5-6 ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮਾਸੀ ਵੀ ਆ ਗਈ. ਓਹਦਾ ਪਿੰਡ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਉਹ ਬੱਸ ਤੇ ਹੀ ਆਈ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖੁਸ਼ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕੀਤੀਆਂ. ਮਾਸੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਕੁਝ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਤੇ ਪੈ ਗਏ. ਮਾਸੀ ਮੰਮੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਪਈ ਸੀ. ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਇਹ ਦੋਨੇ ਭੈਣਾਂ ਅੱਜ ਅੱਜ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨਗੀਆਂ. ਏਧਰ ਮੈਂ ਤੇ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੇ ਕਪੜੇ ਲਾਹ ਲਏ ਤੇ ਕਬੱਡੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਮੈਂ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਘੱਸੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮਾਰਦਾ ਤਾਂ ਜੋ ਆਵਾਜ਼ ਮੰਮੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਜਾਵੇ. ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਇਆ ਤੇ ਅਸੀਂ ਪੈ ਗਏ.
ਸਵੇਰੇ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਉਠਾ ਕੇ ਭੱਜਣ ਲਈ ਲੈ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰਾਹ ਚ ਰੋਕ ਲਿਆ.
"ਪੁੱਤ, ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਸਾਰਾ ਕੁਛ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ"
"ਸਾਰਾ ਕੁਛ ਕੀ ?"
"ਆਪਣੇ ਦੋਨਾਂ ਬਾਰੇ "
"ਆਏਂ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ"
"ਵੇ ਚਾਲੂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਤਾਂ ਦੂਜੀ ਜਨਾਨੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੇਖ ਕੇ ਪਰਖ ਕਰ ਲੈਂਦੀਆਂ ਕਿ ਇਹਨੇ ਅੱਜ ਲੰਨ ਲਿਆ ਹੋਣਾ ਕੇ ਨਹੀਂ? ਪਤਾ ਨੀ ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ."
"ਓਹਨੇ ਵੀ ਥੋਡਾ ਮੂੰਹ ਦੇਖ ਕੇ ਹਿਸਾਬ ਲਾ ਲਿਆ ਹੋਣਾ"
"ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਦੀਦੀ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਲਗਦੇ ਆਂ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਖਿਝੇ ਖਿਝੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ. ਜਰੂਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚੜ੍ਹੇ ਹੋਣੇ. ਮੈਂ ਬਥੇਰੀ ਤਾਲ ਕੱਢੀ ਪਰ ਕੰਜਰੀ ਨੇ ਮੇਰੀ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਲਈ ਤੇ ਸਾਫ ਸੁਥਰੀ ਭੋਸੜੀ ਦੇਖ ਕੇ ਤਾਂ ਓਹਦਾ ਸ਼ੱਕ ਪੱਕਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਫੇਰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦਸ ਦਿੱਤਾ"
"ਫੇਰ ਬੋਲੀ ਨੀ ਕੁਝ?"
"ਬੋਲਣਾ ਕੀ ਸੀ ਕੰਜਰੀ ਨੇ. ਕਹਿੰਦੀ ਲੰਨ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਭਾਵੇਂ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਹੋਵੇ"
"ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੰਮ ਬਣ ਜਾਊ ਫੇਰ"
"ਕੰਮ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਮੈਂ ਪੱਕਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਰਾਤ ਹੀ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਮਨੀ ਤੇਰੀ ਵੀ ਲੈਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ"
"ਕੀ ਕਹਿੰਦੀ ਫੇਰ"
"ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਦੇਖਾਂ ਮੇਰੇ ਭਾਣਜੇ ਚ ਕਿੰਨਾ ਕ ਜ਼ੋਰ ਆ. ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ ਓਦੋਂ ਚੜ੍ਹ ਜਾਈਂ ਉੱਤੇ"
ਏਨਾ ਸੁਨ ਕੇ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਓਥੇ ਹੀ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ.
"ਕੰਜਰਾ ਸਬਰ ਕਰਲਾ. ਕਿਤੇ ਨੀ ਭੱਜਦੀ ਉਹ."
ਅਸੀਂ ਬਿਨਾ ਭੱਜੇ ਹੀ ਘਰੇ ਆ ਗਏ. ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਲਈ ਕਾਬੂ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫੇਰ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਛੱਡਣ ਚਲਾ ਗਿਆ. ਵਾਪਿਸ ਆਇਆ ਤਾਂ ਦੋਨੇ ਭੈਣਾਂ ਬੈਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸੀ.
ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਮਾਸੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ "ਕੀ ਗੱਲ ਵੇ, ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਤੰਗ ਕਰਨ ਲਗ ਗਿਆ"
ਮੰਮੀ ਹੱਸਣ ਲਗ ਗਈ.
ਮੰਮੀ: "ਤੰਗ ਤਾਂ ਕਰਨਾ ਹੀ ਆ, ਜਵਾਨੀ ਆ ਵਿਚਾਰੇ ਤੇ "
ਮਾਸੀ: "ਇਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਠੀਕ ਕਰੂੰ ਅੱਜ. ਜੇ ਅੰਬ ਵਾਂਗ ਨਾ ਚੂਪ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਫੇਰ ਕਹੀਂ."
ਮੰਮੀ: "ਤੂੰ ਇਹਨੂੰ ਜਵਾਕ ਨਾ ਸਮਝ ਲਈਂ, ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮਧੋਲ ਮਧੋਲ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਕਰ ਦਊ "
ਮਾਸੀ: "ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਨਵੀ ਨਕੋਰ ਆ ਫਿਰ. ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਬਥੇਰੇ ਦੇਖੇ ਆ. "
ਮੰਮੀ: "ਚਲੋ ਦੇਖਦੇ ਆ ਕੌਣ ਕਿਹੜੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾਉਂਦਾ. ਤੁਸੀਂ ਦੋਨੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੋ. ਮੈਂ ਇਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਧਿਆਨ ਰੱਖੂ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਦਰਵਾਜਾ ਨਾ ਖੜਕਾਉਂਦਾ ਰਹੇ"
ਮਾਸੀ: "ਚਲ ਆਜਾ ਫੇਰ ਲਾਡਲਿਆਂ ਭਾਣਜਿਆਂ. ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਦੇਖਾਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕ ਦੁੱਧ ਪਿਆਇਆ. "
ਮਾਸੀ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਵਾਲ ਅਜੇ ਪੂਰੇ ਕਾਲੇ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਤੁਰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨਾਲ ਵੱਜਦੀ ਗੁੱਤ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰੇਕ ਹੀ ਉੱਤੇ ਚੜਨਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੂੰਮੇ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਮੰਮੀ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਡੇ ਸਨ ਤੇ ਓਹਦੇ ਯਾਰਾਂ ਨੇ ਚੁੰਘ ਚੁੰਘ ਕੇ ਲਮਕਣ ਲਾ ਦਿੱਤੇ ਸਨ. ਢਿਡ੍ਹ ਓਹਦਾ ਵੀ ਬਾਹਰ ਸੀ. ਕੱਦ ਕਾਠ ਤੇ ਮੂੰਹ ਦੋਨੇ ਭੈਣਾਂ ਦਾ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨਾਲੋਂ ਛੋਟੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਰੀਰ ਅਜੇ ਜਿਆਦਾ ਜਵਾਨ ਸੀ. ਉਹ ਤਾਂ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਵਾਲ ਸਾਫ ਕਰਾ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਸੀ. ਭਾਵੇਂ ਉੱਤੋਂ ਉੱਤੋਂ ਉਹ ਵੀ ਧਾਰਮਿਕ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਓਹਦੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਤੇ ਮਾਸੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਏ. ਆਉਂਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਲਿਆ. ਕੁਝ ਸਕਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਕਰ ਲਈ. ਮੇਰਾ ਹਥਿਆਰ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤਿਆਰ ਸੀ. ਮਾਸੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਕੇ ਆਈ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਸਾਫ ਸੀ ਤੇ ਪੂਰੀ ਪਾਟੀ ਪਈ ਸੀ. ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਸੀ ਇਸ ਫੁੱਦੀ ਚ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਲੰਨ ਗਏ ਹੋਣਗੇ.
ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਕਪੜੇ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੇ.
"ਮਾਸੀ, ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖਿਲਰੀ ਪਈ ਆ. ਕਿੰਨੇ ਕ ਬੰਦਿਆਂ ਥੱਲੇ ਨਜਾਰੇ ਲਏ ਆ"
"ਤੂੰ ਆਵਦਾ ਕੰਮ ਕਰ. ਤੂੰ ਕੀ ਲੈਣਾ ਬਾਹਲਾ ਗਿਆਨ ਕੱਠਾ ਕਰ ਕੇ?"
ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਕੇ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਟੋਪੇ ਉੱਤੇ ਅੰਗੂਠਾ ਰੱਖ ਕੇ ਅੰਦਰ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ. ਇੱਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਹੀ ਲੰਨ ਤਾਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਵੜਦਾ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾ, ਉਹ ਕੇਹੜਾ ਕੋਈ ਜਵਾਕੜੀ ਸੀ ਸਗੋਂ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਫੁੱਦਾ ਚੱਕੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ. ਘੱਸੇ ਵੱਜਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ. ਮੇਰੇ ਤੇ ਅਫੀਮ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪੂਰਾ ਚੜ੍ਹ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਵੇ ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਜਨਾਨੀ ਦੀ ਲੈਣ ਦਾ ਭੋਰਾ ਨੀ ਪਤਾ. ਪਹਿਲਾਂ ਓਹਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰੀਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਚੁੰਘਿਆ ਕਰ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਬਸ ਗਧੇ ਵਾਂਗੂ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਨਾ"
ਘੱਸੇ ਵੱਜਣ ਨਾਲ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਲੈਂਦੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਚਾਲੂ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਲੰਨ ਹੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਬਾਅਦ ਚ ਹੋ ਜਾਊ"
"ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਲਗਦੀ ਆਂ ਮੈਂ. ਕੋਈ ਰੰਡੀ ਨੀ ਜਿਹੜੀ ਮੈਨੂੰ ਚਾਲੂ ਜਨਾਨੀ ਦੱਸਦਾਂ"
"ਚਾਲੂ ਹੀ ਆਂ. ਜਦੋਂ ਏਨੇ ਬੰਦਿਆਂ ਮੂਹਰੇ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕਦੀ ਆਂ. "
"ਐਵੇਂ ਬਕਵਾਸ ਨਾ ਕਰ. ਆਹੱਹ .............ਆਆਆਹਹਹੱਹ................ਆਹਹਹੱਹ "
"ਬਕਵਾਸ ਆਲੀ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਆ. ਉਸ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਆਵਦੇ ਕਾਂਡ ਦੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਓਦੋਂ ਮੈਂ ਓਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪਿਆ ਸੀ."
"ਬਾਹਲਾ ਕੁੱਤਾ ਤੂੰ ਤਾਂ. ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਲੰਨ ਦਵਾਉਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੀ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਤਾਂ ਬੜੀ ਭਗਤਣੀ ਬਣਦੀ ਸੀ."
ਮੇਰੀ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਗਤੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮਾਸੀ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਸੀ.
"ਬਸ ਕਿਸਮਤ ਸਾਥ ਦੇ ਗਈ. ਮਾਲਿਸ਼ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਓਹਦਾ ਵੀ ਕੰਡਾ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ"
"ਓਹਦੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਤੰਗ ਹੋਣੀ ਆ. ਏਨੇ ਸਾਲ ਹੋਗੇ ਓਨੇ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਨੀ ਲੱਗਣ ਦਿੱਤਾ ਸੀ"
"ਤੰਗ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਖੁੱਲੀ ਕਰ ਲਈ. ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ੋਰ ਲਗਦਾ ਸੀ"
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਟਾਂਕਾ ਫਿੱਟ ਕਰ ਲੈ. ਪਰ ਓਹਨੇ ਸਾਰੀ ਜਵਾਨੀ ਕੱਲੀ ਨੇ ਖਰਾਬ ਕਰ ਲਈ. ਆਹ ਤਾਂ ਤੂੰ ਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ. ਨਾਲੇ ਘਰ ਦਾ ਘਰੇ ਸਰ ਜਾਂਦਾ...................ਹੋਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਵੇ. "
"ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਬੜਾ ਬੋਲਦੀ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਅੰਬ ਵਾਂਗੂ ਚੂਪ ਜਾਊਂ. ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਔਖੀ ਹੁੰਨੀ ਆਂ. ਚੂਪ ਕਰਕੇ ਪੈ ਜਾ. ਹਜੇ ਤਾਂ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ. ਦੇਖੀ ਜਾ ਕੀ ਬਣਦਾ"
"ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਖਾਨਾ ਤੂੰ ਤਾਂ , ਗਧੇ ਵਰਗਾ ਸੰਦ ਚੱਕੀ ਫਿਰਦਾ. ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਦਾ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਹਾਲ ਕੀਤਾ ਹੋਊ. ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੇ ਮਸਾਂ ਝੱਲਿਆ ਹੋਊ ਤੈਨੂੰ"
"ਉਹ ਤਾਂ ਇਕ ਰਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਹਾਰ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਫੇਰ 2 ਦਿਨ ਹੱਥ ਨੀ ਲਾਉਣ ਦਿੱਤਾ. ਕਹਿੰਦੀ ਪੱਟਾਂ ਚ ਖੱਲੀਆਂ ਪੈ ਗਈਆਂ"
"ਹੌਲੀ ਕਰ ਵੇ ਕੰਜਰਾ. ਆਹੱਹ .........ਆਆਆਹਹਹੱਹ........... ਆਆਆਹੱਹ. ਖੱਲੀਆਂ ਤਾਂ ਪੈਣੀਆਂ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਸਾਨ੍ਹ ਨਾਲ ਮੱਥਾ ਲਾ ਲਿਆ . ਬਾਅਦ ਚ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਪਛਤਾਉਂਦੀ ਹੋਊ"
"ਚਲ ਮਾਸੀ ਹੁਣ ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ. "
ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਮਾਸੀ ਦੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋਇਆ ਲੰਨ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ. ਓਹਨੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਤੇ ਫੇਰ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਕੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ. ਲੰਨ ਚੁੰਘਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਤਜਰਬਾ ਸੀ ਓਹਨੂੰ. ਰੰਡੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਪੂਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੀ ਸੀ. ਕ੍ਰਿਕਟ ਵਾਲੀਆਂ ਗੇਂਦਾਂ ਜਿੱਡੇ ਟੱਟੇ ਦੇਖ ਕੇ ਮਾਸੀ ਵੀ ਜੋਸ਼ ਵਿਚ ਆ ਗਈ ਸੀ.
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਏਡੇ ਵੱਡੇ ਟੱਟੇ ਨੀ ਦੇਖੇ. ਕਿੰਨਾ ਮਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਇਹਨਾਂ ਚ. "
"ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਤੇਰੇ ਢਿਡ੍ਹ ਵਿਚ ਹੀ ਜਾਣਾ ਮਾਸੀ. ਚਲ ਬਣਜਾ ਘੋੜੀ ਫੇਰ. ਤੈਨੂੰ ਭਜਾ ਕੇ ਦੇਖੀਏ "
ਮਾਸੀ ਬੈਡ ਉੱਤੇ ਹੀ ਗੋਡਿਆਂ ਭਰ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ . ਮੈਂ ਮਾਸ ਨਾਲ ਭਰੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦਾ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਹਿੱਲ ਗਿਆ.
"ਹੌਲੀ ਵੇ. .............ਆਆਆਆਹਹਹਹਹੱਹ. ............ਸੀਸੀਸੀਸੀ ......"
"ਬਸ ਗਿਆ ਹੁਣ ਤਾਂ"
ਮਾਸੀ ਵੀ ਹੋਂਸਲੇ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਘੱਸੇ ਝੱਲ ਰਹੀ ਸੀ .
"ਚੱਕ ਦੇ ਫੱਟੇ ਭਾਣਜਿਆਂ. ਮਸਾਂ ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਤੇਰੇ ਕਾਬੂ ਆਈ ਆ. ਹੁਣ ਨਾ ਸੁੱਕੀ ਜਾਣ ਦੀਂ"
ਮੈਂ ਓਹਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਨ ਕੇ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.
"ਕੰਮ ਤੇਜ ਕਰ ਦੇ. ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੀ ਆ"
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਮਸ਼ੀਨ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਤੇਜ ਵੱਜਦੇ ਘੱਸੇ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਪਾਗਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ.
ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮਾਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਜਵਾਬ ਦੇ ਗਈ ਤੇ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਚਿੱਤੜ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਕੁਝ ਘੱਸੇ ਵੱਜਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਾਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ. ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਲੰਨ ਵੀ ਜਵਾਬ ਦੇ ਗਿਆ ਤੇ ਪਰਲ ਪਰਲ ਕਰਕੇ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗਾ. ਮੈਂ ਮਾਸੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਲਿਟ ਗਿਆ ਤੇ ਦੋਨੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹੀ ਮਾਲ ਕੱਢ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਮਾਸੀ ਦੇ ਸਾਹ ਅਜੇ ਵੀ ਤੇਜ ਸੀ. ਕੁਝ ਮਿੰਟ ਉਹ ਤੇਜ ਤੇਜ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ ਰਹੀ. ਮੈਂ ਬੈਡ ਤੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਿਆ.
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਦਿੱਤੀ. ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਚ ਤੇਰੇ ਚ ਏਨਾ ਜ਼ੋਰ ਹੋਊ"
"ਹੁਣ ਦਸ ਫਿਰ ਮਾਸੀ . ਭਈਏ ਚ ਵੱਧ ਜ਼ੋਰ ਸੀ ਜਾਂ ਜੱਟ ਚ"
"ਓਹਦੇ ਨਾਲੋਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਬਾਹਲਾ ਧੱਕਾ ਕਰਦਾਂ. ਉੱਤੋਂ ਸੱਬਲ ਵਰਗਾ ਲੰਨ ਕਿਥੋਂ ਕਰ ਲਿਆ"
"ਭਈਏ ਦਾ ਕਿੱਡਾ ਕ ਆ. "
"ਓਹਦਾ ਵੀ ਵੱਡਾ ਹੀ ਆ. ਪਰ ਮੋਟਾ ਘੱਟ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਸਵਾਦ ਆਉਣੋ ਹਟ ਗਿਆ. ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ ਰੋਜ ਨਵਾਂ ਬੰਦਾ ਹੋਵੇ"
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਬਾਹਲੀ ਚਾਲੂ ਹੋਗੀ ਮਾਸੀ. ਕਿਤੇ ਕਿਰਾਏ ਤੇ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਦੇਣ ਲਗ ਗਈ"
"ਮਾਸੀ ਨਾਲ ਮਸ਼ਕਰੀਆਂ ਨਾ ਕਰ ਕੁੱਤਿਆ"
"ਮਾਸੀ, ਜਦੋਂ ਜੀ ਕਰਿਆ ਕਰੂ. ਓਦੋਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲੇ ਆ ਜਾਇਆ ਕਰੀਂ. "
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਆਉਣਾ ਹੀ ਪਿਆ ਕਰੂ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਭਾਣਜੇ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਮੋਹ ਪੈ ਗਿਆ"
ਮੈਂ ਢਿੱਲਾ ਲੰਨ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਓਹਨੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਲਿਬੜਿਆ ਲੰਨ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਲੰਨ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲਗ ਗਿਆ.
"ਵੇ ਇਹ ਤਾਂ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਏਨੀ ਛੇਤੀ ਕਿਵੇਂ ?"
"ਬਸ ਆਈਂ ਆ . ਰੱਬ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀ ਦਾਤ ਆ. ਆਵਦੇ ਆਪ ਹੀ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ"
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸਾਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲੈਣ ਦਿੱਤਾ. “
"ਹਜੇ ਤਾਂ ਇਕ ਸ਼ਿਫਟ ਹੀ ਹੋਈ ਆ. 2 ਵਜੇ ਤਕ ਆਪਾਂ ਆਹੀ ਕੰਮ ਕਰਨਾ"
ਏਨੇ ਨੂੰ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਿਆ.
"ਚਲ ਆਜਾ ਮਾਸੀ, ਬੈਠ ਜਾ ਵੰਝ ਤੇ "
ਮਾਸੀ ਨੇ ਲੰਨ ਹੱਥ ਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰਕੇ ਬੈਠਣ ਲੱਗੀ. ਸਰੀਰ ਦੇ ਭਾਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮਾਸੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਸਵਾਦ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਸੀ.
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਏਂ ਲਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਲੰਨ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿਚ ਵੜ ਗਿਆ"
"ਤੂੰ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਮਾਸੀ, ਜਿਧਰ ਮਰਜੀ ਵੜੀ ਜਾਵੇ. ਚੂਪ ਕਰਕੇ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਰਹਿ ਬਸ"
ਮਾਸੀ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੋਣ ਲੱਗੀ. ਮੰਮੀ ਨਾਲੋਂ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਤਕੜੀ ਸੀ. 15 ਮਿੰਟ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਬੜੇ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਦੀ ਰਹੀ. ਫੇਰ ਉਹ ਹੰਭ ਗਈ.
"ਬਸ ਪੁੱਤ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੱਕ ਗਈ"
"ਕੋਈ ਨੀ ਮਾਸੀ, ਲੱਗੀ ਰਹਿ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲਗਿਆ"
"ਪੱਟ ਭਾਰ ਨੀ ਝੱਲਦੇ ਪੁੱਤ, ਦੁਖਣ ਲਗ ਗਏ"
"ਮੰਮੀ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਤਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਏਨੀ ਛੇਤੀ ਥੱਕ ਗਈ"
"ਤੂੰ ਜਿੱਤਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਹਾਰੀ. ਥੱਲੇ ਪਾ ਕੇ ਭਾਵੇਂ ਘੰਟਾ ਚੋਦ ਲਾ "
ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਫੇਰ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਲਯੀਆਂ. ਫੇਰ ਘੱਸੇ ਵੱਜਣ ਲੱਗੇ. ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਇਆ . ਓਦੋਂ ਤਕ ਮਾਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕਈ ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ ਸੀ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਮਾਲ ਸਾਫ ਕੀਤਾ . ਮਾਸੀ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਥੱਕ ਗਈ ਸੀ. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਕਿਸੇ ਅਸਲੀ ਜੱਟ ਨਾਲ ਵਾਹ ਪਿਆ ਸੀ.
ਮੈਂ ਓਵੇ ਹੀ ਉੱਠ ਕੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਬਾਹਰ ਬੈਠੀ ਸੀ.
ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ "ਨਿਬੜ ਗਿਆ ਕੰਮ ਕੇ ਹਜੇ ਬਾਕੀ ਆ?"
"ਕੰਮ ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਸੀ ਅਜੇ. ਪਰ ਤੇਰੀ ਭੈਣ ਤਾਂ ਛੇਤੀ ਥੱਕ ਗਈ. "
ਮੈਂ ਤੇ ਮੰਮੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆਏ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਪਈ ਸੀ.
ਮੰਮੀ: ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਬੜੀ ਹਵਾ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਸਾਰੀ ਹਵਾ ਨਿਕਲ ਗਈ?
ਮਾਸੀ: ਕੰਜਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾ ਲਿਆ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.
ਮੰਮੀ: ਕੋਈ ਨੀ ਮੇਰੇ ਵਾਂਗੂ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਆਦਤ ਹੋ ਜਾਊ. ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਸੀ ਇਹਨੇ ਤੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰ ਦੇਣੀ ਆ. ਪਰ ਤੂੰ ਤਾਂ ਬੜੀ ਸ਼ੇਰਨੀ ਬਣੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ.
ਮਾਸੀ: ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਭਾਵੇਂ ਮੈਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜੀ ਚੋਦ ਲੈਂਦਾ ਪਰ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਤਾਂ ਜਾਨ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਆ.
ਮੰਮੀ: ਇਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾ ਲਿਆ ਸੀ . ਮੈਥੋਂ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਠਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ.
ਮਾਸੀ: ਦੀਦੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਰੋਟੀ ਲਿਆ ਦਓ. ਭੁੱਖ ਲਗ ਗਈ.
ਮੰਮੀ: ਰੋਟੀਆਂ ਤਾਂ ਜਿੰਨੀਆਂ ਮਰਜੀ ਖਾ ਲੈ. ਹਜੇ ਤਾਂ 10 ਹੀ ਵੱਜੇ ਆ. 2 ਵਜੇ ਤਕ ਇਹਨੇ ਤੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕਣੀਆਂ.
ਮਾਸੀ: ਇਹਨੇ ਤਾਂ ਨਾ ਮੇਰੇ ਮੂੰਮੇ ਚੁੰਘੇ ਤੇ ਨਾ ਬੁਲ ਚੂਸੇ. ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ.
ਮੰਮੀ: ਇਹ ਤਾਂ ਮਨ ਮਰਜੀ ਦਾ ਮਾਲਕ ਆ. ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਵੀ ਸਿੱਧਾ ਹੀ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ.
ਮੰਮੀ ਰੋਟੀ ਲੈ ਕੇ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮਾਸੀ ਨੰਗੀ ਹੀ ਰੋਟੀ ਖਾਨ ਲਗ ਗਈ. ਏਨੇ ਨੂੰ ਮੰਮੀ ਲੰਨ ਤੇ ਚੂਪੇ ਮਾਰਨ ਲਗ ਗਈ. 5 ਮਿੰਟਾ ਵਿਚ ਲੰਨ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ. ਮਾਸੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੀ ਓਹਦੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੱਜ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਕਬੱਡੀ ਖੇਡਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ.
ਮਾਸੀ: ਦੀਦੀ, ਥੋਨੂੰ ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਹਿਸਾਬ ਆ ਗਿਆ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਏਡਾ ਲੰਨ ਲੈ ਲਿਆ.
ਮੰਮੀ: ਹਿਸਾਬ ਤਾਂ ਆਉਣਾ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਰੋਜ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ. ਜਿੱਦਣ ਦੇ ਹਜ਼ੂਰ ਸਾਹਬ ਤੋਂ ਆਏ ਆਂ ਓਦਣ ਦੀ ਏਨੇ ਇਕ ਦਿਨ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਸੁੱਕੀ ਛੱਡੀ. ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤਾਂ ਇਹ ਮੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਲੈਂਦਾ.
ਮਾਸੀ: ਵਧੀਆ ਦੀਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰੇ ਆ ਥੋਨੂੰ. ਕਿਸੇ ਦਾ ਡਰ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ.
ਮੇਰਾ ਸਟੈਮਿਨਾ ਬਹੁਤ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਾਹ ਘੱਟ ਹੀ ਚੜ੍ਹਦਾ ਸੀ. ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨਾ ਕ ਚਿਰ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕੀ ਰੱਖੀਆਂ. ਜਦੋਂ ਤਕ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮੱਚਣ ਨਹੀਂ ਲਗ ਗਈ ਓਦੋਂ ਤਕ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਉੱਤੋਂ ਨਹੀਂ ਉਤਰਿਆ. ਪਰ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ.
ਫੇਰ ਮੈਂ ਮਾਸੀ ਨਾਲ ਰੇਲਗੱਡੀ ਚਲਾ ਦਿੱਤੀ. ਜਦੋਂ ਤਕ ਦੋਨੇ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਬਸ ਨਾ ਹੋ ਗਈ ਓਦੋਂ ਤਕ ਮੈਂ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ. ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਕੇ ਮੈਂ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ . ਮੇਰੇ ਵਾਪਿਸ ਆਉਣ ਤਕ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਨੀਂਦ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਲੰਮੇ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ.
12 ਵੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਬੈਡ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਪੈ ਗਿਆ.
"ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਮਾਸੀ ਨੇ ਬਥੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਆ. ਇਹ ਤਾਂ ਛੇਤੀ ਹੱਥ ਖੜੇ ਕਰ ਗਈ."
"ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਲੰਨ ਤਾਂ ਇਹਨੇ ਵੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਲਿਆ ਹੋਣਾ.ਵੈਸੇ ਵੀ ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਦੋਨੇ ਬੁੱਢੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ. ਤੇਰੇ ਤੇ ਅਜੇ ਜਵਾਨੀ ਆ. ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਚਿਰ ਝੱਲੀਦਾ ਨੀ."
ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ. ਫੇਰ ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦਾ ਫੋਨ ਆਯਾ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਨੀਂਦ ਖੁੱਲੀ. ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੈਣ ਚਲਾ ਗਿਆ. ਮੇਰੇ ਆਉਂਦੇ ਤਕ ਦੋਨੇ ਭੈਣਾਂ ਉੱਠ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸੀ . ਮਾਸੀ ਤਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਖੁਸ਼ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ.
ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਮਾਸੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਰਹੀ ਓਨੇ ਦਿਨ ਤਾਂ ਮੈਂ ਓਹਦੀ ਪੂਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾਈ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਦੇ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਦੋਨੇ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗੀਆਂ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਤੇ 2 ਵਜੇ ਤਕ ਓਹਨਾ ਦੀ ਭੂਤਨੀ ਭੁਲਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ. 5-6 ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਮਾਸੀ ਵਾਪਿਸ ਚਲੀ ਗਈ.
ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਦਿਨ ਤੀਆਂ ਵਾਂਗ ਲੰਘਦੇ ਸਨ. ਮੈਨੂੰ ਖੇਤ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਟਾਈਮ ਨੀ ਮਿਲਦਾ ਸੀ. ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸੀਰੀ ਰੱਖ ਲਿਆ. ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਓਹਨੂੰ ਸਮਝ ਦਿੱਤਾ. ਬਹੁਤ ਮੇਹਨਤੀ ਬੰਦਾ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਨਾਮ ਕਾਲਾ ਸੀ ਤੇ ਉਮਰ 50-55 ਸਾਲ ਸੀ . ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੂੰ ਖੇਤ ਦਾ ਕੰਮ ਦਸ ਕੇ ਮੈਂ ਘਰੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ.
3-4 ਮਹੀਨੇ ਲੰਘ ਗਏ. ਸਭ ਕੁਝ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਾਰੇ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਸੀ. ਸਿਆਲਾਂ ਦੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਸਨ. ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਾਰੇ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਸੀ. ਸਿਆਲਾਂ ਦੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਨਵੰਬਰ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ. ਸਿਆਲਾਂ ਵਿਚ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਲੈਣ ਦਾ ਹੋਰ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਭਾਵੇਂ ਅੱਤ ਦੀ ਠੰਡ ਪੈਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਅਸੀਂ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋਏ ਰਹਿੰਦੇ. ਪਿਛਲੇ 3 ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿਚ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੋਈ ਦਿਨ ਲੰਘਿਆ ਹੋਵੇ ਜਿੱਦਣ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾ ਲਈ ਹੋਵੇ. ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋਂ ਪਤਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਢਿਡ੍ਹ ਵੀ ਘਟ ਗਿਆ ਸੀ . ਲੱਕ ਤੇ ਜੰਮਿਆ ਮਾਸ ਖੁਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ. ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਸੂਟ ਖੁੱਲੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੰਮੀ ਦੇ ਪਤਲੇ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਵੇਰ ਦੀ ਕਸਰਤ ਸੀ. ਪਰ ਅਸਲੀਅਤ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਮੰਮੀ ਦੀ ਜਿੰਨੀ ਕਸਰਤ ਮੈਂ ਲੰਨ ਤੇ ਬਿਠਾ ਕੇ ਕਰਾਈ ਸੀ ਉਸ ਦਾ ਹੀ ਅਸਰ ਸੀ ਕਿ ਮੰਮੀ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਜਵਾਨ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਪਿਛਲੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿਚ ਮੈਂ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਵਾਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਉੱਗਣ ਦਿੱਤੇ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਹੀ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਵਾਲ ਆ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਸਾਫ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਸੀ.
