Romance இதுவும் ஒரு காதல்தான்

[balusai]

சரண் மெதுவாக ரெடியாகிக் கொண்டு தானும் புறப்பட எத்தனித்த போது, தொலை பேசி அடித்தது. பவித்ரா தான். “டேய், சரண், நான் இங்க வெப்காம் டெஸ்ட் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கென். ஆபீஸில் இருந்து. கொஞ்சம் கரெக்டா இருக்கா பார்க்கறியா?”
“சரி அத்தை. நம்ம கம்ப்யூட்டர் மூலமா பார்க்கிறேன்.” என்று வீட்டில் இருந்த கம்ப்யூட்டரை ஆன் செய்து, சாட் மூலமாக பவித்ராவை தேடினான். அவளது வெப்காமிரா மிகவும் தெளிவாக தெரிந்தது. சிரித்துக் கொண்டே, “டேய், நீ சொன்னா மாதிரி இது சுப்புவுக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்னு நினைக்கிறேன்.” என்றாள். “அப்ப வாங்கிடுங்க அத்தை. எனக்கு நேரமாச்சு. நான் புறப்படறேன். பை.” என்று சாட் விண்டோ க்ளோஸ் செய்து புறப்பட்டான். வீட்டை பூட்டிக் கொண்டு க்ளாஸ் ரூமிற்கு போய் சேருமுன் அரை மணிநேரம் ஆகிவிட்டது. க்ளாஸும் தொடங்கிவிட்டது. கிட்டத்தட்ட அரை மணிநேரத்திற்கு பிறகு, சரணின் மூளையில் ஏதோ ஒரு கார்னரில், ஒரு மின்னல் வெட்டியது. “யப்பா, வாவ்.” என்று அவன் கத்த எல்லோரும் அவனை ஒரு மாதிரியாக பார்க்க” ஒரேடியாக சரண் அமைதியாகிவிட்டான். ஆனால் அவன் மனதில் ஒரு சூறாவளி. அவனது தாமதமான மூளையை கடிந்து கொண்டான். அந்த வெப்காம் பவித்ராவை மட்டும் காட்டவில்லை. அவள் அணிந்திருந்த நீல நிற டி-ஷர்ட் அவனது மூளையில் அப்போதுதான் பதிவு செய்தது. சரணின் முகத்திலிருந்து அன்று முழுவதும் சிரிப்பை மறைப்பது மிகவும் கடினமாகி விட்டது

 

[balusai]

அன்று மாலை, பக்கத்தில் இருந்த அடல்ட் கடையில் சரண் பரபரப்பாக தேடி ஒரு வீடியோவும், இரு பத்திரிகைகளும் எடுத்துக் கொண்டு விரைவாக நடந்து விடு வந்து சேர்ந்தான். பவித்ரா அவனுக்கு முன்னதாகவே வந்து விட்டாள்.குளித்து வேறு உடை அணிந்திருந்தாள். அதிகம் பேசிக் கொள்ளாமல் இருவரும் டின்னர் முடித்து, தத்தம் அறைக்கு போக தயாரானர்கள். வழக்கம் போல, “குட் நைட்” என்று பவித்ரா சொல்ல, சரண் அவளை கட்டிப் பிடித்து உதட்டில் முத்தமிட்டான். “அத்தை, நீங்க போட்ட நீல ஷர்ட்டை நான் பார்த்தேன். நாளைக்கு வீக்கெண்ட் தானேன்னு, உங்களுக்கு பிடிச்ச ஏற்பாடும் பண்ணி இருக்கேன். என்ன சொல்றீங்க?” என்று அவளது இடுப்பை வளைத்து இறுக்கினான். பவித்ரா வெட்கி சிவந்தாள். “டேய், இது தப்பில்லையாடா? ஏதொ ஒரு வீம்புல நான் அதை போட்டுக் கிட்டேன்.”
“அத்தை. பயப்படாதீங்க. நம்ம் ரெண்டு பேர் தான் இங்க. உங்களுக்கு எப்ப சங்கோஜமா இருக்கோ, அப்ப நான் போயிடறேன். புத்தகத்தையும், வீடியோவையும் நீங்க உங்க ரூமிற்கு போயி என்ன வேணா பண்ணலாம். கிழிக்காம திருப்பித் தந்தா சரி.” என்று சிரித்து அவளது வாயில் ப்ச் என்று முத்தம் தந்தான். “ஹ்ம்ம். என்னை பத்தி தப்பா நினைக்க மாட்டியே?””அத்தை. நீங்க இதில் எல்லாம் பற்று இல்லேன்னாதான் உங்களை பற்றி விபரீதமா நினைக்கணும். வாங்க, நாளைக்கு சனிக்கிழமை வேற” இன்னிக்கு ராத்திரி முழுக்க இதை பார்க்கலாம்.” என்று அவளை அணைத்து ஸோபாவிற்கு சென்றான். தனக்கு பின்னால் இருக்கும் லைட்டை தவிர மற்றதை அணைத்து விட்டான்.
இருவரும் அமர, சரண் ஒரு ப்ரவுண் பாக்கெட்டில் இருந்து இரு புத்தகங்களையும், ஒரு வீடியோவையும் எடுத்தான். “அத்தை, இது வந்து, பெண்கள் பார்த்து அனுபவிக்கிற புத்தகம். நிறைய ஆண்களோட போட்டோ இருக்கும். நீங்களே பார்த்துக்குங்க.” என்று அவள் கையில் திணிக்க, பவித்ரா நடுங்கினவாறே அதை பிரித்தாள். முதல் பக்கத்திலேயெ, ஒருவன் அம்மணமாக தனது பின்புறங்கள் காட்டிக் கொண்டு எண்ணெய் பூசிய உடம்புடன் காட்சி அளித்தான். “யப்பா.” என்று தன்னையும் அறியாமல் பவித்ரா கூவினாள். “என்ன அத்தை? பிடிச்சிருக்கா?” பவித்ரா ஒன்றும் பேசவில்லை. சரண் மெதுவவக பக்கத்தை திருப்ப, பவித்ரா அவனை தடுத்தாள். “என்ன அத்தை? இவனையே பார்த்து கிட்டு இருந்தா, மத்த பக்கத்தை எல்லாம் எப்ப பார்க்கிறது?” என்று கிண்டலடித்தான். “சீ போடா. கழுதை.” என்று அவளே பக்கத்தை திருப்பினாள். அதில் அதே ஆண், திரும்பி தனது முன்பக்கத்தை கட்டிக் கொண்டிருந்தான். முழுக்க அம்மணமாக இருந்தாலும், அவனது ஆண்குறியில், ஒரு தொப்பி தொங்கிக் கொண்டு மறைத்தது. “ஹ்ம்ம். அதானே பார்த்தேன். முழுக்க எல்லாம் காட்ட மாட்டாங்க.” என்று சிரித்தாள் பவித்ரா.

 

[balusai]

சரண் உடனே பக்கத்தை திருப்ப, அதே ஆண் இப்போது தொப்பியின்றி போஸ் கொடுத்தான். பவித்ராவின் முகத்தில் ஈயாடவில்லை. “என்னத்தை? பிடிச்சிருக்கா?” பவித்ரா ஒன்றும் சொல்லவில்லை. உற்றுப் பார்த்து கொண்டிருந்தாள். “பார்த்தே அதை அளக்கிறீங்க போல இருக்கு?” என்றான் கிண்டலாக.
“ஹ்ம்ம்” என்னடா இது இவ்வளவு பெரிசா இருக்கு! ஆம்பிளைங்க இதெல்லாம் எப்படிடா ஒளிச்சு வைச்சிருக்கீங்க?” என்றாள் சன்னமான குரலில். “அத்தை, எல்லாருக்கும் இப்படி கிடையாது. கருப்பனுங்க இதை விட பெரிசா இருப்பாங்க. அதுக்குத்தான் வீடியோ கொண்டு வந்தேன்.”
“இதை விட பெரிசா?” தன் கொட்டை கண்களால் வியப்புடன் கேட்டாள் பவித்ரா.”பார்க்கணுமா?” “ஹ்ம்ம்” சரண் அந்த புத்தகத்தை அவளிடமிருந்து பறித்து, “இதை நீங்க அப்புறமா பார்த்துக்குங்க. உங்க ரூமில. இப்ப, நம்ம படம் பார்க்கலாம்.” என்று வீடியோ ஆன் செய்தான்.
கதை ஒன்றும் பெரிதாக் இல்லை. இரு கருப்பர்கள் வீட்டு வேலை செய்ய வர, இல்லத்தரசி அவர்களுக்கு தனது பெட்ரூமை காட்டிகிறாள். கணவன் வேறு ஊரில் இல்லை. கருப்பர்கள் மெதுவாக அந்த வெள்ளைக்காரியை அம்மணமாக்கி, தாங்களும் அம்மணமாகி விடுகிறார்கள். “ஸ்ஸ்ஷ்” பவித்ரா அவர்களது உறுப்புகளை பார்த்ததும் நடுங்கி, சரணின் கையை பற்றிக் கொண்டாள். “அத்தை, பயந்துட்டீங்களா? இவங்க இப்படித்தான். எல்லாருக்கும் தடி பெரிசு. இதுனாலயே, வெள்ளைக்காரனுக்கு கருப்பனைக் கண்டா பொறாமை.” பவித்ராவின் வாய் அவளையும் அறியாமல் திறந்தது. சரணும் பவித்ராவும் இறுக்கிக் கட்டிக் கொண்டு படத்தை பார்த்தனர். அந்த இரு கருப்பர்களும் அவளை போட்டு துவைக்க, அவளும் ஈடுகொடுக்க, அமர்க்களமாக இருந்தது. அடிக்கடி பவித்ராவின் கமெண்ட்ஸ் வேறு.
“அய்ய. வாய்க்குள்ள அதை போடறாங்களா.. சீ””அத்தை, இதெல்லாம் சகஜம். சுப்புவும் இதெல்லாம் பார்த்தவர்தான். உங்கள் கிட்டயும் கேட்பார்.””சீ போடா. நான் மாட்டேன்னு சொல்லிடுவேன்.” சரண் பவித்ராவை ஆதரவோடு அணைத்துக் கொண்டான். “உங்களுக்கும் இதெல்லாம் ஒரு நாள் பிடிக்கும்”. படம் மும்முரமாக போனது. இதற்குள், ஒரு கருப்பன், அவளது பின் ஓட்டையை பதம் பார்த்து தனது வலிய கோலை அதற்குள் செலுத்தினான். “யப்பா. அம்மாடி. அதைப் போய் அங்க போட்டா செத்துர போறா.” என்றாள் பவித்ரா.
“அத்தை, இதுக்கு பேர் ஸாண்ட்விச். முன்னாலிருந்து ஒருத்தன், குண்டில ஒருத்தன். பாருங்க .. இப்ப ரெண்டு பேரும் அவளை ஏறுவானுங்க.” சொன்னது போல, இரு கருப்பர்களும் அவளை தமக்கு மத்தியில் இட்டு குண்டியிலும் புண்டையிலுமாக ஏற பவித்ரரவுக்கு மூச்சே நின்றுவிடும் போல இருந்தது. இதே சமயம், சரண்தனது தடியை மெதுவாக வருடி விட்டுக் கொண்டான். ஷார்ட்ஸை மீறி வீங்கி இருந்தது. பவித்ரா அதை கவனிக்கவில்லை. சுவாரசியமாக படத்தை பார்த்தாள். சரண் அவளது கன்னத்தில் இன்னொரு முத்தமிட்டதை கூட கவனிக்கவில்லை. “அத்தை, இப்படி பார்க்கறிங்க. ரொம்ப பிடிச்சிருக்கா.” பவித்ரா பதில் அளிக்கவில்லை. அவளது வியர்வையும், மூச்சிறைச்சலும் பதிலை தந்தன. போட்டிருந்த ஷ்ர்ட் வியர்வையில் நனைந்து விட்டது. ப்ரா அப்பட்டமாக தெரிந்தது. சரண் படத்தை பார்க்காமல், பவித்ராவை கண்டு ரசித்தான். அவளது இடையில் கைவைத்து அணைத்து, மெதுவாக, அவளது தொப்புளை வருடினான். அவளது ஷர்ட் சற்று தூக்கியிருக்க, அவளது மிருதுவான வயிற்றில் தனது விரல்களால் வருடினான்.

 

[balusai]

பின் அவளது தொப்புள் குழியில் தனது விரலால் லேசாக நோண்டினான். சரணுடைய தடி மிகவும் பெரிதாகி ஷார்ட்ஸின் விளிம்புக்கே வந்து விட்டது. கருப்பர்கள் இதற்குள் அந்த இல்லத்தரசியின் மேல் விந்து மழை பெய்ய தயாராகிவிட்டனர். அவள் முகம் முழுதும் விந்துவால் நனைய, அவள் நாக்கால் அதை நக்கி தொடைத்துக் கொண்டிருந்தாள். பவித்ரா தான் இருக்கும் இடம் அப்போதுதான் உணர்ந்தாள். சரணுடைய விரல் இருக்கும் இடமும், அவனுடைய ஷார்ட்ஸின் நிலைமையும் புரிந்தது. “டேய், அந்த படத்துல வர மாதிரி எனக்கும் ஒருத்தனை தெரியும். ஒருத்தி அவன் மேலெ உட்கார்ந்தாலே போரும்” இந்த மாதிரி எல்லாம் வெளியேறி, பாண்ட் நனைஞ்சு”” என்று சிரித்தாள். சரண், தன்னைத்தான் சொல்கிறாள் என்று புரிந்து கொண்டான்.
“ஹ்ம்ம். அத்தை, உங்களுக்கு நல்லது பண்ணப் போய் என்னையே கிண்டல் பண்ணறீங்களா?” என்று அவளது தொப்புளை இன்னும் உரிமையுடன் தோண்டினான்.
“என்னடா இது புது பழக்கம்? அங்க போய் தேடிக் கிட்டு இருக்கே? இத பாரு, நீ இருக்கற நிலமையில, இந்த பாண்டையும் அசிங்க படுத்திடுவே. போய் ஏதாச்சும் பண்ணு.” என்றாள் நமுட்டு சிரிப்புடன். தனது நிலமையை அறிந்த சரண், அவளிடமிருந்து விடுபட்டு, “நீங்க ரொம்ப அநியாயம். பார்த்து ரசிச்சு, அப்புறமா என்னையே கிண்டல் பண்ணறீங்க” என்று பாத்ரூம் போனான்.
“டேய், கதவை பூட்ட எல்லாம் வேணாம். எனக்கே தெரியும் நீ என்ன பண்ணறேன்னு.” என்று கலகலவென்று சிரித்தாள். சரண் கதவை பூட்டாமல், டாய்லெட்டில் உட்கார்ந்து தன் புரியாத புதிரான அத்தையை பற்றி நினைத்துக் கொண்டே, ஷார்ட்ஸை கழட்டினான். வெளியிலிருந்து பவித்ராவின் நமுட்டு சிரிப்பும் கேட்டது

 

[balusai]

பாத்ரூமில் உட்கார்ந்துருந்த சரண், தன் கோலை பிடித்து ஆட்டினான்.”என்னடா? வந்தாச்சா?” என்று கிண்டலாக பவித்ரா கேட்க, அவனது கோல் இன்னும் பெரிசானது. கொஞ்ச நேரம் படத்தை பற்றி நினைத்தாலும், கற்பனையில் அவ்வப்போது பவித்ராவும் வந்தாள். சரணின் கோல் என்றும் இல்லாதது போல் அன்று மிகவும் பெரிதாகி, கல் போலாகிவிட்டது. விரைவில், விந்துவை கக்கி உடம்பெல்லாம் வியர்த்து விட்டான்.சுத்தம் செய்து கொண்டு வெளியே வந்ததும், நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்துக் கொண்டு கதவருகில் நின்று கொண்டிருந்தாள் பவித்ரா.”என்ன, லீக் பண்ணியாச்சா? கைக்கு நல்ல வேலை கொடுத்தே போலிருக்கே. ஒரேடியா வேர்த்திருக்கு?””அத்தை” ஆண்கள் இப்படி எல்லாம் செய்யறது சகஜம். நீங்க மட்டும் என்ன, இன்னிக்கு ரரத்திரி அந்த புத்தகத்தில இருக்கற ஆளோட இருக்கற மாதிரி கற்பனை செய்ய மாட்டீங்களா என்ன?”
” அடச்சீ போடா. நான் அப்படி எல்லாம் மாட்டேன்””அப்ப சரி, நானே அந்த புக்ஸ் எல்லாம் என் ரூமில் வெச்சுக்கிறேன்.” என்று தனது ரூமிற்கு போக, பவித்ரா அவனை தடுத்தாள்.
“நில்லுடா கழுதை. அதை தா எனக்கு.” சரண் அவளிடம் புத்தகத்தை கொடுத்து, அப்படியே இழுத்து அணைத்துக் கொண்டான். “அத்தை. இதை வெச்சு நீங்க என்ன பண்ணப் போறீங்கன்னு எனக்கு தெரியும். சத்தம் போட்டு பண்ணனும்னாலும் செய்யுங்க. நாந்தானே இருக்கேன். ரூமுக்கு போயி, நல்லா எஞ்சாய் பண்ணுங்க.” என்று அவளது முகத்தில் முத்தமிட்டான். “செல்ல அத்தை” என்று அவளது வாயில் முத்தமிட்டு உறிஞ்சினான். “உங்க டேஸ்ட் ரொம்ப நல்லா இருக்கு. ஐ லவ் டு கிஸ் யு. சரி இப்ப போய் என்ன பண்ணணுமோ செய்துக்கோங்க. நான் இங்க டிவி பார்த்துகிட்டு இருக்கேன்.”
“அதெல்லாம் இல்லை. போடா கழுதை. எனக்கு ஒண்ணும் அப்படி எல்லாம் ஆசை இல்லை.”
“ஹ்ம்ம். அத்தை, உங்களுக்கு அப்படி ஆசை இல்லைன்னா ஏதோ உடல் கோளாறுன்னு அர்த்தம். என்கிட்ட ஏன் பொய் சொல்றீங்க? அழகா உங்க ரூமுக்கு போய் கையாலயோ வேற ஏதோ வைத்தோ, என்ன செய்யணுமோ செஞ்சுட்டு வாங்க. நான் ஒண்ணும் தப்பாவே நினைக்க மாட்டேன்.” அவளை திருப்பி அவளுடைய அறையை நோக்கி தள்ளினான். பவித்ரா வியர்த்து விருவிருத்து, தலை குனிந்தவாறு தனது அறைக்கு போனாள். திரும்பி செல்லும் அத்தையின் புட்டத்தில் படீரென்று அடித்து, “எஞ்சாய், அத்தை” என்றான்

 

[balusai]

புத்தகத்தை மறந்து தனது அறைக்கு சென்றாள் பவித்ரா. “அத்தை, புக் மறந்துட்டீங்க” என்று புத்தகத்தை அவள் அறையில் தூக்கிப் போட, அவள் கதவை தாழிட்டாள். சரண் விடியோவை அணைத்து டிவியை ஆன் செய்து காமெடி சானல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். ஒரு பதினைந்து நிமிடத்திற்கு பிறகு பவித்ராவின் அறையிலிருந்து முக்கலும் முனகலும் கேட்டது.
சரண் சிரித்துக் கொண்டான். டிவி சத்தத்தை சற்று அதிகரித்தான். அத்தையின் முனகல் பக்கத்து வீட்டுக்கு கேட்காமல் இருக்க. ஆனால், பவித்ராவின் முனகல் சத்தம் அதிகரித்துக் கொண்டே போனது. சரணுடைய கோல் அந்த சத்தத்தை கேட்டு இன்னும் பெரிதானது. சரண் தாங்க முடியாமல், தனது கோலை மீண்டும் வெளியே எடுத்து ஆட்ட தொடங்கினான். பவித்ராவின் முனகலுக்கேற்ப, தனது கோலை ஆட்டினான். விரைவில் உச்சம் எய்து, விந்துவை மீண்டும் கக்கினான். அதே நேரத்தில் பவித்ராவும் “ஆங் ஆங்..ம்ம்மாஅஸ்ஸா” என்று கத்தினாள்.

 

[balusai]

ஓரிரு நிமிடத்துக்கு பின், கதவு திறக்க, சரண் உஷாரானான். “அத்தை, வராதீங்க. நீங்க போட்ட சத்தத்தில, நானும் கொஞ்சம் ” இங்கயே, ஸோபால” நான் க்ளீன் பண்ணிக்கறேன். அப்புறம் நீங்க பாத்ரூம் போய்க்கோங்க”
“ஹ்ம்ம். சரி. வேகம்.” என்று சன்னமான குரலில் பவித்ரா சொல்லி கதவை சாத்திக் கொண்டாள். சரண் உடனே பாத்ரூமினுள் ஒடி சுத்தம் செய்து கொண்டான். வெளியே வந்து, “அத்தை, நீங்க போலாம்.” என்று அவளது அறையில் தட்டினான்.கதவை திறந்து வந்ததும், அவளை கட்டி அணைத்து, உதட்டை இன்னும் உறிஞ்சினான். “ஹ்ம்ம். அத்தை, யு ஆர் வண்டர்புல். நீங்க போட்ட சத்தத்திலயே புரிஞ்சுது, ரொம்ப எஞ்சாய் பண்ணினீங்கன்னு. போய் க்ளீன் பண்ணிக்குங்க. உடம்பெல்லாம் வேர்த்திருக்கு. ஒரு வித்தியாசமான வாசனை வேற. போட்டு கலக்கிட்டீங்க போலிருக்கு!” என்று பாத்ரூம் கதவை திறந்து கொடுத்தான். அவள் ஒன்றும் பேசாமல் உள்ளே நுழைய, அவளது புட்டத்தில் மீண்டும் ஒரு முறை தட்டிக் கொடுத்து, கதவை மூடினான்.
ஐந்து நிமிடத்தில் நன்றாக சுத்தம் செய்து கொண்டு வெளியே வந்தாள் பவித்ரா. பழைய துணிகளை களைந்து விட்டு, நைட்டி அணிந்து கொண்டு வந்தாள். அவளது முலைகள் ஆடுவதில் இருந்து, அவள் இம்முறை ப்ரா ஆனியவில்லை என்று தெரிந்தது.அவனருகில் வந்து அமர்ந்தாள்.

 

[balusai]

இருவரும் பேசிக்கொள்ளவில்லை. உடலும் உணர்வும் சோர்ந்து போயிருந்தது. சரண் ஸோபாவில் சாய, பவித்ராவும் அவனுடன் சாய்ந்து கொண்டாள். டிவியை அணைத்ததும், ரூம் இருட்டானது. சரண் பவித்ராவை முத்தமிட்டு, “குட் நைட், ஸ்வீட் அத்தை.” என்றான். அவளும் “குட் நைட்” என்றாள். அவளை பின்னாலிருந்து அணைத்துக் கொண்டு இருவரும் அங்கேயே தூங்க ஆரம்பித்தனர். சரணுடைய கை அவளது இடுப்பில் துழாவ, பவித்ரா, நைட்டியின் நடு பட்டனை கழட்டினாள். புரிந்து கொண்ட சரண், தன் கையை நைட்டியினுள் விட்டு நடுவிரலால் அவளது தொப்புளில் தோண்டினான். தன் கையால் அவனது கையை அங்கே அழுத்தி வைத்துக் கொண்டாள் பவித்ரா. இருவரும் அப்படியே கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு தூங்கினார்கள்.
மறுநாள் காலை எழுந்த போதும், தனது தொப்புளில் சரணின் விரல் புதைந்திருப்பதை கண்டு பவித்ரா சிரித்துக் கொண்டாள். ஆனால், அவளது புட்டத்தில் கூராக குத்திக் கொண்டிருந்த சரணுடைய கோல் அவள் மனதில் சற்று சலசலப்பை ஏரற்படுத்தியது. அவளையும் அறியாமல், சரணுடைய கோலை மனதால் அளவிட்டு, நேற்று படத்தில் பார்த்த கருப்பனின் தடியுடன் ஒப்பிட்டு பார்த்தாள். அதற்குள், போன் அடித்தது. சுப்பு தான். “என்ன, எப்படி இருக்கீங்க”. வீக்கெண்ட் தானே.. அதான் இன்னும் எழுந்திருக்கல”. சீ”. இன்னும் பெட்ல தான் இருக்கேன்”.. ஹ்ம்ம்ம்”..ஆமாம்”.. ப்ரா போடலை”””சரண் இதை எல்லாம் கேட்டு கொண்டிருந்தான்.
பவித்ராவுக்கு அவன் விழித்துக் கொண்ட விவரம் தெரிந்து இருக்கலாம். “சீ. பாண்டி போட்டிருக்கேன். ” மாட்டேன்” தொப்புள் எல்லாம் ஒண்ணும் தெரியலை. நைட்டி போட்டிருக்கென்”. சரண் அவன் ரூமில தூங்கறான்”. சீ, மாட்டேன்”” பவித்ரா தன் வருங்கால கணவனுடன் பேசிக் கொண்டே, தனது தொப்புளில் புதைந்திருக்கும் சரணின் விரலை பற்றி யோசித்தாள். “ச்சீ” நான் மாட்டேன். சரி” இந்தாங்க” ப்ச் ப்ச் ப்ச்” என்று போனில் முத்தம் தர, தனது புட்டத்தில், சரணின் கோல் இன்னும் பெரிதாகி அவள் பிளவை குத்தியதை உணர்ந்தாள்.

 

[balusai]

அதன் பிறகு அவர்கள் இருவரும் அதை பற்றி அதிகம் பேசிக் கொள்ளவில்லை. வழக்கம் போல யுனிவெர்ஸிட்டி வேலைகளில் இருவரும் மும்முரமாக ஈடுபட்டனர். மெதுவாக ஓரிரு மாதங்களில் பனிக்காலமும் ஆரம்பித்து விட்டது. சரணுக்கு பனி மிகவும் புதுமையாகவும் இனிமையாகவும் பட்டது. பவித்ராவும் அவனை பல இடங்களுக்கு அழைத்து சென்றாள். ஒவ்வொரு வீக்கெண்டும் எங்காவது போய்விடுவார்கள். இதற்கு இடையில் சுப்புவும் ஒரு முறை வந்து தங்கிவிட்டு போனான். சுப்பு இருக்கும் போது, அந்த காதல் ஜோடிகளை தனியே விளையாட விட்டு விட்டு படிப்பில் கவனம் செலுத்தினான்.அதற்குள் நவம்பர் மாதமும் வந்துவிட்டது. நவம்பர் கடைசியில் இந்தியாவிற்கு போய் கல்யாணம் செய்து கொள்ள முடிவு செய்தனர் சுப்புவும் பவித்ராவும். இருதரப்பு பெற்றோர்களும் சந்தோஷமாக கல்யாண வேலைகளில் இறங்கினர். சுப்பு நேரடியாக இந்தியா போக டிக்கெட் வாங்கி விட்டான். சரணும், பவித்ராவும் சேர்ந்து போவது போல டிக்கெட் வாங்கிக் கொண்டனர். ஊர் போக இன்னும் ஐந்து நாட்கள்தான் இருந்தது.
அவர்கள் படித்து வந்த அத சின்ன ஊரில், ஒரு சிறிய இந்திய அஸோஸியேஷனும் இருந்தது. அவர்களால் முடிந்த அளவு தீபாவளியை கொண்டாடுவது அந்த ஊர் இந்தியர்களின் வழக்கம். அந்த வருஷமும் விதிவிலக்கு அல்ல. கலை, கலாச்சார ஷோ, மற்றும் டின்னர் என்று ஒரு அமர்க்களமான ப்ரோக்ராம் ரெடி செய்து இருந்தனர். சரணுக்கு இது எல்லாம் புதிதானதால், அவன் பங்கு கொள்ளவில்லை. ஆனால், பவித்ரா ஒரு தமிழ் பெண்ணாக ஒரு சினிமா பாட்டுக்கு நடனம் செய்ய ஒத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
ப்ரோக்ராம் அன்று, சரணுக்கு வேலை நிறைய இருந்த்தால், அவன் நேராக அரங்குக்கு வந்து விட்டான். அங்கு எக்கச்சக்க இந்தியர்கள். வெளிநாட்டுக்கு வந்தும் இப்படி கும்பலாக வந்து இருப்பதை கண்டு வியந்தான். ஆனால், வழக்கம் போல, கதவு திறந்ததும், எல்லோரும் தடதடவென்று உள்ளே ஒடி இடம் பிடித்துக் கொண்டனர். சரணூக்கு நல்ல இடம் கிடைக்கவில்லை. ஆனாலும், அத்தையை பார்க்க ஒரு ஒரமாக இடம் பிடித்துக் கொண்டான். முதலில், ஒரு சிறிய நகைச்சுவை நாடகம் நடந்தது. அதன் பிறகு ஒரு கவ்வாலி பாடல். பிறகு ஒரு ஹிந்தி சினிமாப் பாடல். இப்படி கிட்டத்தட்ட ஒரு மணிநேரம் ஓடிவிட்டது. அதற்கு பிறகுதான் அந்த தமிழ் பாட்டை ஆரம்பித்தார்கள். கும்மிப் பாட்டு. அழகாக பாவாடை தாவணியில் நான்கு பெண்கள் நடமாடினர். சரண் உட்கார்ந்திருந்த இடத்திற்கு அருகில் மூன்று தமிழ் ஆட்களும், இரு வெள்ளைக்காரர்களும் அமர்ந்து இருந்தனர். தமிழர்கள் தமக்குள் அந்த பெண்களை எடை போட்டு பெசிக் கொண்டிருந்தனர். “ஹ்ம்ம். அந்த பச்சை தாவணியை பாருடா. என்னமா வளர்ந்திருக்கு. அவ குண்டியை என்னமா ஆட்டி ஆட்டி ஆடறா பாருடா.”
சரண் சிரித்துக் கொண்டே அந்த பெண்கள் ஆடுவதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். இதற்கிடையில், அந்த வெள்ளக்காரனும் கமெண்ட் அடிக்க ஆரம்பித்தான். “Wow, look at that babe in light blue outfit. And that is tied so low.. almost showing her pubes. She will be a great one to screw all night long. Both in the front and up her ass” Nice tits too.”
அவன் யாரை பற்றி சொல்கிறான் என்று உற்றுப் பார்த்த சரணுக்கு அதிர்ச்சி. வேறு யாருமில்லை, பவித்ராதான்.. அவர்கள் சொல்வது போலவே தனது புட்டத்தை ஆட்டிக் கொண்டு, சிரித்தவாறு ஆடிக் கொண்டிருந்தாள்.

 

[balusai]

சரணுக்கு ஒரு புறம் கிக்காக இருந்தாலும் மறுபுறம் கோபமாக வந்தது. இப்படி எல்லோர் முன்னாலும் இப்படி தனது அத்தை ஆடிகிறாளே என்று. கோபமாக அந்த இடத்தை விட்டு வீட்டுக்கு திரும்பி விட்டான்.
பவித்ரா வீடு திரும்பி வருவதற்குள் மணி இரவு ஒன்றாகி விட்டது. தனது விண்டர் கோட்டை களைந்தவாறே, பவித்ரா சரணை பார்த்துக் கேட்டாள். “என்னடா, ப்ரோக்ராமுக்கு வரலை? நான் ஆடினேன் தெரியுமா? உனக்கு நிறைய வேலை இருந்ததா? ஏண்டா உம்முனு இருக்கே?” அப்போதுதான் பவித்ராவை நன்றாக பார்த்தான். போட்டும் பூவும் வைத்து கழுத்தில் செயினுடன் அழகான தமிழ் பெண்ணாக காட்சி அளித்தாள். மங்கிய பிங்க் நிற ப்ளவுஸும், பாவாடையும் போட்டிருந்தாள். மேலெ போர்த்திய மாதிரி ஒரு லைட் நீலக் கலரில் தாவணி. தாவணி அவளது ஒரு முலையை மட்டும் மூடியிருந்தது. மற்றது திமிராக மிரட்டிக் கொண்டு அடம் பிடித்துக் கொண்டிருந்தது. பாவாடையை இடுப்புக்கு நிறையவே கீழே கட்டியிருக்க, அவளது வயிறும் தொப்புளும் அழகாக தெரிந்தது. சரண் இதை எல்லாம் கண்டு சற்று நிலை குலைந்தாலும் அவனது கோபம் குறையவில்லை. “என்னடா பேச மாட்டேங்கற? என்னாச்சு?” என்றவாறு அவனருகே வந்து அவனது உதட்டில் முத்தமிட்டாள். சரண் முகத்தை திருப்பி கொள்ள, “என்னடா, இது புதுசா இருக்கு.
வழக்கமா, ஒரு தரமாவது என்னோட லிப்ஸை சப்பாம விடமாட்டியே? ஏன் இப்படி முகத்தை திருப்பிக்கறே?” என்றவாறு கிண்டலாக அவன் மடியில் உட்கார்ந்து கொண்டாள். “ஹ்ம்ம். சொல்லு. என்னாச்சு. ப்ளீஸ்டா” சரண் அதற்கு மேல் பொறுத்துக் கொள்ள முடியாமல், ப்ரோக்ராம் அரங்கில் நடந்ததை எல்லாம் அப்படியே சொன்னான். பவித்ராவின் முகம் சிவந்து விட்டது. “அப்படியா சொன்னாங்க, பாவிப் பசங்க.. நான் அப்படியா ட்ரஸ் போட்டிருக்கேன்? நீயே சொல்லு.” என்றாள் அவனிடம் உரிமையாக. சரண் அவளைப் பார்த்து சற்று ஆத்திரம் குறைந்தான். “அத்தை, அவங்க சொல்றதிலயும் நியாயம் இருக்கு. உங்க தாவணி ரொம்பவே தாராளமா இருந்தது” பவித்ரா உடனே குனிந்து தனது நெஞ்சை பார்த்துக் கொண்டாள். சரண் சொன்னது போல, அவளுடைய தாவணி மார்பகங்களை மூடாமல், அவளது ஜாக்கெட்டை அப்பட்டமாக காட்டியது. சரண் மேலும் தொடர்ந்தான். “அத்தை, உங்க பாவாடை கூட ரொம்ப கீழ கட்டி இருந்தீங்க.
அதான், அவன் அவன் கமெண்ட் அடிக்கறான்.” “ஏண்டா, அவங்க கமெண்ட் அடிச்சா, உனக்கு கோபமா? என் மேல அவ்வளவு ஆசையாடா?” என்று வாஞ்சையுடன் சரணை பார்த்தாள். “பின்ன இல்லாமயா? ஐ ரியலி லவ் யு எ லாட். மத்தவங்க உங்களை அப்படி பார்த்தா எனக்கு பிடிக்காது.””ஹ்ம்ம். நீ மட்டும் தான் என்னை அப்படி பார்க்கலாமா?” என்று கிண்டலாக கேட்டாள் பவித்ரா.”ஆமாம்.” என்றவன், சட்டென தான் சொன்னதன் பொருள் உணர்ந்து நாக்கை கடித்து கொண்டான்.