ToorJatt7565
Active Member
- 639
- 521
- 94
ਦੋਸਤੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਈ ਗਿਆ ਹੋਊਗਾ ਕਿ ਹੀਰਾ ਆਵਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਨੂੰ ਇੰਝ ਕਿਉਂ ਤਾੜ ਰਿਹਾ ਸੀ। Psychology ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ Subconscious Mind ਕੁਝ ਚੀਜਾਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਜੋ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਦੱਬ ਲੈਨੇ ਆਂ। ਵੱਖਰੀ ਗੱਲ ਏ ਕਈ ਵਾਰ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਹੀਰੇ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਹੋਸ਼ੋ ਹਵਾਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰੂਪੀ ਤੇ ਕੀਰਤ ਬਾਰੇ ਇਸ ਤਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸੋਚਿਆ। ਉਹਨੂੰ ਕਦੇ ਇਸ ਤਰਾ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਸੀ। ਨਾ ਹੀ ਉਹਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਵੀ ਕਦੇ ਜਤਾਇਆ ਸੀ।
ਇਹ ਸਭ ਹੀਰੇ ਅੰਦਰ ਸੀ ਜੋ ਪੀਤੀ ਵੇਲੇ ਬਾਹਰ ਆਗਿਆ ਤੇ ਪੀਤੀ ਲੱਥਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਾਰੂ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉੱਡ ਗਿਆ। ਅਜਿਹਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਛੁਪੀਆਂ ਇਹ Feelings ਉਦੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ Disclose ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਜਦੋਂ ਸਾਨੂੰ ਉਹੀ Person ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਹੁਤ ਵੀ Response ਦੇਣ ਲੱਗ ਜਾਵੇ। ਹੀਰਾ 24 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ ਲੈ ਸਕਿਆ ਇਹਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹੀ ਆ ਕਿ ਉਹਨੂੰ ਕੋਈ ਰੰਨ ਪਸੰਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਈ। ਜਿਹੜੀ ਰੰਨ ਉਹਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਊਗੀ ਉਹ ਉਹਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਦੇ ਅੰਦਰ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘਾ ਦੱਬਿਆ ਪਿਆ ਹੈ। ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਹਾਲੇ ਉਹਦਾ ਗਿਆਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਇੱਕੋ ਈ ਸ਼ਰਤ ਆ ਜੇ ਉਹਦੇ ਅੰਦਰ ਦੱਬੀ ਉਹਦੀ ਪਸੰਦ ਨੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਆਪਣਾ ਜਲਵਾ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਹੀਰਾ ਆਵਦੀ 23 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਦੱਬੀ ਗਰਮੀ ਉਹਦੇ ਤੇ ਬਰਸਾ ਉਸ ਰੰਨ ਸਕਦਾ।
ਹੁਣ ਅੱਗੇ ....
ਦੁਪਹਿਰ ਦਾ 1 ਵੱਜਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪਾਰਕਿੰਗ ਚ ਵੈਨ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰਕੇ ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਪਿਆ ਸੀ। ਉਹਨੂੰ ਇਹ ਖ਼ਿਆਲ ਤੰਗ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਚਾਰ ਪੰਜ ਸਾਲ ਤੋਂ ਇਹ ਵੈਨ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਿੰਨੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਉਹਦੀ ਵੈਨ ਚ ਚੜ੍ਹੀਆਂ ਤੇ ਕਿੰਨੀਆਂ ਉਤਰੀਆਂ, ਬੜੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਪ੍ਰਪੋਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਫ਼ਟ ਵੀ ਦਿੱਤੇ, ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੀ ਕੱਚੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਲਗਰਾਂ ਉਹਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਬੁੜਕ ਬੁੜਕ ਵੱਜਣ ਨੂੰ ਪੈਂਦੀਆਂ ਸੀ। ਪਰ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਘਾਹ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ। ਆਖਿਰ ਸਾਲ਼ਾ ਹੀਰੇ ਦਿਲ ਭਾਲਦਾ ਕੀ ਸੀ? ਇਹੀ ਸੋਚੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜ ਅਚਾਨਕ ਉਹਦਾ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦਾ ਨਜ਼ਰੀਆ ਕਿਉਂ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਉਹਦੇ ਫੋਨ ਦੀ ਰਿੰਗ ਵੱਜੀ। ਉਹਨੇ ਸਕਰੀਨ ਤੇ ਦੇਖ਼ਿਆ ਤਾਂ ਫੋਨ ਕੀਰਤ ਦਾ ਸੀ।
ਕੀਰਤ: ਹੀਰੇ ਕਿਵੇਂ ਆਂ ਤੂੰ।
ਹੀਰਾ: ਹਾਂ ਕੀਰਤ ਮੈਂ ਠੀਕ ਆਂ
ਕੀਰਤ: ਹੀਰੇ ਮੈਨੂੰ ਲੰਚ ਟਾਈਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਛੁੱਟੀ ਹੋ ਗਈ ਆ,
ਹੀਰਾ: ਫੇਰ ਤੂੰ ਆਜਾ ਏਧਰ ਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚਲੀ ਜਾਈਂ, ਜੇ ਜਿਆਦਾ ਜਲਦੀ ਆ ਤਾਂ ਬੱਸ ਤੇ ਚਲੀ ਜਾ ਛੁੱਟੀ ਤਾਂ 4 ਵਜੇ ਹੋਣੀ ਆਂ।
ਕੀਰਤ: (ਕੁਝ ਸੋਚਦੀ ਹੋਈ) ਨਹੀਂ ਹੀਰੇ, ਮੈਂ ਕੁਝ ਸਮਾਨ ਲੈਣਾ ਸੀ ਸੋਚਿਆ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਘੁਮਾ ਲਿਆਉੰਗੀ।
ਹੀਰਾ: ਠੀਕ ਆ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਫੈਕਟਰੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਆਉਣਾ!
ਏਨਾ ਬੋਲਦੇ ਹੀ ਹੀਰੇ ਨੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਗੇਟ ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸਕਿਓਰਟੀ ਗਾਰਡ ਤੋਂ ਉਹਦਾ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਫੜਿਆ ਤੇ ਕੀਰਤ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਕੀਰਤ ਦੀ ਫੈਕਟਰੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਸੀ। ਗੇਟ ਦੇ ਬਾਹਰ ਹੀ ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਵਾਲਾ ਗੈਸਟ ਰੂਮ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿੱਥੇ ਹੋਰ ਵੀ ਲੋਕ ਬੱਸ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਅਚਾਨਕ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਤੇ ਆਉਂਦਾ ਦੇਖ ਕੀਰਤ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਚਮਕ ਆ ਗਈ। ਉਹਨੇ ਦੂਰੋਂ ਹੀ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਮਾਰਿਆ ਹੀਰਾ ਵੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਫਿਲਮ ਵਾਲੇ ਅਮਰਿੰਦਰ ਗਿੱਲ ਵਾਂਗੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਮੁਸਕਾਇਆ। ਨਾਲ ਬੈਠੀ ਕੀਰਤ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨੇ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਬੁੱਲ ਟੁੱਕਦੇ ਕਿਹਾ, "ਵਾਹ ਕੀਰਤ ਤੂੰ ਤਾਂ ਸਿਰੇ ਦਾ ਰਾਂਝਾ ਪੱਟੀ ਫਿਰਦੀ ਏਂ.... ਕਿੱਡਾ ਤਗੜਾ ਸਰੀਰ ਆ ਮਰਜਾਣੇ ਦਾ ਤੇਰੀਆਂ ਤਾਂ ਇਹ ਤਸੱਲੀਆਂ ਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੋਊ"
ਕੀਰਤ ਦੇ ਐਨਾ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਸਾਹ ਅਟਕ ਗਏ ਉਹਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਬੋਲੇ, ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਲਾਲੀ ਉੱਤਰ ਆਈ। ਉਹ ਨਾਲ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਬੱਸ ਇੰਨਾ ਹੀ ਕਹਿ ਸਕੀ। "ਚੁੱਪ ਕਰ ਨੀ, ਕਿੰਨਾ ਬੋਲਦੀ ਏਂ ਤੂੰ" ਐਨਾ ਬੋਲਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹ ਕਾਹਲੇ ਕਦਮ ਪੁੱਟਦੀ ਹੀਰੇ ਕੋਲ ਆ ਗਈ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਹਨੂੰ ਕਿ ਸੁੱਝਿਆ ਉਹਨੇ ਕੁੜੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਬੈਠਦਿਆਂ ਹੀਰੇ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ। ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕੀਰਤ ਦੇ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੱਥ ਲੱਗਦਿਆਂ ਅਜੀਬ ਜਿਹੀ ਕੰਬਣੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਈ। ਉਹ ਸੁੰਨ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਕੀਰਤ ਦੇ ਕੋਮਲ ਹੱਥਾਂ ਨੇ ਉਹਦੇ ਦਿਲ ਚ ਖੁਮਾਰੀ ਜਿਹੀ ਭਰ ਦਿੱਤੀ।
" ਚੱਲ ਹੁਣ" ਕੀਰਤ ਦੇ ਬੋਲਣ ਤੇ ਹੀਰਾ ਖਿਆਲਾਂ ਚੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਤੇ ਬਾਈਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵੱਲ ਤੋਰ ਲਿਆ।
ਬਾਈ ਤੁਹਾਡਾ Response ਬੜਾ ਠੰਡਾ ਠੰਡਾ, ਜੇ ਕਹਾਣੀ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਤਾਂ ਦੱਸ ਦਿਉ। ਪਰ ਯਾਰ ਕਮੈਂਟਸ ਤਾਂ ਕਰੋ ... Waiting For your response.![]()
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈਆਵਦੀ ਭੈਣ ਰੂਪੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਢਕਿਆ ਤੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲੱਗਾ। ਹੀਰਾ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਅੱਖ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾ ਪ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹੀ ਹਾਲ ਰੂਪੀ ਦਾ ਸੀ ਪਰ ਰੂਪੀ ਚ ਜਿਆਦਾ ਹਿੰਮਤ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਸ ਸਾਰੀ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਭ ਕੁਝ ਸਹਿਜ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਹਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਹਦੇ ਮਨ ਚ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਕੁਝ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ "ਕਿਵੇਂ ਕੁੱਤੀ ਨੇ ਆਵਦੇ ਖਰਬੂਜ਼ੇ ਦਿਖਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਕੀਤਾ, ਜੇ ਸ਼ੁਰੁ ਕਰ ਹੀ ਲਿਆ ਸੀ ਫੇਰ ਪੂਰਾ ਵੀ ਕਰਦੀ, ਕਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਉਹਦੇ ਗਦਰਾਏ ਅੰਗਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਆਵਦਾ ਪੱਕੇ ਕੇਲੇ ਵਰਗਾ ਲੰਨ ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਫਿਰਦਾ।" ਰੋਟੀ ਦੀ ਬੁਰਕੀ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਂਦਿਆਂ ਉਹਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਯਾਦ ਆਗਿਆ ਉਹਦੇ ਸੰਘ ਵਿੱਚ ਬੁਰਕੀ ਲੱਗ ਗਈ, ਉਹ ਖੰਘਣ ਲੱਗੀ, ਉਹਦੀ ਅੱਖਾਂ ਚ ਪਾਣੀ ਆ ਗਿਆ, ਹੀਰੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਪਿਆ ਕੇ ਰੁਪੀ ਨੂੰ ਸਹਿਜ ਕੀਤਾ। ਸੱਚੀ ਹੀਰੇ ਦੇ ਲੰਨ ਜਿੱਡਾ ਲੰਨ 100 ਬੰਦਿਆਂ ਚੋਂ ਇੱਕ ਜਾਂ ਜਣਿਆ ਦਾ ਹੁੰਦਾ। ਰੂਪੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ "ਜੇ ਕੀਰਤ ਹੀਰੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹ ਗਈ ਤਾਂ ਕੀਰਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਸੁਰੰਗ ਬਣਾ ਦੇਊਗਾ ਹੀਰਾ।" ਇਹ ਸੋਚਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹਦੇ ਸਰੀਰ ਅੰਦਰ ਕੰਬਣੀ ਜਿਹੀ ਛਿੜਣ ਲੱਗੀ।
ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਸੀ ਕਿ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ਼ ਗੱਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ। ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਹੀਰਾ ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਖ਼ਰ ਰੂਪੀ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਜਿਹੀ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ, " ਹੀਰੇ "
ਹੀਰਾ ਜਿਸ ਨੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾ ਹੋਈ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੱਖ ਚੱਕ ਕੇ ਰੂਪੀ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਿਆ, ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਉੱਤੇ ਕਰਕੇ ਐਨਾ ਕੁ ਹੀ ਬੋਲ ਸਕਿਆ, " ਹੂੰ "
ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਰੂਪੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਪਈਆਂ ਉਹਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਉਥੇ ਦੀਆਂ ਉਥੇ ਹੀ ਟਿਕ ਗਈਆਂ।
ਗੋਰਾ ਗੁਲਾਬੀ ਜਿਹੀ ਭਾਅ ਮਾਰਦਾ ਰੰਗ, ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼, ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਹਿਰਨੀ ਵਰਗੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ, ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਵਰਗੀਆਂ ਸੇਲ੍ਹੀਆਂ, ਤਿੱਖਾ ਦੋ ਧਾਰੀ ਤਲਵਾਰ ਵਰਗਾ ਨੱਕ, ਪਤਲੇ ਬੁੱਲ, ਗੁਲਾਬ ਦੀ ਪੱਤੀ ਵਰਗੇ ਉੱਤਲੇ ਬੁੱਲ ਤੇ ਨਿੱਕਾ ਜੇਹਾ ਤਿਨ, ਮੱਥੇ ਤੋਂ ਗੱਲ੍ਹਾ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲਟਕਦੀ ਰੇਸ਼ਮੀ ਜ਼ੁਲਫ਼, ਸੁਰਾਹੀ ਵਰਗੀ ਗਰਦਨ, ਉਹਦੇ ਮੁੱਖੜੇ ਦਾ ਇਕ ਇਕ ਫੀਚਰ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਸ਼ੁਦਾਈ ਕਰਨ ਲੱਗਾ, ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਮਸਤਾਨੀ ਅੱਖਾਂ ਰੂਪੀ ਦੀ ਗਰਦਨ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਜਾ ਟਿਕੀਆਂ, ਰੂਪੀ ਦੇ ਫਿੱਕੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦਾ ਸਲੀਵਲੈਸ ਕੁਰਤਾ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿਸ ਚ ਰੂਪੀ ਦਾ ਗੁੰਦਵਾਂ ਸਰੀਰ ਪੂਰੀ ਕੱਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹਦੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਗੋਲ ਮਟੋਲ ਮੁੰਮੇ ਕੁਰਤੇ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਸ਼ੇਪ ਚ ਦਿਸ ਰਹੇ ਸਨ। ਕੁਰਤੇ ਦਾ ਗਲਾ ਥੋੜਾ deep ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਉਭਾਰ ਸਾਫ਼ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਲਕੀਰ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਹਟਣ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਭਰੇ ਭਰੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਰੂਪੀ ਦਾ ਸਪਾਟ ਪੇਟ, ਬਿਲਕੁਲ ਜ਼ੀਰੋ Fat ਲੱਕ ਵੀ ਪਤਲਾ, ਤੇ ਕਮਰ ਤੇ ਸਫ਼ੇਦ ਰੰਗ ਸੀ Legging। ਪਰ ਹੀਰਾ ਹਲੇ ਰੂਪੀ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਅਟਕਾਈ ਬੈਠਾ ਸੀ।ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਉਭਾਰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਇਕ ਦੱਮ ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਰੂਪੀ ਵੀ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹਲਕੇ ਗੁਲਾਬੀ ਡੋਰੇ ਵੱਲ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸੋਹਣੇ ਜਵਾਨ ਭਰਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਅਚਾਨਕ ਉਹਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹੀਰਾ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਗਹੁ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ। ਉਹਦਾ ਦਿਲ ਕੰਬ ਉੱਠਿਆ, ਉਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉਦੋਂ ਹੋਰ ਫਟਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਜਦੋਂ ਉਹਨੇ ਹੀਰੇ ਦੇ ਉੱਭਰੇ ਹੋਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ। ਉਹਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਆਪਣਾ ਵਿਕਰਾਲ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰ ਗਿਆ। ਉਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਜਿਹੀ ਆਈ ਪਰ ਫੇਰ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਮਾਣ ਜੇਹਾ ਹੋਇਆ ਹੁਣ ਤੱਕ ਜਿੰਨਾ ਰਸ਼ਕ ( Jealousy) ਓਹਨੂੰ ਹੀਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਕੀਰਤ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਹੋਈ ਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਦੁੱਗਣੀ ਖਸ਼ੀ ਉਹਨੂੰ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਗ ਦਿਖਾ ਕੇ ਤੇ ਉਹਦਾ ਲੰਨ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਵਾ ਕੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।
"ਹੀਰੇ ਆਹ ਕੀ?" ਅਚਾਨਕ ਰੂਪੀ ਨੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਹੀਰੇ ਦੀ ਪੈਂਟ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਦੀ ਲੰਘਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ।
ਹੀਰਾ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਰੂਪੀ ਦੇ ਹੁਸਨ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ, " ਕੀ?"
ਰੂਪੀ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਉਹਦੀ ਪੈਂਟ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸੀ ਹੀਰੇ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਖੜ੍ਹੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਲੁਕੋਂਦਿਆ ਕਿਹਾ," ਨਹੀਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ"
ਰੂਪੀ ਹੱਸਦੀ ਤੇ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ," ਮੈਂ ਉਹ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਆਂ, ਕੀ ਆ ਉਹਦੇ ਚ।"
ਹੀਰਾ: ( ਲੰਨ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ) ਇਹ ਗ ਗ ਗ ਗਿਫ਼ਟ ਆ।
ਰੂਪੀ: ਅੱਛਾ ਕੀਹਨੇ ਦਿੱਤਾ!
ਹੀਰਾ: ਦੋਸਤ ਨੇ ।
ਰੂਪੀ: ਚਲ ਫੜਾ ਏਧਰ,ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਦੇਖੀਏ ਕੀ ਆ ਏਸ ਚ!
ਰੂਪੀ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਉਸ ਸਿਲਵਰ ਰੰਗ ਦੇ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਦੀਆਂ ਟੇਪਾਂ ਉਤਾਰਨ ਲੱਗੀ, ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹਦੇ ਹੀ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਡੱਬਾ ਨਿਕਲਿਆ ਜਿਸ 'ਚ ਇਕ ਲਾਲ ਤੇ ਕਾਲੀਆਂ ਡੱਬੀਆਂ ਆਲੀ Check Shirt ਸੀ। ਰੂਪੀ ਨੇ ਸ਼ਰਤ ਖੋਲ੍ਹੀ ਤੇ ਉੱਪਰ ਚੱਕ ਕੇ ਦੇਖਦੀ ਬੋਲੀ " ਵਾਹ ਗਿਫ਼ਟ ਤਾਂ ਸੋਹਣਾ।"
ਹੀਰਾ ਵੀ ਬੱਸ ਹਾਂ ਚ ਸਿਰ ਹੀ ਹਿਲਾ ਸਕਿਆ।
ਰੂਪੀ: ਇਹ ਗਿਫ਼ਟ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਦੋਸਤ ਮੁੰਡਾ ਏ ਜਾਂ ਕੁੜੀ!
ਹੀਰਾ: ਮੁੰਡਾ ਈ ਆ।
ਰੂਪੀ: ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਆ ਨਿਮਰਤ ਖਹਿਰਾ ਵਰਗੀ ਜਿਹੜੀ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀਆਂ ਚੈੱਕ ਸ਼ਰਟਾਂ ਉੱਤੇ ਮਰਦੀ ਆ।
ਹੀਰਾ: (ਹੁਣ ਸਹਿਜ ਜੇਹਾ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਆ) ਨਹੀਂ ਐਡੀ ਕਿਸਮਤ ਕਿੱਥੇ ਤੇਜ਼)
ਰੂਪੀ: (ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਖੇ ਸੀਨ ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਚ) " ਕਿਸਮਤ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਬੜੀ ਤੇਜ਼ ਆ ਵੀਰੇ"
ਹੀਰਾ: ਸੋਹਣੀ ਆਂ?
ਰੂਪੀ: ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗੀ ਤੂੰ ਦੱਸ ਤੂੰ ਤਾਂ ਅੰਦਰੋਂ ਵੀ ਵੇਖੀ ਆ।
ਹੀਰਾ: (ਧੜਕਦੇ ਦਿਲ ਨਾਲ) ਕੀ?
ਰੂਪੀ ਤੇਰੀ ਸ਼ਰਟ, ਅੰਦਰੋਂ ਵੀ ਸੋਹਣੀ ਆਂ... ਕੱਲ ਨੂੰ ਪਾਕੇ ਜਾਈਂ ਆਵਦੀ, Sorry ਆਵਦੇ ਖਾਸ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ।
ਹੀਰਾ: ਠੀਕ ਆ ( ਐਨਾ ਹੀ ਬੋਲ ਸਕਿਆ ਹੀਰਾ)
ਉਹ ਬੱਸ ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਹਟਾ ਨਹੀਂ ਪ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਮੈਂ ਇਹਨੂੰ ਤੇਰੀ ਅਲਮਾਰੀ ਚ ਰੱਖ ਦਿਨੀਂ ਆਂ"
ਰੂਪੀ ਨੇ ਸ਼ਰਟ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦਿਆਂ ਬਕਸੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿੱਲ ਦੇਖਿਆ, ਜਦੋਂ ਉਹਨੇ ਬਿੱਲ ਦੀ ਸਲਿਪ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਿਆ ਤਾਂ ਉਹਦੇ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਯਕੀਨ ਚ ਬਦਲ ਗਏ,
ਉਸ ਬਿੱਲ ਤੇ ਕੀਰਤ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਾ 'ਹਰਕੀਰਤ ਕੌਰ " ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
Wah kya baat hai baiਆਵਦੀ ਭੈਣ ਰੂਪੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਢਕਿਆ ਤੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲੱਗਾ। ਹੀਰਾ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਅੱਖ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹੀ ਹਾਲ ਰੂਪੀ ਦਾ ਸੀ ਪਰ ਰੂਪੀ ਚ ਜਿਆਦਾ ਹਿੰਮਤ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਸ ਸਾਰੀ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਭ ਕੁਝ ਸਹਿਜ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਹਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਹਦੇ ਮਨ ਚ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਕੁਝ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ "ਕਿਵੇਂ ਕੁੱਤੀ ਨੇ ਆਵਦੇ ਖਰਬੂਜ਼ੇ ਵਰਗੇ ਮੁੰਮੇ ਦਿਖਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਕਰ ਰੱਖਿਆ, ਜੇ ਸ਼ੁਰੁ ਕਰ ਹੀ ਲਿਆ ਸੀ ਫੇਰ ਪੂਰਾ ਵੀ ਕਰਦੀ, ਫੇਰ ਦੇਖਦੀ ਹੀਰਾ ਕਿਵੇਂ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾਉਂਦਾ ਤੇਰੀ ", ਕਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਉਹਦੇ ਗਦਰਾਏ ਅੰਗਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਆਵਦਾ ਪੱਕੇ ਕੇਲੇ ਵਰਗਾ ਲੰਨ ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਫਿਰਦਾ।" ਰੋਟੀ ਦੀ ਬੁਰਕੀ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਂਦਿਆਂ ਉਹਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਕੁੱਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਖਿਆ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਯਾਦ ਆਗਿਆ, ਉਹਦੇ ਸੰਘ ਵਿੱਚ ਬੁਰਕੀ ਲੱਗ ਗਈ, ਉਹ ਖੰਘਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਚ ਪਾਣੀ ਆ ਗਿਆ, ਹੀਰੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਪਿਆ ਕੇ ਰੁਪੀ ਨੂੰ ਸਹਿਜ ਕੀਤਾ। ਸੱਚੀ ਹੀਰੇ ਦੇ ਲੰਨ ਜਿੱਡਾ ਲੰਨ 100 ਬੰਦਿਆਂ ਚੋਂ ਇੱਕ ਜਾਂ 2 ਜਣਿਆ ਦਾ ਮਸਾਂ ਹੁੰਦਾ। ਰੂਪੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ "ਜੇ ਕੀਰਤ ਹੀਰੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹ ਗਈ ਤਾਂ ਕੀਰਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਸੁਰੰਗ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦੇਊਗਾ ਹੀਰਾ।" ਇਹ ਸੋਚਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹਦੇ ਮਨ ਚ ਕੀਰਤ ਤੇ ਹੀਰੇ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਬਣਨ ਲੱਗੀਆਂ।
ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਸੀ ਕਿ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ਼ ਗੱਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ। ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਹੀਰਾ ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਖ਼ਰ ਰੂਪੀ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਜਿਹੀ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ, " ਹੀਰੇ "
ਹੀਰਾ ਜਿਸ ਨੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾ ਹੋਈ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੱਖ ਚੱਕ ਕੇ ਰੂਪੀ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਿਆ, ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਉੱਤੇ ਕਰਕੇ ਐਨਾ ਕੁ ਹੀ ਬੋਲ ਸਕਿਆ, " ਹੂੰ "
ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਰੂਪੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਪਈਆਂ ਉਹਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਉਥੇ ਦੀਆਂ ਉਥੇ ਹੀ ਟਿਕ ਗਈਆਂ।
ਗੋਰਾ ਗੁਲਾਬੀ ਜਿਹੀ ਭਾਅ ਮਾਰਦਾ ਰੰਗ, ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼, ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਹਿਰਨੀ ਵਰਗੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ, ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਵਰਗੀਆਂ ਸੇਲ੍ਹੀਆਂ, ਤਿੱਖਾ ਦੋ ਧਾਰੀ ਤਲਵਾਰ ਵਰਗਾ ਨੱਕ, ਪਤਲੇ ਬੁੱਲ, ਗੁਲਾਬ ਦੀ ਪੱਤੀ ਵਰਗੇ ਉੱਤਲੇ ਬੁੱਲ ਤੇ ਨਿੱਕਾ ਜੇਹਾ ਤਿਨ, ਗੋਲ ਗੋਲ ਟੋਇਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਗੱਲ੍ਹਾ,ਮੱਥੇ ਤੋਂ ਗੱਲ੍ਹਾ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲਟਕਦੀ ਰੇਸ਼ਮੀ ਜ਼ੁਲਫ਼, ਲੰਮੀ ਠੋਡੀ, ਸੁਰਾਹੀ ਵਰਗੀ ਗਰਦਨ, ਉਹਦੇ ਮੁੱਖੜੇ ਦਾ ਇਕ ਇਕ ਫੀਚਰ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਸ਼ੁਦਾਈ ਕਰਨ ਲੱਗਾ, ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਮਸਤਾਨੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਰੂਪੀ ਦੀ ਗਰਦਨ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਿੱਕ ਤੇ ਜਾ ਟਿਕੀਆਂ, ਰੂਪੀ ਨੇ ਫਿੱਕੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦਾ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਬੂਟੀਆਂ ਵਾਲਾ ਸਲੀਵਲੈਸ ਕੁਰਤਾ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿਸ ਚ ਰੂਪੀ ਦਾ ਗੁੰਦਵਾਂ ਸਰੀਰ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਕੱਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹਦੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਗੋਲ ਮਟੋਲ ਮੁੰਮੇ ਕੁਰਤੇ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਸ਼ੇਪ ਚ ਦਿਸ ਰਹੇ ਸਨ। ਕੁਰਤੇ ਦਾ ਗਲਾ ਥੋੜਾ deep ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਉਭਾਰ ਸਾਫ਼ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦੀ ਲਕੀਰ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਹਟਣ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਗੋਲ ਗੋਲ ਉੱਭਰੇ ਹੋਏ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਰੂਪੀ ਦਾ ਸਪਾਟ ਪੇਟ, ਬਿਲਕੁਲ ਜ਼ੀਰੋ Fat, ਲੱਕ ਵੀ ਪਤਲਾ, ਤੇ ਕਮਰ ਤੇ ਸਫ਼ੇਦ ਰੰਗ ਸੀ Legging ਦੀ ਇਲਾਸਟਿਕ ਵੇਸਟ ਬੈਂਡ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਿ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਤਪੱਸਵੀ ਵੀ ਸਮਾਧੀ ਛੱਡ ਕੇ ਲੰਨ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਣ।
ਪਰ ਹੀਰਾ ਹਲੇ ਰੂਪੀ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਅਟਕਾਈ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਉਭਾਰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਇਕ ਦੱਮ ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਵੀ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹਲਕੇ ਗੁਲਾਬੀ ਡੋਰੇ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸੋਹਣੇ ਜਵਾਨ ਭਰਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਅਚਾਨਕ ਉਹਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹੀਰਾ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਗਹੁ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ। ਉਹਦਾ ਦਿਲ ਕੰਬ ਉੱਠਿਆ, ਉਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉਦੋਂ ਹੋਰ ਫਟਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਜਦੋਂ ਉਹਨੇ ਹੀਰੇ ਦੇ ਉੱਭਰੇ ਹੋਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ। ਉਹਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਆਪਣਾ ਵਿਕਰਾਲ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਉਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਜਿਹੀ ਆਈ ਪਰ ਫੇਰ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਮਾਣ ਜੇਹਾ ਹੋਇਆ ਹੁਣ ਤੱਕ ਜਿੰਨਾ ਰਸ਼ਕ ( Jealousy) ਓਹਨੂੰ ਹੀਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਕੀਰਤ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਦੁੱਗਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਉਹਨੂੰ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਗ ਦਿਖਾ ਕੇ ਤੇ ਉਹਦਾ ਲੰਨ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਵਾ ਕੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।
"ਹੀਰੇ ਆਹ ਕੀ?" ਅਚਾਨਕ ਰੂਪੀ ਨੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਹੀਰੇ ਦੀ ਪੈਂਟ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਦੀ ਲੰਘਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ।
ਹੀਰਾ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਰੂਪੀ ਦੇ ਹੁਸਨ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ, " ਕੀ?"
ਰੂਪੀ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਉਹਦੀ ਪੈਂਟ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸੀ ਹੀਰੇ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਖੜ੍ਹੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਲੁਕੋਂਦਿਆ ਕਿਹਾ," ਨਹੀਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ"
ਰੂਪੀ ਹੱਸਦੀ ਤੇ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ," ਮੈਂ ਉਹ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਆਂ, ਕੀ ਆ ਉਹਦੇ ਚ।"
ਹੀਰਾ: ( ਲੰਨ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ) ਇਹ ਗ ਗ ਗ ਗਿਫ਼ਟ ਆ।
ਰੂਪੀ: ਅੱਛਾ ਕੀਹਨੇ ਦਿੱਤਾ!
ਹੀਰਾ: ਦੋਸਤ ਨੇ ।
ਰੂਪੀ: ਚਲ ਫੜਾ ਏਧਰ,ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਦੇਖੀਏ ਕੀ ਆ ਏਸ ਚ!
ਰੂਪੀ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਉਸ ਸਿਲਵਰ ਰੰਗ ਦੇ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਦੀਆਂ ਟੇਪਾਂ ਉਤਾਰਨ ਲੱਗੀ, ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹਦੇ ਹੀ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਡੱਬਾ ਨਿਕਲਿਆ ਜਿਸ 'ਚ ਲਾਲ ਤੇ ਕਾਲੀਆਂ ਡੱਬੀਆਂ ਆਲੀ ਇਕ Check Shirt ਸੀ। ਰੂਪੀ ਨੇ ਸ਼ਰਟ ਖੋਲ੍ਹੀ ਤੇ ਉੱਪਰ ਚੱਕ ਕੇ ਦੇਖਦੀ ਬੋਲੀ " ਵਾਹ ਗਿਫ਼ਟ ਤਾਂ ਸੋਹਣਾ।"
ਹੀਰਾ ਵੀ ਬੱਸ ਹਾਂ ਚ ਸਿਰ ਹੀ ਹਿਲਾ ਸਕਿਆ।
ਰੂਪੀ: ਇਹ ਗਿਫ਼ਟ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਦੋਸਤ ਮੁੰਡਾ ਏ ਜਾਂ ਕੁੜੀ!
ਹੀਰਾ: ਮੁੰਡਾ ਈ ਆ।
ਰੂਪੀ: ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਹੋਊਗੀ, ਨਿਮਰਤ ਖਹਿਰਾ ਵਰਗੀ, ਜਿਹੜੀ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀਆਂ ਚੈੱਕ ਸ਼ਰਟਾਂ ਉੱਤੇ ਮਰਦੀ ਆ।
ਹੀਰਾ: (ਹੁਣ ਸਹਿਜ ਜੇਹਾ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਆ) ਨਹੀਂ ਐਡੀ ਕਿਸਮਤ ਕਿੱਥੇ ਤੇਜ਼
ਰੂਪੀ: (ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਖੇ ਸੀਨ ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਚ) " ਕਿਸਮਤ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਬੜੀ ਤੇਜ਼ ਆ ਵੀਰੇ"
ਹੀਰਾ: ਸੋਹਣੀ ਆਂ?
ਰੂਪੀ: ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗੀ, ਤੂੰ ਦੱਸ! ਤੂੰ ਤਾਂ ਅੰਦਰੋਂ ਵੀ ਵੇਖੀ ਆ।
ਹੀਰਾ: (ਧੜਕਦੇ ਦਿਲ ਨਾਲ) ਕੀ?
ਰੂਪੀ ਤੇਰੀ ਸ਼ਰਟ, ਅੰਦਰੋਂ ਵੀ ਸੋਹਣੀ ਆਂ... ਕੱਲ ਨੂੰ ਪਾਕੇ ਜਾਈਂ ਆਵਦੀ, Sorry ਆਵਦੇ ਖਾਸ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ।
ਹੀਰਾ: ਠੀਕ ਆ ( ਐਨਾ ਹੀ ਬੋਲ ਸਕਿਆ ਹੀਰਾ)
ਉਹ ਬੱਸ ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਹਟਾ ਨਹੀਂ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਨਜ਼ਰ ਬਚਾ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਮੈਂ ਇਹਨੂੰ ਤੇਰੀ ਅਲਮਾਰੀ ਚ ਰੱਖ ਦਿਨੀਂ ਆਂ"
ਰੂਪੀ ਨੇ ਸ਼ਰਟ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦਿਆਂ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿੱਲ ਦੇਖਿਆ, ਸ਼ਾਇਦ ਸੇਲਜ਼ ਗਰਲ ਨੇ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਗਿਫ਼ਟ ਵਾਲ਼ੇ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਰੂਪੀ ਨੇ ਬਿੱਲ ਦੀ ਸਲਿਪ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਿਆ ਤਾਂ ਉਹਦੇ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਯਕੀਨ ਚ ਬਦਲ ਗਏ,
ਉਸ ਬਿੱਲ ਤੇ ਕੀਰਤ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਾ 'ਹਰਕੀਰਤ ਕੌਰ " ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
Mast updateਆਵਦੀ ਭੈਣ ਰੂਪੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਹੀਰੇ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਢਕਿਆ ਤੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲੱਗਾ। ਹੀਰਾ ਰੂਪੀ ਨਾਲ ਅੱਖ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹੀ ਹਾਲ ਰੂਪੀ ਦਾ ਸੀ ਪਰ ਰੂਪੀ ਚ ਜਿਆਦਾ ਹਿੰਮਤ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਸ ਸਾਰੀ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਭ ਕੁਝ ਸਹਿਜ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਹਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਹਦੇ ਮਨ ਚ ਕੀਰਤ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਕੁਝ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ "ਕਿਵੇਂ ਕੁੱਤੀ ਨੇ ਆਵਦੇ ਖਰਬੂਜ਼ੇ ਵਰਗੇ ਮੁੰਮੇ ਦਿਖਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਕਰ ਰੱਖਿਆ, ਜੇ ਸ਼ੁਰੁ ਕਰ ਹੀ ਲਿਆ ਸੀ ਫੇਰ ਪੂਰਾ ਵੀ ਕਰਦੀ, ਫੇਰ ਦੇਖਦੀ ਹੀਰਾ ਕਿਵੇਂ ਤਸੱਲੀ ਕਰਾਉਂਦਾ ਤੇਰੀ ", ਕਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਉਹਦੇ ਗਦਰਾਏ ਅੰਗਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਆਵਦਾ ਪੱਕੇ ਕੇਲੇ ਵਰਗਾ ਲੰਨ ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਫਿਰਦਾ।" ਰੋਟੀ ਦੀ ਬੁਰਕੀ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਉਂਦਿਆਂ ਉਹਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਕੁੱਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਖਿਆ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਯਾਦ ਆਗਿਆ, ਉਹਦੇ ਸੰਘ ਵਿੱਚ ਬੁਰਕੀ ਲੱਗ ਗਈ, ਉਹ ਖੰਘਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਚ ਪਾਣੀ ਆ ਗਿਆ, ਹੀਰੇ ਨੇ ਪਾਣੀ ਪਿਆ ਕੇ ਰੁਪੀ ਨੂੰ ਸਹਿਜ ਕੀਤਾ। ਸੱਚੀ ਹੀਰੇ ਦੇ ਲੰਨ ਜਿੱਡਾ ਲੰਨ 100 ਬੰਦਿਆਂ ਚੋਂ ਇੱਕ ਜਾਂ 2 ਜਣਿਆ ਦਾ ਮਸਾਂ ਹੁੰਦਾ। ਰੂਪੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ "ਜੇ ਕੀਰਤ ਹੀਰੇ ਦੇ ਧੱਕੇ ਚੜ੍ਹ ਗਈ ਤਾਂ ਕੀਰਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਸੁਰੰਗ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦੇਊਗਾ ਹੀਰਾ।" ਇਹ ਸੋਚਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹਦੇ ਮਨ ਚ ਕੀਰਤ ਤੇ ਹੀਰੇ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਬਣਨ ਲੱਗੀਆਂ।
ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਸੀ ਕਿ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ਼ ਗੱਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ। ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਹੀਰਾ ਤਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਖ਼ਰ ਰੂਪੀ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਜਿਹੀ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ, " ਹੀਰੇ "
ਹੀਰਾ ਜਿਸ ਨੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾ ਹੋਈ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੱਖ ਚੱਕ ਕੇ ਰੂਪੀ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਿਆ, ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਉੱਤੇ ਕਰਕੇ ਐਨਾ ਕੁ ਹੀ ਬੋਲ ਸਕਿਆ, " ਹੂੰ "
ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਰੂਪੀ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਪਈਆਂ ਉਹਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਉਥੇ ਦੀਆਂ ਉਥੇ ਹੀ ਟਿਕ ਗਈਆਂ।
ਗੋਰਾ ਗੁਲਾਬੀ ਜਿਹੀ ਭਾਅ ਮਾਰਦਾ ਰੰਗ, ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼, ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਹਿਰਨੀ ਵਰਗੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ, ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਵਰਗੀਆਂ ਸੇਲ੍ਹੀਆਂ, ਤਿੱਖਾ ਦੋ ਧਾਰੀ ਤਲਵਾਰ ਵਰਗਾ ਨੱਕ, ਪਤਲੇ ਬੁੱਲ, ਗੁਲਾਬ ਦੀ ਪੱਤੀ ਵਰਗੇ ਉੱਤਲੇ ਬੁੱਲ ਤੇ ਨਿੱਕਾ ਜੇਹਾ ਤਿਨ, ਗੋਲ ਗੋਲ ਟੋਇਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਗੱਲ੍ਹਾ,ਮੱਥੇ ਤੋਂ ਗੱਲ੍ਹਾ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲਟਕਦੀ ਰੇਸ਼ਮੀ ਜ਼ੁਲਫ਼, ਲੰਮੀ ਠੋਡੀ, ਸੁਰਾਹੀ ਵਰਗੀ ਗਰਦਨ, ਉਹਦੇ ਮੁੱਖੜੇ ਦਾ ਇਕ ਇਕ ਫੀਚਰ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਸ਼ੁਦਾਈ ਕਰਨ ਲੱਗਾ, ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਮਸਤਾਨੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਰੂਪੀ ਦੀ ਗਰਦਨ ਤੋਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਿੱਕ ਤੇ ਜਾ ਟਿਕੀਆਂ, ਰੂਪੀ ਨੇ ਫਿੱਕੇ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦਾ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਬੂਟੀਆਂ ਵਾਲਾ ਸਲੀਵਲੈਸ ਕੁਰਤਾ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿਸ ਚ ਰੂਪੀ ਦਾ ਗੁੰਦਵਾਂ ਸਰੀਰ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਕੱਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹਦੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਗੋਲ ਮਟੋਲ ਮੁੰਮੇ ਕੁਰਤੇ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਸ਼ੇਪ ਚ ਦਿਸ ਰਹੇ ਸਨ। ਕੁਰਤੇ ਦਾ ਗਲਾ ਥੋੜਾ deep ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਉਭਾਰ ਸਾਫ਼ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦੀ ਲਕੀਰ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਹਟਣ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਗੋਲ ਗੋਲ ਉੱਭਰੇ ਹੋਏ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਰੂਪੀ ਦਾ ਸਪਾਟ ਪੇਟ, ਬਿਲਕੁਲ ਜ਼ੀਰੋ Fat, ਲੱਕ ਵੀ ਪਤਲਾ, ਤੇ ਕਮਰ ਤੇ ਸਫ਼ੇਦ ਰੰਗ ਸੀ Legging ਦੀ ਇਲਾਸਟਿਕ ਵੇਸਟ ਬੈਂਡ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਿ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਤਪੱਸਵੀ ਵੀ ਸਮਾਧੀ ਛੱਡ ਕੇ ਲੰਨ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਣ।
ਪਰ ਹੀਰਾ ਹਲੇ ਰੂਪੀ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਅਟਕਾਈ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਦਾ ਉਭਾਰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਇਕ ਦੱਮ ਛਾਲ ਮਾਰ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਰੂਪੀ ਵੀ ਹੀਰੇ ਦੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹਲਕੇ ਗੁਲਾਬੀ ਡੋਰੇ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਵੀ ਆਪਣੇ ਸੋਹਣੇ ਜਵਾਨ ਭਰਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਅਚਾਨਕ ਉਹਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹੀਰਾ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਗਹੁ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ। ਉਹਦਾ ਦਿਲ ਕੰਬ ਉੱਠਿਆ, ਉਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉਦੋਂ ਹੋਰ ਫਟਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਜਦੋਂ ਉਹਨੇ ਹੀਰੇ ਦੇ ਉੱਭਰੇ ਹੋਏ ਲੰਨ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ। ਉਹਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹੀਰੇ ਦਾ ਲੰਨ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ ਕੇ ਆਪਣਾ ਵਿਕਰਾਲ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਉਹਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਜਿਹੀ ਆਈ ਪਰ ਫੇਰ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਮਾਣ ਜੇਹਾ ਹੋਇਆ ਹੁਣ ਤੱਕ ਜਿੰਨਾ ਰਸ਼ਕ ( Jealousy) ਓਹਨੂੰ ਹੀਰੇ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਕੀਰਤ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਦੁੱਗਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਉਹਨੂੰ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਗ ਦਿਖਾ ਕੇ ਤੇ ਉਹਦਾ ਲੰਨ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਵਾ ਕੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।
"ਹੀਰੇ ਆਹ ਕੀ?" ਅਚਾਨਕ ਰੂਪੀ ਨੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਹੀਰੇ ਦੀ ਪੈਂਟ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਦੀ ਲੰਘਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ।
ਹੀਰਾ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਰੂਪੀ ਦੇ ਹੁਸਨ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ, " ਕੀ?"
ਰੂਪੀ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਉਹਦੀ ਪੈਂਟ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸੀ ਹੀਰੇ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਖੜ੍ਹੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਲੁਕੋਂਦਿਆ ਕਿਹਾ," ਨਹੀਂ ਕੁਛ ਨਹੀਂ"
ਰੂਪੀ ਹੱਸਦੀ ਤੇ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ," ਮੈਂ ਉਹ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਆਂ, ਕੀ ਆ ਉਹਦੇ ਚ।"
ਹੀਰਾ: ( ਲੰਨ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ) ਇਹ ਗ ਗ ਗ ਗਿਫ਼ਟ ਆ।
ਰੂਪੀ: ਅੱਛਾ ਕੀਹਨੇ ਦਿੱਤਾ!
ਹੀਰਾ: ਦੋਸਤ ਨੇ ।
ਰੂਪੀ: ਚਲ ਫੜਾ ਏਧਰ,ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਦੇਖੀਏ ਕੀ ਆ ਏਸ ਚ!
ਰੂਪੀ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਉਸ ਸਿਲਵਰ ਰੰਗ ਦੇ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਦੀਆਂ ਟੇਪਾਂ ਉਤਾਰਨ ਲੱਗੀ, ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹਦੇ ਹੀ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਡੱਬਾ ਨਿਕਲਿਆ ਜਿਸ 'ਚ ਲਾਲ ਤੇ ਕਾਲੀਆਂ ਡੱਬੀਆਂ ਆਲੀ ਇਕ Check Shirt ਸੀ। ਰੂਪੀ ਨੇ ਸ਼ਰਟ ਖੋਲ੍ਹੀ ਤੇ ਉੱਪਰ ਚੱਕ ਕੇ ਦੇਖਦੀ ਬੋਲੀ " ਵਾਹ ਗਿਫ਼ਟ ਤਾਂ ਸੋਹਣਾ।"
ਹੀਰਾ ਵੀ ਬੱਸ ਹਾਂ ਚ ਸਿਰ ਹੀ ਹਿਲਾ ਸਕਿਆ।
ਰੂਪੀ: ਇਹ ਗਿਫ਼ਟ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਦੋਸਤ ਮੁੰਡਾ ਏ ਜਾਂ ਕੁੜੀ!
ਹੀਰਾ: ਮੁੰਡਾ ਈ ਆ।
ਰੂਪੀ: ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਹੋਊਗੀ, ਨਿਮਰਤ ਖਹਿਰਾ ਵਰਗੀ, ਜਿਹੜੀ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀਆਂ ਚੈੱਕ ਸ਼ਰਟਾਂ ਉੱਤੇ ਮਰਦੀ ਆ।
ਹੀਰਾ: (ਹੁਣ ਸਹਿਜ ਜੇਹਾ ਹੁੰਦਾ ਬੋਲਿਆ) ਨਹੀਂ ਐਡੀ ਕਿਸਮਤ ਕਿੱਥੇ ਤੇਜ਼
ਰੂਪੀ: (ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਖੇ ਸੀਨ ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਚ) " ਕਿਸਮਤ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਬੜੀ ਤੇਜ਼ ਆ ਵੀਰੇ"
ਹੀਰਾ: ਸੋਹਣੀ ਆਂ?
ਰੂਪੀ: ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗੀ, ਤੂੰ ਦੱਸ! ਤੂੰ ਤਾਂ ਅੰਦਰੋਂ ਵੀ ਵੇਖੀ ਆ।
ਹੀਰਾ: (ਧੜਕਦੇ ਦਿਲ ਨਾਲ) ਕੀ?
ਰੂਪੀ ਤੇਰੀ ਸ਼ਰਟ, ਅੰਦਰੋਂ ਵੀ ਸੋਹਣੀ ਆਂ... ਕੱਲ ਨੂੰ ਪਾਕੇ ਜਾਈਂ ਆਵਦੀ, Sorry ਆਵਦੇ ਖਾਸ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ।
ਹੀਰਾ: ਠੀਕ ਆ ( ਐਨਾ ਹੀ ਬੋਲ ਸਕਿਆ ਹੀਰਾ)
ਉਹ ਬੱਸ ਰੂਪੀ ਦੇ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਹਟਾ ਨਹੀਂ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਨਜ਼ਰ ਬਚਾ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਮੈਂ ਇਹਨੂੰ ਤੇਰੀ ਅਲਮਾਰੀ ਚ ਰੱਖ ਦਿਨੀਂ ਆਂ"
ਰੂਪੀ ਨੇ ਸ਼ਰਟ ਬਾਕਸ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦਿਆਂ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿੱਲ ਦੇਖਿਆ, ਸ਼ਾਇਦ ਸੇਲਜ਼ ਗਰਲ ਨੇ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਗਿਫ਼ਟ ਵਾਲ਼ੇ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਰੂਪੀ ਨੇ ਬਿੱਲ ਦੀ ਸਲਿਪ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਿਆ ਤਾਂ ਉਹਦੇ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਯਕੀਨ ਚ ਬਦਲ ਗਏ,
ਉਸ ਬਿੱਲ ਤੇ ਕੀਰਤ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਾ 'ਹਰਕੀਰਤ ਕੌਰ " ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।