Adultery ಚೆನ್ನಿ: ಭಾಗ 1

[hsrangaswamy]

ಕತೆಗಾರರು ಗಂಗಾ ಅಥವ ಚನ್ನಿಯು ಜೊತೆಗೆ ಹೋದರೋ, ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಕತೆ ಬರಿಯಿರಿ, ಸ್ವಾಮಿ.

 

[hsrangaswamy]

ಮುಂದಿನ ಭಾಗ ಕಾಯುತ್ತಿರುವ ಓದುಗರು.

 

[Kediboy77]

ಇದು ನನ್ನ ಕಥೆ ಅಲ್ಲ ನಾನು ಕೂಡ ಅವರ ಪೋಸ್ಟ್ಗೆ wait madtha idini

 

[hsrangaswamy]

ಪೊಸ್ಟ್ ಬರಲಿಲ್ಲವೆ.

 

[Kediboy77]

ಚೆನ್ನಿ ಭಾಗ-4


ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ಚೆನ್ನಿಯ ಕತೆ ಕೇಳಿ ಮರುಕ ಬಂದಿತ್ತು. ಗಂಗಿ ಮತ್ತೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅವಳಿಗೆ ಏನಾದರು ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಕೇಳಿಕೊಂಡಳು. ಗೋವಿಂದ ಯಾವುದೋ ಕೆಲಸದ ಮೇಲೆ ಕೊಪ್ಪಕ್ಕೆ ಹೋಗ ಬೇಕಿತ್ತು. ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಅಲ್ಲೇ ಭಟ್ಟರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದು ಮರುದಿನ ಕಟ್ಟೆಮನೆ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಹಿಂದಿರುಗುವುದು ಎಂದು ಎಣಿಸಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗನೆ ಹೊರಟನು. ಕಟ್ಟೆಮನೆ ಗೌಡನ ಜೊತೆ ಚೆನ್ನಿಯ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವುದು ಅವನ ಯೋಜನೆಯಾಗಿತ್ತು. ಆ ಮಾತುಕತೆ ಎತ್ತ ತಿರುಗಬಹುದೊ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಗಂಗಿಗೆ ಹೇಳಿರಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಮತ್ತು ಗಂಗಿಯ ಸಂಬಂಧ ಶುರುವಾದಾಗಿನಿಂದ ಅವನು ಗಂಗಿಗೆ ಏನೂ ಕೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳಿಗಾಗಿ ಏನಾದರು ಕೊಡಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ ಗೋವಿಂದನಲ್ಲಿತ್ತು. ಗಂಗಿ ಅವನಿಗಾಗಿ ಊಟವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟಳು. ಕೊಪ್ಪದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಜಮೀನಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕೆಲಸವನ್ನು ಬೇಗನೆ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡನು. ಕೊಪ್ಪದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟನು. ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದ ಸುಖವನ್ನು ದಿನವೂ ತನಗೆ ಉಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಗಂಗಿಗೆ ಏನು ಕೊಡಬಹುದು ಎಂಬ ಗೊಂದಲಕ್ಕೆ ಈಡಾದನು. ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ಕಂಡಿದ್ದೆ ಚಿನ್ನದ ಅಂಗಡಿ. ಬೆಲೆ ಬಾಳುವ ಚಿನ್ನವೆ ಸರಿ ಎಂದು ಎಣಿಸಿ ಗಂಗಿಗೆ ಒಂದು ಚಿನ್ನದ ಉಂಗುರವನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದನು. ಅವಳಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದೆರೆಡು ಜೊತೆ ಬಟ್ಟೆ ಆಗಲೇ ಹರಕಲಾಗಿದ್ದವು. ಆದ್ದರಿಂದ ಅವಳಿಗೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಜೊತೆ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು. ಅವಳಿಗೆ ತಿನ್ನಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಿಠಾಯಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು. ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಭಟ್ಟರ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿದನು. ಮಾರನೇ ದಿನ ಬೇಗ ಎದ್ದು ಕಟ್ಟೆಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟನು. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಕಟ್ಟೆಮನೆ ತಲುಪಿದನು. ಸೀದಾ ಕಾಳೆಗೌಡನ ಮನೆಗೆ ಹೋದನು. ಅಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪ ಆತಿಥ್ಯ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಅವನು ಅಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಿಯ ವಿಚಾರ ಮಾತನಾಡಲು ಹೋಗಿದ್ದರಿಂದ ಅವನು ಆದರೆ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ.

ಕಾಳೆಗೌಡ ಚೆನ್ನಿಯ ಕುರಿತು ಕಠೋರ ನಿಲವು ತಳೆದಿದ್ದ. ಅವಳನ್ನು ಮಂಜನ ಹಿಂಸೆಯಿಂದ ಪಾರುಮಾಡಲು ಬೆರಾವ ದಾರಿಯೂ ತೋರದಂತಾಯಿತು. ಕೊನೆಗೆ ಅವಳ ಜೀತದ ಸಾಲವನ್ನು ತಾನು ತೀರಿಸಿ ಅವಳನ್ನು ಅವನ ಒಕ್ಕಲಿಂದ ಬಿಡಿಸುವುದು ಎಂದು ಎಣಿಸಿದನು. ಅದಕ್ಕೆ ಗೌಡ ಒಪ್ಪಿದನು. ಚೆನ್ನಿಯ ತಂದೆಯ ಸಾಲ, ಗೌಡನ ದುರಾಸೆಯ ಲೆಕ್ಕ ಎಲ್ಲ ಸೇರಿ ಅವಳ ಸಾಲ ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿ ಬೆಳದಿತ್ತು. ತನ್ನ ಒಕ್ಕಲಲ್ಲಿ ಹೇಗೂ ಜನರ ಕೊರತೆ ಇದೆ ಎಂದು ಎಣಿಸಿ ಅವಳ ಸಾಲವನ್ನು ತೀರಿಸಲು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿದನು. ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾಗಿ, ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಗಂಗಿ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಎಂದೂ ತನ್ನಲ್ಲಿ ಏನನ್ನೂ ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇಂದು ಅವಳ ಈ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಈಡೇರಿಸುವ ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಅದನ್ನೂ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಕಳೆದು ಕೊಳ್ಳಲು ಸಿದ್ಧವಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೇಗಾದರೂ ಮಾಡಿ ಚೆನ್ನಿಯನ್ನು ಈ ಕಷ್ಟ ದಿಂದ ಪಾರು ಮಾಡಲೇ ಬೇಕು ಎಂದು ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದನು. ದುಡ್ಡಿನ ಆಸೆಯಿಂದ ಚೆನ್ನಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲು ಗೌಡ ಒಪ್ಪಿದನು. ಮಾರನೇ ದಿನ ದುಡ್ಡು ಕಳಿಸಿಕೊಡುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟನು. ಮಾತುಕತೆ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರ ಬಂದನು. ಅಲ್ಲೇ ಚೆನ್ನಿಯನ್ನು ಕಂಡನು.

"ನೋಡು ಚೆನ್ನಿ, ಗಂಗಿ ನಿನ್ ಬಗ್ಗೇ ನನ್ ಹತ್ರ ಮಾತಾಡಿದ್ಲು. ನಿನ್ ಕಷ್ಟ ಹೇಳಿ ಏನಾದ್ರು ಸಹಾಯ ಮಾಡಕ್ ಆಯ್ತದಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ಲು. ನಾನು ನಿಮ್ ಗೌಡ್ರ ಕೂಡ ಮಾತಾಡಿ ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡೀನಿ. ನೀನು ನಾಳೇನೇ ನಮ್ ಊರಿಗ್ ಬಂದ್ ಬಿಡು. ಅಲ್ಲೇ ನಮ್ ಗದ್ದೆಯಾಗ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡು. ನಿಂಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಇರಾಕ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ. ಇನ್ ಮುಂದೆ ಮಂಜ ನಿನ್ ತಂಟೆಗೆ ಬರಲ್ಲ. ತಿಳೀತಾ? ಹಾ.. ನಾಳೇನೇ ಬಂದ್ ಬಿಡು. ಗೌಡನ ಮನ್ಸು ಬದ್ಲಾಗಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ ಈ ಊರು ಬಿಟ್ಬಿಡು. ಗದ್ದೇಲಿ ಭಾಳ ಕೆಲಸ ಅದೇ. ನಂಗೆ ಹೊತ್ತಾಯಿತು ನಾನ್ ಬರ್ತೀನಿ" ಎಂದು ಅವಸರದಲ್ಲಿ ಹೊರಟು ಬಿಟ್ಟನು.

ಚೆನ್ನಿಗೆ ಏನೂ ತೋಚದಂತಾಯಿತು. ಬೆಟ್ಟದಂತ ಕಷ್ಟ ಕರಗಿ ನೀರಾಗಿತ್ತು. ಅವಳ ಹರ್ಷಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅದು ಕನಸೋ ನನಸೋ ತಿಳಿಯದಾಯಿತು. ಅದು ನನಸು ಎಂದು ತಿಳಿಯುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗೋವಿಂದ ಹೊರಟಿದ್ದನು. ಮನಸಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಸಿವಿಸಿಯಾಯಿತು. ಅವನಿಗೆ ಕೃತಜ್ಞತೆ ಹೇಳಲು ಆಗಲಿಲ್ಲವೆಂದು. ಹರುಷದಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ಕಡೆ ಹೊರಟಳು. ತಾನು ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ಊರನ್ನು ಬಿಡಬೇಕಲ್ಲ ಎಂದು ವ್ಯಥೆ ಪಟ್ಟಳು.

ಸಂಜೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಗೋವಿಂದ ತನ್ನ ಊರನ್ನು ತಲುಪಿದನು. ಮಯ್ಯಲ್ಲಾ ದಣಿವಾಗಿತ್ತು. ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆ ತಡ ಗಂಗಿ ತನಗಗೇ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಒಡಿ ಹೋಗಿ ಅವನ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು

"ಬಂದ್ರಾ ಧಣಿ. ನನ್ ಒಡೆಯ "

ಗೋವಿಂದನೂ ಅವಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿದನು.

"ಗಂಗಿ…"

"ನನ್ ರಾಜಾ ನಿಮ್ಮನ್ ಒಂದು ದಿನ ನೋಡ್ಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ.. ಏನೂ ಒಂಥರಾ ಆಗಿತ್ತು ಒಡೆಯ." ಎಂದು ಅವನನ್ನು ತಬ್ಬಿ ಅವನ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಕೈ ಆಡಿಸಿದಳು. ಅವಳ ವಿರಹ ವೇದನೆ ಅವಳ ಸ್ಪರ್ಶದಲ್ಲಿ ಗೋಚರಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

"ನಂಗೂ ಅಷ್ಟೇ ಕಣೆ ಗಂಗಿ.." ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಧಾರಾಳವಾಗಿ ತನ್ನೆದೆಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡನು. ಅವಳ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನಂಥ ಮಯ್ಯಿ ಗೋವಿಂದನ ದಣಿದ ದೇಹಕ್ಕೆ ಮುದ ನೀಡಿತು.

"ಸುಸ್ತಾಯ್ತಾ ನನ್ ದೊರೆ?"

"ಹೂ ಕಣೆ ಗಂಗಿ. ಭಾಳ ನಡೆದಾಟ ನೋಡು. ಕಾಲೆಲ್ಲ ನೋವು. ಆದ್ರೆ ನಿನ್ನ ನೋಡಿದ್ ಮೇಲೆ, ನಿನ್ನ ಹಿಂಗೆ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲ ಮಾಯಾ."

"ಸುಮ್ಕಿರ್ರಿ ದೊರೆ ನೀವೊಳ್ಳೆ. ನನ್ ನೋಡಿದ್ ಮೇಲೆ ಕಾಲ್ ನೋವು ಮಾಯಾ ಆಗೋದ್ ಉಂಟಾ?"

"ನಿಂಗ್ ಇದೆಲ್ಲ ಅರ್ಥ ಆಗಲ್ಲ ಬಿಡು. ದಣಿದು ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ನಗ್ನಗ್ತಾ ಒಂದ್ ಲೋಟ ನೀರ್ ಕೊಟ್ರೆ ಎಷ್ಟು ಆರಾಮಾಗ್ತದೆ ನಿಂಗೇನ್ ಗೊತ್ತು? ನೀನು ನಂಗೋಸ್ಕರ ಕಾಯ್ತಾ ಇರ್ತೀಯ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡ್ರೇನೇ ಅರ್ಧ ನೋವು ಮಾಯಾ ಆಗ್ತದೆ ಕಣೆ."

"ಹೌದಾ ನನ್ ದೊರೆ. ಬರ್ರಿ ಮೊದ್ಲು ಇಲ್ಲಿ ಕೂಡ್ರಿ. ನನ್ ದೊರೆಗೆ ಬರೀ ಒಂದ್ ಲೋಟ ನೀರ್ ಕೊಡೋದಾ? ನಿಮ್ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿಸಿ ನೀರ್ ಹಾಕ್ತಿನಿ ಎಲ್ಲಿ ಕೊಡ್ರಿ" ಎಂದು ಅವನನ್ನು ಕೂರಿಸಿ ಅವನ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿಸಿ ನೀರು ಹಾಕಿದಳು. ಅವನ ಪಾದದ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸಿದಳು.

"ನಿಮ್ಗ್ ಆಯಾಸ ಆಗಿರ್ತದೆ ಅಂತ ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ತೊಳೆಯಕ್ಕೆ ಬಿಸಿ ನೀರ್ ಕಾಸಿನಿ ಒಡೆಯ."

"ಆಹ್ ಗಂಗಿ...ಎಷ್ಟ ಅರಾಮ್ ಆಗ್ತದೆ ನೀ ಹಂಗೆ ಕೈ ಆಡಿಸ್ತಾ ಇದ್ರೆ."

"ಕಾಲ್ ಒತ್ತಲಾ ನನ್ ರಾಜಾ "

"ನೀ ಇವತ್ತು ನನ್ ಕಾಲ್ ಒತ್ತಲೆ ಬೇಕು ಕಣೆ. ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ನನ್ ದಣಿವು ಇಂಗೋದಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ಮೊದ್ಲು ಊಟಕ್ಕೆ ಹಾಕು. ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸ್ತದೆ."

"ಅಯ್ಯೋ ನನ್ ಬುದ್ಧಿಗ್ ಇಷ್ಟು... ಆಯ್ತು ದೊರೆ. ಎಲ್ಲ ತಯಾರ್ ಐತೇ. ಎಲೆ ಹಾಕ್ತಿನಿ" ಎಂದು ಅವನ ಪಾದಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಸೆರಗಿನಿಂದ ಒರೆಸಿದಳು. ಅವನಿಗೆ ಊಟ ಬಡಿಸಿ ನಂತರ ತಾನೂ ಊಟ ಮಾಡಿ ಅವನ ಕೋಣೆಗೆ ಬಂದಳು. ಅವನ ಕಾಲ ಹತ್ತಿರ ಕುಳಿತು ಅವನ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಒತ್ತಿದಳು.

"ಗಂಗಿ.. ನನ್ ಪಾದ ಸ್ವಲ್ಪ ಜೋರಾಗಿ ಒತ್ತೆ "

"ದಿವ್ಸ ಒತ್ತ್ ಬ್ಯಾಡ ಅಂತಿದ್ರಿ. ಇವತ್ತು ಒತ್ತಲೆ ಬೇಕು ಅಂದ್ರಿ. ಅಷ್ಟ್ ಸುಸ್ತ್ ಆಗ್ಯಾದ ನನ್ ದೊರೆ?"

"ಹೂ ಕಣೆ. ಆದ್ರೆ ನಿನ್ ಕೈ ಗುಣ ಇದೆಯಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ಸರಿ ಹೋಗ್ತದೆ."

"ಒಡೆಯ ನಿಮ್ ಜೊತೆ ಹಿಂಗೇ ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಒತ್ತತಾ ನಿಮ್ ಮಾತ್ ಕೆಳನ ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ. ದೊರೆ"

"ನಂಗೂ ಅಷ್ಟೇ ಕಣೆ.. ಬೇಡ ಬೇಡ ಅಂದ್ರು ನನ್ ಕಾಲ್ ಒತ್ತಿ ಒತ್ತಿ, ನಿನ್ ಹತ್ರ ಒತ್ತಿಸ್ಕೊಳೋದು ಚಟ ಆಗ್ಬಿಟ್ಟದ ನೋಡು."

"ಒಳ್ಳೇದೇ ಆತು ಬಿಡ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ. ಏನಾರ ಹೇಳ್ರಿ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು.."

"ಹೇಳ್ತಿನಿ ಕಣೆ. ಹೇಳಕ್ಕೆ ಬಾಳ ವಿಸ್ಯ ಐತೇ. ಮೊದ್ಲು ನಿಂಗೇನೋ ತೋರ್ಸ್ಬೇಕು. ಆಗೋ ಆ ಚೀಲ ತಗೊಂಡು ಬಾ." ಗಂಗಿ ಚೀಲವನ್ನು ತಂದು ಕೊಟ್ಟಳು.

"ಕಣ್ ಮುಚ್ಚೆ"

"ಯಾಕ್ ನನ್ ದೊರೆ?"

"ಸುಮ್ನೆ ಕಣ್ ಮುಚ್ಚೆ. ಕೈ ಮುಂದೆ ಮಾಡು". ಗಂಗಿ ಅವನು ಹೇಳಿದಂತೆ ಮಾಡಿದಳು. ಚೀಲದಿಂದ ಚಿನ್ನದ ಉಂಗುರವನ್ನು ತೆಗೆದು ಅವಳ ಉಂಗುರು ಬೆರಳಿಗೆ ತೊಡಿಸಿದನು. ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಗಂಗಿ ಕಣ್ತೆರೆದಳು.

"ಏನ್ ಇದು ಒಡೆಯ"

"ನನ್ ಚಿನ್ನದಂಥ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಚಿನ್ನದ ಉಂಗುರ ಕಣೆ. ಹೆಂಗೈತೆ?"

"ಯಾಕೆ ನನ್ ಧಣಿ? ನಿಮ್ಗೆ ನಾ ನೋಡ್ಕೊಳೋ ರೀತಿಲಿ ಏನಾದ್ರೂ ಕಮ್ಮಿ ಆಯ್ತಾ? ನಾನ್ ನಿಮ್ಗ್ ಮಾಡೋ ಸೇವೆನಲ್ಲಿ ಏನಾದ್ರೂ ಕಮ್ಮಿ ಆಯ್ತಾ? ಯಾಕ್ ಇದೆಲ್ಲ ತಂದ್ರಿ ದೊರೆ?"

"ನೋಡು ಗಂಗಿ ನಿನ್ನಿಂದ ನಂಗೆ ಏನೂ ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿಲ್ಲ. ನಂಗೆ ಏನೂ ಕಮ್ಮಿ ಆಗ್ದ್ಹಂಗೆ ನನ್ನ ನೋಡ್ಕೋತಿರೋ ನಿಂಗೆ ನಾ ಇವತ್ತಿನ ವರ್ಗು ಏನೂ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ ಕಣೆ. ನೀ ನಂಗೆ ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಿಕ್ ಆಗ್ದೇ ಇರೋ ಅಷ್ಟು ಸುಖ ಕೊಡ್ತೀಯಾ. ನೀ ಇದನ್ನ ಹಾಕೋ ಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಆಸೆ"

"ಒಡೆಯ… ಈ ಹೊಲೆ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋ ಅವಕಾಸ ಕೊಟ್ರಲ್ಲ, ನಂಗೆ ನಿಮ್ ಮನೇಲಿ ಸುಖದ ಸುಪ್ಪತ್ತಿಗೆನೇ ಕೊಟ್ರಲ್ಲ ಒಡೆಯ, ಗಂಡ್ ದಿಕ್ಕಿಲ್ದ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಆಸರೆ ಕೊಟ್ರಿ ನನ್ ಧಣಿ. ಒಂದ್ ಹೆಣ್ಣಾಗಿ, ನಾಚ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೇಳ್ತ ಇದೀನಿ ತಪ್ಪ್ ತಿಳಿಬ್ಯಾಡ್ರಿ, ನಿಮ್ ದೊಡ್ಡ್ತನ ಇಲ್ದೆ ಹೋದ್ರೆ, ದ್ಯಾವ್ರ್ ಥರ ಇರೋ, ಅದ್ರಲ್ಲೂ ಐನೋರು... ನಿಮ್ ಕೂಡ ಮಲಗೋ ಯೋಗ ನನ್ನಂಥ ಹೊಲೆ ಹೆಣ್ಣಾಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರ್ಬೇಕು ನನ್ ದೊರೆ?" ಎಂದು ಭಕ್ತಯಿಂದ ಕೈ ಮುಗಿದಳು.

"ನೋಡು. ಅವೆಲ್ಲ ನಂಗ್ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನೀನು ನನ್ ದೇವತೆ ಕಣೆ. ನಿನ್ ಬಿಟ್ರೆ ಯಾರ್ ಅವ್ರೇ ನಂಗೆ. ಇದು ನನ್ ಅಪ್ಪಣೆ ಕಣೆ. ನನ್ ಆಳಾಗಿರೋ ನೀನು ನನ್ ಜೊತೆ ಇರ್ಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಇದನ್ನ ಹಾಕೋ ಬೇಕು. ಇದು ಇದ್ರೇನೆ ನಿಂಗೆ ನನ್ ಹತ್ರ ಬರಕ್ಕೆ, ನನ್ ಕಾಲ್ ಹತ್ರ ಕೂತ್ಕೋಳಕೆ ಅವಕಾಶ. ನೀ ನನ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಆಗಿದ್ರೆ ನಾ ನಿಂಗೆ ತಾಳಿ ಕಟ್ತಿದ್ನೋ ಇಲ್ವೋ. ಹಂಗೆ ಇದು. ನೀ ನನ್ನವಳು ಅನ್ನೋದಕ್ಕೆ ಸಂಕೇತ ಇದು. ನೀ ನನ್ ದಾಸಿ, ನಾ ನಿನ್ ಒಡೆಯ ಅನ್ನೋದ್ ಸತ್ಯ ಇದ್ರೆ ಇದ್ನ ಹಾಕೋ ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಬ್ಯಾಡ ಬಿಡು."

"ಬಿಡ್ತು ಅನ್ರಿ ಧಣಿ. ಹಾಕೊತೀನಿ ಒಡೆಯ. ಆದ್ರೆ ನಾನೊಂದು ಕೇಳ್ತೀನಿ ನಿಮ್ಮ್ನ. ನೀವದನ್ನ ಕೊಟ್ರೆ ಮಾತ್ರ ನಾನು ಇದನ್ನ ತೊಗೋತೀನಿ."

"ಏನ್ ಕೇಳೇ. ನನ್ ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ಆಗೋಅಂಥದ್ದು ಇದ್ರೆ ನಿಜ್ವಾಗ್ಲೂ ಕೊಡ್ತೀನಿ."

"ನಿಮ್ ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ಆಗೋ ಅಂಥದ್ದೇ. ಒಡೆಯ. ಮೊದ್ಲು ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡ್ರಿ."

"ಹೂ ಸರಿ ಕಣೆ. ನಿನ್ನಾಣೆಗೂ ಕೊಡಿಸ್ತೀನಿ. ಏನ್ ಹೇಳು"

"ನೋಡ್ರಿ ನನ್ ಧಣಿ. ನಿಮಗೂ ಇನ್ನೂ ಸಾಕಷ್ಟು ವಯಸೈತೇ. ನಾಳೆನೋ ನಾಡಿದ್ದೋ ನೀವು ಯಾರ್ನರ ಮದುವೆ ಅಂತ ಆಗ್ಬಹುದು. ಆಗ ನನ್ ಕೈ ಮಾತ್ರ ಬಿಡಬ್ಯಾಡ್ರಿ ಧಣಿ. ನೀವು ಗಂಡಸ್ರು. ಒಬ್ಬಳನ್ನ ಕಟ್ಟ್ಕೊಂಡು ಇನ್ನೊಬ್ಬಳ್ಳನ ಇಟ್ಕೊಂಡ್ರೂ ಯಾರೂ ಕೇಳಾಕಿಲ್ಲಾ ನಿಮ್ನ. ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಸಾಕೋ ಹಂಗೆ ದೇವ್ರು ಕೊಟ್ಟೋನೆ ನಿಮ್ಗೆ. ನಾನು ಹೆಣ್ಣ್ ಹೆಂಗ್ಸು. ನಿಮ್ ಆಸರೆ ಬಿಟ್ಟು ನಂಗೆ ಬೇರೆ ಗತಿ ಇಲ್ಲಾ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಾಳೆ ನೀವು ಇನ್ನೊಬ್ಬಳನ್ನ ಇಟ್ಕೊಂಡ್ರು.. ಕಟ್ಕೊಂಡರೂ.. ನನ್ನ ಮಾತ್ರ ಬಿಡಾಕಿಲ್ಲ ಅಂತ ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡ್ರಿ. ನಿಮ್ ಕೈ ಮುಗಿತೀನಿ. ಜೀವ ಇರೋ ಗಂಟ ನಿಮ್ ಆಳಾಗಿ ನಿಮ್ ಪಾದಸೇವೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ ನನ್ ಧಣಿ. ನನ್ ಕೈ ಬಿಡಬ್ಯಾಡ್ರಿ." ಎಂದು ಕೈ ಮುಗಿದಳು. ಗಂಗಿ ಅವನ ಆಸರೆಯ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟು ಅವಲಂಬಿತಳಾಗಿದ್ದಳು ಎಂದರೆ, ಅವನಿಲ್ಲದೆ ತನ್ನ ಬದುಕನ್ನೂ ಊಹಿಸಲೂ ಅವಳಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ.

"ಎಂಥ ಮಾತಾಡ್ತೀಯೇ ಗಂಗಿ. ನಾನ್ಯಾಕೆ…." ಗಂಗಿ ಅವನಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಅವಕಾಶ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ.

"ಒಡೆಯ. ನಂಗೆ ನೀವೇನ್ ಹೇಳ್ತೀರಾ ಗೊತ್ತು. ಆದ್ರೆ ನಾನು ನಿಮ್ನ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ. ನೀವು ಯಾರನ ಕಟ್ಕೋತೀರೋ ಬಿಡ್ತಿರೋ ನಂಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆ ವಿಷ್ಯನೂ ಈಗ ಬ್ಯಾಡ. ನನ್ ಮಾತ್ರ ಬಿಡಬ್ಯಾಡ್ರಿ ಅಂತ ಕೇಳ್ಕೊತಿದೀನಿ. ನಂಗಷ್ಟೇ ಬೇಕು."

"ಆಯ್ತು ಕಣೆ. ನಿನ್ನಾಣೆಗೂ, ನನ್ನಾಣೆಗೂ ನಿನ್ನ ಯಾವತ್ತೂ ಕೈ ಬಿಡಲ್ಲ ಕಣೆ. ನೀನ್ ಯಾವತ್ತಿದ್ರೂ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ ಕಣೆ. ಆಯ್ತಾ? ಆದ್ರೆ, ನಾನ್ ಇಟ್ಕೊಂಡೋಳು ಅಂತ ಕರಸ್ಕೊಳಕೆ ನಿಂಗೆ ಬೇಜಾರ್ ಆಗಕಿಲ್ವ?"

"ಸ್ವಲ್ಪ್ ಬೇಜಾರಗ್ತದೆ ಒಡೆಯ. ಆದ್ರೆ ಅದ್ ಸಿಕ್ಕಿರೋದು ನನ್ ಭಾಗ್ಯ. ನಿಮಂಥಾ ದೇವರಂಥ ಗಂಡಸಿಗೆ… ಇಟ್ಕೊಂಡಿರೋಳು ಆಗಿರೋದೇ ನನಂಥ ದಿಕ್ಕಿಲ್ದ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ದೊಡ್ ಸೌಭಾಗ್ಯ.. ನನ್ ಗಂಡ ಇದ್ದಿದ್ರು ಇಷ್ಟ್ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡ್ಕೊತಿದ್ನೋ ಇಲ್ಲವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ದೊರೆ. ಇಷ್ಟೇ ಒಡೆಯ ನಂಗ್ ಬೇಕಾಗಿರೋದು. ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು ನೀವು. ನನ್ ದೊರೆ. ಈಗ್ ನೀವ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಈ ಉಂಗುರಕ್ಕಿಂತ ಬೆಲೆ ಬಾಳೋ ಅಂಥದ್ದು ದೊರೆ. ನೋಡ್ರಿ ನೀವ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಉಂಗರ ಹೊಕ್ಕೊಂಡಿನಿ."

ಅವನ ಕಾಲಿಗೆರಗಿ ತನ್ನ ಖುಷಿಯನ್ನು ತೋರಪಡಿಸಿದಳು ಗಂಗಿ. ಅವನು ಕೊಟ್ಟ ಉಂಗುರವನ್ನು ಧರಿಸಿದಳು.

"ಹಂಗ್ ಬಾ ದಾರಿಗೆ. ನಂಗೊತ್ತಿತ್ತು.. ನೀನು ನಾ ಕೊಡೋ ಉಂಗುರ ಅಷ್ಟ ಸಲೀಸಾಗಿ ಹಾಕ್ಕೋಳಲ್ಲ ಅಂತ. ಸುಲಭಕ್ ಬಗ್ಗೋಳು ಅಲ್ಲ ನೀನು."

"ಏನ್ ಹಿಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರಿ ನನ್ ರಾಜ. ದಿನ ಎಷ್ಟ್ ಸುಲಭವಾಗಿ ನನ್ ಬಗ್ಗಸ್ತೀರಿ? ನೀವು ಬಗ್ಗು ಅಂದ್ ಕೂಡ್ಲೇ ಬಗ್ಗಕಿಲ್ಲ್ವಾ?"

"ಆಹ್ ಕಳ್ಳಿ…" ಎಂದು ಚಟಾರ್ ಎಂದು ಅವಳ ಅಂಡಿಗೆ ಬಿಗಿದನು.

"ಆಹ್.. ನನ್ ತುಂಟ್ ರಾಜಾ ನೀವು. ನೀವ್ ಕೊಡ್ಸಿರೋ ಉಂಗ್ರ ಭಾಳ ಚಂದ ಅದೇ ಧಣಿ. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಹಾಕೊತೀನಿ ನೀವ್ ಹೇಳ್ದನ್ಗೆ."

"ಇನ್ನೂ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಕಣೆ. ತೊಗೊ ನಿಂಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬಟ್ಟೆ ತಂದೀನಿ. ನೀನು ಇದ್ರಿಂದ ಒಂದ್ ನಾಲ್ಕು ಲಂಗ ದಾವಣಿ ರವಿಕೆ ಹೊಲಸ್ಕೊ."

"ಒಡೆಯ ಯಾಕ್ ನನ್ ಮೇಲೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಖರ್ಚ್ ಮಾಡಿದ್ರಿ?"

"ನೋಡೇ, ನೀನು ನನ್ನ ಹೆಣ್ಣು. ನಿನ್ನ ನಾಲ್ಕ ಥರ ಚಂದ್ ಚಂದ ಬಟ್ಟೇಲಿ ನೋಡ್ಬೇಕು ಅಂತ ನಂಗೆ ಆಸೆ ಇರಲ್ವೇನೇ ಹೇಳು? ನಿಂದೂ ನಾಲ್ಕ್ ಥರ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಓಡಾಡೊ ವಯಸ್ಸು. ಹಾಕ್ಕೋ."

"ಆಯ್ತು ಒಡೆಯ. ನೀವ್ ಹೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರೋ ಹಂಗೆ ಆಗ್ಲಿ. ನೀವ್ ಕೊಡ್ಸಿರೋ ಬಟ್ಟೇಲಿ ಏನ್ ಹೊಲಸ್ಕೊಳ್ಳಿ.. ಹೇಳ್ರಿ ಧಣಿ."

"ನೋಡು ಈ ಬಟ್ಟೆ ಇದ್ಯೆಲ್ಲಾ.. ಇದ್ರಲ್ಲಿ ನಾ ಒಂದು ಹೇಳ್ತಿನಿ.. ಹಂಗ್ ಹೊಲಸ್ಕೊಳೇ.. ಹೊಲಸ್ಕೊತೀಯ?"

"ಅಯ್ಯೋ ಹೇಳ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ. ನಿಮ್ಗ್ ಹೆಂಗ್ ಬೇಕೋ ಹಂಗೆ ಹೊಲಸ್ಕೊತಿನಿ. ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ ಮೇಲೆ ಅಷ್ಟೂ ಮಾಡ್ದೆ ಇರ್ತಿನಾ? ಹೇಳ್ರಿ "

"ನಂಗೆ ಲಂಗ ರವಿಕೆ ಅಂದ್ರೆ ಸಾನೆ ಇಷ್ಟ ಕಣೆ.. ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಒಂದ್ ಲಂಗ ಹೊಲಸ್ಕೊ. ಮೊಣಕಾಲ ಮೇಲೆ ನಿಂತ್ಕೋಬೇಕು. ಆಮೇಲೆ ಒಂದ್ ರವಿಕೆ. ನೀ ರವಿಕೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡಿದ್ದು ನೋಡೇ ಇಲ್ಲಾ ನಾನು. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಬರೀ ಸೆರಗು ಹೊದ್ಕೊಂಡಿರ್ತೀಯ. ಅದೂ ನಿಂಗೆ ಚಂದನೇ ಕಾಣ್ಸ್ತದೆ. ನೀನು ಬಗ್ಗಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ನನ್ ಕಣ್ಣು ತಂಪ್ಆಗ್ತದೆ. ಆದ್ರೂ ಒಳ್ಳೆ ಮೈ ತುಂಬಿಕೊಂಡ್ ಇದ್ದೀಯ ಅಲ್ವೇನೆ ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿನ್ ಮೈಗೆ ಒಪ್ಪೋ ಹಂಗೆ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಒಂದ್ ರವಿಕೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡ್ರೆ… ಅಪ್ಸರೆ… ಅಪ್ಸರೆ ಕಂಡಂಗೆ ಕಾಣತೀಯ ಕಣೆ ಗಂಗಿ"

"ನನ್ನ ಎಷ್ಟ್ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತೀರ್ ನನ್ ಒಡೆಯ. ನಾನೇ ಪುಣ್ಯವಂತೆ ಧಣಿ. ಅದಿಕ್ಕೇನಂತೆ ನೀವ ಹೇಳ್ದಂಗೆ ಹೊಲ್ಸ್ಕೋತೀನಿ." ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಅವನ ಪಾದ್ಕಕೆ ಎರಗಿ ನಮಿಸಿ ಅವನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಳು.

"ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ ಹಿಂಗೆಲ್ಲ ನನ್ ಕಾಲ್ಗೆ ಎರಗಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ಕೊಂಡು ಪುಣ್ಯಾವಂತೆ ಅಂತೆಲ್ಲ ಅಂತೀಯಾ. ಇನ್ನು ಒಂದ್ ಐತೆ ನಿಂಗ್ ಕೊಡಕ್ಕೆ. ಆಮೇಲೆ ಏನಂತೀಯೋ ಏನೊ."

"ಎಷ್ಟ್ ತಂದೀರಾ ಒಡೆಯ ನಂಗೆ. ಇಷ್ಟೊಂದೆಲ್ಲಾ ಯಾಕೆ ನನ್ ಧಣಿ."

"ಲೇ ಗಂಗಿ, ಕೊನೆದು ಬಟ್ಟೆ, ಬರೇ, ಚಿನ್ನ ಅಲ್ವೇ. ಒಂದ್ ಸಿಹಿ ಸುದ್ದಿ ಕೊಡ್ಬೇಕು ನಿಂಗೆ."

"ಹೌದಾ ಏನ್ ಒಡೆಯ ಅದು. ಹೇಳ್ರಿ "

"ಅದೇ ನೀ ನಿನ್ನ ಗೆಳತಿ ವಿಷಯ ಹೇಳಿದ್ದೆ ಅಲ್ವೇನೆ?"

"ಒಹ್ ನಮ್ ಚೆನ್ನಿನಾ?"

"ಹಾ ನಿನ್ ಚೆನ್ನಿನೇ. ಆ ಕಟ್ಟೇಮನೆ ಗೌಡ. ಅವ್ನ್ ಹತ್ರ ಮಾತಾಡಿ ಎಲ್ಲ ಸರಿ ಮಾಡಿದೀನಿ. ನಮ್ ಗದ್ದ್ಯಾಗೂ ಒಂದ್ ಆಳು ಬೇಕಿತ್ತು ನೋಡು. ಬಚ್ಚನ ತಂದೆಗೆ ವಯಸ್ಸಾಯ್ತು ಪಾಪ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿನ್ ಗೆಳತಿ ನಾಳೆಯಿಂದ ಇಲ್ಲೇ ನಮ್ ಗದ್ದ್ಯಾಗೆ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಬರ್ತಾಳೆ."

"ಒಡೆಯಾ…. ಎಂಥ ಒಳ್ಳೆ ಸುದ್ದಿ ಹೇಳಿದ್ರಿ ನೀವು. ಇದು ಕೊಡಿಸಿದ್ದ ಚಿನ್ನದ ಉಂಗ್ರಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡ್ದು. ನಿಮ್ ಋಣ ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ತೀರ್ಸಕ್ ಆಗಕಿಲ್ಲ ಒಡೆಯ. ಒಡೆಯ.. ನನ್ ಗೆಳತಿನ ಕಾಪಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ನಾ ಜೀವ ಇರೋವರ್ಗು ನಿಮ್ ಜೀತ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಒಡೆಯ. ಒಡೆಯ. ನಮ್ಮಂಥ ಬಡವರ ಪಾಲಿನ ದ್ಯಾವ್ರು ನೀವು" ಎಂದು ಅವನ ಕಾಲನ್ನು ಬಿಗಿದಪ್ಪಿದಳು.

"ಏಳೇ ಏಳೇ ಇರ್ಲಿ. ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ಬೇಡಾ ಕಣೆ.. ಬಾರೆ ಮೇಲೆ"

"ನನ್ ಸಂತೋಸ ಹೇಳಕ್ಕೆ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ ದೊರೆ. ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಾಳು ಅಂತ ಕರಿಸ್ಕೊಳಕದೂ ನನ್ ಪುಣ್ಯ ನನ್ ದೊರೆ. ನಂಗೆ ಆಸರೆ ಕೊಟ್ಟು , ಒಂದ್ ಹೆಣ್ಣಿನ ಬಾಳು ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ್ರಿ. ಈಗ ಇನ್ನೊಂದ್ ಹೆಣ್ಣಿನ ಪ್ರಾಣ ಉಳ್ಸಿದ್ರಿ. ನಿಮ್ ಉಪ್ಕಾರ ಹೆಂಗ್ ತೀರ್ಸಲಿ ಒಡೆಯ? ನಿಮಗ್ ಕೊಡಕ್ಕೆ ನನ್ ಹತ್ರ ಏನೂ ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು."

"ಗಂಗಿ.. ಏನ್ ಹಂಗೇಳ್ತಿಯಾ. ನಿನ್ ಮಲ್ಲಗೆ ಹೂನಂತ ಮೈ ಇಲ್ವಾ… ಅದನ್ನ ಕೊಡೇ ನಂಗೆ" ಎಂದು ನಕ್ಕು ಕೇಳಿದನು.

"ಒಡೆಯ.. ನನ್ ಮಯ್ಯನ್ನ ನಿಮ್ಗೆ ಕೊಟ್ಟು.. ನಿಮ್ಗೆ ಆಗ್ಲೇ ಒಪ್ಪಿಸಿ ಆಗೈತಲ್ಲ ನನ್ ರಾಜಾ…"

"ಹಂಗಂದ್ರೆ ನೀ ಅವಾಗ ಕೇಳ್ದಂಗೆ ನಾನೂ ಒಂದ್ ಕೇಳ್ತೀನಿ.. ಕೊಡ್ತಿಯಾ?"

"ಕೇಳ್ಬ್ಯಾಡ್ರಿ ಒಡೆಯ. ನೀವು ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಡ್ರಿ."

"ನೀ ಹಿಂಗೇ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನನ್ ಜೊತೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣಾಗೇ ಇರೇ."

"ದೊರೆ.. ನಾನ್ ಆಗ್ಲೇ ಹೇಳಿದ್ನಲವ್ರ.. ನನ್ ಜೀವ ಇರೋ ಗಂಟ ನಿಮ್ ಪಾದಸೇವೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಇರ್ತೀನಿ ನಿಮ್ ದಾಸಿಯಾಗಿ. ನೀವ್ ಹೇಳಿದ್ನ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ನಿಮ್ ಜೀತದ ಆಳಾಗಿರ್ತೀನಿ. ಅದಿಕ್ಕಿಂತ ಬ್ಯಾರೆ ಏನು ಬ್ಯಾಡ ನಂಗೆ. ನಿಮ್ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಇಲ್ದೆ ಏನು ಮಾಡಾಕಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ ಮಾತ್ನ ಮೀರಾಕಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ ಆಸ್ತಿ ನಾನು. ನಿಮ್ ಸ್ವತ್ತು ನಾನು.ನಿಮ್ ಸುಖ ಬಿಟ್ಟು ನಂಗೆ ಬ್ಯಾರೆ ಏನು ಬ್ಯಾಡ. ನಿಮ್ ಸುಖಕ್ಕೆ ನನ್ನ ನಾನು ಮೀಸಲಾಗಿಡ್ತೀನಿ ನನ್ ದೊರೆ "

"ಗಂಗಿ… ನನ್ ದಾಸಿ ಅಲ್ವೇ.. ನನ್ ಪಾಲಿನ ದೇವತೆ ನೀನು. ನೀ ನಂಗ್ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ನನ್ ಪುಣ್ಯ ಕಣೆ. ಒಂದ್ ಸರ್ತಿ ನಿನ್ನ ಪೂಜೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ ಕಣೆ..."

"ಥು ಬಿಡ್ತು ಅನ್ರಿ… ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡಬ್ಯಾಡ್ರಿ ರಾಜಾ. ಪೂಜೆ ಅಂತೇ ಪೂಜೆ… ನಾನು ಯಾವತ್ತೂ ನಿಮ್ ದಾಸಿನೆ. ದಾಸಿ ದೇವ್ರ್ ಪೂಜೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು. "

"ನೀನ್ ಹಿಂಗೇ ತಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ನನ್ ದಾಸಿ, ನನ್ ಆಳು ಅಂತ ಹೇಳ್ತ.. ನನ್ನ ದೇವ್ರು, ರಾಜಾ, ದೊರೆ, ಒಡೆಯ ಅಂತೆಲ್ಲ ಕರೀತಿದ್ರೆ ನಾ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಸರೀಗೆ ದರ್ಬಾರ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಕಣೆ ಗಂಗಿ. ನೋಡು ಮತ್ತೆ."

"ಅದಿಕ್ಕೇನಂತೆ..? ಧಾರಾಳವಾಗಿ ನನ್ ಮೇಲೆ ದರ್ಬಾರ ಮಾಡ್ರಿ ನನ್ ಆಳೋ ದೊರೆ. ನೀವು ನನ್ ಯಜಮಾನ್ರು.. ನನ್ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ಗೆ ಹಕ್ಕಯಿತೆ ನನ್ ರಾಜಾ."

"ಹೌದಾ...ಸರಿ ಈಗ ಅದೆಲ್ಲ ಬ್ಯಾಡ. ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ ಗಂಗಿ. ನಿನ್ ಮೈ ಎಷ್ಟ್ ಅನುಭವಿಸಿದ್ರೂ ಇನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ…"

"ನಿಮ್ಗ್ ಹೆಂಗ್ ಬೇಕೋ ಎಷ್ಟ್ ಬೇಕೋ ಅನುಭವಿಸ್ರಿ ಒಡೆಯ.. ನನ್ ಮೈ ಒಂದು ಇಂಚು ಬಿಡದಂಗೆ ನಿಮ್ಗೆ ಮೀಸಲು ಮಡಗಿನಿ ನನ್ ದೊರೆ .. ತೊಗೊಳ್ರಿ ನನ್ನ… ನಿಮಗ್ ಹೆಂಗ್ ಬೇಕೋ ಹಂಗೆ ನನ್ ಬಳ್ಸ್ಕೊಳ್ರಿ ಒಡೆಯ. ನನ್ ಮೈ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನನ್ ದೊರೆ, ನನ್ ಜೀವಾ ನಿಮ್ದೇಯ ನನ್ ರಾಜ." ಎನ್ನುತ್ತ ಅವನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಳು. ಚೆನ್ನಿಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅವನು ಮಾಡಿದ ಸಹಾಯ ಮತ್ತು ಪೇಟೆಯಿಂದ ತಂದ ಬಟ್ಟೆ ಚಿನ್ನ ಎಲ್ಲ ಅವಳಿಗೆ ಅವನ ಮೇಲಿದ್ದ ಪ್ರೀತಿ, ಗೌರವ, ದಾಸ್ಯ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೂರ್ಮಡಿ ಮಾಡಿದ್ದವು. ಗೋವಿಂದ ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಳಸಿ ಅವಳನ್ನು ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡನು.

"ಗಂಗಿ.. ನನ್ ಚೆಲುವೆ… ಒಂದ್ ರಾತ್ರಿನೂ ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟಿರೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ ಕಣೆ ನಿನ್ನ … ನಂಗೆ ನೀ ದಿನ ಬೇಕೇ ಬೇಕು ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ…" ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಅಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಾಡಿದನು.

"ನಂಗೂ ಅಷ್ಟೇ ನನ್ ರಾಜಾ ನೆನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಮಲ್ಗೆ ಇಲ್ಲಾ ನಾನು. ನಿಮ್ಮನ ಭಾಳ ನೆಂಸ್ಕೊಂಡೆ ನನ್ ದೊರೆ. ನಿದ್ದೇನೆ ಬರ್ಲಿಲ್ಲ ಒಡೆಯ. ಇವತ್ತು ನೀವು ಮನಿಗೆ ಬಂದ್ ಕೂಡ್ಲೇ ನಿಮ್ಮ್ನ ಅಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಾಡಿ ನಿಮ್ ಹತ್ರ…. ನಿಮ್ ಹತ್ರ…"

"ನನ್ ಹತ್ರ… ಏನು ಹೇಳೇ."

"ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ ನನ್ ರಾಜಾ " ಎಂದು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದಳು.

"ಇರ್ಲಿ ಹೇಳೇ. ನಿನ್ನ ಇಟ್ಕೊಂಡಿರೋ ಯಜಮಾನ ನಾನು. ನನ್ ಮುಂದೆ ಏನೇ ನಿಂದು. ಕಳ್ಳಿ." ಎಂದು ಅವಳ ಕೆನ್ನೆಯನ್ನು ಗಿಲ್ಲಿದನು.

"ನೀವ್ ಬಂದ್ ಕೂಡ್ಲೇ ನಿಮ್ ಹತ್ರ ಬಗ್ಗಸಿ ಇಕ್ಕೋಸ್ಕೊಳನ ಅನ್ನಸ್ತಿತ್ತು ಒಡೆಯ."

"ಮತ್ತೆ ಹೇಳೋದ್ ತಾನೇ ಆವಾಗ್ಲೇ? ಸರಿಯಾಗ್ ಬಗ್ಗಸ್ತಿದ್ದೆ ನಿನ್ನ."

"ದಣಿದು ಬಂದಿರ್ತೀರಿ. ಹಸಿವಾಗಿರ್ತದೆ ನಿಮ್ಗೆ. ಅದ್ರಲ್ಲೂ ನಾನು ಹೆಣ್ಣು. ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೆಂಗ್ ಕೇಳ್ಲಿ ದೊರೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ. ಹೆಂಗಿದ್ರೂ ನೀವು ರಾತ್ರಿ ನನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಗ್ಗಸದೆ ಬಿಡಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಒಡೆಯ."

"ನಾನು ಸುಸ್ತು ಅಂತ ಮಲಗಬಿಟ್ಟಿದ್ರೆ? ಏನ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ?"

"ನಿಮ್ಗೆ ಕಾಲ್ ಒತ್ತಿ ಮಲಗಿಸ್ತಿದ್ದೆ. ಒಡೆಯ. ಮೊದ್ಲು ನೀವು ಆರಾಮಾಗಿರ್ಬೇಕು ಧಣಿ. ನಾನು ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣು. ನಿಮಗೋಸ್ಕರ ಯಷ್ಟೊತ್ತು ಬೇಕಾದ್ರು ಕಾಯ್ತಿನಿ."

"ನನ್ ಗಂಗೀ.. ನಿನ್ನಂಥ ಸುಂದ್ರಿನ ಇಟ್ಕೊಂಡು ಸುಮ್ನೆ ಹ್ಯಾಂಗೆ ಮಲಗ್ಲಿ. ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗಸೋದೆ" ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿ ಅವಳ ತುಟಿಯ ಮೇಲೆ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆಗಯ್ದನು.

"ನಿಮ್ಮ್ಹತ್ರ ಮುಟ್ಟಸ್ಕೊಳಿಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಸಮಾಧಾನನೇ ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ಧಣಿ. ನನ್ನ ಕೈ ತುಂಬ ಮುಟ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ."

"ನಿನ್ ಮೈ ಇರೋದೇ ನಾ ಸವಿಯಕ್ಕೆ ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ. ಹೆಂಗ್ ನಿನ್ನ ಅನುಭವಸ್ಲಿ ಹೇಳೇ ಇವತ್ತು? ಇವತ್ತ್ ಏನ್ ಮಾಡ್ಸ್ಕೊಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ ನಿಂಗೆ ಹೇಳೇ?" ಎಂದು ಎಲ್ಲಂದರಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ಸವಿದು ಕೇಳಿದನು.

"ದೊರೆ, ನಿಮ್ಗೆ ಇಂಥದ್ ಮಾಡ್ರಿ ಅಂತ ಹೇಳೋ ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡಾಕಿ ನಾನ್ ಅಲ್ಲಾ. ನೀವು ಒಡೇರು. ನೀವು ಮಾಡ್ಬೇಕು, ನಾನು ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಾಳು. ನಾನು ಮಾಡ್ಸ್ಕೊಬೇಕು. ನೀವೇನ್ ಮಾಡ್ತಿರೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಮಾಡ್ಸ್ಕೊಬೇಕು ಅನಿಸ್ತದೆ. ನಿಮ್ಮ್ ಹತ್ರ ಸರಿಯಾಗಿ ಇಕ್ಕುಸ್ಕೊಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ. ನಿಮ್ ಮುಂದೆ ಬಗ್ಗಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಾರಿಸ್ಕೊಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ. ನಿಮ್ನ ಚಂದಾಗಿ ಉಂಡು, ಅದನ್ನ ಪೂಜೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ. ಒಡೆಯ. ಅವತ್ತು ನನ್ನ ಮಲಗ್ಸಿ ನಂಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬೈದು ಕೆಯ್ದ್ರೆಲ್ಲಾ.. ಹಂಗೆ ಕೆಯ್ಸ್ಕೊಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ."

"ಹೌದೇನೇ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಇರು .. ನಿನ್ನಂತ ಹೆಣ್ಣನ ಕೆಯ್ದೆ ಬಿಡ್ತೀನೇನೇ? ಆದ್ರೆ ಅವತ್ ಬೈದಿದ್ದು ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತೆನೆ?"

"ಒಡೆಯ ನೀವೇನಂದ್ರೂ ಅದು ನನ್ ಹೆಸರು.. ನಾ ನಿಮ್ ರಂಡೆನೇ ದೊರೆ. ಆದ್ರೆ ನಿಮ್ಮೊಬ್ಬರಿಗೆ ಮಾತ್ರನೇ ಮೀಸಲು ಇರೋ ರಂಡೆ ನಾನು. ನನ್ನ ಹಂಗೇ ಕರೀರಿ ಒಡೆಯ."

"ಗಂಗಿ.. ಹೆಣ್ಣೇ.. ನಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಆಗೋದೆಲ್ಲ ನಿಂಗೂ ಇಷ್ಟ.. ನಿನ್ನಂಥ ಹೆಣ್ಣು ನಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದೀಯ ಅಂದ್ರೆ ನಂಬಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ವೆ. ನಿನ್ನಂಥ ಹೆಣ್ಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಶೃಂಗಾರ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದೆ ಕಣೆ. ಆದ್ರೆ ನಿಜ್ವಾಗ್ಲೂ ನಂಗೊಬ್ಬಳು ಅಂಥ ಹೆಣ್ಣು ಸಿಗ್ತಾಳೆ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡಿರ್ಲಿಲ್ಲ."

"ನನ್ನಂಥ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಏನು ಒಡೆಯ..? ಏನ್ ಓದಿರಿ ಪುಸ್ತಕ್ದಲ್ಲಿ?"

"ರಾಜರಿಗೆ ದಾಸಿಯರು ಇರ್ತಿದ್ರಂತೆ. ರಾಜನ ಸುಖಕ್ಕಾಗೆ ಇರೋ ಹೆಣ್ಣುಗಳು. ರಾಜನಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಥರ ಸುಖ ಕೊಡ್ತಿದ್ರಂತೆ. ರಾಜನ ಸೇವೆನೇ ಅವ್ರಿಗೆ ಕೆಲ್ಸ ಅಂತೇ. ಈ ಥರ ಎಲ್ಲ ಓದಿದ್ದೆ. ರಾಜ ದಾಸಿಯರ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ಅನುಭವಿಸ್ತ ಇರ್ತಾನೆ ಅಂತೆಲ್ಲ ಓದಿದ್ದೆ ಕಣೆ. ಆದ್ರೆ ಅದೆಲ್ಲ ಸುಮ್ನೆ ಕಥೆ ಅನ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ನಂಗೂ ಆ ಥರ ದಾಸಿಯೊಬ್ಬಳು ಸಿಗ್ತಾಳೆ ಅಂತ ಕನಸನಲ್ಲೂ ಅನ್ಕೊಂಡಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಕಣೆ." ಅವಳನ್ನು ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳನ್ನು ಎಡಬಿಡದೆ ಉಜ್ಜುತ್ತಾ ಹೇಳಿದನು.

"ಧಣಿ ನೀವ್ ಯಾವ್ ರಾಜರಿಗೂ ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ದೊರೆ. ಈ ಹಳ್ಳಿಗೆ ರಾಜರು ನೀವು. ನಮ್ಮಂತ ಬಡವರಿಗೆ ದೇವ್ರು ನೀವು. ನಿಮ್ ಕಷ್ಟ ಸುಖ ನೋಡ್ಕೊಳ್ಳಕ್ಕೆ ನನ್ನಂಥ ಒಬ್ಬಳು ದಾಸಿ ಇರ್ಲೇ ಬೇಕು ನನ್ ಧಣಿಗೆ. ನನ್ ಪ್ರೀತಿಯ ರಾಜನಿಗೆ. ಆ ರಾಜರ ಥರಾ ನೇ ಅಧಿಕಾರ ಮಾಡ್ಬೇಕು ನೀವು ನನ್ ಮೇಲೆ."

"ಗಂಗಿ.. ಸುಮ್ನೆ ಏನೇನೋ ಹೇಳ್ತಿಯ ನೋಡು."

"ನಿಮ್ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ದಾಸಿಯರು ಆ ರಾಜನಿಗೆ ಏನೇನ್ ಸುಖ ಕೊಟ್ರು ಹೇಳ್ರಿ.. ನಿಮ್ ಪುಸ್ತಕದ ದಾಸಿಯರ್ಗಿಂತ ಚಂದಾಗಿ ಈ ನಿಮ್ ನಿಜವಾದ ದಾಸಿ ನಿಮ್ಗೆ ಸುಖ ಕೊಡ್ತಾಳೆ."

"ನೀನೆಲ್ಲಿ..? ಅವರೆಲ್ಲಿ…? ನನ್ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಣ್ಣಾಳು ನೀನು ಕಣೆ ಗಂಗಿ. ನನ್ ಗೋಸ್ಕರ ಹುಟ್ಟಿದ್ ಹೆಣ್ಣೇ ನೀನು."

"ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಹೆಂಗೆಲ್ಲಾ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಹೇಳ್ರಿ ಒಡೆಯ. ನಾನು ನಿಮ್ಗೆ ಅದೆಲ್ಲ ಮಾಡ್ತೀನಿ."

"ಒಂದ್ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡು. ನಿಂಗೆ ಈಗ ಓದಕ್ಕೆ ಬರಿಯಕ್ಕೆ ಕಲ್ಸಿನಲ್ಲ, ನೀನೆ ಓದು ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಾಗ."

"ಹಾ..? ನಾನು ಓದದಾ?"

"ಹೂ ಕಣೆ. ಒನ್ ಸರ್ತಿ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡು."

"ಹೂ ನನ್ ಧಣಿ. ಮಾಡ್ತೀನಿ. ಈಗ ನಿಮ್ ದಾಸಿ ಏನ್ ಸೇವೆ ಮಾಡಬೇಕು ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಡ್ರಿ ನನ್ ರಾಜ. ನೆನ್ನೆ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋ ಭಾಗ್ಯ ತಪ್ಪತು. ಎರಡೂ ರಾತ್ರಿ ಸೇರಿ ಇವತ್ತೇ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ. ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಡ್ರಿ ನನ್ ಧಣಿ."

"ನನ್ ಅಪ್ಪಣೆ ಐತೇ. ನಂಗೆ ಏನ್ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತಿಯಾ ಮಾಡೇ ನನ್ನ ಹೆಣ್ಣೇ"

"ನನ್ ಮುದ್ದು ಒಡೆಯ ನೀವು. ಬರ್ರಿ ನಿಮ್ದು ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೊಂಡು ನಿಮ್ ಪೂಜೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಸರಿಯಾಗಿ"

"ಹೂ ಬಾರೆ.. ಉಣ್ಣು ಬಾ. ನೀ ನಂದು ಉಣ್ಣತಾ ಇದ್ರೆ ಉಣ್ಣಸ್ಕೊತಾನೆ ಇರ್ಬೇಕು ಅನ್ಸುತ್ತೆ."

"ನನ್ ರಾಜ ನಿಮಗ್ ಎಷ್ಟೋತ್ತು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟೋತ್ತು ಉಣ್ಣತೀನಿ ನಿಮ್ದನ್ನ. ನೀವು ಆರಾಮಾಗಿ ಕೂತ್ಕೋಳಿ. ನಿಮ್ ಆಯಾಸನೆಲ್ಲ ನಾ ನೋಡ್ಕೋತೀನಿ. ನೀವ್ ಸುಮ್ನೆ ರಾಜರ ಥರ ಕುತ್ಕೊಂಡು ದರ್ಬಾರ್ ಮಾಡ್ರಿ."

"ನಿನ್ನಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ. ನೀನು ನಂದು ಉಣ್ಣೋವಾಗ ನಿನ್ನ ಮುಖ ತೋರಿಸೆ.. ನಿನ್ ನೋಡ್ಬೇಕು"

"ಒಡೆಯ ಸುಮ್ನೆ ನನ್ ಮುಟ್ಟಿದ್ರೆ ನಂಗ್ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ. ಇನ್ನೂ ನಿಮ್ನ ಉಣ್ಣೋವಾಗ ಹೆಂಗ್ ನಿಮ್ಗ್ ಮುಖ ತೋರಿಸ್ಲಿ ನನ್ ರಾಜ.."

"ಲೇ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ … ನಿನ್ನ ನಾಚ್ಕೆನೇ ನೋಡ್ಬೇಕು ಕಣೆ ನಾನು. ಬಾ ಸುಮ್ನೆ. ಕೂತ್ಕೋ ಕೆಳಗೆ. ಸುಮ್ನೆ ಉಣ್ಣು ನಂದು. ಅವಾಗವಾಗ ನಿನ್ನ ಮುಖ ತೋರ್ಸು. ನಿನ್ನ ನಾಚ್ಕೆ ನೋಡ್ಬೇಕು ನಾನು. ನೀ ನಾಚ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಚಂದ ಕಾಣ್ಸ್ತೀಯ. ನನ್ ದಾಸಿ ಅದ್ರಲ್ಲೂ ನಂಗೆ ಮೀಸಲು ಇರೋ ನನ್ ಸ್ವಂತದ ರಂಡೆ ಅಲ್ವೇನೆ ನೀನು. ಸುಮ್ಮ್ನೆ ನನ್ ಅಪ್ಪಣೆ ಕೇಳ್ತಾ ಇರ್ಬೇಕು." ಎಂದು ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದನು.

"ತಪ್ಪಾಯ್ತು ನನ್ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ ಅಪ್ಪಣೆ ನನ್ ರಾಜ." ಎಂದು ಅವಳು ಅವನ ಪಂಚೆಯನ್ನು ಸರಿಸಿ ಅವನ ನಿಗುರಿದ ಲಿಂಗವನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಎಂದಿನಂತೆ ಮೊದಲು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಳು. ಅವನ ಪುರುಷತ್ವವನ್ನು ತನ್ನ ಮುಖದ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಸವರಿಕೊಂಡಳು. ಅವನ ಉಬ್ಬಿದ ಮದನದಂಡವನ್ನು ಮುತ್ತಿಡುವ ಮೊದಲು ಬಹಳ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ತನ್ನ ತಲೆ ಎತ್ತಿದಳು. ಎತ್ತಿ ನಾಚಿಕೆ ತುಂಬಿದ ಕಂಗಳಿಂದ ಅವನನ್ನು ನೋಡಿ ಮತ್ತೆ ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿದಳು. ಬಾಗಿಸಿ ಅವನ ಪುರುಷಾನ್ಗಕ್ಕೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು, ಬಾಯ್ತೆರೆದು ಉಣ್ಣತೊಡಗಿದಳು. ಅವಳ ಹೆಣ್ತನ ತುಂಬಿದ ಆ ಸಣ್ಣ ನೋಟ ಗೋವಿಂದನನ್ನು ಸೆರೆ ಹಿಡಿದಿತ್ತು. ಬಾಯಿತುಂಬಾ ಅವನನ್ನು ಉಂಡು ಉದ್ರೇಕಗೊಳಿಸಿದಳು. ಲಗಾಮಿನಂತೆ ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅವಳ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದನು. ಅವನ ಲಿಂಗ ಅವಳ ಬಾಯಲ್ಲೇ ಇನ್ನಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿ ಆಗುತ್ತಾ ಹೋಯಿತು. ಪ್ರತಿ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲೂ ಗಂಗಿ ಅವನನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಒಳಗೆ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಳು.

"ಆಹ್ ಗಂಗಿ ನನ್ ರಂಡೆ. ಏನ್ ಚಂದ ಉಣ್ಣತೀಯೇ. ಹೆಣ್ಣೇ. ಸಾಕು ಬಿಡೆ ಇನ್ನೂ ನಿನ್ನ ಚಂದ ಕೇಯ್ಬೇಕು ನಾನು." ಗಂಗಿ ಅವನ ಮಾತಿಗೆ ಕಿವಿಗೊಡದೆ ಅವನ ಲಿಂಗಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆತಳು. ಗೋವಿಂದನೂ ತನ್ನ ದಾಸಿಯನ್ನು ಮರು ಮಾತಾಡದೆ ಅನುಭವಿಸಿದನು. ತುಸು ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಪೂಜೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದಳು.

"ಏನೇ ಸಾಕು ಸಾಕು ಅಂದ್ರು ಹಂಗೆ ಉಣ್ಣತಾ ಇದ್ದೆ ಗಂಗಿ?"

"ಶಂಸ್ರಿ ನನ್ ರಾಜ. ನಿಮ್ದು ಅಷ್ಟ್ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ ಇತ್ತು ನನ್ ದೊರೆ. ಬಾಯಿತುಂಬಾ ಉಣ್ಣತಾ ಇದ್ರೆ ಉಂಣ್ತಾನೆ ಇರ್ಬೇಕು ಅನ್ಸುತ್ತೆ."

"ಆಹಾ ಕಳ್ ರಂಡೆ ನೀನು. ನಿನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ ಸಾಕು ನಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಎದ್ದ್ ನಿತ್ತದೆ. ಇನ್ನ ನೀನು ಬಾಯ್ಲಿ ತೊಗೊಂಡ್ರೆ…. ಇರು ನಿಂಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ ನೀ ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪಿಗೆ "

"ಅದಿಕ್ಕೇನಂತೆ ಧಾರಾಳವಾಗ್ ಕೊಡ್ರಿ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು." ಶಿಕ್ಷೆ ಎಂದ ಮೇಲೆ ಗಂಗಿಗೆ ನೆನಪಾಯಿತು. ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ಗೆ ಒಂದು ಹೇಳ್ಬೇಕಿತ್ತು."

"ಏನೇ?"

"ನೆನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ನೀವು ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ನಂಗೆ ನಿದ್ದೇನೆ ಬರ್ಲಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ್ನ್ ನೆನಸ್ಕೊತ ಇದ್ದೆ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ ತುಂಟ್ತನ, ನೀವು ಕೈ ಬಿಡೋದು, ನೀವು ನಂಗೆ ಆಗಾಗ ಚಟ್ ಅಂತ ಬಾರ್ಸೋದು, ನಂಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಡೋದು, ನನ್ ಕತ್ತ ಹತ್ರ ಕಚ್ಚಾದು ಬರೀ ಅದೇ ನನಸ್ಕೊತಿದ್ದೆ. ನಿದ್ದೇನೆ ಬರ್ಲಿಲ್ಲ ಒಡೆಯ. ಆಮೇಲೆ ನಂಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ದಂಗೆ ನನ್ನ ನಾನೇ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಮುಟ್ಕೋತಿದ್ದೆ. ನಿಮ್ಗ್ ಹೇಳನ ಅನ್ನಿಸ್ತು ಹೇಳ್ತ ಇದೀನಿ. ಏನಾರ ತಪ್ಪ್ ಇದ್ರೆ ಶಂಸ್ರಿ"

"ಗಂಗಿ ನಾನು ನಿನ್ನೆ ನೆನಪಿಸ್ಕೊತಿದ್ದೆ ಕಣೆ. ನೀನು ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ನನ್ ಬಗ್ಗೆ ನೇ ಯೋಚಿಸ್ತಿರ್ಬೇಕು. ಮತ್ತೇನು ನೆಂಸ್ಕೊಂಡೆ ಹೇಳೇ?"

"ಮೊನ್ನೆ ನಾ ನಿಮ್ಗೆ ನಂಗೆ ಬಯ್ರಿ ಅಂದಾಗ್ ನಿಮ್ಗ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ದೆ ಇದ್ರು ನಂಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ರಂಡೆ ಅಂತ ಬಯ್ದು ಕೆಯ್ದ್ರೆಲ್ಲಾ ಅದ್ದನ್ನ ಮರಿಯಾಕ್ಕೆ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ ಒಡೆಯ. ಅದ್ನ್ ನೆಂಸ್ಕೊಂಡು ಮಯ್ಯಲ್ಲಾ ಒಂಥರಾ ಜುಮ್ ಅಂತಿತ್ತು. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ಹತ್ರ ಹಂಗೆ ಒರೊಟೊರೊಟಾಗಿ ಮಾಡಿಸ್ಕೊಳನ ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು ಒಡೆಯ."

"ಅಷ್ಟೊಂದ್ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತೆನೆ ಹೆಣ್ಣೇ ನಾ ನಿಂಗೆ ಹಂಗ್ ಬೈದಿದ್ದು?"

"ಹೂ ನನ್ನ ರಾಜ ನೀವು ಹಂಗೆ ಬೈದು ಕರ್ದ್ರೆ ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಗಿ ಒಳಗೆ ಒದ್ದೆ ಒದ್ದೆ ಆಗ್ತದೆ ನನ್ ದೊರೆ"

"ಹೌದೇನೇ. ಆಯ್ತು ಇನ್ಮುಂದೆ ಹಂಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ಕರೀತೀನಿ ಆಯ್ತಾ.?"

"ನನ್ ಒಡೆಯ ಅಂದ್ರೆ ಒಡೆಯನೇ ನೀವು ನನ್ ಮುದ್ದು ರಾಜಾ."

"ಮಾತ್ ಮರ್ಸ್ಬೇಡ ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ನೀನು ನಿನ್ನ ಮೈ ಮುಟ್ಕೊಂಡಿದ್ದು ತಪ್ಪು ಕಣೆ. ನನ್ ದಾಸಿ ಅಂದ್ರೆ ನಿನ್ನ ಮೈ ನನ್ ಸ್ವತ್ತು ಅಂತ ಅರ್ಥ. ನಿನ್ ಮೈನಾ ನಂಗ್ ಕೇಳ್ದೆ ಮುಟ್ಟಗೊಂಡಿದ್ದು ತಪ್ಪಲ್ವಾ?"

"ಹೌದು ನನ್ ಧಣಿ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಗ್ ಹೇಳ್ಬಿಟ್ಟೆ. ಒಡೆಯ. ಶಂಸ್ರಿ. ನೀವ್ ಏನ್ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಟ್ಟರು ತೊಗೋತೀನಿ ಒಡೆಯ" ಎಂದು ಕೈ ಮುಗಿದು ತುಂಟ ನಗೆ ಬೀರಿದಳು.

"ಲೇ ತಮಾಷೆ ಮಾಡ್ದೆ ಕಣೆ. ಆದ್ರೂ ನಿಂಗೆ ಇನ್ನೊಂದ್ ನಾಲ್ಕ್ ಬಾರಸಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಒಳ್ಳೆ ಕಾರಣ ಸಿಕ್ತು ನೋಡು. ಬಾರೆ... ನನ್ ಕಳ್ ರಂಡೆ. ಬೋರಲು ಮಲ್ಕೋ ಬಾರೆ ನನ್ ತೊಡೆ ಮೇಲೆ. ನಿನ್ ಅಂಡನ್ನ ಒಂದ್ ಕೈ ನೋಡ್ಕೋತೀನಿ."

"ಬಂದೆ ನನ್ ರಾಜ. ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಬಾರಸಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಬೇಕಾ ಒಡೆಯ ನಿಮ್ಗೆ? ನೀವು ಸುಮ್ನೆ ಬಗ್ಗು ಅಂದ್ರೆ ಬಗ್ಗಾಕಿಲ್ವಾ ನಾನು? ನಿಮ್ಗೆ ನನ್ ಬಾರ್ಸ್ಬೇಕು ಅನಿಸಿದ್ದೆ ಒಂದ್ ಕಾರಣ ಅಲ್ವಾ ದೊರೆ?"

"ಹೌದು ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ ಸರಿಯಾಗಿ ಹೇಳ್ದೆ." ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಎಳೆದು ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಬೋರಲು ಮಲಗಿಸಿಕೊಂಡನು. ಅವಳ ಸೀರೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಳ ಅಂಡನ್ನು ಸವರಿದನು.

"ಸೀರೆ ಎತ್ಲಾ ನನ್ ರಾಜಾ..?"

"ನಿನ್ನ ಸೀರೆ ಮೆಲ್ಲಕೆ ಎತ್ತಲಿಕ್ಕೆ ಭಾಳ ಚಂದಾಗ್ ಇರ್ತದೆ. ವಸಿ ತಡಿಯೇ. ನಾನೇ ಎತ್ತತೀನಿ."

"ಆಹಾ...ನಿಮ್ ಇಷ್ಟ ಧಣಿ... ರಸಿಕ್ರು ನನ್ ದೊರೆ" ಎಂದು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ನಾಚಿ ತನ್ನ ಅಂಡನ್ನು ತನ್ನ ಒಡೆಯನಿಗೆ ಶರಣು ಒಪ್ಪಿಸಿದಳು. ಗೋವಿಂದ ತನ್ನ ಎಡಗೈಯಿಂದ ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಬಲಗಯ್ಯಿಂದ ಅವಳ ಸೀರೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಳ ಅಂಡನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸವರಿ ಹಿಸುಕಿ ಒಂದೆರೆಡು ಚಟ್ ಎಂದು ಬಿಟ್ಟನು.

"ನಿನ್ನ ಸೀರೆನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ತಿಕ ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ ಕಾಣ್ತದೆ ಕಣೆ. ಹಿಂಗೇ ಬಿಗಿ ಸೀರೆ ಉಟ್ಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಾಡುಸ್ಕೊಂಡು ಹೋಗತಾ ಇದ್ರೆ ನಿನ್ನೆ ನೋಡ್ತಿರ್ತಾರೆ ಎಲ್ಲರೂ."

"ಏನೊ ನಂಗೊತ್ತಿಲ ಒಡೆಯ. ಬೇರೆವರ ಬಗ್ಗೆ ನಂಗೊತ್ತಿಲ. ನಂಗೆ ನೀವು ನೋಡ್ಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ."

"ಇನ್ಮೇಲಿಂದ ಸೊಲ್ಪ ಸೀರೆನ ಮೊಣಕಾಲ್ಮೇಲೆ ನಿನ್ ತೊಡೆ ಕಾಣೋ ಥರ ಉಟ್ಕೋಳೆ. ನಿನ್ ತೊಡೆ ಕಾಣ್ತಾ ಇದ್ರೆ ನೋಡಕ್ಕೆ ಪಸಂದಾಗಿರ್ತದೆ ಹಿಂದೆಯಿಂದ."

"ನೀವು ಹೇಳೋದು ಹೆಚ್ಚಾ ನಾ ಉಟ್ಕೋಳೋದು ಹೆಚ್ಚಾ ಒಡೆಯ. ನೀವ್ ಹೇಳ್ದಂಗೆ ಉಟ್ಕೋತೀನಿ. ಮತ್ತೆ ಏನಾದ್ರೂ ಹಂಗೆ ನಿಮ್ಗೆ ಆಸೆ ಇದ್ರೆ ಹೇಳ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ. ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣು ನಿಮ್ ಎಲ್ಲಾ ಆಸೆ ತೀರ್ಸಕ್ಕೆ ಇರೋದು."

"ನೀನು ಇನ್ನೂ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಸೀರೆ ಉಟ್ಕೋಬೇಕು ಕಣೆ. ನೀ ನನ್ ಮುಂದೆ ಇದ್ದಾಗಲೆಲ್ಲ ನಿನ್ ಮೈಮಾಟ ನನ್ ಕಣ್ ತುಂಬಬೇಕು. ನೀನು ಅಡಿಗೆ ಮಾಡೋವಾಗ ಮನೆ ಸಾರ್ಸಿ ಗುಡಿಸೋವಾಗ ನಾನು ನಿನ್ನ ನೋಡ್ತಾ ಇರ್ತೀನಿ ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನಿಂಗೆ."

"ಗೊತ್ತು ನನ್ ರಾಜಾ. ನನ್ ಅಂದ ಚಂದ ಎಲ್ಲ ನಿಮಗೋಸ್ಕರ ನನ್ ಯಜಮಾನ. ನೀವ್ ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕೆ. ನಿಮ್ ಅಪ್ಪಣೆ ನನ್ ದೊರೆ. ನಿಮ್ಗೆ ಹೆಂಗ್ ಬೇಕೋ ಹಂಗೆ ಉಟ್ಕೋತೀನಿ ಒಡೆಯ."

"ಒಳ್ಳೆ ದಾಸಿ ನೀನು. ಹಿಂಗೇ ನಿನ್ನ ಸವುರ್ತಾ ಇರಣ ಅನ್ಸುತ್ತೆ."

"ನಂಗೆ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ ಹತ್ರ ಮುಟ್ಟಸ್ಕೊಳದು ಮತ್ತೆ ಬಾರಿಸ್ಕೊಳೋ ಆಸೆ ಒಡೆಯ."

"ಆಹ್ ಎಂಥ ಕೊಳಕಿ ನೀನು. ತುಂಟಿ. ಅದನ್ನೂ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಇರು ಯಾಕ್ ಔಸರ."

"ನೀವೇ ನನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ಪಳಗ್ಸಿ, ಈಗ ನೀವೇ ಕೊಳಕಿ ಅಂತ ಕರೀತೀರಲ್ಲಾ?"

"ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳ್ದೆ ಕಣೆ.. ಹೆಣ್ಣೇ"

"ನಿನ್ನ ಮೊಲೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ವೇ.. ನಿನ್ ಅಂಡು ಏನ್ ಚಂದ ಇಟ್ಟಿಯ ಕಣೆ.. ಬಗ್ಗಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಬಂದು ನಾಲ್ಕ್ ಬಾರ್ಸಿ ಹಿಸಕ್ಬೇಕು ಅನಿಸ್ತದೆ. ಮೈ ಬಗ್ಗಸಿ ದುಡಿದು ಒಳ್ಳೆ ಮೈ ಇಟ್ಟೀಯ." ಎಂದು ಮತ್ತೆರಡು ಕೊಟ್ಟನು.

"ಆಹ್… ಒಡೆಯ ನಿಮ್ ಕೈ ಹೊಡ್ತನೇ ಹೊಡ್ತ ನನ್ ರಾಜಾ."

ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವಳ ಸೀರೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಎತ್ತಿ ಅವಳ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸಿದನು. ಎಡಗೈಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಬಲಗಯ್ಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮಾಂಸಲ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ಮನಬಂದಂತೆ ಮುಟ್ಟಿ ಅವಳ ಮೃದುತ್ವವನ್ನು ಸವಿದನು.

"ರಾಜಾ… ನೀವು ಹಂಗ್ ಕೈ ಆಡ್ಸಿದ್ರೆ ಒನ್ ಥರ ಆಗ್ತದೆ ನನ್ ದೊರೆ."

"ನಿನ್ ತೊಡೆ ನೋಡೇ ಹೆಣ್ಣೇ. ಒಳ್ಳೆ ಬಾಳೆ ದಿಂಡ್ ಥರ ಐತೇ." ಎಂದು ಇನ್ನಷ್ಟು ಸೀರೆ ಎತ್ತಿದನು. ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅವಳ ಇಂಚಿಂಚು ಮಯ್ಯನ್ನು ಬಿಡದೆ ಮುಟ್ಟಿ ಮುಟ್ಟಿ ಅನುಭವಿಸಿ ಸವಿದನು. ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶ ಸುಖದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅವನಿಗೆ ಶರಣಾಗಿ ತನ್ನ ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ಗಂಗಿ ಅವನಿಗಾಗಿ ಅರ್ಪಿಸಿದಳು.

"ದೊರೆ.. ಎಷ್ಟ್ ರಸಿಕ್ರು ನೀವು. ಈ ಹೊಲೇ ಕರಿ ಮೈ ಹೆಣ್ಣನ್ನೇ ಇಷ್ಟ್ ಚಂದಾಗಿ ಸವಿತೀರಿ ಅಂದ್ರೆ ಇನ್ ಯಾರಾದ್ರೂ ಐನೋರ ಬಿಳಿ ಸುಂದ್ರಿ ಇದ್ರೆ ಇನ್ನು ಏನೇನ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ರಿ?"

"ಲೇ ಹೆಣ್ಣೇ. ಮೈ ಬಣ್ಣ ಕಪ್ಪಿರ್ಲಿ ಬಿಡ್ಲಿ, ಹೆಣ್ಣು ಹೆಣ್ಣೇ ಕಣೆ. ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಮೈ ಬಣ್ಣ ಅಲ್ವೇ.. ಹೆಣ್ಣತನ ಮುಖ್ಯ. ನಂಗೆ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ನಿನ್ನಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು.. ಮುಟ್ಟಿದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಕೈ ತುಂಬಾ ಸಿಗ್ತೀಯ. ತಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ನಡೀತಿಯ, ನನ್ ಸೇವೆ ಮಾಡಕ್ಕೆ ತುದಿಗಾಲ್ನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿರ್ತೀಯ. ನನ್ ಮುಂದೆ ಸರೀಗೆ ಬಗ್ಗತೀಯ. ನಂಗ್ ಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಸುಖ ಎಲ್ಲ ಕೊಡ್ತೀಯಾ. ನನ್ನೇ ದೇವ್ರು ಅಂತೀಯಾ. ಇನ್ನೇನು ಬೇಕು ನಂಗೆ ಹೇಳು. ಐನೋರ ಬಿಳಿ ಹೆಣ್ಣು ನಿನ್ನಷ್ಟು ತಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ನಡಿಯಕಿಲ್ಲ ಕಣೆ. ನಂಗೆ ನಿನ್ನಂಥ ಹೊಲೆ ಹೆಣ್ಣಾಳೆ ಇಷ್ಟ. ದಡ್ಡಿ ... ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ ತಾಳು ನಿಂಗೆ ನನ್ ಕಳ್ ರಂಡೆ… ನಿನ್ನ" ಎಂದು ಸೀರೆಯನ್ನು ಪೂರ್ತಿ ಎತ್ತಿ ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಿಗಿ ಹಿಡಿದು ಅವಳ ದುಂಡನೆಯ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡುಗಳಿಗೆ ಚಟಾರೆಂದು ಕೊಟ್ಟು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದನು.

"ಶಂಸ್ರಿ ನನ್ ಒಡೆಯ… ಆಹ್ ಅಮ್ಮಾ… ನನ್ ದೊರೆ…" ಗಂಗಿ ನಾಚಿ ತನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಳು.

"ಶಂಸ್ರಿ ಅಂದ್ರೆ ಬಿಟಿಬಿಡ್ಬೇಕಾ ನಿನಜ್ಜಿ. ತೊಗೊ." ಎಂದು ಅವಳ ನಗ್ನ ನಿತಂಬಗಳ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ದರ್ಬಾರನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದನು.

"ನನ್ನ ಬಿಡಬ್ಯಾಡ್ರಿ ನನ್ ಆಳೋ ದೊರೆ, ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು. ನೆನ್ನೆದೂ ಸೇರಿಸಿ ಸರೀಗ್ ಕೊಡ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಿನ ಅಂಡಿಗೆ."

"ಮತ್ತೆ ಬಿಡ್ತೀನಾ? ಇಂಥ ಮೆತ್ತಗಿರೋ ನಿನ್ ಆಂಡ್ ಸಿಕ್ರೆ. ಎಲ್ಲಿ, ನಿನ್ನ ಮೊಲೆಗಳ್ನ ಕೊಡೇ ಹೆಣ್ಣೇ" ಎಂದು ನಿರ್ಭಡೆಯಿಂದ ತನ್ನ ಎಡಗಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಎದೆಯಡಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಸೆರಗನ್ನು ಸರಿಸಿ ಅವಳ ಜೋತು ಬಿದ್ದ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಆಸ್ತಿ ಎಂಬಂತೆ ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಹಿಸುಕಿದನು. ಅವಳ ಅರೆಬೆತ್ತಲೆ ಮೈ ಮೇಲೆ ಅವನ ಆಕ್ರಮಣ ಮುಂದುವರಿಸಿದನು. ಹೊಡೆತಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಅವಳ ಕೋಮಲ ಅಂಡನ್ನು ಸವರಿ ಅವಳಿಗೆ ಮುದ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಅವನ ಸುಖಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗದಂತೆ ತನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅಸಹಾಯಕತೆಯಿಂದ ಅವನ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದಳು. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಅವನು ಬಾರಿಸಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ತನ್ನ ಅಂಡನ್ನು ತುಸು ಎತ್ತಿ ಅವನಿಗಾಗಿ ಅರ್ಪಿಸಿದಳು.

"ನಿಲ್ಸ್ ಬ್ಯಾಡ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ… ಅಮ್ಮಾ… ಆಹ್.. ದ್ಯಾವ್ರೆ.. ಏನ್ ಹೊಡ್ತ ನಿಮ್ದು.. ಅಮ್ಮಾ ಹಂಗೆ ಬಾರಸ್ರಿ ಧಣಿ" ಎಂದು ಅವನಿಗೆ ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡಿದಳು.

"ಹೆಂಗೈತೆ… ಹೆಣ್ಣೇ"

"ಅಮ್ಮಾ... ದೊರೆ.. ಏನ್ ಹೇಳ್ಲಿ ನಾನು. ಒಂದೇ ರಾತ್ರಿ ನಿಮ್ಮ್ನ್ ಬಿಟ್ಟು ಇದ್ದೆ. ಆದ್ರೆ ಎಷ್ಟೋ ದಿವ್ಸ ಆದಂಗೆ ಆಗ್ಯದೆ ದೊರೆ. ಹುಚ್ಚ್ ಹಿಡದಂಗ್ ಆಗಿತ್ತು. ನಿನ್ನೆ ಹಿಂಗೇ ನಿಮ್ ಮ್ಯಾಲೆ ಬಾರಲು ಮಲ್ಕೊಂಡು ಚಂದಾಗಿ ಬಾರಿಸ್ಕೊಬೇಕು ಅಂತ ಎಷ್ಟ್ ನೆಂಸ್ಕೊಂಡೆ ನಿಮ್ ಹೊಡ್ತಗಳ್ನ ನನ್ ರಾಜಾ."

"ಎಲ್ಲಿ.. ಕಾಲ್ ಅಗಲಸೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ನೋಡ್ತೀನಿ ಎಷ್ಟು ಒದ್ದೆ ಆಗಿ ನೀನು ಅಂತ." ಎಂದು ಅವಳ ಕಾಲ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೈ ಬಿಟ್ಟನು. ಅವಳು ಒದ್ದೆಯಾಗಿ, ಅವಳ ಹೆಣ್ರಸ ಅವನ ಪಂಚೆಗೆ ಹತ್ತಿತ್ತು.

"ಎಷ್ಟ್ ಒದ್ದೆ ಆಗಿಯೇ… ಎಂಥ ಪೋಲಿ ರಂಡೆ ನೀನು."

"ಮತ್ತೆ ನೀವು ಕೊಡ ಹೊಡ್ತಕ್ಕೆ ಯಾವ್ ಹೆಣ್ಣ್ ತಾನೇ ಒದ್ದೆಯಾಗಲ್ಲ ಹೇಳ್ರಿ. ನಿಮದ್ನ ಉಣ್ಣೋವಾಗೆ ಒದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು ನನ್ ರಾಜಾ.. ನೀವು ನನ್ ಹಿಸುಕಿ ಹಿಸುಕಿ ಬಗ್ಗಸಿ ಬಾರ್ಸಿದ್ರಲ್ಲ ಅವಾಗ ಇನ್ನೂ ಜಾಸ್ತಿ ಆಯ್ತು."

"ಹೆಣ್ಣಾಳು ಅಂದ್ರೆ ನೀನೆ ಕಣೆ. ನನ್ ಜೊತೆ ಇದ್ದಾಗ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನಿಂದು ಒದ್ದೆ ಇರ್ಬೇಕು."

"ಹೂ ನನ್ ದೊರೆ.. ನೀವು ನನ್ ಜೊತೆ ಇದ್ರೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಓದ್ದೇನೆ ನಂದು."

"ಎದ್ದೇಳು. ಸೀರೆ ಪೂರ್ತಿ ಬಿಚ್ಚೆ. ನನ್ ಮುಂದೆ ಬೆತ್ತಲೆ ಆಗೋ ಆಸೆ ಅಲ್ವಾ ನಿಂಗೆ." ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಅವಳ ಅಂಡಿಗೊಂದು ಕೊಟ್ಟನು. ಅದು ಸ್ವಲ್ಪ ಗುರಿ ತಪ್ಪಿ, ಅವಳ ಅಗಲಿಸಿದ ಕಾಲ ಮಧ್ಯ ಅವಳ ಯೋನಿಯ ಮೇಲೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಿತ್ತು.

"ಸ್ಸ್ಸ್ ಅಮ್ಮಾ… ಅಲ್ಲೇ ಬಾರಸ್ರಿ… ನನ್ ರಾಜಾ… ಇನ್ನೊಂದ್ ಕಿತಾ." ಎಂದು ಕಾಲನ್ನು ಅಗಲಿಸಿ ಅವನನ್ನು ಬೇಡಿದಳು. ಗೋವಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಕೊಟ್ಟನು.

"ನನ್ ಒಡೆಯ ಅಲ್ಲಿ ನೀವು ಹೊಡದ್ರೆ ಸ್ವರ್ಗ ನನ್ ದೊರೆ. ಆಂಡ್ ಮೇಲೆ ಬಾರಿಸ್ಕೊಳೋಕಿಂತ ಸುಕ… ನನ್ ದೊರೆ"

"ಅಲ್ಲಿ ಅಂದ್ರೆ ಎಲ್ಲಿ?"

"ಅಲ್ಲೇ ಒಡೆಯ… ನೀವು ಹೊಡದ್ರಲ್ಲ ಈಗ.."

"ಇದಾ...ಇದೇನ್ ಹೇಳೇ.. ನನ್ ರಂಡೆ " ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲೇ ಒಂದು ಕೊಟ್ಟನು.

"ಆಹ್… ಅಮ್ಮಾ.. ಸ್ಸ್ಸ್.. ಸತ್ತೇ ನಾನು. ನನ್ ತುಲ್ಲು ಒಡೆಯ. ನನ್ ತುಲ್ಲ್ ಮೇಲೆ ನೀವು ಹೋಡಿದ್ರೆ ಸ್ವರ್ಗ ಧಣಿ."

"ಹೌದೇನೇ.. ನಿಂಗ್ ಎಷ್ಟ್ ತುಂಟ ಆಸೆ ಇದಾವೆ ನೋಡು. ಒಂದೊಂದೇ ಹೊರಗ್ ಹಾಕ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ. ಅದಿಕ್ಕೆ ಮೊನ್ನೆ ಕೇಳಿದ್ದು. ಉಪ್ಪು ಖಾರ ತಿಂದ ಹೆಣ್ಣ್ ಮಯ್ಯಿ. ಏನ್ ಆಸೆ ಇದಾವೆ ಹೇಳು ಅಂತ. ಹೂ ಇರ್ಲಿ ಇರ್ಲಿ. ತೊಗೊ ಅದಿಕ್ಕೇನು ಇನ್ನೂ ನಾಲ್ಕ್ ಬಾರಿಸ್ತೀನಿ. ದಿನಾ ಹಿಂಗೇ ನನ್ನ ಬೇಡ್ಕೊ. ಅಂದ್ರೇನೆ ನಿಂಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಬೀಳ್ತವೆ."

"ಆಹ್.. ಅಮ್ಮಾ.. ನೀವ್ ಹೊಡಿದ ಮೇಲೆ ಅಲ್ವಾ ಒಡೆಯ ನಂಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು. ಅದಿಕ್ಕೆ. ನೀವು ನಿಮಗೇನ್ ಬೇಕೋ ಎಲ್ಲ ಮಾಡ್ರಿ ನಂಗೆ. ನೀವ್ ಮಾಡೋದೆಲ್ಲ ಇಷ್ಟ ಆಗೇ ಆಗ್ತದೆ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ"

"ಹೌದೇನೇ. ನಿಂಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಭಾಳ ಕೂದ್ಲು ಅದೇ. ಇಷ್ಟ್ ಕೂದ್ಲು ಇರ್ಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಇನ್ನೂ ಚಂದ ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ ಹೊಡಿಯಕ್ಕೆ ಕಣೆ ಗಂಗಿ. ಸರಿ ಈಗ ಎದ್ದೇಳು. "

"ಎದ್ದೆ ನನ್ ಒಡೆಯ. ತಗಳ್ರಿ... ನಿಮ್ ಕಯ್ಯಾರ ಸೀರೆ ಬಿಚ್ಚಿಸ್ಕೊಂಡು ಯೇಟ್ ದಿವ್ಸ ಆಯ್ತು. ಬರೀ ಸೀರೆ ಎತ್ತಿ ಕೆಯ್ತಿರಿ ನನ್ನ. ಔಸರ ನಿಮ್ಗೆ. ತಗಳ್ರಿ ಪೂರ್ತಿ ಬಿಚ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ… ಬಿಚ್ಚಿ ಪುರುಸೊತ್ತಾಗಿ ಒಂದ್ ಕೈ ನೋಡ್ಕೊಳ್ರಿ ನನ್ನ " ಅವನ ಅಪ್ಪಣೆಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ತನ್ನ ಸೆರಗನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದಳು ವಿಧೇಯ ಉಪಪತ್ನಿ ಗಂಗಿ.

"ಅಷ್ಟ್ ಇಷ್ಟ ಏನೇ ನನ್ ಹತ್ರ ಬಿಚ್ಚಿಸ್ಕೊಂಡು ಕೆಯ್ಸ್ಕೊಳಕೆ. ಜವಾರಿ ಹೆಣ್ಣು ನೀನು. ಕೊಡಿಲ್ಲಿ" ಎಂದು ಅವಳ ಸೀರೆಯ ಸೆರಗನ್ನು ದರದರನೆ ಎಳೆದು ಬೆತ್ತಲೆ ಮಾಡಿದನು.

"ಆಹಾಹಾ ಹೆಣ್ಣೇ... ಹೆಣ್ಣುಗಳು ಅಂದ್ರೆ ನೀವೇ ಕಣ್ರೆ.. ಹೆಣ್ಣಾಳುಗಳು... ಬರೀ ಸೀರೆ ಸುತ್ಕೊಂಡಿರ್ತೀರಾ ಕುಪ್ಪಸ ಇಲ್ಲಾ ಏನಿಲ್ಲ ..ಹಂಗೆ ಬಳ ಬಳ ಅಂತ ಕುಣಿತಿರ್ತವೆ ನಿನ್ ಮೊಲೆ ನೀನು ಓಡಾಡೋವಾಗ… ಈಗ ನಿಂತ್ಕೋ ವಸಿ. ತೋರ್ಸೆ ನಿನ್ ಮಯ್ಯನ್ನ. ನಿನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಿ ಕಣ್ ತುಂಬಿಕೋತೀನಿ" ಎಂದು ಆಜ್ಞೆ ಇತ್ತನು. ಗಂಗಿ ಅವನ ಮುಂದೆ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ನಿಂತು ತನ್ನ ಮಯ್ಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದಳು.

"ನಿಮ್ ಮುಂದೆ ನಂಗ್ಯಾಕೆ ಕುಪ್ಪಸಾ ಧಣಿ.. ನಾ ತೋರ್ಸ್ಬೇಕು ನೀವ್ ನೋಡ್ಬೇಕು. ನಿಮ್ಮಂಥ ಒಡೆರ್ ಮುಂದೆ ಎಷ್ಟ್ ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟ್ ಮಾತ್ರ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕೋಬೇಕು ಹೆಣ್ಣು. ನೀವೇ ಹಂಗ್ ಪಳಗ್ಸೀರಿ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಾ…"

"ಸರಿಯಾಗಿ ಹೇಳ್ದೆ ನೋಡು ನನ್ ಗಂಗಿ.. ಆಹಾ ಹೆಣ್ಣೇ...ತಿರ್ಗೆ ಆಕಡೆ. ಹಿಂದೆ ತೋರ್ಸೆ"

ಗೋವಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಮಯ್ಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ, ಹಿಸುಕಿ, ಎಲ್ಲ ದಿಕ್ಕುಗಳಿಂದ ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿ ನಿರಾಯಾಸವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡಿಗೆ ಒಂದು ಕೊಟ್ಟನು.

"ಆಹ್… ಅಮ್ಮಾ.. ಏನ್ ತುಂಟ್ಟನ ನಿಮ್ದು...ಸಾಕಾ ನನ್ ದೊರೆ. ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ ನಿಮ್ ಮುಂದೆ ಹಿಂಗ್ ನಿಂತ್ಕೋಳಕೆ."

"ನೀ ಹಿಂಗ್ ನಾಚ್ಕೊಂಡು ನಿಂತ್ರೆ ಭಾಳ ಚಂದ ಕಾಣ್ತೀಯ… ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ನಾಚ್ಕೆ ಕಣೆ…"

"ಹೂ.. ಸಾಕಾ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು " ಎಂದು ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿ ಕಸಿವಿಸಿಯಿಂದ ನಾಚಿ ಕೇಳಿದಳು.

"ಲೇ ಹೆಣ್ಣೇ… ಯಾರದೇ ಇದೆಲ್ಲ? ಯಾರಿಗ್ ಸೇರದ್ದು ಈ ನಿನ್ನ ಮೈ?"

"ಏನ್ ಒಡೆಯ ಹಿಂಗ್ ಕೇಳಿರಿ.. ನಿಮ್ದಲ್ದೆ ಇನ್ನ್ಯಾರ್ದು? ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು ನಿಮ್ಗ್ ಸೇರಿದ್ದೆಯಾ ನನ್ ಮಯ್ಯಿ."

"ಮತ್ತೆ ಸುಮ್ನೆ ತಲೆ ಬಾಗ್ಸಿ ನಿಂತ್ಕೋಳೆ. ನಿನ್ ಮೈಮಾಟ ನೋಡಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಬ್ಬ. ನನ್ ಕೈಗೆ, ಮೈಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಸುಖ ಕೊಡ್ತೀಯೇನೆ? ನನ್ ಕಣ್ಣಿಗೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಸುಖ ಕೊಡು. ಆಹಾ ಏನ್ ಸೊಂಟ.. ಏನ್ ತೊಡೆ.. ಆ ಮೊಲೆಗಳಂತೂ.. ಯಾಕ್ ಕೇಳ್ತಿಯಾ. ನೀನು ಹಂಗ್ ನಾಚ್ಕೊಂಡು ತಲೆ ಬಗ್ಗಸಿ ಮೈ ಮುಚ್ಕೊತಾ ಇದ್ರೆ ನೋಡಕ್ ಎರ್ಡ್ ಕಣ್ಣು ಸಾಲದು ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ." ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ಮುಟ್ಟಿ ಅನುಭವಿಸಿದನು.

"ನೀವ್ ನನ್ನ ಹಂಗ್ ಹೊಗಳಿದ್ರೆ ಎಷ್ಟ್ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ ದೊರೆ. ಸಾಕು ನನ್ ಮೈನ ದೂರದಿಂದ ನೋಡಿ ಹೊಗಳಿದ್ದು. ಒಡೆಯ… ನನ್ನ ತೊಗೊಳ್ರಿ… ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಡ್ರಿ"

"ಕೊಡ್ತೀನಿ ಇರೇ " ಎಂದು ಎದ್ದು ನಿಂತು ಅವಳ ಸುತ್ತ ತಿರುಗಿದನು. ಅವಳ ಅಂಗ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಎಲ್ಲಡೆಯಿಂದ ಸವಿದನು.

"ಕೈ ಹಿಂದೆ ಕಟ್ಟು. ಎಲ್ಲ ಕಾಣ್ಸಬೇಕು ನಂಗೆ. ನಿನ್ನ ನಾಚ್ಕೆ ಆದ್ರೆ ತಲೆ ತಗ್ಗಸು ಬೇಕಿದ್ರೆ. ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಖುಷಿಯಿಂದ ಮೈ ತೋರ್ಸ್ಬೇಕು ನಂಗೆ"

"ಹೂ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು. ನಿಮ್ ಇಷ್ಟ " ಎಂದು ತನ್ನ ಯೋನಿಯ ಮೇಲಿಂದ ಕೈ ತೆಗೆದು ಹಿಂದೆ ಕಟ್ಟಿದಳು. ಅವನಿಗಾಗಿ ತನ್ನ ಎದೆಯನ್ನು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಅಗಲಿಸಿ ತನ್ನ ಅಮೋಘ ಸ್ತನ ರಾಶಿಗಳನ್ನು ನಾಚುತ್ತಲೇ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದಳು.

"ನೋಡು... ಹಂಗೆ… ಒಳ್ಳೆ ಹೆಣ್ಣಾಳು ಅಂದ್ರೆ ಹಂಗೆ.. ಹಂಗ್ ನಿಲ್ಲಬೇಕು. ಅಹ್ ಗಂಗಿ...ಹಂಗ್ ನಿಲ್ಲು. ಎಂಥ ಚೆಲವು, ಹೆಣ್ಣತನ ಎಲ್ಲ ವ್ಯರ್ಥ ಆಗ್ತಿತ್ತು ನೋಡು, ನೀ ಅವತ್ತು ನಾ ಕೇಳ್ದಾಗ ಬರಲ್ಲ ಅಂದಿದ್ರೆ."

"ಬಿಡ್ತು ಅನ್ರಿ ದ್ಯಾವ್ರು. ನಿಮ್ ಒಕ್ಕ್ಲಾಗೆ ಯಾವ್ ಹೆಣ್ಣ್ನ ನೀವ್ ಕರದ್ರು ಕುಣಕೊಂಡು ಬಂದು ನಿಮ್ಗೆ ಸುಖ ಕೊಡ್ತಾಳೆ. ನಿಮ್ಮಂಥ ಒಡೆಯ ಕರದ್ರೆ ಇಲ್ಲಾ ಅಂತೀವಾ? ಅದಿಕ್ಕೆ ನಾ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಹೇಳದು ನೀವು ನನ್ನ ಬಯಸಿದ್ದೆ ನನ್ ಭಾಗ್ಯ ನನ್ ಧಣಿ." ಎಂದು ತಲೆ ಎತ್ತದೆ, ಅವನ ಪಾದದತ್ತ ದ್ರಿಷ್ಟಿ ನೆಟ್ಟು ನುಡಿದಳು.

"ಯಾರ್ ಬೇಕಾದ್ರೂ ನಾ ಕರಿದ್ರೆ ಬರ್ಬಹುದು. ಆದ್ರೆ ನಂಗೆ ನೀನೆ ಇಷ್ಟ ಕಣೆ. ನೀನೆ ಬೇಕು ನಂಗೆ. ಸರಿ ಸರಿ. ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ ನನ್ ತುಂಟ್ ರಂಡೆ" ಎಂದು ಅವಳ ತೊಡೆಯ ಮಧ್ಯ ಕೈ ಹಾಕಿ ಅವಳ ರೋಮಭರಿತ ಯೋನಿಯನ್ನು ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ಹಿಡಿದು, ಹಿಸುಕಿ ತನ್ನೆಡೆಗೆ ಅವಳನ್ನು ಎಳೆದನು.

"ಸ್ಸ್ಸ್ ಅಮ್ಮ್ಮ್ ಒಡೆಯ.. ಏನ್ ನಿಮ್ದು ತುಂಟಾಟ..." ಎಂದು ತನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮುಂದಾದಳು.

"ಹೂ! ಕೈ ಹಿಂದೆ. ಎದೆ ಮುಂದೆ." ಎಂದು ಆಜ್ಞೆಯ ಹೂಂಕಾರವಿತ್ತನು ತನ್ನ ದಾಸಿಗೆ. ಅವನ ಕೈ ಇನ್ನೂ ಅವಳ ಯೋನಿಯ ಮೇಲೆ ಇತ್ತು.

"ಕ್ಷಮಿಸ್ರಿ ದೊರೆ. ನಿಮ್ ಅಪ್ಪಣೆ." ಎಂದು ಕೈ ಹಿಂದೆ ಕಟ್ಟಿ ಅವನಿಗಾಗಿ ತನ್ನ ಸ್ತನ ಕಮಲಗಳನ್ನು ಅರಳಿಸಿಟ್ಟಳು ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ. ಅವಳು ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶ ಅವನ ಅಧಿಕಾರಯುತ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ ಒದ್ದೆ ಆಗಿದ್ದಳು.

"ಕಾಲ್ ಅಗಲಸೆ ಹೆಣ್ಣೇ..!"

"ತಗೋಳ್ರಿ… ಧಣಿ.. ಒಡೆಯ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ"

"ಹಾ.. ಹಂಗೆ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಹಂಗಿರಬೇಕು. ಹೆಂಗ್ ಒದ್ದೆ ಆಗಿಯಾ ನೋಡು.. ಪುಸ್ತಕದಾಗೆ ರಾಜಾ ಹೆಂಗೆ ಅವನ ಹೆಣ್ಣುಗಳನ್ನ ಅನುಭವಿಸ್ತಿದ್ದ ಅಂತ ಕೇಳ್ತಿದ್ದೆ ಅಲ್ವಾ ಅದಿಕ್ಕೆ ಮಾಡಿ ತೋರಿಸ್ತಿದಿನಿ ನೋಡು.." ಒಂದು ಕಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಅವಳ ರೋಮಭರಿತ ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ಉಜ್ಜಿದನು .. ಇನ್ನೊಂದು ಕಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಆಡಿಸಿದನು.

"ನೀವಿಂಗ್ ದರ್ಬಾರ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ.. ಇನ್ನೇನ್ ಆಗತೈತೆ ನನ್ ರಾಜಾ.. ಆಹ್.. ಸ್ಸ್ಸ್ .. ನಂದು ಒದ್ದೇನೆ ಆಗೋದು. ಆ ನಿಮ್ ಪುಸ್ತಕದ ರಾಜಾ ಏನೇನ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ನೋ ತೋರ್ಸರಿ.. ನಿಮಗೂ ಎಲ್ಲ ಸುಖ ಕೊಡ್ತೀನಿ ನಾನು..."

"ಜವಾರಿ ರಂಡೆ ನೀನು. ಮೊದ್ಲು ಹೆಂಗ್ ಕೇಯ್ಲಿ ಹೇಳು ನಿನ್ನ ಇವತ್ತು" ಎಂದು ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇತ್ತು ಹಿಸುಕುತ್ತ ಕೇಳಿದನು.

"ಅಮ್ಮಾ...ಅದು ನಿಮ್ಗ್ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು… ಸ್ಸ್ ಸತ್ತೇ ನಾನು… ನೀವ್ ಹೆಂಗ್ ಕೇಯ್ದ್ರೂ ಕೇಯಿಸ್ಕೊತಿನಿ ಒಡೆಯ. ನಿಮಗೆಂಗ್ ಬೇಕೋ ಹಂಗೆ ಕೇಯ್ರಿ ನನ್ನ." ಎಂದು ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿ ನುಡಿದಳು.

"ಲೇ ನಂಗೊತ್ತು ಕಣೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ ನಾ ಹೆಂಗ್ ಕೇಯ್ದ್ರೂ ನೀ ಕೆಯ್ಸ್ಕೊತೀಯ ಅಂತ. ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳೇ.. ಹೆಂಗ್ ಇಕ್ಕಲಿ ನಿಂಗೆ ಇವತ್ತು.."

"ಅವತ್ತು ನನ್ನ ಕಾಲ್ ಅಗಲ್ಸಿ ನನ್ ಮೊಲೆ ಉಣ್ಣತಾ ಕೆಯ್ದ್ರೆಲ್ಲಾ ಹಂಗ್ ಕೇಯ್ರಿ ನಿಮ್ ದಮ್ಮಯ್ಯ"

"ಸರಿ. ಆದ್ರೆ ಅದಿಕ್ಕೆ ಮೊದ್ಲು ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗಸಿ ಕೇಯ್ತಿನಿ. ಆಮೇಲೆ ನೀ ಹೇಳಿದ್ಹಂಗೆ ನಿನ್ನ ಕಾಲ್ ಅಗಲ್ಸಿ ಮೊಲೆ ಉಣ್ಣತಾ ಕೇಯ್ತಿನಿ. ಅರ್ಥ ಆಯ್ತಾ. ಹೋಗೆ.. ಈಗ ಬಗ್ಗು ಹೋಗು." ಎಂದು ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡಿಗೆ ಚಟಾರೆಂದು ಕೊಟ್ಟನು.

"ನಿಮ್ ಅಪ್ಪಣೆ ನನ್ ರಾಜಾ" ಎಂದು ಅವನ ಆಜ್ಞೆಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಗಂಗಿ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಮಂಡಿ ಊರಿ ಬಗ್ಗಿ ಅವನ ಸುಖಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಮಯ್ಯನ್ನು ಶರಣು ಒಪ್ಪಿಸಿ ಸಿದ್ಧಳಾದಳು.

"ಇಗೋ ಬಗ್ಗದೆ ನೀವ್ ಹೇಳ್ದಂಗೆ ನಿಮಗೋಸ್ಕರ. ನನ್ ಧಣಿ. ಬರ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ.. ಸುರು ಮಾಡ್ಕೊಳ್ರಿ.. ತಡಿಯಕ್ ಆಯ್ತಿಲ್ಲ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ..."

"ಆಹಾ.. ಏನ್ ಚಂದನೇ ನಿಂದು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯಲ್ಲ ಮೈ ಬಗ್ಗಸಿ ದುಡೀತೀಯ.. ರಾತ್ರಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಮೈ ಬಗ್ಗಸಿ ಇಕ್ಕುಸ್ಕೊತೀಯ. ನಿನ್ನಂಥ ಹೆಣ್ಣ್ ಇದ್ರೆ ಬೇರೆ ಯೇನೆ ಬೇಕು ನಂಗೆ?"

"ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬಗ್ಗಿ ದುಡಿಯೋದು ನಿಮಗೋಸ್ಕರನೇಯ ರಾತ್ರಿ ಬಗ್ಗದು ನಿಮಗೋಸ್ಕರನೇಯ. ದೊರೆ.."

"ನಿಂಗೆ ಬಾರ್ಸಿ ಬಾರ್ಸಿ ನಿನ್ ಅಂಡು ಕೆಂಪಾಗ್ತದಲ್ಲಾ ಒಳ್ಳೆ ಗುಲಾಬಿ ಹೊನಂಗೆ, ನಿನ್ನ ಕೆಂಪ್ ಅಂಡುಗಳನ್ನು ನೋಡ್ಕೊಂಡು, ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗಸಿ ಕೇಯ್ದ್ರೆ ಭಾಳ ಚಂದ ಇರ್ತದೆ ಹೆಣ್ಣೇ."

"ಹೌದಾ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು… ಎಂಥ ರಸಿಕ್ರು ನೀವು… ಹಂಗಂದ್ರೆ ಇನ್ನು ನಾಲ್ಕ್ ಹಾಕ್ರಿ. ನನ್ ಆಂಡ್ ಇರೋದೇ ನೀವ್ ಹೊಡ್ತ ಕೊಡಕ್ಕೆ. ಕೆಂಪಗೆ ಮಾಡ್ರಿ. ನನ್ ಕರೀ ಮಯ್ಯಿ ಕೆಂಪಗೆ ಆಗಕ್ಕೆ ನೀವು ವಸಿ ಜಾಸ್ತಿನೇ ಕೊಡ್ಬೇಕು ನಂಗೆ ನನ್ ರಾಜಾ!" ಎರಡು ಬಿಗಿಯಾದ ಲಾತ ಅವಳ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ದಯಪಾಲಿಸಿದನು.

"ಗಂಗಿ.. ನಿಂಗ್ಯಾಕೆ ಅಷ್ಟ್ ಇಷ್ಟ ಕಣೆ ನನ್ಹತ್ರ ಬಾರಿಸ್ಕೊಳಕ್ಕೆ ನಿನ್ ಆಂಡ್ ಮ್ಯಾಲೆ?"

"ಯಾಕೆ ಅಂದ್ರೆ ಹೆಂಗ್ ಹೇಳ್ಲಿ ದೊರೆ? ನಿಮ್ಗ್ ಹೆಂಗೆ ಬಾರಸಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟಾನೋ ಹಂಗೆ ನಂಗೆ ಬಾರಿಸ್ಕೊಳಕೆ ಇಷ್ಟ. ನೀವ್ ಕೊಡೊ ಒಂದೊಂದು ಏಟ್ ಹಾಕಿದಾಗಲೂ, ನಾನು ನಿಮ್ಮೊಳು... ನಾನು ನಿಮ್ಗ್ ಸೇರ್ದೋಳು ಅಂತ ಅನ್ಸುತ್ತೆ….ಅದಿಕ್ಕೆ… ನೀವೆಷ್ಟ ಹೂಡಿದ್ರು ನಂಗೆ ಇಷ್ಟಾನೇ…ನಾನು ನಿಮ್ದನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೊಂಡು ಚಂದಾಗಿ ಸವಿದ್ರೆ ನಿಮ್ಗೆ ಹೆಂಗೆ ಅದು ನಿಮ್ ಪೂಜೆ ಅನ್ಸುತ್ತೋ… ಹಂಗೆ. ನೀವು ಆವಾಗ ಹೇಳಿದ್ರಲ್ಲ ನಂಗೆ ಪೂಜೆ ಮಾಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ ಅಂತ. ನೀವು ನನ್ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಗ್ಗಸಿ ನನ್ ಅಂಡನ ಕಯ್ಯಾರೆ ಸವಿದು ಬಾರ್ಸಿದ್ರೆ ಅದೇ ನೀವ್ ನಂಗೆ ಮಾಡೋ ಪೂಜೆ...ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು.ತೊಗಳ್ರಿ ನನ್ ಧಣಿ. ನನ್ ಜಡೆ. ನಿಮ್ಗೆ ಹಿಡ್ಕಂಡು ನನ್ನ ಕೇಯಕ್ಕೆ ಬಲು ಇಷ್ಟ ಅಲವ್ರ." ಎಂದು ನಾಚಿ ನುಡಿದಳು.

"ಆಹಾ ಗಂಗಿ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ. ಎಷ್ಟ್ ನನಪಿಟ್ಕೊಂಡಿ ನೋಡು. ನಂಗದು ಇಷ್ಟ ಅಂತ."

"ನಿಮ್ ದಾಸಿ, ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ಮೇಲೆ ನಿಮಗೇನ್ ಇಷ್ಟ... ಏನ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾ... ಅದೆಲ್ಲ ನೆನಪಿಟ್ಕೋಳ್ಳಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಹೆಂಗೆ ಒಡೆಯ.?"

"ಹೆಣ್ಣೇ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಎಷ್ಟೇ ನನ್ ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿಯ. ನೀನಾಡೋ ಮಾತ್ ಕೇಳೇ ನಂಗ್ ತಡಿಯಕ್ಕೆ ಆಯ್ತಿಲ್ಲ ಕಣೆ. ಅಗಲಸೆ ಕಾಲ್ನ.. ಜವಾರಿ ಹೆಣ್ಣೇ..." ಎನ್ನುತ್ತಾ

ಅವಳ ಯೋನಿಯ ಮೇಲೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಒಂದೇಟು ಇತ್ತು ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಲು ಆಜ್ಞೆ ಇತ್ತನು. ಅವಳು ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿದಂತೆ ತನ್ನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಅವಳಲ್ಲಿ ತೂರಿ ಕೇಯ್ದಾಟವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದನು.

"ಪೋಲಿ ರಂಡೆ. ತೊಗೊ. ನನ್ ಹತ್ರ ಬೈಸ್ಕೊಳಕೆ, ಹೊಡ್ಸಕೋಳಕೆ ಇಷ್ಟ ಅಲ್ಲಾ. ತೊಗೊ ನಿನ್ನಜ್ಜಿ. ನಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಮೀಸಲು ಇರೋ ನನ್ ಸ್ವಂತದ ರಂಡೆ ನೀನು ಅಲ್ವೇನೆ ಗಂಗಿ." ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಲಗಾಮಿನಂತೆ ಹಿಡಿದನು.

"ಆಹ್… ಅಮ್ಮ… ಅಮ್ಮಾ. ಹೂ ನನ್ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ ರಂಡೆ ನಾನು. ನಿಮ್ ಸ್ವಂತಕ್ಕೆ ಇರೋ ಹೆಣ್ಣು ನನ್ ರಾಜಾ. ಕೇಯ್ರಿ ಸರಿಯಾಗಿ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣನ." ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಗಂಟು ಮಾಡಿ ಮುಷ್ಟಿ ಹಿಡಿದು ಅಂಡಿಗೆ ಮನ ಬಂದಂತೆ ಥಳಿಸಿ, ನಿರ್ಭಡೆಯಿಂದ, ರಾಜಾರೋಷದಿಂದ ತನ್ನ ದಾಸಿಯನ್ನು ಕೇಯ್ದನು.

"ನಾ ಇಟ್ಕೊಂಡಿರೋ ಹೆಣ್ಣಾಳು ಅಂದ್ರೆ ಸುಮ್ನೆ ಏನೇ? ಸರಿಯಾಗಿ ಬಗ್ಗಿ ಕೆಯ್ಸ್ಕೊಬೇಕು ಕಣೆ.. ಹೆಣ್ಣೇ ಗೊತ್ತಾಯ್ತ? ನನ್ ಸುಖಕ್ಕೆ ನೀ ಇರೋದು ಕಣೆ"

"ಆಹ್… ಅಮ್ಮಾ… ಆಹಾ… ಹೂ ನನ್ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ ದಾಸಿ ಹುಟ್ಟಿರೋದೇ ನಿಮ್ಹತ್ರ ಕೆಯ್ಸ್ಕೊಳಕೆ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ. ಕೇಯ್ರಿ ದೊರೆ. ಹಾಕ್ರಿ… ಸ್ಸ್ಸ್… ಅಮ್ಮ "

"ಆಹ್ ಗಂಗಿ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ. ನಿನ್ ಬಗ್ಗಸಿ ಹಿಂಗೇ ನಿನ್ ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ನಿನ್ ತಿಕಕ್ಕೆ ಬಾರ್ಸ್ತಾ ನಿನ್ ಕೇಯ್ತಾ ಇದ್ರೆ.. ಸ್ವರ್ಗ… ಸ್ವರ್ಗ ಕಣೆ.. ಆಹಾ ನನ್ ರಂಡೆ. ತೊಗೊಳೇ… ನೀನೆ ಕೇಯ್ಸ್ಕೊ" ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಕೆಯುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತನು.

"ನಿಮ್ ಅಪ್ಪಣೆ ನನ್ ರಾಜಾ. ಹಾಕ್ರಿ ನನ್ ಧಣಿ. ನೋಡ್ರಿ ನಾನೇ ಕೆಯ್ಸ್ಕೊತಿದೀನಿ ಒಡೆಯ. ಸರೀಗೆ ಬಾರಸ್ರಿ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ." ಎಂದು ತಾನೇ ತನ್ನ ಮಯ್ಯನ್ನು ಅವನ ಪುರುಶಾಂಗಕ್ಕೆ ಒತ್ತಿ ಅವನಿಂದ ಸೊಭೋಗಿಸಿಕೊಂಡಳು.

"ನೀನು ಸ್ಸ್ಸ್… ಅಮ್ಮಾ.. ಅಂತೆಲ್ಲ ಅನ್ನೋದು ಕೇಳಕ್ಕೆ ಚಂದ ಇರ್ತದೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ಇನ್ನೂ ಜೋರಾಗಿ ನೀನು ಕಿರುಚೋ ಥರ ಕೇಯ್ತಿನಿ ನೋಡೇ ಈಗ."

"ಬ್ಯಾಡ ನನ್ ಒಡೆಯ ಯಾರಾದ್ರೂ ಕೇಳಿಸ್ಕೊಂಡ್ರೆ..?"

"ಲೆ ಹೆಣ್ಣೇ.. ನಿನ್ನ ಇಟ್ಕೊಂಡಿದೀನಿ… ನಿನ್ನ ಸರೀಗ್ ಬಗ್ಗಸಿ ಕೇಯ್ತಿನಿ ರಾತ್ರಿ ಅಂತ ಈ ಊರಲ್ಲಿ ಎಲ್ರಿಗೂ ಗೊತ್ತು ಬಾರೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ತೊಗೊ. ನಿನ್ನ… ಇಕ್ಕುಸ್ಕೊ"

"ಆಹ್.. ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ.. ನಿಮ್ ಇಷ್ಟ ನನ್ ಆಳೋ ಧಣಿ. ಅಮ್ಮ ಸ್ಸ್ಸ್… ಆಆಆಹಾ… ಎಷ್ಟ್ ಜೋರಾಗಿ ಕೇಯ್ತಿದೀರಾ ನನ್ ರಾಜಾ." ಎಂದು ಅವಳ ನರಳಾಟ ಜೋರಾಯಿತು.

"ನಿನ್ ಜುಟ್ನಾ ಹಿಡಿದು ಏಳದ್ರೆ ಹೆಂಗ್ ಇರ್ತದೆ? ನಿನ್ನ ಲಗಾಮು ಹಿಡ್ಕೊಂಡಂಗೆ"

"ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತದೆ ನನ್ ದೊರೆ. ಹಂಗೆ ಏಳದು ಕೇಯ್ರಿ ನನ್ನ.. ನನ್ ಲಗಾಮು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನಿಮ್ ಕಯ್ಯಲ್ಲೇ.. ನಿಮ್ ದಾಸಿ ನಾನು..."

"ಹೂ ಸಾಕು ಈಗ. ನಿನ್ನ ಮಲಗ್ಸಿ ಕೇಯ್ತಿನಿ. ಬಾ ಇಲ್ಲಿ"

"ಹೂ ನನ್ ರಾಜಾ." ಎಂದು ತಡ ಮಾಡದೆ ಅಂಗಾತ ಮಲಗಿದಳು. ಅವಳ ಅರಳಿದ ಯೋನಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಕೇಯ್ದಾಟವನ್ನು ಮರುಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು.

"ಒಡೆಯ ನನ್ ಮೊಲೆಗಳ್ನ ವಸಿ ವಿಚಾರಿಸ್ರಿ.. ನಿಮ್ ದಮ್ಮಯ್ಯ" ಎಂದು ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಒತ್ತಿ ಬೇಡಿಕೊಂಡಳು.

"ಹೂ ಕೊಡೇ. ಇಂಥ ಮೊಲೆಗಳ್ನ ಬಿಡಕ್ ಆಯ್ತದ? ಹೆಂಗೈತೆ ನೋಡು ಒಳ್ಳೆ ರಸಪೂರಿ ಹಣ್ಣಿದ್ದಂಗೆ.. ಆಹಾಹಾ ಹೆಣ್ಣೇ.." ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಕೇಯುತ್ತಲೇ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಭಡೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಹಿಸುಕಿ ಅನುಭವಿಸಿದನು.

"ಆಆಆಹಾ… ಅಮ್ಮ್ಮ್.. ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೊಳ್ರಿ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು. ಚೀಪರಿ.. ಕಚ್ಚಿ.. ನಿಮಗೇನ್ ಬೇಕೋ ಎಲ್ಲ ಮಾಡ್ರಿ. ನಿಮ್ದೇಯ ಇವೆರಡು..." ಎಂದು ಅವನಿಗೆ ತನ್ನ ಕಯ್ಯಾರೆ ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಉಣಿಸಿದಳು.

"ನನ್ ರಂಡೆ… ಎರಡ್ ಕಯ್ ಸಾಲದೇ ನಿನ್ ಮೊಲೆ ಅನುಭವಿಸಕ್ಕೆ ಹೆಣ್ಣೇ.. ನಿನ್ನಜ್ಜಿ.. ನನ್ ಮುಂದೆ ನಿನ್ ಮೊಲಗಳ್ನ ಕುಣಿಸಿ ಕುಣಿಸಿ ತೋರ್ಸಿ ನನ್ ಕೆಣಕಿದರೆ ಬಿಡ್ತೀನಾ? ಸರಿಯಾಗ್ ನಾದ್ತೀನಿ ನಿನ್ನ." ಗೋವಿಂದ ತಡ ಮಾಡದೆ ಅವಳ ಹಾಲು ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಸುಕಿ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮನ ಬಂದಂತೆ ಚೀಪಿದನು.

"ಲೆ ಹೆಣ್ಣೇ… ನಿನ್ ಮೊಲೆಗಳಲಿ ಮುಳುಗ್ಸ್ ಬಿಡೇ ನನ್ನ "

"ಸ್ಸ್ಸ್ ಅಮ್ಮ… ಬರ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ… ರಾಜಾ… ಸ್ಸ್ಸ್..ಸತ್ತೇ ನಾನು ರಾಜಾ…ಬಿಡಬ್ಯಾಡ್ರಿ !" ಗೋವಿಂದ ತನ್ನ ಹೆಣ್ಣಿನ ಬಲ ಮೊಲೆಯನ್ನು ಬಾಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ಎಡ ಮೊಲೆಯನ್ನು ಎಡಗಯ್ಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಭಡೆಯಿಂದ ಹಿಸುಕಿದನು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ತುಂಟಾಟದಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆತು ಸುಖಿಸಿದಳು. ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಗಳಿಂದ ಒತ್ತಿ ಒತ್ತಿ ಅವನಿಗೆ ಉಣಿಸಿದಳು. ಅವನನ್ನು ತನ್ನ ಕೋಮಲ ಸ್ತನಕಮಲಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿಯೇಬಿಟ್ಟಳು. ಅವಳನ್ನು ಕೇಯುತ್ತಲೇ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಕಚ್ಚಿದನು. ನಂತರ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ರೋಮಭರಿತ ಮುಖಕ್ಕೆ ಸವರಿ ತನ್ನ ಬಿರುಸು ಗಡ್ಡದಿಂದ ಅವಳ ಮೊಲೆಯನ್ನು ಉಜ್ಜಿದನು. ಅವನು ಮಾಡಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಸವಿದು ತನ್ನ ನರಳಾಟದಿಂದ ಅವನನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿದಳು. ತನ್ನ ಎದೆ ಅಗಲಿಸಿ ಅವನ ಸುಖಕ್ಕೆ ತನ್ನನು ತಾನು ಅರ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಳು. ಅವಳ ಇನ್ನೊಂದು ಮೊಲೆಯನ್ನೂ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವಳ ಮೊಲೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅವಳ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಕಡೆಗೆ ತನ್ನ ಗಮನಹರಿಸಿದನು.

ಇತ್ತ ತನ್ನ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಅಗಲಿಸಿ, ಅವನ ಕಬ್ಬಿಣದಂಥ ಪುರುಷತ್ವವನ್ನು ತನ್ನ ಯೋನಿಯ ಆಳದ ಒಳಗೆ ಇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಅವನನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದರೆ, ಅತ್ತ ಅವನ ಕಯ್ಯಿ ಬಾಯಿಗೆ ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಅರ್ಪಿಸಿ ಅವನಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಆಟದ ವಸ್ತುವಾಗಿ, ಆ ಅಸಹಾಯಕತೆಯಲ್ಲೇ ಸ್ವರ್ಗಸುಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದಳು ವಿಧೇಯ ದಾಸಿ ಗಂಗಿ. ಅವಳ ಕತ್ತನ್ನು ಮನ ಬಂದಂತೆ ಮುದ್ದಾಡಿ ಕಚ್ಚಿದನು. ಅವನ ಮುದ್ದಾಟದ ಕುರುಹುಗಳು ತುಸು ಜೋರಾಗಿಯೇ ಅವಳ ಚರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಮೂಡುತ್ತಿತ್ತು. ಅವರಿಬ್ಬರ ಮುದ್ದಾಡುವ ಸದ್ದು, ಪ್ರಣಯದ ಹೂಂಕಾರ, ಅವರಿಬ್ಬರ ಬೆವತ ಮಯ್ಯ ಮಿಲನದ ಸದ್ದುಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ, ಆಗಾಗ ಮಂಚದ ಸದ್ದು ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು. ಮಲೆನಾಡಿನ ಕಾನನದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿಯ ಕಗ್ಗತ್ತಲಲ್ಲಿ ಎರಡು ಪ್ರಣಯ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಮಿಲನ ಸಾಗಿತ್ತು. ದೀರ್ಘ ಸಂಭೋಗದ ನಂತರ ಗೋವಿಂದ ಅವಳ ಆಳದಲ್ಲಿ ಸ್ಖಲಿಸಿದನು. ತನ್ನ ಬಲ ಮೊಲೆ ಅವನ ಬಾಯಲ್ಲಿ, ಎಡ ಮೊಲೆ ಅವನ ಕಯ್ಯ ಬಿಗಿ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿ, ಅವಳ ಒದ್ದೆ ಯೋನಿ ಅವನ ಲೋಹದಂಥ ಮದನಾಂಗದ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ, ಹೀಗೆ ಅವಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಹೆಣ್ತನವು ಒಡೆಯನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನವಾಗಿತ್ತು.

ಅವಳ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಬಿಸಿ ಪ್ರಸಾದವನ್ನು ನೀಡಿ, ಅವಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಸಿದನು. ಉಸಿರು ಜೋರಾಗಿತ್ತು. ಅವನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಅವನ ಎದೆಯಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸುತ್ತ ಗಂಗಿಯೂ ಜೋರಾಗಿ ಉಸಿರಾಡುತ್ತ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡಳು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಎದ್ದು ಅವನಿಗೆ ನೀರು ತಂದು ಕೊಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ಅವನ ಕಾಲ ಬಳಿ ಕುಳಿತು ಅವನ ಪಾದ ಒತ್ತ ತೊಡಗಿದಳು.

"ಏನಾದ್ರು ಹೇಳೇ ಗಂಗಿ "

"ಏನ್ ಹೇಳ್ಲಿ ನನ್ ದೊರೆ… ಅಮ್ಮ.. ಹೆಂಗ್ ಇಕ್ಕಿದ್ರಿ ಇವತ್ತು.. ನಡಿಯಕ್ ಆಯ್ತಿಲ್ಲ ನೋಡ್ರಿ.. "

"ಮತ್ತೆ ಸುಮ್ನೆ ನಾ. ನಿನ್ನ ಸುಮ್ನೆ ಬಿಡ್ತೀನಾ.. ನೆನ್ನೆ ಬೇರೆ ನಿನ್ನ ರುಚಿ ಕಂಡಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಕಣೆ ನಿನ್ನೆಯಿಂದ. ಅದ್ರಲ್ಲೂ ನೀನು ಇವತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತೀನೆ ತಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ನನ್ ಮುಂದೆ ನುಲಿತಿದ್ದೆ. ನಿಂಗೆ ಗೊತ್ತಲ್ವಾ ನೀನ್ ಹಂಗ್ ತಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ಒಡೆಯ ದ್ಯಾವ್ರು ರಾಜಾ ಅಂತೆಲ್ಲ ನನ್ ಕರಿದ್ರೆ ನಂಗ್ ಹೆಂಗ್ ಆಯ್ತದೆ ಅಂತ?"

"ಗೊತ್ತು ನನ್ ದೊರೆ. ನಿಮ್ಗ್ ಇಷ್ಟ ಅಂತಾನೆ ನಾ ನಿಮ್ ಮುಂದೆ ಹಂಗ್ ಇರ್ತೀನಿ. ನಾ ಕೇಳ್ದಹಂಗೆ ನೆನ್ನೆದು ಸೇರಿಸಿ ಇವತ್ತೇ ಪ್ರಸಾದ ಕೊಟ್ರಿ ನನ್ ತುಂಟ್ ರಾಜಾ ನೀವು." ಎಂದು ನಾಚಿ ನುಡಿದಳು.

"ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ ಕಾಣ್ತೀಯೇ ನನ್ ಗಂಗಿ ನಾಚ್ಕೊಂಡ್ರೆ. ನೋಡು ನೀ ಮಾಡೋ ಸೇವೆಯಿಂದ ನನ್ ಕಾಲ್ ನೋವೆಲ್ಲಾ ಮಾಯಾ ಆಯ್ತು. ಸಾಕು ಬಾ ಮಲ್ಕೊಳನ."

"ಇನ್ನಷ್ಟು ಏನಾರ ಮಾತಾಡ್ರಿ ಧಣಿ. ನಿಮ್ ಪಾದ ಒತ್ಕೊಂಡು ಹಿಂಗೇ ಮಾತಾಡನ ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ನನ್ ದೊರೆ."

"ಹಾ ಗಂಗಿ ನಿನ್ನ ಒಂದ್ ಮಾತು ಕೇಳ್ಬೇಕಿತ್ತು. ನಾಳೆಯಿಂದ ನಿನ್ ಗೆಳತಿ ಚೆನ್ನಿ ಬರ್ತಾಳೆ. ಅವಳಿಗೆ ಇರಕ್ಕೆ ಜಾಗ ಮಾಡ್ಬೇಕಿತ್ತು. ಅದಿಕ್ಕೆ… ಅದಿಕ್ಕೆ.."

"ಅದಿಕ್ಕೆ ಏನ್ ಒಡೆಯ..?"

"ಏನಿಲ್ಲ.. ಈಗ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲೂ ಜಾಗ ಇಲ್ಲಾ, ನೀನು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಇಲ್ಲೇ ನನ್ ಜೊತೇನೆ ಇರ್ತೀಯ ಅಲ್ವಾ ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿನ್ ಹಟ್ಟಿನ ಅವಳಿಗೆ ಇರಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ಳಾ ಅಂತ ಕೇಳ್ಬೇಕಿತ್ತು ಕಣೆ "

ಗಂಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಮ್ಮಿ ತನ್ನ ಪೂರ್ತಿ ದಿನ ಗೋವಿಂದನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಆಗಾಗ ತನ್ನ ಹಟ್ಟಿಗೂ ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಈಗ ಅವಳ ಮನೆ ಗೋವಿಂದನ ಮನೆಯೇ ಆಗುತ್ತಿರುವುದು ಅವಳಿಗೆ ಅಪಾರ ಸಂತೋಷದ ವಿಷಯ. ಹೇಗೂ ಇಡೀ ಊರಿಗೆ ಗಂಗಿ ಗೋವಿಂದರ ಸಂಬಂಧ ಗೊತ್ತಿತ್ತು.

"ಅಯ್ಯ್ ಅದಿಕ್ಕೇನಂತೆ ಧಣಿ ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಕೊಡ್ರಿ. ಅಲ್ಲೇ ಇರ್ಲಿ ಅವಳು. ನೀವ್ಯಾಕೆ ಹಿಂಗ್ ಕೇಳಿರಿ. ನಾನೇ ನಿಮ್ಮನ ಅವ್ಳಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಕ್ ಕೇಳಿದ್ದು. ಅವ್ಳಿಗೆ ಇಷ್ಟೂ ಮಾಡ್ದೆ ಇರ್ತಿನ?"

"ಅಲ್ಲಾ ನಿಂಗೆ ಇನ್ಮೇಲಿಂದ ಇಲ್ಲೇ ಇರಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟ ಇದಿಯೋ ಇಲ್ವೋ ಅಂತ ಯೋಚ್ನೆ ಬಂತು."

"ಯಾಕ್ ನನ್ ದೊರೆ, ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನಿಮ್ ಮನೇಲಿ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಇರೋದಕ್ಕಿಂತ ನಂಗ್ ಇನ್ನೇನ್ ಬೇಕ್ ಹೇಳ್ರಿ ದ್ಯಾವ್ರು. ನೀವೆಲ್ಲಿ ಇಟ್ರು ನಾ ಅಲ್ಲೇ ಇರ್ತೀನಿ. ನಿಮ್ಗೆ ಇಷ್ಟ ಐತೊ ಇಲ್ವೋ ನಾ ಇಲ್ಲಿರೋದು?"

"ಲೇ ಏನೇ ಹಿಂಗ್ ಕೇಳಿಯ.. ನೀ ನನ್ನೊಳು ಅಂದ್ ಮೇಲೆ ಇದು ನಿನ್ ಮನೆನೇ ಕಣೆ. ಇನ್ಮೇಲಿಂದ ನೀ ಇಲ್ಲೇ ಇರ್ಬೇಕು."

"ಹಂಗ್ ಹೇಳ್ರಿ ಮತ್ತೆ…"

"ಸರಿ ಬಾ ಈಗ ಮಲ್ಗಣ. ಹೊತ್ತಾಯ್ತು." ಗಂಗಿ ಬಂದು ಅವನನ್ನು ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ ಮಲಗಿದಳು.

"ನೀ ಹಿಂಗ್ ನನ್ ಅಪ್ಪಿದ್ರೆ ನಂಗೆ ನಿದ್ದೆ ಬಂದಂಗೆ ನೋಡು "

"ಬ್ಯಾಡ ನಿದ್ದೆ ಬರೋದು… ಧಣಿ.. ಏನಾರ ಹೇಳ್ರಿ"

"ನಿಂಗೆ ಇವತ್ತು ನಾ ಮಾಡಿದ್ರಾಗೆ ಏನ್ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು ಹೇಳೇ ಗಂಗಿ."

"ಒಂದಾ ಎರಡಾ ನೀವ್ ಮಾಡಿದ್ದು .. ಏನ್ ಹೇಳ್ಲಿ ದೊರೆ"

"ಒಂದು ಎರಡು ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳು"

"ನನ್ನ ಬೆತ್ತಲೆ ನಿಲ್ಸಿ ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯಿಂದ ನೋಡಿ, ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನ ಅಲ್ಲಿ ಕೈ ಹಾಕಿ ನಿಮ್ ಹತ್ರ ಎಳ್ಕೊಂಡ್ರಲ್ಲ. ಮೈ ಜುಮ್ಮ್ಅಂತು ದೊರೆ."

"ಎಲ್ಲಿ ಕೈ ಹಾಕಿದ್ನೇ ನಿಂಗೆ."

"ಥು ನನ್ ಒಡೆಯ. ಎಂಥ ತುಂಟರಪ್ಪ ನೀವು. ನನ್ ಕಾಲ್ ಮಧ್ಯ ಕೈ ಹಾಕಿದ್ರಲ್ಲ.. ಅದು"

"ಹೌದೇನೇ.. ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತೆನೆ ಅದು?"

"ಹೂ ದೊರೆ. ನಾನು ಪೂರ್ತಿ ಒದ್ದೆ ಆಗೋದೇ"

"ಹೌದು ಕಣೆ.. ನೀನು ಒದ್ದೆ ಆಗಿರೋದು ಗೊತ್ತಾಯ್ತು. ನನ್ ಕೈ ಅಲ್ಲೇ ಇತ್ತಲ್ವ.."

"ಥು.. ನಿಮ್ದು ಬರೀ ಇದೆ ನೋಡ್ರಿ ಧಣಿ…"

"ಮತ್ತೇನ್ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು ಹೇಳೇ"

"ಈಗ.. ನಿಮ್ ಸರ್ದಿ.. ನೀವ್ ಹೇಳ್ರಿ.."

"ನಂಗೆ ಇವತ್ತು ನೀನು ನಂದನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೊಂಡು ನಾಚ್ಕೆಯಿಂದ ನನ್ನ ನೋಡ್ದಾಗ.. ಆಹಾ ಎಂಥ ಚೆಲವು ಕಣೆ ನಿಂದು. ಆಹಾ ನಿನ್ ಹೆಣ್ತನ.. ನಿನ್ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನಾಚ್ಕೆ.. ಅದೇನ್ ಹೇಳ್ಲಿ.. ಅಲ್ಲೇ ನಿನ್ ಬಾಯಾಗೇ ಬಂದ್ಬಿಡ್ತೀನೇನೋ ಅಂತ ಹೆದರಿದ್ದೆ ಕಣೆ.."

"ನನ್ ದೊರೆ.. ಹೆದ್ರಿಕೆ ಯಾಕೆ? ನೀವು ನನ್ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ರೆ.. ನಿಮ್ ಪ್ರಾಸದನ ಒಂಚೂರು ಬಿಡದಂಗೆ ತೊಗೋತಿದ್ದೆ ಗೊತ್ತಾ ದೊರೆ?"

"ಆಹಾ ಗಂಗಿ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಈಗ ನೀನ್ ಹೇಳು."

"ನೀವು ನಂಗೆ ಅಂಡಿಗೆ ಬಾರ್ಸವಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಹೊಡಿದ್ರಲ್ಲ.. ನಂಗೆ ಉಸಿರ ನಿಂತೋಗಿತ್ತು ಒಡೆಯ.. ಹಂಗೆ ಮಯ್ ಜುಮ್ಮ್ ಅಂದಿತ್ತು ದೊರೆ."

"ಹೌದೇನೇ.. ಹೆಣ್ಣೇ "

"ನೀವ್ ಹೇಳ್ರಿ ಈಗ…"

"ನೀನು ನಿನ್ನ ಜಡೆ ನಂಗೆ ಕೊಡ್ತಿ ಅಲ್ಲಾ ಹಿಡ್ಕೊಳಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಕೇಯೋವಾಗ ನಂಗೆ ಹಂಗ್ ಕೊಟ್ರೆ ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ಕಣೆ."

"ಹೌದಾ ದೊರೆ.. ಈ ಆಟ ಸಾಕು.. ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ ಪಂಚೆಲಿ ಏನೊ ಗಟ್ಟಿ ಆಗ್ತಾ ಇದ್ದಂಗ ಐತೇ..!"

"ಯಾಕೆ.. ಆಗ್ಬಾರದೇನೆ?"

"ಯಾಕೆ ಮತ್ತೆ ಇಕ್ತೀರಾ?!"

"ಯಾಕೆ.. ಇಕ್ಕ್ಬಾರದೇನೆ?"

"ಇಷ್ಟೊತ್ತು ಇಕ್ಕಸ್ಕೊಂಡು.. ಸುಧಾರಿಸ್ಕೊತ ಇದೀನಿ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು.. ಮತ್ತೆ ಇಕ್ಕಿದ್ರೆ ನಂಗೆ ನಾಳೆ ಎದ್ದೇಳಕ್ಕೆ ಆಗಕಿಲ್ಲ.. ನೋಡ್ರಿ ಮತ್ತೆ."

"ಬ್ಯಾಡ್ ಬಿಡೇ.. ಎದ್ದೇಳ್ಬ್ಯಾಡ.. ನಾಳೆ ನಾನೇ ನಿನ್ನ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ."

"ಎಲ್ಲಾರ ಉಂಟಾ.. ಬಿಡ್ತು ಅನ್ರಿ."

"ಆಯ್ತು ಕಣೆ ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು. ನಾಳೆ ಗದ್ದೆ ಕಡೆ ಬರ್ತೀಯ? ಬುತ್ತಿ ಕಟ್ಕೊಂಡು? ನಿನ್ನ ಸಂಜಿಗಂಟ ನೋಡ್ದೆ ಇರಕ್ಕೆ ನಂಗೆ ಆಗಕಿಲ್ಲ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಬಂದು ನಂಗೆ ನಿನ್ನ ದರ್ಶನ ಕೊಡೇ."

"ನನ್ ದೊರೆ… ನಂಗೂ ನಿಮ್ನ ನೋಡಕ್ಕೆ ಸಂಜೀಗಂಟ ಕಾಯಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ನೀವ್ ಕರಿದ್ರೆ ಎಲ್ ಬೇಕೋ ಅಲ್ಲಿ ಬರ್ತೀನಿ ರಾಜಾ.. ಬರೀ ಬುತ್ತಿ ತಿಂದು ನನ್ನ ಕಳ್ಸ್ ಬಿಡ್ತೀರೋ ಇಲ್ಲಾ ಬೇರೆ ಏನಾದ್ರು ಕೊಡ್ತೀರೋ?"

"ಲೇ.. ಆಹಾ.. ಕಳ್ಳಿ ಏನ್ ಬೇಕು ಹೇಳು. ತುಂಟಿ ಕಣೆ ನೀನು " ಎಂದು ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಗಿಲ್ಲಿದನು.

"ನಿಮ್ಗ್ ಗೊತ್ತಿಲ್ದೆ ಇರೋದಾ ಒಡೆಯ. ಅವತ್ ಹೇಳಿದ್ರಿ ಒಂದ್ ಸರ್ತಿ ಗದ್ದೆ ಕಡೆ ಕರೆಸ್ಕೊಂಡು ನನ್ನ ಒಂದ್ ಕೈ ರುಚಿ ನೋಡ್ತೀನಿ ಅಂತ..."

"ಗೊತ್ತು ಕಣೆ ನನ್ ಮುದ್ದು ಹೆಣ್ಣೇ. ಅದಿಕ್ಕೆ ಕರೀತಿದೀನಿ ಕಣೆ."

"ಒಹ್ ಹೌದಾ ನನ್ ಮುದ್ದು ಒಡೆಯ. ಬರ್ದೇ ಇರ್ತಿನಾ? ನಿಮಗೋಸ್ಕರ ಬುತ್ತಿ ಕಟ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ ಒಡೆಯ."

"ಹೂ ಬಾ ಈಗ ಮಲ್ಕೊಳನ."

"ಇವತ್ತು ಹೆಂಗ್ ಸುಸ್ತ್ ಮಾಡಿರಿ ನನ್ನ ಒಡೆಯ. ಒಳ್ಳೆ ನಿದ್ದೆ ಬರ್ತದೆ."

"ದಿನಾ ಹಿಂಗೇ ಸುಸ್ತ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ..ಕಣೆ.."

 

[hsrangaswamy]

ಸೂಪರ್. ಚನ್ನಾಗಿ ಬರೆದಿದ್ದೀರಿ. ಮುಂದಿನದು ಯಾವಗ, ಬೇಗ ಬರಿಯಿರಿ. ✌

 

[Kediboy77]

​

ಚೆನ್ನಿ: ಭಾಗ 5

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದು ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡಿ ಗದ್ದೆಗೆ ಹೊರಡಲು ಸಿದ್ಧನಾದನು ಗೋವಿಂದ.

"ಗಂಗಿ, ಇವತ್ತು ನಿನ್ ಗೆಳತಿ ಚೆನ್ನಿ ಬರ್ತಾಳೆ. ಅವ್ಳನ ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಚಾರಿಸ್ಕೊ. ಇವತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ತೊಗೊಳಕ್ಕೆ ಹೇಳು. ನಾಳೆನೋ ನಾಡಿದ್ದೋ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೆ ಆಯ್ತು ಅಂತ ಹೇಳು. ಹಂಗೆ ನಿನ್ ಮನೆ ತೋರ್ಸು ಅವ್ಳಿಗೆ. ಅಲ್ಲೇ ಇರಕ್ಕೆ ಹೇಳು."

"ಹೂ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ ಆಳುಗಳು ಅಂದ್ರೆ ಎಷ್ಟ್ ಕಾಳಜಿ ನಿಮ್ಗೆ. ನನ್ ಗೆಳತಿ ಅವ್ಳು. ನಾನು ಅವಳನ ವಿಚಾರಿಸ್ಕೊತಿನಿ ಬಿಡ್ರಿ ಒಡೆಯ. ನೀವೇನು ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ ಬ್ಯಾಡ್ರಿ. ನೀವ್ ಮಾಡಿದ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಮೊದ್ಲು ನಿಮ್ ಕಾಲಿಗ್ ಬೀಳಕ್ಕೆ ಕಾಯ್ತಾ ಇರ್ತಾಳೆ. ಪಾಪ "

"ಅದೆಲ್ಲ ಆಮೇಲೆ ಮಾಡ್ಲಿ. ಅವ್ಳು "

"ಆಯ್ತು ಒಡೆಯ ನೀವ್ ಹೇಳ್ದಹಂಗೆ ಆಗ್ಲಿ. ನಾನು ಆಮ್ಯಾಕೆ ಗದ್ದೆ ಕಡೆ ಬರ್ತೀನಿ. ಬುತ್ತಿ ಕಟ್ಕೊಂಡು ನಿಮ್ನ ವಿಚಾರಿಸ್ಕೊಳಕೆ"

"ಬಾ ಬಾ, ನಿನ್ನ ಇವತ್ತು ಸರಿಯಾಗಿ ಒಂದ್ ಕೈ ರುಚಿ ನೋಡ್ತೀನಿ ಗದ್ದೆಯಾಗೆ."

"ಥು ಹೋಗ್ರಿ ಒಡೆಯ. ನೀವ್ ಹಂಗ್ ಹೇಳಿದ್ರೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ ದೊರೆ "

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗೋವಿಂದ ಅವಳನ್ನು ತಬ್ಬಿ, ತುಟಿಗೊಂಡು ಮುತ್ತನಿತ್ತು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಟಿದ್ದನು.

ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಚೆನ್ನಿ ಬಂದಳು. ತನ್ನ ಊರಿಂದ ಗಂಟು ಮೂಟೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಳು.

"ಒಡೆಯ.." ಎಂದು ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ಕೂಗಿದಳು.

"ಚಿನ್ನಿ ಬಾ.. " ಎಂದು ಗಂಗಿ ಸ್ವಾಗತಿಸಿದಳು.

"ಗಂಗಕ್ಕಾ…"

"ಒಡೇರು ನೀನು ಬರ್ತಿ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಹೋಗ್ಯಾರೆ. ಬಾ. ಒಳಿಕೆ ಬಾ. ಏನೂ ಸಂಕೋಚ ಪಟ್ಕೋ ಬ್ಯಾಡ ಬಾ"

"ಒಡೇರು ಯಾವಾಗ ಬರ್ತಾರೆ?"

"ಅವ್ರು ಇವಾಗ್ ತಾನೇ ಗದ್ದೆ ಕಡೆ ಹೋದ್ರು ಕಣೆ. ಸಂಜೆನೇ ಬರೋದು ಇನ್ನು ಅವರು."

"ಅಯ್ಯೋ ಎಂಥ ಕೆಲಸ ಆಗ್ ಹೋಯ್ತು ಗಂಗಕ್ಕಾ. ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇಗ ಬರ್ಬೇಕಿತ್ತು ನೋಡು. ನೆನ್ನೆ ಸಂಜೆ ನಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ರು. ಎಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡಿ ಸರಿ ಮಾಡಿವ್ನಿ. ನಾಳೆ ಇಲ್ಲೇ ಬಂದ್ಬಿಡು ಕೆಲ್ಸ ಐತೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರು. ಅವ್ರ್ ಕಾಲಿಗ್ ಬಿದ್ದು ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಣ ಅನ್ನೋಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ಹೊರಟೆ ಬಿಟ್ರ್ರು ಕಣೆ ಗಂಗಕ್ಕಾ. ಬೆಟ್ಟದಂತ ಕಷ್ಟನ ನೀರ್ ಕುಡಿದಂಗೆ ಕರ್ಗಿಸಿಬಿಟ್ರು ಒಡೇರು. ಅವ್ರ್ನಗೊಂದು ನಮಸ್ಕಾರ ಹೇಳಕ್ಕೂ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಗದ್ದೆಗೆ ಹೋಗ್ಲಾ? ಅಲ್ಲೇ ಅವ್ರ್ ಕಾಲಿಗ್ ಬಿದ್ದು, ಕೆಲ್ಸ ಸುರು ಹಚ್ಕೋತೀನಿ."

"ಚೆನ್ನಿ.. ಚೆನ್ನಿ.. ವಸಿ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡ್ಕೋ. ಮೊದ್ಲು ಇಲ್ಲಿ ಬಾ ಕುತ್ಕೋ. ತೊಗೊ ನೀರ್ ಕುಡಿ. ದಣಿದು ಬಂದಿಯ. ಸುಧಾರಿಸ್ಕೊ."

ಚೆನ್ನಿ ನೀರು ಕುಡಿದು ತುಸು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡಳು.

"ನೋಡು ಚೆನ್ನಿ ಒಡೇರು ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದ್ರು. ನೀನ್ ಬಂದ್ ಕೂಡ್ಲೇ ನಿಂಗೆ ಇರಕ್ಕೆ ಜಾಗ ತೋರ್ಸ್ಬೇಕು ಅಂತ. ಬಿರ್ನೆ ಗದ್ದೆ ಕಡೆ ಬಿಡಬ್ಯಾಡ ಅವಳ್ನ.. ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ತೊಗೊಳ್ಳಿ ಒಂದೆರಡು ದಿನ ಆಮೇಲೆ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೆ ಆಯ್ತು ಅಂತ. ನಾನು ನಿಂಗೆ ಉಣ್ಣಕ್ಕೆ ಏನಾದ್ರು ತಯಾರ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ. ಉಂಡ್ ಮೇಲೆ. ನನ್ ಹಟ್ಟಿಗೆ ಕರ್ಕೊಂಡ್ ಹೋಯ್ತಿನಿ. ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಹೋಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಆಯ್ತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಕಸಗಿಸ ಗುಡಿಸಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ. ನೀನು ಅಲ್ಲೇ ಇರ್ಬೇಕು ಅಂತ ಒಡೇರು ಹೇಳ್ಯಾರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ತೊಗೊಂಡು ಸಂಜೆ ಬಾ. ಒಡೇರು ಸಿಕ್ತಾರೆ. ಅವ್ರು ಕೂಡ ಅದೇನ್ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡ್ತೀಯೋ ಮಾಡು. ನಾಳೆನೋ ನಾಡಿದ್ದೋ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಹೋದ್ರೆ ಆಯ್ತು. ಇದೆಲ್ಲ ನಾ ಹೇಳೋದಲ್ಲ. ಒಡೇರ ಮಾತು. ಇದ್ರ್ ಮೇಲೆ ನಿನ್ನಿಷ್ಟ ನೋಡು."

"ಆಯ್ತು ಕಣಕ್ಕ. ಒಡೆರೆ ಹಿಂಗ್ ಹೇಳೋರೆ ಅಂದ್ರೆ, ಅವ್ರ್ ಮಾತು ಮೀರಕ್ಕೆ ಆಯ್ತದ? ದೇವರಂಥೋರು ಕಣೆ ಅಕ್ಕ. ನನ್ ಜೀವ ಉಳಿಸಿದ್ರು. ನಿನ್ ಸಹಾಯ ಮತ್ತೆ ಒಡೇರ ಸಹಾಯ ಈ ಜನ್ಮ ಇರೊಗಂಟ ಮರೆಯಾಕಿಲ್ಲ ಕಣಕ್ಕ."

"ಇದ್ರಲ್ಲಿ ನಂದೇನಿದೆ ಹೇಳು. ಎಲ್ಲಾ ಒಡೇರು ಮಾಡಿರೋದು. ನಾನ್ ಸುಮ್ನೆ ಒಂದ್ ಮಾತ್ ಹೇಳ್ದೆ ಅಷ್ಟೇ ಕಣೆ."

"ನೀನ್ ಹೇಳ್ದೆ ಹೋಗಿದ್ರೆ, ಅವ್ರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾದ್ರು ಹೇಗೆ ಆಗ್ತಿತ್ತು?"

"ಈಗ ಅದೆಲ್ಲ ಇರ್ಲಿ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸುಧಾರಿಸ್ಕೊ. ಮತ್ತೆ ಆವಾ ಏನು ತೀಟೆ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ ತಾನೇ?"

"ಇಲ್ಲ ಅಕ್ಕ. ಯಾರೂ ನನ್ ತಂಟೆಗೆ ಬಂದಿಲ್ಲ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆನೇ ಗಂಟು ಮೂಟೆ ಕಟ್ಕೊಂಡು ಬಿರ್ನೆ ಬಂದ್ಬಿಟ್ಟೆ."

"ಒಳ್ಳೆ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ದೆ ಕಣೆ. ಇನ್ಮೇಲಿಂದ ಇಲ್ಲೇ ಆರಾಮಾಗಿರು. ಯಾರೂ ನಿನ್ ತಂಟೆಗೆ ಬರಾಕಿಲ್ಲ."

"ನನ್ ಸುದ್ದಿ ಹಂಗಿರಲಿ. ನಿಂದ್ ಏನು ಹೇಳು ಗಂಗಕ್ಕಾ.. ಮುಖದ್ ಮೇಲೆ ಏನ್ ಕಳೆ ನೋಡು ನಿಂಗೆ."

"ಥು ಹೋಗೆ ಮತ್ತೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ಯಾ? ಈಗ್ ತಾನೇ ಬಂದಿಯ"

"ಆಹಾ ನಾಚ್ಕೆ ನೋಡು. ಆಯ್ತು ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು. ನೀನು ಇಲ್ಲೇ ಇರ್ತೀಯ ಅಕ್ಕ?"

"ಹೂ ಕಣೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನದಿಂದ ಇಲ್ಲೇ ಇರ್ತಿದೀನಿ. ಒಡೇರು ದಿನ ಏನು ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಲ್ಲಿ, ಇಲ್ಲಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಓಡಾಡಿ ಸುಸ್ತ್ ಮಾಡ್ಕೊತೀಯ ಇಲ್ಲೇ ಇರು ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರು ಕಣೆ. ಅವರ್ ಮಾತು ಮೀರಾಕ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆನೇ? ಮೇಲಾಗಿ ಅವರ ಕಷ್ಟ ಸುಖ ನೋಡ್ಕೋಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಅವರ್ ಜೊತೆ ಇದ್ರೇನೆ ಒಳ್ಳೇದು ಅಲ್ವೇನೇ?" ಎಂದು ಹೇಳುವಾಗ ಅವಳ ತಲೆ ಅವಳಿಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಬಾಗಿತ್ತು.

"ನಿನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ ಭಾಳ ಖುಷಿ ಆಗ್ತದೆ ಗಂಗಕ್ಕಾ. ಎಷ್ಟೋ ವರ್ಷ ಪಡಬಾರದ್ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟೆ. ಈಗ ನೋಡು ದೇವ್ರು ಎಲ್ಲಾ ಒಳ್ಳೇದು ಮಾಡ್ದ್ಯಾನೆ. ದೇವರಂಥ ಒಡೇರು, ಅರಮನೆಯಂಥ ಮನೆ.. ಯಾವದಕ್ಕೂ ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲಾ...ಹಿಂಗೇ ನಗನಗ್ತಾ ಇರು ನನ್ ಅಕ್ಕಾ" ಎಂದು ಮನ ತುಂಬಿ ಹರಸಿದಳು.

"ನಿನ್ ಬಾಯಿ ಹರಿಕೆಯಿಂದ ಹಂಗೆ ಆಗ್ಲಿ ಕಣೆ. ನೀನು ಇಲ್ಲಿ ಬಂದ್ಯಲ್ಲ ನಿನ್ ಕಷ್ಟದ ದಿನಾನೂ ಮುಗುದ್ವು ಅನ್ಕೋ."

"ಆ ಹಾಳು ಮನಷ್ಯನಿಂದ ಬ್ಯಾಸತ್ತ್ ಹೋಗಿದ್ದೆ ಕಣೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹೆಂಗೋ ಜೀವನ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಈಗ ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಹೊಸದು ಕಣೆ. ನಂಗೆ ಭಯ ಆಗ್ತದೆ. ಕಷ್ಟ ಸುಖಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿ ಯಾರಾದ್ರೂ ಆಗ್ತಿದ್ರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಸು ಬೇಕಿದ್ರೆ ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊಲಿಗೆ ಗಿಲಿಗೆ ಮಾಡ್ಕೊಡ್ತಿದ್ದೆ. ನಾಲ್ಕ್ ಕಾಸ್ ಸಿಗ್ತಿತ್ತು. ಹೆಂಗೋ ಜೀವನ ನಡೀತಿತ್ತು. ಆ ಹಾಳ್ ಮಂಜ ನಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಕುಲ್ಗೆಟ್ಟ್ ಹೋಯ್ತು. ಅವ್ನು ಆ ಗೌಡನ ಸಹಾಯದಿಂದ ಇಲ್ಲೂ ಏನಾದ್ರು ಬಂದ್ ಬಿಟ್ಟರೆ?"

"ಹಂಗ್ಯಾಕ್ ಹೇಳ್ತಿಯ ಚೆನ್ನಿ? ನಾನಿಲ್ವ? ಇಲ್ಲಿ ಒಡೆರಿಲ್ವಾ? ನಿನ್ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಆಗಕ್ಕೆ? ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡಬ್ಯಾಡ ನೋಡು ಇನ್ನೊಂದ್ ಕಿತಾ. ಎಷ್ಟ್ ವರ್ಷದಿಂದ ಇಲ್ಲಿ ಒಕ್ಕಲು ಮಾಡಿಲ್ಲ ನಾನು ಹೇಳು? ಒಂದ್ ಕಿತಾನೂ ಕಾಸಿನ ಸಮಸ್ಯೆ ಆಗಿಲ್ಲ. ನಿಂಗೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ ಇವ್ರು ಹೋದಾಗ ಒಡೇರು ಮತ್ತೆ ಊರಿನ ಜನ ಎಷ್ಟ್ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ರು ಅಂತ. ಆ ಮಂಜ ಏನಾರ ಈ ಕಡೆ ತಲೆ ಹಾಕಿದ್ರೆ, ಅವನ ಕಾಲ್ ಮುರೀತಾರೆ ಒಡೇರು ಮತ್ತೆ ಊರಿನ ಜನ. ಗೊತ್ತಾ.."

"ಹೂ ಕಣಕ್ಕ. ನೀ ಹೇಳೋದು ನಿಜ. ಆದ್ರೂ ಭಯ."

"ಎನೂ ಭಯ ಬ್ಯಾಡ. ನಾನಿದೀನಿ ಕಣೆ. ಎನೂ ಆಗಕಿಲ್ಲ. ಹೌದು ಹೊಲಿಗೆ ಅಂತ ಹೇಳ್ದೆ.. ಅದ್ಯಾವಾಗಿಂದ ಹೊಲಿಗೆ ಮಾಡ್ತಿದಿಯೇ?"

"ಏನೂ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಕಣೆ ಅಕ್ಕ. ನಾಲ್ಕ್ ಕಾಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಳಕ್ಕೆ. ಯಾಕೆ ಏನಾಯ್ತು?"

"ಏನಿಲ್ಲಾ.. ಇಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಬಟ್ಟೆ ಹೊಲ್ಕೊಡಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲ ಕಣೆ. ಕೊಪ್ಪಕ್ಕೋ, ಇಲ್ಲ ನಿಮ್ ಕಟ್ಟೆಮನೆಗೆ ಹೋಗ್ಬೇಕು. ಅದಿಕ್ಕೆ. ನಿಂಗೆ ನಿಮ್ಮೂರಗಿಂತ ಇಲ್ಲೇ ಕಾಸು ಮಾಡ್ಕೋ ಬಹುದು ಕಣೆ."

"ಹೌದಾ ಅಕ್ಕಾ. ಒಳ್ಳೆ ವಿಚಾರ ಹೇಳ್ದೆ ನೋಡು."

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗಂಗಿ ಏನನ್ನೋ ಹೇಳುವುದೋ ಬೇಡವೋ ಎಂಬ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ಚೆನ್ನಿಗೆ ಕಂಡಿತು.

"ಏನಕ್ಕಾ.. ಏನಾಯ್ತು.."

"ಏನಿಲ್ಲ ಕಣೆ.. ಬಾ ನಿಂಗೆ ಉಣ್ಣಕ್ಕೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ."

"ನೀ ಏನೋ ಹೇಳ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದೆ ಹೇಳಕ್ಕ."

"ಆಮೇಲೆ ಹೇಳ್ತಿನಿ ಬಾ.. ನೀನು ಹಸ್ತಿದಿ " ಎಂದು ಅವಳಿಗೆ ತಿನ್ನಲು ತಂದು ಕೊಟ್ಟಳು.

"ಸರಿ ಈಗ ನಾ ಉಂಡಿದ್ದಾಯ್ತಲ್ಲ ಅದೇನೋ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅನ್ಕೋಡಿದ್ದೆ.. ಹೇಳಕ್ಕಾ "

"ಅದು…ಅದು..ನಂಗೆ ನಾಚ್ಕೆ ಕಣೆ ಹೇಳಕ್ಕೆ.." ಅವಳ ನಾಚಿಕೆ ನೋಡಿ ಚೆನ್ನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ.

"ಏನಕ್ಕ ಅಂಥದು.. ನನ್ ಮುಂದೆ ಎಂಥದು ಹೇಳಕ್ಕ.."

"ಏನಿಲ್ಲಾ ಒಡೇರು ಮೊನ್ನೆ ಪ್ಯಾಟೆ ಕಡಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ರಲ್ಲ.. ನಂಗೆ ಬಟ್ಟೆ ತಂದೌರೆ ಕಣೆ. ಅದನ್ನ ಹೊಲಸ್ಕೊ ಅಂತ ಹೇಳೋರೇ. ಅದಿಕ್ಕೆ.. ಅದಿಕ್ಕೆ.. ನಿನ್ನ ಕೇಳನ ಅನ್ಕೊಂಡೆ.. ಆದ್ರೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತು.."

"ಅದಿಕ್ಕೆ ಯಾಕ್ ನಾಚ್ಕೋತೀಯ ಅಕ್ಕಾ. ಕೊಡು ಹೊಲದು ಕೊಡ್ತೀನಿ."

"ನಾ ಹೇಳ್ದಅಂಗೇ ಹೊಲೀತೀಯ? ಚೆನ್ನಿ?"

"ನೀ ಹೇಳ್ದಂಗಾ ಇಲ್ಲಾ ನಿನ್ ಒಡೇರು ಹೇಳ್ದಂಗಾ?" ಎಂದು ಅವಳ ಕಾಲೆಳೆದಳು.

"ನೋಡು ನೋಡು.. ನೀ ಹಿಂಗೆಲ್ಲ ಹೇಳಂಗಿದ್ರೆ ಬ್ಯಾಡ ಬಿಡು."

"ಸುಮ್ನೆ ತಮಾಷೆ ಮಾಡ್ದೆ ಕಣೆ ಅಕ್ಕಾ. ನೀ ಹೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತೀಯೋ ಹಂಗೆ ಹೋಲಿತೀನಿ ಕಣೆ."

"ಸರಿ ತಂದೆ ಇರು." ಎಂದು ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ತಂದು ಕೊಟ್ಟಳು.

"ಪಸಂದಾಗೈತೆ ಅಕ್ಕಾ ಒಡೇರ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಅಂದ್ರೆ ಮತ್ತೆ.. ಹೆಂಗ್ ಹೋಲಿಲಿ ಹೇಳು"

"ನೀನು ತಪ್ಪು ತಿಳಿ ಬಾರ್ದು ಮತ್ತೆ ತಮಾಷೆ ಮಾಡ್ಬಾರ್ದು ನೋಡು ಅಂದ್ರೆ ಹೇಳ್ತಿನಿ."

"ಹೂ ಅಕ್ಕಾ ಹೇಳು."

"ನೀ ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿ ಕಣೆ. ಒಡೇರು ನಂಗೆ ಹಿಂಗೇ ಹೊಲಸ್ಕೊ ಅಂತ ಹೇಳೋರೆ. ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಲಂಗ ಇಲ್ಲಿ ಮೊಣಕಾಲು ಮೇಲೆ ಬರ್ಬೇಕು. ಜಾಸ್ತಿ ಉದ್ದ ಬೇಡ ಕಣೆ. ಇಷ್ಟೇ ಇರ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅವ್ರು ಹೇಳೋರೆ." ಎಂದು ನಾಚಿ ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿದಳು.

"ಹೂ ಕಣಕ್ಕ. ಒಡೇರ ಅಪ್ಪಣೆ ಅನ್ನು. ಮತ್ತೆ ಇದು?"

"ಇದ್ರಲ್ಲಿ.. ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಒಂದು ರವಿಕೆ. ಬಿಗಿ ಇರಬೇಕಂತೆ ಕಣೆ. ಅದು.. ಅದು...ನಂಗೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ ಕಣೆ ಹೇಳೋಕೆ. ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಸ್ವಲ್ಪ…"

"ಗೊತ್ತಾಯ್ತು ಬಿಡಕ್ಕ ನೀ ಇಷ್ಟ ಹೇಳ್ದೆ ಅಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲಾ ನಂಗ್ ಬಿಡು."

"ನಿಂಗೆ ಏನ್ ಹೇಳ್ಲಿ. ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ ನಂಗೆ ಹೇಳಕ್ಕೆ. ನೀನೆ ತಿಳ್ಕೊಂಡಿಯಲ್ಲ ಬಿಡು. ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು." ಎಂದು ಮುಜುಗರದಿಂದ ನುಡಿದಳು.

"ಇದ್ರಲ್ಲಿ ರವಿಕೆ ಹಿಂದೆ ಪೂರ್ತಿ ನಿನ್ ಬೆನ್ನು ಕಾಣೋಹಂಗೆ ಹೋಲಿತೀನಿ. ಮುಂದೆನೂ ಸರೀಗೆ…. ನಿನ್ನೆದೆ, ತೋಳು ಕಾಣೋ ಹಂಗೆ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹೋಲಿತೀನಿ."

"ಹಾ ಸರಿ ಸರಿ ಚೆನ್ನಿ.. ಹಂಗೆ ಹೊಲಿ.. ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ನಾಚ್ಕೆ ಅದೆಲ್ಲ ಹೇಳಕ್ಕೆ."

"ಅದ್ರಾಗೇನೈತೆ ಅಕ್ಕಾ.. ನಿಮ್ ಒಡೇರು ನಿನ್ನ ಒಳ್ಳೆ ಚಂದ ಬಟ್ಟೆಯಾಗೆ ನೋಡ್ಬೇಕು ಅಂತ ನಿಂಗೆ ಇದನ್ನ ಕೊಟ್ಟೋರೆ. ನೀನು ಮೈ ಕೈ ತುಂಬಕೊಂಡು ಚಂದ ಇದೀಯಾ.. ಅವ್ರಿಗೆ ಆಸೆ ಇರಲ್ವೇನೇ ಅಕ್ಕಾ.. ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಇಂಥ ಬಟ್ಟೇಲಿ ನೋಡಬಾರ್ದಾ ನಿಮ್ಮ ಒಡೇರು...ಇದನ್ನ ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ ಹೋಲಿತೀನಿ ನೋಡು. ನಿನ್ ಮೈಗೆ ಒಪ್ಪೋ ಹಂಗೆ ಹೋಲಿತೀನಿ. ಇದನ್ನ ಹಾಕೊಂಡು ನೀ ಅವ್ರ್ ಮುಂದೆ ನಿಂತ್ರೆ ಅವ್ರು ನಿನ್ನ…."

"ಥು ಸುಮ್ನಿರೇ ಚೆನ್ನಿ ನಂಗೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ.."

"ನಿಂಗೆ ಇಷ್ಟಾ ಐತೊ ಇಲ್ವೋ…"

"ಇಷ್ಟ ಇಲ್ದೇ ಏನೇ ಚೆನ್ನಿ.. ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ತನ್ನ ಗಂಡಸಿಗೆ ತೋರ್ಸಕೆ ಯಾವ್ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ತಾನೇ ಇಷ್ಟ ಆಗಕಿಲ್ಲ ಹೇಳು ಮತ್ತೆ? ಅವ್ರು ಏನ್ ಮಾಡಿದ್ರು ಮೊದ್ಲು ನಂಗೆ ಕೇಳ್ತಾರೆ.. ನಿಂಗೆ ಇಷ್ಟ ಇದ್ರೆ ಮಾತ್ರ ಮಾಡಣ ಅಂತ…"

"ಒಂದ್ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಇನ್ನೇನು ಬೇಕು ಹೇಳು..ಅಕ್ಕಾ ?"

"ಹೂ ಕಣೆ.. ಅದಿರ್ಲಿ..ನಿಂಗೆ ಎಷ್ಟ್ ಕಾಸ್ ಬೇಕು ಹೇಳು ನಾ ಕೊಡ್ತೀನಿ."

"ಕಾಸಾ? ನಿನ್ ಹತ್ರ ಕಾಸ್ ಇಸ್ಕೊಳೋದ? ಹಂಗಂದ್ರೆ ಬ್ಯಾಡ ಬುಡು. ನಾ ಹೋಲಿಯಾಕಿಲ್ಲ."

"ಹಂಗ್ ಅನ್ ಬೇಡ್ವೇ ಮಾರೈತಿ.. ಆಯ್ತು ಕಾಸ್ ಕೊಡಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಹೊಲಿಯೇ.."

"ನಂಗೆ ಕಾಸ್ ಬೇಡ.. ಬೇರೆ ಏನೂ ಬೇಕು.."

"ಏನ್ ಬೇಕು?"

"ಇದನ್ನ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಒಡೇರಿಗೆ ತೋರ್ಸಿದ್ ಮೇಲೆ ಏನಾಯ್ತು ಅಂತ ಹೇಳ್ಬೇಕು ನಂಗೆ…"

"ಹಾ…? ಅದ್ಯೆಲ್ಲ ಆಗಕಿಲ್ಲ ಬುಡು.."

"ಹಂಗಂದ್ರೆ ನಾನು ಹೋಲಿಯಾಕಿಲ್ಲ ಬುಡು.."

"ಲೇ.. ಲೇ.. ಆಯ್ತು ಕಣೆ ಹೇಳಿತೀನಿ.."

"ಹಂಗ್ ಬಾ ದಾರಿಗೆ "

"ಯಾವಾಗ ಕೊಡ್ತೀಯಾ?"

"ನಿಂಗ್ ಯಾವಾಗ ಬೇಕು ಹೇಳಕ್ಕ?"

"ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಕೊಡೇ…" ಎಂದು ನಾಚಿ ನುಡಿದಳು.

"ಆಯ್ತಕ್ಕ ಕೊಡ್ತೀನಿ ನೀ ಏನು ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡ್ಬೇಡ. ನಾನು ಸುಮ್ನೆ ತಮಾಷೆಗೆ ಕೇಳ್ದೆ ಅಕ್ಕಾ ತಪ್ಪು ತಿಳಿಬ್ಯಾಡ. ಇದನ್ನ ಹಾಕೊಂಡ್ಮ್ಯಾಲೆ ಏನಾಯ್ತು ಅಂತ ನಿಂಗ್ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅನ್ಸಿದ್ರೆ ಹೇಳು ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಬ್ಯಾಡ.."

"ಅದನ್ನ ಆಮೇಲೆ ನೋಡಣ. ಈಗ ನಡಿ ಹೋಗವ. ನಿಂಗೆ ನನ್ ಹಳೆ ಹಟ್ಟಿತವ ಬಿಟ್ಟು ನಾ ಗದ್ದೆ ಕಡೆ ಹೋಗ್ತೀನಿ. ಗದ್ದೇಲಿ ವಸಿ ಕೆಲ್ಸ ಐತೇ ಬುತ್ತಿ ಕಟ್ಕೊಂಡು ಬಾ ಅಂತ ಅವ್ರು ಹೇಳೋರೆ."

"ಹೌದಾ ಅಕ್ಕಾ. ನನ್ನಿಂದ ನಿಂಗ್ ತಡಾ ಆಗೋದು ಬ್ಯಾಡ. ನಿನ್ನ ಹಟ್ಟಿ ನಾ ನೋಡಿನಲ್ಲ ನಾ ಹೋಗ್ತೀನಿ ಬಿಡು."

"ಇಲ್ಲಾ ಚೆನ್ನಿ.. ಒಡೇರು ನಿಂಗೆ ತೋರ್ಸಿ ನಿನ್ನ ಒಳಿಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಾ ಅಂತ ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಡೋರೇ. ನಾನೇ ಬಿಡ್ತೀನಿ ನಿನ್ನ. ವಸಿ ನೀ ಹೊರಗೆ ಇರು ಬಂದ್ಬಿಟ್ಟೆ..."

"ಸರಿ ಬಾ ಅಕ್ಕಾ.."

ಗೋವಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ಗದ್ದೆಯಲ್ಲೇ ಒಂದು ಕೈ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೋಗಿದ್ದು ಅವಳ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗಿಜಿಗುಡುತಿತ್ತು. ಅದರರ್ಥವೇನು ಎಂದು ಗಂಗಿಗೆ ತಿಳಿಯದೆ? ಅವನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವ ರೀತಿ ತನ್ನ ಸೀರೆಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಬಿಗಿದುಟ್ಟು ಬುತ್ತಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಚೆನ್ನಿಯ ಜೊತೆ ನಡೆದಳು.

"ಒಡೇರು ಮತ್ತೆ ನಿನ್ ಸಹಾಯ ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾಕಿಲ್ಲ ಕಣಕ್ಕ.."

"ಒಡೆರರ್ದು ಭಾಳ ದೊಡ್ಡ್ ಮನಸು ಕಣೆ. ನೀ ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿ. ನಾನು ಅವರ ಸಹಾಯ ಎಷ್ಟ್ ಜನ್ಮ ಎತ್ತಿದ್ರು ತೀರ್ಸಕ್ಕೆ ಆಗಕಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ನನ್ ಸಹಾಯನ ನೀನು ಬೇಗ ನನ್ ಲಂಗ ರವಿಕೆ ಒಡೇರು ಹೇಳ್ದಂಗೆ ಹೊಲದ್ ಕೊಟ್ಟು ತೀರ್ಸಬಿಡಬಹುದು ನೋಡು.."

"ನನ್ ಜೀವ ಉಳಿಸಿದ ನಿಂಗೆ ಇಲ್ಲಾ ಅಂತೀನ?"

ಚೆನ್ನಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಮೊದಲಿನ ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಳು. ಚೆನ್ನಿಗೆ ಅದು ಗುಡಿಸಲಾದರೂ ಅರಮನೆಯಂತೆ ತೋರಿತು. ಆ ಮನೆಗೆ ಗಂಗಿ ಬಂದು ದಿನಗಳೇ ಕಳೆದಿರುವುದರಿಂದ ಕಸವಾಗಿತ್ತು. ಕಸ ಗುಡಿಸಲು ಸೆರಗನ್ನು ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿ ನಿಂತಳು. ಚೆನ್ನಿ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ.

"ಅಕ್ಕಾ.. ನೀನು ಬುತ್ತಿ ತೊಗೊಂಡು ಗದ್ದೆ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗು. ಒಡೇರು ಕಾಯ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ.. ಅವ್ರನ್ನ ಕಾಯಿಸಬಾರ್ದು ಅಲ್ಲ್ವಾ? ನೀನು ಒಳಿಕ್ ಹೋಗಿ ಸೀರೆ ಬಿಗಿದು ಉಟ್ಟಿದ್ದು ನೋಡಿಲ್ಲ ಅನ್ಕೊಂಡಿಯ? ನಂಗೊತ್ತು ಕಣೆ ನೀ ಬರೀ ಬುತ್ತಿ ಕೊಡಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತ.. ಒಡೇರ ಸಲುವಾಗಿ ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ತಯಾರಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಕಸ ಗುಡಿಸ್ತೀಯ? ಸುಮ್ನೆ ಹೋಗು.. ನೀನು ಒಡೆರ್ನ ವಿಚಾರಿಸ್ಕೊ ಹೋಗು!" ಎಂದು ಪೊರಕೆಯನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಂಡಳು.

"ಲೇ ಚೆನ್ನಿ… ಇರೇ…"

"ಇದು ಇವಾಗನಿಂದ ನನ್ ಮನೆ… ನಾನು ಇಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ನೋಡ್ಕೋತೀನಿ ಹೋಗು.." ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ತನ್ನ ಹೊಸ ಮನೆಯಿಂದ ತಳ್ಳಿದಳು.

"ಸರಿ ಚೆನ್ನಿ.. ಒಳ್ಳೆ ಮಕ್ಕಳ್ ಥರ ಆಡ್ತೀಯ ನೋಡು…"

ಅಲ್ಲಿಂದ ಗದ್ದೆಯ ದಾರಿ ಹಿಡಿದು ಹೊರಟಳು ಗಂಗಿ. ಅವಳಿಗೆ ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಗೋವಿಂದನನ್ನು ನೋಡುವ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕಿಂತ ತನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳತಿಯ ಸಲಿಗೆಯ ಒಡನಾಟ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಇನ್ನೂ ಖುಷಿ ತಂದಿತ್ತು. ಅವಳಿಗೆ ತಾನು ಮತ್ತು ಚೆನ್ನಿ ಕಳೆದ ಬಾಲ್ಯದ ಕ್ಷಣಗಳು ಕಣ್ ಮುಂದೆ ಬಂದವು.

ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಬಿಸಿಲು ಗೂಳಿಹಿತ್ತಲಿನ ಹಸಿರು ಗದ್ದೆಗಳ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ತಿಕ್ಕುತ್ತಿತು. ಗಂಗಿ ಬರುವುದು ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ದೂರದಿಂದಲೇ ಕಂಡಿತು. ಅವಳ ಹೆಣ್ತನ ತುಂಬಿದ ಹಂಸನಡಿಗೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಮೈ ಮರೆತನು. ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಅವಳು ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಾಗ, ಅವನ ಮನ ಸೆಳೆದಿದ್ದೇ ಅವಳ ಆ ನಾಚಿಕೆಯ ಹಾವಭಾವ, ಅವಳ ನಾಜೂಕು, ಅವಳ ವಾರಿಗೆಯ ಬೇರೆ ಯಾವ ಹೆಣ್ಣಾಳಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲದ ಸರಳ ಸೌಂದರ್ಯ. ಇಂದೂ ಅದೇ ನಾಚಿಕೆ, ಸ್ತ್ರೀತ್ವ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುವ ಅವಳ ಶಾರೀರ ಮತ್ತು ಶರೀರ. ಅವರಿಬ್ಬರ ಈ ಸಂಬಂಧ ಶುರು ಆಗುವ ಮುಂಚಿನ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ನೆನೆಯ ತೊಡಗಿದನು. ಇವಳು ನಡೆದು ಬರುವುದನ್ನು ನೋಡಲೆಂದೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ತುಸು ಬೇಗ ಬರುವುದು, ಅವಳು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಅವಳಿಗೆ ಕಾಣದಂತೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಮನಸೋ ಇಚ್ಛೆ ಅವಳನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಸುಖಿಸುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ನೆನಪುಗಳು ಅವನ ಮುಂದೆ ಬಂದವು. ಆದರೆ ಈಗ ಆ ಸೌಂದರ್ಯ, ಆ ನಾಚಿಕೆ, ಆ ಸ್ತ್ರೀತ್ವ ತುಂಬಿದ ಅವಳ ದೇಹ ಎಲ್ಲವೂ ತನ್ನದೇ ಎಂಬುದನ್ನು ನೆನೆದು ಆ ತೃಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ತುಸು ಹೊತ್ತು ತೇಲಾಡಿದನು. ಅವಳ ಬಳಕುವ ನಡು, ಏರಿಯಿಂದ ಇಳಿದಾಗ, ಕುಪ್ಪಸವಿಲ್ಲದರಿಂದ, ಮೆಲ್ಲನೆ ಬುಳಬುಳನೆ ಅಲ್ಲಾಡುವ ಅವಳ ಸ್ತನರಾಶಿ, ಮೊಣಕಾಲ ಮೇಲೆ ಸೀರೆಯೆತ್ತಿ ನಾಜೂಕಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಅವಳ ಹೊಳೆಯುವ ಕಾಲುಗಳು, ಎಂಥವರನ್ನೂ ಮಂತ್ರಮುಗ್ಧಗೊಳಿಸುವಂತಿತ್ತು. ಅವಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಸವಿಯುವುದು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತ ಅವಳನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದನು. ಮಲೆನಾಡಿನ ವಾತಾವರಣವೇ ವಿಚಿತ್ರವೆಂಬಂತೆ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಆಕಾಶದೆಲ್ಲೆಡೆ ಕಪ್ಪು ಮೋಡ ಕವಿಯಿತು.

"ದೊರೆ.. ಬುತ್ತಿ ತಂದಿವ್ನಿ ನಿಮ್ಗೆ."

"ಬಾ ಗಂಗಿ… ಚೆನ್ನಿ ಬಂದ್ಳಾ?"

"ಹೂ ಧಣಿ. ಅವಳು ಬಂದ್ಲು. ನಾನು ಅವಳಿಗೆ ಊಟಕ್ಕೆ ಹಾಕಿ ಆಮೇಲೆ ನನ್ ಹಳೆ ಹಟ್ಟಿ ತವ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದೆ ಒಡೆಯ."

"ನಿನ್ ಗೆಳತಿ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಬಗ್ಗೆ ಏನಾದ್ರು ಕೇಳಿದ್ಲಾ?"

"ಅವ್ಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತು ಧಣಿ. ಹೋದ್ ಸರ್ತಿ ಬಂದಾಗೇ ನಾನು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಅವ್ಳು ನಂಗೆ ಚಿಕ್ಕೋಳಿದ್ದಾಗಿನಿಂದ ಗೊತ್ತು. ಅವ್ಳ ಹತ್ರ ಏನ್ ಮುಚ್ಚಿಡೋದು."

"ಸರಿ. ನೀ ನಡ್ಕೊಂಡು ಬರೋದನ್ನೇ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಕಣೆ. ಎರ್ಡ್ ಕಣ್ಣ್ ಸಾಲದು ನೀ ಚಂದಾಗಿ ನುಲಿತಾ ಬರೋದನ್ನ ನೋಡಕ್ಕೆ."

"ನಿಮ್ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನಾನು ಚಂದ ಕಾಣಿಸ್ತೀನಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು ನಂಗೆ ನನ್ ರಾಜಾ."

"ನೀನು ನನ್ನವಳಾಗಕೆ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಕೊಡಕ್ ಮುಂಚೆ ನಿನ್ನನ ಗದ್ದೆನಲ್ಲಿ ನೋಡ್ತಿದ್ನಲ್ಲಾ… ಬರೀ ದೂರದಿಂದ ನೋಡಿ ಸವಿಬೇಕಿತ್ತು ನಿನ್ನ. ಈಗ ನೀನು ನನ್ನವಳು ಕಣೆ.. ನಿನ್ನ ಹೆಂಗ್ ಬೇಕೋ ಹಂಗೆ ಸವಿಬಹುದು ನಾನು. ಅಲ್ವೇನೇ?" ಎಂದು ಅವಳ ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ಹತ್ತಿರ ಎಳೆದನು.

"ಆಹ್… ಹೌದು ನನ್ ದೊರೆ. ಈಗ ನಾ ಪೂರ್ತಿ ನಿಮ್ಮೊಳು. ನಿಮ್ಗ್ ಸೇರಿದೋಳು ಒಡೆಯ. ನೀವು ಏನ್ ಬೇಕಾದ್ರೂ ಮಾಡಬಹುದು." ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿ ನುಡಿದಳು. ಅವಳ ನಾಚಿಕೆಯ ಕಟ್ಟೆಯೋಡೆದಿತ್ತು.

"ಬಾ ಇವಾಗ. ಅಲ್ಲಿ ಮಂಟಪ ಇದೆಯಲ್ಲ ಅದನ್ನ ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡ್ಸಿನಿ ನಿನಗೋಸ್ಕರ. ಬಾರೆ ಹೋಗಣ." ಅವನ ಕೈ ಅವಳ ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ಇತ್ತು ಅವಳನ್ನು ಮಂಟಪಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ದನು. ಹನಿ ಮಳೆ ಸುರಿಯಲು ಶುರುವಾಯಿತು. ಗಂಗಿ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ತಲೆಬಾಗಿಸಿ, ಅವನ ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸೊಂಟ ಬಳಕಿಸುತ್ತ ಅವನ ಜೊತೆ ನಡೆದಳು. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ವಿಭಿನ್ನ ಅನುಭವ. ತನ್ನನ್ನು ಗೋವಿಂದ ಮಂಟಪಕ್ಕೆ ಕರೆದೋಯ್ಯುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ನೋಡಿದರೆ ಅವರಿಗೆ ಅಲ್ಲಿ ನಡಿಯ ಬಹುದಾದ ಕಾಮಚೇಷ್ಟೆಗಳನ್ನು ಊಹಿಸಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದ್ಯಾವುದರ ಪರಿವೆ ಅವರಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಎಷ್ಟೋ ಸಾರಿ ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅಂದು ಅವನು ತನ್ನ ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿದಾಗ ಆದ ಅನುಭವವೇ ಬೇರೆ. ಇಡೀ ಊರನ್ನು ಆಳುವ ಧಣಿ ತನ್ನನ್ನು ಬಯಸಿ, ತಾನು ಮುಂಚೆ ದುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಗದ್ದೆಯಲ್ಲೇ ತನ್ನನ್ನು ಸುಖಿಸಲು ಬಯಸಿರುವುದು ಅವಳಿಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯ ವಿಚಾರವಾಗಿತ್ತು.

"ಗಂಗಿ, ನಿಂಗಿದು ಇಷ್ಟ ಐತೊ ಇಲ್ವೋ. ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ದೆ ಇರೋದು ನಾನು ಯಾವತ್ತು ಮಾಡಲ್ಲ."

"ಒಡೆಯ ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಕೇಳ್ಬ್ಯಾಡ್ರಿ. ನಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ಬರ್ತಿದ್ದನಾ?"

ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತರು. ಸುರಿಯುತ್ತಿರುವ ಜಡಿ ಮಳೆಯಿಂದ ಆಶ್ರಯ ನೀಡಿತ್ತು ಆ ಪುರಾತನ ಕಲ್ಲಿನ ಮಂಟಪ. ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಬರುವ ಭಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿ, ದೊಡ್ಡ ಬೇವಿನ ಮರದ ನೆರಳು. ಎತ್ತ ನೋಡಿದರೂ ಹಸಿರು. ಹಕ್ಕಿಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ. ತಂಪಾದ ಕಲ್ಲಿನ ಕಟ್ಟೆ. ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಝರಿಯ ಜುಳು ಜುಳು ಸದ್ದು. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಗದ್ದೆಯ ಮಣ್ಣಿನ ಸುವಾಸನೆ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಅವರ ಪ್ರಾಣಯಕ್ಕೆ ಹೇಳಿ ಮಾಡಿಸಿದ ಜಾಗ.

"ನಾ ನಿನ್ನ ಮುಂಚೆ ನೋಡ್ತಿದ್ದಾಗ, ಇವತ್ತು ನನ್ನವಳಾದ್ಮೇಲೆ ನೋಡೋವಾಗ ಒಂದೇ ಒಂದು ವ್ಯತ್ಯಾಸ ನಿನ್ ಮುಖದ್ ಮೇಲೆ ಐತೇ ಕಣೆ."

"ಏನ್ ಅದು ನನ್ ಧಣಿ?"

"ನಿನ್ ಕುಂಕುಮ ಕಣೆ. ನೀನು ಬರೀ ಹಣೇಲಿ ಇರ್ತಿದ್ದೆ. ನಿನ್ ಸುಂದರವಾದ ಮುಖ ನೋಡೋವಾಗ ಏನೋ ಒನ್ ಥರ ಅಸಮಾಧಾನ ಆಗ್ತಿತ್ತು. ಇಂಥ ಚಂದ ಮುಖಕ್ಕೆ ಕುಂಕುಮ ಇದ್ದಿದ್ದ್ರೆ ಇನ್ನೂ ಚಂದ ಇರ್ತಿತ್ತು ಅಂತ."

ಇಂಥ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಅವನ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದು ತನ್ನ ಕೃತಜ್ಞತೆ ತೋರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಬಳಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಇರುತ್ತಾಳೆಯೇ ವಿಧೇಯ ದಾಸಿ ಗಂಗಿ? ಅವನು ಕಲ್ಲಿನ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂತಿದ್ದನು. ಕೆಳಗೆ ಮಣ್ಣಿನ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಅವನ ಕಾಲಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದಳು.

"ಒಡೆಯ ಈ ಕುಂಕುಮನೂ ನೀವ್ ಕೊಟ್ಟಿರೊ ಭಾಗ್ಯ ನನ್ ದೊರೆ. "

"ಕುಂಕುಮ, ಹೂವು, ಕಾಡಿಗೆ, ಬಳೆ, ಸರ, ಈ ಥರ ಉಂಗುರ ಇವೆಲ್ಲ ಇದ್ರೇನೆ ಹೆಣ್ಣು ಚಂದ ಕಣೆ."

ಗೋವಿಂದ ಬೆಳಿಗ್ಗಿನಿಂದ ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಓಡಾಡಿ ಬೆವತಿದ್ದನು. ಬರೀ ಆಳುಗಳ ಮೇಲೆ ಯಜಮಾನಿಕೆ ಮಾಡುವ ಜಾಯಮಾನ ಅವನದಲ್ಲ. ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಹುಡಿಕಿ, ಪಂಚೆ ಬಿಗಿದು ಕೈ ಕೊಳೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಿಂಜರಿಯದ ಕಟ್ಟುಮಸ್ತಾದ ಆಳು. ಅವನ ಬೆವತ ಮೈಯ ಪುರುಷತ್ವದ ಗಂಧವು ಗಂಗಿಗೆ ಈಗ ಕೆಲ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅವನು ಮಾಡಬಹುದಾದ ತುಂಟಾಟಗಳ ಸನ್ನೆಯನ್ನು ನೀಡಿತ್ತು.

ಅವಳನ್ನು ಮೇಲೆಳೆದು ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಳಸಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿ ಅವಳ ತುಟಿ, ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆ ಸುರಿಸಿದನು. ಅತ್ತ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಂದ ಭೂಮಿ ಮುಂಗಾರಿನ ಮಳೆಯನ್ನು ಬಾಯ್ತೆಗೆದು ಹೀರಿದರೆ, ಇತ್ತ ಅವನ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆಗೆ ತನ್ನ ಮುಖವೊಡ್ಡಿ ಅವನ ತುಟಿಗಳನ್ನು ಹೀರಿದಳು. ಮಿಂಚು, ಸಿಡಿಲು ಇಲ್ಲದೆ ಮುಂಗಾರುಂಟೆ? ಅವನ ಮೇಸೆಯ ಹಗುರವಾದ ಚುಚ್ಚುವಿಕೆ, ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ಅವಳ ಸೊಂಟ, ಬೆನ್ನನ್ನು ಉಜ್ಜುವಾಗ ಕೊಡುತ್ತಿರುವ ಮಧುರವಾದ ಆ ಕಚಗುಳಿಯ ಸ್ಪರ್ಶಸುಖ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆಗೆ ಜೊತೆ ನೀಡಿ ಗಂಗಿಯ ಸ್ತ್ರೀಸಹಜ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಿದ್ದವು. ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಜಡಿ ಮಳೆ ತುಸು ವೇಗವನ್ನು ಪಡೆದು ಗುಡುಗು ಮಿಂಚಿನ ಜೊತೆಗೂಡಿ ಸುರಿಯಲು ಆರಂಭಿಸಿತು.

ಅವನು ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆ ಸುರಿಸುವಾಗಲೇ ತನ್ನ ಕೈ ಗಳನ್ನು ಅವಳು ಅವನ ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಸವರಿದಳು. ಅವಳೂ ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಬರುವಾಗ ಬೆವತಿದ್ದಳು. ಈ ವಿಭಿನ್ನ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಯಜಮಾನ ತನ್ನನ್ನು ಯಾವ ಯಾವ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಸವಿಯಬಹುದು ಎಂಬ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳು ಬಾರದೆ ಇರಲಿಲ್ಲ ಗಂಗಿಗೆ. ಯಾರೂ ಬಾರದಂಥ ಜಾಗವಾದರೂ, ಹೂವಿಯಂಥ ಹೆಣ್ಣುಗಳು ಬಂದು ಇಣಿಕಿ ನೋಡಬಹುದು ಎಂಬ ಭಯ ಅವಳಿಗೆ. ಆದರೂ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಯಾವುದೇ ಬಯಕೆಗೆ ಒಲ್ಲೆ ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವನ ಮುಂದಿನ ಅಪ್ಪಣೆಗಾಗಿ ಕಾದಳು.

"ಗಂಗಿ… ನಿನ್ನ ಹೆಂಗ್ ಸವೀಲಿ ಹೇಳೇ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ "

"ಹೆಂಗ್ ಬೇಕಾದ್ರೊ ಸವಿರಿ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲಾ ಆಸೆ ತೀರ್ಸಕ್ಕೆ ಬಂದಿರೋದು ನನ್ ರಾಜಾ.."

"ಯಾಕೆ ಹಂಗಂತೀಯ.. ನಿಂಗೆ ಆಸೆ ಇಲ್ವಾ? ನಿಂಗೂ ಆಸೆ ಇತ್ತು ತಾನೇ ಗದ್ದೇಲಿ ನನ್ ಹತ್ರ ಮಾಡಿಸ್ಕೊಳಕೆ?"

"ಹೂ ಒಡೆಯ.. ನಂಗೂ ಆಸೇನೆ.. ಆದ್ರೆ ನೀವ್ ಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ತಾನೇ ನಾನ್ ಬಂದಿರೋದು. ನೀವ್ ಹೇಳ್ಳಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ಈ ಅವಕಾಸ ಸಿಕ್ತಿತ್ತಾ ಹೇಳ್ರಿ?"

"ಲೇ ಹೆಣ್ಣೇ..ಹೆಂಗ್ ಮಾತ್ ತಿರ್ಗುಸ್ತೀಯ ನೋಡು.. ನಿಂಗ್ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡ್ತೀನಿ ನೋಡು..ಆಕಡೆ ತಿರ್ಗೆ…" ಎಂದು ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅವಳನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದನು.
ನಿರ್ಭಡೆಯಿಂದ ಅವಳ ಹಿಂದಿನಿಂದ ತಬ್ಬಿ ಎದೆಯಡೆಗೆ ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ಅವಳ ಸ್ತನಗಳನ್ನು ಸೆರಗನ್ನು ಸರಿಸದೆ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದನು.

"ಆಹಾ ನನ್ ಗಂಗಿ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ನೀನು ಗದ್ದೇಲಿ ಬಗ್ಗಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೋವಾಗ ನಿನ್ನ ಎದೆ, ನಿನ್ನ ಸೊಂಟ, ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನು.. ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ನೋಡಿ ಎಷ್ಟ್ ಆಸೆ ಪಡ್ತಿದ್ದೆ ಕಣೆ.. ಅದ್ರಾಗೆ... ನೀವ್ ಬ್ಯಾರೆ ಎಲ್ಲಾ ಹೆಣ್ಣಾಳುಗಳು ಹಿಂಗೇ ರವಿಕೆ ಇಲ್ಲದೆ ಬರೀ ಸೀರೆ ಸುತ್ಕೊಂಡಿರ್ತೀರ.. ಬಗ್ಗಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ತೀರಾ..ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ರು ಅದೇ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣ್ತದೆ.. ಎಷ್ಟ್ ಕಷ್ಟ ಆಗ್ತಿತ್ತು ಗೊತ್ತೇನೆ? ನೀನು ತಪ್ಪ್ ತಿಳ್ಕೊಂಡ್ರು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಕಣೆ.. ನಿಜ ಹೇಳ್ತಿನಿ ನೋಡು...ಹಿಂಗೇ ನಿನ್ನ ಮಂಟಪದ ಕಡೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಬಂದು ನಿನ್ನ ತಬ್ಬಿ ನಿನ್ನ ಎಲ್ಲಂದ್ರಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು ಗೊತ್ತೇನೆ?.. ಈಗ್ ಸಿಕ್ಕಿ ನೋಡು. ಬಿಡ್ತೀನಾ ನಾನು?"

"ನಿಮ್ ಕಷ್ಟ ನಂಗೊತ್ತು ಒಡೆಯ. ನೀವು ಮಹಾ ರಸಿಕ್ರು.. ಮೇಲಾಗಿ ತುಂಟ್ರು… ಸುಮ್ನೆ ನೀವು ಕಣ್ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಸಾಕು ನೀವು ಕರ್ದಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ನೀವ್ ಕೇಳಿದ್ ಸುಖ ಕೊಡೊ ಅಂಥ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹೆಣ್ಣುಗಳು ನಿಮ್ಮ್ ಮುಂದೆ ಬಗ್ಗಿ ನಿಮ್ ಕೈ ಕೆಳಗೆ ದುಡಿತಾರೆ. ಅದ್ರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನೈತೆ ನನ್ ದೊರೆ. ಉಪ್ಪು ಖಾರ ತಿಂದ್ ವಯಸ್ಸಿನ ಗಂಡು ನೀವು. ನಿಮ್ಗೆ ಆಸೆ ಇರಲ್ವ ಹೇಳ್ರಿ? ನಿಮ್ ಆಸೆಗಳ್ನಲ್ಲಾ ಅದುಮಿಟ್ಕೊಂಡು, ನನ್ನನ್ನ ಮಾತ್ರ ಇಟ್ಕೊಂಡು, ದಿನಾ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋ ಭಾಗ್ಯ, ನಿಮ್ಗ್ ಸುಖ ಕೊಡೊ ಭಾಗ್ಯ ನಂಗೆ ಕೊಡ್ತೀರಾ. ನಿಮ್ಗೆ ಎಷ್ಟ್ ಸೇವೆ ಮಾಡಿದ್ರೂ ಸಾಲದು ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು ಈ ಭಾಗ್ಯ ನಂಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ."

"ನನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿಯ ಕಣೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ. ಇಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟ ಜನ ಹೆಣ್ಣಾಳುಗಳು ಇರ್ತಾರೆ. ಆದ್ರೂ ಅವ್ರನ್ನ ನೋಡ್ದೆ ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಕಾಯ್ತಿನಿ. ಯಾಕೆ ಅಂದ್ರೆ, ನಿನ್ನಂಥ ಚೆಲುವೆ ಇಲ್ಲ್ಯಾರೂ ಇಲ್ಲಾ ಕಣೆ. ನಂಗೆ ನೀನೆ ಬೇಕು." ಕೈ ತುಂಬ ಸಿಕ್ಕ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಅವಳ ಕತ್ತನು ಲೊಚ ಲೋಚನೆ ಮುದ್ದಿಸಿದನು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಕತ್ತು ಮೇಲೆತ್ತಿ ಅವನ ಚುಂಬನಕ್ಕೆ ಹಪಹಪಿಸಿದಳು. ಗೋವಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ಮುದ್ದಿಸುತ್ತಲೇ ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿ ಗೋವಿಂದನ ತಲೆಯ ಮೇಲಿಟ್ಟು ಅವನ ತಲೆಗೂದಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸುತ್ತ, ತನ್ನ ಸ್ತನರಾಶಿಯನ್ನು ಅವನ ಸುಖಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರ್ಪಿಸಿದಳು.

"ಆಹ್ ಅಮ್ಮಾ ನನ್ ಜೀವ ನೀವು.. ನನ್ ದೊರೆ.. ಒಡೆಯ ಆವಾಗ ಏನೇನ್ ಆಸೆ ಪಟ್ಟಿದ್ರೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಪೂರೈಸ್ಲಿಕ್ಕೆ ನಾ ಇವತ್ತು ಬಂದಿರೋದು.. ನಿಮ್ ಸೇವೆಗೆ.. ನನ್ ದೊರೆ… ಏನ್ ಬೇಕೋ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡ್ರಿ ನಂಗೆ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು. ಈ ನನ್ ಮಯ್ಯಲ್ಲಾ ನಿಮಗೇಯ. ನಿಮ್ಮ ಸ್ವತ್ತು ನಾನು.. ನನ್ ರಾಜಾ.." ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶದ ಅಭಿಷೇಕವನ್ನು ಥರಾವರಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ಅವಳ ತುಟಿಗಳನ್ನು ಬಿಡದೆ ಮುದ್ದಿಸಿದನು.

"ನಿನ್ನ ಮೊಲೆಗಳನ್ನ ಮುಟ್ಟಿ ಹಿಸಕ್ತಾ ಇದ್ರೆ ಸ್ವರ್ಗ ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ… ಆಹಾ… ಅದ್ರಲ್ಲೂ ನಿನ್ ಸೆರಗು ಸರ್ಸದೆ ನಿನ್ ಸೀರೆ ಮೇಲೆ ನಿನ್ ಮೆತ್ತನೆ ಮೊಲೆ ಮ್ಯಾಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸ್ತಾ ಇದ್ರೆ… ಆಹಾ.. ಗಂಗಿ.. ಏನ್ ಹೇಳ್ಲಿ.. ಮೆತ್ತಗೂ ಇದೆ ಬಿಗಿಯಾಗೂ ಇದೆ ಕಣೆ ನಿನ್ ಎದೆ…ನನ್ ಕಯ್ಗೆ ಹೇಳಿ ಮಾಡಿಸದಂಗೆ ಐತೆ ಕಣೆ. ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು ನೋಡು."

"ಹೌದಾ ಧಣಿ… ನಿಮ್ ಗದ್ದೇಲಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೋವಾಗ ನೀವು ಸುಮ್ನೆ ದೂರದಿಂದ ನೋಡಿ ಆಸೆ ಪಡೋಬದ್ಲು, 'ಲೇ ಗಂಗಿ ಬಾರೆ ಮಂಟಪದ ತವ… ನಿನ್ನ ಮೈ ನಂಗ್ ಬೇಕು..' ಅಂತ ಒಂದ್ ಕಿತಾ ಅಪ್ಪಣೆಕೊಟ್ಟಿದ್ರೆ ಸಾಕು..ಸುಮ್ನೆ ನೀವು ಕರದ್ ಕಡೆ ತಲೆ ಬಾಗಸ್ಕೊಂಡ್ ಬರ್ತಿದ್ದೆ ನನ್ ಒಡೆಯ... ನಿಮ್ಗ್ ಸುಖ ಕೊಡಕ್ಕೆ. ಒಡೇರು ಕರದ್ರೆ ಬರ್ದೇ ಇರಕ್ಕೆ ಆಯ್ತದಾ? ಅದ್ರಲ್ಲೂ ನಿಮ್ಮಂಥ ಮನ್ಮಥನ ಥರ ಇರೋವ್ರು.. ಶಿವ್ ಶಿವಾ … ಆದ್ರೆ ನೀವು ಹಂಗ್ ಕರೀದೆ ಮೊದ್ಲು ನನ್ ಇಷ್ಟ ಕಷ್ಟ ಕೇಳಿ ಮುಂದ್ವರಿದ್ರಿ.. ಎಂಥ ದೊಡ್ಡ್ ಮನಷರು ನೀವು ಒಡೆಯ…"

"ಹಾ ಒಳ್ಳೆ ಮಾತ್ ಹೇಳ್ದೆ. ಹಂಗ್ ಕರಿಯಾಕ್ ಆಯ್ತದಾ? ಹೆಣ್ಣನ್ನ ಮೊದ್ಲು ಒಲ್ಸ್ಕೋಬೇಕು ಕಣೆ. ಆಕೆ ಹೆಂಡ್ತಿ ಆಗ್ಲಿ ಇಲ್ಲಾ ನಿನ್ ಥರ ದಾಸಿ ಆಗ್ಲಿ. ಆಮೇಲೆ ಉಳ್ದಿದ್ದು."

"ಹೂ ಒಡೆಯ.. ನನ್ನ ಒಲಸ್ಕೊಂಡ್ ಬಿಟ್ಟೀರಲ್ಲಾ ಈಗ.. ನೀವೇನ್ ಬೇಕಾದ್ರೂ ಮಾಡಬಹುದು ಧಣಿ."

ಮೆಲ್ಲನೆ ಅವಳ ಸೆರಗೋಳಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ಅವಳ ಮೃದುವಾದ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಬರಿಗಯಿಂದ ಸ್ಪರ್ಶಸಿ ಅನುಭವಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟನು.

"ಆಹಾ… ಏನ್ ತುಂಟ್ರು ನೀವು.. ನನ್ ರಾಜಾ ….ಒಳಗೆ ಕೈ ಹಾಕ್ ಬಿಟ್ರಾ" ಒಮ್ಮೆಲೇ ಗಂಗಿಗೆ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿದಂತಾಯಿತು.
ತನ್ನ ಸ್ತನಗಳ ಜೊತೆ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಅವನ ಕೈಗಳ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕೈ ಇತ್ತು, ಒತ್ತಿ ಅವನಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಜೋರಾಗಿ ಹಿಸುಕಲು ಉತ್ತೇಜಿಸಿದಳು.

"ಹೂ ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು ನೋಡು… ಮನೇಲಿ ನೀ ಕೊಡೊ ಸುಖಾನೆ ಬೇರೆ.. ಗದ್ದೇಲಿ ನೀ ಕೊಡ್ತಿರೋ ಸುಖಾನೆ ಬೇರೆ ಥರ ಐತೆ.. ಹೆಂಗೇ ಇದೆಲ್ಲ.. ಹೆಣ್ಣೇ"

"ಮನೇಲೂ ಅದೇ ಮಯ್ಯಿ, ಗದ್ದೆಲ್ಲೂ ಅದೇ ಮಯ್ಯಿ ನಿಮ್ಗೆ ಕೊಡೋದು ನಾನು.. ಅದೇನ್ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ದೊರೆ?"

"ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಕಣೆ.. ನಿನ್ ಮಯ್ಯಿ ಮನೆಗಿಂತ ಬೇರೆ ಥರಾನೇ ಸುಖ ಕೊಡ್ತಿದೆ ಇವಾಗ. ಆಹಾ ನಿನ್ನ ಮೊಲೆ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದ್ರೆ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾರೆ ಏನೂ ಬ್ಯಾಡ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ ಕಣೆ..."

"ನಂಗೂ ಅಷ್ಟೇ ನನ್ ದೊರೆ. ನಿಮ್ಮ ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ನನ್ ಮೊಲೆಗಳ್ನ ಇಟ್ರೆ ಎಷ್ಟ್ ಸುಖ ಒಡೆಯ. ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಸಮಾಧಾನ. ನಿಮ್ಗ್ ಸೇರಿದ ಏನೋ ಒಂದನ್ನ ನಿಮ್ಗೆ ವಾಪಸ್ ಕೊಟ್ಟಂಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಒಡೆಯ. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನಿಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಂಗೇ ಇರಣ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ನನ್ ರಾಜಾ.." ಅವಳ ಸ್ತನತೊಟ್ಟುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಬೆರಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅದರ ಜೊತೆ ಆಟವಾಡಿದನು ಗೋವಿಂದ.

"ನಾ ಹೇಳದಂಗೆ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಸೀರೆ ಸುತ್ಕೊಂಡು ನಿನ್ ಸೊಂಟ ಬಳುಕುಸ್ಕೊಂಡು ಏನ್ ಚಂದ ಬರ್ತಿದ್ದೆ ಗಂಗಿ ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ ನಿನ್ ಮ್ಯಾಲೆ ಅನ್ನು …"

"ಮತ್ತೆ.. ನನ್ ಆಳೋ ಧಣಿ ಮಾತ್ನ ಮೀರಾಕ್ಕಾಯ್ತದಾ ಒಡೆಯ? ನಿಮ್ ಅಪ್ಪಣೆ ಅಂದ್ರೆ ಸುಮ್ನೇನಾ ಒಡೆಯಾ… ನನ್ ದೊರೆಗೆ ಹೆಂಗ್ ಬೇಕೋ ಹಂಗೆ ನಾನ್ ಇರ್ತೀನಿ.. ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟೂ ಮಾಡ್ದೆ ಹೆಂಗೆ? "

"ಲೇ ಗಂಗಿ.. ನಿಂಗೆ ಈ ಕುಪ್ಪಸ ಇಲ್ಲದ ಸೀರೇನೇ ಒಪ್ತದ ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ನೀನು ಬಗ್ಗಿದಾಗ, ತಿರುಗಿದಾಗ.. ನಿನ್ನ ಮಯ್ಯಲ್ಲಾ ತೋರ್ಸಿ ನನ್ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಬ್ಬ ಮಾಡ್ತೀಯ.. ಒಳಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿದ್ರೆ ಕೈ ತುಂಬಾ ಸಿಕ್ತೀಯ.. ಕೆಳಗೂ ಅಷ್ಟೇ, ಸುಮ್ನೆ ನಿನ್ ಬಗ್ಸಿ ಸೀರೆ ಎತ್ತಿಬಿಟ್ಟ್ರೆ ಆಹಾ ಯಾಕ್ ಕೇಳ್ತೀಯಾ..?" ಎಂದು ಅವಳ ಸೀರೆ ಎತ್ತಿ ಅವಳ ಮೃದುವಾದ ಬಿಗಿಯಾದ ನಿತಂಬವನ್ನು ಗಿಲ್ಲಿದನು.

"ಆಹ್.. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ನಾನು ರವಿಕೆ ಹಾಕಕಿಲ್ಲ ನೋಡ್ರಿ.. ನಿಮ್ಮ ಕೈಗೆ ಯಾವಾಗ್ ಬೇಕೋ ಆವಾಗ, ಎಲ್ಲಿ ಬೇಕೋ ಅಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ, ನಿಮ್ ಕಣ್ಣನ್ನ ತಂಪ್ ಮಾಡ್ತಿರ್ಬೇಕು.. ಕೈತುಂಬಾ ಸಿಗ್ಬೇಕು ನನ್ ಮಯ್ಯಿ.. ನೀವು ಸರಿಯಾಗಿ ಅದುಮಿ ಅದುಮಿ ನನ್ ಸವಿಬೇಕು."

"ಅದಿಕ್ಕೇನೇ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.. ಬ್ಯಾರೆ ಹೆಣ್ಣಾಳುಗಳು ಯಾರೂ ರವಿಕೆನೇ ಹಾಕಕಿಲ್ಲ ನನ್ ಮುಂದೆ.. ಎಲ್ರಿಗೂ ಅದೇ ಆಸೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.. ಅಲ್ವೇನೇ?" ಎಂದು ಕೈ ತುಂಬ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕೇಳಿದನು.

"ಆಹಾ.. ಏನ್ ತುಂಟ್ರು ನೀವು.. ಇರಬೋದು ನನ್ ಒಡೆಯ.. ಹೆಂಗೆ ನನ್ನ ಹಣ್ಣ್ ಮಾಡ್ತಿದೀರಾ ನೋಡ್ರಿ ನಿಮ್ಮ ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಕೊಂಡು ನನ್ ಮೊಲೆಗಳನ್ನ… ಆಹಾ.. ಒಳ್ಳೆ ರಾಜರ ಥರ ಇದ್ದೀರಿ ನಿಮ್ ತವ ಇಂಥ ಸುಖ ಯಾವ್ ಹೆಣ್ಣು ತಾನೇ ಬ್ಯಾಡ ಅಂತಾಳೆ ಹೇಳ್ರಿ..?"

"ಹೌದೇನೇ.. ಲೆ.. ಈ ಸುಖ ನಿಂಗ್ ಮಾತ್ರ ಕಣೆ.. ಬ್ಯಾರೆ ಯಾರಿಗೂ ಇಲ್ಲಾ .. ಬಾ ಸರಿಯಾಗಿ ಅದುಮತೀನಿ. ನಿನ್ನಂಥ ಮೈ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರೋ ಚೆಲುವೆ.. ರವಿಕೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡ್ರು ಚಂದ, ಹಾಕಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೂ ಚಂದ ಕಣೆ.. ಸರಿಯಾಗಿ ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ಆದುಮೋದೇಯಾ."

"ಅದುಂರಿ ಒಡೆಯಾ.. ಈ ಸುಖ ನನಿಗೋಬ್ಳಿಗೆ ಅಂದ್ರೆ.. ನಂದೇ ಅದೃಷ್ಟ…"

"ಯಾರಾದ್ರೂ ನೋಡ್ತಾರೆ ಅಂತ ಭಯ ಏನೇ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ ?"

"ಇಡೀ ಹಳ್ಳಿ ಆಳೋ ಧಣಿನೇ ನನ್ ಜೊತೆ ಇರೋವಾಗ ನಂಗ್ಯಾತರ ಭಯ ನನ್ ರಾಜಾ. ನೋಡಿದ್ರೆ ನನ್ ಗೆಳತಿಯರು ನೋಡ್ಬಹುದು. ನೋಡಿ ಹೊಟ್ಟೆ ಉರ್ಕೊಳ್ಳಿ ಬಿಡ್ರಿ. ಗೊತ್ತಾಗ್ಲಿ ನನ್ನ ಒಡೆಯ ಅಂದ್ರೆ ಏನು ಅವರ ಗತ್ತು ಅಂದ್ರೆ ಏನು, ಅವ್ರು ಎಂಥ ರಸಿಕ್ರು, ಎಂಥ ತುಂಟ್ರು ಅಂತ. ನೀವು ಧಾರಾಳವಾಗಿ ನಂಗೆ ಎಲ್ ಬೇಕೋ ಕೈ ಬಿಡ್ರಿ ದೊರೆ."

"ಬಿಡ್ತೀನಾ ಮತ್ತೆ.. ಅವ್ರ್ ಮುಂದೇನೆ ನಿಂಗೆ ಸರೀಗೆ ಕೈ ಬಿಡ್ತೀನಿ ಕಣೆ.. ಈಗ ನಿನ್ ಗೆಳತಿ... ಆ ಬಾಯ್ಬಡಕಿ ಹೂವಿ ಬಂದ್ರೆ ಏನ್ ಮಾಡ್ತೀಯ..?"

"ನಾ ಏನೂ ಮಾಡಾಕಿಲ್ಲ ಧಣಿ.. ನೀವಿದದೀರಲ್ಲ ಮಾಡಕ್ಕೆ.. ನಾನು ಬರೀ ಮಾಡಿಸ್ಕೊಳಕ್ಕೆ ನನ್ ರಾಜಾ .. ನೀವು ಅವಳ್ ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಗ್ಗಸ್ರಿ.. ನಾನು ಆ ಕಳ್ ರಂಡೆ ಹೂವಿಗೆ ಹೇಳ್ತಿನಿ..'ನೋಡೇ ಹೂವಿ.. ಇವ್ರು ಈ ಊರಿಗೆ ಧಣಿ.. ಇವ್ರು ನನ್ನ ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟೋರೆ, ನನ್ ಇಟ್ಕೊಂಡೋರೇ.. ನನ್ ರಾಜಾ ಇವ್ರು. ನನ್ನ ಬಗ್ಗಸ್ತಾರೆ, ಬಗ್ಸಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಕೇಯ್ತಾರೆ..ಬರೀ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಇನ್ನೂ ಅವ್ರಿಗೆ ಏನ್ ಮಾಡಬೇಕು ಅನ್ಸುತ್ತೋ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡ್ತಾರೆ. ನೀ ಏನೇ ಮಾಡ್ತೀಯ.. ಊರಿಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳು ಹೋಗು ಇದನ್ನ ನಿನ್ನ ಹರಕು ಬಾಯಿಂದ" ಅಂತ ಹೇಳ್ತೀನಿ ದೊರೆ… " ಅವನ ಕೈ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದರೂ ಗಂಗಿಯೇ ಅವನ ಹಿಡಿದು ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಉಜ್ಜಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೇಳಿದಳು.

"ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ ಹೆಣ್ಣೇ.. ನಿಂಗೆಲ್ಲಿಂದ ಬಂತೆ ಇಷ್ಟ್ ಧೈರ್ಯ?"

"ನೀವ್ ನನ್ ಜೊತೆ ಇದ್ದೀರಲ್ಲಾ.. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಂಗೆ ಧೈರ್ಯ.."

"ಸರಿ ಬಿಡು ಹಂಗೆ ಹೇಳುವೆ ಅಂತೇ. ನಿಜ್ವಾಗ್ಲೂ ನೀನು ಹೂವಿ ಮುಂದೆ ಹಂಗೆ ಕೈ ಬಿಡಿಸ್ಕೊತೀಯೇನೆ? ಇಲ್ಲಾ ಸುಮ್ನೆ ಮಾತಾಡ್ತಿದೀಯಾ?"

"ಯಾಕೆ ನನ್ ರಾಜಾ? ನನ್ ಗೆಳತೀರ್ ಮುಂದೆ ತುಂಟ್ತನ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಆಸೇನಾ ನಿಮ್ಗೆ?"

"ನೀನು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನನ್ನೊಳು ಕಣೆ. ಯಾರ್ ಇದ್ರೂ ಬಿಟ್ರೂ .. ನಂಗೆ ಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ನಾನು ಏನ್ ಬೇಕಾದ್ರು ಮಾಡ್ತೀನಿ ಕಣೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ…"

"ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ.. ಮಾಡ್ರಿ ದೊರೆ ನಾನೇನೋ ಮಾಡ್ಸ್ಕೊತಿನಿ ಧಣಿ. ನಂಗೂ ಆಸೆ ನನ್ ಗೆಳತೀರ್ ಮುಂದೆ ನಿಮ್ ಹತ್ರ ತುಂಟತನ ಮಾಡಿಸ್ಕೊಳಕೆ. ನಾನು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನಿಮಗೇಯ.. ನನ್ ಗೆಳತೀರ್ ಮುಂದೆ ಇದ್ರೂ ಅಷ್ಟೇ ಯಾರಿದ್ರೂ ಅಷ್ಟೇ.. ನಿಮ್ ಸುಖ ನಂಗೆ ಮುಖ್ಯ. ಆದ್ರೆ.. ಒಡೆಯಾ ಅವಳು.. ಆ ಹೂವಿ ಸರಿ ಇಲ್ಲಾ.. ಏನೇನೋ ಹೇಳಿ ನಿಮ್ ಹೆಸರು ಕೆಡಿಸ್ತಾಳೆ ಆಮೇಲೆ. ಹಾ.. ಒಂದು ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡಬೋದು. ಚೆನ್ನಿ ಪಾಪ ಒಳ್ಳೆಳು.. ನಿಮ್ ತುಂಟ್ತನ ಅವ್ಳ ಮುಂದೆ ತೋರ್ಸಿ ಬೇಕಂದ್ರೆ."

"ಹೌದೇನೇ.. ಅವ್ಳ ಮುಂದೆ ಒಂದ್ ಸರ್ತಿ ನಿನ್ನ ಸರೀಗೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ .. ಸುಮ್ನೆ ಮಾಡಿಸ್ಕೊಬೇಕು.. ತಿಳೀತಾ?"

"ಹೂ ನನ್ ರಾಜಾ. ನಿಮ್ಗ್ ಯಾವಾಗ್ ಬೇಕೋ.. ಎಲ್ಲಿ ಬೇಕೋ ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ನಿಮ್ ಸೇವೆಗೆ ಸಿದ್ಧ. ನನ್ ಮೈ ನಿಮಗೇಯ." ಎನ್ನುತ್ತಲೇ ಅವನ ನಿಗುರಿದ ಮದನದಂಡ ಅವಳ ನಿತಂಬಕ್ಕೆ ಒತ್ತಿತು.

"ಒಡೆಯ… ಎಷ್ಟ್ ಗಟ್ಟಿ ಆಗ್ಯದೆ ನಿಮ್ದು... ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೋಳ್ಳಾ ನನ್ ರಾಜಾ.. ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಡ್ರಿ.. ನಿಮ್ ಪೂಜೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ.."

"ಆಹಾ ಏನ್ ಚಂದ ಕೇಳ್ತೀಯೇ.. ನೀನು ನಡ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತಿರೋದನ್ನ ನೋಡಿನೇ ನಂದು ಗಟ್ಟಿ ಆಗಿತ್ತು ಗೊತ್ತಾ.. ನನ್ ಮುದ್ದು ಗಂಗಿ ನೀನು.. ನೀ ಹಿಂಗ್ ಕೇಳಿದ್ರೆ ಬ್ಯಾಡ ಅಂತೀನೇನೆ? ಆವಾಗಿಂದ ನಾನೇ ಹೇಳನ ಅನ್ಕೋತಿದ್ದೆ. ನೀನೆ ಕೇಳ್ದೆ ನೋಡು. ಎಷ್ಟ್ ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೊಂಡೀಯಾ ನೋಡು ನನ್ನ.. ತೊಗೋಳೇ.. ಗಂಗಿ.."

"ಮತ್ತೆ.. ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಹೆಣ್ಣು ಒಡೆಯ.. ನಿಮ್ಗೆ ಯಾವಾಗ ಏನ್ ಬೇಕು ಅಂತ ತಿಳ್ಕೊಂಡಿರಬೇಕು ನಾನು.. ನೀವು ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಟ್ರಲ್ಲಾ.. ಈಗ ನೀವು ಆರಾಮಾಗಿ ಕೂತ್ಕೋಳ್ರಿ.. ದುಡ್ದು ಆಯಾಸ ಆಗಿರ್ತದೆ ನಿಮ್ಗೆ.. ನಾನು ಸರಿಯಾಗಿ ಉಂಡು ನಿಮ್ಮ ಆಯಾಸ ಕಳೀತೀನಿ."

ತನ್ನ ಸೀರೆಯನ್ನು ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅವನ ಮುಂದೆ ನಾಜೂಕಾಗಿ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಅವನ ಪಂಚೆಯನ್ನು ಸರಿಸಿ ಎಂದಿನಂತೆ ಉಕ್ಕಿನಂತೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿದ್ದ ಅವನ ಲಿಂಗವನ್ನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಒತ್ತಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಮುಖಕ್ಕೆಲ್ಲ ಸವರಿಕೊಂಡು ಒಂದಿಂಚು ಬಿಡದೆ ಲೊಚ ಲೋಚನೆ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆಗೈದಳು. ಮೆಲ್ಲಗೆ ತುದಿಯನ್ನು ತನ್ನ ತುಟಿಗಳಿಂದ ಮುತ್ತಿಸಿ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಇಳಿಸಿಕೊಂಡಳು.

"ಆಹಾ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ… ಸ್ವರ್ಗ ಸುಖ ಕೊಡ್ತೀಯಾ ನೋಡು…ಆ.. ಹಾ… ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಉಣ್ಣತೀಯ ಗಂಗಿ.. ಉಣ್ಣು ಉಣ್ಣು.. ಸರಿಯಾಗಿ ತೊಗೊ.."

ಗಂಗಿ ತುಸು ಹೊತ್ತು ಅವನ ಲಿಂಗವನ್ನು ತನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಲೀಲಾಜಾಲವಾಗಿ ತೆಲಾಡಿಸಿದಳು. ಅವಳ ಬಾಯಲ್ಲೇ ಅವನ ಲಿಂಗವು ಇನ್ನೂ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಅವನಿಗೆ ತಡೆಯಲಾಗದೆ…
"ಹೆಣ್ಣೇ.. ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ…"ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಮೇಲೇಳೆದನು.

"ಲೇ.. ನಿನ್ನ ಇಲ್ಲೇ ಬಗ್ಸಿ ಇಕ್ಕಲಾ"

"ಏನ್ ಧಣಿ ಹಿಂಗ್ ಕೇಳ್ತೀರಿ. ನಿಮ್ ದಾಸಿಗೆ. ಅದಿಕ್ಕೆ ಅಲ್ವಾ ನಾ ಬಂದಿರೋದು. ನಿಮ್ಗೆ ಸುಖಾ ಕೊಡಕ್ಕೆ ಇರೋ ನಿಮ್ ಗುಲಾಮಿ ನನ್ ರಾಜಾ... ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಡ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ."

"ಸರಿ ಇಲ್ಲೇ ಬಗ್ಗೆ.. ನಂಗೆ ತಡಿಯಕ್ಕೆ ಆಯ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ. ಎಷ್ಟೇ ಚಂದ ಉಣ್ಣತೀಯ ನಂದು.. ಬಾ ಈಗ.. ಬಗ್ಗು ಸುಮ್ನೆ"

"ಬಗ್ಗಿದೆ ನನ್ ರಾಜಾ.. ಬರ್ರಿ." ಮರು ಮಾತನಾಡದೆ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಬಗ್ಗಿದಳು ಗಂಗಿ. ಅವಳ ಅಮೋಘ ದುಂಡನೇ ಅಂಡನ್ನು ನೋಡಿ ಸುಮ್ಮನಿರುತ್ತಾನೆಯೇ ಗೋವಿಂದ? ಒಂದೆರಡು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಚಟಾರೆಂದು ಕೊಟ್ಟನು.

"ಎಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದ್ರೂ ಏನ್ ಬೇಕಾದ್ರೋ ಮಾಡ್ಸ್ಕೊತಿನಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದೆಯಲ್ಲ ಆ ಸಮಯ ಬಂದೈತೆ ನೋಡೇ ಗಂಗಿ. ತುಟಿ ಪಿಟಕ್ ಅಂದೆ ಸುಮ್ನೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಇಕ್ಕಿಸ್ಕೊಬೇಕು ತಿಳೀತೇನೆ ಹೆಣ್ಣೇ?"

"ಹೂ ನನ್ ದೊರೆ.. ಅದಿಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲ್ವಾ ನೀವ್ ಹೇಳಿದ್ ಕೂಡ್ಲೇ ಬಗ್ಗಿದೆ.. ಬರ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ ನಂಗೂ ತಡಿಯಕ್ಕೆ ಆಯ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ."

ಅವಳ ಸೀರೆಯನ್ನು ಸೊಂಟದ ವರೆಗೂ ನಿರ್ಭಡೆಯಿಂದ ಮೇಲೆತ್ತಿದನು. ಅವಳ ಬೆವತ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಕೈ ಆಡಿಸಿ ಒಂದೆರೆಡು ಬಿಗಿದನು. ಅವಳು ಕುಯ್ಗುಟ್ಟಿ ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು ಸವಿದು ಮುಂದಿನ ಅಪ್ಪಣೆಗಾಗಿ ಕಾದಳು.

"ಕಾಲ್ ಅಗಲಸೆ ಹೆಣ್ಣೇ" ಎಂಬುದೇ ತಡ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಅಗಲಿಸಿ ಅವನನ್ನು ಆವ್ಹಾನಿಸಿದಳು.

ಅವಳ ಕಾಲ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ಉಜ್ಜಿ ಪರೀಕ್ಷೆಸಿದನು.

"ಆಹಾಹಾ.. ಹೆಂಗೆ ಒದ್ದೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ ನೋಡು.. ನನ್ಹತ್ರ ಹಾಕ್ಸುಕೊಳಕೆ. ಪೋಲಿ ಹೆಣ್ಣೇ."

"ನೀವು ನನ್ ಮೈ ತುಂಬ ನಿಮ್ಮ ಕೈ ಬಿಟ್ರಲ್ಲ ಆವಾಗೆ ಒದ್ದೆ ಮಾಡ್ಬಿಟ್ರಿ ನನ್ನ ಒಡೆಯ…"

ಅವಳ ಒದ್ದೆ ಯೋನಿಯಲ್ಲಿ ಒಳ ಹೊಕ್ಕು ಅವಳನ್ನು ಕೇಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಮನ ಬಂದಂತೆ ಅವಳನ್ನು ಕೇಯ್ದನು. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಹೊಸ ಅನುಭವ. ಯಾರಾದರೂ ನೋಡಿಯಾರು ಎಂಬ ಭಯ ಆ ಸಂಭೋಗದ ಸುಖವನ್ನು ಇಮ್ಮಡಿಸಿತ್ತು. ಗಂಗಿ ತಾನು ಮಾಡುವ ಸದ್ದನ್ನು ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಮಳೆ ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲು ಅವಳ ಕುಯ್ಗುಟ್ಟುವಿಕೆಗೆ ಜೊತೆ ನೀಡಿ ಅವಳ ಸದ್ದನ್ನು ಮರೆ ಮಾಡಿದವು.

"ಹೆಂಗೈತೆ.. ಹೆಣ್ಣೇ ಗದ್ದ್ಯಾಗೆ ಕೆಯ್ಸ್ಕೊಳೋದು.. ಮಳೆ ಬ್ಯಾರೆ ಹೆಂಗ್ ಸುರೀತೈತೆ ನೋಡು. "

"ಆಹ್… ಚಂದಾಗೈತೆ ಒಡೆಯ… ದೊರೆ ಹಂಗೆ ಇಕ್ಕ್ರಿ.."

"ಒಳ್ಳೆ ಮಳೆ ಹಿಡದೈತೆ ಕಣೆ.. ಇಂಥ ಮಟ ಮಟ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಗದ್ದ್ಯಾಗೆ ಹೆಣ್ಣಾಳ್ನ ಬಗ್ಗಸಿ ಕೇಯೋದು ಅಂದ್ರೆ.. ಎಂಥ ಸುಖ ನೋಡು.. ಅದೂ ನಿನ್ನಂಥ ಸುಂದ್ರೀನಾ.."

"ಆಹ್.. ಅಮ್ಮಾ..ಯಾಕೋ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೆತ್ತಗೆ ಕೆಯ್ತಿದ್ದೀರಾ?… ಆಹ್ ಯಾಕೆ ನನ್ ರಾಜಾ …"

"ನೀನು ಮತ್ತೆ ಜಾಸ್ತಿ ಸದ್ದು ಮಾಡ್ತೀಯಾ ಅಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೆತ್ತಗೆ ಕೇಯ್ತಿದಿನಿ ಕಣೆ…"

"ಆಹ್ ಒಡೆಯ...ನೀವು ಧಾರಳವಾಗಿ ಜೋರಾಗಿ ಇಕ್ಕ್ರಿ ನಂಗೆ ದೊರೆ. ನಾನು ಸುಮ್ಮ್ನೆ ಇಕ್ಕಿಸ್ಕೊತಿನಿ. ಮ್ಮ್ಮ್...ಸದ್ದು ಮಾಡಾಕಿಲ್ಲ ದೊರೆ.. ಸರಿಯಾಗ್ ಬಾರಿಸ್ರಿ ಒಂದ್ ನಾಲಕ್ಕು … ನನ್ ಜುಟ್ಟು ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ಮನೇಲಿ ಬೈದು ಸರೀಗೆ ಕೇಯ್ತಿರಲ್ಲ ಹಂಗೆ ಕೇಯ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ.. ಮುಚ್ಕೊಂಡು ಸುಮ್ನೆ ಹಾಕ್ಸುಕೋತೀನಿ ದೊರೆ.."

"ಹಂಗಾ.. ಸರಿ ತೊಗೋಳೇ ನನ್ ರಂಡೆ… ನೀನೆ ಹಂಗ್ ಹೇಳಿದ್ ಮೇಲೆ…ಬಿಡ್ತೀನಾ..ಸರಿಯಾಗಿ ಇಕ್ಕತೀನಿ.. ಎಂಥ ಪೋಲಿ ರಂಡೆ ನೀನು ಗಂಗಿ. ಸುಮ್ನೆ ಇಕ್ಕಿದ್ರೆ ಆಗಲ್ಲ ನಿಂಗೆ. ಕೊಡಿಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಜಡೆ .. ಜವಾರಿ ಹೆಣ್ಣೇ… ಬಗ್ಗು ಸರೀಗೆ.. ಹೆಣ್ಣೇ.. ನನ್ ಗುಲಾಮಿ.."

"ಮ್ಮ್ಮ್ ಒಡೆಯ… ನಿಮ್ ರಂಡೆನೇ ನಾನು.. ನಿಮ್ ಗುಲಾಮಿ ನಾನು ನನ್ ರಾಜಾ.. ಮ್ಮ್ಮ್ಆ… ನಿಮ್ ದಮ್ಮಯ್ಯ...ಹಂಗ್ ಕೇಯ್ರಿ ಧಣಿ… ತೊಗೊಳ್ರಿ ನನ್ ಜಡೆ. ನೀವು ಹಿಂಗ್ ಕೇದ್ರೇನೆ ಚಂದ… ಆಳ್ರಿ ಹಂಗೆ ನನ್ನ..." ಎಂದು ಕುಯ್ಗುಟ್ಟಿದಳು.

"ಕೊಡಿಲ್ಲಿ.. ನೋಡು ನಿನ್ನ ಹೆಂಗೆ ಪಳಗ್ಸಿನಿ.. ಹೊತ್ತುಗೊತ್ತು ಇಲ್ಲದೆ, ಒಳಗೆ ಹೊರಗೆ ಯಾವಾಗ್ ಅಂದ್ರೆ ಆವಾಗ ಬಗ್ಗಿ ಸೀರೆ ಎತ್ತಿ ಕಾಲ್ ಅಗಲ್ಸಿ ಕೆಯ್ಸ್ಕೊತೀಯ. ನಂಗೆ ಹೆಂಡ್ತಿ ಇದ್ರು ಇಷ್ಟ ಸುಖ ಕೊಡ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಕಣೆ. ನನ್ ಹೆಣ್ಣಾಳು, ನಾನ್ ಇಟ್ಕೊಂಡಿರೋ ದಾಸಿ ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು. ಗೊತ್ತಾಯ್ತನೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ನೀನು ಹೆಂಡ್ತಿಗಿಂತ ಒಂದು ಕೈ ಮೇಲು ಕಣೆ ನಂಗೆ… ಇಂಥ ಸುಖ ಯಾವ್ ಹೆಣ್ಣು ತನ್ನ ಗಂಡಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿರಾಕಿಲ್ಲ..?" ಅವನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮಾತಿಗೂ ಚಟ್ ಅಂದು ಲಾತ ಬಿದ್ದವು ಅವಳ ತಿಕದ ಮೇಲೆ.

"ಆಹ್.. ಹೂ… ನ... ನ್ ದ್ಯಾವ್ರು… ಮ್ಮ್ಮ್ ಆಹಾ ನನ್.. ರಾಜಾ…" ಎಂದು ಹಾಕಿಸ್ಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಉತ್ತರಿಸುವ ವಿಫಲ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದಳು.

ಅವಳ ಮೇಲೆ ಪೂರ್ತಿ ಅವನು ತನ್ನ ಭಾರವನ್ನು ಹಾಕಿ ಬಗ್ಗಿ ಅವನ ಕೇಯ್ದಾಟದ ದರ್ಬಾರನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದನು. ಒಂದು ಕೈಯಿಂದ ಅವಳ ಜಡೆಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಎಳೆದು ಅವಳ ಕತ್ತಿನ ಮೇಲೆ ಮುತ್ತಿನ ಸುರಿಮಳೆ ಹರಿಸಿದನು. ಇನ್ನೊಂದು ಕಯ್ಯನು ಅವಳ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿಟ್ಟು. ಹೇರಳವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಹಿಸುಕಿ ಕೆಯ್ದಾಟವನ್ನು ತೀವ್ರಗೊಳಿಸಿ ಮುಂದುವರಿಸಿದನು.

ಆಗಾಗ ಕೆಯ್ದಾಟವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿಧಾನ ಮಾಡಿ ಅವಳಿಗೆ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡಿ ತಾನು ಅವಳ ಬಗ್ಗಿದ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕೈ ಸವರಿ ಒಂದೆರೆಡು ಬಿಗಿಯಾದ ಏಟು ಕೊಟ್ಟು, ಅವಳ ಸೊಂಟ ಬೆನ್ನನ್ನು ಉಜ್ಜಿ ಮತ್ತೆ ಕೆಯ್ದಾಟವನ್ನು ಧಿಡೀರನೇ ತೀವ್ರಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದನು.

ಅದೇ ರೀತಿ ತನ್ನ ದಾಸಿಯನ್ನು ಮನ ಬಂದಂತೆ ಸಂಭೋಗಿಸಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅವಳಲ್ಲಿ ಸ್ಖಲಿಸ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತನು.

"ಎಷ್ಟ್ ದಿವ್ಸ ನಿಮ್ ಗದ್ದ್ಯಾಗೆ ದುಡಿತಿದ್ದೆ. ಯಾಕೆ ನೀವು ಈ ಥರ ಸುಖ ನಂಗ್ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ?"

"ಲೇ.. ನೀನು ಆಗ ಬರೀ ನನ್ನ ಆಳು.. ಈಗ ನನ್ ದಾಸಿ ಕಣೆ.. ನಾ ಇಟ್ಕೊಂಡಿರೋಳು.. ನನ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಥರ.. ಹೆಂಡ್ತಿ ಥರ ಏನು.. ಹೆಂಡ್ತಿನೇ ಕಣೆ… ಅಷ್ಟೇ ಯಾಕೆ, ಹೆಂಡ್ತಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನೋಳು ಕಣೆ ನನ್ ರಾಣಿ ನನ್ ದೇವತೆ ನೀನು … ಕಣೆ."

"ಮತ್ತೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ರಾ ರಾಣಿ ದೇವತೆ ಅಂತೆಲ್ಲ? ತೊಗಳ್ರಿ ಬುತ್ತಿ ತಿನ್ರಿ."

"ನೀನು ತಿನ್ನೇ.."

"ಇಲ್ಲಾ ಒಡೆಯ ನಿಮ್ಗ್ ಅಷ್ಟೇ ತಂದಿವ್ನಿ. ನಾನು ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ತಿಂತೀನಿ."

"ಸರಿ. ಕೊಡು" ಬುತ್ತಿ ತಿಂದನು.

ನಂತರ ಗಂಗಿ ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟಳು. ಏನೂ ಒಂಥರಾ ಸಾರ್ಥಕ ಅನುಭವ. ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸಂಪೂರ್ಣತೆ ಮನೆ ಮಾಡಿತ್ತು. ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯಂತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಸಿವಿಸಿಯೂ ಆಯಿತು. ತನ್ನ ಮತ್ತು ಗೋವಿಂದನ ನಡುವೆ ಈ ಪ್ರಣಯದಾಟಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ತಾವಿಬ್ಬರು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದನ್ನು ಲಜ್ಜೆಗೆಟ್ಟು ಹೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವರಿಬ್ಬರ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆ, ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ರಸಿಕತೆ, ತುಂಟತನ, ಅವನ ಜೊತೆ ಅವಳಿಗೆ ಬೆಳೆದಿದ್ದ ಸಲಿಗೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಜೀವದ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಅವಳನ್ನು ಎಂದಿನಂತೆ ಕೊರೆಯಲಾರಾಂಭಿಸಿತು. ಆಗ ತಟ್ಟನೆ ಹೊಳೆದಿದ್ದೆ ಚೆನ್ನಿ. ಚೆನ್ನಿ ಬಾಲ್ಯದ ಸ್ನೇಹಿತೆ. ಅವಳ ಜೊತೆ ಬಹಳ ಸಲಿಗೆಯಿಂದಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಇವೆಲ್ಲದರ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದೆ ಹೋದರೆ..? ಎಂಬ ಭಯ.

ಅದೇ ನಾಚಿಕೆಯ ನಡಿಗೆ ನಡೆದು ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ದುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಗಂಡಾಳುಗಳ ಕಣ್ಣು ಇವಳ ಮೇಲೆ ಸಹಜವಾಗಿ ಬೀಳುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈಗ ಅವಳು ತಮ್ಮ ಒಡೆಯನಿಗೆ ಸೇರಿದವಳಾದ್ದರಿಂದ ತಟ್ಟನೆ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ತಿರುಗಿಸಿ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಖುಷಿಯನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದರ ಜೊತೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ತಪ್ಪಿತಸ್ಥ ಭಾವನೆ ತಾನೂ ಇತರ ಹೊಲೆಯ ಹೆಣ್ಣಾಳುಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳು. ಸ್ವಲ್ಪ ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿರುವುದರಿಂದಲೋ, ಗೋವಿಂದನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಚಂದ ಕಂಡಿದ್ದರಿಂದಲೋ, ತನಗೆ ಈ ಮನೆ, ಸುಖ ಸಿಕ್ಕಿತು. ತಾನು ಇದಕ್ಕೆ ಅರ್ಹಳಲ್ಲ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಆಗಾಗ ಕಾಡುತಿತ್ತು. ಅದೇ ದ್ವಂದ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತ ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ನಡೆದಳು.

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಿಯನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದೆಂದು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿದಳು.

"ಚೆನ್ನಿ.. ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಹೋಯ್ತಾ? ಏನಾದ್ರು ಬೇಕಿತ್ತಾ ಕೇಳನ ಅಂತ ಬಂದೆ ಕಣೆ."

"ಹೂ ಕಣಕ್ಕ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಐತೇ."

"ಏನೇ ಬೇಕಿದ್ರೂ ಮನೆ ಕಡೆ ಬಂದು ನಂಗ್ ಕೇಳು. ಸಂಕೋಚ ಪಟ್ಕೋ ಬ್ಯಾಡ ಕಣೆ."

"ಹೂ ಕಣಕ್ಕ. ನಿಂಗೆ ಕೇಳೋದು ನಾನು. ಇನ್ಯಾರ್ ಗೊತ್ತು ನಂಗೆ ಈ ಊರನಾಗೆ ನಿನ್ಗಿಂತ.."

"ಓಹೋ ಏನಿದು ಹೋಲಿಯಕ್ಕೆ ಸುರು ಮಾಡ್ಬಿಟ್ಟೆ ಆಗ್ಲೇ?" ಅಲ್ಲಿಟ್ಟಿದ್ದ ತನ್ನ ಬಟ್ಟೆ ನೋಡಿ ಕೇಳಿದಳು ಗಂಗಿ.

"ಹೂ ಕಣಕ್ಕ.. ಬಿರ್ನೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡನ ಅಂತ.."

"ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ದೆ..ಚೆನ್ನಿ.. "

"ಅಕ್ಕಾ.. ಬುತ್ತಿ ಕೊಟ್ಟು ಬಂದ್ಯಾ ಒಡೇರಿಗೆ?" ಎಂದು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ಕೇಳಿದಳು.

"ಹೂ ಕಣೆ ಕೊಟ್ಟೇ.."

"ಬರೀ ಬುತ್ತಿ ಕೊಟ್ಯಾ ಇಲ್ಲಾ ಮತ್ತೇನಾದ್ರೂ…?" ಚೆನ್ನಿಯ ಕುತೂಹಲ ನೋಡಿ, ಗಂಗಿಗೆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನಡೆದ ಚೇಷ್ಟೆಗಳೆಲ್ಲ ಹೇಳಬೇಕು ಎಂದೆನಿಸಿತು. ಆದರೆ ನಾಚಿಕೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಭಯ. ಅವಳಿಗೆ ಇಷ್ಟ ವಾಗದೆ ಹೋದರೆ..? ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂಜರಿದಳು.

"ಬುತ್ತಿ ಕೊಟ್ಟೆ ಅಷ್ಟೇ.. ಮತ್ತೇನಾದ್ರೂ ಅಂದ್ರೆ… ಏನೇ…"

"ಏನಿಲ್ಲ ಕಣಕ್ಕ ಸುಮ್ನೆ ಕೇಳ್ದೆ…"

"ಆಹಾ ಕಳ್ಳಿ.. ನಂಗೊತ್ತು ನೀನು ಏನ್ ಕೇಳ್ದೆ ಅಂತ."

"ತಪ್ಪ್ ತಿಳಿಬ್ಯಾಡ ಕಣಕ್ಕ.. ನಿನ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಕಳೆ ಬಂದದೆ ಕಣೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನೋಡೋದಕ್ಕೂ ಈಗ ನಿನ್ನ ನೋಡೋದಕ್ಕೂ.. ಅದಿಕ್ಕೆ ಕೇಳ್ದೆ. ನೀನು ಹಿಂಗೇ ಇರೋದು ನೋಡಿದ್ರೆ ಖುಷಿ ಆಗ್ತದೆ ಕಣಕ್ಕ. ಏನೋ ನೀನ್ ಕೊಟ್ಟಿರೋ ಸಲಿಗೆಯಿಂದ ಕೇಳ್ದೆ ಅಕ್ಕಾ. ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಹೇಳ್ಬ್ಯಾಡ.." ಅವಳ ಮನದ ಇಂಗಿತ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದಳು ಚೆನ್ನಿ. ಆಗ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅವಳ ಮುಂದೆ ತುಸು ಬಿಚ್ಚಿಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು ಗಂಗಿ.

"ಹಂಗೇನಿಲ್ಲ ಕಣೆ. ನೀನಿಷ್ಟ್ ಕೇಳ್ತಿದಿಯ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಿನಿ ಚೆನ್ನಿ. ನೀನೊಬ್ಬಳೇ ಕಣೆ ನಂಗೆ ಇಷ್ಟ್ ಹತ್ತಿರ ಇರೋದು. ಯಾರಿಗೋ ಹೇಳಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಹೇಳ್ತಿನಿ"

"ನಿನ್ನಾಣೆ ಕಣಕ್ಕ.. ಏನು ಹೇಳು.."

ಗಂಗಿ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ನಾಚಿಕೊಂಡು ನಡೆದಿದ್ದನ್ನು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಹೇಳುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದಳು.

"ಏನಿಲ್ಲ ಕಣೆ. ನಾನು ಇದೇ ಮೊದ್ಲು ಅವರಿಗೆ ಬುತ್ತಿ ಕೊಡಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದು. ಒಡೇರು ನೆನ್ನೆ ನಂಗೆ ಕೇಳಿದ್ರು. ' ಗಂಗಿ, ನಿನ್ನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹೋದ್ರೆ ಮತ್ತೆ ಸಂಜೆವರಿಗೂ ನೋಡೋದಕ್ಕೆ ಆಗಕಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟೊತ್ತು ನಿನ್ನ ನೋಡ್ದೆ ಇರಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ ಆಯತದೆ ಕಣೆ ಅದಿಕ್ಕೆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಬುತ್ತಿ ತೊಗೊಂಡು ಬಾರೆ' ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರು.ಒಡೇರು ಭಾಳ ರಸಿಕ್ರು.. ನಾ ಅವ್ರ್ ಜೊತೆ ಇದ್ರೆ, ಅವ್ರ್ ಕೈ ಸುಮ್ನೆ ಇರಾಕೆ ಇಲ್ಲಾ ಅಂತೀನಿ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಕರ್ಸಿಕೊಂಡಿದ್ರು ಗದ್ದೆಗೆ."

ಚೆನ್ನಿ ಪ್ರಶೆ ಮಾಡದೆ, ಅವಳ ಮಾತನ್ನು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಕೇಳಿದಳು. ಗಂಗಿ ಮುಂದುವೆರೆಸಿದಳು.


"ವಸಿ ದಿನದ ಹಿಂದೆ ಅವ್ರೆ ಹೇಳಿದ್ರು ಕಣೆ, ನಿನ್ನ ಗದ್ದ್ಯಾಗೆ ಏನೇನೋ ಮಾಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ ಅಂತ.. ಕಣೆ. ಒಡೇರು ದೇವರಂಥೋರು ಕಣೆ. ಅಷ್ಟ್ ಜನ ಹೆಣ್ಣಾಳುಗಳು ಅವ್ರ್ ಕೆಳಗೇ ದುಡಿತಿದ್ರು ನನ್ ಬಿಟ್ಟು ಯಾರ್ನೂ ಕಣ್ಣೆತ್ತೂ ನೋಡಕಿಲ್ಲ. ಅವ್ರಿಗೆ ನಾನೇ ಆಗ್ಬೇಕು ಕಣೆ. ಅದಿಕ್ಕೆ ಇವತ್ತು ದಿನ ಕೂಡಿ ಬಂತು ನೋಡು…" ಎಂದು ನಾಚಿ ನಕ್ಕಳು.

"ಹೌದಾ ಅಕ್ಕಾ. ನಾನ್ ಬ್ಯಾರೆ ಇವತ್ತೇ ಬಂದು ಒಕ್ಕರ್ಸ್ಕೊಂಡೆ ನೋಡು."

"ಹಂಗೇನಿಲ್ಲ ಕಣೆ… ನೀನು.."

"ನಂದು ಹಂಗಿರ್ಲಿ.. ಮುಂದೆ ಏನಾಯ್ತು ಹೇಳಕ್ಕ.. ನೀನು ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ರೆ ಇನ್ನು ಕೇಳನ ಅನ್ಸುತ್ತೆ… ಎಂಥ ಅದೃಷ್ಟ ಕಣಕ್ಕ ನಿಂದು.. ಮುಂದೆ ಏನಾಯಿತು ಹೇಳು..."

"ಮುಂದೆ ಹೇಳಕ್ಕೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ ಕಣೆ…" ಎಂದು ನಾಚಿ ನೀರಾದಳು.

"ಯವ್ವಿ.. ಇಷ್ಟ್ ನಾಚ್ಕೋತಿದಿ ಅಂದ್ರೆ ಕೇಳ್ಳೇಬೇಕು. ಮುಂದೆ ಏನಾಯಿತು ಹೇಳು.. ನೀನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೊದ್ಯೆಲ್ಲಾ ಬಿಗಿ ಸೀರೆ ಸುತ್ಕೊಂಡು.. ಆಮೇಲೆ ಏನಾಯ್ತು ಅಕ್ಕಾ.."

"ಅದು… ಅದು.. ಅವ್ರು ಆಗ್ಲೇ ನನ್ ದಾರಿ ಕಾಯ್ತಿದ್ರು ಕಣೆ. ನಾನ್ ಬರೋದನ್ನ ದೂರದಿಂದ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರಂತೆ ಕಣೆ. ಅವ್ರೆ ಹೇಳಿದ್ರು. ನಾನು ನಡ್ಕೊಂಡು ಬರೋದು ನೋಡಕ್ಕೆ ಅವ್ರಿಗೆ ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ಅಂತೇ ಕಣೆ. ಮುಂಚೆ ನಾನು ಅವ್ರ್ ಗದ್ಯಾಗೆ ದುಡಿತಿದ್ನಲ್ಲ.. ಅವಾಗ ನನ್ನ ನೋಡೋಕೆ ಅಂತಾನೆ ಬೇಗ ಬರ್ತಿದ್ರಂತೆ.."

"ರಸಿಕ್ರು ಕಣೆ ನಿಮ್ ಒಡೇರು…"

"ಹೂ ಕಣೆ ಕೇಳ್ತಿಯಾ? ಮಹಾ ರಸಿಕ್ರು… ಆದ್ರೆ ಅಷ್ಟೇ ದೊಡ್ ಮನಸ್ರು.. ನಾನ್ ಬಂದ್ ತಕ್ಷಣ ಮೊದ್ಲು ಕೇಳ್ ಬಿಟ್ರು ಕಣೆ. 'ನೋಡು ಗಂಗಿ, ನಿಂಗೆ ಇಷ್ಟಾ ಇದ್ರೆ ಮಾತ್ರ ನಾನು ಮುಂದ್ವರಿತೀನಿ, ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲಾ' ಅಂತ."

"ಎಂತ ದೊಡ್ಡೋರು ಕಣೆ.. ನೀ ನಂಬಿತೀಯೋ ಬಿಡ್ತೀಯೋ ಕಣಕ್ಕ ಕಟ್ಟೆಮನೆ ಗೌಡ ಅದೆಷ್ಟ್ ಹೆಣ್ಮಕ್ಳು ಬಾಳು ಹಾಳ್ ಮಾಡೋನೆ ಕಣೆ. ಆದ್ರೆ ನಿಮ್ ಒಡೇರು ನಿನ್ನೊಬ್ಬಳು ಜೊತೆಗೂ.. ಹಿಂಗೇ ಕೇಳಿ ಮುಂದ್ವರೀತಾರೆ ಅಂದ್ರೆ.. ನಿಜ್ವಾಗ್ಲೂ ದೇವರಂಥೋರು ಕಣೆ."

"ದೇವ್ರ್ ಸತ್ಯವಾಗ್ಲೂ ಕಣೆ. ಅವ್ರು ನಂಗಿಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಏನೂ ಮಾಡಾಕಿಲ್ಲ ನಂಗೆ. ನಾ ಹೂ ಅಂದ್ರೆ ಮಾತ್ರನೇ. "

"ನೀ ಹೂ ಅಂದ್ಯಾ ಅಕ್ಕಾ…?"

"ಏನ್ ಹಿಂಗ್ ಕೇಳ್ತಿ.. ಹೂ ಅಂದೆ ಇರ್ತೀನಾ ಹೇಳು?" ಮತ್ತೆ ನಾಚಿ ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿದಳು.

"ಆಹಾ ಅದೃಷ್ಟ ಅಂದ್ರೆ ನಿಂದೆ ಕಣಕ್ಕ"

"ನಿಜ ಹೇಳ್ದೆ ಕಣೆ. ಅದೃಷ್ಟ ಇಲ್ದಿದ್ರೆ ಅವ್ರು ಜೊತೆ.. ಇದೆಲ್ಲ… ಆಗ್ತಾನೆ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ ಕಣೆ."

"ಏನ್ ನಾಚ್ಕೆ ಆಹಾ .. ಸರಿ ಮುಂದೆ ಹೇಳು.."

"ಗದ್ದ್ಯಾಗೆ ಒಂದು ಮಂಟಪ ಐತೇ. ಅವ್ರು ನನ್ಗೋಸ್ಕರನೇ ಅದನ್ನ ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡ್ಸಿದ್ರು ಕಣೆ.. ಅವ್ರು ನನ್ನ ಅಲ್ಲಿ ಕರಕೊಂಡು ಹೋದ್ರು ಕಣೆ. ಅವ್ರು ನನ್ನ ಎಷ್ಟ್ ಸರ್ತಿ ಮುಟ್ಟೋರೆ ಆದ್ರೂ ಅವ್ರ್ ಕೈ ನನ್ ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ತಾಕಿದ್ ತಕ್ಷಣ ಮೈ ಝಮ್ ಅಂತು ಕಣೆ."

"ಮನ್ಯಾಗೆ ಬ್ಯಾರೆ ಗದ್ದ್ಯಾಗೆ ಬ್ಯಾರೆ ಥರ ಅನ್ನಿಸತೈತೆ.. ಅಲ್ವಾ ಅಕ್ಕಾ."

"ಹೂ ಕಣೆ. ಅಲ್ಲೀವರ್ಗು ಬಿಸಿಲಿತ್ತು ಕಣೆ.. ಆವಾಗ ಎಂಥ ಮೋಡ ಅಂತೀನಿ.. ಸಣ್ಣಕೆ ಜಡಿ ಮಳೆ ಹಿಡಿತು ನೋಡು.. ಆಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಇದ್ವಿ ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ."

"ಒಳ್ಳೆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮಳೆ ಬಂದೈತೆ ನೋಡು.."

"ಹೂ ಕಣೆ.. ನಮ್ ಒಡೇರು ಆಳ್ಗಳಿಗೆ ಕೆಲ್ಸ ಹೇಳಿ ಸುಮ್ನೆ ಕೂಡೋರಲ್ಲ ನೋಡು. ಸರಿಯಾಗಿ ದುಡೀತಾರೆ ಗದ್ದ್ಯಾಗೆ. ಅವರೂ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡಿ ದಣಿದಿದ್ರು ಕಣೆ.. ಸರಿಯಾಗ್ ಬೆವತಿದ್ರು.. ಅವ್ರ್ ದಣಿವರ್ಸಾಕ್ಕೆ ವಸಿ ಅವರ್ ಕಾಲ್ ಒತ್ತಿದೆ ಕಣೆ.. ಆಮೇಲೆ.. ಆಮೇಲೆ ಅಷ್ಟೇ ಕಣೆ ನಂಗೆ ಹೇಳಕ್ಕೆ ಆಗೋದು…" ಎಂದು ನಾಚಿ ನಕ್ಕು ಮೌನವಾದಳು.

"ಆಮೇಲೆ ಏನಾಯಿತಕ್ಕ?"

"ಆಮೇಲೆ ಇನ್ನೇನಾಗ್ತದೆ? ಉಪ್ಪು ಖಾರ ಹುಳಿ ತಿನ್ನೋ ಗಂಡಸ್ರು ಏನ್ ಮಾಡ್ತಾರೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ವಸಿ ಜಾಸ್ತಿನೇ ಮಾಡಿದ್ರು ಕಣೆ ನಂಗೆ.. ಥು ಹೋಗೆ ಏನ್ ಪ್ರಶ್ನೆ ಅಂತ ಕೇಳ್ತೀಯಾ… ಚೆನ್ನಿ.."

"ಹೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ರು ಅನ್ನು ನಿಂಗೆ.."

"ಹೂ ಕಣೆ.." ಎಂದಷ್ಟೇ ಹೇಳಿ ಮೌನಕ್ಕೆ ಜಾರಿದಳು.

"ನಿಂಗೆ ಇಷ್ಟಾ ಆಯ್ತು ಅನ್ನು.. ಅದಿಕ್ಕೆ ಈ ಕಳೆ ಮುಖದ್ ಮ್ಯಾಲೆ.."

"ಅಮ್ಮಾ.. ಇಷ್ಟಾನಾ? ಅದು ಹೇಳಕ್ಕೂ ಆಗಕಿಲ್ಲ ಅಂತ ಸುಖ ಕಣೆ…"

"ಹಿಂಗೇ ಖುಷಿಯಾಗಿರು ಅಕ್ಕಾ ಯಾವಾಗ್ಲೂ…"

"ನಿನ್ನ ಬಾಯ್ ಹರಿಕೆ ನೋಡು… ಚೆನ್ನಿ ನಿಜಾ ಹೇಳ್ತಿನಿ ಹಿಂಗೇ ಮನಸ್ ಬಿಚ್ಚಿ ಮಾತಾಡಕ್ಕೆ ನನ್ ಜೊತೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲಾ ಕಣೆ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿನ್ ಮುಂದೆ ಹೇಳ್ಕೊಂಡೆ. ತಪ್ಪ್ ತಿಳಿಬ್ಯಾಡ ಕಣೆ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಯಾರಿಗಾದ್ರೂ ಹೇಳಿದ್ರೆ ನನ್ನ ಹಾದರದೊಳು ಅನ್ಕೋತಾರೆ.. ನೀನು ನನ್ನ ಹಂಗ್ ಅನ್ಕೋಳಲ್ಲಾ ತಾನೇ?"

"ಅಯ್ಯೋ ಬಿಡ್ತು ಅನ್ನು ಅಕ್ಕಾ. ನೀನು ವಯಸ್ಸಿನ ಹೆಣ್ಣು. ನಿಂಗೂ ಸಾವ್ರ ಆಸೆ ಇರ್ತವೆ. ನಿನ್ನನ್ನ ಖುಷಿಯಾಗಿಟ್ಟಿರೋ ಒಡೇರ ಜೊತೆ ನೀನು ಖುಷಿಯಿಂದ ಇದ್ದೀಯ. ಆದ್ರಾಗೆ ಏನ್ ತಪ್ಪು? ನೀನು ಏನ್ ಬೇಕಾದ್ರೂ ನನ್ ಹತ್ರ ಹೇಳ್ಕೋ. ಆದ್ರಾಗೆ ತಪ್ಪು ತಿಳಿಯಕ್ ಏನೈತೆ. ನಂಗೂ ನಿನ್ ಬಿಟ್ರೆ ಈ ಊರಾಗೆ ಯಾರವ್ರೆ. ನಂಗೇನಾದ್ರೂ ನಿಂಗ್ ಹೇಳ್ಬೇಕು ನಿಂಗೇನಾದ್ರು ನಂಗ್ ಹೇಳ್ಬೇಕು. ಆ ದೇವ್ರು ನನ್ ಹಣೇಲಂತು ಸುಖ ಬರ್ದಿಲ್ಲ...ನೀನು ಸುಖ ಪಡೋದನ್ನದ್ರೂ ಕೇಳಿ ಖುಷಿ ಪಡ್ತೀನಿ..."

"ಯಾಕ್ ಹಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿಯ ಚೆನ್ನಿ ನಿಂಗೂ ಒಳ್ಳೆ ಕಾಲ ಬರ್ತದೆ. ಈಗ್ ನೋಡು ಒಂದೊಂದೇ ಕಷ್ಟ ಕರಗ್ತಾ ಐತೇ.."

"ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಕಣಕ್ಕ. ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು."

"ನನ್ ಮನಸು ಭಾಳ ಹಗುರ ಆಯ್ತು. ಸರಿ ನಾನು ಬರ್ತೀನಿ ಕಣೆ. ಇನ್ನೂ ಊಟ ಮಾಡಿಲ್ಲ."

"ಸರಿ ಅಕ್ಕಾ ನಾನು ಸಂಜೆ ಮನೆ ತವ ಬರ್ತೀನಿ"

ಗಂಗಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಊಟ ಮಾಡಿದಳು. ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದಳು. ನಿದ್ದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಮನಸ್ಸು ಹಗುರವಾಗಿತ್ತು. ತನ್ನ ಬಹಳ ದಿನದ ಮತ್ತೊಂದು ಆಸೆ ಫಲಿಸಿತ್ತು. ತನ್ನ ಮನದಾಳದ ಮಾತು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ತನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳತಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಕೇಳುವ ಕುತೂಹಲ, ಇವಳಿಗೆ ಹೇಳುವ ಆಸೆ. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಸರಿ ಹೊಂದಿತ್ತು.

ಅಲ್ಲೇ ಮಂಚದ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ನೋಡಿದಳು. ಹಿಂದಿನ ರಾತ್ರಿ ಗೋವಿಂದ "ನೀನೆ ಓದಿ ನೋಡು" ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದು ನೆನಪಿಗೆ ಬಂತು. ಓದಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಳು. ಗೋವಿಂದನ ದಯೆ ಯಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಓದಲು ಬರೆಯಲು ಈಗ ಅವಳಿಗೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು.

"ರಾಜಾಶ್ರಯ - ಶೃಂಗಾರ ಕತೆಗಳು" ಎಂದು ದಪ್ಪ ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆದಿತ್ತು. ಓದಲು ಮುಂದುವರೆಸಿದಳು.

ಪ್ರಜೆಗಳ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಬದ್ಧವಾದ ಶ್ರೀಮಂತ ರಾಜ್ಯ ಧಾರಾವತಿ. ಅದರ ರಾಜಾ ಪ್ರಹಾಸನೆಂಬ ಉತ್ತಮ ಆಡಳಿತಗಾರ. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಕ್ಷೇಮ ಸಮೃದ್ಧಿ. ಪ್ರಹಾಸನಿಗೆ ಪ್ರಹಿನಿ ಎಂಬ ರಾಣಿ. ಯಥಾ ರಾಜಾ ತಥಾ ಪ್ರಜಾ ಎಂಬಂತೆ ದುಡಿಮೆಯೇ ದೇವರು ಎಂದು ನಂಬಿದ ಪ್ರಜೆ. ಪ್ರಹಾಸನು ತನ್ನ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳಂತೆ ನೋಡುತಿದ್ದ. ರಾಣಿಯಿದ್ದರೂ ರಾಜರಿಗೆ ದಾಸಿಯರು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯ. ಅದು ರಾಜನ ಘನತೆ, ಪುರುಷತ್ವ, ರಸಿಕತೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿತ್ತು. ರಾಜನಂತೆ ರಾಣಿಯೂ ಪ್ರಜಾ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ನಿರತಳಾಗಿದ್ದಳು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಹತ್ತಿರವಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ರಾಜನ ಸೇವೆಯ ಭಾಗ್ಯ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ದಾಸಿಯರ ಮೇಲೆ. ದಾಸಿಯರೆಂದರೆ, ವೈಭೋಗದ ಬದುಕು. ಸದಾ ರಾಜನ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸ, ರಾಜನ ಅಂಗ ಸುಖ. ಕೈಗೊಬ್ಬರು ಕಾಲಿಗೊಬ್ಬರಂತೆ ಆಳುಗಳು. ರಾಜನಿಂದ ಗರ್ಭವತಿಯಾದರಂತೂ ರಾಜಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಆರೈಕೆ. ಮಗುವಿಗೆ ರಾಜಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಎಲ್ಲವೂ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ರಾಣಿಗಿಂತ ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ಕಡಿಮೆ ಇರಲಿಲ್ಲ ದಾಸಿಯರ ಸ್ಥಾನಮಾನ. ಯಾರೂ ಬೇಕಾದರೂ ರಾಣಿಯಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ದಾಸಿಯಾಗಬಹುದು. ಅವನಿಗೆ ಗೋಮತಿ ಮತ್ತು ವೃಷಾ ಎಂಬ ಎರೆಡು ಸುಂದರ ದಾಸಿಯರು. ರಾಜನ ಸೇವೆ, ಅವನ ಸುಖವೊಂದೇ ಅವರ ಗುರಿ. ಅವನ ಸೇವೆ, ಅವನ ಸಂಗಕ್ಕೆ ಸದಾ ಸಿದ್ಧ. ರಾಜನಿಗೋ ಇವರಿಬ್ಬರೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಕಾಳಜಿ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ. ವಾರಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ತನ್ನ ದಾಸಿಯರೊಡನೆ ಕಳೆಯಲಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ಏನೋ ಕಸಿವಿಸಿ.

ಗಂಗಿಗೆ ಕೆಲ ಪದಗಳ ಅರ್ಥ ಗೊತ್ತಾಗದೆ ಹೊದರೂ ತನ್ನ ತೋರು ಬೆರಳನ್ನು ಒಂದೊಂದೇ ಅಕ್ಷರದ ಮೇಲಿಟ್ಟು ಜೋಡಿಸಿಕೊಂಡು ಓದಲು ಮುಂದುವರೆಸಿದಳು. ಕೆಲ ಪದಗಳು ಓದಲು ಬರಲಿಲ್ಲ, ಕೆಲವು ಬಂದರೂ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಕಥೆ ಅವಳ ಕುತೂಹಲ ಮೂಡಿಸಿತ್ತು. ಅರ್ಥ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಓದಲ ಮುಂದುವರೆಸಿದಳು.

ಮಹಾರಾಜ ಅವರೊಡನೆ ಸಮಯ ಕಳೆಯಲು ಒಂದೊಂದು ಸಾರಿ ಮೊದಲೇ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿ ಹೋದರೆ, ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಧಿಡೀರನೇ ಅಂಥಪುರಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ. ಒಂದು ದಿನ ಭಟರಿಂದ ಸಂದೇಶ ಬಂತು. ರಾಜ ಅಂದು ಸಂಜೆ ಅಲ್ಲಿ ಬರುವನು ಎಂದು. ದಾಸಿಯರ ಅಂಥಪುರದಲ್ಲಿ ಸಂಚಲನ ಶುರುವಾಯಿತು. ಮಹಾರಾಜಾ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ವಾರದ ಮೇಲೆ ಆಗಿತ್ತು. ಮಾಹಾರಾಜಾ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆಂದರೆ ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಷಯವಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವೂ ಶಿಸ್ತಿನಿಂದ ಮಹಾರಾಜನ ಇಷ್ಟಗಳಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಸಿದ್ಧವಾಗಿರಬೇಕು. ಮೊದಲು ಅಂಥಪುರವನ್ನು ಸುಗಂಧ ದ್ರವ್ಯಗಳಿಂದ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸಬೇಕು. ಅಡುಗೆ ತಯಾರಿಸಬೇಕು. ಗೋಮತಿ ಮತ್ತು ವೃಷಾ ತಾವು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಿಂದು ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ರಾಜನ ಸ್ವಾಗತಕ್ಕಾಗಿ ಪುಷ್ಪಾಲಂಕಾರದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅವರು ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದ ಕೋಣೆಯ ಮಂಚ, ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಗಳಲ್ಲೂ ಸುಗಂಧ ಪುಷ್ಪಗಳ ಅಲಂಕಾರ... ಹೀಗೆ ಮಾಡಲು ಬಹಳಷ್ಟು ಕೆಲಸಗಳು. ಆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯವಾಗಲು ಆರೆಂಟು ಆಳುಗಳ ಸೈನ್ಯವೇ ರಾಜದಾಸಿಯರಿಗೆ ನೀಡಲಾಗಿತ್ತು. ಎಂದಿನಂತೆ ಗೋಮತಿ ಅಡುಗೆಯ ಉಸ್ತುವಾರಿ, ಮತ್ತು ವೃಷಾ ಅಂಥಪುರ ಅಲಂಕಾರದ ಉಸ್ತುವಾರಿ ವಹಿಸಿಕೊಂಡರು. ಅದಾದ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಸ್ನಾನ ಹಾಗೂ ಅಲಂಕಾರದ ಸಮಯ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನದಿಂದಲೇ ಶುರುವಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಅವರ ಸ್ನಾನಾದಿಗಳು. ಸಾಯಂಕಾಲ ಮಹಾರಾಜಾ ಬರುವಷ್ಟರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸಿದ್ಧವಾಗಬೇಡವೇ? ಅಲ್ಲಿಯೂ ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೆ ಆಳುಗಳ ಸಹಾಯ. ಆಸ್ಥಾನದ ವೈದ್ಯರು, ತಜ್ಞರು ಸೃಷ್ಟಿಸಿರುವ ವಿಶೇಷ ಸುಗಂಧದ ಎಣ್ಣೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳಿಂದ ಅವರ ಸ್ನಾನ. ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣಾಳುಗಳು ಅವರ ತ್ವಚೆಯಿಂದ ರೋಮಗಳನ್ನು ಮೆಲ್ಲನೆ ನೋವಾಗದಂತೆ ತೆಗೆದು ಇನ್ನಷ್ಟು ಕೋಮಲವಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದರು. ರಾಜನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವಂತೆ ಅವನು ಎಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಿದರೂ ಕೋಮಲ ತ್ವಚೆಯೇ ಸಿಗಬೇಕು ಹೊರೆತು ರೋಮಗಳಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ವಸ್ತ್ರ ಅಲಂಕಾರ. ಇನ್ನೇನು ರಾಜಾ ಬರಲು ಒಂದು ಗಂಟೆ ಇರುವಾಗ ಅಂತಪುರದಿಂದ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾ ಆಳುಗಳು ಹೊರ ನೆಡೆದರು. ಇಬ್ಬರೂ ದಾಸಿಯರು ಎಲ್ಲಾ ಸರಿಯಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಖಚಿತ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು.

"ಹೂವಿನ ಅಲಂಕಾರ ಎಲ್ಲಾ ನೋಡ್ಕೊಂಡ್ಯ ವೃಷಾ? ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಇದೆ ತಾನೇ?" ಅವರಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯಳಾದ ಗೋಮತಿ ಕೇಳಿದಳು.

"ಹೂ ಅಕ್ಕಾ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡ್ಸಿದೀನಿ. ನೀ ಹೇಳಿದ ರೀತಿ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಗುಲಾಬಿ ದಳಗಳು ಮತ್ತು ಮಂಚದ ಕೆಳಗೆ ಅವರು ಕಾಲು ಇಡೋ ಕಡೆಗೆ ಕಮಲದ ದಳಗಳ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿದೀನಿ "

"ಮತ್ತೆ ಮಹಾದ್ವಾರ ಮತ್ತು ಅವರು ನಡೆದು ಕೊಂಡು ಬರುವಾಗ ಹೂ ಹಾಕಲು?"

"ಅದೂ ಸಿದ್ಧ ಮಾಡಿದೀನಿ ನೋಡು ತಟ್ಟೆ ತುಂಬ ಹೂ ಇಟ್ಟಿದೀನಿ. ಎಲ್ಲವೂ ಘಮ್ ಅಂತಿದೆ."

"ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮ ಮಹಾರಾಜರು ಮದಿರಾಪ್ರಿಯರು ಗೊತ್ತಲ್ವಾ ನಿಂಗೆ. ಸಾಕಷ್ಟು ಮದಿರೆ ಇಟ್ಟಿದೀಯ ತಾನೇ..?"

"ಹೂ ಅಕ್ಕ ಸಾಕಷ್ಟು ಇಟ್ಟಿದೀನಿ."

"ಹೂ. ಆಯ್ತು. ಎಲ್ಲಾ ಸರೀ ಇದೆ ವೃಷಾ. ಎಲ್ಲಾ ಅಡುಗೆ ಮಾಡ್ಸಿದೀನಿ. ಅವರಿಗೆ ಇಷ್ಟಾ ಆಗೋ ಪಾಯಸ ಮತ್ತೆ ಬೇರೆ ಎಲ್ಲಾ ಅಡುಗೆ. ಒಂದ್ ಸರ್ತಿ ನೀನು ನೋಡಿಬಿಡು."

"ನೀನ್ ಬಿಡಕ್ಕಾ. ಮಾಹಾರಾಜರ ವಿಷಯ ಅಂದ್ರೆ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಮಾಡಿರ್ತಿಯ. ನಾನೇನು ನೋಡೋದು."

"ಅಯ್ಯೋ ಅವರು ಬರ್ತಾರೆ ಅನ್ನೋ ಅವಸರ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ಏನ್ ಮರ್ತಿದೀನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಒಂದ್ ಸರ್ತಿ ನೋಡು."

ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡಿದಂತೆ ಮಾಡಿ "ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಇದೆ ಅಕ್ಕಾ."

"ಅವ್ರು ಊಟ ಬೇಗ ಮಾಡಲ್ಲ ವೃಷಾ. ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿದ್ ಮೇಲೆನೇ ಊಟ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಮಹಾರಾಜರು. ಅವರ ಲೋಟದಲ್ಲಿ ಮದಿರೆ ಖಾಲಿ ಆಗ್ದೇ ಇರೋ ಹಾಗೆ ನೋಡ್ಕೋ ಬೇಕು. ಅವರ ಲೋಟದ ಮೇಲೆ ಗಮನ ಇರ್ಲಿ."

"ಹೂ ಅಕ್ಕಾ ಅವರ ಲೋಟದ ಮೇಲೆ ಗಮನ ಇಟ್ಟಿರ್ತೀನಿ. ಆಗಾಗ ಅವರ ಲೋಟವನ್ನು ತುಂಬಿಸ್ತೀನಿ."

"ಸರಿ ಬಾ ಇಲ್ಲಿ ಒಂದ್ ಸರ್ತಿ ಕನ್ನಡಿನಲ್ಲಿ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಬಿಡೋಣ. ಎಲ್ಲಾ ಸರಿಯಾಗಿ ಇದಿಯಾ ಅಂತ. ಇನ್ನೇನು ಅವ್ರು ಬರೋ ಹೊತ್ತಾಯ್ತು ಕಣೆ. ಅವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟಾ ಆಗೋ ಥರ ಇರ್ಬೇಕು." ಎಂದು ಸರಸರನೇ ಕನ್ನಡಿಯಿರುವ ದೊಡ್ಡ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋದರು.

"ನಿಂತ್ಕೋ ನೋಡ್ತೀನಿ.. " ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು ಗೋಮತಿ.

"ಒಳಗಡೆಯಲ್ಲ ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡಿಸ್ಕೊಂಡಿದಿಯಾ ತಾನೇ?"

"ಹೂ ಅಕ್ಕಾ.. ಅವರಿಗೆ ಇಷ್ಟಾ ಆಗೋ ಹಾಗೆ ಪೂರ್ತಿ ಒಂದ್ ಚೂರು ಬಿಡದೆ ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡಿಸ್ಕೊಂಡಿನಿ."

ವೃಷಾ ಮೈ ತುಂಬಿದ ಸುಂದರ ಹೆಣ್ಣು. ಮೀನಿನ ಕಣ್ಣು, ಬಳುಕುವ ಸೊಂಟ, ತುಂಬಿದ ಸ್ತನರಾಶಿ, ಸುಂದರವಾದ ನಿತಂಬ ಮತ್ತು ಚಂದವಾದ ತೊಡೆ. ರಾಜನ ಸೇವೆಗೆ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಗೋಮತಿಯೇ ಅವಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಹೊಸಬಳು. ಗೊಮತೀಯ ದೃಷ್ಠಿ ವೃಷಾಳ ರವಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಹೋಯಿತು.

"ಇದೇನು ವೃಷಾ ಹಿಂಗ್ ಹಾಕೊಂಡೀಯ ಬಾ ಸರಿ ಮಾಡ್ತೀನಿ." ಎಂದು ಅವಳ ಎದೆಯನ್ನು ಮೇಲೆ ಒತ್ತಿ, ರವಿಕೆಯ ದಾರವನ್ನು ಬಿಗಿದು ಕಟ್ಟಿದಳು. ಅವಳ ಎದೆಯ ಸೀಳು ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೋಚರಿಸುವಂತೆ.

"ಆಹ್…"

"ಏನಾಯಿತು?"

"ಏನಿಲ್ಲ ಅಕ್ಕಾ.. ನೀನು ಅಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಿದಾಗ ಒಂಥರಾ ಆಯ್ತು.."

"ಅಷ್ಟೇನಾ.. ಸರಿ… ಹಿಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು ನೋಡು. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ರವಿಕೆ ಬಿಗಿ ಇರ್ಬೇಕು. ಎದೆನಾ ಸರಿಯಾಗಿ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದಿರ್ಬೇಕು ನಿನ್ನ ರವಿಕೆ ಚಂದ ಕಾಣೋ ಥರ. ಆವಾಗ್ಲೇ ಅವರ ಕಣ್ಣು ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗೋದು. ಕಣ್ಣೆಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತೋ ಅವ್ರ ಕೈ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತೆ. ಅದಿಕ್ಕೆ, ಅವರಿಗೆ ಈ ರೀತಿ ಕಾಣ್ಸಬೇಕು. ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ ಅದು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟಾ ಆಗುತ್ತೆ. ತಿಳೀತಾ. ಬರೀ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಕಣೆ. ಮಹಾರಾಜರ ದಾಸಿಯಾಗಿರೋ ನಾವು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಹಾಕೊಳೋ ಬಟ್ಟೆ ಮೇಲೆ ಬಹಳ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸ್ಬೇಕು ನೋಡು. ರಾಜರಿಗೆ ಮೈ ಕಾಣೋ ಥರಾನೇ ರವಿಕೆ ಲಂಗ ಎಲ್ಲಾ ಹೊಲಸ್ಕೊಬೇಕು. ಅವರಿಗೇ ಸೇರಿದ್ದು ಅಲ್ವೇನೇ ಈ ಸೌಂದರ್ಯ ಎಲ್ಲಾ. ಹಂಗಂತ ಪೂರ್ತಿ ಕಾಣಲೂಬಾರ್ದು. ಎಷ್ಟ್ ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟು, ಎಲ್ಲಿ ಬೇಕೋ ಅಲ್ಲಿ ಕಾಣೋ ಥರ ಹಾಕ್ಕೋ ಬೇಕು ಕಣೆ. ಅರ್ಥ ಆಯ್ತಾ "

"ಹೂ ಅಕ್ಕಾ ತಪ್ಪಾಯ್ತು . ನೀನು ಮಹಾರಾಜರ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ತಿಳ್ಕೊಂಡಿದೀಯ ನೋಡು. ನಿನ್ ಹತ್ರ ಕಲಿಯಕೆ ನಂಗೆ ತುಂಬಾ ಇದೆ ನೋಡು. ಆದ್ರೂ ಅಕ್ಕಾ.. ನಾನು ಎಷ್ಟೇ ಬಿಗಿ ರವಿಕೆ ಹಾಕಿದ್ರು ನಿನ್ ಮುಂದೆ ನಂದೇನೂ ಅಲ್ಲ. ನೀನಿದ್ರೆ ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ ಬೇರೇನೂ ಬೇಡ ಅಕ್ಕಾ."

"ಹಂಗೇನಿಲ್ಲ ವೃಷಾ. ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ಬೇಡ. ಮೊದ್ಲು ನನ್ ಎದೆನೂ ನಿನ್ ಥರಾನೇ ಇತ್ತು ಕಣೆ . ಆದ್ರೆ ಮಾಹಾರಾಜರ ಕೈಗುಣ ನೋಡು. ನನ್ ಹಿಂಗೇ ಮಾಡಿರೋದು ಅವ್ರೆ. ಅವ್ರಿಗೆ ಹಿಂಗೇ ಇಷ್ಟ ಕಣೆ. ನಿಂಗೂ ಹಂಗೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ ನೋಡ್ತಿರು."

"ಹೌದಾ ಅಕ್ಕಾ? ನಿಜ್ವಾಗ್ಲೂ? ನೀನ್ ಹೇಳ್ತಿರೋದು ಕೇಳಿದ್ರೆ ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಗ್ತಿದೆ. ಇನ್ನು ಅವ್ರು ನನ್ ಮುಟ್ಟಿದ್ರೆ ಇನ್ ಹೆಂಗ್ ಆಗ್ಬಹುದು ಅಲ್ವಾ?"

"ಹೂ ವೃಷಾ.. ಆ ಸುಖ ಅನುಭವಿಸದೋರಿಗೆ ಗೊತ್ತು. ನಿಂಗು ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ ಕಣೆ. ನಿನ್ ಅದೃಷ್ಟ ಇದ್ರೆ ಇವತ್ತೇ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ. .. ಇವತ್ತು ನೋಡು.. ನಿನ್ನ ಅವ್ರು ಗಮನಸೇ ಗಮನಿಸ್ತಾರೆ ಕಣೆ. ನಿನ್ನ ಇವತ್ತು ಅವ್ರು ಸರಿಯಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸ್ಕೊತಾರೆ. ನಿನ್ನಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಸೇವೇನೂ ಪಡೀತಾರೆ. ಅಷ್ಟ್ ಚಂದ ಕಾಣ್ತಿದೀಯ ನೀನು."

"ನಿನ್ನ ಬಾಯ್ ಹರಿಕೆ ಅಕ್ಕ.."

ಅವಳ ಲಂಗವನ್ನು ತುಸು ಕೆಳಗಿಳಿಸಿದಳು. "ಹೊಕ್ಕಳು ಕಾಣೋಥರ ಹಾಕ್ಕೋಬೇಕು ಲಂಗ. ಅರ್ಥ ಆಯ್ತಾ?"

"ಹೂ ಅಕ್ಕಾ"

"ಈಗ ನೀನು ಭಾಳ ಚಂದ ಕಾಣ್ತಿದೀಯ ವೃಷಾ. ನೀನು ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ ಮದಿರೆ ಬಡಿಸುವಾಗ ಚನ್ನಾಗಿ ಬಗ್ಗಿ ನಿನ್ನ ಎದೆನಾ ಸರಿಯಾಗಿ ತೋರ್ಸು. ಅವರಿಗೆ ಅದು ತುಂಬಾ ಎಷ್ಟ್ ಇಷ್ಟಾ ಆಗುತ್ತೆ ನೋಡ್ತಿರು.."

"ಹೌದಾ ಅಕ್ಕ.. ಸರಿ.."

"ನನ್ನ ಒಂದ್ ಸರ್ತಿ ನೋಡಿ ಬಿಡು ಎಲ್ಲಾ ಸರೀನಾ ಅಂತ?"

"ನೀನು ಅಪ್ಸರೆ ಅಕ್ಕಾ. ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಇದೆ." ವೃಷಾಗೆ ಸರಿ ಸಾಟಿ ಇಲ್ಲದ ಸೌಂದರ್ಯ ಗೊಮತೀಯದು.


"ಮಹಾರಾಜರ ಪಾದ ತೊಳಿಯಕ್ಕೆ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ನೀರು ಇಟ್ಟಿದೀಯ ತಾನೇ?"

"ಹೂ ಅಕ್ಕಾ. ನೀ ಹೇಳ್ದ ಹಂಗೆ ಉಗುರು ಬೆಚ್ಚನೇ ನೀರು ಇಟ್ಟಿದೀನಿ."

"ನೆನಪಿದೆ ತಾನೇ, ಅವರು ಬರೋ ಸೂಚನೆ ಗೊತ್ತಾದ ತಕ್ಷಣ ನಾವಿಬ್ರು ಬಾಗಿಲ ಹತ್ತಿರ ನಿಂತ್ಕೋ ಬೇಕು. ಅವರ ಬಂದ ಕೂಡ್ಲೇ ನಾನು ಅವರನ್ನ ಬರ ಮಾಡಿ ಕೊಂಡು ಅವರನ್ನು ಕುರ್ಚಿಯ ಕಡೆಗೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀನಿ. ನೀನು ಆವಾಗ ಹೂ ಹಾಕ್ಬೇಕು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ. ನಾನು ಕೂರ್ಸಿ ಅವರ ಪಾದರಕ್ಷೆ ತೆಗೆದು ತೊಳಿತೀನಿ. ನೀನು ಅವರಿಗೆ ಮದಿರೆ ಕೊಟ್ಟು ಚಾಮರ ಬೀಸು."

"ಹೂ ಅಕ್ಕಾ ನೆನಪಿದೆ. ಆಮೇಲೆ ಏನಾಗುತ್ತೆ ಅಕ್ಕ "

"ಆಮೇಲೆ ಅವ್ರು ಏನ್ ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಡ್ತಾರೋ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು ನಾವು. ಅವ್ರು ಒಂದೊಂದು ಸರ್ತಿ ನಮ್ ಜೊತೆ ಮನ್ಸ್ ಬಿಚ್ಚಿ ಮಾತಾಡಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಾರೆ, ಒಂದ್ಸರ್ತಿ ನಾವು ನೃತ್ಯ ಮಾಡೋದನ್ನ ನೋಡಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಾರೆ, ಪೂಜೆ ಮಾಡ್ಸ್ಕೊತಾರೆ.. ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ. ಅವ್ರು ಹೇಗೆ ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಡ್ತಾರೋ ಹಾಗೆ."

"ಆಯ್ತು ಅಕ್ಕ "

ಗಂಗಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟಿತು ಆ ಕಥೆ. ತನಗರಿವಿಲ್ಲದೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಗೊಮತಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡಳು. ಅವಳ ಕುತೂಹಲ ಇನ್ನಷ್ಟು ಗರಿ ಗೆದರಿತ್ತು. ಆ ಕತೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಾಮ್ಯತೆ ಅವಳಿಗೆ ಕಾಣದೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ರಸಿಕತೆಯ ಉಗಮ ಸ್ಥಾನ ಇಂಥ ಕಥೆಗಳೇ ಇದ್ದರೂ ಇರಬಹುದು ಎಂದು ಎಣಿಸಿದಳು.

"ಮಹಾರಾಜರು ಅಂಥಪುರಕ್ಕೆ ಧಾವಿಸಿದ್ದಾರೆ….!!" ಎಂಬ ಘೋಷಣೆ ಕೇಳಿ ಬಂತು.

"ಬಾ ಬಾ ಹೋಗಣ ಬೇಗ.."

ಮಹಾರಾಜ ಅಂಥಪುರದ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದನು.

"ಮಹಾರಾಜಾರಿಗೆ ಸ್ವಾಗತ… ದಯಾಮಾಡಿಸಿ ದೊರೆ." ಎಂದು ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದರು

"ಗೋಮತಿ.. ವೃಷಾ.. ಎಲ್ಲ ಹೀಗಿದ್ದಿರಿ. ಎಲ್ಲಾ ಕುಶಲ ತಾನೇ ?"

"ನಿಮ್ಮ್ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ್ ದಯೆಯಿಂದ ಎಲ್ಲವೂ ಕುಶಲ ಮಹಾರಾಜಾ…"

ರಾಜನನ್ನು ಕೈ ಹಿಡಿದು ಒಳಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು ಗೋಮತಿ. ವೃಷಾ ಅವನು ನಡೆಯುವ ಪಥದಲ್ಲಿ ಹೂವಿನ ಸುರಿಮಳೆಗೈದಳು.

"ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಿ ಒಡೆಯ. " ಎಂದು ಅವನ ಪಾದದ ಬಳಿ ಕುಳಿತಳು ಗೋಮತಿ. ಅವನ ಪಾದರಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು, ಸುಗಂಧ ಪೂರಿತ ಬಿಸಿನೀರಿನಿಂದ ಅವನ ಪಾದ ತೊಳೆದಳು. ಪುಷ್ಪಗಳಿಂದ ಅವನ ಪಾದವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿದಳು. ಅವನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಳು.

"ಮಜಾರಾಜರಿಗೆ ಮದಿರೆ ತಂದಿರುವೆ. ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಮಹಾರಾಜಾ."

ವೃಷಾ ಅವನಿಗೆ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಲೋಟದಲ್ಲಿ ಮದಿರೆ ಕೊಟ್ಟು ಗಾಳಿ ಬೀಸಿದಳು.

"ಗೋಮತಿ ನೀನು ಮುಟ್ಟಿದ್ರೆ ಎಂಥ ಸುಖ ಕಣೆ . ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಪಾದ ಒತ್ತು. ಬಹಳ ಆರಾಮ ಆಗ್ತಿದೆ ."

"ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಹಾರಾಜಾ."

"ಮಹಾಪ್ರಭು ನಾನು ಮತ್ತೆ ವೃಷಾ ಇಬ್ಬರೂ ನಿಮ್ಮ ಆಯಾಸನೆಲ್ಲ ಮಾಯಾ ಮಾಡ್ತೀವಿ . ನೀವು ಮದಿರೆ ಸವಿಯುತ್ತ ಆರಾಮ ಮಾಡಿ."

"ವೃಷಾ ಮಹಾರಾಜರ ಭುಜ ಕೈಗಳನ್ನ ಒತ್ತು."

"ಏನ್ ಚಂದ ಕಾಣ್ತಿದ್ದೀರಿ ಇಬ್ಬರೂ.. ಬರೀ ಮದಿರೆಯನ್ನು ಸವಿಲೋ ಇಲ್ಲಾ, ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನೂ ಸವಿಲೋ…?"

"ನಮ್ ಸೌಂದರ್ಯ ಇರೋದೇ ನೀವು ಸವಿಯಲಿಕ್ಕೆ ದೊರೆ. ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಸವಿಯಿರಿ ಒಡೆಯ."

ಗೋಮತಿ ವೃಷಾ ಇಬ್ಬರು ಅವನ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ನಿರತರಾದರು. ಗೋಮತಿ ಅವನ ಪಾದವನ್ನು ಒತ್ತಿದರೆ ವೃಷಾ ಅವನ ಭುಜ ಕೈಗಳನ್ನು ಒತ್ತಿದಳು.

"ಆಹಾ.. ಈ ಮದಿರೆಗಿಂತ ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಸ್ಪರ್ಶನೇ ಹೆಚ್ಚು ಸುಖ ಕೊಡ್ತಿದೆ ಕಣ್ರೆ.. ಆರಾಮಾಗಿದೆ. ಆಹ್… ಹ್ಮ್ಮ್ಮ್ ನನಗೆ ಆಯಾಸವಾದಾಗ ಅದಿಕ್ಕೆ ನಾನು ಇಲ್ಲೇ ಬರೋದು " ಎಂದು ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ತನ್ನ ದಾಸಿಯರ ಸೇವೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದನು. ಗೋಮತಿ ವೃಷಾಳಿಗೆ ಕಣ್ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದಳು. ತಕ್ಷಣ ಅದರ ಒಳಅರ್ಥವನ್ನು ಅರಿತ ವೃಷಾ ಮಹಾರಾಜನ ಅಪ್ಪಣೆ ಕೇಳಿದಳು.

"ನಿಮ್ಮ ಮೇಲ್ವಸ್ತ್ರ ತೆಗೆಯಲು ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಡಿ ಮಹಾರಾಜಾ.."

"ಹೂ.." ಎಂದು ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದನು ಮಹಾರಾಜ.

ವೃಷಾ ರಾಜನ ಮೇಲ್ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ತೆಗೆದು ಅವನ ಎದೆ ಭುಜ ಕೈ ಬೆನ್ನನು ಒತ್ತಿದಳು.

"ಆಹಾ.. ಅಮೋಘ.. ವೃಷಾ ನಿನ್ ಕೈಲೂ ಎಂಥ ನಾಜೂಕು, ಮಲ್ಲಿಗೆಯಂತೆ ಮೃದು. ಗೋಮತಿ.. ಸರಿಯಾಗಿ ಸಿದ್ಧಮಾಡಿದೀಯ ಕಣೆ ವ್ರಷಾಳನ್ನ "

"ನನ್ನದೇನಿಲ್ಲ ರಾಜಾ .. ಮಹಾರಾಜರ ಸೇವೆಗೆ ಸದಾ ಹಾತೊರಿತಿರ್ತಾಳೆ ನಿಮ್ಮ ದಾಸಿ ವೃಷಾ…"

"ಗೋಮತಿ, ವೃಷಾ, ಸಾಕು ಬನ್ನಿ ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕೂತ್ಕೋಳ್ರಿ ."

"ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪಣೆ ಒಡೆಯ." ವೃಷಾ ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಅವನ ಲೋಟವನ್ನು ತುಂಬಿಸಿದಳು. ಇಬ್ಬರೂ ರಾಜನ ಎಡಬಲದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತರು ನಾಚಿ ತಲೆಬಾಗಿಸಿ. ಒಂದೊಂದು ಕೈಯಿಂದ ಇಬ್ಬರ ಸೊಂಟದ ಬಳಸಿ ಕೈ ಇಟ್ಟು ಅವರನ್ನು ಹತ್ತಿರ ಎಳೆದನು. ಇಬ್ಬರೂ ನಾಚಿ ನೀರಾದರು .

"ಗೋಮತಿ, ವೃಷಾ, ನೀವಿಬ್ಬರೂ ನನ್ನ ಇಷ್ಟು ಚಂದ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತಿರಿ ಕಣ್ರೆ . ನಿಮ್ಮ ಕಾಳಜಿ ನನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯ. ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿಯಾಗಿದೆ ತಾನೇ? ನಿಮಗೆ ಆಳು ಕಾಳುಗಳ ಕೊರತೆ ಏನೂ ಇಲ್ಲಾ ತಾನೇ? "

"ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿಯಾಗಿದೆ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ಮ ದಯೆಯಿಂದ. ಆದರೆ ಒಂದೇ ಒಂದು ವಿಷಯ.."

"ಏನದು ಗೋಮತಿ."

"ನೀವಿಲ್ಲಿ ಬರೋದನ್ನೇ ಕಡಿಮೇ ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ. ನಮ್ಮಿಂದ ಏನಾದರೂ ತಪ್ಪಾಯಿತಾ ? ಹಾಗಿದ್ರೆ ಹೇಳಿ. ನಿಮ್ಮ ಪಾದಕ್ಕೆ ಎರಗಿ ಕ್ಷಮೆ ಕೇಳಿ ಅದನ್ನು ಸರಿ ಪಡಿಸ್ತೇನೆ. ನಮ್ಮಿಂದೇನಾದರೂ ಸೇವೇಲೀ ಲೋಪವಾಗಿದ್ದರೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ ದೊರೆ. ಆದರೆ ನಿಮ್ಮಿಂದ ದೂರ ಇರೋ ಅಂಥ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡಬೇಡಿ. ನಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋಕೆ ಆಳುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಟ್ಟಿದಿರಿ ಆದ್ರೆ, ನಮಗೆ ನಿಮ್ಮ ಸೇವೆ ಮಾಡೊ ಭಾಗ್ಯನೂ ಕೊಡ್ರಿ.."

"ಗೋಮತಿ ಗೋಮತಿ… ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಸೇವೇಲಿ ಲೋಪ ಆಗುತ್ತಾ? ತಪ್ಪು ನಂದೇ ಕಣ್ರೆ . ನಿಮ್ಗೆ ಗೊತ್ತಲ್ವಾ ನನ್ ಜವಾಬ್ದಾರಿ. ಸಮಯ ಸಿಗ್ತಿಲ್ಲ."

"ಕ್ಷಮಿಸ್ರಿ ಮಹಾಪ್ರಭು. ಹೌದು. ಇಡೀ ರಾಜ್ಯ ಆಳೋ ದೊರೆ ನೀವು. ಇಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಏನು ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲಾ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ಮ ಪಾದಸೇವೆ ಭಾಗ್ಯ ನಮಗೆ ಆಗಾಗ ಕೊಡ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ. ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು. ನಮ್ ಪಾಲಿನ ದೇವ್ರು ನೀವು." ಅವನ ಅಜಾನುಬಾಹು ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸುತ್ತ ನುಡಿದಳು ಗೋಮತಿ.

"ಸರಿ ಕಣೆ. ಇನ್ಮೇಲಿಂದ ವಾರಕ್ಕೆ ಎರಡು ಸರಿ ಆದ್ರೂ ಬರ್ತೀನಿ. ಹಾ.. ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರನ ಬೇಟೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀನಿ. ನಿಮಗೂ ಕಾಡು, ಬೆಟ್ಟ ಎಲ್ಲಾ ನೋಡಿದ ಹಾಗೆ ಆಗುತ್ತೆ. ನನ್ ಜೊತೆ ಸಮಯ ಕಳೆದ ಹಾಗೂ ಆಗುತ್ತೆ. ಸರಿನಾ?"

"ನಿಮ್ಮ ಇಷ್ಟದಂತೆ ಆಗ್ಲಿ ದೊರೆ. ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಸಮಯ ಕಳಿ ಬಹುದು, ನಿಮ್ಮ ಸೇವೆ ಮಾಡಬಹುದು ಅಂದ್ರೆ, ನಾವು ಎಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದ್ರು ಬರ್ತೀವಿ ಮಹಾರಾಜ."

"ವೃಷಾ ನೀನೇನ್ ಅಂತೀಯಾ?" ರಾಜ ಕೇಳಿದನು.

"ನೀವು ಮತ್ತು ಅಕ್ಕಾ ಹೇಳಿದಂತೆ… ಮಹಾರಾಜಾ.. "

"ಮಹಾರಾಜ, ನಿಮ್ಮ ಸೇವೆಗೆ ಶಯನಗೃಹ ತಯಾರಾಗಿದೆ. ಬನ್ನಿ ಅಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ದಾಸಿಯರನ್ನು ಯುವುದೇ ಅಡ್ಡಿ ಇಲ್ಲದೆ ಅನುಭವಿಸುವಿರಂತೆ.." ಎಂದು ಮಹಾರಾಜನನ್ನು ಒಳಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು.

"

"ಕುಳಿತ್ಕೊಳ್ಳಿ ಮಹಾರಾಜಾ. ನಿಮ್ಮ ಸೇವೆಗೆ ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರು ದಾಸಿಯರು ಸಿದ್ಧ.."

"ಬನ್ರೇ.. ಏನ್ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತೀರಿ ಇವತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮಾಹಾರಾಜನಿಗೆ."

"ನಿಮ್ಗ್ ಏನ್ ಬೇಕೋ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡ್ತೀವಿ.. ನನ್ ರಾಜಾ." ಎಂದು ಇಬ್ಬರೂ ಅವನ ಕಾಲ ಬಳಿ ಕುಳಿತು ತಲೆ ಬಾಗಿ ಮಹಾರಾಜನಿಗೆ ನಮಿಸಿದರು. ಅವನ ಒಂದೊಂದು ಪಾದವನ್ನು ಒಬ್ಬರು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡು, ತಮ್ಮ ತುಟಿಗಳಿಂದ ಅವನ ಪಾದಕ್ಕೆ ಮೆಲ್ಲನೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟರು. ಅಲ್ಲಿ ಜೋಡಿಸಿದ್ದ ಹೂವಿನಿಂದ ಅವನ ಪಾದಕ್ಕೆ ಅಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿದರು. ಗೋಮತಿ ಮತ್ತೆ ಅವನ ಲೋಟಕ್ಕೆ ಮದಿರೆಯನ್ನು ಸುರಿದಳು. ಅವನ ಕಾಲ ಬಳಿಯೇ ಕುಳಿತು ಅವನ ಪಾದವನ್ನು ಒತ್ತಿದಳು. ವೃಷಾ ಕೂಡ ಇನ್ನೊಂದು ಪಾದವನ್ನು ಒತ್ತಿದಳು.

ಓದುತ್ತಾ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದಳು ಗಂಗಿ. ಗಂಗಿಗೆ ತಾನೂ ಇದೆ ರೀತಿ ತನ್ನ ಒಡೆಯನಿಗೆ ಏಕೆ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ಆಸೆ ಉಂಟಾಗಿ, ಆ ಆಸೆ "ನಾನು ಇಷ್ಟು ದಿನ ಈ ರೀತಿ ಯಾಕೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ?" ಎಂಬ ಸ್ವಯಂ ದೂಷಣೆಗೆ ತಿರುಗಿತು. ಇಂದಿನಿಂದ ಒಡೆಯನ ಸ್ವಾಗತವನ್ನು ಅದೇ ರೀತಿ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ತನ್ನೊಳಗೆ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಹಿಡಿದಳು.


"ಆಹಾ.. ನೀವಿಬ್ರು ಹಿಂಗೇ ಒತ್ತತಾ ಇದ್ರೆ.. ಏನ್ ಸುಖ ಕಣ್ರೆ. ವೃಷಾ.. ನೀನು ಇವತ್ತು ತುಂಬ ಚಂದ ಕಾಣ್ತಿದೀಯ ಕಣೆ." ಎಂದು ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಹರಡಿದ್ದ ಹೂವಿನ ದಳಗಳ ರಾಶಿಯನ್ನು ಮುಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಅವರಿಬ್ಬರ ಮೇಲೆ ಚೆಲ್ಲಿದನು. ಇಬ್ಬರೂ ವಿಧೇಯತೆಯಿಂದ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ ನಮಿಸಿ ಅವನ ಪ್ರಶಂಸೆಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಹೇಳಿದರು.

"ವೃಷಾ...ಎಲ್ಲಿ ನಿಂತ್ಕೋ ನೋಡ್ತೀನಿ. ನಿನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ಗಮನಸೇ ಇಲ್ಲಾ ನೋಡು ಇವತ್ತು."

"ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಹಾರಾಜಾ." ನಾಚಿ ನೀರಾದ ವೃಷಾ ಒಡನೆಯೇ ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಿಸಿ ಎದ್ದು, ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿ ಮಹಾರಾಜನ ಮುಂದೆ ನಿಂತಳು. ಗೋಮತಿ ಅವನ ಪಾದ ಒತ್ತುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದಳು. ಗೋಮತಿಗೆ ಖುಷಿ. ವೃಷಾಳೆಡೆಗೆ ರಾಜನ ಕಣ್ಣು ಬಿದ್ದಿದ್ದು ತನ್ನ ಪರಿಶ್ರಮದಿಂದಲೇ ಎಂಬುದು ಗೋಮತಿಗೆ ಗೊತ್ತು.

"ಆಹಾ ಏನ್ ಚಂದ ಕಾಣ್ತಿದೀಯ ಇವತ್ತು ವೃಷಾ."

"ಎಲ್ಲಾ ಅಕ್ಕಾನೇ ನನ್ನ ತಯಾರಿ ಮಾಡಿದ್ದು ಮಹಾಪ್ರಭು. ನಿಮಗೋಸ್ಕರ "

"ಹಾಗೋ ವಿಷಯ...ಗೋಮತಿ..ನಿನ್ ಕೈ ಚಳಕನ ನಿನ್ ಮೇಲೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ದೆ ವೃಷಾಳ ಮೇಲೂ ತೋರ್ಸಿದೀಯ ಅನ್ನು. ನೀನೂ ನಿಂತ್ಕೋ ವೃಷಾ ಜೊತೆ… ಹೋಗು. ಇಬ್ಬರನೂ ಕಣ್ ತುಂಬಾ ನೋಡ್ತೀನಿ. ಬಹಳ ದಿನ ಆಗಿದೆ ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರನ ಹಿಂಗ್ ನೋಡಿ."

"ಅಪ್ಪಣೆ ಮಹಾಪ್ರಭು." ಎಂದು ಅವಳೂ ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿ ನಿಂತಳು.

"ಆಹಾ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಬ್ಬ ಕಣ್ರೆ. ಒಬ್ಬರಿಗಿಂತ ಒಬ್ಬರು ಏನ್ ಚೆಲುವೆಯರೇ ನೀವು.. ಎರಡು ಕಣ್ಣು ಸಾಲದು ಕಣ್ರೆ. ಏನ್ ನಾಚ್ಕೆ, ಏನ್ ನಾಜೂಕು."

ಗೋಮತಿ ಮೇಲೆ ತೊಳಿಲ್ಲದ ಬಿಗಿಯಾದ ಹಳದಿ ರವಿಕೆ ತೊಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಹಾಲು ಬಣ್ಣದ ಮೈ ಚರ್ಮ ದೀಪಗಳ ಬೆಳಕಿಗೆ ಝಗ್ ಎಂದು ಹೊಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಎದೆಯ ಸೀಳನ್ನು ನಿರ್ಭಡಿಯಾಗಿ ತೋರಿಸಿ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಮುಂದೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಅರಳಿಸಿ ತೋರಿಸುತ್ತ ನಿಂತಿದ್ದಳು.. ಅವಳ ಪೊಗದಸ್ತಾದ ಸ್ತನರಾಶಿ ಬಿಗಿಯಾದ ರವಿಕೆಯ ಸೆರೆಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಬಂದು ಮಹಾರಾಜನ ಕೈ ಸೇರುವ ತವಕದಲ್ಲಿವೆಯೋ ಎಂಬಂತೆ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. ಹುಣ್ಣಿಮೆ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಮೋಡದ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರ ಹೊಳೆಯುವಂತೆ ಅವಳ ಬಿಗಿಯಾದ ರವಿಕೆಯೊಳಗೆ ಅವಳ ಸ್ತನತೊಟ್ಟುಗಳು ಒತ್ತಿ ಗೋಚರಿಸಿದ್ದವು. ಅವಳ ಬಳಕುವ ತೆಳುವಾದ ಸೊಂಟದ ಸುತ್ತ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಲಂಗ ತೊಡೆವರೆಗೂ ಮಾತ್ರ ಇಳಿ ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಸುಂದರವಾದ ಹೊಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಹಾಲು ಬಣ್ಣದ ತೊಡೆಗಳೆರೆಡೂ ತೋರುವಂತೆ ತನ್ನ ಚಿಕ್ಕ ಲಂಗವನ್ನು ಚೊಕ್ಕವಾಗಿ ಬಿಗಿದಿದ್ದಳು.

ಗೋಮತಿಯಷ್ಟಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಅಪ್ರತಿಮ ಸುಂದರಿ ವೃಷಾ. ತಿಳಿಯಾದ ಬಣ್ಣ, ಸುಂದರವಾದ ಎದೆ ಭಾರ, ಬಿಗಿಯಾದ ದುಂಡನೆಯ ನಿತಂಬಗಳು. ಮುಖದಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ನಾಚಿಕೆಯ ಮುಗುಳ್ನಗೆ. ಗೋಮತಿಯಂತೆಯೇ ಚಿಕ್ಕದಾದ ಒಂದು ಲಂಗ ಬಿಗಿಯಾದ ರವಿಕೆ. ಆದರೆ ಇವಳದು ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ್ದು.

"ಒಬ್ಬಳು ಮೇನಕೆ… ಇನ್ನೊಬ್ಬಳು ಅಪ್ಸರೆ." ಎಂದು ಅವರ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಸುತ್ತಲೂ ತಿರುಗಿ ತನ್ನ ದಾಸಿಯರ ಅಂದವನ್ನು ಎಲ್ಲೆಡೆಯಿಂದ ಸವಿದನು.

"ಇವತ್ತು.. ನೀವಿಬ್ರು ಬೇಕು ನಂಗೆ.. ಕಣ್ರೆ.. ನಂಗೆ ಸುಖ ಕೊಡ್ತೀರಾ ತಾನೇ ಇಬ್ಬರು ಸೇರಿ?" ಎಂದು ಅವರಿಬ್ಬರ ನಡುವಿಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ತನ್ನೆಡೆಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡನು. ಅವನ ಎತ್ತರ ನಿಲುವಿನ ಮುಂದೆ ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಮಟ್ಟಸವಾದ ಅವನ ದಾಸಿಯರು ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿ ನಿಂತರು.

"ಇದೇನ್ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳ್ತೀರಿ ಮಹಾರಾಜಾ. ನಿಮ್ಮ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ ನಿಮಗೆ ಸುಖ ಕೊಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ನಾವಿಬ್ಬರು ಇರೋದು ಅಲ್ವಾ ಮಹಾಪ್ರಭು…? ನಿಮ್ ಸೇವೆಗೆ ಕಾಯ್ತಾ ಇದೀವಿ ಮಹಾರಾಜಾ." ಎಂದು ಗೋಮತಿ ಕೇಳಿದಳು. ಅವಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡದೆ ಅವಳ ತುಟಿಗೆ ಒಂದು ಮುತ್ತಿಟ್ಟನು. ಅವಳ ತುಟಿಗೆ ತನ್ನ ತುಟಿಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಸಿ ತನ್ನ ಉತ್ತರವನ್ನು ಆ ಮುತ್ತಿನಿಂದಲೇ ಕೊಟ್ಟನು. ಅವಳ ಕೆಂಪು ತುಟಿಗಳು ರಸವತ್ತಾಗಿದ್ದವು. ಹೀರಿ ಹೀರಿ ಅವಳ ರಸವನ್ನು ಸವಿದನು. ಗೋಮತಿ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಎತ್ತಿ, ಅವನ ಎತ್ತರದ ನಿಲುವಿಗೆ ತನ್ನ ಮುಖ ಅನುಕೂಲವಾಗಿ ಸಿಗುವಂತೆ ನಿಂತು ತಾನೂ ಅವನ ತುಟಿಯ ರಸವನ್ನು ಹೀರಿದಳು. ಇತ್ತ ವ್ರಷಾ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಮುತ್ತಿಸುವುದನ್ನು ಕಾಮೋನ್ಮಾದದಿಂದ ತುಟಿಯನ್ನು ಕಚ್ಚಿಕೊಂಡು ನೋಡುತ್ತಾ ಬರೀ ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು ತನ್ನ ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ಸವಿದು ತೃಪ್ತಿ ಪಟ್ಟಳು. ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ಅವನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕೈ ಆಡಿಸುತ್ತ "ಇಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಇದ್ದೇನೆ ಮಹಾರಾಜ" ಎಂದು ತನ್ನ ಇರುವಿಕೆಯನ್ನು ತೋರಪಡಿಸಿದಳು ವೃಷಾ. ಮಹಾರಾಜಾ "ಹೂ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ಕಣೆ.. ಆದರೆ ನಿನ್ನ ಸರದಿಗೆ ನೀನು ಕಾಯ್ಬೇಕು" ಎಂಬಂತೆ ಬರೀ ಅವಳ ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಬಿಗಿ ಮಾಡಿದನು. ಗೋಮತಿಯನ್ನು ಚುಂಬಿಸಿದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ದ್ರಿಷ್ಟಿಯನ್ನು ವೃಷಾಳ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿಸಿದನು. ತನಗರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಬಾಗಿದ ತಲೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ಅವನ ಚುಂಬನಕ್ಕೆ ತನ್ನ ತುಟಿಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದಳು. ಅವಳನ್ನೂ ಚುಂಬಿಸಿ ಸವಿದನು. ಆಗ ಕಾಮೋನ್ಮಾದದಿಂದ ತುಟಿಯ ಕಚ್ಚಿಕೊಂಡು ನೋಡುವ ಸರದಿ ಗೋಮತಿಯದ್ದಾಗಿತ್ತು. ವೃಷಾಳನ್ನು ಅಷ್ಟು ಮಗ್ನವಾಗಿ ಚುಂಬಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಗೋಮತಿಗೆ ತನ್ನ ಪರಿಶ್ರಮ ಫಲಿಸಿದ ಆನಂದ. ತನ್ನ ದಾಸಿಯಾರಿಬ್ಬರನ್ನೂ ಅವರ ಸೊಂಟದಲ್ಲಿ ಕೈ ಹಾಕಿ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದನು. ವೃಷಾಳಿಗೆ ಗೋಮತಿಗಿಂತ ದೀರ್ಘಚುಂಬನದ ಭಾಗ್ಯ ದಯಪಾಲಿಸಿದನು.

"ಬನ್ರೇ…" ಎಂದು ಚುಂಬನವನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ಅವರಿಬ್ಬರ ಸೊಂಟದ ಮೇಲಿದ್ದ ಕಯ್ಯನ್ನು ಅವರ ನಿತಂಬಗಳ ಮೇಲೆ ಜಾರಿಸಿ ಮಂಚದೆಡೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದನು. ತೆಳುವಾದ ಲಂಗದ ಬಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಅವರಿಬ್ಬರ ಬಿಗಿಯಾದ ಮೃದುವಾದ ನಿತಂಬಗಳು ಅವನ ಕೈಯ್ಯನ್ನು ಬಿಸಿ ಮಾಡಿದವು. ಅವನ ಈ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ತುಂಟ ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ ಇಬ್ಬರೂ… "ಆಹ್…" ಎಂದು ಮಾತ್ರ ಕುಯ್ಗುಟ್ಟಿದರು.

"ಮಹಾರಾಜ ನಿಮಗೆ ನೃತ್ಯ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಡ್ರಿ." ಗೋಮತಿ ಕೇಳಿದಳು. ಕಣ್ಸನ್ನೆಯಿಂದ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು.

"ವೃಷಾ ನೀನು ಒಡೆಯರನ್ನ ಚೆನ್ನಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸ್ಕೊ."

"ಹೂ ಅಕ್ಕಾ" ಎಂದು ವೃಷಾ ಅವನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಳು. ಗೊಮತೀಯು ಮತ್ತೆ ಅವನ ಪಾದಕ್ಕೆರಗಿ ಬಾಗಿ ನಮಿಸಿ, ನೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧಳಾದಳು.

ತನಗಿರಿವಿಲ್ಲದೆ ಗಂಗಿ ತನ್ನ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ಒತ್ತಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಚಿತ್ತ ಚಂಚಲವಾಗಿತ್ತು. ಇನ್ನೇನು ತನ್ನ ಒಡೆಯ ಬರುವ ಹೊತ್ತಾಗಿತ್ತು. ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟಳು. ತಾನು ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಜೊತೆ ಅಂದು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಕಳೆದ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿದಳು. ತಾನೇಕೆ ಗೋಮತಿ ಮಾಡಿದಂತೆ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಪಾದಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು ಎಂದೆಣಿಸಿದಳು. ಸರಸರನೇ ಒಂದು ಬುಟ್ಟಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋದಳು. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹೊವುಗಳಿಗೇನೂ ಅಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೂವನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ವಾಪಸಾದಳು. ಮುಖವನ್ನು ತೊಳೆದು, ಕುಂಕುಮವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಡಿಗೆ ತೀಡಿ, ತಲೆ ಬಾಚಿ, ಸೀರೆಯನ್ನು ಬಿಗಿದುಟ್ಟಳು. ಅವನ ದಾರಿಯನ್ನು ಕಾದಳು.

"ಗಂಗಿ…" ಒಡೆಯನ ಸದ್ದಾಯಿತು. ಒಡನೆಯೇ ಬಿಸಿ ನೀರು ಮತ್ತು ಹೂವುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಓಡಿದಳು.

"ಬಂದ್ರಾ ಧಣಿ… ಬನ್ನಿ ಕೂತ್ಕೋಳ್ರಿ…" ಅವನು ಅಂದು ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟ ಸುಖಕ್ಕೆ ಅವಳ ಭಕ್ತಿ, ದಾಸ್ಯ ಇಮ್ಮಡಿಸಿತ್ತು.

"ನಾನು ನೀನು ಎಷ್ಟ್ ದಿವ್ಸದಿಂದ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇದೀವಿ ಕಣೆ, ಆದ್ರೂ ನಾ ಬಂದ್ ತಕ್ಷಣ ನೀ ಏನ್ ಮಾಡ್ತಿದೀಯಾ ಎಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟು, ಬನ್ನಿ ಅಂತ ಕರ್ದು, ನನ್ನ ವಿಚಾರಿಸ್ಕೊತೀಯ ಕಣೆ. ಎಷ್ಟ್ ಕಾಳಜಿ ನಿಂಗೆ ನನ್ ಮ್ಯಾಲೆ?"

"ನೀವೂ ನನ್ ಬಗ್ಗೆ ಹಂಗೆ ಕಾಳಜಿ ಮಾಡ್ತೀರಾ ಅಲವ್ರ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ಮ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಇಷ್ಟೂ ಮಾಡ್ದೆ ಹೋದ್ರೆ ಹೆಂಗೆ. ಇಲ್ಲಿ ಕೂತ್ಕೋಳ್ರಿ ನನ್ ಧಣಿ." ಎಂದು ಮೆಲ್ಲನೆ ಅವನ ಪಾದರಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದಳು. ಬಿಸಿನೀರಿನಿಂದ ತೊಳೆದಳು. ತನ್ನ ಸೆರಗಿನ ಅಂಚಿನಿಂದ ಒರೆಸಿದಳು. ಆಗ ಇಂದಿನ ವಿಶೇಷ ಸೇವೆಯ ಸಮಯ ಬಂದಿತು. ನಾಚಿ ತಲೆಬಾಗಿಸಿ ಅವನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಕಣ್ಣಿಗೊತ್ತಿಕೊಂಡಳು. ನಂತರ ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು. ಬೊಗಸೆ ಪೂರ್ತಿ ಹೂವಿನ ದಳಗಳನ್ನು ಅವನ ಪಾದಗಳ ಮೇಲೆ ಅರ್ಪಿಸಿದಳು.

"ಆಹಾ... ಇದೇನು ನನ್ ಗಂಗಿ.. ಏನೇನೋ ವಿಶೇಷ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತಿದೀಯಾ.."

"ನಿಮ್ಗೆ ಇಷ್ಟಾ ಆಯ್ತಾ ಧಣಿ. ಇನ್ಮೇಲಿಂದ ಹಿಂಗೇ ನಿಮ್ಮ ಪಾದಸೇವೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು." ಎಂದು ಅವನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಒತ್ತಿದಳು.

"ಇದೆಲ್ಲ ಯಾಕೆ?"

"ನೀವು ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು. ದ್ಯಾವ್ರಿಗೆ ಹಿಂಗೇ ಪೂಜೆ ಮಾಡಕಿಲ್ವ. ಅದಿಕ್ಕೆ."

"ಹೂ ಕಣೆ. ಆಯ್ತು. ನಿಂಗೆ ಹೆಂಗ್ ಅನಿಸ್ತು ಇದೆಲ್ಲ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತ ಗಂಗಿ?"

"ಅದು… ಅದು… ನಿಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕ ಓದ್ತಿದ್ದೆ ಒಡೆಯ…!"

"ಒಹ್ ಪುಸ್ತಕ ಓದ್ತೊರೆ ನಮ್ ಹೆಂಗುಸ್ರು…" ಎಂದು ಖುಷಿ ಮತ್ತು ಆಶ್ಚರ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದನು.

"ಕ್ಷಮಸ್ರಿ ಧಣಿ.. ನೀವೇ ನೆನ್ನೆ ಹೇಳಿದ್ರಲ್ಲ ಅದಿಕ್ಕೆ ಓದಿದೆ. ಬ್ಯಾಡ ಅಂದ್ರೆ ಮತ್ತೆ ಓದಾಕಿಲ್ಲ ನನ್ ಒಡೆಯ."

"ಹಂಗಲ್ಲ ಕಣೆ.. ನೀನು ಇಷ್ಟ್ ಬೇಗ ಪುಸ್ತಕ ಓದೋ ಹಂಗ್ ಅದ್ಯೆಲ್ಲ ಅದಿಕ್ಕೆ ಸಂತೋಷ ಆಯ್ತು. ತುಂಬಾ ಜಾಣಿ ಕಣೆ ನೀನು. ಓದೇ.. ಓದು.. ನೀನು ಓದ್ಬೇಕು ಅಂತಾನೆ ಅಕ್ಷರ ಹೇಳ್ಕೊಟ್ಟೆ ನಾನು. ಇನ್ನು ಒಂದಿಷ್ಟು ಪುಸ್ತಕ ತೊಗೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ ಪ್ಯಾಟೆಗೆ ಹೋದಾಗ ನಿನಗೋಸ್ಕರ.. ಎಷ್ಟ್ ಬೇಕೋ ಓದು.. ಗಂಗಿ"

"ಆಯ್ತು ಧಣಿ."

"ನೀನೂ ಒಂದ್ ನಾಲ್ಕ್ ಜನಕ್ಕೆ ಓದು ಬರಹ ಹೇಳ್ಕೊಡು ಗಂಗಿ."

"ನಾನು ಹೇಳ್ಕೊಡೋದ? ಸಿವಾ ಅಂತ ಇನ್ನೂ ಓದಕ್ಕೆ ಕಲಿತಿದೀನಿ ಒಡೆಯ…"

"ಇನ್ನೊಂದ್ ನಾಲ್ಕ್ ದಿನ ಸರಿಗೆ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡು.. ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಾಗ್ತದೆ ಕಣೆ."

"ಆಯ್ತು ಒಡೆಯ.. ಮತ್ತೆ.. ಮತ್ತೆ.. ನೀವು ನನ್ನ ನಿಮ್ 'ಹೆಂಗುಸ್ರು' ಅಂದ್ರಲ್ಲ.. ಒಂದ್ ಥರಾ ಆಯ್ತು ಒಡೆಯ.." ಮತ್ತೆ ಅವನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಒತ್ತ ತೊಡಗಿದಳು.

"ನನ್ನ ಹೆಂಗ್ಸು ಅಲ್ವೇನೇ ನೀನು. ನೀನ್ ಏನರ ಹೇಳು.. ನೀನು ನನ್ ಹೆಂಡ್ತಿನೇ ಕಣೆ… ಮಂಚದ್ ಮ್ಯಾಲೆ ಮಾತ್ರ ನಿನ್ನ ನನ್ ದಾಸಿ ಥರ ನೋಡ್ಬೇಕು ಅನ್ಸುತ್ತೆ.. ಬಿಟ್ರೆ ಬ್ಯಾರೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನನ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಥರ ಕಾಣಬೇಕು ಅಂತ ಅನಿಸ್ತದೆ ನಂಗೆ."

"ನಿಮ್ ದೋಡ್ತನ ಅದು ಒಡೆಯ.. ನಂಗೆ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನಿಮ್ ದಾಸಿಯಾಗಿ ಇರ್ಲಿಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟಾ.." ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಅವನ ಪಾದ್ಕಕೆ ಒಂದು ಬೊಗಸೆ ಹೂವು ಹಾಕಿ, ಕಣ್ಣಿಗೊತ್ತಿಕೊಂಡು, ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು.

"ಆಹಾ ಗಂಗಿ ನೀನು ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ರೆ.. ಮಯ್ ಝಂಮ್ ಅಂತತೆ ಕಣೆ. ನೀ ಹಿಂಗೇ ಕಾಲು ಒತ್ತ್ತಾ ಇದ್ರೆ ನಂಗೆ ನಾನು ಕಾಲು ಗಾಯ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿದ್ದಾಗ ನೀನು ನನ್ನ ಕಾಲ್ನ ನಿನ್ ತೊಡೆಮೇಲೆ ಇಟ್ಕೊಂಡು ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ ನನ್ನ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ ಅಲ್ವಾ.. ಅದೇ ನೆನಪಿಗೆ ಬರ್ತದೆ ಕಣೆ.."

"ಹೌದಾ ನನ್ ರಾಜಾ.. ಈ ಕಾಲ್ನಿಂದನೇ ಇವತ್ತು ನಂಗೆ ನಿಮ್ ದಾಸಿಯಾಗೋ ಸೌಭಾಗ್ಯ ಸಿಕ್ತು ಒಡೆಯ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿಮ್ ಪಾದ ಅಂದ್ರೆ ನಂಗೂ ಭಾಳ ಇಷ್ಟ. ನಿಮ್ ಕಾಲು ಅವತ್ತು ನೋವು ಆಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ, ನೀವು ನನ್ನನ ನಿಮ್ ಸೇವೆಗೆ ಕರೀತಾನೇ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ.. ನಾ ನಿಮ್ ದಾಸಿ ಆಗ್ತಾನೂ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ."

"ಹಂಗೇನಿಲ್ಲ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.. ನಿನ್ನ ನೋಡಿ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಆಸೆ ಪಡ್ತಿದ್ದೆ ಕಣೆ.. ಅವತ್ತಲ್ದಿದ್ರೆ ಇನ್ನೇವೆತ್ತೋ ನಿನ್ನ ಕೇಳ್ತಿದ್ದೆ ಕಣೆ.."

"ಹೌದಾ.. ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳ್ತಿರಿ ನೀವು.. ನನ್ ಮುದ್ದು ಧಣಿ ಪಾದ.. ಇದ್ರಿಂದಾನೆ ನೀವು ನಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು. ಅದಿಕ್ಕೆ ಇನ್ಮೇಲೆಯಿಂದ ದಿನ ವಿಸೇಸ ಪೂಜೆ ಇವುಕ್ಕೆ."

"ಆಹಾ ಎಷ್ಟ್ ಮುದ್ದಾಡ್ತೀಯೇ.. ಆಹಾ ಕಚುಗುಳಿ ಕೊಡ್ತೀಯಾ ನೋಡು. ಗಂಗಿ ಅಲ್ನೋಡು ಚೆನ್ನಿ ಬರತೋಳೆ ಅನಿಸ್ತಿದೆ. ಎದ್ದೇಳು.. ಏನ್ ಅನ್ಕೋತಾಳೋ ಏನೋ."

"ಬರ್ಲಿ ಬಿಡ್ರಿ. ಅವ್ಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋದು ಏನಿದೆ? .. ನಾನು ಇಲ್ಲೇ ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಒತ್ತ್ತಾ ಕೂತಿರ್ತೀನಿ.. ನಿಮ್ಮುಂದೆ ಇದೆ ಅಲ್ವಾ ನನ್ ಜಾಗ. ನಿಮ್ ಸರಿ ಸಮ ಕೂತ್ಕೋಳಕ್ಕೆ ಆಯ್ತದಾ ನನ್ ಒಡೆಯ.. "

"ಅಲ್ವೇ.. ಚಿನ್ನಿ ಬಂದ್ಲು ಕಣೆ…" ಗಂಗಿ ಅವನ ಮಾತು ಕೇಳದಂತೆ ಸುಮ್ಮನೆ ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ಅವನ ಕಾಲು ಒತ್ತುತಾ ಕುಳಿತಳು.

"ಬಾ ಚೆನ್ನಿ… "

"ಧಣಿ.. ಧಣಿ.. " ಎಂದು ಓಡಿ ಬಂದು ಒಮ್ಮೆಲೇ ಅವನ ಕಾಲಿಗೆರಗಿದಳು.

ಗಂಗಿಗೆ ಏನೋ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಹೊಸ ಅನುಭವ.. ಅವಳಿಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ತಾನು ಓದಿದ್ದ ಕಥೆಯ ದ್ರಿಶ್ಯಗಳು ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬರಲಾರಾಂಭಿಸಿತು. ಗೋಮತಿ ಮತ್ತು ವೃಷಾ ಇಬ್ಬರೂ ಮಹಾರಾಜನ ಪಾದಗಳ ಬಳಿ ಕುಳಿತು ಒಬ್ಬರೂ ಒಂದೊಂದು ಪಾದಗಳನ್ನು ಒತ್ತುತ್ತಿರುವುದು ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅವಳನ್ನು ಮೈ ಮರೆಸಿ ವಿಸ್ಮಯವಾದ ಶೃಂಗಾರ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕರೆದೋಯ್ದಿತು. ಗೋವಿಂದ ಮಹಾರಾಜನಂತೆ, ತಾನು ಗೋಮತಿಯಂತೆ ಮತ್ತು ಚೆನ್ನಿ ವೃಷಾಳಂತೆ.. ಆ ಕಲ್ಪನಾ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ತೆಲಾಡಿದಳು ಗಂಗಿ. ಇತ್ತ ಗೋವಿಂದ ಚೆನ್ನಿಗೆ ಕೇಳಿದನು.

"ಏನಾಯಿತು ಚೆನ್ನಿ. ಎದ್ದೇಳು.."

"ನೀವ್ ಮಾಡಿದ್ದ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಹೇಳನ ಅಂತ ಬಂದೆ ಧಣಿ. ನಿಮ್ ಉಪಕಾರ ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾಕಿಲ್ಲ ಧಣಿ. ನನ್ನ ದೊಡ್ಡ್ ಕಷ್ಟದಿಂದ ಪಾರ್ ಮಾಡಿದ್ರಿ."

"ನಂದೇನೈತೆ ಚೆನ್ನಿ ಎಲ್ಲಾ ನಿನ್ ಗೆಳತಿ ಗಂಗಿ ಮಾಡಿದ್ದು ನೋಡು."

"ಗಂಗಿ… ಗಂಗಿ…" ತಟ್ಟನೆ ಗೋವಿಂದನ ಧ್ವನಿ ಅವಳನ್ನು ಹಗಲುಗನಸಿನಿಂದ ಎಚ್ಚರಿಸಿತು.

"ಹಾ ಒಡೆಯ… ಏನರ ಹೇಳಿದ್ರಾ"

"ನಿನ್ ಗೆಳೆತಿಗೆ ಏನಾದ್ರೂ ತಂದು ಕೊಡು ಕುಡಿಯಕೆ ಅಂದೆ."

"ಇಲ್ಲಾ ಒಡೆಯ.. ನಂಗೆ ಏನೂ ಬ್ಯಾಡ. ನೀವು ಇಷ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ದು ಉಪಕಾರನೇ ಸಾಕು. ಧಣಿ. ನಾಳೆಯಿಂದಲೇ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಬರ್ತೀನಿ.."

"ಚೆನ್ನಿ.. ನಾನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹೇಳಿಲ್ವಾ.. ಇನ್ನೊಂದು ಎರ್ಡ್ ದಿನ ಬಿಟ್ಟು ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಹೋಗು ಅಂತ ಒಡೇರು ಹೇಳೋರೆ ಅಂತ. ಸುಧಾರಿಸ್ಕೊ.. ಹಟ್ಟಿಯಾಗೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲಾ ತಯಾರಿ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ.." ಎಂದು ಕಣ್ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದಳು ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ಕಾಣದಂತೆ.

"ನೀವು ಹೇಳ್ರಿ ಒಸಿ ಧಣಿ." ಅವಳು ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ಹೇಳಿದಳು.

"ಹೂ ಚೆನ್ನಿ. ಗಂಗಿ ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿ. ನಾಳೆ ಬರಬ್ಯಾಡ. ಒಂದೆರೆಡು ದಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಮಾಡ್ಕೋ. ಆಮೇಲೆ ಬರುವೆಯಂತೆ."

"ಹೂ ನೋಡು.. ಗೊತ್ತಾಯ್ತಲ್ಲ.. ಒಡೇರೆ ಹೇಳಿದ್ ಮ್ಯಾಲೆ ಮುಗೀತು ನೋಡು. ಸರಿ ಈಗ ನಾನು ಅಡುಗೆ ಮಾಡೀನಿ.. ನಿಂಗೂ ಇಟ್ಟೀನಿ. ನೀ ಬರ್ತೀಯ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಅದನ್ನೇ ತೊಗೊಂಡು ಹೋಗು. ಮತ್ತೆ ಓಲೆ ಹೊತ್ತಿಸಬ್ಯಾಡ. ತಿಳೀತಾ."

"ಹೂ ಗಂಗಕ್ಕಾ.."

"ಬಾ ನನ್ ಜೊತೆ ಒಳಿಕ್ಕೆ. ಕೊಡ್ತೀನಿ." ಎಂದು ಚೆನ್ನಿಯನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಒಳ ನೆಡೆದಳು.

"ಲೆ ಚೆನ್ನಿ.. ನೀ ನಾಳೆಯಿಂದ ಗದ್ದೆಗೆ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಹೋದ್ರೆ.. ನನ್ ಬಟ್ಟೆ ಯಾವಾಗ್ ಹೊಲಕೊಡ್ತೀಯ ಹೇಳು.." ಎಂದು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ಕೇಳದಂತೆ ಕೇಳಿದಳು.

"ಓಹೋ ಅದಾ ನೀನು ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದ್ದು. ಈಗ್ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು ನೋಡು ಅಕ್ಕಾ. ಅದೇನೋ ಹೇಳ್ತಾರಲ್ಲ.. ಅಜ್ಜಿಗೆ ಅರಿವೇ ಚಿಂತೆ ಅಂದ್ರೆ ಮೊಮ್ಮಗಳಿಗೆ ಅದೇನೋ ಚಿಂತೆಯಂತೆ.. ಹಂಗ್ ಆಯ್ತು ನೋಡು."

"ಹೌದು ಕಣೆ ನಂಗೆ ಅರಿವೇ ಚಿಂತೆ.. "

"ನಿಂಗೆ ಅರಿವೆ ಚಿಂತೆ ಇಲ್ಲಾ ಕಣಕ್ಕ. ಬ್ಯಾರೆ ಇನ್ನೇನೋ ಚಿಂತೆ ಐತೆ.. " ಎಂದು ಮುಸು ನಕ್ಕಳು.

"ನಿನ್ನ.. ನಿನ್ನ.. "

"ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳ್ದೆ ಕಣಕ್ಕ. ಸರಿ ನಾನು ಹೊಲಕೊಡ್ತೀನಿ.. ನೀನು ಚಿಂತೆ ಬಿಡು.. ನೀನು ನಂಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಉಪಕಾರ ಮಾಡೀಯ ನಿಂಗೆ ಇಷ್ಟ್ ಸಣ್ಣ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲ್ಲ ಅಂತೀನಾ. ನಿಂಗ್ ಹೊಲಕೊಟ್ಟೆ ನಾನು ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಹೋಯ್ತಿನಿ. ನಾನು ಆಗ್ಲೇ ಹೋಲಿಯಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದೀನಿ ಕಣಕ್ಕ. ನೀನೆ ನೋಡಿದ್ಯಲ್ಲ. ನಾಳೆನೇ ಮುಗಿಸ್ತೀನಿ. ಒಡೇರ್ನ ಜಾಸ್ತಿ ಹೊತ್ತು ಕಾಯ್ಸಕ್ಕೆ ಆಗ್ತದಾ? ಹೇಳು? ನೀನು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ದ್ಯಲ್ಲಾ ಅದನ್ನ ಕೇಳಿದ್ರೆ ನಿಂಗೆ ಬೇಗ ಬಟ್ಟೆ ಹೊಲಕೋಟ್ಟು ಒಡೇರು ನಿನ್ನ ಆ ಲಂಗ ರವಿಕೆಲಿ ನೋಡಿದ್ರೆ ಒಡೇರು ಏನ್ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಅಂತ ತಿಳ್ಕೊಳೋ ಆಸೆ ಕಣಕ್ಕ." ಎಂದು ಅವಳು ಕೊಟ್ಟ ಅಡುಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು. ಗೋವಿಂದನಿಗೂ ಊಟ ಬಡಿಸಿ ತಾನೂ ಊಟ ಮಾಡಿ, ಕೋಣೆಗೆ ಬಂದು ಗಂಗಿ ಗೋವಿಂದನ ಬಳಿ ಕುಳಿತಳು ಪಾದ ಒತ್ತತೊಡಗಿದಳು.

"ಹೆಂಗಿತ್ತೆ ಇವತ್ತ್ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಗದ್ದೇಲಿ.. ಇಷ್ಟಾ ಆಯ್ತು ತಾನೇ.."

"ಇದೇನು ದೊರೆ ಹಿಂಗ್ ಕೇಳಿರಿ.. ನನ್ ರಾಜಾ.. ಸ್ವರ್ಗ.. ಸ್ವರ್ಗ ತೋರ್ಸಬಿಟ್ರಿ ನಂಗೆ.. ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು. ನನ್ ಅದೃಷ್ಟ ನೀವು ನಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು.." ಎಂದು ಅವನ ಕಾಳಿಗಳನ್ನು ಬಿಗಿದು ಅಪ್ಪಿದಳು ಮನ ತುಂಬಿ.

"ಏನ್ ಇಷ್ಟಾ ಆಯ್ತು ಹೇಳೇ.."

"ನೀವು ಮಾಡಿದ್ದು ಎಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು ನನ್ ದೊರೆ.. ನೀವು ನನ್ ಹೆಂಗೆ ಕದ್ದು ನೋಡ್ತಿದ್ರಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದು, ನನ್ ನಡಿಗೆ ಹೊಗಳಿದ್ದು, ನನ್ ಹಿಡಿದು ನೀವು ಮುದ್ದಾಡಿದ್ದು, ನನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಅದುಮಿದ್ದು.. ಒಂದಾ ಎರಡಾ ನಿಮ್ದು ತುಂಟ್ತನ..? ನನ್ ಮುದ್ದು ತುಂಟ ಧಣಿ ನೀವು. ನೀವು ನನ್ ದೂರದಿಂದ್ಲೇ ನೋಡಿ ಆಸೆ ಪಡ್ತಿದ್ರಿ ಅಂದ್ರಲ್ಲ ಅದ್ನ್ ಕೇಳಿ ವಸಿ ಬೇಜಾರಾಯ್ತು. ಎಷ್ಟೊಂದ್ ದಿವ್ಸ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋ ಭಾಗ್ಯ ನನ್ ಕೈ ತಪ್ತು ಅನ್ನಿಸ್ತು.."

"ಇರ್ಲಿ ಬಿಡೇ.. ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಸೇರಿಸಿ ಇವಾಗ ಸೇವೆ ಮಾಡು ನಂಗೆ. ಆಮೇಲೆ ಏನ್ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು ಹೇಳೇ.."

"ನೀವು ಕೆಲ್ಸಾ ಮಾಡಿ ಮಯ್ಯಲ್ಲಾ ಬೇವತಿದ್ರಿ. ನಿಮ್ನ ಹಂಗೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ನಂಗೆ ತಡಿಯಕ್ಕೆ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು. ನಿಮ್ನ ಹಂಗೆ ಮೊದ್ಲನೇ ಸಾರ್ತಿ ನೋಡಿದ್ದು ಇವತ್ತು. ಆಹಾ ಏನ್ ಹೇಳ್ಲಿ ದೊರೆ."

"ನನ್ನ ಹಂಗ್ ನೋಡಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟಾ ಏನೇ? ಹಂಗಂದ್ರೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಾನು ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡಿದ್ ಮ್ಯಾಲೆ ನಿನ್ ಒಂದ್ ಕೈ ನೋಡ್ಕೋತೀನಿ ಕಣೆ. ಆಮೇಲೆ?"

"ಆಮೇಲೆ.. ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ತದೆ… ಮೊದ್ಲು ಮೆತ್ತಗೆ ಕೇಯ್ದ್ರಿ ನನ್ನ ನಾನೆಲ್ಲಿ ಸದ್ದು ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂತ.. ಆಮೇಲೆ ನಾನೇ ಬೇಡ್ಕೊಂಡ್ ಮ್ಯಾಲೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನನ್ನ ಹೊಸ್ಕಾಕ್ ಬಿಟ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ.. ಅಮ್ಮಾ ಏನ್ ಹೊಡ್ತಾ ನೀವು ನನ್ ಬಗ್ಸಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು.. ಇನ್ನೂ ನನ್ ಸೊಂಟ ವಸಿ ನೋಯ್ತಾದೆ.. ಏನ್ ಗತ್ತು.. ಏನ್ ಬಿಗಿ ನನ್ ಆಳೋ ಒಡೇರ್ದು.. ನೆಂಸ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಮೈ ಝಮ್ ಅಂತದೇ ನನ್ ದೊರೆ… ನಡ್ಕೊಂಡು ವಾಪಸ್ ಬರೋವಾಗ ಸರಿಯಾಗಿ ನಡಿಯಕ್ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ ನೋಡ್ರಿ ನಿಮ್ ದೆಸೆಯಿಂದ..."

"ಹೌದೇನೇ.. ನೀನು ಕೇಳಿದ್ ಮ್ಯಾಲೆ ನಿನ್ ಹಂಗೆ ಮೆತ್ತಗೆ ಕೇಯಕ್ಕೆ ಆಯ್ತದಾ? ಹೊಸಕಾಕೋದೆಯಾ...ನಂಗೂ ಅಷ್ಟೇ ಕಣೆ.. ಸ್ವರ್ಗ ತೋರಿಸಬಿಟ್ಟೆ ನೀನು.."

"ನಿಮಗೇನ್ ಇಷ್ಟ್ ಆಯ್ತು ಹೇಳ್ರಿ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು.."

"ಮೊದ್ಲು ನೋಡೇ.. ನಾ ಆಗ್ಲೇ ಹೇಳಿದ್ನಲ್ಲ.. ನೀನು ಅಷ್ಟ ಚಂದ ಬಿಗಿಯಾಗಿ, ಮೊಣಕಾಲ್ ಮ್ಯಾಲೆ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟ್ಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದು ಭಾಳ ಖುಷಿ ಆಯ್ತು ಕಣೆ. ಮೆನೇಲಿ ನಾ ಒಬ್ಬನೇ ನಿನ್ನ ನೋಡೋದು. ಮನೇಲಿ ಹಂಗ್ ಉಟ್ಕೋತೀಯ. ಆದ್ರೆ ಗದ್ದೆಗೆ ಬರೋವಾಗ್ಲೂ ಹಂಗೆ ಬರ್ತೀಯ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ಮನೇಲಿ ಹೆಂಗೆ ಇರ್ತೀಯೋ ಹೊರಗೂ ಹಂಗೆ ನನ್ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಸುಖ ಕೊಟ್ಟೆ ಕಣೆ…"

"ನಾನು ಮನೇಲೂ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣು, ಹೊರಗೂ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣೇ. ನಾಲ್ಕ್ ಜನ ನೋಡಿದ್ರೆ ನೋಡ್ಲಿ ಅಂತ ನೀವೇ ಹೇಳಿದ್ರಲ್ಲ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು. ನಿಮ್ ಮಾತ್ ಮೀರಾಕ್ಕಅಯ್ತಾದಾ?"

"ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ ಕಾಣ್ತಿದ್ದೆ ಅಂದ್ರೆ ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ಣು ನಿನ್ ಮ್ಯಾಲೆ. ನಿನ್ನೆದೆ ಬುಳ ಬುಳ ಅಂತ ಅಲ್ಲಾಡಿತಿತ್ತು ಕಣೆ ನೀನು ನಡ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತಿದ್ರೆ. ಆದ್ರಾಗೆ ಸೀರೆ ಮತ್ತೆ ಎತ್ತಿ ತೊಡೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಣೋ ಹಂಗೆ ಕಾಲಿಡ್ತಾ.. ಸೊಂಟ ಬಳುಕುಸ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತಿದ್ರೆ.. ಎಲ್ರೂ ನಿನ್ ಮಯ್ಯೇ ನೋಡ್ತಿದ್ರೆ.."

"ನಿಮ್ಗೆ ಹಂಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ ಇಷ್ಟಾ ಅಲವ್ರ ಒಡೆಯ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನೋಡ್ಲಿ ಅಂತಾನೆ ನಾಚ್ಕೆನೆಲ್ಲ ಮನೇಲೆ ಬಿಟ್ಟು ಹಂಗೆ ಮೈ ತೋರಿಸ್ಕೊಂಡು ಬಂದೆ ನೀವು ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಡಿದ್ಹಂಗೆ."

"ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗಿರ್ಬೇಕು. ನಂಗೋಸ್ಕರನೇ ಹುಟ್ಟಿರೋ ಹೆಣ್ಣು ಕಣೆ ನೀನು.. ಆಮೇಲೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಗ್ಗಿ ಬೇಡಿ ಕೇಯಿಸ್ಕೊಂಡೆ ಅಲ್ವಾ.. ಭಾಳ ಚಂದ ಇತ್ತೇ.. ನೀನು ನನ್ ಸುಖಕ್ಕೆ ಏನ್ ಬೇಕಾದ್ರು ಮಾಡ್ತೀಯ ಅಂತ ತೋರ್ಸದೆ ಕಣೆ ಇವತ್ತು.."

"ಹೂ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು.. ನನ್ ದೊರೆ.. ನಿಮ್ಗೆ ಏನ್ ಬೇಕೋ ಎಲ್ಲಾ ಕೊಡಕ್ಕೆ ನಾ ಇರೋದು ಒಡೆಯ. ನಾ ನಿಮ್ಮ ಹೆಣ್ಣು ದೊರೆ."


"ಗಂಗಿ.. ಪುಸ್ತಕ ಹೆಂಗಿತ್ತು.. ಎಷ್ಟು ಓದಿದೆ?"

"ಒಡೆಯ ವಸಿ ಓದಿದೆ.. ಭಾಳ ಚಂದ ಐತೇ.. ಧಣಿ."

"ಎಲ್ಲಾ ಅರ್ಥ ಆಯ್ತೆನೆ?"

"ಇಲ್ಲಾ ಒಡೆಯ.. ಒಂದಿಷ್ಟು ಪದ ಅರ್ಥ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ ನನ್ ರಾಜಾ. ನಿಮ್ಮನ್ನ ಕೇಳನ ಅನ್ಕೋತಿದ್ದೆ. ನೀವೇ ನೆನಪು ಮಾಡಿದ್ರಿ ನೋಡ್ರಿ "

"ಏನ್ ಅರ್ಥ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲಾ? ಕೇಳು.."

"ಧಣಿ.. ರೋಮ ಅಂದ್ರೆ ಏನು?"

"ರೋಮ ಅಂದ್ರೆ ಕೂದ್ಲು ಕಣೆ. ಮೈ ಮೇಲೆ ಕೂದ್ಲಿಗೆ ರೋಮ ಅಂತನೂ ಹೇಳ್ತಾರೆ."

"ಹೌದಾ ಒಡೆಯ.. ಮತ್ತೆ ನಿತಂಬ ಅಂದ್ರೆ?"

"ನಿತಂಬ ಅಂದ್ರೆ ಇದು ಕಣೆ.." ಎಂದು ಅವಳ ಆಂಡ ಮೇಲೊಂದು ಕೊಟ್ಟನು.

"ಒಹ್ ಇದಕ್ಕೆ ನಿತಂಬ ಅಂತಾರಾ..? ಸರಿ ಮತ್ತೆ ಮದಿರೆ ಅಂದ್ರೆ ಏನು ಧಣಿ?"

"ಮದಿರೆ ಅಂದ್ರೆ ಕಳ್ಳ ಕಣೆ… ಮತ್ತು ಬರ್ತದಲ್ಲ ಕುಡಿದ್ರೆ.. ಅದು"

"ಒಹ್ ಹೌದಾ.. ನಿಮ್ ತವ ತಿಳ್ಕೊಳಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೊಂದ್ ಇದೆ ಧಣಿ. ಎಷ್ಟು ವಿಷಯ ಗೊತ್ತು ನಿಮ್ಗೆ.."

"ನೀನು ಓದು.. ನಿಂಗೂ ಗೊತ್ತಾಗ್ತದೆ.."

"ನಿಮ್ಮಷ್ಟು ಓದಕ್ಕೆ ನಂಗೆ ಆಗಕಿಲ್ಲ ಬಿಡ್ರಿ…"

"ಎಲ್ಲಾ ಆಗ್ತದೆ ಗಂಗೆ… ಅದು ಬಿಡು.. ಕಥೆ ಹೆಂಗ್ ಅನ್ನಿಸ್ತು ಹೇಳೇ "

"ಭಾಳ ಸಂದಾಗೈತೆ ಒಡೆಯ.. ಓದಿದ್ರೆ ಓತ್ತಾನೇ ಇರ್ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ. ನಿಮ್ಮನ್ನ ಇನ್ನೂ ಹೆಂಗೆಂಗೆ ನೋಡ್ಕೋಬೇಕು .. ಹೆಂಗೆ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತೆಲ್ಲ ಭಾಳ ಕಲಿಭೋದು ಆ ಕಥೆ ಓದಿ. ನಿಮ್ಗೆ ಇನ್ನೂ ನಾನು ಏನೂ ಸೇವೆ ಮಾಡೇ ಇಲ್ಲಾ ಅನಿಸ್ತದೆ ದೊರೆ."

"ಹಂಗೇನಿಲ್ಲ ಕಣೆ.. ನೀನು ನನ್ನ ಭಾಳ ಚಂದಾಗಿ ನೋಡ್ಕೊತೀಯ ಕಣೆ. ನಾನಂದ್ರೆ ಎಷ್ಟ್ ಭಕ್ತಿ, ಎಷ್ಟು ತಗ್ಗಿ ಬಗ್ಗಿ ನಡೀತೀಯ ನನ್ ಮುಂದೆ. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸ್ತೀಯ ನನ್ ಮುಂದೆ. ನನ್ ಮಾತ್ನ ಮೀರಾಕಿಲ್ಲ.. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ನನ್ ಕೆಳಗೇ ಕುತ್ಕೊಂಡು ನನ್ ಕಾಲ್ ಒತ್ತುತೀಯ. ನಾನ್ ಹೇಳಿದ್ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ನಂಗೆ ಇಷ್ಟಾ ಆಗೋಥರಾನೇ ಇರ್ತೀಯಾ. ಮನೆ ಸರೀಗೆ ನೋಡ್ಕೊತೀಯ. ಇದಕ್ಕಿಂತ ಏನ್ ಬೇಕೇ ನಂಗೆ." ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ತಬ್ಬಿ ಮುದ್ದಾಡಿದನು.

"ಇದೆಲ್ಲಾ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಾಗಿ, ನಿಮ್ ದಾಸಿಯಾಗಿ ನನ್ ಕರ್ತವ್ಯ ನನ್ ದೊರೆ.. ನಿಮ್ ಆಳು ನಾನು ಒಡೆಯ."

"ಲೇ ನನ್ ಆಳು ಅಂದ್ರೆ.. ಈಗ ಸುಮ್ನೆ ಬಾಯ್ ಮುಚ್ಕೊಂಡು ನಂಗೆ ನಿನ್ ಮೈ ಕೊಡು. ನೀನು ಬೇಕು ಕಣೆ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಕೇಯಿದೇ ಅಂತ ಸುಮ್ನೆ ಬಿಡ್ತೀನಿ ಅನ್ಕೋ ಬ್ಯಾಡ. ಮತ್ತೆ ಬಗ್ಸಿ ಕೇಯೋದೆಯಾ ಸರೀಗೆ ನಿಂಗೆ. ಬಾರೆ ಮ್ಯಾಲೆ..."

"ಧಾರಳವಾಗಿ ಬಗ್ಗಸ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ.. ನೀವು ಯಾವಾಗ ಬಗ್ಗು ಅಂತೀರೋ ಬಗ್ಗತೀನಿ. ನನ್ ದೊರೆ.. ನೀವು 'ನೀನು ಬೇಕು ಕಣೆ " ಅಂದ್ರಲ್ಲ. ನಂಗೆ ಕಥೇನಲ್ಲಿರೋ ಮಹಾರಾಜಾ ನೆನಪಿಗೆ ಬರ್ತಾನೆ ಒಡೆಯ.. ನೀವು ನನ್ ಮುದ್ದು ಮಹಾರಾಜಾ.. ನಿಮಗೂ ಆ ಪುಸ್ತಕ ಓದಿನೇ ಇಷ್ಟೊಂದು ತುಂಟ್ತನ ಬಂತಾ ನನ್ ರಾಜಾ?" ಎಂದು ಅವನ ಕೆನ್ನೆಯನ್ನು ಗಿಲ್ಲಿದಳು.

"ಇರ್ಬೋದು.. ಯಾರಿಗ್ಗೊತ್ತು? ನಿಂಗೆ ನನ್ ತುಂಟ್ತನ ಇಷ್ಟಾ ತಾನೇ?" ಎಂದು ಅವಳ ಸೊಂಟ ನಿತಂಬಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ಹಿಸುಕಿ ಎಳೆದು ಮುತ್ತಿನ ಸುರಿಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಮುಳುಗಿಸಿದನು.

"ನೀವೇನ್ ಮಾಡಿದ್ರೂ ಇಷ್ಟ ನನ್ ಮುದ್ದು ರಾಜಾ… ಒಡೆಯ ನಿಮ್ಗೆ ಒಂದ್ ಕೇಳ್ಬೇಕಿತ್ತು. ಆ ಪುಸ್ತಕ ಓದೋವಾಗ ನಂಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ದಂಗೆ ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಗಿತಿತ್ತು ಒಡೆಯ."

"ಒಂಥರಾ ಅಂದ್ರೆ?"

"ಒಂಥರಾ ಅಂದ್ರೆ.. ಒಂಥರಾ.. ಹೆಂಗ್ ಹೇಳ್ಲಿ?.. ಹಾ ನೀವು ನನ್ ಮುಟ್ಟಿದಾಗ ಆಗೋಥರ.."

"ಹೌದೇನೇ.. ಅದೆಲ್ಲ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಣೆ.."

"ಅವತ್ತು ನೀವು ಪ್ಯಾಟೆಗೆ ಹೋದಾಗ ರಾತ್ರಿ ಒಂಥರಾ ಆಗ್ತಿತ್ತು.. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಮುಟ್ಕೋಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ನಲ್ಲ.. ಹಂಗೇ ಆಯ್ತಿತ್ತು ಈ ಪುಸ್ತಕ ಓದೋವಾಗ್ಲೂ ನನ್ ದೊರೆ.."

"ಮತ್ತೆ.. ಓದೋವಾಗ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಮುಟ್ಕೊಂಡೇನೇ?"

"ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು.. ನಿಮ್ ಅಪ್ಪಣೆ ಕೇಳ್ದೆ ನಿಮ್ ಮೈನ ಹೆಂಗ್ ಮುಟ್ಕೊಳ್ತಿನಿ ಹೇಳ್ರಿ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಾಗಿ? ಅವತ್ತು ಮುಟ್ಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ನಂಗೆ ಬಗ್ಸಿ ಸರೀಗೆ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ರಿ ನೀವು.. ಚುರ್ ಅನ್ನೋ ಹಂಗೆ.. ನನ್ ರಾಜಾ.. ಇನ್ನೂ ನೆನಪ್ಐತೇ ನಿಮ್ ಸಿಕ್ಸೆ.. ಎಷ್ಟ ಚಂದ ಇತ್ತು ಒಡೆಯ " ಎಂದು ನಾಚಿ ತಲೆ ಬಾಗಿಸಿದಳು..

"ಆಹಾ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಎಷ್ಟ್ ನೆನಪು ಇಟ್ಕೊಂಡೀಯ ನೋಡು. ನಿಂಗೆ ಮುಟ್ಕೊಳಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟನಾ?"

"ನಿಮ್ಗೆ ಇಷ್ಟಾ ಅಂದ್ರೆ ನಂಗೂ ಇಷ್ಟ ಒಡೆಯ..ನೀವು ಹೂ ಅಂದ್ರೆ ಮಾತ್ರ.."

"ಸರಿ ಮುಟ್ಕೋ. ಆದ್ರೆ ಒಂದು.. ನಾನ್ ಬಂದ್ ಮ್ಯಾಲೆ ನಂಗೆ ಪೂರ್ತಿ ಹೇಳ್ಬೇಕು. ಏನ್ ಓದಿದೆ, ಏನ್ ಅನ್ನಿಸ್ತು, ಎಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಕೊಂಡೇ ಅಂತ.. ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ನೋಡು ಮತ್ತೆ.. ಗೊತ್ತಲ್ಲಾ ನನ್ ಸಿಕ್ಸೆ…?"

"ಆಹಾ.. ನೀವು ಆ ಥರ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಡ್ತೀರಾ ಅಂದ್ರೆ.. ಬರೀ ತೆಪ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇರಣ ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ ಒಡೆಯ.."

"ಆಹಾ ಕಳ್ಳಿ.. ಲೇ ಹೆಣ್ಣೇ.. ನೋಡು ಮತ್ತೆ...ಬ್ಯಾರೆ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ ನಿಂಗೆ.."

"ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ದೊರೆ.. ನಿಮ್ ಮಾತ್ ಮೀರ್ತೀನ ನಾನು.. ಮೀರಿದ್ರೆ.. ಇದೆ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಡ್ರಿ… "

"ಆಹಾ ಕಳ್ಳಿ ಲೇ..."

ಮತ್ತೊಂದು ಸುಂದರ ಪ್ರಣಯಭರಿತ ರಾತ್ರಿಗೆ ಇಬ್ಬರೂ ಸಾಕ್ಷಿಯಾದರು. ಗೋವಿಂದ ತನ್ನ ದಾಸಿಯನ್ನು ಅಧಿಕಾರಯುತವಾಗಿ ಸುಖಿಸಿ, ಅವಳನ್ನು ಮನ ಬಂದಂತೆ ಕೇಯ್ದನು. ಗಂಗಿಯೂ ತನ್ನ ಸರ್ವಸ್ವವನ್ನೂ ತನ್ನ ಆರಾಧ್ಯ ದೈವ ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿ ಸುಖಿಸಿದಳು.

ಇತ್ತ ಚೆನ್ನಿಗೆ ನಿದ್ರೆ ಬಾರದಾಗಿತ್ತು. ಕಾರಣಗಳು ಹಲವು. ಹೊಸ ಜಾಗ, ಕಟ್ಟೆಮನೆಯಿಂದ ಪಾರಾಗಿ ಬಂದ ಖುಷಿ, ತನ್ನ ಗೆಳತಿಯ ಆಶ್ರಯ ತಂದ ಸಂತಸ ಎಲ್ಲವೂ ಅವಳ ನಿದ್ದೆಗೆಡಿಸಿದ್ದವು. ಅಂದು ಗಂಗಿ ಹೇಳಿದ್ದ ಅವರಿಬ್ಬರ ಶೃಂಗಾರ ಸಂಗತಿಗಳು ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗುಯ್ಗುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದವು. ತನ್ನ ಪ್ರಾಣಸಖಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಸುಖದ ಬಗ್ಗೆ ಸಂತಸ ಒಂದೆಡೆಯಾದರೆ, ತನ್ನ ಒಂಟಿ ಬಾಳನ್ನು ನೆನೆದು ಕೊರಗಿದಳು. ಒಂದು ಸಾರಿ ಆ ಮಂಜನನ್ನೇ ಸೇರಿದ್ದರೆ ಒಳಿತಾಗುತ್ತಿತು ಎಂದಿಣಿಸಿದರೂ ಅದು ಅವನ ಮುಖ ಮನದಲ್ಲಿ ಬಂದೊಡನೆ ಮಾಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

 

[hsrangaswamy]

ಎಂತಹ ಸುಂದರವಾಗಿ ಮೂಡಿಸಿದ್ದಿರಿ. ಕತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಒಂದೇ ಬೇಜಾರು ಲೇಟಾಗಿ ಬರುತ್ತದೆಂದು. ‌ಸೂಪರ್ ಆಗಿದೆ.

 

[Mallu gouda]

ನಿಮ್ಮ ಕಥೆ ಬಹಳ ಸುಂದರವಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ ಮುಂದುವರಿಸಿ

 

[rani1986]

ಚೆನ್ನಿ ಭಾಗ 2

ಗೊಳಿಹಿತ್ಲು ಎಲ್ಲ ಸ್ತರಗಳಲ್ಲೂ ಕಟ್ಟೆಮನೆಗಿಂತ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾದ ಸಣ್ಣ ಗ್ರಾಮ, ಗಾರೆಯ ಗುಡಿಸಲುಗಳು, ಸುಣ್ಣ ಬಳಿದ ಗೋಡೆಗಳು ಇತ್ಯಾದಿ.

"ಗಂಗಕ್ಕಾ… ! ಗಂಗಕ್ಕಾ " ಕೂಗಿದಳು ಚೆನ್ನಿ ಗೂಳಿಹಿತ್ತಲಿನ ಗಂಗಿಯ ಮನೆ ಮುಂದೆ. ಗಂಗಿಯ ಮನೆಯೂ ತನ್ನ ಕಟ್ಟೆಮನೆಯ ಗುಡಿಸಲಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಅರಮನೆಯಂಬಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.

"ಒಹ್ ಚೆನ್ನಿ! ಬಾ ಒಳಿಕ್ಕೆ. ಏಟ್ ದಿವ್ಸ ಆಗಿತ್ತು ನಿನ್ ನೋಡಿ.. ಬಾ ಬಾ. " ಸ್ವಾಗತಿಸಿದಳು. ಗಂಗಿ ಮೈ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಇದ್ದದನ್ನು ನೋಡಿ ಖುಷಿಯಾದಳು ಚೆನ್ನಿ. ಚೆನ್ನಿ ಗಂಗಿಯನ್ನು ನೋಡ್ದಿದು ಅವಳ ಗಂಡ ತೀರಿಹೋದಾಗಲೇ.

ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿ, ಊಟೋಪಚಾರವಾದ ಮೇಲೆ ಮಾತಿಗಿಳಿದರು. ಗಂಗಿ ನೋಡಲು ಸಂತೋಷವಾಗಿಯೇ ಕಂಡಿದ್ದು ಚೆನ್ನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸಿತು. ತಾನು ಕೇಳಿದ್ದ ವಿಷಯದ ಕುರಿತು ಕೇಳಿ ಬಿಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು.

"ಗಂಗಕ್ಕಾ… ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ವಿಸ್ಯ ಕೇಳ್ದೆ ಕಣೆ. ಅದು ನಿಜಾನೇನೇ?"

"ಏನ್ ವಿಸ್ಯನೇ ಅದು?"

ತುಸು ಮುಜುಗರದಿಂದ ಕೇಳಿದಳು ಗಂಗಿ. ತನ್ನ ಹಾಗೂ ಗೋವಿಂದನ ಸಂಬಂಧ ಇಡೀ ಗೂಳಿಹಿತ್ತಲಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಜನರು ಪಿಸುಪಿಸು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದದು ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇತ್ತು. ಅವಳ ಹತ್ತಿರದವರಾದ ಬಚ್ಚ ಮತ್ತು ಸಂಗಡಿಗರಾರೂ ಅವಳಲ್ಲಿ ಇದರ ಕುರಿತು ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಸುಖಾಕಾಂಕ್ಷಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಅವಳ ಸಂಗಡಿಗರು ಅವಳ ಗಂಡ ಸತ್ತ ಮೇಲೆ ಅವಳು ಪಟ್ಟ ದುಃಖವನ್ನು ನೋಡಿದವರು. ಆದ್ದರಿಂದ ಒಂಟಿ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಒಂದು ದಿಕ್ಕಾಯಿತು ಎಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ಆ ವಿಷಯದ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಬೇರೆಯವರು ಗೋವಿಂದನ ಋಣದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದವರು. ತಮ್ಮೊಳಗೆ ಮಾತನಾಡಿಕೊಂಡರೂ ಗಂಗಿಯ ಬಳಿ ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈ ವಿಷಯ ಕಟ್ಟೆಮನೆಯವರೆಗೂ ಹೋಗಿರುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳು ಯೋಚಿಸರಲಿಲ್ಲ. ಅವರಿಬ್ಬರ ಸಂಬಂಧ ಶುರುವಾಗಿ ಸುಮಾರು ಒಂದು ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷ ಕಳೆದಿತ್ತು.

"ನಿನ್ನ ನಿಮ್ ಸಣ್ಣಯ್ಯನೋರು… ನಿನ್ನ.. ನೀನ್ ಸಾಲ ತೀರ್ಸಾಲ್ದಕ್ಕೆ.. ನಿನ್ನ ಎಳ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ… ನಿನ್ನ.. "

ಗಂಗಿ ಚಿನ್ನಿಯ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಆಘಾತಕ್ಕೊಳಗಾದಳು. "ಛೀ ಛೀ.. ಏನ್ ಮಾತು ಅಂತ ಆಡ್ತಿಯೇ ಚೆನ್ನಿ. ಯಾರ್ ಹೇಳಿದ್ರೆ ನಿಂಗೆ ಇದೆಲ್ಲ?"

"ತಪ್ಪಾಯ್ತಕ್ಕ.. ಹಂಗೆ ಏನೋ ಮಾತ್ ಕೇಳ್ದೆ… ಅದಿಕ್ಕೆ… "

"ಥು.. ಯಾರ್ ಹಂಗ್ ಏಳಿದ್ರು ಅವರ್ ಬಾಯಾಗ ಹುಳ ಬೀಳ. ದೇವರಂಥಾರು ನಮ್ ಸಣ್ಐನೋರು ಕಣೆ ಚೆನ್ನಿ." ಚೆನ್ನಿ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಕುಳಿತಳು ಮೌನವಾಗಿ.

"ಆ ದ್ಯಾವಿ ಹಾಂಗೇಳಿದ್ಲು. ಅವ್ಳ್ನ…. ಅದಿಕ್ಕೆ ನೀನ್ ಅದೇಟು ಕಷ್ಟ ಪಡ್ತಿದಿಯೋ ಏನೋ ವಿಚಾರ್ಸ್ಕೊಂಡ್ ಹೋಗಣ ಅಂತ ಬಂದೆ. ಜೀವ ತಡೀಲಿಲ್ಲ ಕಣಕ್ಕ"

"ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು. ನೋಡು ಚೆನ್ನಿ. ನೀನೊಬ್ಬಳೇ ನಂಗೆ ಹತ್ತಿರದೊಳು ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿಂಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಹೇಳ್ತಿನಿ. ನಮ್ ಐನೋರು ನಂಗೇನು ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲಾ. ಆದ್ರೆ ನೀನ್ ಹೇಳಿದ್ರಾಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸತ್ಯನೂ ಐತೆ. ನಂಗೆ ಅವ್ರಿಗೆ ಒಂದ್ ವರಸದಿಂದ ಸಂಬಂಧ ಐತೆ."

ಚೆನ್ನಿಗೆ ಏನೂ ತಿಳಿಯದಾಯಿತು.

"ಹಂಗಂದ್ರೆ… ಐನೋರು… "

ಹೌದು ಚೆನ್ನಿ. ಆದ್ರೆ ಅವ್ರು ನನ್ನೇನು ದ್ಯಾವಿ ಹೇಳಿದಂಗೆ ನಂಗೆ ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ. ಅವ್ರು ಗದ್ದೇಲಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೋವಾಗ ಬಿದ್ದು ಕಾಲ್ನ ಉಳುಕಿಸ್ಕೊಂಡಿದ್ರು. ಅವಾಗ ನಾನು ಅವರ್ ಕಾಲಿಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ದಿನ ಅವರ್ ಸೇವೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಅದು ಅವ್ರಿಗೆ ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು. ಒಂದ್ ಸರ್ತಿ ನಂಗೆ ಅವ್ರೆ ಹೇಳಿದ್ರು ಕಣೆ. ನೀನಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ಅಂತ. ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಬ್ಯಾಡ ಅಂದ್ರು. ಅವ್ರು ನಮ್ ಪಾಲಿನ ದೇವ್ರು. ಅವರಂದ್ರೆ ಯಾರಿಗ್ ಇಷ್ಟ ಆಗಕಿಲ್ಲ ಹೇಳು. ನಾನು ಹೂ ಅಂದೇ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಅವ್ರು ಭಾಳ ಸರ್ತಿ ಕೇಳಿದ್ರು. ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಹೇಳ್ಬಿಡು ನಾನು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೆತ್ತೂ ನೋಡಕಿಲ್ಲ ಅಂತ. ಅವ್ರು ನನ್ನ ಬಲವಂತನೂ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ ಕಣೆ." ಮುಜುಗರದಿಂದ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ತನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದಳು.

"ನಮ್ ಐನೋರು ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಸಾಲಕ್ಕೆ ಯಾರ್ನೂ ಪೀಡಿಸೋರಲ್ಲ. ಆಳ್ಗಳನ್ನ ತಮ್ಮ ಮನೆಯೊರ್ಥರ ನೋಡ್ತಾರೆ. ದೇವರಂಥ ಮನ್ಸ ಕಣೆ. ನಿಂಗೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನನ್ ಗಂಡ ದೇವ್ರ್ ಪಾದ ಸೇರಿದಾಗ ಎಸ್ಟ್ ಸಾಯ ಮಾಡಿದ್ರು ಅಂತ."

ಗಂಗಿಯ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಚೆನ್ನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಮುಜುಗರ, ಸಂತೋಷ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು.

"ಹಿಂಗಾ ಇಸ್ಯಾ. ಆ ದ್ಯಾವಿ ಹೆಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ಬಿಟ್ಲು ನೋಡು. ನಿಂಗೆ ನಿಮ್ ಒಡೆರಿಂದ ಬಾಳ ಕಷ್ಟ್ ಆಗಿರಬೌದು ಅಂತ ನಾನು ನಿನ್ ನೋಡಕ್ ಬಂದಿದ್ದು. ನಿನ್ ಮಾತ್ ಕೇಳಿ ನಿರಾಳ ಆಯಿತು ಗಂಗಕ್ಕಾ."

"ಸತ್ಯ ಹೇಳ್ತಿನಿ ಚೆನ್ನಿ. ನಮ್ ಒಡೇರಂತೋರು ಬೇರೆಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲಾ ಕಣೆ. ನನ್ ಕಷ್ಟದಾಗೆ ಬಾಳ ಸಾಯ ಮಾಡಿದ್ರು."

"ಮತ್ತೆ ಗಂಗಕ್ಕಾ… ಇನ್ನೂ ನೀನು ನಿಮ್ ಐನೋರ ಕೂಡ… "

"ಅದೆಲ್ಲ ಯಾಕೆ ನಿಂಗೆ ಚೆನ್ನಿ.. ಹಾ.. " ಎಂದು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ನಾಚಿ ನೀರಾದಳು ಗಂಗಿ.

"ಅರ್ಥ ಆತು ಬಿಡಕ್ಕ. ನೋಡು ಏನ್ ಕಳೆ ನಿನ್ ಮುಖದ್ ಮೇಲೆ. ಹೆಂಗೆ ಮೈ ತುಂಬ್ಕೊಂಡು ಸಂದ ಕಾಣಸ್ತಿದಿಯ ನೋಡು. ಒಟ್ನಾಗೆ ನೀ ಸುಖವಾಗಿದ್ದಿ ಅಂತ ಕೇಳಿ ಸಂತೋಸ ಆತು ನೋಡು."

"ಥು ಹೋಗೆ. ನಂದು ಹಂಗಿರಲಿ. ನಿನ್ ಕತೆ ಏನೆ ಚೆನ್ನಿ?"

ಗಂಗಿಯ ಸೌಖ್ಯವರಿತು ಖುಷಿಯಿಂದಿದ್ದ ಚೆನ್ನಿಯ ಮುಖ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಸಪ್ಪೆಯಾಯಿತು.

"ನಂದು ಏನಂತ ಹೇಳ್ಲಿ ಅಕ್ಕ. ಒಂದ ಎರಡ"

"ಯಾಕೆ ಗಂಗಿ ಏನಾಯಿತೆ?"

"ನಮ್ ಒಕ್ಕ್ಲಾಗೆ ಇರೋ ಒಂದ್ ಶನಿ ನನ್ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಯ್ತೆ ಅಕ್ಕ."

"ಯಾರೇ ಅದು. ಏನಾಯ್ತೆ?"

"ಮಂಜ ಅಂತ ಒಬ್ಬನು ನನ್ನ ಸೇರ್ಕೊ ಅಂತ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದವ್ನೆ ಕಣಕ್ಕ. ನಿಂಗೇನ ಗಂಡ ಇಲ್ಲಾ. ಆ ಮಂಜನ್ ನಿನ್ನ ಸರಿಯಾಗ್ ನೋಡ್ಕತಾನೆ ಅಂತ ನಮ್ ಗೌಡ್ರು ನಂಗೆ ಹೇಳ್ತಾರೆ. ಆ ಸೊಳೆ ಮಗನೆ ನಮ್ ಅಪ್ಪಯ್ಯಂಗೆ ಹೊಡಿಸಿ ಹಾಸಿಗೆ ಹಿಡಿಯೋ ಹಂಗ್ ಮಾಡಿದ್ದ. ಅಂಥಾವ್ನ ನಾ ಸೇರೋ ಬದ್ಲು ಕೆರೆ ಹಾರ್ತಿನಿ ಗಂಗಕ್ಕಾ"

"ಬಿಡ್ತು ಅನ್ನು ಚೆನ್ನಿ ಯಾಕ್ ಹಂಗ್ ಅಪ್ಸಕುನ ಮಾತಾಡ್ತೀಯಾ?"

"ನಾ ಏನ್ ಮಾಡ್ಲೆ ಗಂಗಕ್ಕಾ. ನಂಗ್ ಉಳ್ದಿರೋದು ಅದೊಂದೇ ದಾರಿ."

ನಾ ಅವ್ನ ಸೇರದೇ ಬೇರೆ ಯಾರ್ನಾರ ಸೇರಿದ್ರೂ ನನ್ ಅವ್ನು ಕೊಂದ್ ಹಾಕ್ತಾನೆ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಾನೇ…"

"ಸುಮ್ಕಿರು ಚೆನ್ನಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಕೆಟ್ಟ ಮಾತ್ ಆಡ್ಬೇಡ. ಒಂದ್ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ತೀನಿ. ನಾನು ಇವತ್ತು ನಮ್ ಒಡೇರ ಹತ್ರ ಮಾತಾಡ್ತೀನಿ. ಅವರಿಂದ ಏನಾದ್ರೂ ಸಾಯ ಆಗ್ತದಾ ಕೇಳ್ತೀನಿ. ನೀ ಇಲ್ಲೇ ಎರ್ಡ್ ದಿವ್ಸ ಇದ್ದು ಎಲ್ಲ ಇತ್ಯಾರ್ತ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಹೋಗು.

"ಇಲ್ಲಾ ಗಂಗಕ್ಕಾ ನಾನ್ ಇವತ್ತ್ ಹೋಗ್ಲೇಬೇಕು ಕಣೆ. ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ ನಮ್ ಒಡೇರು ನನ್ನ ಹೊಡದೆ ಬಿಡ್ತಾನೆ "

"ಹಂಗಂದ್ರೆ ನಾಳೆ ಇಲ್ಲಾ ನಾಡಿದ್ದು ನಾನೇ ಅಲ್ ಬರ್ತೀನಿ."

ಅಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ಅವಳ ಇನ್ನಿಬ್ಬರು ಗೆಳತಿಯರು ಚೆನ್ನಿಯನ್ನು ಕಾಣಲು ಬಂದರು. ಎಲ್ಲರು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತರು. ಹರೆಯದ ಹೆಣ್ಣುಗಳ ಹರಟುಬಾಯಿಗೆ ಗಂಗಿಯೇ ತುತ್ತಾದಳು.

"ನೀನು ಸುಕಾ ಇದ್ದೀಯ ಅನ್ನೋದೇ ನಂಗೆ ಬಾಳ ಸಮಾಧಾನ ಗಂಗಕ್ಕಾ." ಎಂದಳು ಚೆನ್ನಿ.

"ಸುಕ ಇಲ್ದೆ ಏನಮ್ಮಿ ನಿನ್ ಗಂಗಕ್ಕಂಗೆ. ನೋಡು ಹೆಂಗೆ ಮೈ ತುಂಬಿಕೊಂಡ್ ಅವಳೆ?"

"ಹೌದ್ ಕಣಕ್ಕ. ನಾನ್ ಬಂದಾಗಲೇ ಗಮನ್ಸದೆ."

"ಮತ್ತೆ ನಮ್ ಐನೋರ 'ಕೈ' ಗುಣ ಗೊತ್ತಾ?" ಎಂದಳು ಹರಕು ಬಾಯಿ ಹೂವಿ. ಇದ್ಯಾವುದನ್ನು ತಲೆಗೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳದಂತೆ ಇದ್ದರೂ ಒಳಗೊಳಗೇ ನಾಚಿದ್ದಳು ಗಂಗಿ.

ಒಂದೆರಡು ಗಂಟೆ ಕಳೆದಿರಬಹುದು. ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ "ಗಂಗಿ " ಎಂದು ಗೋವಿಂದನ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿತು.

"ಒಡೇರು ಬಂದಿರ್ಬೇಕು ಏನೂ ಅಂತ ನೊಡ್ರಿನಿ ಇರ್ರಿ." ಎಂದು ಗಂಗಿ ಹೋದಳು. ಇತ್ತ ಚೆನ್ನಿ ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿದ್ದಳು. ಮೈ ಬೆವರಿತ್ತು. "ಯಾಕೆ ಚೆನ್ನಿ ಏನಾಯ್ತೆ?"

"ಅಲ್ಲ ನೀವೆಲ್ಲ ಗದ್ದೆ ಬಿಟ್ಟು ಇಲ್ಲಿ ಹರಟೆ ಹೊಡಿತಿದಿರಲ್ಲ.. ಒಡೇರು ನಿಮಗೆಲ್ಲ…"

"ಅಯ್ಯೋ ಚೆನ್ನಿ ಇದು ಕಟ್ಟೆಮನೆ ಅಲ್ಲ ಬಿಡು. ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲಿ ಆಗಕ್ಕಿಲ್ಲ." ಎಂದಳು ಹೂವಿ. ಚೆನ್ನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ.

ಗಂಗಿ ಬಂದು ಅವಸರದಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ಕಂಡಳು. "ಒಡೇರು ಕರೀತಿದಾರೆ ಕಣ್ರೆ. ನಾನು ಹೋಗ್ಬೇಕು." ಸ್ವಲ್ಪ ಗಾಬರಿಯಾದಂತೆ ಕಂಡಳು.

"ಹೂವಕ್ಕ. ಮತ್ತೆ ಒಡೇರು ಏನೂ ಮಾಡಲ್ಲ ಅಂದೆ. ಮತ್ತೆ ಗಂಗಕ್ಕಾ ಹಿಂಗೇ ಗಾಬ್ರಿ ಅಗೋಳೇ ಒಡೇರು ಕರ್ದಿದಕ್ಕೆ."

"ನಾನು ಒಡೇರು ನಂಗೇನು ಮಾಡಾಕಿಲ್ಲ ಅಂದೆ. ಗಂಗಕ್ಕಂಗೆ ಏನ್ ಮಾಡ್ತಾರೋ ಬಿಡ್ತಾರೋ ಯಾರಿಗೊತ್ತು?" ಎಂದು ನಕ್ಕಳು ಹೂವಿ.

"ಅಂದ್ರೆ ಏನ್ ಹೂವಕ್ಕ ನೀ ಹೇಳದು" ಎಂದು ಮುಗ್ಧವಾಗಿ ಕೇಳಿದಳು ಚೆನ್ನಿ.

"ಏ ಸುಮ್ಕಿರ್ರೆ. ಏನೇನೋ ಮಾತಾಡ್ತಾವೇ. ನಾ ಹೋಗ್ಬರ್ತೀನಿ " ಎಂದು ಗದರಿಸಿದಳು ಗಂಗಿ.

ಹೋಗ್ಬಾ ಹೋಗ್ಬಾ.. ನೋಡು ಒಡೇರು ಕರದ್ ಕೂಡ್ಲೇ ಹೆಂಗೆ ಎದ್ನೋ ಬಿದ್ನೋ ಅಂತ ಓಡ್ತಾಳೆ. ಸರಿಯಾಗ್ ಇಕ್ತಾರೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ಒಡೇರು ಇವಾಗ ನಿನ್ ಗಂಗಕ್ಕಂಗೆ. ಬಾರೆ.. ನಾವು ಹೋಗಣ. ನಮಗೇನೇ ಕೆಲ್ಸ ಇಲ್ಲಿ?" ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದಳು ಹೂವಿ.

ಗಂಗಿ ಹೂವಿ ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿಸಿದ್ದರೂ ಕೇಳದಂತೆ ಓಡಿದಳು. ಗೋವಿಂದನ ಮನೆ ತೆರೆದೇ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಗೋವಿಂದ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಹೋಗಿರಬಹುದೆಂದು ಅಂದುಕೊಂಡಳು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಒಡೆಯನನ್ನು ಅರೆ ಕ್ಷಣವೂ ಬಿಟ್ಟಿರದಂತಾಗಿದ್ದಳು. ತನಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಗೋವಿಂದ ಅವಳಿಗೆ ದೇವರ ಸಮಾನನಾಗಿದ್ದನು. ಅವನಿಗೆ ತನ್ನನೇ ಸಮರ್ಪಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಅವನು ಕುಳಿತು ಪುಸ್ತಕ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಕುರ್ಚಿಯ ಬಳಿ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಳು. ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾತರದಿಂದ ಕಾದಳು. ಕುರ್ಚಿಗೆ ಒರಗಿ ಅವನನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದಳು. ಅವನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲೇ ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿದಳು. ಅವಳು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಕಳೆದ ಎರಡನೆಯ ಸಂಜೆ ಅವಳ ಮನದಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅಚ್ಚಳಿಯದಂತೆ ಉಳಿದಿತ್ತು. ಆ ಸಂಜೆ ಅವಳ ಜೀವನವನ್ನೇ ಬದಲಿಸಿತ್ತು.

ಆ ಸಂಜೆ ಗಂಗೀ ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಜರುಗಬಹುದಾದ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ನೆನೆದು ಮೈ ಜುಮ್ಮ್ ಎಂದಿತು. ಮುಖವನ್ನು ತೊಳೆದು, ಬೈತಲೆ ತೆಗೆದು ಕೂದಲು ಬಾಚಿ, ಸೀರೆಯನ್ನು ಬಿಗಿದುಟ್ಟು ಸಿದ್ಧಳಾದಳು. ಬೇಕೆಂದೇ ತುಸು ತಡವಾಗಿಯೇ ಹೊರಟಳು. ತಾನು ಮಾಡಿದ್ದ ಅಡಿಗೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಒಡೆಯ ಗೋವಿಂದನ ಮನೆಯೆಡೆಗೆ ಹೊರಟಳು ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಮೆಲ್ಲನೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತ. ಹಿಂದಿನ ಸಂಜೆ ನಡೆದ ಅವರ ಸರಸ ಅವಳ ಬಯಕೆಗಳನ್ನೂ, ನಾಚಿಕೆಯನ್ನು ನೂರ್ಮಡಿ ಮಾಡಿತ್ತು. ಬಾಗಿಲು ಎಂದಿನಂತೆ ತೆರೆದೇ ಇತ್ತು.

"ಧಣಿ.. " ಎಂದು ಮೃದುವಾದ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಗಿದಳು.

"ಬಾ ಗಂಗೀ " ಎಂದು ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡನು ಗೋವಿಂದ. ಬರಿ ಪಂಚೆಯನ್ನುಟ್ಟು ಪುಸ್ತಕವನ್ನೋದುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದನು ಗೋವಿಂದ. ಅಡಿಗೆಯನ್ನಿಟ್ಟು ತನ್ನ ಸೊಂಟ ಬಳಕಿಸುತ್ತ ಸಣ್ಣ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಗೋವಿಂದನೆಡೆಗೆ ನಡೆದಳು. ಅವಳ ನಡಾವಳಿ, ನಾಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿನ ರಾತ್ರಿಯಿಂದ ಹೇರಳವಾದ ಬದಲಾವಣೆಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಅವನ ಮುಂದೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಮಾಡಿ ಕಣ್ಣಿಗೊತ್ತಿಕೊಂಡು ಅವನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದಳು. ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ಕಸಿವಿಸಿಯಾದರೂ ಅವಳ ವಿಧೇಯತೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಆನಂದಿಸಿದನು. ಅವನು ಬೇಡವಂದರೆ ಗಂಗೀ ಅದನ್ನು ಕೇಳುವದಿಲ್ಲವೆಂದು ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಅವನಿಗೆ. ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯ ರಾಶಿ ಅವನನ್ನು ಮೂಕವಿಸ್ಮಿತನಾಗಿ ಮಾಡಿತ್ತು. ಹಿಂದೆಂದಿಗಿಂತಲೂ ಗಂಗೀ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಅಂತಸ್ತಿಗೆ ಸರಿಹೊಂದುವಂತೆ ಗಂಗೀ ಯಾವಾಗಲೂ ಅವನ ಕೆಳಗೇ ಕೂರುತ್ತಿದ್ದಳು.

"ಗಂಗೀ. ಏನ್ ಚಂದ ಕಾಣಿಸ್ತೀಯ. ಚೆಲುವೆ ಕಣೆ ನೀನು. ಒಂದ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡೇ. ದೇವ್ರ ಮನೇಲಿ ಕುಂಕುಮ ಇರ್ತದೆ ತಗೊಂಡು ಬಾ ಹೋಗು."

"ಯಾಕೆ ಧಣಿ?"

"ಹೇಳ್ತಿನಿ ತಗೊಂಡ್ ಬಾ ಮೊದ್ಲು."

ಅವಳು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಸೀರೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮೈಮಾಟ ಎದ್ದು ತೋರುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳ ನುಲಿಯುತ್ತಿದ ನಿತಂಬ ಅವಳ ಬಳಕುತ್ತಿದ್ದ ಸೊಂಟ ಕುಣಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಎದೆ ಅವನ ಕಣ್ಣು ಮತ್ತು ಮನಸೂರೆಗೊಲಳಿಸಿದ್ದವು. ಆದರೂ ತುಸು ಸಂಯಮ ಕಾದುಕೊಂಡನು. ಕುಂಕುಮವನ್ನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಳು ಗಂಗೀ. ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಳು. ಗೋವಿಂದ ಕುಂಕುಮವನ್ನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವಳ ಹಣೆಗೆ ಇಟ್ಟನು.

"ಯಾಕ್ ಧಣಿ. ನಾನು… ನಾನು ಕುಂಕುಮ ಇಟ್ಕೋಬಾರ್ದು"

"ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ಬ್ಯಾಡ. ನಾನ್ ಇರೋವರೆಗೂ ನೀನು ಇನ್ನೆಂದು ಬರಿ ಹಣೇಲಿ ಇರಬಾರದು. ತಿಳೀತಾ? ನೀನು ನನ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಥರಾನೇ ಕಣೆ. ನನ್ನ ಅಪ್ಪಣೆ ಇದು."

"ನೀವೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರೋ ಹಂಗೆ ನನ್ ದೊರೆ. ಆದ್ರೆ ನಾನ್ ನಿಮ್ಮ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಹೆಂಗ್ ಆಗ್ತೀನಿ? ನಾ ನಿಮ್ಮ ಆಳು ಒಡೆಯ." ಮತ್ತೆ ಬಾಗಿ ಅವನ ಪಾದಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡಿದಳು. ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕುಂಕುಮ ಕಾಣದ ಅವಳ ಹಣೆಗೆ ಕಳೆ ಬಂದಿತ್ತು.

ಯಾಕ್ ಗಂಗಿ ಪದೇ ಪದೇ ನನ್ ಕಾಲ್ ಮುಟ್ಟಿ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡ್ತೀಯ. ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಅನ್ಸುತ್ತೆ."

"ಮದ್ಲು ಸರ್ತಿ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದು ನಿಮ್ಮನ್ನ ನೋಡಿದಕ್ಕೆ. ಎರಡನೆ ಸರ್ತಿ ಮಾಡಿದ್ದು ನೀವ್ ನಂಗೆ ಕುಂಕುಮ ಇಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ. ಯಾಕ್ ನನ್ ಒಡೆಯ ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಮುಟ್ಟೋ ಯೋಗ್ಯತೆನೂ ನಂಗಿಲ್ವ?"

"ಅಯ್ಯೋ ಮಾರಾಯ್ತಿ ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾದ್ರೂ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡೇ. ಸುಮ್ನೆ ಮಾಡಿಸ್ಕೊತೀನಿ."

"ಹಂಗ್ ಬನ್ನಿ ದಾರಿಗೆ!"

"ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಹೆಂಗೈತೆ ಧಣಿ? "ಎಂದು ಕಾಲನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ್ದಳು.

"ಕಾಲ್ ನೋವೇ ಇಲ್ಲಾ ಗಂಗೀ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಗದ್ದೆ ಕಡಿಗೂ ಹೋಗಿದ್ದೆ."

"ಯಾಕ್ ಧಣಿ ಇನ್ನೊಂದೆರಡು ದಿವ್ಸ ವಿಸ್ರಾನ್ತಿ ತಗೋ ಬಾರ್ದ."

"ಏನೂ ಆಗಕಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲ ಸರಿಹೋಗದೆ."

"ಧಣಿ. ನಿಮಗೆ ಊಟಕಿಕ್ಕ್ಲಾ?"

"ಬರಿ ಊಟ ಕೊಡಕ್ಕೆ ಬಂದ್ಯಾ ಇಲ್ಲಾ… "

"ಥು ಹೋಗ್ರಿ ಬುದ್ಧಿ ನಿಮ್ಗ್ಯಾವಾಗಲು ಅದರದೇ ಚಿಂತೆ."

"ಯಾಕೆ ಗಂಗೀ, ನಿಂಗಿಲ್ವೇನೇ ಅದರ ಚಿಂತೆ?"

"ಥು ಧಣಿ ಬಿಡ್ರಿ ನಂಗೆ ನಾಚ್ಕೆ ಆಯ್ಯ್ತದೆ. ಬನ್ನಿ ಮದ್ಲು ಊಟ. ಆಮೇಲೆ ನಿಮಗೇನ್ ಬೇಕೋ ಅದು." ನಾಚಿ ನುಡಿದಳು ಗಂಗೀ ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತ.

ಗೋವಿಂದ ಅವಳು ಬಡಿಸಿದ ಊಟ ಮಾಡಿದನು.

"ನೀನು ಉಣ್ಣೇ ಗಂಗೀ."

"ಇಲ್ಲಾ ಧಣಿ ನಿಂದಾದ್ಮೇಲೆ ನನ್ ಊಟ."

ಅವನ ಊಟ ಮಾಡಿ ಎಲೆಯನ್ನು ಎತ್ತಲು ಹೋದನು.

"ಇರ್ಲಿ ಧಣಿ. ನಿಮ್ ಎಲ್ಯಾಗೆ ನಾನ್ ಉಣ್ಣುತ್ತಿನಿ. "

"ಯಾಕೆ ಬೇರೆ ಎಲೆ ಇಲ್ವೇನೇ? "

"ಐತೆ ಧಣಿ. ಅಂದ್ರು ನಿಮ್ ಎಲೆಯಾಗೆ ಉಣಬೇಕು ಅಂತ. "

"ಯಾಕೆ ಬ್ಯಾರೆ ಎಲೆ ತಗೋಳೇ. "

"ನೀವ್ ಕುಂಕುಮ ಇಡೋವಾಗ ನಾನ್ ಇಡಸ್ಕೊಲಿಲ್ವಾ? ಹಂಗೆ ಧಣಿ ಇದೂ. ನೀವೇ ಹೇಳಿಲ್ವ ಆವಾಗ ನಾ ನಿಮ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಥರ ಅಂತ. ಹೆಣ್ತಿ ಥರ ಇರೋಳು ಗಂಡನ್ ಎಲೆಲೆ ಉಣ್ಣಬೇಕು ಒಡೆಯ."

ನೀವ್ ಕುಂಕುಮ ಇಡೋವಾಗ ನಾನ್ ಇಡಸ್ಕೊಲಿಲ್ವಾ? ಹಂಗೆ ಧಣಿ ಇದೂ. ನೀವೇ ಹೇಳಿಲ್ವ ಆವಾಗ ನಾ ನಿಮ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಥರ ಅಂತ. ಹೆಣ್ತಿ ಥರ ಇರೋಳು ಗಂಡನ್ ಎಲೆಲೆ ಉಣ್ಣಬೇಕು ಒಡೆಯ."

"ನನ್ ಮಾತ್ನ ನಂಗೆ ತಿರುಗಿಸ್ತೀಯ ಅಲ್ಲಾ. ಬಾ ಒಳಗೆ ನಿಂಗೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ" ಎಂದು ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದುತ್ತಾ. ಆ ರಾತ್ರಿಗೆ ತಯಾರಿಯ ಭಾಗವಾಗಿ ಶೃಂಗಾರ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದುತ್ತ ಕುಳಿತನು. ಗಂಗಿ ಒಡೆಯನನ್ನು ಬಹಳ ಕಾಯಿಸಬಾರದೆಂದು ತುಸು ಅವಸರದಲ್ಲಿಯೇ ಊಟವನ್ನು ಮಾಡಿದಳು. ಅವನಿಗಾಗಿ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡುವುದು, ಅವನಿಗಾಗಿ ತಲೆಯ ಬಾಚಿ ಶೃಂಗಾರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಅವನಿಗೆ ಊಟ ಬಡಿಸುವುದು, ನಂತರ ಅವನನ್ನು ಸೇರುವ ಕಾತರದಿಂದ ಅವಸರದಲ್ಲಿ ತಾನು ಊಟ ಮಾಡುವುದು, ಇದೆಲ್ಲ ಅವಳಿಗೆ ತನ್ನ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದ ತನ್ನ ದಾಂಪತ್ಯದ ಸವಿಯನ್ನು ಮರುಳಿ ತಂದುಕೊಟ್ಟಿತ್ತು. ಇತ್ತ ಗೋವಿಂದ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಮನಸಿಲ್ಲ. ಗಂಗಿಯ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು, ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ತಾನು ಇಂದು ಯಾವಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತ ಕುಳಿತಿದ್ದನು. ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಎಲ್ಲವೂ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ನಡೆದುದರಿಂದ ಅವನು ಅವಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸಲು ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದೇ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಅವಿರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಸಲಿಗೆ ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ಅವಳು ಅವನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣು ಹೊಂದಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಸರ್ವಸ್ವವನ್ನೂ ಅವನ ಸುಖಕ್ಕಾಗಿ ಮುಡಿಪಿಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅವಳು ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ಅವನ ಪಾದಕ್ಕೆರಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಮಸ್ಕಾರ, ಯಾವಾಗಲೂ ಅವನ ಸರಿ ಸಮನಾಗಿ ಕೂಡದೆ ಅವನ ಕೆಳಗೆಯೇ ಕೂರುವುದು, ಅವನನ್ನು "ಒಡೆಯ, ದೊರೆ," ಎಂದೇ ಸಂಬೋಧಿಸುವ ರೀತಿ, ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿಯೇ ಮಾತನಾಡುವ ಅವಳ ನಾಚಿಕೆ ಅವನನ್ನು ಸೆರೆ ಹಿಡಿದಿದ್ದವು. ತನಗೆ ನಿರಾಯಾಸವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಈ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಸುಖವಾಗಿರಿಸುವುದು ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸಿದನು ಗೋವಿಂದ. ಗಂಗಿ ಕೋಣೆಯೊಳಗೆ ಬಂದು ಮಂಡಿಯೂರಿ ಬಗ್ಗಿ ಮತ್ತೆ ಅವನ ಪಾದ ಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡಿ ತನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಳು. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಕುಳಿತು ಅಂತ ಅವನ ಕಾಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಿದಳು. ಅವನ ಕಾಲನ್ನು ಒತ್ತುತ್ತಲೇ ಕೇಳಿದಳು. "ನಿಮಗೆ ಹಾಲು ಇಲ್ಲಾ ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ ಏನಾದ್ರು ತರ್ಲಾ ಒಡೆಯ?"

"ಬ್ಯಾಡ ಗಂಗಿ. ಯಾಕೆ ಅಲ್ಲೇ ಕೂರದು ನೀನು. ಇಲ್ಲಿ ಬಾರೆ. "

"ನೀವು ದೊಡ್ಡೋರು. ಎಲ್ದರಲ್ಲೂ ನಂಗಿಂತ ಮೇಲು. ಅದಿಕ್ಕೆಯ ನಾ ಇಲ್ಲೇ ಕೂರ್ತೀನಿ."

"ಅದೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತು ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ." ಎಂದು ಕೈ ಹಿಡಿದು ಎಳೆದು ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡನು. ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಬಳಸಿ ಹಿಡಿದು ಕೇಳಿದನು.

"ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ನಿಂಗೆ ಏನ್ ಜಾಸ್ತಿ ಇಷ್ಟ ಆಗಿದ್ದು ಗಂಗಿ?"

"ಹೋಗ್ರಿ ಬುದ್ದಿ ನಂಗೆ ನಾಚ್ಕೆ."

"ಹೇಳೇ. ನಂಗೊತ್ತಾಗ್ಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ?"

"ನಂಗೆ ನೀವು ನನ್ನ 'ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ' ಅಂತ ಕರ್ದಿದ್ದು ಬಾಳ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು ನನ್ ಧಣಿ"

"ಅದರಾಗೇನೈತೆ ಗಂಗೀ ?" ಎ೦ದು ಅವಳ ಮೆತ್ತನೆಯ ಬೆನ್ನು, ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ಧಾರಾಳವಾಗಿ ನಿರ್ಭಿಡೆಯಾಗಿ, ಕೈಯಾಡಿಸುತ್ತ, ಅವಳ ನಿತಂಬಗಳ ಮೃದುತ್ವವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತ ಕೇಳಿದನು.

ಗಂಗೀ ಭಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ, ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾ ನಾಚಿಕೆಯಿಂದಲೇ ನುಡಿದಳು.

"ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ನನ್ ದೊರೆ. ನೀವು ಹಂಗೆ ಹಳ್ದಾಗ್ಗೆಲ್ಲ ನಂಗೆ ಮೈ ಜುಂ ಅಂತೈತೆ. ಒಂಥರ ಖುಷಿ ಆಗ್ತದೆ. ನಿಮಗೆ ಇನ್ನೂ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತೈತೆ. ನಿಮ್ ಕಾಲ ಹತ್ರ ಕೊತ್ಕೊಂಡು ನಿಮ್ ಪಾದ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ಕೊಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತೈತೆ"

ಗಂಗಿ ನೀನು ಕಾಲ್ ಹತ್ರ ಕೂತಾಗ, ನೀನು ನನ್ನ ಆಳು, ನಿನ್ಮೇಲೆ ನಂಗೆ ಹಕ್ಕಯ್ತೆ, ನೀವ್ ದೊಡ್ಡೋರು ಅಂತ ಹೇಳ್ದಾಗ್ಲೆಲ್ಲ ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಗ್ತದೆ. ಹಂಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ಬ್ಯಾಡ ಅಂತ ಹೇಳನ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಆದ್ರೂ ಒಳಗೆ ಹೌದು ನೀನ್ ನನ್ನ ಆಳು ನಂಗೆ ನಿನ್ ಮೇಲೆ ಹಕ್ಕಯ್ತೆ ಅಂತೆಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸತೈತೆ. ನಂಗೆ ನೀನು ನನ್ ದೊರೆ, ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು, ನನ್ ಧಣಿ ಅಂತೆಲ್ಲ ಕರ್ದಾಗ ಒಂಥರಾ ಖುಷಿ ಆಗ್ತಯ್ತೆ ಕಣೆ. ಅದು ತಪ್ಪು ಅಂತ ಅನಿಸ್ತಯ್ತೆ ಕಣೆ ಗಂಗಿ."

"ನಾನ್ ನಿಮ್ಮಷ್ಟು ತಿಳದೊಳು ಅಲ್ಲಾ ನನ್ ಧಣಿ. ನಂಗೆ ಗೊತ್ತಿರದು ಇಷ್ಟೆಯ. ನೀವು ನಮ್ಗೆಲ್ಲಾ ಅನ್ನ ಹಾಕಿರ. ನಮ್ ಕಷ್ಟ ಸುಖ ನೋಡ್ಕೋತೀರಾ. ಹತ್ತೂರ್ನಲ್ಲೂ ನಿಮ್ಮಂತ ಒಡೇರು ಎಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲಾ. ಬೇರೆಯೋರು ಆಳ್ಗಳಿಗೆ ಮಾಡಿಧಾಂಗೆ ನೀವು ನಮಗೆ ಹೀನಾಯ ಮಾಡೋದಿಲ್ಲ. ಅದಿಕ್ಕೆ ನೀವು ದೇವರಂಥಾರು. ಮತ್ತೆ ಈ ದಿಕ್ಕಿಲ್ದ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಹೊಸ ಜೀವನ ಕೊಡ್ತಿದೀರಾ. ನಿಮ್ಮನ ದೇವ್ರು ಧಣಿ ಒಡೆಯ ದೊರೆ ಅನ್ನೋದ್ರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನು. ನೀವು ದಿನ ಎಲ್ಲ ಮೈ ಬಗ್ಸಿ ದುಡೀತೀರಾ. ಉಪ್ಪು ಖಾರ ತಿಂದ್ ಗಂಡ್ ಮಯ್ಯಿ ನಿಮ್ದು. ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ತಾನಾಗೇ ಬಂದು ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತಾಳೆ ಅಂದ್ರೆ ನಿಮ್ಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಗೇ ಆಯಿತದೆ ಅದ್ರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನು? ಅದೆಲ್ಲ ಯೋಚೆನೆ ಬಿಟ್ಟು ನಿಮ್ ವಯಸ್ಸಿನ ವಡೇರು ಹೆಂಗ್ ಇರ್ತಾರೋ ಹಂಗ್ ಇರ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕೊಟ್ಟಿರೋ ನಿಮ್ಗೆ ನಾನು ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಹತ್ರ ಕೂತ್ಕಳದು, ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡದು ಏನೂ ದೊಡ್ದಲ್ಲ. ನೀವು ಮೇಲೆ ನಾನು ಕೆಳಗೆ. ಹಂಗಿದ್ರೆನೆ ಚಂದ. ನೀವ್ ಹೇಳ್ಬೇಕು ನಾ ಕೇಳ್ಬೇಕು ಒಡೆಯ."

"ಆಹ್.. ಗಂಗೀ... ಹಂಗಂದ್ರೆ ನಿನ್ನ ನಾ ಹಂಗೆ ಕರೀತಿನಿ ಕಣೆ ನನ್ನ ಹೆಣ್ಣೇ…" ಎಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಗಂಗಿಯನ್ನು ತಬ್ಬಿದನು.

"ನೀವ್ ಹೇಳ್ದಂಗೇ ಆಗ್ಲಿ ನನ್ನ ದ್ಯಾವ್ರೇ… ನೀವ್ ಏನ್ ಕರೀತಿರೋ ಅದೇ ನನ್ ಹೆಸರು ಒಡೆಯ." ಇಬ್ಬರೂ ತುಸು ಹೊತ್ತು ಆ ಬಿಗಿ ಅಪ್ಪುಗೆಯನ್ನು ಸವಿದು ಮುದ್ದಾಡಿದರು. ಅವನ ಕೈ ಅವಳ ಸೀರೆಯ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಬೆನ್ನನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

"ಧಣಿ, ಒಳಗೆ ಬಾ ನಿಂಗೆ ತೋರಿಸ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರಲ್ಲಾ, ಮತ್ತೆ ಏನೂ ಮಾಡ್ಲೇ ಇಲ್ಲ."

"ಹೌದ್ ನೋಡೆ ಗಂಗೀ, ನಿನ್ ಮೈ ಸವೀತಾ ಮರ್ತೇ ಬಿಟ್ಟೆ. ಕಳ್ಳಿ, ನೀನೇ ನೆನಪಿಸ್ತೀಯಾ? ಮಾಡ್ತೀನಿ ನೋಡು ಈಗ."

"ಏನ್ ಮಾಡ್ತೀರಾ ನನ್ ದೊರೆ..?"

"ನಿಂಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡತೀನಿ ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೆ… ಎಲ್ಲಿ ಎದ್ನಿಲ್ಲು" ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಎದ್ದು ನಿಂತಳು ಗಂಗೀ.

"ಆಕಡೆ ತಿರುಗಿ ಬಗ್ಗೇ. ಹೂ. ಬೇಗ. ಈಗ್ ಐತೆ ನೋಡು ನಿಂಗೆ. ನನ್ ಮಾತ್ನ ನಂಗೆ ತಿರುಗಿಸ್ತೀಯ ಅಲ್ಲಾ."

ಗಂಗಿ ನಾಚಿ ಅವನಿಗೆ ಬೆನ್ನು ಮಾಡಿ ಬಾಗಿ ನಿಂತಳು. ಅವಳ ದುಂಡನೆಯ ಅಂಡು ಅವನನ್ನು ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆಯಿತು. ಅವನು ತನ್ನ ಕಯ್ಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ಫಟ್ ಎಂದು ಅವಳ ಅಂಡಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು.

"ಆಹ್… ನನ್ ದೊರೆ… " ಎಂದು ನೋವು ಮತ್ತು ಸುಖ ಎರಡನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತ ಕುಯ್ಗುಟ್ಟಿದಳು. ಅವಳೆಡೆಗೆ ಕಿವಿಗೊಡದೆ ಅವಳ ದುಂಡನೆಯ ಅಂಡುಗಳನ್ನು ಸವರಿ ಸವರಿ ಇನ್ನೆರೆಡು ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಅಧಿಕಾರಯುತವಾಗಿ ಕೊಟ್ಟನು.

"ಆಹ್ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ… ಧಣಿ.. ಅಮ್ಮಾ… " ಎಂದು ತುಸು ನರಳಿದಳು. ಆ ನರಳಾಟದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಅವನ ಹೊಡೆತಗಳಿಂದ ಅನುಭವಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಸುಖ ಬಹಳ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅವಳ ಕಯ್ಯನ್ನು ಎಳೆದು ತನ್ನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡನು.

ನೀವ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ ಸಿಕ್ಸೆ ಬಾಳ ಪಸಂದಾಗಿತ್ತು ಧಣಿ. ನೀವ್ ಹಿಂಗೇ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಡದು ಅಂದ್ರೆ ನಾ ತೆಪ್ಪು ಮಾಡ್ತಾನೆ ಇರ್ತೀನಿ ನನ್ನೊಡೆಯ…"

"ಆಹಾ ಕಳ್ಳಿ ಎಂಥ ಹೆಣ್ಣೇ ನೀನು.. ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತೆನೆ? "

"ಇಷ್ಟಾನ.. ನೀವ್ ಏನ್ ಮಾಡಿದ್ರೂ ನಂಗಿಷ್ಟ ನನ್ ದೊರೆ. ನೀವ್ ಹೊಡದ್ರೂ ಇಷ್ಟ.. ನೀವು ಬೈದ್ರೂ ಇಷ್ಟ.. ನೀವ್ ನನ್ ಜೊತೆ ಇದ್ರೆ ನಂಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು."

"ಹೌದೇನೇ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ.. ಬಿಚ್ಚೆ ಇದನ್ನ" ಎಂದು ಕೈ ಹಾಕಿ ಸೆರಗನ್ನು ಹಿಡಿದು ಎಳೆದನು. ಗಂಗಿ ಅಸಹಾಯಕವಾಗಿ ನಿಂತು ತನ್ನ ಸೆರಗು ತನ್ನ ಮಯ್ಯಿಂದ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಇಳಿಯುತ್ತಿದ್ದುದನು ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ನೋಡಿದಳು. ಮಲೆನಾಡಿನ ಮಂಜಿನ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಟ್ಟಗಳ ಹಿಂದೆ ಸೂರ್ಯೋದಯವಾದಂತೆ ಅವಳ ಸ್ತನದ್ವಯಗಳು ಮೆಲ್ಲನೆ ಗೋಚರಿಸಿದವು. ಗೋವಿಂದ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಮಾಡಿದಂತೆ ದಿಗ್ಗೆಂದು ಸೆರಗನ್ನು ಎಳೆಯದೆ ಮಲ್ಲನೆ ಸರಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಮಯ್ಯನ್ನು ಮುಚ್ಚುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯ ರಾಶಿಯನ್ನು ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ಸವಿಯಲು ಅರ್ಪಿಸಿದಳು. ಅವಳಾದಳೂ ಆ ತನ್ನ ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ಎಷ್ಟು ದಿನವಾದರೂ ಮುಚ್ಚಿಯಾಳು? ಗೋವಿಂದ ತನ್ನ ದಾಸಿಯ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಮೊದಲು ಅವುಗಳ ಅಮೋಘ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ತುಂಬಿಕೊಂಡನು. ನೆನ್ನೆಯಗಿಂತಲೂ ಎಷ್ಟೋ ಪಟ್ಟು ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಂಡಳು ಗಂಗಿ. ಆ ರಸವತ್ತಾದ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನಂತೆ ಉಬ್ಬಿದ್ದ ಅವಳ ಎದೆ, ಅದರ ಗಾತ್ರ, ಹಿತ್ತಾಳೆ ನಾಣ್ಯದಂತೆ ಇದ್ದ ಅವಳ ಸ್ತನ ತೊಟ್ಟುಗಳು, ಅಂಥ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನೇ ಗೋವಿಂದ ಕಂಡಿರಲಿಲ್ಲ.

"ಆಹಾ ನನ್ ಗಂಗಿ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ. ಏನ್ ಚೆಲುವೆನೇ ನೀನು. ಏನೇ ಮೈ ಮಾಟ ನಿಂದು? ಒಳ್ಳೆ ರಸಪುರಿ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನ ಥರ ಇಟ್ಟಿಯಲ್ಲೇ. ನಿನ್ನ ತಿಂದ್ಬಿಡ್ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಕಣೆ."

ಹೊಲೆಯ ಹೆಣ್ಣಾಳು ಗಂಗಿಗೆ ತನ್ನ ಒಡೆಯ ಈ ರೀತಿ ತನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಹೊಗಳುವುದು ಬಹಳ ಕಸಿವಿಸಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿತು.

"ಅಯ್ಯೋ ದೊರೆ ನಂದ್ಯಾತರ ಚೆಲುವು. ನಿಮ್ ಒಕ್ಕ್ಲಾಗೆ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೋ ಹೊಲೆರಾಕಿ ನಾನು...ನಿಮ್ ಆಳು ಒಡೆಯ."

"ಹೊಲೆರಾಕಿ ಆದ್ರೇನು? ಆಳಾದ್ರೆನು?. ನೀನು ಒಂದ್ ಹೆಣ್ಣು ಗಂಗಿ. ಇನ್ನ್ಮೇಲಿಂದ ನೀನು ನನ್ನ ಹೆಣ್ಣು ಕಣೆ. ತಿಳೀತಾ? " ನಾಚಿ ನೀರಾದಳು ಹೊಲೆಯ ದಾಸಿ ಗಂಗಿ.

"ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ ಇದೆಲ್ಲ ನಿಮ್ದೇಯ. ಇದೆಲ್ಲ.. ಈ ಜೀವನೇ ನೀವ್ ನಂಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಭಿಕ್ಸೆ. ನನ್ ದೊರೆ ಏನ್ ಬೇಕಾದ್ರೂ ಮಾಡ್ರಿ ನನ್ನ. ನೀವ್ ಏನ್ ಮಾಡಿದ್ರೂ ಮಾಡ್ಸ್ಕೊಳಕ್ಕೆ ನಾ ಇರದು. ನೀವ್ ಏನ್ಮಾಡಿದ್ರು ನಂಗೆ ಇಷ್ಟಾನೇ. ನನ್ನ ತಿಂದ್ಬಿಡ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ. ಅದ್ದಿಕ್ಕಿಂತ ಬ್ಯಾರೆ ಏನೈತೆ ಸುಖ ನಂಗೆ? "

ಗೋವಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡನು. ಮೆಲ್ಲಗೆ ತನ್ನ ಬಲಗಯ್ಯಿಂದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದನು. ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನ ಚೆಂಡಿನಂತಿತ್ತು ಅವಳ ಎದೆ. ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವಳ ಎದೆಯ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಸವರಿದನು. ಗಂಗಿಯ ನಾಚಿಕೆಯಲ್ಲ ಅವಳ ಬಾಗಿದ ತಲೆಯಲ್ಲಿತ್ತು, ಅವಳು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಅವನಿಗಾಗಿ ತೆರೆದಿಟ್ಟಿದ್ದ ತನ್ನ ಸ್ತನ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ಎಡಗಯನ್ನು ಅವಳ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಲಗಯ್ಯಿಂದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳ ಜೊತೆ ಆಟಕ್ಕಿಳಿದನು. ಸವರಿ ಸವರಿ ಮನ ಬಂದಂತೆ ಉಜ್ಜಿ ಹಿಸುಕಿದನು. ಮತ್ತೆ ಅವಳನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿದನು. ಅವಳ ಸ್ತನದ್ವಯಗಳ ನಡುವೆ ತನ್ನ ಮುಖವನ್ನಿಟ್ಟು, ಎರಡೂ ಸ್ತನಗಳ ಮೇಲೆ ತನ್ನೆರೆಡು ಕೈಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟು ಹಿಸುಕಿ ಆನಂದಿಸಿದನು. ಗಂಗಿಯೂ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನೇ ಮರೆತು ತನ್ನ ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅರ್ಪಣೆ ಮಾಡಿದಳು.

"ಗಂಗಿ ನೆನ್ನೆ ನಿನ್ನ ಪೂರ್ತಿ ನೋಡ್ಲೆ ಇಲ್ಲಾ ನೋಡು ಸುಮ್ನೆ ಬಿರ್ನೆ ನಿನ್ ಸೀರೆ ಕಿತ್ತಾಕಿ ಇಕ್ಬಿಟ್ಟೆ ನಿಂಗೆ. ಇವತ್ತು ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ ನೆನ್ನೆ ಅಂತ. "

"ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡ್ರಿ ಒಡೆಯ ನಂಗೆ ಅದೂ ಇಷ್ಟಾನೇ. ಇವತ್ತು ಸಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಗೆ ಏನ್ ಬೇಕೋ ಮಾಡ್ರಿ ದೊರೆ. ಏನ್ ಬೇಕೋ ನೋಡ್ರಿ ತೋರುಸ್ತೀನಿ ನನ್ ಧಣಿ "

ನಿನ್ ಮೊಲೆಗಳನ್ನ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರೆ ಬ್ಯಾರೆ ಏನೂ ಬ್ಯಾಡ ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಕಣೆ. ಅಷ್ಟ ಚಂದ ಇದ್ದೀಯ ನೀನು." ಎಂದು ಅವಳ ಒಂದು ಮೊಲೆಯನ್ನು ಹಿಸುಕಿ ಬಾಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ತೊಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಚೀಪಿದನು.

ತನ್ನ ಮೊಲೆ ಚೀಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ನುಡಿದಳು ಗಂಗಿ "ನೀವು ನನ್ ಮೊಲೆನ ಸವಿತಿರೋದು ನೋಡಿದ್ರೆ ನಂಗೂ ನಿಮ್ಮ್ಹತ್ರ ಹಿಸ್ಕಿಸ್ಕೊಳ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ ನನ್ ಒಡೆಯ. ನಿಮ್ದೇ ಇದೆಲ್ಲ ನನ್ ದೊರೆ.. ಆಆಆಹಾ… ಕಚ್ತೀರಾ ಧಣಿ ಊ.. ಅಮ್ಮಾ.. ಕಚ್ಬೇಡಿ ನನ್ ದೊರೆ. ಹಿಸುಕ್ರಿ ನನ್ನ."

"ಏಳೇ ಗಂಗಿ ನಂಗೆ ತಡಿಯಕ್ಕೆ ಆಯ್ತಾಯಿಲ್ಲ. ಹೆಣ್ಣೇ ಬಿಚ್ಚೆ ಪೂರ್ತಿ ಸೀರೆನ.. "

"ಇಕ ತಗೋಳ್ರಿ ದೊರೆ ನೀವೇ ನಿಮ್ ಕಯ್ಯಾರ ಬಿಚ್ರಿ ನನ್ ಸೀರೆಯೇ. " ಗೋವಿಂದ ಸೀರೆಯನ್ನು ಎಳೆದು ಅವಳನ್ನು ಬೆತ್ತಲೆ ಮಾಡಿದನು.

"ಆಕಡೆ ತಿರುಗು ಗಂಗಿ. ನಿನ್ನ ನೋಡ್ಬೇಕು ನಾನು."

"ಹೂ ನನ್ ದೊರೆ " ಎಂದು ವಿಧೇಯತೆಯಿಂದ ತಿರುಗಿ ನಿಂತಳು.

"ಆಹಾ ಬಾ ಹತ್ರ.. ಹೆಣ್ಣೇ.. " ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಎಳೆದು ಬಗ್ಗಿಸಿ ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಛಟಾರ್ ಎಂದು ಒಂದು ಲಾತ ಕೊಟ್ಟನು ಅಧಿಕಾರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ.

"ಆಹ್ ಯಾಕ್ ಒಡೆಯ ಹೊಡಿದ್ರಿ..? ಏನ್ ತಪ್ಪ್ ಮಾಡ್ದೆ ನನ್ ದೊರೆ? "

"ನಿನ್ನ ಬಗ್ಸಿ ಹೊಡೆಯೋದು ಅಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ಭಾಳ್ ಇಷ್ಟ ಕಣೆ. ನೀನ್ ತಪ್ಪ್ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೂ ನಾ ಸರಿಯಾಗ್ ಕೊಡ್ತೀನಿ ನಿಂಗೆ. ಸುಮ್ನೆ ತೊಗೋತ ಇರ್ಬೇಕು. ನಂದೇ ಅಲ್ವೇನೆ ಇದೆಲ್ಲ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ತೊಗೊ " ಮತ್ತೊಂದು ಲಾತ ಫಟಾರೆಂದು ಬಿತ್ತು.

"ಆಹ್ ನನ್ ದೊರೆ. ಒಡೆಯ ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು ನೋಡ್ರಿ. ಆಹ್ ಏನ್ ಗತ್ತು ಒಮ್ಮೆಲೇ. ನಂಗ್ ನೀವ್ ಹಿಂಗಿದ್ರೆನೆ ಇಷ್ಟ ಒಡೆಯ. ಎಷ್ಟಾರ ಹೊಡಿರಿ ಒಡೆಯ ನಿಮ್ದೇ ಇದೆಲ್ಲ."

" ನೋವಾಯಿತೇನೆ? ಗಂಗಿ?" ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಮಯ್ಯನ್ನು ತಬ್ಬಿ ಅವಳ ಸೊಂಟ ಬೆನ್ನು ನಿತಂಬಗಳ ಮೇಲೆ ಕಯ್ ಆಡಿಸುತ್ತ ಕೇಳಿದನು.

"ಅಯ್ಯೋ ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ಒಡೆಯ. ಇನ್ನು ನಿಮ್ಮ್ಹತ್ರ ಇನ್ನೂ ಹೊಡ್ಸಕೋ ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ದೊರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ನೋಯಿಸ್ತದೆ ಆದ್ರೆ ಅದ್ರಲ್ಲೂ ಭಾಳ ಸುಕ ಐತೇ."

"ಗಂಗಿ ನಿಂಗ್ ಗೊತ್ತಾ? ನಿನ್ನ ನಾನು ಗದ್ದೇಲಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೋವಾಗ ನೋಡ್ತಿದ್ನಲ್ಲ… ನೀನು ಬಗ್ಗಿ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ತಿರೋವಾಗ, ನಿನ್ನ ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ನಾನು ಮನ್ಸ್ ನಲ್ಲೆ ಅನ್ಕೋತ ಇರ್ತಿದ್ದೆ. ಏನ್ ಚಂದ ಇದಾಳೆ ಗಂಗಿ.. ಇವಳು ಬಗ್ಗಿದಾಗ ರಪ್ ರಪ್ ಅಂತ ನಾಲ್ಕು ಕೊಡ್ಬೇಕು ಇವ್ಳ ಆಂಡ್ ಮೇಲೆ ಅಂತ. ಗೊತ್ತಾ? ಅಷ್ಟ ಚಂದ ಕಾಣ್ಸತೀಯ ನೀನು ಹಿಂದಿನಿಂದ ಕಣೆ.."

"ಹೌದ ನನ್ ಧಣಿ? ಮತ್ತೆ ಗದ್ದೆಲೆ ಬಗ್ಗಸಿ ಆವಾಗ್ಲೇ ಹೊಡಿಬೇಕಲ್ವಾ ನೀವು.. ಯಾಕ್ ಹೊಡಿಲಿಲ್ಲ? "

"ನಿನ್ನ ನಿನ್ನ… ನೋಡಿದವ್ರು ಏನ್ ಅನ್ಕೋತಾರೆ?"

"ಸರಿ ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡಿ ಒಡೆಯ. ಈಗ ನಾನೇ ನಿಮ್ಮನ ಕೇಳ್ಕೋತ ಇದಿನಲ್ಲ. ನಂಗೂ ಅಲ್ಲಿ ಹೊಡಿಸ್ಕೊಳದು ಭಾಳ ಇಷ್ಟ ದೊರೆ. ನಿಮ್ ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಒಂಥರಾ ಮೋಡಿ ಮಡಿಗಿದೀರಾ ನೋಡ್ರಿ. ಇಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ರಾಜಾ. ನಿಮ್ ದಮ್ಮಯ್ಯ ಒಂದ್ ನಾಲ್ಕ್ ಬಾರಸ್ರಿ ನನ್ ಒಡೆಯ."

ಹೌದೇನೇ? ಬಗ್ಗೇ ಹಂಗಂದ್ರೆ! ಹೆಣ್ಣೇ " ಎಂದು ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಅವಳನ್ನು ಒರಟಾಗಿ ತಳ್ಳಿ ಬಗ್ಗಿಸಿದನು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಒಡೆಯನಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಗ್ಗಿ ತನ್ನ ಮಯ್ಯನ್ನು ಅವನ ಹೊಡೆತಗಳಿಗೆ ಅಣಿಗೊಳಿಸಿದಳು.

ಅವಳು ಅಸಹಾಯಕತೆಯಿಂದ ಬಗ್ಗಿ ನಿಂತಾಗ ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯ ಇಮ್ಮಡಿಸಿತ್ತು. ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ಮಾವಿನ ಗಿಡದಿಂದ ಜೋತು ಬಿದ್ದ ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣಿನಂತೆ ಅವಳ ಎದೆಯಿಂದ ಜೋತು ಬಿದ್ದಿದವು. ಅವಳ ಸೊಂಟ, ಅಂಡು, ತೊಡೆ ಎಲ್ಲವು ಅವನ ಸ್ಪರ್ಷಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಗಂಗಿ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಅವನ ಹೊಡೆತದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಬಗ್ಗಿ ನಿಂತಳು. ಗೋವಿಂದ ತನ್ನ ಹೊಲೆಯ ಹೆಣ್ಣಾಳಿನ ಅಪ್ರತಿಮ ನಗ್ನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಮೊದಲು ಕಣ್ಣಲೇ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಸವಿದನು. ನಂತರ ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡನ್ನು ಮನ ಬಂದಂತೆ ಸವರಿದನು, ಉಜ್ಜಿದನು. ಅವಳ ತೊಡೆ, ಬೆನ್ನುಗಳಿಗೂ ತನ್ನ ಸ್ಪರ್ಶದ ಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಕರುಣಿಸಿದನು.

"ಆಹಾ ನನ್ ಗಂಗಿ.. ಏನ್ ಮಯ್ಯೇ ನಿಂದು ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಎಲ್ ಮುಟ್ಟಿದ್ರೂ ಕೈ ತುಂಬಾ ಸಿಕ್ತಿಯ ಕಣೆ. ಮೋಡಿ ನನ್ ಕಯ್ಯಾಗಲ್ಲ ನಿನ್ ಮಯ್ಯಾಗ್ ಐತೆ ನೋಡು" ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಛಟಾರ್ ಎಂದು ಅವಳ ಬಾಗಿದ ಕೋಮಲವಾದ ಅಂಡಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು. ಒಂದು ಕಯ್ಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಅದುಮಿ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯಿಂದ ಅವಳ ಅಂಡುಗಳಿಗೆ ರಪ್ ಎಂದು ಬಾರಿಸಿದನು.

"ಅಮ್ಮಾ ನನ್ ದೊರೆ.. ಆಹಾ "

"ನೋವಾಗಲಿಲ್ಲ ತಾನೇ ಗಂಗಿ?"

"ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ರಾಜ.. ನೀವ್ ಕೊಡ ಹೊಡ್ತ ಆಹಾ… ನಿಮ್ ದಮ್ಮಯ್ಯ ನನ್ ದೊರೆ, ಹಾಕ್ರಿ ಇನ್ನೊಂದ್ ನಾಲ್ಕು ನಂಗೆ.. ನಿಮ್ ಕಾಲಿಗ್ ಬೀಳ್ತೀನಿ ನನ್ನೊಡೆಯ.. ಆಹಾ...ಅಮ್ಮಾ ದೇವ್ರೇ "

ಮತ್ತೊಂದು ಛಟಾರ್ ಎಂದು ಕೊಟ್ಟನು. ಅವಳ ಮಾಂಸಲ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಅವನ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಸಮುದ್ರದ ಮೇಲಿನ ಅಲೆಗಳಂತೆ ಸಣ್ಣ ಅಲೆಗಳೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವು.

"ನಾಲ್ಕೆ ಸಾಕೆನೆ?" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮತ್ತೊಂದು ಬಿಗಿದನು.

"ಇಲ್ಲಾ ನನ್ ಧಣಿ ನಿಮಗೆಷ್ಟ್ ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟ್ ಕೊಡ್ರಿ."

ಅವಳ ಸುಂದರ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅದರಮೇಲೆ ಸವರಿ ಅವಳ ಮೃದುವಾದ ಮಯ್ಯನ್ನು ಸವಿದನು, ಬಾಗಿ ಮುದ್ದಾಡಿದನು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಆಜ್ಞೆಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತ ಬಗ್ಗಿ ನಿಂತು ಅವನು ಮಾಡಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಸವಿದು ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡಲು.

"ನನ್ನ ಗದ್ದೇಲಿ ನೋಡ್ದಾಗ ಮತ್ತೇನ್ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು ನಿಮಿಗೆ ಒಡೆಯ?"

"ನಿನ್ ನೋಡಿದ್ರೇನೇ ನಂಗೆ ಒಂಥರಾ ಆಗ್ತಿತ್ತು ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ನೀನು ನಡ್ಕೊಂಡು ಹೋಗವಾಗ ನಿನ್ನ ಸೊಂಟಾನೇ ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ ಕಣೆ. ಹೆಂಗೆ ಅಲ್ಲಾಡ್ಸಿ ಬಳುಕ್ತೀಯ ನೀನು. ನೀನು ಎದುರಿಗೆ ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಹೆಂಗ್ ಬೇಕೋ ಹಂಗ್ ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಮುಟ್ಟಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು ಕಣೆ."

"ಹೌದಾ ಬುದ್ಧಿ. ಈಗ ನಾ ನಿಮ್ ಸ್ವತ್ತು ನನ್ ದೊರೆ. ಎಲ್ ಬೇಕೋ ಅಲ್ಲಿ ಹಂಗ್ ಬೇಕಂದ್ರೆ ಹಂಗೆ ನನ್ ಮುಟ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ."

ಗೋವಿಂದ ಅವಳ ಹಿಂದೆಯೇ ನಿಂತಿದ್ದನು. ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಪಂಚೆಯೊಳಗೆ ನಿಗುರಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಮದನ ದಂಡ ಅವಳಿಗೆ ಒತ್ತುತಿತ್ತು. ಅವನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಕಾತರದಿಂದ ಕಾದಳು.

"ಕಾಲ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಗಲಸೆ, ಹೆಣ್ಣೇ" ಎಂದು ಅವಳ ಕಾಲುಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೈ ಬಿಟ್ಟನು. ವಿಧೇಯ ಹೆಣ್ಣು ಗಂಗಿ ಒಡೆಯನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ತಡವಿಲ್ಲದೆ ಪಾಲಿಸಿದಳು. ಕಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಯೋನಿಯ ಹತ್ತಿರ ತಂದನು. ಅವಳ ಹೆಣ್ತನದ ಒಡಲು ಸಂಪೂರ್ಣ ಒದ್ದೆ ಮುದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು.

ಆಹಾ ಗಂಗಿ… ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ ನೋಡೇ ಇಲ್ಲಿ. ಹೆಂಗೆ ಒದ್ದೆ ಆಗೈತೆ ನೋಡೇ. ಅಷ್ಟ್ ಇಷ್ಟ ಏನೇ ನಿಂಗೆ ನನ್ ಕೈಯಿಂದ ಬಾರಿಸ್ಕೊಳದು? ಸರಿಯಾಗಿ ಇಕ್ಕತೀನಿ ನೋಡು ಇವಾಗ ನಿಂಗೆ"

"ಒಡೆಯ, ನಿಮ್ ಹೊಡ್ತ ಅಂದ್ರೆ ಸುಮ್ನೇನಾ? ನೀವ್ ರಪ್ ಅಂತ ಹೊಡೆದಾಗೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ಒದ್ದೆಯಾಗದೆ ನನ್ ದೊರೆ. ಅದಿಕ್ಕೇಯ ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಮ್ ಕೈನಾಗೆ ಮೋಡಿ ಮಡಿಗಿವ್ರಿ ಅಂತ. ಸಂದಾಕೆ ಇಕ್ರಿ ನಂಗೆ ನನ್ ರಾಜಾ."

"ಇಕ್ತಿನಿ ಇಕ್ತಿನಿ ಇರು. ಅದಕ್ ಮುಂಚೆ ಒಂದ್ ಹೇಳ್ತಿನಿ ಮಾಡ್ತಿಯೇನೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ?"

"ಒಡೆಯ… ನನ್ನ ಬಾಯ್ತುಂಬಾ 'ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ' ಅಂತ ಕರದು ಮತ್ತೆ ಅದ್ಯಾಕೆ 'ಮಾಡ್ತಿಯೇನೆ' ಅಂತ ಕೇಳದು ನೀವು. 'ಮಾಡೇ' ಅಂತ ಅಪ್ಪಣೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು ನೀವು ನನ್ ರಾಜಾ." ಎಂದು ಅವನೆದುರು ಬಗ್ಗಿಯೇ ನುಡಿದಳು ತನ್ನ ವಿಧೇಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತ.

"ಆಯ್ತು ಆಯ್ತು ಹಂಗೆ ಆಗ್ಲಿ ಕಣೆ. ಈಗ ನಂದನ್ನ ನೀನು ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೋಳೇ ಗಂಗಿ."

"ನಿಮ್ದನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೋಬೇಕಾ. ಅದ್ ಹೆಂಗೆ ನನ್ ದೊರೆ?"

"ಈ ಕಡೆ ತಿರುಗು ಹೇಳ್ತಿನಿ" ಎಂದು ಅವಳ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ನಿಸ್ಸಂಕೋಚವಾಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ಚಟಾರಂದು ಕೊಟ್ಟನು. ಗಂಗಿ ಅವನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿದಳು. ಅವಳ ಭಾರವಾದ ಸ್ತನರಾಶಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಎಡಗಯ್ಯಿಂದ ಹಿಡಿದಿದ್ದಳು.

"ಈಗ ಕೆಳ್ಗೆ ಕೂತ್ಕೋ" ಎಂದು ಅವಳ ಭುಜವನ್ನು ತುಸು ತಟ್ಟಿ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದನು. ಅವಳು ಕೆಳಗೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕುಳಿತಳು. ತನ್ನ ಪಂಚೆಯನ್ನು ಸರಿಸಿದನು. ಒಳಗಿಂದ ಅವನ ಮದನದಂಡ ಧಿಗ್ಗೆಂದು ಅವಳೆದುರು ಪುಟಿದು ಎದ್ದು ನಿಂತಿತು.

"ಅಮ್ಮಾ.. ಹೆಂಗೆ ಆಗೈತೆ ನೋಡ್ರಿ ನಿಮ್ದು.. ಏಟ್ ದೋಡದು ಅಂತೀನಿ."

"ಹೂ ಈಗ ನೀ ಅದನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತೊಗೋಬೇಕು. ಬಾಯಿ ತಗಿಯೇ. ಆ ಮಾಡು. ನಾನು ನಿನ್ ಬಾಯಲ್ಲಿ ನಂದನ್ನ ಇಡ್ತೀನಿ. ಆಯ್ತಾ?"

"ಹೂ ನನ್ ಒಡೆಯ " ಎಂದು ಬಾಯ್ತೆರೆದಳು.

"ತೊಗೊ ಇದನ್ನ " ಎಂದು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ನಿಗುರಿದ ಪುರುಷಆಂಗವನ್ನು ಇಳಿಬಿಟ್ಟನ್ನು. ಗಂಗಿ ಅವನ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ದಂಡವನ್ನು ಕೈಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಸುತ್ತಲೂ ನಾಲಿಗೆಯಾಡಿಸಿ ಸವಿದಳು.

"ಆಹ್.. ಗಂಗಿ.. ಹಂಗೆ ಮಾಡೇ. ಎಷ್ಟ ಚಂದ ಮಾಡ್ತಿದೀಯಾ ನೋಡೇ.. ಮಾಡು.. ಮಾಡು.."

ಅವನ ಮಾತಿನಿಂದ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಗೊಂಡು ಮತ್ತಷ್ಟು ಅವನ ಲಿಂಗವನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವನನ್ನು ಚೀಪಿದಳು.

"ಆಹ್ ಗಂಗಿ.. ಏನ್ ಚಂದ ಉಣ್ಣತೀಯೇ ನೀನು.. ಹೆಣ್ಣೇ.. ನಿನ್ ಕೂದ್ಲು ಕೊಡೇ.."

ಗಂಗಿಯ ಬಾಯ್ತುಂಬಾ ಅವನ ಉಬ್ಬಿದ ಉಕ್ಕಿನಂಥ ಮದನದಂಡ ವಿರಾಜಮಾನವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಅವಳು ಏನೂ ಮಾತನಾಡದೆ, ಅವನನ್ನು ಉಣ್ಣುತ್ತಲೇ ತನ್ನ ಕೂದಲ ಗಂಟನ್ನು ಬಿಚ್ಚಲು ಕಯ್ಗಳನ್ನು ಮೇಲೆ ಎತ್ತಲು ಅವಳ ಸ್ತನದ್ವಯಗಳ ಸೌಂದರ್ಯ ಇಮ್ಮಡಿಸಿ ಅವನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ರಂಜಿಸಿದವು. ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳು ಪುಟ್ಟಿದೆದ್ದು ಅವನ ಕೈಗಳನ್ನು ಕೈಬೀಸಿ ಕರೆದರೆ ಗೋವಿಂದನು ಬಿಟ್ಟಾನೆಯೇ? ತನ್ನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಅವಳ ಬಾಯೊಳಗೆ ತೂರುತ್ತಲೇ ಎರಡೂ ಕೈಗಳಿಂದ ನಿರಾಯಾಸವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಅವಳ ಒಂದಂದು ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದನು

ಗಂಗಿ.. ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ ಕಾಣುಸ್ತಾವೆ ನಿನ್ ಮೊಲೆಗಳು ನೀ ಕೈ ಎತ್ತ್ದಾಗ. ಅದರ ಚಂದ ನಂಗೆ ಹೇಳಕ್ಕೆ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ ಕಣೆ. ನಿನ್ನಂಥ ಅಪ್ಸರೆ ಸಿಗಕೆ ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿರ್ಬೇಕು ಕಣೆ ನಾನು." ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ಮನ ಬಂದಂತೆ ಅವಳನ್ನು ಹಿಸುಕಿದನು. ತನ್ನ ಸ್ತನ ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ಅವನ ಲಿಂಗ ತನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲೇ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಅವಳ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂತು. ಅವಳಿಂದಲೇ ಗೋವಿಂದನ ಲಿಂಗ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರುವುದು ಎಂಬ ಸಂಗತಿಯೇ ಗಂಗಿಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯ ವಿಚಾರವಾಗಿತ್ತು. ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶ ಸುಖದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದ ಗಂಗಿ, ಕೂದಲ ಗಂಟು ಬಿಚ್ಚುವುದನ್ನು ಮರೆತು ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ತನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೇಯೇ ಇಟ್ಟು ಅವನ ಕೈಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಅರ್ಪಿಸಿದಳು. ತುಸು ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಒಡೆಯನ ಆಜ್ಞೆ ಜ್ಞಾಪಕವಾಗಿ ಸರ ಸರನೇ ತನ್ನ ಕೂದಲ ಗಂಟನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿದಳು. ಗೋವಿಂದ ಒಂದು ಕಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲಿರಿಸಿ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯಿಂದ ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಲಿಂಗದಿಂದ ಅವಳ ಬಾಯನ್ನೂ ಮತ್ತು ಕೈಯಿಂದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದನು.

ಅವಳಿಗೆ ತಾನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸದಿರುವುದು ಗೋವಿಂದನಿಗೆ ನೆನಪಾಗಿ, ಅವನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಅವಳ ಬಾಯಿಂದ ಹೊರ ತೆಗೆದು ಕೇಳಿದನು.

"ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ತಾ ಇದೆಯೇನೆ? ಗಂಗಿ?"

"ಹೂ ನನ್ ದೊರೆ " ಎಂದಷ್ಟೇ ಹೇಳಿದಳು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಉಸಿರಾಡುತ್ತಾ.

"ಹಂಗಂದ್ರೆ ಇನ್ನೂ ಸೊಲ್ಪ ಉಣ್ಣು ತೊಗೊ." ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದನು.

"ಕಾಲ್ ಆಗಲ್ಸು ಸೊಲ್ಪ ಗಂಗಿ.." ಎಂದು ಮತ್ತೊಂದು ಅಪ್ಪಣೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಹೊಲೆಯ ದಾಸಿಗೆ ಇತ್ತನು. ಗಂಗಿ ತಡಮಾಡದೆ ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿದಳು. ತನ್ನ ಪಾದದಿಂದ ಅವಳ ಯೋನಿಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದನು. ಅವಳ ಮೈ ಝಂಮೆಂದಿತು. ತನ್ನ ಯೋನಿಯ ಹೆಣ್ರಸದಿಂದ ತನ್ನ ಒಡೆಯನ ಪಾದಕ್ಕೆ ಅಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿದಳು. ಅವಳ ಹೆಣ್ತನವನ್ನು ತನ್ನ ಪಾದದಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅವಲೋಕಿಸಿದನು. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಒಡೆಯನ ಮುಂದೆ ಅವನ ಕಾಲ ಬಳಿ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕುಳಿತು ತನ್ನ ಯೋನಿಯಿಂದ ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ, ತನ್ನ ಮೊಲೆಗಳಿಂದ ಅವನ ಕೈಗಳಿಗೆ, ತನ್ನ ಬಾಯಿಂದ ಅವನ ಉಬ್ಬಿದ ಮದನದಂಡಕ್ಕೆ ಸುಖವನಿತ್ತು ಪುನೀತಳಾಗಿ ಹೆಣ್ತನದ ಸುಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದಳು. ತನ್ನ ಲಿಂಗವನ್ನು ಅವಳ ಬಾಯಿಂದ ಹೊರ ತೆಗೆದು ಕೇಳಿದನು.

"ಹೆಂಗಿತ್ತೇ ಗಂಗಿ. ನಿಜ ಹೇಳು"

ಗಂಗಿ ತನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಗೋವಿಂದನ ಮಂಡಿಯ ಮೇಲೆ ಊರಿ ಹೇಳಿದಳು.

"ನಾ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ದ್ರೂ ಉಪಯೋಗ ಇಲ್ಲಾ ಧಣಿ. ನಿಮ್ ಪಾದದ್ ಮೇಲೆ ನೋಡಿ ನಿಮ್ಗೆ ನಿಜ ಗೊತ್ತಾಯ್ತದೆ. ಎಷ್ಟ್ ಒದ್ದೆಯಾಗಿವ್ನಿ ನಾನು."

"ಹೌದೇನೇ ಕಳ್ಳಿ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ನೀನೆ ಕಣೆ. ಅನುಭವಿಸಿದ್ರೆ ನಿನ್ ಥರ ಹೆಣ್ಣನ್ನ ಅನುಭವಸ್ಬೇಕು ಕಣೆ. ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ.. ಇನ್ನೂ ಮುಗ್ದಿಲ್ಲ. ಈಗ್ ಸುರು ಮಾಡೀನಿ ನಾನು. ಬಾರೆ ಹೆಣ್ಣೇ ಇಲ್ಲಿ ಬಗ್ಗು ಬಾ."

"ಬಂದೆ ನನ್ ದೊರೆ ನನ್ ರಾಜಾ. ನಿಮ್ಗ್ ಹೆಂಗ್ ಅನುಕೂಲನೋ ಹಂಗೆ ಬಗ್ಗಸಿ ನನ್ನ. ನಿಮ್ ಕಾಲಿಗೆ ಮತ್ತೆ ನೋವಾಗ್ಬಾರ್ದು ನೋಡ್ರಿ"

"ಹೂ ಕಣೆ. ಮತ್ತೆ ಬಿಡ್ತೀನಾ ನಿನ್ನ.. ತಗಾ.. ನಿನ್ನ.. ಸರಿಯಾಗಿ ಬಗ್ಗಿ ಇಕ್ಕುಸ್ಕೊ. ನೀನ್ ಇಷ್ಟೊತ್ತು ಉಂಡೆ ಅಲ್ಲ ನಂದು ಅದಿಕ್ಕೆ ಹ್ಯಾಂಗ್ ಗಟ್ಟಿಯಾಗದೆ ನೋಡು. ತೊಗೋಳೇ ಚಂದಾಗಿ ಉಂಡಿದಕ್ಕೆ ನಿಂಗೆ ಭೋಮಾನ" ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಎರಡೂ ಕೈಗಳಿಂದ ನಿಸ್ಸಂಕೋಚವಾಗಿ ಹಿಸುಕಿ ತನ್ನ ಪುರುಷಾ೦ಗವನ್ನು ಅವಳ ಒದ್ದೆ ಯೋನಿಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ತೂರಿದನು.

"ಉಮ್ಮಅಅ.. ಆ.. ದೊರೆ… ಅಮ್ಮಾ.. ನನ್ ಒಡೆಯ ಹಾಕ್ರಿ.. ಆಹ್ ದೊರೆ.."

ಯತೇಚ್ಛವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಅವಳ ಮೃದುವಾದ ದುಂಡನೆಯ ಅಂಡುಗಳಿಗೆ ಮನಬಂದಂತೆ ಚಟ್ ಫಟ್ ಎಂದು ಬಾರಿಸುತ್ತ ಅವಳನ್ನು ಸಂಭೋಗಿಸಿ ಆನಂದಿಸಿದನು.

"ಹೆಂಗೈತೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ. ನೋವಾದ್ರೆ ಹೇಳು" ಅವಳನ್ನು ಸಂಭೋಗಿಸುತ್ತಲೆ.

"ಆವ್… ಹಾ… ಒಡೆಯ.. ಹಂಗ್ ಕೇಳ್ ಬ್ಯಾಡ್ರಿ ದೊರೆ. ನೀವೆಸ್ಟ್ ಹೊಡುದ್ರೂ ನಂಗೆ ನೋವಾಗಕಿಲ್ಲ. ಆಹ್.. ನೀವ್… ಅಮ್ಮಾ… ಹೊಡದಷ್ಟು ನಂಗೆ ಖುಷಿನೇಯ. ಹಂಗೆ ಹೊಡಿತಾ ಇಕ್ಕರಿ ನಂಗೆ. ದ್ಯಾವ್ರೆ. ಆಹ್…"

"ತೊಗೋಳೇ.. ನಿನ್ನ.. ಹೆಣ್ಣೇ.. ಆಹಾ. ನಿನ್ನ ಹೆಂಗ್ ಇಕ್ಕತೀನಿ ನೋಡು ಇವಾಗ. ನೆನ್ನೆದು ಏನೂ ಅಲ್ಲಾ. ಇನ್ಮೇಲಿಂದ ದಿನಾ ಹಿಂಗೇ ಬಗ್ಗಸಿ ಇಕ್ಕತೀನಿ ನಿಂಗೆ. ಸುಮ್ನೆ ಪಿಟಕ್ ಅಂದೆ ಇಕ್ಕಿಸ್ಕೊ ಬೇಕು ಗೊತ್ತಾಯ್ತನೆ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ"

"ಆಹ್... ಅಮ್ಮ.. ನನ್ ಭಾಗ್ಯ ನನ್ ದೊರೆ. ನೀವ್ ಯಾವಾಗ್ ಕರೀತಿರೋ ಆವಾಗ್ ಬಂದು ನಿಮ್ದನ್ನ ಉಣ್ಣತೀನಿ ನನ್ ದೊರೆ ನಿಮ್ ಮುಂದೆ ಬಗ್ಗಿ ಇಕ್ಕುಸ್ಕೊತಿನಿ ನನ್ ಒಡೆಯ. ನನ್ ರಾಜಾ. ಈ ಹೆಣ್ಣ ಆಳಿಗೆ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಇನ್ನೇನ್ ಬೇಕು ಹೇಳ್ರಿ. ಆಹ್.. ಸ್ಸ್ಸ್…"

"ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗ್ ಇರ್ಬೇಕು ಗೊತ್ತಾಯಿತಾ? ಬಾರೆ ಇಲ್ಲಿ.. ಕೊಡಿಲ್ಲಿ. ನಿನ್ನ ಇವತ್ತು ನೋಡು. ಆಹ್ " ಎಂದು ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಎಳೆದು ಲಗಾಮಿನಂತೆ ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಕೆಯ್ದಾಟವನ್ನು ಇಮ್ಮಡಿಸಿದನು.

"ನಿನ್ನ ಮೊಲೆ ಸಿಗ್ತಿಲ್ಲ. ಜಾಸ್ತಿ ಬಗ್ಗಬೇಡ ಕಣೆ."

"ಇಕ.. ತೊಗೊಳ್ರಿ ನನ್ ರಾಜಾ ಇಲ್ಲೈತೆ." ಎಂದು ಅವಳೇ ಒಡೆಯನ ಕಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಸ್ತನಗಳ ಕಡೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು.

"ಆಹ್.. ಕೊಡೆ ಇಲ್ಲಿ." ಎಂದು ಅವಳ ಸ್ತನಗಳನ್ನು ಹಿಸುಕಿದನು. ಎಡಗಯ್ಯಿಂದ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ವಿಚಾರಿಸುತ್ತ ಬಲಗಯ್ಯನ್ನು ಅವಳ ಒದ್ದೆ ಯೋನಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿಟ್ಟು ಕೆಯ್ದಾಟವನ್ನು ಜೋರಾಗಿಸಿದನು. ತನ್ನ ಕೈಗಳಿಂದ ಅವಳ ಯಥೇಚ್ಛವಾದ ಮೊಲೆ ಮತ್ತು ಮೃದುವಾದ ಒದ್ದೆ ಯೋನಿಯನ್ನು ಉಜ್ಜುತ್ತಾ ಕೇಳಿದನು. ಅವಳ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಆ ಉತ್ತರ ಕೇಳುವುದಕ್ಕಿಂತ ಸುಖ ಅವನಿಗೆ ಬೇರೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.

"ಲೇ ಹೆಣ್ಣೇ ಹೆಂಗೈತೆ ನಂದು?"

"ಧಣಿ.. ಏಟ್ ದೊಡ್ದುದು ನಿಮ್ದು.. ಪಸಂದಾಗೈತೆ ಒಡೆಯ.. ಇಕ್ಕ್ರಿ ದೊರೆ ನಂಗೆ "

"ಗಂಗಿ, ಯಾರದೇ ಇದೆಲ್ಲಾ? ಈ ಮೊಲೆ ಯಾರದೇ? ಇಕ ಇದು ಯಾರ್ದು ಹೇಳೇ ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ?"

"ಎಲ್ಲಾ ನಿಮ್ದೇಯ ನನ್ ದೊರೆ. ನಿಮ್ಗ್ ಸೇರಿದ ಸ್ವತ್ತು ಈ ಹೆಣ್ಣಾಳು ದೊರೆ. ಹಿಂಗೇ ನನ್ ದಿನಾ ಅನುಭೋಗ್ಸ್ರಿ ನನ್ ದೊರೆ. ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋ ಅವಕಾಸ ಕೊಡ್ರಿ ನನ್ ಒಡೆಯ." ಅವನ ಆಕ್ರಮಣದಿಂದ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದರೂ ಅವನು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಸುಖದ ಮುಂದೆ ಅವಳ ಸುಸ್ತು ಮಾಯವಾಗಿತ್ತು. ಅವನು ಕೊಡುವ ಪುರುಷ ಪ್ರಸಾದಕ್ಕಾಗಿ ಕಾತುರದಿಂದ ಬಗ್ಗಿ ನಿಂತಳು.

ಅವಳ ಕೂದಲನ್ನು ಮುಷ್ಠಿ ಮಾಡಿ ಹಿಡಿದು ಎಳೆದು ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಬಗ್ಗಿಸಿ ಅವನ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ತೀವ್ರಗೊಳಿಸಿದನು.

"ಆಹ್ ಗಂಗಿ… " ಎಂದು ಅವಳ ಆಳದಲ್ಲಿ ಸ್ಖಲಿಸಿ ತನ್ನ ವೀರ್ಯ ಪ್ರಸಾದವನ್ನು ಅವಳ ಒಡಲಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದನು. ಅವಳ ಎರಡೂ ಮೊಲೆಗಳನ್ನು ಒಡ್ಡೋಡ್ಡಾಗಿ ಅದುಮಿದನು.

ಆಹ್….ಅಮ್ಮ… ಮ್ಮ್ಮ್... ಸತ್ತೇ ನಾನು... ದ್ಯಾವ್ರೆ ನನ್ ದೊರೆ." ಎನ್ನುತ್ತಾ ಗಂಗಿಯೂ ಗೋವಿಂದನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಸಂಭೋಗೋದ್ರೇಕದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯನ್ನು ತಲುಪಿ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಕುಸಿದಳು. ಗೋವಿಂದನೂ ಅವಳ ಮೇಲೆಯೇ ಕುಸಿದನು. ತುಸು ಹೊತ್ತು ಅವರಿಬ್ಬರ ಏದುಸಿರು ಮತ್ತು ಜೋರಾದ ಎದೆಬಡಿತ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೇನೂ ಕೇಳಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವರಿಬ್ಬರ ದೇಹವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಮನಸ್ಸುಗಳೂ ಮತ್ತು ಆತ್ಮಗಳೂ ಒಂದಾದಂತೆ ಭಾಸವಾಗಿತ್ತು.

"ಗಂಗಿ.."

"ಧಣಿ..?"

"ಹೆಂಗಿತ್ತೇ..?"

"ಏನ್ ಹೇಳ್ಲಿ ನನ್ ಒಡೆಯ.. ಏಟ್ ಜೋರಾಗ್ ಇಕ್ಕಿದ್ರಿ ಇವತ್ತು ನೀವ್ ನಂಗೆ ... ಸ್ವರ್ಗ ಅಂದ್ರೆ ಇದೇ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ… ನಿಮ್ಗ್ ಹೆಂಗ್ ಅನ್ಸ್ತು ಧಣಿ? ಹೇಳ್ರಿ"

"ನೀನ್ ಹೇಳಿದ್ ಸರಿ ಕಣೆ ಗಂಗಿ. ಸ್ವರ್ಗ." ಅವಳ ಮೃದು ಮೊಲೆಗಳ ಜೊತೆ ಆಟವಾಡುತ್ತಲೇ ನುಡಿದನು. ಅವನ ದೀರ್ಘಾಲಿಂಗನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮರೆತು ಅವನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಶರಣು ಹೋದಳು ಗಂಗಿ.

"ನಿನ್ನ ಹಿಂಗೇ ಹಿಡ್ಕೊಂಡೆ ಮಲ್ಕೊಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ ಕಣೆ "

"ನಂಗೆ ನಿಮ್ ಕಾಲ್ ಹತ್ರ ಕೂತ್ಕೋಬೇಕು ಅನ್ನಿಸತೈತೆ ಒಡೆಯ"

"ಹೌದೇನೇ..? ನಾ ನಿನ್ ಒಡೆಯ. ನೀ ನನ್ನ ಆಳು ಕಣೆ ಹೆಣ್ಣೇ. ನನ್ನಿಷ್ಟ ಮೊದ್ಲು, ಆಮೇಲೆ ನಿಂದು . ನೀ ಇಲ್ಲೇ ನನ್ ಜೊತೆ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಇರ್ಬೇಕು. ಅರ್ಥ ಆಯ್ತೆನೆ?" ಎಂದು ಅವಳ ಬೆತ್ತಲೆ ಅಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಚಟ್ ಎಂದು ಕೊಟ್ಟನು.

"ಆಹ್ ದೊರೆ…! ನಿಮ್ ಕೈ ಏಟೇ ಏಟು.. ಏನ್ ಗತ್ತು ನಿಮ್ದು …! ಒಡೆಯ ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗಿರ್ಬೇಕು. ಇದೇ ಚಂದ ನಿಮ್ಗೆ. ನೀವೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರೋ ಹಂಗೆ ನನ್ ರಾಜಾ. ಇಲ್ಲೇ ನಿಮ್ ಜೊತೆ ಮಲ್ಕೋತೀನಿ."

"ನನ್ ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗಿರ್ಬೇಕು. ಬಾರೆ ಹತ್ರ" ಅವನ ಮದನದಂಡ ಮತ್ತೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ತನ್ನ ಹಿಂಬದಿಯನ್ನು ಅವನ ನಿಗುರುತ್ತಿರುವ ಅವನ ಪುರುಷಾಂಗಕ್ಕೆ ಒತ್ತಿ ಅವನ ಬಳಿ ಮಲಗಿದಳು. ಅವನ ಆಲಿಂಗನದಲ್ಲಿರುವ ಸುಖದ ಸಮ ಅವಳಿಗೆ ಬೇರೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಿರಿಬ್ಬರಿಗೂ ನಿದ್ದೆಯು ಚೂರು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ.

"ಗಂಗಿ… ಚೂರು ನೀರ್ ತಗೊಂಡು ಬಾರೆ."

"ತಂದೆ ನನ್ ಒಡೆಯ". ಸೀರೆಯಿಂದ ಅರೆಬರೆಯಾಗಿ ತನ್ನ ಮೈ ಮುಚ್ಚಿ ನೀರು ತಂದು ಕೊಟ್ಟು ಮಂಚದ ಕೆಳಗೆ ಅವನ ಕಾಲ ಬಳಿಯೇ ಕುಳಿತಳು. ಅವನ ಕಾಲನ್ನು ತನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲಿರಿಸಿ ತನ್ನ ಮೃದುವಾದ ಕೈಗಳಿಂದ ಅವನ ಪಾದವನ್ನು ಒತ್ತಿದಳು.

"ಆಹ್ ಗಂಗಿ. ಎಷ್ಟ್ ಚಂದಾಗ್ ಒತ್ತುತ್ತೀಯೆ.. ಆರಾಮಾಗತೈತೆ ನೋಡು."

"ಬೆಳಿಗ್ಗಿನಿಂದ ಓಡಾಡ್ತೀರಿ ಅದಿಕ್ಕೆ ನೋಡ್ರಿ ಧಣಿ."

"ದಿನಾ ಮನೀಗ್ ಬಂದ್ಮೇಲೆ ಹಿಂಗೇ ನೀ ಒತ್ತಕ್ಕಿದ್ರೆ ಎಷ್ಟ್ ಚಂದ"

ಹೌದು ಧಣಿ. ಗಂಡಸ್ರು ಮನಿಗ್ ಬಂದಾಗ ಅವರ ಸುಖ ನೋಡ್ಕಳಕೆ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಇದ್ರೇನೆ ಚಂದ ಒಡೆಯ."

ಗೋವಿಂದ ತುಸು ಹೊತ್ತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಂಡ.

"ಗಂಗಿ.. ನೀನ್ಯಾಕೆ ಇಲ್ಲೇ ಇರ್ಬಾರ್ದು? ಅಂದ್ರೆ ಈ ಮನೆ ಕೆಲ್ಸ ಎಲ್ಲ ನೋಡ್ಕಂಡು?"

"ಹಾ ಏನಂದ್ರಿ ನನ್ ಧಣಿ? ನಿಮ್ ಮನ್ಯಾಗ?"

"ಹೂ ಕಣೆ. ಈ ಮನೆಗೂ ಯಾರು ನೋಡ್ಕೊಳೋರಿಲ್ಲ. ನೋಡು…. ಹೆಂಗೈತೆ ನೀನೆ."

"ಅದು.. ಒಡೆಯ.."

"ಗದ್ದೆಗೆ ಕೆಲ್ಸಕ್ ಹೋಗೋ ಬದ್ಲು ಇಲ್ಲೇ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡು ಅಂತ ಹೇಳ್ದೆ ಕಣೆ. ನಿಂಗಿಷ್ಟ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಬ್ಯಾಡ ಬುಡು. "

"ಅಯ್ಯೋ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರು ಹಂಗೇನಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ ಮನ್ಯಾಗೆ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋಕಿಂತ ಭಾಗ್ಯ ಈ ನಿಮ್ ಹೆಣ್ಣಾಳಿಗೆ ಬೇರೆ ಏನೈತೆ ನನ್ ದೊರೆ?"

"ಮತ್ತೇನೇ?"

"ಜನ…"

"ಜನದ ಮನೆ ಹಾಳಾಗ್ಲಿ. ನಿಂಗ್ ಇಷ್ಟ ಐತೊ ಇಲ್ವೋ?"

"ನಿಮ್ ಪಾದದ ಸತ್ಯವಾಗ್ಲೂ ನಂಗೆ ಇಷ್ಟ ನನ್ ದೊರೆ. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಹಿಂಗೇ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡೋ ಭಾಗ್ಯ ಸಿಕ್ರೆ ನಾನೇ ಪುಣ್ವಂತೆ ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ. ನೀವೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರೋ ಹಂಗೆ ಒಡೆಯ." ಎಂದು ಅವನ ಕಾಲನ್ನು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಳು.

"ನಾಳೆಯಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲ್ಸ ನಂದೇಯ. ನೀವೇನು ಮಾಡಕೂಡದು. ರಾಜಾ, ರಾಜರ್ಥರ ಕೂತ್ಕೋಬೇಕು ನೋಡ್ರಿ."

"ಇದನ್ನೂ ಮಾಡಬಾರದೇನೆ?" ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಎಳೆದು ತುಟಿಗೆ ಒಂದು ಮುತ್ತನಿತ್ತನು.

"ಆಹಾ ಎಂಥ ತುಂಟರು ನೀವು ಧಣಿ. "

"ನೀ ಹಿಂಗೇ ಕಾಲ್ ಒತ್ತ್ ತಾ ಇದ್ರೆ ಎಷ್ಟ್ ಆರಾಮಾಗಿರ್ತದೆ ನನ್ ಗಂಗಿ. ನೀನು ಹೋದ ಜನ್ಮದಾಗೆ ನನ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ಆಗಿದ್ದೆ ಅನ್ನಿಸ್ತದೆ ಕಣೆ "

"ಒಡೆಯ, ನಾನು ನಿಮ್ಗೆ ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಇಟ್ಕೊಂಡೋಳೆಯ. ನಂಗೆ ಹಂಗಿರ್ಲಿಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟ ನನ್ ದೊರೆ. ಅದ್ರಲ್ಲೇಯಾ ನಂಗೆ ಸುಕ."

"ಗಂಗಿ ಯಾಕ್ ಹಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿ. ನಿಂಗೆ ಇನ್ನೂ ವಯಸ್ಸು ಐತೇ. ನೋಡಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆ ಮೈ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಚಂದಾಗಿ ಇದ್ದೀಯ. ನೀನ್ಯಾಕೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಮದುವೆ ಆಗ್ಬಾರ್ದು ನಿಮ್ ಜಾತಿಯೊವ್ನ?"

"ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಕಟ್ಕಳಕೆ ನಮ್ ಜನ ಬಿಡಕ್ಕಿಲ ನಾನು ಇನ್ನೊಬ್ಬನಿಗೆ ಇಟ್ಕೊಂಡೋಳೇ ಆಗ್ಬೇಕು ನನ್ ಧಣಿ. ಅದ್ರ್ ಬದ್ಲು ನಾ ನಿಮ್ಗೆ ಇಟ್ಕೊಂಡೋಳು ಆಗ್ತೀನಿ ಧಣಿ. ನಿಮ್ ಋಣ ಸ್ವಲ್ಪನಾರ ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡ್ಕೋತೀನಿ ನಿಮ್ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ. ನನ್ ದ್ಯಾವ್ರೆ. ಏಳೇಳು ಜನ್ಮದಲ್ಲೂ ನಾನು ನಿಮ್ ಇಟಕಂಡೊಳೆಯ" ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಅವನ ಪಾದವನ್ನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಂಡಳು ಗಂಗಿ.

"ಬಾ ಮಲ್ಕೊಳನ ಗಂಗಿ."

ಒಡೆಯ ನಾ ನನ್ ಹಟ್ಟಿಗ್ ಹೋಗ್ತೀನಿ. ಅಲ್ಲೇ ಮಲ್ಕೊತಿನಿ."

"ನಾ ನಿನ್ ಇಟ್ಕೊಂಡಿನಿ ತಾನೇ. ಮತ್ತೆ ಬಾರೆ.. ಸುಮ್ನೆ ನನ್ ಜೊತೆ ಮಲ್ಕೋ."

"ಅಲ್ಲ ನಾನು ನಿಮ್ ಸರೀ ಸರೀ ಮಲಗದಾ ನಿಮ್ ಮಂಚದಾಗೆ?"

"ಹೂ ಕಣೆ. ಬರ್ತೀಯೋ ಇಲ್ಲೋ ಇವಾಗ."

"ಬಂದೆ ನನ್ ದೊರೆ. ನೀವ್ ಹೆಂಗ್ ಹೇಳ್ತಿರೋ ಹಂಗೆ."

"ಗಂಗಿ.. ನನ್ ಹೆಣ್ಣೇ.. ನೀನು ನನ್ನನ್ನ ದೊರೆ ಒಡೆಯ ಧಣಿ ಅಂತೆಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಕೇಳೋಕೆ ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಇರ್ತದೆ. ಆದ್ರೂ ನೀ ನನ್ ಸರಿ ಸಮ ಕಣೆ. ನಾ ನಿನ್ನ ಸುಖ ಪಡೋವಾಗ ಮಾತ್ರ ನಿನ್ನ ನನ್ನ ದಾಸಿ ಥರ ನೋಡೋಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತೀನಿ. ಬೇರೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನ್ನ ನನ್ ಸರಿ ಸಮ ನೋಡೋಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತೀನಿ ಕಣೆ."

"ನಾನ್ ಅದ್ಯಾತರ ಸಮ ಒಡೆಯ ನಿಮ್ಗೆ. ಹೊಲೆರಾಕಿ, ಹೆಣ್ಣು, ನಿಮ್ ಒಕ್ಕ್ಲಾಗೆ ದುಡಿಯೋ ಆಳು. ಏನೂ ನಿಮ್ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಚಂದ ಕಂಡೆ. ನೀವು ಉಪ್ಪು ಖಾರ ತಿಂದ ಗಂಡಸ್ರು ನನ್ನನ್ನ ಬಯಸಿದ್ರಿ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೇ ನಾ ನಿಮ್ ಸರಿ ಸಮ ಆಗ್ತೀನಾ? ನೀವೆಲ್ಲಿ ನಾನೆಲ್ಲಿ? ದೊಡ್ ಕುಲದ ಒಡೇರು, ಗಂಡಸ್ರು, ನಾಲ್ಕ್ ಅಕ್ಸ್ರ ಕಲತೋರು. ತಮಾಸೆ ಮಾಡ್ಬ್ಯಾಡ್ರಿ ಧಣಿ. ನೀವು ಧಣಿನೇ ನಾನು ನಿಮ್ ದಾಸಿನೇ. ನಂಗೆ ಹಂಗೆ ಇರಾಕೆ ಇಷ್ಟ ನನ್ ದೊರೆ."

"ಸರಿ ನೀ ಹಂಗಂದ್ರೆ, ನಿನ್ನನ್ನ ಹ್ಯಾಂಗ್ ಬಗ್ಗಸ್ಬೇಕು ಅಂತ ನಂಗ್ ಗೊತ್ತು ಕಣೆ. ನೀನು ನಾಲ್ಕ್ ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಬೇಕು ಕಣೆ. ಅದು ಅಪ್ಪಣೆ. ನನ್ ದಾಸಿ ಅಂದ್ರೆ ನನ್ ಮಾತ್ನ ಮೀರಾಕಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ?"

"ಏನ್ ಹಟ ಮಾಡ್ತೀರಾ ನೀವು ಒಡೆಯ. ನಾನೇನ್ ಮಾಡ್ಲಿ ಕಲ್ತು ಅಕ್ಷರ?"

"ನೀನು ಕಲ್ತು ನಾಲ್ಕ್ ಜನಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಕಣೆ. ಹೆಣ್ ಮಕ್ಳು ಓದು ಬರ ಕಲಿಬೇಕು. ತಿಳೀತಾ? ನಾಳೆಯಿಂದ ನಾನೇ ಹೇಳ್ಕೊಡ್ತೀನಿ. ಸುಮ್ನೆ ಕಲಿಬೇಕು. ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ನೋಡು.."

"ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಏನ್ ಮಾಡ್ತೀರಿ? ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಟ್ರಲ್ಲ ಹಂಗ್ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಡ್ತೀರೋ? ಕೊಡ್ರಿ.. ನಂಗೆ ಬಾಳ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು."

"ನಿಂಗೆ ಅದಲ್ಲ ಬೇರೆ ಸಿಕ್ಸೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ. ನೋಡ್ತಿರು."

ಕತ್ತಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇತ್ತ ಗೋವಿಂದನ ಸುಳಿವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಗಂಗಿ ತನ್ನ ನೆನಪಿನ ಸರಪಳಿಗಳಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಎಚ್ಚರವಾದಳು. ರಾತ್ರಿಯ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು ಎದ್ದಳು. ರೊಟ್ಟಿಗೆ ಅಕ್ಕಿ ಹಿಟ್ಟು ಕಳಸಿಟ್ಟಲು. ಪಲ್ಯ ಚಟ್ನಿಯನ್ನು ಮಾಡಿತ್ತಳು. ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಗೋವಿಂದ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಪಾಠವನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮನದಲ್ಲೇ ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿದಳು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗೋವಿಂದನು ಬಂದ ಸದ್ದಾಯಿತು. ಒಡನೆಯೇ ಹೊರಗೆ ಒಡಿ ಬಂದಳು.

Thumbha channagidhe..continue madi