Incest ರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಕ್ಷಸ
- Thread starterPraveen01nake
- Start date
- 4,058
ಗೆಳೆಯರೇ ಏನಾದರೂ ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿದ್ದರೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಕಥೆಗೆ ಇನ್ನೇನಾದರೂ ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಇದ್ದರೆ ಹೇಳಿ ಧನ್ಯವಾದ.
Update:೦೩ "Unwinding Truth"
ಸಂಜೆ 7 ಆಗಿತ್ತು, ನನ್ನ ಅಕ್ಕಂದಿರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು,ಅತ್ತೆ ಎಲ್ಲರೂ ಬಂದಿದ್ದರು(ಅತ್ತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಆಮೇಲೆ ಪರಿಚಯ ನೀಡುತ್ತೇನೆ),ಯಾರು ಕೂಡ ನನ್ನನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಲು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ,ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಕೂಡ XXX ಹೆಣ್ಣು ವಯಸ್ಸಿನ ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರು. ನಾನು ಯಾರು ಅವರಿಗೆ ಏನಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಕೂಡ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದರೆ ತಾನೇ. ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ ಅಜ್ಜಿ ಬಂದರು.
ಅಮ್ಮಮ್ಮ: ಏನೊ ಇಲ್ಲಿದ್ದಿಯ ಎಲ್ರೂ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ ಮಾತನಾಡಿಸು ಅಂದರು.
ಅವರ ಕಡೆ ನೋಡಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತೆ. ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನನ್ನನ್ನು ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಹೋದಳು.
ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಆದರೆ ಇಬ್ಬರ ಕಣ್ಣು ಯಾರನ್ನೋ ಹುಡುಕುತ್ತಿತ್ತು,ಅದು ಯಾರೆಂದರೆ ನನ್ನ ತಂಗಿ ಮತ್ತು ಅತ್ತೆ ಲತ.ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಕೂಡ ನಾನೆಲ್ಲಿರುವೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಆದರೆ ಬೇರೆಯವರ ಹತ್ತಿರ haa ಹೂ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು.ಅಮ್ಮ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು ಅವರ ಜೊತೆ ಅಕ್ಕಂದಿರು ಇದ್ದರು.ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನನ್ನ ತಂದೆ ಕೆಲಸದಿಂದ ಬಂದರು.
ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆ ಕುಳಿತು ಮಾತು ಕಥೆ ಆರಂಭವಾಯಿತು, ರೂಪನ ಗಂಡ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಮೊದಲನೆ ಮಾವ ಅಮ್ಮನನ್ನೆ ತಿನ್ನುವ ರೀತಿ ನೋಡುತಿದ್ದ ಅವನ ನೋಟವನ್ನು ಅತ್ತೆ ಕಂಡು ಹಿಡಿದು ಆಯೋಮಯವಾಗಿದ್ದಳು.ಕೋಪ ಬಂದಿತ್ತು ಹೋಗಿ ಕಾಪಾಳಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸುವ ಹಾಗೆ ಕೊನೆಗೆ ತನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನೆನೆದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿದ್ದಳು ಏನು ಮಾಡುವಳು ಪಾಪ ಒಂಟಿ ಹೆಣ್ಣು.ನನ್ನ ಅತ್ತೆ ಲತ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ತಮ್ಮನ ಹೆಂಡತಿ ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಸರಕಾರಿ ಸ್ಕೂಲ್ ನಲ್ಲಿ ಟೀಚರ್ ಆಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು,ಎಂಟು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ಮಾವ ಅದೃಷ್ಯದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಶವವಾಗಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದರು ಏನಾಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅವರ ಸಾವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಪೊಲೀಸ್ ತನಿಖೆ ಕೂಡ ನಡೆಯಿತು ಆದರೆ ಯೇನು ಕೂಡ ಕೈಗೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ,ನನ್ನ ಅತ್ತೆ ಮಾವ ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ಥರ ನನ್ನನ್ನು ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಅದರಲ್ಲೂ ಲತ ಅತ್ತೆಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡರೆ ಪ್ರಾಣ,ಅವರಿಗೆ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಮಗು ಹೆಸರು ಜೂಹಿ,ಅವರಿಗೆ ಗಂಡು ಮಗು ಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ ಇತ್ತು ಆದರೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡ ಮೇಲೆ ನನ್ನೆ ಅವರ ಮಗ ಎಂದು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಮಾವ ತೀರಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಅವರು ಬರುವುದು ಕಡಿಮೆ ಆಯಿತು ಆಗಾಗ ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.
ಸಂಜೆ 7 ಆಗಿತ್ತು, ನನ್ನ ಅಕ್ಕಂದಿರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು,ಅತ್ತೆ ಎಲ್ಲರೂ ಬಂದಿದ್ದರು(ಅತ್ತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಆಮೇಲೆ ಪರಿಚಯ ನೀಡುತ್ತೇನೆ),ಯಾರು ಕೂಡ ನನ್ನನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಲು ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ,ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಕೂಡ XXX ಹೆಣ್ಣು ವಯಸ್ಸಿನ ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರು. ನಾನು ಯಾರು ಅವರಿಗೆ ಏನಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಕೂಡ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದರೆ ತಾನೇ. ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ ಅಜ್ಜಿ ಬಂದರು.
ಅಮ್ಮಮ್ಮ: ಏನೊ ಇಲ್ಲಿದ್ದಿಯ ಎಲ್ರೂ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ ಮಾತನಾಡಿಸು ಅಂದರು.
ಅವರ ಕಡೆ ನೋಡಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತೆ. ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನನ್ನನ್ನು ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಹೋದಳು.
ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಆದರೆ ಇಬ್ಬರ ಕಣ್ಣು ಯಾರನ್ನೋ ಹುಡುಕುತ್ತಿತ್ತು,ಅದು ಯಾರೆಂದರೆ ನನ್ನ ತಂಗಿ ಮತ್ತು ಅತ್ತೆ ಲತ.ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಕೂಡ ನಾನೆಲ್ಲಿರುವೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಆದರೆ ಬೇರೆಯವರ ಹತ್ತಿರ haa ಹೂ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು.ಅಮ್ಮ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು ಅವರ ಜೊತೆ ಅಕ್ಕಂದಿರು ಇದ್ದರು.ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನನ್ನ ತಂದೆ ಕೆಲಸದಿಂದ ಬಂದರು.
ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆ ಕುಳಿತು ಮಾತು ಕಥೆ ಆರಂಭವಾಯಿತು, ರೂಪನ ಗಂಡ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಮೊದಲನೆ ಮಾವ ಅಮ್ಮನನ್ನೆ ತಿನ್ನುವ ರೀತಿ ನೋಡುತಿದ್ದ ಅವನ ನೋಟವನ್ನು ಅತ್ತೆ ಕಂಡು ಹಿಡಿದು ಆಯೋಮಯವಾಗಿದ್ದಳು.ಕೋಪ ಬಂದಿತ್ತು ಹೋಗಿ ಕಾಪಾಳಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸುವ ಹಾಗೆ ಕೊನೆಗೆ ತನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನೆನೆದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿದ್ದಳು ಏನು ಮಾಡುವಳು ಪಾಪ ಒಂಟಿ ಹೆಣ್ಣು.ನನ್ನ ಅತ್ತೆ ಲತ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ತಮ್ಮನ ಹೆಂಡತಿ ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಸರಕಾರಿ ಸ್ಕೂಲ್ ನಲ್ಲಿ ಟೀಚರ್ ಆಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು,ಎಂಟು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ನನ್ನ ಮಾವ ಅದೃಷ್ಯದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಶವವಾಗಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದರು ಏನಾಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅವರ ಸಾವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಪೊಲೀಸ್ ತನಿಖೆ ಕೂಡ ನಡೆಯಿತು ಆದರೆ ಯೇನು ಕೂಡ ಕೈಗೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ,ನನ್ನ ಅತ್ತೆ ಮಾವ ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ಥರ ನನ್ನನ್ನು ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಅದರಲ್ಲೂ ಲತ ಅತ್ತೆಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡರೆ ಪ್ರಾಣ,ಅವರಿಗೆ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಮಗು ಹೆಸರು ಜೂಹಿ,ಅವರಿಗೆ ಗಂಡು ಮಗು ಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ ಇತ್ತು ಆದರೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡ ಮೇಲೆ ನನ್ನೆ ಅವರ ಮಗ ಎಂದು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಮಾವ ತೀರಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಅವರು ಬರುವುದು ಕಡಿಮೆ ಆಯಿತು ಆಗಾಗ ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.
ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವುದು ಅಂದರೆ ಫೋಟೋ ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೇ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿರಬಹುದು,ಸುಂದರ ಮುಖ,ಸರಿಯಾದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾಂಸ ತುಂಬಿದ್ದವು,ಅವರ ಆಕರ್ಷಣೆಯ ಭಾಗ ಎಂದರೆ ಅವರ ಎದೆ,ಅವರು ಈಗ ತನ್ನ ತಾಯಿ ತಂದೆಯ ಜೊತೆ ಇದ್ದಾರೆ.ಮಾವನದ್ದು ಕೂಡ ಸರ್ಕಾರಿ ಕೆಲಸವೇ.ಕಥೆಗೆ ಬರೋಣ.
ರಾಜೇಶ್ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಏನೊ ನೆನಪಾಗಿ,ತನ್ನ ದಿನವೂ ಕೊಂಡುಯ್ಯುವ, ಬ್ಯಾಗ್ ಅನ್ನು ತೆರೆದು ಅದರಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮನೆಯ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ಪತ್ರ ಬಂದಿತ್ತು.
ರತಿ: ಏನ್ರೀ ಅದು ಎಲ್ರೂ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದಾರೆ ನೀವು ಏನೋ ನೋಡ್ತಾ ಇದಿರಲ್ಲ.
ರಾಜೇಶ್:ಏನಿಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಪತ್ರ ಬಂದಿದೆ,ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಯಾರಿಗೆ ಎಂದು ಒಳಗಿರುವ ಪತ್ರ ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಉಂಟು ಮಾಡಿದ್ದು ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಂಸ್ಥೆ UPSC ಕಡೆಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಏಕೆ ಪತ್ರ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ತೋಚುತ್ತಿಲ್ಲ
ರತಿ: ಯಾರದ್ದೋ ಇರಬೇಕು ನೋಡ್ರಿ ತಪ್ಪಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿರಿಬೇಕು ಅಂದಳು.
ರಾಜೇಶ್: ನಾನು ಕೂಡ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಿಂದ ಪರಿಶೀಲಿಸಿದೆ ಆದರೆ ವಿಳಾಸ ಮಾತ್ರ ಇದೆ ಯಾರಿಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆಂದು ಹಾಕಿಲ್ಲ ಎಂದು ಚಿಂತೆ ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸಿದರು.
ಸುರೇಶ್: ಅಪ್ಪ ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಯಾಕೆ ಚಿಂತೆ ಮಾಡ್ತೀಯ ಯಾರದು ಎಂದು ಒಳಗಿರುವ ಪತ್ರ ನೋಡಿದರೆ ಆಯ್ತು ಎಂದು ಅವನೇ ನೋಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ.
ನಿರ್ಮಲ ಅವರಿಗೆ ತನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗನ ಮಾತು ಜ್ಞಾಪಕಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು(ಹೊ ಏನಾದರೂ ಇದರೆ ಬಗ್ಗೆ ಪಾರ್ಥ ಹೇಳುತಿದ್ದನ ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಏಕೆ ಬಂದಿದೆ) ಎಂದು ಕಳವಳದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಸುರೇಶ್ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕೇಳಿಸುವ ಹಾಗೆ ಓದಲು ಪ್ರಾಂಭಿಸಿದನು.ಕೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಗರ ಬಡಿದವರ ಹಾಗೆ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟರು ನಿರ್ಮಲ,ಲತ, ಕಾವ್ಯ ಗೋದಾಮಿನ ಕಡೆಗೆ ಓದಿದರು,ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲರೂ ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಯಿತು ಸಮಯ ನಿಂತತಾಯಿತು,ಸುರೇಶ್ ಹಾಗೂ ರಾಜೇಶ್ ನ ಮೈ ನಡುಕ,ರತಿ ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿದ್ದಳು ಸುರೇಶ್ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪತ್ರ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಿತು ಅದನ್ನು ರತಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓದಳುತ್ತಿದ್ದಳು.ಪತ್ರದಲ್ಲಿ" ಪಾರ್ಥ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಕಡೆಯಿಂದ SP ವೃತ್ತಿಗೆ ಆಯ್ಕೆ ಆಗಿದ್ದನು".ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಗೋದಾಮಿನ ಕಡೆ ಓದಿದರು ರತಿ,ಸುರೇಶ್,ರಾಜೇಶ್ ಬಿಟ್ಟು.ಗೋದಾಮಿನಲ್ಲಿ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಪಾರ್ಥ ಯಾರದ್ದೋ ಜೊತೆಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ.
....:ನಿಮಗೆ ಪತ್ರ ಬಂದಿದೆ ಅಂತ ಅಂಕೊಳ್ತಿನಿ ನೀವು ಅಸ್ soon as possible ಹೈದರಾಬಾದಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ನಿಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲ ಸಿದ್ಧತೆ ಇದೆ.ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಗುಪ್ತವಾಗಿ ಇಡಲು ನಾವು ಒಪ್ಪಿದ್ದೇವೆ.
ಪಾರ್ಥ: ಸರಿ ಸರ್ ನಾನು ನೀವು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧ ಆದರೆ ನಾನು ಯಾರು ಎಂಬುದನ್ನು ಗೊತ್ತಾಗಬಾರದು.ಗೊತ್ತಾದರೆ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ತೊಂದರೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಅಂದೆ.
......:ಸರಿ ನೀವು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಆಗಲಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ಪಾರ್ಥ:ಸರಿ ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಲಸವಿದೆ.ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಫೋನ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದೆ.ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ನೋಡಿದರೆ ಬಾಗಿಲ ಹತ್ತಿರ ಅಮ್ಮಮ್ಮ,ಅತ್ತೆ,ತಂಗಿ ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು.
ಅಮ್ಮಮ್ಮ: ಓಡಿಬಂದು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಮಗನೇ ಏನೋ ಇದು ನಿಜಾನಾ ಈಗ ತಾನೇ ಕೇಳಿದೆ ನೀನು ನೀನು ....SP ವೃತ್ತಿಗೆ ಆಯ್ಕೆ ಆಗಿದ್ದಿಯ ಅಂತ?
ನಾನು: ನಸುನಗುತ್ತಾ ಹಾ ಅಮ್ಮಮ್ಮ,ಇದೆಲ್ಲ 1 ವರ್ಷದಿಂದ ನಡೀತಿದೆ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ ಅಂದೆ.
ಅಮ್ಮಮ್ಮ: ನಂಗೆ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ಸಿಲ್ವ ಅಲ್ಲ ನಿಂಗೆ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯ ನನ್ನಿಂದ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟೆ ಅಲ್ವಾ ಅಂತ ಅಳುತ್ತಾ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಅಲ್ಲೇ ಮೊಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು.
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಪರೀಕ್ಷೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಅದರ ಫಲಿತಾಂಶ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ ಆದರೆ ಅದು ತಡವಾಗಿ ಬಂದಿತ್ತು,ಹೇಳಬೇಕು ಆನ್ನೋ ಆಶ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ಬೇಜಾರಾಗಿ ಅವರ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನೊಡ್ ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕನಸು ಇಡೇರಬೇಕು ಎಂದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟೆ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಅಂತ ಹೀಗೆ ಇರಲಿ ಹೇಳು ನಿನ್ನ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೊಡ್ಕೊಬೇಕು,ಸುಖವಾಗಿ ಇರಬೇಕು ಎಂದು ಕನಸು ಕಟ್ಟಿ ಓದಿ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ.ನೋಡು ನೀನು ಬೇಡ ಎಂದರೆ ನಾನು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದೆ.
ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿನ ಹನಿ ಅವಳ ಕೈಗೆ ತಾಕೀತು,ನನ್ನ ಆಳುವ ಮುಖ ನೋಡದೆ ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಜೋರಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಅಳುತ್ತಾ.
ನಿರ್ಮಲ: ಹುಚ್ಚಾ ಯಾವ ತಾಯಿ ತಾನೇ ಸಂತೋಷ ಆಗಲ್ಲ ಹೇಳು.ಗರ್ವದಿಂದ ನನ್ನ ಮಗ ಈಗ ಇಡೀ ಜಿಲ್ಲೆಗೆ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.ನೀನು ಪಟ್ಟ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಆ ದೇವರು ಫಲ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಮಗ. ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆಯಸ್ಸು ನಿನಗೆ ಕೊಡಲಿ ಆ ಭಗವಂತ.ಎಂದು ಮುಖವೆಲ್ಲ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು.
ನಾನು: ಬೇಡ ಅಮ್ಮ ನಿನ್ನ ಸುಖನೆ ನನ್ನ ಸುಖ,ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಯೇನು ಇರದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ.ನನ್ನ ಆಯಸ್ಸು ನಿನಗೆ ಇರಲಿ ಎಂದು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಅವಳ ಕಣ್ಣೀರು ವರೆಸಿದೆ.
ನಿರ್ಮಲ: ಯೇ ಕಾವ್ಯ,ನೋಡು ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಪೊಲೀಸ್ ಆಗಿದ್ದಾನೆ.ಹೋಗಿ ಆರತಿ ತಟ್ಟೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಾ,ಲತ ನೋಡು ನಿನ್ನ ಮಗ ಅದೇ ಪಾರ್ಥ ಈಗ ಯಶಸ್ಸಿನ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೆ ಏರಿದ್ದಾನೆ.ಮಾತನಾಡಿಸಿ ಮುದ್ದಾಡು ಬಾ. ಎಂದು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಕುಣಿಯುತ್ತಿದ್ದರು.ನಾನು ಕೂಡ ನಿಂತು ಲತ ಅತ್ತೆಯ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ.
ನಾನು: ಹೇಗಿದ್ದೀರಾ ಅಮ್ಮ,ಜೂಹಿ ಹೇಗಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದೇ.
ಲತ ಪಾರ್ಥ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಅಮ್ಮ ಎಂದು ಕರೆದ ಕೂಡಲೇ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು ಗಲ್ಲ,ಹನೆ ಕೆನ್ನೆ,ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗೂ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು.ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ.
ಲತ: ಮಗ,ನಿನ್ನ ನೋಡಿದರೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಆಗುತ್ತೆ ಕಂದ,ಕ್ಷ್ಯಮಿಸು ಕಂದ ನಿನಗೆ ಬೇಕಾದಾಗ ಸಮಯ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ,ತಾಯಿ ಪ್ರೀತಿ ಬೇಕಾದಶ್ಟು ನಿನಗೆ ಕೊಡಬೇಕಿತ್ತು.ಆದರೆ ಹಣೆಬರಹ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಆಟ ಆಡಿ ನಿನ್ನಿಂದ ದೂರ ಮಾಡಿತು.ಎಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿ ಅಳತೊಡಗಿದಳು.
ನಾನು: ಅಮ್ಮ ಯಾಕ್ ಈ ರೀತಿ ಮಾತು ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ ಕಳೆದು ಹೋದ ಸಮಯ ಮತ್ತೆ ಬರೋದಿಲ್ಲ,ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕು,ನಾನಿಲ್ವ ಕಷ್ಟ ಬಂಗಾದ ಮಗನನ್ನ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮರೆತಿದ್ದೀರಾ ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ ಅಂದೆ.ಅದಿರಲಿ ಜೂಹಿ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದೇ.
ಲತ: ನಸುನಗುತ್ತಾ ಪ್ರೀತಿ(ರೂಪನ ಮಗಳು),ಸ್ನೇಹ(ಸ್ವಾತಿಯ ಮಗಳು) ಜೊತೆ ಆಟ ಆಡುತ್ತ ಇದ್ದಾಳೆ,ನೀನು ಇಲ್ಲಿ ಇದಿಯ ಅಂತ ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಗೊತ್ತಾದರೆ ನಿನ್ನ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕುತ್ಕೊಂಡ್ ಬಿಡ್ತಾಳೆ ಅಂದರು.
ನಾನು: ಕರ್ಕೊಂಡ ಬಾ ಅಮ್ಮ ಬಹಳ ದಿವ್ಸ ಆಯ್ತು ನೋಡಿ ಅಂದೆ.
ಹೊರಗೆ ನನ್ನ ಅಕ್ಕಂದಿರು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕೂಡ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದರು ಅವರಿಗೆ ಧೈರ್ಯ ಇರಲಿಲ್ಲ,ಹೇಗೆ ಮಾತಾಡೋದು,ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ಕೋಪ,ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಒಮ್ಮೆಲೆ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸಿದರೆ,ಯಾರೇ ಕೂಡ ನಾಟಕ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಇಬ್ಬರು ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ನಿಂತಿದ್ದರು.ನನಗೆ ಅವರ ಮನಸ್ಸು ತಿಳಿದಿತ್ತು ಗೊತ್ತಿದ್ದೋ ಇಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆಯೋ ನನ್ನನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಅವರ ತಪ್ಪೇನಿಲ್ಲ,ಅಮ್ಮ ಯಾವತ್ತೂ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುವ ಕಾರಣ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿರಲಿಲ್ಲ ಕಾರಣ ತಿಳಿಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸಮಯ ಮೀರಿ ಹೋಗಿತ್ತು.ನನಗೆ ಸುಮ್ಮನಿರಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ.ಹೋಗಿ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಕೂರಿಸಿ ಅವರ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಇಬ್ಬರು ಕೈ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು,ನಿಮ್ಮದೇನೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ಅಕ್ಕ ಎಲ್ಲಾ ಹಣೆಬರಹ,ಅಮ್ಮ ಕಾರಣ ಹೇಳಿದ್ದರೆ ನೀವು ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ,ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಎಂದು,ಏಕೆ ಪರಿವಾರದಿಂದ ನಿಮ್ಮಿಂದ ದೂರ ವಿಡಲಾಯಿತು ಅದೂ ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೇ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ನೀವು ನನ್ನ ಅಕ್ಕಂದಿರು,ಅಕ್ಕ ಎರಡನೇ ತಾಯಿ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ನನ್ನ ತಾಯಂದಿರ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಕೋಪವಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಕಾರಣ ಕೇಳದೆ ನನ್ನನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ದೂರ ಇಟ್ಟಿರುವುದು ಬೇಜಾರು ಅಷ್ಟೇ ಅಂದೆ.
ಇಬ್ಬರು ಪಶ್ಚಾತಾಪದಿಂದ ಬೆಂದು ಏನೂ ಮಾತನಾಡದೆ ಒಂದೇ ಸಾರಿ ಜೋರಾಗಿ ಅಪ್ಪಿದರು.ಹಿಂದೆ ನಿಂತ ನಿರ್ಮಲ,ಲತ,ಕಾವ್ಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಕಣ್ಣೀರು ಹರಿಯಿತು,ಇಷ್ಟು ವರುಷ ಒಂದು ತುಂಬಿದ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ನೋಡಲು ಕಣ್ಣುಗಳು ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದವು.
ರೂಪ:ನಮ್ಮನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸು ತಮ್ಮ,ನಾವು ಪಾಪಿಗಳು ನಿನಗೆ ಬೇಕಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ನಿನಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಕೊಡಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ,ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು ದೂರ ಇಟ್ಟೆವು,ನೀನು ಬೇಕಾದರೆ ಹೊಡಿ ಬಡಿ ನಮ್ಮನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಬೇಡ ಅಂದಳು.
ಸ್ವಾತಿ: ಪಾರ್ಥ ನಿನ್ನ ತಮ್ಮನಾಗಿ ಪಡೆಯಲು ನಾವು ಯಾವುದೋ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ,ಆದರೆ ನಾವು ಮಾಡಿದ ಪಾಪದ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ,ನಿನ್ನನ್ನು ದೂರ ಇಟ್ಟ ನಾವು ಮೂರ್ಖರು ಎನ್ನುತ್ತಾ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು.
ನಾನು: ಅಕ್ಕ ಹೋದ ಸಮಯ ಮತ್ತೆ ಮರಳಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ,ಇನ್ನ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುವುದು ನನಗೆ ಇನ್ನ ಸಮಯ ಬೇಕು ಎಂದೇ.
ಇಬ್ಬರಿಗೂ ತಾವಿದ್ದ ಜಾಗ ಭಾರವೇನಿಸಿತು, ಪಷ್ಟ್ಯತಾಪದ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದರು.
ನಾನು:ಅಕ್ಕ ಚಿಂತೆ ಬೇಡ ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ದೂರ ಹೋಗಲು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ,ಇಷ್ಟು ವರ್ಷದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಅದರ ಏರಡು ಪಟ್ಟು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ,ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಬರಲು ಸಮಯ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಅಷ್ಟೇ ಎಂದು ನಸುನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದೆ.
ಇಬ್ಬರು ಕೂಡ ನಗುತ್ತಾ ನಿನಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ದೂರುವ ಅವಕಾಶ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮುತ್ತಿಟ್ಟರು.
ನಾನು:ಅದಿರಲಿ ನನ್ನ ಮುದ್ದಿನ ಮೇಕೆ ಮರಿಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಅಂದೆ.
ಸ್ವಾತಿ:ನಗುತ್ತಾ,ಹೊರಗೆ ಆಟ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ, ತಡಿ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೊರಟು ಹೋದಳು.
ರೂಪ:ಕ್ಷಮಿಸು ಪಾರ್ಥ ಅವರಿಗೆ ನೀನು ಯಾರೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ತಪ್ಪು ಎಂದು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದಳು.
ಅವಳ ಮುಖವನ್ನು ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು "ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ ಅಕ್ಕ,ಈಗ ನನಗೆ ನೀವು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಿರಲ್ಲ ಅದೇ ನನಗೆ ಸಂತೋಷ,ನೀವು ಬೇಕೆಂದರೂ ಕೂಡ ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಚೆಡಿಸುತ್ತ ಹೇಳಿದೆ.
ರೂಪ:ನಗುತ್ತಾ ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಇನ್ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರಾನೆ ಇರ್ತೀನಿ,ನೋಡು ಹೇಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂತ,ನೀನು ಸಾಕು ಎಂದರು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದರು.
ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ ನಿರ್ಮಲ ಜೋರಾಗಿ ನಗುತ್ತಾ"ಸಾಕು ಬಿಡೆ ಕಚ್ಚಿ ತಿಂಡ್ಬಿಟ್ಟಿಯ,ಅದೇನು ಸಾಕು ಎಂದರೂ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂತ,ಅವನು ನಿನ್ನ ತಮ್ಮ ಕಣೆ ನಿನ್ನ ಗಂಡ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಛೇಡಿಸಿದರು" ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ರೂಪನ ಕೆನ್ನೆ ಕೆಂಪಾಯಿತು.
ರೂಪ:ಅಜ್ಜಿ ನಾನು ಹಾಗೆ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ...ಅವಳ ಮಾತಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ನಕ್ಕೆವು,ಅವಳಿಗೆ ಹಾಗೆ ಎನ್ನುವ ಅರ್ಥ ಆದಾಗ ನಾಚಿಕೆಯಾಗಿ ಮುಖ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಳು.ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಮೂರು ನನ್ನ ಕ್ಯೂಟಿಗಳು ಓಡಿ ಬರುತ್ತಾ ನಿಂತರು.ಜೂಹಿ ಓಡಿ ಬಂದು ನನ್ನ ಕಾಲಿಗೆ ಹಿಡಿದಳು.ಅವಳನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು,
ನಾನು:ಏನು ಮೇಡಂ ಕಾಣಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ ಬಂದ ತಕ್ಷಣ ಮಾಮನ ಹತ್ತಿರ ಬರಬೇಕು ಎಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ವಾ,ಇಲ್ಲ ನನ್ನ ಮರೆತಿದ್ದಿಯ.ಎಂದೇ.
ಜೂಹಿ:ಮಾಮ,ಅದು ಅದು ಆಟ ಅಡ್ತಿದ್ದೆ ನೀನು ಇಲ್ಲಿ ಇದಿಯ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಮಾಮ ಎಂದು ಕೆನ್ನೆ ಕೆಂಪು ಮಾಡಿ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದಳು.
ನಾನು :ಅವಳ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ ಚಾಕೋಲೇಟ್ ತಂದಿದ್ದಿನಿ ಆದರೆ ನನಗೆ ಪಪ್ಪಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಮಾತ್ರ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಅಂದೆ.
ಜೂಹಿ:ಖುಷ್ ಆಗಿ ಮುಖವೆಲ್ಲ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು. I love you maama ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು.
ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಪ್ರೀತಿ,ಸ್ನೇಹ ಕೂಡ ಚಾಕೋಲೇಟ್ ಹೆಸರು ಕೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ನಮಗೆ ಅಂದರು.
ಪ್ರೀತಿ:ಅಮ್ಮ ಇವರು ಯಾರು ಅಕ್ಕ ಯಾಕೆ ಅವರ ಹತ್ತಿರ ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಮುಗ್ಧತೆಯಿಂದ ಕೇಳಿದಳು.
ರೂಪ:ಪ್ರೀತಿ ಅವರು ನಿಮ್ಮ ಮಾಮ, ಹೋಗು ಮಾತನಾಡು ಎಂದು ಮುಂದೆ ಕಳುಹಿಸಿದಳು.ಪ್ರೀತಿ,ಸ್ನೇಹ ಇಬ್ಬರು ಮುಂದೆ ಬಂದರು ಜುಹಿಯನ್ನು ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿ ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನು ಒಂದ್ ಒಂದು ಕಡೆ ಎತ್ತಿ.
ನಾನು:ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮಾಮ ಪ್ರೀತಿ,ಸ್ನೇಹ ಇನ್ಮೇಲೆ ನನ್ ಜೊತೆ ಇರಬೇಕು ಆಯ್ತಾ,ನಿಮ್ಮನ್ನು ತುಂಬಾ ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ,ಇರ್ತಿರಾ ತಾನೇ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಎಂದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಮುತ್ತಿಡುತ್ತಾ ಕೇಳಿದೆ.
ಸ್ನೇಹ: ಸ್ಕೂಲ್ ನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಅವರ ಅಣ್ಣ,ಇಲ್ಲ ಮಾಮನ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಳುತ್ತಿದ್ದೆ.ನನಗೆ ಬೇಜಾರಗೋದು,ಇವತ್ತಿಂದ ನಿನ್ನ ಜೊತೇನೆ ಇರ್ತೀನಿ ಮಾಮ ಎಂದು ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು.
ಪ್ರೀತಿ:ನಾನು ಕೂಡ ಎಂದು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು.ದೂರ ನಿಂತ ನಿರ್ಮಲ ಲತ ಗೆ
ನಿರ್ಮಲ: ನೋಡು ಲತ ನನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕವನು ಆದರೆ ಅವನ ನಡವಳಿಕೆ ನೋಡಿದರೆ ನಾವು ಚಿಕ್ಕವರು ಎಂದನಿಸುತ್ತೆ.
ಲತ: ನಿಜ ಅಮ್ಮ,ಪಾರ್ಥ ನಿಜಕ್ಕೂ ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿರೋದು ನಮ್ಮ ಪುಣ್ಯ,ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವರು ಮೂರ್ಖರು ಎಂದು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಬೈದಳು.ಹೀಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ,ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆ ನಗುತ್ತಾ ಸಮಯ ಹೋಗಿದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ.
ನಾನು: ಲತ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನಾನು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದೆ.ಲತ ಸರಿ ಎಂದು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನಿವಿರಿ ಅಂದೆ.
ನಿರ್ಮಲ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು"ಏನು ಕಂದ"ಎಂದಳು.
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಎಲ್ಲರೂ ಊಟ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಹಾಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕುರಿಸು ನಾನು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದೇ.
ನಿರ್ಮಲ:ನನ್ನ ಗಾಂಭೀರ್ಯದ ಮುಖವನ್ನು ಕಂಡು ಸುಮ್ಮನೆ ತಲೆ ಹಾ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೋದಳು.
ರಾತ್ರೆ ಊಟಕ್ಕೆ ತಂಗಿ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಊಟ ಮಾಡಿ ಹೊರಟು ಹೋದಳು.ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು,ಅಮ್ಮನ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಏನೋ ಕೆಟ್ಟ ಘಟನೆ ಆಗುವ ಸಂದೇಹವಾಗುತ್ತಿತ್ತು,ಅದೇ ಸುರೇಶ್,ರಾಜೇಶನ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಕಳವಳ ಭಯ,ನನ್ನ ಅಕ್ಕನ ಗಂಡದಿರಿಗೆ ಏನೋ ಭಯ ಉಂಟಾಗಿತ್ತು, ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಇನ್ನೇನು ಏಳಬೇಕು ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಹೊರಗಡೆಯಿಂದ ಯಾರೋ ಕೂಗಿದ ಶದ್ಬ ಕೇಳಿಸಿತು,"ಏಯ್ ರಾಜೇಶ್ ಬಾರೋ ಹೊರಗಡೆ ಮನೆ ಒಳಗಡೆ ಕುಳಿತು ಏನೋ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಿಯಾ".ಮನೆಯವರೆಲ್ಲ ಹೊರಗೆ ಬಂದರು ಅದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ.
ಒಬ್ಬ:ರಾಜೇಶ್ ನನ್ನ ದುಡ್ಡು ಯಾವಾಗ ಕೊಡುತ್ತಿಯ ನಾಳೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ ನಾಡಿದ್ದು ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ,ನಿನಗೆ ಇನ್ನ ಸಮಯ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ ನಮ್ಮ ದುಡ್ಡು ಬೇಕೇ ಬೇಕು ಅಂದ.
ಮತ್ತೊಬ್ಬ: ಹಾ ಹಣ ಇನ್ನೊಂದು ವಾರದಲ್ಲಿ ಕೊಡುತ್ತಿನಿ ಅಂತ ಇಸ್ಕೊಂಡ,ನೋಡಿದರೆ 6 ತಿಂಗಳು ಆಯಿತು,ಇನ್ನ ಅಸಲು ಇರಲಿ ಬಡ್ಡಿ ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ,ಇವತ್ತು ಬಿಡೋದಿಲ್ಲ ಇವತ್ತು ಬೇಕೆ ಬೇಕು.
ಮಗದೊಬ್ಬ:ಅಯ್ಯೋ ನಿಮ್ಮದಾದರು 6 ತಿಂಗಳು ಆಯಿತು ನಂದು 3 ವರ್ಷ ಆಯಿತು ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳು ಮಗಳ ಮದುವೆ ನಾನೇನು ಮಾಡಲಿ,ಇವತ್ತು ಕೊಡಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಎಲ್ಲ ಸಮಾನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತೇವೆ.
ಅದರಲ್ಲಿ ರೌಡಿ ಥರ ಇದ್ದವನು: ಸಾಮಾನು ತಗೊಂಡು ಏನು ಮಾಡೋದು,ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಹೂವು ಇದ್ದಾವೆ ಒಂದು ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ನಮ್ಮ ಕಡೆ ಕಳುಹಿಸು ಎಲ್ಲಾ ದುಡ್ಡು ಮನ್ನಾ ಅಂತ ಜೋರಾಗಿ ಹೀಯಾಳಿಸಿ ನಕ್ಕನು.
ನಿರ್ಮಲ ಕೋಪದಿಂದ: ಏನೋ ಅಂದೆ ಕತ್ತೆ ಬಡವ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ತಾಯಿಗೂ ಹೀಗೆ ಮಾತಾಡು,ಇನ್ನೊಂದು ಮಾತು ಆಡಿದರೆ ನಾಲಿಗೆ ಸೀಳಿ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದಳು.
ಅವನು:ಹೀಯಾಳಿಸಿ ನಗುತ್ತಾ ನೋಡ್ರಿ ಈ ಮುದುಕಿ ನನ್ನ ಹೊಡಿತಾಳಂತೆ. ಮೊದಲು ನಿನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಹೇಳು ಕೊಟ್ಟಿರುವ ದುಡ್ಡು ವಾಪಾಸು ಮಾಡಲು.ದುಡ್ಡು ಕೊಡುವ ಯೋಗ್ಯತೆ ಇಲ್ಲ ಮಾರುದ್ದದ ಭಾಷಣ ಬೇರೆ.
ಗಲಾಟೆ ಕೇಳಿ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಜನ,ಹೋಗುವವರು ಕೂಡ ಸೇರಿಕೊಂಡರು.ನಿರ್ಮಲ ಅವರಿಗೆ ತಡೆಯಲು ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅವರು ಈ ರೀತಿಯ ಸಂದರ್ಭ ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಮರ್ಯಾದೆ 10 ಊರಿನಲ್ಲಿತ್ತು,
ನಿರ್ಮಲ:ರಾಜೇಶ್ ಇವ್ರೆಲ್ಲಾ ಹೇಳೋದು ನಿಜಾನಾ ಅಂತ ಕೋಪದಿಂದ ಕೇಳಿದರು.
ರಾಜೇಶನಿಗಿಂತ ಸುರೇಶ್ ಗೆ ಭಯ ಉಂಟಾಗಿತ್ತು.
ನಿರ್ಮಲ: ನಾನೇನೋ ಕೇಳ್ತಾ ಇದೀನಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಮುಗನ ಥರ ನಿಂತಿದ್ದಿಯಲ್ಲ ಬಾಯಿ ಬಿಡು ಅಂದಳು ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ.
ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದವ ಒಬ್ಬ ಮುಂದೆ ಬಂದು,"ಅಮ್ಮನವರೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಗೌರವಿಸುತ್ತೇವೆ, ಶಾಂತೇಗೌಡ ಸಾಹೇಬ್ರು(ನಿರ್ಮಲ ಗಂಡ) ಕಂಡರೆ ನಮಗೆ ಗೌರವಿದೆ.ಆದರೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಒಂದು ಗುಣ ಕೂಡ ನಿಮ್ಮ ಮಗನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ.ಅವರು ನಮಗೆ ತುಂಬಾ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಈಗಲೂ ಗೌರವದಿಂದ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ,ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಪತ್ರ ಹಣ ಪಡೆದು 1 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಅಂತ ಇಸ್ಕೊಂಡು 2 ವರ್ಷ ಆಯಿತು.ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಲ್ಲ ನೀವೇ ಇಸ್ಕೊಂಡ್ ಕೊಡಿ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಪೊಲೀಸ್ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಎರಬೇಕಾಗುತ್ತೆ.
ನಿರ್ಮಲ ಅವರಿಗೆ ಕೋಪ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಗೆ ತಲುಪಿತ್ತು,ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ನೋಡದೆ ಜೋರಾಗಿ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಬಾರಿಸಿದಳು,
ನಿರ್ಮಲ: ಥೂ,ಮನೆ ಮರ್ಯಾದೆನ ಎಲ್ಲರ ಮುಂದೆ ತೆಗೆತಿದಿಯಲ್ಲೋ ಏನು ಕಮ್ಮಿ ಆಗಿತ್ತು ಅಂತ ಸಾಲ ಮಾಡಿದ್ದೆ,ಜಮೀನಿನ ದುಡ್ಡು,ಎಲ್ಲಾ ಏನಾಯಿತು ಬೋಗಳು ಎಂದಳು.
ಅಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದ ರತಿ ಮುಂದೆ ಬಂದು,"ಅವರೆಲ್ಲ ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಾನಾ ಅಂದಳು".
ರಾಜೇಶ್:ರತಿ ಅದು ಅದು..... ಹಾಗಲ್ಲ ಮನೆ ಕರ್ಚು ಮತ್ತೆ ರೂಪ,ಸ್ವಾತಿ ಮದುವೆ ಖರ್ಚು ಸೇರಿ ಬಡ್ಡಿ ತುಂಬಾ ಆಗಿದೆ,ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಕಟ್ಟುತ್ತೇನೆ ನೀನು ಚಿಂತೆ ಮಾಡಬೇಡ ಎಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ.
ನಿರ್ಮಲ: ಕತ್ತೆ ಬಡವ ರೂಪ,ಸ್ವಾತಿ ಮದುವೆ ನನ್ನ ಗಂಡನ ದುಡ್ಡಿನಿಂದ ಮಾಡಿದ್ದೆ ಕಣೋ ನೀನು ಸುಮ್ಮನೆ ಕೈ ಕಟ್ಟಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ ದುಡ್ಡು ಏನು ಮಾಡಿದೆ ಹೇಳು ಅಂದಳು.
ರತಿ : ಹಾಗಾದರೆ ಇದೆಲ್ಲ ನಿಜ ಆಯ್ತು,ಎಷ್ಟು ಸಾಲ ಮಾಡಿದಿರಿ ಅಂದಳು.
ರಾಜೇಶ್:ರತಿ ಅದು ಅದು..... ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾದ.
ಅದರಲ್ಲಿ ಗುಂಪಲ್ಲಿ ಇದ್ದವ "ಆಮ್ಮನವರೆ ನಂದೇ 15 ಲಕ್ಷ ಕೊಡಬೇಕು ಬಡ್ಡಿ ಸೇರಿಸಿ ಅಂದನು" ಮತ್ತೊಬ್ಬ"ನಂದು 25 ಮಾರಾಯ" ಹೇಗೆ ಬೇಳಿತಾ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆಲ್ಲ ಪಟ್ಟಿ 5 ಕೋಟಿಗೆ ನಿಂತಿತ್ತು,ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಜನ,ಮನೆಯವರು ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿದ್ದರು.ನಿರ್ಮಲ ನಿಂತಲ್ಲೇ ಕುಸಿದಳು,ಲತ ಕಣ್ಣು ತೆರೆದು ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದಳು,ಎಲ್ಲರೂ ಶಾಕ್ ಆಗಿದ್ದರು,ಅಲ್ಲಿರುವ ಜನ"ಏನು 5 ಕೋಟಿನ ಯಪ್ಪಾ,ಅದೇನು ಮಾಡಿದ್ನನಪ್ಪ,ಮನೆ ಕಟ್ಟಿದನ ಇಲ್ಲ ಆಸ್ತಿ ಮಾಡಿದನ,ಇಲ್ಲ ಅವರ ಅಪ್ಪ ಕಟ್ಟಿರೋ ಮನೇಲೇ ಇದ್ದಾನೆ"
"ಮತ್ತೇನು ಸಾಹೇಬ್ರು ಒಳ್ಳೆ ಜನ ಮಾರಾಯ ಅವರ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಥವರು ಹುಟ್ಟುತ್ತಾರ"
"ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಆ ಮನ್ಶ್ಯ,ಯಾರೇ ಕೇಳಿದರು ಇಲ್ಲ ಎಂದವರಲ್ಲ,ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಮಗ ಹೀಗೆಲ್ಲ ಸಾಲ ಮಾಡಿ ಮರ್ಯಾದೆ ಕಳಿತಿದಾನಲ್ಲ ಥೂ". ಹೀಗೆ ಜನರ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಿರ್ಮಲ ಅವರಿಗೆ ತಡೆಯಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ.
ನಿರ್ಮಲ: ರತಿ ನಿನ್ನ ಗಂಡ ದುಡ್ಡು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ಅಂತ ಹೇಳದಿದ್ದರೆ ನಾನೇ ಪೊಲೀಸ್ ಗೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ತಿರುಗಿ,ಅಳುತ್ತಾ ನಿಮಗೆ ಕೈ ಮುಗಿತೇನೆ ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೋಗಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದಾರೆ ದುಡ್ಡು ಸಿಕ್ಕ ಮೇಲೆ ನಾನೇ ಬಂದು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋದಳು.
ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಿದ ಕಾವ್ಯ ಪಾರ್ಥನ ಹತ್ತಿರ ಅಳುತ್ತಾ ಓಡಿ ಹೋದಳು,ನಾನು ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ,ಹೊರಗೆ ಗಲಾಟೆ ನನಗೆ ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ,ಓಡಿ ಬಂದು ಕಾವ್ಯ ನನ್ನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು.
ಕಾವ್ಯ: ಅಣ್ಣ ಅಣ್ಣ,ಅಪ್ಪ....ಸ್ನಿಫ್ ಅಪ್ಪ...
ನಾನು: ಹೇ ಕಾವ್ಯ ಏನಾಯಿತು ಹೇಳು ಕಳವಳದಿಂದ ಕೇಳಿದೆ.ಆಮೇಲೆ ಕಾವ್ಯ ಅಳುತ್ತಾ ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದಳು,ಕೇಳಿದಾಗ ನನಗೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು,ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಹೀಗೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆದರೆ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಅಂದಾಜು ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ.ಅವಳನ್ನು ಸಂತೈಸಿ,ನಾನು ಕೂಡ ಹೊರಬಂದೆ,ಅಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ,
ಅಲ್ಲಿದ್ದ ರೌಡಿ: ಬಂದ್ ಮಾಡಿ ನಿಮ್ಮ ರಾಮಾಯಣ ನಂಗೆ ನನ್ನ ದುಡ್ಡು ಬೇಕು ಏಯ್ ರಾಜೇಶ್ ನಾನು ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಏನು ಹೇಳಿದ್ದೆ ದುಡ್ಡು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನ ಮನೆ ಇಲ್ಲ,ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ನನ್ನ ಹಾಸಿಗೆಗೆ ಕಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಗೆ ಆಗಿತ್ತು,ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಮನೆ ಬೇಡ ಹೆಣ್ಣು ಸಾಕು ಎಂದು,ಸ್ವಾತಿಯ ಕಡೆ ನಡೆದನು ಸ್ವಾತಿ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಹಿಂದೆ ಹೋದಳು,ಆಗ ಅವಳಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಕಾದಿತ್ತು ಅವಳ ಗಂಡ ಹೆದರಿ ಮನೆ ಒಳಗೆ ಓಡಿದನು,ಇನ್ನೇನು ಅವಳ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಬೇಕು,ಒಂದು ಜೋರಾದ ಹೊಡೆತ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿತ್ತು,ರೌಡಿ ದೂರ ಹೋಗಿ ಬಿದ್ದನು
ರೌಡಿ: ರಂಡಿ ಮ...ಹೇಳಬೇಕು ಅನ್ನೋ ವಶ್ಟರಲ್ಲಿ ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ಕಾಪಾಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದವು ನೋಡಿದರೆ ಪಾರ್ಥ ಬಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ.ರೌಡಿಯ ಜೊತೆ ಬಂದ ಜನ ಪಾರ್ಥನನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆದು ನಿಂತರು. ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಭಯಂಕರ ಜಗಳವಾಯಿತು,ಪಾರ್ಥ ಒಂದು ಜಾಗದಿಂದ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ಬಿಸಾಡುತ್ತಿದ್ದನು,ಅವನ ಕೋಪಕ್ಕೆ ಜನ ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿದ್ದರು,ಯಾರದೋ ಕೈ ಮುರಿಯುವ ಸದ್ದು,ಯಾರದ್ದೋ ಕಾಲು,ಹೀಗೆ ಭಯಾನಕ ದೃಶ್ಯ ಕಂಡಿತು.ಮನೆಯರೆಲ್ಲ ಭಯಭೀತರಾಗಿ ದ್ದರು,ಕೊನೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಳಗೆ ಮಲಗಿ ನೋವಿನಿಂದ ಕಾಲು ಕೈ ಹಿಡಿದು ಚಡಪಿಸುತ್ತಿದ್ದರು,
ನಾನು: ದುಡ್ಡು ಇಸ್ಕೊಳಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದೀಯಾ ಅದನ್ನು ಮಾಡು,ನನ್ನ ಮನೆಯವರ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣು ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ ತುಂಡು ತುಂಡು ಕತ್ತರಿಸಿ ನಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಬಡ್ಡಿಮಗನೆ,ಎಡಗೈ ಹಿಡಿದು ಇದೆ ಕೈ ತಾನೇ ನನ್ನ ಅಕ್ಕನನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ಹೋಗಿದ್ದು,ಎಂದು ದೊಡ್ಡ ಕಲ್ಲನ್ನು ತಂದು ಅದರ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿ ಬಿಟ್ಟ, ಕಲ್ಲು ಬಿದ್ದ ರಭಸಕ್ಕೆ ಕೈ ರೋಡಿನ ಮೇಲೆ ಅಪ್ಪಚ್ಚಿಯಾಗಿ ರಕ್ತ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು,ನೋಡಿದವರು ಭಯಭೀತರಾಗಿದ್ದರು,ಯಾರಿಗೂ ಅವನನ್ನು ತಡೆಯಲು ಧೈರ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ,
ನಾನು: ದುಡ್ಡನ್ನು ನಾನು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ,ಆದರೆ ಇವನ ಹಾಗೆ ದುಡ್ಡನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಬಯಕೆ ಇದ್ದರೆ ಮುಂದೆ ಬನ್ನಿ ಎಂದೇ.ಯಾರು ಕೂಡ ಬರಲಿಲ್ಲ ಅವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಭಯವಿತ್ತು ಈಗ ತಾನೇ ನೋಡಿದ ಆ ರೌಡಿಯ ಕೈ ಇನ್ನು ಕೂಡ ರೋಡಿನಲ್ಲಿ ಇತ್ತು,ನೋವಿನಿಂದ ಅವನು ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿದ್ದ, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಲ ಶಾಕ್ ನಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ಮೊಮ್ಮಗನ ಹತ್ತಿರ ಓಡಿ ಬಂದಳು,
ನಿರ್ಮಲ:ಮಗನೇ ಏನೋ ಇದೆಲ್ಲ ನಿಂಗೇನು ಆಗಿಲ್ಲ ತಾನೇ ತೋರಿಸು ಎಂದು ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಮುಟ್ಟಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು.
ನಾನು: ಡಾರ್ಲಿಂಗ್ ನಂಗೇನೂ ಆಗಿಲ್ಲ,ಇದೆಲ್ಲ ಆಮೇಲೆ ನೋಡುವೆಯಂ ತೇ ಅಂದು ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ hello ಎಂದೆ.
......: ಹಾ ಪಾರ್ಥ ಅವರೇ ಹೇಳಿ ಏನಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.
ಪಾರ್ಥ: ನಮಸ್ತೆ ಸರ್ ನೇರವಾಗಿ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೇನೆ ನಾನು ಮಾಡಿದ Software ನಿಮಗೆ ಕೊಡಲು ಸಿದ್ಧನಿದ್ದೇನೆ ನನಗೆ ಬೇಗ ಒಂದು 50 ಕ್ರೋರ್ಸ್ ಬೇಕಾಗಿದೆ ಈಗಲೇ ಬೇಕು.ಎಂದೇ.
....... : ಸಂತೋಷದಿಂದ,haa haa haa,ಆಗಬಹುದು ನಿಮ್ಮ Acc details ಕಳಿಸಿ ನಾನು ಈಗಲೇ 25 ಕಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಬಾಕಿ ನೀವು ನಾಳೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದರು.ಸರಿ ಎಂದು " ಕಾವ್ಯ ನನ್ನ laptop ತಕ್ಕೊಂಡ್ ಬಾ ಎಂದೇ" ಕಾವ್ಯ ಓಡಿ ಹೋಗಿ ತಂದಳು,ನನ್ನೆಲ್ಲಾ details ಕಲಿಸಿದ ಮೇಲೆ ದುಡ್ಡು ಬಂದಿತು.
"ಯಾರಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಕೊಡಬೇಕು,ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಬಂದು ನಿಮ್ಮ Acc no ಹೇಳಿ ಹಾಕುತ್ತೇನೆ,ದಾಖಲೆ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಅಷ್ಟೇ ಅಂದೆ" ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆಗಿದ್ದರು ಅಮ್ಮಮ್ಮ,ಅಕ್ಕಂದಿರು,ತಂಗಿ,ಅತ್ತೆ,ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ,ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಅಪ್ಪ, ಅಣ್ಣ,ಭಾವoದಿರು ಎಲ್ಲೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ,ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು,ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಹೋದರು,ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿಸಿ ಗೋದಾಮಿನ ಕಡೆ ಹೋದೆ ಅಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ,ಅಣ್ಣ,ಭಾವ ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೈ ಬಾಯಿಗೆ ಹಗ್ಗ ಕಟ್ಟಲಾಗಿತ್ತು,
ನಾನು: ಹೊ ಏನು ಎಲ್ಲರೂ ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದೀರಾ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ಈಗ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ ನೀವು ಯಾರು,ಏಕೆ ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಕನ್ನ ಹಾಕಲು ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಸಂಚು ಮಾಡಿದ್ದೀರಾ,ನಂಗೆ ಹೀಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅಂತಾನ,ಅಯ್ಯೋ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಬಯೋಡೇಟಾ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಇದೆ,ಆಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು,ಭಿಕ್ಷೆ ಕೇಳಲು ಕಳಿಸುತ್ತೇನೆ ತಡೀರಿ,ಸುರೇಶನ ಗಲ್ಲ ಹಿಡಿದು ಏಕೆ ಓಡಿ ಹೋಗಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಆಗುತ್ತೆ ನೀವು ಹರಾಮಿಗಳು ಎಂದು ನನಗೆ ಮೊದಲೇ ಗೊತ್ತಿತ್ತು,ಅದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಜನ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದರು,ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಂಡಿರುವ ಹಾಗಿದೆ,ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಊಟೋಪಚಾರ ಮಾಡಿಸಿ ಸತ್ಕಾರದಿಂದ ಕಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು,ಹೈವಾನನ ಹಾಗೆ ನಕ್ಕೆ,ನಂಗ್ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅಂತಾನ,ಕೋಪದಿಂದ"ನೀನು ವಿಷ ಕಾರುವ ಹವಾದರೆ ನಾನು ಹದ್ದು ಕಣ್ರೋ,ನಿಮ್ಮಂತ 7 ಪೀಡಿಗೆಯವರು ಬಂದರು ಕೂಡ ನನ್ನ ಎಳೆ ಕೂದಲು ಕೀಳಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ,ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಇರುವ ಅವನನ್ನು ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ OOO ತಪ್ಪಾಯ್ತು ನೀವು ಚೇಲಾಗಳು ಇದ್ದಿರಲ್ಲ ಹೇಳಲು ಎಂದು ರಾಜೇಶನ ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಹೊಡೆದೆ,ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ತಾಳ ಲಾರದೆ ಮೂರ್ಛೆ ಹೋದ.ಅವರಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿದು ಎರಡು ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿದೆ,ಅಲ್ಲಿ 7 ಅಡಿಯ ದಾನವ ಮನುಶ್ಯ ಬಂದು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ"yes ಮಾಸ್ಟರ್ ಎಂದ".
ನಾನು: ಬಲಿ ಇವರನ್ನು ತಂದು ಮನೆಯ ಹಾಲ್ನಲ್ಲಿ ಬಿಸಾಡು ನಾನು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದೇ.
ಬಲಿ: ಆರ್ಡರ್ಸ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಎಂದು,ಒಳ್ಳೆ ಮೂಟೆಯನ್ನು ಹೇರುವ ಹಾಗೆ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತು ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ.
ಮನೆಯ ಒಳಗಡೆ ಸನ್ನಿವೇಶ ಬೇರೆ ಇತ್ತು,ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಒಂದು ಒಂದು ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಆಳುತ್ತಿದ್ದರು ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬರುವ,ಅವನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಇರುವವರನ್ನು ಕಂಡು ಭಯಭೀತರಾದರು,ನಾನು ಏನನ್ನೂ ಮಾತನಾಡದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಸೋಫಾದಲ್ಲಿ ಆರಾಮಾಗಿ ಕುಳಿತೆ.ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಶಾಕ್ ನಿಂದಾ ಹೊರಬಂದು ಓಡಿ ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳಿದಳು.
ನಿರ್ಮಲ: ಪಾರ್ಥ ಏನೋ ಇದು ಅವರು ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪ ಕಣೋ,ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ನಿಜ ಆದರೆ ಹೀಗೆ...
ನಾನು:ಶ್ ...... ಅಂತ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ಯಾರು ಅಪ್ಪ,ಯಾರ ಮಗ ಎಂದು,
ರತಿ: ಏನೋ ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಮಾಡಬಹುದು ಅಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದೀಯ,ನಿನ್ನ..ಎಂದು ನನಗೆ ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಹೊಡೆಯಲು ಬಂದಳು.
ನಾನು: ಇನ್ಮೇಲೆ ಒಂದು ಮಾತು ಆಡಿದರೆ ಯಾವಾಗಲೋ ಅಮ್ಮ ಆಗಿದ್ದೆ ಎಂದು ಮರೆತು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಹುಷಾರ್ ಹಿಂದೆ ಸರಿ,ಸುಮ್ಮನೆ ಒಂದು ಕಡೆ ನಿಂತು ನಿನ್ನ ಸರದಿ ಬಂದಾಗ ಮಾತಾಡು ಅಂದೆ.
ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿರುವ ಕೋಪದ ಜ್ವಾಲೆ,ಕೋಪದಲ್ಲಿ ನಡುಗುತ್ತಿದ್ದ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿ ಭಯದಿಂದ ನಡುಗಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿದಳು,
ನಾನು : ಬಲಿ ನೀರು ತಂದು ಎರಚು ಇವನ ಮೇಲೆ ಎಂದು,ರಾಜೇಶನ ಕಡೆ ಬೆರಳು ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಿದೆ.ನೀರು ಬಿದ್ದ ಮೇಲೆ ರಾಜೇಶ್ ಮೊದಲು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ನೋಡಿ,"ಕಾಪಾಡಿ,ಇವನು ನನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾನೆ ರತಿ ನೋಡು ನಾನು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ದಿನ ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಕಾಪಾಡು ನನ್ನನ್ನು ಎಂದು ಆಳುತ್ತಿದ್ದನು".ಅವನ ಕೂಗಿಗೆ ಯಾರು ಭಯದಿಂದ ಮುಂದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ.
ನಾನು: ಇನ್ನ ಎಷ್ಟು ನಾಟಕ ಮಾಡ್ತೀಯ,ಇವತ್ತೇ ನಿನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಆಟ ಮುಗಿಯಿತು,ಅಮ್ಮಮ್ಮನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ" ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನನ್ನ ತಂದೆ 8 ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಈ ಹರಾಮಿ ಮತ್ತು ಇವನ ಮಗ ಸೇರಿ ಕೊಂದಿದ್ದಾರೆ" ಅಂದೆ,ಅಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕೂಡ ತಾವು ನಿಂತಿರುವ ಜಾಗ ಕುಸಿ ದಂತಾಯಿತು,ಅಮ್ಮ ಅಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದಳು,
ನಿರ್ಮಲ: ಪಾರ್ಥ ಏನ್ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಿಯ,ತಲೆ ಸರಿ ಇದೆಯಾ ಅಂದರು.
ನಾನು ಸುಮ್ಮನೆ ಬಲಿಯ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ,ಅವನು ಹೋಗಿ ಕತ್ತಿನ ಹಿಂದೆ ಹೋಗಿ ಮುಖವಾಡ ಕಳಚಿ ಇಟ್ಟ.ಇನ್ನೊಂದು ಹೊಸದಾದ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೇ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ದಂಗಾಗಿತ್ತು,ರತಿ ತಾಳಲಾರದೆ ಮೂರ್ಛೆ ಹೋದಳು,ನಿರ್ಮಲ ಶಾಕ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತೇ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ,
ನಾನು: ಕಾವ್ಯ,ಅವರ ಮೇಲೆ ನೀರು ಸಿಂಪಡಿಸು ಅಂದೆ.ರಾಜೇಶ್ ಕಡೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಈಗ ಹೇಳ್ತಿಯೋ ಇಲ್ವೋ ಎಂದು ಎರಡು ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟೆ,ರಾಜೇಶ್ ನೋವು ತಾಳಲಾರದೆ "ಹೇಳ್ತೀನಿ...ಹೇಳ್ತೀನಿ ಎಂದು ಹೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ".
ರಾಜೇಶ್: ನಾನು ಮತ್ತೆ ರತಿ ಒಂದೇ ಊರಿನಲ್ಲಿದ್ದೇವು,ನಾನು ಅವಳನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟಿದ್ದು,ನಿಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ,ರತಿಯ ಅಪ್ಪ ತುಂಬಾ ಶಿಸ್ತಿನಿಂದ ಇಟ್ಟಿರುತ್ತಿದ್ದರು,ಅವರು ನಮ್ಮ ಊರಲ್ಲಿ ಜಮಿoದಾರರು,ಊರಿನಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೊಂದು ಗೌರವವಿತ್ತು,ನಾನು ಕೆಳ ಜಾತಿಯವನು,ನನ್ನ ತಂದೆ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆಳಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು,ಒಂದು ದಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಳ್ಳತನವಾಯಿತು,ಯಜಮಾನರು ಕಳ್ಳನನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು,ಕೊನೆಗೆ ಊರೆಲ್ಲ ಹುಡುಕಿದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಡವೆ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು,ಸಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ರತಿ ಅವರ ಅಪ್ಪ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯ ಕಟ್ಟಿ ಅವಮಾನಿಸಿದ,ಊರಿನಿಂದ ಹೊರಗಟ್ಟಿದರು,ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಿದ್ದು ನಿಜವೇ ಆದರೆ ಅವರಲ್ಲ ನಾನು,ಅವಮಾನ ತಾಳಲಾರದೆ ಅಪ್ಪ,ಅಮ್ಮ ಇಬ್ಬರೂ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು,ನಾನು ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಸ್ವಾತಿಯ ಗಂಡನ ಕಡೆ ಬೆರಳು ತೋರಿಸಿ,ನಿನ್ನ ತಾತನ ಮೇಲೆ ದ್ವೇಷ ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಉಪಾಯ ಮಾಡಿದೆವು,ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮ ಓದಲು ಊರಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು,ನನಗೂ ಕೂಡ ಉಪಾಯ ಹೊಳೆಯಿತು,ಒಂದು ದಿನ ರತಿ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಲು ಬಸ್ಸಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು,
ನಾನು: ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ,ಹೇಗಿದ್ದೀಯ ರತಿ ಎಂದೇ.
ರತಿ: ಹೋ ನೀನ,ಕೋಪದಿಂದ ಪಂಕಜ್ ನಾನು ಎಷ್ಟು ಸತಿ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬರಬೇಡ ಎಂದು,ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ನೀನೆ ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಿದ್ದೆ ಎಂದು,ನಾಚಿಕೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ತಪ್ಪಿಗೆ ನಿನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಜೀವ ಬಿಟ್ಟರು,ಸಾಲದು ಅಂತ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಿಯಾ,ಈಗಲೇ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಂದ ದೂರ ಹೋಗು ಇಲ್ಲವೆಂದರೆ ಪರಿಣಾಮ ಸರಿ ಇರಲ್ಲ ಎಂದಳು.
ಪಂಕಜ್: ಲತ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಮನಸೋ ಇಚ್ಛೆ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ,ದಯವಿಟ್ಟು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೋ ಎಂದೇ.
ರತಿ: ನನ್ನ ತಂದೆ ನನಗೆ ಹುಡುಗನನ್ನು ಹುಡುಕಿದ್ದಾರೆ,ನಿನ್ನಂಥ ಕಳ್ಳನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ದೌರ್ಭಾಗ್ಯ ನನಗಿನ್ನೂ ಬಂದಿಲ್ಲ,ಈಗಲೇ ದೂರ ಹೋಗು ಇಲ್ಲವೆಂದರೆ ಪರಿಣಾಮ ನೆಟ್ಟಗಿರುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದಳು.
ನನಗೆ ಕೋಪ ಬಂದು ಮತ್ತೇರುವ ಔಷಧಿಯನ್ನು ಅವಳ ಮೇಲೆ ಎಸೆದೆ,ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಓಡಿ ಒಂದು ಗಾಡಿಗೆ ಹಾಕಬೇಕು ಅನ್ನೋ ವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ತಂದೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನು ನಮ್ಮಿಂದ ಬಿಡಿಸಿ,ನನ್ನನ್ನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಮ್ಮನನ್ನು ಹೊಡೆದು,ಅಲ್ಲಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು,ಅದಾದ ಮೇಲೆ ನಾನು ಅಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ,ಬೇರೆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿ ತಲೆಮರೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ,ನಿನ್ನ ತಾತ ನೋಡಿದ ಹುಡುಗ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಕಾಪಾಡಿದ ಹುಡುಗ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯೇ ಆಗಿದ್ದರು,ನಾನು ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಮದುವೆ ಆಗಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು,ನಾನು ದ್ವೇಶದಲ್ಲಿ ಬೆಂದಿದ್ದೆ ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ನನಗೆ ಪರಿಚಯವಾಗಿದ್ದು ನಿಮ್ಮ ಊರಿನ ಗೌಡ ಅವನ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಪರಿಚಯವಾಯಿತು,ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅವನಿಗೂ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯ ಮೇಲೆ ದ್ವೇಷ ಇದೆ ಎಂದು,ಆಗಿಂದ ನಾನು ಎಷ್ಟೇ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟರೂ ಕೂಡ ಸಫಲ ವಾಗಲಿಲ್ಲ,ನಿನ್ನ ತಂದೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಹೋಗಿ ಜಗಳವಾಡುವ ಧೈರ್ಯ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ,ಸಮಯ ಕಳೆಯಿತು ಒಂದು ದಿನ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅವರ ಮೊದಲನೇ ಮಗ ದುಡ್ಡಿನ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು,ಅವನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ,ಕೊನೆಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅವನಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ,ಹೆಣ್ಣಿನ,ಜೂಜು ಆಡುವ ಚಟ ಇದೆ ಎಂದು,ನನಗೆ ಒಂದು ಅಸ್ರ ಸಿಕ್ಕಂತಾಯಿತು,ಅವನ ಜೊತೆ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ, ಹೀಗೆ ಅವನನ್ನು ಗೌಡನ ಹತ್ತಿರ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ,ಗೌಡ ನರಿಯ ರೀತಿ ಅವನ ತಲೆ ತುಂಬಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದ,ಒಂದು ದಿನ ಸುರೇಶ್ ಫೋನ್ ನಿಂದಾ ತನ್ನನ್ನು ಅಪಹರಣ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ,ನಿನ್ನ ತಂದೆ ಒಬ್ಬರೇ ನಾವು ಹೇಳಿದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಬಂದರು,ಅಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಸುರೇಶ್,ಮೂರ್ಛೆ ಹೋದ ಅವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡನು.ಓಡಿ ಹೋಗಿ ಅವನಿಗೆ ಕಟ್ಟಿರುವ ಹಗ್ಗ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಾಗ,ನಾನು ಸಮಯ ನೋಡಿ ಹಿಂದೆಯಿಂದ ಲೋಹದ ಪೈಪ್ ನಿಂದಾ ಹೊಡೆದೆ ಆದರೆ ನಿನ್ನ ತಂದೆ ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರು ಹೊಡೆಯಲು,ಸುರೇಶ್ ತಾನೇ ಹಗ್ಗ ಬಿಚ್ಚಿದ, ಯಾರೋ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಚೂರಿ ಹಾಕಿದರು ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೆ ತಾನೇ ಹೆತ್ತ ಮಗ ಚುಚ್ಚಿದ್ದನು,ಅದಾದ ಮೇಲೆ ಮೂರು ಜನ ಸೇರಿ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯನ್ನು ಕೊಂದೆವು,ಗೌಡನಿಗೆ ಈ ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ಸಂತಸ ಪಟ್ಟನು,ನನ್ನ ದ್ವೇಷ ಇನ್ನು ಮುಗಿದಿರಲಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಪಡೆದು ನಿನ್ನ ತಾತನನ್ನು ಮುಗಿಸುವ ಉಪಾಯಕ್ಕೆ ಕೇಳಿದಾಗ,ಗೌಡ ನನಗೆ ಈ ರೀತಿ ಮುಖವಾಡವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು,ಅದಾದ ಮೇಲೆ ನಾನು ಅಂದುಕೊಂಡಂತೆ ನಡೆಯಿತು ನನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ನಿನ್ನ ಅಕ್ಕ ಸ್ವಾತಿಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಮದುವೆ ಮಾಡಿದೆ,ಮುಂದೆ ಹೇಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ರತಿ ಚಪ್ಪಲಿ ತಂದು ಪಂಕಜ್,ಮನೋಹರ್,ಸುರೇಶನಿಗೆ ಹೊಡೆಯಲು ಪ್ರಾಂಭಿಸಿದಳು, ಅಳುತ್ತಾ.
ಲತ: ಪಾಪೀ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯನ್ನೇ ಕೊಂದುಬಿಟ್ಟೆಯಲ್ಲೋ ಏನೋ ದ್ರೋಹ ಮಾಡಿದ್ದೆ ನಿನಗೆ ಎಲ್ಲಾ,ಏನು ಬೇಕು ಎಲ್ಲಾ ನಿನಗೆ ಧಾರೆ ಎರೆದೆ, ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ದ್ರೋಹ ಮಾಡಿದೆ ನನಗೆ,ನನ್ನ ಮಗನೇ ನನ್ನ ತಾಳಿಯ ಭಾಗ್ಯ ಕಸಿದು ನುಂಗಿಬಿಟ್ಟಿಯಲ್ಲೋ,ಸ್ನಿಫ್.....ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಿಡಲ್ಲ ಇವತ್ತು,ಬಾಂ ಬಾಮ್...ಇನ್ನ ನೀನು ನಾನು ಸಿಕಿಲ್ಲ ಅಂತ ನನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಕೊಂದಿ ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಸಂಚು ರೂಪಿಸಿ ನನ್ನನ್ನು ಮುರ್ಖಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದಿಯ,ನಿನ್ನ ಬಿಡಲ್ಲ,ನನಗೆ ಅನುಭುತಿ ಆಗಿತ್ತು ನೀನು ರಾಜೇಶ್ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಅದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನಿಂದ ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಒಂದೇ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು ದೂರ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದೆ, ಪಾಪೀ ಎಂದು ಹೊಡೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡಿದರು,ಹಿಂದೆ ನಿಂತ ನನ್ನ ಅತ್ತಿಗೆ ನಸುನಗುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು ಅವರ ಮುಖ ನೋಡಿದರೆ, ಸಂತುಷ್ಟಿಯ ಭಾವ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು,ನಿರ್ಮಲ ಕೂಡ ಸೇರಿಕೊಂಡಳು ಅತ್ತಿಗೆಯೂ ಕೂಡ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಲಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡಿ ಹಣ್ಣುಗಾಯಿ ನೀರುಗಾಯಿ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು,ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟರೆ ಸಾಯಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಿಂದೆ ಸರಿಸಿದೆ.
ನಾನು:ಲತ ಅಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ,ಸ್ನೇಹ,ಜೂಹಿ ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡು ಹೆದರುತ್ತಾ ಆಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ,ಕಾವ್ಯ ನೀನು ಅತ್ತಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಗೋದಾಮಿಗೆ ಅತ್ತಿಗೆ ನೀವು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬನ್ನಿ ಎಂದೇ.ನಾನು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಅತ್ತಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಳು ಕಾವ್ಯ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದಳು.
ನಿರ್ಮಲ: ಅಳುತ್ತಾ ಕಂದ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ಇವತ್ತು ಇವರನ್ನು ಕೊಂದು ಜೈಲಿಗೆ ಹೋದರು ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ನಾನು ಸುಮ್ಮನೆ ಬಿಡಲ್ಲ,ನಿನ್ನ ಅಜ್ಜನನ್ನು ಕೂಡ ಉಪಾಯ ಮಾಡಿ ಕೊಂದಿದ್ದಾರೆ...ಎಂದು ಹಣ್ಣು ಕತ್ತರಿಸುವ ಚಾಕು ಹಿಡಿದು ರಾಜೇಶ್ ನ ಕಡೆ ಓಡಿ ಬಂದಳು.ನಾನು ತಡೆದು.
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನನಗೂ ಕೋಪ ನಿನಗಿಂತ ಹತ್ತರಶ್ಟಿದೆ,ಇವರಿಗೆ ಸಾವು ಉಪಾಯವಲ್ಲ ಇವರು ಜೀವನ ಪರಿ ಕೊರಗಿ ಕೊರಗಿ ಸಾಯಬೇಕು,ಇನ್ನೂ ತುಂಬಾ ಸತ್ಯ ಹೊರಬೀಳುವುದು ಬಾಕಿ ಇದೆ,ಎಂದೇ.
ನಿರ್ಮಲ ಹಿಂದೆ ಸರಿದಳು,ಅಮ್ಮ ತಾನು ಮಾಡಿದ ಪಾಪ ತಿಳಿದು ಅಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದು ಅಳುತ್ತಾ ಕುಳಿತಳು ಅಕ್ಕಂದಿರು ಕೂಡ ದುಃಖದಲ್ಲಿದ್ದರು,ಲತ,ಕುಸುಮ ಅತ್ತಿಗೆ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರು,
ನಾನು: ನನ್ನ ಅಜ್ಜನನ್ನು ಏಕೆ ಕೊಂದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿ ಮತ್ತೆರಡು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬಿಟ್ಟೆ,
ಸುರೇಶ್: ಅಯ್ಯೋ,,,,,,,,, ಹೊಡಿಬೇಡ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದ,ನನಗೆ ದುಡ್ಡಿನ ಅವಶ್ಯಕತೆ ತುಂಬಾ ಇತ್ತು,ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಜೇಶ್ ನನಗೆ ಪರಿಚಯ ಆದ,ಜೂಜಿನಿಂದ ಸಾಲ ಆಗಿತ್ತು ಗೌಡ ನನಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ಬದಲಿಗೆ ಆಸ್ತಿ ಪತ್ರದ ಬೇಡಿಕೆ ಇಟ್ಟ ನಾನು ಸರಿ ಎಂದು ಅದನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ,ಒಂದು ದಿನ ಅಜ್ಜನ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗಿ ಹುಡುಕಲು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ,ಆದರೆ ಅದು ಅಲ್ಲಿ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ,ತುಂಬಾ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟೆ ಪತ್ರ ಎಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ,ಆಗ ಗೌಡ ಇನ್ನೊಂದು ಉಪಾಯ ಹೇಳಿದ, ಅದು ಅಜ್ಜನನ್ನು ಮುಗಿಸಲು,ಆಗ ನನಗೆ ಸುನಿಲ್ ಹಾಗೂ ಮನೋಹರ್ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರು,ಸುನಿಲ್ ಭಾವ ನನಗೆ ಅಜ್ಜ ಮಲಗುವಾಗ ನಿದ್ದೆ ಮಾತ್ರೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು,ಮೂರು ಜನ ಸೇರಿ ಅಜ್ಜಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗದ ಹಾಗೆ ಮೊದಲು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತ್ರೆಯನ್ನು ಬದಲಿಸಿ ನಾವು ತಂದಿದ್ದ ಹೆಚ್ಚು ಪವರ್ ಇರುವ ಮಾತ್ರೆ ಇಟ್ಟೆವು,ರಾತ್ರೆ ಅಜ್ಜಿ ಬಂದು ಅದನ್ನೇ ಕೊಟ್ಟಳು ಮಾರನೇ ದಿನ ಅಜ್ಜ ಏಳಲಿಲ್ಲ ಎಂದ.
ನಿರ್ಮಲ: ಎದೆ ಬಡಿದಕೊಂಡು ಅಳುತ್ತಾ,ಅಯ್ಯೋ ಪಾಪಿಗಳ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲೇ ನನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಸಾಯಿಸಿಬಿಟ್ಟ ರಲ್ಲೋ,ನಿಮಗೆ ಆ ದೇವರು ಕ್ಷಮಿಸಲ್ಲ,ನನ್ನ ಕೈಯಿಂದಲೇ ನನ್ನ ತಾಳಿ ಮುರಿದು ಹೋಯಿತಲ್ಲ ಎಂದು ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು.ಸ್ವಾತಿ ಮತ್ತು ರೂಪ ಶಾಕ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು,ನಾನು ಯಾರ ಹತ್ತಿರವೂ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ,
ನಾನು: ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಾ,ಕೋಪದಿಂದ,ನನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಏಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ನದಿಯ ಹತ್ತಿರ ನಡೆದಿತ್ತು ಎಂದೇ.ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಬಾಂಬ್ ಸಿಡಿದಾಂತಾಯಿತು ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು,
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ 2 ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ನಾನು ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಆಗಿ ನಿಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ನಿನಪಿದೆಯ ಅಂದೆ,ಅಜ್ಜಿ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ,ಮೊದಲೇ ಹೆಣ್ಣು ಜೀವ ನೋವಿನ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಗೆ ತಲುಪಿತ್ತು,"ಬೋಗಳುತ್ತಿಯ ಇಲ್ಲ,ಮತ್ತೆರೆಡು ಹಾಕಬೇಕು ಎಂದೇ.
ರಾಜೇಶ್ ನ ಬದಲಿಗೆ ಸುನಿಲ್ ಹೇಳಿದ"ಅಮ್ಮ,,,,,,,,, ಹೋಡಿಬೇಡ ಹೇಳುತ್ತೇವೆ,ನಿನ್ನ ಅಜ್ಜ ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿಗೆ ವಿಲ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿತು ಅದಕ್ಕೆ ನಾವು ನಿನ್ನನು ಮುಗಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟೆವು ಈಗ ದಮ್ಮಯ್ಯ ಅಂತೀನಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ನನಗೆ ದುಡ್ಡಿನ ಆಸೆ ತೋರಿಸಿ ಇವರು ಈ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸಿದ್ದರು ಎಂದು ನನ್ನ ಕಾಲಿಗೆ ಬೀಳಲು ಬಂದ ಅವನಿಗೆ ಒದ್ದು," ನನ್ನ ಮಾವನ ಸಾವು ಹೇಗೆ ಆಯಿತು ಎಂದೇ"ಈಗ ಶಾಕ್ ಆಗುವ ಸಮಯ ಲತ ಮತ್ತು ರತಿಯದ್ದು.ಲತ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದ್ದಳು,ಇದೇನಾದರೂ ಇವರ ಕೆಲಸ ಆದರೆ ಅವರನ್ನು ಸಿಳು ಮಾಡುವ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಳು,ಈಗ ಮನೋಹರ್ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟ ಆಗಲೇ ಅವನಿಗೆ ಯಾವ ದಾರಿ ತೋಚುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ,ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ನೋವಾಗಿತ್ತು ಬೇರೆ,"ಅಮ್ಮ,,,,,,,,ಅಯ್ಯೋ,,,ನೋವು,,,ಏನ್ನುತ್ತಿದ್ದನು"ಲತ ಓಡಿ ಬಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ದೊಣ್ಣೆಯಿಂದ ತಲೆಗೆ ಹೊಡೆದಳು"ಹರಾಮಿ,ನೀಚ, ಹೆಳ್ತಿಯೋ ಇಲ್ವೋ,ಇವತ್ತು ನನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ಬದುಕಲ್ಲ ನೀನು,ಭಮ್,,,,,,,sniff,,,, ಹೇಳೋ ಎಂದು ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ನಾಲ್ವರಿಗೂ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು,ನಾನು ಅವರನ್ನು ತಡೆದು ದೂರ ಸರಿಸಿ"ಬೊಗಳು ಅಂದೆ".
ಮನೋಹರ್: ನೋವಿಂದ,ಸ್ನಿಫ್,,,,, ಹೋಡಿಬೇಡ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ,ಮುಂದಿನ ಉಪಾಯಕ್ಕೇ ಅಂದರೆ,ಆಸ್ತಿಯ ಪತ್ರಕ್ಕೆ,ಒಂದೇ ರೂಂ ನಲ್ಲಿ ಇದೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು,ಆಕಾಸ್ತ್ಮತಾಗಿ ನಿನ್ನ ಮಾವ ರಾತ್ರಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಬಂದಿದ್ದ,ನಾವು ಮಾತನಾಡುವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ,ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗದ ಹಾಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ,ಸುರೇಶ್ ನ ಕಣ್ಣು ಅವನ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು,ಅವನು ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜನಿಗೆ ಹೇಳಲು ಹೊರಟಿದ್ದ,ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಹೆದರಿಸಿದೇವು ಆದರೆ ಅವನು ನಮ್ಮ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ,ವಿಧಿ ಇಲ್ಲದೆ ನಾವು ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪು ಕೆಲಸವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜನ ಹತ್ತಿರ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಸುಳ್ಳು ಭರವಸೆ ಕೊಟ್ಟೆವು,ಅವನು ನಂಬಿದನು,ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದೆಲ್ಲ ಸರಿಯಲ್ಲ ಊರಿನ ಹೊರಗೆ, ಪಾಳು ಬಿದ್ದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜನ ಥರ ಮಾತನಾಡುವ ಒಬ್ಬನಿಂದ ಹೇಳಿಸಿದೆವು,ಅವನಿಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಬಂದಿತು,ಅಲ್ಲಿ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಅವನನ್ನು ಮುಗಿಸಿದೆವು,ಪೊಲೀಸ್ ಗೆ ಸಂಶಯ ಬರಬಾರದು ಎಂದು ಅವನ ಮೇಲೆ ನೀರು ಹಾಕಿ,ಅವನ ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಿಸಿ,ನಿಮ್ಮ ಊರಿನ ಗೌಡ ಯಾವುದೋ ದ್ರವ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದನು ಅದನ್ನು ಸಿಂಪಡಿಸಿ ನಿನ್ನ ಅತ್ತೆಯ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟು,ಅಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆವು,ನೋಡಿ ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟ....
ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಲೋಟವನ್ನು ರತಿ ರಾಜೇಶ್ ಮುಖಕ್ಕೆ ಜೋರಾಗಿ ಎಸೆದಳು,
ರತಿ: ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಪಾಪಿ ನಾನು,ಯಾರು ನನ್ನ ಗಂಡ,ತಮ್ಮ,ಮಾವನನ್ನು ಕೊಂದವರ ಜೊತೆ ನಿಂತು ನನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ದ್ರೋಹ ಬಗೆದು,ಮುತ್ತಿನಂತ ಮಗನನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದೆ,ನನಗಿಂತ ಪಾಪಿಯ ತಾಯಿ ಇನ್ನು ಬದುಕಬಾರದು,ಎಂದು ಬಾವಿಯ ಕಡೆ ಓಡಿದಳು,ಅವರ ಹಿಂದೆ ನಿರ್ಮಲ,ಅಕ್ಕಂದಿರು ಓಡಿದರು,ನಾನು ಬಲಿಯ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ,ಬಲಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅವರ ಹಿಂದೆ ಹೋದನು.
ಲತ: ಪಾರ್ಥ ಇಷ್ಟೇನಾ sniff..... ಇನ್ನು ಇದೆಯಾ....ನನ್ನಿಂದ ತಡೆಯಲು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಕಂದ,ನನ್ನ ಕೈ ಕಾಲು ಅಲ್ಲಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ...ನಿನ್ನನ್ನು ಕೈ ಬೇಡುತ್ತೇನೆ ನನಗೆ ಒಂದು ತೊಟ್ಟು ವಿಷ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡು ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕಲಾರೆ,ಅದರ ಮುಂಚೆ ಇವರನ್ನು ಕೊಂದು ತೀರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಕಡೆ ಕುಡುಗೋಲು ತರಲು ಓಡಿದಳು,ಅವರ ಹಿಂದೆ ಕಾವ್ಯ ಕೂಡ ಅಳುತ್ತಾ ಓಡಿದಳು,ಲತ ಬಂದು ಸುರೇಶನ ಕತ್ತಿಗೆ ಕುಡುಗೋಲು ಬೀಸಬೇಕು, ನಾನು ತಡೆದು.
ನಾನು:ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಸಾಯಬೇಕಾಗಿರೋದು ನೀವಲ್ಲ ಅಮ್ಮ ಈ ನೀಚರು, ನಿಮಗೇನಾದರೆ ಜುಹಿಗೆ ಯಾರು ಗತಿ,ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿದ್ದೀರಾ ಅಂದೆ,
ಲತ: ಪಾರ್ಥ ನನ್ನನು ತಡಿಬೇಡ ಕಂದ,ಈ ನೀಚರು ನನ್ನ ಸಂಸರಾವನ್ನೆ ನುಂಗಿ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ,ನನಗೆ ನನ್ನ ಮಗಳ ಚಿಂತೆ ಇಲ್ಲ ನೀನು ಅವಳನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಯಾ,sniff......please ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು.......ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ಅಳುತ್ತಾ ಕೂಗಿದಳು.
ನಾನು ಅವರ ಬೆನ್ನನ್ನು ಸವರುತ್ತಾ,ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಅಮ್ಮ,ನಾನು ಕೂಡ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಅಪ್ಪ,ಅಜ್ಜನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ,ಇವರಿಗೆ ಸಾವಿಗಿಂತ ಕ್ರೂರವಾಗಿ ಶಿಕ್ಷೆ ನಿಮ್ಮಂದ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಅಂದೆ.ಲತ ,ಪಾರ್ಥನ ತಂದೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನೋವು ಅರ್ಥ ಆಯಿತು,ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದಂತಾಗಿ ಅಲ್ಲೇ ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿದಳು,ಅವರನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸಿ,ಕಣ್ಣೀರು ವರೆಸಿ ನೋಡಿದರೆ ಅಮ್ಮ ಒದ್ದೆ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅಳುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದಳು,ಮುಂದೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ತಿಳಿದಿತ್ತು,ನಾನು 4 ಜನರನ್ನು ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿಸಿದೆ,ಅಮ್ಮಮ್ಮನ ಕಡೆ ಹೊರಟೆ,
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ,ಅಕ್ಕ ,ನನ್ನನು ಕ್ಷಮಿಸಿ,ನಿಮಗೆ ನೋವು ಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶ ನನ್ನದಲ್ಲ,ನಾನು ಸತ್ಯ ತಿಳಿಯಲು ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಕಾದೆ,ನನ್ನಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಸಂಸಾರ ಮುರಿದು ಹೋಯಿತು,ಆದರೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ,ಬೇಕಾದರೆ ನೀವು ಏನು ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡುತ್ತೀರಾ ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಸಿದ್ದ,ಎಂದು ಕೂತು ಕೈ ಚಾಚಿ ಬೇಡಿಕೊಂಡೆ.
ಅಕ್ಕಂದಿರು ಓಡಿ ಬಂದು ನನ್ನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡರು,
ರೂಪ:sniff.........snifff... ಅಳುತ್ತಾ,ಹಾಗೆ ಹೇಳಬೇಡ ತಮ್ಮ,ನಿನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ನಮಗೆ ಇನ್ನೂ ಯಾರ ಮೇಲೂ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲ,ನೀನು ಹೀಗೆ ಅಂದರೆ ಜೀವ ಬಿಡುತ್ತೇವೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಂದಳು.
ಸ್ವಾತಿ:Haaa, ಪಾರ್ಥ......ನೀನು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ಅಂದಿದ್ದರೆ,ನಾವು ಅಂಧಕಾರದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆವು,ಇನ್ನ ಮೇಲೆ ನಮಗೆ ನೀನೆ ಎಲ್ಲಾ,ನನ್ನ ಗಂಡ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಸತ್ತು ಹೋದ,ಈ ನೀಚನ ತಾಳಿ ನನಗೆ ಬೇಡ ಎಂದು ಕಿತ್ತು ಹಾಕಲು ಹೊರಟಳು.
ನಾನು ತಡೆದು ಇಲ್ಲ ಅಕ್ಕ ಇದು ನಿನಗೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹನಾ ಭವಿಶ್ಯಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತೆ ಅಂದೆ.
ನಿರ್ಮಲ:ಪಾರ್ಥ,ಸರಿಯಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಮಗಳೆ,ನಿನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಗೋಸ್ಕರ ಅದನ್ನು ಹಾಗೆ ಬಿಡು,ಮಗನೇ ಮುಂದಿನ ದಾರಿ ನೋಡು ಕಾವ್ಯನಿಗೆ ಜ್ವರ ಬಂದಿದೆ,ರಾತ್ರೆ ತುಂಬಾ ಆಗಿದೆ,ಎಲ್ಲಾದರೂ ಈ ನೀಚರನ್ನು ದೂರ ಬಿಸಾಡಿ ಬಾ ಎಂದರು.
ನಾನು: ಸರಿ ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಎಂದು ಎದ್ದು,ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನೀವು,ಅತ್ತೆ,ಅವರನ್ನು ಕೂಡಾ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ ಎಂದು ಅಮ್ಮನ ಕಡೆ ಬೆರಳು ಮಾಡಿದೆ.ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ"ಇದೆಲ್ಲ ಆ ಲೌಡ sorry ಗೌಡ ಮಾಡಿದ್ದರೆ,ಅವನು ಹೀಗೆ ಖುಲ್ಲಾ ಒದಾಡುತಿದ್ದನ,ಅವನಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಚರ್ಬಿ ಇರಲ್ಲ ಬಿಡು,ಯಾರಿರಬಹುದು???,
ಏನಾದರೂ ಆ ಆಸ್ತಿಯ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಬೆಲೆ ಬಾಳುವ ವಸ್ತು ಇರಬಹುದಾ,ಗುರುಗಳು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರು ಅಂಥದ್ದೇನೂ ಕೊಟ್ಟಿರಬಹುದು ಅದರ ಹಿಂದೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಂಚು ನಡೆದಿದೆ??, ಬಂಗಾರ,ವಜ್ರ ಇದ್ದರೇ ಯಾವುದಾದರು ಬಂಗಾರದ ಅಂಗಡಿಗೆ ಲೂಟಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು,ಏನಿರಬಹುದು ಆ ವಿಲ್ ನಲ್ಲಿ?? ಗುರುಗಳು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರ ಸಂಪತ್ತು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಹರಿಗೆ ದೊರಕುತ್ತದೆ ಎಂದರು,ಹಾಗಾದರೆ ನನ್ನನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದರ??? ಪ್ರಶ್ನೆ ಬಹಳ ಇದೆ ಬಹುಶಃ ಅಮ್ಮಮ್ಮನಿಗೆ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು ಕೇಳಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ ಈಗ ಬೇಡ,ಟ್ರೇನಿಂಗ್ ಆದ ಮೇಲೆ,ಎಂದು ಯೋಚನೆಯಿಂದ ಹೊರಬಂದೆ.
ರಾಜೇಶ್ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಏನೊ ನೆನಪಾಗಿ,ತನ್ನ ದಿನವೂ ಕೊಂಡುಯ್ಯುವ, ಬ್ಯಾಗ್ ಅನ್ನು ತೆರೆದು ಅದರಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮನೆಯ ವಿಳಾಸಕ್ಕೆ ಪತ್ರ ಬಂದಿತ್ತು.
ರತಿ: ಏನ್ರೀ ಅದು ಎಲ್ರೂ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದಾರೆ ನೀವು ಏನೋ ನೋಡ್ತಾ ಇದಿರಲ್ಲ.
ರಾಜೇಶ್:ಏನಿಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಪತ್ರ ಬಂದಿದೆ,ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಯಾರಿಗೆ ಎಂದು ಒಳಗಿರುವ ಪತ್ರ ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಉಂಟು ಮಾಡಿದ್ದು ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಂಸ್ಥೆ UPSC ಕಡೆಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಏಕೆ ಪತ್ರ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ತೋಚುತ್ತಿಲ್ಲ
ರತಿ: ಯಾರದ್ದೋ ಇರಬೇಕು ನೋಡ್ರಿ ತಪ್ಪಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿರಿಬೇಕು ಅಂದಳು.
ರಾಜೇಶ್: ನಾನು ಕೂಡ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಿಂದ ಪರಿಶೀಲಿಸಿದೆ ಆದರೆ ವಿಳಾಸ ಮಾತ್ರ ಇದೆ ಯಾರಿಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆಂದು ಹಾಕಿಲ್ಲ ಎಂದು ಚಿಂತೆ ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸಿದರು.
ಸುರೇಶ್: ಅಪ್ಪ ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಯಾಕೆ ಚಿಂತೆ ಮಾಡ್ತೀಯ ಯಾರದು ಎಂದು ಒಳಗಿರುವ ಪತ್ರ ನೋಡಿದರೆ ಆಯ್ತು ಎಂದು ಅವನೇ ನೋಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ.
ನಿರ್ಮಲ ಅವರಿಗೆ ತನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗನ ಮಾತು ಜ್ಞಾಪಕಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು(ಹೊ ಏನಾದರೂ ಇದರೆ ಬಗ್ಗೆ ಪಾರ್ಥ ಹೇಳುತಿದ್ದನ ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಏಕೆ ಬಂದಿದೆ) ಎಂದು ಕಳವಳದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಸುರೇಶ್ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕೇಳಿಸುವ ಹಾಗೆ ಓದಲು ಪ್ರಾಂಭಿಸಿದನು.ಕೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಗರ ಬಡಿದವರ ಹಾಗೆ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟರು ನಿರ್ಮಲ,ಲತ, ಕಾವ್ಯ ಗೋದಾಮಿನ ಕಡೆಗೆ ಓದಿದರು,ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲರೂ ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಯಿತು ಸಮಯ ನಿಂತತಾಯಿತು,ಸುರೇಶ್ ಹಾಗೂ ರಾಜೇಶ್ ನ ಮೈ ನಡುಕ,ರತಿ ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿದ್ದಳು ಸುರೇಶ್ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪತ್ರ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಿತು ಅದನ್ನು ರತಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓದಳುತ್ತಿದ್ದಳು.ಪತ್ರದಲ್ಲಿ" ಪಾರ್ಥ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಕಡೆಯಿಂದ SP ವೃತ್ತಿಗೆ ಆಯ್ಕೆ ಆಗಿದ್ದನು".ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಗೋದಾಮಿನ ಕಡೆ ಓದಿದರು ರತಿ,ಸುರೇಶ್,ರಾಜೇಶ್ ಬಿಟ್ಟು.ಗೋದಾಮಿನಲ್ಲಿ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಪಾರ್ಥ ಯಾರದ್ದೋ ಜೊತೆಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ.
....:ನಿಮಗೆ ಪತ್ರ ಬಂದಿದೆ ಅಂತ ಅಂಕೊಳ್ತಿನಿ ನೀವು ಅಸ್ soon as possible ಹೈದರಾಬಾದಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ನಿಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲ ಸಿದ್ಧತೆ ಇದೆ.ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಗುಪ್ತವಾಗಿ ಇಡಲು ನಾವು ಒಪ್ಪಿದ್ದೇವೆ.
ಪಾರ್ಥ: ಸರಿ ಸರ್ ನಾನು ನೀವು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧ ಆದರೆ ನಾನು ಯಾರು ಎಂಬುದನ್ನು ಗೊತ್ತಾಗಬಾರದು.ಗೊತ್ತಾದರೆ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ತೊಂದರೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಅಂದೆ.
......:ಸರಿ ನೀವು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಆಗಲಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ಪಾರ್ಥ:ಸರಿ ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಲಸವಿದೆ.ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಫೋನ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದೆ.ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ನೋಡಿದರೆ ಬಾಗಿಲ ಹತ್ತಿರ ಅಮ್ಮಮ್ಮ,ಅತ್ತೆ,ತಂಗಿ ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು.
ಅಮ್ಮಮ್ಮ: ಓಡಿಬಂದು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಮಗನೇ ಏನೋ ಇದು ನಿಜಾನಾ ಈಗ ತಾನೇ ಕೇಳಿದೆ ನೀನು ನೀನು ....SP ವೃತ್ತಿಗೆ ಆಯ್ಕೆ ಆಗಿದ್ದಿಯ ಅಂತ?
ನಾನು: ನಸುನಗುತ್ತಾ ಹಾ ಅಮ್ಮಮ್ಮ,ಇದೆಲ್ಲ 1 ವರ್ಷದಿಂದ ನಡೀತಿದೆ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇ ಅಂದೆ.
ಅಮ್ಮಮ್ಮ: ನಂಗೆ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ಸಿಲ್ವ ಅಲ್ಲ ನಿಂಗೆ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯ ನನ್ನಿಂದ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟೆ ಅಲ್ವಾ ಅಂತ ಅಳುತ್ತಾ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಅಲ್ಲೇ ಮೊಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು.
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಪರೀಕ್ಷೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಅದರ ಫಲಿತಾಂಶ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ ಆದರೆ ಅದು ತಡವಾಗಿ ಬಂದಿತ್ತು,ಹೇಳಬೇಕು ಆನ್ನೋ ಆಶ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ಬೇಜಾರಾಗಿ ಅವರ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನೊಡ್ ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕನಸು ಇಡೇರಬೇಕು ಎಂದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟೆ ಎಷ್ಟು ದಿನ ಅಂತ ಹೀಗೆ ಇರಲಿ ಹೇಳು ನಿನ್ನ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೊಡ್ಕೊಬೇಕು,ಸುಖವಾಗಿ ಇರಬೇಕು ಎಂದು ಕನಸು ಕಟ್ಟಿ ಓದಿ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ.ನೋಡು ನೀನು ಬೇಡ ಎಂದರೆ ನಾನು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದೆ.
ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿನ ಹನಿ ಅವಳ ಕೈಗೆ ತಾಕೀತು,ನನ್ನ ಆಳುವ ಮುಖ ನೋಡದೆ ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಜೋರಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಅಳುತ್ತಾ.
ನಿರ್ಮಲ: ಹುಚ್ಚಾ ಯಾವ ತಾಯಿ ತಾನೇ ಸಂತೋಷ ಆಗಲ್ಲ ಹೇಳು.ಗರ್ವದಿಂದ ನನ್ನ ಮಗ ಈಗ ಇಡೀ ಜಿಲ್ಲೆಗೆ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.ನೀನು ಪಟ್ಟ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಆ ದೇವರು ಫಲ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಮಗ. ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆಯಸ್ಸು ನಿನಗೆ ಕೊಡಲಿ ಆ ಭಗವಂತ.ಎಂದು ಮುಖವೆಲ್ಲ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು.
ನಾನು: ಬೇಡ ಅಮ್ಮ ನಿನ್ನ ಸುಖನೆ ನನ್ನ ಸುಖ,ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಯೇನು ಇರದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ.ನನ್ನ ಆಯಸ್ಸು ನಿನಗೆ ಇರಲಿ ಎಂದು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಅವಳ ಕಣ್ಣೀರು ವರೆಸಿದೆ.
ನಿರ್ಮಲ: ಯೇ ಕಾವ್ಯ,ನೋಡು ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಪೊಲೀಸ್ ಆಗಿದ್ದಾನೆ.ಹೋಗಿ ಆರತಿ ತಟ್ಟೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಾ,ಲತ ನೋಡು ನಿನ್ನ ಮಗ ಅದೇ ಪಾರ್ಥ ಈಗ ಯಶಸ್ಸಿನ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೆ ಏರಿದ್ದಾನೆ.ಮಾತನಾಡಿಸಿ ಮುದ್ದಾಡು ಬಾ. ಎಂದು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಕುಣಿಯುತ್ತಿದ್ದರು.ನಾನು ಕೂಡ ನಿಂತು ಲತ ಅತ್ತೆಯ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ.
ನಾನು: ಹೇಗಿದ್ದೀರಾ ಅಮ್ಮ,ಜೂಹಿ ಹೇಗಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದೇ.
ಲತ ಪಾರ್ಥ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಅಮ್ಮ ಎಂದು ಕರೆದ ಕೂಡಲೇ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು ಗಲ್ಲ,ಹನೆ ಕೆನ್ನೆ,ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗೂ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು.ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ.
ಲತ: ಮಗ,ನಿನ್ನ ನೋಡಿದರೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಆಗುತ್ತೆ ಕಂದ,ಕ್ಷ್ಯಮಿಸು ಕಂದ ನಿನಗೆ ಬೇಕಾದಾಗ ಸಮಯ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ,ತಾಯಿ ಪ್ರೀತಿ ಬೇಕಾದಶ್ಟು ನಿನಗೆ ಕೊಡಬೇಕಿತ್ತು.ಆದರೆ ಹಣೆಬರಹ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಆಟ ಆಡಿ ನಿನ್ನಿಂದ ದೂರ ಮಾಡಿತು.ಎಂದು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿ ಅಳತೊಡಗಿದಳು.
ನಾನು: ಅಮ್ಮ ಯಾಕ್ ಈ ರೀತಿ ಮಾತು ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ ಕಳೆದು ಹೋದ ಸಮಯ ಮತ್ತೆ ಬರೋದಿಲ್ಲ,ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕು,ನಾನಿಲ್ವ ಕಷ್ಟ ಬಂಗಾದ ಮಗನನ್ನ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮರೆತಿದ್ದೀರಾ ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ ಅಂದೆ.ಅದಿರಲಿ ಜೂಹಿ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದೇ.
ಲತ: ನಸುನಗುತ್ತಾ ಪ್ರೀತಿ(ರೂಪನ ಮಗಳು),ಸ್ನೇಹ(ಸ್ವಾತಿಯ ಮಗಳು) ಜೊತೆ ಆಟ ಆಡುತ್ತ ಇದ್ದಾಳೆ,ನೀನು ಇಲ್ಲಿ ಇದಿಯ ಅಂತ ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಗೊತ್ತಾದರೆ ನಿನ್ನ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕುತ್ಕೊಂಡ್ ಬಿಡ್ತಾಳೆ ಅಂದರು.
ನಾನು: ಕರ್ಕೊಂಡ ಬಾ ಅಮ್ಮ ಬಹಳ ದಿವ್ಸ ಆಯ್ತು ನೋಡಿ ಅಂದೆ.
ಹೊರಗೆ ನನ್ನ ಅಕ್ಕಂದಿರು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕೂಡ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದರು ಅವರಿಗೆ ಧೈರ್ಯ ಇರಲಿಲ್ಲ,ಹೇಗೆ ಮಾತಾಡೋದು,ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ಕೋಪ,ಸಿಟ್ಟು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಒಮ್ಮೆಲೆ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸಿದರೆ,ಯಾರೇ ಕೂಡ ನಾಟಕ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಇಬ್ಬರು ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ನಿಂತಿದ್ದರು.ನನಗೆ ಅವರ ಮನಸ್ಸು ತಿಳಿದಿತ್ತು ಗೊತ್ತಿದ್ದೋ ಇಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆಯೋ ನನ್ನನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಅವರ ತಪ್ಪೇನಿಲ್ಲ,ಅಮ್ಮ ಯಾವತ್ತೂ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುವ ಕಾರಣ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿರಲಿಲ್ಲ ಕಾರಣ ತಿಳಿಯುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸಮಯ ಮೀರಿ ಹೋಗಿತ್ತು.ನನಗೆ ಸುಮ್ಮನಿರಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ.ಹೋಗಿ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಕೂರಿಸಿ ಅವರ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಇಬ್ಬರು ಕೈ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು,ನಿಮ್ಮದೇನೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ಅಕ್ಕ ಎಲ್ಲಾ ಹಣೆಬರಹ,ಅಮ್ಮ ಕಾರಣ ಹೇಳಿದ್ದರೆ ನೀವು ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ,ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಎಂದು,ಏಕೆ ಪರಿವಾರದಿಂದ ನಿಮ್ಮಿಂದ ದೂರ ವಿಡಲಾಯಿತು ಅದೂ ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೇ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ನೀವು ನನ್ನ ಅಕ್ಕಂದಿರು,ಅಕ್ಕ ಎರಡನೇ ತಾಯಿ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ನನ್ನ ತಾಯಂದಿರ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಕೋಪವಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಕಾರಣ ಕೇಳದೆ ನನ್ನನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ದೂರ ಇಟ್ಟಿರುವುದು ಬೇಜಾರು ಅಷ್ಟೇ ಅಂದೆ.
ಇಬ್ಬರು ಪಶ್ಚಾತಾಪದಿಂದ ಬೆಂದು ಏನೂ ಮಾತನಾಡದೆ ಒಂದೇ ಸಾರಿ ಜೋರಾಗಿ ಅಪ್ಪಿದರು.ಹಿಂದೆ ನಿಂತ ನಿರ್ಮಲ,ಲತ,ಕಾವ್ಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಕಣ್ಣೀರು ಹರಿಯಿತು,ಇಷ್ಟು ವರುಷ ಒಂದು ತುಂಬಿದ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ನೋಡಲು ಕಣ್ಣುಗಳು ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದವು.
ರೂಪ:ನಮ್ಮನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸು ತಮ್ಮ,ನಾವು ಪಾಪಿಗಳು ನಿನಗೆ ಬೇಕಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ನಿನಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಕೊಡಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ,ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು ದೂರ ಇಟ್ಟೆವು,ನೀನು ಬೇಕಾದರೆ ಹೊಡಿ ಬಡಿ ನಮ್ಮನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಬೇಡ ಅಂದಳು.
ಸ್ವಾತಿ: ಪಾರ್ಥ ನಿನ್ನ ತಮ್ಮನಾಗಿ ಪಡೆಯಲು ನಾವು ಯಾವುದೋ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ,ಆದರೆ ನಾವು ಮಾಡಿದ ಪಾಪದ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ,ನಿನ್ನನ್ನು ದೂರ ಇಟ್ಟ ನಾವು ಮೂರ್ಖರು ಎನ್ನುತ್ತಾ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು.
ನಾನು: ಅಕ್ಕ ಹೋದ ಸಮಯ ಮತ್ತೆ ಮರಳಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ,ಇನ್ನ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುವುದು ನನಗೆ ಇನ್ನ ಸಮಯ ಬೇಕು ಎಂದೇ.
ಇಬ್ಬರಿಗೂ ತಾವಿದ್ದ ಜಾಗ ಭಾರವೇನಿಸಿತು, ಪಷ್ಟ್ಯತಾಪದ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದರು.
ನಾನು:ಅಕ್ಕ ಚಿಂತೆ ಬೇಡ ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ದೂರ ಹೋಗಲು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ,ಇಷ್ಟು ವರ್ಷದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಅದರ ಏರಡು ಪಟ್ಟು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ,ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಬರಲು ಸಮಯ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಅಷ್ಟೇ ಎಂದು ನಸುನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದೆ.
ಇಬ್ಬರು ಕೂಡ ನಗುತ್ತಾ ನಿನಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ದೂರುವ ಅವಕಾಶ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮುತ್ತಿಟ್ಟರು.
ನಾನು:ಅದಿರಲಿ ನನ್ನ ಮುದ್ದಿನ ಮೇಕೆ ಮರಿಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಅಂದೆ.
ಸ್ವಾತಿ:ನಗುತ್ತಾ,ಹೊರಗೆ ಆಟ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ, ತಡಿ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೊರಟು ಹೋದಳು.
ರೂಪ:ಕ್ಷಮಿಸು ಪಾರ್ಥ ಅವರಿಗೆ ನೀನು ಯಾರೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ತಪ್ಪು ಎಂದು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದಳು.
ಅವಳ ಮುಖವನ್ನು ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು "ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ ಅಕ್ಕ,ಈಗ ನನಗೆ ನೀವು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಿರಲ್ಲ ಅದೇ ನನಗೆ ಸಂತೋಷ,ನೀವು ಬೇಕೆಂದರೂ ಕೂಡ ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಚೆಡಿಸುತ್ತ ಹೇಳಿದೆ.
ರೂಪ:ನಗುತ್ತಾ ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಇನ್ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರಾನೆ ಇರ್ತೀನಿ,ನೋಡು ಹೇಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂತ,ನೀನು ಸಾಕು ಎಂದರು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದರು.
ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ ನಿರ್ಮಲ ಜೋರಾಗಿ ನಗುತ್ತಾ"ಸಾಕು ಬಿಡೆ ಕಚ್ಚಿ ತಿಂಡ್ಬಿಟ್ಟಿಯ,ಅದೇನು ಸಾಕು ಎಂದರೂ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂತ,ಅವನು ನಿನ್ನ ತಮ್ಮ ಕಣೆ ನಿನ್ನ ಗಂಡ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಛೇಡಿಸಿದರು" ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ರೂಪನ ಕೆನ್ನೆ ಕೆಂಪಾಯಿತು.
ರೂಪ:ಅಜ್ಜಿ ನಾನು ಹಾಗೆ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ...ಅವಳ ಮಾತಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ನಕ್ಕೆವು,ಅವಳಿಗೆ ಹಾಗೆ ಎನ್ನುವ ಅರ್ಥ ಆದಾಗ ನಾಚಿಕೆಯಾಗಿ ಮುಖ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಳು.ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಮೂರು ನನ್ನ ಕ್ಯೂಟಿಗಳು ಓಡಿ ಬರುತ್ತಾ ನಿಂತರು.ಜೂಹಿ ಓಡಿ ಬಂದು ನನ್ನ ಕಾಲಿಗೆ ಹಿಡಿದಳು.ಅವಳನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು,
ನಾನು:ಏನು ಮೇಡಂ ಕಾಣಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ ಬಂದ ತಕ್ಷಣ ಮಾಮನ ಹತ್ತಿರ ಬರಬೇಕು ಎಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ವಾ,ಇಲ್ಲ ನನ್ನ ಮರೆತಿದ್ದಿಯ.ಎಂದೇ.
ಜೂಹಿ:ಮಾಮ,ಅದು ಅದು ಆಟ ಅಡ್ತಿದ್ದೆ ನೀನು ಇಲ್ಲಿ ಇದಿಯ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಮಾಮ ಎಂದು ಕೆನ್ನೆ ಕೆಂಪು ಮಾಡಿ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದಳು.
ನಾನು :ಅವಳ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ ಚಾಕೋಲೇಟ್ ತಂದಿದ್ದಿನಿ ಆದರೆ ನನಗೆ ಪಪ್ಪಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಮಾತ್ರ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಅಂದೆ.
ಜೂಹಿ:ಖುಷ್ ಆಗಿ ಮುಖವೆಲ್ಲ ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು. I love you maama ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು.
ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಪ್ರೀತಿ,ಸ್ನೇಹ ಕೂಡ ಚಾಕೋಲೇಟ್ ಹೆಸರು ಕೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ನಮಗೆ ಅಂದರು.
ಪ್ರೀತಿ:ಅಮ್ಮ ಇವರು ಯಾರು ಅಕ್ಕ ಯಾಕೆ ಅವರ ಹತ್ತಿರ ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಮುಗ್ಧತೆಯಿಂದ ಕೇಳಿದಳು.
ರೂಪ:ಪ್ರೀತಿ ಅವರು ನಿಮ್ಮ ಮಾಮ, ಹೋಗು ಮಾತನಾಡು ಎಂದು ಮುಂದೆ ಕಳುಹಿಸಿದಳು.ಪ್ರೀತಿ,ಸ್ನೇಹ ಇಬ್ಬರು ಮುಂದೆ ಬಂದರು ಜುಹಿಯನ್ನು ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿ ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನು ಒಂದ್ ಒಂದು ಕಡೆ ಎತ್ತಿ.
ನಾನು:ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮಾಮ ಪ್ರೀತಿ,ಸ್ನೇಹ ಇನ್ಮೇಲೆ ನನ್ ಜೊತೆ ಇರಬೇಕು ಆಯ್ತಾ,ನಿಮ್ಮನ್ನು ತುಂಬಾ ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ,ಇರ್ತಿರಾ ತಾನೇ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಎಂದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಮುತ್ತಿಡುತ್ತಾ ಕೇಳಿದೆ.
ಸ್ನೇಹ: ಸ್ಕೂಲ್ ನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಅವರ ಅಣ್ಣ,ಇಲ್ಲ ಮಾಮನ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಳುತ್ತಿದ್ದೆ.ನನಗೆ ಬೇಜಾರಗೋದು,ಇವತ್ತಿಂದ ನಿನ್ನ ಜೊತೇನೆ ಇರ್ತೀನಿ ಮಾಮ ಎಂದು ಮುತ್ತಿಟ್ಟಳು.
ಪ್ರೀತಿ:ನಾನು ಕೂಡ ಎಂದು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು.ದೂರ ನಿಂತ ನಿರ್ಮಲ ಲತ ಗೆ
ನಿರ್ಮಲ: ನೋಡು ಲತ ನನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕವನು ಆದರೆ ಅವನ ನಡವಳಿಕೆ ನೋಡಿದರೆ ನಾವು ಚಿಕ್ಕವರು ಎಂದನಿಸುತ್ತೆ.
ಲತ: ನಿಜ ಅಮ್ಮ,ಪಾರ್ಥ ನಿಜಕ್ಕೂ ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿರೋದು ನಮ್ಮ ಪುಣ್ಯ,ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವರು ಮೂರ್ಖರು ಎಂದು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಬೈದಳು.ಹೀಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ,ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆ ನಗುತ್ತಾ ಸಮಯ ಹೋಗಿದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ.
ನಾನು: ಲತ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನಾನು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದೆ.ಲತ ಸರಿ ಎಂದು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನಿವಿರಿ ಅಂದೆ.
ನಿರ್ಮಲ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು"ಏನು ಕಂದ"ಎಂದಳು.
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಎಲ್ಲರೂ ಊಟ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಹಾಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕುರಿಸು ನಾನು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದೇ.
ನಿರ್ಮಲ:ನನ್ನ ಗಾಂಭೀರ್ಯದ ಮುಖವನ್ನು ಕಂಡು ಸುಮ್ಮನೆ ತಲೆ ಹಾ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೋದಳು.
ರಾತ್ರೆ ಊಟಕ್ಕೆ ತಂಗಿ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಊಟ ಮಾಡಿ ಹೊರಟು ಹೋದಳು.ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು,ಅಮ್ಮನ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಏನೋ ಕೆಟ್ಟ ಘಟನೆ ಆಗುವ ಸಂದೇಹವಾಗುತ್ತಿತ್ತು,ಅದೇ ಸುರೇಶ್,ರಾಜೇಶನ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಕಳವಳ ಭಯ,ನನ್ನ ಅಕ್ಕನ ಗಂಡದಿರಿಗೆ ಏನೋ ಭಯ ಉಂಟಾಗಿತ್ತು, ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಇನ್ನೇನು ಏಳಬೇಕು ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಹೊರಗಡೆಯಿಂದ ಯಾರೋ ಕೂಗಿದ ಶದ್ಬ ಕೇಳಿಸಿತು,"ಏಯ್ ರಾಜೇಶ್ ಬಾರೋ ಹೊರಗಡೆ ಮನೆ ಒಳಗಡೆ ಕುಳಿತು ಏನೋ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಿಯಾ".ಮನೆಯವರೆಲ್ಲ ಹೊರಗೆ ಬಂದರು ಅದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ.
ಒಬ್ಬ:ರಾಜೇಶ್ ನನ್ನ ದುಡ್ಡು ಯಾವಾಗ ಕೊಡುತ್ತಿಯ ನಾಳೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ ನಾಡಿದ್ದು ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ,ನಿನಗೆ ಇನ್ನ ಸಮಯ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ ನಮ್ಮ ದುಡ್ಡು ಬೇಕೇ ಬೇಕು ಅಂದ.
ಮತ್ತೊಬ್ಬ: ಹಾ ಹಣ ಇನ್ನೊಂದು ವಾರದಲ್ಲಿ ಕೊಡುತ್ತಿನಿ ಅಂತ ಇಸ್ಕೊಂಡ,ನೋಡಿದರೆ 6 ತಿಂಗಳು ಆಯಿತು,ಇನ್ನ ಅಸಲು ಇರಲಿ ಬಡ್ಡಿ ಕೂಡ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ,ಇವತ್ತು ಬಿಡೋದಿಲ್ಲ ಇವತ್ತು ಬೇಕೆ ಬೇಕು.
ಮಗದೊಬ್ಬ:ಅಯ್ಯೋ ನಿಮ್ಮದಾದರು 6 ತಿಂಗಳು ಆಯಿತು ನಂದು 3 ವರ್ಷ ಆಯಿತು ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳು ಮಗಳ ಮದುವೆ ನಾನೇನು ಮಾಡಲಿ,ಇವತ್ತು ಕೊಡಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಎಲ್ಲ ಸಮಾನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತೇವೆ.
ಅದರಲ್ಲಿ ರೌಡಿ ಥರ ಇದ್ದವನು: ಸಾಮಾನು ತಗೊಂಡು ಏನು ಮಾಡೋದು,ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಹೂವು ಇದ್ದಾವೆ ಒಂದು ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ನಮ್ಮ ಕಡೆ ಕಳುಹಿಸು ಎಲ್ಲಾ ದುಡ್ಡು ಮನ್ನಾ ಅಂತ ಜೋರಾಗಿ ಹೀಯಾಳಿಸಿ ನಕ್ಕನು.
ನಿರ್ಮಲ ಕೋಪದಿಂದ: ಏನೋ ಅಂದೆ ಕತ್ತೆ ಬಡವ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ತಾಯಿಗೂ ಹೀಗೆ ಮಾತಾಡು,ಇನ್ನೊಂದು ಮಾತು ಆಡಿದರೆ ನಾಲಿಗೆ ಸೀಳಿ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದಳು.
ಅವನು:ಹೀಯಾಳಿಸಿ ನಗುತ್ತಾ ನೋಡ್ರಿ ಈ ಮುದುಕಿ ನನ್ನ ಹೊಡಿತಾಳಂತೆ. ಮೊದಲು ನಿನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಹೇಳು ಕೊಟ್ಟಿರುವ ದುಡ್ಡು ವಾಪಾಸು ಮಾಡಲು.ದುಡ್ಡು ಕೊಡುವ ಯೋಗ್ಯತೆ ಇಲ್ಲ ಮಾರುದ್ದದ ಭಾಷಣ ಬೇರೆ.
ಗಲಾಟೆ ಕೇಳಿ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಜನ,ಹೋಗುವವರು ಕೂಡ ಸೇರಿಕೊಂಡರು.ನಿರ್ಮಲ ಅವರಿಗೆ ತಡೆಯಲು ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅವರು ಈ ರೀತಿಯ ಸಂದರ್ಭ ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಮರ್ಯಾದೆ 10 ಊರಿನಲ್ಲಿತ್ತು,
ನಿರ್ಮಲ:ರಾಜೇಶ್ ಇವ್ರೆಲ್ಲಾ ಹೇಳೋದು ನಿಜಾನಾ ಅಂತ ಕೋಪದಿಂದ ಕೇಳಿದರು.
ರಾಜೇಶನಿಗಿಂತ ಸುರೇಶ್ ಗೆ ಭಯ ಉಂಟಾಗಿತ್ತು.
ನಿರ್ಮಲ: ನಾನೇನೋ ಕೇಳ್ತಾ ಇದೀನಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಮುಗನ ಥರ ನಿಂತಿದ್ದಿಯಲ್ಲ ಬಾಯಿ ಬಿಡು ಅಂದಳು ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ.
ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದವ ಒಬ್ಬ ಮುಂದೆ ಬಂದು,"ಅಮ್ಮನವರೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಗೌರವಿಸುತ್ತೇವೆ, ಶಾಂತೇಗೌಡ ಸಾಹೇಬ್ರು(ನಿರ್ಮಲ ಗಂಡ) ಕಂಡರೆ ನಮಗೆ ಗೌರವಿದೆ.ಆದರೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಒಂದು ಗುಣ ಕೂಡ ನಿಮ್ಮ ಮಗನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ.ಅವರು ನಮಗೆ ತುಂಬಾ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಈಗಲೂ ಗೌರವದಿಂದ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ,ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಪತ್ರ ಹಣ ಪಡೆದು 1 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಅಂತ ಇಸ್ಕೊಂಡು 2 ವರ್ಷ ಆಯಿತು.ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಲ್ಲ ನೀವೇ ಇಸ್ಕೊಂಡ್ ಕೊಡಿ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಪೊಲೀಸ್ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಎರಬೇಕಾಗುತ್ತೆ.
ನಿರ್ಮಲ ಅವರಿಗೆ ಕೋಪ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಗೆ ತಲುಪಿತ್ತು,ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ನೋಡದೆ ಜೋರಾಗಿ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಬಾರಿಸಿದಳು,
ನಿರ್ಮಲ: ಥೂ,ಮನೆ ಮರ್ಯಾದೆನ ಎಲ್ಲರ ಮುಂದೆ ತೆಗೆತಿದಿಯಲ್ಲೋ ಏನು ಕಮ್ಮಿ ಆಗಿತ್ತು ಅಂತ ಸಾಲ ಮಾಡಿದ್ದೆ,ಜಮೀನಿನ ದುಡ್ಡು,ಎಲ್ಲಾ ಏನಾಯಿತು ಬೋಗಳು ಎಂದಳು.
ಅಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದ ರತಿ ಮುಂದೆ ಬಂದು,"ಅವರೆಲ್ಲ ಹೇಳುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಾನಾ ಅಂದಳು".
ರಾಜೇಶ್:ರತಿ ಅದು ಅದು..... ಹಾಗಲ್ಲ ಮನೆ ಕರ್ಚು ಮತ್ತೆ ರೂಪ,ಸ್ವಾತಿ ಮದುವೆ ಖರ್ಚು ಸೇರಿ ಬಡ್ಡಿ ತುಂಬಾ ಆಗಿದೆ,ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಕಟ್ಟುತ್ತೇನೆ ನೀನು ಚಿಂತೆ ಮಾಡಬೇಡ ಎಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ.
ನಿರ್ಮಲ: ಕತ್ತೆ ಬಡವ ರೂಪ,ಸ್ವಾತಿ ಮದುವೆ ನನ್ನ ಗಂಡನ ದುಡ್ಡಿನಿಂದ ಮಾಡಿದ್ದೆ ಕಣೋ ನೀನು ಸುಮ್ಮನೆ ಕೈ ಕಟ್ಟಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ ದುಡ್ಡು ಏನು ಮಾಡಿದೆ ಹೇಳು ಅಂದಳು.
ರತಿ : ಹಾಗಾದರೆ ಇದೆಲ್ಲ ನಿಜ ಆಯ್ತು,ಎಷ್ಟು ಸಾಲ ಮಾಡಿದಿರಿ ಅಂದಳು.
ರಾಜೇಶ್:ರತಿ ಅದು ಅದು..... ಎಂದು ಸುಮ್ಮನಾದ.
ಅದರಲ್ಲಿ ಗುಂಪಲ್ಲಿ ಇದ್ದವ "ಆಮ್ಮನವರೆ ನಂದೇ 15 ಲಕ್ಷ ಕೊಡಬೇಕು ಬಡ್ಡಿ ಸೇರಿಸಿ ಅಂದನು" ಮತ್ತೊಬ್ಬ"ನಂದು 25 ಮಾರಾಯ" ಹೇಗೆ ಬೇಳಿತಾ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆಲ್ಲ ಪಟ್ಟಿ 5 ಕೋಟಿಗೆ ನಿಂತಿತ್ತು,ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಜನ,ಮನೆಯವರು ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿದ್ದರು.ನಿರ್ಮಲ ನಿಂತಲ್ಲೇ ಕುಸಿದಳು,ಲತ ಕಣ್ಣು ತೆರೆದು ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದಳು,ಎಲ್ಲರೂ ಶಾಕ್ ಆಗಿದ್ದರು,ಅಲ್ಲಿರುವ ಜನ"ಏನು 5 ಕೋಟಿನ ಯಪ್ಪಾ,ಅದೇನು ಮಾಡಿದ್ನನಪ್ಪ,ಮನೆ ಕಟ್ಟಿದನ ಇಲ್ಲ ಆಸ್ತಿ ಮಾಡಿದನ,ಇಲ್ಲ ಅವರ ಅಪ್ಪ ಕಟ್ಟಿರೋ ಮನೇಲೇ ಇದ್ದಾನೆ"
"ಮತ್ತೇನು ಸಾಹೇಬ್ರು ಒಳ್ಳೆ ಜನ ಮಾರಾಯ ಅವರ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಥವರು ಹುಟ್ಟುತ್ತಾರ"
"ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಆ ಮನ್ಶ್ಯ,ಯಾರೇ ಕೇಳಿದರು ಇಲ್ಲ ಎಂದವರಲ್ಲ,ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಮಗ ಹೀಗೆಲ್ಲ ಸಾಲ ಮಾಡಿ ಮರ್ಯಾದೆ ಕಳಿತಿದಾನಲ್ಲ ಥೂ". ಹೀಗೆ ಜನರ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಿರ್ಮಲ ಅವರಿಗೆ ತಡೆಯಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ.
ನಿರ್ಮಲ: ರತಿ ನಿನ್ನ ಗಂಡ ದುಡ್ಡು ಏನು ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ ಅಂತ ಹೇಳದಿದ್ದರೆ ನಾನೇ ಪೊಲೀಸ್ ಗೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ತಿರುಗಿ,ಅಳುತ್ತಾ ನಿಮಗೆ ಕೈ ಮುಗಿತೇನೆ ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೋಗಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದಾರೆ ದುಡ್ಡು ಸಿಕ್ಕ ಮೇಲೆ ನಾನೇ ಬಂದು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋದಳು.
ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಿದ ಕಾವ್ಯ ಪಾರ್ಥನ ಹತ್ತಿರ ಅಳುತ್ತಾ ಓಡಿ ಹೋದಳು,ನಾನು ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ,ಹೊರಗೆ ಗಲಾಟೆ ನನಗೆ ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ,ಓಡಿ ಬಂದು ಕಾವ್ಯ ನನ್ನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಳು.
ಕಾವ್ಯ: ಅಣ್ಣ ಅಣ್ಣ,ಅಪ್ಪ....ಸ್ನಿಫ್ ಅಪ್ಪ...
ನಾನು: ಹೇ ಕಾವ್ಯ ಏನಾಯಿತು ಹೇಳು ಕಳವಳದಿಂದ ಕೇಳಿದೆ.ಆಮೇಲೆ ಕಾವ್ಯ ಅಳುತ್ತಾ ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದಳು,ಕೇಳಿದಾಗ ನನಗೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು,ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಹೀಗೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆದರೆ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಅಂದಾಜು ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ.ಅವಳನ್ನು ಸಂತೈಸಿ,ನಾನು ಕೂಡ ಹೊರಬಂದೆ,ಅಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ,
ಅಲ್ಲಿದ್ದ ರೌಡಿ: ಬಂದ್ ಮಾಡಿ ನಿಮ್ಮ ರಾಮಾಯಣ ನಂಗೆ ನನ್ನ ದುಡ್ಡು ಬೇಕು ಏಯ್ ರಾಜೇಶ್ ನಾನು ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಏನು ಹೇಳಿದ್ದೆ ದುಡ್ಡು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನ ಮನೆ ಇಲ್ಲ,ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ನನ್ನ ಹಾಸಿಗೆಗೆ ಕಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಗೆ ಆಗಿತ್ತು,ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಮನೆ ಬೇಡ ಹೆಣ್ಣು ಸಾಕು ಎಂದು,ಸ್ವಾತಿಯ ಕಡೆ ನಡೆದನು ಸ್ವಾತಿ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಹಿಂದೆ ಹೋದಳು,ಆಗ ಅವಳಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಕಾದಿತ್ತು ಅವಳ ಗಂಡ ಹೆದರಿ ಮನೆ ಒಳಗೆ ಓಡಿದನು,ಇನ್ನೇನು ಅವಳ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಬೇಕು,ಒಂದು ಜೋರಾದ ಹೊಡೆತ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿತ್ತು,ರೌಡಿ ದೂರ ಹೋಗಿ ಬಿದ್ದನು
ರೌಡಿ: ರಂಡಿ ಮ...ಹೇಳಬೇಕು ಅನ್ನೋ ವಶ್ಟರಲ್ಲಿ ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ಕಾಪಾಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದವು ನೋಡಿದರೆ ಪಾರ್ಥ ಬಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ.ರೌಡಿಯ ಜೊತೆ ಬಂದ ಜನ ಪಾರ್ಥನನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆದು ನಿಂತರು. ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಭಯಂಕರ ಜಗಳವಾಯಿತು,ಪಾರ್ಥ ಒಂದು ಜಾಗದಿಂದ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ಬಿಸಾಡುತ್ತಿದ್ದನು,ಅವನ ಕೋಪಕ್ಕೆ ಜನ ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿದ್ದರು,ಯಾರದೋ ಕೈ ಮುರಿಯುವ ಸದ್ದು,ಯಾರದ್ದೋ ಕಾಲು,ಹೀಗೆ ಭಯಾನಕ ದೃಶ್ಯ ಕಂಡಿತು.ಮನೆಯರೆಲ್ಲ ಭಯಭೀತರಾಗಿ ದ್ದರು,ಕೊನೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಳಗೆ ಮಲಗಿ ನೋವಿನಿಂದ ಕಾಲು ಕೈ ಹಿಡಿದು ಚಡಪಿಸುತ್ತಿದ್ದರು,
ನಾನು: ದುಡ್ಡು ಇಸ್ಕೊಳಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದೀಯಾ ಅದನ್ನು ಮಾಡು,ನನ್ನ ಮನೆಯವರ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣು ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ ತುಂಡು ತುಂಡು ಕತ್ತರಿಸಿ ನಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಬಡ್ಡಿಮಗನೆ,ಎಡಗೈ ಹಿಡಿದು ಇದೆ ಕೈ ತಾನೇ ನನ್ನ ಅಕ್ಕನನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ಹೋಗಿದ್ದು,ಎಂದು ದೊಡ್ಡ ಕಲ್ಲನ್ನು ತಂದು ಅದರ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿ ಬಿಟ್ಟ, ಕಲ್ಲು ಬಿದ್ದ ರಭಸಕ್ಕೆ ಕೈ ರೋಡಿನ ಮೇಲೆ ಅಪ್ಪಚ್ಚಿಯಾಗಿ ರಕ್ತ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು,ನೋಡಿದವರು ಭಯಭೀತರಾಗಿದ್ದರು,ಯಾರಿಗೂ ಅವನನ್ನು ತಡೆಯಲು ಧೈರ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ,
ನಾನು: ದುಡ್ಡನ್ನು ನಾನು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ,ಆದರೆ ಇವನ ಹಾಗೆ ದುಡ್ಡನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಬಯಕೆ ಇದ್ದರೆ ಮುಂದೆ ಬನ್ನಿ ಎಂದೇ.ಯಾರು ಕೂಡ ಬರಲಿಲ್ಲ ಅವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಭಯವಿತ್ತು ಈಗ ತಾನೇ ನೋಡಿದ ಆ ರೌಡಿಯ ಕೈ ಇನ್ನು ಕೂಡ ರೋಡಿನಲ್ಲಿ ಇತ್ತು,ನೋವಿನಿಂದ ಅವನು ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿದ್ದ, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಲ ಶಾಕ್ ನಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ಮೊಮ್ಮಗನ ಹತ್ತಿರ ಓಡಿ ಬಂದಳು,
ನಿರ್ಮಲ:ಮಗನೇ ಏನೋ ಇದೆಲ್ಲ ನಿಂಗೇನು ಆಗಿಲ್ಲ ತಾನೇ ತೋರಿಸು ಎಂದು ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಮುಟ್ಟಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು.
ನಾನು: ಡಾರ್ಲಿಂಗ್ ನಂಗೇನೂ ಆಗಿಲ್ಲ,ಇದೆಲ್ಲ ಆಮೇಲೆ ನೋಡುವೆಯಂ ತೇ ಅಂದು ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ hello ಎಂದೆ.
......: ಹಾ ಪಾರ್ಥ ಅವರೇ ಹೇಳಿ ಏನಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.
ಪಾರ್ಥ: ನಮಸ್ತೆ ಸರ್ ನೇರವಾಗಿ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೇನೆ ನಾನು ಮಾಡಿದ Software ನಿಮಗೆ ಕೊಡಲು ಸಿದ್ಧನಿದ್ದೇನೆ ನನಗೆ ಬೇಗ ಒಂದು 50 ಕ್ರೋರ್ಸ್ ಬೇಕಾಗಿದೆ ಈಗಲೇ ಬೇಕು.ಎಂದೇ.
....... : ಸಂತೋಷದಿಂದ,haa haa haa,ಆಗಬಹುದು ನಿಮ್ಮ Acc details ಕಳಿಸಿ ನಾನು ಈಗಲೇ 25 ಕಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಬಾಕಿ ನೀವು ನಾಳೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದರು.ಸರಿ ಎಂದು " ಕಾವ್ಯ ನನ್ನ laptop ತಕ್ಕೊಂಡ್ ಬಾ ಎಂದೇ" ಕಾವ್ಯ ಓಡಿ ಹೋಗಿ ತಂದಳು,ನನ್ನೆಲ್ಲಾ details ಕಲಿಸಿದ ಮೇಲೆ ದುಡ್ಡು ಬಂದಿತು.
"ಯಾರಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಕೊಡಬೇಕು,ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಬಂದು ನಿಮ್ಮ Acc no ಹೇಳಿ ಹಾಕುತ್ತೇನೆ,ದಾಖಲೆ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಅಷ್ಟೇ ಅಂದೆ" ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆಗಿದ್ದರು ಅಮ್ಮಮ್ಮ,ಅಕ್ಕಂದಿರು,ತಂಗಿ,ಅತ್ತೆ,ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ,ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಅಪ್ಪ, ಅಣ್ಣ,ಭಾವoದಿರು ಎಲ್ಲೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ,ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು,ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಹೋದರು,ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿಸಿ ಗೋದಾಮಿನ ಕಡೆ ಹೋದೆ ಅಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ,ಅಣ್ಣ,ಭಾವ ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೈ ಬಾಯಿಗೆ ಹಗ್ಗ ಕಟ್ಟಲಾಗಿತ್ತು,
ನಾನು: ಹೊ ಏನು ಎಲ್ಲರೂ ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದೀರಾ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ಈಗ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ ನೀವು ಯಾರು,ಏಕೆ ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಕನ್ನ ಹಾಕಲು ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಸಂಚು ಮಾಡಿದ್ದೀರಾ,ನಂಗೆ ಹೀಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅಂತಾನ,ಅಯ್ಯೋ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ಬಯೋಡೇಟಾ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಇದೆ,ಆಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು,ಭಿಕ್ಷೆ ಕೇಳಲು ಕಳಿಸುತ್ತೇನೆ ತಡೀರಿ,ಸುರೇಶನ ಗಲ್ಲ ಹಿಡಿದು ಏಕೆ ಓಡಿ ಹೋಗಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಆಗುತ್ತೆ ನೀವು ಹರಾಮಿಗಳು ಎಂದು ನನಗೆ ಮೊದಲೇ ಗೊತ್ತಿತ್ತು,ಅದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಜನ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದರು,ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಂಡಿರುವ ಹಾಗಿದೆ,ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ಮನೆಯ ಒಳಗೆ ಊಟೋಪಚಾರ ಮಾಡಿಸಿ ಸತ್ಕಾರದಿಂದ ಕಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು,ಹೈವಾನನ ಹಾಗೆ ನಕ್ಕೆ,ನಂಗ್ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅಂತಾನ,ಕೋಪದಿಂದ"ನೀನು ವಿಷ ಕಾರುವ ಹವಾದರೆ ನಾನು ಹದ್ದು ಕಣ್ರೋ,ನಿಮ್ಮಂತ 7 ಪೀಡಿಗೆಯವರು ಬಂದರು ಕೂಡ ನನ್ನ ಎಳೆ ಕೂದಲು ಕೀಳಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ,ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಇರುವ ಅವನನ್ನು ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ OOO ತಪ್ಪಾಯ್ತು ನೀವು ಚೇಲಾಗಳು ಇದ್ದಿರಲ್ಲ ಹೇಳಲು ಎಂದು ರಾಜೇಶನ ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಹೊಡೆದೆ,ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ತಾಳ ಲಾರದೆ ಮೂರ್ಛೆ ಹೋದ.ಅವರಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿದು ಎರಡು ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿದೆ,ಅಲ್ಲಿ 7 ಅಡಿಯ ದಾನವ ಮನುಶ್ಯ ಬಂದು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ"yes ಮಾಸ್ಟರ್ ಎಂದ".
ನಾನು: ಬಲಿ ಇವರನ್ನು ತಂದು ಮನೆಯ ಹಾಲ್ನಲ್ಲಿ ಬಿಸಾಡು ನಾನು ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದೇ.
ಬಲಿ: ಆರ್ಡರ್ಸ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಎಂದು,ಒಳ್ಳೆ ಮೂಟೆಯನ್ನು ಹೇರುವ ಹಾಗೆ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತು ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ.
ಮನೆಯ ಒಳಗಡೆ ಸನ್ನಿವೇಶ ಬೇರೆ ಇತ್ತು,ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ಒಂದು ಒಂದು ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಆಳುತ್ತಿದ್ದರು ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬರುವ,ಅವನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಇರುವವರನ್ನು ಕಂಡು ಭಯಭೀತರಾದರು,ನಾನು ಏನನ್ನೂ ಮಾತನಾಡದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಸೋಫಾದಲ್ಲಿ ಆರಾಮಾಗಿ ಕುಳಿತೆ.ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಶಾಕ್ ನಿಂದಾ ಹೊರಬಂದು ಓಡಿ ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳಿದಳು.
ನಿರ್ಮಲ: ಪಾರ್ಥ ಏನೋ ಇದು ಅವರು ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪ ಕಣೋ,ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ನಿಜ ಆದರೆ ಹೀಗೆ...
ನಾನು:ಶ್ ...... ಅಂತ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ಯಾರು ಅಪ್ಪ,ಯಾರ ಮಗ ಎಂದು,
ರತಿ: ಏನೋ ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಮಾಡಬಹುದು ಅಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದೀಯ,ನಿನ್ನ..ಎಂದು ನನಗೆ ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಹೊಡೆಯಲು ಬಂದಳು.
ನಾನು: ಇನ್ಮೇಲೆ ಒಂದು ಮಾತು ಆಡಿದರೆ ಯಾವಾಗಲೋ ಅಮ್ಮ ಆಗಿದ್ದೆ ಎಂದು ಮರೆತು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಹುಷಾರ್ ಹಿಂದೆ ಸರಿ,ಸುಮ್ಮನೆ ಒಂದು ಕಡೆ ನಿಂತು ನಿನ್ನ ಸರದಿ ಬಂದಾಗ ಮಾತಾಡು ಅಂದೆ.
ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿರುವ ಕೋಪದ ಜ್ವಾಲೆ,ಕೋಪದಲ್ಲಿ ನಡುಗುತ್ತಿದ್ದ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿ ಭಯದಿಂದ ನಡುಗಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿದಳು,
ನಾನು : ಬಲಿ ನೀರು ತಂದು ಎರಚು ಇವನ ಮೇಲೆ ಎಂದು,ರಾಜೇಶನ ಕಡೆ ಬೆರಳು ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಿದೆ.ನೀರು ಬಿದ್ದ ಮೇಲೆ ರಾಜೇಶ್ ಮೊದಲು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ನೋಡಿ,"ಕಾಪಾಡಿ,ಇವನು ನನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾನೆ ರತಿ ನೋಡು ನಾನು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ದಿನ ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಕಾಪಾಡು ನನ್ನನ್ನು ಎಂದು ಆಳುತ್ತಿದ್ದನು".ಅವನ ಕೂಗಿಗೆ ಯಾರು ಭಯದಿಂದ ಮುಂದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ.
ನಾನು: ಇನ್ನ ಎಷ್ಟು ನಾಟಕ ಮಾಡ್ತೀಯ,ಇವತ್ತೇ ನಿನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಆಟ ಮುಗಿಯಿತು,ಅಮ್ಮಮ್ಮನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ" ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನನ್ನ ತಂದೆ 8 ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಈ ಹರಾಮಿ ಮತ್ತು ಇವನ ಮಗ ಸೇರಿ ಕೊಂದಿದ್ದಾರೆ" ಅಂದೆ,ಅಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕೂಡ ತಾವು ನಿಂತಿರುವ ಜಾಗ ಕುಸಿ ದಂತಾಯಿತು,ಅಮ್ಮ ಅಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದಳು,
ನಿರ್ಮಲ: ಪಾರ್ಥ ಏನ್ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಿಯ,ತಲೆ ಸರಿ ಇದೆಯಾ ಅಂದರು.
ನಾನು ಸುಮ್ಮನೆ ಬಲಿಯ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ,ಅವನು ಹೋಗಿ ಕತ್ತಿನ ಹಿಂದೆ ಹೋಗಿ ಮುಖವಾಡ ಕಳಚಿ ಇಟ್ಟ.ಇನ್ನೊಂದು ಹೊಸದಾದ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೇ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ದಂಗಾಗಿತ್ತು,ರತಿ ತಾಳಲಾರದೆ ಮೂರ್ಛೆ ಹೋದಳು,ನಿರ್ಮಲ ಶಾಕ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತೇ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ,
ನಾನು: ಕಾವ್ಯ,ಅವರ ಮೇಲೆ ನೀರು ಸಿಂಪಡಿಸು ಅಂದೆ.ರಾಜೇಶ್ ಕಡೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಈಗ ಹೇಳ್ತಿಯೋ ಇಲ್ವೋ ಎಂದು ಎರಡು ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟೆ,ರಾಜೇಶ್ ನೋವು ತಾಳಲಾರದೆ "ಹೇಳ್ತೀನಿ...ಹೇಳ್ತೀನಿ ಎಂದು ಹೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ".
ರಾಜೇಶ್: ನಾನು ಮತ್ತೆ ರತಿ ಒಂದೇ ಊರಿನಲ್ಲಿದ್ದೇವು,ನಾನು ಅವಳನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟಿದ್ದು,ನಿಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ,ರತಿಯ ಅಪ್ಪ ತುಂಬಾ ಶಿಸ್ತಿನಿಂದ ಇಟ್ಟಿರುತ್ತಿದ್ದರು,ಅವರು ನಮ್ಮ ಊರಲ್ಲಿ ಜಮಿoದಾರರು,ಊರಿನಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೊಂದು ಗೌರವವಿತ್ತು,ನಾನು ಕೆಳ ಜಾತಿಯವನು,ನನ್ನ ತಂದೆ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆಳಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು,ಒಂದು ದಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಳ್ಳತನವಾಯಿತು,ಯಜಮಾನರು ಕಳ್ಳನನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು,ಕೊನೆಗೆ ಊರೆಲ್ಲ ಹುಡುಕಿದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಡವೆ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು,ಸಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ರತಿ ಅವರ ಅಪ್ಪ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯ ಕಟ್ಟಿ ಅವಮಾನಿಸಿದ,ಊರಿನಿಂದ ಹೊರಗಟ್ಟಿದರು,ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಿದ್ದು ನಿಜವೇ ಆದರೆ ಅವರಲ್ಲ ನಾನು,ಅವಮಾನ ತಾಳಲಾರದೆ ಅಪ್ಪ,ಅಮ್ಮ ಇಬ್ಬರೂ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು,ನಾನು ನನ್ನ ತಮ್ಮ ಸ್ವಾತಿಯ ಗಂಡನ ಕಡೆ ಬೆರಳು ತೋರಿಸಿ,ನಿನ್ನ ತಾತನ ಮೇಲೆ ದ್ವೇಷ ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಉಪಾಯ ಮಾಡಿದೆವು,ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮ ಓದಲು ಊರಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು,ನನಗೂ ಕೂಡ ಉಪಾಯ ಹೊಳೆಯಿತು,ಒಂದು ದಿನ ರತಿ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಲು ಬಸ್ಸಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು,
ನಾನು: ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ,ಹೇಗಿದ್ದೀಯ ರತಿ ಎಂದೇ.
ರತಿ: ಹೋ ನೀನ,ಕೋಪದಿಂದ ಪಂಕಜ್ ನಾನು ಎಷ್ಟು ಸತಿ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬರಬೇಡ ಎಂದು,ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ನೀನೆ ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಿದ್ದೆ ಎಂದು,ನಾಚಿಕೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ ನಿನ್ನ ತಪ್ಪಿಗೆ ನಿನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಜೀವ ಬಿಟ್ಟರು,ಸಾಲದು ಅಂತ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಿಯಾ,ಈಗಲೇ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಂದ ದೂರ ಹೋಗು ಇಲ್ಲವೆಂದರೆ ಪರಿಣಾಮ ಸರಿ ಇರಲ್ಲ ಎಂದಳು.
ಪಂಕಜ್: ಲತ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಮನಸೋ ಇಚ್ಛೆ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ,ದಯವಿಟ್ಟು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೋ ಎಂದೇ.
ರತಿ: ನನ್ನ ತಂದೆ ನನಗೆ ಹುಡುಗನನ್ನು ಹುಡುಕಿದ್ದಾರೆ,ನಿನ್ನಂಥ ಕಳ್ಳನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ದೌರ್ಭಾಗ್ಯ ನನಗಿನ್ನೂ ಬಂದಿಲ್ಲ,ಈಗಲೇ ದೂರ ಹೋಗು ಇಲ್ಲವೆಂದರೆ ಪರಿಣಾಮ ನೆಟ್ಟಗಿರುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದಳು.
ನನಗೆ ಕೋಪ ಬಂದು ಮತ್ತೇರುವ ಔಷಧಿಯನ್ನು ಅವಳ ಮೇಲೆ ಎಸೆದೆ,ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಓಡಿ ಒಂದು ಗಾಡಿಗೆ ಹಾಕಬೇಕು ಅನ್ನೋ ವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ತಂದೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನು ನಮ್ಮಿಂದ ಬಿಡಿಸಿ,ನನ್ನನ್ನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಮ್ಮನನ್ನು ಹೊಡೆದು,ಅಲ್ಲಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು,ಅದಾದ ಮೇಲೆ ನಾನು ಅಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ,ಬೇರೆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿ ತಲೆಮರೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ,ನಿನ್ನ ತಾತ ನೋಡಿದ ಹುಡುಗ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಕಾಪಾಡಿದ ಹುಡುಗ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯೇ ಆಗಿದ್ದರು,ನಾನು ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಮದುವೆ ಆಗಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು,ನಾನು ದ್ವೇಶದಲ್ಲಿ ಬೆಂದಿದ್ದೆ ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ನನಗೆ ಪರಿಚಯವಾಗಿದ್ದು ನಿಮ್ಮ ಊರಿನ ಗೌಡ ಅವನ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಪರಿಚಯವಾಯಿತು,ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅವನಿಗೂ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯ ಮೇಲೆ ದ್ವೇಷ ಇದೆ ಎಂದು,ಆಗಿಂದ ನಾನು ಎಷ್ಟೇ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟರೂ ಕೂಡ ಸಫಲ ವಾಗಲಿಲ್ಲ,ನಿನ್ನ ತಂದೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಹೋಗಿ ಜಗಳವಾಡುವ ಧೈರ್ಯ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ,ಸಮಯ ಕಳೆಯಿತು ಒಂದು ದಿನ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅವರ ಮೊದಲನೇ ಮಗ ದುಡ್ಡಿನ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು,ಅವನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆ,ಕೊನೆಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅವನಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ,ಹೆಣ್ಣಿನ,ಜೂಜು ಆಡುವ ಚಟ ಇದೆ ಎಂದು,ನನಗೆ ಒಂದು ಅಸ್ರ ಸಿಕ್ಕಂತಾಯಿತು,ಅವನ ಜೊತೆ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ, ಹೀಗೆ ಅವನನ್ನು ಗೌಡನ ಹತ್ತಿರ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ,ಗೌಡ ನರಿಯ ರೀತಿ ಅವನ ತಲೆ ತುಂಬಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದ,ಒಂದು ದಿನ ಸುರೇಶ್ ಫೋನ್ ನಿಂದಾ ತನ್ನನ್ನು ಅಪಹರಣ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ,ನಿನ್ನ ತಂದೆ ಒಬ್ಬರೇ ನಾವು ಹೇಳಿದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಬಂದರು,ಅಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಸುರೇಶ್,ಮೂರ್ಛೆ ಹೋದ ಅವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡನು.ಓಡಿ ಹೋಗಿ ಅವನಿಗೆ ಕಟ್ಟಿರುವ ಹಗ್ಗ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಾಗ,ನಾನು ಸಮಯ ನೋಡಿ ಹಿಂದೆಯಿಂದ ಲೋಹದ ಪೈಪ್ ನಿಂದಾ ಹೊಡೆದೆ ಆದರೆ ನಿನ್ನ ತಂದೆ ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರು ಹೊಡೆಯಲು,ಸುರೇಶ್ ತಾನೇ ಹಗ್ಗ ಬಿಚ್ಚಿದ, ಯಾರೋ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಚೂರಿ ಹಾಕಿದರು ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೆ ತಾನೇ ಹೆತ್ತ ಮಗ ಚುಚ್ಚಿದ್ದನು,ಅದಾದ ಮೇಲೆ ಮೂರು ಜನ ಸೇರಿ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯನ್ನು ಕೊಂದೆವು,ಗೌಡನಿಗೆ ಈ ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ಸಂತಸ ಪಟ್ಟನು,ನನ್ನ ದ್ವೇಷ ಇನ್ನು ಮುಗಿದಿರಲಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಪಡೆದು ನಿನ್ನ ತಾತನನ್ನು ಮುಗಿಸುವ ಉಪಾಯಕ್ಕೆ ಕೇಳಿದಾಗ,ಗೌಡ ನನಗೆ ಈ ರೀತಿ ಮುಖವಾಡವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು,ಅದಾದ ಮೇಲೆ ನಾನು ಅಂದುಕೊಂಡಂತೆ ನಡೆಯಿತು ನನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ನಿನ್ನ ಅಕ್ಕ ಸ್ವಾತಿಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಮದುವೆ ಮಾಡಿದೆ,ಮುಂದೆ ಹೇಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ರತಿ ಚಪ್ಪಲಿ ತಂದು ಪಂಕಜ್,ಮನೋಹರ್,ಸುರೇಶನಿಗೆ ಹೊಡೆಯಲು ಪ್ರಾಂಭಿಸಿದಳು, ಅಳುತ್ತಾ.
ಲತ: ಪಾಪೀ ನಿನ್ನ ತಂದೆಯನ್ನೇ ಕೊಂದುಬಿಟ್ಟೆಯಲ್ಲೋ ಏನೋ ದ್ರೋಹ ಮಾಡಿದ್ದೆ ನಿನಗೆ ಎಲ್ಲಾ,ಏನು ಬೇಕು ಎಲ್ಲಾ ನಿನಗೆ ಧಾರೆ ಎರೆದೆ, ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ದ್ರೋಹ ಮಾಡಿದೆ ನನಗೆ,ನನ್ನ ಮಗನೇ ನನ್ನ ತಾಳಿಯ ಭಾಗ್ಯ ಕಸಿದು ನುಂಗಿಬಿಟ್ಟಿಯಲ್ಲೋ,ಸ್ನಿಫ್.....ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಿಡಲ್ಲ ಇವತ್ತು,ಬಾಂ ಬಾಮ್...ಇನ್ನ ನೀನು ನಾನು ಸಿಕಿಲ್ಲ ಅಂತ ನನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಕೊಂದಿ ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಸಂಚು ರೂಪಿಸಿ ನನ್ನನ್ನು ಮುರ್ಖಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದಿಯ,ನಿನ್ನ ಬಿಡಲ್ಲ,ನನಗೆ ಅನುಭುತಿ ಆಗಿತ್ತು ನೀನು ರಾಜೇಶ್ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಅದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನಿಂದ ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಒಂದೇ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು ದೂರ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದೆ, ಪಾಪೀ ಎಂದು ಹೊಡೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡಿದರು,ಹಿಂದೆ ನಿಂತ ನನ್ನ ಅತ್ತಿಗೆ ನಸುನಗುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು ಅವರ ಮುಖ ನೋಡಿದರೆ, ಸಂತುಷ್ಟಿಯ ಭಾವ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು,ನಿರ್ಮಲ ಕೂಡ ಸೇರಿಕೊಂಡಳು ಅತ್ತಿಗೆಯೂ ಕೂಡ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಲಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡಿ ಹಣ್ಣುಗಾಯಿ ನೀರುಗಾಯಿ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು,ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟರೆ ಸಾಯಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಿಂದೆ ಸರಿಸಿದೆ.
ನಾನು:ಲತ ಅಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ,ಸ್ನೇಹ,ಜೂಹಿ ಇದೆಲ್ಲ ನೋಡು ಹೆದರುತ್ತಾ ಆಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ,ಕಾವ್ಯ ನೀನು ಅತ್ತಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಗೋದಾಮಿಗೆ ಅತ್ತಿಗೆ ನೀವು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬನ್ನಿ ಎಂದೇ.ನಾನು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಅತ್ತಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಳು ಕಾವ್ಯ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದಳು.
ನಿರ್ಮಲ: ಅಳುತ್ತಾ ಕಂದ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ಇವತ್ತು ಇವರನ್ನು ಕೊಂದು ಜೈಲಿಗೆ ಹೋದರು ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ನಾನು ಸುಮ್ಮನೆ ಬಿಡಲ್ಲ,ನಿನ್ನ ಅಜ್ಜನನ್ನು ಕೂಡ ಉಪಾಯ ಮಾಡಿ ಕೊಂದಿದ್ದಾರೆ...ಎಂದು ಹಣ್ಣು ಕತ್ತರಿಸುವ ಚಾಕು ಹಿಡಿದು ರಾಜೇಶ್ ನ ಕಡೆ ಓಡಿ ಬಂದಳು.ನಾನು ತಡೆದು.
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನನಗೂ ಕೋಪ ನಿನಗಿಂತ ಹತ್ತರಶ್ಟಿದೆ,ಇವರಿಗೆ ಸಾವು ಉಪಾಯವಲ್ಲ ಇವರು ಜೀವನ ಪರಿ ಕೊರಗಿ ಕೊರಗಿ ಸಾಯಬೇಕು,ಇನ್ನೂ ತುಂಬಾ ಸತ್ಯ ಹೊರಬೀಳುವುದು ಬಾಕಿ ಇದೆ,ಎಂದೇ.
ನಿರ್ಮಲ ಹಿಂದೆ ಸರಿದಳು,ಅಮ್ಮ ತಾನು ಮಾಡಿದ ಪಾಪ ತಿಳಿದು ಅಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದು ಅಳುತ್ತಾ ಕುಳಿತಳು ಅಕ್ಕಂದಿರು ಕೂಡ ದುಃಖದಲ್ಲಿದ್ದರು,ಲತ,ಕುಸುಮ ಅತ್ತಿಗೆ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರು,
ನಾನು: ನನ್ನ ಅಜ್ಜನನ್ನು ಏಕೆ ಕೊಂದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿ ಮತ್ತೆರಡು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬಿಟ್ಟೆ,
ಸುರೇಶ್: ಅಯ್ಯೋ,,,,,,,,, ಹೊಡಿಬೇಡ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದ,ನನಗೆ ದುಡ್ಡಿನ ಅವಶ್ಯಕತೆ ತುಂಬಾ ಇತ್ತು,ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಜೇಶ್ ನನಗೆ ಪರಿಚಯ ಆದ,ಜೂಜಿನಿಂದ ಸಾಲ ಆಗಿತ್ತು ಗೌಡ ನನಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ಬದಲಿಗೆ ಆಸ್ತಿ ಪತ್ರದ ಬೇಡಿಕೆ ಇಟ್ಟ ನಾನು ಸರಿ ಎಂದು ಅದನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ,ಒಂದು ದಿನ ಅಜ್ಜನ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗಿ ಹುಡುಕಲು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ,ಆದರೆ ಅದು ಅಲ್ಲಿ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ,ತುಂಬಾ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟೆ ಪತ್ರ ಎಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ,ಆಗ ಗೌಡ ಇನ್ನೊಂದು ಉಪಾಯ ಹೇಳಿದ, ಅದು ಅಜ್ಜನನ್ನು ಮುಗಿಸಲು,ಆಗ ನನಗೆ ಸುನಿಲ್ ಹಾಗೂ ಮನೋಹರ್ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರು,ಸುನಿಲ್ ಭಾವ ನನಗೆ ಅಜ್ಜ ಮಲಗುವಾಗ ನಿದ್ದೆ ಮಾತ್ರೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು,ಮೂರು ಜನ ಸೇರಿ ಅಜ್ಜಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗದ ಹಾಗೆ ಮೊದಲು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತ್ರೆಯನ್ನು ಬದಲಿಸಿ ನಾವು ತಂದಿದ್ದ ಹೆಚ್ಚು ಪವರ್ ಇರುವ ಮಾತ್ರೆ ಇಟ್ಟೆವು,ರಾತ್ರೆ ಅಜ್ಜಿ ಬಂದು ಅದನ್ನೇ ಕೊಟ್ಟಳು ಮಾರನೇ ದಿನ ಅಜ್ಜ ಏಳಲಿಲ್ಲ ಎಂದ.
ನಿರ್ಮಲ: ಎದೆ ಬಡಿದಕೊಂಡು ಅಳುತ್ತಾ,ಅಯ್ಯೋ ಪಾಪಿಗಳ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲೇ ನನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಸಾಯಿಸಿಬಿಟ್ಟ ರಲ್ಲೋ,ನಿಮಗೆ ಆ ದೇವರು ಕ್ಷಮಿಸಲ್ಲ,ನನ್ನ ಕೈಯಿಂದಲೇ ನನ್ನ ತಾಳಿ ಮುರಿದು ಹೋಯಿತಲ್ಲ ಎಂದು ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು.ಸ್ವಾತಿ ಮತ್ತು ರೂಪ ಶಾಕ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು,ನಾನು ಯಾರ ಹತ್ತಿರವೂ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ,
ನಾನು: ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಾ,ಕೋಪದಿಂದ,ನನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಏಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ನದಿಯ ಹತ್ತಿರ ನಡೆದಿತ್ತು ಎಂದೇ.ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಬಾಂಬ್ ಸಿಡಿದಾಂತಾಯಿತು ಎಲ್ಲರೂ ಕೂಡ ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು,
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ 2 ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ನಾನು ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಆಗಿ ನಿಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ನಿನಪಿದೆಯ ಅಂದೆ,ಅಜ್ಜಿ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ,ಮೊದಲೇ ಹೆಣ್ಣು ಜೀವ ನೋವಿನ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಗೆ ತಲುಪಿತ್ತು,"ಬೋಗಳುತ್ತಿಯ ಇಲ್ಲ,ಮತ್ತೆರೆಡು ಹಾಕಬೇಕು ಎಂದೇ.
ರಾಜೇಶ್ ನ ಬದಲಿಗೆ ಸುನಿಲ್ ಹೇಳಿದ"ಅಮ್ಮ,,,,,,,,, ಹೋಡಿಬೇಡ ಹೇಳುತ್ತೇವೆ,ನಿನ್ನ ಅಜ್ಜ ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿಗೆ ವಿಲ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿತು ಅದಕ್ಕೆ ನಾವು ನಿನ್ನನು ಮುಗಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟೆವು ಈಗ ದಮ್ಮಯ್ಯ ಅಂತೀನಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ನನಗೆ ದುಡ್ಡಿನ ಆಸೆ ತೋರಿಸಿ ಇವರು ಈ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸಿದ್ದರು ಎಂದು ನನ್ನ ಕಾಲಿಗೆ ಬೀಳಲು ಬಂದ ಅವನಿಗೆ ಒದ್ದು," ನನ್ನ ಮಾವನ ಸಾವು ಹೇಗೆ ಆಯಿತು ಎಂದೇ"ಈಗ ಶಾಕ್ ಆಗುವ ಸಮಯ ಲತ ಮತ್ತು ರತಿಯದ್ದು.ಲತ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದ್ದಳು,ಇದೇನಾದರೂ ಇವರ ಕೆಲಸ ಆದರೆ ಅವರನ್ನು ಸಿಳು ಮಾಡುವ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಳು,ಈಗ ಮನೋಹರ್ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟ ಆಗಲೇ ಅವನಿಗೆ ಯಾವ ದಾರಿ ತೋಚುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ,ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ನೋವಾಗಿತ್ತು ಬೇರೆ,"ಅಮ್ಮ,,,,,,,,ಅಯ್ಯೋ,,,ನೋವು,,,ಏನ್ನುತ್ತಿದ್ದನು"ಲತ ಓಡಿ ಬಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ದೊಣ್ಣೆಯಿಂದ ತಲೆಗೆ ಹೊಡೆದಳು"ಹರಾಮಿ,ನೀಚ, ಹೆಳ್ತಿಯೋ ಇಲ್ವೋ,ಇವತ್ತು ನನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ಬದುಕಲ್ಲ ನೀನು,ಭಮ್,,,,,,,sniff,,,, ಹೇಳೋ ಎಂದು ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ನಾಲ್ವರಿಗೂ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು,ನಾನು ಅವರನ್ನು ತಡೆದು ದೂರ ಸರಿಸಿ"ಬೊಗಳು ಅಂದೆ".
ಮನೋಹರ್: ನೋವಿಂದ,ಸ್ನಿಫ್,,,,, ಹೋಡಿಬೇಡ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ,ಮುಂದಿನ ಉಪಾಯಕ್ಕೇ ಅಂದರೆ,ಆಸ್ತಿಯ ಪತ್ರಕ್ಕೆ,ಒಂದೇ ರೂಂ ನಲ್ಲಿ ಇದೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು,ಆಕಾಸ್ತ್ಮತಾಗಿ ನಿನ್ನ ಮಾವ ರಾತ್ರಿ ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಬಂದಿದ್ದ,ನಾವು ಮಾತನಾಡುವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ,ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗದ ಹಾಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ,ಸುರೇಶ್ ನ ಕಣ್ಣು ಅವನ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು,ಅವನು ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜನಿಗೆ ಹೇಳಲು ಹೊರಟಿದ್ದ,ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಹೆದರಿಸಿದೇವು ಆದರೆ ಅವನು ನಮ್ಮ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ,ವಿಧಿ ಇಲ್ಲದೆ ನಾವು ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪು ಕೆಲಸವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜನ ಹತ್ತಿರ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಸುಳ್ಳು ಭರವಸೆ ಕೊಟ್ಟೆವು,ಅವನು ನಂಬಿದನು,ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದೆಲ್ಲ ಸರಿಯಲ್ಲ ಊರಿನ ಹೊರಗೆ, ಪಾಳು ಬಿದ್ದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜನ ಥರ ಮಾತನಾಡುವ ಒಬ್ಬನಿಂದ ಹೇಳಿಸಿದೆವು,ಅವನಿಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಬಂದಿತು,ಅಲ್ಲಿ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಅವನನ್ನು ಮುಗಿಸಿದೆವು,ಪೊಲೀಸ್ ಗೆ ಸಂಶಯ ಬರಬಾರದು ಎಂದು ಅವನ ಮೇಲೆ ನೀರು ಹಾಕಿ,ಅವನ ಬಟ್ಟೆ ಬದಲಿಸಿ,ನಿಮ್ಮ ಊರಿನ ಗೌಡ ಯಾವುದೋ ದ್ರವ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದನು ಅದನ್ನು ಸಿಂಪಡಿಸಿ ನಿನ್ನ ಅತ್ತೆಯ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟು,ಅಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆವು,ನೋಡಿ ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟ....
ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಲೋಟವನ್ನು ರತಿ ರಾಜೇಶ್ ಮುಖಕ್ಕೆ ಜೋರಾಗಿ ಎಸೆದಳು,ರತಿ: ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಪಾಪಿ ನಾನು,ಯಾರು ನನ್ನ ಗಂಡ,ತಮ್ಮ,ಮಾವನನ್ನು ಕೊಂದವರ ಜೊತೆ ನಿಂತು ನನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ದ್ರೋಹ ಬಗೆದು,ಮುತ್ತಿನಂತ ಮಗನನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದೆ,ನನಗಿಂತ ಪಾಪಿಯ ತಾಯಿ ಇನ್ನು ಬದುಕಬಾರದು,ಎಂದು ಬಾವಿಯ ಕಡೆ ಓಡಿದಳು,ಅವರ ಹಿಂದೆ ನಿರ್ಮಲ,ಅಕ್ಕಂದಿರು ಓಡಿದರು,ನಾನು ಬಲಿಯ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ,ಬಲಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅವರ ಹಿಂದೆ ಹೋದನು.
ಲತ: ಪಾರ್ಥ ಇಷ್ಟೇನಾ sniff..... ಇನ್ನು ಇದೆಯಾ....ನನ್ನಿಂದ ತಡೆಯಲು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಕಂದ,ನನ್ನ ಕೈ ಕಾಲು ಅಲ್ಲಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ...ನಿನ್ನನ್ನು ಕೈ ಬೇಡುತ್ತೇನೆ ನನಗೆ ಒಂದು ತೊಟ್ಟು ವಿಷ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡು ನಾನಿನ್ನೂ ಬದುಕಲಾರೆ,ಅದರ ಮುಂಚೆ ಇವರನ್ನು ಕೊಂದು ತೀರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಕಡೆ ಕುಡುಗೋಲು ತರಲು ಓಡಿದಳು,ಅವರ ಹಿಂದೆ ಕಾವ್ಯ ಕೂಡ ಅಳುತ್ತಾ ಓಡಿದಳು,ಲತ ಬಂದು ಸುರೇಶನ ಕತ್ತಿಗೆ ಕುಡುಗೋಲು ಬೀಸಬೇಕು, ನಾನು ತಡೆದು.
ನಾನು:ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಸಾಯಬೇಕಾಗಿರೋದು ನೀವಲ್ಲ ಅಮ್ಮ ಈ ನೀಚರು, ನಿಮಗೇನಾದರೆ ಜುಹಿಗೆ ಯಾರು ಗತಿ,ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿದ್ದೀರಾ ಅಂದೆ,
ಲತ: ಪಾರ್ಥ ನನ್ನನು ತಡಿಬೇಡ ಕಂದ,ಈ ನೀಚರು ನನ್ನ ಸಂಸರಾವನ್ನೆ ನುಂಗಿ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ,ನನಗೆ ನನ್ನ ಮಗಳ ಚಿಂತೆ ಇಲ್ಲ ನೀನು ಅವಳನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಯಾ,sniff......please ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು.......ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ಅಳುತ್ತಾ ಕೂಗಿದಳು.
ನಾನು ಅವರ ಬೆನ್ನನ್ನು ಸವರುತ್ತಾ,ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಅಮ್ಮ,ನಾನು ಕೂಡ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಅಪ್ಪ,ಅಜ್ಜನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ,ಇವರಿಗೆ ಸಾವಿಗಿಂತ ಕ್ರೂರವಾಗಿ ಶಿಕ್ಷೆ ನಿಮ್ಮಂದ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಅಂದೆ.ಲತ ,ಪಾರ್ಥನ ತಂದೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನೋವು ಅರ್ಥ ಆಯಿತು,ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದಂತಾಗಿ ಅಲ್ಲೇ ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿದಳು,ಅವರನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸಿ,ಕಣ್ಣೀರು ವರೆಸಿ ನೋಡಿದರೆ ಅಮ್ಮ ಒದ್ದೆ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅಳುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದಳು,ಮುಂದೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ತಿಳಿದಿತ್ತು,ನಾನು 4 ಜನರನ್ನು ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿಸಿದೆ,ಅಮ್ಮಮ್ಮನ ಕಡೆ ಹೊರಟೆ,
ನಾನು:ಅಮ್ಮಮ್ಮ,ಅಕ್ಕ ,ನನ್ನನು ಕ್ಷಮಿಸಿ,ನಿಮಗೆ ನೋವು ಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶ ನನ್ನದಲ್ಲ,ನಾನು ಸತ್ಯ ತಿಳಿಯಲು ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ಕಾದೆ,ನನ್ನಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಸಂಸಾರ ಮುರಿದು ಹೋಯಿತು,ಆದರೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ,ಬೇಕಾದರೆ ನೀವು ಏನು ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡುತ್ತೀರಾ ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಸಿದ್ದ,ಎಂದು ಕೂತು ಕೈ ಚಾಚಿ ಬೇಡಿಕೊಂಡೆ.
ಅಕ್ಕಂದಿರು ಓಡಿ ಬಂದು ನನ್ನನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡರು,
ರೂಪ:sniff.........snifff... ಅಳುತ್ತಾ,ಹಾಗೆ ಹೇಳಬೇಡ ತಮ್ಮ,ನಿನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ನಮಗೆ ಇನ್ನೂ ಯಾರ ಮೇಲೂ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲ,ನೀನು ಹೀಗೆ ಅಂದರೆ ಜೀವ ಬಿಡುತ್ತೇವೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಂದಳು.
ಸ್ವಾತಿ:Haaa, ಪಾರ್ಥ......ನೀನು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ಅಂದಿದ್ದರೆ,ನಾವು ಅಂಧಕಾರದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆವು,ಇನ್ನ ಮೇಲೆ ನಮಗೆ ನೀನೆ ಎಲ್ಲಾ,ನನ್ನ ಗಂಡ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಸತ್ತು ಹೋದ,ಈ ನೀಚನ ತಾಳಿ ನನಗೆ ಬೇಡ ಎಂದು ಕಿತ್ತು ಹಾಕಲು ಹೊರಟಳು.
ನಾನು ತಡೆದು ಇಲ್ಲ ಅಕ್ಕ ಇದು ನಿನಗೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹನಾ ಭವಿಶ್ಯಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತೆ ಅಂದೆ.
ನಿರ್ಮಲ:ಪಾರ್ಥ,ಸರಿಯಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಮಗಳೆ,ನಿನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಗೋಸ್ಕರ ಅದನ್ನು ಹಾಗೆ ಬಿಡು,ಮಗನೇ ಮುಂದಿನ ದಾರಿ ನೋಡು ಕಾವ್ಯನಿಗೆ ಜ್ವರ ಬಂದಿದೆ,ರಾತ್ರೆ ತುಂಬಾ ಆಗಿದೆ,ಎಲ್ಲಾದರೂ ಈ ನೀಚರನ್ನು ದೂರ ಬಿಸಾಡಿ ಬಾ ಎಂದರು.
ನಾನು: ಸರಿ ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಎಂದು ಎದ್ದು,ಅಮ್ಮಮ್ಮ ನೀವು,ಅತ್ತೆ,ಅವರನ್ನು ಕೂಡಾ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ ಎಂದು ಅಮ್ಮನ ಕಡೆ ಬೆರಳು ಮಾಡಿದೆ.ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ"ಇದೆಲ್ಲ ಆ ಲೌಡ sorry ಗೌಡ ಮಾಡಿದ್ದರೆ,ಅವನು ಹೀಗೆ ಖುಲ್ಲಾ ಒದಾಡುತಿದ್ದನ,ಅವನಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಚರ್ಬಿ ಇರಲ್ಲ ಬಿಡು,ಯಾರಿರಬಹುದು???,
ಏನಾದರೂ ಆ ಆಸ್ತಿಯ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಬೆಲೆ ಬಾಳುವ ವಸ್ತು ಇರಬಹುದಾ,ಗುರುಗಳು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರು ಅಂಥದ್ದೇನೂ ಕೊಟ್ಟಿರಬಹುದು ಅದರ ಹಿಂದೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಂಚು ನಡೆದಿದೆ??, ಬಂಗಾರ,ವಜ್ರ ಇದ್ದರೇ ಯಾವುದಾದರು ಬಂಗಾರದ ಅಂಗಡಿಗೆ ಲೂಟಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು,ಏನಿರಬಹುದು ಆ ವಿಲ್ ನಲ್ಲಿ?? ಗುರುಗಳು ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರ ಸಂಪತ್ತು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಹರಿಗೆ ದೊರಕುತ್ತದೆ ಎಂದರು,ಹಾಗಾದರೆ ನನ್ನನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದರ??? ಪ್ರಶ್ನೆ ಬಹಳ ಇದೆ ಬಹುಶಃ ಅಮ್ಮಮ್ಮನಿಗೆ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು ಕೇಳಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ ಈಗ ಬೇಡ,ಟ್ರೇನಿಂಗ್ ಆದ ಮೇಲೆ,ಎಂದು ಯೋಚನೆಯಿಂದ ಹೊರಬಂದೆ.
ಮುಂದಿನ ಅಪ್ಡೇಟ್ ಗೆ ಕಾಯಿರಿ ಧನ್ಯವಾದ,ನನ್ನದೊಂದು ಕೋರಿಕೆ,ಆದಷ್ಟು like ಮಾಡಿ,ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿದ್ದರೆ ಹೇಳಿ ಸರಿ ಮಾಡಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ
.
