પૂનમ ની હાલત ખરાબ થઇ જાય છે...પણ રાહુલ તો રોકાવાનું નામ લે તો ને...પૂનમ ની ચૂત ભીની થવા લાગે છે અને એના શ્વાસ અને ધબકારા વધવા લાગે છે.....એને પણ આનંદ આવતો હોય છે પણ અચાનક જ રાહુલ ને પોતાના થી અલગ કરી લે છે અને પોતાની જાત ને ઠીક કરવા લાગે છે....રાહુલ આ જોઇને પૂનમ ને તરત જ પૂછે છે...
રાહુલ : મોમ...આ શું...કેમ તમે અલગ થઇ ગયા...?
પૂનમ : બસ એમ જ દીકરા...મને લાગે છે કે તું બહુ સ્પીડ માં જાય છે...
રાહુલ : શું મોમ તમે પણ...મને લાગે છે કે તમે ડરો છો....
પૂનમ : હું ડરતી હોઉં તો પણ મારો ડર વ્યાજબી જ છે ને દીકરા.....આપણે જે કરીએ છીએ એ કદાચ કોઈને ખબર પડી જાય તો..
રાહુલ : ઠીક છે મોમ....આપણે રહેવા જ દઈએ...હું જાઉં છું મારા રૂમ માં...ફરીથી ક્યારેય તમને નહિ કહું આ વિશે...
પૂનમ : (એને તરત જ હાથ પકડીને ઉભો રાખે છે અને )અરે દીકરા...તું તો નારાજ થઇ ગયો...પણ તું મારી પરિસ્થિતિ તો સમજ..
રાહુલ : સમજી ગયો મોમ...એટલે તો કહું છું કે હવે તમને નહિ કહું...
પૂનમ : ઉભો રહે....આવ અહિયાં અને બેસ પલંગ પર......
રાહુલ : (પૂનમ ના કહેવા પર પલંગ પર બેસી જાય છે અને ) બોલો શું છે હવે
પૂનમ : દીકરા....સાચું કહું તો મને ડર ની સાથે સાથે શરમ પણ આવે છે....
રાહુલ : પણ મોમ હું કહું તો છું કે રહેવા જ દો તમને શરમ પણ આવતી હોય તો હું કોઈ જ જબરદસ્તી કરવા નથી માંગતો....
પૂનમ : ઓકે ઓકે....પણ તારે જે જોવું છે એના માટે તારે પહેલા આંખો બંદ કરવી પડશે...નહીતર હું કઈ રીતે ? તું સમજે છે ને ? અને અમુક સેકંડ જ....
રાહુલ : ઓકે મોમ...ઓકે...બોલો...બીજું કાઈ ?
પૂનમ : નાં...હવે આંખો બંદ કર....હું કહું ત્યારે જ ખોલજે....સમજ્યો ?
રાહુલ : સારું મોમ...તમે કહેશો પછી જ આંખો ખોલીશ...બસ ?
આટલું કહીને રાહુલ પોતાની આંખો બંદ કરી દે છે અને પૂનમ ખુબ જ શરમાતા શરમાતા પોતાનું લોવર ઉતારે છે અને પછી અંદર પહેરેલી પેન્ટી ઉતારે છે....અને જુએ છે કે એની ચૂત ભીની ભીની થઇ ગઈ હોય છે....પેન્ટી ઉતાર્યા બાદ એની ચીકણી ચીકણી જાંઘો ની વચ્ચે પૂનમ નો ગુલાબી ચીકણી ચૂત જોઇને કોઈનું પણ મન મચલી જાય....પૂનમની ચૂત પર એક પણ વાળ નહોતો જાણે એણે હમણાં હમણાં જ ચૂતના વાળ સાફ કાર્ય હોય એમ લાગતું હતું...પૂનમ નું મોઢું શરમ થી લાલ થઇ ગયું હતું.....એવામાં રાહુલ બોલે છે....
રાહુલ : મોમ...હવે આંખો ખોલું કે નહિ ?
પૂનમ : બહુ ઉતાવળો....મને શરમ આવે છે રાહુલ....ધીરજ રાખ.....
રાહુલ : મોમ..હવે નથી રહેવાતું....હું આંખો ખોલું છું...
પૂનમ : પણ...
પૂનમ ના આટલું બોલતા બોલતા તો રાહુલે આંખો ખોલી દીધી અને એણે જે દ્રશ્ય જોયું એ જોઇને એનું મોઢું ખુલ્લું જ રહી ગયું...જેમ મેં ઉપર જણાવ્યું એમ કે પૂનમ ની જાંઘો ની વચ્ચે એની ચીકણી ચૂત જોઇને કોઈનું પણ મન લપસી જ જાય...એ જ હાલત અત્યારે રાહુલ ની હતી...પૂનમે તરત જ પોતાના બંને હાથો વડે ક્યારેક પોતાની ચૂત ને સંતાડવાની કોશિશ કરે તો ક્યારેક રાહુલની આંખો પર હાથ મુકીને એને આંખો બંદ કરવાનું કહે....પણ રાહુલ તે કાઈ માને ?
રાહુલ તરત જ એની મોમ ના બંને હાથોને પકડી લે છે અને કહે છે "મોમ...શાંત થઇ જાઓ...શાંત થાઓ મોમ...કાઈ જ નથી થયું...મને આ દ્રશ્ય જોઈ લેવા દો......જરાપણ શરમાશો નહિ...મારા અને તમારા સિવાય અહિયાં કોઈ જ નથી...તો પ્લીઝ કૂલ મોમ..કૂલ....."
રાહુલ ના આટલું કહેવાથી પૂનમ પોતાના હાથોને ઢીલા મૂકી દે છે અને પોતાના મોઢા પર રાખી મોઢું સંતાડવાનો પ્રયત્ન કરે છે.....આ બાજુ રાહુલ પોતાના બંને હાથ લંબાવીને પૂનમ ના કુલ્હા પર મૂકી દે છે અને એને પોતાની તરફ ખેંચે છે...પૂનમના મોઢામાંથી આહ્હ્હ નીકળી જાય છે અને એ એકવાર રાહુલ ને આવું નાં કરવા કહે છે...પણ રાહુલ થોડો માનવાનો હતો.....?
એ પોતાના મિશન તરફ આગળ વધે છે અને પૂનમ ની ચૂત હવે રાહુલ ના ફેસ થી ખુબ જ નજીક હોય છે.......રાહુલ અચાનક જ પોતાનો ચહેરો પૂનમ ની ચૂત ની નજીક લઇ જાય છે અને એક ઊંડો શ્વાસ લે છે....પૂનમ આ જોઇને એક ધક્કા થી રાહુલ થી દૂર થઇ જાય છે અને કહે છે..
પૂનમ : છી....રાહુલ...આ શું કરે છે તું....?
રાહુલ : મોમ...હું બસ મારી ઈચ્છા પૂરી કરું છું....તમારી ચુતમાંથી કેટલી મદમસ્ત સ્મેલ આવે છે ?
પૂનમ : છી...ગંદો છોકરો...ત્યાંથી પી પી થાય...એની વાસ આવે છે એમ કે....
રાહુલ : ના મોમ...ત્યાંથી વાસ નહિ પણ સુવાસ આવે છે....ખરેખર...ડેડ ખુબ લકી છે......
પૂનમ : કેમ ?
રાહુલ : એટલે માટે કે એમને તમારા જેવી સુંદર સ્ત્રી પત્ની તરીકે મળી છે...
પૂનમ : કેમ તું લકી નથી....? તને મારા જેવી પ્રેમાળ માં મળી છે એના માટે ?
રાહુલ : મારી તો શું વાત કરું મોમ....હું તો દુનિયાનો સૌથી લકી માણસ છું અને રહીશ...તમારા જેવી મોમ પ્રેમાળ અને લાગણીશીલ મોમ નો દીકરો હોવું એ થી વિશેષ મારા માટે કાઈ જ નથી...હું તો એવું ઈચ્છું છું કે દરેક જનમ માં તમે જ મારા મોમ બનીને આવો....
પૂનમ : હું પણ એવું જ ઈચ્છું છું મારા દીકરા......ચાલ હવે હું કપડા પહેરી લઉં...
રાહુલ : ના મોમ...હજી...થોડીક વાર...પ્લીઝ...
પૂનમ : નાં...બિલકુલ નહિ..મેં પહેલા જ કહ્યું હતું કે અમુક સેકંડ જ ..વધારે નહિ....મને જવા દે હવે...
રાહુલ : મોમ...પ્લીઝ...અને આ તમારી ચૂત ભીની ભીની કેમ છે ?
પૂનમ : (પોતાના હાથ વડે ચૂત ને સંતાડવાનો પ્રયત્ન કરતા ) તું હવે જવા દે મને અહિયાથી....બહુ સવાલ કરે છે...
રાહુલ : મોમ....મારે એને ટચ કરવી છે....એક વાર પ્લીઝ..મોમ..પ્લીઝ પ્લીઝ પ્લીઝ..
પૂનમ : બેશરમ થતો જાય છે તું હવે.....નાં પાડી ને એકવાર....નહિ એટલે નહિ...
રાહુલ : (ઉદાસ મોઢું કરીને ) ઓકે...જેવી તમારી ઈચ્છા......
પૂનમ : ( પોતાના લાડકા દીકરાનું ઉદાસ મોઢું જોઇને એને પણ સારું નથી લાગતું એટલે ) ઠીક છે...પણ એક જ વાર...બીજી વાર નહિ...સમજ્યો ?
રાહુલ : ઓકે મોમ...thanks.....
