ਅਮਨ ਦੀ ਅੱਜ ਤਬੀਅਤ ਕੁੱਝ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਉਸ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਕੁੱਝ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਤੇ ਗਈ ਤੇ ਪ੍ਰੈਗਨੈਂਸੀ ਟੈਸਟ ਵਾਲੀ ਕਿੱਟ ਲੈ ਆਈ ਤੇ ਉਸ ਉੱਤੇ ਲਿਖੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਰਤ ਕੇ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਕੁੱਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਗਰਭਵਤੀ ਹੋ ਗਈ ਆ ਸ਼ੱਕ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਮਾਸਿਕ ਧਰਮ ਭਿਖਾਰੀ ਕੋਲੋਂ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੁਕ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਫ਼ੋਨ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਸਭ ਕੁੱਝ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ
ਹਰਮਨ-- ਲੈ ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਮਾਸੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਵੱਟੀ ਬੈਠੀ ਆ ਪਰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਾਲੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਆ
ਅਮਨ-- ਮੈਂ ਅਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ
ਹਰਮਨ-- ਤੂੰ ਦੱਸੀਂ ਵੀ ਨਾ ਮੈਂ ਕੱਲ੍ਹ ਹੀ ਆਪਣੇ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਘਰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ ਤੂੰ ਦੱਸ ਦੇਵੀਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਸਭ ਨੂੰ
ਅਮਨ-- ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਾਂਗੀ ਮੈਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰ ਕੇ ਆਵੀਂ
ਹਰਮਨ-- ਤੂੰ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਘਰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬਣ ਬਣ ਕੇ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਆ ਮੈਨੂੰ ਛੋਟੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਕਹਿਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾ ਲਾ
ਅਮਨ-- ਠੀਕ ਆ ਸਰਦਾਰਨੀ ਜੀ
ਫਿਰ ਅਮਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਗੱਲ ਆਪਣੇ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਨੂੰ ਦੱਸੀਂ ਫੌਜੀ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਬੋਲਣ ਲੱਗੀ
ਪਰਮਜੀਤ-- ਨੀਂ ਤੈਨੂੰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੀ ਹੀ ਲੱਭਾ ਸੀ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਨੂੰ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਮਰ ਗਏ ਆ
ਅਮਨ-- ਮੈਂ ਜਾਤ ਪਾਤ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਮੈਂ ਜੇ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣਾ ਆ ਤੇ ਉੱਥੇ ਹੀ ਕਰਵਾਉਣਾ ਆ
ਫ਼ੌਜੀ-- ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਇਤਰਾਜ਼ ਆ ਉਹ ਜਿੱਥੇ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਆ ਕਰਵਾ ਲੈਣ ਦੇ
ਪਰਮਜੀਤ-- ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਗੁਰੂਦਵਾਰੇ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਲਾਵਾਂ ਦਵਾਂ ਕੇ ਮਗਰੋਂ ਲਾਹੋ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਸੱਦਣ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ
ਅਮਨ-- ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਮੰਮੀ ਜਿਵੇਂ ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਮੇਰੇ ਵੱਲੋਂ ਭਾਵੇਂ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਹੀ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਨਬੇੜ ਦਿਓ
ਫਿਰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਇਹ ਤਹਿ ਹੋਇਆ ਕਿ ਕਾਲੀ ਦੇ ਘਰੋਂ ਹਰਮਨ ਰੂਪ ਗੋਰਾ ਤੇ ਬੱਲੀ ਹੀ ਆਉਣਗੇ ਤੇ ਗੁਰੂਦੁਆਰੇ ਤੇ ਲਾਵਾਂ ਲੈ ਕੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਰਸਮਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦੇਣਗੇ ਕੋਈ ਵੇਖਾਂ ਵਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਅਮਨ ਦੀ ਮਾਂ ਇਸ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਰਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਬੇਮਨ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁੱਝ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਮਨ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਸਿਮਰ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਹੀ ਬਾਕੀ ਸਨ ਫ਼ੌਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੁੱਝ ਖ਼ਾਸ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਸੱਦਿਆਂ ਅਮਨ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਸਾਂਗ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਾਰਲਰ ਚਲੀ ਗਈ ਕੁੱਝ ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਖ਼ਰੀਦ ਲਏ ਤੇ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਵਾਸਤੇ ਲਹਿੰਗਾ ਕੁੜਤੀ ਖ੍ਰੀਦ ਲਈ ਫਿਰ ਸਿਮਰ ਤੇ ਅਮਨ ਪਾਰਲਰ ਚਲੀਆਂ ਗਈਆਂ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹੀ ਭਿਖਾਰੀ ਵੀ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਮਨ ਨੇ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੱਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਸਿਮਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਦੂਰ ਬੈਠ ਗਈ
ਭਿਖਾਰੀ-- ਸੋਹਣੀਏ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਲੱਗੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਵਿਆਹ ਤਾਂ ਇੱਕ ਨਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਵੇਖ ਲਾ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਵਾਅਦਾ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਤੇਰੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਚੱਲੀਂ ਆ
ਭਿਖਾਰੀ-- ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਆ ਮੈਂ ਵੀ ਤੇਰੇ ਵਾਸਤੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਤੋਹਫ਼ਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਆ
ਫਿਰ ਮੰਗਤੇ ਨੇ ਇੱਕ ਕਾਗਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਸੋਨੇ ਦੇ ਕੰਗਣ ਕੱਢੇ ਤੇ ਅਮਨ ਦੇ ਦੋਹਾਂ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੇ ਅਮਨ ਨੂੰ ਕੰਗਣ ਬੜੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗੇ
ਅਮਨ-- ਲੈ ਇਸਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਸੀ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਭਿਖਾਰੀ-- ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਖ਼ਾਲੀ ਹੱਥ ਤੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਕਿਵੇਂ ਜਾਣ ਦਿੰਦਾ
ਅਮਨ-- ਚੱਲ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਹੋਰ ਖ਼ਰੀਦਦਾਰੀ ਵੀ ਬਾਕੀ ਆ
ਭਿਖਾਰੀ-- ਫਿਰ ਕਦੋਂ ਮਿਲੇਗੀ
ਅਮਨ-- ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਪਿੰਡ ਆ ਜਾਵੀਂ
ਭਿਖਾਰੀ ਨੇ ਅਮਨ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਜਣੀਆਂ ਉੱਥੋਂ ਤੁਰ ਪਈਆਂ
ਸਿਮਰ-- ਤੇਰੇ ਆਸ਼ਕ਼ਾਂ ਦੀ ਲਾਈਨ ਤਾਂ ਬੜੀ ਲੰਮੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਤੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਜਲਣ ਹੁੰਦੀ ਆ ਜਦੋਂ ਰੱਬ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੋਹਣਾ ਜਿਸਮ ਦਿੱਤਾ ਆ ਤਾਂ ਆਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਹੀ ਫਿਰਨਾ ਆ ਅਜੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਫ਼ਿਦਾ ਹੋਣਗੇ
ਅਮਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਗ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਕਰਵਾਇਆ ਤੇ ਚੂੜਾ ਵੈਗਰਾ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਘਰ ਆ ਗਈਆਂ ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਵਿਆਹ ਵਾਲਾ ਦਿਨ ਆ ਗਿਆ ਕਾਲੀ ਉਸ ਦਿਨ ਪੂਰਾ ਲਿਸ਼ਕਿਆ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕਾਲੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆਂ ਲੋਕ ਵੀ ਬੜੇ ਉਤਸੁਕ ਸਨ ਕਾਲੀ ਦੀ ਨਵੀਂ ਵਹੁਟੀ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਕਿਸ ਔਰਤ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਹੋਣਾ ਆ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਮਨ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਉੱਤੇ ਵੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਆਹ ਉੱਤੇ ਉਹ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ ਸੀ ਕਾਲੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਨਾ ਸੱਦ ਸੱਕਣ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਵੀ ਦੱਸ ਦਿੱਤੀ ਉਹ ਇਹ ਗੱਲੋਂ ਹੀ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਸਨ ਕਿ ਕਾਲੀ ਦਾ ਘਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਵੱਸਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਆ ਹਰਮਨ ਤੇ ਰੂਪ ਵੀ ਸਜ ਸ੍ਵਰ ਗਈਆਂ ਬੱਲੀ ਨੇ ਵੀ ਕਾਰ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਲਿਆ ਅੱਜ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵੱਡੀ ਗੱਡੀ ਸ਼ਿੰਗਾਰੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜਣੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਨ ਹਰਮਨ ਕਾਲੀ ਕੋਲ਼ ਗਈ
ਹਰਮਨ-- ਕਿਵੇਂ ਹੁਣ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ ਆ ਨਾ ਤੂੰ
ਕਾਲੀ-- ਖੁਸ਼ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਈ ਆ ਇੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਜੋ ਮਿਲਣ ਜਾ ਰਹੀ ਆ
ਹਰਮਨ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ ਨਾਲ ਜਵਾਕ ਵੀ ਲੈ ਕੇ ਆਵੇਗੀ ਤੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ
ਕਾਲੀ-- ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚਾਂਅ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਲੈ ਚਾਂਅ ਤਾਂ ਹੋਣਾ ਈ ਆ ਤੂੰ ਸਾਡੇ ਘਰ ਦਾ ਜੋ ਮੈਂਬਰ ਆ ਨਾਲੇ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਛੋਟੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਕਿਹਾ ਕਰ ਤੈਨੂੰ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਤੀਵੀਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤੀ
ਕਾਲੀ-- ਠੀਕ ਆ ਸਰਦਾਰਨੀਏ ਪਰ ਕੀ ਹੁਣ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਵਾਲਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਟੁੱਟ ਗਿਆ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਫ਼ੜ ਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ
ਹਰਮਨ-- ਇਹ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਕਿਹਾ
ਕਾਲੀ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇੱਕ ਚਿੱਤੜ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਹਰਮਨ ਦੀ ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਿਸਕੀ ਨਿਕਲ ਗਈ
ਬੱਲੀ-- ਹੁਣ ਛੇਤੀ ਕਰੋ
ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਅਮਨ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਏ ਅਮਨ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰ ਹੋਈ ਬੈਠੀ ਸੀ
ਉਸ ਨੇ ਢਿੱਡ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਕੁੜਤੀ ਤੇ ਲਹਿੰਗਾ ਪਹਿਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਢਿੱਡ ਉੱਤੇ ਪਾਇਆ ਵੀ ਬੈਲੀ ਬਟਨ ਬੜਾ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੇ ਕੁੜਤੀ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫ਼ਸੇ ਹੋਏ ਸਨ ਤੇ ਪੂਰਾ ਆਕਾਰ ਬਣਾ ਰਹੇ ਸਨ ਅਮਨ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਸਜ ਸ੍ਵਰ ਕੇ ਅੱਤ ਦੀ ਰੰਨ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਫ਼ੌਜੀ ਨੇ ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਆਂਢੀ ਗੁਆਂਢੀ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਸਨ ਉਹ ਵੀ ਬੜੇ ਸ਼ਸ਼ੋਪੰਜ ਵਿੱਚ ਸਨ ਕਿ ਅਮਨ ਦਾ ਵਿਆਹ ਬੜੀ ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਆ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਮੁੰਡਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੌਣ ਆ ਫਿਰ ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਕਾਲੀ ਹੁਣਾਂ ਦੀ ਕਾਰ ਬੂਹੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਸਾਰੇ ਉਸ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗੇ ਸਾਰੇ ਲਾੜੇ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਉਤਸੁਕ ਸਨ ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਕਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਉੱਤਰੇ ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਾਲੀ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਹੱਕੇ ਬੱਕੇ ਰਹਿ ਗਏ ਕਿਉਂਕਿ ਕਾਲੀ ਨੇ ਸਿਹਰਾ ਨਹੀਂ ਲਾਇਆ ਸੀ ਪਰਮਜੀਤ ਨੇ ਸਖ਼ਤ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਲਾੜਾ ਸਿਹਰਾ ਲਾਏ ਬਿਨਾਂ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਬਾਰਾਤ ਲੈ ਕੇ ਆਵੇ ਲੋਕ ਸੋਚਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਫ਼ੌਜੀ ਨੂੰ ਆਹ ਕਾਲਾ ਕਲੂਟਾ ਜਿਹਾ ਬੰਦਾ ਲੱਭਿਆਂ ਕੁੱਝ ਉਮਰ ਤਾਂ ਵੇਖ ਲੈਂਦਾ ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੁੱਝ ਬੋਲ ਕੇ ਕੀ ਲੈਣਾ ਸੀ ਫਿਰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਤੇ ਚਾਹ ਵਗੈਰਾ ਪੀਣ ਲੱਗੇ ਫਿਰ ਉਹ ਅਮਨ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਗੁਰੂਦਵਾਰੇ ਚਲੇ ਗਏ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਨੇੜੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਪੈਦਲ ਹੀ ਚਲੇ ਗਏ ਫਿਰ ਆਨੰਦ ਕਾਰਜ ਦੀ ਰਸਮ ਹੋਈ ਤੇ ਲਾਵਾਂ ਲੈ ਕੇ ਕਾਲੀ ਤੇ ਅਮਨ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ ਬੱਲੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਹੀ ਕਾਰ ਲੈ ਕੇ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਸਿਮਰ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਤੇ ਫ਼ੌਜੀ ਅਮਨ ਨੂੰ ਵਿਦਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਸਿਮਰ ਤਾਂ ਅਮਨ ਦੇ ਗਲ਼ ਲੱਗ ਕੇ ਬਹੁਤ ਰੋਈ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੰਝੂ ਨਾ ਰੋਕ ਸਕੀ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਗਲ਼ ਲੱਗ ਕੇ ਰੋਂ ਪਈ ਫਿਰ ਅਮਨ ਵਿਦਾ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਕਾਰ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਰਹੇ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਓਹਲੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਗਈ ਅਮਨ ਦਾ ਪਿੰਡ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੀ ਘਰ ਆ ਗਏ ਘਰ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਕੁੱਝ ਖ਼ਾਸ ਬੰਦੇ ਹੀ ਬੱਲੀ ਦੇ ਘਰ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਸਨ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਮਨ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਦੰਗ ਰਹਿ ਗਏ ਕਿ ਇੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ ਕਾਲੀ ਵਰਗੇ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਮਿਲ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਜੱਟਾਂ ਦੀ ਕੁੜੀ
ਕਾਲੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਕੋਈ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਰੂਪ ਨੇ ਹੀ ਕਾਲੀ ਤੇ ਅਮਨ ਉੱਤੋਂ ਪਾਣੀ ਵਾਰਨਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਮਨ ਤੇ ਕਾਲੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਲਈ ਘਰ ਵਿੱਚ ਫ਼ੋਟੋਗ੍ਰਾਫਰ ਵੀ ਸੱਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਸੀ ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਸ਼ਾਮ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਸਾਰੇ ਆਪੋਂ ਆਪਣੇ ਘਰੋਂ ਘਰੀਂ ਚਲੇ ਗਏ ਹਰਮਨ ਤੇ ਰੂਪ ਨੇ ਕਾਲੀ ਦਾ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਸਤੇ ਕਮਰਾ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤਾ ਬੱਲੀ ਆਪਣੇ ਕੁੱਝ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੁੱਝ ਕੁ ਪੈਗ ਕਾਲੀ ਨੂੰ ਵੀ ਲਵਾਂ ਦਿੱਤੇ ਬੱਲੀ ਦੇ ਦੋਸਤ ਕਾਲੀ ਨੂੰ ਵਧਾਈ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਚਲੇ ਗਏ ਤੇ ਬੱਲੀ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਯਾਰ ਦੇ ਘਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਗੋਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਲੈ ਗਿਆ ਹੁਣ ਘਰ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਜਣੇ ਹੀ ਰਹਿ ਗਏ ਕਾਲੀ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਰੂਪ ਤੇ ਹਰਮਨ ਅਮਨ ਨਾਲ ਬੈਠੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ
ਰੂਪ-- ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮੀਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ ਆ ਸੋਹਣੀਏ ਇਹ ਜੱਟੀਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਛੱਡਣੀਆਂ ਪੈਣੀਆਂ ਆ
ਅਮਨ-- ਜੱਟੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੇਕੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਮਜ਼ਬਣ ਆ ਸਰਦਾਰਨੀ ਜੀ ਮੈਂ ਗੋਹੇ ਕੂੜੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕੱਲ੍ਹ ਤੋਂ ਸਾਂਭ ਲਵਾਂਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਮੰਮੀ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਉਸਦੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਲੈ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪਈ ਆ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਠੀਕ ਕਹਿੰਦੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਉਹ ਇਸ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕਣ ਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨੌਕਰ
ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਕਾਲੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ
ਰੂਪ-- ਬੜੀ ਕਾਹਲੀ ਆ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰੰਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ
ਕਾਲੀ-- ਨਾ ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਸਰਦਾਰਨੀਆਂ ਵੀ ਤਾਂ ਮੇਰੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਹੀ ਹੋ ਨਾ
ਹਰਮਨ-- ਨਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਆ
ਕਾਲੀ-- ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਤਰਾਜ਼ ਆ ਕੋਈ
ਰੂਪ-- ਨਾ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਕੀਤਾ ਆ
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਰੂਪ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਿੱਠ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਕਾਲੀ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ
ਹਰਮਨ-- ਇੰਝ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ
ਹਰਮਨ ਨੇ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਰੂਪ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ਼ੇ ਨੂੰ ਨੇਫੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਨੇਫੇ ਨੂੰ ਢਿੱਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਤੇ ਫਿਰ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਕਾਲੀ ਹੁਣ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਲਿਆਂ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਵਾੜਿਆ ਤੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਹਰਮਨ ਨੇ ਕਾਲੀ ਦੀ ਪੈਂਟ ਦੀ ਜਿਪ ਨੂੰ ਖੋਲਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਤੱਕ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਬੂਟ ਲਾਹ ਕੇ ਪੈਂਟ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਜੋ ਕਿ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਣਿਆ ਹੋਇਆਂ ਸੀ ਤੇ ਕਾਲੀ ਦੇ ਨਿੱਕੇ ਜਿਹੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਕਿੰਨਾ ਸੋਹਣਾ ਲੰਨ ਆ ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਆ ਕਿ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਇਸ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੀ ਰਹਾਂ
ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਅਮਨ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਲਹਿੰਗੇ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਥੱਲਿਓਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਕੋਲ ਆ ਗਈ
ਅਮਨ-- ਤੇ ਚੁੰਮਦੀ ਰਹਿ ਸਰਦਾਰਨੀਏ ਤੈਨੂੰ ਕੌਣ ਰੋਕਦਾ ਆ
ਰੂਪ-- ਇਸ ਉੱਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੱਕ ਮੇਰਾ ਆ
ਹਰਮਨ-- ਫਿਰ ਮੰਮੀ ਤੈਨੂੰ ਇਸ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਵੀ ਸਾਬਤ ਕਰਨੀ ਪੈਣੀ ਆ
ਰੂਪ-- ਉਹ ਕਿਵੇਂ
ਹਰਮਨ-- ਇਸ ਦੇ ਬੀਜ਼ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਕੁੱਖ ਤੋਂ ਬੱਚਾ ਪੈਦਾ ਕਰਕੇ
ਰੂਪ-- ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਵੀ ਸਹੀ ਆ ਦਿਲ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕਰਦਾ ਆ ਕਾਲੀ ਦਾ ਬੱਚਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਪਰ ਹੁਣ ਇਸ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਕਿੱਥੇ ਜਵਾਕ ਜੰਮਿਆਂ ਜਾਣਾ ਮੇਰੇ ਤੋਂ
ਅਮਨ-- ਜੇ ਰੱਬ ਨੇ ਚਾਹਿਆ ਤਾਂ ਸਰਦਾਰਨੀ ਜੀ ਜਰੂਰ ਤੁਹਾਡੀ ਕੁੱਖ ਫਿਰ ਤੋਂ ਹਰੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਰੂਪ-- ਚੱਲ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੋਂ ਹੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗੀ ਬਾਕੀ ਰੱਬ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਤੂੰ ਵੀ ਅੱਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਆਪਣਾ ਬੀਜ਼ ਸੁੱਟਿਆ ਕਰੀਂ ਤੇਰੀ ਤੀਵੀਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖੋਂ ਜਵਾਕ ਜੰਮਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਆ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬੁਰਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ
ਕਾਲੀ-- ਜੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਜੀ
ਰੂਪ ਹੱਸ ਪਈ
ਰੂਪ-- ਕਮਲਿਆਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤਾ ਸੀ ਇਹ ਰੱਬ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਆ
ਕਾਲੀ-- ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਵਾਹ ਲਾ ਦਵਾਂਗਾ ਪਰ ਕਿਧਰੇ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਨਾ ਨਰਾਜ਼ ਹੋ ਜਾਣ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਉਹ ਦੀ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਬੱਸ ਆਪਣੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਨੂੰ ਗਰਭਵਤੀ ਕਰਨ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਰੱਖ
ਫਿਰ ਹਰਮਨ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ
ਕੁਝ ਚਿਰ ਉਹੈ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਚੂਪਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਫਿਰ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਵਿੱਚ ਮਸਤ ਹੋ ਗਈ ਉਹ ਕੁਝ ਪਲ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱੱਢਦੀ ਤੇ ਫਿਰ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਚੂਪਦੀ ਹੋਈ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਸਮਾ ਲੈਂਦੀ ਅਮਨ ਰੂਪ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਰੂਪ ਦੀਆਂ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਫਿਰ ਅਮਨ ਨੇ ਰੂਪ ਨੂੰ ਬਾਹ ਤੋਂ ਫ਼ੜ ਕੇ ਬੈਂਡ ਉੱਤੇ ਲੰਮੇ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਗਈ ਤੇ ਅਮਨ ਨੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲਿਆ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੇ ਛੇਕ ਨੂੰ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ
ਰੂਪ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਦੂਹਰੀ ਤੀਹਰੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਜ਼ਾ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ ਅਮਨ ਵੀ ਬੜੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਰੂਪ ਦੀ ਬੁੰਡ ਅਮਨ ਦੀ ਥੁੱਕ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀ ਹੋਣ ਲੱਗੀ
ਰੂਪ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਫੜਿਆ ਤੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰਰਾ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਮਸਲਣ ਲੱਗੀ ਅਮਨ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕਿਆਂ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਰੂਪ ਤੋਂ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਰੂਪ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਕਾਮ ਰਸ ਨੂੰ ਬੜੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੁਹਾਰਾ ਨਿਕਲਿਆ
ਸਾਰਾ ਕਾਮ ਰਸ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅਤੇ ਢਿੱਡ ਪੂਰਾ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਮਨ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਸਾਰਾ ਰਸ ਚੱਟ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਰੂਪ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਵੀ ਚੱਟ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਇੰਝ ਚੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਜਵਾਕ ਕੁਲਫ਼ੀ ਨੂੰ ਚੱਟ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਰੂਪ ਦੇ ਲਾਲ ਸੂਹੇ ਬੁੱਲਾਂ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀ ਰੂਪ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ਦੋਵੇਂ ਚੁੰਮਣ ਵਿੱਚ ਮਸਤ ਹੋ ਗਈਆਂ
ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਗਹਿਰਾ ਚੁੰਮਣ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਚੁੰਮਣ ਤੋਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਦੋਵੇਂ ਬੜੀਆਂ ਗੂੜੀਆਂ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾਵਾਂ ਹੋਣ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚੁੰਮਣ ਤੋੜਿਆਂ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਤਾਂ ਮਜ਼ਾ ਹੀ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਜ਼ਾ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਇਆ
ਅਮਨ-- ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਦੀ ਸਦਾ ਸੇਵਾ ਕਰਦੀ ਰਹਾਂਗੀ ਇਹ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬਣ ਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਆ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਵੀ ਬੜੀ ਪਿਆਰੀ ਆ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਤੋਂ ਤੇਰੀ ਖ਼ਾਸ ਜਗ੍ਹਾ ਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕਦਾ
ਹਰਮਨ ਹੁਣ ਕਾਲੀ ਨੂੰ ਬੈਂਡ ਉੱਤੇ ਲੰਮੇ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਟੱਟਿਆਂ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਰੂਪ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤੇ ਕਾਲੀ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ
ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਕਾਲੀ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬੜੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਚੂਪ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਅਮਨ ਵੀ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤੇ ਉਹ ਹਰਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਹਰਮਨ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲਿਆ ਤੇ ਨੇਫੇ ਨੂੰ ਢਿੱਲਾ ਕਰਕੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਿਆਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹਰਮਨ ਨੇ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਚਿੱਤੜ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ ਫਿਰ ਅਮਨ ਉਸ ਦੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਉਹ ਇੱਕ ਵਾਰ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਪਰੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਢਿੱਡ ਦੇ ਉੱਤੇ ਬੰਨਿਆਂ ਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਪੈਰਾਂ ਭਾਰ ਬੈਠ ਕੇ ਕਾਲੀ ਦੇ ਟੱਟਿਆਂ ਨੂੰ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ ਅਮਨ ਉਸ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਲੰਮੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਵਾੜਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਹਰਮਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਰੂਪ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤੇ ਕਾਲੀ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਾਇਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਰੂਪ ਦੀ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਿਸਕੀ ਨਿਕਲ ਗਈ ਤੇ ਫਿਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ
ਕਾਲੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਕ ਤੋਂ ਫ਼ੜ ਲਿਆ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਰੂਪ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਉੱਛਲਣ ਲੱਗੇ ਜਿਵੇਂ ਦੋ ਰਸ ਦੇ ਭਰੇ ਹੋਏ ਤਰਬੂਜ਼ ਹੋਣ
ਰੂਪ-- ਹਾਏ ਮਰ ਗਈ ਤੇਰੇ ਜਿੰਨਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਕੰਜਰਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਲੰਨ ਦਾ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਅੱਜ ਤੱਕ ਮੈਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਤੇਰਾ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਆ ਪਰ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਲੰਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਤ ਪਾਉਂਦਾ ਆ
ਕਾਲੀ-- ਸਰਦਾਰਨੀ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਜਿੰਨਾ ਮਜ਼ਾ ਕਿਸੇ ਜ਼ਨਾਨੀ ਨਾਲ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ
ਰੂਪ-- ਤੂੰ ਬੜੀ ਕਦਰ ਕਰਦਾ ਆ ਆਪਣੀ ਸਰਦਾਰਨੀ ਦੀ ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਮੇਰੀ ਕਦਰ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਨਾ ਰੱਖਦਾ
ਕਾਲੀ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁੱਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਆ
ਰੂਪ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ ਹੋਵੇਗੀ ਜੇ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖ ਫਿਰ ਤੋਂ ਹਰੀ ਕਰਕੇ ਵਿਖਾਵੇਗਾ
ਕਾਲੀ-- ਜਵਾਕਾਂ ਦੀ ਤਾਂ ਆਪਾਂ ਕੋਈ ਕਮੀਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੰਦੇ ਬੱਸ ਤੁਸੀਂ ਗੱਭਣ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿਣਾ
ਰੂਪ-- ਨਾ ਮੈਂ ਮੱਝ ਜੋ ਸਾਲ ਪਿੱਛੋਂ ਗੱਭਣ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਕਾਲੀ-- ਨਾ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੰਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ
ਰੂਪ-- ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਕਮਲਿਆਂ ਜਾਨ ਵੀ ਹਾਜ਼ਰ ਆ ਲੈ ਮੇਰਾ ਵੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਆ ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕੇਗਾ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਕੁੱਖ ਤੋਂ ਤੇਰੇ ਲਈ ਜਵਾਕ ਜੰਮਾਂਗੀ
ਫਿਰ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਉੱਤਰ ਗਈ ਅਮਨ ਖੜੀ ਹੋਈ ਤੇ ਲੰਨ ਦੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਾਇਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕੁੜਤੀ ਦੇ ਬਟਨਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ
ਅਮਨ ਦੀਆਂ ਹਲਕੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੂਰੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ
ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਾਲ ਵਿੱਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਵੱਖਰੇ ਹੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਥਿਰਕਣ ਲੱਗੇ ਹਰਮਨ ਤੇ ਰੂਪ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਫਿਰ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਬੜੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਚੁੰਮ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਅਮਨ ਵੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਥੱਕ ਕੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਉੱਤਰ ਗਈ ਕਾਲੀ ਵੀ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਹ ਹਰਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਧੌਣ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗਾ ਹਰਮਨ ਵੀ ਮਸਤ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਰੂਪ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਕੇ ਬੈਂਡ ਉੱਤੇ ਮੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗੀ
ਹਰਮਨ ਦੇ ਥਿੜਕਦੇ ਹੋਏ ਚਿੱਤੜ ਬੜੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ ਉਹ ਕਾਲੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਬੜੀ ਅਦਾ ਨਾਲ ਮੁਸਕਰਾ ਰਹੀ ਸੀ
ਰੂਪ-- ਵੇਖਦਾ ਕੀ ਪਿਆ ਵਾੜਦੇ ਮੇਰੀ ਗਸ਼ਤੀ ਧੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕਿਵੇਂ ਚਿੱਤੜ ਹਿਲਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਰਹੀ ਆ
ਕਾਲੀ-- ਤੁਸੀ ਆਪ ਹੀ ਫ਼ੜ ਕੇ ਵਾੜ ਦਿਓ ਸਰਦਾਰਨੀ ਜੀ
ਕਾਲੀ ਹਰਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਰੂਪ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫ਼ੜ ਕੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹਰਮਨ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਸਮਾ ਗਿਆ ਫਿਰ ਕਾਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਹਰਮਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਚਿੱਤੜ ਫਿਰ ਤੋਂ ਥਿਰਕਣ ਲੱਗੇ
ਹਰਮਨ ਦੀਆਂ ਕਾਮੁਕ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਸੰਭੋਗ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਹੋਰ ਵੀ ਕਾਮੁਕ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਮਨ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕੁੜਤੀ ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਦੇ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋ ਗਈ ਰੂਪ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਫਿਰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗੀ
ਅਮਨ ਦੀਆਂ ਹਲਕੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਵੀ ਬੜਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਕਾਲੀ ਵੀ ਲਗਾਤਾਰ ਪੂਰੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਵਿੱਚ ਹਰਮਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਹਰਮਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਨਾ ਰੋਕ ਸਕੀ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡਣ ਲੱਗੀ ਕਾਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੋਂ ਰੁਕ ਗਿਆ ਉਸ ਨੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜੋ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਅਮਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਕਾਲੀ ਹਰਮਨ ਦੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਥੱਕ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਅਮਨ ਨੇ ਮੋਰਚਾ ਸੰਭਾਲਿਆ ਤੇ ਆਪ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੀ
ਅਮਨ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਲਮਕਦੇ ਹੋਏ ਬੜੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ ਕਦੇ ਅਮਨ ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਕਾਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਅਮਨ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦੀ ਰੂਪ ਹਰਮਨ ਕੋਲ ਆਈ ਤੇ ਹਰਮਨ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੈਂਡ ਉੱਤੇ ਲੰਮੇ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਚੁੰਘਣ ਲੱਗੀ
ਕਦੇ ਉਹ ਕੋਈ ਮੰਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਮੰਮਾ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲੈਂਦੀ
ਰੂਪ-- ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੁੰਘ ਜਿਵੇਂ ਨਿੱਕੀ ਹੁੰਦੀ ਮੇਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਚੁੰਘਦੀ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੁੱਧ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਸੁੱਕੇ ਹੀ ਪਏ ਆ
ਰੂਪ-- ਤੈਨੂੰ ਸਹੁਰੇ ਭੇਜਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਵਿਦਾ ਕਰਾਂਗੀ
ਹਰਮਨ-- ਫਿਰ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਕੁੱਛੜ ਜਵਾਕ ਹੋਵੇਗਾ ਮੰਮੀ
ਰੂਪ-- ਕੀ ਪਤਾ ਇੱਕ ਕੁੱਛੜ ਹੋਵੇ ਤੇ ਦੂਜਾ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ
ਹਰਮਨ-- ਫਿਰ ਤਾਂ ਤੂੰ ਮੰਮੀ ਜਵਾਕਾਂ ਦੀ ਲਾਈਨ ਈ ਲਾ ਦਵੇਗੀ
ਰੂਪ-- ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨੂੰ ਮੈਂ ਗੋਰੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਰ ਜਵਾਕ ਲੈਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਮੈਂ ਵੀ ਜ਼ਿਦ ਦੀ ਮਾਰੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਸਬੰਦੀ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਈ ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਵਿਖਾਇਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਜੇ ਤੂੰ ਗਰਭਵਤੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਆ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਕੋਲ ਮੈਂ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਮੰਨ ਤਾਂ ਗਿਆ ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨੇ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਆਪਣਾ ਚੈੱਕਅਪ ਕਰਵਾਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਸ਼ੁਕਰਾਣੂਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਆਏ ਤੇ ਉਹ ਜਵਾਕ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ
ਹਰਮਨ-- ਚੱਲ ਆਪਣਾ ਕਾਲੀ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਈ ਆ ਡੈਡੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਪ ਗੱਲ ਕਰ ਲਵਾਂਗੀ ਹੁਣ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਕੁੱਖ ਹਰੀ ਕਰਨ ਦੀ ਛੇਤੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਮੰਮੀ
ਰੂਪ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਅੱਜ ਹੀ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਕੇ ਆਈ ਆ ਗਰਭਵਤੀ ਹੋਣ ਲਈ ਅੱਗੋਂ ਰੱਬ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ
ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਅਮਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤੇ ਹਰਮਨ ਕੋਲ ਆ ਗਿਆ ਹਰਮਨ ਉਸ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਰਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਕਾਲੀ ਦੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ ਫ਼ੜ ਕੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਲੰਨ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਰੋਕੀ ਰੱਖਿਆ
ਹਰਮਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਥੁੱਕ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਕਾਲੀ ਨੇ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਨਾ ਕੱਢਿਆਂ ਜਦੋਂ ਹਰਮਨ ਵੀ ਮਸਤ ਹੋਈ ਰਹੀ ਫਿਰ ਕਾਲੀ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਹਰਮਨ ਨੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਾਲੀ ਨੇ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ
ਰੂਪ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਲੰਨ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਸਕੇ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਇਧਰ ਉਧਰ ਹਿਲਣ ਲੱਗੇ ਕਾਲੀ ਪੂਰੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਰੂਪ ਦਾ ਪੂਰਾ ਜਿਸਮ ਹਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਾਲੀ ਨੇ ਫਿਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਕਰਕੇ ਹੋਰ ਵੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤਾ ਸਮਾਂ ਨਾ ਰੋਕ ਸਕਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੀਰਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਿਚਕਾਰੀਆਂ ਛੱਡਣ ਲੱਗਾ
ਰੂਪ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਕਾਮ ਰਸ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਕਾਲੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਲੰਨ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਕੱਢਿਆ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਵੀਰਜ਼ ਦੀ ਆਖ਼ਰੀ ਬੂੰਦ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਡਿੱਗ ਪਈ ਫਿਰ ਲੰਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸੁੰਗੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਕਾਲੀ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਾਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਰੂਪ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕੀ ਰੱਖਿਆ ਤਾਂ ਵੀਰਜ਼ ਬਾਹਰ ਨਾ ਨਿਕਲ ਜਾਵੇ
ਅਮਨ-- ਸਰਦਾਰਨੀ ਜੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਨਾ
ਰੂਪ-- ਖੁਸ਼ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਦੋਂ ਹੋਵਾਂਗੀ ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਕਾਲੀ ਦਾ ਬੱਚਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਹਰਮਨ-- ਉਹ ਦਿਨ ਵੀ ਛੇਤੀ ਆਵੇਗਾ ਚੱਲ ਹੁਣ ਆਵਾਂ ਚੱਲੀਏ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਮੀਆਂ ਬੀਵੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮਸਤੀ ਕਰ ਲੈਣ ਦਈਏ
ਫਿਰ ਹਰਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਫ਼ੜੀ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਬੰਨਿਆਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਰੂਪ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਫ਼ੜ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੀ ਹਰਮਨ ਨਾਲ ਤੁਰ ਪਈ ਤੇ ਅਮਨ ਤੇ ਕਾਲੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ