ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਨੀਤੂ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਲਾਉਂਦੀ ਆ
ਨੀਤੂ-- ਆਈ ਦੀਦੀ
ਅਮਨ-- ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰਦੀ ਆ
ਨੀਤੂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠੋਂ ਜ਼ਮੀਨ ਖਿਸਕ ਗਈ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ
ਨੀਤੂ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਦੀਦੀ
ਅਮਨ-- ਮੈਂ ਸਭ ਕੁਝ ਆਪਣੇ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖ ਲਿਆ ਤੈਨੂੰ ਤੇ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੀ ਹਵੇਲੀ ਵਿੱਚ
ਨੀਤੂ-- ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦਿਓ ਦੀਦੀ ਮੈਂ ਜੱਗੂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ
ਅਮਨ-- ਮੈਂ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਆ
ਨੀਤੂ ਅਮਨ ਦਾ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਈ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਰੋ ਨਾ ਦੇ ਮੈਂ ਦੱਸਣਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਕਦੋਂ ਦਾ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ
ਨੀਤੂ-- ਦੱਸੋਂ ਦੀਦੀ
ਅਮਨ-- ਅੱਜ ਰਾਤ ਨੂੰ ਤੂੰ ਹਵੇਲੀ ਵਿੱਚ ਸੱਦੀ ਪਰ ਤੇਰੀ ਜਗਾ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂਗੀ
ਨੀਤੂ-- ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਓਥੇ ਕੀ ਕਰੋਗੇ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰ ਬਾਕੀ ਮੇਰੇ ਤੇ ਛੱਡ ਦੇ
ਯਾਦ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਕਰੀ
ਨੀਤੂ-- ਠੀਕ ਆ ਦੀਦੀ
ਨੀਤੂ ਓਥੋਂ ਚਲੀ ਗਈ ਫਿਰ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ
ਨੀਤੂ ਅਮਨ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆਈ
ਨੀਤੂ-- ਜੱਗੂ ਦੀਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ੧੧ ਕੁਝ ਵਜੇ ਆ ਜਾਵੇ ਗਾ
ਨੀਤੂ ਬੱਸ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਓਥੋਂ ਚਲੀ ਗਈ ਅੱਗੇ ਕੁਝ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਉਸਦੀ ਹਿੰਮਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਅਮਨ ਨੇ ਟਾਇਮ ਵੇਖਿਆਂ ਤਾਂ ੧੦ ਵੱਜੇ ਸਨ ਉਸ ਨੂੁੰ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਚਾਅ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਰਿਸਣ ਲੱਗੀ ਉਸ ਨੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਬੈਠ ਕੇ makeup ਕੀਤਾ
ਤੇ ਪੂਰੀ ਸੱਜ ਧੱਜ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਈ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਆਸ਼ਿਕ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਫਿਰ ਸੂਟ ਲੱਭਣ ਲੱਗੀ ਫਿਰ ਨਵਾਂ ਸਵਾਇਆ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਕੇ ਦਿੰਦੀ ਕੇ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ
ਤੇ ਫਿਰ ਨਹਾ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੀ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਫਿਰ bra ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਕੱਛੀ ਪਾਉਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ਵੇਸੇ ਵੀ ਹੁਣ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਸਲਵਾਰ ਨਾਲ ਰਗੜਦੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜ ਉਸ ਨੂੰ ਬੜਾ ਮਜ਼ਾ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਫਿਰ ਕਮੀਜ਼ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਪਾਈ ਲੈਂਦੀ ਆ ਦੋ ਕਿ ਪੂਰੇ ਫਿਟ ਫਿਟ ਸਨ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਵੀ ਕਾਫੀ ਉੱਭਰੇ ਹੋਏ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ
ਤੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਝਾਂਜਰਾਂ ਤੇ ਜੁੱਤੀ ਨਾ ਲੈਂਦੀ ਆ ਅਮਨ ਪੂਰੀ ਅੱਤ ਦੀ ਰੰਨ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਵੇਖਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੁਸਨ ਤੇ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ ਫਿਰ ਧੜਕਦੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਹਵੇਲੀ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਈ ਹਵੇਲੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਟਾਇਮ ਵੇਖਿਆਂ ਤਾਂ 10;45 ਹੋਏ ਸਨ ਉਹ ਇਧਰ ਉਧਰ ਟਹਿਲਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਪਤਾ ਕਦੋਂ ਆਵੇਗਾ ਉਸ ਨੇ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨੰਗੀ ਵੇਖਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਆ ਮੈਂ ਉਸ ਦਿਨ ਹੋਈ ਤਾਂ ਸੀ ਪਰ ਝੱਲੀਏ ਉਸ ਕਿਹੜਾ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਨੰਗੀ ਨੂੰ ਤੇ ਕਿਉਂ ਨਾ ਉਸ ਨੂੰ surprise ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਪਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੀਨ ਬਣਾਉਣਾ ਪਏ ਜਿਵੇਂ ਸਭ ਕੁਝ ਅਚਾਨਕ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਆਉਣ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਆ ਉਹ ਫਟਾਫਟ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਦਾ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਕਮੀਜ਼ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦੀ ਆ
ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੀ ਧਾਰ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਸੁਣਾਈ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ
ਜੱਗੂ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਅਮਨ ਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਵੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਅਮਨ ਜਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਪਿੱਛੇ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਖੜਾ ਵੇਖਦੀ ਆ ਤਾਂ ਉਹ ਫਟਾਫਟ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ ਉਸ ਦਾ ਪਿਸ਼ਾਬ ਵੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਖੜੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਸਲਵਾਰ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਈ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਇੱਥੇ ਕੀ ਕਰਦਾ ਐ
ਜੱਗੂ-- ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਇੱਥੇ ਏਸ ਵੇਲੇ
ਅਮਨ-- ਮੇਰਾ ਘਰ ਮੈਂ ਜਿੱਥੇ ਮਰਜ਼ੀ ਜਾਵਾਂ ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ
ਜੱਗੂ ਲਗਾਤਾਰ ਅਮਨ ਦੀਆਂ ਨੰਗੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਅਮਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਅਜੇ ਤੱਕ ਉੱਪਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ
ਜੱਗੂ-- ਅੱਛਾ ਫਿਰ ਮੈਂ ਚੱਲਿਆ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰ ਲ
ਅਮਨ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਕਿ ਜੋ ਬੰਦਾ ਮੈਨੂੰ ਨੰਗੀ ਵੇਖਣ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖਦਾ ਆ ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਹ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅੱਧਨੰਗੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਖੜੀ ਆ ਤਾਂ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਆ ਅਮਨ ਨੂੰ ਇਹ ਮਨਜ਼ੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਅਮਨ-- ਰੁਕ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਇੱਕ ਗੱਲ ਪੁੱਛਣੀ ਆ
ਜੱਗੂ-- ਪੁੱਛੋ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਕੱਛੀਆਂ ਨਾਲ ਦੋ ਕੁਝ ਕਰਦਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਜੱਗੂ ਅਨਜਾਣ ਬਣਕੇ
ਜੱਗੂ-- ਕੀ ਕਰਦਾ ਆ ਕੱਛੀਆਂ ਨਾ
ਅਮਨ-- ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਦਾ ਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਕੀ
ਜੱਗੂ-- ਕੀ ਸਬੂਤ ਆ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ
ਅਮਨ-- ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖਿਆ
ਜੱਗੂ-- ਫਿਰ ਰੋਕਿਆ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ
ਅਮਨ-- ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੀ ਮਹਿਕ ਬੜੀ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਆ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਉਹ ਕੱਛੀ ਲਾਉਣ ਨੂੰ ਜੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ
ਜੱਗੂ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਜੱਗੂ-- ਕੀ ਹੁਣ ਵੀ ਉਹ ਕੱਛੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਆ
ਅਮਨ-- ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਪਾਈ
ਜੱਗੂ-- ਕਿਉਂ
ਅਮਨ-- ਵੇਸੇ ਈ
ਜੱਗੂ-- ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਕੱਛੀ ਬਿਨਾਂ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ ਨਾਲੇ ਹੁਣ ਪਾਈ ਨਹੀਂ ਇਨਾਂ ਹੀ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਮੈਂ ਹੁਣ ਜਾਂਦਾ ਆ
ਅਮਨ-- ਪਰ ਇਨੀਂ ਸੋਹਣੀ ਜੱਟੀ ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਆਈ ਆ ਤੇ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅੱਧਨੰਗੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਖੜੀ ਆ ਤੇ ਤੂੰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਆ
ਜੱਗੂ-- ਮੈਂ ਨੀਤੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਆ ਉਸ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ
ਜੱਗੂ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਅਜਿਹਾ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਅਮਨ ਨੂੰ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਲਈ ਨਾਟਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਅਮਨ-- ਉਹ ਨੀਤੂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੀ ਆ ਜੋ
ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੇਗਾ
ਜੱਗੂ-- ਨੀਤੂ ਦੀ ਤਾਂ ਗੱਲ ਹੀ ਕੁਝ ਹੋਰ ਆ
ਅਮਨ-- ਕੀ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਸੋਹਣੀ ਆ
ਅਮਨ ਤੋਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਹ ਨੀਤੂ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰਦੇ ਜਿਸ ਦਾ ਅਮਨ ਨਾਲ ਕੀ ਮੁਕਾਬਲਾ ਸੀ
ਜੱਗੂ-- ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨੀਤੂ ਦੇ ਹੁਸਨ ਦਾ ਦੀਦਾਰ ਮੈਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ ਆ ਪਰ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਕੁੱਝ ਕਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਹੁਣ ਅਮਨ ਤੋਂ ਸਬਰ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਲੀ ਖੁਰਲੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਝੁਕ ਗਈ ਅਮਨ ਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਬਲਬ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਪੂਰੇ ਚਮਕ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਪਰ ਅ ਜੱਗੂ ਨੇ ਕੋਈ ਹਰਕਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਅਮਨ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇਸ ਆਸ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜ ਵੇਖ ਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਟੁੱਟ ਕੇ ਪੈ ਜਾਵੇਗਾ
ਅਮਨ-- ਕੀ ਮੇਰੇ ਚਿੱਤੜ ਨੀਤੂ ਤੋਂ ਸੋਹਣੇ ਨਹੀ
ਜੱਗੂ-- ਉਹ ਦੀ ਗੱਲ ਹੀ ਕੁਝ ਹੋਰ ਆ
ਅਮਨ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ
ਅਮਨ-- ਫਿਰ ਉਹ ਦੇ ਕੋਲ ਹੀ ਜਾ ਇੱਥੇ ਕੀ ਕਰਦਾ ਆ
ਜੱਗੂ-- ਹਾਂ ਜਾਂਦਾ ਆ
ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਤੁਰ ਪਿਆ ਅਮਨ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ ਇਹ ਬੰਦਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆ ਪਰ ਅੱਜ ਅਮਨ ਫੁੱਦੀ ਦੇਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਆਈ ਸੀ ਉਹ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਜਾਣ ਦਿੰਦੀ
ਅਮਨ ਨੇ ਫਟਾਫਟ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕਮੀਜ਼ ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੁਣ ਅਮਨ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਸਿਰਫ਼ bra ਹੀ ਸੀ ਅਮਨ ਜੱਗੂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਖੜ੍ਹ ਗਈ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਨੀਤੂ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਮੇਰੇ ਹੁਸਨ ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਤਾਂ ਕਰ
ਜੱਗੂ ਅਮਨ ਦੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਟੇ ਪੱਟ ਤੇ ਗੋਰਾ ਰੰਗ ਦਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਵਧਿਆ ਹੋਇਆ ਢਿੱਡ ਵੇਖਦਾ ਤੇ ਬੱਸ ਵੇਖਦਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਤੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਜਿਸ ਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਝੂੰਆਂ ਤੋਂ ਬੜੀ ਪਿਆਰੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ bra ਵਿੱਚੋਂ ਅੱਧੇ ਮੰਮੇ ਦਿੱਸ ਰਹੇ ਸਨ
ਜੱਗੂ-- ਕੌਣ ਕਹਿੰਦਾ ਤੂੰ ਸੋਹਣੀ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਜਿਹੀ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਤਾਂ ਵੇਖੀਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਤਾਂ ਹੁਸਨ ਦੀ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕਰਾਂ ਘੱਟ ਹੈ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਕਦੋਂ ਦੀ ਨੰਗੀ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਨੀਤੂ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਵੀ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ ਲਾਈ ਆ
ਅਮਨ ਨੂੰ ਚਾਅ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਆ
ਅਮਨ-- ਸੱਚੀਂ ਪਰ ਤੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ
ਜੱਗੂ-- ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਜੁਟਾ ਸਕਿਆ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਇੰਨੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਮੈਨੂੰ ਆਪ ਫੁੱਦੀ ਦੇਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦੀ ਆ
ਅਮਨ ਨੂੰ ਜੱਗੂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਰੰਨ ਆਖਣ ਤੇ ਅਲੱਗ ਹੀ ਸਰੂਰ ਚੜ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਫਿਰ ਅਮਨ ਉਸ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਲੈਂਦੀ ਆ ਜੱਗੂ ਉਸਦੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਨੂੰ ਕਾਮ ਦਾ ਸਰੂਰ ਚੜਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੱਗੂ ਇੱਕ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਅਮਨ ਆਪਣੇ ਕੰਬਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਜੱਗੂ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਆ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਹਿਦ ਹੀ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਉਹ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਅਮਨ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਰਸ ਚੂਸਣ ਲੱਗਾ ਅਮਨ ਨੂੰ ਜੱਗੂ ਦੇ ਬੁੱਲ ਖੁਰਦਰੇ ਜਿਹੇ ਲੱਗੇ ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਉਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਚੁੰਮਣ ਸੀ ਇਸ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੀ ਕੁਝ ਵੱਖਰਾ ਸੀ ਜੱਗੂ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਉਂਗਲੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਮਨ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਦੂਹਰੀ ਤਿਹਰੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਅਮਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲਗਾਤਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਜੱਗੂ ਦੀਆ ਉਂਗਲਾਂ ਗਿੱਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਚੁੰਮਣ ਤੋੜਦੇ ਆ ਤਾਂ ਅਮਨ ਲੰਮੇ ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈਣ ਰਹੀ ਸੀ
ਜੱਗੂ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਗਿੱਲੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਚੂਪਣ ਲੱਗਾ
ਜੱਗੂ-- ਤੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪਾਣੀ ਤਾਂ ਬੜਾ ਸਵਾਦ ਆ ਰੰਨੇ
ਅਮਨ-- ਜੇ ਇੰਨਾ ਹੀ ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਚੱਟ ਲਾ ਰੰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ
ਜੱਗੂ ਅਮਨ ਨੂੰ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਬੈਠਾ ਦਿੰਦਾ ਆ ਅਮਨ ਵੀ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀਆਂ ਫੁੱਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਸਾਫ਼ ਇੱਕ ਵੀ ਵਾਰ ਉਸ ਉੱਪਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਰਹੀ ਸੀ ਜੱਗੂ ਉਸ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਵੇਖੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵਿੱਚ ਗਵਾਚ ਹੀ ਗਿਆ ਹੋਵੇ
ਅਮਨ-- ਕੀ ਵੇਖੀ ਜਾਂਦਾ ਐ ਕਿਉਂ ਜੱਟੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਆਈ
ਜੱਗੂ-- ਮੈਂ ਤਾਂ ਇੰਨੀਂ ਸੋਹਣੀ ਫੁੱਦੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵੇਖੀ ਆ
ਫਿਰ ਜੱਗੂ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਾ
ਅਮਨ ਦੀ ਸਿਸਕੀਆਂ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਅਮਨ-- ਹਾਏ ਵੇ ਜੱਗੂ ਚੱਟ ਦਾ ਰੰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਬੜਾ ਤੰਗ ਕਰਦੀ ਆ ਮੈਨੂੰ
ਜੱਗੂ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਬੜੀ ਸ਼ਿੱਦਤ ਨਾਲ ਚੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਥੁੱਕ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਕੁਝ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਅਮਨ ਦਾ ਸਰੀਰ ਹਿਚਕੋਲੇ ਖਾਣ ਲੱਗਾ ਜੱਗੂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਫੁੱਦੀ ਕਿਸੇ ਵਕਤ ਵੀ ਰਸ ਛੱਡ ਸਕਦੀ ਉਸ ਨੇ ਅਮਨ ਨੂੰ ਸਤਾਉਣ ਲਈ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਖੜ੍ਹ ਗਿਆ ਅਮਨ ਨੂੰ ਬੜੀ ਖਿਝ ਚੜ੍ਹਦੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਕੰਜਰਾਂ ਛੱਡ ਕਿਉਂ ਦਿੱਤੀ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣੀ
ਜੱਗੂ-- ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਦੇ ਕੋਈ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ
ਅਮਨ-- ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਮੈਨੂੰ ਅੱਧ ਵਿਚਕਾਰ ਛੱਡ ਕੇ ਨਾ ਜਾ
ਜੱਗੂ-- ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਦੇ ਕੋਈ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕੀ ਸੋਚੇਗਾ ਕਿ ਜੱਟੀ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੀ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇਂਦੀ ਪਈ ਆ
ਅਮਨ-- ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਕਹਿ ਦਵਾਂਗੀ ਕਿ ਮੈਂ ਜੱਟੀ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਗਸ਼ਤੀ ਆ ਜੋ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਆਈ ਆ
ਜੱਗੂ-- ਕਿ ਤੂੰ ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗਸ਼ਤੀ ਸਮਝਦੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਾਊ ਕੁੜੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਨੰਗੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੁਣ ਦੇਰ ਨਾ ਕਰ
ਜੱਗੂ ਪੈਂਟ ਦੀ ਜਿਪ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ ਆ ਅਮਨ ਵੀ ਆਪਣਾ ਬ੍ਰਰਾ ਦਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਆ ਤੇ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਪੈਰਾਂ ਭਾਰ ਬੈਠ ਕੇ ਜੱਗੂ ਦਾ ਰੰਨ ਫ਼ੜ ਲੈਂਦੀ ਆ
ਅਮਨ ਫਿਰ ਲੰਨ ਦਾ ਡੋਡਾ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਆ
ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰੀਝ ਨਾਲ ਚੂਪਣ ਲੱਗੀ
ਅਮਨ ਨੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਲੰਨ ਚਖਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉਹ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਲੱਗੀ
ਤੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਲੰਨ ਨਿਗਲ ਗਈ
ਤੇ ਮਜ਼ੇ ਨਾਲ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ ਜੱਗੂ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਸਵਰਗ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਉਹ ਜਿਸ ਜੱਟੀ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਨੰਗੀ ਵੇਖਣ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਉਹ ਨੰਗੀ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਲੰਨ ਚੂਪ ਰਹੀ ਸੀ ਫਿਰ ਅਮਨ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਸ਼ਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗੀ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਾ ਚੂਪਿਆ ਗਿਆ
ਅਮਨ-- ਕਿਉਂ ਮਜ਼ਾ ਆਇਆ ਜੱਟੀ ਦਾ
ਜੱਗੂ-- ਪਰ ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗਸ਼ਤੀ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ
ਅਮਨ-- ਹਾਂ ਸੱਚ ਮੈਂ ਤਾਂ ਗਸ਼ਤੀ ਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਭੁੱਲ ਗਈ
ਜੱਗੂ-- ਪਰ ਗਸ਼ਤੀ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਜਿਹੜਾ ਪੁੱਛੇ ਉਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ
ਅਮਨ-- ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਦਘਾਟਨ ਕਰਦੇ ਫਿਰ ਇਸ ਗਸ਼ਤੀ ਦੇ ਜਲਵੇ ਵੇਖੀ
ਫਿਰ ਅਮਨ ਜੱਗੂ ਦੇ ਕੱਟਿਆਂ ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗੀ
ਤੇ ਫਿਰ ਟੱਟੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਟੌਫੀ ਹੋਵੇ