Incest NRI Bhabi

[ਫੁੱਦੀਆ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ]

Sirra bro khich ke rakh kam nu request va NRI Babhi nu v add krlo Hun vich fir toh

 

[Punjabi boy 2]

Nice

 

[Amanpreet Sarliwala]

ਭਾਗ - 19

ਸਵੇਰੇ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਦੀ ਭੈਣ ਸਾਨੂੰ ਚਾਹ ਦੇਣ ਆਈ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਠਾਇਆ ਕਿ ਉਠਜੋ ਸਾਹਬ ਚਾਹ ਆਗੀ ਆ। ਅਸੀ ਚਾਹ ਪੀ ਰਹੇ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਲੱਖ ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਵੀ ਇਹ ਨਾ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਫ਼ੋਨ ਚੱਕ ਕੇ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਫ਼ੋਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਅਣਪਛਾਤੇ ਨੰਬਰ ਤੋਂ ਮੈਸੇਜ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਮੈਂ ਮੈਸੇਜ ਚੈੱਕ ਕਿਤੇ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਮੈਸੇਜ ਮਨਦੀਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨੰਬਰ ਤੋਂ ਕੀਤੇ ਸੀ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਮੈਸੇਜ ਕਰੇਗੀ ਤੇ ਮੈਂ ਓਦੋ ਹੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵਾ। ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਤੇ ਮਨਦੀਪ ਦੀ ਅਕਸਰ ਹੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਮਨਦੀਪ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਵੀ ਇੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕਰਨ ਹੀ ਨ੍ਹੀ ਦਿੰਦੀਆਂ ਸਨ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲਬਾਤ ਘੱਟ ਗਈ ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ। ਓਹਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਮਨਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨ੍ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੁਣ। ਤੇ ਕਿਸੇ ਹੱਦ ਤੱਕ ਇਹ ਗੱਲ ਸਹੀ ਵੀ ਸੀ।

ਹੁਣ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਕਈ ਦਿਨ ਨਿਕਲ ਗਏ ਸੀ ਪਰ ਮਨਦੀਪ ਨੂੰ ਵੀ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਐਂਟਰੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਡਿੰਪਲ ਦੀ।

ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਉਮਰ 27 ਕੁ ਸਾਲ ਹੈ ਤੇ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਟੌਪ ਦੀ ਰੰਨ ਆ। ਸਰੀਰ ਪੱਖੋਂ ਪੂਰੀ ਨਿੱਗਰ, ਪਤਲਾ ਜਿਹਾ ਲੱਕ ਤੇ ਹਲਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੇ ਚਿੱਤੜ। ਮੁੰਮੇ ਵੀ ਠੀਕ ਠਾਕ ਮੋਟੇ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਨੇ। ਕਣਕਵੰਨਾ ਜਿਹਾ ਰੰਗ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਨਿਖਾਰਦਾ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਠੀਕ ਠਾਕ ਘਰੋਂ ਹੈ ਪਰ ਨਸ਼ੇ ਪੱਤੇ ਤੇ ਦਾਰੂ ਜਿਆਦਾ ਪੀਣ ਕਾਰਨ ਡਿੰਪਲ ਦਾ ਪਿਓ ਛੇਤੀ ਹੀ ਚੱਲ ਵੱਸਿਆ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਾਂ ਹੀ ਜਮੀਨ ਦੇ ਠੇਕੇ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਚਲਾ ਕੇ ਡਿੰਪਲ ਤੇ ਉਹਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਪਾਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਾਂ ਆਪਣੇ ਦੋਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਲਿਖਾ ਕੇ ਇਕ ਵਧਿਆ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹਦੀ ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਮੁੰਡਾ ਵੀ ਮਾੜੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਉਜਾੜਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਹੁਣ ਦੋਨੋ ਮਾਂ ਧੀ ਹੀ ਘਰ ਚਲਾ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਬੀਏ ਤੱਕ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਬੀ ਐੱਡ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਨਾਲ ਨਾਲ ਜਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੀਸ ਜਿੰਨੇ ਪੈਸੇ ਕਮਾ ਲਵੇ ਤਾਂ ਕੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਹਾਰਾ ਲੱਗ ਸਕੇ। ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਸ ਪਾਸ ਦੇ ਕੁਛ ਜਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਡਿੰਪਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਪੜ੍ਹਾਏ ਬੱਚੇ ਵੀ ਵਧੀਆ ਨੰਬਰ ਲਿਆ ਰਹੇ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਡਿੰਪਲ ਕੋਲ ਕਾਫ਼ੀ ਬੱਚੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਹੁਣ ਇਕ ਸਹੀ ਢੰਗ ਦੇ ਕਲਾਸਰੂਮ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।

ਤੇ ਇਸੇ ਲੋੜ ਤੋਂ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵੀ ਇਕ ਹੋਰ ਮੋੜ ਲਈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਡਿੰਪਲ ਆਪਣਾ ਟਿਊਸ਼ਨ ਸੈਂਟਰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਲੱਭ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਜੱਗੀ ਹੁਣਾ ਦਾ ਘਰ ਪਿੰਡ ਦੀ ਫਿਰਨੀ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਓਹਨਾ ਨੇ ਕੁਛ ਦੁਕਾਨਾਂ ਵੀ ਬਣਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਜਦੋ ਜੱਗੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਕਿ ਡਿੰਪਲ ਸੈਂਟਰ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਜੱਗੀ ਦੀ ਮਾ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੁਕਾਨ ਵਿੱਚ ਸੈਂਟਰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤੇ ਇਹ ਕਿ ਕਿਹਾ ਤੇ ਕਿਰਾਏ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਕਿਹਾ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਜਦੋ ਇਹ ਗੱਲ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਦੱਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਸੈਂਟਰ ਸੈੱਟ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜੱਗੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਜੱਗੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਵਾ ਦਵੇ। ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਗੀ ਨੇ ਰਲ ਕੇ ਕੁਛ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਸਮਾਨ ਸੈੱਟ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਥੋ ਹੀ ਡਿੰਪਲ ਤੇ ਜੱਗੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਧੀਆ ਬੌਂਡ ਬਣ ਗਿਆ। ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਜੱਗੀ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਸਾਫ਼ ਦਿੱਖ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਪਰ ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਦੇ ਕੰਮ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕੀ ਹਰਜ਼ ਹੈ। ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਜੋ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਚਾਹੀਦੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੁੰਦੀ ਜੱਗੀ ਉਸ ਨੂੰ ਲਿਆ ਦਿੰਦਾ ਜਾ ਫਿਰ ਨਾਲ ਲਿਜਾ ਕੇ ਦਵਾ ਲਿਆਉਂਦਾ। ਜਿਵੇ ਜਿਵੇ ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਰ ਰਹੇ ਸੀ ਦੋਹਾਂ ਦੀਆ ਨਜ਼ਦੀਕੀਆਂ ਵੱਧ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸੈਂਟਰ ਦਾ ਸਮਾਨ ਲੈਣ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਣ ਦੇ ਗੇੜੇ ਵੱਧ ਗਏ ਤੇ ਇਹ ਗੇੜੇ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਹੋਟਲ ਜਾ ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਜਾ ਫਿਰ ਜਿਆਦਾਤਰ ਸਾਡੇ ਮੋਟਰ ਤੇ ਬਣੇ ਕੋਠੇ ਉੱਪਰ ਪਹੁੰਚਣ ਲੱਗੇ। ਜੱਗੀ ਨੇ ਕੁਛ ਟਾਈਮ ਤੱਕ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਵਜਾਇਆ ਪਰ ਹੁਣ ਜੱਗੀ ਤਾਂ ਕੈਨੇਡਾ ਸੀ।

ਜੱਗੀ ਨੂੰ ਕਨੇਡਾ ਗਏ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਗੁਜ਼ਰ ਗਏ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਓਹਨੇ ਡਿੰਪਲ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗੱਲਬਾਤ ਨਾ ਕੀਤੀ। ਕਰੇ ਵੀ ਕਿੱਦਾ ਸਾਡੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਾਲੇ ਬੇਲੀ ਓਹਨੂੰ ਨਵੇ ਨਵੇ ਗਏ ਨੂੰ ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਦਿਖਾ ਰਹੇ ਸੀ। ਉਹ ਨਜ਼ਰਿਆ ਵਿੱਚ ਡਿੰਪਲ ਕਿੱਥੋ ਯਾਦ ਆਉਣੀ ਸੀ। ਪਰ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹੁਣ ਲੰਨ ਲਈ ਤੜਪ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਜਦੋ ਇਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਗੀ ਓਦਾ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਡਿੰਪਲ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਜੱਗੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸਾਲੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਅੱਗ ਆ। ਭੈਣਚੋਦ ਫ਼ੋਨ ਕਰ ਕਰ ਤੰਗ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਕਿ ਆਪ ਤਾਂ ਚਲਾ ਗਿਆ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਸੁਣੀ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਜੱਗੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਾਲਿਆ ਤੂੰ ਵੀ ਲੈਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਨਾ ਹੁਣ ਲੈਣੀ ਆ ਤਾਂ ਲੈ ਲਾ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰ ਆ। ਮੇਰੇ ਵੀ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਕਿ ਸਾਲੀ ਰੰਨ ਤਾਂ ਟੌਪ ਦੀ ਆ ਟਰਾਈ ਕਰ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਜਾਵੇ। ਤੇ ਫੇਰ ਕੀ ਸੀ ਮੈਂ ਵੀ ਮੈਸੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਮੈਂ - ਹਾਂਜੀ ਕੀ ਹਾਲ ਚਾਲ ?

ਡਿੰਪਲ - ਹਾਂਜੀ ਠੀਕ ਠਾਕ ਤੁਸੀਂ ਸੁਣਾਓ

ਮੈਂ - ਬੱਸ ਠੀਕ ਠਾਕ ਜੀ।

ਡਿੰਪਲ - ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਯਾਦ ਕਿੱਦਾ ਆ ਗਈ ?

ਮੈਂ - ਕੁਛ ਨ੍ਹੀ ਯਾਰ ਜੱਗੀ ਦੀ ਯਾਦ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਸੋਚਿਆ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਹੋਣੀ ਹਾਲ ਚਾਲ ਹੀ ਪੁੱਛ ਲਵਾ।

ਡਿੰਪਲ - ਹੰਜੀ ਸਹੀ ਕਿਹਾ ਪਰ ਜੱਗੀ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਸਾਡੀ ਹੁਣ।

ਮੈਂ - ਫਰਕ ਪੈ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੁਣ ਨਵੀ ਨਵੀ ਜਗਾਹ ਦਾ ਚਾਅ ਹੁੰਦਾ ਹੀ ਆ।

ਡਿੰਪਲ - ਹਾਂ ਕੁਸ਼ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਬਿਜ਼ੀ ਹੋਗਿਆ ਹੈ।

ਮੈਂ - ਬੱਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ।

ਡਿੰਪਲ - ਕੀ ਪਤਾ ਮੈਨੂੰ ?

ਮੈਂ - ਛੱਡੋ ਕਦੇ ਮਿਲ ਕੇ ਦੱਸਾਂਗੇ ਫ਼ੋਨ ਤੇ ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹਰ ਗੱਲ।

ਡਿੰਪਲ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਇਹੋ ਜੀ ਕੀ ਗੱਲ ਹੈ

ਮੈਂ - ਬੱਸ ਮਿਲ ਕੇ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ।

ਡਿੰਪਲ - ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ ਜਦੋ ਮਿਲੇ ਦੱਸ ਦੇਣਾ।

ਮੈਂ - ਹਾਂਜੀ ਜਰੂਰ। ਆਜਿਓ ਕਦੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਬੈਠਾਂਗੇ।

ਡਿੰਪਲ (ਸਮਝ ਤਾਂ ਸਭ ਗਈ ਹੀ ਸੀ) - ਮੋਟਰ ਤੇ ਕਿਉ?

ਮੈਂ - ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਇਕੱਲੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਲਾਂਗੇ ਜੀ

ਡਿੰਪਲ - ਬੱਸ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਨਾ ?

ਮੈਂ - ਇਹ ਤਾਂ ਮੌਕਾ ਹੀ ਦੱਸੂ

ਡਿੰਪਲ - ਚਲੋ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ।

ਮੈਂ - ਕੱਲ੍ਹ ਉਡੀਕ ਕਰੂ ਮੈਂ

ਡਿੰਪਲ - ਮੈਂ ਪੱਕਾ ਨ੍ਹੀ ਕਿਹਾ ਅਜੇ

ਮੈਂ - ਕੋਈ ਨਾ ਆਉਣਾ ਹੋਇਆ ਆ ਜਾਣਾ।

ਫਿਰ ਅਸੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਗੁਡ ਨਾਇਟ ਵਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਸੌਂ ਗਏ।

ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਡਿੰਪਲ ਪੱਕਾ ਆਏਗੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਓਹਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਮੋਟਰ ਤੇ ਚੱਲਾ। ਡਿੰਪਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਆਇਆ ਕਿ ਜਾਓ ਫੇਰ।

ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਠੀਕ ਹੈ।

ਮੈਂ ਮੋਟਰ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਅਜੇ ਕਮਰਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਹੀ ਲੱਗਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਦੂਰੋ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਮੂੰਹ ਸਿਰ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਦਿਖੀ। ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਡਿੰਪਲ ਹੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਕਮਰਾ ਖੋਲਿਆ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਆਉਂਦੀ ਵੇਖਣ ਲੱਗਾ। ਅਸੀ ਮੋਟਰ ਵਾਲਾ ਕਮਰਾ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ ਪਾਰਟੀ ਵਗੈਰਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਵਰਗੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਨੂੰ। ਅੰਦਰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਏਸੀ ਦੋਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਸੀ। ਮੈਂ ਏਸੀ ਚਲਾਇਆ ਤੇ ਇੰਨੇ ਵਿੱਚ ਡਿੰਪਲ ਵੀ ਪਹੀ ਦੀ ਵਾਟ ਮੁਕਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਕਮਰੇ ਅੱਗੇ ਆ ਖੜੀ ਤੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ ਕੇ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਵੇਖ ਨਾ ਲਵੇ। ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਕੇ ਮੈਂ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਤੇ ਜਦੋ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਕੱਪੜਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਇਕ ਵਾਰ ਲਈ ਹੋਸ਼ ਹੀ ਉੱਡ ਗਏ। ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼ ਤੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲ। ਚੁੰਨੀ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਤੇ ਡੀਪ ਗਲੇ ਦੇ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚੋ ਝਾਤੀਆਂ ਮਾਰਦੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮੇ। ਪਰ ਇਹ ਸੀਨ ਬਹੁਤਾ ਲੰਬਾ ਨਾ ਚੱਲ ਸਕਿਆ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਢੱਕ ਲਿਆ।

ਡਿੰਪਲ - ਹਾਂਜੀ ਦੱਸੋ ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਸੀ।

ਮੈਂ - ਬੈਠ ਤਾਂ ਜਾਓ ਕੋਈ ਪਾਣੀ ਧਾਣੀ ਪੀ ਲਓ।

ਅਸੀ ਦੋਨੋ ਬੈਠ ਕੇ ਫਰਿਜ ਵਿੱਚ ਕੱਢ ਕੇ ਕੋਕ ਪੀਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਫਿਰ ਗੱਲਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਇਧਰ ਓਧਰ ਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਥੇ ਕਿਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਮੈਂ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਤੇ ਇਹ ਗੱਲ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੀ ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਸਮਾਂ ਜਿਆਦਾ ਨ੍ਹੀ ਵਾਧੂ ਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਖਰਾਬ ਕਰਨ ਲਈ। ਇਸ ਲਈ ਜਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਖਰਾਬ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੰਨੀ ਗੱਲ ਵਿੱਚੋ ਉਤਾਰ ਕੇ ਕੁਰਸੀ ਉੱਤੇ ਸੁੱਟ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਸਿਗਨਲ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਆਜਾ ਹੁਣ ਪਾ ਲੈ ਹੱਥ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਵੀ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਗਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹਦੀ ਗਰਦਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਲੈਣ ਲੱਗਾ। ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਨਿੱਘ ਨੇ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਗਿਰਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ਼ ਉਤਾਰਨ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਫਟਾਫਟ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ਼ ਤੇ ਪੈਂਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ। ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ਼ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿੱਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਮੇਰੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਛਾਤੀ ਉੱਪਰ। ਮੈਂ ਵੀ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕ ਖੋਲ੍ਹੀ ਤੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਝੁਲਣ ਲੱਗੇ। ਮੈਂ ਵੀ ਫੜ ਕੇ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲਣੇ ਚਾਲੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਵੀ ਦੇਰ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮੇਰੀ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਲੰਨ ਮਸਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਅਸੀ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਕਪੜਿਆ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਕੀਤਾ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠਣ ਲੱਗੀ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਇੰਨਾ ਕੁ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਲੰਨ ਤਿਲਕਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਜਾ ਵੱਜਾ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਤੱਕ ਜਾ ਵੱਜਾ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ ਪਰ ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਤੇ ਸਵਾਦ ਦੋਨੋ ਹੀ ਮਿਲੇ ਹੋਏ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਉਛਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਝੁਕਾਇਆ ਤੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਲੱਗ ਗਏ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਡਿੰਪਲ ਦੇ ਨਿੱਪਲ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਉਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਨੀਚੋ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਇਸੇ ਤਰਾ ਚੁਦਨ ਨਾਲ ਡਿੰਪਲ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉੱਪਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਟਾਇਆ ਤੇ ਉਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਕੇ ਮੌਡਿਆਂ ਉੱਪਰ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਠੋਕਣ ਲੱਗਾ। 20-25 ਮਿੰਟ ਇਸ ਤਰਾ ਚੌਦਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਘੱਸਿਆ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਹੋਰ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀ। ਕੰਡੋਮ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਰੀਝ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਫੁਦੀ 3 ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਪੂਰੀ ਗੱਚ ਸੀ ਤੇ ਪਲਚ ਪਲਚ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ 8-10 ਘੱਸੇ ਟਕਾ ਕੇ ਮਾਰੇ ਤੇ ਮਾਲ ਕੱਢ ਕੇ ਡਿੰਪਲ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੇਟ ਗਿਆ। ਅੱਧਾ ਪੌਣਾ ਘੰਟਾ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ਡਿੰਪਲ ਉੱਠੀ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਹੋਰ ਲੈਣ ਦਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਡਿੰਪਲ ਕਹਿੰਦੀ ਕੋਈ ਨਾ ਮਿਲਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਸਬਰ ਕਰ। ਤੇ ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਡਿੰਪਲ ਨਿਕਲ ਗਈ।

ਹੁਣ ਅਕਸਰ ਹੀ ਅਸੀ ਮਿਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਕਦੇ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਬੁਲਾ ਲੈਣਾ ਤੇ ਕਦੀ ਮੈਂ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਇਕ ਗੱਲ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆਈ ਮੈਨੂੰ ਕੇ ਉਹ ਕਦੀ ਮਨਾ ਨ੍ਹੀ ਕਰਦੀ।

ਅੱਜ ਦੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਹੀ। ਅੱਗੇ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਕੀ ਕੁਛ ਹੋਇਆ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਈਰਖਾ ਕੀ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਇਹ ਸਬ ਲਈ ਜੁੜੇ ਰਹੋ।

ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ

Story to good hai jane,, bas ik gal jo menu feels ho rahi hai,, oh eh hai ki sab kuj bahut fast chal reha hai,, thodi der galbaat howe kudi munde nu samjhe ja waqt dawe relationship nu eni jaldi fuddi ta ghasti v nhi dendi

 

[sukh.0]

ghaint

 

[Alpha3]

Sirra

 

[Deepgill1313]

ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ

ਭਾਗ - 19

ਸਵੇਰੇ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਦੀ ਭੈਣ ਸਾਨੂੰ ਚਾਹ ਦੇਣ ਆਈ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਉਠਾਇਆ ਕਿ ਉਠਜੋ ਸਾਹਬ ਚਾਹ ਆਗੀ ਆ। ਅਸੀ ਚਾਹ ਪੀ ਰਹੇ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਲੱਖ ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਵੀ ਇਹ ਨਾ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਫ਼ੋਨ ਚੱਕ ਕੇ ਦੇਖਣ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਫ਼ੋਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਅਣਪਛਾਤੇ ਨੰਬਰ ਤੋਂ ਮੈਸੇਜ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਮੈਂ ਮੈਸੇਜ ਚੈੱਕ ਕਿਤੇ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਮੈਸੇਜ ਮਨਦੀਪ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨੰਬਰ ਤੋਂ ਕੀਤੇ ਸੀ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਮੈਸੇਜ ਕਰੇਗੀ ਤੇ ਮੈਂ ਓਦੋ ਹੀ ਜਵਾਬ ਦੇਵਾ। ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਤੇ ਮਨਦੀਪ ਦੀ ਅਕਸਰ ਹੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਮਨਦੀਪ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਵੀ ਇੰਨੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕਰਨ ਹੀ ਨ੍ਹੀ ਦਿੰਦੀਆਂ ਸਨ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲਬਾਤ ਘੱਟ ਗਈ ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ। ਓਹਨੂੰ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਮਨਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨ੍ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੁਣ। ਤੇ ਕਿਸੇ ਹੱਦ ਤੱਕ ਇਹ ਗੱਲ ਸਹੀ ਵੀ ਸੀ।

ਹੁਣ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਕਈ ਦਿਨ ਨਿਕਲ ਗਏ ਸੀ ਪਰ ਮਨਦੀਪ ਨੂੰ ਵੀ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਐਂਟਰੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਡਿੰਪਲ ਦੀ।

ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਉਮਰ 27 ਕੁ ਸਾਲ ਹੈ ਤੇ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਟੌਪ ਦੀ ਰੰਨ ਆ। ਸਰੀਰ ਪੱਖੋਂ ਪੂਰੀ ਨਿੱਗਰ, ਪਤਲਾ ਜਿਹਾ ਲੱਕ ਤੇ ਹਲਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੇ ਚਿੱਤੜ। ਮੁੰਮੇ ਵੀ ਠੀਕ ਠਾਕ ਮੋਟੇ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਨੇ। ਕਣਕਵੰਨਾ ਜਿਹਾ ਰੰਗ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਨਿਖਾਰਦਾ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਠੀਕ ਠਾਕ ਘਰੋਂ ਹੈ ਪਰ ਨਸ਼ੇ ਪੱਤੇ ਤੇ ਦਾਰੂ ਜਿਆਦਾ ਪੀਣ ਕਾਰਨ ਡਿੰਪਲ ਦਾ ਪਿਓ ਛੇਤੀ ਹੀ ਚੱਲ ਵੱਸਿਆ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਾਂ ਹੀ ਜਮੀਨ ਦੇ ਠੇਕੇ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਚਲਾ ਕੇ ਡਿੰਪਲ ਤੇ ਉਹਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਪਾਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਾਂ ਆਪਣੇ ਦੋਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਲਿਖਾ ਕੇ ਇਕ ਵਧਿਆ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹਦੀ ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਮੁੰਡਾ ਵੀ ਮਾੜੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਉਜਾੜਾ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਹੁਣ ਦੋਨੋ ਮਾਂ ਧੀ ਹੀ ਘਰ ਚਲਾ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਬੀਏ ਤੱਕ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਬੀ ਐੱਡ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਨਾਲ ਨਾਲ ਜਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੀਸ ਜਿੰਨੇ ਪੈਸੇ ਕਮਾ ਲਵੇ ਤਾਂ ਕੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਹਾਰਾ ਲੱਗ ਸਕੇ। ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਸ ਪਾਸ ਦੇ ਕੁਛ ਜਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਡਿੰਪਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਪੜ੍ਹਾਏ ਬੱਚੇ ਵੀ ਵਧੀਆ ਨੰਬਰ ਲਿਆ ਰਹੇ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਡਿੰਪਲ ਕੋਲ ਕਾਫ਼ੀ ਬੱਚੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲੱਗੇ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਹੁਣ ਇਕ ਸਹੀ ਢੰਗ ਦੇ ਕਲਾਸਰੂਮ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ।

ਤੇ ਇਸੇ ਲੋੜ ਤੋਂ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵੀ ਇਕ ਹੋਰ ਮੋੜ ਲਈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਡਿੰਪਲ ਆਪਣਾ ਟਿਊਸ਼ਨ ਸੈਂਟਰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਜਗ੍ਹਾ ਲੱਭ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਜੱਗੀ ਹੁਣਾ ਦਾ ਘਰ ਪਿੰਡ ਦੀ ਫਿਰਨੀ ਤੇ ਸੀ ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਓਹਨਾ ਨੇ ਕੁਛ ਦੁਕਾਨਾਂ ਵੀ ਬਣਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਜਦੋ ਜੱਗੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਕਿ ਡਿੰਪਲ ਸੈਂਟਰ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਜੱਗੀ ਦੀ ਮਾ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੁਕਾਨ ਵਿੱਚ ਸੈਂਟਰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤੇ ਇਹ ਕਿ ਕਿਹਾ ਤੇ ਕਿਰਾਏ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਕਿਹਾ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਜਦੋ ਇਹ ਗੱਲ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਦੱਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਸੈਂਟਰ ਸੈੱਟ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜੱਗੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਜੱਗੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਵਾ ਦਵੇ। ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਗੀ ਨੇ ਰਲ ਕੇ ਕੁਛ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਸਮਾਨ ਸੈੱਟ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਥੋ ਹੀ ਡਿੰਪਲ ਤੇ ਜੱਗੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਧੀਆ ਬੌਂਡ ਬਣ ਗਿਆ। ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਜੱਗੀ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਸਾਫ਼ ਦਿੱਖ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਪਰ ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਦੇ ਕੰਮ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕੀ ਹਰਜ਼ ਹੈ। ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਜੋ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਚਾਹੀਦੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੁੰਦੀ ਜੱਗੀ ਉਸ ਨੂੰ ਲਿਆ ਦਿੰਦਾ ਜਾ ਫਿਰ ਨਾਲ ਲਿਜਾ ਕੇ ਦਵਾ ਲਿਆਉਂਦਾ। ਜਿਵੇ ਜਿਵੇ ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਰ ਰਹੇ ਸੀ ਦੋਹਾਂ ਦੀਆ ਨਜ਼ਦੀਕੀਆਂ ਵੱਧ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸੈਂਟਰ ਦਾ ਸਮਾਨ ਲੈਣ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਣ ਦੇ ਗੇੜੇ ਵੱਧ ਗਏ ਤੇ ਇਹ ਗੇੜੇ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਹੋਟਲ ਜਾ ਕਿਸੇ ਦੋਸਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਜਾ ਫਿਰ ਜਿਆਦਾਤਰ ਸਾਡੇ ਮੋਟਰ ਤੇ ਬਣੇ ਕੋਠੇ ਉੱਪਰ ਪਹੁੰਚਣ ਲੱਗੇ। ਜੱਗੀ ਨੇ ਕੁਛ ਟਾਈਮ ਤੱਕ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਵਜਾਇਆ ਪਰ ਹੁਣ ਜੱਗੀ ਤਾਂ ਕੈਨੇਡਾ ਸੀ।

ਜੱਗੀ ਨੂੰ ਕਨੇਡਾ ਗਏ ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਗੁਜ਼ਰ ਗਏ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਓਹਨੇ ਡਿੰਪਲ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗੱਲਬਾਤ ਨਾ ਕੀਤੀ। ਕਰੇ ਵੀ ਕਿੱਦਾ ਸਾਡੇ ਕੈਨੇਡਾ ਵਾਲੇ ਬੇਲੀ ਓਹਨੂੰ ਨਵੇ ਨਵੇ ਗਏ ਨੂੰ ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਦਿਖਾ ਰਹੇ ਸੀ। ਉਹ ਨਜ਼ਰਿਆ ਵਿੱਚ ਡਿੰਪਲ ਕਿੱਥੋ ਯਾਦ ਆਉਣੀ ਸੀ। ਪਰ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹੁਣ ਲੰਨ ਲਈ ਤੜਪ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਜਦੋ ਇਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਗੀ ਓਦਾ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਡਿੰਪਲ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਜੱਗੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸਾਲੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਅੱਗ ਆ। ਭੈਣਚੋਦ ਫ਼ੋਨ ਕਰ ਕਰ ਤੰਗ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਕਿ ਆਪ ਤਾਂ ਚਲਾ ਗਿਆ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਸੁਣੀ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਜੱਗੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਾਲਿਆ ਤੂੰ ਵੀ ਲੈਣ ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਨਾ ਹੁਣ ਲੈਣੀ ਆ ਤਾਂ ਲੈ ਲਾ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰ ਆ। ਮੇਰੇ ਵੀ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਕਿ ਸਾਲੀ ਰੰਨ ਤਾਂ ਟੌਪ ਦੀ ਆ ਟਰਾਈ ਕਰ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਜਾਵੇ। ਤੇ ਫੇਰ ਕੀ ਸੀ ਮੈਂ ਵੀ ਮੈਸੇਜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਮੈਂ - ਹਾਂਜੀ ਕੀ ਹਾਲ ਚਾਲ ?

ਡਿੰਪਲ - ਹਾਂਜੀ ਠੀਕ ਠਾਕ ਤੁਸੀਂ ਸੁਣਾਓ

ਮੈਂ - ਬੱਸ ਠੀਕ ਠਾਕ ਜੀ।

ਡਿੰਪਲ - ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਯਾਦ ਕਿੱਦਾ ਆ ਗਈ ?

ਮੈਂ - ਕੁਛ ਨ੍ਹੀ ਯਾਰ ਜੱਗੀ ਦੀ ਯਾਦ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਸੋਚਿਆ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਹੋਣੀ ਹਾਲ ਚਾਲ ਹੀ ਪੁੱਛ ਲਵਾ।

ਡਿੰਪਲ - ਹੰਜੀ ਸਹੀ ਕਿਹਾ ਪਰ ਜੱਗੀ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਸਾਡੀ ਹੁਣ।

ਮੈਂ - ਫਰਕ ਪੈ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੁਣ ਨਵੀ ਨਵੀ ਜਗਾਹ ਦਾ ਚਾਅ ਹੁੰਦਾ ਹੀ ਆ।

ਡਿੰਪਲ - ਹਾਂ ਕੁਸ਼ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਬਿਜ਼ੀ ਹੋਗਿਆ ਹੈ।

ਮੈਂ - ਬੱਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਆ।

ਡਿੰਪਲ - ਕੀ ਪਤਾ ਮੈਨੂੰ ?

ਮੈਂ - ਛੱਡੋ ਕਦੇ ਮਿਲ ਕੇ ਦੱਸਾਂਗੇ ਫ਼ੋਨ ਤੇ ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹਰ ਗੱਲ।

ਡਿੰਪਲ - ਅੱਛਾ ਜੀ ਇਹੋ ਜੀ ਕੀ ਗੱਲ ਹੈ

ਮੈਂ - ਬੱਸ ਮਿਲ ਕੇ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ।

ਡਿੰਪਲ - ਠੀਕ ਹੈ ਜੀ ਜਦੋ ਮਿਲੇ ਦੱਸ ਦੇਣਾ।

ਮੈਂ - ਹਾਂਜੀ ਜਰੂਰ। ਆਜਿਓ ਕਦੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਬੈਠਾਂਗੇ।

ਡਿੰਪਲ (ਸਮਝ ਤਾਂ ਸਭ ਗਈ ਹੀ ਸੀ) - ਮੋਟਰ ਤੇ ਕਿਉ?

ਮੈਂ - ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਇਕੱਲੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਲਾਂਗੇ ਜੀ

ਡਿੰਪਲ - ਬੱਸ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਨਾ ?

ਮੈਂ - ਇਹ ਤਾਂ ਮੌਕਾ ਹੀ ਦੱਸੂ

ਡਿੰਪਲ - ਚਲੋ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ।

ਮੈਂ - ਕੱਲ੍ਹ ਉਡੀਕ ਕਰੂ ਮੈਂ

ਡਿੰਪਲ - ਮੈਂ ਪੱਕਾ ਨ੍ਹੀ ਕਿਹਾ ਅਜੇ

ਮੈਂ - ਕੋਈ ਨਾ ਆਉਣਾ ਹੋਇਆ ਆ ਜਾਣਾ।

ਫਿਰ ਅਸੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਗੁਡ ਨਾਇਟ ਵਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਸੌਂ ਗਏ।

ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਡਿੰਪਲ ਪੱਕਾ ਆਏਗੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਵੇਰੇ ਓਹਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਮੋਟਰ ਤੇ ਚੱਲਾ। ਡਿੰਪਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਆਇਆ ਕਿ ਜਾਓ ਫੇਰ।

ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਠੀਕ ਹੈ।

ਮੈਂ ਮੋਟਰ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਅਜੇ ਕਮਰਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਹੀ ਲੱਗਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਦੂਰੋ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਮੂੰਹ ਸਿਰ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਦਿਖੀ। ਮੈਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਡਿੰਪਲ ਹੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਕਮਰਾ ਖੋਲਿਆ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਆਉਂਦੀ ਵੇਖਣ ਲੱਗਾ। ਅਸੀ ਮੋਟਰ ਵਾਲਾ ਕਮਰਾ ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ ਪਾਰਟੀ ਵਗੈਰਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਵਰਗੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਦੇ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਨੂੰ। ਅੰਦਰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਏਸੀ ਦੋਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਸੀ। ਮੈਂ ਏਸੀ ਚਲਾਇਆ ਤੇ ਇੰਨੇ ਵਿੱਚ ਡਿੰਪਲ ਵੀ ਪਹੀ ਦੀ ਵਾਟ ਮੁਕਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਕਮਰੇ ਅੱਗੇ ਆ ਖੜੀ ਤੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਆ ਗਈ ਕੇ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਵੇਖ ਨਾ ਲਵੇ। ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਕੇ ਮੈਂ ਦਰਵਾਜਾ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਤੇ ਜਦੋ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਕੱਪੜਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਇਕ ਵਾਰ ਲਈ ਹੋਸ਼ ਹੀ ਉੱਡ ਗਏ। ਤਿੱਖੇ ਨੈਣ ਨਕਸ਼ ਤੇ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲ। ਚੁੰਨੀ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਤੇ ਡੀਪ ਗਲੇ ਦੇ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚੋ ਝਾਤੀਆਂ ਮਾਰਦੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਮੁੰਮੇ। ਪਰ ਇਹ ਸੀਨ ਬਹੁਤਾ ਲੰਬਾ ਨਾ ਚੱਲ ਸਕਿਆ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਢੱਕ ਲਿਆ।

ਡਿੰਪਲ - ਹਾਂਜੀ ਦੱਸੋ ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਸੀ।

ਮੈਂ - ਬੈਠ ਤਾਂ ਜਾਓ ਕੋਈ ਪਾਣੀ ਧਾਣੀ ਪੀ ਲਓ।

ਅਸੀ ਦੋਨੋ ਬੈਠ ਕੇ ਫਰਿਜ ਵਿੱਚ ਕੱਢ ਕੇ ਕੋਕ ਪੀਣ ਲੱਗੇ ਤੇ ਫਿਰ ਗੱਲਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਇਧਰ ਓਧਰ ਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਥੇ ਕਿਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਮੈਂ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਤੇ ਇਹ ਗੱਲ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੀ ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਸਮਾਂ ਜਿਆਦਾ ਨ੍ਹੀ ਵਾਧੂ ਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਖਰਾਬ ਕਰਨ ਲਈ। ਇਸ ਲਈ ਜਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਖਰਾਬ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੰਨੀ ਗੱਲ ਵਿੱਚੋ ਉਤਾਰ ਕੇ ਕੁਰਸੀ ਉੱਤੇ ਸੁੱਟ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਸਿਗਨਲ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਆਜਾ ਹੁਣ ਪਾ ਲੈ ਹੱਥ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਵੀ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਗਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਹਦੀ ਗਰਦਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਲੈਣ ਲੱਗਾ। ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਨਿੱਘ ਨੇ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇ ਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਗਿਰਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ਼ ਉਤਾਰਨ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਫਟਾਫਟ ਆਪਣਾ ਕਮੀਜ਼ ਤੇ ਪੈਂਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੇ। ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ਼ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿੱਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਮੇਰੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਛਾਤੀ ਉੱਪਰ। ਮੈਂ ਵੀ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕ ਖੋਲ੍ਹੀ ਤੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਝੁਲਣ ਲੱਗੇ। ਮੈਂ ਵੀ ਫੜ ਕੇ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲਣੇ ਚਾਲੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਵੀ ਦੇਰ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮੇਰੀ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਲੰਨ ਮਸਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਅਸੀ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਕਪੜਿਆ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਕੀਤਾ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਠਣ ਲੱਗੀ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਇੰਨਾ ਕੁ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਲੰਨ ਤਿਲਕਦਾ ਹੋਇਆ ਅੰਦਰ ਜਾ ਵੱਜਾ ਤੇ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਤੱਕ ਜਾ ਵੱਜਾ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ ਪਰ ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਤੇ ਸਵਾਦ ਦੋਨੋ ਹੀ ਮਿਲੇ ਹੋਏ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਮੇਰੇ ਲੰਨ ਤੇ ਉਛਲ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਝੁਕਾਇਆ ਤੇ ਉਹਦੇ ਮੁੰਮੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਲੱਗ ਗਏ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਡਿੰਪਲ ਦੇ ਨਿੱਪਲ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਉਹਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਨੀਚੋ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਇਸੇ ਤਰਾ ਚੁਦਨ ਨਾਲ ਡਿੰਪਲ ਥੱਕ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉੱਪਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਡਿੰਪਲ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲਿਟਾਇਆ ਤੇ ਉਹਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਕੇ ਮੌਡਿਆਂ ਉੱਪਰ ਕਰ ਲਈਆਂ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਠੋਕਣ ਲੱਗਾ। 20-25 ਮਿੰਟ ਇਸ ਤਰਾ ਚੌਦਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਘੱਸਿਆ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਹੋਰ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀ। ਕੰਡੋਮ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਰੀਝ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਡਿੰਪਲ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਫੁਦੀ 3 ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਪੂਰੀ ਗੱਚ ਸੀ ਤੇ ਪਲਚ ਪਲਚ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਵੀ 8-10 ਘੱਸੇ ਟਕਾ ਕੇ ਮਾਰੇ ਤੇ ਮਾਲ ਕੱਢ ਕੇ ਡਿੰਪਲ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੇਟ ਗਿਆ। ਅੱਧਾ ਪੌਣਾ ਘੰਟਾ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਤੋ ਬਾਅਦ ਡਿੰਪਲ ਉੱਠੀ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਹੋਰ ਲੈਣ ਦਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਡਿੰਪਲ ਕਹਿੰਦੀ ਕੋਈ ਨਾ ਮਿਲਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਸਬਰ ਕਰ। ਤੇ ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਡਿੰਪਲ ਨਿਕਲ ਗਈ।

ਹੁਣ ਅਕਸਰ ਹੀ ਅਸੀ ਮਿਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਕਦੇ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਬੁਲਾ ਲੈਣਾ ਤੇ ਕਦੀ ਮੈਂ। ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਇਕ ਗੱਲ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆਈ ਮੈਨੂੰ ਕੇ ਉਹ ਕਦੀ ਮਨਾ ਨ੍ਹੀ ਕਰਦੀ।

ਅੱਜ ਦੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਹੀ। ਅੱਗੇ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਕੀ ਕੁਛ ਹੋਇਆ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਈਰਖਾ ਕੀ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਇਹ ਸਬ ਲਈ ਜੁੜੇ ਰਹੋ।

ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ

 

[Harman_sidhu]

Sirra bro khich ke rakh kam nu request va NRI Babhi nu v add krlo Hun vich fir toh

Hje bharjayi aayi ni vapis jdo aundi tan jrur krange add

 

[Harman_sidhu]

Story to good hai jane,, bas ik gal jo menu feels ho rahi hai,, oh eh hai ki sab kuj bahut fast chal reha hai,, thodi der galbaat howe kudi munde nu samjhe ja waqt dawe relationship nu eni jaldi fuddi ta ghasti v nhi dendi

Veer jehdi kudi ne time leya ohna te time laya jiwe haale preeti te time lagg reha oh mann nahi rahi par vich jo manni o hundi ohde te nyi time lagda

 

[Harman_sidhu]

ਭਾਗ - 20

ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹਾਲੇ ਚੱਲ ਹੀ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮਨਦੀਪ ਭਾਬੀ ਨਾਲ ਵੀ ਹੁਣ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਅੱਗ ਕਰਕੇ ਸੈਕਸ ਦੀ ਕਮੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਫੁੱਦੀਆਂ ਦਾ ਚਸਕਾ ਹੀ ਵੱਖਰਾ ਆ। ਪਰ ਹਾਂ ਇਕ ਚੀਜ਼ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਸਵਾਦ ਵੀ ਬਹੁਤ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਦੀ ਸ਼ਰਨ ਕਦੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਕਦੀ ਮਨਦੀਪ ਭਾਬੀ ਚੈਟ ਤੇ ਵੀਡੀਓ ਕਾਲ ਤੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਦਿੰਦਿਆਂ ਸਨ ਤੇ ਅਸਲੀ ਸਵਾਦ ਤਾਂ ਓਦੋ ਆਉਂਦਾ ਜਿਸ ਦਿਨ ਤਿੰਨੋਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਹੀ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਹੋਣ। ਇੱਕੋ ਹੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੀਤੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਤੇ ਉਹਦੀ ਭਾਬੀ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਵੜ੍ਹ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਨੰਗੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਭੇਜ ਰਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ, ਸੋਚ ਕੇ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਸਰੂਰ ਜਿਹਾ ਚੜ੍ਹਦਾ ਸੀ। ਮਨ ਵਿੱਚ ਵਾਰ ਵਾਰ ਇਹੋ ਖਿਆਲ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਕਦੀ ਦੋਨੋ ਨਣਦ ਭਰਜਾਈ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਠੋਕਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਵਰਗ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਣ। ਪਰ ਇਹ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੇ ਘਰ ਨੇ ਹਾਲੇ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਹੀ ਫ਼ੋਨ ਸੈਕਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਵੱਧ ਰਹੀ। ਜਦੋ ਵੀ ਮਿਲਣ ਦਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਟਾਲ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਸ਼ਰਨ ਵੀ ਆਪਣੇ ਘਰ ਹੀ ਰਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਵੀ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬੱਸ ਡਿੰਪਲ ਹੀ ਸੀ ਜੋ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ। ਓਹਨੂੰ ਤਾਂ ਬੱਸ ਇਕ ਵਾਰ ਮੈਸੇਜ ਕਰਨ ਦੀ ਦੇਰ ਸੀ ਕਿ ਲੈਣੀ ਆ, ਓਹਨੇ ਕਹਿਣਾ ਲੈਲੋ। ਡਿੰਪਲ ਤੋਂ ਬੱਸ ਮੇਰੀ ਇਕ ਹੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਟਾਈਮ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ। ਉਹਨੇ ਕਲਾਸ ਤੋਂ ਘੰਟਾ ਪਹਿਲਾ ਜਾ ਦੋ ਕਲਾਸਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਘੰਟਾ ਕੁ ਵੇਹਲੇ ਹੋਣਾ ਤੇ ਓਹੀ ਟਾਈਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਹਦੇ ਵਿੱਚੋ ਵੀ 15-20 ਮਿੰਟ ਇਧਰ ਓਧਰ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੇ ਤੇ ਮੋਟਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੇ ਲੱਗ ਜਾਣੇ। ਉਹ 15 ਮਿੰਟ ਬਚਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਅਸੀ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਿਲ ਲੈਣਾ ਕਾਫ਼ੀ ਵਾਰ। ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਵੇਲੇ ਜਦ ਲੋਕ ਸਬ ਘਰ ਸੁੱਤੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮੌਕਾ ਦੇਖ ਕੇ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਵੜ੍ਹ ਜਾਣਾ ਤੇ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਹੀ ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਹਿੱਕ ਨੂੰ ਚਿੰਬੜ ਜਾਣਾ। ਫਿਰ ਡਿੰਪਲ ਨੇ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਕੇ ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਚੂਪਣਾ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਕੇ ਬੈਂਚ ਤੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਜਾਣਾ। ਮੈਂ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਕੇ ਮਾਲ ਉਹਨੂੰ ਪਿਲਾ ਦੇਣਾ। ਪਰ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਡਿੰਪਲ ਕਦੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੰਗੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੈਂ। ਇਹ ਬੱਸ ਹਵਸ ਬੁਝਾਉਣ ਦੀ ਇਕ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਅਸੀ ਸਲਾਹ ਬਣਾਉਂਦੇ ਕਿ ਕਿਸੀ ਦਿਨ ਖੁੱਲਾ ਟਾਈਮ ਕੱਢ ਕੇ ਮਿਲਣਾ ਹੈ ਪਰ ਡਿੰਪਲ ਦੀ ਕਲਾਸ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਛੁੱਟੀ ਵਾਲੇ ਦੀ ਘਰਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਤੇ ਇਹੀ ਸਭ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਓਹੀ ਦਿਨ ਆਇਆ ਜਦ ਭਾਬੀ ਦੇ ਭਰਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਕਿਤੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦਾ ਪਲੈਨ ਬਣਾਇਆ। ਜਿਵੇ ਹੀ ਇਹ ਗੱਲ ਮਨਦੀਪ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਉਸੇ ਸਮੇ ਮੈਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾ ਅੱਜ ਰਾਤ ਫਿਰ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰੁਕਣਾ ਤੂੰ। ਮੈਂ ਵੀ ਪੂਰਾ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਕੁਛ ਟਾਈਮ ਬਾਅਦ ਜਦੋ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸਹਿਜ ਸੁਬਾਹ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਵੀਰਾ ਘੁੰਮਣ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਵਧੀਆ ਮੌਕਾ ਹੈ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ ਆਪਾਂ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਨਖਰੇ ਕਿਤੇ ਪਰ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਮੰਨ ਹੀ ਗਈ ਕਿ ਪਿੱਛੇ ਹਵੇਲੀ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਮਿਲ ਲਵਾਂਗੇ ਤੇ ਸਿਰਫ ਕਿੱਸ ਕਰਨੀ ਹੋਰ ਕੁਛ ਨਹੀ ਕਹਿਣਾ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੇ ਚਾਅ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਇਹ ਗੱਲ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਨ੍ਹੀ ਆਈ ਕੀ ਅੱਜ ਤਾਂ ਮਨਦੀਪ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਹਨੂੰ ਕੱਲ ਪੁੱਛ ਲੈਣਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਚਲੋ ਮਨਦੀਪ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਪਟਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਕੋਈ ਸਕੀਮ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਮਨਦੀਪ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦੱਸਿਆ।

ਮੈਂ - ਭਾਬੀ ਯਾਰ ਇਕ ਪੰਗਾ ਹੋਗਿਆ।

ਮਨਦੀਪ - ਹੁਣ ਕੀ ਹੋਗਿਆ ? ਮਸਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਹੁਣ ਤੂੰ ਨਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਵੀ

ਮੈਂ - ਸਮਝ ਨ੍ਹੀ ਆ ਰਹੀ ਭਾਬੀ ਕਿਵੇ ਕਰੀਏ

ਮਨਦੀਪ - ਗੱਲ ਕੀ ਹੋਈ ਆ ਕੁਝ ਦੱਸੇਂਗਾ ?

ਮੈਂ - ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਕਿ ਵੀਰੇ ਨੇ ਘਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਅੱਜ ਮੌਕਾ ਹੈ ਜੇ ਮਿਲਣਾ ਤਾਂ (ਮੈਂ ਗੱਲ ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਪਾ ਦਿੱਤੀ ਭਾਬੀ ਅੱਗੇ)

ਮਨਦੀਪ - ਇਹਦੇ ਕੁੱਤੀ ਦੇ ਜਿਆਦਾ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਤੇ ਤੈਥੋਂ ਨਾ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਹੋਇਆ ? ਨਵੀ ਫੁੱਦੀ ਮਿਲੀ ਨਹੀਂ ਕੀ ਬੱਸ ਮੁੱਕਰ ਗਿਆ।

ਮੈਂ - ਭਾਬੀ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰੋ ਓਹਨੇ ਤਾਂ ਬੱਸ ਕਿੱਸ ਕਰਨੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੋਰ ਨ੍ਹੀ ਕੁਸ਼ ਕਰਨਾ। ਕਿਓ ਨਾ ਆਪਾਂ ਉਸਤੋ ਬਾਅਦ ਕਰ ਲੀਏ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ?

ਮਨਦੀਪ (ਕੁਸ਼ ਸੋਚ ਕੇ) - ਚੱਲ ਦੇਖਲਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਹੱਲ ਵੀ ਕੀ ਆ। ਪਰ ਮੈਂ ਦੱਸ ਤਾ ਤੈਨੂੰ ਤੂੰ ਭਾਵੇ ਕਿੱਸ ਕਰ ਭਾਵੇ ਮਾਰ ਉਹਦੀ ਫੁੱਦੀ, ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ 11 ਵਜੇ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਾਹੀਦਾ।

ਮੈਂ - ਵਾਅਦਾ ਰਿਹਾ ਭਾਬੀ।

ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਦੇਣੀ ਨ੍ਹੀ ਜੋ ਮਿਲਦੀ ਓਹਦਾ ਤਾਂ ਸਵਾਦ ਲੈ ਲੀਏ ਉਹ ਕਿਓ ਛੱਡਣੀ। ਮੈਂ ਘਰੇ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਕੇ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਓਹੀ ਦੋਸਤ ਘਰ ਜਾ ਪੁੱਜਾ। ਅਸੀ ਦੋਨੋ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਛੱਤ ਤੇ ਸੌਣ ਚਲੇ ਗਏ ਪਰ ਸੌਣਾ ਤਾਂ ਕਿਸਨੇ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਅੱਜ ਫਿਰ ਤੋਂ ਜ਼ੋਰ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਸਾਲਿਆ ਅੱਜ ਤਾਂ ਦੱਸ ਦੇ। ਮੈਂ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਚੱਲ ਕੋਈ ਨਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਮਨਦੀਪ ਬਾਰੇ ਓਹਲਾ ਹੀ ਚੰਗਾ। ਮੈਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਯਾਰ ਭਰਾ ਦੀ ਸਾਲੀ ਸੈੱਟ ਹੋਗੀ ਉਹਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਹਾਂ। ਫਿਰ ਅਸੀ ਇੱਦਾ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਮੈਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਮਨਦੀਪ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਾਤ ਨੂੰ 10 ਕੁ ਵਜੇ ਪੂਰੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਬਿਲਕੁਲ ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਿਕਲਣ ਦਾ ਸੋਚਿਆ। ਮੈਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਹਵੇਲੀ ਵੱਲ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੇ ਆਪ ਵੀ ਓਹਨਾ ਦੇ ਘਰ ਜਾ ਵੜਿਆ।

ਮੈਂ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਾਹਮਣੇ ਹੀ ਖੜੀ ਸੀ ਸਹਿਮੀ ਜਿਹੀ। ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜਿਆ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਕੇ ਗੱਲ ਨਾਲ ਲਗਾ ਲਿਆ। ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋ ਮੈਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨੇੜੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦੀ ਕੰਬਣੀ ਦੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾ ਮੁੰਡਾ ਹਾਂ ਜਿਸਨੇ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰਿਆ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਮੇਰੀ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਖੜੀ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਸੱਜਰੇ ਅਹਿਸਾਸ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਜਿਆਦਾ ਰੀਐਕਟ ਨਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਵੀ ਨ੍ਹੀ ਪਾਈ ਬੱਸ ਮੇਰੀ ਟਸ਼ਰਟ ਨੂੰ ਦੋਨੋ ਸਾਈਡਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਸੀ। ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਪਈ ਤਾਂ ਮਨਦੀਪ ਭਾਬੀ ਬਨੇਰੇ ਤੇ ਖੜ੍ਹੀ ਸਾਨੂੰ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਬੱਸ ਪਰਛਾਈਆਂ ਹੀ ਦਿੱਖ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਮਨਦੀਪ ਭਾਬੀ ਵੱਲ ਜਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਹਿਜ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਹਦੇ ਵਾਲ਼ਾਂ ਤੇ ਢੂਈ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਹਿਜ ਹੋਈ ਤੇ ਉਹਨੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਕੁਛ ਦੇਰ ਇਸੇ ਤਰਾ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹਵਸ ਜਾਗਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਮੈਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਕਿੱਸ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਮੇਰੀ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਨ੍ਹੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹਨੇ ਅੱਖਾਂ ਝੁਕਾਅ ਰੱਖੀਆਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬੁੱਲ ਜੋੜ ਦਿੱਤੇ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਫਿਰ ਤੋਂ ਕੰਬ ਗਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਬੁੱਲ ਖੋਲੇ ਨ੍ਹੀ। ਮੈਂ ਉਪਰੋ ਉਪਰੋ ਉਹਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿੱਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਤੇ ਉਹਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਐਦਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਸਿਸਕੀ ਲੈਣ ਕਰਕੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਖੁੱਲੇ ਤੇ ਸਾਡੇ ਬੁੱਲ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਗਏ। ਮੈਂ ਜਦੋ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਕਦਮ ਤ੍ਰਬਕ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਛੁੜਾ ਲਿਆ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਲੰਬੇ ਲੰਬੇ ਸਾਹ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਉਹ ਫੜ ਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਤੋਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਵੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਕਾਹਲੀ ਕਰਨ ਦਾ ਵੇਲਾ ਨ੍ਹੀ ਹੈ ਤੇ ਮੈਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਟਾਈਮ ਦੇਣ ਦੀ ਸੋਚੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਬੱਸ ਏਨਾ ਹੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਤੇ ਹੁਣ ਜਾਓ ਅੱਜ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੈ ਤੇ ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਹ ਹਵੇਲੀ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵੱਲ ਦੌੜ ਗਈ। ਭਾਬੀ ਉੱਪਰ ਖੜੀ ਸਭ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਮੇਰੇ ਫ਼ੋਨ ਤੇ ਮੈਸੇਜ ਆਇਆ।

ਇਹ ਮੈਸੇਜ ਮਨਦੀਪ ਭਾਬੀ ਵੱਲੋ ਸੀ - ਆਜਾ ਉੱਪਰ ਹੁਣ ਜੇ ਲਵ ਬਰਡਜ਼ ਦਾ ਮਿਲਾਪ ਪੂਰਾ ਹੋਗਿਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ।

ਮੈਂ ਇਸ ਸਬ ਨੂੰ ਕੁਛ ਸਕਿੰਟ ਲੈ ਕੇ ਪ੍ਰੋਸੈਸ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਹੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਤੇ ਮਨਦੀਪ ਭਾਬੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।


ਇਸ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਹੀ। ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ।

ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ

 

[sukh.0]

keep it up