Romance இதுவும் ஒரு காதல்தான்

[balusai]

மேல்நிலைப்பள்ளி முடித்ததும், சக மாணவ மாணவிகள், கல்லூரிகளுக்கு விண்ணப்பம் செய்து வருங்காலத்தை பற்றி கனவு கண்டு கொண்டிருந்தனர். கவலை இல்லாத காலம் மறைந்து பொறுப்புகள் வரும் நேரம் நோக்கி இந்த இளசுகள் பயணத்தை தொடங்கும் காலம் அது. இதைப் பற்றி சற்றும் கவலைப்படாமல் தன் அறையில் தூங்கிக் கொண்டிருந்தான் சரண். அவனுடைய பெற்றோரும் மதியம் ஆகியும் அவனை எழுப்ப மனம் இன்றி, மகனை பற்றி தமக்குள் மகிழ்ச்சியுடன் மெச்சிக் கொண்டு தங்கள் வேலைகளை செய்து கொண்டிருந்தனர். இதற்கு என்ன காரணம்? சரணின் அபார புத்திசாலித்தனம்தான். ஐந்தரை அடி உயரம், விண்ணென்ற உடம்பு, லேசாக அரும்பும் மீசை, ஒரு விளையாட்டு வீரனுடைய உடல் அமைப்பு ” இதுதான் சரண்.
18 வயதுதான் ஆனாலும், அவனுடைய மூளை அதைக்காணும் பத்து வயது அதிகமாக சிந்திக்கும் சக்தி பெற்றது. பள்ளியில் முதல்வனாக வந்த சரண், வெளிநாட்டுக்கு சென்று கல்லூரியில் படிக்க ஆசை சின்ன வயதில் இருந்தே இருந்தது. பெயர் பெற்ற பல்கலைக்கழகத்தில், பி.எஸ். படிக்க பண உதவியுடன் அட்மிஷன் கிடைத்திருந்தது. பெற்றோருக்கு முதலில் சற்று பயமாகத்தான் இருந்தது, தனியாக வெளிநாடு அனுப்பவதை என்ணி. ஆனால், அதிர்ஷ்டம் சரண் பக்கம் எக்கச்சக்கமாக இருந்தது. இதற்கு முக்கிய காரணம் ” பவித்ரா.பவித்ராவை பற்றி இங்கு சொல்லியே ஆகவேண்டும்.
சரணின் அத்தை, பவித்ரா, அதே பல்கலக்கழகத்தில், இரண்டு வருஷமாக Phd செய்து கொண்டிருந்தாள். அவளுக்கு அப்போது 27 வயது. வீட்டில் எல்லோரும் கல்யாணத்திற்கு வற்புறுத்தினாலும், தன் கல்வியே முக்கியம் என்று வெளிநாடு சென்று விட்டாள்.

 

[balusai]

முந்திய வருஷம்தான், அவளுக்கு பிடித்தமான மாப்பிள்ளை அவள் இருக்கும் ஊரிலிருந்து 400 மைல் தொலைவில் ஒரு கம்ப்யூட்டர் கம்பெனியில் வேலை செய்பவன் கிடைத்தான். மாப்பிள்ளை பெயர் சுப்ரமணி. எல்லோரும் சுப்பு என்றுதான் அழைப்பார்கள். சுப்புவும் பவித்ராவும் சந்தித்தது ஒரு கான்பரன்ஸில். பார்த்த முதல் நாளே தன் மனதை இழந்து விட்டாள் பவித்ரா. அதன் பின் இருதரத்து பெற்றோரும் சந்தித்து, 1 வருடத்தில் கல்யாணம் என்று தீர்மானம் செய்தனர். பவித்ராவும், தன் Phd குறிக்கோளை முடித்து விட்டுதான் கல்யாணம் என்று சொன்னதால் வந்த இடைவெளிதான் அது. இதற்கிடையில், சரணுக்கு பவித்ரா படித்த அதே பல்கலைக்கழகத்தில்தான் அட்மிஷன் கிடைத்தது.இதனால் எல்லோருக்குமே மகிழ்ச்சிதான். சரணைத்தவிர”. வீட்டை விட்டு வெளியேறியும், பெரியவர்கள் கண்காணிப்பில்தான் இருக்க வேண்டும் என்றால், எந்த வாலிபனுக்குத்தான் வருத்தம் இருக்காது.
ஆனால் வேறு வழியில்லாமல், பெற்றோர் சொன்னதை கேட்டு , பெட்டி படுக்கையுடன், விமானம் ஏறி வெளிநாடு சென்றான்.ஏர்போர்ட்டில் இறங்கியதும், தனது அத்தையை தேடினான். யாராவது புடவை போட்டு வந்துருப்பார்கள் என்று எண்ணியவனுக்கு அதிர்ச்சி. அழகான ஒரு பிங்க் டி-ஷர்ட்டும், ஜீன்சுமாக, அவனது அத்தை ஏர்ப்போர்ட்டில் காத்திருந்தாள். அத்தையை பார்த்து பல நாள் ஆகிவிட்டது. வெண்கோதுமை நிறம். அழகான செதுக்கிய முகம். சிறிய உதடுகள் ” கீறல்கள் போந்ற உதடுகள். அழகாக அமைந்த மூக்கு. கண்ணாலேயே ஒருவனை கவிழ்க்கும் சக்தி வாய்ந்த முகம். தோள் வரையில் சுருட்டை முடி. ஒல்லிக்குச்சியாக இல்லாமல், நன்றாக தளதளவென்ற உடல். அதற்கு ஏற்ற மார்பு, சற்று சுருங்கிய இடை, விரிந்த மத்தளம் போன்ற பின்புறம், நீண்ட கால்கள்” மொத்தம், ஐந்தரை அடி உயரம். இதுதான் பவித்ரா.சரணைப் பார்த்து மகிழ்ச்சியுடன் வந்து கட்டி பிடித்துக் கொண்டாள்.

 

[balusai]

எப்படிடா இருக்கே? அப்பா, அம்மா எல்லோரும் எப்படி? பயணம் எல்லாம் நல்லா இருந்திச்சா?”. சரணுக்கும் வெள்ளைத்தோலல்லாது நம்மூர் பெண்ணை அதுவும் தனது அத்தையை சந்தித்ததில் பரமம சந்தோஷம்.”அத்தே, உங்களை பார்க்க ரொம்ப ஹாப்பியா இருக்கு. புது ஊரில இல்லேன்னா ரொம்ப கஷ்டப்பட்டிருப்பேன்””அதுக்குதானே நான் இருக்கேன். என்னோட பழைய ரூம்மேட் நேத்திக்கு காலி பண்ணிக்கிட்டு போயிட்டா. அவ ரூமை உன் ரூமாக சுத்தம் செய்து தயார் பண்ணி வைச்சிருக்கேன். வா போலாம்.” என்று அவன் தோளின் மீது கை போட்டுக் கொண்டு சரணுடன் தனது காரில் வீடு வந்து சேர்ந்தாள். வரும் வழியிலேயே, எல்லோரிடமும், சரண் வந்த செய்தியை சொல்லியாகிவிட்டது.
சுப்புவும் ஒரு முறை கூப்பிட்டான். சரணுடன் சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு, பிறகு, பவித்ராவுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தான். சரண், கார் ஜன்னல் வழியாக புதிய ஊரின் காட்சிகளை ரசித்துக் கொண்டிருந்தான். பவித்ரா, சுப்புவிடம் பேசிக்கொண்டே காரை லாவகமாக ஓட்டினாள். நடு நடுவே, சற்று சத்தம் குறைத்து பேசுவதை சரண் உணர்ந்தான்.”ச்சீ” போ” அதேல்லாம், கல்யாணத்துக்கு பின்னால்” ச்ச்சீ” உனக்கு வெட்கமே கிடையாதா?” என்று பவித்ரா சுப்புவிடம் செல்லமாக பெசுவது, சரணுக்கு என்னவோ போல் இருந்தது. பவித்ராவின் முகம் அதற்குள், சிவந்து விட்டது. அதிர்ஷ்டவசமாக, அதற்குள் வீடு வந்து சேர்ந்தார்கள். இரண்டு பெட்ரூம், ஒரு மெய்ன் அறை, ஒரு பாத்ரூம் என்று அழகான சின்ன ஒரு அபர்ட்மெண்ட் அது. சரண் தனது கல்வியின் அடுத்த களத்தை அங்கே தொடங்கினான். ஆனால் இம்முறை அவனது கல்வி புத்தகங்களில் மட்டும் அல்ல என்று அப்போது அவனுக்கே தெரியாது.

 

[balusai]

கல்லூரியில், சரண் மிகவும் எளிதில் கலந்து விட்டான். விரைவில், ப்ரொபஸர்களின் கவனத்திற்கு ஆளாகி, தனது புத்திசாலித்தனத்தை நிரூபிப்பதில், சரணுக்கு நேரம் ஆகவில்லை. இப்படியும் அப்படியுமாக நான்கு மாதங்கள் கடந்தன. பவித்ராவும் தனது படிப்பில் மூழ்கிவிட்டாள். இதற்கிடையில், சுப்பு ஒரு முறை வந்து இரண்டு நாள் தங்கி சென்றான். 34 வயது நிரம்பிய சுப்பு, ஆஜானுபாகு. ஒருமுறை குளித்து வரும்போது சரண் பார்த்தான்.. உடம்பெல்லாம் கரடி போல முடி. அடர்ந்த மீசை வேறு. சற்று கருத்த உடல். சிரிய தொப்பையும் உண்டு. பவித்ரா அவனை மனமார காதலிக்கிறாள் என்று சரணுக்கு அப்பட்டமாக தெரிந்தது. சுப்பு வரும்போது, சரண் ஏதாவது சாக்கு சொல்லி எங்காவது போய்விடுவான். அத்தையும் வருங்கால அத்திம்பேரும் தனியாக இருக்கட்டுமே என்று. ஒரு தடவை, தனது நண்பன் வீட்டில் சென்று இரவு தங்கினான். இது அப்படியோ பவித்ராவுக்கு தெரிந்து விட்டது. மிகவும் ஆத்திரப்பட்டாள்.
“ஏண்டா? நான் என்ன இங்க சுப்புவோட குடித்தனமா பண்ணறேன்? ஏன் இப்படி ஓடி ஒளியறே?””இல்ல அத்தை. சுப்புவோட நீங்க தனியா இருக்கணும்னு நினைச்சுதான்..” என்று சரண் மழுப்பினான்.”கழுதை. சுப்பு நான் கல்யாணம் பண்ணிக்க போறவர். ஆனால், எங்களோட தனிமை எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்தான். புரிஞ்சுக்கோ. அவரும் ரொம்ப கண்ணியமானவர். உண்மையை சொல்லணும்னா, நான் அவருக்காக இன்னும் கன்னியாகவே இருக்கேன். எவ்வளவோ சந்தர்ப்பம் வந்தும், அது மட்டும் என்னால அவருக்கும் மட்டும்தான் என்று முடிவெடுத்து ரொம்ப நாளாச்சு. உன்னை ஒரு தோழனா நம்பறேன்

 

[balusai]

அதானால சொல்லணும்னு தோணிச்சு. நீ இப்படி பயந்து ஓட வேண்டாம், சரியா?” என்று சிரித்த முகத்துடன் கூறினாள் பவித்ரா.
“சரிங்க அத்தை.” என்று தலை குனிந்தவாறே முனகினான் சரண்.”என்னடா எங்கிடா வெட்கம்? இந்த வயசு பசங்க எப்படா பெண்களை பார்க்கலாம்னு இருக்கறப்ப, உனக்கு எங்கிட்டயே வெட்கம்னா, மத்தவங்க கிட்ட எப்படிடா? சரி சரி, வா, இப்பதான் துணிமணி எல்லாம் மடிச்சிகிட்டு இருந்தேன். நீயும் ஹெல்ப் பண்ணு.”
பவித்ரா வெறும் ஷார்ட்ஸும், டி-ஷர்ட்டும் அணிந்திருந்தாள். இருவரும் தரையில் உட்கார்ந்து துணிமணிகளை மடிக்க ஆரம்பித்தனர். சில துணிகள் சுப்புவுடையதும் இருந்தது. சுப்புவின் ஜட்டியை மடிக்கும்போது, பவித்ரா சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.”என்ன, அத்தை? சுப்பு அத்திம்பேரோட ஜட்டியை பார்த்து சிரிக்கிறீங்க?”
“அதில்லடா, இந்த ஆம்பிளைங்க ஜட்டியை பார்த்தாலே சிரிப்புதான் வருது. ஏதோ தபால் பெட்டி மாதிரி இப்படி ஒரு ஒட்டை முன்னால. அதுவும் இந்தாளோடது பெரிய தபால் பெட்டி வேற.” என்று சிரித்தாள். சரணுடைய ஜட்டி ஒன்றை பிரித்து, “இது கரெக்டா இருக்கு. ஆனால், இதிலயும் தபால்பெட்டி இருக்கு பாரு. எப்படிடா நீங்கள் இதை காலுக்கு நடுவில் வைச்சுகிட்டு நடக்கறீங்க.” என்று சரணை பார்த்து கண் சிமிட்டினாள். சரண் முகமெல்லாம் வேர்த்து விட்டது. “ஏண்டா, நாந்தானே” என்ன வெட்கம், வெளிநாட்டுக்கு வந்து, இப்படி கர்நாடகமா இருக்காதே. இட் வாஸ் ஜஸ்ட் எ ஜோக்” என்று சரணை அமைதிப் படுத்த முயன்றாள். தலைகுனிந்த சரண் அத்தையின் தொடைகளை அப்போதுதான் கவனித்தான், ஷார்ட்ஸின் இடைவெளியில், அவளது பாண்டீஸ் விளிம்பு தெரிவது போல் இருந்தது. அதை பார்த்த சரணுக்கு என்ன தோன்றியதோ, சட்டென, துணிக்குவியலில் இருந்து, பவித்ராவின் ஒரு அழகான ஜட்டியை எடுத்து, “ஆஹா, இது மட்டும் என்ன” பார்க்கவே தமாஷா இருக்கு” என்று அவள் முன்னால் காட்டினான்.

 

[balusai]

சற்று சிவந்த பவித்ரா, “டேய், அது என் பாண்டிடா, கழுதை. அ தை எல்லாம் நீ தொடக்கூடாது”
“நீங்களும் தான் என் ஜட்டியை கிண்டல் பண்ணினீங்க” இப்ப என்ன சொல்றீங்க” என்றான் சரண் ஒரு நமுட்டு சிரிப்புடன், “ஹ்ம். சரி, என் கிட்ட விளையாடறியா? நான் உன் அத்தைடா” சரி, சொல்லு, அப்படி என்னதான் தமாஷா இருக்கு என் பான்டில? உங்களோடதுல்தான் தபால் பெட்டி எல்லாம் இருக்கு. என்னோட ஜட்டில அப்படி என்ன இருக்குன்னு சொல்லு.” சரண் இதை எதிர்பார்க்கவில்லை. ஏதோ ஏட்டிக்கு போட்டியாக ஆரம்பித்தது இப்படி போகும் என்று நினைக்கவில்லை. ஆன்னலும் சளைக்க்காமல், “ஹ்ம்ம்ம், இது ரொம்ப ட்ரான்ஸ்பாரண்டா இருக்கே. இதை போடறதும் போடாம இருக்கறதும் ஒண்ணுதான்” என்று அபத்தமாக உளரினான்.”ஏன் ? இருக்கக் கூடாதா? இப்படி இருந்தா சுப்புவுக்கும் பிடிக்குமாம். அவரே சொல்லி இருக்கார்.” என்று சற்று சூடேற்றினாள் பவித்ரா.
என்ன சொல்வது என்று அறியாமல், ஜட்டியை கீழே போட்டுவிட்டு, பவித்ராவின் நீல நிற ப்ராவை எடுத்து, “இது மட்டும் என்னவாம். இதை எல்லாம் நீங்க மேல வைச்சுகிட்டு குப்புற விழாம நடக்கிறதே பெரிய விஷயம். அதில இதுங்களுக்கு தனியா ஒரு ட்ரெஸ் வேற!” பவித்ராவின் முகம் இன்னும் சிவந்தது சரண் கவனிக்கவில்லை.”அதை கீழ போடுடா, கழுதை.”
“ஓ.. இதை பத்தி பேசினா உங்களுக்கு ஆகாதோ? ஹ்ம்ம்ம்.. இங்க என்ன எழுதி இருக்கு” ஹ்ம்ம்ம் 34c”. இதுக்கு என்ன அர்த்தம்? இதை பார்த்து கிண்டல் அடிச்சா உங்களுக்கு எப்படி இருக்கு?”
“கழுதை. அது என்னோட ஸைஸ்டா. இந்த ரெண்டையும் பார்க்கத்தானே எல்லா ஆண்களும் அலையறீங்க. அதில என்ன கிண்டல் வெச்சிருக்கு. குடுடா, என்னோட ப்ராவை.”

 

[balusai]

சரண், பவித்ராவின் வீக்பாயிண்டை பிடித்த சந்தோஷத்தில், ப்ராவை எடுத்துக் கொண்டு ஓடினான். பவித்ரா துரத்த, ஒரு சின்ன விளையாட்டு ஆரம்பித்தது. 2-3 நிமிட ஒட்டத்திர்கு பிறகு, பவித்ரா, சரணை தாவிப் பிடித்தாள். அந்த வேகத்தில் இருவரும் பவித்ராவின் படுக்கையில் விழுந்தனர். சரண் கீழே விழ, அவன் மேல் பவித்ரா முழுமையாக கவிழ்ந்து விழுந்தாள். இருவரும் சுதாரிக்கும் முன், பவித்ராவின் உதடுகள் ப்ச் என்று சரணின் உதடுகளோடு பதிந்தன. சரண், பவித்ரா விழாமல் இருக்க, தன் கைகளால், அவளை அணைத்து ஏந்திக் கொண்டான். இருவரும், உதட்டோடு உதடு பதித்து, ஒருவரை ஒருவர் கண்ணால் நோக்கினர். பவித்ரா, ஒரு நிமிஷம் நகரவில்லை. சரணும், நகராமல், அவளை உற்றுப் பார்த்தான். பவித்ராவின் மார்பகங்கள், சரணுடைய பரந்த மார்பின் மீது மோதி கசங்கியிருந்தது.
அவனுடைய கைகள் அவளது இடையை சுற்றி பிடித்திருந்தது. பவித்ராவின் உதட்டின் ஸ்பரிசம், சரணை கிறங்க செய்தது. ஒரு நிமிடமே ஆனாலும், அவர்கள் இருவரின் மனதிலும் ஏதேதோ எண்ணங்கள் அலைபாய்ந்தன. முதலில் சுதாரித்துக் கொண்டவள் பவித்ராதான். சட்டென்று சரணின் பிடியில் இருந்து விடுவித்து கொண்டு, “டேய், என்னடா இது. சின்னத்தனமா விளையாடிக்கிட்டு. அதைத்தா.” என்று அவன் கையில் இருந்த ப்ராவை பறித்துக் கொண்டு எழுந்தாள். சரண் எழுந்த போது, தன் கால் நடுவில் முளத்திருந்த எழுச்சியாஇ பவித்ரா கவனிக்க தவறவில்லை. “அத்தை. ஐயாம் ஸாரி தெரியாம செஞ்சிட்டேன்” என்று ஏதோ உளறினான்.

 

[balusai]

பரவாயில்லைடா.. வா, மத்த துணி எல்லாம் மடிச்சு வைச்சு, சாப்பிடலாம்.””ஆனா, அத்தை.. உங்களை ” உங்களை”.”” என்னடா?””உங்களை” இப்படி முத்தம் கொடுத்தது தப்பு””ஹ்ம்ம்ம். கட்டி பிடிச்சு முத்தம் கொடுத்துட்டு, ஸாரி வேறயா?” என்று கிண்டலுடன் சரணை ப்பார்த்து முறைத்தாள். “ஆனா, விட்டுத்தள்ளு. உன் தப்பு மட்டும் இல்ல. நான் தானே உம்மேல விழுந்தேன்.””இல்லீங்க அத்தை” என்று ஏதோ மழுப்பினான்.
“மறந்துடுடா, சரண் குட்டி. முத்தம்தானே. அதுவும் இந்த ஊரில தடுக்கி விழுந்தா எல்லோரும் முத்தம் பொடுத்துக்குவாங்க.””இருந்தாலும், உங்களுக்கும் அப்படி முத்தம் கொடுத்தது தப்பா படுது.”
“மறந்துடுடா சரண். நாந்தானே.. உன் அத்தைக்கு முத்தம் கொடுத்த ஒரு தப்பும் இல்லை. இந்தா, இன்னொண்ணு” சரண் சுதாரிக்கும் முன், அழுத்தி அவன் உதட்டில் இன்னொரு முத்தம் பதித்தாள் பவித்ரா.. சரண் தன்னையும் அறியாமல், அவள் கழுத்தை வளைத்து பிடித்து அவளுக்கு பதில் முத்தம் தந்தான். இம்முறை இருவரின் உதடுகளும் ஒன்றை ஒன்று அழுத்தி ஒட்டிக் கொண்டன. சரண் மெதுவாக கண்ணை திறந்து பவித்ராவை பார்த்தான். அவளுடைய கண்கள் மூடி இருந்தன. தன் கைகளால் அவள் தலையை பிடித்துக் கொண்டே, அவளுடைய உதடுகளை தன் உதடுகளால் பிரித்தான். பவித்ராவும் கண்களை திறக்காமல், தன் வாயை மட்டும் திறந்தாள். மெதுவாக, அவளுடைய உதடுகளை சப்பியவாறு, தன் நாக்கால் அவளது உதட்டை மெதுவாக தடவிக் கொடுத்தான்.
எதிர்பாராமல், பவித்ராவின் நாக்கும் அவனது நாக்கை தொட்டு தடவியது. இம்முறை பவித்ரா கண்களை திறந்து சரணை கூர்ந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இருவரும் மற்றவருடைய நாவை இழுத்து ஒரு முறை சுவைத்தனர். பிறகு ஏதோ தோன்ற, இருவரும் மற்றவர் பிடியில் இருந்து விடுபட்டனர்.

 

[balusai]

உதடுகளும் மெதுவாக பிரிய, ஒரிரு நிமிடங்களுக்கு யாரும் ஒன்றும் பேசவில்லை. பிறகு, பவித்ராதான் முதலில் பேசினாள்.”ஹ்ம்ம்ம். சும்மா சொல்லக் கூடாது. நல்லாவே முத்தம் தர. கழுதை. பயப்படாத. நாந்தான் உனக்கு முத்தம் தந்தேன். சுப்புவை தவிர வேற யாருக்கும் இந்த மாதிரி முத்தம் தந்தது இல்லை. என்னவோ உனக்கு தரணும் தோணிச்சு. எனக்கு உன்னை ரொம்ப பிடிக்கும்டா.”
“அத்தை, நீங்க இப்படி பண்ணிவீங்கன்னு எனக்கு”. எனிவே” ஐயாம் ஸாரி “”எதுக்குடா. நமக்குள்ளே இந்த மாதிரி கூச்சம் எல்லாம் இருந்தா, ரூம் மேட்ஸா இருக்க முடியாது. சரி, இப்ப என்னை விடறியா?” என்றதும்தான், சரண் அவளை இடுப்பை வளைத்து அணைத்திருப்பதை உணர்ந்தான்.
“இத பாரு, இனிமே, நமக்குள்ள இப்படி முத்தம் தரது, அப்பப்ப கட்டி பிடிச்சுக்கறது எல்லாம் தப்பா படக்கூடாது. ஒகே?” என்று சிரித்தவாறே சொன்னதும், சரணுக்கும் அது சரியாகவே பட்டது. அதை உறுதி படுத்தும் வகையில், சரண் தன் அத்தையை மீண்டும் வளைத்து பிடித்து கட்டிக் கொண்டான். அவள் மார்புகள் கசங்க இறுக்க அணைத்து, “ஹ்ம்ம். இப்ப இன்னொரு முத்தம் தரப் போறேன்.” என்று கூறி, பவித்ராவின் உதட்டில் பளிச்சென்று முத்தமிட்டான். அவளுடைய தலையை பற்றிக் கொண்டு அழுத்தி முத்தமிட்டான். பவித்ராவும், கண்களை மூடிக்கொண்டு, தன் உதட்டை பிரித்தாள். சரண் உடனே தனது நாக்கால் அவளது வாயினுள் தடவி சுவைத்தான். இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் உறுஞ்சுவது போல சப்பிக் கொண்டனர். பவித்ராவும் சரணை இறுக்க கட்டிக் கொண்டாள். தன் கைகளால் சரண் அவளது முதுகை தடவிக் கொடுத்தான். சட்டைக்குள் இருக்கும் ப்ராவை நிரடியதும் அவனது ஆணுறுப்பு மேலும் எழுச்சி பெற்றது. அவனையும் அறியாமல், அவளது வயிற்று பகுதியில் அவனது ஆண்குறி பட்டு லேசாக உறுத்தியது. பவித்ரா இதைக் கண்டு கொள்ளவில்லை. சரணுக்கு பின்னால் ஒரு சேர் இருந்தது.
சரண் மெதுவாக சேரில் அமர, அவன் தொடைகள் மீது இருபக்கமும் தன் கால்களை பரப்பி, பவித்ரா அமர்ந்து கொண்டாள். இருவரும் உதட்டு ஒத்தடத்தை மட்டும் பிரிக்கவில்லை. தன் மடியில் தனது அத்தை உட்கார, அவன் அவளை ஆழ்ந்து முத்தமிட்டு சுவைத்தான். அவனுடைய கோல், அவளை உட்கார விடாமல் செய்ய, அவள் நன்றாக அழுத்தி உட்கார்ந்தாள். இருவரும் கண்களை மூடிக் கொண்டே கட்டி பிடித்துக் கொண்டு முத்தமிட்டனர். கைகள் வேறு எந்த சிலுமிஷங்களும் செய்யவில்லை என்றாலும், பவித்ராவின் பரந்த இருக்கை அவனது கோலை வாட்டியது. சரணுக்கு ஒரு பெண்ணுடன் இப்படி நெருக்கமாக இருப்பது முதல் தடவை. பவித்ரா கண்களை மூடிக் கொண்டு மெதுவாக தன் புட்டத்தை ஆட்டினாள். இருவரும் இப்படியே ஐந்து நிமிடம் இறுக்கி கட்டி ஒருவரை ஒருவர் சுவைத்தனர். சரணுக்கு அவளுடைய குண்டி அவனது கோலில் போடும் ஆட்டம் பொறுக்க முடியவில்லை. அவளை முத்தமிட்டுக் கொண்டே, விசுக் விசுக் என்று அவனது விந்து ஜட்டியினுள் வெளியேறி விட்டது. முகமெல்லாம் வியர்த்து விட்டது. சரண் மெதுவாக அவளை சப்புவதை நிறுத்த, பவித்ராவும் ஏதோ நடந்ததை உணர்ந்தாள்.

 

[balusai]

“ஹ்ம்ம். உணர்ச்சி வசப்பட்டுட்டோம் இல்லை? கவலைப்படாத, நீ மட்டும் இல்லை, நானும் தான்.” என்று அவனிடமிருந்து விடுபட்டாள். சரணது ஷார்ட்ஸில் அப்பட்டமாக ஈரக்கறை பரந்து கொண்டிருந்தது.’என்னடா இது?’
வெட்கி கூசிய சரண், ‘அது வந்து, அது வந்து’ என்று சிவந்தான். அவனை சமாதானப் படுத்தும் வகையில்,”சரி, சரி. போய் டிரஸ் மாத்திகிட்டு வா. சாப்பிடலாம். டேய், அப்புறம், இனிமே இந்த மாதிரி எல்லாம் வேற மனுஷி மாதிரி எங்கிட்ட பழகாதே. வி ஆர் பெஸ்ட் ப்ரெண்ட்ஸ். ஒகே?” என்று சொல்லிக் கொண்டே, கிச்சனுள் சென்றாள்.”சரி அத்தை” என்று உளறிக்கொண்டு, வெட்கத்தோடு, பாத்ரூம் சென்றான் சரண்.அந்த சம்பவத்துக்கு பிறகு, பவித்ராவும், சரணும் மிகவும் நெருங்கி விட்டனர். இருவரும் சேர்ந்தே சினிமா போவதும், பார் போவதும் சகஜமாகி விட்டது. தினமும் காலையில் ஒரு குட் மார்னிங் கிஸ், இரவில் ஒரு குட் னைட் கிஸ் தராவிட்டால் இருவருக்குமே நாளே சரியாக போகவில்லை போல ஒரு உணர்வு. எப்போதுமே முத்தங்கள் சாதாரணமாக இருந்தாலும், அவ்வப்போது, வாய் திறந்து நாக்கால் ருசித்து கொள்ளும் முத்தங்களும் உண்டு. வர வர சுப்புவிடம் காதல் பாஷை பேசும் போது கூட சரண் பக்கத்திலேயெ இருப்பான். பவித்ராவும் முகமெல்லாம் சிவந்தாலும், சரணை பார்த்து கண்ணடிப்பாளே தவிர, வேறு அறைக்கு போகமாட்டாள். பேச்சு மிகவும் அசைவமானால் மட்டும் வெட்கத்தோடு தன் அறைக்குள் சென்று விடுவாள். ஆனால், வெளியே வந்ததும், சரண் அவளை கிண்டல் செய்யாமல் விட்டது கிடையாது. அன்று வெள்ளிக் கிழமை.”என்ன, அத்தை? இன்னிக்கு போன்லயே, பர்ஸ்ட் நைட்டா? முகமெல்லாம் அப்படி சிவந்துருக்கு? இதுக்கு தான் சொல்றது ஒரு வெப்காம் வச்சிக்குங்கன்னு. இப்படி பேசறதை விட, ஒருத்தரை ஒருத்தர் பார்த்துக்கலாம் இல்ல?”
“அடச்சீ போடா. சுப்பு அப்புறம் ரொம்ப ஓவரா போயிடுவார். இப்பவே அதைக் காட்டு இதைக் காட்டுனு ஒரே நச்சரிப்பு.””ஹ்ம்ம். நச்சரிப்பா? உங்களுக்கும் சுப்பு அத்திம்பேர்கிட்ட அதே மாதிரி எல்லாம் பார்க்கணும்னு இல்லை? நிஜத்தை சொல்லுங்க.””சீ போடா. நான் அப்படி இல்லை. கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் தான் எல்லாம்.””அத்தை, கல்யாணம் பண்றவரோட இப்படி சிலுமிஷம் எல்லாரும் செய்றது சகஜம் தானே. சின்னப் பையன் எனக்கெ புரிஞ்சிருக்கு.”
“போடா. நீயா சின்னப்பையன். கட்டி பிடிச்சு முத்தம் கொடுக்கறதை நினைச்சாலே என்னவோ செய்யுது.” உடனே, சரண் எழுந்து, பவித்ராவை கட்டி பிடித்து மீண்டும் ஒரு முத்தம் கொடுத்தான். “சுப்பு அத்திம்பேர், இதை விட நிறைய தருவார். இதுக்கு போய் வெட்கப் படறீங்களே? உண்மையை சொல்லுங்க. ஆசையா இல்லை?”அவனை முத்தமிட்டுக் கொண்டே, “வெளிநாடு வந்தது நீ என்னை விட ரொம்ப முன்னேறிட்டடா. ஹ்ம்ம். நான் ஒண்ணு கேட்டா தப்பா நினைச்சுக்க மாட்டியே.”
“அத்தை, என்ன வேணும்னாலும் கேளுங்க.””அது வந்துடா” என்னோட வெள்ளைக்காரி ப்ரெண்ட்ஸ் அடிக்கடி xxx படங்கள், புத்தகங்கள் அப்படின்னு என்னென்னவோ பார்ப்பாங்க. எங்கிட்டயும் அது பத்தி சொல்லி இருக்காங்க. ஆனா, எனக்கு அதை எல்லாம் கடையில் போய் எடுக்க பயம், சங்கோஜம். நீ அந்த மாதிரி எல்லாம் பார்த்திருக்கியா?” சரண் அவளை மேலும் இறுக்கிக் கொண்டான். “என் செல்ல அத்தையே! என்னோட முழு ஞானமே அந்த மாதிரி பத்திரிகைகளும் படங்களும் பார்த்துதானே. நிஜமா இதுவரை ஒண்ணையும் பார்த்தது கூட கிடையாது. ஆனா, விவரம் எல்லாம் தெரியும்.” என்று அவளது கன்னத்தில் முத்தமிட்டான். பவித்ரா மேலும் சிவக்க, “என்ன அத்தை? பார்க்கணுமா?”
“அடச்சீ போடா. உங்கிட்ட போயி ஏன் தான் இதெல்லாம் சொல்லறேனோ!” என்று தன்னை விடுவித்துக் கொண்டாள். “நேரமாச்சு, தூங்கப் போலாம்.” என்று தனது அறைக்கு போனாள்.
“என்னத்தை.. என்கிட்ட வெட்கமா? சரி. இப்படி வெச்சுக்கலாம். நாளைக்கு காலைல நீங்க நீல நிற டி-ஷர்ட் போட்டுகிட்டு போனா, உங்களுக்கு இதுல விருப்பம் இருக்குன்னு அர்த்தம். இல்லேன்னா, நான் இதை பத்தி பேச மாட்டேன். ஒகே? குட் நைட் அத்தை. ஸ்வீட் ட்ரீம்ஸ். அதிலாவது, சுப்பு அத்திம்பேரை சந்தோஷப் படுத்துங்க.”
பவித்ரா தன் அறைக் கதவை படாரென்று அடித்து சாத்தினாள். சிரித்துக் கொண்டே தன் அறறக்கு போனான் சரண்.படிக்க நிறைய இருந்ததால், தூங்க நேரமாகிவிட்டது. காலையில் எழுவதற்குள் பவித்ரா சென்றுவிட்டாள்.