਨੂੰ ਹਾਲੇ ੲਿੱਥੇ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੋ . ੲਿਹਦਾ ਫੈਂਸਲਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ੲਿਸ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਂਲ ਨਜਿੱਠਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਕਰੂੰ ਗਾ. ਹਾਂ ਬਾਪੂ ਜੀ ਮੈਂ ਵੀਰੇ ਕੋਲ ਹੀ ਰਹੂੰ ਗੀ ਹਾਲੇ , ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਦੇਖਾਂ ਮੇਰਾ ਪਿਅਾਰਾ ਵੀਰ ਕੁੜੀ ਬਣਕੇ ਕੀ ਕਰਦਾ . ਸਿੰਮੂ ਨੇਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਚ ਹਾਂ ਚ ਹਾਂ ਮਿਲਾੳੁਂਂਦੇ ਕਿਹਾ.
ਤਕਰੀਬਨ 9 :30 ਵਜੇ ਤੱਕ ਰਸਮਾਂ ਵਗੈਰਾ ਹੁੰਦੀਅਾਂ ਰਹੀਅਾਂ . "ਚੰਗਾ ਭੈਣ ਜੀ ਫਿਰ ਮੈਂ ਚੱਲਦਾਂ ਸਿੰਮੂ ਦੀ ਮਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਕੱਲੀ ਅਾ ਘਰੇ." ਤਰਸੇਮ ਨੇਂ ਮਿੰਦੋ ਤੋਂ ਜਾਣ ਦੀ ਅਾਗਿਅਾ ਮੰਗੀ.
'ਰੁਕ ਜਾਂਦੇ ਭਰਾ ਜੀ ਹਾਲੇ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਅਾੲੇ ਸੀ ਸਾਡੇ ਘਰ , ਚਲ ਕੋੲੀ ਨਾਂ ਫਿਰ ਘਰ ਦਾ ਵੀ ਤਾਂ ਦੇਖਣਾਂ ਭੈਣ ਜੀ ਹੋਣਾਂ ਨੂੰ ਅੌਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੋਣਾਂ " ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ.
ਤਰਸੇਮ ਸਿੰਮੂ ਹੋਣਾਂ ਮਿਲ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਬੁੱਲਟ ਲੈ ਕੇ ਨਿੱਕਲ ਗਿਅਾ.
ੲਿਹਾਂ ਹੀ ਰਸਮਾਂ ਰਿਵਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਨਿਕਲ ਗਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਚਾੲੀਂ ਚਾਂੲੀ ਅਾਪਣੀ ਸਹੇਲੀਅਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦ ਕੇ ਅਾਪਣੀਂ ਨੂੰਹ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦਿਖਾ ਰਹੀ ਸੀ . ਪਰ ਓਸ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿੰਨਾਂ ਓਹ ਕੱਠ ਕਰਨ ਚ ਲੱਗੀ ਅਾ ਓਹਨੀਂ ਹੀ ਓਹਨੇਂ ਲੋਂਕਾਂ ਚ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ੳੁਸ ਦੀ ਬੇਜਤੀ ਵੀ ਹੋਣੀ ਅਾਂ ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਕੇ . ੳੁਸ ਦੀ ਨੂੰਹ ਕੁੜੀ ਨੲੀਂ ਮੁੰਡਾ ਅਾ.
ਲਓ ਜੀ ਓਹ ਟਾੲਿਮ ਵੀ ਅਾ ਗਿਅਾ ਜੀਅਦਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਂਲ ੲਿੰਤਜਾਰ ਸੀ.........
(ਸੀਰੇ ਦੀ ਸਵਾਗਰਾਤ)
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਬੈਡ ਤੇ ਜਮਾਂ ਸੱਜ ਵਿਅਾਹੀਅਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਵਾਂਗੂ ਬੈਠਾ ਸੀ .
ਓਧਰੋਂ ਸੀਰਾ ਵੀ ਅੱਜ ਫੀਮ ਫੂਮ ਖਾ ਕੇ ਚੰਗਾ ੲਿੰਜਣ ਬਣ ਕੇ ਅਾੲਿਅਾ ਸੀ ਅਾਵਦਾ ਵੀ ਘਰਅਾਲੀ ਦੇ ਚੰਗੇ ਪੇਲੇ ਕੰਡੂੰ ਗਾ ...."ਹਾੲੇ ਓੲੇ ਕਿਵੇਂ ਸੰਗਦੀ ਬੈਠੀ ਅਾ ਕੱਠੀ ਜੀ ਹੋੲੀ. ਅੱਜ ਅਾੳੂ ਨਜਾਰਾ" ਸੀਰਾ ਠਰਕ ਚ ਬੁੜਬੜਾੳੁਂਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ.
"ਅਾਜਾ ਪੁੱਤ ਦਿੰਨਾਂ ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਨਜਾਰੇ". ਸੀਰੇ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਨ ਚ ਬੋਲਿਅਾ.
ਸੀਰਾ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਕੇ ਕੱਲੀ ਨਿੱਕਰ ਬਲੈਣ ਚ ਹੋ ਗਿਅਾ . ਤੇ ਬੈਠ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਘੁੰਡ ਚੱਕ ਕੇ ਬੋਲਿਅਾ. "ਕਿਵੇਂ ਅਾ ਗੱਬੂਗੋਸ਼ਿਅਾ"........ੳੂਂਮਮਮ...ੳੂਂ..ੳੂ ..ਧਾੜ..ਧਾੜ ..ਧਾੜ...
ਸੀਰੇ ਅਜੇ ੲਿਹਨਾਂ ਬੋਲਿਅਾ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਅਾਪਣੇਂ ਹੱਥ ਚ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਰੱਖੀ ਨਿੱਕੀ ਗੇਂਦ ਸੀਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਫਸਾ ਦਿੱਤੀ. ਤੇ ਜੁੰਡਿਅਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਦੇ ਚਪੇੜਾ ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਸ਼ੰਡਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ ਗੇਂਦ ਮੂੰਹ ਚ ਫਸੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸੀਰੇ ਦੀ ਅਵਾਜ ਵੀ ਨੀਂ ਨਿੱਕਲ ਰਹੀ ਸੀ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਜੋਰ ਦੀ ਸੀਰੇ ਦੀ ਹਿੱਕ ਚ ਲੱਤ ਮਾਰੀ . ਸੀਰਾ ਬੈਡ ਤੋਂ ਫਟਾਕ ਦੇਣੇ ਥੱਲੇ ਵੱਜੀਅਾ..."ਸਾਲਾ ਲੱਗਦਾ ਗੱਬੂਗੋਸ਼ੇ ਦਾ , ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਅਾ ੲੇਧਰ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸਿਰ ਤੋਂ ਨਕਲੀ ਵਾਲ ਲਾਹੁੰਦੇ ਹੋੲੇ ਕਿਹਾ.
ਸੀਰਾ ਡਰ ਕੇ ਭੱਜਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਫੁਰਤੀ ਨਾਂਲ ਫੜ ਲਿਅਾ.
"ਸਾਲਿਅਾ ਕਿੱਧਰ ਚੱਲਿਅਾਂ ਸਵਾਗਰਾਤ ਨੀ ਮਾਨਾਂੳੁਣੀਂ" ੲਿਹ ਅਾਖ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਦੀਅਾਂ ਦੋਵੇਂ ਬਾਵਾਂ ਮਰੋੜ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਨਾਂਲ ਬੰਨ ਦਿੱਤੀਅਾਂ ਤੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਗੇਂਦ ਕੱਡ ਦਿੱਤੀ.
"ਕੌਨ ਅਾਂ ਤੂੰ ਸ਼ੱਡ ਦੇ ਮੈਨੂੰ.. ਮੈਂ ਰੌਲਾ ਪਾ ਦੇਣਾਂ" ਮੈਂ ਅਾਂ ਥੋਡਾ ਬੁੜਾ ਸਾਲਿਅਾ ਰੌਲਾ ਪਾੲੇਂ ਗਾ . ਪਾ ਰੌਲਾ ...ਧਾੜ..ਧਾੜ...ਧਾੜ...ਧਾੜ....ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਫਿਰ ਸੀਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਅਣਗਿਣਤ ਚਪੇੜਾਂ ਸਿੱਟੀਅਾਂ ਕੇ ਸੀਰਾ ਬੌਂਦਲ ਕੇ ਡਿੱਗ ਪਿਅਾ..
"ਭੈਂਣ ਚੋਦਾ ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਲੱਗਾ ਸੀ ਵੀ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਵਿਚਾਰੀ ਕੱਲੀ ਅਾ . ਤੁਸੀ ਜੋ ੳੁਸ ਕਰੋਂਗੇ , ਅਾਹੀ ਹੱਥਾਂ ਨਾਂਲ ਸ਼ੋੲਿਅਾ ਸੀ ਨਾ"
......ਅਾਹਹਹਹ ..ਹੲੀ ਬੀਬੀ...ਮਾਰਤਾ.. ਸੀਰੇ ਨੇ ਜੋਰਦਾਰ ਚੀਕ ਮਾਰੀ . ਕਿੳੁਂਕੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ੳੁਸ ਦੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਦੀਅਾਂ ੳੁਂਗਲਾਂ ਮਰੋੜ ਦਿੱਤੀਅਾਂ ".. ਹਾੲੇ ਓੲੇ ਬਾੲੀ ਸ਼ੱਡ ਦੇ ਓੲੇ ਹਾੲੲੲੇ.. ਮੈਂ ਮਰ ਜੂੰ ਗਾ ਬਹੁਤ ਪੀੜ ਹੋ ਰੲੀ ਹਾੲੲੲੲੇ ..ਮੈਥੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗੀ ਬਾੲੀ ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਸੀ ਓਦਾ ਕੋੲੀ ਤੇਰੇ ਅਰਗਾ ਭਰਾ ਵੀ ਹੈਗਾ...ਹਾੲੲੲੀ...ਹਾੲੲੲੇ ਮੇਰੀਅਾਂ ੳੁਂਗਲਾਂ " ਸੀਰਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀਅਾਂ ਮਿਨਤਾਂ ਕੱਢ ਰਿਅਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸੀਰੇ ਦਾ ਹੱਥ ਸ਼ੱਡ ਦਿੱਤਾ . ਤੇ ਅਾਪ ਕੁੜੀਅਾਂ ਅਾਲੇ ਕਪੜੇ ਲਾ ਕੇ ਅਾਪਣੇ ਰੂਪ ਚ ਅਾ ਗਿਅਾ ਜਾਨੀ ਕੇ ਕੱਲੀ ਨਿੱਕਰ ਚ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਬਾਡੀ ਦੇ ਕੇ ਸੀਰੇ ਦੇ ਪਸੀਨੇਂ ਸ਼ੁੱਟ ਗੲੇ . ਕਿੳਕੀ ੳੁਸ ਦੀ ਬਾਡੀ ਦਾ ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ ਮਸਲ ਲਿਸ਼ਕਾਂ ਮਾਰ ਰਿਅਾ ਸੀ ਮੋਟੋ ਮੋਟੇ ਡੌਲਿਅਾਂ ਦੇ ਕਟਸ , ਢਿੱਡ ਤੇ ਸਿਕਸ ਪੈਕ ਤੇ ਚੌੜੀ ਹਿੱਕ ਅਾਪਣੇ ਹੋਣ ਦੀ ਗਵਾੲੀ ਭਰ ਰਹੇ ਸਨ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਹੁਣ ੲਿਸ ਹਾਲਤ ਚ ਦੇਖ ਕੇ ਕੋੲੀ ਨੀ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਕਿ ੲਿਹ ਬੰਦਾ ਕੁੱਝ ਟਾੲਿਮ ਪਹਿਲਾਂ ੲਿੱਕ ਮਾਸੂਮ ਜੲੀ ਕੁੜੀ ਬਣਿਅਾ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ.
ਬਾੲੀ...ਬਾੲੀ...ਸ਼ੱਡਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੀ ਦੱਸਦਾ ਕਿ ਤੂੰ ਕੁੜੀ ਅਾਂ ਕੇ ਮੁੰਡਾ . ਨਾਂਲੇ ਬਾੲੀ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਅੱਜ ਤੋਂ ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਸਮਝੂੰ , ਮੈਂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾਂ ੳੁਸ ਨੂੰ ੲਿਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਦੀ ਕੋੲੀ ਕਮੀ ਨੀਂ ਅਾੳੁ ਗੀ....ਮੈਂ..ਮੈਂ ਜਸਦੀਪ ਨਾਂਲ ਵੀ ਕਦੀ ਕੋੲੀ ਗਲਤ ਕੰਮ ਨੀਂ ਕਰਾਂਗਾ . ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਸਮਝਾੳੂਂ ਗਾ ਕੇ ਓਹ ਤੁਹਾਡੀ ਭੈਣ ਨਾਂਲ ਵਧੀਅਾ ਰਹੇ..." ਅਾਹਹਹਹਹ...
ਅਾਹਹਹ..ਹੲੲੲੇ ਬਾੲੀ...ਨਾਂ ਮਾਰ..ਹੲੲੲੲੀ ਬੀਬੀ "
ਸੀਰੇ ਨੇ ਹਾਲੇ ਅਾਪਣੀ ਗੱਲ ਪੂਰੀ ਵੀ ਨੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕੇ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਘਸੁੰਨ ਸੀਰੇ ਦਾ ਨੱਕ ਭੱਨ ਦਿੱਤਾ . ਸੀਰੇ ਦੀਅਾਂ ਨਾਸਾਂ ਚੋ ਖੂਨ ਦੀਅਾਂ ਤਤਰੀਅਾਂ ਪੈ ਗੲੀ ਅਾਂ ਸੀਰਾ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਡਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ." ਹੁਣ ਬੋਲ ਕੀ ਕਰਦਾਂ ਰਿਹਾਂ ਤੂੰ ਅਾਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਨਾਂਲ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੇ ਹੱਥ ਤੇ ਲੱਗਿਅਾ ਸੀਰੇ ਦੇ ਨੱਕ ਦਾ ਖੂਨ ਸਾਫ ਕਰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਨੲੀਂ...ਨੲੀਂ..ਬਾੲੀ..ਜੇ ਮੈਂ ਦੱਸਿਅਾ ਤਾਂ ਤੂੰ ਫੇਰ ਮਾਰੇ ਗਾਂ , ਬਾੲੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਦੇ ਬਾੲੀ ਸ਼ੱਡਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਫੜਦਾਂ . "ਜੇ ਨਾਂ ਦੱਸਿਅਾ ਤਾਂ ਜਿਅਾਦਾ ਪੈਣਗੀਅਾਂ , ਬੋਲ ਸਾਲਿਅਾ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਪੂਰੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਂ ਕਿਹਾ ਦੱਸਦਾਂ ਬਾੲੀ ..ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਾ.. ਪਾ.. ਪਾ..ਪਾਣੀ ਦੇ ਦੇ ਬਾੲੀ .."ਲੈ ਫੜ ਪੀ ਤੇ ਬੋਲ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਜੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਲਕੋੲਿਅਾ ਨਾਂ ਤਾਂ ਬੁੰਡ ਪਾੜ ਦੂੰ ਤੇਰੀ " ਸੀਰੇ ਵੱਲ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੋਤਲ ਸਿਟ ਕੇ ਓਹ ਅਾਪ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ . ਜੋ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਸਵਾਗਰਾਤ ਵਾਸਤੇ ਰੱਖਿਅਾ ਸੀ . ਪਰ ਦੁੱਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਅਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ੲੇਥੇ ਤਾਂ ਹੋਰ ੲੀ ਕੰਮ ਹੋੲਿਅਾ ਪਿਅਾ.
ਸੀਰੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਪੀ ਕੇ ਕੁੱਝ ਪਾਣੀ ਨਾਂਲ ਅਾਪਣਾ ਮੂੰਹ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ." ਬੋਲ ਸਾਲਿਅਾਂ ਬੂਅਾ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਮੂੰਹ ਧੋ ਕੇ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਗੁਸੇ ਨਾਂਲ ਬੋਲਿਅਾ .
"ਹਾਂ..ਹਾਂ...ਬਾੲੀ ਦੱਸਦਾਂ ਓਹਦੇ ਨਾਂਲ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬਚਪਣ ਤੋਂ ਹੀ ਨਫਰਤ ਕਰਦੀ ਸੀ . ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਓਂ ਪਰ ਮਾਂ ਨੇਂ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਓਹਦੇ ਨਾਂਲ ਨਫਰਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਸਿਖਾੲੀ ੲਿਸ ਲੲੀ ਮੈਂ ਵੀ ਓਸ ਤੋਂ ਨਫਰਤ ਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ . ੲਿੱਕ ਓਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਜਿਅਾਦਾ ਸੋਹਣਾਂ ਸੀ ੲਿਸ ਗੱਲ ਦੀ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਓਹਦੇ ਤੇ ਖੁੰਦਸ ਸੀ . ਮੰਮੀ ਤੇ ਮੈਂ ੳੁਸ ਨੂੰ ੲੇਨਾਂ ਡਰਾ ਕੇ ਰਖਦੇ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਡਰਪੋਕ ਹੀ ਬਣ ਗਿਅਾ ਹਰ ਗੱਲ ਸਾਡੇ ਕਹੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਦਾ . ਬਾੲੀ ਮੇਰੇ ਨਾਂਲ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਕੋੲੀ ਕੁੜੀ ਸੈੱਟ ਨੀਂ ਹੋੲੀ . ੲਿਹ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ੲੇਹਦੀ ੲਿੱਕ ਦਿੰਨ ਧੱਕੇ ਨਾਂਲ ਬੁੰਡ ਮਾਰ ਲੲੀ . ਓਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਬਾੲੀ ੲਿਹ ਜਮਾਂ ੲੀ ਗੁੰਮ ਸੁੰਮ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ ਸਟੋਰ ਰੂਮ ਚ ਚੁੱਪ ਡਰਿਅਾ ਸਹਿਮਿਅਾਂ ਪਿਅਾ ਰੈਦਾਂ ਤੇ ਕੲੀ ਕੲੀ ਵਾਰੀ ਖੇਤ ਹੀ ਸੌ ਜਾਦਾਂ ਮੋਟਰ ਤੇ . ਜਸਦੀਪ ਨਾਂਲ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਚਸਕਾ ਜਾ ਹੀ ਲੱਗ ਗਿਅਾ ਫੇਰ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਜੀ ਕਰਦਾ ਮੈਂ ੲੇਹਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਅਾੳੁਂਦਾ ਤੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ੲਿਸਦੀ ਟਕਾ ਕੇ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦਾ....ਪਰ ਬਾੲੀ ਥੋਡੀ ਭੈਣ ਅਾਲੇ ਮਾਮਲੇ ਚ ਮੇਰੀ ਕੋੲੀ ਗਲਤੀ ਨੀਂ ਬਾੲੀ ੲਿਹ ਸਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕਰਾੲਿਅਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦਾ. ਓਹ ਜਸਦੀਪ ਦਾ ਵਿਅਾਹ ਕਰਵਾ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਭੈਣ ਦੇ ਜਰੀੲੇ ਮੇਰਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਰਵਾੳੁਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ . ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ....." ਬੋਲਦਾ ਬੋਲਦਾ ਸੀਰਾ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਿਅਾ.
"ਜਾਂ ਫਿਰ ਬੋਲ . ਭੈਣ ਚੋਦਾਂ " . "ਨਾਂ..ਨਾਂ.ਬਾੲੀ ਮਾਰੀਂ ਨਾਂ ਦੱਸਦਾਂ ਦੱਸਦਾਂ ਜਾਂ ਫਿਰ ਓਹ ਸਿਮਰਨ ਭੈਣ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਬਿਠਾੳੁਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ . ਕਿੳੁਕੀਂ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸ਼ਕਲ ਸੂਰਤ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮਾੜੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਨੀ ਸੀ...ਬੱਸ ਬਾੲੀ ਅਾਹੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਅਾ ਸਿਮਰਨ ਭੈਣ ਨਾਂਲ ਬਦਸਲੂਕੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ .
"ਬਾੲੀ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਡਦੇ . ਮੇਰੀ ਕੋੲੀ ਗਲਤੀ ਨੲੀ" "ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਪੈਰ ਫੜ ਲੲੇ. ਅਾੲੇਂ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ੱਡਦਾਂ ਸਾਲਿਅਾ ਸਵਾਗਰਾਤ ਨੀ ਮਨਾੳੁਣੀਂ "
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਅਾਪਣੀ ਨੀਕਰ ਥੱਲੇ ਕੀਤੀ . ੳੁਸਦਾ ਅੈਨਾਂ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਸੀਰਾ ਡਰ ਗਿਅਾ ਕੳੁਕਿ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਸੁਤਾ ਲੰਨ ਹੀ ਅੈਨਾਂ ਮੋਟਾ ਤੇ ਭਿਅਾਨਕ ਲੱਗ ਰਿਅਾ ਸੀ.
"ਚੱਲ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਨਾਂਲ ਹੀ ਡੰਗ ਸਾਰ ਲੈਣੇਂ . ਫੇਰ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੇ ਤੇਰੀਅਾਂ ਭੈਣਾਂ ਵੱਲ ਹੋੳੂਂ ਗਾ. ਨਾਂਲੇ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਬੜਾ ਸ਼ੌਕ ਅਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨ ਦਾ . ਅੱਜ ਅਾਪਣੀਂ ਮਰਵਾ ਕੇ ਦੇਖ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਅਾਪਣਾਂ ਲੰਨ ਹੱਥ ਚ ਫੜਕੇ ਮਸਲਦੇ ਹੋੲੇ ਕਿਹਾ.
"ਬਾੲੀ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਰਲੋ ਬਾੲੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਡਦੋੋ..ਬਾੲੀ ਥੋਡਾ ਸੰਦ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਬਾੲੀ ਮੈਂ ਮਰਜੂੰ ਬਾੲੀ . ਬਾੲੀ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ਲੈਲੋ , ਚਾਹੇ ਦੋਵੇਂ ਭੈਣਾਂ ਵੀ ਵਜਾਦੋ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣਦੋ ਬਾੲੀ". "ਸਾਲਿਅਾ ਕਿੱਢਾ ਹਰਾਮੀ ਅਾਂ ਤੂੰ ਅਾਪਣੀ ਬੁੰਡ ਬਚਾੳੁਣ ਲੲੀ ਅਾਵਦੀ ਮਾਂ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪੜਾੳੁਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾਂ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਪੱਕਾ ਬੁੰਡ ਮਾਰੂੰ ਸਾਲਿਅਾ ਜੀ ਕਰਨ ਲਾ ਮਾਂ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਲੈ ਕੇ. ਚੱਲ ਚੁਪੇ ਮਾਰ ੲੇਦੇ "
"ਨਾਂ..ਬਾੲੀ...ਨੲੀਂ..ਪਲੀਜ..ੲੇਦਾਂ ਨਾਂ ਕਰੋ....ਹਾੲੇ ਬਾੲੀ ਨਾਂ ਮਾਰੀਂ ਕਰਦਾਂ " ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਕੰਨ ਤੇ ਟਕਾ ਕੇ ਜੋਰਦਾਰ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ.
ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਡਰਦੇ ਡਰਦੇ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲਿਅਾ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸੀਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਵੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਫਿੱਟ ਨੀ ਹੋ ਰਿਅਾ ਸੀ. ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਹੁਣ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਕੁੱਝ ਕੀਤੇ ੲੇਹਨੇਂ ਹਿਲਣ ਨੀਂ ਦੇਣਾਂ ਅੈਦੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਂ ੲੇਹਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਹੀ ਲੲੀ ਜਾਵੇਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਤਾਂ ਬਚਿਅਾ ਰਹੂੰ. ਸੀਰੇ ਨੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ.
"ਅਾਹਾ ਬੜੇ ਸੋਹਣੇਂ ਚੂਪੇ ਮਾਰਦਾਂ ਯਰ ਤੂੰ ਤਾਂ ਕਿੱਥੋਂ ਸਿੱਖੇ ਅਾ" ਸੀਰਾ ਬਿਨਾਂ ਕੁੱਝ ਬੋਲੇ ਲਗਾਤਾਰ ਚੁੱਪੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਕੰਮ ਕਰਾ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਤੋਂ ਅਾਪਣਾਂ ਖਹਿੜਾ ਸ਼ੁਡਾੳੁਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਮਜਾ ਤਾਂ ਅਾ ਰਿਅਾ ਸੀ ਪਰ ਓਨਾਂ ਨੀ. ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਠੀਕ ੲੀ ਸੀ ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਕੰਮ ਚਲਾੳੁਣ ਲੲੀ.
ਲੰਨ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਚੱਲ ਮਿੱਤਰਾ ਹੋਜਾ ਕੋਡਾ ਕਰੀੲੇ ਤੇਰੀ ਸਵਾਰੀ . "ਨੲੀ ਬੲੀ ਰਹਿਣ ਦੇ ਸ਼ੱਡ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਲੰਨ ਬਹੁੱਤ ਵੱਡਾ ਬਾੲੀ ਮੈਂ ਮਰਜੂੰ ਗਾ ਬਾੲੀ.." ਸੀਰਾ ਤਰਲੇ ਕੱਢਣ ਲੱਗਾ .
"ਚੱਲ ਸਾਲਾ ੳੁਠ ਭੈਣਚੋ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਫੜ ਕੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਧੱਕੇ ਨਾਂਲ ਕੋਡਾ ਕਰ ਲਿਅਾ ਤੇ ਨੀਕਰ ਲਾ ਦਿੱਤੀ .
ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਅਾਪਣਾ ਲੰਨ ਗਿੱਲਾ ਕੇ ਤੇ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਥੁੱਕ ਦਿੱਤਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਲੰਨ ਸੀਰੇ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਰੱਖਿਅਾ , ਸੀਰਾ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕੇ ਹੁਣ ਕੀ ਵਾਲਾ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ੲਿੱਕ ਜੋਰਦਾਰ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਅਾ
"..ਅਾਹਹਹਹ...ਹੲੲੲੲੀ.. ਬੀਬੀ..ਬੁੰਡ ਪਾਟਗੀ ਮੇਰੇ ਬਾੲੀ ਓੲੇ ਕੱਢਲਾ ਬਾਹਰ ਹਾੲੲੲੲੇ...ਓੲੲੲੇ " ਸੀਰਾ ਦਰਦ ਨਾਂ ਤੜਫਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ . ਕਿੳੁਕੀ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ੲਿੱਕੋ ਘੱਸੇ ਚ ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ.
ਸੀਰਾ ਚੀਕਾਂ ਤੇ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਪਰ ਅਫਸੋਸ ਅੱਜ ੲਿਸ ਕਮਰੇ ੳੁਸ ਦੀ ਚੀਕ ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਕੋੲੀ ਨੲੀਂ ਸੀ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਲੰਨ ਥੋੜਾ ਜਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਬੇਰਿਹਮੀ ਨਾਂ ੲਿੱਕ ਖੱਸਾ ਹੋਰ ਮਾਰਿਅਾ ਲੰਨ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਪਾੜਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਜੜ ਤੱਕ ਸਮਾਂ ਗਿਅਾ ਤੇ ਨਾਂਲ ਹੀ ".....ਹਾੲੲੲੲੇ ..ਅੲੲੲੲੲੀ....ਬੀਬੀ..
ਮਾਰਤਾ.." ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜੋਰਦਾਰ ਚੀਕ ਮਾਰੀ ਤੇ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਿਅਾ .
ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪਾਟ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਦਾਜਾ ੳੁਸ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚੋ ਨਿਕਲ ਰਹੇ ਖੂਨ ਤੋਂ ਲਾੲਿਅਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਸੀਰਾ ਬੇਹੋਸ਼ ਸੀ ਪਿਅਾ ਸੀ ਪਰ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਪਰ ਨੂੰ ਕੋੲੀ ਪਰਵਾਹ ਨੲੀਂ ਸੀ ੳੁਸ ਨੂੰ ਤਾਂ ਬੱਸ ਪਾਣੀ ਕੱਢਣ ਨਾਂਲ ਮਤਲਬ ਸੀ.
ਕਿੳੁਕੀਂ ੲਿਸ ਘਰਦੇ ਮਾਲ ਨੂੰ ਵੇਖ ਵੇਖ ਕੇ ਕੱਲ ਦਾ ੳੁਸ ਦਾ ਲੰਨ ਅਾਕੜਿਅਾ ਪਿਅਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕੇ ੳੁਸਦਾ ਕੰਮ ਨੀਂ ਹੋ ਗਿਅਾ . ੲਿਸ ਦੌਰਾਨ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਤਾਂ ਅਾ ਗੲੀ ਸੀ ਪਰ ਦਰਦ ਓਨਾਂ ਹੀ ਸੀ . ੳੁਸ ਨੂੰ ਅਾਪਣੇ ਸਾਰੇ ਪਾਪ ਕੱਲੇ ਕੱਲੇ ਕਰਕੇ ਯਾਦ ਅਾ ਰਹੇ ਸੀ. ਕਿ ਕਿਵੇਂ ੳੁਸ ਨੇਂ ਓਦਣ ਜਸਦੀਪ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪਾੜੀ ਸੀ. ਓਹ ਵੀ ਅਾਂੲੀ ਤਰਲੇ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਪਰ ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਰਹਿਮ ਨੀ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਪਿੰਡ ੳੁਸਨੇਂ ਕੲੀ ਜਵਾਕਾਂ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰੀ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਅਾ . ਸੀਰੇ ਨੇ ਥੋੜਾ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਅਾ. "ਹਾਂ ਬੲੀ ਸੀਰਾ ਸਿੰਘ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗ ਰਿਅਾ ਬੁੰਡ ਮਰਾ ਕੇ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਕਪੜੇ ਨਾਂਲ ਲੰਨ ਸਾਫ ਕਰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਬਾੲੀ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਅਾ...ਹਾੲੲੇ..ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਾੲੀ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਅਾ ਜਾਣਦੇ ਬਾੲੀ ਮੈਨੂੰ..ਜਾ ਚਲਾ ਜਾ ਪਰ ਓਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ੲਿੱਕ ਚੀਜ ਤਾਂ ਦੇਖ ਜਾ .ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਅਾਪਣਾਂ ਮੋਬਾੲਿਲ ਚੱਕਿਅਾ ਜੋ ੲਿੱਕ ਸਾੲਿਡ ਤੇ ਰਿਕਾਡਿੰਗ ਤੇ ਲੱਗਾ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ ਜਿਸ ਚ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਰਿਕਾਰਡ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ." ਅਾਹ ਵੇਖ "
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਕਰਮ ਕਾਂਡ ਦੀ ਵੀਡੀਓ ਦਿਖਾੳੁਣ ਲੱਗਾ.
ੲਿਹ ਦੇਖ ਕੇ ਸੀਰਾ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ." ਬਾੲੀ ੲੇਹ ਵੀਡੀਓ ਨਾਂ ਦਿਖਾਂੲੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬਦਨਾਮ ਹੋਜੂੰ ਬਾੲੀ ੲੇਦੂੰ ਚੰਗਾ ਤਾਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ੲੀ ਮਾਰ ਦੇ " ਸੀਰਾ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ.
"ਓਹ ਰੋ ਨਾਂ ਯਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੀ ਦਿਖਾੳੁਂਦਾ . ਤੂੰ ਬੱਸ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ ਓਵੇਂ ੲੀ ਕਰੀਂ , ੲਿਹਦੇ ਤੇਰਾ ਵੀ ਫਾੲਿਦਾ ਤੇਰਾ ਫੁੱਦੀ ਜੁਗਾੜ ੲੇਸੇ ਘਰ ਚ ਕਰ ਦੂੰ . ਸਾਲਿਅਾਂ ਕਿੰਨਾਂ ਕ ਚਿਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜਵਾਕਾਂ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦਾ ਰਹੇਂ ਗਾ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ੲਿਸ ਵਾਰ ਪਿਅਾਰ ਨਾਂਲ ਸਮਝਾੳੁਂਦੇ ਹੋੲੇ ਕਿਹਾ.
ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਵਧੀਅਾ ਲੱਗੀ. ਓਹ ਤਾਂ ਅਾਪ ਕਦੋਂ ਦਾ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਤੇ ਭੈਣਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਪਰ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਮੌਕਾ ੲੀ ਨੀਂ ਮਿਲਿਅਾ. "ਬਾੲੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾਂ ਕੀ ਪੳੂ" ਸੀਰਾ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
"ਕੁਝ ਨੀਂ ਯਰ ਬਸ ਕਿਵੇਂ ਨਾਂ ਕਿਵੇਂ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕੱਲ ਰਾਤ ਨੂੰ ਅਾਪਣੇਂ ਕਮਰੇ ਚ ਭੇਜ ਦੀ.............................................................." ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸਾਰਾ ਪਲੈਨ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ . "ਠੀਕ ਅਾ ਸਮਝ ਗਿਅਾ ਨਾਂ"
"ਹਾਂਜੀ ਬਾੲੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ " ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ .
"ਠੀਕ ਅਾ ਫਿਰ ਕੱਲ ਨੂੰ ਹੀ ਤੇਰਾ ਸੁਪਣਾਂ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੰਨੇਂ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦਾ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਖੋਲਦੇ ਕਿਹਾ.
"ਠੀਕ ਅਾ ਬਾੲੀ ਫੇਰ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਅਾ ਜੂ ...ਪਰ ਬਾੲੀ ਵੀਡੀਓ" ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ.
"ਓਹ ਤੂੰ ਫਿਕਰ ਨਾਂ ਕਰ....ਕੱਲ ਨੂੰ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੇ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਡਲੀਟ ਕਰਦੂੰ ਪੱਕਾ ਵਾਅਦਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂਲ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਵੲਿਅਾ.
"ਬਾੲੀ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ ਫਿਰ"....."ਓਹ ਯਾਰ ਕਪੜੇ ਪਾ ਤੇ ੲੇਥੇ ਹੀ ਪੈ ਜਾ ਬਾਹਰ ਬਹੁਤ ਠੰਡ ਅਾ ਕਿਥੇ ਜਾਵੇਂ ਗਾ ਨਾਂਲੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇਂ ਗਾ ...ਨਾਲੇ ਅਾਹ ਚੱਕ ਦਰਦ ਦੀ ਗੋਲੀ "
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ.
"ਠੀਕ ਅਾ ਬਾੲੀ ਜੀ" ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਕਪੜੇ ਪਾੲੇ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ ਸੋਫੇ ਤੇ ਗੋਲੀ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਅਾ.
ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਅਪਡੇਟ ਚ ..
ਅਗਲੇ ਅਪਡੇਟ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਨੰਬਰ ਲੱਗਣ ਅਾਲਾ ਯਾਰੋ....ਜੁੜੇ ਰਿਹੋ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਨਾਂਲ
ਧੰਨਵਾਦ
(ਸੰਖਿਅਾ 5)
ਤੁਸੀਂ ਪੜ ਚੁੱਕੇ ਹੋ :-
ਵਿਅਾਹ ਦਾ ਕਾਰਜ ਪੂਰਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਸਾਰੇ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਅਾਪਣੇਂ ਘਰੇ ਵਾਪਸ ਅਾ ਗਿਅਾ ਸੀ.
ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਚਾਅ ਚੜਿਅਾ ਪਿਅਾ ਸੀ ਅਾਪਣੇਂ ਵਿਅਾਹ ਦਾ . ੳੁਹ ਅਾਪਣੀ ਅਾੳੁਣ ਵਾਲੀ ਸੁਵਾਗਰਾਤ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਫੁੱਲਿਅਾ ਨੲੀਂ ਸਮਾ ਰਿਅਾ ਸੀ .
ਵਿਅਾਹ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਤ ਨੂੰ ਲਵਪ੍ਰੀਤ , ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਤਰਸੇਮ ਅੱਡ ਕਮਰੇ ਚ ਸੀ. ਕਿੳੁਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ੲੀ ਅਾ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀਅਾਂ ਚ ਸਵਾਗਰਾਤ ਅਗਲੇ ਦਿੰਨ ਹੁੰਦੀ ਅਾ .
"ਅੋ ਹੋ..ਸ਼ੁਕਰ ਰੱਬਾ ਅਾਹ ਵਿਅਾਹ ਦਾ ਕੰਮ ਜਾ ਨਿਬੜਿਅਾ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਨਕਲੀ ਵਾਲ ਲਹੁੰਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਤੇ ੳੁਸ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇਖ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪੲੀ.
"ਤੂੰ ਕੀ ਹਸਦੀ ਅਾਂ" ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਹਸਦੀ ਦੇਖ ਕੇ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਖਿਝ ਕੇ ਬੋਲਿਅਾ . ਵੀਰੇ ਹੱਸਾਂ ਨਾਂ ਤਾਂ
ਕੀ ਕਰਾਂ ਕੀ ਬਣੇ ਫਿਰਦੇਂ ਅਾਂ ਤੁਸੀਂ ਜਮਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਵਰਗੇ ਲੱਗਦੇ ਸੀ ਅੱਜ ਤਾਂ . ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਦਾ ਵਿਅਾਹ ਵੀ ਹੋ ਗਿਅਾ . ਸਿਮਰਨ ਹੱਸਦੀ ਹੱਸਦੀ "ਵਧਾੲੀਅਾਂ ਬਾਪੂ ਜੀ ਥੋਡੀ ਕੁੜੀ ਦੂਜੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਅਾਹ ਹੋ ਗਿਅਾ" ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਤਰਸੇਮ ਵੀ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ. ਫਿਰ ਤਿਨੋਂ ਅਾਪਸ ਵਿੱਚ ਨੋਕ ਝੋਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪੲੇ.
"ਓਹ ਤਾਂ ਠੀਕ ਅਾ ਪੁੱਤ ਕੱਲ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰੇਂਗਾ ਤੂੰ"
"ਕੁਝ ਨੀਂ ਹੁੰਦਾ ਬਾਪੂ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੀ ਜਾੲਿਓ ੲੇਹਨਾਂ ਦਾ ਵਹੁਟੀ ਅਾਲਾ ਭੂਤ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ੳੁਤਾਰਦਾਂ . ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ੲੇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਧੇ ਮੱਥੇ ਵੀ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਪਰ ਮੈਂ ੲਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ੲੇਹਨਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਵਬ ਦੇਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ੲਿਹ ਰਾਸਤਾ ਚੁਣਿਅਾਂ . ਵੈਸੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਜਵਾਬ ਨੀਂ ਤੁਹਾਡਾ ਵੀ , ਕਿਅਾ ਸਿਰਾ ਅੈਕਟਿੰਗ ਕੀਤੀ ਅਾ" . "ਹਾਂ ਬਾਪੂ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ੲੀ ਨੀ ਸੀ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਚ ਅਾਹ ਖੂਬੀ ਵੀ ਹੈਗੀ ਅਾ"
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਚ ਸਿਮਰਨ ਵੀ ਅਾਪਣੇਂ ਪਿਓ
ਦੀ ਤਰੀਫ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ.
ਹੁਣ ਅੱੱਗੇ :-
"ਲੈ ਤੁਸੀਂ ਅਾਪਣੇ ਪਿਓ ਨੂੰ ਅੈਵੇਂ ੲੀ ਸਮਝਦੇ ਅਾਂ .ਅਸੀਂ ਵੀ ਵੜੀਅਾਂ ਫਿਲਮਾਂ ਵੇਖੀਅਾਂ ਗੁੱਗੂ ਗਿੱਲ ਦੀਅਾਂ ਜਵਾਨੀ ਵੇਲੇ" ਤਰਸੇਮ ਦੇ ੲਿਹ ਕਹਿਣ ਤੇ ਤਿੰਨੋਂ ਫਿਰ ਖਿੜ ਖਿੜ ਕਰਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪੲੇ.
ਕਾਫੀ ਸਮਾਂ ਤਿੰਨੋਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਮਾਰਦੇ ਹਾਸੇ ਠੱਠੇ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਫਿਰ . ਦੇਰ ਰਾਤ ਤਿੰਨੋਂ ਸੌ ਗੲੇ.
ੲਿਹ ਤਾਂ ਸੌਂ ਗੲੇ ਪਰ ਸੀਰੇ ਲੲੀ ਤਾਂ ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਕੱਢਣੀ ਅੌਖੀ ਹੋੲੀ ਪੲੀ ਸੀ . "ਹਾੲੇ ਓੲੇ ਕਦੋਂ ਅਾਹ ਸਾਲੀ ਰਾਤ ਮੁੱਕੂ ਗੀ . ਪਰ ਸਾਲਾ ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਕੱਲ ਦਾ ਦਿਨ ਵੀ ਪਿਅਾ ਪੂਰਾ, ਪਤਾ ਨੀ ਅਾਹ ਕੇਹੜੇ ਮਾਂ ਦੇ ਯਾਰ ਨੇ ਅਾਹ ਰਿਵਾਜ ਬਣਾੲਿਅਾ ਕੇ ਸਵਾਗਰਾਤ ਵਿਅਾਹ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ ਅਾ. ਮੇਰਾ ਸਾਲਾ ਲੰਨ ਪਾਟਣ ਤੇ ਅਾੲਿਅਾ ਪਿਅਾ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੁੱਠ ਹੀ ਮਾਰਨੀ ਪੈਣੀ ਅਾਂ " ਸੀਰਾ ਬੇਸਬਰੀ ਚ ਬੁੜਬਾੳੁਂਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਕੇ ਸੌ ਗਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਵੀ ਮੱਘਰ ਨੂੰ ਅੱਜ ਵੈਗਰਾ ਖਵਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਅਾਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰਵਾੲੀ.
ਸੰਦੀਪ ਤੇ ਜੋਤੀ ਵੀ ਅੱਜ ਗੱਲਾਂ ਫੌਨ ਤੇ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਟਾੲਿਮ ਨਾਂਲ ਹੀ ਸੌ ਗੲੀਅਾਂ ਸੀ.
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ 7 ਵਜੇ
ਠੱਕ ....ਠੱਕ...ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਿਅਾ ਜਿਸ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਤਰਸੇਮ , ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਰਵਾਜਾ ਖੜਕਣ ਤੇ ਤਿੰਨੋ ਬੁੜਕ ਕੇ ੳੁੱਠੇ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਪੈ ਗੲੀ ਕਿੳੁਕੀ ਰਾਤ ਓਹ ਕੁੜੀਅਾਂ ਵਾਲਾ ਗੈਟਪ ੳੁਤਾਰ ਕੇ ਅਾਪਣੇ ਅਸਲੀ ਰੂਪ ਚ ਸੁੱਤਾ ਸੀ . " ਵੀਰੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਅਾਪਣਾ ਹੁਲੀਅਾ ਸੈੱਟ ਕਰੋ ਬਾਹਰ ਕੋੲੀ ਹੈ ਅਾਪਾਂ ਫਸ ਜਾਂਵਾ ਗੇ " ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਘਬਰਾੳੁਂਦੀ ਨੇਂ ਕਿਹਾ.
"ਓਹ ਕੁੱਝ ਨੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੂੰ ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾਂ ਲੈ . ਬਸ ਦੋ ਮਿੰਟ ਦਰਵਜਾ ਨਾਂ ਖੋਲੀਂ ਮੈ ਹੁਣਾ ਤਿਅਾਰ , ਮੇਰੇ ਨਕਲੀ ਵਾਲ ਕਿੱਥੇ ਅਾ . ਮੈਂ ਰਾਤੀ ਪਤਾਂ ਨੀ ਕਿੱਥੇ ਸੁੱਟ ਤੇ ਹਾਂ ਮਿਲ ਗੇ . ਓਕੇ ਰੈਡੀ ਓਪਨ ਦ ਡੋਰ. " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਅਾਪਣੀ ਹਾਲਤ ਸੈੱਟ ਕੀਤੀ.
ਸਿਮਰਨ ਨੇਂ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਿਅਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਤਰਸੇਮ ਪੲੇ ਨੀਂਦ ਚ ਹੋਣ ਦੀ ਅੈਕਟਿੰਗ ਕਰਨ ਲੱਗੇ . " ਸਿਮਰਨ ਅੈਨੀ ਦੇਰ ਲਾਤੀ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਚ ਸੁੱਤੀ ਪੲੀ ਸੀ ਮੇਰੀ ਧੀ ਹਾਂ " ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਮਿੱਠੇ ਪੋਚੇ ਮਾਰਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ." ਹਾਂਜੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਓਹ ਰਾਤੀਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਦੇ....ਕੋੲੀ ਨਾਂ ਪੁੱਤ ਸ਼ੱਡ ਪਰਾਂ ਮੇਰੀਂ ਨਵੀਂ ਨੂੰਹ ਰਾਣੀ ਕਿੱਥੇ ਜਰਾ ਦੇਖ ਤਾਂ ਲਵਾਂ . ਹਾਜੀਂ ਮੰਮੀ ਜੀ ਅਾਜੋ ਅੰਦਰ ੲੀ ਅਾ " ਮਿੰਦੋ ਚਾਹ ਦੀ ਟਰੇਅ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਫੜਾ ਕੇ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗੲੀ.
"ਹਾੲੇ ਨੀ ਮੇਰੀ ਚੰਨ ਵਰਗੀ ਨੂੰਹ ...ਕੋੲੀ ਤਕਲੀਫ ਤਾਂ ਨੀ ਹੋੲੀ ਮੇਰੀ ਧੀ ਨੂੰ ਰਾਤੀ " ਮਿੰਦੋ ਲਵੀ ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਦੀ ਬੋਲੀ.
"ਨੲੀਂ ਮੰਮੀ ਜੀ ਕੋੲੀ ਤਕਲੀਫ ਨੀਂ ਹੋੲੀ ਨਾਂਲੇ ਥੋਡੇ ਹੁੰਦਿਅਾਂ ਕੋੲੀ ਤਕਲੀਫ ਹੋ ਸਕਦੀ ਭਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋੲੀ" ਲਵੀ ਨੇਂ ਵੀ ਮੱਖਣ ਲਾਂੳੁਦੇ ਕਿਹਾ.
"ਹਾੲੇ ਨੀ ਕਿੰਨੀਅਾਂ ਸੋਹਣੀਅਾਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਮੇਰੀ ਧੀ" ਮਿੰਦੋ ਨੇਂ ੲਿੱਕ ਫਿਰ ਲਵੀ ਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਿਅਾਂ.
ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਬੜੀ ਖਿਝ ਚੜ ਰਹੀ ਸੀ ਮਿੰਦੋ ਤੇ ਕਿੳੁਕੀ ਮਿੰਦੋ ਓਸ ਨਾਂਲ ਕਿੰਨੀ ਬਦਸਲੂਕੀ ਨਾਂਲ ਪੇਸ਼ ਅਾਂੳੁਦੀ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਕਿੰਨੀ ਮਿੱਠੀ ਮੇਮਣੀ ਬਣੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ੳੁਸ ਤੋਂ ਸ਼ਰੀਫ ਹੋਰ ਕੋੲੀ ਹੈ ੲੀ ਨੀ.
"ਲੈ ਮੇਰੀ ਧੀ ਚਾਹ ਪੀ ਲਾ ਹੈਂ . ਭਾਜੀ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਵੀ ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਬਾਹਰ ਅਾ ਜੋ ਅਾਪਾਂ ਹੋਰ ਰਸਮਾਂ ਕਰਨੀਅਾਂ ਸੀਰੇ ਦੇ ਵਿਅਾਹ ਦੀਅਾਂ" ੲਿਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੋੲੀ ਮਿੰਦੋ ਬਾਹਰ ਚਲੀ ਗੲੀ.
"ਦੇਖਿਅਾ ਵੀਰੇ ਕਿੰਨੀ ਗੰਦੀ ਬੁੜੀ ਅਾ , ਹੁਣ ਕਿੰਨੀ ਮਿੱਠੀ ਬਣਦੀ ਅਾ ਪਰ ਜਿਦਣ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ੳੁਠਾੳੁਣ ਅਾੲੀ ਸੀ . ਪਤਾ ਕਿੰਨਾਂ ਰੁੱਖਾ ਬੋਲਦੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ . ਵੀ ਭਲਾਂ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ੲਿਹਦੀ ਨੂੰਹ ਨੀ ਸੀ , ਕੋੲੀਨਾਂ ਬੁੜੀੲੇ ਕਰ ਲਾ ਲਾਡ ਵਾਡੀਅਾਂ ਪਤਾ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਬਾਅਦ ਚ ੲੀ ਲਗੂ.ਵੀਰੇ ੲੇਹਨੂੰ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸਬਕ ਸਿਖਾੲਿਓ " ਸਿਮਰਨ ਚਾਹ ਪੀਂਦੀ ਬੋਲੀ.
"ਤੂੰ ਫਿਕਰ ਨਾਂ ਕਰ ਸਿੰਮੂ ੲੇਨਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੈਸਾ ਸਬਕ ਸਿਖਾੳੁਂ ਕਿ . ੲਿਹ ਤਾਂ ਵਹੁਟੀ ਦਾ ਨਾਂਮ ਲੈਂਦੇ ਵੀ ਡਰਿਅਾ ਕਰਨ ਗੇ...ਪਰ ਮੈਨੂੰ ੲਿੱਕ ਗੱਲ ਦੀ ਸਮਝ ਨੲੀਂ ਅਾੲੀ ਸਿੰਮੂ ਮੈਂ ਕੱਲ ਦਾ ਨੋਟ ਕਰ ਰਿਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜਸਦੀਪ ਕਿਤੇ ਨੀਂ ਦਿਖਿਅਾ . "ਹਾਂ ਪੁੱਤ ਮੈਂ ਵੀ ਅਾਹ ਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ." ਤਰਸੇਮ ਵੀ ਗੱਲ ਚ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ .
"ਪਤਾ ਨੀ ਵੀਰੇ ਮੈਂ ਤਾਂ ਅਾਪ ਜਦੋਂ ਦੀ ਵਿਅਾਹੀ ਅਾੲੀ ਅਾਂ ਓਹਨੂੰ ੲਿੱਕ ਦੋ ਵਾਰ ਹੀ ਦੇਖਿਅਾ ਹੋਣਾ . ਨਾਂਲੇ ਤੁਸੀਂ ਓਸ ਦਾ ਨਾਂਮ ਨਾਂ ਲਓ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਓਹ ਵੀ ੲੇਹਨਾਂ ਵਰਗਾ ੲੀ ਅਾ" ਸਿੰਮੂ ਨੇਂ ਚਾਹ ਖਤਮ ਕਰਦੀ ਨੇਂ ਕਿਹਾ.
"ਨੲੀਂ ਸਿੰਮੂ ਕੁਝ ਤਾਂ ਗੜਬੜ ਅਾ ਪਤਾ ਨੀਂ ਮੇਰਾ ਦਿੱਲ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਜਸਦੀਪ ਮੁੰਡਾ ਮਾੜਾ ੳੁਸ ਨਾਂ ਜਰੂਰ ਕੁਝ ਬੁਰਾ ਹੋ ਰਿਅਾ ੲਿਸ ਘਰ ਚ . ਕੋੲੀ ਗੱਲ ਨੀਂ ਮੈਂ ਕਰਦਾਂ ਪੜਤਾਲ ੲਿਸ ਗੱਲ ਦੀ"
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਵੀ ਚਾਹ ਖਤਮ ਕਰਦੇ ਕਿਹਾ.
"ਚੰਗਾ ਪੁੱਤ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਚਲਦਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਕੱਲੀ ਅਾ ਪੁੱਤ ਰਾਤ ਦੀ ਪਸ਼ੂ ਡੰਗਰ ਸਾਭਣੇਂ ਅੌਖੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋਣਗੇ . ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਬਚਪਣ ਤੋਂ ਹੀ ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਅਾਰ ਕਰਦਾਂ ਤੂੰ ੲੇਹਦੇ ਲੲੀ ਜੋ ਵੀ ਕਰੇਂ ਗਾ ਚੰਗਾ ਹੀ ਕਰੇਂਗਾ . ਪਰ ਪੁੱਤ ਮੈਨੁੰ ੲਿਹ ਦੱਸ ਕਿ ਸਿੰਮੂ ਨੂੰ ੲੇਥੇ ਸ਼ੱਡਣਾ ਕੇ ਨਾਂਲ ਹੀ ਲੈ ਜਾਵਾਂ" ਤਰਸੇਮ ਨੇਂ ਗੰਭੀਰਤਾ ਭਰੇ ਸਬਦਾਂ ਚ ਕਿਹਾ.
ਨੲੀਂ ਬਾਪੂ ਜੀ ੲੇਨੂੰ ਹਾਲੇ ੲਿੱਥੇ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੋ . ੲਿਹਦਾ ਫੈਂਸਲਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ੲਿਸ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਂਲ ਨਜਿੱਠਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਕਰੂੰ ਗਾ. ਹਾਂ ਬਾਪੂ ਜੀ ਮੈਂ ਵੀਰੇ ਕੋਲ ਹੀ ਰਹੂੰ ਗੀ ਹਾਲੇ , ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਦੇਖਾਂ ਮੇਰਾ ਪਿਅਾਰਾ ਵੀਰ ਕੁੜੀ ਬਣਕੇ ਕੀ ਕਰਦਾ . ਸਿੰਮੂ ਨੇਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਚ ਹਾਂ ਚ ਹਾਂ ਮਿਲਾੳੁਂਂਦੇ ਕਿਹਾ.
ਤਕਰੀਬਨ 9 :30 ਵਜੇ ਤੱਕ ਰਸਮਾਂ ਵਗੈਰਾ ਹੁੰਦੀਅਾਂ ਰਹੀਅਾਂ . "ਚੰਗਾ ਭੈਣ ਜੀ ਫਿਰ ਮੈਂ ਚੱਲਦਾਂ ਸਿੰਮੂ ਦੀ ਮਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਕੱਲੀ ਅਾ ਘਰੇ." ਤਰਸੇਮ ਨੇਂ ਮਿੰਦੋ ਤੋਂ ਜਾਣ ਦੀ ਅਾਗਿਅਾ ਮੰਗੀ.
'ਰੁਕ ਜਾਂਦੇ ਭਰਾ ਜੀ ਹਾਲੇ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਅਾੲੇ ਸੀ ਸਾਡੇ ਘਰ , ਚਲ ਕੋੲੀ ਨਾਂ ਫਿਰ ਘਰ ਦਾ ਵੀ ਤਾਂ ਦੇਖਣਾਂ ਭੈਣ ਜੀ ਹੋਣਾਂ ਨੂੰ ਅੌਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੋਣਾਂ " ਮਿੰਦੋ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ.
ਤਰਸੇਮ ਸਿੰਮੂ ਹੋਣਾਂ ਮਿਲ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਬੁੱਲਟ ਲੈ ਕੇ ਨਿੱਕਲ ਗਿਅਾ.
ੲਿਹਾਂ ਹੀ ਰਸਮਾਂ ਰਿਵਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਨਿਕਲ ਗਿਅਾ.
ਮਿੰਦੋ ਚਾੲੀਂ ਚਾਂੲੀ ਅਾਪਣੀ ਸਹੇਲੀਅਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦ ਕੇ ਅਾਪਣੀਂ ਨੂੰਹ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦਿਖਾ ਰਹੀ ਸੀ . ਪਰ ਓਸ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿੰਨਾਂ ਓਹ ਕੱਠ ਕਰਨ ਚ ਲੱਗੀ ਅਾ ਓਹਨੀਂ ਹੀ ਓਹਨੇਂ ਲੋਂਕਾਂ ਚ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ੳੁਸ ਦੀ ਬੇਜਤੀ ਵੀ ਹੋਣੀ ਅਾਂ ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੂ ਕੇ . ੳੁਸ ਦੀ ਨੂੰਹ ਕੁੜੀ ਨੲੀਂ ਮੁੰਡਾ ਅਾ.
ਲਓ ਜੀ ਓਹ ਟਾੲਿਮ ਵੀ ਅਾ ਗਿਅਾ ਜੀਅਦਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਂਲ ੲਿੰਤਜਾਰ ਸੀ.........
(ਸੀਰੇ ਦੀ ਸਵਾਗਰਾਤ)
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਬੈਡ ਤੇ ਜਮਾਂ ਸੱਜ ਵਿਅਾਹੀਅਾਂ ਕੁੜੀਅਾਂ ਵਾਂਗੂ ਬੈਠਾ ਸੀ .
ਓਧਰੋਂ ਸੀਰਾ ਵੀ ਅੱਜ ਫੀਮ ਫੂਮ ਖਾ ਕੇ ਚੰਗਾ ੲਿੰਜਣ ਬਣ ਕੇ ਅਾੲਿਅਾ ਸੀ ਅਾਵਦਾ ਵੀ ਘਰਅਾਲੀ ਦੇ ਚੰਗੇ ਪੇਲੇ ਕੰਡੂੰ ਗਾ ...."ਹਾੲੇ ਓੲੇ ਕਿਵੇਂ ਸੰਗਦੀ ਬੈਠੀ ਅਾ ਕੱਠੀ ਜੀ ਹੋੲੀ. ਅੱਜ ਅਾੳੂ ਨਜਾਰਾ" ਸੀਰਾ ਠਰਕ ਚ ਬੁੜਬੜਾੳੁਂਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਬੋਲਿਅਾ.
"ਅਾਜਾ ਪੁੱਤ ਦਿੰਨਾਂ ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਨਜਾਰੇ". ਸੀਰੇ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਮਨ ਚ ਬੋਲਿਅਾ.
ਸੀਰਾ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਕੇ ਕੱਲੀ ਨਿੱਕਰ ਬਲੈਣ ਚ ਹੋ ਗਿਅਾ . ਤੇ ਬੈਠ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਘੁੰਡ ਚੱਕ ਕੇ ਬੋਲਿਅਾ. "ਕਿਵੇਂ ਅਾ ਗੱਬੂਗੋਸ਼ਿਅਾ"........ੳੂਂਮਮਮ...ੳੂਂ..ੳੂ ..ਧਾੜ..ਧਾੜ ..ਧਾੜ...
ਸੀਰੇ ਅਜੇ ੲਿਹਨਾਂ ਬੋਲਿਅਾ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਅਾਪਣੇਂ ਹੱਥ ਚ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਰੱਖੀ ਨਿੱਕੀ ਗੇਂਦ ਸੀਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਫਸਾ ਦਿੱਤੀ. ਤੇ ਜੁੰਡਿਅਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਦੇ ਚਪੇੜਾ ਤੇ ਚਪੇੜਾਂ ਸ਼ੰਡਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ ਗੇਂਦ ਮੂੰਹ ਚ ਫਸੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸੀਰੇ ਦੀ ਅਵਾਜ ਵੀ ਨੀਂ ਨਿੱਕਲ ਰਹੀ ਸੀ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਜੋਰ ਦੀ ਸੀਰੇ ਦੀ ਹਿੱਕ ਚ ਲੱਤ ਮਾਰੀ . ਸੀਰਾ ਬੈਡ ਤੋਂ ਫਟਾਕ ਦੇਣੇ ਥੱਲੇ ਵੱਜੀਅਾ..."ਸਾਲਾ ਲੱਗਦਾ ਗੱਬੂਗੋਸ਼ੇ ਦਾ , ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਅਾ ੲੇਧਰ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸਿਰ ਤੋਂ ਨਕਲੀ ਵਾਲ ਲਾਹੁੰਦੇ ਹੋੲੇ ਕਿਹਾ.
ਸੀਰਾ ਡਰ ਕੇ ਭੱਜਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਫੁਰਤੀ ਨਾਂਲ ਫੜ ਲਿਅਾ.
"ਸਾਲਿਅਾ ਕਿੱਧਰ ਚੱਲਿਅਾਂ ਸਵਾਗਰਾਤ ਨੀ ਮਾਨਾਂੳੁਣੀਂ" ੲਿਹ ਅਾਖ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਦੀਅਾਂ ਦੋਵੇਂ ਬਾਵਾਂ ਮਰੋੜ ਕੇ ਕੱਪੜੇ ਨਾਂਲ ਬੰਨ ਦਿੱਤੀਅਾਂ ਤੇ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਗੇਂਦ ਕੱਡ ਦਿੱਤੀ.
"ਕੌਨ ਅਾਂ ਤੂੰ ਸ਼ੱਡ ਦੇ ਮੈਨੂੰ.. ਮੈਂ ਰੌਲਾ ਪਾ ਦੇਣਾਂ" ਮੈਂ ਅਾਂ ਥੋਡਾ ਬੁੜਾ ਸਾਲਿਅਾ ਰੌਲਾ ਪਾੲੇਂ ਗਾ . ਪਾ ਰੌਲਾ ...ਧਾੜ..ਧਾੜ...ਧਾੜ...ਧਾੜ....ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਫਿਰ ਸੀਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਅਣਗਿਣਤ ਚਪੇੜਾਂ ਸਿੱਟੀਅਾਂ ਕੇ ਸੀਰਾ ਬੌਂਦਲ ਕੇ ਡਿੱਗ ਪਿਅਾ..
"ਭੈਂਣ ਚੋਦਾ ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਲੱਗਾ ਸੀ ਵੀ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਵਿਚਾਰੀ ਕੱਲੀ ਅਾ . ਤੁਸੀ ਜੋ ੳੁਸ ਕਰੋਂਗੇ , ਅਾਹੀ ਹੱਥਾਂ ਨਾਂਲ ਸ਼ੋੲਿਅਾ ਸੀ ਨਾ"
......ਅਾਹਹਹਹ ..ਹੲੀ ਬੀਬੀ...ਮਾਰਤਾ.. ਸੀਰੇ ਨੇ ਜੋਰਦਾਰ ਚੀਕ ਮਾਰੀ . ਕਿੳੁਂਕੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ੳੁਸ ਦੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਦੀਅਾਂ ੳੁਂਗਲਾਂ ਮਰੋੜ ਦਿੱਤੀਅਾਂ ".. ਹਾੲੇ ਓੲੇ ਬਾੲੀ ਸ਼ੱਡ ਦੇ ਓੲੇ ਹਾੲੲੲੇ.. ਮੈਂ ਮਰ ਜੂੰ ਗਾ ਬਹੁਤ ਪੀੜ ਹੋ ਰੲੀ ਹਾੲੲੲੲੇ ..ਮੈਥੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗੀ ਬਾੲੀ ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਸੀ ਓਦਾ ਕੋੲੀ ਤੇਰੇ ਅਰਗਾ ਭਰਾ ਵੀ ਹੈਗਾ...ਹਾੲੲੲੀ...ਹਾੲੲੲੇ ਮੇਰੀਅਾਂ ੳੁਂਗਲਾਂ " ਸੀਰਾ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀਅਾਂ ਮਿਨਤਾਂ ਕੱਢ ਰਿਅਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸੀਰੇ ਦਾ ਹੱਥ ਸ਼ੱਡ ਦਿੱਤਾ . ਤੇ ਅਾਪ ਕੁੜੀਅਾਂ ਅਾਲੇ ਕਪੜੇ ਲਾ ਕੇ ਅਾਪਣੇ ਰੂਪ ਚ ਅਾ ਗਿਅਾ ਜਾਨੀ ਕੇ ਕੱਲੀ ਨਿੱਕਰ ਚ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਬਾਡੀ ਦੇ ਕੇ ਸੀਰੇ ਦੇ ਪਸੀਨੇਂ ਸ਼ੁੱਟ ਗੲੇ . ਕਿੳਕੀ ੳੁਸ ਦੀ ਬਾਡੀ ਦਾ ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ ਮਸਲ ਲਿਸ਼ਕਾਂ ਮਾਰ ਰਿਅਾ ਸੀ ਮੋਟੋ ਮੋਟੇ ਡੌਲਿਅਾਂ ਦੇ ਕਟਸ , ਢਿੱਡ ਤੇ ਸਿਕਸ ਪੈਕ ਤੇ ਚੌੜੀ ਹਿੱਕ ਅਾਪਣੇ ਹੋਣ ਦੀ ਗਵਾੲੀ ਭਰ ਰਹੇ ਸਨ .
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਹੁਣ ੲਿਸ ਹਾਲਤ ਚ ਦੇਖ ਕੇ ਕੋੲੀ ਨੀ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਕਿ ੲਿਹ ਬੰਦਾ ਕੁੱਝ ਟਾੲਿਮ ਪਹਿਲਾਂ ੲਿੱਕ ਮਾਸੂਮ ਜੲੀ ਕੁੜੀ ਬਣਿਅਾ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ.
ਬਾੲੀ...ਬਾੲੀ...ਸ਼ੱਡਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੀ ਦੱਸਦਾ ਕਿ ਤੂੰ ਕੁੜੀ ਅਾਂ ਕੇ ਮੁੰਡਾ . ਨਾਂਲੇ ਬਾੲੀ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਅੱਜ ਤੋਂ ਅਾਪਣੀ ਭੈਣ ਸਮਝੂੰ , ਮੈਂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾਂ ੳੁਸ ਨੂੰ ੲਿਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਦੀ ਕੋੲੀ ਕਮੀ ਨੀਂ ਅਾੳੁ ਗੀ....ਮੈਂ..ਮੈਂ ਜਸਦੀਪ ਨਾਂਲ ਵੀ ਕਦੀ ਕੋੲੀ ਗਲਤ ਕੰਮ ਨੀਂ ਕਰਾਂਗਾ . ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਸਮਝਾੳੂਂ ਗਾ ਕੇ ਓਹ ਤੁਹਾਡੀ ਭੈਣ ਨਾਂਲ ਵਧੀਅਾ ਰਹੇ..." ਅਾਹਹਹਹਹ...
ਅਾਹਹਹ..ਹੲੲੲੇ ਬਾੲੀ...ਨਾਂ ਮਾਰ..ਹੲੲੲੲੀ ਬੀਬੀ "
ਸੀਰੇ ਨੇ ਹਾਲੇ ਅਾਪਣੀ ਗੱਲ ਪੂਰੀ ਵੀ ਨੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕੇ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਘਸੁੰਨ ਸੀਰੇ ਦਾ ਨੱਕ ਭੱਨ ਦਿੱਤਾ . ਸੀਰੇ ਦੀਅਾਂ ਨਾਸਾਂ ਚੋ ਖੂਨ ਦੀਅਾਂ ਤਤਰੀਅਾਂ ਪੈ ਗੲੀ ਅਾਂ ਸੀਰਾ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਡਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ." ਹੁਣ ਬੋਲ ਕੀ ਕਰਦਾਂ ਰਿਹਾਂ ਤੂੰ ਅਾਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਨਾਂਲ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਅਾਪਣੇ ਹੱਥ ਤੇ ਲੱਗਿਅਾ ਸੀਰੇ ਦੇ ਨੱਕ ਦਾ ਖੂਨ ਸਾਫ ਕਰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਨੲੀਂ...ਨੲੀਂ..ਬਾੲੀ..ਜੇ ਮੈਂ ਦੱਸਿਅਾ ਤਾਂ ਤੂੰ ਫੇਰ ਮਾਰੇ ਗਾਂ , ਬਾੲੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਦੇ ਬਾੲੀ ਸ਼ੱਡਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਫੜਦਾਂ . "ਜੇ ਨਾਂ ਦੱਸਿਅਾ ਤਾਂ ਜਿਅਾਦਾ ਪੈਣਗੀਅਾਂ , ਬੋਲ ਸਾਲਿਅਾ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਪੂਰੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਂ ਕਿਹਾ ਦੱਸਦਾਂ ਬਾੲੀ ..ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਾ.. ਪਾ.. ਪਾ..ਪਾਣੀ ਦੇ ਦੇ ਬਾੲੀ .."ਲੈ ਫੜ ਪੀ ਤੇ ਬੋਲ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਜੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਲਕੋੲਿਅਾ ਨਾਂ ਤਾਂ ਬੁੰਡ ਪਾੜ ਦੂੰ ਤੇਰੀ " ਸੀਰੇ ਵੱਲ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੋਤਲ ਸਿਟ ਕੇ ਓਹ ਅਾਪ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ . ਜੋ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਸਵਾਗਰਾਤ ਵਾਸਤੇ ਰੱਖਿਅਾ ਸੀ . ਪਰ ਦੁੱਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਅਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ੲੇਥੇ ਤਾਂ ਹੋਰ ੲੀ ਕੰਮ ਹੋੲਿਅਾ ਪਿਅਾ.
ਸੀਰੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਪੀ ਕੇ ਕੁੱਝ ਪਾਣੀ ਨਾਂਲ ਅਾਪਣਾ ਮੂੰਹ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ." ਬੋਲ ਸਾਲਿਅਾਂ ਬੂਅਾ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਮੂੰਹ ਧੋ ਕੇ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਗੁਸੇ ਨਾਂਲ ਬੋਲਿਅਾ .
"ਹਾਂ..ਹਾਂ...ਬਾੲੀ ਦੱਸਦਾਂ ਓਹਦੇ ਨਾਂਲ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬਚਪਣ ਤੋਂ ਹੀ ਨਫਰਤ ਕਰਦੀ ਸੀ . ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਓਂ ਪਰ ਮਾਂ ਨੇਂ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਓਹਦੇ ਨਾਂਲ ਨਫਰਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਸਿਖਾੲੀ ੲਿਸ ਲੲੀ ਮੈਂ ਵੀ ਓਸ ਤੋਂ ਨਫਰਤ ਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ . ੲਿੱਕ ਓਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਜਿਅਾਦਾ ਸੋਹਣਾਂ ਸੀ ੲਿਸ ਗੱਲ ਦੀ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਓਹਦੇ ਤੇ ਖੁੰਦਸ ਸੀ . ਮੰਮੀ ਤੇ ਮੈਂ ੳੁਸ ਨੂੰ ੲੇਨਾਂ ਡਰਾ ਕੇ ਰਖਦੇ ਸੀ ਕਿ ਓਹ ਡਰਪੋਕ ਹੀ ਬਣ ਗਿਅਾ ਹਰ ਗੱਲ ਸਾਡੇ ਕਹੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਦਾ . ਬਾੲੀ ਮੇਰੇ ਨਾਂਲ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਕੋੲੀ ਕੁੜੀ ਸੈੱਟ ਨੀਂ ਹੋੲੀ . ੲਿਹ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ੲੇਹਦੀ ੲਿੱਕ ਦਿੰਨ ਧੱਕੇ ਨਾਂਲ ਬੁੰਡ ਮਾਰ ਲੲੀ . ਓਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਬਾੲੀ ੲਿਹ ਜਮਾਂ ੲੀ ਗੁੰਮ ਸੁੰਮ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ ਸਟੋਰ ਰੂਮ ਚ ਚੁੱਪ ਡਰਿਅਾ ਸਹਿਮਿਅਾਂ ਪਿਅਾ ਰੈਦਾਂ ਤੇ ਕੲੀ ਕੲੀ ਵਾਰੀ ਖੇਤ ਹੀ ਸੌ ਜਾਦਾਂ ਮੋਟਰ ਤੇ . ਜਸਦੀਪ ਨਾਂਲ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਚਸਕਾ ਜਾ ਹੀ ਲੱਗ ਗਿਅਾ ਫੇਰ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਜੀ ਕਰਦਾ ਮੈਂ ੲੇਹਨੂੰ ਕਮਰੇ ਚ ਲੈ ਅਾੳੁਂਦਾ ਤੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ੲਿਸਦੀ ਟਕਾ ਕੇ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦਾ....ਪਰ ਬਾੲੀ ਥੋਡੀ ਭੈਣ ਅਾਲੇ ਮਾਮਲੇ ਚ ਮੇਰੀ ਕੋੲੀ ਗਲਤੀ ਨੀਂ ਬਾੲੀ ੲਿਹ ਸਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕਰਾੲਿਅਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦਾ. ਓਹ ਜਸਦੀਪ ਦਾ ਵਿਅਾਹ ਕਰਵਾ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਭੈਣ ਦੇ ਜਰੀੲੇ ਮੇਰਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਕਰਵਾੳੁਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ . ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ....." ਬੋਲਦਾ ਬੋਲਦਾ ਸੀਰਾ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਿਅਾ.
"ਜਾਂ ਫਿਰ ਬੋਲ . ਭੈਣ ਚੋਦਾਂ " . "ਨਾਂ..ਨਾਂ.ਬਾੲੀ ਮਾਰੀਂ ਨਾਂ ਦੱਸਦਾਂ ਦੱਸਦਾਂ ਜਾਂ ਫਿਰ ਓਹ ਸਿਮਰਨ ਭੈਣ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਬਿਠਾੳੁਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ . ਕਿੳੁਕੀਂ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸ਼ਕਲ ਸੂਰਤ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮਾੜੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਨੀ ਸੀ...ਬੱਸ ਬਾੲੀ ਅਾਹੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਅਾ ਸਿਮਰਨ ਭੈਣ ਨਾਂਲ ਬਦਸਲੂਕੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ .
"ਬਾੲੀ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਡਦੇ . ਮੇਰੀ ਕੋੲੀ ਗਲਤੀ ਨੲੀ" "ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਪੈਰ ਫੜ ਲੲੇ. ਅਾੲੇਂ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ੱਡਦਾਂ ਸਾਲਿਅਾ ਸਵਾਗਰਾਤ ਨੀ ਮਨਾੳੁਣੀਂ "
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਅਾਪਣੀ ਨੀਕਰ ਥੱਲੇ ਕੀਤੀ . ੳੁਸਦਾ ਅੈਨਾਂ ਵੱਡਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਸੀਰਾ ਡਰ ਗਿਅਾ ਕੳੁਕਿ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਸੁਤਾ ਲੰਨ ਹੀ ਅੈਨਾਂ ਮੋਟਾ ਤੇ ਭਿਅਾਨਕ ਲੱਗ ਰਿਅਾ ਸੀ.
"ਚੱਲ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਨਾਂਲ ਹੀ ਡੰਗ ਸਾਰ ਲੈਣੇਂ . ਫੇਰ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੇ ਤੇਰੀਅਾਂ ਭੈਣਾਂ ਵੱਲ ਹੋੳੂਂ ਗਾ. ਨਾਂਲੇ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਬੜਾ ਸ਼ੌਕ ਅਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨ ਦਾ . ਅੱਜ ਅਾਪਣੀਂ ਮਰਵਾ ਕੇ ਦੇਖ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਅਾਪਣਾਂ ਲੰਨ ਹੱਥ ਚ ਫੜਕੇ ਮਸਲਦੇ ਹੋੲੇ ਕਿਹਾ.
"ਬਾੲੀ ਓਹਨਾਂ ਨਾਲ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਰਲੋ ਬਾੲੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਡਦੋੋ..ਬਾੲੀ ਥੋਡਾ ਸੰਦ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਬਾੲੀ ਮੈਂ ਮਰਜੂੰ ਬਾੲੀ . ਬਾੲੀ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ਲੈਲੋ , ਚਾਹੇ ਦੋਵੇਂ ਭੈਣਾਂ ਵੀ ਵਜਾਦੋ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣਦੋ ਬਾੲੀ". "ਸਾਲਿਅਾ ਕਿੱਢਾ ਹਰਾਮੀ ਅਾਂ ਤੂੰ ਅਾਪਣੀ ਬੁੰਡ ਬਚਾੳੁਣ ਲੲੀ ਅਾਵਦੀ ਮਾਂ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪੜਾੳੁਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾਂ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਪੱਕਾ ਬੁੰਡ ਮਾਰੂੰ ਸਾਲਿਅਾ ਜੀ ਕਰਨ ਲਾ ਮਾਂ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਲੈ ਕੇ. ਚੱਲ ਚੁਪੇ ਮਾਰ ੲੇਦੇ "
"ਨਾਂ..ਬਾੲੀ...ਨੲੀਂ..ਪਲੀਜ..ੲੇਦਾਂ ਨਾਂ ਕਰੋ....ਹਾੲੇ ਬਾੲੀ ਨਾਂ ਮਾਰੀਂ ਕਰਦਾਂ " ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਕੰਨ ਤੇ ਟਕਾ ਕੇ ਜੋਰਦਾਰ ਚਪੇੜ ਮਾਰੀ.
ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਡਰਦੇ ਡਰਦੇ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲਿਅਾ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸੀਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਵੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਫਿੱਟ ਨੀ ਹੋ ਰਿਅਾ ਸੀ. ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਹੁਣ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਕੁੱਝ ਕੀਤੇ ੲੇਹਨੇਂ ਹਿਲਣ ਨੀਂ ਦੇਣਾਂ ਅੈਦੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਂ ੲੇਹਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਹੀ ਲੲੀ ਜਾਵੇਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਕੁੱਟ ਤੋਂ ਤਾਂ ਬਚਿਅਾ ਰਹੂੰ. ਸੀਰੇ ਨੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ.
"ਅਾਹਾ ਬੜੇ ਸੋਹਣੇਂ ਚੂਪੇ ਮਾਰਦਾਂ ਯਰ ਤੂੰ ਤਾਂ ਕਿੱਥੋਂ ਸਿੱਖੇ ਅਾ" ਸੀਰਾ ਬਿਨਾਂ ਕੁੱਝ ਬੋਲੇ ਲਗਾਤਾਰ ਚੁੱਪੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਕੰਮ ਕਰਾ ਕੇ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਤੋਂ ਅਾਪਣਾਂ ਖਹਿੜਾ ਸ਼ੁਡਾੳੁਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਮਜਾ ਤਾਂ ਅਾ ਰਿਅਾ ਸੀ ਪਰ ਓਨਾਂ ਨੀ. ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਠੀਕ ੲੀ ਸੀ ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਕੰਮ ਚਲਾੳੁਣ ਲੲੀ.
ਲੰਨ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਚੱਲ ਮਿੱਤਰਾ ਹੋਜਾ ਕੋਡਾ ਕਰੀੲੇ ਤੇਰੀ ਸਵਾਰੀ . "ਨੲੀ ਬੲੀ ਰਹਿਣ ਦੇ ਸ਼ੱਡ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਲੰਨ ਬਹੁੱਤ ਵੱਡਾ ਬਾੲੀ ਮੈਂ ਮਰਜੂੰ ਗਾ ਬਾੲੀ.." ਸੀਰਾ ਤਰਲੇ ਕੱਢਣ ਲੱਗਾ .
"ਚੱਲ ਸਾਲਾ ੳੁਠ ਭੈਣਚੋ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਫੜ ਕੇ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਧੱਕੇ ਨਾਂਲ ਕੋਡਾ ਕਰ ਲਿਅਾ ਤੇ ਨੀਕਰ ਲਾ ਦਿੱਤੀ .
ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਅਾਪਣਾ ਲੰਨ ਗਿੱਲਾ ਕੇ ਤੇ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਥੁੱਕ ਦਿੱਤਾ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਲੰਨ ਸੀਰੇ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਰੱਖਿਅਾ , ਸੀਰਾ ਸਮਝ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਕੇ ਹੁਣ ਕੀ ਵਾਲਾ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ੲਿੱਕ ਜੋਰਦਾਰ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਅਾ
"..ਅਾਹਹਹਹ...ਹੲੲੲੲੀ.. ਬੀਬੀ..ਬੁੰਡ ਪਾਟਗੀ ਮੇਰੇ ਬਾੲੀ ਓੲੇ ਕੱਢਲਾ ਬਾਹਰ ਹਾੲੲੲੲੇ...ਓੲੲੲੇ " ਸੀਰਾ ਦਰਦ ਨਾਂ ਤੜਫਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ . ਕਿੳੁਕੀ. ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ੲਿੱਕੋ ਘੱਸੇ ਚ ਅੱਧਾ ਲੰਨ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ.
ਸੀਰਾ ਚੀਕਾਂ ਤੇ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਪਰ ਅਫਸੋਸ ਅੱਜ ੲਿਸ ਕਮਰੇ ੳੁਸ ਦੀ ਚੀਕ ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਕੋੲੀ ਨੲੀਂ ਸੀ . ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਲੰਨ ਥੋੜਾ ਜਾ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਬੇਰਿਹਮੀ ਨਾਂ ੲਿੱਕ ਖੱਸਾ ਹੋਰ ਮਾਰਿਅਾ ਲੰਨ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਪਾੜਦਾ ਹੋੲਿਅਾ ਜੜ ਤੱਕ ਸਮਾਂ ਗਿਅਾ ਤੇ ਨਾਂਲ ਹੀ ".....ਹਾੲੲੲੲੇ ..ਅੲੲੲੲੲੀ....ਬੀਬੀ..
ਮਾਰਤਾ.." ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜੋਰਦਾਰ ਚੀਕ ਮਾਰੀ ਤੇ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਿਅਾ .
ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪਾਟ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਦਾਜਾ ੳੁਸ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚੋ ਨਿਕਲ ਰਹੇ ਖੂਨ ਤੋਂ ਲਾੲਿਅਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਸੀਰਾ ਬੇਹੋਸ਼ ਸੀ ਪਿਅਾ ਸੀ ਪਰ
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਪਰ ਨੂੰ ਕੋੲੀ ਪਰਵਾਹ ਨੲੀਂ ਸੀ ੳੁਸ ਨੂੰ ਤਾਂ ਬੱਸ ਪਾਣੀ ਕੱਢਣ ਨਾਂਲ ਮਤਲਬ ਸੀ.
ਕਿੳੁਕੀਂ ੲਿਸ ਘਰਦੇ ਮਾਲ ਨੂੰ ਵੇਖ ਵੇਖ ਕੇ ਕੱਲ ਦਾ ੳੁਸ ਦਾ ਲੰਨ ਅਾਕੜਿਅਾ ਪਿਅਾ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਓਦੋਂ ਤੱਕ ਸੀਰੇ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕੇ ੳੁਸਦਾ ਕੰਮ ਨੀਂ ਹੋ ਗਿਅਾ . ੲਿਸ ਦੌਰਾਨ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਤਾਂ ਅਾ ਗੲੀ ਸੀ ਪਰ ਦਰਦ ਓਨਾਂ ਹੀ ਸੀ . ੳੁਸ ਨੂੰ ਅਾਪਣੇ ਸਾਰੇ ਪਾਪ ਕੱਲੇ ਕੱਲੇ ਕਰਕੇ ਯਾਦ ਅਾ ਰਹੇ ਸੀ. ਕਿ ਕਿਵੇਂ ੳੁਸ ਨੇਂ ਓਦਣ ਜਸਦੀਪ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪਾੜੀ ਸੀ. ਓਹ ਵੀ ਅਾਂੲੀ ਤਰਲੇ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਪਰ ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਰਹਿਮ ਨੀ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਪਿੰਡ ੳੁਸਨੇਂ ਕੲੀ ਜਵਾਕਾਂ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰੀ ਸੀ.
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਅਾ . ਸੀਰੇ ਨੇ ਥੋੜਾ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਅਾ. "ਹਾਂ ਬੲੀ ਸੀਰਾ ਸਿੰਘ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗ ਰਿਅਾ ਬੁੰਡ ਮਰਾ ਕੇ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਕਪੜੇ ਨਾਂਲ ਲੰਨ ਸਾਫ ਕਰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
ਬਾੲੀ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਅਾ...ਹਾੲੲੇ..ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਾੲੀ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਅਾ ਜਾਣਦੇ ਬਾੲੀ ਮੈਨੂੰ..ਜਾ ਚਲਾ ਜਾ ਪਰ ਓਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ੲਿੱਕ ਚੀਜ ਤਾਂ ਦੇਖ ਜਾ .ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਅਾਪਣਾਂ ਮੋਬਾੲਿਲ ਚੱਕਿਅਾ ਜੋ ੲਿੱਕ ਸਾੲਿਡ ਤੇ ਰਿਕਾਡਿੰਗ ਤੇ ਲੱਗਾ ਹੋੲਿਅਾ ਸੀ ਜਿਸ ਚ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਰਿਕਾਰਡ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ." ਅਾਹ ਵੇਖ "
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਕਰਮ ਕਾਂਡ ਦੀ ਵੀਡੀਓ ਦਿਖਾੳੁਣ ਲੱਗਾ.
ੲਿਹ ਦੇਖ ਕੇ ਸੀਰਾ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ." ਬਾੲੀ ੲੇਹ ਵੀਡੀਓ ਨਾਂ ਦਿਖਾਂੲੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬਦਨਾਮ ਹੋਜੂੰ ਬਾੲੀ ੲੇਦੂੰ ਚੰਗਾ ਤਾਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਜਾਨੋਂ ੲੀ ਮਾਰ ਦੇ " ਸੀਰਾ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਿਅਾ.
"ਓਹ ਰੋ ਨਾਂ ਯਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੀ ਦਿਖਾੳੁਂਦਾ . ਤੂੰ ਬੱਸ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਕਹਿਣਾਂ ਓਵੇਂ ੲੀ ਕਰੀਂ , ੲਿਹਦੇ ਤੇਰਾ ਵੀ ਫਾੲਿਦਾ ਤੇਰਾ ਫੁੱਦੀ ਜੁਗਾੜ ੲੇਸੇ ਘਰ ਚ ਕਰ ਦੂੰ . ਸਾਲਿਅਾਂ ਕਿੰਨਾਂ ਕ ਚਿਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜਵਾਕਾਂ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦਾ ਰਹੇਂ ਗਾ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ੲਿਸ ਵਾਰ ਪਿਅਾਰ ਨਾਂਲ ਸਮਝਾੳੁਂਦੇ ਹੋੲੇ ਕਿਹਾ.
ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਵਧੀਅਾ ਲੱਗੀ. ਓਹ ਤਾਂ ਅਾਪ ਕਦੋਂ ਦਾ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਤੇ ਭੈਣਾ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਪਰ ੳੁਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਮੌਕਾ ੲੀ ਨੀਂ ਮਿਲਿਅਾ. "ਬਾੲੀ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾਂ ਕੀ ਪੳੂ" ਸੀਰਾ ਸਹਿਮਤ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਅਾ.
"ਕੁਝ ਨੀਂ ਯਰ ਬਸ ਕਿਵੇਂ ਨਾਂ ਕਿਵੇਂ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕੱਲ ਰਾਤ ਨੂੰ ਅਾਪਣੇਂ ਕਮਰੇ ਚ ਭੇਜ ਦੀ.............................................................." ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸਾਰਾ ਪਲੈਨ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ . "ਠੀਕ ਅਾ ਸਮਝ ਗਿਅਾ ਨਾਂ"
"ਹਾਂਜੀ ਬਾੲੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ " ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ .
"ਠੀਕ ਅਾ ਫਿਰ ਕੱਲ ਨੂੰ ਹੀ ਤੇਰਾ ਸੁਪਣਾਂ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੰਨੇਂ ਅਾਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦਾ" ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਖੋਲਦੇ ਕਿਹਾ.
"ਠੀਕ ਅਾ ਬਾੲੀ ਫੇਰ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਅਾ ਜੂ ...ਪਰ ਬਾੲੀ ਵੀਡੀਓ" ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ.
"ਓਹ ਤੂੰ ਫਿਕਰ ਨਾਂ ਕਰ....ਕੱਲ ਨੂੰ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੇ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਡਲੀਟ ਕਰਦੂੰ ਪੱਕਾ ਵਾਅਦਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂਲ " ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਵੲਿਅਾ.
"ਬਾੲੀ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ ਫਿਰ"....."ਓਹ ਯਾਰ ਕਪੜੇ ਪਾ ਤੇ ੲੇਥੇ ਹੀ ਪੈ ਜਾ ਬਾਹਰ ਬਹੁਤ ਠੰਡ ਅਾ ਕਿਥੇ ਜਾਵੇਂ ਗਾ ਨਾਂਲੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵੇਂ ਗਾ ...ਨਾਲੇ ਅਾਹ ਚੱਕ ਦਰਦ ਦੀ ਗੋਲੀ "
ਲਵਪ੍ਰੀਤ ਨੇਂ ਸੀਰੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ.
"ਠੀਕ ਅਾ ਬਾੲੀ ਜੀ" ਸੀਰੇ ਨੇਂ ਕਪੜੇ ਪਾੲੇ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ ਸੋਫੇ ਤੇ ਗੋਲੀ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਅਾ.
ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਅਪਡੇਟ ਚ ..
ਅਗਲੇ ਅਪਡੇਟ ਮਿੰਦੋ ਦਾ ਨੰਬਰ ਲੱਗਣ ਅਾਲਾ ਯਾਰੋ....ਜੁੜੇ ਰਿਹੋ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਨਾਂਲ
ਧੰਨਵਾਦ
