Erotica ਵਿਗੜੀਆਂ ਜੱਟੀਆਂ

[gurwinder]

oh story vi es vich hi aau ji

Bs fr tenu hi kodi krna fr

 

[Wanna be bad]

 

[Preet Brar]

ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ. ਉਹ ਬੈਡ ਨਾਲ ਢੋ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾਉਣ ਤੋਂ ਡਰ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਕੰਮ ਕਿਓਂ ਕੀਤਾ ਪੁੱਤ? ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਯਾ?"
ਮੈਂ ਕੀ ਬੋਲਣਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਦੱਸ ਪੁੱਤ, ਜਿਹੜਾ ਕੁਛ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੋਇਆ, ਓਹਦੇ ਬਾਰੇ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੋਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ "
ਮੈਂ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ . ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਿਲਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ "ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਤਾਂ ਕਰਲਾ. ਮੈਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਬੈਠਾਂ. "
"ਮੰਮੀ, ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗਲਤ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੋਚੀ ਸੀ. ਉਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਜਦੋਂ ਤੌਲੀਆ ਫੜਾਉਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤਾਂ ਓਦੋ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ. ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਸ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਾਬੂ ਨੀ ਹੋਇਆ"

ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਉਹ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਨਾ ਦਓ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋਡੇ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਵੀ ਜਰੂਰਤਾਂ ਸੀ. ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਆ"
"ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਚੱਕਰ ਚ ਆਪਾਂ ਸਭ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ! ਇਹ ਸਭ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ"
ਮੰਮੀ ਬੋਲਦੀ ਬੋਲਦੀ ਹੌਂਕੇ ਭਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਗਿਰ ਗਈ. ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਓਨੀ ਇਜ੍ਜਤ ਕਿਥੋਂ ਕਰੇਂਗਾ ਜਿੰਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ. "

"ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਓ. ਮੈਂ ਥੋਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ. ਇਜ੍ਜਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਇਜ੍ਜਤ ਕਰੂਗਾ. ਮੈਂ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ . ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਇਹ ਸਭ ਹੋ ਗਿਆ. ਤਕਦੀਰ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹੀ ਮਨਜੂਰ ਸੀ. ਹੋਣੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਟਾਲ ਸਕਦਾ"

ਉਸ ਨੇ ਰੋਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ "ਤੇਰਾ ਮਤਲਬ ਰਾਤ ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹ ਸਭ ਸਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ"

"ਮੰਮੀ ਆਪ ਕੌਣ ਹੁੰਨੇ ਆ ਸਹੀ ਗਲਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ. ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੋਰਾ ਪਛਤਾਵਾ ਨੀ. ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਪਰ ਥੋੜੀਆਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਕਰਕੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਉਹ ਸਭ ਕੀਤਾ. ਮੰਮੀ, ਮੰਨੋ ਜਾ ਨਾ ਮੰਨੋ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਏਨੇ ਚਿਰ ਤੋਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਦੱਬੀ ਬੈਠੇ ਸੀ. ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਕ ਚਿਰ ਦੱਬ ਕੇ ਰੱਖੋਗੇ"
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ ਤੇ ਦਸੋ ਕਿ ਜੋ ਸਭ ਹੋਇਆ ਥੋਨੂੰ ਵਧੀਆ ਨੀ ਲਗਿਆ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਸਭ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੇ? ਜੇ ਇਹ ਗੱਲ ਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਇਹੋ ਜਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨੀ ਕਰਦਾ. ਦਸੋ ਮੰਮੀ"
ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ . ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਯਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲਗ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਕੋਲ ਬਾਹ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ. ਕੁਝ ਦੇਰ ਅਸੀਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਬੈਠੇ ਰਹੇ. ਸਾਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ .ਪਤਾ ਨੀ ਇਹ ਪਿਆਰ ਸੀ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ ਸੀ. ਪਰ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਫੀਲਿੰਗ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਤੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਮੂੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਜਾਗਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ. ਓਹਦੇ ਬੁੱਲ ਕੰਬ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਅੰਗੂਠਾ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ . ਮੇਰੀ ਉਮੀਦ ਦੇ ਉਲਟ ਓਹਨੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਤੇ ਇਕ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮਿੱਠੀ ਕੀਤੀ. .
ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੀਵੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲ ਕਰਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ. ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਖੁਲ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਚੂਸਦਾ ਰਿਹਾ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਖੁਲ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਨਹੀਂ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ. ਸ਼ਾਇਦ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ.

ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਚਲਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਇਕ ਦੱਮ ਰੁਕ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਰੁਕ ਗਿਆ . ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਨੌਰਮਲ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਫੇਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਹੁਣ ਓਹਨੇ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧ ਨਾ ਕੀਤਾ. ਫੇਰ ਮੈਂ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਦੱਬਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ. ਕੁੜਤੇ ਦਾ ਮਖਮਲੀ ਕਪੜਾ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਣ ਦਾ ਸਵਾਦ ਦੁੱਗਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੋਲੇ ਢਿਡ੍ਹ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ. ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ.

ਮੈਂ ਕੁੜਤੇ ਥੱਲੇ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਪਰ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੇ ਦਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾ ਗਯਾ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਚਿਤੜ ਚੱਕ ਲਏ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਉਤਾਂਹ ਚੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੋਲਾ ਢਿਡ੍ਹ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਨੰਗੇ ਮਾਸ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਝੁਰਝੁਰੀ ਛਿੜ ਗਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਆਹਹ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੇ ਘੁਮਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਸੀ. ਬਸ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਆਹ ਆਹ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਆ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਬਰਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਮੂੰਮੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੇ ਸਨ ਤੇ ਕਾਫੀ ਭਾਰੇ ਸਨ. ਮੈਂ ਸੱਜਾ ਮੁੰਮਾ ਫੜ ਕੇ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਖੁਲ ਗਯਾ .

ਮੈਂ ਬੁੱਲ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਫਸਾ ਲਏ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਲੈ ਜਾ ਕੇ ਬਰਾ ਦੇ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿੱਤੇ. ਮੰਮੀ ਕੁਝ ਬੋਲਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹੱਕ ਖੁਲਦੇ ਹੀ ਬਰਾ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਬਣਾ ਸੌਖਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਉੱਤੇ ਚੱਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ. ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਚੁੱਪ ਸੀ. ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਲਾਹੁਣ ਲਈ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਬਾਹਵਾਂ ਸਿਧੀਆਂ ਕਰ ਲਈਆਂ. ਕੁੜਤਾ ਸਿਰ ਉੱਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਸਰੀਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਯਾ. ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਦੋ ਮਹਾਨ ਅਜੂਬੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਬਰਾ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਯਾ ਤੇ ਬਰਾ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ. ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਏਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਮੇਰੀ ਪੱਥਰ ਵਰਗੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਸਾਡੇ ਬੁੱਲ ਫਿਰ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਹੱਥ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਕੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਦੁੱਧ ਪੀਣ ਲੱਗਾ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਹਿੱਕ ਤੇ ਦੱਬ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘ ਸਕਾ .

ਅਸੀਂ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਵਾਂਗ ਬਿਨਾ ਸੰਗ ਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਇਕ ਦੂੱਜੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀ ਸ਼ਰਮ ਵੀ ਹੁਣ ਦੂਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਹੀ ਹੁਣ ਆਉਣਾ ਸੀ. ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸੰਗ ਰਹੀ ਸੀ .

ਮੈਂ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਦੱਬ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਦੇਖਦੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਏ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ. ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਦੋਨੇ ਹੀ ਤਪ ਰਹੇ ਸੀ. ਉਹ ਤਾਂ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਪਯਾਸੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੱਥ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲਣ ਦੀ ਇਜਾਜਤ ਲੈਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਸਲਵਾਰ ਢਿਡ੍ਹ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਥੱਲੇ ਬੰਨੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਬਾਹਰ ਦਿੱਖ ਰਹੇ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਓਹਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪੜਨੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਹਦੇ face expression ਬਦਲ ਰਹੇ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਪੁੱਜਾ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਣ ਲਗ ਪਈ ਤੇ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕੀਤਾ. ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ.
"ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖੋ"
ਪਰ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾ ਖੋਲੀਆਂ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਉਂਗਲਾਂ ਵਿਚ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵਾਸਨਾ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. . ਮੇਰੀ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਉਹ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਪੱਟ ਢਿੱਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਮੈਂ ਦੂਜੀ ਉਂਗਲ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ.
"ਸਸਸਸਸਸਸਸਸਈ ......... ਆਆਈਈਈਈਈ ਮਾਂ"
ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਗਲ ਵਿਚ ਬਾਹਵਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਤੇ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਮੈਨੂੰ ਮਿਠੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਹੀ ਵੱਢ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਪੱਟ ਹੋਰ ਖੋਲ ਲਏ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਧੱਕ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ.
ਦੰਦੀ ਵੱਢਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਜਾ ਖੂਨ ਵੀ ਨਿਕਲ ਆਯਾ ਸੀ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦੀਆਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਦੋਨੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ ਦਰਦ ਦੇ ਰਹੇ ਸੀ.
ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਕਾਫੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਅੰਦਰ ਧੱਕਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਢਿਡ੍ਹ ਦੇ ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ. ਜਦੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਭਰਦਾ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜੋਸ਼ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਉਂਗਲਾਂ ਕੱਢ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਤਾਂ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ "ਖੋਲ ਦੇ ਹੁਣ. ਦੇਖਦਾਂ ਕੀ ਆਂ. "
ਮੈਂ ਵੀ ਓਹਦਾ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸਮਝ ਗਯਾ ਤੇ ਮੈਂ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਸਲਵਾਰ ਥੱਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਸਲਵਾਰ ਨੇ ਥੱਲੇ ਤਾਂ ਓਦੋ ਹੀ ਹੋਣਾ ਸੀ ਜੇ ਉਹ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਕੱਢਦੀ. ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ. ਸਲਵਾਰ ਲਹਿ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਫੇਰ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਓਹਨੇ ਮੇਰੀ tshirt ਨੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਬਾਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਓਹਨੇ ਲਾਹ ਕੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ. ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੇਰੀ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਚੌੜੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਕੱਛੀ ਵੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ. ਉਸ ਵੀ ਰਾਜ਼ੀ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਲਈ. ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਤੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਊਊਊਹਹਹਹਹ! ਆਆਹਹੱਹ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਨੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਹੁੰਦਾ. ਜੇ ਇਥੋਂ ਤਕ ਲੈ ਕੇ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਤਾਂ ਹੁਣ ਪੁਠੀ ਨਾ ਮੋੜੀ. ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਇਹ ਵਾਸਨਾ ਕੇ ਪਿਆਰ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਸ ਮੇਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਦੇ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਊਂ ਜਿਹੜੀ ਇਹ ਉਮਰ ਭਰ ਯਾਦ ਰੱਖੂ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬਟੂਏ ਵਿਚੋਂ viagra ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਕੱਢੀਆਂ ਤੇ 2 ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਲਈਆਂ.
ਮੰਮੀ ਵੀ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਖਾਧਾ ਸੀ.
ਉਹ ਏਨੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਟੁੱਕ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਨੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਇਹ ਪਿਆਰ ਆ ਜਾਂ ਵਾਸਨਾ. ਪਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਫਰਜ਼ ਆ. ਜੇ ਮੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤਰਸਦੀ ਰਹੇ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਲਾਹਨਤ ਆ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਛੇੜਨ ਲੱਗਾ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਇਹ ਪਾਪ ਆ. ਫੇਰ ਤਾਂ ਹਰੇਕ ਜਵਾਕ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਪਾਪ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਜਨਮ ਲੈਂਦਾ. ਆਪਾਂ ਫਿਰ ਜਵਾਕ ਦਾ ਜਨਮ ਕਿਉਂ ਮਨਾਉਣੇ ਆਂ ? ਜੇ ਬੰਦੇ ਤੇ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਫੇਰ ਇਸ ਚ ਕੀ ਪਾਪ ਆ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਕਿਓਂ ਨਾ ਹੋਣ. ਡੈਡੀ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋਡੇ ਲਈ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਸੀ. "

"ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਗਿਆਨ ਵੰਡ ਰਿਹਾ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਵਿਦਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ."
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਿੱਠੀ ਦਿਤੀ .
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ. ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਸਭ ਕੁਝ ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਨੰਗੀ ਪਈ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਢਕਣ ਲੱਗੀ.
"ਲਕੋ ਨਾ ਮੰਮੀ, ਮੈਨੂੰ ਰੀਝ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਲੈਣ ਦੇ. ਇਸ ਸਰੀਰ ਤੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਆ. "
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਾਸੇ ਕਰ ਲਏ ਤੇ ਪੱਟ ਖੋਲ ਲਏ. ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਕ ਗੱਲ ਤਾਂ ਪੱਕੀ ਸੀ . ਪਰਮਿੰਦਰ ਨਾਲੋਂ ਮੰਮੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਿਤੇ ਸੋਹਣਾ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਹਜੇ ਪੂਰੀ ਜਵਾਨੀ ਸੀ. ਇਸ ਦਾ ਇਕ ਕਾਰਨ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੋਦ ਕੇ ਕੇ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਫੁੱਦਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਪਰ ਏਧਰ ਨਵੀ ਨਕੋਰ ਫੁੱਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪਿਛਲੇ 8-9 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਲੰਨ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾ ਲਏ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਫੇਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਅਜੇ ਤਕ ਆਪਣੀ lower ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰਾ ਲੰਨ lower ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ. viagra ਨੇ ਵੀ ਲੰਨ ਤੇ ਅਸਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਹੋਰ ਕਸ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਉੱਤੋਂ ਹੀ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ.
"ਹਾਏ ਇਹ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਵੱਡਾ ਲੱਗੀ ਜਾਂਦਾ"
"ਡਰ ਨਾ ਮੰਮੀ. ਰਾਤ ਤਾਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਵੜ ਗਿਆ ਸੀ. ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਡਰਦੇ ਆ ਤੁਸੀਂ?"
"ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਗਿਆ ਸੀ. ਮੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਚੀਕਾਂ ਕਢਵਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੀ. "
"ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੀ ਜਾਓ. ਇਹ ਤਾਂ ਸੱਪ ਵਾਂਗੂ ਮੇਲਦਾ ਜਾਊ"
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਛੇਤੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. ਅੱਜ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਇਹ ਮੇਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਸਾਹ ਲਊ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੀ lower ਦੀ elastic ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੇ ਖਿੱਚ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿਚ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕੱਛਾ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਕੱਛਾ ਲਾਹ ਕੇ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਕਾਲਾ ਨਾਗ ਦੇਖ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅੱਡਿਆ ਰਹਿ ਗਿਆ.
"ਰਾਤ ਤਾਂ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਾਹਲਾ ਮੋਟਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ"
"ਗੋਲੀਆਂ ਦਾ ਕਮਾਲ ਆ ਮੰਮੀ"
ਓਹਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ. ਲੰਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਹੀਆਂ ਸਨ. ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਈ ਵਾਰ ਹੱਥ ਟੱਟੇ ਤੇ ਵੀ ਫੇਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ.
ਇਕ ਦਿਨ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਕਾਰ ਭੁੱਲ ਗਈ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਅੱਜ ਸੰਗਿਓ ਨਾ. ਆਵਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਲਓ. "
"ਤੇਰਾ ਸਰੀਰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ"
ਮੰਮੀ ਦਾ ਹੱਥ ਲਗਾਤਾਰ ਪੂਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ, ਇਹ ਕੰਮ ਬਾਅਦ ਚ ਕਰ ਲਵੀਂ. ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜਨ੍ਨਤ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰ ਦੇ. ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਮਰਯਾਦਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲੈ ਚਲ"
ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਪਰ ਜਜਬਾਤਾਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਆ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪੱਟ ਚੌੜੇ ਕਰ ਲਏ ਤਾਂ ਜੋ ਲੰਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਜਾ ਸਕੇ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਪਰ ਮੈਂ ਤੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਘਸਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ. ਵਿਚ ਵਿਚ ਮੈਂ ਲੰਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਸੀ.
ਮੰਮੀ ਦਾ ਕੋਈ ਹਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਓ ਮੰਮੀ. ਹੁਣ ਥੋੜਾ ਪੁੱਤ ਥੋਨੂੰ ਸਵਰਗਾਂ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਾਉ ਗਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵਾਸਨਾ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਹੰਝੂ ਸਨ.
"ਹੁਣ ਹੋਰ ਨਾ ਤੜਪ ਪੁੱਤ, ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲਈ ਕਹਿ ਰਹੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਤੜਪਾਈ ਜਾਨਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੰਨ ਤੇ ਮਲ ਦਿੱਤਾ. ਫੇਰ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਚਿੱਤੜ ਹਿਲਾ ਕੇ ਘੱਸਾ ਮਾਰਨ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਇਕ ਕਰਾਰਾ ਜਿਹਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਬਿਨਾ ਰੁਕਾਵਟ ਤੋਂ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ. ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਓਵੇਂ ਓਵੇਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਸਨ. ਕਾਫੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ ਤੇ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਜੜ ਤਕ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ. ਮੰਮੀ ਰੋਣਹਾਕੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤਾਕਿ ਓਹਨੂੰ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਵੇ . ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ. ਮੈਂ ਓਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦਰਦ ਘੱਟ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਦਰਦ ਤਾਂ ਓਹਨੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਨਜਾਰਾ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਪਚ ਪਚ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਖੁਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੁਦਵਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਮੂੰਮੇ ਚੁੰਗਾਓਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ ਚੁਸਦੀ. ਕਦੇ ਮੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੱਢਦੀ. ਘੱਸੇ ਤੇ ਘਸਾ ਵੱਜਦਾ ਰਿਹਾ . ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਜਾਰਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦਾ ਤੇ ਇਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ. ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਲੰਨ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਇਕ ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸੀ ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸੀ.
"ਹਾਏ ਮਨੀ, ਧੱਕਦੇ ਪੂਰਾ. ਹਾਏ ਹਾਏ...... ਆਆਹਹ. "
ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਯਾ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਮੋੜ ਕੇ ਉੱਤੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੀ ਭੋਸੜੀ ਵਿਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਲੰਨ ਸਾਫ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਕਾਲਾ ਲੰਨ ਚਿੱਟੀ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਲਿਬੜਿਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਚਿੱਟਾ ਚਿੱਟਾ ਲਗਦਾ ਸੀ. ਜਿਹੜੀ ਭੋਸੜੀ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਤਕ ਬਹੁਤ ਪਵਿੱਤਰ ਸੀ. ਅੱਜ ਓਹੀ ਭੋਸੜੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਇਹ ਓਹੀ ਮੋਰੀ ਸੀ ਜਿਥੋਂ ਮੈਂ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਹੁਣ position ਬਦਲਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਆਪ ਥੱਲੇ ਪੈ ਗਯਾ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਪਰ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਨੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਬਲੂ ਫਿਲਮ ਦੇਖੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠੋ"
ਮੰਮੀ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਆਹ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਥੋਂ ਸਿੱਖ ਲਏ ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਜਵਾਕਾਂ ਨੇ. ਸਾਡੇ ਵੇਲੇ ਤਾਂ ਲੱਤਾਂ ਹੀ ਚੱਕਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਜਾਂ ਕਦੇ ਕਦੇ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ. "
"ਚਲੋ ਮੰਮੀ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾਓ"
"ਜਦੋਂ ਆਪਾਂ ਆਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਆਂ. ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹਿ ਕੁੱਤਿਆ"
"ਹੋਰ ਕੀ ਕਹਾਂ"
"ਜਿਹੜਾ ਕੁਝ ਆਵਦੀ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਹੁੰਨਾ, ਓਹੀ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿ ਲਾ"
"ਓਹਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿਨਾ ਹੁੰਨਾ. ਤੁਸੀਂ ਦਸੋ ਥੋਨੂੰ ਕੀ ਵਧੀਆ ਲਗਦਾ"
"ਪੰਮੀ ਕਹਿ ਲਾ. ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਆਪ ਇਥੇ ਰਹਾਂਗੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮੰਮੀ ਨਾ ਕਹੀਂ"
"ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਤ ਨਾ ਕਹੋ. ਆਵਦਾ ਖਸਮ ਹੀ ਸਮਜੋ":
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ ਚੂੰਢੀ ਵੱਢ ਦਿੱਤੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੱਸ ਪਈ.

"ਚਲ ਫਿਰ ਪੰਮੀਏ, ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ"
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ. ਉਹ ਬੈਡ ਉੱਤੇ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਹੀ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਇਕ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੀਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਤੇਜ ਤੇਜ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ.
"ਹੌਲੀ ਵੇ ਕੰਜਰਾ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ ਨੀ"
"ਹਜੇ ਤਾਂ ਹੌਲੀ ਹੀ ਕਰਦਾਂ, ਜਦੋਂ ਮਸ਼ੀਨ ਤੇ ਪਟਾ ਚੜਾ ਲਿਆ ਫੇਰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨੀ ਤੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਹੋਊ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਤੇਰੀ ਹੀ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਨਾ ਕਰ"
ਮੈਂ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਘਟਾ ਦਿੱਤੀ. ਮੈਂ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਲਏ ਤੇ ਮੂੰਮੇ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਣ ਲੱਗਾ.

ਮੰਮੀ ਕਈ ਵਾਰ ਮੂੰਹ ਘੁਮਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਨੂਰ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੀ.
ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੰਮੀ ਚਰਮਸੀਮਾ ਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕੀ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ . ਨਜਾਰੇ ਵਿਚ ਉਹ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਮਾਰਦੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਚੁੱਪ ਕੀਤਾ ਖੜਾ ਸੀ.
"ਤੇਜ ਤੇਜ ਕਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਤਸੱਲੀ ਕਰਾ ਦੇ ਮੇਰੀ"
ਏਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਤੇਜ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬਸ ਹੋ ਗਈ. ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਵਹਾਉਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਚਾਲੂ ਰਖੇ.
"ਆਆਹਹੱਹ..... ਮੇਰੀ ਖੰਡ...... ਨਜਾਰਾ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਤੂੰ ਤਾਂ"
ਮੰਮੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਪੂਰਾ ਰਸ ਪੱਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਵੱਲ ਵਹਿਣ ਲੱਗਾ.
ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਹਜੇ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੈ ਗਯਾ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਪੁੱਤ, ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਤਾਂ ਪਹੁੰਚ ਹੈਨੀ. "
"ਆਪ ਤਾਂ ਨਜਾਰਾ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਓਵੇਂ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਪੰਮੀਏ"
ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਪੰਮੀਏ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.
"ਲਿਆ ਏਧਰ . ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੀ ਆਂ"
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਪਈ ਪਈ ਹੀ ਮੇਰੀ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ . ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਗਿੱਚੀ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਮੂੰਹ ਲੰਨ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ . ਉਹ ਵੀ ਤਿਆਰ ਸੀ ਲੰਨ ਚੁੰਘਣ ਲਈ. ਭੋਰਾ ਨਾਹ ਨੁੱਕਰ ਨੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਖਿੱਚ ਲਿਆ. ਭਾਵੇਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਚੂਸਣਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਉਹ ਖੁਲ ਕੇ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਨ ਚੁਸਦੀ ਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਓਹਦੀਆਂ ਦੋਨੇ ਲੱਤਾਂ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ. ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਬੁੱਲ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਲਏ ਤੇ ਕਸ ਕੇ ਦੰਦੀ ਵੱਢੀ. ਓਹਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ. ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਓਹਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਦੰਦ ਗਡ ਦਿੱਤੇ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜਾਨ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਸੀ.

ਵਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸਣ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਤਾਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਕੁਝ ਕਰ ਨੀ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਲੰਬਾਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਗੱਲ ਤਕ ਜਾ ਕੇ ਫਸ ਗਿਆ. ਓਹਨੂੰ ਉਲਟੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ. ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਓਹਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ.

ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਵੀ ਨਿਬੇੜ ਦਿੰਨੇ ਆਂ.
ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਪਿਆ ਰਿਹਾ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ.
"ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਹੀ ਕਰ ਲਾ. ਇਹ ਪੁੱਠੇ ਜੇ ਕੰਮ ਨੀ ਮੈਥੋਂ ਹੁੰਦੇ"
"ਇਕ ਵਾਰ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ ਫੇਰ ਦੇਖੀਂ ਕਿੰਨਾ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ. ਡੈਡੀ ਨੇ ਕਦੇ ਨੀ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ?"
"ਓਹਨੂੰ ਕਿਥੋਂ ਸੁਰਤ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਇਹੋ ਜਾ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੀ. ਓਹਦੇ ਤੋਂ ਸਿਧੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੁਸ ਹੁੰਦਾ ਨੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਹੋ ਜੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਿਥੋਂ ਕਰ ਲੈਣਾ ਸੀ . ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ ਪੁੱਤ. "
"ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨੀ ਕਰਦੀ ?"
"ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਹੈਗੀ ਪਰ ਆਹ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਨੀ. "
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਡਰੀ ਜਾਨੀ ਆ . ਇਕ ਵਾਰੀ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ"
ਮੇਰੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਕਹਿਣ ਤੇ ਮੰਮੀ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਗਈ . ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਦੋਨੇ ਪਾਸੇ ਲੱਤਾਂ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ
ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ.
"ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਹਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਜਾ"
ਮੰਮੀ ਨੇ ਭਾਰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਮੁੜ ਗਯਾ ਤੇ ਅੰਦਰ ਨਾ ਗਯਾ.
"ਤੂੰ ਥੱਲੋਂ ਚੌੜੀ ਕਰ ਤੇ ਮੈਂ ਹੱਥ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਪਾਊਂਗੀ"
ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਚੌੜੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਥੱਲੋਂ ਘਸਾ ਲਾਯਾ ਤੇ ਲੰਨ ਗੜੁੱਚ ਕਰਕੇ ਵੜ ਗਯਾ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਲੱਕ ਫੜ ਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੰਮੀ ਉਪਰ ਨੂੰ ਉਠੀ ਤੇ ਫੇਰ ਭਾਰ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਹੋ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਭਾਰਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ 2 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸਾਹ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ.
"ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦਾ. ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ"
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਆਪ ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਏਨਾ ਭਾਰ ਚੱਕ ਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣੇ ਕੋਈ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਪੱਕਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਅਸੀਂ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਬੁੱਲ ਫਸਾ ਲਏ. ਮੂੰਮੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਉੱਤੇ ਦਬੇ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਥੱਲੋਂ ਤਾੜ ਤਾੜ ਘੱਸੇ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸੀ.
"ਕੋਡੀ ਕਰ ਕੇ ਲੈ ਮੇਰੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ"
"ਕੋਡੀ ਹੋ ਕੇ ਕੀ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ"
"ਪਤਾ ਨੀ ਬਸ . ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਪਿਓ ਮੈਨੂੰ ਕੋਡੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਓਦੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਜਾਰਾ ਆਯਾ"

ਮੰਮੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਟਾਲ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ. ਉਹ ਮੇਰੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਪਾਸੇ ਕਰ ਕੇ ਪਿੱਛੋਂ ਲੌੜਾ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ. ਕਦੇ ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਓਂਦੀ. ਦੋਨੇ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਭਿੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸੀ.

ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਵੀ ਹੋਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਤੇਜ ਘੱਸਿਆਂ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਪੂਰੀ ਗਰਮ ਸੀ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਓਹਦੇ ਕਾਬੂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮਾਲ ਵੀ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲਾ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਬੈਡ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨੂੰ ਦੋਨੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ. ਕਈ ਘੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭੋਸੜੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਓਹਦਾ ਸਰੀਰ ਕੰਬਣ ਲਗ ਗਿਆ.
"ਹਾਏ ਵੇ ਕੰਜਰਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਰ ਗਈ....... aaaaaahhhhhhhh"
"ਲਾ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕੁੱਤਿਆ, ਸੁੱਟ ਦੇ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ "

ਓਹਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਪੀਡ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ.
ਲੰਨ ਵਿਚੋਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਧਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮਲਾਈ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀ . ਪੂਰੀ ਮਲਾਈ ਮੰਮੀ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿਚ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਕੱਢ ਰਹੇ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਮਲਾਈ ਹੀ ਮਲਾਈ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਪਿਆ . ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ . ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਹੀ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਉੱਤੇ ਪਏ ਰਹੇ.
"ਐਨਾ ਪਾਣੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਨੀ ਨਿਕਲਿਆ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਸੀ ਓਦੋ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਹ ਢੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮਿਠੀਆਂ ਦੇਣ ਲੱਗੀ. ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿ ਹੋਇਆ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਤੇ ਲੱਗਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਗਈ. ਓਹਨੂੰ ਅੱਜ ਵਾਲਾ ਨਜਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸੀ.

ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ "ਦੇਖਲਾ ਮੇਰਾ ਕੀ ਹਾਲ ਕਰਤਾ "
ਓਹਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਮੂੰਹ ਹਜੇ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਡੀ ਲਗਦੀ ਸੀ.
"ਪੰਮੀ ਜਾਨ, ਇਹ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ. ਜਿਹੜਾ ਕੁਸ ਪਿਓ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ "
"ਸਹੀ ਗੱਲ ਆ. ਜੇ ਏਨਾ ਮਾਲ ਤੂੰ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟਿਆ ਹੁੰਦਾ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਮਾਂ ਬਣ ਜਾਣਾ ਸੀ."
ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਘੁੱਟ ਲਿਆ.
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਰਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ. "
"ਚਲ ਕੋਈ ਨੀ, ਹੁਣ ਬਿਨਾ ਨਿਰੋਧ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਵਾਲੀ ਵੀ ਮਿਲ ਗਈ. ਜਦੋਂ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਕਰੂ, ਚੜ੍ਹ ਜਾਯਾ ਕਰੀਂ ਮੇਰੇ ਤੇ "

10-15 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਸੰਦ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਇਕ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋਰ ਲਾਉਣੀ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਫੇਰਨ ਲਗਾ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਗਈ.
"ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮਨੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੱਕੀ ਪਈ ਆਂ. ਹਜੇ ਰੱਜਿਆ ਨੀ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਆਹ ਹਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਝੋਟੇ ਦਾ ਧੱਕਾ ਝੱਲਣਾ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਬੁੱਢੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਵੱਸ ਨਹੀਂ. ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਭੋਰਾ ਜ਼ੋਰ ਨੀ ਰਿਹਾ"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਗਈ ਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਜਾਨ ਲੱਗੀ. ਪੱਟ ਰਸ ਨਾਲ ਲਿਬੜੇ ਪਏ ਸਨ ਪਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਬਹੁਤ ਸੀ. ਦੋਪਹਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਥੱਕ ਵੀ ਚੁੱਕੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਖਾਨ ਲਈ ਰੋਟੀ ਮੰਗਾ ਲਈ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ.

ਮੇਰੇ ਸੱਪ ਨੇ ਸਿਰੀ ਚੱਕ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਖਿਆਲ ਆਯਾ ਕਿ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਨਹਾ ਲੇਨਾ. ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਦਾ ਗੇਟ ਖੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਗੇਟ ਅੰਦਰੋਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਗੇਟ ਖੋਲ ਕੇ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਦੇਖ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗੀ.
"ਇਹ ਫੇਰ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਜੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਇਸ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਕੀ ਹੱਲ ਕਰਾਂ ?"
"ਆਜੋ ਪੰਮੀ ਜੀ, ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਨਹਾਉਣੇ ਆਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਸ ਚ ਕਿਵੇਂ ਨਹਾਯੀਦਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੈਂ ਬਾਂਹ ਫੜ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਬਾਥ ਟੱਬ ਵਿਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਵੜ ਗਿਆ. ਟੱਬ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ. ਠੰਡੇ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਸਾਡੇ ਤੇ ਜਾਦੂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਓਥੇ ਏਨੀ ਗਰਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਵੀ ਚੜ੍ਹ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਦੋ ਸਰੀਰਾਂ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਗਰਮੀ ਵੀ ਚੜਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ.
ਉਹ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਬੈਠ ਕੇ ਓਹਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਜਨ੍ਨਤ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਨੀ ਕਦੇ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਂਦੀ ਦੇਣ ਵੇਲੇ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰਾਉਣੀਆਂ ਸੀ ਕਮਲਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਕਰੂ ਕਦੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚੜੇਂ"
"ਕਿਵੇਂ ਲਗ ਰਿਹਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ ਨੂੰ"
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਦੇ ਏਨਾ ਨਜਾਰਾ ਨੀ ਆਇਆ ਸੀ. ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਸ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਹੀ ਕਰਦੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਤਾ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ "
"ਅੱਛਾ ਡੈਡੀ ਦਾ ਕਿੱਡਾ ਕ ਸੀ. "
"ਜਵਾ ਈ ਛੋਟਾ ਜਾ ਸੀ. ਉਹ ਵੀ ਖੜਾ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ "
"ਇਹਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ?"
ਮੈਂ ਲੰਨ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ. ਮੰਮੀ ਸੰਗ ਗਈ.
"ਸੰਗ ਨਾ ਮੇਰੀ ਪੰਮੀ, ਹੁਣ ਸੰਗਣ ਨੂੰ ਰਹਿ ਵੀ ਕੀ ਗਿਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਓਂ ਪੁੱਛਦਾਂ?"
"ਦਸ ਤਾਂ ਸਹੀ. ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਸੁਣਨਾ "
"ਲੰ .......ਨਨ.....ਲੰਨ"
ਏਨਾ ਦੱਸ ਕੇ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾ ਗਈ.
"ਇਸ ਚ ਸੰਗਣ ਵਾਲੀ ਕੀ ਗੱਲ ਸੀ. "
"ਥੋੜਾ ਜਾ ਉਪਰ ਨੂੰ ਹੋਜਾ ਪੰਮੀ."
ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਥੋੜਾ ਜਾ ਉੱਤੇ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੜਾ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਓਹਦੇ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ. ਪਰ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੀ. ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ.
"ਆਹ ਕੀ ਕਰਦਾਂ ਕੰਜਰਾ. ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕੱਢਣੀ ਆਂ ਤੂੰ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ . ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ "
"ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਮਰਵਾਉਣ ਦੀ. ਛੇਤੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਇਹਨੂੰ"
ਮੈਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤੇ ਲੰਨ ਓਵੇ ਹੀ ਪਾ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ. ਮੈਂ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਘੱਸੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਪੰਮੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਤਕਲੀਫ ਨਾ ਹੋਵੇ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਬੁੜਬੁੜ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਲੰਨ ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਲੈਣ ਲੱਗੀ.
ਮੈਂ ਕਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਮੂੰਮੇ ਦੱਬਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਓਹਦੀ ਧੌਣ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮਿੱਠੀ ਕਰਦਾ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ ਕੀ ਓਹਨੂੰ ਗਰਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ. ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿਕਲੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ.

ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ. ਓਹਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਦਰਦ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਤਾਂ ਏਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਓਹਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਓਹਦੀ ਤੰਗ ਏਨੀ ਸੀ. ਓਹਨੂੰ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਮਰਾਉਣ ਦੀ ਆਦਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧੱਕ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਦਰਦ ਭਰੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ. ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਨਾਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਦਰਦ ਸਹਿੰਦੀ ਰਹੀ.
ਮੈਂ ਘੱਸੇ ਹੋਰ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰਾ ਦਰਦ ਦੇਣਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚੇਤੇ ਰੱਖੇ ਕੀ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਜੱਟ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹੀ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਬਸ ਕਰਜਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮੱਚਣ ਲਗ ਗਈ"
"ਬਸ ਮੰਮੀ, ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਰੁਕਜਾ, ਆਪੇ ਮਚਣੋ ਹਟਜੂ"
ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਕੀ ਗਲਤ ਬੰਦੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹ ਗਈ. ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ ਥੱਲੋਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਸੀ . ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾਂ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ ਤੇ ਮੰਮੀ ਰੋਣ ਲਗ ਗਈ.
"ਤੇਰੇ ਮੂਹਰੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਦੀ ਆਂ. ਬਸ ਕਰ ਜਾ ਮੇਰੀ ਖੰਡ"
"ਅੱਜ ਬਖਸ਼ ਦੇ ਮੈਨੂੰ , ਤੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਮਨਿਆ ਕਰੂੰਗੀ"
ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤਰਸ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਲੰਨ ਉੱਤੋਂ ਉਠਾ ਦਿੱਤਾ. ਉਹ ਵਾਰ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਤੇ ਖੂਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਿਆ. ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਇਕ ਮਿੱਠੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ.
"ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਾਲਮ ਆਂ. ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਕੌਣ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਕਿਤੇ ਭੱਜਣ ਲੱਗੀਂ ਆਂ. ਏਨਾ ਕਿਓਂ ਹਲਕਿਆ ਫਿਰਦਾਂ."
"ਹੁਣ ਨੀ ਧੱਕਾ ਕਰਦਾ. ਖੁਸ਼ ਹੁਣ?"
"ਖੁਸ਼ ਤਾਂ ਕੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦਿਨ ਚ ਤਾਰੇ ਦਿਖਣ ਲਾ ਦਿੱਤੇ"
"ਪੰਮੀਏ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਆਦਤ ਬਣਾ ਲੈ. ਘਰੇ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਰੋਜ ਹੀ ਪੀਂਘ ਝੂਟਣੀ ਪਿਆ ਕਰੂ"
"ਨਾ ਬਾਬਾ ਨਾ, ਰੋਜ ਦੇਣ ਤਾਂ ਦੀ ਮੇਰੇ ਚ ਹਿੰਮਤ ਹੈਨੀ. ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਤਾਂ ਦੇ ਦਿਆ ਕਰੂ. ਰੋਜ ਰੂਜ ਆਲਾ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਨੀ ਹੋਣਾ "
"ਹੁਣ ਨਾਗ ਨੂੰ ਛੇੜ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਹਟ. ਇਹਦਾ ਡੰਗ ਬਹੁਤ ਭੈੜਾ ਹੁੰਦਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਸਕੂਲ ਚਲੀ ਜਾਯਾ ਕਰੂ. ਫੇਰ ਤੂੰ ਤੇ ਮੈਂ ਕੱਲੇ. "
"ਉਹ ਤਾਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਾਗੇ. ਹੁਣ ਨਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੁੱਖ ਬਹੁਤ ਲੱਗੀ ਪਈ ਆ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਹਾਲਤ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤੀ "
ਮੰਮੀ ਉੱਠ ਕੇ ਟੱਬ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਉੱਠ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਤੌਲੀਆ ਚੱਕ ਕੇ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਤੇ ਨੰਗੇ ਹੀ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੋਕ ਦਿੱਤੀ.
"ਹੁਣ ਕਾਹਦੀ ਸ਼ਰਮ ਆ. ਆਜਾ ਪੰਮੀਏ, ਨੰਗੇ ਹੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਨੇ ਆਂ. "
ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਮੈਂ ਥਾਲ ਵਿਚ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਜ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬਿਠਾ ਲਿਆ. ਇਕ ਬੁਰਕੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਖਵਾਉਂਦੀ ਤੇ ਇਕ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਖਵਾਓਂਦਾ. ਲੰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਸੀ. ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸਬਜ਼ੀ ਲਗ ਗਈ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੀ ਖਾਂਦੀ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਪਿਆਰ ਵੀ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਤਮ ਕੀਤੀ ਤੇ ਡਿਸਪੋਜ਼ਲ ਵਾਲੇ ਭਾਂਡੇ ਡਸਟਬਿਨ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ. ਰੋਟੀ ਨਾਲ ਰੱਜ ਕੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਤਾਕਤ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗਈ. ਟੀਵੀ ਤੇ ਕੋਈ ਪੁਰਾਣੀ ਜਿਹੀ ਫਿਲਮ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ. ਲੰਨ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਥੱਲੋਂ ਮੱਚਣ ਲਾ ਦਿੱਤੀ. ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਸਬਰ ਕਰ ਲਾ."
"ਰਾਤ ਤਕ ਅਰਾਮ ਦਵਾ ਦੋ ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ. ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਹਨੂੰ ਫੇਰ ਮੇਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪਊ" ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਕੇ ਕਿਹਾ.
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਨੀ ਇਹ ਰਾਤ ਤਕ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਊ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਸੁਜਾ ਦਿੱਤੀ"
"ਮੇਰੀ ਕੀ ਗਲਤੀ ਆ. ਹਜੇ 2 ਵਾਰ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਸੀ. "
"ਤੇਰੀ ਗਲਤੀ ਨੀ ਹਜੇ. ਆਹ ਗਧੇ ਜਿੱਡਾ ਅੱਗੇ ਲਾਈ ਫਿਰਦਾਂ. ਇਹਨੂੰ 2 ਵਾਰ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ" ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਘੁੱਟ ਦਿੱਤਾ.
"ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਕਪੜੇ ਪਾ ਲੈ ਤੇ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਅਰਾਮ ਕਰ ਲਯੀਏ. ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਾਂਗੇ"
"ਜਿੰਨੇ ਦਿਨ ਇਥੇ ਆਂ. ਓਨੇ ਦਿਨ ਤਾਂ ਕਪੜੇ ਨੀ ਪਾਉਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਬਾਹਲਾ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਤਾਂ . ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵੇਲੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੀ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਦਿੱਤੇ ਹੋਣੇ"
"ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਹੀ ਕਾਹਦੀ ਹੋਈ ਜੇ ਕਪੜੇ ਹੀ ਪਾ ਲਏ. ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਸ ਥੋੜਾ ਜਾ ਲੰਨ ਪਾ ਕੇ ਹੀ ਚੋਦਦਾ ਰਿਹਾ . ਅਸਲੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹੋਈ ਸੀ."
"ਆਹੋ ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਚਾਦਰ ਲਾਲ ਲਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. ਥੋਨੂੰ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਨੀ . ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਲੈਂਦੇ. ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਨਾਲ ਖੂਨ ਵਾਲੀ ਚਾਦਰ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੱਤੀ "
"ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਮਰਦਾਨਗੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣਾ ਹੀ ਸੀ"
ਮੰਮੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੇ ਤਰਸ ਖਾਂਦੀ ਬੋਲੀ "ਵਿਚਾਰੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਦਾ ਤਾਂ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਣਾ. ਏਡਾ ਸੰਦ ਝੱਲਣਾ ਕੇਹੜਾ ਸੌਖਾ?"
"ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਦਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਆਪ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦਿੰਦੀ ਆ"
"ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੇਣੀ ਹੀ ਆ. ਓਹਨੇ ਵੀ ਤਾਂ ਵਿਚਾਰੀ ਨੇ ਸਵਾਦ ਲੈਣਾ ਹੀ ਆ. ਪਰ ਓਹਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਆ "
"ਉਹ ਕਿਵੇਂ?"
"ਏਡੇ ਲੰਨ ਵਾਲਾ ਪਤੀ ਹਰੇਕ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਨੀ ਮਿਲਦਾ ਹੁੰਦਾ. ਕਾਸ਼ ਮੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦਾ ਵੀ ਏਡਾ ਹੁੰਦਾ"
ਮੰਮੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਮੰਮੀ. ਅੱਜ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦੀ ਕਮੀ ਨੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ"
"ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆ ਕਰੂ. "
"ਮੰਮੀ ਇਹ ਦਸੋ, ਤੁਸੀਂ ਡੈਡੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਨੀ ਕੀਤਾ?"
"ਤੇਰੀ ਸੋਂਹ ਪੁੱਤ, ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਆ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ"
"ਤੂੰ ਦਸ ਪਰਮਿੰਦਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਲਈ ਆ ?"
"ਸੱਚ ਦਸਾਂ ਗੁਸਾ ਤਾਂ ਨੀ ਕਰਦੀ"
"ਮੈਂ ਕੀ ਗੁਸਾ ਕਰਨਾ. ਦੱਸ ਦੇ ਜੀਹਦੀ ਵੀ ਲਈ ਆ. "
"ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਰੰਡੀਆਂ ਦੀ ਹੀ ਲਈ ਸੀ. ਸਹੇਲੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. "
"ਕਿੰਨੀਆਂ ਕ ਨਾਲ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਮਨਾਈ ਸੀ ?"
"4-5 ਨਾਲ. ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਸੀ ਕੱਠੇ ਹੀ ਕਾਂਡ ਕਰਦੇ ਸੀ"
ਜੱਸੀ ਮੇਰੇ ਤਾਏ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਸੀ . ਅਸੀਂ ਦੋਨੇ ਹੀ ਰੰਡੀਆਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਦੇ ਆਦੀ ਸੀ.
"ਰੰਡੀਆਂ ਲਿਓਂਦੇ ਕਿਥੋਂ ਸੀ. " ਮੰਮੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਪੁੱਛਿਆ.
"ਇਕ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੀ ਸੀ ਰਾਣੀ ਜਿਹੜੀ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਾਈ ਬੈਠੀ ਆ"
"ਆਹੋ ਰਾਣੀ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ. ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਆ"
"ਬਾਕੀ ਰੰਡੀਆਂ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਦੀਆਂ ਸੀ. ਰਾਣੀ ਨੇ ਹੀ ਓਹਨਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਈ ਸੀ"
"2 ਰੰਡੀਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਪਹਿਚਾਣ ਸੀ. ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮਹੀਨੇ ਵਿਚ ਕਈ ਕਈ ਵਾਰ ਹੋਟਲ ਵਿਚ ਸਦਦੇ ਸੀ. "
"ਤਾਹੀ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਏਨਾ ਤਜਰਬਾ ਹੋ ਗਿਆ"
"ਤਜਰਬਾ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਏਨੀਆਂ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਲਿਆ. ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਸਵਾਦ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ. "
"ਅੱਛਾ . ਹੁਣ ਐਵੇਂ ਮੱਖਣ ਨਾ ਲਾ"
"ਕੋਈ ਮੱਖਣ ਨੀ ਲਾ ਰਿਹਾ. ਥੋਡੀ ਤਾਂ ਕੁਵਾਰੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਤੰਗ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ. ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਏਨਾ ਸਵਾਦ ਆਇਆ"
"ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਨਹਾਉਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਲਾਹੀ ਸੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੰਗੀ ਪਈ ਰਹੀ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪੂਰੀ ਬੇਸ਼ਰਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ "
"ਏਨੇ ਸੋਹਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਵੀ ਨੀ ਲਗਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਯਾ ਕਰੋ"
"ਆਹੋ ਇਸ ਉਮਰ ਚ ਮੈਨੂੰ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਦਵਾ. ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਬੁੜ੍ਹੀ ਹੁਣ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਪਾਉਣ ਸਿੱਖ ਗਈ"
"ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ. ਤੂੰ ਕੇਹੜਾ ਕਿਸੇ ਮੂਹਰੇ ਨੰਗੀ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ"
"ਪਰਮਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਊ ਜਦੋਂ ਨਹਾ ਕੇ ਗਿੱਲੀ ਕੱਛੀ ਸੁਕਾਇਆ ਕਰੂੰ. "
"ਓਹਦੀ ਨਾ ਫਿਕਰ ਕਰ. ਓਹਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪੇ ਸਾਂਭ ਲਊਂ. "
"ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਨੂੰਹ ਕੋਲ ਮੇਰੀ ਬਦਨਾਮੀ ਕਰਾ ਕੇ ਹੀ ਹਟੇਂਗਾ"
"ਕੋਈ ਬਦਨਾਮੀ ਨੀ ਹੁੰਦੀ. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲਿਓ"
"ਅੱਜ ਤਾਂ ਰਹਿਣ ਦੇ ਪੁੱਤ. ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਪੇਕੇ ਗਈ ਓਦੋਂ ਲੈ ਆਵਾਂਗੇ"
"ਅੱਜ ਕਿਉਂ ਨੀ?"
"ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਆ ਪੁੱਤ. ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਦੀ ਲੰਘ ਗਈ. ਹੁਣ ਛੋਟੀ ਜੀ ਕੱਛੀ ਕਿਵੇਂ ਪਾਇਆ ਕਰੂੰ?"
"ਸ਼ਰਮ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਆਉਂਦੀ ਆ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣੀ ਹੋਵੇ. ਵੈਸੇ ਵੀ ਥੋੜੀ ਕੱਛੀ ਕੇਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਮਸਾਂ ਢੱਕਦੀ ਆ. ਇਸ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾ ਲਓ. "
"ਪਰ ਉਹ ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਢੱਕਦੀ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸਮਝ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਜਨਾਨੀਆਂ elastic ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹੀ ਕਿਓਂ ਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੁਛ ਢੱਕਦੀ ਤਾਂ ਹੈਨੀ"
"ਜਨਾਨੀਆਂ ਤਾਂ ਬਸ ਸ਼ੌਂਕ ਨੂੰ ਹੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀਆਂ. ਵੈਸੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਕੱਛੀ ਸੋਹਣੀ ਬਹੁਤ ਲਗਦੀ ਆ "
"ਪਰ ਮੇਰੀ ਕੱਛੀ ਕਿਹੜਾ ਬਾਹਲੀ ਵੱਡੀ ਆ. ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਛੋਟੀ ਹੀ ਆ. "
"ਇਕ ਗੱਲ ਦਸੋ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਤਾਂ ਨਾਲੇ ਵਾਲੀ ਕੱਛੀ ਕਾਫੀ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਆ . ਤੁਸੀਂ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਕਾਹਤੋਂ ਪਾਉਣ ਲਗ ਗਏ"
"ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਵੱਡੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ. ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਸਿਓਂ ਕੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. "
" ਫੇਰ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਆਪ ਵੀ ਛੋਟੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਊ."
"ਉਹ ਤਾਂ ਕੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਹੀ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਜਾਨ ਵੇਲੇ ਪਾਉਂਦੀ ਆ. "
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਵਾਂ. ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦਾ ਨਾ ਕਰਮਜੀਤ (53 ਸਾਲ) ਸੀ. ਓਹਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਸਿਰੇ ਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ. ਘਰੋਂ ਉਹ ਵੀ ਚੰਗੇ ਸੀ ਓਹਨਾ ਕੋਲ ਵੀ 25 ਕਿੱਲੇ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ. ਮਾਸੀ ਦੇ 1 ਕੁੜੀ ਸੀ ਤੇ 1 ਮੁੰਡਾ. ਮੁੰਡਾ ਹਰਮੀਤ (ਉਮਰ 24 ਸਾਲ) ਕਨੇਡਾ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਓਥੇ ਹੀ PR ਸੀ. ਕੁੜੀ ਜਸਵਿੰਦਰ (ਉਮਰ 28 ਸਾਲ) ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੇ ਲਾਗੇ ਇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਮਾਸੀ ਮਾਸੜ ਕੱਲੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਪਸ਼ੂ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਸਤੇ ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਲਈ ਓਹਨਾ ਨੇ ਇਕ ਨੌਕਰ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ.

ਮਾਸੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਵਿਚ ਹਰਕਤ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਵੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਚਾਲੂ ਆ ਫਿਰ. ਮਾਸੜ ਤਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ. ਮਾਸੀ ਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ?"
"ਓਹਦਾ ਗੁਜਾਰਾ ਤਾਂ ਪੁੱਛ ਨਾ ਬਸ. ਸ਼ਰਮ ਲਾਹ ਰੱਖੀ ਆ ਓਹਨੇ ਤਾਂ."
"ਖੁਲ ਕੇ ਦਸੋ"
"ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਭਈਏ ਨੂੰ ਦਿੰਦੀ ਆ . ਉੱਤੋਂ ਤੇਰੇ ਮਾਸੜ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਨਾਲ ਵੀ ਟਾਂਕਾ ਫਿੱਟ ਕਰ ਰੱਖਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਤਾ ਸ਼ੱਕ ਆ ਓਹਦੀ ਆਵਦੇ ਜਵਾਈ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਖੁੱਲੀ ਆ"
"ਮਾਸੀ ਪੂਰੇ ਨਜਾਰੇ ਲੁੱਟ ਰਹੀ ਆ. ਨਾਲੇ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ ਰੱਖਿਆ. ਫੇਰ ਵੀ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਫਿਰਦੀ ਆ "
ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ.
"ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਨ ਕੇ ਤੇਰਾ ਕਿਵੇਂ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ" ਮੰਮੀ ਹੱਸਣ ਲਗ ਗਈ.
ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਹੀ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਾਸੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ. ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋਏ. ਇਹ ਇਕ ਇੰਤਫ਼ਾਕ਼ ਹੀ ਸੀ.

Bahleu kaint hai 22 kich ky rakh kam nu

 

[gurwinder]

Mera muh ch pake update kr amrit

 

[Rubi kaur]

Mera muh ch pake update kr amrit

Tera lun ta chota hai ajje

 

[gurwinder]

Tera lun ta chota hai ajje

Ik war leke dekhli pta lgju

 

[Jass99887766]

Update krdo 22 ji hun

 

[Preet Brar]

Update kr bai

 

[Captian]

Update pls

 

[amritpalkaur1993]

ਮੰਮੀ ਨੰਗੀ ਹੀ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਸੋਫੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮਾਸੀ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ.
ਮੈਂ ਬੈਡ ਤੇ ਪਿਆ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਕ ਧਾਰਮਿਕ ਜਨਾਨੀ ਵਿਚ ਵੀ ਕਿੰਨੀ ਅੱਗ ਹੁੰਦੀ ਆ ਪਰ ਉਹ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਲਕੋ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਆ. ਮੰਮੀ ਵਰਗੀ ਸ਼ਰੀਫ ਜਨਾਨੀ ਵੀ ਏਨੀ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਹੋਊ ਇਹ ਮੈਂ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਇਹ ਸਭ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਦੇਣ ਹੈ. ਸਮਾਜ ਜਨਾਨੀ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਜਨਾਨੀਆਂ ਆਪਣੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੀ ਦੱਬ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ. ਜਦੋਂ ਫੇਰ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਅੱਗ ਠੰਡੀ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਅੱਗ ਫੇਰ ਭਾਂਬੜ ਬਣ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ. ਇਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਨੇੜਲੀ ਉਦਾਹਰਣ ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਸੀ. ਭਾਵੇਂ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਤੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਓਹਨੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ. ਜੇ ਬਾਹਰਲੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਾਲਾ ਮਹੌਲ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਗਾਟੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ. ਸ਼ਰਮ ਵਿਚ ਹੀ ਮੰਮੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਜਵਾਨੀ ਲੰਘ ਗਈ.
ਇਹ ਸੋਚਾਂ ਸੋਚਦੇ ਹੀ ਮੈਂ ਲੰਨ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਹਜੇ ਵੀ ਮਾਸੀ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕੁਝ ਸਮੇ ਬਾਅਦ ਓਹਨਾ ਨੇ ਗੱਲ ਖਤਮ ਕੀਤੀ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗਈ.
"ਕੀ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਮਾਸੀ"
"ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਸੀ. ਅੱਜ ਤੇਰਾ ਮਾਸੜ ਘਰੇ ਹੈਨੀ ਸੀ ਤੇ ਓਹਨੇ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾ ਲਿਆ"
"ਜੇ ਮੌਕਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੱਦ ਲੈਂਦੀ. ਨਾਲੇ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ"
"ਭਈਆ ਘਰੇ ਨੀ ਹੋਣਾ. ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਉੱਤੇ ਚੜਿਆ ਹੋਣਾ ਸੀ"
"ਥੋਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਦਸਦੀ ਆ?"
"ਕਦੇ ਕਦੇ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਆ ਜਦੋਂ ਕਿਤੇ ਕੱਲੀਆਂ ਮਿਲਦੀਆਂ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਦੀਦੀ ਤੇਰੀ ਵੀ ਭਈਏ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾ ਦਿੰਨੀ ਆਂ. ਆਵਦੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਦੀ ਵੀ ਭੋਰਾ ਸ਼ਰਮ ਨੀ ਮੰਨਦੀ ਕੰਜਰੀ"
"ਫੇਰ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਿਹਾ"
"ਮੈਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਕਾਲੇ ਭਈਏ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ. ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਭਈਏ ਨਾਲ ਕੀ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ "
"ਭਈਏ ਦਾ ਲੰਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ"
"ਅੱਛਾ ਤੈਨੂੰ ਬੜਾ ਪਤਾ "
"ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਇਹ ਤਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪਤਾ. "
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ. "
"ਚਲੋ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਅਰਾਮ ਕਰ ਲਓ. ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਆਪ ਕੱਛੀਆਂ ਲੈਣ ਚਲਾਗੇ"
"ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਹੈ ਜਦੋਂ ਪਰਮਿੰਦਰ ਪੇਕੇ ਜਾਊ ਓਦੋਂ ਦਵਾ ਦੀਂ. ਇਥੇ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਸੋਚਣਗੇ ਮੇਰੇ ਚਿੱਟੇ ਵਾਲ ਦੇਖ ਕੇ"
"ਚਲੋ ਠੀਕ ਆ. ਪਰ ਮੇਰੀ ਇਕ ਗੱਲ ਮੰਨੋ. ਨਾਹ ਨਾ ਕਰਿਓ"
"ਮੈਂ ਕਾਹਤੋਂ ਨਾ ਕਰਨੀ ਆ. ਪਰ ਰਾਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਨੀ ਤੈਨੂੰ ਦੇਣੀ. ਅੱਗੇ ਹੀ ਸੁੱਜੀ ਪਈ ਆ. ਹੋਰ ਕੋਈ ਗੱਲ ਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮੰਨ ਲਊਂ."
"ਨਹੀਂ ਇਹ ਗੱਲ ਨੀ . ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰ ਲਓ. ਏਨੇ ਵਾਲ ਵਧੀਆ ਨੀ ਲਗਦੇ. ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਨਾ ਮੋੜਿਓ"
"ਪਿੰਡ ਜਾ ਕੇ ਪੱਕਾ ਸਾਫ ਕਰ ਲਊਂਗੀ. ਖੁਸ਼ ਹੁਣ?"
"ਅੱਜ ਕਰਨ ਚ ਕੀ ਦਿੱਕਤ ਆ"
"ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਕੈਂਚੀ ਤਾਂ ਹੈਨੀ. ਸਾਫ ਕਾਹਦੇ ਨਾਲ ਕਰਾਂਗੇ"
"ਉਹ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪੇ ਹੀ ਲੈ ਆਊਂ. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਤਿਆਰੀ ਕਰਲੋ"
"ਚਲ ਠੀਕ ਆ. ਤੇਰੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਮੰਨਨੀ ਪਊ"
ਮੈਂ ਕਪੜੇ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਆਟੋ ਰਿਕਸ਼ਾ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ੇਵ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸਮਾਨ ਲੈਣ ਚਲਾ ਗਿਆ. ਲਗਭਗ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਲਗ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਇਕ ਸ਼ੇਵਿੰਗ ਕਰੀਮ ਦੀ ਡੱਬੀ ਤੇ ਇਕ ਰੇਜ਼ਰ ਬਲੇਡ ਖਰੀਦ ਲਿਆ. ਇਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਕੈਂਚੀ ਲੈ ਲਈ ਤੇ ਕੋਲ੍ਡ ਕਰੀਮ ਖਰੀਦ ਲਈ. ਮੈਂ ਵਾਪਿਸ ਹੋਟਲ ਵਿਚ ਆ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਓਦੋਂ ਤਕ ਸੂਟ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ. ਕੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਹੀ ਪਾਇਆ ਸੀ .

ਮੈਂ ਕੁੰਡੀ ਲਾਈ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਚੱਕ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਸੂਟ ਲਿਆ. ਇਕ ਸਕਿੰਟ ਵਿਚ ਹੀ ਸਲਵਾਰ ਲਹਿ ਗਈ ਤੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਲੱਤਾਂ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰ ਲਈਆਂ. ਮੈਂ ਕੈਂਚੀ ਤੇ ਸ਼ੇਵਿੰਗ ਕਰੀਮ ਲਿਫਾਫੇ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢ ਲਈ. ਮੰਮੀ ਲਈ ਇਹ ਬਹੁਤ ਅਜੀਬ ਗੱਲ ਸੀ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੱਦ ਅੱਗੇ ਉਹ ਕਰ ਵੀ ਕੀ ਸਕਦੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਦੇ ਵਾਲ ਨਹੀਂ ਕੱਟੇ ਸੀ. ਇਥੋਂ ਤਕ ਕੇ ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਵਾਲ ਹੱਦ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ. ਪੂਰਾ ਖੇਤ ਹੀ ਉੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਕਾਲੇ ਵਾਲ ਸੀ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉੱਤੇ ਚਿੱਟੇ ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਗੁੱਛਾ ਸੀ. ਕਾਲੇ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰੇ ਚਿੱਟੇ ਵਾਲ ਇੰਜ ਲਗ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਰੰਗ ਕਰਾਏ ਹੋਣ. ਮੈਂ ਇਕ ਪਾਸਿਓਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਗੁੱਛਾ ਫੜ ਕੇ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ. ਗਿੱਠ ਗਿੱਠ ਦੇ ਵਾਲ ਸੀ ਪਰ ਘੁੰਗਰਾਲੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਛੋਟੇ ਹੀ ਲਗਦੇ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਨੇ ਸ਼ਰਮ ਦੇ ਮਾਰੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਚ ਲਈਆਂ. ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਵਧਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਵਾਲ ਫ਼ਰਸ਼ ਤੇ ਡਿੱਗ ਰਹੇ ਸਨ. 1-2 ਮਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮੁੰਨ ਦਿਤੀ. ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਵਾਲ ਬਚੇ ਸੀ. ਥੱਲੇ ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਢੇਰ ਲੱਗ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਡਿੱਗੇ ਵਾਲ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਤੇ ਡਸਟਬਿਨ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ. ਮੰਮੀ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਚੱਕ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਏਨੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਸੀ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਲੁਕੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਸੁੱਜੇ ਹੋਏ ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਬੁੱਲ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਰਸ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ.

ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਇਕ ਕਪੜਾ ਵਿਛਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕਰੀਮ ਲਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਕਰੀਮ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਲਾਉਣ ਕਰਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਜਲਣ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਮੱਚ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੰਮੀ ਔਖੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕਰੀਮ ਲਾ ਦਿਤੀ. ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮਿਠੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੰਮੀ ਬਸ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰੀ ਪਈ ਸੀ. ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਮਾਈਲ ਦੇਣ ਲੱਗੀ.

ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਘਟ ਵਾਲ ਸਨ ਪਰ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ ਵਾਲ ਸਾਫ ਕਰ ਲਵਾਂ. ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਕਰੀਮ ਮੈਂ ਲੰਨ ਦੇ ਉਤਲੇ ਵਾਲਾਂ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਲੰਨ ਦੇ ਥੱਲੇ ਗੇਂਦਾਂ ਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤੀ. ਮੈਂ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਅਥਾਹ ਪਿਆਰ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਇਸ ਪਿਆਰ ਲਈ ਕੋਈ ਵੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ.

10 ਮਿੰਟ ਅਸੀਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਫੇਰ ਮੈਂ ਉੱਠ ਗਿਆ ਤੇ ਬਲੇਡ ਨਾਲ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕਰੀਮ ਪਾਸੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਫੁੱਦੀ ਨੰਗੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਸਾਰੀ ਕਰੀਮ ਲਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਸੀ. ਗੋਰੀ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਨਿਖਰ ਚੁੱਕੀ ਸੀ . ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਕੋਲ੍ਡ ਕਰੀਮ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਜੋ ਫੁੱਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਾ ਮਚੇ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ. ਓਹਨੇ ਕਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਹੋਣਾ ਰੱਬ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਏਨੀ ਸੋਹਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਸਾਫ ਦਿੱਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਸੋਹਣੀ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ. ਓਹਨੇ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਫੇਰਿਆ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਚਿਕਨੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ . ਮੰਮੀ ਮੈਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਧੰਨਵਾਦ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ. ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਬੁੱਲ ਸੁੱਜਣ ਕਰਕੇ ਹੋਰ ਵੀ ਵੱਡੇ ਲਗ ਰਹੇ ਸਨ. ਗੁਲਾਬੀ ਮੋਰੀ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚੋਂ ਝਾਤੀ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ. ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਕਪੜੇ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੀ.
"ਹਾਏ ਵੇ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਅਜੀਬ ਜਾ ਲੱਗੀ ਜਾਂਦਾ. ਤੂੰ ਤਾਂ ਜਵਾਂ ਈ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੀ"
"ਘਬਰਾ ਨਾ ਮਾਤਾ, ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੀ ਅਜੀਬ ਲਗਦਾ. ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਦਤ ਹੋ ਜਾਊ"

ਏਨੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਸਮਝ ਗਈ. ਓਹਨੇ ਬਲੇਡ ਚੱਕਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਫੇਰ ਕੇ ਕਰੀਮ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗੀ. ਲੰਨ ਸਾਫ਼ ਹੋ ਗਿਆ. ਫੇਰ ਟੱਟੇ ਉੱਤੇ ਲੱਗੀ ਕਰੀਮ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲਈ ਬਲੇਡ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਓਥੋਂ ਵੀ ਪੂਰੇ ਵਾਲ ਲਾਹ ਦਿੱਤੇ.
"ਕੰਜਰਾ ਤੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਗੋਲੀਆਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਸਾਨ੍ਹ ਜਿੱਡੀਆਂ ਲਗਦੀਆਂ. ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਦੀਆਂ ਤਾਂ ਜਵਾ ਈ ਛੋਟੀਆਂ ਜੀਆਂ ਸੀ"
ਮੰਮੀ ਲੰਨ ਥੱਲੇ ਲੱਗੀਆਂ ਗੇਂਦਾਂ ਨੂੰ ਗੋਲੀਆਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਮੰਮੀ ਇਹ ਟੱਟੇ ਹੁੰਦੇ ਆ. ਗੋਲੀਆਂ ਨੀ ਹੁੰਦੀਆਂ"
"ਜਿਹੜਾ ਕੁਸ ਵੀ ਹੁੰਦਾ. ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਆ ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਆ. "
ਮੰਮੀ ਦੇ ਹੱਥ ਲਾਉਂਦੇ ਹੀ ਲੰਨ ਵਿਚ ਕਰੰਟ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਖੜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੰਨ ਫੜ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਤੇ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਥੱਲੋਂ ਕਰੀਮ ਲਾਹ ਰਹੀ ਸੀ. ਹੁਣ ਟੱਟੇ ਵੀ ਪੂਰੇ ਸਾਫ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ.

ਅਚਾਨਕ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਆਯਾ ਕਿ ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਕੱਛਾਂ ਸਾਫ ਕਰਨੋ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਸੀ. ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਨਾਲ ਬਿਠਾ ਲਿਆ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਚੱਕ ਕੇ ਲਾਹੁਣ ਲੱਗਾ.
"ਹੁਣ ਕੁੜਤਾ ਕਾਹਤੋਂ ਲਾਹੀ ਜਾਨਾ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੌਣਾ ਸੀ "
"ਬਸ ਕੱਛਾਂ ਸਾਫ ਕਰ ਦੇਵਾਂ. ਫੇਰ ਸੌਂ ਜਾਯੋ ਤੁਸੀਂ"
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਕੁੜਤਾ ਉੱਤੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਕੁੜਤਾ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਸੱਜੀ ਬਾਹ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਈ. ਮੈਂ ਕਰੀਮ ਚੱਕ ਕੇ ਕੱਛ ਉੱਤੇ ਲਾ ਦਿੱਤੀ. ਫੇਰ ਓਹਨੇ ਦੂਜੀ ਬਾਹ ਉੱਤੇ ਕੀਤੀ ਤੇ ਮੈਂ ਦੂਜੀ ਕੱਛ ਵਿਚ ਵੀ ਕਰੀਮ ਲਾ ਦਿੱਤੀ. 5 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਕਰੀਮ ਸਾਫ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਗੋਰੀਆਂ ਕੱਛਾਂ ਵੀ ਨਿਖਰ ਆਈਆਂ.
"ਕੱਛਾਂ ਤਾਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਨਿਕਲ ਆਈਆਂ. "
"ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਥੋਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਐਵੇਂ ਸ਼ਰਮ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੇ ਸੀ. "
ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਟੂਟੀ ਥੱਲੇ ਕਰ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਾਬਣ ਨਾਲ ਧੋਤਾ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਧੋਤਾ ਤੇ ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਕੇ ਪੈ ਗਏ. ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਮਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਕਿ ਇਕ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਲਵਾਂ ਪਰ ਸੁੱਜੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮੇਰਾ ਹੋਂਸਲਾ ਨਾ ਹੋਇਆ. ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਪੈ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਤਾਂ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸੌ ਗਈ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਕਿਥੋਂ ਆਉਣੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮਿਲੀ. ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ.

ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਉੱਠ ਕੇ ਮੈਂ ਚਾਹ ਮੰਗਾਈ ਤੇ ਫਿਰ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਉਠਾਯਾ. ਮੈਂ ਕਪੜੇ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਮੰਮੀ ਵੀ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲਗ ਗਈ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਬਿਨਾ ਕੱਛੀ ਤੋਂ ਸਲਵਾਰ ਪਾ ਲਈ. ਸੂਟ ਪਾ ਕੇ ਓਹਨੇ ਸਿਰ ਤੇ ਪਟਕਾ ਬੰਨ੍ਹ ਲਿਆ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਚੁੰਨੀ ਲੈ ਲਈ. ਦੇਖਣ ਵਿਚ ਉਹ ਪੂਰੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਜਨਾਨੀ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ. ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਅਸੀਂ ਬਜ਼ਾਰ ਚਲੇ ਗਏ. ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਕਰਵਾਈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੁੱਤੀ, ਸੂਟ, ਚੁੰਨੀਆਂ, lipstick. lipstick ਇਸ ਲਈ ਦਵਾਈ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਓਹਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰ ਕਰ ਕੇ ਨਵੀਆਂ ਵਿਆਹੀਆਂ ਵਾਂਗ ਚੋਦ ਸਕਾਂ. ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਰੋਟੀ ਖਾਨ ਚਲੇ ਗਏ ਤੇ ਹੋਟਲ ਆਉਂਦੇ ਆਉਂਦੇ ਸਾਨੂੰ ਕਾਫੀ ਰਾਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.
ਰੋਟੀ ਖਾਨ ਵੇਲੇ ਹੀ ਮੈਂ viagra ਦੀਆਂ ਦੋ ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਲਯੀਆਂ ਸਨ.

ਆਉਂਦੇ ਸਾਰ ਹੀ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟ ਲਈ ਤੇ ਕੁੜਤਾ ਲਾਹ ਕੇ ਕਿੱਲੀ ਤੇ ਟੰਗ ਦਿੱਤਾ. .
"ਮੈਨੂੰ ਨਹਾ ਤਾਂ ਲੈਣ ਦੇ . ਮੁੜਕਾ ਆਯਾ ਪਿਆ"
"ਨਹਾਉਣ ਨੂੰ ਕੀ ਆ. ਬਾਅਦ ਚ ਵੀ ਮੁੜਕਾ ਹੀ ਆਉਣਾ"
"ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਆਪਣੀ ਹੀ ਆ. ਏਨੀ ਕਾਹਲੀ ਕਿਓਂ ਕਰਦਾਂ. ਨਾਲੇ ਮੈਂ toilet ਜਾਣਾ"
"ਹੁਣ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ. ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਤੋਂ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋਇਆ ਪਿਆ"
"ਬਸ 5 ਮਿੰਟ ਰੁਕਜਾ ਪੁੱਤ. ਮੈਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਪਿਆ ਖੜਾ"

ਓਹਦੀ ਗੱਲ ਸੁਨ ਕੇ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਹ ਭੱਜ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਵੜ ਗਈ. ਭੱਜੀ ਜਾਂਦੀ ਸਲਵਾਰ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਫ਼ਰਸ਼ ਤੇ ਸੁੱਟ ਗਈ. ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਪਿਆ ਸੀ. ਮੈਂ ਵੀ ਪਿੱਛੇ ਹੀ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਵੜ ਗਿਆ. ਜਦੋਂ ਹੀ ਮੈਂ ਗੇਟ ਖੋਲਿਆ ਤਾਂ ਕੱਲੀ ਬ੍ਰਾ ਵਿਚ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠੀ ਹੱਗ ਰਹੀ ਸੀ. ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਲੰਨ ਪੂਰੇ ਝਟਕੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ. ਮੈਂ ਓਥੇ ਖੜਾ ਹੀ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਸੀਟ ਤੋਂ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਚੱਕ ਲਈ. ਮੈਂ ਚੱਕ ਕੇ ਸੋਫੇ ਉੱਤੇ ਲੈ ਆਯਾ ਤੇ ਬ੍ਰਾ ਵੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ. ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਮੈਂ ਆਪ ਵੀ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਸੋਜ ਘਟ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਮੈਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਲਿਆ ਤੇ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ. ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਕੀ ਹੋਣਾ ਸੀ. ਉਹ ਸਵਾਦ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਚੁਸਵਾ ਰਹੀ ਸੀ. ਅੱਜ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਵਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦਾ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲੈਂਦੀ. ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਉੱਤੇ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਕੇ ਹਵਾ ਵਿਚ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ. ਓਹਨੇ ਆਪ ਹੀ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਭੋਸੜੀ ਤੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਇਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰਸ ਪੀਣ ਲੱਗੀ. ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤਕ ਮੈਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ.

ਫੇਰ ਮੈਂ ਚੱਕ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪ ਥੱਲੇ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਲੰਨ ਤੇ ਥੁੱਕ ਮਲਿਆ ਤੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਗਈ. ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ. ਮੈਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੰਮੀ ਆਪ ਹੀ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਜਲਦੀ ਹੀ ਓਹਦਾ ਸਾਹ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਹੱਫ ਗਈ. ਮੈਂ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ ਹੀ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਸੀ. ਪੱਟਾਂ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਲੱਗਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ. ਮੂੰਮੇ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ. ਗੁੱਤ ਵੀ ਮੁੰਮਿਆਂ ਵਿਚਾਲੇ ਮੇਲ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਪੰਮੀਏ ਅੱਜ ਤੇਰੀ ਖੈਰ ਨੀ. ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਰੇਲਗੱਡੀ ਚੱਲੂ ਅੱਜ ਤਾਂ"
"ਬੁੱਢੀ ਤੇ ਤਰਸ ਕਰ ਲਾ ਪੁੱਤ. ਕਿਤੇ ਜਵਾਂ ਈ ਨਾ ਖਿਲਾਰ ਦਵੀ ਅੱਜ."
"ਅੱਜ ਤਕੜੀ ਹੋ ਕੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰੀ. ਜਿੰਨਾ ਮਰਜੀ ਕਹੀ ਜਾਈਂ. ਪਰ ਮੈਂ ਨੀ ਛੱਡਣੀ"
"ਨਾ ਵੇ ਪੁੱਤ, ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਰਤ ਲਾ. ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਸਾਨ੍ਹ ਦਾ ਧੱਕਾ ਝੱਲਿਆ ਨੀ ਜਾਣਾ. ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਪੱਟ ਫੁਲਣ ਲਗ ਗਏ"
"ਕੁਝ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਮਾਤਾ. ਹਿੰਮਤ ਨਾਲ ਚੋਦ ਮੈਨੂੰ. ਹੋਂਸਲੇ ਨਾਲ ਕਰੇਂਗੀ ਤਾਂ ਕੀ ਪਤਾ ਛੇਤੀ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋ ਜੇ. ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਹੀ ਔਖੀ ਹੋਵੇਂਗੀ"
ਮੰਮੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਸਵਾਦ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਘਬਰਾਹਟ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਵੀ ਸੀ.
"ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਛੇਤੀ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਦਾ . ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ ਆਵਦੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਝੇਡਾਂ ਕਰਦਾ"
ਮੰਮੀ ਵੀ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਮਝਦੀ ਸੀ.

ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਹਜੇ 5 ਮਿੰਟ ਹੀ ਹੋਏ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ. ਮੈਂ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਸਿਰ ਰੱਖ ਕੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ. ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਲੱਗਾ ਕਦੋਂ ਓਹਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ. ਉਹ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਸਾਹੋ ਸਾਹ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ. ਫੁੱਦੀ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਰਸ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਗਿੱਲਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ. ਜਦੋਂ ਰਸ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਲੰਨ ਉੱਤੋਂ ਉੱਠਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਮੈਂ ਲੰਨ ਵਿਚੋਂ ਨਾ ਕੱਢਣ ਦਿੱਤਾ. ਉਹ ਠੰਡੀ ਪੈ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵਾਲ ਤਰਸ ਭਰੀਆਂ ਨਿਗਾਹਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ. ਪਰ ਮੈਂ ਅੱਜ ਕੋਈ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚੋਹਂਦਾ ਸੀ.
ਮੈਂ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਹੋਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਪਰ ਮੰਮੀ ਤਾਂ ਥੱਕ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲਾ. ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਏਨਾ ਜ਼ੋਰ ਹੈਨੀ"
"5 ਮਿੰਟ ਹੋਰ ਘਸੇ ਮਾਰ ਦੇ ਫਿਰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲਊਂਗਾ."
"5 ਮਿੰਟ ਕਿਥੋਂ. ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਇਕ ਮਿੰਟ ਵੀ ਨੀ ਹੋਣਾ"
"ਹੋ ਜਾਊਗਾ ਮੰਮੀ. ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤਾਂ ਕਰ."
ਮੰਮੀ ਨੇ 10-15 ਘੱਸੇ ਤਾਂ ਹੋਂਸਲੇ ਨਾਲ ਮਾਰੇ ਪਰ ਫਿਰ ਓਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਜਵਾਬ ਦੇ ਗਈਆਂ. ਮੇਰੀ ਹਾਸੀ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਸੀ. ਉਹ ਪੂਰੀ ਪਸੀਨੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ.
"ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੰਮੀ, ਰੁਕ ਕਿਓਂ ਗਈ. ਇਹ ਕਰਨ ਨਾਲ ਹੀ ਤੇਰਾ ਸਰੀਰ ਫਿੱਟ ਹੋਊ "
"ਮੈਂ ਨੀ ਸਰੀਰ ਫਿੱਟ ਕਰਨਾ. ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਹ ਵੰਝ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਲਾਹ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਜਾਨ ਨਿਕਲ ਰਹੀ ਆ. "
ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਲੰਨ ਉੱਤੋਂ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਿਆ. ਉੱਠ ਕੇ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਪਾਣੀ ਲਿਆ ਕੇ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫੇਰ ਕਿਤੇ ਓਹਦਾ ਸਾਹ ਠੀਕ ਹੋਇਆ.
"ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਕਦੇ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨੇ ਇਕ ਦਿਨ ਵਿਚ ਦੋ ਵਾਰੀ ਨਹੀਂ ਲਈ ਸੀ. ਤੇ ਏਧਰ ਤੂੰ ਥੱਕਦਾ ਹੀ ਨੀ. ਏਨੇ ਮੋਟੇ ਵੰਝ ਤੇ ਚੜਨਾ ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਦੀ ਗੱਲ ਨੀ"
"ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੂੰ ਵੀ ਪਰਮਿੰਦਰ ਵਾਂਗੂ ਝੂਟੇ ਲੈਣੇ ਸਿੱਖ ਜਾਏਂਗੀ. ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਤੇਰੇ ਵਾਂਗ ਹੀ ਨਖਰੇ ਕਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਤਾਂ ਅੱਧਾ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਪੀਂਘ ਝੂਟਦੀ ਆ. "
"ਵੇ ਓਹਦੇ ਤੇ ਤਾਂ ਜਵਾਨੀ ਆ. ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਢੀ ਨੂੰ ਤੂੰ ਪੀਂਘ ਤੇ ਝੂਟੇ ਘਟ ਹੀ ਦੇ. ਕਿਤੇ ਪੀਂਘ ਤੋਂ ਡਿੱਗ ਕੇ ਲੱਤ ਬਾਹ ਨਾ ਤੁੜਾ ਲਵਾ."
"ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਸਰੀਰ ਹੌਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਓਦੋ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਸਵਾਦ ਆਇਆ ਕਰੂ. ਤੇਰਾ ਢਿਡ੍ਹ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਪਿਆ ਤਾਹੀ ਤਾਂ ਪੱਟ ਭਾਰ ਨੀ ਝੱਲਦੇ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਦਾ ਢਿਡ੍ਹ ਦੇਖ ਕਿਵੇਂ ਅੰਦਰ ਆ. ਸਰੀਰ ਤੇ ਭੋਰਾ ਵੱਧ ਮਾਸ ਨੀ"
"ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਆਈ ਕਿ ਉਹ ਏਨੀ ਫਿੱਟ ਕਿਵੇਂ ਰਹਿੰਦੀ ਆ. ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੰਜਰੀ ਰੋਜ ਪੀਂਘ ਝੂਟਦੀ ਆ"

ਹੁਣ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੈਡ ਉੱਤੇ ਹੀ ਕੋਡੀ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ.
"ਹੌਲੀ ਧੱਕੀ ਪੁੱਤ. ਸਵੇਰੇ ਹੀ ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਬਸ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ. ਓਦੋ ਦੀ ਸੋਜ ਹੁਣ ਮਸਾਂ ਉੱਤਰੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਫੇਰ ਸੁਜਾ ਕੇ ਹਟੇਂਗਾ"
ਮੈਂ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਲਾਯਾ ਤਾਂ ਮੰਮੀ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ. ਮੈਂ ਲੱਕ ਫੜ ਲਿਆ. ਮੰਮੀ ਸੀਲ ਹੋਈ ਝੋਟੀ ਵਾਂਗ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਤਕੜੇ ਸਾਨ੍ਹ ਵਾਂਗ ਤਾਬੜਤੋੜ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਦਾ ਸਵਾਲ ਹੀ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀ. ਗੋਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪਿੱਛੋਂ ਲੰਨ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਵੜ ਗਿਆ.

ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚੋਂ ਸੀਸੀਸੀਸੀ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਸੀ.
"ਹੌਲੀ ਪੁੱਤ, ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ. ਆਹ ਆਹ ਆਹ ਆਹ................"
ਉਹ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਕਿ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਅੰਦਰ ਨਾ ਜਾਵੇ. ਪਰ ਮੈਂ ਕਿਥੇ ਰੁਕਣਾ ਸੀ. ਓਹਦੀ ਹਾਲਤ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਸਮਝ ਸਕਦੀ ਸੀ. ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਕਹਿਣ ਦਾ ਕੋਈ ਫਾਇਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਫੁੱਦਾ ਬਣਨ ਤੋਂ ਕੋਈ ਨੀ ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਬਸ ਸਬਰ ਕਰੀ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਕੇ ਘੱਸੇ ਖਾ ਰਹੀ ਸੀ.
"ਹੌਲੀ ਕਰ. ਪੀੜ੍ਹ ਹੁੰਦੀ ਆ................ ਸੀਸੀਸੀਸੀਸੀਸੀਸੀ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪੰਗਾ ਹੀ ਗਲਤ ਲੈ ਲਿਆ"
"ਇਹ ਤਾਂ ਪੰਗਾਂ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਚਣਾ ਸੀ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਖੜੀ ਰਹਿ"
ਮੈਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਲੈਂਦੇ ਨੂੰ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਲੰਨ ਹਜੇ ਵੀ ਪੂਰੇ ਜੋਸ਼ ਵਿਚ ਸੀ.
"ਪੁੱਤ ਕਿੰਨਾ ਕ ਚਿਰ ਲੱਗੂ . ਮੈਂ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਕਰ ਦਿੰਨੀ ਆਂ. ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਦਰਦ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ"
"ਹਜੇ ਤਾਂ ਚਿਰ ਲੱਗੂ ਮਾਤਾ. ਸਬਰ ਕਰ . ਦਰਦ ਝੱਲਣਾ ਵੀ ਸਿੱਖ ਜਾਵੇਂਗੀ"
"ਹਏ ਪੁੱਤ ਜਲਦੀ ਖਤਮ ਕਰ"
ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਬੈਗ ਵਿਚੋਂ ਸਰੋਂ ਦਾ ਤੇਲ ਕੱਢ ਲਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਸੁਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ . ਲੰਨ ਉੱਤੇ ਪੂਰਾ ਤੇਲ ਮਲ ਕੇ ਕੂਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲਈ.
"ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਵਾਹਵਾ ਤੇਲ ਲਾ ਲੈ. ਮੇਰੇ ਵੀ ਲਾ ਦੇ"
ਮੈਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਅੰਦਰ ਵੀ ਤੇਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ.
ਮੈਂ ਫੇਰ ਹਮਲੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ. ਇਕ ਘੱਸੇ ਵਿਚ ਫੇਰ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ. ਤੇਲ ਲੱਗਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਰਾਹਤ ਮਿਲੀ ਕਿਉਂਕਿ ਲੰਨ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸੌਖਾ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਘੱਸੇ ਮਾਰਦੇ ਮਾਰਦੇ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਹੁਣ ਵਧੀਆ ਮੌਕਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਤੋਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਮਨਾਉਣੀ ਸੀ . ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਮਾਸੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀ ਸੀ. ਜੇ ਮੰਮੀ ਚੋਹਂਦੀ ਤਾਂ ਮਾਸੀ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਬਣ ਜਾਣੀ ਸੀ.

ਮੈਂ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪ ਥੱਲੇ ਪੈ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਡਰ ਗਈ ਕਿਉਂਕਿ ਓਹਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਹੁਣ ਫੇਰ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠਣਾ ਪਊ.
"ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ, ਮੰਨ ਜਾ . ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਉੱਤੇ ਨੀ ਬੈਠਿਆ ਜਾਂਦਾ. ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਪੱਟਾਂ ਵਿਚ ਚੀਸਾਂ ਪੈ ਜਾਂਦੀਆਂ"
"ਇਕ ਵਾਰੀ ਬੈਠ ਤਾਂ ਸਹੀ ਮੰਮੀ"
ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿਦ ਦਾ. ਵਿਚਾਰੀ ਰੋਣਹਾਕੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ. ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਹੋਂਸਲਾ ਕਰ ਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਥੱਲੇ ਬੈਠਣ ਲੱਗੀ. ਪਰ ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਚ ਘਸੇ ਲਊ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਉਹ ਤਾਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਬੈਠੀ ਰਹੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ. ਆਖ਼ਰਕਾਰ ਓਹਨੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲਈ.
"ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਤਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਕੁਸ. ਚਾਹੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਬਸ ਹੋ ਗਈ"
"ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਪੈਣਾ ਹੀ ਆ. ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਕਰਵਾ"
"ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਹੈ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਕਰ ਦਿੰਨੀ ਆਂ."
"ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਨੀ ਨਜਾਰਾ ਆਉਂਦਾ. "
"ਫੇਰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆ ਕੇ ਕਰ ਲਾ. ਹੋਰ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਲੈ ਪਰ ਉੱਤੇ ਬੈਠਣ ਲਈ ਨਾ ਕਹੀ "
"ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਜੁਬਾਨ ਤੇ ਰਹੀ. ਮੁੱਕਰੀਂ ਨਾ ਮੰਮੀ?"
"ਨਹੀਂ ਮੁਕਰਦੀ. ਦੱਸ ਕੀ ਕੰਮ ਕਰਨਾ?"
"ਜੇ ਮੁਕਰਗੀ ਫੇਰ?"
"ਤੇਰੀ ਸੋਂਹ ਨਹੀਂ ਮੁਕਰਦੀ. ਹੁਣ ਦੱਸ. ਜੇ ਮੁਕਰ ਗਈ ਤਾਂ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾ ਦੀਂ"
"ਮਾਸੀ ਦੀ ਦਵਾ ਦੇ ਮੰਮੀ"
"ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਬਦਮਾਸ਼ ਦਾ. ਓਦੋਂ ਵੀ ਮਾਸੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਕੇ ਤੇਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ. "
"ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਵਾਅਦੇ ਤੋਂ ਨਾ ਮੁਕਰਿਓ"
"ਨਹੀਂ ਮੁਕਰਦੀ. ਕਰਵਾ ਦਊਂ ਤੇਰੀ ਗੱਲ. ਹੋਰ ਦੱਸ "
"ਹੋਰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨੀ ਬਸ. ਹੁਣ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾਓ. ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਵਾਲਾ "
ਮੰਮੀ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਫੇਰ ਫੁੱਦੀ ਲੈਣ ਲੱਗਾ. 10 ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਓਹਦੇ ਢਿਡ੍ਹ ਵਿਚ ਹੀ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ. ਮੰਮੀ ਨੇ ਵੀ ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਸਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਕੀਤਾ.
"ਸ਼ੁਕਰ ਆ ਰੱਬ ਦਾ . ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਹੋ ਗਿਆ. ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਕੋਡੀ ਹੋਈ ਖੜੀ ਸੀ. ਲੱਤਾਂ ਟੁੱਟੀ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸੀ. "
"ਬਸ ਹੁਣ ਆਵਦਾ ਵਾਅਦਾ ਨਾ ਭੁੱਲਿਓ. ਵੈਸੇ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਿੰਨੀ ਵਾਰ ਮਰਜੀ ਕਰ ਲਈ. ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਇਕ ਵਾਰ ਚ ਹੀ ਢੇਰੀ ਢਾਹ ਦਿੱਤੀ "
"ਕੀ ਕਰਾਂ ਪੁੱਤ, ਇਸ ਉਮਰ ਚ ਸਰੀਰ ਏਨਾ ਧੱਕਾ ਝੱਲਦਾ ਨੀ. ਜੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵਾਂਗੂ ਜਵਾਨ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਭਾਵੇਂ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਚੋਦ ਲੈਂਦਾ ਤਾਂ ਵੀ ਸੀਅ ਨੀ ਕਰਨੀ ਸੀ . ਏਨਾ ਕਾਹਲਾ ਕਿਉਂ ਹੁੰਨਾ. ਪਿੰਡ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਟਾਈਮ ਆ. ਓਦੋਂ ਕਰ ਲਈ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ"
"ਇਹ ਗੱਲ ਤਾਂ ਸਹੀ ਆ. ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਝੱਲਣ ਦੀ ਆਦਤ ਹੋ ਜਾਊ"
"ਇਕ ਗੱਲ ਹੋਰ . ਪਿੰਡ ਜਾ ਕੇ ਪਰਮਿੰਦਰ ਮੂਹਰੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਾ ਕਰੀ. ਕਿਤੇ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਹੋ ਜਾਵੇ"
"ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ. ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਮੈਨੂੰ ਨਾਹ ਨਾ ਕਰਿਓ"
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਇਆ ਕਰੂੰ. ਪਿੰਡ ਜਾ ਕੇ ਕਰਦੀ ਆਂ ਤੇਰੀ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਫੋਨ. ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਵੀ ਕਰਲੀ ਚਾਅ ਪੂਰੇ"
"ਦੋਨੇ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਕੱਠੀਆਂ ਨੰਗੀਆਂ ਕਰੂੰਗਾ"
"ਨਾ ਵੇ ਪੁੱਤ, ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਾਰੇ ਨਾ ਦੱਸੀ. ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਸੋਚੂਗੀ"
"ਓਹਨੇ ਕੀ ਸੋਚਣਾ. ਆਪ ਤਾਂ ਉਹ ਏਨੇ ਬੰਦਿਆਂ ਥੱਲੇ ਪੈਂਦੀ ਆ "
"ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਤੂੰ ਨਾ ਦਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ"
"ਚਲ ਠੀਕ ਆ ਨਹੀਂ ਦਸਦਾ"
"ਮੈਂ ਤਾਂ ਥੱਕ ਗਈ ਪੁੱਤ. ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੱਚਣ ਲਗ ਗਈ. ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਹਾ ਕੇ ਆਉਣੀ ਆਂ. ਚਲ ਆਜਾ ਜੇ ਤੂੰ ਵੀ ਨਹਾਉਣਾ ਤਾਂ. "
"ਮੈਂ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰ ਦਿੰਨਾ. ਫੇਰ ਨਹਾ ਲਓ"
"ਹਾਂ ਕਰਦੇ ਮਾਲਸ਼. ਪੱਟਾਂ ਵਿਚੋਂ ਚੀਸਾਂ ਨਿਕਲੀ ਜਾਂਦੀਆਂ"
ਮੈਂ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਮੰਮੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਮਾਲਸ਼ ਕੀਤੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਫੇਰ ਨਹਾਉਣ ਟੱਬ ਵਿਚ ਵਿਚ ਵੜ ਗਏ ਤੇ ਓਥੇ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਰਹੇ.
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਦੇਰ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਫੇਰ ਪੈ ਗਏ. ਮੰਮੀ ਤਾਂ ਓਦੋਂ ਹੀ ਸੌ ਗਈ. ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਨੀਂਦ ਆਈ.

ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਤਕ ਫੁੱਦੀ ਕਾਫੀ ਸੁੱਜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦਿਨ ਅਸੀਂ ਇਕ ਵਾਰ ਵੀ ਸੈਕਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਵੇਲੇ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਜਾ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨੇ ਸੁਖ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ. ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਅਸੀਂ ਵਾਪਿਸ ਜਾਣਾ ਸੀ. ਸਮਾਨ ਪੈਕ ਕਰ ਕੇ ਅਸੀਂ 8 ਵਜੇ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਗਏ. ਗੱਡੀ ਨੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਥਣੇ ਲੁਧਿਆਣੇ ਪਹੁੰਚਣਾ ਸੀ. ਰਾਸਤੇ ਵਿਚ ਸਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਾ ਮਿਲਿਆ. ਲੁਧਿਆਣੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਅਸੀਂ ਜੱਸੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਲੈਣ ਆ ਗਿਆ. ਕਾਰ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚ ਗਏ. ਸਾਰੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸੁਖੀਂ ਸਾਂਦੀ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਏ ਸੀ. ਸੁੱਖੀ ਦੀਦੀ ਨੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਘਰ ਵਾਪਿਸ ਜਾਣਾ ਸੀ.