ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯದ ಸಮಸ್ಯೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಇರೋದರಿಂದ ಕಥೆ ಮುಂದುವರೆಸಲು ತಡ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಎರಡು ದಿನದಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ಕಂತು ಮುಗಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡ್ತೀನಿ.
Adultery ಪಾಂಡುಹಳ್ಳಿಯ ಪುಂಡರು ಭಾಗ ೧
- Thread starter prithviraj0
- Start date
- 60,574
ಕಥೆ ಬರವಣಿಗೆ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ನಿಂತಿದೆ. ಆರೋಗ್ಯ ಸರಿ ಇಲ್ಲ. ಬೇಗ ಮುಗಿಸೋ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡ್ತೀನಿ. ಹಾಗೆ ಈ ಕಥೆ audio ಮಾಡೋ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ವಿಳಂಭ ಆಗ್ತಿದೆ
ಇತ್ತ ರಮ್ಯಾ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಮೈ ಮುರಿಯುತ್ತಾ”ಕಾಫೀ” ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಬಂದು ಕಾಫಿ ಹಿಡಿದು “ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ ಕಾಫಿ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ. ರಮ್ಯಾ ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರು ಪೂರ್ತಿ ಹೋದಂತೆ, ತನ್ನ ಮೈ ಮೇಲೆ t shirt ಬಿಟ್ಟು ಏನು ಇಲ್ಲದ್ದನ್ನು ಕಂಡು ಒಮ್ಮೆಲೇ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುತ್ತಾ ಮನದಲ್ಲಿ “ನೆನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಹೀಗೆ ಬಂದು ಮಲ್ಕೊಂಡನ? ಇಲ್ಲಾ ರಾತ್ರಿ ಉಚ್ಚೆ ಮಾಡುವಾಗ ತೆಗೆದಿದ್ದು ಹಾಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಮರೆತೋದ್ನ?” ಅಂತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಕಾಫಿ ತಗೆದು ಒಂದು ಚೂರು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಬಾಯಿಂದ ಕೆಟ್ಟ ವಾಸನೆ ಬಂದು, ಬಾಯೆಲ್ಲ ಒಗರು ರುಚಿ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ.
ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಅನುಮಾನ ಮೂಡಿ “ಇಲ್ಲ, ನೆನ್ನೆ ಏನೋ ನಡೆದಿದೆ” ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನೆನ್ನೆ ನಡೆದಿದ್ದು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆಗಿದ್ದು ಏನೆಂದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಕಮ್ಮಿ ಕುಡಿತಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಏರೋದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾದ್ರೆ ನೆನ್ನೆ ಕರಿಯಣ್ಣನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಹೇಗೆ ಮತ್ತೇರಿತು ಅಂತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ “ಕರಿಯ, ನೆನ್ನೆ ಕುಡಿದಿದ್ದು ತಲೆ ಸಿಡಿತಿದೆ. ಅದೇ ಸ್ವಲ್ಪ ತಗೊಂಡು ಬಾ. ಕುಡಿದು ರೆಸ್ಟ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ”.
ಕರಿಯಣ್ಣ ಯಾವತ್ತೂ ಹೆದರದ, ಹುಷಾರಿನ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಆದ್ರೆ ನೆನ್ನೆ ತನ್ನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಇಂದ ಹೆಮ್ಮೆಯಿದ್ದ ಕರಿಯಣ್ಣ ಆಸೆ ವಿಸ್ಕಿ ಬಾಟಲ್ ತಂದು ಕೊಡ್ತಾನೆ. ರಮ್ಯಾ ನೆನ್ನೆ ಕುಡಿದ ಬ್ರಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಒಳಗಿನ ವಿಸ್ಕಿ ಅಳತೆ ನೋಡಿ , ಇದೇ ಬಾಟಲ್ ಅಂತ ಖಾತ್ರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ “ಗ್ಲಾಸ್ ಎಲ್ಲೋ ಲೌಡೆ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವನನ್ನು ಹೊರಗೆ ಕಳಿಸುತ್ತಾಳೆ. ವಿಸ್ಕಿ ಮೂಸಿ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಅದರಿಂದ ಏನು ಬೇರೆ ವಾಸನೆ ಬರದೇ ಇದ್ದರೂ, ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಅದ್ದಿ ಒಂದು ಕವರ್ ಒಳಗೆ ಹಾಕಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಗ್ಲಾಸ್ ತಂದ ಕರಿಯಣ್ಣ “ತಗೊಳ್ಳಿ ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ”. ರಮ್ಯಾ ಅವನ ಹುಮ್ಮಸ್ಸು ನೋಡಿ ಒಳಗೆ ನಗುತ್ತಾ ’ಬೋಳಿಮಗ, ನೆನ್ನೆ ಏನೋ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ “ಏನೋ ಕರಿಯ, ಫುಲ್ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದೀಯ. ಏನು ವಿಷಯ”. ಕರಿಯಣ್ಣ ತನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗಿ “ಏನಿಲ್ಲ ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ, ಇವತ್ತು ನೀವು, ಗೌಡ್ರು, ದೊಡ್ದ ಅಮ್ಮಾವ್ರು ಎಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸಮಯ ಕಳೆಯುತ್ತೀರಾ ಅಂತ ನೆನೆದು ಖುಷಿ ಆಯ್ತು ಅಷ್ಟೇ”. ರಮ್ಯಾ “ಹೌದಲ್ವಾ, ನೆನಪೇ ಇರಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಎದ್ದು, “ಕರಿಯ, ಎಲ್ಲೋ ನನ್ನ ಚೆಡ್ಡಿ, ರಾತ್ರಿ ನಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕುಡಿದಿದ್ದೆ ಅಂತ ನೀನೇ ಏನಾದ್ರೂ….”
ಕರಿಯಣ್ಣ ಗಾಬರಿಯಿಂದ “ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ ನಾನು ಹಾಗೆಲ್ಲ ಮಾಡಿನ. ಅದು ನಿಮ್ಗೆ”. ರಮ್ಯಾ ’ಮಾಡಿದ್ದೀಯೋ ಕರಿಯ, ಆದ್ರೆ ಏನು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗ್ಲಿ. ಚರ್ಮ ಸುಲಿತೀನಿ’ ಅಂತ ನೆನೆದು “ನಿನ್ ತಿಕದಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಧಂ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತು. ಇಗ ಹೋಗಿ cleaning ಮುಗಿಸಿ, ಪೇಟೆಗೆ ಹೋಗಿ ಚಿಕನ್, ಮಟನ್, ಅಡಿಗೆ ಸಾಮಾನು ತಗೊಂಡು ಬಾ”.
ಕರಿಯಣ್ಣ ತೋಟದ ಮನೆ ಇಂದ ಹೊರಟಂತೆ ರಮ್ಯಾ ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆ ಸೋನಾಕ್ಷಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ “ಸೋನು, ನಿಂಗೆ ಈಗ ಒಂದು ವಿಸ್ಕಿ ಸ್ಯಾಂಪಲ್ ಕಳಿಸ್ತೀನಿ. ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಅಂತ ಚೆಕ್ ಮಾಡ್ಸಿ ಇವತ್ತು ಸಂಜೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹೇಳು”. ಸೋನಾಕ್ಷಿ “ಎನ್ ಡಾರ್ಲಿಂಗ್ , ಊರಿಗೆ ಹೋದಮೇಲೆ ಡಿಟೆಕ್ಟಿವ್ ಆಗೋದ್ಯಾ ಏನು ವಿಷಯ”. ರಮ್ಯಾ “ಅದೆಲ್ಲ ಆಮೇಲೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ. ನಮ್ ಹುಡುಗನ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಕಣ್ಣು ಇಟ್ಟಿರಿ. ಮೊದಲೇ ಅವನ ಫ್ರೆಂಡ್ ನ ಹಾಸ್ಪಿಟಲ್ ಸೇರಿಸಿದ್ದೀವಿ”. ಸೋನಾಕ್ಷಿ “ಚಿಂತೆ ಬೇಡ ಡಾರ್ಲಿಂಗ್. ಸುಮ ಗೊತ್ತಿರೋ ಹುಡುಗರು ಒಂದು ಕಣ್ಣು ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ”. ರಮ್ಯಾ “ಆಯ್ತು, ಏನಾದ್ರೂ ವಿಷಯ ಇದ್ರೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡು.” ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕಾಲ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿ ತನ್ನ ಬಳಿ ಇದ್ದ ವಿಸ್ಕಿ ಅದ್ದಿದ ಬಟ್ಟೆ cover ನ ಸೋನಾಕ್ಷಿಗೆ courier ಮಾಡ್ತಾಳೆ.
ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಆಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮ ಜೊತೆ ಕಾರ್ ನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಾನೆ. ರಮ್ಯಾ ಮನೆ ಒಳಗಿನಿಂದ ಕಿಟಕಿಯ ಬಳಿ ಬಂದು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ಕಾರ್ ಒಳಗೆ ತನ್ನ ಬ್ಲೌಸ್ ಗುಂಡಿ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವಳ ತೊಡೆ ಸವರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ರಮ್ಯಾ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ‘ಈ ಕರಿಯ ಅವನ ಕರಿ ಒನಕೆ ಒಳ್ಳೆ ರೀತಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ನೋಡಕ್ಕೂ ಒಳ್ಳೆ size ಇದೆ. ನಾನು ಒಮ್ಮೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿ ನೋಡ್ಲಾ? ಇವನಿಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟರೆ ನನ್ನನ್ನ ಅವನ ಸೂಳೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಅಷ್ಟೇ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿ ಇಡಬೇಕು ಬೆವರ್ಸಿ ನನ್ ಮಗನ್ನ. ನನ್ನ ಅಪ್ಪನಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವಯಸ್ಸಾಗಿದ್ರು ಮೈ ಗಟ್ಟಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಅಮ್ಮ ಅಷ್ಟು ಬೆವರೋ ಕೆಲಸ ಏನೋ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಇರ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಗು ನೋಡಿದ್ರೆ ಖುಷಿ ಆಗುತ್ತೆ.’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಾರ್ ಒಳಗೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನ ಬಳಿ “ಸರೋಜ, ನನ್ನದು ಇನ್ನೂ ನಿಂತಿದೆ ನೋಡು. ಹೀಗೆ ಒಳಗೆ ಬರೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಹಾಯ ಮಾಡು” ಅಂತ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವಳ ತಲೆ ಹಿಡಿದು ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಮೇಲೆ ಇಡುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಚೀಪಿಸುತ್ತಾ “ಆಹ್ ಆಹ್ ಆಹ್ ಸರೋಜ. ಏನು ಬಾಯೇ ನಿಂದು. ನಿನ್ನ ಮಾತು ಸಿಹಿ. ನಿನ್ನ ತುಟಿನೂ ಮೃದು”. ಅಂತ ಅವಳ ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಮೇಲೆ ಆಡಿಸುತ್ತಾ ಅವಳ ಬಾಯಲ್ಲೇ ರಸ ಬಿಟ್ಟು ಕುಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಕೇವಲ t shirt ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲ ಕಿಟಕಿ ಒಳಗಿಂದ ನೋಡಿ ಅವಳಿಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಅವಳ ಕೈ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಇತ್ತ ಸರೋಜಮ್ಮ ಕರಿಯಣ್ಣನ ತುಣ್ಣೆ ರಸ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಗುಟುಕು ಹಾಕಿ ನುಂಗುತ್ತಾಳೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಏನಿದು ಕರಿಯಣ್ಣ. ಹೀಗೆ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ರಿ. ಒಳಗೆ ಮೊಗು ಇದೆ. ಇವಾಗ ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಮಾಡೋದು ನೋಡಿದ್ರೆ…”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ನಿನ್ನ ಮಗಳು ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು. ಅವಳು ಏನು ಅಂದುಕೊಳ್ಳಲ್ಲ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ‘ಆ ಡಗಾರ್ ಮುಂಡೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತು. ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳು ನನ್ ಜುಟ್ಟು ಅವಳ ಕೈನಲ್ಲಿ ಇರೋದು.' ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವನ ಲಂಗೋಟಿ, ಪಂಚೆ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸರೋಜಮ್ಮ ತನ್ನ ಸೀರೆ, ಬ್ಲೌಸ್ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಕಾರ್ ಇಂದ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಯುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ಕಿಟಕಿ ಇಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿದು ತನ್ನ ರೂಮ್ ಒಳಗೆ ಓಡಿ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಸಣ್ಣ ಸ್ಕರ್ಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಏನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದವಳಂತೆ ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ಬಂದು “ಅಮ್ಮಾ.. ಇನ್ನೂ ಏನು ರೆಡಿ ಆಗಿಲ್ಲ . ಆಗಲೇ ಬಂದುಬಿಟ್ರಾ”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಕರಿಯಣ್ಣನಿಗೆ ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸ ಮಾಡೋಕೆ ಕಷ್ಟ ಆಗತ್ತೆ. ನಿನಗೆ ಬೇರೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡೋಕೆ ಬರಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನೇ ಬಂದೆ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ನೀನು ಬರೋದೇ ಅಪರೂಪ. ಅದರಲ್ಲೂ ಹೀಗೆ ದೂರ ಇದ್ದರೆ ಹೇಗೆ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಮಗಳ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ಬೇಕಂತಲೇ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಕೆಣಕಬೇಕೆನಿಸಿ “ಅಮ್ಮಾ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ವಾಸನೆ ” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ತಕ್ಷಣ ತಾನು ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದು ನೆನಪಾಗಿ ಹಣೆ ಚಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ “ನಾನು ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತೇನೆ” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ರಮ್ಯಾ “ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಿ ಸ್ನಾನನೇ ಮಾಡಿಕೋ “ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅಮ್ಮನ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ಒಳಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ.
ಕರಿಯಣ್ಣ ಪೇಟೆಯಿಂದ ತಂದ ಅಡಿಗೆ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಒಳಗೆ ತರುತ್ತಾನೆ. ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕರಿಯಣ್ಣ ಅಡಿಗೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ ಸರೋಜಮ್ಮ ಅವನ ಜೊತೆ ಸೀರೆ ಮಗಳಿಗೆ, ಗಂಡನಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಅಡಿಗೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ.
ರಮ್ಯಾ ಒಬ್ಬಳೇ ಕೂತು ಬೇಜಾರಾಗಿ, ಮನೆಯಲ್ಲ ಸುತ್ತಿ ಅಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತ ಆಗಿರೋದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಏನೋ ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸಿ ಸುತ್ತಲೂ ಹುಡುಕಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಕೆಟ್ಟ ವಾಸನೆ ಬಂದರೂ ಅದು ಏನು ಎಂದು ತಿಳಿಯಲಾಗದೆ ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಇನ್ನೂ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅಲ್ಲಿ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಧೂಳು ಹಿಡಿದಿರೋ ಪೊಲೀಸ್ ಷರ್ಟ್ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಏನೋ ದೊಡ್ಡ ಘಟನೆ ನಡೆದಿದೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇದು ಅಪ್ಪನ ಕೆಲಸನಾ, ಇಲ್ಲ ಆ ಸುರೇಶ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಇಲ್ಲೇನೋ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನ ಅಂತ ಅನುಮಾನ ಬರುತ್ತದೆ.
ಕೆಳಗೆ ಇಳಿದು ಬಂದ ರಮ್ಯಾ “ಅಮ್ಮಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಬರ್ತೀನಿ, ಒಬ್ಬಳಿಗೆ ಕೂತು ಬೇಜಾರಾಗ್ತಿದೆ”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಹಾಗಾದ್ರೆ ಬಾ ನಿಂಗೆ ಕೆಲಸ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ನಿಂಗೆ ಮುಂದೆ ಮದುವೆ ಆದ್ರೆ ಗಂಡನಿಗೆ ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಬಡಿಸಬಹುದು”. ರಮ್ಯಾ “ನಾನು ಮದುವೆ ಆದ್ಮೇಲೆ ನಿನ್ನನ್ನೂ ನನ್ ಜೊತೆನೇ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀನಿ, ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ ನೀನೇ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಹಾಕು. ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಅಡಿಗೆ ಬರೋ ಹುಡುಗನೇ ಹುಡುಕು. ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ ಅವನೇ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿ ಹಾಕಲಿ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಾಳೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ಇದನು ಕೇಳಿ ನಗುತ್ತಾ “ಏನೇ ಆಗಲಿ, ನನ್ನ ಅಂತು ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀಯ ಅನ್ನು”. ರಮ್ಯಾ ಸರೋಜಮ್ಮ ಹಣೆಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ಟು “ನೀವು ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಬರೋಸ್ಟರಲ್ಲಿ ಬೇಗ ಬರ್ತೀನಿ ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾಳೆ.
ರಮ್ಯಾ ಹೊರಗೆ ಹೋಗೋ ಯಾವುದೇ ಉದ್ದೇಶ ಇರೋದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ವಿಸ್ಕಿಗೆ ಹಾಕಿದಂತೆ ಏನಾದರೂ ಊಟಕ್ಕೂ ಹಾಕುತ್ತಾನ ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಮುಂದಿನಿಂದ ಹೋಗಿ, ಹಿಂದಿನಿಂದ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಒಳಗೆ ಬರುತ್ತಾಳೆ. ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಇಣುಕುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕರಿಯಣ್ಣ ತನ್ನ ಪಂಚೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಬರೀ ಲಂಗೋಟಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಏನಿದು ಕರಿಯಣ್ಣ, ಬರೀ ಲಂಗೋಟಿ, ನಾಚಿಕೆ ಆಗಲ್ವಾ”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ನಾಚಿಕೆ ಏನು ಸರೋಜ. ಮನೇಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರೇ ಇದ್ದೀವಿ. ಚಿಕ್ಕಮ್ಮೋರು ಬರೋಕೆ ಇನ್ನೂ ತಡ ಆಗತ್ತೆ. ನೋಡು, ನೀನು ಹೇಗೆ ಬಿಚ್ಚಿ ನಿಂತ್ಕೋ. ಹೀಗೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡೋಣ” . ಸರೋಜಮ್ಮ ನಾಚುತ್ತಾ “ಚೀ… ಹೇಗೆ ಬೆತಲೆ ನಿಲ್ಬೇಕಾ. ನನಗೆ ಒಂಥರಾ ಅನ್ಸತ್ತೆ”. ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವನಾಗೇ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಅವಳ ಸೆರಗು ಹಿಡಿದು ಎಳೆಯುತ್ತಾ “ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಇದೇನೇ ಹೊಸ ನಾಚಿಕೆ. ನೆನ್ನೆ ನಿನ್ನ ನಡು ರಸ್ತೇಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಬಿಚ್ಚಿ ಕೆಯ್ಯುವಾಗ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ ಈ ನಾಚಿಕೆ. ನೆನ್ನೆ ನಿನ್ನ ತಿಕ ಎತ್ತಿ ಎತ್ತಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೆ”. ರಮ್ಯಾ ಈ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ‘ನೆನ್ನೆ ಈ ಬೆವರ್ಸಿ ನನ್ ಜೊತೆ ಇದ್ನಲ್ಲ ಹೊರಗಡೆ ಯಾವಾಗ ಹೋದ, ಅಮ್ಮಾ ರೋಡಿನಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಸಿಕ್ಕಳು ಇವನಿಗೆ. ನೆನ್ನೆ ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ನಡೆದಿದೆ ಹಾಗಾದ್ರೆ’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
ಸರೋಜಮ್ಮ “ನೆನ್ನೆ ನನ್ನ ಮಗಳು ನೋಡೋಕೆ ಬಂದೆ. ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಅಲ್ಲ. ನೀನೇ ರಸ್ತೆನಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು. ನಿನಗಂತೂ ನಾಚಿಕೆ ಇಲ್ಲ. ಈಗ ನನಗೂ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೀರಾ” ಅಂತ ನಾಚಿ ನಗುತ್ತಾಳೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಹಣೆಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತಾ. “ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ಲಿಲ್ವಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ “ಒಂಥರಾ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು”. ಅಷ್ಟು ಕೇಳಿ ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವಳ ಸೆರಗನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಸೀರೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ನಾಚಿಕೆ ಬಿಟ್ಟು ಲಂಗೋಟಿ ಮೇಲಿಂದ ಕರಿಯಣ್ಣನ ತುಣ್ಣೆ ಉಜ್ಜುತ್ತಾ ತುಟಿ ಕಚ್ಚುತ್ತಾಳೆ.
ರಮ್ಯಾ ಇದನೆಲ್ಲ ಕಿಟಕಿ ಇಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ತಲೆ ಚೆಚ್ಚಿಕೊಂಡು ‘ಈ ಕರ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ನೋಡಬೇಕಾ’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಒಳಗೆ ಸರೋಜಮ್ಮ ಬಗ್ಗಿ ಲಂಗೋಟಿ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಒಳಗಿಂದ ಹಾರಿದ ತುಣ್ಣೆ ಅವಳ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ತಡ ಮಾಡದೆ ಅದನ್ನು ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿ ಚೀಪುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವಳ ತುಲ್ಲು ಜಿನುಗುತ್ತದೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಹೇಗಿದ್ದೀಯೇ ನನ್ ತುಣ್ಣೆ ರುಚಿ ಸರೋಜ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಉಣ್ಣು ನನ್ ತುಣ್ಣೆ. ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಚೀಪ್ತಿಯೋ ಅಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೀನ್ ತುಲ್ಲು ಕೆಯ್ತೀನಿ”. ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲ ಕೇಳಿ ಕೋಪ ಬಂದರೂ ಅವಳ ಅಮ್ಮ ಅಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಚೀಪೋದು ನೋಡಿ ಅವಳ ಒಳಗೂ ಆ ತುಣ್ಣೆ ರುಚಿ ನೋಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಒಳಗೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮ ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ತುಣ್ಣೆಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವಳ ಬಾಯಿ ಕೆಯುತ್ತಾನೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಅವಳ ಬಾಯಿ ಕೆಯ್ದು ಬಾಯಲ್ಲೇ ಅವನ ರಸ ಬಿಡುತ್ತಾನೆ ಇಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ರಮ್ಯಾ ಓಡು ಕೈನಲ್ಲಿ ತುಲ್ಲು ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈ ಮೊಲೆ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟು ಹಿಸುಕಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ‘ಥೂ. ನನಗೇನಾಗಿದೆ. ಇದನೆಲ್ಲ ನೋಡಿ ನನಗೇಕೆ ಮೂಡ್ ಬರ್ತಿದೆ. ಅಖಿಲ್ ಇಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿದ್ರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತಿತ್ತು. ಅವನ ಜೊತೆ ಒಂದು ರೌಂಡ್ ಹೋಗ್ತಿದ್ದೆ. ಅಮ್ಮನಿಗೂ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸ್ತಿದ್ದೆ’.
ಒಳಗೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅವಳ ಬ್ಲೌಸ್ ಬಿಚ್ಚಿ ಅವಳ ಬಿಳಿ ಮೊಲೆ ನೋಡುತ್ತಾ “ನೀನ್ ಮೊಲೆ ಎಷ್ಟು ನೋಡಿದ್ರು ಸಾಕಾಗಲ್ಲ ಕಣೇ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅದನ್ನು ಹಿಸುಕುತ್ತಾನೆ . ಸರೋಜಮ್ಮ ತುಟಿ ಕಚ್ಚಿ ನರಳುತ್ತಾ “ಆಹ್ ಆಹ್ ಆಆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಮೆಲ್ಲನೆ“. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹಿಸುಕೋಕೆ ನಿನ್ನ ಗಂಡ ಅನ್ಕೊಂಡ್ಯ” ಅಂತ ಇನ್ನೂ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಸುಕುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ “ಆಅಅಃ ಅಮ್ಮಾ….” ಅಂತ ಮುಲುಗುತ್ತಾಳೆ.
ರಮ್ಯಾ ಅವಳ ಅಮ್ಮ ಇಷ್ಟು ಸುಖ ಪಡೋದು ನೋಡಿ ತುಟಿ ಕಚ್ಚುತ್ತಾ. ’ಇಂಥ ಗಟ್ಟಿ ಮಿಂಡ ಇದ್ರೆ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಸುಖ ಸಿಗತ್ತಾ?’ ಅಂತ ಅಂದುಕೊಂಡು ಅವಳ ಸ್ಕರ್ಟ್ ಎತ್ತಿ, ತುಲ್ಲಿಗೆ ಬೆರಳಾಕಿ ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
ಒಳಗೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನ ಕಾಚ ಬಿಚ್ಚಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ. “ಈಗ ಇಬ್ಬರು ಹೀಗೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡೋಣ” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮ ಅವನ ಲಂಗೋಟಿ ಬಿಚ್ಚಿ “ಈಗ ಸರಿ ಇದೆ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಾಳೆ.
ರಮ್ಯಾ ಇದನೆಲ್ಲಾ ನೋಡಿ ತುಲ್ಲು ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ‘ಇವತ್ತು ನನಗೇನಾಗಿದೆ. ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಮೂಡ್ ಬರ್ತಿದೆ. ಆ ಕರೀ ತುಣ್ಣೆ ತುಂಬಾ ಸರಿ ನೋಡಿದ್ದೀನಿ. ಆದರೆ ಇವತ್ತು ಅದನ್ನ ನೋಡ್ತಿದ್ರೆ ಚೀಪಿ ಕೇಸ್ಕೊಳ್ಬೇಕು ಅನಿಸ್ತಿದೆ. ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ನಂಗೆ ಒಳ್ಳೆ ಮೂಡ್ ಬರಿಸ್ತಿದ್ದಾರೆ ಥೂ..’
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸರೋಜಮ್ಮ “ಬಂದೆ ಇರು ಒಂದು ನಿಮಿಷ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಹಾಗೆ ಬೆತ್ತಲೆ ಹೊರಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕರಿಯಣ್ಣ ಅಲ್ಲೇ ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟ ಒಂದು ಬಾಟಲ್ ತಗೆದು ಕೋಪದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ವಾಪಸ್ ಇಡುತ್ತಾನೆ. ಇದನೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಾ ರಮ್ಯಾ ಮುಖ ಅರಳಿ ‘ಕರಿಯ, ನಿನಗೂ ಕೋಪ ಬರುತ್ತಾ? ಅಂತದ್ದು ಆ ಬಾಟಲ್ ನಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮ ಒಳಗೆ ಬರುತ್ತಾಳೆ “ಹೊರಗೆ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿದ್ಯ ನೋಡೋಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಮಗು ನಮ್ಮನ್ನ ಹೀಗೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ಚೀ.. ಎಸ್ಟು ತಪ್ಪು ತಿಳ್ಕೊಳುತ್ತಾಳೆ” ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ತಬ್ಬಿ “ನಿನ್ನ ಮಗಳು ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ತಪ್ಪು ತಿಳ್ಕೊಳಲ್ಲ. ಅವಳಿಗೆ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ.” ಸರೋಜಮ್ಮ “ಓಹ್ ನಿನಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತು?” ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಬೆರಳು ಹಾಕಿ “ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ನೀನ್ ತುಲ್ಲ್ ಒಳಗೆ ಬೆರಳು ಆಡಿಸಿದ್ರೆ ನಿಂಗೆ ಹೇಗೆ ಖುಷಿ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತೋ ಹಾಗೆ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಬೆರಳು ಆಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ತಡೆಯಲಾರದೆ ಅವನ ಭುಜ ಹಿಡಿದು “ಅಮ್ಮಾ…. ಅಮ್ಮಾ,,, ಆಹ್ ಆಹ್ … ಸಾಕು ಸಾಕು. ಅಡಿಗೆ ಆಗಬೇಕು” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಕೈ ಮುಗಿಯುತ್ತಾಳೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಬಾ, ಬೇಗ ಮುಗಿಸಿ ಇಲ್ಲೆ ನಿನ್ನ ಮುದ್ದಾಡುತ್ತೀನಿ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಇಬ್ಬರೂ ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ ಅಡಿಗೆ ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾರೆ.
ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲಾ ನೋಡುತ್ತಾ ‘ಈ ಕರಿಯ, ಅರ್ಥನೇ ಆಗ್ತಿಲ್ವಾಲ್ಲ. ಇವನಿಗೆ ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತೀನೋ ಇಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ದ್ವೇಷನೋ. ಇದರ ಹಿಂದೆ ಏನಿದೆ ಅಂತ ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಈಗ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಏನಾಗತ್ತೆ ನೋಡಬೇಕು, ಸಾರಿ ಅಮ್ಮಾ ಪೂರ್ತಿ ನೋಡದೆ ನಾನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೋಗಲ್ಲ.’ ಅಂತ ಸಣ್ಣ ನಗೆ ಬೀರುತ್ತಾ ಅಲ್ಲೇ ಅಡಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾಳೆ.
ಕರಿಯಣ್ಣ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮನ ಮೊಲೆ ಹಿಂಡುತ್ತಾ , ತಿಕಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸುತ್ತಾ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಸರೋಜಮ್ಮನೂ ಅವನ ತಿಕಕ್ಕೆ ಹೊಡೆದು ನಾಚುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ' ಅಮ್ಮಾ, ನೀನು ಏನು ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲ. ಅವನ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ನೀನು ಹಾಳಾಗಿದ್ದೀಯ’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಒಳಗೆ ನಗುತ್ತಾಳೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ ಅಡಿಗೆ ಮುಗಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ನಾಯಿ ತರ ಬಗ್ಗಿಸಿ “ಆಗ್ತಿಲ್ಲ ಕಣೇ ಸರೋಜ, ನಂಗೆ ನಿನ್ನ ಹೀಗೆ ನೋಡಿ ಸುಮ್ನೆ ಇರಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ಬಗ್ಗೇ ಸೊಳೆ ನೀನ್ ತುಲ್ಲ್ ಕೆಯ್ಬೇಕು.” ಅಂತ ಹಿಂದೆ ಇನ್ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಹಾಕಿ ಅವಳ ತುಲ್ಲು ಕುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್, ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್, ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್ ಕೆಯ್ಯೊ ಕರಿಯ ಇನ್ನೂ ಜೋರಾಗಿ ಕೆಯ್ಯೋ.. ಆಹ್ ಆಹ್ ” ಅಂತ ಕೂಗಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡಿ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ ಅವಳ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ ಜೋರಾಗಿ ಬೆರಳು ಆಡಿಸುತ್ತಾ ‘ಕರಿಯ, ಏನು shot ಹಾಕ್ತಿದ್ದಿಯೋ, ಆಹ್.. ಹ್ಮ್ಮ್.. ಅದಕ್ಕೆ ಅನ್ಸತ್ತೆ ನಮ್ ಅಮ್ಮಾ ನಿಂಗೆ ಹೇಗೆ ಬಗ್ಗಿ ಕೊಡ್ತಿರೋದು ಅನಿಸ್ತಿದೆ’.
ಕರಿಯಣ್ಣ ನಗುತ್ತಾ “ಈಗ ಹೇಳೇ ಸರೋಜ, ಈಗ ನೀನ್ ಮಗಳು ಬಂದು ನಿನ್ನ ಹೇಗೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ಏನು ಮಾಡ್ತೀಯ. ಕೆಯ್ಯೋದು ನಿಲ್ಲಿಸಲ?”. ಸುಖದಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆತಿದ್ದ ಸರೋಜಮ್ಮ “ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಡ ಮಾಡ್ತೀರು, ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಡ… ಆಹ್ ಆಹ್ ”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಹಾಗಾದ್ರೆ ಅವಳ ಮುಂದೇನೆ ನಿನ್ನ ಕೆಯ್ಯಲಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಕೆಯ್ಯಿ, ನಿಲ್ಸಬೇಡ… ನೋಡ್ಕೊಳ್ಳಿ. ನಂಗೆ ಈ ತುಣ್ಣೆ ಬೇಕು ಕೆಯ್ಯೋ ಕರಿಯ..”.
ರಮ್ಯಾಳಿಗೆ ಅವಳ ಅಮ್ಮನ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆದರೂ, ಅಮ್ಮಾ ಮತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಹೀಗೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಅಂತ ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾಳೆ.
ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಗೋಡೆಗೆ ಒರಗಿಸಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಒಂದು ಕಾಲು ಎತ್ತಿ “ಅಸ್ಟೊಂದು ಚೂಲು ಇದ್ಯೇನೆ ನಿಂಗೆ ಚೂಲು ಮುಂಡೆ. ತಗೋ ಹಾಗಾದ್ರೆ ಈ ಕರಿಯನ ತುಣ್ಣೆ ಏಟು” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಶಾಠ ತುಂಬಿದ ತುಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ತುಣ್ಣೆ ಇಟ್ಟು ಕೆಯ್ಯುತ್ತಾನೆ. “ನಿನ್ನ ಮಗಳ ಮುಂದೆ ನಾನು ನಿನ್ನಿ ಹೀಗೆ ಕೆಯ್ಯಲಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆಹ್ ಆಹ್ ಏನಾದ್ರೂ ಮಾಡ್ಕೋ ನನ್ನ. ಈಗ ಕೆಯ್ಯೋ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ ಇವಳು ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಅಂತ ನೋಡಲು, “ನಿನ್ನ ಮಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿ, ಅವಳಿಗೂ ಬೇಕು ಅಂದರೆ?” ಸರೋಜಮ್ಮ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಮತ್ತಿನಿಂದ ಇಳಿದು “ಏನು ಮಾತಾಡುತ್ತಿದೀಯ ಕರಿಯಣ್ಣ, ಅವಳು ಇನ್ನೂ ಮೊಗು.” ಕರಿಯಣ್ಣ “ಸುಮ್ಮನೆ ತಮಾಷೆಗೆ ಅಂದೆ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮೋರು ಇನ್ನೂ ಮೊಗು ಏನಲ್ಲ. ಅವರಿಗೂ ಇವೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತೆ. ಸಿಟಿನಲ್ಲಿ ಓದಿದವರು. ಅವರೂ ಲವ್ ಅಂತ ಮಾಡಿ ಅವರ ಹುಡುಗನ ಜೊತೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡಿರಬಹುದಲ್ಲ.” ಸರೋಜಮ್ಮ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಸರಿದು “ನನ್ನ ಮಗಳು ಹಾಗಲ್ಲ. ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಹಾಗೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡಬೇಡ.” ಕರಿಯಣ್ಣ “ಕೋಪ ಮಾಡ್ಕೋ ಬೇಡ ಸರೋಜ, ಈಗೆಲ್ಲಾ ಇದು ಏನು ತಪ್ಪಲ್ಲ.”
ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆದರೂ…”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು, ಆದ್ರೆ ಹೋದ ಸಾರಿ ನಿನ್ನ ಹೀಗೆ ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅವಳಿಗೆ ಇಷ್ಟ ಇದ್ರೆ ಮಾಡು ಅಂದಿದ್ದೆ.” ಅಂತ ಕರಿಯಣ್ಣ ನಗುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ “ನಾನು ಹಾಗೆ ಅಂದಿರೋಕೆ ಸಾಧ್ಯನೇ ಇಲ್ಲ.”. ಅಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಕರಿಯಣ್ಣ “ನೋಡೋಣ ಇನ್ನೂ 10 ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿಸುತ್ತೇನೆ. ಪಂದ್ಯನ?” ಸರೋಜಮ್ಮ ಮತ್ತೆ ನಗುತ್ತಾ “ನೋಡೋಣ..”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಸೋತರೆ? ನಾನು ಹೇಳೋ ಒಂದು ಮಾತು ಇಲ್ಲ ಅನ್ನದೇ ಕೇಳಬೇಕು. ನಿನ್ನ ಮಗಳ ಮೇಲೆ ಆಣೆ ಮಾಡಿ ಹೇಳು.” ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆಣೆ ಎಲ್ಲಾ ಏನಕ್ಕೆ. ಆಯ್ತು ಒಪ್ಕೊಳ್ತಿನಿ.”
ರಮ್ಯಾ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಾ “ಓಹ್ ನನ್ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ರನೇ ಪಂದ್ಯ. ನೋಡೋಣ ನನ್ ಅಮ್ಮ ಇಷ್ಟು ಮತ್ತಿನಲ್ಲೂ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ತಪ್ಪು ಮಾತಾಡಿಲ್ಲ . ಒಂದು ವೇಳೆ ಸೋತರೆ ನಾನೇ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಕರಿಯ ನಿಂಗೆ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ತುಪ್ಪ ತೆಗೆದು ಅವನ ತುಣ್ಣೆಗೆ ಹಚ್ಚಿ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಮಲಗಿಸಿ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ ಅವನ ಕರಿ ಗೂಟ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಇಟ್ಟು ಚಚ್ಚಲು ಶುರು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತಿಗೇರಿದ ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್ ಅಮ್ಮಾ ” ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾರೆ “ಈಗ ಹೇಳೇ ಸರೋಜ, ಯಾರು ನೀನು?” ಸರೋಜಮ್ಮ “ನಿನ್ ಸೊಳೆ.. ಆಹ್ ಆಹ್ ನಿನ್ ಸೊಳೆ..” ಕರಿಯಣ್ಣ “ಹೇಗಿದೆ ನನ್ ತುಣ್ಣೆ”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಹೊಡೆತ ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ”. “ಈಗ ನೀನ್ ಮಗಳು ಬಂದು ನೋಡಿದ್ರೆ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಬೇಡ, ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಡ.” ಕರಿಯಣ್ಣ “ಅವಳು ನಮ್ಮನ್ನೇ ನೋಡ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಅಂದುಕೋ. ನೋಡ್ಲಿನಾ?” ಸರೋಜಮ್ಮ “ನೋಡಲಿ…”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಅವಳು, ಅವಳ ತುಲ್ಲು ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅಮ್ಮಾ ನಿನಗೆ ಮಾತ್ರ ಸುಖ ಬೇಕ, ನನಗೆ ಬೇಡ್ವಾ? ನಂಗೆ ಆ ತುಣ್ಣೆ ಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ .” ಸರೋಜಮ್ಮ ಮತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆತು “ತಗೋ ಮಗಳೇ ನೀನೂ ತಗೋ.” ಕರಿಯಣ್ಣ ಮೆಲ್ಲನೆ ನಗುತ್ತಾ “ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ ನಿಮ್ ಮಗಳಿಗೂ ಬೇಕಂತೆ. ಮಾಡಲಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಮಾಡು, ಅವಳಿಗೂ ಈ ಸುಖ ಕೊಡು.” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ನಗುತ್ತಾ ಹೊಡೆತ ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡುತ್ತಾ “ಆಯ್ತು ಕಣೇ ಸರೋಜ, ನೀನಾ ಮಗಳಿಗೂ ಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಕ್ಕೆ ಹೇಳು, ಕೆಯ್ತೀನಿ.” ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಬಂದ ಸರೋಜಮ್ಮ ನಾಚಿಕೆ ಮತ್ತು ಬೇಸರದಿಂದ ಅವನಿಂದ ದೂರ ಸರಿದು “ಚೀ.. ನಾನಾ ಇಂಥ ಮಾತು ಆಡಿದ್ದು. ನನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ಇಂಥ ಮಾತು ಬಂತು.” ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮ ಬೇಸರ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು ನೋಡಿ “ಬೇಸರ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡ ಸರೋಜ, ನೀನು ಬೇಕಂತ ಹೇಳಿಲ್ಲ. ನಾನೇ ನಿನ್ನ ಹತ್ರ ಇಂಥದ್ದು ಹೇಳಿಸಿದ್ದು”.
ರಮ್ಯಾ ‘ಭಲೇ ಕರಿಯ ನೀನು, ನನ್ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ರನೇ ಪೋಲಿ ಮಾತು ಆಡಿಸ್ಬಿಟ್ಯಲ್ಲ..' ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ‘ನನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನೇ ಪೋಲಿ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ಅಂದ್ರೆ ಇವನ ತುಣ್ಣೆ ಏಟು ಒಂದು ಸಾರಿ ನೋಡ್ಬೇಕು. ಆದ್ರೆ ಈ ಬಿವರ್ಸಿಗೆ ಬಗ್ಗಬಾರದು. ಇಲ್ಲೆ ಇದ್ರೆ ಏನು ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ. ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಆ ಬಾಟಲ್ ನಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಅಂತ ತಿಳ್ಕೋಬೇಕು.’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಲಂಗ ಇಳಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುತ್ತಾಳೆ. ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಸರೋಜಮ್ಮ ತಡಬಡಾಯಿಸಿ ಎದ್ದು ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ “ಏನಮ್ಮ ಇಷ್ಟೊತ್ತು ಬೇಕಾ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯೋಕೆ. ನಂಗೆ ಓಡಾಡಿ ಸುಸ್ತಾಗಿದೆ, ಕರಿಯಣ್ಣನಿಗೆ ಹೇಳಿ ತಣ್ಣಗೆ ಏನಾದ್ರೂ ಮಾಡಿ ಕೊಡೋಕೆ ಹೇಳು. ಹಾಗೆ ನನ್ನ ರೂಮ್ ಕ್ಲೀನ್ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಇನ್ನೂ. ಒಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾಡೋಕೆ ಹೇಳ್ತೀಯ. ”
ಸರೋಜಮ್ಮ “ಪುಟ್ಟ, ಈಗ ತಾನೇ ಅವನು ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದಾನೆ. ನೀನೇ ರೂಮ್ ಸರಿ ಮಾಡ್ಕೋ.” ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಪಂಚೆ, ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಸಣ್ಣ ಟವಲ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಾನೆ “ನಾನು ಮಾಡಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಚಿಕ್ಕಮವ್ರೆ ನೀವು ಹೋಗಿ ಆರಾಮಾಗಿ ಕೂತ್ಕೊಳ್ಳಿ.”. ರಮ್ಯಾ “ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ನಾನು ನಿಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡ್ತೀನಿ.” ಕರಿಯಣ್ಣ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ‘ಇವಳ ಮಾತು ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಬಂದಿದ್ದರೆ ಎಸ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತಿತ್ತು. ಕಚಡಾ ಅಪ್ಪನ ಬುದ್ಧಿ ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗತ್ತೆ.’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನಗು ಮುಖದೊಂದಿಗೆ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ರಮ್ಯಾ “ಅಮ್ಮಾ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಅಂತ ಒಂದು gift ತಂದಿದ್ದೇನೆ ಅದು ಇಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ, ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಅನ್ಸತ್ತೆ. ನೀನು ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀಯ ನೋಡಿ ತಗೊಂಡು ಬಾ”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಏನು ಪುಟ್ಟ ನೀನು ನೋಡ್ಕೊಳ್ಳೋದಲ್ವ.”. ರಮ್ಯಾ “ಪ್ಲೀಸ್ ಅಮ್ಮಾ..”. ಸರೋಜಮ್ಮ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾ “ಹುಷಾರಿ, ಬೇಗ ಬರ್ತೀನಿ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾಳೆ.
ತಕ್ಷಣ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಓಡಿದ ರಮ್ಯಾ ಕದ್ದು ಕರಿಯಣ್ಣ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ ಮತ್ತೆ ಆ ಬಾಟಲ್ ಹಿಡಿದು ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಹಿಂದೆ ಬಂದ ರಮ್ಯಾ ಅವನ ಕೈ ಇಂದ ಬಾಟಲ್ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು “ಏನೋ ಇದು ಕರಿಯ, ನನಗೋಸ್ಕರ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಜ್ಯೂಸ್ ತಂದಿದ್ದೀಯ?”. ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದ ಕರಿಯಣ್ಣ “ಏನು ಇಲ್ಲ ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ, ಇಲ್ಲೆ ಇತ್ತು ಇದು, ಅದನ್ನೇ ಏನು ಅಂತ ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ.”. ರಮ್ಯಾ “ಸುಳ್ಳು ಹೇಳೋದು ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಲಿಬೇಕೋ ಕರಿಯ ನೀನಿನ್ನು.. ನೀನಾಗೆ ಹೇಳಿದ್ರೆ ನನ್ ಶಿಕ್ಷೆ. ನನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಹತ್ರ ಹೋದ್ರೆ…..”.
ಕರಿಯಣ್ಣನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಈಗ ಸಣ್ಣ ಕೋಪ “ಅದು ವಿಷ.. ನಿನಗೆ, ನಿನ್ನ ಆ ಬೆವರ್ಸಿ ಅಪ್ಪನಿಗೆ.”. ರಮ್ಯಾ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕೋಪ ಮೂಡಿ “ಏನೋ ಅಂದೆ ನಮ್ಮಪ್ಪನಿಗೆ ಸೊಳೆ ಮಗನೆ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಸರಿಯಾಗೇ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೀಯ ಕಣೇ ಬಿತ್ರಿ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಬಾಟಲ್ ಪಡೆಯಲು ಹಾರುತ್ತಾನೆ ಕರಿಯಣ್ಣ. ಕರಿಯಣ್ಣ ಗಟ್ಟಿ ಮಾನುಷ, ಆದರೂ ರಮ್ಯಾ ಹೊಡೆದಾಟದಲ್ಲಿ ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲ. ಅವನ ಕಾಲಿಗೆ ಒದ್ದು ಕೈ ಇಂದ ಅವನ ತುಣ್ಣೆಗೆ ಒಂದು ಏಟು ಕೊಟ್ಟು ಬೀಳಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಬಿದ್ದ ಕರಿಯಣ್ಣನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾಲಿಟ್ಟು “ಲೊ ಕರಿಯ, ನನ್ನನ್ನು ಸೋಲಿಸೋದು ನಿನ್ನ ಹಣೇಲಿ ಬರೆದಿಲ್ಲ.”. ಕಾಚ ಇಲ್ಲದ ಅವಳ ತುಲ್ಲು ನೋಡುತ್ತಾ ಕರಿಯಣ್ಣ “ಮೊದ್ಲು ತುಲ್ಲು ಮುಚ್ಕೊಳೆ ಚಿನಾಲಿ. ತುಲ್ಲಿಂದ, ರಸ ಹೇಗೆ ಸುರಿತಿದೆ ನೋಡು, ಯಾವನಿಗೆ ಅಗಲಿಸಿ ಬಂದೆ ನೀನ್ ಕಾಲು…” ಅನ್ನುತ್ತಿದಂತೆ ಏನೋ ಹೊಳೆದವನಂತೆ ಮಾತು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನಗ್ತಾ “ಓಹ್, ಹೇಗಿತ್ತು ನೀನ್ ಅಮ್ಮನ ಕೇದಾಟ, ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತಾ..”. ರಮ್ಯಾ “ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಕರಿಯ, ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು.”. “ಒಂದು ನೀನು ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಯಾವನಿಗೂ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಲ್ಲ, ಅದು ಈ ಹಳ್ಳೀಲಿ, ಎರಡನೇದು ನಿನಗೆ ಈ ಬಾಟಲ್ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಅಂದ್ರೆ ನೀನು ಇಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದು ನೋಡಿದ್ದೀಯಾ ಅಂತ ಅನುಮಾನ ಬಂದಿತ್ತು, ನೀನೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಅದನ್ನ ಖಾತ್ರಿ ಮಾಡಿದೆ.”. ರಮ್ಯಾ ನಗುತ್ತಾ “ ಭಲೇ ಕರಿಯ, ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದ್ದೀಯಾ , ಆದ್ರೂ ಸಿಕ್ಕಿ ಬಿದ್ಯಲ್ಲ ಕರಿಯ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಸಾರಿ ಎಡವುತ್ತಾರೆ. ನೀನು ಅಷ್ಟೇ.”. ರಮ್ಯಾ “ಗೊತ್ತು, ನೆನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ತರ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಅದೂ ಗೊತ್ತಾಯ್ತ. ನೆನ್ನೆ ನಿನ್ನ ಮತ್ತು ಬರೆಸಿ ಕೆಯ್ಬೇಕಿತ್ತು, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮ ಬಂದು ನೀನು ಬಚಾವ್ ಆದೆ. ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು.”. ರಮ್ಯಾ “ಅನುಮಾನ ಇತ್ತು, ಈಗ ನೀನೇ ಖಾತ್ರಿ ಮಾಡಿದೆ.”.
ಕರಿಯಣ್ಣ ನಗುತ್ತಾ “ನಿನ್ನ ಯಾಮಾರಿಸೋದು ಕಷ್ಟ, ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿಜ ಒಪ್ಕೊಂಡೆ. ”. ರಮ್ಯಾ “ಅದು ಇರಲಿ, ನನ್ನ, ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪನ ಸಾಯಿಸಿ ಮುಂದೇನು ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಈ ಆಸ್ತಿ ಹೋಡ್ಕೊಂಡು ಆರಾಮಾಗಿ ಇರ್ತಿದ್ಯಾ”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಬೆಂಕಿ ಬಿತ್ತು ನೀನ್ ಆಸ್ತಿಗೆ, ನನಗೆ ಬೇಕಾಗಿರೋದು ನಿನ್ನ ಆಸ್ತಿ ಅಲ್ಲ, ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಸಾವು. ಆ ಮನೆ ಹಾಳನ ಸಾವು.”.
ರಮ್ಯಾ ನಗುತ್ತಾ “ಏನು, ನನ್ ಅಪ್ಪ ನೀನ್ ಆಸ್ತಿ ಕದ್ದರಾ? ”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಥೂ.. ಆಸ್ತಿ ಆಸ್ತಿ ಅಂತ ಸಾಯೋ ನಿಮಗೆ ಮನುಷ್ಯನ ಮಾನ ಪ್ರಾಣದ ಬೆಲೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು. ಆ ರಾಕ್ಷಸ ನನ್ನ ಮಗಳ ಬಾಳು ಹಾಳು ಮಾಡಿದ್ದು ಅಲ್ಲದೆ ನ್ಯಾಯ ಕೇಳೋಕೆ ಬಂದ ನನ್ ಹೆಂಡತಿನೂ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಮನುಷ್ಯ ಅಲ್ಲ ನೀನ್ ಅಪ್ಪ. ಮೃಗ.”
ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಅನುಮಾನ ಮೂಡಿ “ಇಲ್ಲ, ನೆನ್ನೆ ಏನೋ ನಡೆದಿದೆ” ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನೆನ್ನೆ ನಡೆದಿದ್ದು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆಗಿದ್ದು ಏನೆಂದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಕಮ್ಮಿ ಕುಡಿತಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಏರೋದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾದ್ರೆ ನೆನ್ನೆ ಕರಿಯಣ್ಣನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಹೇಗೆ ಮತ್ತೇರಿತು ಅಂತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ “ಕರಿಯ, ನೆನ್ನೆ ಕುಡಿದಿದ್ದು ತಲೆ ಸಿಡಿತಿದೆ. ಅದೇ ಸ್ವಲ್ಪ ತಗೊಂಡು ಬಾ. ಕುಡಿದು ರೆಸ್ಟ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ”.
ಕರಿಯಣ್ಣ ಯಾವತ್ತೂ ಹೆದರದ, ಹುಷಾರಿನ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಆದ್ರೆ ನೆನ್ನೆ ತನ್ನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಇಂದ ಹೆಮ್ಮೆಯಿದ್ದ ಕರಿಯಣ್ಣ ಆಸೆ ವಿಸ್ಕಿ ಬಾಟಲ್ ತಂದು ಕೊಡ್ತಾನೆ. ರಮ್ಯಾ ನೆನ್ನೆ ಕುಡಿದ ಬ್ರಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಒಳಗಿನ ವಿಸ್ಕಿ ಅಳತೆ ನೋಡಿ , ಇದೇ ಬಾಟಲ್ ಅಂತ ಖಾತ್ರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ “ಗ್ಲಾಸ್ ಎಲ್ಲೋ ಲೌಡೆ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವನನ್ನು ಹೊರಗೆ ಕಳಿಸುತ್ತಾಳೆ. ವಿಸ್ಕಿ ಮೂಸಿ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಅದರಿಂದ ಏನು ಬೇರೆ ವಾಸನೆ ಬರದೇ ಇದ್ದರೂ, ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಅದ್ದಿ ಒಂದು ಕವರ್ ಒಳಗೆ ಹಾಕಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಗ್ಲಾಸ್ ತಂದ ಕರಿಯಣ್ಣ “ತಗೊಳ್ಳಿ ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ”. ರಮ್ಯಾ ಅವನ ಹುಮ್ಮಸ್ಸು ನೋಡಿ ಒಳಗೆ ನಗುತ್ತಾ ’ಬೋಳಿಮಗ, ನೆನ್ನೆ ಏನೋ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ “ಏನೋ ಕರಿಯ, ಫುಲ್ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದೀಯ. ಏನು ವಿಷಯ”. ಕರಿಯಣ್ಣ ತನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗಿ “ಏನಿಲ್ಲ ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ, ಇವತ್ತು ನೀವು, ಗೌಡ್ರು, ದೊಡ್ದ ಅಮ್ಮಾವ್ರು ಎಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸಮಯ ಕಳೆಯುತ್ತೀರಾ ಅಂತ ನೆನೆದು ಖುಷಿ ಆಯ್ತು ಅಷ್ಟೇ”. ರಮ್ಯಾ “ಹೌದಲ್ವಾ, ನೆನಪೇ ಇರಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಎದ್ದು, “ಕರಿಯ, ಎಲ್ಲೋ ನನ್ನ ಚೆಡ್ಡಿ, ರಾತ್ರಿ ನಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕುಡಿದಿದ್ದೆ ಅಂತ ನೀನೇ ಏನಾದ್ರೂ….”
ಕರಿಯಣ್ಣ ಗಾಬರಿಯಿಂದ “ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ ನಾನು ಹಾಗೆಲ್ಲ ಮಾಡಿನ. ಅದು ನಿಮ್ಗೆ”. ರಮ್ಯಾ ’ಮಾಡಿದ್ದೀಯೋ ಕರಿಯ, ಆದ್ರೆ ಏನು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗ್ಲಿ. ಚರ್ಮ ಸುಲಿತೀನಿ’ ಅಂತ ನೆನೆದು “ನಿನ್ ತಿಕದಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಧಂ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತು. ಇಗ ಹೋಗಿ cleaning ಮುಗಿಸಿ, ಪೇಟೆಗೆ ಹೋಗಿ ಚಿಕನ್, ಮಟನ್, ಅಡಿಗೆ ಸಾಮಾನು ತಗೊಂಡು ಬಾ”.
ಕರಿಯಣ್ಣ ತೋಟದ ಮನೆ ಇಂದ ಹೊರಟಂತೆ ರಮ್ಯಾ ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆ ಸೋನಾಕ್ಷಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ “ಸೋನು, ನಿಂಗೆ ಈಗ ಒಂದು ವಿಸ್ಕಿ ಸ್ಯಾಂಪಲ್ ಕಳಿಸ್ತೀನಿ. ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಅಂತ ಚೆಕ್ ಮಾಡ್ಸಿ ಇವತ್ತು ಸಂಜೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹೇಳು”. ಸೋನಾಕ್ಷಿ “ಎನ್ ಡಾರ್ಲಿಂಗ್ , ಊರಿಗೆ ಹೋದಮೇಲೆ ಡಿಟೆಕ್ಟಿವ್ ಆಗೋದ್ಯಾ ಏನು ವಿಷಯ”. ರಮ್ಯಾ “ಅದೆಲ್ಲ ಆಮೇಲೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ. ನಮ್ ಹುಡುಗನ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಕಣ್ಣು ಇಟ್ಟಿರಿ. ಮೊದಲೇ ಅವನ ಫ್ರೆಂಡ್ ನ ಹಾಸ್ಪಿಟಲ್ ಸೇರಿಸಿದ್ದೀವಿ”. ಸೋನಾಕ್ಷಿ “ಚಿಂತೆ ಬೇಡ ಡಾರ್ಲಿಂಗ್. ಸುಮ ಗೊತ್ತಿರೋ ಹುಡುಗರು ಒಂದು ಕಣ್ಣು ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ”. ರಮ್ಯಾ “ಆಯ್ತು, ಏನಾದ್ರೂ ವಿಷಯ ಇದ್ರೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡು.” ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕಾಲ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿ ತನ್ನ ಬಳಿ ಇದ್ದ ವಿಸ್ಕಿ ಅದ್ದಿದ ಬಟ್ಟೆ cover ನ ಸೋನಾಕ್ಷಿಗೆ courier ಮಾಡ್ತಾಳೆ.
ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಆಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮ ಜೊತೆ ಕಾರ್ ನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಾನೆ. ರಮ್ಯಾ ಮನೆ ಒಳಗಿನಿಂದ ಕಿಟಕಿಯ ಬಳಿ ಬಂದು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ಕಾರ್ ಒಳಗೆ ತನ್ನ ಬ್ಲೌಸ್ ಗುಂಡಿ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವಳ ತೊಡೆ ಸವರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ರಮ್ಯಾ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ‘ಈ ಕರಿಯ ಅವನ ಕರಿ ಒನಕೆ ಒಳ್ಳೆ ರೀತಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ನೋಡಕ್ಕೂ ಒಳ್ಳೆ size ಇದೆ. ನಾನು ಒಮ್ಮೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿ ನೋಡ್ಲಾ? ಇವನಿಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟರೆ ನನ್ನನ್ನ ಅವನ ಸೂಳೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಅಷ್ಟೇ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿ ಇಡಬೇಕು ಬೆವರ್ಸಿ ನನ್ ಮಗನ್ನ. ನನ್ನ ಅಪ್ಪನಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವಯಸ್ಸಾಗಿದ್ರು ಮೈ ಗಟ್ಟಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಅಮ್ಮ ಅಷ್ಟು ಬೆವರೋ ಕೆಲಸ ಏನೋ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಇರ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಗು ನೋಡಿದ್ರೆ ಖುಷಿ ಆಗುತ್ತೆ.’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಾರ್ ಒಳಗೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನ ಬಳಿ “ಸರೋಜ, ನನ್ನದು ಇನ್ನೂ ನಿಂತಿದೆ ನೋಡು. ಹೀಗೆ ಒಳಗೆ ಬರೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಹಾಯ ಮಾಡು” ಅಂತ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವಳ ತಲೆ ಹಿಡಿದು ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಮೇಲೆ ಇಡುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಚೀಪಿಸುತ್ತಾ “ಆಹ್ ಆಹ್ ಆಹ್ ಸರೋಜ. ಏನು ಬಾಯೇ ನಿಂದು. ನಿನ್ನ ಮಾತು ಸಿಹಿ. ನಿನ್ನ ತುಟಿನೂ ಮೃದು”. ಅಂತ ಅವಳ ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಮೇಲೆ ಆಡಿಸುತ್ತಾ ಅವಳ ಬಾಯಲ್ಲೇ ರಸ ಬಿಟ್ಟು ಕುಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಕೇವಲ t shirt ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲ ಕಿಟಕಿ ಒಳಗಿಂದ ನೋಡಿ ಅವಳಿಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಅವಳ ಕೈ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಇತ್ತ ಸರೋಜಮ್ಮ ಕರಿಯಣ್ಣನ ತುಣ್ಣೆ ರಸ ಬಾಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಗುಟುಕು ಹಾಕಿ ನುಂಗುತ್ತಾಳೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಏನಿದು ಕರಿಯಣ್ಣ. ಹೀಗೆ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ರಿ. ಒಳಗೆ ಮೊಗು ಇದೆ. ಇವಾಗ ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಮಾಡೋದು ನೋಡಿದ್ರೆ…”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ನಿನ್ನ ಮಗಳು ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು. ಅವಳು ಏನು ಅಂದುಕೊಳ್ಳಲ್ಲ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ‘ಆ ಡಗಾರ್ ಮುಂಡೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತು. ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳು ನನ್ ಜುಟ್ಟು ಅವಳ ಕೈನಲ್ಲಿ ಇರೋದು.' ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವನ ಲಂಗೋಟಿ, ಪಂಚೆ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸರೋಜಮ್ಮ ತನ್ನ ಸೀರೆ, ಬ್ಲೌಸ್ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಕಾರ್ ಇಂದ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಯುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ಕಿಟಕಿ ಇಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿದು ತನ್ನ ರೂಮ್ ಒಳಗೆ ಓಡಿ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಸಣ್ಣ ಸ್ಕರ್ಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಏನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದವಳಂತೆ ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ಬಂದು “ಅಮ್ಮಾ.. ಇನ್ನೂ ಏನು ರೆಡಿ ಆಗಿಲ್ಲ . ಆಗಲೇ ಬಂದುಬಿಟ್ರಾ”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಕರಿಯಣ್ಣನಿಗೆ ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸ ಮಾಡೋಕೆ ಕಷ್ಟ ಆಗತ್ತೆ. ನಿನಗೆ ಬೇರೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡೋಕೆ ಬರಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನೇ ಬಂದೆ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ನೀನು ಬರೋದೇ ಅಪರೂಪ. ಅದರಲ್ಲೂ ಹೀಗೆ ದೂರ ಇದ್ದರೆ ಹೇಗೆ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಮಗಳ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ಬೇಕಂತಲೇ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಕೆಣಕಬೇಕೆನಿಸಿ “ಅಮ್ಮಾ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ವಾಸನೆ ” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ತಕ್ಷಣ ತಾನು ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದು ನೆನಪಾಗಿ ಹಣೆ ಚಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ “ನಾನು ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತೇನೆ” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ರಮ್ಯಾ “ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಿ ಸ್ನಾನನೇ ಮಾಡಿಕೋ “ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಅಮ್ಮನ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ಒಳಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ.
ಕರಿಯಣ್ಣ ಪೇಟೆಯಿಂದ ತಂದ ಅಡಿಗೆ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಒಳಗೆ ತರುತ್ತಾನೆ. ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕರಿಯಣ್ಣ ಅಡಿಗೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ ಸರೋಜಮ್ಮ ಅವನ ಜೊತೆ ಸೀರೆ ಮಗಳಿಗೆ, ಗಂಡನಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಅಡಿಗೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ.
ರಮ್ಯಾ ಒಬ್ಬಳೇ ಕೂತು ಬೇಜಾರಾಗಿ, ಮನೆಯಲ್ಲ ಸುತ್ತಿ ಅಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತ ಆಗಿರೋದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಏನೋ ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸಿ ಸುತ್ತಲೂ ಹುಡುಕಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಕೆಟ್ಟ ವಾಸನೆ ಬಂದರೂ ಅದು ಏನು ಎಂದು ತಿಳಿಯಲಾಗದೆ ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಇನ್ನೂ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅಲ್ಲಿ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಧೂಳು ಹಿಡಿದಿರೋ ಪೊಲೀಸ್ ಷರ್ಟ್ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಏನೋ ದೊಡ್ಡ ಘಟನೆ ನಡೆದಿದೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇದು ಅಪ್ಪನ ಕೆಲಸನಾ, ಇಲ್ಲ ಆ ಸುರೇಶ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಇಲ್ಲೇನೋ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನ ಅಂತ ಅನುಮಾನ ಬರುತ್ತದೆ.
ಕೆಳಗೆ ಇಳಿದು ಬಂದ ರಮ್ಯಾ “ಅಮ್ಮಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಬರ್ತೀನಿ, ಒಬ್ಬಳಿಗೆ ಕೂತು ಬೇಜಾರಾಗ್ತಿದೆ”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಹಾಗಾದ್ರೆ ಬಾ ನಿಂಗೆ ಕೆಲಸ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ನಿಂಗೆ ಮುಂದೆ ಮದುವೆ ಆದ್ರೆ ಗಂಡನಿಗೆ ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಬಡಿಸಬಹುದು”. ರಮ್ಯಾ “ನಾನು ಮದುವೆ ಆದ್ಮೇಲೆ ನಿನ್ನನ್ನೂ ನನ್ ಜೊತೆನೇ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀನಿ, ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ ನೀನೇ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಹಾಕು. ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಅಡಿಗೆ ಬರೋ ಹುಡುಗನೇ ಹುಡುಕು. ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ ಅವನೇ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿ ಹಾಕಲಿ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಾಳೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ಇದನು ಕೇಳಿ ನಗುತ್ತಾ “ಏನೇ ಆಗಲಿ, ನನ್ನ ಅಂತು ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀಯ ಅನ್ನು”. ರಮ್ಯಾ ಸರೋಜಮ್ಮ ಹಣೆಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ಟು “ನೀವು ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಬರೋಸ್ಟರಲ್ಲಿ ಬೇಗ ಬರ್ತೀನಿ ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾಳೆ.
ರಮ್ಯಾ ಹೊರಗೆ ಹೋಗೋ ಯಾವುದೇ ಉದ್ದೇಶ ಇರೋದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ವಿಸ್ಕಿಗೆ ಹಾಕಿದಂತೆ ಏನಾದರೂ ಊಟಕ್ಕೂ ಹಾಕುತ್ತಾನ ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಮುಂದಿನಿಂದ ಹೋಗಿ, ಹಿಂದಿನಿಂದ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಒಳಗೆ ಬರುತ್ತಾಳೆ. ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಇಣುಕುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕರಿಯಣ್ಣ ತನ್ನ ಪಂಚೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಬರೀ ಲಂಗೋಟಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಏನಿದು ಕರಿಯಣ್ಣ, ಬರೀ ಲಂಗೋಟಿ, ನಾಚಿಕೆ ಆಗಲ್ವಾ”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ನಾಚಿಕೆ ಏನು ಸರೋಜ. ಮನೇಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರೇ ಇದ್ದೀವಿ. ಚಿಕ್ಕಮ್ಮೋರು ಬರೋಕೆ ಇನ್ನೂ ತಡ ಆಗತ್ತೆ. ನೋಡು, ನೀನು ಹೇಗೆ ಬಿಚ್ಚಿ ನಿಂತ್ಕೋ. ಹೀಗೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡೋಣ” . ಸರೋಜಮ್ಮ ನಾಚುತ್ತಾ “ಚೀ… ಹೇಗೆ ಬೆತಲೆ ನಿಲ್ಬೇಕಾ. ನನಗೆ ಒಂಥರಾ ಅನ್ಸತ್ತೆ”. ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವನಾಗೇ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಅವಳ ಸೆರಗು ಹಿಡಿದು ಎಳೆಯುತ್ತಾ “ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಇದೇನೇ ಹೊಸ ನಾಚಿಕೆ. ನೆನ್ನೆ ನಿನ್ನ ನಡು ರಸ್ತೇಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಬಿಚ್ಚಿ ಕೆಯ್ಯುವಾಗ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ ಈ ನಾಚಿಕೆ. ನೆನ್ನೆ ನಿನ್ನ ತಿಕ ಎತ್ತಿ ಎತ್ತಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೆ”. ರಮ್ಯಾ ಈ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ‘ನೆನ್ನೆ ಈ ಬೆವರ್ಸಿ ನನ್ ಜೊತೆ ಇದ್ನಲ್ಲ ಹೊರಗಡೆ ಯಾವಾಗ ಹೋದ, ಅಮ್ಮಾ ರೋಡಿನಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಸಿಕ್ಕಳು ಇವನಿಗೆ. ನೆನ್ನೆ ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ನಡೆದಿದೆ ಹಾಗಾದ್ರೆ’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
ಸರೋಜಮ್ಮ “ನೆನ್ನೆ ನನ್ನ ಮಗಳು ನೋಡೋಕೆ ಬಂದೆ. ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಅಲ್ಲ. ನೀನೇ ರಸ್ತೆನಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು. ನಿನಗಂತೂ ನಾಚಿಕೆ ಇಲ್ಲ. ಈಗ ನನಗೂ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೀರಾ” ಅಂತ ನಾಚಿ ನಗುತ್ತಾಳೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಹಣೆಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತಾ. “ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟ ಆಗ್ಲಿಲ್ವಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ “ಒಂಥರಾ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು”. ಅಷ್ಟು ಕೇಳಿ ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವಳ ಸೆರಗನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಸೀರೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ನಾಚಿಕೆ ಬಿಟ್ಟು ಲಂಗೋಟಿ ಮೇಲಿಂದ ಕರಿಯಣ್ಣನ ತುಣ್ಣೆ ಉಜ್ಜುತ್ತಾ ತುಟಿ ಕಚ್ಚುತ್ತಾಳೆ.
ರಮ್ಯಾ ಇದನೆಲ್ಲ ಕಿಟಕಿ ಇಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ತಲೆ ಚೆಚ್ಚಿಕೊಂಡು ‘ಈ ಕರ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ನೋಡಬೇಕಾ’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಒಳಗೆ ಸರೋಜಮ್ಮ ಬಗ್ಗಿ ಲಂಗೋಟಿ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಒಳಗಿಂದ ಹಾರಿದ ತುಣ್ಣೆ ಅವಳ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ತಡ ಮಾಡದೆ ಅದನ್ನು ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿ ಚೀಪುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವಳ ತುಲ್ಲು ಜಿನುಗುತ್ತದೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಹೇಗಿದ್ದೀಯೇ ನನ್ ತುಣ್ಣೆ ರುಚಿ ಸರೋಜ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಉಣ್ಣು ನನ್ ತುಣ್ಣೆ. ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಚೀಪ್ತಿಯೋ ಅಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೀನ್ ತುಲ್ಲು ಕೆಯ್ತೀನಿ”. ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲ ಕೇಳಿ ಕೋಪ ಬಂದರೂ ಅವಳ ಅಮ್ಮ ಅಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಚೀಪೋದು ನೋಡಿ ಅವಳ ಒಳಗೂ ಆ ತುಣ್ಣೆ ರುಚಿ ನೋಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಒಳಗೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮ ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ತುಣ್ಣೆಗೆ ಒತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವಳ ಬಾಯಿ ಕೆಯುತ್ತಾನೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಅವಳ ಬಾಯಿ ಕೆಯ್ದು ಬಾಯಲ್ಲೇ ಅವನ ರಸ ಬಿಡುತ್ತಾನೆ ಇಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ರಮ್ಯಾ ಓಡು ಕೈನಲ್ಲಿ ತುಲ್ಲು ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈ ಮೊಲೆ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟು ಹಿಸುಕಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ‘ಥೂ. ನನಗೇನಾಗಿದೆ. ಇದನೆಲ್ಲ ನೋಡಿ ನನಗೇಕೆ ಮೂಡ್ ಬರ್ತಿದೆ. ಅಖಿಲ್ ಇಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿದ್ರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತಿತ್ತು. ಅವನ ಜೊತೆ ಒಂದು ರೌಂಡ್ ಹೋಗ್ತಿದ್ದೆ. ಅಮ್ಮನಿಗೂ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸ್ತಿದ್ದೆ’.
ಒಳಗೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅವಳ ಬ್ಲೌಸ್ ಬಿಚ್ಚಿ ಅವಳ ಬಿಳಿ ಮೊಲೆ ನೋಡುತ್ತಾ “ನೀನ್ ಮೊಲೆ ಎಷ್ಟು ನೋಡಿದ್ರು ಸಾಕಾಗಲ್ಲ ಕಣೇ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅದನ್ನು ಹಿಸುಕುತ್ತಾನೆ . ಸರೋಜಮ್ಮ ತುಟಿ ಕಚ್ಚಿ ನರಳುತ್ತಾ “ಆಹ್ ಆಹ್ ಆಆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಮೆಲ್ಲನೆ“. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹಿಸುಕೋಕೆ ನಿನ್ನ ಗಂಡ ಅನ್ಕೊಂಡ್ಯ” ಅಂತ ಇನ್ನೂ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಸುಕುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ “ಆಅಅಃ ಅಮ್ಮಾ….” ಅಂತ ಮುಲುಗುತ್ತಾಳೆ.
ರಮ್ಯಾ ಅವಳ ಅಮ್ಮ ಇಷ್ಟು ಸುಖ ಪಡೋದು ನೋಡಿ ತುಟಿ ಕಚ್ಚುತ್ತಾ. ’ಇಂಥ ಗಟ್ಟಿ ಮಿಂಡ ಇದ್ರೆ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಸುಖ ಸಿಗತ್ತಾ?’ ಅಂತ ಅಂದುಕೊಂಡು ಅವಳ ಸ್ಕರ್ಟ್ ಎತ್ತಿ, ತುಲ್ಲಿಗೆ ಬೆರಳಾಕಿ ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
ಒಳಗೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನ ಕಾಚ ಬಿಚ್ಚಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ. “ಈಗ ಇಬ್ಬರು ಹೀಗೆ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡೋಣ” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮ ಅವನ ಲಂಗೋಟಿ ಬಿಚ್ಚಿ “ಈಗ ಸರಿ ಇದೆ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಾಳೆ.
ರಮ್ಯಾ ಇದನೆಲ್ಲಾ ನೋಡಿ ತುಲ್ಲು ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ‘ಇವತ್ತು ನನಗೇನಾಗಿದೆ. ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಮೂಡ್ ಬರ್ತಿದೆ. ಆ ಕರೀ ತುಣ್ಣೆ ತುಂಬಾ ಸರಿ ನೋಡಿದ್ದೀನಿ. ಆದರೆ ಇವತ್ತು ಅದನ್ನ ನೋಡ್ತಿದ್ರೆ ಚೀಪಿ ಕೇಸ್ಕೊಳ್ಬೇಕು ಅನಿಸ್ತಿದೆ. ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ನಂಗೆ ಒಳ್ಳೆ ಮೂಡ್ ಬರಿಸ್ತಿದ್ದಾರೆ ಥೂ..’
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸರೋಜಮ್ಮ “ಬಂದೆ ಇರು ಒಂದು ನಿಮಿಷ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಹಾಗೆ ಬೆತ್ತಲೆ ಹೊರಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕರಿಯಣ್ಣ ಅಲ್ಲೇ ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟ ಒಂದು ಬಾಟಲ್ ತಗೆದು ಕೋಪದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ವಾಪಸ್ ಇಡುತ್ತಾನೆ. ಇದನೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಾ ರಮ್ಯಾ ಮುಖ ಅರಳಿ ‘ಕರಿಯ, ನಿನಗೂ ಕೋಪ ಬರುತ್ತಾ? ಅಂತದ್ದು ಆ ಬಾಟಲ್ ನಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮ ಒಳಗೆ ಬರುತ್ತಾಳೆ “ಹೊರಗೆ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿದ್ಯ ನೋಡೋಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಮಗು ನಮ್ಮನ್ನ ಹೀಗೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ಚೀ.. ಎಸ್ಟು ತಪ್ಪು ತಿಳ್ಕೊಳುತ್ತಾಳೆ” ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ತಬ್ಬಿ “ನಿನ್ನ ಮಗಳು ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ತಪ್ಪು ತಿಳ್ಕೊಳಲ್ಲ. ಅವಳಿಗೆ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ.” ಸರೋಜಮ್ಮ “ಓಹ್ ನಿನಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತು?” ಕರಿಯಣ್ಣ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಬೆರಳು ಹಾಕಿ “ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ನೀನ್ ತುಲ್ಲ್ ಒಳಗೆ ಬೆರಳು ಆಡಿಸಿದ್ರೆ ನಿಂಗೆ ಹೇಗೆ ಖುಷಿ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತೋ ಹಾಗೆ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಬೆರಳು ಆಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ ತಡೆಯಲಾರದೆ ಅವನ ಭುಜ ಹಿಡಿದು “ಅಮ್ಮಾ…. ಅಮ್ಮಾ,,, ಆಹ್ ಆಹ್ … ಸಾಕು ಸಾಕು. ಅಡಿಗೆ ಆಗಬೇಕು” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಕೈ ಮುಗಿಯುತ್ತಾಳೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಬಾ, ಬೇಗ ಮುಗಿಸಿ ಇಲ್ಲೆ ನಿನ್ನ ಮುದ್ದಾಡುತ್ತೀನಿ” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಇಬ್ಬರೂ ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ ಅಡಿಗೆ ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾರೆ.
ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲಾ ನೋಡುತ್ತಾ ‘ಈ ಕರಿಯ, ಅರ್ಥನೇ ಆಗ್ತಿಲ್ವಾಲ್ಲ. ಇವನಿಗೆ ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತೀನೋ ಇಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ದ್ವೇಷನೋ. ಇದರ ಹಿಂದೆ ಏನಿದೆ ಅಂತ ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಈಗ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಏನಾಗತ್ತೆ ನೋಡಬೇಕು, ಸಾರಿ ಅಮ್ಮಾ ಪೂರ್ತಿ ನೋಡದೆ ನಾನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೋಗಲ್ಲ.’ ಅಂತ ಸಣ್ಣ ನಗೆ ಬೀರುತ್ತಾ ಅಲ್ಲೇ ಅಡಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾಳೆ.
ಕರಿಯಣ್ಣ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮನ ಮೊಲೆ ಹಿಂಡುತ್ತಾ , ತಿಕಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸುತ್ತಾ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಸರೋಜಮ್ಮನೂ ಅವನ ತಿಕಕ್ಕೆ ಹೊಡೆದು ನಾಚುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ' ಅಮ್ಮಾ, ನೀನು ಏನು ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲ. ಅವನ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ನೀನು ಹಾಳಾಗಿದ್ದೀಯ’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಒಳಗೆ ನಗುತ್ತಾಳೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ ಅಡಿಗೆ ಮುಗಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ನಾಯಿ ತರ ಬಗ್ಗಿಸಿ “ಆಗ್ತಿಲ್ಲ ಕಣೇ ಸರೋಜ, ನಂಗೆ ನಿನ್ನ ಹೀಗೆ ನೋಡಿ ಸುಮ್ನೆ ಇರಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ಬಗ್ಗೇ ಸೊಳೆ ನೀನ್ ತುಲ್ಲ್ ಕೆಯ್ಬೇಕು.” ಅಂತ ಹಿಂದೆ ಇನ್ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಹಾಕಿ ಅವಳ ತುಲ್ಲು ಕುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್, ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್, ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್ ಕೆಯ್ಯೊ ಕರಿಯ ಇನ್ನೂ ಜೋರಾಗಿ ಕೆಯ್ಯೋ.. ಆಹ್ ಆಹ್ ” ಅಂತ ಕೂಗಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡಿ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ ಅವಳ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ ಜೋರಾಗಿ ಬೆರಳು ಆಡಿಸುತ್ತಾ ‘ಕರಿಯ, ಏನು shot ಹಾಕ್ತಿದ್ದಿಯೋ, ಆಹ್.. ಹ್ಮ್ಮ್.. ಅದಕ್ಕೆ ಅನ್ಸತ್ತೆ ನಮ್ ಅಮ್ಮಾ ನಿಂಗೆ ಹೇಗೆ ಬಗ್ಗಿ ಕೊಡ್ತಿರೋದು ಅನಿಸ್ತಿದೆ’.
ಕರಿಯಣ್ಣ ನಗುತ್ತಾ “ಈಗ ಹೇಳೇ ಸರೋಜ, ಈಗ ನೀನ್ ಮಗಳು ಬಂದು ನಿನ್ನ ಹೇಗೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ಏನು ಮಾಡ್ತೀಯ. ಕೆಯ್ಯೋದು ನಿಲ್ಲಿಸಲ?”. ಸುಖದಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆತಿದ್ದ ಸರೋಜಮ್ಮ “ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಡ ಮಾಡ್ತೀರು, ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಡ… ಆಹ್ ಆಹ್ ”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಹಾಗಾದ್ರೆ ಅವಳ ಮುಂದೇನೆ ನಿನ್ನ ಕೆಯ್ಯಲಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಕೆಯ್ಯಿ, ನಿಲ್ಸಬೇಡ… ನೋಡ್ಕೊಳ್ಳಿ. ನಂಗೆ ಈ ತುಣ್ಣೆ ಬೇಕು ಕೆಯ್ಯೋ ಕರಿಯ..”.
ರಮ್ಯಾಳಿಗೆ ಅವಳ ಅಮ್ಮನ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆದರೂ, ಅಮ್ಮಾ ಮತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಹೀಗೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಅಂತ ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾಳೆ.
ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಗೋಡೆಗೆ ಒರಗಿಸಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಒಂದು ಕಾಲು ಎತ್ತಿ “ಅಸ್ಟೊಂದು ಚೂಲು ಇದ್ಯೇನೆ ನಿಂಗೆ ಚೂಲು ಮುಂಡೆ. ತಗೋ ಹಾಗಾದ್ರೆ ಈ ಕರಿಯನ ತುಣ್ಣೆ ಏಟು” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಶಾಠ ತುಂಬಿದ ತುಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ತುಣ್ಣೆ ಇಟ್ಟು ಕೆಯ್ಯುತ್ತಾನೆ. “ನಿನ್ನ ಮಗಳ ಮುಂದೆ ನಾನು ನಿನ್ನಿ ಹೀಗೆ ಕೆಯ್ಯಲಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆಹ್ ಆಹ್ ಏನಾದ್ರೂ ಮಾಡ್ಕೋ ನನ್ನ. ಈಗ ಕೆಯ್ಯೋ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ ಇವಳು ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಅಂತ ನೋಡಲು, “ನಿನ್ನ ಮಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿ, ಅವಳಿಗೂ ಬೇಕು ಅಂದರೆ?” ಸರೋಜಮ್ಮ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಮತ್ತಿನಿಂದ ಇಳಿದು “ಏನು ಮಾತಾಡುತ್ತಿದೀಯ ಕರಿಯಣ್ಣ, ಅವಳು ಇನ್ನೂ ಮೊಗು.” ಕರಿಯಣ್ಣ “ಸುಮ್ಮನೆ ತಮಾಷೆಗೆ ಅಂದೆ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮೋರು ಇನ್ನೂ ಮೊಗು ಏನಲ್ಲ. ಅವರಿಗೂ ಇವೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತೆ. ಸಿಟಿನಲ್ಲಿ ಓದಿದವರು. ಅವರೂ ಲವ್ ಅಂತ ಮಾಡಿ ಅವರ ಹುಡುಗನ ಜೊತೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡಿರಬಹುದಲ್ಲ.” ಸರೋಜಮ್ಮ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಸರಿದು “ನನ್ನ ಮಗಳು ಹಾಗಲ್ಲ. ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಹಾಗೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡಬೇಡ.” ಕರಿಯಣ್ಣ “ಕೋಪ ಮಾಡ್ಕೋ ಬೇಡ ಸರೋಜ, ಈಗೆಲ್ಲಾ ಇದು ಏನು ತಪ್ಪಲ್ಲ.”
ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆದರೂ…”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು, ಆದ್ರೆ ಹೋದ ಸಾರಿ ನಿನ್ನ ಹೀಗೆ ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅವಳಿಗೆ ಇಷ್ಟ ಇದ್ರೆ ಮಾಡು ಅಂದಿದ್ದೆ.” ಅಂತ ಕರಿಯಣ್ಣ ನಗುತ್ತಾನೆ. ಸರೋಜಮ್ಮ “ನಾನು ಹಾಗೆ ಅಂದಿರೋಕೆ ಸಾಧ್ಯನೇ ಇಲ್ಲ.”. ಅಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಕರಿಯಣ್ಣ “ನೋಡೋಣ ಇನ್ನೂ 10 ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿಸುತ್ತೇನೆ. ಪಂದ್ಯನ?” ಸರೋಜಮ್ಮ ಮತ್ತೆ ನಗುತ್ತಾ “ನೋಡೋಣ..”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಸೋತರೆ? ನಾನು ಹೇಳೋ ಒಂದು ಮಾತು ಇಲ್ಲ ಅನ್ನದೇ ಕೇಳಬೇಕು. ನಿನ್ನ ಮಗಳ ಮೇಲೆ ಆಣೆ ಮಾಡಿ ಹೇಳು.” ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆಣೆ ಎಲ್ಲಾ ಏನಕ್ಕೆ. ಆಯ್ತು ಒಪ್ಕೊಳ್ತಿನಿ.”
ರಮ್ಯಾ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಾ “ಓಹ್ ನನ್ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ರನೇ ಪಂದ್ಯ. ನೋಡೋಣ ನನ್ ಅಮ್ಮ ಇಷ್ಟು ಮತ್ತಿನಲ್ಲೂ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ತಪ್ಪು ಮಾತಾಡಿಲ್ಲ . ಒಂದು ವೇಳೆ ಸೋತರೆ ನಾನೇ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಕರಿಯ ನಿಂಗೆ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ತುಪ್ಪ ತೆಗೆದು ಅವನ ತುಣ್ಣೆಗೆ ಹಚ್ಚಿ ಸರೋಜಮ್ಮನನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಮಲಗಿಸಿ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ ಅವನ ಕರಿ ಗೂಟ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಇಟ್ಟು ಚಚ್ಚಲು ಶುರು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತಿಗೇರಿದ ಸರೋಜಮ್ಮ “ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್ ಅಮ್ಮಾ ” ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾರೆ “ಈಗ ಹೇಳೇ ಸರೋಜ, ಯಾರು ನೀನು?” ಸರೋಜಮ್ಮ “ನಿನ್ ಸೊಳೆ.. ಆಹ್ ಆಹ್ ನಿನ್ ಸೊಳೆ..” ಕರಿಯಣ್ಣ “ಹೇಗಿದೆ ನನ್ ತುಣ್ಣೆ”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಹೊಡೆತ ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ”. “ಈಗ ನೀನ್ ಮಗಳು ಬಂದು ನೋಡಿದ್ರೆ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಬೇಡ, ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಡ.” ಕರಿಯಣ್ಣ “ಅವಳು ನಮ್ಮನ್ನೇ ನೋಡ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಅಂದುಕೋ. ನೋಡ್ಲಿನಾ?” ಸರೋಜಮ್ಮ “ನೋಡಲಿ…”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಅವಳು, ಅವಳ ತುಲ್ಲು ಉಜ್ಜಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅಮ್ಮಾ ನಿನಗೆ ಮಾತ್ರ ಸುಖ ಬೇಕ, ನನಗೆ ಬೇಡ್ವಾ? ನಂಗೆ ಆ ತುಣ್ಣೆ ಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ .” ಸರೋಜಮ್ಮ ಮತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆತು “ತಗೋ ಮಗಳೇ ನೀನೂ ತಗೋ.” ಕರಿಯಣ್ಣ ಮೆಲ್ಲನೆ ನಗುತ್ತಾ “ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ ನಿಮ್ ಮಗಳಿಗೂ ಬೇಕಂತೆ. ಮಾಡಲಾ?”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಮಾಡು, ಅವಳಿಗೂ ಈ ಸುಖ ಕೊಡು.” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಕರಿಯಣ್ಣ ನಗುತ್ತಾ ಹೊಡೆತ ಕಮ್ಮಿ ಮಾಡುತ್ತಾ “ಆಯ್ತು ಕಣೇ ಸರೋಜ, ನೀನಾ ಮಗಳಿಗೂ ಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಕ್ಕೆ ಹೇಳು, ಕೆಯ್ತೀನಿ.” ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಬಂದ ಸರೋಜಮ್ಮ ನಾಚಿಕೆ ಮತ್ತು ಬೇಸರದಿಂದ ಅವನಿಂದ ದೂರ ಸರಿದು “ಚೀ.. ನಾನಾ ಇಂಥ ಮಾತು ಆಡಿದ್ದು. ನನ್ನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ಇಂಥ ಮಾತು ಬಂತು.” ಕರಿಯಣ್ಣ ಸರೋಜಮ್ಮ ಬೇಸರ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು ನೋಡಿ “ಬೇಸರ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡ ಸರೋಜ, ನೀನು ಬೇಕಂತ ಹೇಳಿಲ್ಲ. ನಾನೇ ನಿನ್ನ ಹತ್ರ ಇಂಥದ್ದು ಹೇಳಿಸಿದ್ದು”.
ರಮ್ಯಾ ‘ಭಲೇ ಕರಿಯ ನೀನು, ನನ್ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ರನೇ ಪೋಲಿ ಮಾತು ಆಡಿಸ್ಬಿಟ್ಯಲ್ಲ..' ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ‘ನನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನೇ ಪೋಲಿ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ಅಂದ್ರೆ ಇವನ ತುಣ್ಣೆ ಏಟು ಒಂದು ಸಾರಿ ನೋಡ್ಬೇಕು. ಆದ್ರೆ ಈ ಬಿವರ್ಸಿಗೆ ಬಗ್ಗಬಾರದು. ಇಲ್ಲೆ ಇದ್ರೆ ಏನು ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ. ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಆ ಬಾಟಲ್ ನಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಅಂತ ತಿಳ್ಕೋಬೇಕು.’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಲಂಗ ಇಳಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುತ್ತಾಳೆ. ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಸರೋಜಮ್ಮ ತಡಬಡಾಯಿಸಿ ಎದ್ದು ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯುತ್ತಾಳೆ. ರಮ್ಯಾ “ಏನಮ್ಮ ಇಷ್ಟೊತ್ತು ಬೇಕಾ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯೋಕೆ. ನಂಗೆ ಓಡಾಡಿ ಸುಸ್ತಾಗಿದೆ, ಕರಿಯಣ್ಣನಿಗೆ ಹೇಳಿ ತಣ್ಣಗೆ ಏನಾದ್ರೂ ಮಾಡಿ ಕೊಡೋಕೆ ಹೇಳು. ಹಾಗೆ ನನ್ನ ರೂಮ್ ಕ್ಲೀನ್ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಇನ್ನೂ. ಒಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾಡೋಕೆ ಹೇಳ್ತೀಯ. ”
ಸರೋಜಮ್ಮ “ಪುಟ್ಟ, ಈಗ ತಾನೇ ಅವನು ಅಡಿಗೆ ಮಾಡಿ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದಾನೆ. ನೀನೇ ರೂಮ್ ಸರಿ ಮಾಡ್ಕೋ.” ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಕರಿಯಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಪಂಚೆ, ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಸಣ್ಣ ಟವಲ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಾನೆ “ನಾನು ಮಾಡಿ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಚಿಕ್ಕಮವ್ರೆ ನೀವು ಹೋಗಿ ಆರಾಮಾಗಿ ಕೂತ್ಕೊಳ್ಳಿ.”. ರಮ್ಯಾ “ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ನಾನು ನಿಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡ್ತೀನಿ.” ಕರಿಯಣ್ಣ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ‘ಇವಳ ಮಾತು ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಬಂದಿದ್ದರೆ ಎಸ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತಿತ್ತು. ಕಚಡಾ ಅಪ್ಪನ ಬುದ್ಧಿ ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗತ್ತೆ.’ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನಗು ಮುಖದೊಂದಿಗೆ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ರಮ್ಯಾ “ಅಮ್ಮಾ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಅಂತ ಒಂದು gift ತಂದಿದ್ದೇನೆ ಅದು ಇಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ, ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಅನ್ಸತ್ತೆ. ನೀನು ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀಯ ನೋಡಿ ತಗೊಂಡು ಬಾ”. ಸರೋಜಮ್ಮ “ಏನು ಪುಟ್ಟ ನೀನು ನೋಡ್ಕೊಳ್ಳೋದಲ್ವ.”. ರಮ್ಯಾ “ಪ್ಲೀಸ್ ಅಮ್ಮಾ..”. ಸರೋಜಮ್ಮ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾ “ಹುಷಾರಿ, ಬೇಗ ಬರ್ತೀನಿ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾಳೆ.
ತಕ್ಷಣ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಓಡಿದ ರಮ್ಯಾ ಕದ್ದು ಕರಿಯಣ್ಣ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಕರಿಯಣ್ಣ ಮತ್ತೆ ಆ ಬಾಟಲ್ ಹಿಡಿದು ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಹಿಂದೆ ಬಂದ ರಮ್ಯಾ ಅವನ ಕೈ ಇಂದ ಬಾಟಲ್ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು “ಏನೋ ಇದು ಕರಿಯ, ನನಗೋಸ್ಕರ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಜ್ಯೂಸ್ ತಂದಿದ್ದೀಯ?”. ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದ ಕರಿಯಣ್ಣ “ಏನು ಇಲ್ಲ ಅಮ್ಮಾವ್ರೇ, ಇಲ್ಲೆ ಇತ್ತು ಇದು, ಅದನ್ನೇ ಏನು ಅಂತ ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ.”. ರಮ್ಯಾ “ಸುಳ್ಳು ಹೇಳೋದು ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಲಿಬೇಕೋ ಕರಿಯ ನೀನಿನ್ನು.. ನೀನಾಗೆ ಹೇಳಿದ್ರೆ ನನ್ ಶಿಕ್ಷೆ. ನನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಹತ್ರ ಹೋದ್ರೆ…..”.
ಕರಿಯಣ್ಣನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಈಗ ಸಣ್ಣ ಕೋಪ “ಅದು ವಿಷ.. ನಿನಗೆ, ನಿನ್ನ ಆ ಬೆವರ್ಸಿ ಅಪ್ಪನಿಗೆ.”. ರಮ್ಯಾ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕೋಪ ಮೂಡಿ “ಏನೋ ಅಂದೆ ನಮ್ಮಪ್ಪನಿಗೆ ಸೊಳೆ ಮಗನೆ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಸರಿಯಾಗೇ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೀಯ ಕಣೇ ಬಿತ್ರಿ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಬಾಟಲ್ ಪಡೆಯಲು ಹಾರುತ್ತಾನೆ ಕರಿಯಣ್ಣ. ಕರಿಯಣ್ಣ ಗಟ್ಟಿ ಮಾನುಷ, ಆದರೂ ರಮ್ಯಾ ಹೊಡೆದಾಟದಲ್ಲಿ ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲ. ಅವನ ಕಾಲಿಗೆ ಒದ್ದು ಕೈ ಇಂದ ಅವನ ತುಣ್ಣೆಗೆ ಒಂದು ಏಟು ಕೊಟ್ಟು ಬೀಳಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಬಿದ್ದ ಕರಿಯಣ್ಣನ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾಲಿಟ್ಟು “ಲೊ ಕರಿಯ, ನನ್ನನ್ನು ಸೋಲಿಸೋದು ನಿನ್ನ ಹಣೇಲಿ ಬರೆದಿಲ್ಲ.”. ಕಾಚ ಇಲ್ಲದ ಅವಳ ತುಲ್ಲು ನೋಡುತ್ತಾ ಕರಿಯಣ್ಣ “ಮೊದ್ಲು ತುಲ್ಲು ಮುಚ್ಕೊಳೆ ಚಿನಾಲಿ. ತುಲ್ಲಿಂದ, ರಸ ಹೇಗೆ ಸುರಿತಿದೆ ನೋಡು, ಯಾವನಿಗೆ ಅಗಲಿಸಿ ಬಂದೆ ನೀನ್ ಕಾಲು…” ಅನ್ನುತ್ತಿದಂತೆ ಏನೋ ಹೊಳೆದವನಂತೆ ಮಾತು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ನಗ್ತಾ “ಓಹ್, ಹೇಗಿತ್ತು ನೀನ್ ಅಮ್ಮನ ಕೇದಾಟ, ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತಾ..”. ರಮ್ಯಾ “ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಕರಿಯ, ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು.”. “ಒಂದು ನೀನು ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಯಾವನಿಗೂ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಲ್ಲ, ಅದು ಈ ಹಳ್ಳೀಲಿ, ಎರಡನೇದು ನಿನಗೆ ಈ ಬಾಟಲ್ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಅಂದ್ರೆ ನೀನು ಇಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದು ನೋಡಿದ್ದೀಯಾ ಅಂತ ಅನುಮಾನ ಬಂದಿತ್ತು, ನೀನೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಅದನ್ನ ಖಾತ್ರಿ ಮಾಡಿದೆ.”. ರಮ್ಯಾ ನಗುತ್ತಾ “ ಭಲೇ ಕರಿಯ, ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದ್ದೀಯಾ , ಆದ್ರೂ ಸಿಕ್ಕಿ ಬಿದ್ಯಲ್ಲ ಕರಿಯ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಸಾರಿ ಎಡವುತ್ತಾರೆ. ನೀನು ಅಷ್ಟೇ.”. ರಮ್ಯಾ “ಗೊತ್ತು, ನೆನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ತರ.”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಅದೂ ಗೊತ್ತಾಯ್ತ. ನೆನ್ನೆ ನಿನ್ನ ಮತ್ತು ಬರೆಸಿ ಕೆಯ್ಬೇಕಿತ್ತು, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮ ಬಂದು ನೀನು ಬಚಾವ್ ಆದೆ. ಅದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು.”. ರಮ್ಯಾ “ಅನುಮಾನ ಇತ್ತು, ಈಗ ನೀನೇ ಖಾತ್ರಿ ಮಾಡಿದೆ.”.
ಕರಿಯಣ್ಣ ನಗುತ್ತಾ “ನಿನ್ನ ಯಾಮಾರಿಸೋದು ಕಷ್ಟ, ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿಜ ಒಪ್ಕೊಂಡೆ. ”. ರಮ್ಯಾ “ಅದು ಇರಲಿ, ನನ್ನ, ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪನ ಸಾಯಿಸಿ ಮುಂದೇನು ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಈ ಆಸ್ತಿ ಹೋಡ್ಕೊಂಡು ಆರಾಮಾಗಿ ಇರ್ತಿದ್ಯಾ”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಬೆಂಕಿ ಬಿತ್ತು ನೀನ್ ಆಸ್ತಿಗೆ, ನನಗೆ ಬೇಕಾಗಿರೋದು ನಿನ್ನ ಆಸ್ತಿ ಅಲ್ಲ, ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಸಾವು. ಆ ಮನೆ ಹಾಳನ ಸಾವು.”.
ರಮ್ಯಾ ನಗುತ್ತಾ “ಏನು, ನನ್ ಅಪ್ಪ ನೀನ್ ಆಸ್ತಿ ಕದ್ದರಾ? ”. ಕರಿಯಣ್ಣ “ಥೂ.. ಆಸ್ತಿ ಆಸ್ತಿ ಅಂತ ಸಾಯೋ ನಿಮಗೆ ಮನುಷ್ಯನ ಮಾನ ಪ್ರಾಣದ ಬೆಲೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು. ಆ ರಾಕ್ಷಸ ನನ್ನ ಮಗಳ ಬಾಳು ಹಾಳು ಮಾಡಿದ್ದು ಅಲ್ಲದೆ ನ್ಯಾಯ ಕೇಳೋಕೆ ಬಂದ ನನ್ ಹೆಂಡತಿನೂ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಮನುಷ್ಯ ಅಲ್ಲ ನೀನ್ ಅಪ್ಪ. ಮೃಗ.”
ಕೇಳಿ ಖುಷಿ ಆಯ್ತು. ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ನೀವು ಪ್ರತಿ ಸಾರಿ ಮುಂದುವರೆಸಲು ಕೇಳುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ, ನಾನು ಕಥೆ ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
. ನನಗೆ ಇರುವ ಆರೋಗ್ಯದ ಸಮಸ್ಯೆ ಹಾಗೂ ಈ ಕಥೆಗೆ ಅಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಇಲ್ಲದೆ ಇರೋದು ನೋಡಿ ಯಾವತ್ತೋ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.