Adultery ਹਵਸ
- Thread starterSam100
- Start date
- 739,014
- 290
- 408
- 79
ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹਰਮਨ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲੀ ਤੇ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਰੂਪ ਅਜੇ ਵੀ ਘੂਕ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਸੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਕਾਮ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਲੈਣ ਪਿੱਛੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਨੀਂਦ ਆਈ ਸੀ ਹਰਮਨ ਨੰਗੀ ਹੀ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ
ਚਾਹ ਬਣਾ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਉਠਾਇਆ
ਹਰਮਨ-- ਲੈ ਮੰਮੀ ਚਾਹ ਪੀ ਲਾ
ਰੂਪ-- ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਉਠਾ ਦੇਣਾ ਸੀ ਮੈਂ ਬਣਾ ਲਾਉਂਦੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ ਮੈਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਦਿੰਦੇ
ਰੂਪ-- ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਤੂੰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਤੂੰ ਕੰਮ ਹੀ ਕਰਨਾ ਆ ਫਿਰ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਬਹਿਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣਾ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ
ਰੂਪ-- ਇਹ ਤਾਂ ਸਮਾਜ ਦੀ ਪੁੱਤ ਰੀਤ ਆ
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਨੰਗੀਆਂ ਬੈਠੀਆਂ ਹੀ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ
ਹਰਮਨ-- ਚੱਲ ਮੰਮੀ ਆਪਾਂ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਾਂ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹਾਉਣਾ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਨਹਾਉਂਦੇ ਸੀ ਹੁਣ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਰੂਪ-- ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਤੂੰ ਨਹਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਤੂੰ ਪਤਾ ਕਿੰਨੇ ਡ੍ਰਾਮਾ ਕਰਦੀ ਸੀ ਸਾਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨੰਗੀ ਹੀ ਭੱਜੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਵੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨੰਗੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਦਾ ਗੋਰੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ
ਰੂਪ-- ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੱਲੀ ਪੈਂਟ ਲਾਹ ਕੇ ਹੀ ਰੱਖਦੀ ਆ ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਅੱਜ ਤੋਂ ਮੈਂ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਹੀ ਰਹਾਂਗੀ ਬਚਪਨ ਵਾਂਗ
ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਜੀ ਕਰੇਗਾ ਨੰਗੀ ਕਰ ਲਵਾਂ ਕਰਾਂਗੀ
ਰੂਪ-- ਅੱਜ ਜੋ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਦਿੱਤਾ ਆ ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰਾਂਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਮੇਰਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੇ ਰਹੋ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਮਜ਼ਾ ਕਰਾਂਵਾਗੀ
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਰਮਨ ਰੂਪ ਨੂੰ ਬੈਠਾਂ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਝੂੰਆਂ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੇ trimmer ਨਾਲ ਸਾਫ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਪਿੱਛੋਂ ਰੇਜ਼ਰ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਫਿਰ ਰੂਪ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਿਮਕਦੀ ਹੋਈ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਵੇਖੋ ਤੁਹਾਡੀ ਫੁੱਦੀ ਕਿਵੇਂ ਚਮਕਦੀ ਪਈ ਆ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵੀ ਵਾਲ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰਸ ਚੱਖਣਾ ਆ
ਫਿਰ ਹਰਮਨ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਰੂਪ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਹਰਮਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਈ ਤੇ ਰੂਪ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
if you forget me
ਰੂਪ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਸਵਰਗਾਂ ਦੇ ਝੂਟੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗੀ
ਰੂਪ-- ਚੱਟ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹਾਏ ਮਰ ਗਈ ਰੱਬਾ ਤੂੰ ਤਾਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਅੱਜ ਤਾਂ
ਹਰਮਨ ਵੀ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਲਾਹ ਰਹੀ ਸੀ ਆਖਿਰਕਾਰ ਹਰਮਨ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਰੰਗ ਲਿਆਈ ਤੇ ਰੂਪ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਰੂਪ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰਸ ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ ਪੀਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਵੀ ਭਿੱਜ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਛੁੱਟਣ ਸਮੇਂ ਰੂਪ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ
ਹਰਮਨ ਦਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਅੱਜ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਰੂਪ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਨਵਾਂ ਪੰਨਾ ਥੱਲਿਆਂ ਗਿਆ ਜੋ ਕਦੋਂ ਦੀ ਕਾਮ ਉਤੇਜਨਾ ਕੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਕਾਮ ਦੇ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਬੜੀ ਕਾਮੁਕ ਔਰਤ ਸੀ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਦਾ ਕਈਆਂ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲ ਜਿਸਮਾਨੀ ਸੰਬੰਧ ਰਹਿ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਪਰ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਬਗ਼ੈਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਸਰੀਰਕ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਬੱਲੀ ਹੀ ਉਸ ਦੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਨਵੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਰੂਪ ਨੂੰ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੇ ਬੜਾ ਤੰਗ ਕੀਤਾ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਬਰ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਫਿਰ ਤੋਂ ਹਰਮਨ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਜਗਾ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਰੁਕਣ ਵਾਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਜਣੀਆਂ ਫੁਆਰੇ ਥੱਲੇ ਨਹਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਦੋਵੇਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੰਮੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਰੂਪ ਹਰਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੋਈ ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ
ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਚੁੰਮਣ ਗਹਿਰਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ ਦੋਵੇਂ ਪੱਬਾਂ ਭਾਰ ਹੋ ਕੇ ਫੁਆਰੇ ਦੇ ਪਾਣੀ ਹੇਠ ਕਾਮ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਖਾਣ ਲੱਗੀਆਂ ਪਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਿਸਮਾਂ ਤੇ ਮੋਤੀਆਂ ਵਾਂਗ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਫਿਰ ਰੂਪ ਨੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਚਿੱਤੜ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਖੜੀ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਦੂਹਰੀ ਤੀਸਰੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ
ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਰੂਪ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਹਰਮਨ ਦੀ ਪਿੱਠ ਨਾਲ ਰਗੜ ਰਹੇ ਸਨ ਜੋ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ ਫੁਆਰੇ ਦਾ ਡੰਡਾ ਪਾਣੀ ਦੋਵੇਂ ਦੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਾਕਾਮਯਾਬ ਜਿਹਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਹਾਏ ਮੰਮੀ ਮਰ ਗਈ ਮੈਂ ਇੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਜਿੰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕਾਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆ ਰਿਹਾ ਆ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੀ ਅੱਜ ਚਿਰਾਂ ਦੀ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ਵਾਸਨਾ ਜਗਾ ਦਿੱਤੀ ਆ ਹੁਣ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਵੇਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭੜਕਾ ਕੇ ਰੱਖੋਗੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਜ਼ਾ ਆਵੇਗਾ
ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਹਰਮਨ ਤੋ ਵੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ
ਰੂਪ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਥ ਰਸ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਮਲ ਲਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਨੰਗੀਆਂ ਹੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈਆ ਹਰਮਨ ਨੇ ਨਾ ਆਪ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦਿੱਤੇ ਵੇਸੇ ਵੀ ਘਰੇਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਸਮੇਂ ਘਰ ਆਉਣਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਦਿਨ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਨੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਨਿਬੇੜਿਆ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਈਆ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹਰਮਨ ਕਾਲਜ਼ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਮੰਮੀ ਕੋਲ ਆ ਗਈ ਉਹ ਰਾਤ ਵਾਂਗ ਹੁਣ ਵੀ ਨੰਗੀ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਹਰਮਨ ਕੋਲ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਮੋਟੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੂੰ ਢਿੱਡ ਰੂੰ ਵਾਂਗ ਮੁਲਾਇਮ ਜਿਹਾ ਲੱਗਾ
ਰੂਪ-- ਇਹ ਵੀ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਵਧ ਗਿਆ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਨਹੀਂ ਮੰਮੀ ਸਗੋਂ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਆ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਆ ਜਿਵੇਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਜਵਾਕ ਪਲ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ ਹੁਣ ਮੈਂ ਇਸ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਜਵਾਕ ਜੰਮਣਾ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਅਜੇ ਤੁਹਾਡੀ ਉਮਰ ਹੀ ਕੀ ਹੋਈ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡਿਆ ਹੋਇਆ ਆ
ਰੂਪ ਆਪਣੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇ ਗੋਰੇ ਨੂੰ ਜੰਮ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਵਾਕ ਜੰਮਣਾ ਦੀ ਤੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਬੀਜ਼ ਸੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਸਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੁਆਰੀ ਵੀ ਮਾਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਰੂਪ-- ਕਿਉਂ ਗੋਰਾ ਨਹੀਂ ਹੇਗਾ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਅੱਜ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੰਗ ਜਿਹੀ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾਈ ਹੋਈ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਬਾਹਾਂ ਤੋਂ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੇ ਝਲਕ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕੱਛੀ ਤੋਂ ਤੰਗ ਜੀਨ ਪਾਈ ਜੋ ਕਿ ਫਟੀ ਹੋਈ ਜੀਨ ਸੀ
ਤੇ ਅੱਜ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਰੱਖੇ ਸਨ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਤਾਂ ਉਹ ਗੁੱਤ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਵੇਸੇ ਅੱਜ ਉਹ ਕਿਸੇ ਹੀਰੋਇਨ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਪਈ ਸੀ ਫਿਰ ਰੂਪ ਉਸ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਕੀ ਵੇਖਦੇ ਪਏ ਹੋ ਮੰਮੀ
ਰੂਪ-- ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਧੀ ਅਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਹੂਰ ਪਰੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਆ ਲੈ ਇੱਕ ਫੋਟੋ ਤਾਂ ਖਿੱਚ ਲੈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੇ ਗੱਲ਼ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਸੈਲਫੀ ਲੈਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਸੀਨ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਦਿਲਕਸ਼ ਬਣ ਗਿਆ ਦੋਵੇਂ ਅੱਤ ਦੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਇੱਕ ਨੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਇੱਕ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਸੀ ਫਿਰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਤੇ ਸਕੂਟਰੀ ਲੈ ਕੇ ਕਾਲਜ਼ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ ਰੂਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲਏ ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਘਰੇਂ ਨਾ ਆ ਜਾਵੇ ਵੇਸੇ ਵੀ ਦਿਨ ਸਮੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਜਨਾਨੀ ਮਿਲਣ ਵਾਸਤੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਅਮਨ ਤੇ ਸਿਮਰ ਵੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਕਾਲਜ਼ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈਆਂ ਅੱਜ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਕੋਈ ਸਕੀਮ ਬਣਾਈ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਨਾ ਸੀ ਕਾਲਜ਼ ਨੂੰ ਜਾਂਦਿਆਂ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਨੱਥੂ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਦੂਰੀ ਬਣਾ ਕੇ ਤੁਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਨੇ ਹੋਵੇ ਉਸ ਨੇ ਫ਼ੋਨ ਕਰਕੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਤੁਰਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਬੱਸ ਅੱਡੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਅੱਡੇ ਤੇ ਕੋਈ ਸਵਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਅਜੇ ਤਾਂ ਬੱਸ ਆਉਣ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਲੱਗੇਗਾ ਮੈਂ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਤੈਨੂੰ ਇੱਥੇ ਅੱਡੇ ਤੇ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਆ ਘਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ
ਸਿਮਰ-- ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਪੱਕਾ ਸਮਾਂ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਵਕਤ ਵੀ ਆ ਸਕਦਾ ਆ
ਅਮਨ-- ਚੱਲ ਛੇਤੀ ਕਰੀਂ ਕਿਤੇ ਬੱਸ ਨਾ ਲੰਘ ਜਾਵੇ
ਸਿਮਰ ਅੱਡੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਉਜਾੜ ਜਿਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਉਸ ਦੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸੰਗੀਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਨੱਥੂ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਲਾਹ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲੱਗਾ ਉਸ ਪਿਸ਼ਾਬ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮਲਣ ਲੱਗਾ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਨੱਥੂ ਨੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੇ ਹੋਏ ਹੱਥ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਮਲ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਲਿਆ
ਸਿਮਰ-- ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ੈਤਾਨੀਆਂ ਹੀ ਸੁੱਝਦੀਆ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ
ਨੱਥੂ-- ਮੈਂ ਵੀ ਕੀ ਕਰਾਂ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਆ
ਦੋਵੇਂ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ
ਸਿਮਰ-- ਚਲੋਂ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਜਾਣ ਦਿਓ ਬੱਸ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਆ
ਨੱਥੂ-- ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਖ਼ੜੇ ਲੰਨ ਦਾ ਕੀ ਕਰਾਂ ਇਹ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਕੇ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤ ਹੁੰਦਾ ਆ ਨਾਲੇ ਤੇਰੀ ਬੱਸ ਅੱਜ ਲੇਟ ਆਵੇਗੀ ਉਹ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਗਈ ਆ ਸ਼ਾਇਦ ਦੂਜੀ ਆਵੇ
ਸਿਮਰ-- ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਾ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਲੱਭ ਹੀ ਲੈਂਦੇ ਹੋ
ਨੱਥੂ-- ਚੱਲ ਹੁਣ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਜਾ
ਸਿਮਰ-- ਮੇਰੀ ਸਲਵਾਰ ਲਿੱਬੜ ਜਾਵੇਗੀ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ
ਨੱਥੂ-- ਚੱਲ ਲਾਹ ਲਾ ਫਿਰ
ਸਿਮਰ-- ਜੇ ਕੋਈ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ
ਨੱਥੂ-- ਲੱਗਦਾ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸਭ ਵਿਖਾਵਾ ਆ ਵਿਆਹ ਫਿਰ ਕਿੱਥੋਂ ਕਰਾਂ ਲਵੇਗੀ ਸਭ ਤੇਰੇ ਝੂਠੇ ਵਾਅਦੇ ਨੇ
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਨੱਥੂ ਉੱਠ ਕੇ ਉੱਥੋਂ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਸਿਮਰ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਹੌਂਲ ਪੈਣ ਲੱਗੇ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਦੀ ਕੋਈ ਕੀਮਤੀ ਚੀਜ਼ ਉਸ ਤੋਂ ਖੁੱਸ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਖ਼ਸਮ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਉਹ ਫਟਾਫਟ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਨਿੰਮ ਉੱਤੇ ਟੰਗ ਦਿੱਤਾ
ਸਿਮਰ-- ਇਹ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਬ੍ਰਰਾ ਪਾਉਣਾ ਵੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਿਲਦੂ ਫਸਾਈ ਰੱਖਦੀ ਆ ਜੇ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਨੰਗੀ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਾਂਗੀ ਜਦ ਤੱਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਸਿਮਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਲਾਹ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਵਾਲ਼ੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਲੱਗੇ ਕਲਿੱਪ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਹੀ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਪਈ
ਨੱਥੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਂਹ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਰੋਕਿਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਸਿਮਰ ਰੋਣ ਲੱਗੀ
ਸਿਮਰ-- ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਕਦੇ ਸ਼ੱਕ ਨਾ ਕਰਨਾ
ਨੱਥੂ-- ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਮੇਰੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਜਵਾਕਾਂ ਦੀ ਮੰਮੀ
ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਨੂੰ ਹਾਸਾ ਆ ਗਿਆ
ਸਿਮਰ-- ਹੁਣ ਛੇਤੀ ਕਰੋ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਫਿਰ ਨੰਗੀ ਨੇ ਹੀ ਤੁਰ ਪੈਣਾ ਆ ਫਿਰ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਉਲਾਂਭਾ ਨਾ ਦੇਣਾ
ਫਿਰ ਨੱਥੂ ਨੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਦਰੱਖਤ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ
ਸਿਮਰ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਗੇਂਦ ਵਾਂਗ ਉੱਛਲ ਰਹੇ ਸਨ ਉਹ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇੰਝ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇੱਕ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਵੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਵੇਖ ਨਾ ਲਵੇ ਤੇ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਵੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਨੱਥੂ ਵੀ ਪੂਰੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਕਾਮ ਕਰਨਾ ਕੋਈ ਪੰਗਾ ਵੀ ਪਾ ਸਕਦਾ ਆ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਛੇਤੀ ਤੋਂ ਛੇਤੀ ਛੁੱਟਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਗੱਲ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਕਿਤੇ ਭੱਜ ਚੱਲੀ ਆ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਤਲੱਸੀ ਕਰਾਂ ਛੱਡੀ ਆ
ਨੱਥੂ-- ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਕੋਈ ਪੰਗਾ ਹੀ ਪੈਣਾ ਆ ਫਿਰ
ਸਿਮਰ-- ਆਉਂਦਾ ਆ ਤਾਂ ਆ ਜਾਵੇ ਜੱਟੀ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਾਮ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਕਿਸੇ ਓਪਰੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ
ਨੱਥੂ-- ਤੇਰੀਆਂ ਇੰਨਾਂ ਅਦਾਵਾਂ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮੁਰੀਦ ਆ
ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਲੰਨ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਭਰਣ ਲੱਗਾ ਵੀਰਜ਼ ਦੀ ਗਰਮੀ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਵੀ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਨੱਥੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਨਾ ਕੱਢਿਆ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸੁੰਗੜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਾ ਆ ਗਿਆ ਸਿਮਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਬੁਲਬੁਲਿਆਂ ਵਾਂਗ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗਾ
ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਪਾਈ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾ ਲਈ ਉਹ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਕਲਿੱਪ ਲਗਾਇਆ ਕਮੀਜ਼ ਤੰਗ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗਾ ਮੰਮੇ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲਮਕੇ ਹੋਏ ਸਨ ਬਿਨਾਂ ਬ੍ਰਰਾ ਤੋਂ ਇਹ ਉੱਤੋਂ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਸਿਮਰ ਦੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਵਿੱਚ
ਨੱਥੂ-- ਆਹ ਕਲਿੱਪ ਤਾਂ ਲਾ ਲੈ ਡੋਡੀਆਂ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਦਿੱਸਦੀਆਂ ਪਈਆਂ ਨੇ
ਸਿਮਰ-- ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਕਿ ਨੱਥੂ ਦੀ ਰੰਨ ਕਿੰਨੀ ਘੈਂਟ ਆ
ਫਿਰ ਸਿਮਰ ਉੱਥੋਂ ਅੱਡੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਡਿੱਗਣ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਵੀ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਦਾ ਜੀ ਕਰਦਾ ਆ ਫ਼ੜ ਲਵੇਂ
ਅਮਨ-- ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਤੇ ਲੱਗਦਾ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਹੀ ਕਰਨ ਗਈ ਸੀ
ਅਮਨ-- ਨੀ ਹੋਰ ਕੀ
ਸਿਮਰ-- ਆਪਣੇ ਯਾਰ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ
ਅਮਨ ਨੇ ਸਿਮਰ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗਾ ਗੌਂ ਨਾਲ ਵੇਖਣ ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਬ੍ਰਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾਈ
ਅਮਨ-- ਨੀ ਤੂੰ ਅੱਜ ਬ੍ਰਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਦਿੱਸਦੀਆਂ ਪਈਆਂ ਨੇ
ਸਿਮਰ-- ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲੇ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ
ਅਮਨ-- ਇੱਕ ਤੂੰ ਇੰਨੇ ਵੱਡੇ ਕਰ ਲਏ ਆ ਤੇ ਦੂਜਾ ਤੇਰਾ ਢਿੱਡ ਤੇਰਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਵੱਧ ਗਿਆ ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਸੂਟ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਹੀ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਆ ਵੇਖ ਕਿਵੇਂ ਫ਼ਸੇ ਪਏ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਨਾ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਸੜਦੀ ਆ ਜੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਵੀ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਬਣਦੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ਨਾਲੇ ਮੇਰੇ ਮੰਮੇ ਅਜੇ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਵੱਡੇ ਹੋਏ
ਅਮਨ-- ਨਾ ਹੋਰ ਤੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੱਕ ਲਾਉਂਣੇ ਆ ਵੇਖ ਕਿਵੇਂ ਲਮਕਣ ਲੱਗੇ ਆ
ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਬੱਸ ਆ ਗਈ ਇੱਕ ਬੱਸ ਨਾ ਆਉਣ ਕਰਕੇ ਇਹ ਬੱਸ ਖਚਾਖਚ ਭਰੀ ਪਈ ਸੀ ਜਿਸ ਬੱਸ ਤੇ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ ਉਸ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਹੀ ਸਵਾਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ ਉਹ ਅਣਮੰਨੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹ ਗਈਆਂ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਉਹ ਵਿੱਚ ਖੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਫ਼ਸੇ ਪਏ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਅਮਨ ਖੜੀ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਾਲਜ਼ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਖੜੇ ਸਨ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਕਾਲਜ਼ ਦੇ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹੋਰ ਕਾਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੜਦੇ ਸਨ ਬੱਸ ਤੁਰ ਪਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦਾ ਰਸਤਾ ਸੀ ਕਾਲਜ਼ ਦਾ ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕਈ ਘੰਟਿਆਂ ਦਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਜੋ ਮੁੰਡਾ ਅਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਖੜਾਂ ਸੀ ਉਹ ਪੂਰਾ ਚਿਪਕਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ਅੱਤ ਦੀ ਰੰਨ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੈਂਟ ਵਿੱਚ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤਾਂ ਉਹ ਇੰਝ ਹੀ ਖੜ੍ਹਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਜਦੋਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਣ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਜਿੰਪ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਡਰਵੇਅਰ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਅਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖੜੀ ਰਹੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕੁਝ ਨਾ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਹੌਂਸਲਾ ਵਧ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਦਾ ਪੱਲਾ ਪਾਸੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਦੀ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਿਸਕੀ ਨਿਕਲ ਚੱਲੀ ਸੀ ਸੋ ਉਸ ਨੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰੋਕ ਲਈ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਥੱਲੇ ਅਮਨ ਨੇ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇ ਨੰਗੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਏ ਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਕੇ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਢਿੱਡ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਸਗੋਂ ਮਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਦੂਹਰੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਲੱਗਾ ਜਦੋਂ ਅਮਨ ਬਾਹਰ ਹੀ ਲਮਕਾ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਹ ਅੰਦਰ ਨਾ ਗਿਆ ਉਸ ਨੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਫ਼ੜ ਲਿਆ ਤਾਂ ਅਮਨ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਉਸ ਦੇ ਕੰਨ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਮੁੰਡਾ-- ਤੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਅਮਨ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੜ ਗਏ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਅਮਨ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸ ਨਾਲ ਚਿਪਕ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲੱਗਣ ਲੱਗੇ ਫਿਰ ਪਿਛਲੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾ ਕੇ ਨੰਗੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆਂ ਅਮਨ ਨੇ ਇੱਕ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਫ਼ੜ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਤੇ ਦੂਜਾ ਮੁੰਡਾ ਪਿੱਛੋਂ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਹੇਠਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਆਪਣੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਰੋਕ ਰਹੀ ਸੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਆਖਿਰਕਾਰ ਉਸ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਕੰਬਣ ਲੱਗੀਆਂ ਤੇ ਉਸ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲੱਗੀ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਰਸ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਉਸ ਦੇ ਲੰਨ ਨੇ ਹਥਿਆਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਹ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ ਵੀਰਜ਼ ਨਾਲ ਅਮਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਕੁਝ ਕੁ ਢਿੱਡ ਵੀ ਲਿੱਬੜ ਗਿਆ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਆਪਣੀ ਪੈਂਟ ਵਿੱਚ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਅਮਨ ਉਸੇ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸੀ ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕਨੈਕਟਰ ਟਿੱਕਟ ਕੱਟਣ ਲਈ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਅਮਨ ਆਪਣੀ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਡਰਨ ਲੱਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਸ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਸੀ ਤੇ ਦੇ ਉਹ ਵਿੱਚੋਂ ਪੈਸੇ ਕੱਢਣ ਲੱਗਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਵਾਲਾ ਹੱਥ ਵੀ ਛੱਡਣਾ ਪੈਣਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਸੀ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਹਾਲਤ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਟਿਕਟ ਕਟਾ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਉਹ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੇ ਅਮਨ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਪਰਸ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਫ਼ੜਾ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਲਿਆ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਗਿੱਲਾ ਕਰਨ ਲੱਗੀਆਂ ਪਰ ਇਹ ਚੀਜ਼ ਤਾਂ ਅਮਨ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸਿਮਰ ਦੇ ਪਿੱਛਲੇ ਪਾਸੇ ਇੱਕ 70 ਕੁ ਸਾਲ ਦਾ ਬੁੱਢਾ ਖੜਾ ਸੀ ਉਹ ਕਦੇ ਸਿਮਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਵੇਖ ਕੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਸਿਮਰ ਵੀ ਖੜ ਕੇ ਮਜ਼ਾ ਲੈਂਦੀ ਰਹੀ ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਅੱਡਾ ਆ ਗਿਆ ਸਵਾਰੀਆਂ ਉਤਰਣ ਲੱਗੀਆਂ ਬੁੱਢਾ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਜੇ ਹੋਰ ਮਜ਼ੇ ਕਰਨੇ ਆ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੱਲ
ਸਿਮਰ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਬੱਸ ਸਹਿਮਤੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਉਸ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਬੁੱਢੇ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਬੁੱਢਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਮਨ ਨੂੰ ਫ਼ੜਾ ਕੇ ਬੋਲੀ
ਸਿਮਰ-- ਮੈਂ ਅੱਜ ਕਾਲਜ਼ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਮੇਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲੈ ਜਾ ਕਾਲਜ਼ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦਿਆਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿੰਡ ਚਲੀ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਜਾਣਾ ਕਿੱਥੇ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਗਸ਼ਤੀਆ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਉਹ ਕਰਨ ਚੱਲੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਛੇਤੀ ਦੱਸ
ਅਮਨ-- ਮੈਂ ਵੀ ਅੱਜ ਕਿਤੇ ਜਾਣਾ ਆ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਵਾਂਗੀ ਤੂੰ ਘਰੇਂ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਦੇਵੀਂ
ਸਿਮਰ-- ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ
ਫਿਰ ਸਿਮਰ ਉਸ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਉੱਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਜੂਸ ਪੀਣ ਲੱਗੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਇੱਕ ਬੁੱਢਾ ਕਿਵੇਂ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਲਈ ਫਿਰਦਾ ਆ ਕਿਉਂਕਿ ਬੁੱਢਾ ਚੌਧਰੀ ਸੀ ਤੇ ਸਿਮਰ ਇੱਕ ਜੱਟੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਹੋਣਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ ਸੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਟਪਟਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਸਗੋਂ ਬੁੱਢੇ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਢਾ ਕਾਫ਼ੀ ਹਰਫਨਮੌਲਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਿਮਰ ਉਸ ਨਾਲ ਛੇਤੀ ਹੀ ਘੁਲ ਮਿਲ ਗਈ ਫਿਰ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਨਿਆਰੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਲੈਣ ਗਿਆ ਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਝਾਂਜਰਾਂ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਲੱਕ ਤੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਸੋਨੇ ਦੀ ਚੈਨ ਦੀ ਵੀ ਸਾਈ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਦੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੂੰ ਲੈ ਜਾਵੀਂ ਸੁਨਿਆਰੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਬੁੱਢਾ ਰੰਨਾਂ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਆ ਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਪੈਸੇ ਦੀ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਬੱਸ ਉਂਝ ਹੀ ਸਾਦਾ ਜਿਹਾ ਬਣ ਕਿ ਬੱਸ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਆ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਰੰਨ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਸਬੱਬ ਨੂੰ ਅੱਜ ਸਿਮਰ ਮਿਲ ਗਈ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਪਏ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ ਸੋ ਬੰਦ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਖ਼ਰਾਬ ਜਿਹੀ ਗੱਡੀ ਖੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਹਾਦਸੇ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਇਸ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਹੋਰ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਤੇ ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਬਿਲਕੁਲ ਸੁਮਸਾਨ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਬਾਪੂ ਇਹ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਲੈਣ ਆਇਆ ਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਡਰ ਨਾ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ
ਸਿਮਰ-- ਲੱਗਦਾ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਿੱਥੇ ਕਈ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਹੁਣ ਤਾਂ ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲੀ ਆ ਅੱਜ ਉਹ ਵੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ
ਸਿਮਰ ਉਸ ਦੇ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਬਾਹਾਂ ਪਾ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ ਬੂੱਢੇ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਸਨ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸੇਫ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਰੰਗ ਵੀ ਸਾਂਵਲਾ ਜਿਹਾ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੀ ਖ਼ਾਸ ਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਤੇਰੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕੀ ਕਰਾਂ ਸੋਹਣੀਏਂ ਤੇਰੀਆਂ ਮਿਰਗਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਚੰਨ ਵਰਗਾ ਚਿਹਰਾ ਆ ਬੁੱਲ ਤੇਰੇ ਜਿਵੇਂ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਫੁੱਲ ਹੋਣ ਤੇਰੇ ਪਹਾੜ ਵਰਗੇ ਮੰਮੇ ਆ ਜਿਵੇਂ ਕਮੀਜ਼ ਪਾੜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੋਣ ਤੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਸੁੱਥਣ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਲਾਈ ਫਿਰਦੇ ਆ
ਸਿਮਰ ਆਪਣੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕਾਲੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਕੇ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਹਿਦ ਚੱਟ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ ਉਹ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗਾ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਬੀੜੀ ਦੀ ਬਦਬੂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਸਿਮਰ ਤਾਂ ਹਵਸ ਵਿੱਚ ਅੰਨ੍ਹੀ ਹੋਈ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਢਾ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਨੇਫੇ ਨੂੰ ਖੁੱਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸਲਵਾਰ ਸਿਮਰ ਨੇ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਲਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਚੁੰਮਣ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਬੁੱਢਾ ਉਸ ਦੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਸਿਮਰ ਮਜ਼ਾ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜ ਗਈ ਫਿਰ ਬੁੱਢੇ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਕੱਢ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਜਿਵੇਂ ਸਿਮਰ ਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਪਾਉਣੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਸਿਮਰ ਨੇ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਕਿਹਾ ਉਹ ਤਾਂ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਝੂਮ ਰਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਝੁਕਾ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲੱਗਾ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਵੇਖਦੇ ਪਏ ਹੋ
ਬੁੱਢਾ-- ਮੈਂ ਇੰਨੇਂ ਸੋਹਣੇ ਤੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖੇ
ਫਿਰ ਉਸ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਤੇ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ
ਕਦੇ ਉਹ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਦੰਦੀਂ ਵੱਢ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਸਿਮਰ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਸਿਮਰ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਦਾ ਪੱਲਾ ਵਾਰ ਵਾਰ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਣ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਬੜਾ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਖਿੱਝ ਗਈ ਤੇ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਲਾਉਂਣ ਲੱਗੀ ਕਮੀਜ਼ ਤੰਗ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਲੱਥ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਢੇ ਨੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸਿਮਰ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਬਾਹਰ ਇੰਝ ਪਏ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਲਾਵਾਰਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਛੱਡ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਸਿਮਰ ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਖੜੀ ਸੀ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰਮ ਦੇ
ਬੁੱਢਾ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਵੇਖਣ ਲੱਗਾ ਜੋ ਕਿ ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਲਮਕਦੇ ਬੜੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਕਾਲੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਬਚਾ ਰਹੀਆਂ ਹੋਣ
ਤੇ ਵਧੇ ਹੋਏ ਢਿੱਡ ਤੇ ਪਾਇਆ ਬੈਲੀ ਬਟਨ ਬੜਾ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਝੂੰਆਂ ਵੀ ਪੂਰੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ
ਬੁੱਢਾ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਨੂੰ ਬੱਸ ਵੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ
ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਹਾਉਕਾ ਨਿਕਲ਼ਿਆ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਹੋਇਆ ਬਾਪੂ
ਬੁੱਢਾ-- ਮੇਰੀ ਇੰਨੀਂ ਉਮਰ ਹੋ ਗਈ ਪਰ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਪਰੀਆਂ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵੇਖੀਂ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਬੱਸ ਵੇਖਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਆ ਜਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ
ਬੁੱਢਾ-- ਰੁਕ ਜਾ ਤੈਨੂੰ ਨਿਹਾਰ ਤਾਂ ਲਵਾਂ
ਸਿਮਰ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ ਉਕਸਾਉਣ ਲੱਗੀ
ਚਾਹ ਬਣਾ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਉਠਾਇਆ
ਹਰਮਨ-- ਲੈ ਮੰਮੀ ਚਾਹ ਪੀ ਲਾ
ਰੂਪ-- ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਉਠਾ ਦੇਣਾ ਸੀ ਮੈਂ ਬਣਾ ਲਾਉਂਦੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ ਮੈਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਦਿੰਦੇ
ਰੂਪ-- ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਤੂੰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਤੂੰ ਕੰਮ ਹੀ ਕਰਨਾ ਆ ਫਿਰ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਬਹਿਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣਾ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ
ਰੂਪ-- ਇਹ ਤਾਂ ਸਮਾਜ ਦੀ ਪੁੱਤ ਰੀਤ ਆ
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਨੰਗੀਆਂ ਬੈਠੀਆਂ ਹੀ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ
ਹਰਮਨ-- ਚੱਲ ਮੰਮੀ ਆਪਾਂ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਾਂ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹਾਉਣਾ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਨਹਾਉਂਦੇ ਸੀ ਹੁਣ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਰੂਪ-- ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਤੂੰ ਨਹਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਤੂੰ ਪਤਾ ਕਿੰਨੇ ਡ੍ਰਾਮਾ ਕਰਦੀ ਸੀ ਸਾਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨੰਗੀ ਹੀ ਭੱਜੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਵੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨੰਗੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਦਾ ਗੋਰੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ
ਰੂਪ-- ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੱਲੀ ਪੈਂਟ ਲਾਹ ਕੇ ਹੀ ਰੱਖਦੀ ਆ ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਅੱਜ ਤੋਂ ਮੈਂ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਹੀ ਰਹਾਂਗੀ ਬਚਪਨ ਵਾਂਗ
ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਜੀ ਕਰੇਗਾ ਨੰਗੀ ਕਰ ਲਵਾਂ ਕਰਾਂਗੀ
ਰੂਪ-- ਅੱਜ ਜੋ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਦਿੱਤਾ ਆ ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰਾਂਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਮੇਰਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੇ ਰਹੋ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਮਜ਼ਾ ਕਰਾਂਵਾਗੀ
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਰਮਨ ਰੂਪ ਨੂੰ ਬੈਠਾਂ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਝੂੰਆਂ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੇ trimmer ਨਾਲ ਸਾਫ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਪਿੱਛੋਂ ਰੇਜ਼ਰ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਫਿਰ ਰੂਪ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਿਮਕਦੀ ਹੋਈ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਵੇਖੋ ਤੁਹਾਡੀ ਫੁੱਦੀ ਕਿਵੇਂ ਚਮਕਦੀ ਪਈ ਆ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵੀ ਵਾਲ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰਸ ਚੱਖਣਾ ਆ
ਫਿਰ ਹਰਮਨ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਰੂਪ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਹਰਮਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਈ ਤੇ ਰੂਪ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
if you forget me
ਰੂਪ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਸਵਰਗਾਂ ਦੇ ਝੂਟੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗੀ
ਰੂਪ-- ਚੱਟ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹਾਏ ਮਰ ਗਈ ਰੱਬਾ ਤੂੰ ਤਾਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਅੱਜ ਤਾਂ
ਹਰਮਨ ਵੀ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਲਾਹ ਰਹੀ ਸੀ ਆਖਿਰਕਾਰ ਹਰਮਨ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਰੰਗ ਲਿਆਈ ਤੇ ਰੂਪ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਰੂਪ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰਸ ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ ਪੀਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਵੀ ਭਿੱਜ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਛੁੱਟਣ ਸਮੇਂ ਰੂਪ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ
ਹਰਮਨ ਦਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਅੱਜ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਰੂਪ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਨਵਾਂ ਪੰਨਾ ਥੱਲਿਆਂ ਗਿਆ ਜੋ ਕਦੋਂ ਦੀ ਕਾਮ ਉਤੇਜਨਾ ਕੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਕਾਮ ਦੇ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਬੜੀ ਕਾਮੁਕ ਔਰਤ ਸੀ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਦਾ ਕਈਆਂ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲ ਜਿਸਮਾਨੀ ਸੰਬੰਧ ਰਹਿ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਪਰ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਬਗ਼ੈਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਸਰੀਰਕ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਬੱਲੀ ਹੀ ਉਸ ਦੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਨਵੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਰੂਪ ਨੂੰ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੇ ਬੜਾ ਤੰਗ ਕੀਤਾ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਬਰ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਫਿਰ ਤੋਂ ਹਰਮਨ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਜਗਾ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਰੁਕਣ ਵਾਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਜਣੀਆਂ ਫੁਆਰੇ ਥੱਲੇ ਨਹਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਦੋਵੇਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੰਮੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਰੂਪ ਹਰਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੋਈ ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ
ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਚੁੰਮਣ ਗਹਿਰਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ ਦੋਵੇਂ ਪੱਬਾਂ ਭਾਰ ਹੋ ਕੇ ਫੁਆਰੇ ਦੇ ਪਾਣੀ ਹੇਠ ਕਾਮ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਖਾਣ ਲੱਗੀਆਂ ਪਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਿਸਮਾਂ ਤੇ ਮੋਤੀਆਂ ਵਾਂਗ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਫਿਰ ਰੂਪ ਨੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਚਿੱਤੜ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਖੜੀ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਦੂਹਰੀ ਤੀਸਰੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ
ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਰੂਪ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਹਰਮਨ ਦੀ ਪਿੱਠ ਨਾਲ ਰਗੜ ਰਹੇ ਸਨ ਜੋ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ ਫੁਆਰੇ ਦਾ ਡੰਡਾ ਪਾਣੀ ਦੋਵੇਂ ਦੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਾਕਾਮਯਾਬ ਜਿਹਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਹਾਏ ਮੰਮੀ ਮਰ ਗਈ ਮੈਂ ਇੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਜਿੰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕਾਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆ ਰਿਹਾ ਆ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੀ ਅੱਜ ਚਿਰਾਂ ਦੀ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ਵਾਸਨਾ ਜਗਾ ਦਿੱਤੀ ਆ ਹੁਣ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਵੇਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭੜਕਾ ਕੇ ਰੱਖੋਗੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਜ਼ਾ ਆਵੇਗਾ
ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਹਰਮਨ ਤੋ ਵੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ
ਰੂਪ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਥ ਰਸ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਮਲ ਲਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਨੰਗੀਆਂ ਹੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈਆ ਹਰਮਨ ਨੇ ਨਾ ਆਪ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦਿੱਤੇ ਵੇਸੇ ਵੀ ਘਰੇਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਸਮੇਂ ਘਰ ਆਉਣਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਦਿਨ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਨੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਨਿਬੇੜਿਆ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਈਆ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹਰਮਨ ਕਾਲਜ਼ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਮੰਮੀ ਕੋਲ ਆ ਗਈ ਉਹ ਰਾਤ ਵਾਂਗ ਹੁਣ ਵੀ ਨੰਗੀ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਹਰਮਨ ਕੋਲ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਮੋਟੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੂੰ ਢਿੱਡ ਰੂੰ ਵਾਂਗ ਮੁਲਾਇਮ ਜਿਹਾ ਲੱਗਾ
ਰੂਪ-- ਇਹ ਵੀ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਵਧ ਗਿਆ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਨਹੀਂ ਮੰਮੀ ਸਗੋਂ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਆ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਆ ਜਿਵੇਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਜਵਾਕ ਪਲ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ ਹੁਣ ਮੈਂ ਇਸ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਜਵਾਕ ਜੰਮਣਾ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਅਜੇ ਤੁਹਾਡੀ ਉਮਰ ਹੀ ਕੀ ਹੋਈ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡਿਆ ਹੋਇਆ ਆ
ਰੂਪ ਆਪਣੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇ ਗੋਰੇ ਨੂੰ ਜੰਮ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਵਾਕ ਜੰਮਣਾ ਦੀ ਤੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਬੀਜ਼ ਸੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਸਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੁਆਰੀ ਵੀ ਮਾਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਰੂਪ-- ਕਿਉਂ ਗੋਰਾ ਨਹੀਂ ਹੇਗਾ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਅੱਜ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੰਗ ਜਿਹੀ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾਈ ਹੋਈ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਬਾਹਾਂ ਤੋਂ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੇ ਝਲਕ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕੱਛੀ ਤੋਂ ਤੰਗ ਜੀਨ ਪਾਈ ਜੋ ਕਿ ਫਟੀ ਹੋਈ ਜੀਨ ਸੀ
ਤੇ ਅੱਜ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਰੱਖੇ ਸਨ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਤਾਂ ਉਹ ਗੁੱਤ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਵੇਸੇ ਅੱਜ ਉਹ ਕਿਸੇ ਹੀਰੋਇਨ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਪਈ ਸੀ ਫਿਰ ਰੂਪ ਉਸ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਕੀ ਵੇਖਦੇ ਪਏ ਹੋ ਮੰਮੀ
ਰੂਪ-- ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਧੀ ਅਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਹੂਰ ਪਰੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਆ ਲੈ ਇੱਕ ਫੋਟੋ ਤਾਂ ਖਿੱਚ ਲੈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੇ ਗੱਲ਼ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਸੈਲਫੀ ਲੈਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਸੀਨ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਦਿਲਕਸ਼ ਬਣ ਗਿਆ ਦੋਵੇਂ ਅੱਤ ਦੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਇੱਕ ਨੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਇੱਕ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਸੀ ਫਿਰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਤੇ ਸਕੂਟਰੀ ਲੈ ਕੇ ਕਾਲਜ਼ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ ਰੂਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲਏ ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਘਰੇਂ ਨਾ ਆ ਜਾਵੇ ਵੇਸੇ ਵੀ ਦਿਨ ਸਮੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਜਨਾਨੀ ਮਿਲਣ ਵਾਸਤੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਅਮਨ ਤੇ ਸਿਮਰ ਵੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਕਾਲਜ਼ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈਆਂ ਅੱਜ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਕੋਈ ਸਕੀਮ ਬਣਾਈ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਨਾ ਸੀ ਕਾਲਜ਼ ਨੂੰ ਜਾਂਦਿਆਂ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਨੱਥੂ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਦੂਰੀ ਬਣਾ ਕੇ ਤੁਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਨੇ ਹੋਵੇ ਉਸ ਨੇ ਫ਼ੋਨ ਕਰਕੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਤੁਰਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਬੱਸ ਅੱਡੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਅੱਡੇ ਤੇ ਕੋਈ ਸਵਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਅਜੇ ਤਾਂ ਬੱਸ ਆਉਣ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਲੱਗੇਗਾ ਮੈਂ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਤੈਨੂੰ ਇੱਥੇ ਅੱਡੇ ਤੇ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਆ ਘਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ
ਸਿਮਰ-- ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਪੱਕਾ ਸਮਾਂ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਵਕਤ ਵੀ ਆ ਸਕਦਾ ਆ
ਅਮਨ-- ਚੱਲ ਛੇਤੀ ਕਰੀਂ ਕਿਤੇ ਬੱਸ ਨਾ ਲੰਘ ਜਾਵੇ
ਸਿਮਰ ਅੱਡੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਉਜਾੜ ਜਿਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਉਸ ਦੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸੰਗੀਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਨੱਥੂ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਲਾਹ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲੱਗਾ ਉਸ ਪਿਸ਼ਾਬ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮਲਣ ਲੱਗਾ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਨੱਥੂ ਨੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੇ ਹੋਏ ਹੱਥ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਮਲ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਲਿਆ
ਸਿਮਰ-- ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ੈਤਾਨੀਆਂ ਹੀ ਸੁੱਝਦੀਆ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ
ਨੱਥੂ-- ਮੈਂ ਵੀ ਕੀ ਕਰਾਂ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਆ
ਦੋਵੇਂ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ
ਸਿਮਰ-- ਚਲੋਂ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਜਾਣ ਦਿਓ ਬੱਸ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਆ
ਨੱਥੂ-- ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਖ਼ੜੇ ਲੰਨ ਦਾ ਕੀ ਕਰਾਂ ਇਹ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਕੇ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤ ਹੁੰਦਾ ਆ ਨਾਲੇ ਤੇਰੀ ਬੱਸ ਅੱਜ ਲੇਟ ਆਵੇਗੀ ਉਹ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਗਈ ਆ ਸ਼ਾਇਦ ਦੂਜੀ ਆਵੇ
ਸਿਮਰ-- ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਾ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਲੱਭ ਹੀ ਲੈਂਦੇ ਹੋ
ਨੱਥੂ-- ਚੱਲ ਹੁਣ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਜਾ
ਸਿਮਰ-- ਮੇਰੀ ਸਲਵਾਰ ਲਿੱਬੜ ਜਾਵੇਗੀ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ
ਨੱਥੂ-- ਚੱਲ ਲਾਹ ਲਾ ਫਿਰ
ਸਿਮਰ-- ਜੇ ਕੋਈ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ
ਨੱਥੂ-- ਲੱਗਦਾ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸਭ ਵਿਖਾਵਾ ਆ ਵਿਆਹ ਫਿਰ ਕਿੱਥੋਂ ਕਰਾਂ ਲਵੇਗੀ ਸਭ ਤੇਰੇ ਝੂਠੇ ਵਾਅਦੇ ਨੇ
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਨੱਥੂ ਉੱਠ ਕੇ ਉੱਥੋਂ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਸਿਮਰ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਹੌਂਲ ਪੈਣ ਲੱਗੇ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਦੀ ਕੋਈ ਕੀਮਤੀ ਚੀਜ਼ ਉਸ ਤੋਂ ਖੁੱਸ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਖ਼ਸਮ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਉਹ ਫਟਾਫਟ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਨਿੰਮ ਉੱਤੇ ਟੰਗ ਦਿੱਤਾ
ਸਿਮਰ-- ਇਹ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਬ੍ਰਰਾ ਪਾਉਣਾ ਵੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਿਲਦੂ ਫਸਾਈ ਰੱਖਦੀ ਆ ਜੇ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਨੰਗੀ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਾਂਗੀ ਜਦ ਤੱਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਸਿਮਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਲਾਹ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਵਾਲ਼ੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਲੱਗੇ ਕਲਿੱਪ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਹੀ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਪਈ
ਨੱਥੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਂਹ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਰੋਕਿਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਸਿਮਰ ਰੋਣ ਲੱਗੀ
ਸਿਮਰ-- ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਕਦੇ ਸ਼ੱਕ ਨਾ ਕਰਨਾ
ਨੱਥੂ-- ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਮੇਰੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਜਵਾਕਾਂ ਦੀ ਮੰਮੀ
ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਨੂੰ ਹਾਸਾ ਆ ਗਿਆ
ਸਿਮਰ-- ਹੁਣ ਛੇਤੀ ਕਰੋ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਫਿਰ ਨੰਗੀ ਨੇ ਹੀ ਤੁਰ ਪੈਣਾ ਆ ਫਿਰ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਉਲਾਂਭਾ ਨਾ ਦੇਣਾ
ਫਿਰ ਨੱਥੂ ਨੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਦਰੱਖਤ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ
ਸਿਮਰ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਗੇਂਦ ਵਾਂਗ ਉੱਛਲ ਰਹੇ ਸਨ ਉਹ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇੰਝ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇੱਕ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਵੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਵੇਖ ਨਾ ਲਵੇ ਤੇ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਵੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਨੱਥੂ ਵੀ ਪੂਰੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਕਾਮ ਕਰਨਾ ਕੋਈ ਪੰਗਾ ਵੀ ਪਾ ਸਕਦਾ ਆ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਛੇਤੀ ਤੋਂ ਛੇਤੀ ਛੁੱਟਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਗੱਲ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਕਿਤੇ ਭੱਜ ਚੱਲੀ ਆ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਤਲੱਸੀ ਕਰਾਂ ਛੱਡੀ ਆ
ਨੱਥੂ-- ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਕੋਈ ਪੰਗਾ ਹੀ ਪੈਣਾ ਆ ਫਿਰ
ਸਿਮਰ-- ਆਉਂਦਾ ਆ ਤਾਂ ਆ ਜਾਵੇ ਜੱਟੀ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਾਮ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਕਿਸੇ ਓਪਰੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ
ਨੱਥੂ-- ਤੇਰੀਆਂ ਇੰਨਾਂ ਅਦਾਵਾਂ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮੁਰੀਦ ਆ
ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਲੰਨ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਭਰਣ ਲੱਗਾ ਵੀਰਜ਼ ਦੀ ਗਰਮੀ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਵੀ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਨੱਥੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਨਾ ਕੱਢਿਆ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸੁੰਗੜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਾ ਆ ਗਿਆ ਸਿਮਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਬੁਲਬੁਲਿਆਂ ਵਾਂਗ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗਾ
ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਪਾਈ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾ ਲਈ ਉਹ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਕਲਿੱਪ ਲਗਾਇਆ ਕਮੀਜ਼ ਤੰਗ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗਾ ਮੰਮੇ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲਮਕੇ ਹੋਏ ਸਨ ਬਿਨਾਂ ਬ੍ਰਰਾ ਤੋਂ ਇਹ ਉੱਤੋਂ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਸਿਮਰ ਦੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਵਿੱਚ
ਨੱਥੂ-- ਆਹ ਕਲਿੱਪ ਤਾਂ ਲਾ ਲੈ ਡੋਡੀਆਂ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਦਿੱਸਦੀਆਂ ਪਈਆਂ ਨੇ
ਸਿਮਰ-- ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਕਿ ਨੱਥੂ ਦੀ ਰੰਨ ਕਿੰਨੀ ਘੈਂਟ ਆ
ਫਿਰ ਸਿਮਰ ਉੱਥੋਂ ਅੱਡੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਡਿੱਗਣ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਵੀ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਦਾ ਜੀ ਕਰਦਾ ਆ ਫ਼ੜ ਲਵੇਂ
ਅਮਨ-- ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਤੇ ਲੱਗਦਾ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਹੀ ਕਰਨ ਗਈ ਸੀ
ਅਮਨ-- ਨੀ ਹੋਰ ਕੀ
ਸਿਮਰ-- ਆਪਣੇ ਯਾਰ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ
ਅਮਨ ਨੇ ਸਿਮਰ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗਾ ਗੌਂ ਨਾਲ ਵੇਖਣ ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਬ੍ਰਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾਈ
ਅਮਨ-- ਨੀ ਤੂੰ ਅੱਜ ਬ੍ਰਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਦਿੱਸਦੀਆਂ ਪਈਆਂ ਨੇ
ਸਿਮਰ-- ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲੇ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ
ਅਮਨ-- ਇੱਕ ਤੂੰ ਇੰਨੇ ਵੱਡੇ ਕਰ ਲਏ ਆ ਤੇ ਦੂਜਾ ਤੇਰਾ ਢਿੱਡ ਤੇਰਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਵੱਧ ਗਿਆ ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਸੂਟ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਹੀ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਆ ਵੇਖ ਕਿਵੇਂ ਫ਼ਸੇ ਪਏ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਨਾ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਸੜਦੀ ਆ ਜੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਵੀ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਬਣਦੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ਨਾਲੇ ਮੇਰੇ ਮੰਮੇ ਅਜੇ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਵੱਡੇ ਹੋਏ
ਅਮਨ-- ਨਾ ਹੋਰ ਤੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੱਕ ਲਾਉਂਣੇ ਆ ਵੇਖ ਕਿਵੇਂ ਲਮਕਣ ਲੱਗੇ ਆ
ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਬੱਸ ਆ ਗਈ ਇੱਕ ਬੱਸ ਨਾ ਆਉਣ ਕਰਕੇ ਇਹ ਬੱਸ ਖਚਾਖਚ ਭਰੀ ਪਈ ਸੀ ਜਿਸ ਬੱਸ ਤੇ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ ਉਸ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਹੀ ਸਵਾਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ ਉਹ ਅਣਮੰਨੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹ ਗਈਆਂ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਉਹ ਵਿੱਚ ਖੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਫ਼ਸੇ ਪਏ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਅਮਨ ਖੜੀ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਾਲਜ਼ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਖੜੇ ਸਨ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਕਾਲਜ਼ ਦੇ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹੋਰ ਕਾਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੜਦੇ ਸਨ ਬੱਸ ਤੁਰ ਪਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦਾ ਰਸਤਾ ਸੀ ਕਾਲਜ਼ ਦਾ ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕਈ ਘੰਟਿਆਂ ਦਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਜੋ ਮੁੰਡਾ ਅਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਖੜਾਂ ਸੀ ਉਹ ਪੂਰਾ ਚਿਪਕਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ਅੱਤ ਦੀ ਰੰਨ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੈਂਟ ਵਿੱਚ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤਾਂ ਉਹ ਇੰਝ ਹੀ ਖੜ੍ਹਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਜਦੋਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਣ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਜਿੰਪ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਡਰਵੇਅਰ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਅਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖੜੀ ਰਹੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕੁਝ ਨਾ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਹੌਂਸਲਾ ਵਧ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਦਾ ਪੱਲਾ ਪਾਸੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਦੀ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਿਸਕੀ ਨਿਕਲ ਚੱਲੀ ਸੀ ਸੋ ਉਸ ਨੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰੋਕ ਲਈ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਥੱਲੇ ਅਮਨ ਨੇ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇ ਨੰਗੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਏ ਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਕੇ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਢਿੱਡ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਸਗੋਂ ਮਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਦੂਹਰੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਲੱਗਾ ਜਦੋਂ ਅਮਨ ਬਾਹਰ ਹੀ ਲਮਕਾ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਹ ਅੰਦਰ ਨਾ ਗਿਆ ਉਸ ਨੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਫ਼ੜ ਲਿਆ ਤਾਂ ਅਮਨ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਉਸ ਦੇ ਕੰਨ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਮੁੰਡਾ-- ਤੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਅਮਨ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੜ ਗਏ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਅਮਨ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸ ਨਾਲ ਚਿਪਕ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲੱਗਣ ਲੱਗੇ ਫਿਰ ਪਿਛਲੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾ ਕੇ ਨੰਗੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆਂ ਅਮਨ ਨੇ ਇੱਕ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਫ਼ੜ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਤੇ ਦੂਜਾ ਮੁੰਡਾ ਪਿੱਛੋਂ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਹੇਠਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਆਪਣੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਰੋਕ ਰਹੀ ਸੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਆਖਿਰਕਾਰ ਉਸ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਕੰਬਣ ਲੱਗੀਆਂ ਤੇ ਉਸ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲੱਗੀ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਰਸ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਉਸ ਦੇ ਲੰਨ ਨੇ ਹਥਿਆਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਹ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ ਵੀਰਜ਼ ਨਾਲ ਅਮਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਕੁਝ ਕੁ ਢਿੱਡ ਵੀ ਲਿੱਬੜ ਗਿਆ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਆਪਣੀ ਪੈਂਟ ਵਿੱਚ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਅਮਨ ਉਸੇ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸੀ ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕਨੈਕਟਰ ਟਿੱਕਟ ਕੱਟਣ ਲਈ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਅਮਨ ਆਪਣੀ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਡਰਨ ਲੱਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਸ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਸੀ ਤੇ ਦੇ ਉਹ ਵਿੱਚੋਂ ਪੈਸੇ ਕੱਢਣ ਲੱਗਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਵਾਲਾ ਹੱਥ ਵੀ ਛੱਡਣਾ ਪੈਣਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਸੀ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਹਾਲਤ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਟਿਕਟ ਕਟਾ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਉਹ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੇ ਅਮਨ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਪਰਸ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਫ਼ੜਾ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਲਿਆ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਗਿੱਲਾ ਕਰਨ ਲੱਗੀਆਂ ਪਰ ਇਹ ਚੀਜ਼ ਤਾਂ ਅਮਨ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸਿਮਰ ਦੇ ਪਿੱਛਲੇ ਪਾਸੇ ਇੱਕ 70 ਕੁ ਸਾਲ ਦਾ ਬੁੱਢਾ ਖੜਾ ਸੀ ਉਹ ਕਦੇ ਸਿਮਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਵੇਖ ਕੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਸਿਮਰ ਵੀ ਖੜ ਕੇ ਮਜ਼ਾ ਲੈਂਦੀ ਰਹੀ ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਅੱਡਾ ਆ ਗਿਆ ਸਵਾਰੀਆਂ ਉਤਰਣ ਲੱਗੀਆਂ ਬੁੱਢਾ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਜੇ ਹੋਰ ਮਜ਼ੇ ਕਰਨੇ ਆ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੱਲ
ਸਿਮਰ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਬੱਸ ਸਹਿਮਤੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਉਸ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਬੁੱਢੇ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਬੁੱਢਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਮਨ ਨੂੰ ਫ਼ੜਾ ਕੇ ਬੋਲੀ
ਸਿਮਰ-- ਮੈਂ ਅੱਜ ਕਾਲਜ਼ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਮੇਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲੈ ਜਾ ਕਾਲਜ਼ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦਿਆਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿੰਡ ਚਲੀ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਜਾਣਾ ਕਿੱਥੇ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਗਸ਼ਤੀਆ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਉਹ ਕਰਨ ਚੱਲੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਛੇਤੀ ਦੱਸ
ਅਮਨ-- ਮੈਂ ਵੀ ਅੱਜ ਕਿਤੇ ਜਾਣਾ ਆ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਵਾਂਗੀ ਤੂੰ ਘਰੇਂ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਦੇਵੀਂ
ਸਿਮਰ-- ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ
ਫਿਰ ਸਿਮਰ ਉਸ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਉੱਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਜੂਸ ਪੀਣ ਲੱਗੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਇੱਕ ਬੁੱਢਾ ਕਿਵੇਂ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਲਈ ਫਿਰਦਾ ਆ ਕਿਉਂਕਿ ਬੁੱਢਾ ਚੌਧਰੀ ਸੀ ਤੇ ਸਿਮਰ ਇੱਕ ਜੱਟੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਹੋਣਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ ਸੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਟਪਟਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਸਗੋਂ ਬੁੱਢੇ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਢਾ ਕਾਫ਼ੀ ਹਰਫਨਮੌਲਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਿਮਰ ਉਸ ਨਾਲ ਛੇਤੀ ਹੀ ਘੁਲ ਮਿਲ ਗਈ ਫਿਰ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਨਿਆਰੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਲੈਣ ਗਿਆ ਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਝਾਂਜਰਾਂ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਲੱਕ ਤੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਸੋਨੇ ਦੀ ਚੈਨ ਦੀ ਵੀ ਸਾਈ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਦੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੂੰ ਲੈ ਜਾਵੀਂ ਸੁਨਿਆਰੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਬੁੱਢਾ ਰੰਨਾਂ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਆ ਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਪੈਸੇ ਦੀ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਬੱਸ ਉਂਝ ਹੀ ਸਾਦਾ ਜਿਹਾ ਬਣ ਕਿ ਬੱਸ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਆ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਰੰਨ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਸਬੱਬ ਨੂੰ ਅੱਜ ਸਿਮਰ ਮਿਲ ਗਈ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਪਏ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ ਸੋ ਬੰਦ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਖ਼ਰਾਬ ਜਿਹੀ ਗੱਡੀ ਖੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਹਾਦਸੇ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਇਸ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਹੋਰ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਤੇ ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਬਿਲਕੁਲ ਸੁਮਸਾਨ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਬਾਪੂ ਇਹ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਲੈਣ ਆਇਆ ਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਡਰ ਨਾ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ
ਸਿਮਰ-- ਲੱਗਦਾ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਿੱਥੇ ਕਈ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਹੁਣ ਤਾਂ ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲੀ ਆ ਅੱਜ ਉਹ ਵੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ
ਸਿਮਰ ਉਸ ਦੇ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਬਾਹਾਂ ਪਾ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ ਬੂੱਢੇ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਸਨ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸੇਫ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਰੰਗ ਵੀ ਸਾਂਵਲਾ ਜਿਹਾ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੀ ਖ਼ਾਸ ਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਤੇਰੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕੀ ਕਰਾਂ ਸੋਹਣੀਏਂ ਤੇਰੀਆਂ ਮਿਰਗਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਚੰਨ ਵਰਗਾ ਚਿਹਰਾ ਆ ਬੁੱਲ ਤੇਰੇ ਜਿਵੇਂ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਫੁੱਲ ਹੋਣ ਤੇਰੇ ਪਹਾੜ ਵਰਗੇ ਮੰਮੇ ਆ ਜਿਵੇਂ ਕਮੀਜ਼ ਪਾੜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੋਣ ਤੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਸੁੱਥਣ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਲਾਈ ਫਿਰਦੇ ਆ
ਸਿਮਰ ਆਪਣੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕਾਲੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਕੇ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਹਿਦ ਚੱਟ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ ਉਹ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗਾ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਬੀੜੀ ਦੀ ਬਦਬੂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਸਿਮਰ ਤਾਂ ਹਵਸ ਵਿੱਚ ਅੰਨ੍ਹੀ ਹੋਈ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਢਾ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਨੇਫੇ ਨੂੰ ਖੁੱਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸਲਵਾਰ ਸਿਮਰ ਨੇ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਲਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਚੁੰਮਣ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਬੁੱਢਾ ਉਸ ਦੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਸਿਮਰ ਮਜ਼ਾ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜ ਗਈ ਫਿਰ ਬੁੱਢੇ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਕੱਢ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਜਿਵੇਂ ਸਿਮਰ ਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਪਾਉਣੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਸਿਮਰ ਨੇ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਕਿਹਾ ਉਹ ਤਾਂ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਝੂਮ ਰਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਝੁਕਾ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲੱਗਾ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਵੇਖਦੇ ਪਏ ਹੋ
ਬੁੱਢਾ-- ਮੈਂ ਇੰਨੇਂ ਸੋਹਣੇ ਤੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖੇ
ਫਿਰ ਉਸ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਤੇ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ
ਕਦੇ ਉਹ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਦੰਦੀਂ ਵੱਢ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਸਿਮਰ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਸਿਮਰ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਦਾ ਪੱਲਾ ਵਾਰ ਵਾਰ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਣ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਬੜਾ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਖਿੱਝ ਗਈ ਤੇ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਲਾਉਂਣ ਲੱਗੀ ਕਮੀਜ਼ ਤੰਗ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਲੱਥ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਢੇ ਨੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸਿਮਰ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਬਾਹਰ ਇੰਝ ਪਏ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਲਾਵਾਰਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਛੱਡ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਸਿਮਰ ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਖੜੀ ਸੀ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰਮ ਦੇ
ਬੁੱਢਾ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਵੇਖਣ ਲੱਗਾ ਜੋ ਕਿ ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਲਮਕਦੇ ਬੜੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਕਾਲੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਬਚਾ ਰਹੀਆਂ ਹੋਣ
ਤੇ ਵਧੇ ਹੋਏ ਢਿੱਡ ਤੇ ਪਾਇਆ ਬੈਲੀ ਬਟਨ ਬੜਾ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਝੂੰਆਂ ਵੀ ਪੂਰੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ
ਬੁੱਢਾ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਨੂੰ ਬੱਸ ਵੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ
ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਹਾਉਕਾ ਨਿਕਲ਼ਿਆ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਹੋਇਆ ਬਾਪੂ
ਬੁੱਢਾ-- ਮੇਰੀ ਇੰਨੀਂ ਉਮਰ ਹੋ ਗਈ ਪਰ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਪਰੀਆਂ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵੇਖੀਂ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਬੱਸ ਵੇਖਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਆ ਜਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ
ਬੁੱਢਾ-- ਰੁਕ ਜਾ ਤੈਨੂੰ ਨਿਹਾਰ ਤਾਂ ਲਵਾਂ
ਸਿਮਰ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ ਉਕਸਾਉਣ ਲੱਗੀ
Deepgill1313
😘😘
- 2,829
- 1,373
- 158
ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹਰਮਨ ਦੀ ਅੱਖ ਖੁੱਲੀ ਤੇ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਰੂਪ ਅਜੇ ਵੀ ਘੂਕ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਸੀ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਕਾਮ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਲੈਣ ਪਿੱਛੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਨੀਂਦ ਆਈ ਸੀ ਹਰਮਨ ਨੰਗੀ ਹੀ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਚਲੀ ਗਈ
ਚਾਹ ਬਣਾ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਉਠਾਇਆ
ਹਰਮਨ-- ਲੈ ਮੰਮੀ ਚਾਹ ਪੀ ਲਾ
ਰੂਪ-- ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਉਠਾ ਦੇਣਾ ਸੀ ਮੈਂ ਬਣਾ ਲਾਉਂਦੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ ਮੈਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਦਿੰਦੇ
ਰੂਪ-- ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਤੂੰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਤੂੰ ਕੰਮ ਹੀ ਕਰਨਾ ਆ ਫਿਰ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਬਹਿਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣਾ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ
ਰੂਪ-- ਇਹ ਤਾਂ ਸਮਾਜ ਦੀ ਪੁੱਤ ਰੀਤ ਆ
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਨੰਗੀਆਂ ਬੈਠੀਆਂ ਹੀ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ
ਹਰਮਨ-- ਚੱਲ ਮੰਮੀ ਆਪਾਂ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਾਂ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹਾਉਣਾ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਨਹਾਉਂਦੇ ਸੀ ਹੁਣ ਕੀ ਹੋਇਆ
ਰੂਪ-- ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਤੂੰ ਨਹਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਤੂੰ ਪਤਾ ਕਿੰਨੇ ਡ੍ਰਾਮਾ ਕਰਦੀ ਸੀ ਸਾਰੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨੰਗੀ ਹੀ ਭੱਜੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਵੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨੰਗੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਦਾ ਗੋਰੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ
ਰੂਪ-- ਹੁਣ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕੱਲੀ ਪੈਂਟ ਲਾਹ ਕੇ ਹੀ ਰੱਖਦੀ ਆ ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਅੱਜ ਤੋਂ ਮੈਂ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਹੀ ਰਹਾਂਗੀ ਬਚਪਨ ਵਾਂਗ
ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਜੀ ਕਰੇਗਾ ਨੰਗੀ ਕਰ ਲਵਾਂ ਕਰਾਂਗੀ
ਰੂਪ-- ਅੱਜ ਜੋ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਦਿੱਤਾ ਆ ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕਰਾਂਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਮੇਰਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੇ ਰਹੋ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਮਜ਼ਾ ਕਰਾਂਵਾਗੀ
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਨਹਾਉਣ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਰਮਨ ਰੂਪ ਨੂੰ ਬੈਠਾਂ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਝੂੰਆਂ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੇ trimmer ਨਾਲ ਸਾਫ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਪਿੱਛੋਂ ਰੇਜ਼ਰ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਫਿਰ ਰੂਪ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਿਮਕਦੀ ਹੋਈ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਵੇਖੋ ਤੁਹਾਡੀ ਫੁੱਦੀ ਕਿਵੇਂ ਚਮਕਦੀ ਪਈ ਆ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵੀ ਵਾਲ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੁਹਾਡੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰਸ ਚੱਖਣਾ ਆ
ਫਿਰ ਹਰਮਨ ਫਰਸ਼ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਰੂਪ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਹਰਮਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਈ ਤੇ ਰੂਪ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
if you forget me
ਰੂਪ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਸਵਰਗਾਂ ਦੇ ਝੂਟੇ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗੀ
ਰੂਪ-- ਚੱਟ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹਾਏ ਮਰ ਗਈ ਰੱਬਾ ਤੂੰ ਤਾਂ ਨਜ਼ਾਰਾ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਅੱਜ ਤਾਂ
ਹਰਮਨ ਵੀ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਲਾਹ ਰਹੀ ਸੀ ਆਖਿਰਕਾਰ ਹਰਮਨ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਰੰਗ ਲਿਆਈ ਤੇ ਰੂਪ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਰੂਪ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਰਸ ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ ਪੀਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਮੂੰਹ ਵੀ ਭਿੱਜ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਛੁੱਟਣ ਸਮੇਂ ਰੂਪ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ
ਹਰਮਨ ਦਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਕੇ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਅੱਜ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਰੂਪ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਨਵਾਂ ਪੰਨਾ ਥੱਲਿਆਂ ਗਿਆ ਜੋ ਕਦੋਂ ਦੀ ਕਾਮ ਉਤੇਜਨਾ ਕੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਕਾਮ ਦੇ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਬੜੀ ਕਾਮੁਕ ਔਰਤ ਸੀ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਦਾ ਕਈਆਂ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲ ਜਿਸਮਾਨੀ ਸੰਬੰਧ ਰਹਿ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਪਰ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਬਗ਼ੈਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਸਰੀਰਕ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਬੱਲੀ ਹੀ ਉਸ ਦੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਨਵੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਰੂਪ ਨੂੰ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੇ ਬੜਾ ਤੰਗ ਕੀਤਾ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਬਰ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਫਿਰ ਤੋਂ ਹਰਮਨ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਜਗਾ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਰੁਕਣ ਵਾਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਜਣੀਆਂ ਫੁਆਰੇ ਥੱਲੇ ਨਹਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਦੋਵੇਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੰਮੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਗਏ ਤੇ ਰੂਪ ਹਰਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਹੋਈ ਉਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ
ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਚੁੰਮਣ ਗਹਿਰਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ ਦੋਵੇਂ ਪੱਬਾਂ ਭਾਰ ਹੋ ਕੇ ਫੁਆਰੇ ਦੇ ਪਾਣੀ ਹੇਠ ਕਾਮ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਖਾਣ ਲੱਗੀਆਂ ਪਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਿਸਮਾਂ ਤੇ ਮੋਤੀਆਂ ਵਾਂਗ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਫਿਰ ਰੂਪ ਨੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਚਿੱਤੜ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਖੜੀ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਦੂਹਰੀ ਤੀਸਰੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ
ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਰੂਪ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਹਰਮਨ ਦੀ ਪਿੱਠ ਨਾਲ ਰਗੜ ਰਹੇ ਸਨ ਜੋ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ ਫੁਆਰੇ ਦਾ ਡੰਡਾ ਪਾਣੀ ਦੋਵੇਂ ਦੀ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਾਕਾਮਯਾਬ ਜਿਹਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਹਾਏ ਮੰਮੀ ਮਰ ਗਈ ਮੈਂ ਇੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਕੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਜਿੰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕਾਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਆ ਰਿਹਾ ਆ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੀ ਅੱਜ ਚਿਰਾਂ ਦੀ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ਵਾਸਨਾ ਜਗਾ ਦਿੱਤੀ ਆ ਹੁਣ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਵੇਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਵਾਸਨਾ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭੜਕਾ ਕੇ ਰੱਖੋਗੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਜ਼ਾ ਆਵੇਗਾ
ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਹਰਮਨ ਤੋ ਵੀ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ
ਰੂਪ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਥ ਰਸ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਮਲ ਲਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਨੰਗੀਆਂ ਹੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈਆ ਹਰਮਨ ਨੇ ਨਾ ਆਪ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦਿੱਤੇ ਵੇਸੇ ਵੀ ਘਰੇਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਸਮੇਂ ਘਰ ਆਉਣਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਦਿਨ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਨੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਨਿਬੇੜਿਆ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਈਆ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹਰਮਨ ਕਾਲਜ਼ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਮੰਮੀ ਕੋਲ ਆ ਗਈ ਉਹ ਰਾਤ ਵਾਂਗ ਹੁਣ ਵੀ ਨੰਗੀ ਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਹਰਮਨ ਕੋਲ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਮੋਟੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੂੰ ਢਿੱਡ ਰੂੰ ਵਾਂਗ ਮੁਲਾਇਮ ਜਿਹਾ ਲੱਗਾ
ਰੂਪ-- ਇਹ ਵੀ ਕੁਝ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਵਧ ਗਿਆ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਨਹੀਂ ਮੰਮੀ ਸਗੋਂ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਆ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਆ ਜਿਵੇਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਜਵਾਕ ਪਲ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਵੀ ਨਾ ਹੁਣ ਮੈਂ ਇਸ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਜਵਾਕ ਜੰਮਣਾ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਅਜੇ ਤੁਹਾਡੀ ਉਮਰ ਹੀ ਕੀ ਹੋਈ ਆ ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡਿਆ ਹੋਇਆ ਆ
ਰੂਪ ਆਪਣੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ
ਹਰਮਨ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਤੇ ਗੋਰੇ ਨੂੰ ਜੰਮ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਜਵਾਕ ਜੰਮਣਾ ਦੀ ਤੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਬੀਜ਼ ਸੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਸਹੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੁਆਰੀ ਵੀ ਮਾਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਰੂਪ-- ਕਿਉਂ ਗੋਰਾ ਨਹੀਂ ਹੇਗਾ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ ਅੱਜ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੰਗ ਜਿਹੀ ਟੀ ਸ਼ਰਟ ਪਾਈ ਹੋਈ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਬਾਹਾਂ ਤੋਂ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੇ ਝਲਕ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕੱਛੀ ਤੋਂ ਤੰਗ ਜੀਨ ਪਾਈ ਜੋ ਕਿ ਫਟੀ ਹੋਈ ਜੀਨ ਸੀ
ਤੇ ਅੱਜ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਰੱਖੇ ਸਨ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਤਾਂ ਉਹ ਗੁੱਤ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਵੇਸੇ ਅੱਜ ਉਹ ਕਿਸੇ ਹੀਰੋਇਨ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਪਈ ਸੀ ਫਿਰ ਰੂਪ ਉਸ ਲਈ ਰੋਟੀ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਕੀ ਵੇਖਦੇ ਪਏ ਹੋ ਮੰਮੀ
ਰੂਪ-- ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਧੀ ਅਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਹੂਰ ਪਰੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਆ ਲੈ ਇੱਕ ਫੋਟੋ ਤਾਂ ਖਿੱਚ ਲੈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੇ ਗੱਲ਼ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਸੈਲਫੀ ਲੈਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਸੀਨ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਦਿਲਕਸ਼ ਬਣ ਗਿਆ ਦੋਵੇਂ ਅੱਤ ਦੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਇੱਕ ਨੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਇੱਕ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਸੀ ਫਿਰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ ਤੇ ਸਕੂਟਰੀ ਲੈ ਕੇ ਕਾਲਜ਼ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ ਰੂਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਲਏ ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਘਰੇਂ ਨਾ ਆ ਜਾਵੇ ਵੇਸੇ ਵੀ ਦਿਨ ਸਮੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਜਨਾਨੀ ਮਿਲਣ ਵਾਸਤੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਅਮਨ ਤੇ ਸਿਮਰ ਵੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਕਾਲਜ਼ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈਆਂ ਅੱਜ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਕੋਈ ਸਕੀਮ ਬਣਾਈ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਨਾ ਸੀ ਕਾਲਜ਼ ਨੂੰ ਜਾਂਦਿਆਂ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਨੱਥੂ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਗਰ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਦੂਰੀ ਬਣਾ ਕੇ ਤੁਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਨੇ ਹੋਵੇ ਉਸ ਨੇ ਫ਼ੋਨ ਕਰਕੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਤੁਰਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਬੱਸ ਅੱਡੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਅੱਡੇ ਤੇ ਕੋਈ ਸਵਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਅਜੇ ਤਾਂ ਬੱਸ ਆਉਣ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਲੱਗੇਗਾ ਮੈਂ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਤੈਨੂੰ ਇੱਥੇ ਅੱਡੇ ਤੇ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਆ ਘਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ
ਸਿਮਰ-- ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਪੱਕਾ ਸਮਾਂ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਵਕਤ ਵੀ ਆ ਸਕਦਾ ਆ
ਅਮਨ-- ਚੱਲ ਛੇਤੀ ਕਰੀਂ ਕਿਤੇ ਬੱਸ ਨਾ ਲੰਘ ਜਾਵੇ
ਸਿਮਰ ਅੱਡੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਉਜਾੜ ਜਿਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਲੱਗੀ
ਉਸ ਦੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸੰਗੀਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਨੱਥੂ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆਪਣੀ ਚਾਦਰ ਲਾਹ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਸਲਣ ਲੱਗਾ ਉਸ ਪਿਸ਼ਾਬ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮਲਣ ਲੱਗਾ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਨੱਥੂ ਨੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਨਾਲ ਲਿੱਬੜੇ ਹੋਏ ਹੱਥ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਮਲ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਲਿਆ
ਸਿਮਰ-- ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ੈਤਾਨੀਆਂ ਹੀ ਸੁੱਝਦੀਆ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ
ਨੱਥੂ-- ਮੈਂ ਵੀ ਕੀ ਕਰਾਂ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਆ
ਦੋਵੇਂ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ
ਸਿਮਰ-- ਚਲੋਂ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਜਾਣ ਦਿਓ ਬੱਸ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਆ
ਨੱਥੂ-- ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਖ਼ੜੇ ਲੰਨ ਦਾ ਕੀ ਕਰਾਂ ਇਹ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਕੇ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤ ਹੁੰਦਾ ਆ ਨਾਲੇ ਤੇਰੀ ਬੱਸ ਅੱਜ ਲੇਟ ਆਵੇਗੀ ਉਹ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਗਈ ਆ ਸ਼ਾਇਦ ਦੂਜੀ ਆਵੇ
ਸਿਮਰ-- ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਾ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਲੱਭ ਹੀ ਲੈਂਦੇ ਹੋ
ਨੱਥੂ-- ਚੱਲ ਹੁਣ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਜਾ
ਸਿਮਰ-- ਮੇਰੀ ਸਲਵਾਰ ਲਿੱਬੜ ਜਾਵੇਗੀ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ
ਨੱਥੂ-- ਚੱਲ ਲਾਹ ਲਾ ਫਿਰ
ਸਿਮਰ-- ਜੇ ਕੋਈ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ
ਨੱਥੂ-- ਲੱਗਦਾ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਸਭ ਵਿਖਾਵਾ ਆ ਵਿਆਹ ਫਿਰ ਕਿੱਥੋਂ ਕਰਾਂ ਲਵੇਗੀ ਸਭ ਤੇਰੇ ਝੂਠੇ ਵਾਅਦੇ ਨੇ
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਨੱਥੂ ਉੱਠ ਕੇ ਉੱਥੋਂ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਸਿਮਰ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਹੌਂਲ ਪੈਣ ਲੱਗੇ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਦੀ ਕੋਈ ਕੀਮਤੀ ਚੀਜ਼ ਉਸ ਤੋਂ ਖੁੱਸ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਖ਼ਸਮ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਉਹ ਫਟਾਫਟ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਨਿੰਮ ਉੱਤੇ ਟੰਗ ਦਿੱਤਾ
ਸਿਮਰ-- ਇਹ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਬ੍ਰਰਾ ਪਾਉਣਾ ਵੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਿਲਦੂ ਫਸਾਈ ਰੱਖਦੀ ਆ ਜੇ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਨੰਗੀ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਾਂਗੀ ਜਦ ਤੱਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਸਿਮਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਲਾਹ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਵਾਲ਼ੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਲੱਗੇ ਕਲਿੱਪ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਹੀ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਪਈ
ਨੱਥੂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਂਹ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਰੋਕਿਆਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਸਿਮਰ ਰੋਣ ਲੱਗੀ
ਸਿਮਰ-- ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਕਦੇ ਸ਼ੱਕ ਨਾ ਕਰਨਾ
ਨੱਥੂ-- ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਮੇਰੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਜਵਾਕਾਂ ਦੀ ਮੰਮੀ
ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਨੂੰ ਹਾਸਾ ਆ ਗਿਆ
ਸਿਮਰ-- ਹੁਣ ਛੇਤੀ ਕਰੋ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਫਿਰ ਨੰਗੀ ਨੇ ਹੀ ਤੁਰ ਪੈਣਾ ਆ ਫਿਰ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਉਲਾਂਭਾ ਨਾ ਦੇਣਾ
ਫਿਰ ਨੱਥੂ ਨੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਦਰੱਖਤ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ
ਸਿਮਰ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਗੇਂਦ ਵਾਂਗ ਉੱਛਲ ਰਹੇ ਸਨ ਉਹ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇੰਝ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਾਮ ਵਾਸਨਾ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇੱਕ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਵੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਵੇਖ ਨਾ ਲਵੇ ਤੇ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਵੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਨੱਥੂ ਵੀ ਪੂਰੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਕਾਮ ਕਰਨਾ ਕੋਈ ਪੰਗਾ ਵੀ ਪਾ ਸਕਦਾ ਆ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਛੇਤੀ ਤੋਂ ਛੇਤੀ ਛੁੱਟਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਗੱਲ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਕਿਤੇ ਭੱਜ ਚੱਲੀ ਆ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਤਲੱਸੀ ਕਰਾਂ ਛੱਡੀ ਆ
ਨੱਥੂ-- ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਕੋਈ ਪੰਗਾ ਹੀ ਪੈਣਾ ਆ ਫਿਰ
ਸਿਮਰ-- ਆਉਂਦਾ ਆ ਤਾਂ ਆ ਜਾਵੇ ਜੱਟੀ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਾਮ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਕਿਸੇ ਓਪਰੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ
ਨੱਥੂ-- ਤੇਰੀਆਂ ਇੰਨਾਂ ਅਦਾਵਾਂ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮੁਰੀਦ ਆ
ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਲੰਨ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਭਰਣ ਲੱਗਾ ਵੀਰਜ਼ ਦੀ ਗਰਮੀ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਵੀ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਨੱਥੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਨਾ ਕੱਢਿਆ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸੁੰਗੜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਾ ਆ ਗਿਆ ਸਿਮਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀਰਜ਼ ਬੁਲਬੁਲਿਆਂ ਵਾਂਗ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗਾ
ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਪਾਈ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾ ਲਈ ਉਹ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਕਲਿੱਪ ਲਗਾਇਆ ਕਮੀਜ਼ ਤੰਗ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗਾ ਮੰਮੇ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲਮਕੇ ਹੋਏ ਸਨ ਬਿਨਾਂ ਬ੍ਰਰਾ ਤੋਂ ਇਹ ਉੱਤੋਂ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਸਿਮਰ ਦੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਵਿੱਚ
ਨੱਥੂ-- ਆਹ ਕਲਿੱਪ ਤਾਂ ਲਾ ਲੈ ਡੋਡੀਆਂ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਦਿੱਸਦੀਆਂ ਪਈਆਂ ਨੇ
ਸਿਮਰ-- ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਕਿ ਨੱਥੂ ਦੀ ਰੰਨ ਕਿੰਨੀ ਘੈਂਟ ਆ
ਫਿਰ ਸਿਮਰ ਉੱਥੋਂ ਅੱਡੇ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਡਿੱਗਣ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਵੀ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਢੱਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਦਾ ਜੀ ਕਰਦਾ ਆ ਫ਼ੜ ਲਵੇਂ
ਅਮਨ-- ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਤੇ ਲੱਗਦਾ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਹੀ ਕਰਨ ਗਈ ਸੀ
ਅਮਨ-- ਨੀ ਹੋਰ ਕੀ
ਸਿਮਰ-- ਆਪਣੇ ਯਾਰ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ
ਅਮਨ ਨੇ ਸਿਮਰ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗਾ ਗੌਂ ਨਾਲ ਵੇਖਣ ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਬ੍ਰਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾਈ
ਅਮਨ-- ਨੀ ਤੂੰ ਅੱਜ ਬ੍ਰਰਾ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਦੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਦਿੱਸਦੀਆਂ ਪਈਆਂ ਨੇ
ਸਿਮਰ-- ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲੇ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ
ਅਮਨ-- ਇੱਕ ਤੂੰ ਇੰਨੇ ਵੱਡੇ ਕਰ ਲਏ ਆ ਤੇ ਦੂਜਾ ਤੇਰਾ ਢਿੱਡ ਤੇਰਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਵੱਧ ਗਿਆ ਤੇ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਸੂਟ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਹੀ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਆ ਵੇਖ ਕਿਵੇਂ ਫ਼ਸੇ ਪਏ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਨਾ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਸੜਦੀ ਆ ਜੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਵੀ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਬਣਦੀ ਜਾਂਦੀ ਆ ਨਾਲੇ ਮੇਰੇ ਮੰਮੇ ਅਜੇ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਵੱਡੇ ਹੋਏ
ਅਮਨ-- ਨਾ ਹੋਰ ਤੂੰ ਧੁੰਨੀ ਤੱਕ ਲਾਉਂਣੇ ਆ ਵੇਖ ਕਿਵੇਂ ਲਮਕਣ ਲੱਗੇ ਆ
ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਬੱਸ ਆ ਗਈ ਇੱਕ ਬੱਸ ਨਾ ਆਉਣ ਕਰਕੇ ਇਹ ਬੱਸ ਖਚਾਖਚ ਭਰੀ ਪਈ ਸੀ ਜਿਸ ਬੱਸ ਤੇ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ ਉਸ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਹੀ ਸਵਾਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ ਉਹ ਅਣਮੰਨੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹ ਗਈਆਂ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਉਹ ਵਿੱਚ ਖੜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਫ਼ਸੇ ਪਏ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਅਮਨ ਖੜੀ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਾਲਜ਼ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਖੜੇ ਸਨ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਕਾਲਜ਼ ਦੇ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹੋਰ ਕਾਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੜਦੇ ਸਨ ਬੱਸ ਤੁਰ ਪਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦਾ ਰਸਤਾ ਸੀ ਕਾਲਜ਼ ਦਾ ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕਈ ਘੰਟਿਆਂ ਦਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਜੋ ਮੁੰਡਾ ਅਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਖੜਾਂ ਸੀ ਉਹ ਪੂਰਾ ਚਿਪਕਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ਅੱਤ ਦੀ ਰੰਨ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੈਂਟ ਵਿੱਚ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤਾਂ ਉਹ ਇੰਝ ਹੀ ਖੜ੍ਹਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਜਦੋਂ ਲੰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਣ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਜਿੰਪ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਡਰਵੇਅਰ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਅਮਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਚੁੱਪਚਾਪ ਖੜੀ ਰਹੀ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕੁਝ ਨਾ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਹੌਂਸਲਾ ਵਧ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਦਾ ਪੱਲਾ ਪਾਸੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਦੀ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਿਸਕੀ ਨਿਕਲ ਚੱਲੀ ਸੀ ਸੋ ਉਸ ਨੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰੋਕ ਲਈ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਥੱਲੇ ਅਮਨ ਨੇ ਕੱਛੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਤੇ ਨੰਗੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਏ ਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਹੱਥ ਅੱਗੇ ਕਰਕੇ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਢਿੱਡ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਸਗੋਂ ਮਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਦੂਹਰੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਲੱਗਾ ਜਦੋਂ ਅਮਨ ਬਾਹਰ ਹੀ ਲਮਕਾ ਕੇ ਰੱਖਦੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਹ ਅੰਦਰ ਨਾ ਗਿਆ ਉਸ ਨੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਫ਼ੜ ਲਿਆ ਤਾਂ ਅਮਨ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਉਸ ਦੇ ਕੰਨ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਮੁੰਡਾ-- ਤੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਅਮਨ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੜ ਗਏ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਅਮਨ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸ ਨਾਲ ਚਿਪਕ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲੱਗਣ ਲੱਗੇ ਫਿਰ ਪਿਛਲੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾ ਕੇ ਨੰਗੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆਂ ਅਮਨ ਨੇ ਇੱਕ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਫ਼ੜ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਥੱਲੇ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਤੇ ਦੂਜਾ ਮੁੰਡਾ ਪਿੱਛੋਂ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਹੇਠਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਕੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਆਪਣੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਰੋਕ ਰਹੀ ਸੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਆਖਿਰਕਾਰ ਉਸ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਕੰਬਣ ਲੱਗੀਆਂ ਤੇ ਉਸ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲੱਗੀ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਲੰਨ ਵੀ ਰਸ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਉਸ ਦੇ ਲੰਨ ਨੇ ਹਥਿਆਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਹ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ ਵੀਰਜ਼ ਨਾਲ ਅਮਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਕੁਝ ਕੁ ਢਿੱਡ ਵੀ ਲਿੱਬੜ ਗਿਆ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਆਪਣੀ ਪੈਂਟ ਵਿੱਚ ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਅਮਨ ਉਸੇ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸੀ ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕਨੈਕਟਰ ਟਿੱਕਟ ਕੱਟਣ ਲਈ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਅਮਨ ਆਪਣੀ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਡਰਨ ਲੱਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਸ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਸੀ ਤੇ ਦੇ ਉਹ ਵਿੱਚੋਂ ਪੈਸੇ ਕੱਢਣ ਲੱਗਦੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਵਾਲਾ ਹੱਥ ਵੀ ਛੱਡਣਾ ਪੈਣਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਸੀ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਹਾਲਤ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਟਿਕਟ ਕਟਾ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਉਹ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੇ ਅਮਨ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਪਰਸ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਫ਼ੜਾ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬੰਨ ਲਿਆ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਗਿੱਲਾ ਕਰਨ ਲੱਗੀਆਂ ਪਰ ਇਹ ਚੀਜ਼ ਤਾਂ ਅਮਨ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸਿਮਰ ਦੇ ਪਿੱਛਲੇ ਪਾਸੇ ਇੱਕ 70 ਕੁ ਸਾਲ ਦਾ ਬੁੱਢਾ ਖੜਾ ਸੀ ਉਹ ਕਦੇ ਸਿਮਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਵੇਖ ਕੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਸਿਮਰ ਵੀ ਖੜ ਕੇ ਮਜ਼ਾ ਲੈਂਦੀ ਰਹੀ ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਅੱਡਾ ਆ ਗਿਆ ਸਵਾਰੀਆਂ ਉਤਰਣ ਲੱਗੀਆਂ ਬੁੱਢਾ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਜੇ ਹੋਰ ਮਜ਼ੇ ਕਰਨੇ ਆ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੱਲ
ਸਿਮਰ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਬੱਸ ਸਹਿਮਤੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ ਉਸ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਬੁੱਢੇ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਜਿਹੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਬੁੱਢਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਮਨ ਨੂੰ ਫ਼ੜਾ ਕੇ ਬੋਲੀ
ਸਿਮਰ-- ਮੈਂ ਅੱਜ ਕਾਲਜ਼ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਮੇਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲੈ ਜਾ ਕਾਲਜ਼ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦਿਆਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿੰਡ ਚਲੀ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਜਾਣਾ ਕਿੱਥੇ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਗਸ਼ਤੀਆ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਉਹ ਕਰਨ ਚੱਲੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਛੇਤੀ ਦੱਸ
ਅਮਨ-- ਮੈਂ ਵੀ ਅੱਜ ਕਿਤੇ ਜਾਣਾ ਆ ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਵਾਂਗੀ ਤੂੰ ਘਰੇਂ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਦੇਵੀਂ
ਸਿਮਰ-- ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ
ਫਿਰ ਸਿਮਰ ਉਸ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਉੱਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਜੂਸ ਪੀਣ ਲੱਗੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਇੱਕ ਬੁੱਢਾ ਕਿਵੇਂ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਲਈ ਫਿਰਦਾ ਆ ਕਿਉਂਕਿ ਬੁੱਢਾ ਚੌਧਰੀ ਸੀ ਤੇ ਸਿਮਰ ਇੱਕ ਜੱਟੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਹੋਣਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ ਸੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਟਪਟਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਸਗੋਂ ਬੁੱਢੇ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਢਾ ਕਾਫ਼ੀ ਹਰਫਨਮੌਲਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਸਿਮਰ ਉਸ ਨਾਲ ਛੇਤੀ ਹੀ ਘੁਲ ਮਿਲ ਗਈ ਫਿਰ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਨਿਆਰੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਲੈਣ ਗਿਆ ਤੇ ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਝਾਂਜਰਾਂ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਲੱਕ ਤੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਸੋਨੇ ਦੀ ਚੈਨ ਦੀ ਵੀ ਸਾਈ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਦੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੂੰ ਲੈ ਜਾਵੀਂ ਸੁਨਿਆਰੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਬੁੱਢਾ ਰੰਨਾਂ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਆ ਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਪੈਸੇ ਦੀ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਬੱਸ ਉਂਝ ਹੀ ਸਾਦਾ ਜਿਹਾ ਬਣ ਕਿ ਬੱਸ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਆ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਰੰਨ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਸਬੱਬ ਨੂੰ ਅੱਜ ਸਿਮਰ ਮਿਲ ਗਈ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਪਏ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ ਸੋ ਬੰਦ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਤੇ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਖ਼ਰਾਬ ਜਿਹੀ ਗੱਡੀ ਖੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਹਾਦਸੇ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਇਸ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਹੋਰ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਤੇ ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਬਿਲਕੁਲ ਸੁਮਸਾਨ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਬਾਪੂ ਇਹ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਲੈਣ ਆਇਆ ਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਡਰ ਨਾ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ
ਸਿਮਰ-- ਲੱਗਦਾ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਿੱਥੇ ਕਈ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਹੁਣ ਤਾਂ ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲੀ ਆ ਅੱਜ ਉਹ ਵੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ
ਸਿਮਰ ਉਸ ਦੇ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਬਾਹਾਂ ਪਾ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ ਬੂੱਢੇ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਸਨ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸੇਫ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਰੰਗ ਵੀ ਸਾਂਵਲਾ ਜਿਹਾ ਸੀ
ਸਿਮਰ-- ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੀ ਖ਼ਾਸ ਆ
ਬੁੱਢਾ-- ਤੇਰੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕੀ ਕਰਾਂ ਸੋਹਣੀਏਂ ਤੇਰੀਆਂ ਮਿਰਗਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਚੰਨ ਵਰਗਾ ਚਿਹਰਾ ਆ ਬੁੱਲ ਤੇਰੇ ਜਿਵੇਂ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਫੁੱਲ ਹੋਣ ਤੇਰੇ ਪਹਾੜ ਵਰਗੇ ਮੰਮੇ ਆ ਜਿਵੇਂ ਕਮੀਜ਼ ਪਾੜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਹੋਣ ਤੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਸੁੱਥਣ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਲਾਈ ਫਿਰਦੇ ਆ
ਸਿਮਰ ਆਪਣੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਕਾਲੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਕੇ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਹਿਦ ਚੱਟ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ ਉਹ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗਾ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਬੀੜੀ ਦੀ ਬਦਬੂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਸਿਮਰ ਤਾਂ ਹਵਸ ਵਿੱਚ ਅੰਨ੍ਹੀ ਹੋਈ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਢਾ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਨੇਫੇ ਨੂੰ ਖੁੱਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸਲਵਾਰ ਸਿਮਰ ਨੇ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਲਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਚੁੰਮਣ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ ਬੁੱਢਾ ਉਸ ਦੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਸਿਮਰ ਮਜ਼ਾ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜ ਗਈ ਫਿਰ ਬੁੱਢੇ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਕੱਢ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਜਿਵੇਂ ਸਿਮਰ ਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਪਾਉਣੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਸਿਮਰ ਨੇ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਕਿਹਾ ਉਹ ਤਾਂ ਅਲੱਗ ਹੀ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਝੂਮ ਰਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਸਿਮਰ ਨੂੰ ਝੁਕਾ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲੱਗਾ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਵੇਖਦੇ ਪਏ ਹੋ
ਬੁੱਢਾ-- ਮੈਂ ਇੰਨੇਂ ਸੋਹਣੇ ਤੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖੇ
ਫਿਰ ਉਸ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਤੇ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ
ਕਦੇ ਉਹ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਦੰਦੀਂ ਵੱਢ ਦਿੰਦਾ ਤਾਂ ਸਿਮਰ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਸਿਮਰ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਦਾ ਪੱਲਾ ਵਾਰ ਵਾਰ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਣ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਬੜਾ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਖਿੱਝ ਗਈ ਤੇ ਸਿੱਧੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਲਾਉਂਣ ਲੱਗੀ ਕਮੀਜ਼ ਤੰਗ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਲੱਥ ਰਹੀ ਸੀ ਬੁੱਢੇ ਨੇ ਵੀ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਸਿਮਰ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਬਾਹਰ ਇੰਝ ਪਏ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਲਾਵਾਰਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਛੱਡ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਸਿਮਰ ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ ਬੁੱਢੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਖੜੀ ਸੀ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰਮ ਦੇ
ਬੁੱਢਾ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਵੇਖਣ ਲੱਗਾ ਜੋ ਕਿ ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਲਮਕਦੇ ਬੜੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਤੇ ਕਾਲੀਆਂ ਡੋਡੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਬਚਾ ਰਹੀਆਂ ਹੋਣ
ਤੇ ਵਧੇ ਹੋਏ ਢਿੱਡ ਤੇ ਪਾਇਆ ਬੈਲੀ ਬਟਨ ਬੜਾ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਝੂੰਆਂ ਵੀ ਪੂਰੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ
ਬੁੱਢਾ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਨੂੰ ਬੱਸ ਵੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ
ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਹਾਉਕਾ ਨਿਕਲ਼ਿਆ
ਸਿਮਰ-- ਕੀ ਹੋਇਆ ਬਾਪੂ
ਬੁੱਢਾ-- ਮੇਰੀ ਇੰਨੀਂ ਉਮਰ ਹੋ ਗਈ ਪਰ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਪਰੀਆਂ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵੇਖੀਂ ਆ
ਸਿਮਰ-- ਬੱਸ ਵੇਖਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਆ ਜਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ
ਬੁੱਢਾ-- ਰੁਕ ਜਾ ਤੈਨੂੰ ਨਿਹਾਰ ਤਾਂ ਲਵਾਂ
ਸਿਮਰ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਬੁੱਢੇ ਨੂੰ ਉਕਸਾਉਣ ਲੱਗੀ
