Adultery ஏழு நிமிடங்கள் ( Completed )

[Mohan Ahuja]

திரி வைப்ரேட்டர் உபயோகிச்சு இருப்பேன். உனக்கு வேற எந்த விதத்தில் எனக்கு இன்பம் கொடுக்க முடியும்ன்னு சொல்லிக் கொடுத்து இருப்பேன்."

விஸ்வா, "இப்போ மட்டும் ஏன் வேணும்ன்னு சந்திரசேகர் கிட்டே போனே?"

வனிதா, "உனக்கு உடல் ரீதியா ப்ராப்ளம் இருந்ததுன்னு எனக்கு தெரியலை விஸ்வா. அப்படி தெரிஞ்சும் வேற ஒருத்தனை நாடிப் போற அளவுக்கு நான் கீழ்தரமானவ இல்லை விஸ்வா. உனக்கு இருந்த ப்ராப்ளத்தைப் பத்தி கேள்விப் பட்ட போது செத்துடலாம்ன்னு இருந்தது விஸ்வா. இந்த மாதிரி விஷயங்களை பொதுவா எந்தப் பெண்ணும் தன் தாயிடம் சொல்லி ஆலோசனை கேட்பான்னு கேள்விப் பட்டு இருக்கேன். ஆனா சின்ன வயசில் எனக்கு நேர்ந்த அனுபவத்தினால் அந்த மாதிரி விஷயங்களை அம்மா கூட பேசறதை வெறுத்தேன். அதுவும் என் தப்பு. அம்மா ஸ்தானத்தில் இருந்த அத்தைக்கிட்டேயாவுது பேசி இருக்கணும்"

விஸ்வா மௌனம் காத்தான் ...

வனிதா, "விஸ்வா, நான் உனக்கு மட்டும் என்பது உன் எதிர்பார்ப்பு. நான் உனக்கு கொடுத்த வாக்குறுதி. அந்த வாக்குறுதியை மீறினேன். அந்த விஷயங்களை உன்னிடம் இருந்து மறைச்சேன். இதெல்லாம் நான் செஞ்ச தவறுகள். If you have the heart to accept me as I am we can look forward to a future together"

விஸ்வா, "நீ செஞ்ச காரியம் இன்னும் என் மனசைப் போட்டு வதைச்சுட்டு இருக்கு."

வனிதா, "அந்த விஷயம் தெரிய வந்ததுக்குப் பிறகு உன் மனசுக்கு மேலும் கஷ்டம் வந்து இருக்காதுன்னு நினைக்கறேன். ஆனா, கவுன்ஸிலிங்க் ஆரம்பிச்சப்ப இருந்ததை விட இப்போ என் மனவேதனை ஆயிரம் மடங்க ஆகி இருக்கு"

விஸ்வா, "அப்படி ஒரு காரியத்தை செய்வேன்னு நான் கனவில் கூட நினைச்சுப் பார்த்தது இல்லை. இனி எப்படி உன்னை நம்பறது"

வனிதா, "நான் செஞ்ச தப்பை உணர்ந்த பிறகும் மறுபடி அந்தத் தப்பை நான் செய்யும் அளவுக்கு நான் முட்டாள் இல்லை"

விஸ்வா, "மறுபடி உனக்கு செக்சுவல் ரிலீஸ் தேவைப் பட்டா?"


வனிதா, "நிச்சயம் தேவைப் படும். செக்சுவல் ரிலீஸ் மட்டும் இல்லை. ஆனா அதுக்கு மேல அன்னியோன்னியம் தேவைப் படும். அது கிடைச்சா செக்சுக்கான தேவை ரொம்ப குறைஞ்சுடும். அந்த அன்னியோன்னியத்தைக் கூட உனக்கு கொடுக்க மனசு வராதுன்னு சொல்லாதே. அப்படியும் செக்ஸுவல் ரிலீஸ் தேவைப் பட்டா நீ சொன்ன மாதிரி நிச்சயம் வைப்ரேட்டர் வாங்கி உன் கூட இன்பம் பெருவதா கற்பனை பண்ணிட்டு உபயோகிப்பேன்"

விஸ்வா தனிமையில் சுய இன்பம் கண்டதையும் அதுவே தான் நீண்ட நேரம் இயங்காததற்குக் காரணமானதையும் எண்ணி வெட்கினான்.

அவர்களது பேச்சு வெகு நேரம் நீண்டும் அதில் விஸ்வாவின் ஆற்றாமையும் வனிதாவின் விளக்கங்களும் மட்டுமே இருந்தது. அவளது விளக்கங்கள் சரியென மனதில் தோன்றினாலும் அவைகளை ஏற்றுக் கொள்ள விஸ்வாவுக்கு மனம் வரவில்லை.

ஆனால் இருவரும் மனக் குமுறல் இல்லாமல் மனம் விட்டுப் பேசும் அளவுக்கு இருவருக்கும் அந்த சந்திப்பின் மூலம் மனப் பக்குவம் வந்து இருந்தது.

ஆர்.எஸ்.ஐயில் டாக்டர் மதுசூதன் வாடகைக்கு எடுத்து இருந்த ஆலோசனை அறை ..

டாக்டர் மதுசூதன், "ரெண்டு கால கட்டங்களில் அவளுக்கு சந்திரசேகருடன் உறவு இருந்தது. ஒவ்வொண்ணுக்கும் என்ன காரணம்?"

விஸ்வா, "Well, let us take the first time she had sex with him. அவளுக்கு என் திறமையில் நம்பிக்கை இல்லை. நோ நோ .... எனக்கு என் மேல் அப்போ நம்பிக்கை இல்லை. அது தான் உண்மை. ஏற்கனவே அப்படி இருந்த எனக்கு அவளும் ராமும் சேர்ந்து நம்பிக்கை வர வெச்சாங்க. இப்போ யோசிச்சுப் பார்க்கும் போது, அந்த நாட்கள் அவளிலும் ரொம்பவே அவ கஷடப் பட்டு இருப்பான்னு தோணுது. அப்பவும் நான் அவளுக்கு கிடைக்காமல், ஐ மீன் எல்லா விதத்திலும், கிடைக்காமல் இருந்தேன். அந்த சமயத்தில் தன் சுகத்தைப் பொருட் படுத்தாமல் எப்படியாவுது எனக்கு தன்னம்பிக்கை வரவைக்க முயற்சி எடுத்தா. She succeeded too.


முதலில் அந்த PML வேலை கிடைக்கும்ன்னு ரொம்ப நம்பிக்கையோடு இருந்தேன். வேலை கிடைக்காதுன்னு தெரிஞ்சப்போ நான் முழுவதும் நம்பிக்கை இழந்தேன். அந்த நிலைமையில் எனக்கு எப்படியாவுது நம்பிக்கை ஊட்டணும்ன்னு வனிதா முடிவு செஞ்சு இருக்கா. நான் மனசு ஒடிஞ்சு போயிருந்ததுக்கு சீக்கரமா ஒரு முடிவு காணத் துடித்தாள். தன்னம்பிக்கை அவளுக்கு ரொம்பவே அதிகம். கூடவே எந்த விஷயத்தையும் இமோஷனலா பாக்காமல், உணர்ச்சிவயப் படாமல் யோசிப்பா. அந்தத் தன்னம்பிக்கை அவளை தப்பா முடிவு எடுக்க வைச்சு இருக்கு.

It is her basic trait. எல்லாம் அவளுக்கு வெட்டு ஒண்ணு துண்டு ரெண்டுன்னு முடிவு எடுத்தாகணும். அதனால்தான் அவரோட கண்டிஷனுக்கு ஒத்துகிட்டு இருக்கா. அந்த சமயத்திலும் நான் அவளுக்குக் கிடைக்காமத்தான் இருந்தேன். நான் அப்படி இருந்ததனால் குற்ற உணர்வு இல்லாமல் அவளை அவரோடு எஞ்சாய் பண்ண வெச்சுது”

டாக்டர் மதுசூதன், “நீ சொல்வது ஒரு அளவுக்கு சரி. ஆனா, சில விஷயங்களை நீ அவளிடமே கேட்டுத் தெரிஞ்சுக்கணும்”

விஸ்வா, “எதுக்கு? அதனால் ஒரு பயனும் இல்லை”

டாக்டர் மதுசூதன், “விஸ்வா, நீங்க ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து வாழ்ந்தாலும் சரி. பிரிஞ்சாலும் சரி உன் மனத்தில் அவளைப் பத்தி அனாவிசிய சந்தேகங்களும் அனுமானங்களும் இருக்கக் கூடாது. அது உங்க ரெண்டு பேர் வாழ்க்கையையும் பாதிக்கும்”

விஸ்வா மௌனம் காக்க ...

டாக்டர் மதுசூதன், “சரி, ரெண்டாவுது முறை அவ சந்திரசேகருடன் தொடர்பு நேர்ந்தது எப்படி?”

விஸ்வா, “ஆனா, அந்த தொடர்பு உண்டானதுக்கும் அதற்குப் பிறகு தொடர்ந்ததுக்கும் நான் தான் காரணமா இருந்து இருக்கேன். ஆனா, அவ செஞ்சது சரின்னு சொல்லலை.”

டாக்டர் மதுசூதன், “விஸ்வா, Do you love Vanitha”

விஸ்வா, “எஸ். ஆனா செஞ்சதை என்னால் மன்னிக்க முடியலை. அதே சமயம், நானும் ஒரு விதத்தில் காரணமா இருந்து இருக்கேன்னு நினைக்கும் போது என்னால் என்னையே மன்னிக்க முடியலை”

டாக்டர் மதுசூதன், "சரி, வனிதா என்ன செய்யணும்? இனி அவளோட வாழ்க்கை எப்படி அமையணும்?”

 

[Mohan Ahuja]

விஸ்வா பதில் சொல்லத் தெரியாமல் விழித்தான் ...

சந்தியா விஸ்வாவின் பி.ஏ ஆக பணியாற்றத் தொடங்கிய பிறகு அவர்கள் இருவருக்கிடையே சகஜமான நட்பு உறுவானது.

மதிய வேளைகளில் கேண்டீனில் உணவருந்தப் போகும் போதும் வாரம் ஓரிரு முறை அவன் புது தொழிற்சாலையை மேற்பார்வை இடச் செல்லும் போதும் பல சமயங்கள் சந்தியாவையும் அழைத்துச் செல்வது வழக்கமானது.

பொதுவாக வீட்டில் சமைத்து எடுத்து வருவது தன் வழக்கமானாலும் சில சமயங்கள் வனிதாவும் அவர்களுடன் லஞ்சில் கலந்து கொள்வதும் வழக்கமானது.

ஒரு மதிய வேளையில்

வனிதா, “என்ன சந்தியா, வீட்டில் இருந்து எடுத்துட்டு வர்றதை நிறுத்திட்ட மாதிரி இருக்கு?”

சில கணங்கள் மலைத்து பதில் சொல்லத் தெரியாமல் விழித்த சந்தியா, “முன்னே எல்லாம் என் மகள் சரியா சாலிட்ஸ் சாப்பிட மாட்டா. இப்போ காரம் கம்மியா போட்டு செஞ்சு கொடுத்தா சாப்பிடத் தொடங்கி இருக்கா. அவளுக்குன்னு தனியா சமைக்கவே நேரம் சரியா இருக்கு. எனக்கு கொஞ்சம் உறைப்பா இருக்கணும். அதனால் தான் தினமும் நம்ம கேண்டீனில் சாப்பிட்டுக்கறேன்”

வனிதா, “Oh, I know what you are going through. நல்ல வேளை எனக்கு எப்படி இருந்தாலும் சாப்பிடுவேன். விஸ்வா ஊரில் இருந்தா மட்டும் தனியா எக்ஸ்ட்ரா ஒரு டிஷ் சமைப்பேன். அவர் ஊரில் இல்லாத நாட்களில் அவங்களுக்கு சமைப்பதையே எனக்கும் எடுத்துட்டு வந்துடுவேன்.”

சந்தியா, “ஆனா, மேம். கேண்டீன் சாப்பாடு இப்பெல்லாம் ரொம்ப ருசியா இருக்கு. கேண்டீனை ரொம்ப சுத்தமா வெச்சு இருக்காங்க. எல்லாம் நீங்க கொண்டு வந்த புது மாற்றங்கள், புது கான்ட்ராக்டர் இதனால்தான். நான் தினமும் கேண்டீனில் சாப்பிட நீங்களும் ஒரு காரணம்”

வனிதா, “அந்த பழைய கான்ட்ராக்டர் சண்முகம் சாருக்குத் தெரிஞ்சவன்னு ரொம்பவே உரிமை எடுத்துகிட்டான். ஆனா சண்முகம் சாருக்கு அது தெரியவே தெரியாது. அவர்கிட்டே சொன்ன உடன் தமிழில் எனக்கு தெரியாத கெட்ட வார்த்தையில் எல்லாம் அவனை திட்டிட்டு அவனை அடிச்சுத் துரத்தச் சொன்னார்”

அடக்க முடியாத சிரிப்பால் விஸ்வாவுக்கு புரையேற வனிதா அவன் தலையை தட்ட சந்தியா அவனுக்கு தண்ணீர் க்ளாஸை நீட்டினாள்.

அடுத்த சில நிமிடங்கள் மௌனமாக மூவரும் உணவருந்திக் கொண்டு இருக்க

வனிதா, “சந்தியா, ஜின்னி அண்ட் ஜானில சேல் போட்டு இருக்கான். என் குழந்தைகளுக்கு ட்ரெஸ்ஸஸ் பார்க்கப் போறேன். நீயும் வர்றியா?”

சந்தியா, “கம்பெனி கொடுக்க வர்றேன். ஆனா, அங்கே எல்லாம் ரொம்ப காஸ்ட்லியா இருக்கும் ... “ என்று இழுக்க

வனிதா, “ஓ! உனக்கு இன்க்ரிமெண்ட் கொடுத்து இருப்பதை ஹெச்.ஆர் மேனேஜர் இன்னும் உனக்கு சொல்லலையா?”

சந்தியா, “என்ன? இன்க்ரிமெண்டா? எப்போதில் இருந்து?”

வனிதா, “இந்த மாசத் தொடக்கத்தில் இருந்து”

சந்தியா, “ரொம்ப தாங்க்ஸ் மேடம்”

வனிதா, “உன் தாங்க்ஸை உன் பாஸ் கிட்டே சொல்லு”

அந்த விவரம் அது வரை தெரியாத விஸ்வா மௌனம் காத்தான்

சந்தியா எழுந்து சென்ற பிறகு விஸ்வா, “I know it is C.O.O’s prerogative … எப்போ இந்த டிஸிஷன் எடுக்கப் பட்டுது”

வனிதா, “பத்து நிமிஷத்துக்கு முன்னால்” என்ற படி எழுந்து சென்றாள்



அடுத்த சந்திப்பு ...

வனிதா, “வாவ், இன்னைக்கு அஞ்சரை மணிக்கு சந்திக்கலாம்ன்னு அமுதா மேம் சொன்னப்ப எனக்கு சந்தேகமா இருந்தது. எங்க C.E.O ஆஃபீஸை விட்டு அஞ்சு மணிக்கு கிளம்பி வரப் போறாரான்னு சந்தியாகிட்டே கேட்டு கன்ஃபர்ம் பண்ணிட்டேன்”

அவள் சொற்கள் மனதை உறுத்தினாலும் அவள் பேச்சில் எந்தக் கோபமும் வெறுப்பும் இல்லாமல் விளையாட்டான நட்பு இருந்ததை உணர்ந்தான். தானும் அந்த விளையாட்டில் கலந்து கொள்ள விரும்பி ...

விஸ்வா, “ம்ம்ம் .. எனக்கு ஒரு நல்ல C.O.O வந்து இருக்காங்க. அதனால் என் வேலை நிறைய குறைஞ்சு இருக்கு”

ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்ப் போல முகம் மலந்த வனிதா, “Thanks for your appreciation. ஆனா, உன்னை மாதிரி என்னால் கண்டிப்போட தட்டிக் கொடுத்து வேலை வாங்க முடியறது இல்லை”

விஸ்வா, “ஆர்மியில் இருந்ததில் உருப்படியா கத்துகிட்ட ஒரு விஷயம்”

வனிதா, “சரி, இங்கேயும் வேலையைப் பத்திப் பேசப் போறோமா?”

விஸ்வா, “இல்லை. நம்ம விஷயத்துக்கு வருவோம். நீ லாஸ்ட் டைம் நடந்ததை எல்லாம் சொன்னே. அதைப் பத்தி நான் சில கேள்விகள் கேட்கணும். பரவால்லையா?”

வனிதா, “நீ கேட்கும் எல்லாக் கேள்விகளுக்கும் பதில் சொல்லத் தயாரா இருக்கேன்”

விஸ்வா, “முதல் முதலில் அவரோடு என் வேலைக்காக நீ அவரோடு இருந்தப்ப எப்படி இருந்தது?”

வனிதா, “எப்படி இருந்ததுன்ன?”

விஸ்வா, “I mean did you enjoy sex with him?”

 

[Mohan Ahuja]

வனிதா, “முதல் நாள் நான் ரொம்ப கூச்சப் பட்டேன். மறக்கட்டை மாதிரி படுத்துட்டு வரணும்ன்னு முடிவு செஞ்சுதான் போனேன். ஆனா, அவர் எனக்கு நல்லா மூட் ஏத்திவிட்டார். எல்லாம் நீ எப்போதும் செய்வதைத்தான் அவரும் செஞ்சார். இருந்தாலும் ஒரு புது மனுஷனோடு செய்வதாலோ என்னவோ தெரியலை. I started responding to him. முடிஞ்ச பிறகு ரொம்ப கில்டியா ஃபீல் பண்ணி அழுதேன். ஆனா அடுத்த ரெண்டு முறை, ஐ மீன் அடுத்த ரெண்டு வாரங்கள் அவரோடு இருந்த பிறகு அந்த கில்டி ஃபீலிங்க் அவ்வளவா இல்லை. லாஸ்ட் டைம் நிச்சயம் நல்லா என்ஜாய் பண்ணினேன்னுதான் சொல்லணும்”

விஸ்வா, “Did you love him?”

வனிதா, “நல்ல வேளை அடுத்து எதோ ரொம்ப கஷ்டமான கேள்வி கேட்கப் போறியோன்னு நினைச்சேன். தாங்க்ஸ். நான் அவரை லவ் பண்ணினேனா? No. Never. At most you may term it as fondness. நட்புன்னு சொல்லலாம். அதுக்கு மேல் எதுவும் இல்லை. நான் ஏற்கனவே சொன்னதை மறுபடி விளக்கமா சொல்லறேன். நான் அவரை இது வரை கிஸ் பண்ணினது இல்லை. முதல்ல நிறைய தடவை அவர் முயற்சி செஞ்சார். ஐ, மீன் ஏழு வருஷத்துக்கும் முன்னால். ஆனா, எனக்கு செக்ஸ் லவ் இது ரெண்டும் வேற வேற அப்படின்னு மனசில் ஆழமா பதிஞ்சு இருந்தது. அதனால் நானே அவர்கிட்டே கிஸ் பண்ணினா நான் அவரை லவ் பண்ணுவது மாதிரின்னு சொல்லி இருக்கேன். And I didn’t love him. மூஞ்சியில் அடிச்ச மாதிரி அவர் கிட்டே சொன்னேன்.” என்றவள் லேசாகச் சிரித்த படி, “ஒரு தடவை நான் அவரை ஹூமன் வைப்ரேட்டர் அப்படின்னு கிண்டல் பண்ணி இருக்கேன். அதையும் அந்த மனுஷன் சிரிச்சுட்டே கேட்டு கிட்டார்”

முகத்தில் கலவரத்துடன் விஸ்வா, “ஏன், நான் உனக்கு வைப்ரேட்டர் வாங்கித் தருவதைப் பத்தி சொன்னியா?”

வனிதா, “விஸ்வா, நீ வேலையே கதின்னு இருப்பதா மட்டும்தான் அவர் கிட்டே சொல்லி இருக்கேன். அதுக்கும் அவரைக் குறை சொல்லி திட்டி இருக்கேன். உன் அளவுக்கு தனக்குத் திறமை இல்லைன்னு வெட்கத்தை விட்டு என் கிட்டே அவர் சொல்லி இருக்கார். ஆனா, நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் இடையே நடப்பது எதுவும் அவர்கிட்டே சொன்னது இல்லை. அதே மாதிரி அவரையும் சுமதி மேடத்தைப் பத்தி எந்தப் பேச்சும் எடுக்க வேண்டாம்ன்னு சொல்லுவேன்”

விஸ்வா, “சோ, சந்திக்கும் போது என்னதான் பேசிப்பீங்க?”

வனிதா, “ம்ஹூம் .. You will be surprised … Mostly nothing till we finish the job. காரியம் முடிஞ்ச பிறகு எதாவுது பேச்சு வரும். ரெண்டு பேருக்கும் தப்பு செய்யறோம்ன்னு அப்படிங்கற குற்ற உணற்சி இருக்கும். அதை கொஞ்சம் தணிக்க எதாவுது பேச்சு வரும். முடியும் சமயத்தில் மறுபடி எப்போன்னு அவர் கேட்பார். என் கிட்டே இருந்து எப்பவும், நீ அன்னைக்கு கேட்ட அந்த ஒரே பதில் தான் வரும்ன்னு தெரிஞ்சும் கேட்பார். நானும் அதைத்தான் ஒவ்வொரு முறையும் சொல்வேன்”

விஸ்வா, “என்ன, நான் கிடைக்காமப் போனாத்தான் அடுத்த வாரம் வருவேன்னா?”

வனிதா, “ஆமா”

விஸ்வா, “Other than intercourse what all did you do with him?”

வனிதா, “இதை நீ ஏன் கேட்கறேன்னு தெரியலை. உன் கூட செய்யாதது எதையும் அவர் கூட நான் செஞ்சது இல்லை. செய்ய அனுமதிச்சதும் இல்லை. மே பீ, உன்னோடு செய்யாத சில பொஸிஷன்ஸ் அதுவும் டெல்லி ஃபேருக்குப் பிறகுதான்”

விஸ்வா, “வனிதா, நான் உன் கூட படுக்கையில் இருக்கும் போது என் மனசெல்லாம் நீ மட்டும்தான் இருப்பே. உன் மனசில் நான் மட்டும்தான் இருந்தேன்னு உன்னால் அப்படிச் சொல்ல முடியுமா?

வனிதா, “நிச்சயம் சொல்ல முடியும்”

விஸ்வா, “ம்ஹும் ... ஏழு வருஷத்துக்கு முன்னால் எனக்கு வேலை கிடைச்சுதுன்னு நீ சொன்ன அன்னைக்கு நாம் ரெண்டு பேரும் ஒண்ணு சேர்ந்தோம். நிச்சயம் அன்னைக்கு மத்தியானம் அவர் கூட இருந்து இருப்பே. படுக்கையில் என் கூட இருக்கும் போது நீ அவரை நினைக்கலை?”

வனிதா, “Let me refresh your memory. அப்போ அவர்கூட தொடர்பு வெச்சுட்டு இருந்த அந்த மாசம் முழுவதும் உன்னை ஒரு ட்ரெயினிங்குக்கு உங்க ஆஃபீஸில் போகச் சொன்னாங்க. உனக்கு செஞ்சுட்டு இருக்கும் வேலை பிடிக்கலை. அதே சமயம் PMLஇல் வேலை கிடைக்கலைன்னு ஏமாற்றம், கோபம், செல்ஃப்-பிட்டி. அந்த ட்ரெயினிங்குக்கு போய்ட்டு வந்தா உனக்கு ஒரு மாறுதலா இருக்கும், வேறு கம்பனியில் சேர்ந்தாலும் அந்த ட்ரெயினிங்க் உனக்கு உதவும் அப்படின்னு எல்லாம் சொல்லி நான் உன்னை அனுப்பி வெச்சேன். அவரோடு இருந்துட்டு வந்து உன் முகத்தைப் பார்த்தா குற்ற உணர்வால் அழுதுடுவேனோங்கறது அப்படி அனுப்பி வெச்சதுக்கு இன்னும் ஒரு காரணம். நான் எதிர்பார்த்த படி நீ திரும்பி வருவதற்குள் எங்க தொடர்பு முடிஞ்சுட்டுச்சு. உன் வேலைக்கான ஆர்டர் தயார் ஆகி ஒரு வாரத்துக்குப் பிறகுதான் நீ வந்தே. உனக்கு ஒரு ப்ளெஸெண்ட் சர்ப்ரைஸா இருக்கட்டும்ன்னு அந்த வாரம் உன் கூட ஃபோனில் பேசும் போது உனக்கு வேலை கிடைச்சதைப் பத்தி சொல்லலை. உனக்காக அன்னைக்கு ஃப்ரெஷ்ஷா வெய்ட் பண்ணிட்டு இருந்தேன்”

விஸ்வா, “அந்த வாரம் அவர் கிட்டே போகலையா?”

வனிதா, “நோ, அந்த வாரம் நான் அவர் கிட்டே போகலை. ஏன் இப்படி கறாரா இருக்கேன்னு அவர் கேட்டார். கொஞ்சம் கீழ் தரமாவே ஆனா கிண்டலா கேட்டார். நானும் கோபத்தோட எஸ், ஒரு விபசாரி மாதிரி தான் உங்க கூடப் படுத்தேன்னு சொன்னேன். வீட்டில் கட்டின பெண்டாட்டி கிட்டே கண்டிப்பா இருக்க முடியலை. என் கிட்டே இப்படிப் பேச வெட்கமா இல்லையான்னு நாக்கைப் பிடிங்கிக்கற மாதிரி திட்டினேன். அப்பறம் அவர் மன்னிப்புக் கேட்டார். அடுத்த நாளே அந்த வேலையில் இருந்து ட்ரான்ஸ்ஃபர் வேணும்ன்னு சண்முகம் சார் கிட்டே கேட்டேன். சந்திரசேகர் கிட்டே அதுக்கு எந்த மறுப்பும் தெரிவிக்கக் கூடாதுன்னு மிறட்டினேன்.”

விஸ்வா, “ஸ்டில், நான் கேட்ட கேள்விக்கு நீ சரியா பதில் சொல்லலை”

வனிதா, “என்ன கேள்வி?”

விஸ்வா, “என் கூட இருந்தப்போ அவரைப் பத்தி ... “

 

[Mohan Ahuja]

கையை உயர்த்தி அவனை மேலும் தொடர விடாமல் வனிதா, “விஸ்வா, நான் அவர் கூட வெச்சுட்டது செக்ஸ், செக்ஸ் மட்டும்தான் அப்படின்னு எனக்குள்ளே மறுபடி மறுபடி சொல்லிகிட்டு ... I convinced myself Viswa. யோசிச்சுப் பாரு விஸ்வா, நீ என்னோடு ஐக்கியம் ஆகும் போது நீ என் கண்ணையே பார்த்துட்டு இருப்பே. அதில் என் மேல் இருக்கும் காதல் இருக்கும். அடிக்கடி நீ ஐ லவ் யூ சோ மச் அப்படின்னு சொல்லிட்டே இருப்பே. நானும் உன் கண்ணை பார்த்துட்டே இருப்பேன். உன் கண்ணைப் பார்த்துட்டு வேறு ஒருத்தனை பத்தி நினைச்சு இருக்க முடியுமா நீயே யோசிச்சு சொல்லு. நான் அவ்வளவு கீழ் தரமானவ இல்லை விஸ்வா. அப்படி என்னால் நடிக்கவும் முடியாது. அப்படி நடிச்சு இருந்த அடுத்த கணமே என் கண்கள் உனக்குக் காட்டிக் கொடுத்து இருக்கும் இல்லையா?”

விஸ்வா அவள் சொன்னதில் இருந்த அப்பட்டமான நிஜத்தை தெள்ளத் தெளிவாக உணர்ந்தான். இருந்தாலும் அவன் மனத்தில் இருந்த சாத்தான் அவனை அடுத்த கேள்வியை கொடுத்தது.

விஸ்வா, “என்னால் சரியா செய்ய முடியாதப்போ?”

வனிதா, “நிச்சயம் நினைச்சது இல்லை விஸ்வா”

விஸ்வா, “உனக்கு ஆகாஸம் வர்றதுக்கு முன்னால் நான் முடிச்சப்போ?”

வனிதா, “உன் கூட இருக்கும் போது எனக்கு ஆர்காஸம் வரணும்ன்னு நான் எதிர்பார்த்தது இல்லை. ஸ்டில், அந்த டெல்லி ஃபேருக்கு ஆறு மாசத்துக்கு முன்னால் வரை உன் கூட இருந்த ஒவ்வொரு முறையும் எனக்கு ஆர்காஸம் வரும்”

விஸ்வா, “எப்படி எனக்கு இந்த ப்ராப்ளம் ரொம்ப நாளாவே இருந்து இருக்குன்னு டாக்டர்ஸ் சொல்லறாங்க”

வனிதா, “எந்தப் ப்ராப்ளம்? ஹார்மோனல் இம்பாலன்ஸா?”

விஸ்வா, “ம்ம்ம்”

அப்போதும் அவனுக்கு இருந்த மற்றொரு குறையைப் பற்றி தன் துணைவியிடம் சொல்ல வெட்கப் பட்டான் ...

வனிதா, “எனக்கு அப்படித் தோணலை. நிச்சயம் உனக்கு அந்தப் ப்ராப்ளம் டெல்லி ஃபேருக்கு ஒரு ஆறு மாசத்துக்கு முன்னால் தான் வந்து இருக்கும்” என்று ஆணித் தரமாக அவன் அறிந்த உண்மையை சொன்னாள்.

விஸ்வா, “ஸ்டில், நான் சீக்கிரம் முடிச்சப்போ சந்திரசேகர் கூட என்னை நீ ஒப்பிட்டுப் பார்த்தது இல்லையா?”

வனிதா, “நோ. நெவர். நீ அன்னைக்கு வைப்ரேட்டர் வாங்கித் தரேன்னு சொன்னப்ப கூட நான் உன்னை யார் கூடவும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தது இல்லை”

விஸ்வா, “இப்போ நாம் மறுபடி ஒண்ணு சேர்ந்து நான் சீக்கிரம் முடிச்சா உன்னால் அப்படி நிச்சயமா சொல்ல முடியுமா?”

வனிதா, “உனக்கு ப்ராப்ளம் இருந்ததுன்னு இப்போ எனக்குத் தெரியும். அதுக்கான ட்ரீட்மெண்டை நீ முழுசா எடுத்துக்கலைன்னும் தெரியும். சோ, அப்படி சீக்கிரம் நீ முடிச்சா I will be concerned about you Viswa. கடவுளே என் விஸ்வாவுக்கு உடம்பு சரியாகணும்ன்னு கவலைப் படுவேன் விஸ்வா. அந்த சமயத்தில் வேறு ஒருத்தன் கூட உன்னை ஒப்பிட்டுப் பார்ப்பேனா? நீயே சொல்லு”

அவள் கூற்றின் எதார்த்தத்தை எண்ணி வியந்தான் ...

விஸ்வா, “என் ப்ராப்ளத்தைப் பத்தி உனக்கு எப்படித் தெரியும்?”

வனிதா, “முதலில் டாக்டர் அமுதா சொன்னாங்க. என்னை மேலும் கில்டியா ஃபீல் பண்ண வைக்க அப்படிச் சொன்னாங்க. அதுக்குப் பிறகு ராம் கிட்டே கேட்டுத் தெரிஞ்சு கிட்டேன்.”

முகத்தில் கோபம் தாண்டவமாட விஸ்வா, “என் ப்ராப்ளத்தைப் பத்தி நீ ராம் கூட டிஸ்கஸ் பண்ணி இருக்கே”

சற்று எறிச்சலும் விஸ்வாவின் மேல் பரிதாபமும் முகத்தில் வழிய வனிதா தன் இயலாமையைக் காட்ட கைகளை உயர்த்தி, “For God sake Viswa. He is your twin brother. எனக்கு ஒரு ட்வின் ஸிஸ்டர் இருந்து இருந்தான்னா இவ்வளவு பிரச்சனைகளும் வந்தே இருக்காது. Any how, ராமும் முழுசா என்ன ப்ராப்ளம் என்ன ட்ரீட்மெண்ட் எதுவும் என் கிட்டே சொல்லலை. ஏன்னா அவருக்கும் தெரியாது”

விஸ்வா, “சாரி, அவன் தான் என்னை டாக்டர் கிட்டே கூட்டிட்டுப் போனான். அவனுக்கு என் மேல் இருந்த அக்கறையைப் புரிஞ்சுக்காம அப்படி கோபப் பட்டுட்டேன்”

முகம் மலர்ந்த வனிதா, “வாவ், ஐய்யா ரொம்ப மாறிட்ட மாதிரி இருக்கு?”

விஸ்வா, “எல்லாம் டாக்டர் மதுசூதனோட வேலை. முன்னே இருந்த கோபம் ரொம்ப குறைஞ்சு இருக்கு”

வனிதா, “எப்படி?”

சகஜ நிலைக்கு வந்த விஸ்வா அவனது பாக்ஸிங்க் பயிற்சியைப் பற்றி சொன்னான் ஆனால் அவனை முதல் முறை சண்டையிட வைக்க டாக்டர் மதுசூதன் அவனைக் கையாண்ட விதத்தைச் சொல்ல மனம் வரவில்லை.

 

[Mohan Ahuja]

கல கல வென சிரித்த வனிதா, “பார்த்துப்பா. பீ கேர் ஃபுல். ப்ரொடெக்டிவ் கியர் போட்டுட்டுத்தானே பண்ணறே”

விஸ்வா, “எஸ் அஃப்கோர்ஸ், ஹெட் கார்ட், அப்டாமினல் கார்ட் இது ரெண்டும் இல்லாமல் ரிங்கில் இறங்க விட மாட்டாங்க”

வனிதா, “சரி, இன்னும் என்ன கேள்வி இருக்கு?”

விஸ்வா மௌனம் காக்க ..

வனிதா, “சோ, சொல்லு Where do we go from here?”

விஸ்வா, “தெரியலை வனிதா “

வனிதா, “ஏன்?”

விஸ்வா, “எனக்கு ப்ராப்ளம் இருந்தது உண்மைதான். இருந்தாலும் நீ இன்னொருத்தனோடு தொடர்பு வெச்சு இருந்ததை என்னால் அவ்வளவு ஈஸியா எடுத்துக்க முடியலை”

வனிதா, “விஸ்வா, என் சுய நலத்தினால் தான் இந்த நிலமை வந்து இருக்கு. அதுக்குப் பரிகாரமா நான் எதுவும் செய்யத் தயாரா இருக்கேன். அது மட்டும் இல்லை விஸ்வா, நீ சந்தோஷமா மன நிம்மதியோடு இருக்கணும் விஸ்வா. உனக்கு எந்த முடிவு சந்தோஷத்தையும் மன நிம்மதியையும் கொடுக்கும்ன்னு தோணினாலும் சரி. நான் அந்த முடிவுக்கு தயார்”

சற்று நேர மௌனத்ததுக்குப் பிறகு விஸ்வா, “என் நிலமையில் இருந்து இருந்தா நீ என்ன முடிவு எடுத்து இருப்பே?”

வனிதா, “நீ என்னை இப்படிக் கேட்டது எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு விஸ்வா”

விஸ்வா, “ஏன்?”

வனிதா, “என்னை மறுபடி ஒரு ஃப்ரெண்டாக பார்க்கத் தொடங்கி இருக்கே”

விஸ்வா, “ம்ம்ம் ... சொல்லு”

வனிதா, “If I were a man … நானும் ரொம்ப குழம்பித்தான் போயிருப்பேன். உன் கோணத்தில் சொல்லறேன். ரொம்ப நாள் வெளியூர் பயணம் வேலைன்னு குழந்தைகளோடு நேரம் செலவழிக்காமல் இருந்ததை நினைச்சு வருத்தப் பட்டாலும் குழந்தைகள் நான் இல்லாமலும் இருப்பாங்கன்னு உணர்ந்து இருப்பேன். குழந்தைகளுக்கு இனிமேல் தான் என் மேல் ஒட்டுதலை ஏற்படுத்தணும் அப்படின்னும் தோணும். மேற்கொண்டு என்ன செய்வது என்பதை நம் ரெண்டு பேருக்கும் இடையான உறவு எப்படி இருக்கணும் என்பதை மட்டும் அடிப்படையா வெச்சு முடிவு எடுப்பேன்”

விஸ்வா, “நம்ம ரெண்டு பேருக்கிடையே உறவு எப்படி இருக்கணும்?”

வனிதா, “கணவன்-மனைவியா மட்டும்தான். வெறும் பெற்றோர்களா மட்டும் இருந்தா அந்த வாழ்க்கை நீடிக்காது. இதை உன் கோணத்தில் மட்டும் சொல்லல. என் கோணத்திலும் தான்”

விஸ்வா, “என் கோணத்தில் விளக்கமா சொல்லு”

வனிதா, “உன் கோணத்தில் ... காதல் நிச்சயம் இருக்கும். ஆனா, அந்தக் காதல் படுக்கை அறை வரை நீடிக்குமான்னு தெரியலை ... I may not be able to make love to you”

விஸ்வா, “ஏன்?”

வனிதா, “ஏன்னா, நான், ஐ மீ நீ, இதுவரை வெறும் செக்ஸில் ஈடுபட்டது இல்லை. எப்பவும் நாம் கூடுவது காதலின் அடுத்த கட்டமா மட்டும் இருந்தது. அப்படிப் பட்ட ஒண்ணை இன்னொருத்தனுடன் சர்வ சாதாரணமா அனுபவிச்சுட்டு வந்து இருக்கேன். உன் காதலை தூக்கி எறிஞ்ச மாதிரி. அதனால்தான் என்னோடு மறுபடி அப்படி இணைய முடியுமான்னு யோசிப்பேன். அப்படியே சேர்ந்து வாழ்ந்தாலும் அந்த வாழ்க்கையில் செக்ஸ் இருக்கலாம் ஆனா மறுபடி முன்னே மாதிரியான அன்னியோன்னியம் இருக்காது. நான் சொன்னது சரியா?

விஸ்வா, “யூ நோ, என்னைப் பத்தி உன்னை விட யாரும் இவ்வளவு ஆழமா புரிஞ்சுட்டு இருக்க முடியாது” என்று அவன் சொல்லச் சொல்ல அவன் தொண்டை கரகரத்தது. கண்கள் பனித்த வனிதா அவன் கரங்களைப் பற்றினாள்.

விஸ்வா மௌனம் காத்தான்

பெருமூச்சுடன் விஸ்வா, “சரி, கிளம்பலாமா ... “

வனிதா, “விஸ்வா, உன் மன வேதனைகளையும் வெறுப்பையும் தவிற எந்த முடிவையும் எடுக்க உன் மனசில் ஏதோ தடை இருக்கு. நீ அதை என் கிட்டே சொல்ல விருப்பப் படலை. அப்படி நீ தயங்கறதுக்கும் நான் தான் காரணம்ன்னு நினைக்கும் போது மனசுக்கு ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு விஸ்வா” என்று சொல்லச் சொல்ல அவள் கண்கள் கலங்கின ..

செய்வதறியாத விஸ்வா அவள் கைகளைப் பற்றினான்

சகஜ நிலைக்கு வந்த வனிதா, “ம்ம்ம் ... புறப்படலாம்”

விஸ்வா, “வீட்டுக்குத் தானே? குழந்தைங்க வீட்டில் இருக்கங்களா?”

வனிதா, “ராம் அவங்களை ஃப்ரிஸ்பி விளையாடக் கூட்டிட்டுப் போறதா சொன்னார். வந்துடுவாங்க. When do you want to come home?”

 

[Mohan Ahuja]

விஸ்வாவுக்கு ராமின் மேல் பொறாமையாக இருந்தது. இருப்பினும் இந்தப் பொறாமைக்கும் தான் தானே காரணம் என எண்ணி வருந்தினான். ஆங்கிலத்தில் “நம்ம வீடு” என்பதை மிகைப் படுத்தாமல் “ஹோம்” என்று வாக்கியங்களில் பயன் படுத்துவது வழமை. அவள் அப்படிச் சொன்னது ஒரு மனைவி மிகச் சாதாரணமாக கணவனிடம் “எப்ப வீட்டுக்கு வருவீங்க” என்று கேட்பது போல இருந்தது ...

விஸ்வா, “ம்ம்ம்”

அவனது தடுமாற்றத்தை உணர்ந்த வனிதா, “ஐ மீன் இப்போ வரியான்னு கேட்டேன்” என்றவள் சற்று நிதானித்து அவன் கண்களை கூர்ந்து நோக்கியபடி, “ஸ்டில், அது இன்னமும் நம்ம வீடுதான் விஸ்வா. அதனால்தான் ஹோம்ன்னு சொன்னேன்”

விஸ்வா, “இல்லை. நாளன்னைக்கு வர்றேன்”

வனிதா, “ஓ! நாளைக்கு புது ஃபேக்டரியில் ப்ரொடக்ஷன் ரிவ்யூ இருக்கு இல்லை? I don’t think I will be able to make it. ஏற்கனவே இந்த வாரம் திங்கள்கிழமையில் இருந்து இன்னைக்கு புதன் வரை மூணு நாள் வீட்டுக்கு லேட்டா போயிருக்கேன்”

விஸ்வா, “உன்னோடு புது ப்ராஸஸ் எல்லாம் இம்ப்ளிமெண்ட் ஆகி இருக்கு. நீயும் கலந்துட்டா நல்லா இருக்கும்.”

வனிதா, “ஏன்? எதாவுது பிரச்சனையா? நான் ரெண்டு நாளைக்கு முன்னால் ப்ரொடக்ஷன் மேனேஜருடன் பேசிட்டு இருந்தப்போ எல்லாம் ப்ளான் பண்ணின படி போயிட்டு இருப்பதா சொன்னாரே?”


விஸ்வா, “நோ ப்ராப்ளம்! நீ கொண்டு வந்த மாற்றங்களை விளக்கலாம்ன்னு இந்த ரெவ்யூ மீட்டிங்குக்கு சண்முகம் சாரையும் வரச் சொல்லி இருந்தேன்”

வனிதா, “ஏன் நான் இல்லைன்னா அவர் தப்பா எடுத்துப்பாரா?”

விஸ்வா, “நாட் அட் ஆல், ஆனா இந்த மாற்றங்கள் எல்லாம் உன்னால் வந்தது. சண்முகம் சார் நிச்சயம் பாராட்டுவார். அப்போ நீயும் இருந்தா நல்லா இருக்கும்ன்னு சொன்னேன்”

வனிதா, “பரவால்லை விஸ்வா. Kids will miss me”

விஸ்வா, “ஓகே. அப்ப வெள்ளிக் கிழமை பார்க்கலாம்”

வனிதா, “நாளைக்குத்தான் நாள் முழுக்க புது ஃபேக்டரியில் இருப்பே. வெள்ளிக் கிழமை ஆஃபீஸுக்கு வர மாட்டியா?”

விஸ்வா, “அன்னைக்கு காலையில் இருந்து வெளியில் மீட்டிங்க்ஸ் இருக்கு. ஆஃபீஸுக்கு எப்போ வருவேனான்னு சொல்ல முடியாது”

வனிதா, “ஓ.கே. டின்னருக்கு இருந்துட்டுப் போற மாதிரி வா”

விஸ்வா, “சரி”

அடுத்த நாள் புதுத் தொழிற்சாலையில் ரிவ்யூ மீட்டிங்குக்கு விஸ்வா தன் காரில் சந்தியாவையும் அழைத்துச் சென்று இருந்தான். அங்கு அன்றைய வேலைகள் எதிர்பார்த்த நேரத்துக்கு முன்கூட்டியே முடிய இருவரும் அங்கு இருந்து மதிய உணவை முடித்தவுடன் புறப்பட்டனர் ..

காரி வரும் வழியில்

சந்தியா, “சண்முகம் சாருக்கு வனிதா மேடம் கொண்டு வந்த மாற்றங்களில் ரொம்ப சந்தோஷம் இல்லை சார்?”

விஸ்வா, “எஸ். நான் கூட மத்த மேனேஜர்ஸ் கோ-ஆபரேட் பண்ண மாட்டாங்களோன்னு கொஞ்சம் பயந்தேன். ரொம்ப டாக்டிகலா ஹாண்டில் பண்ணி இருக்கா”


சந்தியா, “எனக்கு மேனேஜ்மெண்ட் பத்தி ஒண்ணும் தெரியாது. இருந்தாலும் அந்த மீட்டிங்கில் நோட்ஸ் எடுக்கும் போது வனிதா மேடம் எப்படி ஹாண்டில் பண்ணி இருக்காங்கன்னு புரிஞ்சு கிட்டேன்”

விஸ்வா, “எப்படி ஹாண்டில் பண்ணி இருக்காங்கன்னு புரிஞ்சுகிட்டே?”

சந்தியா, “ஒரு நல்ல பயனுக்காக சிரமமான எதையும் எதிர்கொள்ளும் மனப் பான்மை அவங்களுக்கு இருக்கணும். அதே சமயம், எதிலும் என்ன செய்ய வேண்டும்ன்னு சொல்லறதை விட அதனால் வரும் பயன்கள் என்னன்னு சொல்லி எல்லாருக்கும் நல்லா புரிய வெச்சு இருக்காங்க. மத்த மேனேஜர்ஸும் அவங்க சொந்த விருப்பு வெறுப்பையும் சிரமத்தையும் பார்க்காம பயனை மட்டும் பார்த்து கோ-ஆபரேட் பண்ணி இருக்காங்க”

விஸ்வா, “அது அவளோட ட்ரேட் மார்க்” என்ற பிறகு மௌனம் காத்தான். பிறகு ...

விஸ்வா, “நான் உன் கிட்டே ஒரு பர்சனல் விஷயம் கேட்கணும். தப்பா எடுத்துக்க மாட்டியே?”

சந்தியா, “நீங்க என்ன கேட்கப் போறீங்கன்னு கெஸ் பண்ண முடியுது. சரி, சொல்றேன். ஆனா, நீங்களும் உங்க பர்சனலான விஷயத்தை எனக்கு சொல்லணும்”

விஸ்வா, “பரவால்லை விடு”

சந்தியா, “சார், என் பர்சனல் விஷயம் ரொம்ப கேவலமானது. ஒரு விதத்தில் நீங்க இப்போ கேட்டதை நினைச்சு சந்தோஷப் படறேன். நிச்சயம் என் பர்சனல் விஷயத்தைப் பத்தி தெரிஞ்சுகிட்டா அது உங்களுக்கும் உதவும். அதுக்காகத்தான். நீங்க உங்க பர்சனல் மேட்டரை சொன்னா ஒரு பெண்ணோட கோணத்தில் அதைப் பத்தி யோசிச்சு எனக்குத் தோணினதை சொல்ல முடியும்ன்னு கேட்டேன்”

சற்று நேர யோசனைக்குப் பிறகு விஸ்வா, “சரி. ஓ,கே”

தீர்க்கமாக அவனைப் பார்த்த சந்தியா லேசான புன் முறுவலுடன், “இன்னும் ஒரு கண்டிஷன். கொஞ்ச தூரத்தில் இருக்கும் காஃபீ டேல ஒரு கப்புசீனோ வாங்கிக் கொடுக்கணும்”

விஸ்வா, “ஹே, எனக்கும் காஃபீ குடிக்கணும்ன்னு இருந்தது. A lot can happen over a cup of coffee … வா”

காஃபீ டேவில் ஒதுக்குப்புறமான ஒரு மேசையில் ...

 

[Mohan Ahuja]

விஸ்வா, “ம்ம்ம் சொல்லு”

சந்தியா, “என்ன?”

விஸ்வா, “அன்னைக்கு நீ ஏன் இன்னும் கல்யாணம் செஞ்சுக்காம இருக்கேன்னு கேட்டேன். நீ பர்சனலான விஷயம்ன்னு சொன்னே. அது என்ன?”

சந்தியா, “என்னை யாரும் கல்யாணம் செஞ்சுக்க மாட்டாங்க”

விஸ்வா, “கம் ஆன் சந்தியா. உன் ரெக்கார்ட் படி உனக்கு இப்போ இருபத்தி எட்டு வயசுதான் ஆச்சு. நிறைய பெண்கள் இந்த வயசுக்கு அப்பறம்தான் தான் கல்யாணமே செஞ்சுக்கறாங்க. You are smart and very good looking. ஏன் செஞ்சுக்க மாட்டாங்க?”

சந்தியா, “என் கடந்த காலம் அப்படி. அதை மறைச்சு நான் கல்யாணம் செஞ்சுக்க விரும்பலை”

விஸ்வா, “என்ன?”

சந்தியா, “என் வீட்டுக்காரர் இறந்ததுக்கு நானும் ஒரு காரணம்”

அதிர்ந்த விஸ்வா, “என்ன சொல்லறே?”

சந்தியா, “மொதல்ல இருந்து சொல்லறேன். என் வீட்டுக்காரரோட க்ளோஸ் ஃப்ரெண்ட், கூட வேலை செஞ்சுட்டு இருந்தவர் லவ் பண்ணி ரெண்டு பக்க வீட்டையும் எதிர்த்து கல்யாணம் செஞ்சுகிட்டார். அந்த பொண்ணும் அவங்க ஆஃபீசில்தான் வொர்க் பண்ணிட்டு இருந்தா. அவங்க கல்யாணத்துக்கு இவர்தான் ரொம்ப சப்போர்டிவா இருந்து வீடெல்லாம் செட் அப் பண்ணி கொடுத்து இருந்தார். அப்பறம் ரெண்டு வீட்டிலும் சமாதானம் ஆனாலும் அவங்க ரெண்டு பேரும் இங்கே பெங்களூரிலேயே வேலையில் செட்டில் ஆயிட்டாங்க. அவங்களுக்கு குழந்தை பிறந்து மூணு மாசத்துக்குப் பிறகு அவருக்கு வெளிநாட்டில் நல்ல வேலை கிடைச்சுது. ஆனா ஃபேமிலி விசாவுக்கு ஒரு வருஷம் வெய்ட் பண்ண வேண்டி இருந்தது. ஊரில் இருப்பதற்கு பதிலா அந்த பொண்ணு வேலையை கண்டினியூ பண்ண ஆசைப் பட்டுச்சு. தனியா குழந்தையை வெச்சுட்டு இருந்த அந்தப் பொண்ணுக்கு இவர் வேண்டிய உதவிகள் செஞ்சு கொடுப்பார். எப்படியோ எங்க வீட்டுக்காரருக்கும் அந்த பொண்ணுக்கும் நெருக்கம் ஏற்பட்டு அது தகாத உறவா மாறி இருக்கு. விஷயம் தெரிய வந்ததும் அவர் மேல் ரொம்ப கோபப் பட்டு ஆறு மாசக் குழந்தையை எடுத்துட்டு எங்க அம்மா வீட்டுக்கு போயிட்டேன். ஆனா எங்க அப்பா அம்மாகிட்டே எதுவும் சொல்லலை. தன் தவறை உணர்ந்துட்டதா என் கணவர் என்னை திரும்ப வரச் சொல்லி கூப்பிட்ட படி இருந்தார். அந்தப் பொண்ணும் வந்து என்கிட்டே மன்னிப்புக் கேட்டுட்டு தன் வேலையை ரிசைன் பண்ணிட்டு தன் சொந்த ஊருக்கு போயிட்டா. அவரும் அந்தப் பொண்ணைத் தவிற வேற எந்த சகவாசம் வெச்சுட்டது இல்லை. ஆனால் என்னால் எந்த முடிவும் எடுக்க முடியலை. திடீர்ன்னு ஒரு நாள் நைட்டு அவர் ஆக்ஸிடெண்டில் இறந்துட்டதா செய்தி வந்தது”

வாயடைத்துப் போய் அமர்ந்த விஸ்வா தன்னிலைக்கு வர சில கணங்கள் ஆனது ...

விஸ்வா, “எப்போ காலமானார்?”

சந்தியா, “ஆச்சு. ஒன்றரை வருஷம்”

விஸ்வா, “சாரி சந்தியா”

சந்தியா, “நானும் உங்களை மாதிரிக் அப்போ குழப்பத்தில் இருந்தவ தான். ஆனா நான் எந்த முடிவும் எடுக்கறதுக்கு முன்னாடி அவர் ஆக்ஸிடெண்டில் இறந்துட்டார். ஆனா, இன்னும் என் மாமியார் அவர் குடிச்சுட்டுப் போய் அடிபட்டதுக்கு நான் தான் காரணம்ன்னு சொல்லிட்டு இருக்காங்க. அவங்க சொல்வதிலும் நியாயம் இருக்கு”

விஸ்வா, “ஸ்டில் அவர் செஞ்சதும் தப்புதானே”

சந்தியா, “மத்த ஆம்பளைங்க மாதிரி இல்லாமல் இப்படி நீங்க சொல்வதைக் கேட்க சந்தோஷமா இருக்கு சார். ஆமா, நீங்க சொன்ன மாதிரி அவர் செஞ்சது தப்புதான் சார். ஏன்னா, எனக்கு மட்டும்ன்னு இருந்ததை அவர் மத்தவ கூட பகிர்ந்து கிட்டார். அவர் செஞ்சதை என்னால் ஏத்துக்க முடியலை. இருந்தாலும் நான் என் சொந்த விருப்பு வெறுப்பை மட்டும் நினைச்சு அப்படி நடந்துகிட்டேன். என் குழந்தையின் எதிர்காலத்தைப் பத்தியும் யோசிக்கலை”

விஸ்வா, “ம்ம்ம்ம் ... எஸ் நீ சொல்வதிலும் நியாயம் இருக்கு”

சந்தியா, “உங்க குழந்தைகளின் நலனுக்காக சொல்லறேன். உங்க சொந்த விருப்பு வெறுப்புகளை தள்ளி வெச்சுட்டு நீங்க சேர்ந்து வாழ முயற்சி செய்யுணும். அதுக்கு நான் என்ன உதவி வேணும்னாலும் செய்யத் தயார இருக்கேன். இப்போ சொல்லுங்க என்ன உங்க பர்சனல் ப்ராப்ளம்?”

விஸ்வா, “என்னால் அவளோடு சேர்ந்து வாழ முடியுமான்னு தெரியலை”

சந்தியா, “ஏன் அப்படிச் சொல்லறீங்க? சகஜமாத்தானே பேசிக்கறீங்க?”

விஸ்வா, “அவளை சந்திரசேகர் கூட பார்த்த பிறகு என்னால் அவ கூட சேர்ந்து வாழ முடியுமான்னு தெரியலை சந்தியா”

சந்தியா, “சரி, சேர்ந்து வாழலைன்னா என்ன செய்யப் போறீங்க? டைவர்ஸ் வாங்கிக்கப் போறீங்க இல்லையா?”

விஸ்வா, “நான் ரொம்ப குழம்பிப் போயிருக்கேன்”

சந்தியா, “ஒரு பேச்சுக்கு நீங்க டைவர்ஸ் செய்வதாவே வெச்சுக்கலாம். அதுக்குப் பிறகு நிச்சயம் கல்யாணம் செஞ்சுக்க ஆசைப் படுவீங்க இல்லையா?”

விஸ்வா, “உடனே இல்லைன்னாலும் .. எனக்கும் ஒண்ணும் ரொம்ப வயசாயிடலை ... சோ, ஐ திங்க் சோ”

சந்தியா, “அந்த சமயத்தில் கல்யாணம் ஆகாத கன்னிப் பொண்ணாப் பாத்து கட்டிக்கப் போறீங்களா? என்ற அவள் குரலில் ஏளனம் இருந்தது ...

முகம் சிவந்த விஸ்வா, “வாட் டூ யூ மீன் .. அந்த மாதிரி எல்லாம் கண்டிஷன் போட மாட்டேன்”

சந்தியா, “உங்களைக் கட்டிக்கப் போறவ ஒரு டைவர்ஸீயாவோ அல்லது விடோவாவோ இருந்தா உங்களுக்கு ஓ.கேவா?”

விஸ்வா, “ஒரு விதத்தில் அப்படி இருப்பது பெட்டர்”

சந்தியா, “வனிதா மேடத்தை ஏத்துக்கறதுக்கும், அந்த மாதிரி பெண்ணை மறுமணம் செஞ்சுக்கறதுக்கும் என்ன வித்தியாசம்?”

விஸ்வா மௌனம் காக்க ...

சந்தியா, “சேர்ந்து வாழறதா நினைக்காதீங்க. புதுசா டைவர்ஸ் ஆன ஒரு பெண்ணை மறுமணம் செஞ்சுக்கறதா நினைச்சுக்குங்க. ஒரு புது உறவா நினைச்சுக்குங்க”

விஸ்வா மௌனம் காத்தான் ...

 

[Mohan Ahuja]

விஸ்வா, “ம்ம்ம் சொல்லு”

சந்தியா, “என்ன?”

விஸ்வா, “அன்னைக்கு நீ ஏன் இன்னும் கல்யாணம் செஞ்சுக்காம இருக்கேன்னு கேட்டேன். நீ பர்சனலான விஷயம்ன்னு சொன்னே. அது என்ன?”

சந்தியா, “என்னை யாரும் கல்யாணம் செஞ்சுக்க மாட்டாங்க”

விஸ்வா, “கம் ஆன் சந்தியா. உன் ரெக்கார்ட் படி உனக்கு இப்போ இருபத்தி எட்டு வயசுதான் ஆச்சு. நிறைய பெண்கள் இந்த வயசுக்கு அப்பறம்தான் தான் கல்யாணமே செஞ்சுக்கறாங்க. You are smart and very good looking. ஏன் செஞ்சுக்க மாட்டாங்க?”

சந்தியா, “என் கடந்த காலம் அப்படி. அதை மறைச்சு நான் கல்யாணம் செஞ்சுக்க விரும்பலை”

விஸ்வா, “என்ன?”

சந்தியா, “என் வீட்டுக்காரர் இறந்ததுக்கு நானும் ஒரு காரணம்”

அதிர்ந்த விஸ்வா, “என்ன சொல்லறே?”

சந்தியா, “மொதல்ல இருந்து சொல்லறேன். என் வீட்டுக்காரரோட க்ளோஸ் ஃப்ரெண்ட், கூட வேலை செஞ்சுட்டு இருந்தவர் லவ் பண்ணி ரெண்டு பக்க வீட்டையும் எதிர்த்து கல்யாணம் செஞ்சுகிட்டார். அந்த பொண்ணும் அவங்க ஆஃபீசில்தான் வொர்க் பண்ணிட்டு இருந்தா. அவங்க கல்யாணத்துக்கு இவர்தான் ரொம்ப சப்போர்டிவா இருந்து வீடெல்லாம் செட் அப் பண்ணி கொடுத்து இருந்தார். அப்பறம் ரெண்டு வீட்டிலும் சமாதானம் ஆனாலும் அவங்க ரெண்டு பேரும் இங்கே பெங்களூரிலேயே வேலையில் செட்டில் ஆயிட்டாங்க. அவங்களுக்கு குழந்தை பிறந்து மூணு மாசத்துக்குப் பிறகு அவருக்கு வெளிநாட்டில் நல்ல வேலை கிடைச்சுது. ஆனா ஃபேமிலி விசாவுக்கு ஒரு வருஷம் வெய்ட் பண்ண வேண்டி இருந்தது. ஊரில் இருப்பதற்கு பதிலா அந்த பொண்ணு வேலையை கண்டினியூ பண்ண ஆசைப் பட்டுச்சு. தனியா குழந்தையை வெச்சுட்டு இருந்த அந்தப் பொண்ணுக்கு இவர் வேண்டிய உதவிகள் செஞ்சு கொடுப்பார். எப்படியோ எங்க வீட்டுக்காரருக்கும் அந்த பொண்ணுக்கும் நெருக்கம் ஏற்பட்டு அது தகாத உறவா மாறி இருக்கு. விஷயம் தெரிய வந்ததும் அவர் மேல் ரொம்ப கோபப் பட்டு ஆறு மாசக் குழந்தையை எடுத்துட்டு எங்க அம்மா வீட்டுக்கு போயிட்டேன். ஆனா எங்க அப்பா அம்மாகிட்டே எதுவும் சொல்லலை. தன் தவறை உணர்ந்துட்டதா என் கணவர் என்னை திரும்ப வரச் சொல்லி கூப்பிட்ட படி இருந்தார். அந்தப் பொண்ணும் வந்து என்கிட்டே மன்னிப்புக் கேட்டுட்டு தன் வேலையை ரிசைன் பண்ணிட்டு தன் சொந்த ஊருக்கு போயிட்டா. அவரும் அந்தப் பொண்ணைத் தவிற வேற எந்த சகவாசம் வெச்சுட்டது இல்லை. ஆனால் என்னால் எந்த முடிவும் எடுக்க முடியலை. திடீர்ன்னு ஒரு நாள் நைட்டு அவர் ஆக்ஸிடெண்டில் இறந்துட்டதா செய்தி வந்தது”

வாயடைத்துப் போய் அமர்ந்த விஸ்வா தன்னிலைக்கு வர சில கணங்கள் ஆனது ...

விஸ்வா, “எப்போ காலமானார்?”

சந்தியா, “ஆச்சு. ஒன்றரை வருஷம்”

விஸ்வா, “சாரி சந்தியா”

சந்தியா, “நானும் உங்களை மாதிரிக் அப்போ குழப்பத்தில் இருந்தவ தான். ஆனா நான் எந்த முடிவும் எடுக்கறதுக்கு முன்னாடி அவர் ஆக்ஸிடெண்டில் இறந்துட்டார். ஆனா, இன்னும் என் மாமியார் அவர் குடிச்சுட்டுப் போய் அடிபட்டதுக்கு நான் தான் காரணம்ன்னு சொல்லிட்டு இருக்காங்க. அவங்க சொல்வதிலும் நியாயம் இருக்கு”

விஸ்வா, “ஸ்டில் அவர் செஞ்சதும் தப்புதானே”

சந்தியா, “மத்த ஆம்பளைங்க மாதிரி இல்லாமல் இப்படி நீங்க சொல்வதைக் கேட்க சந்தோஷமா இருக்கு சார். ஆமா, நீங்க சொன்ன மாதிரி அவர் செஞ்சது தப்புதான் சார். ஏன்னா, எனக்கு மட்டும்ன்னு இருந்ததை அவர் மத்தவ கூட பகிர்ந்து கிட்டார். அவர் செஞ்சதை என்னால் ஏத்துக்க முடியலை. இருந்தாலும் நான் என் சொந்த விருப்பு வெறுப்பை மட்டும் நினைச்சு அப்படி நடந்துகிட்டேன். என் குழந்தையின் எதிர்காலத்தைப் பத்தியும் யோசிக்கலை”

விஸ்வா, “ம்ம்ம்ம் ... எஸ் நீ சொல்வதிலும் நியாயம் இருக்கு”

சந்தியா, “உங்க குழந்தைகளின் நலனுக்காக சொல்லறேன். உங்க சொந்த விருப்பு வெறுப்புகளை தள்ளி வெச்சுட்டு நீங்க சேர்ந்து வாழ முயற்சி செய்யுணும். அதுக்கு நான் என்ன உதவி வேணும்னாலும் செய்யத் தயார இருக்கேன். இப்போ சொல்லுங்க என்ன உங்க பர்சனல் ப்ராப்ளம்?”

விஸ்வா, “என்னால் அவளோடு சேர்ந்து வாழ முடியுமான்னு தெரியலை”

சந்தியா, “ஏன் அப்படிச் சொல்லறீங்க? சகஜமாத்தானே பேசிக்கறீங்க?”

விஸ்வா, “அவளை சந்திரசேகர் கூட பார்த்த பிறகு என்னால் அவ கூட சேர்ந்து வாழ முடியுமான்னு தெரியலை சந்தியா”

சந்தியா, “சரி, சேர்ந்து வாழலைன்னா என்ன செய்யப் போறீங்க? டைவர்ஸ் வாங்கிக்கப் போறீங்க இல்லையா?”

விஸ்வா, “நான் ரொம்ப குழம்பிப் போயிருக்கேன்”

சந்தியா, “ஒரு பேச்சுக்கு நீங்க டைவர்ஸ் செய்வதாவே வெச்சுக்கலாம். அதுக்குப் பிறகு நிச்சயம் கல்யாணம் செஞ்சுக்க ஆசைப் படுவீங்க இல்லையா?”

விஸ்வா, “உடனே இல்லைன்னாலும் .. எனக்கும் ஒண்ணும் ரொம்ப வயசாயிடலை ... சோ, ஐ திங்க் சோ”

சந்தியா, “அந்த சமயத்தில் கல்யாணம் ஆகாத கன்னிப் பொண்ணாப் பாத்து கட்டிக்கப் போறீங்களா? என்ற அவள் குரலில் ஏளனம் இருந்தது ...

முகம் சிவந்த விஸ்வா, “வாட் டூ யூ மீன் .. அந்த மாதிரி எல்லாம் கண்டிஷன் போட மாட்டேன்”

சந்தியா, “உங்களைக் கட்டிக்கப் போறவ ஒரு டைவர்ஸீயாவோ அல்லது விடோவாவோ இருந்தா உங்களுக்கு ஓ.கேவா?”

விஸ்வா, “ஒரு விதத்தில் அப்படி இருப்பது பெட்டர்”

சந்தியா, “வனிதா மேடத்தை ஏத்துக்கறதுக்கும், அந்த மாதிரி பெண்ணை மறுமணம் செஞ்சுக்கறதுக்கும் என்ன வித்தியாசம்?”

விஸ்வா மௌனம் காக்க ...

சந்தியா, “சேர்ந்து வாழறதா நினைக்காதீங்க. புதுசா டைவர்ஸ் ஆன ஒரு பெண்ணை மறுமணம் செஞ்சுக்கறதா நினைச்சுக்குங்க. ஒரு புது உறவா நினைச்சுக்குங்க”

விஸ்வா மௌனம் காத்தான் ...

 

[Mohan Ahuja]

ஆனால் தன்னால் இன்னொரு பெண்ணுக்கு இன்பம் கொடுக்க முடியுமா என்று அவன் மனத்தில் இருந்த தாழ்மை உணர்வை அவளிடம் சொல்ல மனம் வரவில்லை.

சந்தியா, “யோசிச்சுப் பாருங்க. நான் சொல்றதில் இருக்கும் நியாயம் நிச்சயம் உங்களுக்குப் புரியும்”

விஸ்வா, “சரி, போலாம் வா. இன்னைக்கு ஃபேக்டரி விசிட் ரிவ்யூ மீட்டிங்க் எல்லாம் ரொம்ப நேரம் ஆகும்ன்னு நினைச்சுட்டு இருந்தேன். போய் என் குழந்தைகளைப் பார்க்கணும்”

விஸ்வா-வனிதாவின் ஃப்ளாட்

வனிதா, “என்ன விஸ்வா, புது ஃபேக்டரி போயிட்டு இவ்வளவு சீக்கிரம் வந்துட்டே. சண்முகம் சார் கை கொடுத்துட்டாரா?”

விஸ்வா, “ம்ஹூம் ... ரொம்ப சீக்கிரம் வந்துட்டார். இன்ஸ்பெக்ஷன், ரிவ்யூ மீட்டிங்க் எல்லாம் லஞ்ச் டையத்துக்கு முன்னாடியே முடிஞ்சுடுச்சு”

வனிதா, “வாவ்”

விஸ்வா, “எங்கே கிட்ஸ்?”

வனிதா, “ம்ம்ம்... ஹோம் வொர்க் முடிச்ச பிறகுதான் விளையாட்டுன்னு சொல்லி இருக்கேன். ரெண்டும் கர்ஸிவ் ரைட்டிங்க் எழுதிட்டு இருக்காங்க”

விஸ்வா எழுந்து குழந்தைகளின் அறைக்குச் சென்றான்.

விஸ்வா, “ஹாய் கிட்டோஸ்”

விக்கி, “ஹாய், டாடி.”

வசி, “ஹாய் டாட்”

விஸ்வா, “ம்ம்ம் ... கர்ஸிவ் ரைட்டிங்கா?”

விக்கி, “ஆமா இது தான் லாஸ்ட் பேஜ்”

வசி, “எனக்கும் இதுதான் லாஸ்ட் பேஜ்”

விஸ்வா, “குட் .. முடியுங்க”

மறுபடி ஹாலில் வந்து அமர்ந்தவனுக்கு வனிதா காஃபி எடுத்து வந்து இருந்தாள் ..

குழந்தைகள் தங்களது வீட்டுப் பாடத்தை முடித்து வெளி வந்த சில நிமிடங்களில் ராம் ஃப்ளாட்டுக்குள் நிழைந்தான்.

ராம், “ஹாய் விஸ்வா, ஹாய் வனிதா”

வனிதா, “ஹாய் ராம்”

விஸ்வா, “ஹாய், லாங்க் டைம் ப்ரோ”

ராம், “யா ஷ்யூர் லாங்க் டைம் ... “

விஸ்வாவுடன் அமர்ந்து விளையாடிக் கொண்டு இருந்த குழந்தைகள் இருவரும் ராமை கண்டவுடன் அவனிடம் சென்று அமர்ந்தனர்.

வசி, “ராம் அங்கிள், நான் இன்னைக்கு கர்ஸிவ் ரைட்டிங்க் பண்ணி இருக்கேன். காமிக்கட்டுமா?” என்ற பிறகு அவன் பதில் சொல்லுமுன் அறைக்கு ஓடி தன் நோட்டுப் புத்தகத்தை கொண்டு வந்து ராமிடம் நீட்டினாள்.

விக்கியும் அவளை பின் தொடர்ந்தான் ..

விஸ்வாவின் முகம் சிறுத்தது ...

அதை உணர்ந்த ராம், “கிட்ஸ், அங்கிளுக்கு இன்னை வேலை இருக்கு. வேறு ஒரு நாள் வரேன். ஓ.கே”

வசி, “But you said today we can go for ice-cream”

விக்கி, “Corner house”

ராம், “அதான் அங்கிளுக்கு வேலை இருக்குடா. டாடி உங்களை கூட்டிட்டுப் போவார்”

வசி, “But you should come”

விக்கி, “I want to go with you”

ராமின் தர்மசங்கடத்தை புரிந்து கொண்ட விஸ்வா, “ஹே கிட்ஸ். ராம் அங்கிளும் வருவார். டே, ரொம்ப அவசரமா போகணுமா. வா, இங்கே ஃபேம் லிடோ மாலில் புதுசா ஒரு ஸ்விஸ் ஐஸ் க்ரீம் பார்லர் ஓபன் பண்ணி இருக்காங்க. எல்லோரும் போகலாம்”

வனிதா உறக்க, “எஸ்!” என்க

விஸ்வா, “God, she is more excited than the kids. நீ உன் காரையும் எடுத்துட்டு வா. நான் என் காரில் வர்றேன். முடிச்சுட்டு நான் அங்கே இருந்தே போயிக்கறேன். நீ இவங்களை ட்ராப் பண்ணிட்டு போ”

வனிதா, “அப்போ நீ டின்னருக்கு இருக்கலையா விஸ்வா?”

விஸ்வா, “ஏய், அங்கே ஐஸ் க்ரீம் சாப்பிட்ட பிறகு எனக்கு பசிக்காது .. எனி ஹவ், நான் நாளைக்கு டின்னருக்கு வர்றதாதானே ப்ளான்?“ என்று அவளுக்கு விளையாட்டாக பதிலளித்தான்

மாலை ஏழரை மணியளவில் தன் ஃப்ளாட்டை அடைந்தான் ..

தன்னிடம் (இன்னமும்) இருந்த சாவியால் கதவைத் திறந்து நுழைந்தவனின் நாசியை அவனுக்கு பிடித்த உணவு வகைகளின் நறுமணங்கள் தாக்கின ..

 

[Mohan Ahuja]

வனிதா, “நான் கொடுத்த பழைய நோ அப்ஜெக்ஷன் சர்டிஃபிகேட் எக்ஸ்பயர் ஆயிடுச்சு. அதனால் ஒரு புது அஃபிடெவிட்டில் எங்க ரெண்டு பேருக்கும் நடுவே கடந்த ஒரு வருஷமா உடலுறவு எதுவும் இல்லைன்னும் நீ விவாகரத்து வாங்கறதுக்கு எனக்கு எந்த ஆட்சேபனையும் இல்லைன்னும் எழுதி கையெழுத்துப் போட்டு நோட்டரி சீல் வாங்கி வெச்சு இருக்கேன். இன்னொரு அஃபிடெவிட்டிலும் அதே மாதிரி எழுதி கூட நான் தகாத உறவு வெச்சுட்டதாவும் அதனால் உனக்கு மனைவியா இருக்க எனக்கு லாயக்கு இல்லை என்று நீ முடிவு செய்தால் அதற்கு எனக்கு எந்த ஆட்சேபனையும் இல்லைன்னு எழுதி இருக்கு. இந்த ரெண்டு அஃபிடெவிட்டும் இன்னையில் இருந்து மூணு மாசம் தள்ளின தேதி போட்டு இருக்கு. எப்ப வேணும்ன்னாலும் நீ இந்த விடுதலைப் பத்திரங்களை கோர்டில் கொடுத்து டைவர்ஸ் வாங்கிக்கலாம்.

விஸ்வா, “Then why this seduction”

வனிதா, “ஏன்னா எனக்கு ரொம்ப மூடா இருக்கு. இன்னமும் நீதான் என் புருஷன் எனக்கு வேண்டிய உடல் சுகத்தை வேறு யார்கிட்டே போய் கேட்க முடியும்?”

விஸ்வா, “அதுக்குத்தான் ஏற்கனவே ஒரு ஆளை செட் அப் பண்ணி வெச்சு இருந்தியே?”

வனிதாவின் முகத்தில் சில கணங்கள் கடும் கோபம் வந்து மறைந்தது ...

வனிதா, “அந்த ஆளும் இப்போ இல்லை. நீ சொல்றதுக்கு முன்னால் நானே சொல்றேன். வைப்ரேட்டர் உபயோகிச்சோ அல்லது வேற எந்த முறையிலும் எனக்கு சுய இன்பம் காணும் பழக்கம் இல்லை. அப்படி செய்யவும் என்னால் முடியாது. நிஜமான இன்பம்தான் எனக்கு வேணும். கற்பனையில் வரும் இன்பம் இல்லை. அந்த இன்பத்தைக் கொடுக்கக் கூடிய உன் கிட்டே இப்போ கேட்கறேன்”

விஸ்வா, “உன் கூட செக்ஸ் வெச்சுக்கறதை என்னால் நினைச்சுக் கூட பார்க்க முடியலை”

வனிதா, “ஏன் நான் அழகா இல்லையா? Don’t think I am your wife. ஜஸ்ட் ஒரு பொம்பளையா நினைச்சுக்கோ. நீ என்னை அந்தக் கோலத்தில் பார்த்தது ஞாபகம் வந்துன்னா ஒண்ணு சொல்லறேன். நான் சந்திரசேகர் கிட்டே இப்படி கெஞ்சிக் கேட்கலை. அவரை நான் செட்யூஸ் பண்ணலை. இந்த மாதிரி உனக்கு பிடிச்ச மாதிரி நைட்டி போட்டுட்டு உனக்கு பிடிச்ச பெர்ஃப்யூம் போட்டுட்டு என் கிட்டே வான்னு கேட்கலை”


விஸ்வா மௌனம் காக்க அவனை நெருங்கி அவன் மடி மேல் ஏறி அமர்ந்து அவன் கழுத்தை வளைத்தாள்.

விஸ்வா, “ஏய் என்ன செய்யறே?”

தன் கையால் அவன் தொடை இடுக்கில் வருடிய வனிதா ஏளனம் மிகுந்த குரலில், “நீ இன்னும் ஆம்பளைதானான்னு வெரிஃபை பண்ணிப் பார்த்தேன் … “

அளவு கடந்த கோபம் கொண்ட விஸ்வா, “You slut! ஆம்பளையான்னா கேட்கறே? I will show you”

விஸ்வா அடுத்த சில நிமிடங்களில் அவளை மிருகத்தனமாகப் புணர்ந்தான். ஆனால், தான் விரைவில் முடித்து விடப் போகிறோம் என்று அவன் மனம் அவனை உறுத்த அவ்வாறே சில நிமிடங்களில் முடித்து அவள் மேல் கவிழ்ந்தான்.

மௌனமாகக் கழிந்த சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு அவள் கழுத்தில் முகம் புதைத்து விஸ்வா அழுது குலுங்கினான். விசும்பல் சத்தம் கேட்டு தலை நிமிற வனிதாவின் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் ஆறாக பெருக்கெடுத்து தலையணையை நனைத்துக் கொண்டு இருந்ததைக் கண்டான்.

நகர்ந்து படுத்த இருவரும் விட்டிலைப் பார்த்த படி படுத்து இருந்தனர் ...

மௌனத்தைக் கலத்த வனிதா, “விஸ்வா, உனக்கு இந்த ஸ்டார்டிங்க் ட்ரபிள் இருக்குன்னு டாக்டர் மதுசூதன் கிட்டே இருந்து தெரிஞ்சுகிட்டேன். அதனால் தான் உன் மனசு புண்படற மாதிரி அப்படி பேசினேன். I am so sorry” என்ற பிறகு மறுபடி கண் கலங்கி விசும்பினாள்.


விஸ்வா, “Its Ok”

எழுந்து அமந்து மூக்கை உறிஞ்சி புறங்கயால் துடைத்த வனிதா, “சரி, இனி நடக்க வேண்டிய அடுத்த கட்டத்தைப் பத்தி யோசிப்போம்”

ஆடையற்று தலை விரி கோலமாக அழகுப் பதுமையாக அவனருகில் அமர்ந்து இருந்தவளைக் கண்டவன் சில கணங்கள் பேச்சு இழந்தான். அவன் பார்ப்பதைப் பார்த்து வெட்கப் பட்டு நகர்ந்து அருகே இருந்த நைட்டியால் தன் உடலைப் போர்த்திக் கொண்ட வனிதா, “என்ன பதிலே இல்லை?”

விஸ்வா, “ம்ம்ம் ... என்ன அடுத்த கட்டம்?”

வனிதா, ““நீ ஒரு செக்ஸ் பார்டருடன் கலந்து கொள்ள வேண்டிய உன் அடுத்த கட்ட ட்ரீட்மெண்டைப் பத்தி யோசிப்போம்ன்னு சொன்னேன்”

விஸ்வா, “ஒரு தரம் என்னை உசுப்பேத்தி செய்ய வெச்ச நம்பிக்கையில் சொல்லறியா? நான் உன் கூட சேர்ந்து வாழறதா வேண்டாமான்னு இன்னும் முடிவு செய்யலை”

வனிதா, “நான் தான் ஏற்கனவே சொன்னேனே விஸ்வா? நீ எந்த முடிவு எடுத்தாலும் எனக்கு சரின்னு?”

விஸ்வா மௌனம் காக்க

வனிதா, “விஸ்வா, நீ இப்போ செஞ்சது ... even though you were not making love to me … எனக்கு ரொம்ப நல்லா இருந்தது. எனக்கு ஆர்காஸமும் வந்தது. ஆனா, I know you can do better than this. You can last longer than the few minutes that you did. பொதுவா எந்தப் பெண்ணுக்கும் புணர்ச்சியில் உச்சம் வர அதிக பட்சம் ஏழு நிமிஷம் ஆகும்ன்னு டாக்டர் சொன்னார். அவர் சொன்ன அடுத்த கட்ட ட்ரீட்மெண்ட் உனக்கு ஏழு நிமிஷத்துக்கும் அதிகமா, பதினைந்து இருபது நிமிடங்கள் கூட தொடர்ந்து இயங்க உதவும்ன்னு சொன்னார். நீ வேறு ஒரு பெண்ணைக் கல்யாணம் செஞ்சுட்டாலும் அவளுக்கு குறை வைக்கக் கூடாது விஸ்வா. இந்த ட்ரீட்மெண்டை கல்யாணத்துக்கு முன்னால் நாம் ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து எம்.பி.ஏ படிச்ச மாதிரின்னு எடுத்துக்கோ விஸ்வா. ப்ளீஸ்”

விஸ்வா, “ம்ம்ஹூம் ... இன்னமும் நீ என்னை தன்னம்பிக்கை இல்லாதவனா பார்க்கறே இல்லை